Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 26 maart 1949 | pagina 3

Halfvasten

STALIN'S NIEUWE KOERS

Wereldtoneel

Eric de Noorman en de valse koning

t

Nog geen treinverbinding
over de Afsluitdijk

AMBTENARENBEZOLDIGING
GRONDIG GEWIJZIGD

1

3

Mensen op reis

DE WITTE
TULP

IJzeren gordijnen tussen
drie rangengroepen

Verkoud heid

A

Duizenden kilo's
munitie op vliering

EX-DIRECTEUR C.D.K.
VOOR HET HOF

(U HM'DEISBILINS

Regeling voor slachtoffers van spoorwegstaking

Zomerdienstregeling
van de K.L.M.

„Voiendam" met troepen
naar Indonesië

ZATERDAG 26 MAART 1949

PAGINA 3

Een jaar voorwaardelijk
geëist

Actie in bisdom Haarlem
voor de nieuwe katechismus

Geen verbod op invoer van
bloembollen in Engeland

Memorie van Antwoord Verkeer en Waterstaat

Prachtige regeling

HANDEL IN SLAVEN

EN STOFGOUD

i - y

door HELEN CIRVAN

Drie maal daags verkeer
op binnenlandse lijnen

H.H. Wijdingen

Herhaaldelijk hebben wij op deze
plaats gewezen op de schoonheid
en de rijke onderrichting van de
liturgie. De vierde Zondag van de Vas
ten neemt in de gedachtengang der Kerk
een heel eigen plaats in. De reeks vas
ten- en boetedagen wordt een ogenblik
onderbroken en maakt plaats voor een
grote vreugde. „Laetare", d.i. „verheugt
U", het eerste woord van de Introïtus,
heeft langzamerhand deze dag de naam
van Laétare-Zondag gegeven.

Niet alleen de gebéden en lezingen
drukken deze vreugdestemming uit. Ook
op uitwendig zichtbare wijze geeft de
Kerk uiting aan haar gevoelens van deze
dag. Het orgel speelt, bloemen, liefst
.rozen, versieren het altaar, de paarse
misgewaden mogen vervangen worden
door rozenrode, diaken en sub-diaken
dragen dalmatiek en tuniek. Een fees
telijke Paasstemming hangt in de lucht.

In Home wordt vandaag Statie gehou
den in de kerk van het H. Kruis van
Jeruzalem, d.i. de basiliek van het H.
Kruis te Rome, waar de Kruisrelieken
bewaard worden samen met aarde van
de Calvarieberg. Zoals de Joden vroeger
naar Jeruzalem trokken voor het vieren
der grote godsdienstige feesten, zo gin
gen en gaan nog de Christenen van Rome
naar hun Romeins Jeruzalem, de Kerk,
die een nabootsing is van de vroegere
pelgrimsstad in Palestina.

Wat is nu eigenlijk de oorzaak van
deze vreugde? Met echt geloof moeten
wij hier trachten de mentaliteit van de
Kerk in ons op te nemen. De Vastentijd
is in wezen de laatste voorbereiding op
onze Verlossing. Zoals wij reeds meer
malen hebben uiteengezet, bevat de
liturgie de gehele ontwikkeling, de ge
schiedenis mogen wij wel zeggen, van
Gods heilsplannen met de mensheid. De
grote bekroning van Christus' zending
op aarde, zijn werkelijke overwinning
op duivel, kwaad en dood, is een feit
geworden op Paasmorgen, toen Hij uit
eigen kracht glorievol uit Zijn graf ver
rees. Elk jaar opnieuw viert de Kerk de
gedachtenis van deze wereldhervormen-
de gebeurtenissen, omdat zij elk jaar op
nieuw de genade van onze verlossing
op geestelijke wijze wil deelachtig wor
den.

Te midden van deze voorbereidingstijd
nu onderbreekt de liturgie plotseling, als
in heilig ongeduld, de boetestemming
van hoopvolle verwachting en grijpt
vooruit op de dingen, die weliswaar nog
komen moeten, maar die, krachtens god
delijke beloften, zeker zullen komen.

Het Misformulier staat vol' met aan
halingen uit de H. Schrift, waarin sprake
is van Jeruzalem en Sion. Al deze bijbel
teksten zijn in de geest van de liturgie
voorspellende voorafbeeldingen van
Christus' grote heilsinstituut: de door
Hem gestichte Kerk. Zo nodigt de Kerk
ons heden uit, ons nu reeds met grote
blijdschap innig te verheugen over Gods
komende, onschatbare gave: Zijn Kerk,
die de levende voortzetting is van Chris
tus' verlossingswerk. Sint Paulus stelt
in het Epistel Agar en Sara tegenover
elkaar, als symbolen resp. van het Oude
en Nieuwe Verbond. „Wij, de doof Chris
tus verlosten, zijn dus geen slavenkinde
ren meer, maar kinderen van de vrije
vrouw" (Gal. 4.28.31). En het Evangelie
van de wonderbare broodvermeerdering,
de voorafbeelding van de H. Eucharistie,
herinnert aan de grootste gave, die de'
Kerk van het nieuwe Verbond de men
sen ter beschikking stelt: het Lichaam
en Bloed van-Christus als voedsel onzer
zielen.

Zo gezien is er inderdaad reden tot
waarachtige vreugde. Alwie op deze
wijze in de geest van geloof de
bovennatuurlijke werkelijkheid van Gods
heilsplannen beleeft en innerlijk ervaart,
kan niet anders dan zijn lidmaatschap
van Gods Kerk als zijn grootste rijkdom
beschouwen, die tevens een onuitputte
lijke bron van sterkende genadegaven
betekent.

Hier ligt echter ook een van onze
voornaamste tekortkomingen. Het echte,
diepe besef van onze saamhorigheid in
Christus is bij de grote massa der Ka
tholieken hopeloos zoek. Er is geen be
grip meer voor de allesomvattende, ons
diepste weten doordringende beïnvloe
ding, die wij ondergaan, of beter: zouden
moeten ondergaan van het bovennatuur
lijke leven dér genade.

Wij vergeten, dat wij hier staan tegen
over een volkomen onverdiende, gratis
geschonken verheffing en veredeling
van onze natuur tot een hoogte, die al
onze geschapen krachten ten enenmale
te boven gaat. En deze verheffing tot
het genadenrijk van God is de nood
zakelijke voorwaarde voor het bereiken
van onze eindbestemming. Zonder Gods
directe hulp zijn wij niet in staat tot de
geringste bovennatuurlijk-verdienstelijke
daad. Zonder God houdt de aarde ons
met duizenden handen vastgeklonken
aan de grond en verwijdert ons steeds
meer van onze oorsprong en ons doel.
Met God hebben wij de mogelijkheid in
ons onze eindbestemming te bereiken.
Maar de weg daarheen is doornig en vol
hinderlagen en eist onze volle medewer
king met de door Christus beschikbaar
gestelde, in zich almachtige hulpmid
delen.

Het beheer en de uitdeling hiervan
heeft Hij Zijn Kerk in handen gegeven.
Als wij de diepe zin van deze grote
waarheid toch eens echt beseften!

Een teleurstellende ervaring leert ons
elke dag, dat menig Katholiek helaas
niet bij machte is .een duidelijk antwoord
te geven op de vraag naar het wezen
van de Kerk. Terwijl de Catechismus
daarover toch geen twijfel laat.

Allerlei anti-godsdienstige stromingen,
moderne bestrijders van de Kerk van
Rome, eigen gemakzucht en natuurlijk
gebrek aan inzicht hebben met vele an
dere factoren ertoe meegewerkt lang
zamerhand opvattingen te vestigen, die
niet alleen totaal verkeerd zijn, maar
bovendien hoogst noodlottig.

De onwetendheid op dit gebied neemt
ontstellende vormen aan. Het is heus
geen uitzondering als wij de Kerk horen
vereenzelvigen met een of ander ge
bouw, met de pastoor, de priesters of de
Paus, en dan meestal nog met de bij
gedachte van een zeker dictatorschap
De beter ingelichten komen echter ge
woonlijk niet uit boven een soort defi
nitie als: een vereniging van gelovigen
onder oppergezag van de Paus van
Eome.

Maar de Kerk is veel méér dan dat.
Zij is in de volle zin van het woord het
mystieke lichaam van Christus, Zij is
onder ons de levende Christus
zelf, Wiens verlossingswerk zij dage
lijks voortzet. Als wij werkelijk begrij
pen, wat Christus voor ons gedaan heeft,
dat alles in precies dezelfde zin doet
de "Kerk ingevolge goddelijke opdracht
nu nog voor ons. En zij zal dat bljjven
doen, onoverwinnelijk, tot aan het einde
der dagen. Evenals niemahd zonder
Christus tot God komt, zo komt niemand
tot Christus zonder Zijn Kerk, althans
in de normale orde. Onder haar leiding,
die onder toezicht van de H. Geest on
feilbaar is, behoren wij door het leven
te gaan, omdat zij, evenals haar Stichter,
de „woorden van het eeuwige leven
heeft".

Christus bedient Zich daarbij van
mensen. Maar ondanks en ver Over de
mogelijke menselijke feilen van Zijn
dienaren heen staat de absolute godde
lijke waarheid, die zij verkondigen en
Waaraan zij precies zo onderworpen zijn
als de eenvoudigste gelovige.

Het lidmaatschap van die Kerk is de
hormale weg voor de Zaligmaking van
alle mensen. Zo heeft God het gewild
En daaraan hebben wij ons te houden,

In dit licht gezien is de liturgie van
he vierde Zondag van de Vasten een
Eerede aanleiding tot een grondig ge-

In deze intense na-oorlogse politieke
bedrijvigheid me.t haar vele span
ningen en vaak sensationele ontwik
keling raken gebeurtenissen, die van
zeer grote betekenis zullen blijken voor
de toekomst, spoedig op de achtergrond
en krijgen zij niet het relief, dat zij
verdienen. Zo zijn velen geneigd
het Noord-Atlantisch pact, dat op
4 April in Washington door de. minis
ters van Buitenlandse Zaken der be
trokken mogendheden zal worden on
dertekend, te rangschikken bij de vele
wapenfeiten uit de koude oorlog tussen
Oost en West en dit pact geen grotere
betekenis toe te kennen dan een voor
bijgaande phase. Een confrontatie, van
dit pact met de wereldgeschiedenis
moet echter reeds een grote wijziging
brengen in die opinie. Nooit tevoren zag
de wereld in vredestijd een dergelijke
grote macht tot een hecht verbond aan
eengesmeed. Nooit eerder verbonden de
V. S. hun lot en hun toekomst zo vast
met die van de volkeren aan de andere
zijde van de. Oceaan. Nooit eerder was
er tussen de mogendheden van een der
gelijk blok een zo grote overeenstem
ming over de grote beginselen, waar
naar hun politiek zich in de toekomst
zou moeten richten. Men is geneigd zulk
een optimistische kijk op een feit van
de contemporaire geschiedenis te zien
als een behoefte vaa de tijdgenoot om
de gebeurtenissen van de eigen tijd
door een vergrootglas te bekijken, doch
als men dit Atlantisch pact vergelijkt
met andere pogingen van een groep
landen in de loop der geschiedenis om

tot een nauwe samenwerking te komen,
dan wordt het toch wel duidelijk, 'dat
dit pact een grote mijlpaal zal blijken
in de wereldgeschiedenis, waaromheen
een groot deel der geschiedenis van dp
twintigste eeuw zal worden gegroe
peerd.

Reeds thans ziet men zich rond deze
mijlpaal gebeurtenissen voltrekken, die
er op wijzen, dat de politieke structuur
van de wereld belangrijke veranderin
gen zal ondergaan als gevolg van het
sluiten van dit pact. De reacties in de
Sovjet-Unie en de gebeurtenissen, die
daar in de afgelopen weken hebben
plaats gegrepen, wijzen er wel op, dat
het Kremlin inziet, dat het een nieuwe
koers moet gaan varen. De oude agres
sieve houding tegen de vrij los naast
elkaar staande West-Europese landen
zal het moeten laten schieten Het
Kremlin begrijpt, dat zulk een koers
regelrecht uitloopt op oorlog en het
blijkt er wel zeer diep van overtuigd,
dat Rusland zich niet aan een avontuur
van een dergelijk formaat kan wagen.
De mutaties in de hoogste leiding van
de Sovjet-Unie geven in dit verband
verschillende aanknopingspunten. De
gehele politiek van Molotov is door en
kele ingrijpende wijzigingen in de
samenstelling van regering en Politburo
volledig aan de dijk gezet. Blijkbaar is
Stalin tot de conclusie - gekomen, dat
Molotov's agressieve houding het land
naar een ramp dreef. Daarom moest
Molotov het veld ruimen voor krach
ten, die. de nieuwe Sovjet-politiek zul
len moeten gaan voeren. Molotov's po-
bliek bleek op elk terrein tot een échec
geleid te hebben. De Russische invloed
in Scandinavië, die na de oorlog vrij
groot was en die kon rekenen op veel
goodwill, is langzamerhand tot nul ge
reduceerd. De invloed van de commu
nistische partijen in Frankrijk en Italië
daalde steeds meer naarmate duidelij
ker werd, dat het de enige bedoeling
van de Sovjet-Unie was de rest van
de wereld te overheersen. De blokkade
van Berlijn werd een glanspunt aan de
kroon der democratieën. In Azië wer
den niet de resultaten bereikt, die Mo
lotov voorspeld had. Doch vooral de.
scheur in het Sovjetbloc zelf was een
zeer kwade noot voor de politiek Van
Molotov. Tito's rebellie was niet in de
laatste plaats te danken aan de starre
orthodoxie van Molotov en zijn aan
hang, die door dik en dun bleef vast
houden aan de theorieën der Marxisti
sche leermeesters.

Stalin zelf is echter geen letter
knecht gebleken en hij heeft zich
zelfs bereid getoond zijn theo
rieën te plooien naar de behoeften
van de, practijk. Hij en zijn medestan
ders hebben ingezien, dat een starre
houding tegenover het Westen de Sov
jet-Unie geen stap verder brengt tot
het beoogde doel: de wereldheerschap
pij. Zelfs heeft Stalin zich bere.id ge
toond de the.orieën van de Russi
sche professor in de economie Varga te
accepteren, die lijnrecht in strijd met
de theorieën van Lenin en Staïin zelf
durfde, beweren, dat het Westen niet
economisch ineen zou storten, doch in
tegendeel bezig was een nieuwe econo
mische structuur te vinden, die de be
hoeften van deze tijd zou bevredigen.

De politie te Schoondijke ontdekte op
de vliering van het in de kom der ge
meente staande huis, bewoond door de
landbouwersknecht P„ een opslagplaats
van munitie en springstoffen. Enige dui
zenden kilo's patronen, granaten, kruit
enz. werden door de Opruimingsdienst
verwijderd. De Rijkspolitie stelt een on
derzoek naar de herkomst van het ge
vondene in.

wetensonderzoek over de wijze, waarop
wij dit lidmaatschap beleven.

Waar onze hoogste belangen op het
spel staan, kan alleen maar een volle en
bewuste overgave de juiste houding zijn.

L.

Varga's tegenstanders hebben stuk voor
stuk moeten capituleren en dat waren
naast Molotov en Mikoyan ook Sovjet
economen met aan het hoofd de zeer
bekwame leider van het planbureau
voor de vijfjaren-plannen Wosnes-
sensky.

Het is wel duidelijk, dat er grote ver
anderingen in de Sovje.t-politiek op til
zijn als Stalin bereid blijkt zo grondig
te reorganiseren. De oude politiek van
Molotov heeft afgedaan en het wordt
langzamerhand duidelijk, dat de muta
tie op het ministerie van Buitenlandse
Zaken niet noodzakelijk een promotie
voor Molotov betekent. Men heeft ge
meend de vervanging van Molotov te
moeten zien als een wegpromoveren van
een belangrijke Sovjet-figuur, die
weliswaar op een bepaald terrein ge
faald had, doch die toch een belang
rijke functie aan de top zou blijven
bekleden. Zeer betrouwbare bronnen
melden echter, dat Molotov volledig
uitgerangeerd is en det zijn reeds zwaar
beknotte macht nog verder zal inkrim
pen.

Het blijft echter moeilijk deze be
richten te controleren. Doch hoe het
ook zij, men zal in elk geval in de ko
mende maanden een wijziging zien in
treden in de buitenlandse politiek dex
Sovje.t-Unie. Hoe die zal worden is nog
niet voiledig duidelijk. Men kan ver
schillende wegen inslaan. Dat Moskou
echter zal berusten in de huidige situa
tie is niet aanvaardbaar. Het streven
naar wereldrevolutie en wereldheer
schappij blijft onveranderd. Men zal
alleen een nieuwe tactiek volgen, die op
lange termijn naar hét doel zal moeten
voeren. Een der eerste doelen, die. het
Kremlin zich echter stelt is duidelijk,
n.l. de volledige consolidatie van het
Oostelijk blok. De maatregelen tegen
Kerk en oppositie in de landen achter
het IJzeren Gordijn, die in de laatste
weken steeds scherper geworden zijn,
wijzen daar rends op, doch bovendien
heeft de Cominform scherpe maatrege
len aangekondigd tegen de afvallige
dictator van Joegoslavië. Alle krachten
zijn gemobiliseerd om het Tito-bewind
zo spoedig mogelijk omver te werpen
en weer een hecht aaneengesloten en
volledig aan he.t Kremlin onderworpen
blok in Oost-Europa te vormen. Dit is
in elk geval de eerste maatregel waar
toe Moskou zich door het Atlantisch
pact gedrongen ziet, een maatregel, die
het mogelijk moet maken in de
toekomst een gelijke macht tegenover
het Westen te stellen. Hóe de Sovjet-
politiek zich op ander terrein zal ont
wikkelen is nog moeilijk te zeggen.
Mogelijk zal zij haar agressiviteit ge
heel op Azië richten, zolang daar geen
direct gevaar voor een wereldoorlog
aanwezig is en b.v. een Pacific-pact
hetzelfde halt aan de Russische expan-
siezucht zou toeroepen als in het Wek
ten het Noord-Atlantisch pact. De ont
wikkeling in de komende, maanden zal
het duidelijk moeten maken, welke tac
tiek Molotov's opvolger Wishinsky ge
kozen heeft. De vijandige toon tegen
het Westen zal wel gehandhaafd blij
ven, doch het is de vraag of
Wishinsky tegen het grote defensieve
blok der Westerse democratieën het nog
zal wagen tegen enig betrokken
land een agressieve politiek te voeren,
die bijna zeker de enorme macht van
het Westen in beweging zou brengen.
Doch eerst de .toekomst zal duidelijk
maken in hoeverre het Atlantisch pact
een definitief halt betekent.

Na een langdurige "zitting heeft de
procureur-fiscaal van het Bijzonder Ge
rechtshof te Arnhem tegen de voorma
lige directeur van het Centraal Distri
butiekantoor S. de H. een gevangenis
straf van één jaar voorwaardelijk met
een proeftijd van drie jaar geëist en ont
zetting uit de beidg kiesrechten voor
de tijd van tien jaar. De H. werd poging
tot arrestatie (met assistentie van de
Grüne Polizei) van ds. Slomp (Frits de
Zwerver) ten laste gelegd én tevens zou
hij een distributie-ambtenaar, die ver
dacht werd van diefstal van distributie
bescheiden, aan de politie hebben over
geleverd.

Op Zondag Laetare (27 Maart) begint de
Kath. Actie van het bisdom Haarlem in alle
parochies met een speciale actie, welke ten
doel heeft ook onder de volwassenen be
langstelling te wekken voor de nieuwe ka
techismus. In het bijzonder wil men deze
nieuwe- katechismus verspreiden in die ge
zinnen, waar geen schoolgaande kinderen
zijn en bij alleenstaande personen.

Naar aanleiding van geruchten, vol
gens welke de Britse regering voorne
mens zou zijn de invoer van Nederland
se bloembollen te verbieden in verband
met beweerde gevallen van smokkelarij,
heeft een woordvoerder van het Britse
ministerie van Handel verklaard, dat dit
ministerie hiervan niets bekend is.

Hij deelde mede, dat er 'n open alge
mene licentie is voor de invoer van
bloembollen, welke geldt tot einde
April, op welk tijdstip het seizoen voor
de invoer van bloembollen practisch
eindigt.

De kolonel van het wapen der artil
lerie A. C. de Ruyter van Steveninck,
bij de bevrijding commandeur van de
Prinses Irene-brigade, is bij K. B. be
vorderd tot generaal-majoor. Generaal
De Ruyter van Steveninck is thans lid
van het Hoog Militair Gerechtshof.

COP MAJJUN TOONDCR

33. Tegen de middag krijgen Winonah en haar twee begeleiders de burcht in het
oog.... Het machtige bouwwerk staat op een kleine heuvel temidden van dichte
woudenHet meisje ziet wel, dat het een onneembare veste is in tijden van
oorlog. Langs een zanderig pad begeven zij zich naar de poortHet paard stapt
luid bonkend over de houten ophaalbrug. De wachters laten hen ongehinderd pas
seren, doch niet zodra hebben zij de binnenhof betreden, of zij zien zich aan alle
kanten omringd door goed bewapende soldaten

„Waarheen vrouweinformeert een van hen, het paard bij de toom vattende.
„Ik wens koning Langha te spreken, een boodschap van landsbelang voert mij
hierheen!" „Volg mij, vrouwe!" zegt de soldaat. „Uw knechten blijven op de hof!"

Hun weg voert langs ontelbare gangen, wat een verschil met de weelderige bouw
van de paleizen van haar ongelukkige Atlantis, merkt Winonah op. Eindelijk schuift
een der schildwachten een gordijn terzijde en zij betreden een ridderzaal. Haar ogen
paan in het rond, om dan te blijven rusten op een drietal personen, die haar ver
wonderd aankijken. Een van hen zit op een gebeeldhouwde stoel en Winonah be
grijpt, dat dit koning Langha moet zijn. Als de soldaat, na het doel van haar bezoek
bekend gemaakt te hebben, vertrokken is, zegt koning Langha: „Welke boodschap
brengt gij mij, jonkvrouwe?"

Winonah antwoordt: „Ik kom met een persoonlijke boodschap van mijn gemaal
Eric, koning der Noormannen!!" .7..

„Heb je gelezen, dat onze han
delsbalans zo passief is en een
gat van 2247 millioen vertoont?"
„Dan moet Lieftlnck die balans
maar eens naar Paltbe sturen."
„Naar Palthe

„Ja, want daar stoppen ze elk
gat zó, dat geen mens 't ooit
meer terug kan vinden."

Uit de Memorie van Antwoord betreffende de Rijksbegroting van Verkeer
en Waterstaat voor 1949 blijkt, dat het vrachtenpeil voor sommige goederen
soorten, meer speciaal de lichte en volumineuze goederen en ook voor het
stukgoederenvervoer in het algemeen niet meer in overeenstemming kan
worden geacht met de in het bijzonder daarvoor sterk gestegen kosten. De
desbetreffende vrachten zullen daarom ook binnenkort worden verhoogd.

Naar aanleiding van de vraag om
trent de aanleg van een spoorwegver
binding over de Afsluitdijk in verband
met de daarbij uitgesproken voorkeur
van vervoer per rail op de lange af
stand, merkt de minister op, dat de
urgente investeringsbehoeften der Ned.
Spoorwegen gedurende ettelijke jaren
nog zó groot zijn, dat de aanleg van een

Spoedig zal het nieuwe Bezoldigings
besluit voor het overheidspersoneel in
het Staatsblad komen en wat voor
grote veranderingen dit in de praetijk
zal geven, daarover deelde dr. W. J.
J. Dijsselbloem, leider van het A.R.
K.A.-bureau, op een overvolle leden
vergadering van de afd. Amsterdam
van de A.R.K.A. menige belangwek
kende bijzonderheid mede.

Hij merkte allereerst op, dat de cri-
tiek op het besluit hem was meegeval
len. Al is het oude Besluit alleen maar
„technisch" herzien, het is toch nauwe
lijks meer in het nieuwe te herkennen.
Toch moeten de grootste veranderingen
nog komen, n.l. die, welke gebaseerd
zullen zijn op de werkclassificatie, waar
bij dus, net als in het bedrijfsleven, de
ambtenaar wordt betaald naar de objec
tieve waardering van zijn werkpresta
ties. Men neemt daarvoor nu proeven
en hoopt over een jaar met deze geheel
nieuwe regeling gereed te zijn. Ze zal
een revolutie betekenen voor de amb
tenaren, omdat door de objectieve pres
tatiemeting sommige functies geheel an
ders naar voren springen dan ze tot nu
worden gewaardeerd. Spr. Koopt dat men
ook in Amsterdam deze proeven zal ne
men zodat dan de invoering voor het
Rijk en de gemeente gelijktijdig kan ge
schieden. De huidige herziening betekent
helemaal geen algemene loonsverhoging,
wel een herwaardering van verscheidene
functies. Vroeger keek men tegen een
adj.-commies op. Een Referendaris was
een heel hoge persoonlijkheid. Maar
daar is in en na de oorlog verandering
in gekomen.

Daar heeft de regering nu definitief
een eind aan gemaakt. Er is een sterke
scheiding doorgevoerd tussen lagere,
middelbare en hogere ambtenaren. Er
komen ijzeren gordijnen tussen, maar er
zijn toch wel een paar lekken. Voor de
middelbare ambtenaren wordt een mid
delbare schoolopleiding gevraagd met
nog een twee-jarige specifieke opleiding,
de hogere ambtenaren moeten acade
misch gevormd zijn.

Dit alles brengt het vraagstuk van de
opleiding met zich mee. Het gros der
ambtenaren kent geen opleiding, ontwik
kelt zichzelf. Om nu toch een overgang
tussen de drie categorieën mogelijk te
maken is men thans plannen aan het
ontwerpen. Men denkt aan speciale klas
sen bij de avondscholen of koppeling aan
bestaande scholen. Het bijzonder onder
wijs krijgt hier een kans! Men hoopt de
opleiding voor adj .-commies reeds in
September te beginnen. Nederland staat
bij de opleiding nog lelijk ten achter.
Engeland fen België zijn ons ver voor. De

jongeren zullen moeten gaan studeren.
De studielust is enorm gedaald.

De groepering in het Bezoldigingsbe
sluit is geweldig vereenvoudigd. Men
gaat nu vooral op kwaliteit letten. Daar
om zijn ook z.g. A-rangen ingesteld
waartoe alleen de besten uit de gewor/»
rangen zullen worden benoemd.

Dr. Dijsselbloem ontkende niet dat het
nieuwe Besluit de hardheid der realiteit
ademt. Het belang ervan zal eerst in de
toekomst blijken want Nederland staan
moeilijke jaren te wachten.

Dr. Dijsselbloem zette vervolgens
uiteen, dat men in het Bezoldigings
besluit de gemeenten boven de 100.000
zielen niet heeft opgenomen omdat
die een eigen structuur hebben. Am- -
sterdam b.v. heeft een prachtige, be
zoldigingsregeling en het zal een zeer
zware opgave zjjn om die aan het
nieuwe besluit aan te passen. Maar
wethouder Franke houdt vol!

Grote hulde bracht spr. aan wethou
der Franke, die voor het gemeenteperso-
neel het beste tracht te bereiken. Hij
heeft echter een zware strijd tegen „ho
gere machten" te voeren. Men heeft
zelfs gedacht de Amsterdamse bezoldi-
gingsregeling en formatie als voorbeeld
te nemen voor het Rijk, maar de rege-
wilde er niet aan.

Bij de beantwoording van de vele vra
gen, die uit de vergadering opkwamen,
deelde Dr. Dijsselbloem nog mede, dat
men tracht gedaan te krijgen, dat de ar-
beidscontractanten na twee jaar dienst
tijd in de Pensioenwet worden opgeno
men waardoor ze dezelfde rechten
ontvangen als zij, die in vaste
dienst zijn In de toekomst zal dan
ook de arbeidscontractant wel ver
dwijnen. Verschil in ontslag bestaat er
practisch al niet. Heel vele ambtenaren
(en zelfs hoofdambtenaren) in vaste
dienst, staan thans op wachtgeld!

Ter vergadering werd ook de nieuwe
geestelijke adviseur van de afdeling,
kapelaan J. A. Schmidt door de voorzit
ter, de heer G. Blekemoien. geïnstalleerd.

was vroeger de hoofdbron van be
staan aan de Goudkust. En twee
eeuwen, tot 1871, werd dit gebied
beheerst door de Hollanders. Heb
ben wij iets goed te maken?

De Paters van Cadier en Keer doen
het voor ons. Helpt hen door Uw
giften ofkom zelf als missio
naris. Vraagt inlichtingen aan Pa
ter B. Eerden S.M.A., Huize De
Tafelberg, Oosterbeek (G.).

(Adv.)

spoorweg over de Afsluitdijk voorshands
geen punt van practische overweging
kan uitmaken.

Op de vraag over de vergoeding
van huisbrandschade, enz. van het
personeel van de N.V. Ned. Spoor
wegen, geleden tijdens een spoor
wegstaking, kan de minister ant
woorden, dat door zijn ambtgenoot
van Financiën thans een regeling is
getroffen, waarbij aan de slacht
offers van de spoorwegstaking een
bijdrage wordt verleend op dezelfde
basis als dit geschiedt aan de z.g.
verzetsslachtoffers.

Op de vraag naar wederinvoering
van weekretours bij de Spoorwegen kan
worden geantwoord, dat de moeilijke
materieelpositie de Spoorwegen dwingt,
voorshands af te zien van maatregelen,
die tot een te grote bezetting op be
paalde tijden of in het algemeen zou
den leiden. Het zelfde geldt voor de
invoering van gezinstarieven.

Ter beantwoording van de vraag van
verscheidene leden, die gaarne zouden
vernemen hoe de minister de toekomst
mogelijkheden van de Nederlandse
Vliegtuigindustrie denkt te bevorde
ren, zij medegedeeld, dat, in afwachting
van de definitieve totstandkoming van
de fusie der na de oorlog nog bestaan
de vliegtuigfabrieken, de gereedmaking
van het Nationaal Luchtvaart Laborato
rium is ter hand genomen, terwijl de
ontwikkeling van nieuwe vliegtuig
typen door de Nederlandse industrie
via het Nederlands Instituut voor Vlieg
tuigontwikkeling wordt gesteund.

Het geval van het staken van het bin
nenlands verkeer gedurende de winter
periode '48/'49 is te beschouwen als een
„defaut" van de overigens zo terecht
geprezen „qualité's" van de voortva
rende leiding der K.L.M., waardoor de
beslissing op zeer korte termijn moest
worden genomen. Op grond van de aan
gevoerde zwaarwegende argumenten
meende de ambtsvoorganger van de
minister zich tegen de voorgestelde on
derbreking van het binnenlands lucht
verkeer niet te moeten verzetten. De
arbeid der commissie-Albarda is zover
gevorderd, dat de commissie hoopt in
de loop van de zomer met haar advies
gereed te kunnen zijn. De vele facetten
van het vraagstuk luchtvaartscheep
vaart maken een diepgaande studie
noodzakelijk.

Naar aanleiding van berichten om
trent belangrijke inkrimping van per
soneel bij de K.L.M. deelt de minister
mede, dat de onderbreking van de Am
sterdamBatavia-verbinding hiervan
niet de oorzaak is, doch veeleer een
verdere aanleiding was om bezuinigin
gen, welke reeds in het voornemen la
gen, toe te passen.

Inzake de financiering van de wer
ken tot aanleg van het Amsterdam-
Rijnkanaal, meer in het bijzonder het
aanbod van de gemeente Amsterdam
tot verstrekking van een voorschot
aan het Rijk van f200.000.— ter
bevordering van een snellere vol
tooiing van de vaarweg, moge de mi
nister de aandacht vragen voor het
bedenkelijke precedent, dat in de aan
vaarding van de voorgestelde voor
financiering zou zijn gelegen. Zou de
regering deze weg ook in andere ge
vallen opgaan, dan zou zij haar beleid
meer laten binden dan in het alge
meen toelaatbaar moet worden ge
acht. In de tegenwoordige nog weinig
stabiele omstandigheden moet dit ze
ker worden vermeden.

van neus. keel of borst,
snuift en wrijft U weg met

(Adv.)

(Copyright Ultg. De Koepel, Nijmegen)

25

Even vergat de man wat hij in zijn han
den had... Het portret gleed uit zijn vin
gers. Elspeth ving het op, juist voor het
op de grond viel. Een smal zonnestraal
tje viel door het venster van de molen
juist op een paar krabbels, die met inkt
achter op de miniatuur waren geschre
ven in een fijne vrouwenhand. Het was
een naam... A. Ramirez.

„Ramirez?" riep ze vragend uit.

Hij had de miniatuur weer uit haar
handen genomen en keek zo droevig
naar het portret van de blonde vrouw,
dat Elspeth het antwoord raadde. Als
dit Jan's moeder was en als haar naam
Ramirez was. dan moest ze wel een
Spaanse geweest zijn. De vele vragen,
die Mijnheer haar over de Spanjaard
gesteld had, z'n bezorgdheid die dag in
Haarlem toen hij vernam dat de man
nog in het land was, de naam zelf...
dat alles, bij elkaar zei genoeg. In stilte
zag ze toe, hoe Mijnheer het portret
weer in de geheime bergplaats opborg en
de opening ervan weer afsloot.
Zyn gezicht was ernstig. „Ik vraag je

dringend, niet te spreken over wat je
hier hebt gezien. Voorlopig wil ik niet,
dat Jan weet, dat hij... Spaans bloed i»
de aderen heeft."

Elspeth dacht aan Pieters schets, die
Mijnheer had verscheurd, omdat daar
op Jan's gelaat de trekken droeg van een
Spaans officier. Er was een ding, dat ze
nog vragen wilde.

„Maar Mijnheer, de naam Ramirez...
Zou de Spanjaard van de Gele Kat dan
zoeken naar Jan's moeder?

Mijnheer's lippen trokken zich sa
men... „Jan's moeder stierf, toen hij nog
maar een kleine jongen was,' kwam er
met een sombere klank in zijn stem uit,
en Elspeth doordringend en bezorgd aan
kijkend, vervolgde hij: „Maar ik vraag
je nogmaals, niets te vertellen aan Jan,
Niets!"

Elspeth legde de vingers op haar lip
pen en drukte ze dicht, alsof ze daarmee
de gelofte wilde afleggen het geheim
goed te zullen bewaren.

Mijnheer zuchtte. Hij had zich afge
vraagd zo vertelde hij, terwijl zijn ge
dachten wel ergens anders schenen te
zijn of het misschien Jan kon zijn, die
door de Spanjaard werd gezocht. Hij
scheen de vraag opnieuw te stellen, meer
tot zich zelf dan tot Elspeth, die hem
huiverend aanstaarde.

„Jan?"

Toen bedacht ze, dat Ramirez niet de
naam van Jan was en zei dit tegen haar
gastheer.

Mijnheer was het met haar eens en er
kwam een lichte glimlach over zijn
mond... „Beloof me, dat je aan niemand
en in geen geval aan die roekeloze Jan

zelf vertelt, dat dit de naam van zijn
moeder was," vroeg hij nog eens, waar
schuwend.

„Dat beloof ik vast en zeker, Mijnheer,"
zei Elspeth plechtig.

Het gebeurde vervulde haar geest de
gehele verdere dag. Het was voor haar
een opluchting te weten, waarom haar
gastheer de Spanjaard zozeer had ge
vreesd en dat hij overtuigd was, dat
die man nu het land had verlaten. Nog
de dag tevoren had de burgemeester van
Haarlem hem verzekerd, dat een vreem
deling van dat slag in deze omgeving
geen verblijf hield. Maar als Mijnheer
zo zeker was, dat hij vertrokken was,
waarom wilde hij dan in elk geval voor
komen, dat Jan de naam van zijn moe
der hoorde? En als Mijnheer zo'n haat
koesterde tegen alle Spanjaarden, waar
om bewaarde hij dan zo zorgvuldig dit
portret?

De hele dag bleef ze aan de miniatuur
denken. De dame met de kanten sluier
herinnerde haar aan iemand, maar pas
toen ze naar bed ging, werd ze zich be
wust wie dat was.

Anneke was aan de deur gekomen om
nog even goedenacht te zeggen. Toen het
licht van haar kaars op haar jonge ge
zicht en op haar honingkleurig haar viel,
wist Elspeth het. Ouder natuurlijk, en
droeviger, tegelijk toch ook mooier, had
het portret het lieve blonde gezicht van
Anneke Voort.

Was Mijnheer daarom zo op de minia
tuur gesteld? En was hij daarom soms zo
verdrietig? Omdat een vrouw met het
verafschuwde Spaanse bloed in de ade
ren zozeer kon gelijken op zijn Anneke?

Ja, zo zou het wel zijn, dacht Elspeth.

HOOFDSTUK IX
Drie tulpenbollen

Elspeth bleef tevergeefs langs de weg
en het kanaal uitkijken naar de komst
van haar vader. Intussen ging het poten
van de tulpenbollen bevredigend zijn
gang. Toen ze op een morgen, enkele
dagen na haar gesprek met Mijnheer,
weer de bollenschuur inging om naar
Pieter te zoeken, vond ze de schappen
bijna helemaal leeg.

Alleen in de schap tussen de vensters,
die bestemd was voor tulpen, waarmee
nieuwe soorten gekweekt werden en
voor tulpen, waaraan een label met de
naam „Gouda" gehecht was, lagen nog
bollen. Het poten van tulpenbollen was
voor dit jaar klaar.

In de schuur was het rustig en er
hing nog steeds de frisse, droge lucht
van tulpenbollen, zells nu er nagenoeg
geen meer waren, maar met de lege
schappen, in rijen boven elkaar, zag de
schuur er leeggeplunderd uit.

Het bleek, dat Pieter er niet was en
Elspeth was juist van plan naar hem
te gaan zoeken in de molen, toen ze iets
hoorde springen. Tegelijk flitste er iets
geels, dat verdween onder de stelling
tussen de ramen. Het geluid van een
aanvalHoorde ze iets piepen?

Milady deed de handen voor haar
oren. Toen ze ze weer weg deed, hoorde
ze weer iets aanvallen en huiverde. Het
was alles goed en wel, dat Zandvrouw-
tje muizen ving, maar het was af
schuwelijk er zo mee te spelen. Ze
bukte zich om onder de schap te kij

ken en.... deed nu zelf een vlugge
greep, toen ze zag, dat het in 't geheel
geen muis was, waar het poesje mee
speelde, maar een van de tulpenbollen,
die voor Mijnheer zo'n grote waarde
hadden.

„Zandvrouwtje, jij lelijke stouterd,"
riep ze uit. Het poesje wist te ontsnap
pen, maar Elspeth raapte de ból op en
kwam juist overeind, toen Pieter door
de deur naar binnen kwam met zijn
armen vol bloempotten. Elspeth hoor
de hem niet en botste pardoes tegen
hem aan. Het merendeel van de potten
viel prompt uit zijn armen en viel in
scherven op de grond.

„Hemeltje!" riep Elspeth. „Wat is er
nou gebeurd.... O, wat vind ik dat
erg!" Maar onmiddellijk daarop begon
ze heel hulpeloos te lachen, omdat Pie
ter daar nogal bespottelijk stond, vond
ze. Wat van potten niet naar beneden
getuimeld was, drukte hij nog kramp
achtig tegen zich aan, terwijl hij tege
lijk probeerde op de grond te kijken
om te zien wat er van de andere ge
worden was.

„Zet de rest van je pottenvoorraad
nu maar op de grond, domme jongen,"
zei Elspeth, toen ze weer gewoon spre
ken kon. „Dan zullen we de stukken
bij elkaar zoeken."

„Weet je waar die potten nou voor
bestemd waren?" vroeg Pieter, toen
Elspeth naast hem neerkroop. „Om voor
het raam op jouw kamer te worden
gezet."

(Wordt vervolgd)

De zomerdienslrcgelïng van de K.L.M.
gaat Dinsdag 5 April in. Nice en Milaan
zullen, zoals reeds gemeld, dan in het
Europese luchtnet van de Nationale
Luchtvaartmaatschappij worden opge
nomen. Op bijna alle Europese trajecten
zal de K.L.M. vliegen met haar modern
ste materieel: De Consolidated vultee
„Convair Liner".

Op het traject AmsterdamOslo, dat
door de K.L.M. viermaal per week wordt
gevlogen, is een tussenlanding te Chris-
tiansand geprojecteerd. In aansluiting
op de verbinding naar en van Scandina
vië voert de K.L.M. een tweemaal da
gelijkse retourdienst tussen Amsterdam
en Parijs uit. Zodra de bezetting van de
vliegtuigen hiertoe aanleiding geeft, zal
de K.L.M. overwegen driemaal per dag
heen en terug naar en van Parijs te vlie
gen.

Wat het binnenlandse luchtver
keer betreft, zullen met ingang van
28 Maart a.s. tweemaal daagse re
tourvluchten worden ondernomen
naar Groningen, Leeuwarden en
Maastricht met uitzondering van
Zondagen. Met ingang van 8 April
wordt de frequentie verhoogd tot
drie retourvluchten per dag, uitge
zonderd Zondagen.

Het luchtnet van het interinsulair be
drijf te Batavia, dat in opdracht van het
departement van Waterstaat. Energie en
Mijnwezen aldaar, door de K.L.M. word
geëxploiteerd, is met ingang van deze
maand eveneens uitgebreid, n.l. met Ma-
dioen op Java en Djambi op Sumatra.

Op de „Volendam", die gisteren van
Rotterdam uit naar Indonesië vertrok,
hadden zich in de loop van dag 1600
man troepen ingescheept, bestaande uit
een klein detachement K.N.I.L., een iets
groter detachement marine en voor het
overige leden van de Kon. Landmacht.
De inscheping geschiedde onder leiding
van kolonel J. R. H. Lagas.

Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts, bis
schop van 's.-Hertogenbosch, zal Zondag
27 Maart a.s. in de Kapel van het kloos
ter der paters Montfortanen te Oirschot
de volgende H.H. Wijdingen toedienen:
MINDERE ORDEN aan de eerw. fra
ters W. Bemdsen, A. Biemans, J. Die
lissen, A. Hertsig, N. Komen, J. Lode-
wijks, A. Maanicus, G. Nillesen, J. Speth,
J. van Ooyen, C. de Vos van de Paters
van de H. Geest.

H. SUBDIACONAAT aan de eerw.
fraters S. de Grauw, G. van Breda, C.
Mertens, T. Piron, M. Schreurs, S.
Meijer, C. Tonnaer. R. Friedeman, E.
Postma, B. Brian, P. van Iersel, van de
Augustijnen en aan de eerw. frater G.
Geerkens van de Paters van de H. Geest.

H. PRIESTERSCHAP aan de eerw.
fraters Joh. Rousseau, F. Vermeulen. G.
Meertens, Petrus Quax, Joh. Klaps. J.
Dreezen, P. Janssen, Joh. Jeunen, A.
Urlings, G. Op 't Veld, J. Hupperts, van
de Monfortanen.

„Sneltrein Den BoschBoxtel
Eindhoven!" De conducteur inspec
teerde de deurkrukken en bevesngde
een nerveuze jongeman, dat hij niet
liep te liegen.

„Zeker, meneer, gaat u maar naar
boven. Wij gaan naar Eindhoven."

De jongeman kwam boven en ging
op het laatste lege plaatsje van onze
coupé zitten. Niemand deed een mond
open. De reiziger in dameshoeden
sliep in zijn hoekje onder de enorme
vierkante monsterkoffer. Een soldaat
draaide een sigaret, naast een heer
met De Linie. De rest, allemaal vrou
wen, keek wezenloos naar buiten. De
electrische locomotief stoof denderend
voor de kreunende en krakende
wagens.

Boven de herrie uit trok toen plot
seling een langgerekte zucht door de
coupé.

„Ongelooflijk" was het nauwelijks
hoorbare einde van die zucht. Wie
wakker was keek nieuwsgierig naar
de nerveuze jongeman. Vooral de da
mes toonden belangstelling.

Weer een zucht. Weer was het „on
gelooflijk." En de nerveuze schudde
niet begrijpend het hoofd.

„Ja, het leven is geen lolletje
knikte een dame met een ritstas.

„Bent u bij de Belastingen geweest
informeerde een juffrouw, die be
paald onderwijzeres was.

„Wat zegt VBij de Belasting? Nee,
ehuh, maar het was wel ongeloof
lijk".

De nerveuze was kennelijk in de
war, maar niet duidelijk.

De dames roken nu met zekerheid
een of ander sensationeel nieuwtje.

„Ge maakt ons wel een bietje
nieuwsgierig" kon een gezellig dik
Brabants vrouwtje zich niet langer
inhouden.

„Ja, kijkt V, de zaak zit zo. Ik ben
vanmorgen naar een soort helderzien
de geweest. Voor mijn vrouw, die
klaagt over uitvallend haar."

De nerveuze had een foto van zijn
vrouw laten zien, vijf gulden betaald
en een heel verhaal over zijn echtge
note te horen gekregen. Inderaaad klop
ten sommige dingen, die de helderzien
de vertelde. Zijn vrouw was kernge
zond en moest haar haar maar eens
wassen met benzine.

„Wat is daor nou veur ongeleuve-
lijks an?" wilde het Brabantse vrouw
tje weten.

De nerveuze haalde diep adem.

„Ik ging voor mijn vrouw en die
mankeert niets. Maar laat die vent
nou beweren, dat ik een zware maag
patiënt ben."