AUSTRALIË EN INDIA VERZOEKEN INDONESIË VOOR
ASSEMBLEE DER UNO TE BRENGEN
Erie de Noorman en de valse koning?
e
VAN DE POL, GABRIELS EN
GALMICHE ZONDER VERLIES
na eerste dag om wereldtitel 47j2
Totalisator Zondag in werking
Wij luisteren naar
DE WITTE
TULP
EEN DOSSIER IN DE Z VOOR
DERTIG DUIZEND GULDEN AANGEBODEN
Amerika hoopt op spoedige uitvoering der
resolutie van Veiligheidsraad
Abdulkadir naar
New Vork
Abdulkadir naar
New York
Grenscorrecties moreel
gerechtvaardigd
Raadselachtige brief uit Krakau
Invrijheidstelling weer
afgewezen
Verklaring regering
van Pasundan
Journalist verongelukt
TUINBOUW KRIJGT ALTIJD DE EERSTE KLAPPEN
Men moet zich tot de gehele Westerse
Unie richten
METZ VERLIEST VAN
VAN HASSEL
EEN JAAR GRATIS LEVEN
Debuut op Duindigt
V.
.J
VRIJDAG 1 APRIL 1949
PAGINA 3
Alerting van Tweede Kamer
De internering op Banka
Betreurenswaardige feiten
Ministers antwoorden op
gestelde vragen
HENDRIK DE KRIJGER
KRIJGT NEGENTIEN JAAR
Levenslang voor Vos
Centraal Bureau voor Tuinbouw
veilingen houdt congres
Ander formaat
Lambrichs nu negende in
Ronde van Algiers
door HEIEN GIRVAN
Hoe werkt de totalisator?
Australië en India hebben verzocht om
Voorlegging van de Indonesische kwestie
aan de Algem^ie Vergadering van de
V.N., meldt A.F.P. uit Lake-Success.
De Indonesische kwestie staat, zoals
bekend, nog steeds op de agenda van de
Veiligheidsraad doch het Handvest ver
bet er zich niet tegen, dat de Algemene
Vergadering ook de kwestie bespreekt,
ofschoon er geen aanbevelingen mogen
V'orden uitgebracht.
De verzoeken werden gedaan aan de
secretaris-generaal van de V.N., Trygve
Die, in vrijwel gelijkgestelde brieven
Van John Hood, de Australische verte
genwoordiger, en Gopala Menon, eerste
secretaris van de Indische delegatie?
Hood heeft aan A.N.P.-Aneta ver
klaard, dat het verzoek is ingediend ge
zien het in gebreke blijven door Neder
land om te voldoen aan de resoluties van
de Veiligheidsraad. Dat dit verzoek
ivordt gedaan aan de Assemblée bete
kent' niet, dat de indieners critiek willen
Uitoefenen op de Veiligheidsraad, hun
bedoeling is alléén, de vrienden van de
fepubliek in de gelegenheid te stellen,
'n de Assemblée hun zienswijze kenbaar
maken.
In de Amerikaanse pers te New York
V'ordt deze stap gekenschetst als het re
sultaat van besprekingen tussen landen
van de New-Delhi-conferentie, hoewel,
baar werd vernomen, enige dier landen
Sieh niet met deze stap van India en
Australië hebben willen inlaten. Dat
Australië tot de initiatiefnemers behoort,
ivordt te Lake Success van te meer be
tekenis geacht, omdat dr. Evatt voorzit
ter is van de Assemblée en een grote in
vloed heeft in de zaken van de Verenig
de Naties.
Palar verklaarde, dat deze stap hem
"Velkom is. Een woordvoerder van de de
legatie der Verenigde Staten zeide, er
"Oor te zijn verrast.
Minister Stikker en zijn Ameri
kaanse ambtgenoot Dean Achson
hebben gisteren tijdens een onder
houd, dat twee uur duurde, van ge
dachten gewissld over doelmatige en
snelle methodes om tot een regeling
in Indonesië te komen en eveneens
het Atlantisch Verdrag en algemene
West-Europese kwesties besproken.
Volgens een na de bespreking uitge
geven gemeenschappelijk communiqué
beeft Acheson doen uitkomen, dat de
Amerikaanse regering van harte hoopt,
°at de instructies van de Veiligheidsraad
aan Indonesië, 23 Maart gegeven, zo
sPoedig mogelijk zullen worden uitge
vierd. De minister gaf uitdrukking aan
Jjln volledig vertrouwen, dat beide par
ijen snel en te goeder trouw de voor
bereidende onderhandelingen zullen
°Penen, waar de Veiligheidsraad om
Verzocht heeft.
Minister Stikker wees er op, dat de
Voorstellen van de Veiligheidsraad door
de Nederlandse regering aanvaard zijn.
Hij uitte dezelfde wens als Acheson en
gaf nader aan, langs welke wegen naar
Zijn mening op de meest doelmatige en
iugge wijze vooruitgang geboekt zou
.,-1'»!}en worden. (In de instructies van
eerwfrt,veFzoekt de Veiligheidsraad om
land oplge conferentie tussen Neder-
de rePublikeinse leiders teneinde
vóórJSonesische regering te herstellen
Haag) Honde-Tafelconferentie te Den
ponderdagavond is de heer Abdulka-
dei' V1,c.e-voorzitter van de Nederlandse
dl a e bii de derde vergadering van
v Assemblée der Verenigde Naties, wel-
u® Dinsdag a.s. te New York begint, met
dÜ NDM-vliegtuig voor Curasao naar
öe V.S. vertrokken.
In het restaurant van Schiphol
redden journalisten gelegenheid geruime
VS.met hem te spreken.
Zijn opinie over de huidige situatie
Jb Indonesië? Veel minder ongunstig dan
men zou vermoeden naai- aanleiding van
de berichten in de Nederlandse pers
zo was zijn antwoord. De tweede politio-
hele actie werd onder ongunstige om
standigheden ondernomen maar heeft
®en gunstig resultaat gehad, n.l. dat de
mt voor de actie door streng bewaakte
demarcatielijnen gescheide gebieden
Verschenen is het Voorlopig Ver
slag van de commissie van rappor
teurs uit de Tweede Kamer ovér het
ontwerp van wet houdende .be
voegdheid tot het treffen van voor
zieningen in verband met de ver
wezenlijking van bepaalde correc
ties in de Nederlands-Duitse grens."
Hieraan is het volgende ontleend:
Bij het afdelingsonderzoek van dit
Wetsontwerp wilde men van verschil
lende zijden zijn beschouwingen begin
gen met het uiten van ernstige teleur-
steliing over de gehele gang van zaken
met betrekking tot het vraagstuk van
Wijziging van de grens tussen Neder-
and en Duitsland. Men herinnerde er
®®n, dat de Nederlandse regering nog
Hidens de oorlog zich heeft voorbehou
den aanspraken te doen gelden op ver
goeding van de schade, welke door de
Duitse bezetting aan ons land is toege
bracht en welke, zo betoogde de regering
^oon, althans voor een deel zou kunnen
Worden vergoed door afstand van grond.
Aan geallieerde zijde vonden deze eisen
?.er regering destijds een niet ongewil
ds oor.
Inmiddels is de toestand belang
rijk gewijzigd. Niet alleen heeft ons
land nog steeds geen bevredigende
toezegging in dit opzicht weten te
Verkrijgen, doch het heeft zelfs bij-
ba vier jaar moeten duren, voordat
overeenstemming werd bereikt om
trent enkele grenscorrecties van
Voorlopige aard, waaromtrent de re
gering verklaart, dat zij van zeer
beperkte strekking en omvang zijn.
v Blijkbaar bestaat er in Duitsland geen
ja sef van hetgeen dit land Neder-
heeft aangedaan getuige het
tr soaar, waarmede de berichten om-
de thans in uitzicht gestelde cor-
l,es van zeer geringe betekenis al-
begroet zijn doch bestaat dit
•>H belaas evenmin in voldoende mate
bi de landen, die West-Duitsland heb-
hA bezet. Ware dit wèl het geval, dan
*Uh 111611 'mmers mogen verwachten, dat
Weluns over de technische correcties,
>>a van Nederlandse zijde werden ge-
«gJ^d, in een veel sneller tempo over
stemming zon zijn bereikt.
thans in elkaar overvloeien. Familiele
den en vrienden, tot voor drie maanden
gescheiden en vaak elkaar vijandig ge
zind, zijn thans in de gelegenheid elkaar
te ontmoeten en van gedachten te wisse
len, met als resultaat, dat een samen
werking van de constructieve elemen
ten mogelijk is geworden.
„Men staart zich" zo zeide hij o.m.
„in Nederland blind op de berichten
omtrent overvallen en aanslagen en ver
geet daarbij te registreren, dat er grote
gebieden zijn, die als volkomen veilig
kunnen worden beschouwd. De mogelijk
heid tot verkeer en onderling contact
heeft vele gaten en breuken gedicht".
Wat de toekomst zal brengen, de con
ferentie te Batavia en de eventuele
Ronde-Tafelconferentie te Den Haag is
iets waarover de heer Abdulkadir zich
niet wilde uitlaten.
„Ik ben geen profeet", was in het kort
zijn antwoord op vragen hierover. Wel
sprak hij zijn voldoening uit over het
ffcit, dat dr. J. H. van Royen zal optre
den als hoofd van de Nederlandse de
legatie bij de aanstaande besprekingen
te Batavia.
„Dr. Van Royen", zo zeide hij, „is
vrij van ieder vooroordeel. Hq kan de
vraagstukken dus onbevangen zien en
is door zqn werk in de Veiligheids
raad volkomen op de hoogte van de
internationale aspecten. Zijn keuze acht
ik zeer gelukkig".
De heer Abdulkadir wordt op zijn reis
vergezeld door raden Kadarman Rekso-
notoprodjo, voormalig hoofd van de af
deling publieke zaken der republiek,
thans adviseur der Nederlandse delega
tie bij de Assemblée.
Op vragen van het Tweede-Kamerlid
Van der Goes van Naters betreffende de
internering van zes republikeinse leiders
op Banka hebben de minister-president,
de ministers van Buitenlandse Zaken a. i..
en de heer Van Maarseveen, minister
van Overzeese Gebiedsdelen a. i., thans
o.m. geantwoord dat de oorzaak van de
feitelijke toestand afwijkende verkla
ring zoals bekend was de feitelijke
toestand der republikeinse leiders op 14
Jan. niet in overeenstemming met de
verklaring van de Nederlandse verte
genwoordiger in de Veiligheidsraad
gelegen was in eerst achteraf gebleken
onvolledigheid van de ter beschikking
van de regering staande gegevens.
Het vragen naar een mondelinge ver
klaring door een hoofdambtenaar aan de
republikeinse leiders te Banka, geschied
de in opdracht van de Hoge Vertegen
woordiger der Kroon, die echter niet be
doelde het geven van bewegingsvrijheid
van het afleggen dier verklaring afhan
kelijk te stellen. Dat de autoriteiten op
Banka er wel een voorwaarde in hebben
gezien, achten de ministers intussen be
grijpelijk, hoezeer dit ook tot betreu
renswaardige gevolgen heeft geleid.
Omdat terstond na het aan het licht
komen der ontstane misverstanden de
bewegingsvrijheid der republikeinse lei
ders over geheel Banka is toegestaan en
verdere faciliteiten aan hen zijn ver
leend, menen de ministers, dat, al heeft
een en ander in het buitenland en met
name in de Veiligheidsraad een schade
lijke indruk gewekt, deze naar in re
delijkheid verwacht mag worden daar
door inmiddels zal zijn weggenomen.
„Meer papier, meer tqd en met goo
chelarij dan bij welk proces, dat voor
een Bijzonder Gerechtshof is gevoerd",
aldus typeerde mr. J. Besier, advocaat
fiscaal aan het Bijzonder Geréchtshof
te Amsterdam, het proces tegen de
groot-industrieel uit Aerdenhout, J.
Menten, dat gisteren zijn laatste phase
beleefde met de pleidooien van mr.
Coebergh en mr.Kalbfleisch, die te
zamen met mr. Kortenhorst de verde
diging voor Menten op zich hadden
genomen.
Meer papier: Tijdens een van de vele
zittingsdagen, zeide mr. Besier, dat de
verdediging het Hof had overstroomd
met een eindeloze stroom van documen
ten, die werden aangevuld door de
lange schrifturen van Menten zelf.
Meer tijd: Vier jaar is de Bijzondere
Rechtspleging reeds bezig met deze ge
compliceerde zaak, waarvoor getuigen
uit vele landen moesten woeien ge
hoord. En na een verstekbehandeling,
toen Menten onvindbaar was, moest de
hele zaak weer opnieuw in behandeling
worden genomen, nadat Menten. zich
plotseling had gemeld.
Meer goochelarij: Mr. Kortenhorst
deelde enige weken geleden mede, dat
iemand de verdediging een dossier had
aangeboden voor een bedrag van dertig
duizend gulden, dat Menten geheel van
alle schuld zou ontlasten en de schuld
geheel zou werpen op de oud-consul van
Nederland in Krakau, de heer De Bruyn.
Donderdag verklaarde mr. Besier
eén brief te hebben ontvangen van
een burgemeester, die mededeelde te
weten wie dit aanbod aan de verde
diging heeft gedaan. Mr. Bcsier heeft
deze zaak aanhangig gemaakt bij de
Officier van Justitie. Nog meer goo
chelarij: een brief van een advocaat
uit Krakau spreekt over een recent
bezoek van oud-consul De Bruyn aan
Krakau, waarbij deze de zaak van
Menten zeer geschaad zou hebben.
Mr. Coebergh .concludeerde, dat zijn
cliënt moet worden vrijgesproken, omdat
niet vast staat, dat Menten in vreemde
krijgsdienst is getreden. „Hij is als
quasi-tolk met Schongardt meegegaan,
doch heeft nooit geweten, dat hij in een
Einsatzgruppe terecht was gekomen"
Mr. Coebergh herinnerde aan het requi
sitoir van de advocaat-fiscaal, waarin
deze zeide, dat Menten kennelijk niet
tegen zijn verlies kan. „Het is toch geen
In een verklaring van de regering van
Pasundan inzake de samenwerking met
bepaalde strijdgroepen is bekend ge
maakt dat de regering bezig is contac
ten op te nemen met gewapende een
heden, opdat zij langs de weg van sa
menwerking met de regering en weder
zijds begrip, datgene- kunnen bereiken,
waarnaar zij allen streven. Zij acht het
nodig hierbij uiteen te zetten, dat er
geen overeenkomst is aangegaan met de
Siliwangi divisie van de T.N.I. als zo
danig".
spel. Het gaat om de vrijheid van Men
ten, om zijn Nederlanderschap, om zijn
vermogen. Als hij dit verliezen moet,
neen, daar kan Menten niet tegen." Mr.
Coebergh vroeg zich echter af, of wan
neer het gaat om de vraag wie al of
niet een goede verliezer is, hier met
evenveel recht kan worden gezegd, dat
de advocaat-fiscaal niet tegen zijn ver
lies kan, want van zijn oorspronkelijke
standpunt is zijn inziens niet veel over
gebleven.
Na het pleidooi van 'mr. Kalbfleisch
en een kort woord van mr. Kortenhorst,
trok het Hof zich enige minuten in
raadskamer terug om over een her
nieuwd verzoek om invrijheidstelling
te beslissen. Dit werd andermaal afge
wezen. Menten zag daarop van het laat
ste woord af.
Uitspraak 14 April.
Donderdagavond omstreeks zeven uur
is de redacteur van de Nieuwe Schager
Courant, de 26-jarige Riemer Wijnja, als
gevolg van een ongeluk met zijn motor
rijwiel om het leven gekomen. De heer
Wijnja was getrouwd en had een baby
van drie weken.
Enkele dagen geleden had de heer
Wijnja een motorrijwiel gekocht, dat
hij wilde demonstreren aan een vriend.
Hij was nog niet in het bezit van een
rijbewijs. In de Marktstraat te Schagen
schijnt hij de macht over het stuur te
hebben verloren. Het voertuig botste
tegen een vrachtauto op en kwam te
vallen. De bestuurder was op slag dood.
Zijn vriend, die als duopassagier mee-
Teed, kwam met de schrik vrij.
COP MAtrtN TOONOtR STUOfO V
38. Wanneer de twee s-pionnen hun plan tot in alle bijzonderheden besproken
hebben, klimt een van hen op zijn ros en terwijl de man met de bontmuts de wacht
bij de burcht houdt, begeeft de ander zich in galop naar de burcht van Omon, Eric's
ouderlijk huis. Hêt is een tware tocht, doch de spion spaart noch zichzelf noch zijn
rijdier en zodoende slaagt hij er in de burcht reeds in de ochtend van de zesde dag
ie bereiken Zonder veel moeite weet hij toegelaten te worden tot „koning Eric"
en deze luistert met begrijpelijke interesse naar het relaas van de spion.
Een uitermate schone gelegenheid, deze jonge man eens van nabij te beschouwen,
vriend!" grijnst Omon en op hoogdravende toon vervolgt hij, zich in de handen
wrijvend: „Gij brave dienaar. Gij kunt er verzekerd van zijndat de beloning van uw
trouwe diensten niet zal uitblijven, waarlijk met gulle hand zal ik u met gaven
overladen. Gaat thans, brave dienaar, neemt vijf soldaten mede en brengt de bedrieger
voor mij!" Als de spioyi vertrokken is, voegt Omon er zacht aan toe: „Je dagen zijn
geteld neefje
Middelerwijl smeden Eric en Langha de plannen, welke tot de omverwerping van
het wrede gezag van Omon moeten leiden
„Zodra ik in staat bén weer een zwaard te hanteren, zullen wij handelenzegt
Eric. Zijn gezicht staat zorgelijk, als hij bedenkt, dat zij de -valse Eric met geweld uit
koning Wogram's bureht zullen moeten verdrijven
Abdulkadir, vice-voorzitter van de
Nederlandse delegatie bij de XJno, is
gisteravond ng een verblijf van enige
dagen in ons land, per K. L. M. naar
New York vertrokken. Een praatje me
journalisten voor zijn vertrek.
De 34-jarige Amsterdamse chauffeur
Hendrik de Krijger is door de Drentse
Kamer van het Bijzonder Gerechtshof te
Leeuwarden overeenkomstig de eis ver
oordeeld tot negentien jaar gevangenis»-
straf. Hij is tijdens de bezetting lid ge
weest van de berucht geworden „Norger
Bloedploeg", die vooral Diever en later
Norg er» omgeving onveilig heeft gemaakt.
De Krijger hield zich met zijn trawaAten
intensief bezig met het arresteren en mis
handelen van illegale werkers en onder
duikers, van wie er velen naar een Duits
concentratiekamp werden gestuurd, van
waar slechts weinigen terugkeerden. Reeds
eerder heeft hij terecht gestaan, bij welke
gelegenheid hij tot de doodstraf werd ver
oordeeld.
Hetzelfde gerechtshof veroordeelde de
voortvluchtige Lukas Vos uit Coevorden
conform de eis tot levenslange gevange
nisstraf.
Tegen twee voortvluchtige Duitsers,
Harwich en Zulow, respectievelijk ,,Ab-
schnittleiter" en „Assistent-Abschnitt-
leiter" van de N.S.D.A.P. en aangesteld
bij de O.T. werkzaamheden in de omge
ving van Norg, werd gisteren voor het Bij
zonder Gerechtshof in Assen een gevange
nisstraf van twintig jaar geëist.
Gisteren hield het Centraal Bureau
voor Tuinbouwveilingen in Nederland
zjjn algemene vergadering in het N.V.-
Huis te Utrecht. De middagzitting van
deze vergadering, die door velen werd
bijgewoond, kreeg het zeer op prijs ge
stelde bezoek van de minister van Land
bouw en Visserij, de heer S. L. Mans-
holt. Nadat deze door de voorzitter van
het bureau begroet was, nam de minis
ter direct zelf het woord.
Hij wees er op, dat het bureau bewe
zen heeft van grote betekenis te
zijn door zijn onverflauwde aandacht
voor de vele vraagstukken, die het land
op het ogenblik bezig houden. Want de
belangen van de tuinbouw kunnen niet
behartigd worden in de enge kring van
het onmiddellijk eigenbelang, maar men
moet verder zien: naar het grote geheel
van de West-Europese Unie.
De minister legde een sterke
klemtoon op de noodzaak, dat Ne
derland West-Duitsland economisch
weer op de been moet helpen. Ook
Benelux is belangrijk door de ge
meenschappelijke belangen, die zul
len worden nagestreefd. Maar ook
grote offers worden er gevraagd.
Alle moeilijkheden moeten worden
opgelost „met open vizier". Hier
ligt zeker niet alléén een taak voor
de overheid, maar ook voor de al
gemene en technische organisaties.
De ontstemming over de maximum
prijzen zal nu wel verkeerd zijn in een
waardering voor de maatregelen, die
verhinderd hebben, dat de prijzen om
hoog zouden zijn geslagen, waarmede
niemand zou zijn gediend. Er zijn nog
steeds grote gevaren voor de tuinbouw,
aldus spreker.
De A.N.W.B. deelt mede, dat het veer
BhenenKesteren ingaande 4 April gedu
rende ca. veertien dagen voor zwaar ver
keer gestremd zal zijn. De reserve-pont
welke gedurende deze tijd dienst doet, zal
slechts voertuigen vervoeren met een
maximum-gewicht van acht ton, inclusief
lading.
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM, 31 Maart Nog lang
zal ons het verbitterd en spannend duel
bijblijven, dat Van de Pol en De Ruyter
leverden op de Vrijdagavond van het
Europees kampioenschap 47/2 te Sche-
veningen, toen de ^onge Waalwijker in
een driftige eindspurt zowaar de Neder
landse favoriet versloeg. En zeker leefde
de herinnering aan die adembenemende
tweestrijd bij de spelers zelf, op het
ogenblik, dat ze vanavond aan de tafel
kwamen voor hun onderlinge strijd in
het wereldkampioenschap. Onder de
druk van hetgeen er toen bij verrassing
gebeurde, speelden ze een onaantrekke
lijke we zouden bijna willen zeggen
onprettige partij, zonder enige allure
en vol onnodige of onnodig lange hiaten.
De Ruyter, die begreep, dat hij ook
ditmaal boven zijn kracht zou moeten
spelen om de Rotterdammer weer te
kunnen bedreigen, verdedigde zich tegen
dc sfeer van deze partij meer wanhopig
dan kunstig, En Van de Pol, nog altijd
niet weergekeerd tot het plan, waarop
zijn glanzende kwaliteit hem bijna on
kwetsbaar maakte, durfde de consepuen-
ties van een openhartige strijdwijze
evenmin aan. Het werd een eindeloos
verstoppertje spelen, een voortdurend
ontwijken van het „open veld", waar de
oogst behalve winst ook risico beteken
de. Bijna 3 uur lang, Van de Pol steeds
iets in het voordeel, liepen de spelers af
en aan, hun series bleven aan de lage
kant, hun stoten misten alle souplesse
en bekoring. En hoewel Van de Pol zijn
voorsprong langzaam tot 100 opvoerde
309—209 na 20 beurten! bleef er bij
één brillante sprong van De Ruyter nog
tijd en ruimte voor eenzelfde surprise
als drie maanden geleden in het Kur-
haus.
Maar De Ruyter zocht ditmaal te
vergeefs in zijn arsenaal; hij zocht
Gisteravond werd onder grote belang
stelling de trekking gehouden van de
Walburg-rebus, uitgaande van het comi
té opbouw St. Walburgiskerk te Arnhem.
Er waren 294.810 inzendingen uit alle
delen des lands. De eerste prijs, „een
jaar gratis leven", werd gewonnen door
de heer L. J. Frequin te Nijmegen, 2de
prijs, een personenauto merk Fiat, de
heer P. M. Tuytjes, Avenhorn; 3. een
Bruynzeelkeuken, de heer J. A. de Bruin,
Rotterdam; 4. een salonameublement, de
heer A. Kellerhuis, Amsterdam; 5. een
huiskamerameublement, de heer L. van
Kayen, Haarlem.
eigenlijk niet eens. In zijn middag
partij tegen Metz was hij met een
zware nederlaag. (40072) en een
moyenne van 6.54 zo genadeloos op
zijn nummer gezet, dat hij eigenlijk
het hoofd een beetje liet hangen. En
natuurlijk spreekt het vanzelf, dat
het tergend karakter van de avond
partij juist op hem, de jongste, het
nadèligst inwerkte.
Trouwens ook Van de Pol had aan
zijn middagpartij tegen Dufetelle
niet zo razend veel houvast. Zeker, er
waren weer die sublieme momenten, die
zó uit zijn grootste partijen konden zijn
weggelopen; dat bewezen trouwens ook
vele fragmenten uit zijn series van 116
en, 105. Maar het was toch nog lang niet
allemaal even gepolijst en vol gevoel als
het in onze herinnering staat gegrift en
de nationale kampioen moet er zonder
twijfel dankbaar voor zijn geweest, dat
hij in zijn eerste partijen in beide
volop de kans heeft gehad, zijn sterke
beurten ongestraft met zwakke af te
wisselen.
Van geheel ander formaat was het
duel tussen de beide Belgen, Gabriëls en
Van Hassel; althans van één kant. Ga
briëls vond in deze eerste partij de
cadans wél en drukte ze uit in drie
series boven de honderd (103, 105. 103),
waarmee hij Clement van Hassel kans
loos versloeg (400159).
De jongste der beide Belgen voelt zich
in de tweekamp met zijn sterke landge
noot blijkbaar nog altijd geïmpone_erd.
Hij liet zich tot veel breed spel verleiden
en vond zijn kracht pas terug in zijn
avondpartij regen Metz, die hij met een
serie van 257 al in de vierde beurt voor
het voldongen feit van een zware neder
laag stelde.
Galmiche, de Europese kómpioen, heeft
evenals Van de Pol en Gabriëls zijn eer
ste partijen beide gewonnen. Tegen
De Zestiende etappe van de Ronde
van Algiers werd gewonnen door de
Fransman Bonnet. 5. Marcellak (Frankr.)
4.26.37. Lambrichs werd 9e in dezelfde
tijd als Marcellak. In het algemeen klas
sement leidt de Belg Couvreur nog
steeds. Lambrichs is een plaats geste
gen en neemt nu de negende plaats in.
Dufetelle ging dat vrij gemakkelijk, maar-
's middags tegen Chassereau bedroeg het
verschil in 22 beurten niet meer dan
zeven caramboles! Gabriëls had. het in
zijn „avondpartij" tegen dezelfde Chas
sereau óók zo gemakkelijk niet, maar de
weinige toeschouwers, die tot meer dan
een uur na middernacht op de tribunes
waren achtergebleven, zagen de Belg
tenslotte toch het heft weer in handen
nemen met een prachtige serie van 197.
De stand na de eerste dag luidt:
De uitêlagen luiden:
Metz (Ned.)
400
11
106
36.36
De Ruyter (Ned.)
72
11
'35
6.57
Van Hasselt (Belg.) 159
11
46
14.45
Gabriëls (Belg.)
400
11
105
36.36
Van de Pol
(Ned.)
400
13
116
30.76
Dufetelle (Fr.)
116
13
27
8.92
Galmiche (Fr.)
400
22
90
18.18
Chassereau
(Fr.)
393
22
59
17.86
Metz
70
9
28
7.77
Van Hasselt
400
9
257
44.44
De Ruyter
232
26
58
8.92
Van de Pol
400
26
132
15.38
Chassereau
260
14
106
18.57
Gabriëls
400
14
197
28.57
Dufetelle
260
24
53
10.83
Galmiche
400
24
77
16.66
De stand luidt na de eerste dag:
pnt. car. brtl
h.s.
alg.
gem.
Gabriëls
4
800 25
197
32.00
Van de Pol
4
800 39
132
20.51
Galmiche
4
800 46
90
17.39
Van Hasselt
2
559 20
257.
27.95
Metz
2
470 20
106
23.50
Chassereau
0
653 36
1C6
18 f3
Dufetelle
0
376 37
53
10.16
De Ruyter
0
304 37
58
8.21
(Van onze paardensportmedewerker)
Eindelijk is het dan zover; de Totali-
satorwet maakt het wedden op paarden
rennen mogelijk, doch slechts op de
renbaan via de totalisator. Het feest be
gint Zondag op Duindigt. In 1911 maakte
het amendement-Van Vu uren een einde
aan de toestand, dat de totalisator niet
beschouwd werd als een gelegenheid
geven tot hazardspel. Die uitzondering
werd 25 November 1948 weer hersteld
door aanneming van de Totalisatorwet
in de Eerste Kamer.
VRIJDAG
HILVERSUM II, 415 m. -'Na 18 uur
ook 245 en 1875 m. - 18.00 piano en orgel.
18.20 actualiteiten, 18.30 koor, 18.45
klankbeeld, 19.00 nieuws, 19.15 regerings-
uitz., 19.30 Benelux, 19.45 cyclus. 20.00
nieuws, 20.05 de gewone man. 20.12 zang
spel, 21.20 causerie, 21.30 cyclus, 22.00
causerie. 22.10 cyclus, 22.35 gram., 22.45
Avondgebed, 23.00 nieuws. 23.15 sport,
23.25 Americana.
HILVERSUM I, 301 m. - 18.00 nieuws,
18.15 felicitaties, 18.30 strijdkr., 19.00
denk om de bocht, 19.15 kwartet, 19.30
causerie, 19.50 tien voor acht, 20.00
nieuws. 20.05 viool en piano, 20.30 cur
sus, 20.55 boekbespr., 21.00 gram., 21.30
cabaret, 22.00 buitenl. overzicht, 22.15
Swing and Sweet, 22.40 causerie, 23.00
nieuws, 23.15 causerie, 23.30 concert.
HILVERSUM II, 415 m. -
ook 245 m. - 7.00 nieuws,
ZATERDAG
Vóór 10 uur
7.15 orkest,
7.30 gram.. 7.45 Morgengebed, 8.00
nieuws. 8.15 pluk de dag, 9.00 vrouw,
9.05 piano, 9.30 waterstanden, 9.35 con
cert, 10.00 kleuters, 10.15 muziek houdt
fit. 11.00 zieken. 11.45 schoolradio. 12.15
piano. 12.30 mededelingen. 12.33 lunch
concert. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 nieuws.
13.20 Prom.-ork., 13.50 film en toneel.
1410 gram.. 14.20 Engelse les, 14.40 ork..
14.50 boekennieuws, 15.00 gram., 15.10
muziekcursus, 15.30 koor. 16.00 causerie.
16.10 kamermuziek, 16.30 Gregoriaans,
17.00 Wigwam.
HILVERSUM L 301 m. - 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 7.30 gram., 8.00 nieuws, 8.15
strijdlied. 8.18 selecües, 9.00 orkest, 10.00
causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20
feuilleton, 10.35 arbeiders, 11.35 zang en
piano, 12.00 Accordeola, 12.30 medede
lingen, 12.33 orkest, 13.00 strijdkr., 13.30
Ramblers. 14.00 zang. 14.20 kapel. 15.00
Kennemer progr., 15.25 kamerorkest,
16.10 reportage. 16.25 piano. 16.45 sport,
17.00 schijvenschouw, 17 JO rijpere jeugd.
(Copyright Uitg. De Koepel, Nijmegen)
30
Ze herinnerde zich Pieter's belofte
over de bloemen voor haar Haarlemse
raam. Jan's bezoek, gevolgd door de te
leurstelling over het binnengekomen
nieuws, waardoor ze zo haastig naar de
stad vertrokken waren, had haar het
gesprek met Pieter helemaal doen ver
geten. Zaten er in die lelijke potten wer
kelijk tulpen? En wat zat er in de klomp,
die zo mooi gesneden was? Ze keek naar
Anneke en vroeg, half lachend: „Wat is
dat?"
Het Hollandse meisje lachte wat.
„Daar zitten Milady Elspeth's in, denk
ik!" brabbelde ze, proberend het in 't
Engels te zeggen, wat maar half gelukte.
„Die zitten in zes potten en in één
klonjp."
Elspeth's gezicht was eenen al ver
wondering. Ze bekeek de ruwe stenen
potten nog eens en Pieter's plechtige
stem van enkele dagen geleden naboot
send, zei ze: „Milady Elspeth; een heel
mooie, witte tulp."
Ze moesten er van gichelen, de beide
meisjes. Toen ze wat bedaard waren,
wees Anneke, Elspeth de klerenstan-
daard aan, waar z'e hun kleren na de reis
ordelijk konden ophangen. Maar de kis
ten met kleren behoefden niet te wor
den uitgepakt, voordat ze gegeten had
den.
Een warm maal wachtte hen beneden
in de kamer, die uitkeek op de binnen
plaats en die het meest gebruikt werd
door de familie te oordelen naar de stoe
len bij de haard en het andere meubilair.
Er stond een spinet in de ene hoek; op
een klein tafeltje er naast lag een viool
en onder de grote landkaart aan de
muur naast het venster stond een tafel
met een dambord met opgestelde stuk
ken.
Elspeth zou meer van de maaltijd ge
noten hebben, als ze niet voortdurend
aan Zandvrouwtje had moeten denken
Ze zag het beestje nog voor zich, hoog
op de rand van een der blinden voor het
huis, heel klein en hulpeloos.
Een paar weken geleden zou ze nog
gelachen hebben om zo'n hachelijke po
sitie, maar nu wist ze uit eigen eAaring,
wat het betekende hulpeloos te zijn. Ze
had honger, maar wist toch nauwelijks
wat ze at. Dat was jammer, want de soep
was uitstekend en de vis smakelijk.
Daarna kregen ze nog kaas, fruit en wijn.
Even later keek ze naar Mijnheer, die
aan het einde van de tafel zat, met zijn
rug naar de grote wandkaart.
„Misschien heb ik toch verkeerd ge
daan door Zandvrouwtje mee te nemen
naar Haarlem," liet ze zich ontvallen.
Mijnheer kuchte om zijn spottend
glimlachje te verbergen. Een innemend
meisje vond hij haar; alleen ontbrak het
haar aan geduld. „Nou, laten we het nog
maar eens aanzien. Het beestje zal zich
hier wel gauw thuis voelen."
Elspeth wenste, dat Mijnheer, die zo
vriendelijk was, minder gemakkelijk be
reid was om op iets te wachten.
Pieter trok aan haar mouw en wees
naar een stuk vis, dat hij opzij gelegd
had. „Daarmee zullen we zien, de kat
naar beneden te krijgen," grinnikte hij.
Maar toen Pieter later het stuk vis
aan het eind van een bezemsteel had ge
bonden en het zo hoog hield als hij maar
rekken kon, miauwde Zandvrouwtje al
leen maar.
„Jij vervelende rakker," viel Elspeth
toen uit, „als je toch naar boven kunt
klimmen, kun je toch ook naar beneden
komen!" Intussen keek ze toch met enige
zorg naar het beestje. Moest ze het on
gelukkige diertje daar maar stilletjes
laten, tot het de moed zou vinden om
naar beneden te springen of te klaute
ren? En wat zou er gebeuren als het
van de rand af tuimelde?
Pieter overlegde wat het beste was. „We
moeten het beest daar weg zien te krij
gen," zei hij en ging het huis in, waar
hij een schrobemmer en een touw van
een van de dienstmeisjes kreeg.
Dat ze niet aan dit eenvoudige plan
gedacht had, zei Elspeth, toen Pieter een
nauwe trap opging, die naar een kamer
leidde, juist boven het gestrande poesje.
Aan de ezel en aan ander schildersmate
riaal op de tafel zag ze dadelijk, dat het
Pieter's kamer was; nieuwsgierig keek
ze rond. Ze was getroffen door het ver
schil tussen deze kamer en die van haar
broer op Kentmoor, die vol geweren,
jachtzwepen en hengels was. Als ze het
schildersgereedschap buiten beschouwing
liet, zag Pieter's kamer er zo netjes en
leeg uit. Als versiering was er alleen de
kist met snijwerk tussen de twee stoelen
tegen de muur.
Ongeduldig keek ze toe, hoe Pieter
probeerde net raam open te krijgen. Els
peth had al ontdekt, dat in Hollandse
huizen de ramen zo zelden geopend wer
den, dat ze hevig weerstand boden als
dat eens gebeuren moest. Toen de poging
tenslotte gelukt was, boog ze zich voor
over naar buiten, naast Pieter, toen deze
de emmer liet zakken totdat deze tegen
het luik stiet, waar Zandvrouwtje aan
hing.
„Miauw, miauw," jammerde het beestje
angstig.
Door de aanraking van de emmer be
woog het luik zich wat, opeens sprong
Zandvrouwtje op de rand van de emmer,
zat even gevaarlijk te wiebelen en tui
melde er toen in.
Twee minuten later had Elspeth het
jpoesje in haar armen en drukte het ste
vig tegen zich aan. Ze was nu geheel
opgelucht. „Dom, klein ding," pruttelde
ze nog wat, maar ze was blij net weer
bij zich te hebben. Het beestje had zijn
straf gehad.
Pieter sloot het raam en Elspeth wreef
met haar wang langs het zachte, gele
haar van haar Zandvrouwtje, dat meer
voor haar betekende dan een doodge
wone poes. Op de Gele Kat was ze zich
aan het beestje gaan hechten, toen ze
beiden zich zo hulpeloos gevoelden. Het
poesje begon nu heel vertrouwelijk tegen
Elspeth te snorren. Ze nam zich voor,
altijd liéf voor het beestje te zijn en
goed voor haar te zorgen, omdat het
haar moed gegeven had op een ogenhlik
dat ze daaraan heel erg behoefte had ge
had. „Dom, klein ding," mompelde ze
nog eens, en ging in de richting van de
deur.
Voor Pieter's ezel bleef ze even staan
en bewonderde het schilderij, dat er op
stond. „Bijzonder aardig," vond ze.
„Toch zijn het maar een paar bloemen
en een vaas," was het bescheiden ant
woord van Pieter.
Alleen nlaar een paar bloemen, inder
daad. Maar ze had nog nooit zoveel ver
schillende bloemen bij elkaar gezien als
nu in die koperen vaas alle mogelijke
soorten, waaronder twee lange witte tul
pen. die op het schilderij een overheer
sende plaats innamen. Elspeth vond het
erg mooi en zei dat ook, vóór ze ondeu-
gend-glimlachend vroeg: „Zijn dat Mi-
lady Elspeths?" wijzend naar de witte
tulpen.
Pieter keek zo verheugd, toen hij be
vestigend antwoordde, dat ze zich haast
te om hem te bedanken voor de bloemen
voor haar raam. Ze wilde wel, dat ze
niet gelachen had om de lelijke potten.
Blijkbaar lag de witte tulp Pieter na
aan het hart.
„Omdat je het schilderij zo mooi vind,
mag je het hebben als het klaar is," zei
Pieter. Toen bracht hij haar naar de ge
beeldhouwde kist en bleef er voor
staan.
(Wordt vervolgd)
De paardensport staat en valt er mee.
Het is een dure sport en de prijzen uit
de entréegelden waren onvoldoende om
de kosten te dekken. Gevolg: er werd
bij bookmakers gewed, die vaak belang
hadden bij onregelmatig verloop van de
course, hetgeen tot allerlei ongewenst
heden leidde. Wij treden niet verder in
finesses, die in de Memorie van Toe
lichting op de Totalisatorwet zijn uit
gesponnen. Hoofdzaak is voor de be
langstellende:
Men kent twee soorten weddenschap
pen, de win- en de plaatsweddenschap.
Bij de win-weddenschap worden de op
alle paarden gespeelde bedragen getota
liseerd; na aftrek van 20 wordt het
restant pondspondsgewijze verdeeld over
de op de winnaar gespeelde bedragen.
Het per gespeelde gulden uit te betalen
bedrag heet de cote. Komen de paarden
tegelijk aan, in zogenaamde dead-heat,
cjan gelden ze alle als winnaar en wordt
het getotaliseerde bedrag in gelijke
delen verdeeld.
De plaatsweddenschap is iets anders.
Er moeten dan» minstens vijf paarden
deelnemen. Bij vijf tot en met zeven
deelnemende paarden zijn de twee
eerstaankomende plaats (de winnaar dus
inbegrepen), bij acht of meer paarden
de drie eerstaankomende. Wil men een
plaatsweddenschap winnen, dan moet
het „gespeelde" paard dus bij de eerste
twee of drie aankomen. De berekening
geschiedt dan als volgt: Alle „plaats"
gespeelde gelden worden samengevoegd,
20 afgetrokken en van het restant
eerst de inzet op de plaatspaarden terug
betaald. Wat dan overblijft wordt in
tweeën of drieën gedeeld. Op elk plaats-
paard wordt zo'n deel dan weer naar
rato over de inzetten verdeeld. Zo ont
staat de plaatscote, die dus voor twee
paarden in het algemeen verschillend is.
Tot slot geeft de totalisator in sommige
courses de gelegenheid tot koppelwed
denschappen. Bij drie of vier startende
paarden moet men dan de nummers één
en tiyee in de juiste volgorde raden. In
courses van vijf tot en met negen paar
den behoeft men slechts de twee eerst
aankomende te raden, dus niet in volg
orde. De berekening der cote geschiedt
als bij win-weddenschappen.
Per paard en per soort weddenschap
mag men niet meer dan tien gulden
spelen. Het ticket, dat men als bewijs
stuk ontvangt is in zwart- of rooddrük,
winnend of plaats. Voorts worden de
tickets onderaan geperforeerd met van
links naar rechts een letter, een cijfer
en een getal. De letter duidt de verkoop-
en uitbetaalkassa aan, het ciifer het
coursenmummer. dat men in het pro
gramma terugvindt, en het getal het
codenummer, dat slechts ten dienste
staat van de totalisator. Elk paard heeft
in het programma een nummer, dat ook
op het ticket staat. De totalisator .kan
echter bij uitzondering de nummers wij
zigen. hetgeen duidelijk bekendheid
krijgt.
Dit is in het ruwe de handleiding bij
het bespelen van de „toto". Nu nog al
leen de goede paarden kiezen
In de tweede ronde heren enkelspel
van het internationaal tennistoumooi te
Nice won Van Meegeren met 6—4. 6—4
van Sturdza, terwijl Linck met 61 61
Gentien uitschakelde. In de eerste ronde
van het dames enkelspel won mile Pon-
celei van Nel Hermsen 62 61. Een
andere Frangaise. mile Garbonnier, sloeg
mej. Van Hooft met 6—1 6—2.
