LcMoCott
Erie de Noorman en de valse koning1
Amerika voor grote dilemma s
DE WERELD ROND
Grootwinkelbedrijf en middenstand
kunnen elkaar moeilijk vinden
Mgr. Cobben
45 jaar priester
r
DE WITTE
TULP
Tussen Nederland en de Republiek; Moskou en Tito
De voorkeur der V.S.
voor Duitsland
Wij luisteren naar
Dat is
zó lekker!
Gebakken
schelvis!
op
Weinig eenstemmigheid
over advies
Bisschop van Finland
^oepsvervoer voor het
missiewerk
Nederlanders in België
gearresteerd
Hervormingsplannen
van De Gasperi
Houding Iran tegen
Sovjets
Nieuwe regering in Syrië
Was Uw wol veilig in
V 2
n
31
DINSDAG 19 APRIL 1949
PAGINA 3
Voorontwerp Winkelsluitingswet
enwerking van diverse
missie-orden
Ss;
14^
^°ngeman doodgestoken
Koningin en Prins wonen
Paasdienst bij
^C.A.O. in de kledingindustrie
Oude Staten van Curagao
voor het laatst bijeen
Steun, aan Palestina
Nieuw schip voor K.N.S.M.
K.A.B. eert haar gevallenen
Iirak zou Syrië bijstaan
ALK A LI VRIJ
Vrijheid en orde
Pikante verwikkeling
Weinig alternatieven
door HELEN GIRVAN
SSSSSSi
Een misvatting
ram-
■Mat-
sa-
van
het
ton-
r de
van
■oede
zijn,
i de
eren
lem-
taire
1. Zo
een
iaar-
ende.
rrijpt
gla-
etten
waar
naaf
iden,
n-der
hijn-
zou
door
t het
:r en
n de
ezui-
meer
rwijl
;e en
ook
i.
j de
l op
ining
ezen
leger
van
b.v.
>ord-
hou-
bij-
onze
r in
It, in
dat
nog
tsers
•den.
jaar
elk
ge-
aan-
i af-
znde
,cht-
iden
die
gen-
ge-
dere
vor-
;bjk
r de
j.m.,
ran-
am;
was
•lijft
en
iden
!gen
gen,
in-
Zo
Sa-
iers
iers
aan
en
zich
iers
lid-
het
ldo-
be-
mst
Ba-
tge-
be-
van
der
rjjd
de
nse
bet
ek-
Dr.
de
nse
■olg
ing
s^en
md
lie,
er-
jit-
dse
len
oe
de.
•Te
nse
jke
m-
ïk-
111-
ing
ide
in
In-
ise
:ou
net
zal
re-
;en
en
tr
io
n-
Q.
,ar
Bij de besprekingen die in de
eommissie, gevormd uit de bedrijfs-
Koep detailhandel en de hoofdgroep
<®ibacht gevoerd worden, om te ko-
tot een eensluidend advies in
take het voorontwerp-winkelslui-
'"igswet, doen zich zoals te ver
dachten was verschillende moei-
J'Jkheden voor. Er is uiteraard ruim
Verschil van inzicht en het heeft
•Jfiel wat voeten in de aarde voor
*en compromis bereikt kan worden
van wat leeft in de kringen van de
jr°othandel en die van de midden
stand.
bet kort komen de verlangens van
oothandel en middenstand volgens on-
v «formaties hierop neer. Ten aanzien
C? de Zondagssluiting wenst de groot
te?' sPeciaal voor de zaken in deli-
'fissen, enkele verkoopuren ingevoerd
Seh2'cn. De middenstandsbonden Wen-
to u 6 sluiting op deze dag ongewijzigd
"andhaven.
V ®eide partijen verzetten zich tegen de
- °rgestelde sluiting om 7 uur. Het
va|!0'winkelbedrijf is sterk voor sluiting
w? alle zaken om 6 uur, waarbij het
W op de wijzigingen in de arbeids-
kj.'dic een later sluitingsuur noodza-
p,aJk zal maken. De middenstand be-
feh 8-uur-sluiting. In deze krin-
o® Wordt geoordeeld dat een sluiting
juur van weinig nut is, daar slechts
liur jveinigen in verband met het etens-
ij in de gelegenheid zijn inkopen te
j Ook wenst men hier geen strikte
v.°rv°ering voor het gehele land en
mJJjJ, alle bedrijven van een 6- of 8-uur-
Ulng. Dit ware facultatief te stellen.
aldus meent men, al naar gelang de be
drijven en naar de plaats waarin deze
gevestigd zijn. Zo zouden sigarenwinke
liers, kappers- en bakkersbedrijven tot
8 uur geopend kunnen zijn, om aan een
bepaalde behoefte na 6 uur nog te kun
nen voldoen. Op het platteland zou een
8-uur-slüiting beter ingevoerd en ge
waardeerd worden dan in de grote of
middelgrote steden.
Ook de voorgestelde sluiting op Dins
dagmiddag kan weinig enthousiasme
wekken. Het grootwinkelbedrijf wenst
een vrije middag of ochtend te hand
haven, maar het is het sterkst geporteerd
de Maandagmorgen als de vrije ochtend
te bestemmen.
In de middenstand leven drie wen
sen: Maandagmorgen, Dinsdagmiddag of
Zaterdagmiddag. Dit laatste mag be
vreemding wekken; hiermede wordt de
wens van o.a. kolenhandelaars en han
delaars in kantoormachines weergege
ven. Het schijnt dat men zich wat dit
punt betreft wel op het voorstel, op
Maandagmorgen te sluiten, zal kunnen
vinden.
Tenslotte de gelegenheid tot avond
verkoop op Donderdag. Het grootwin
kelbedrijf is hier vierkant tegen. De
middenstandsbonden schijnen deze la
tere sluiting te kunnen aanvaarden voor
de zaken, die op de andere dagen om
6 uur zullen sluiten. Zou het voor ver
schillende bedrijven komen tot een slui
ting om 8 uur, dan achten zij gelegen
heid tot latere verkoop op Donderdag
voor deze bedrijven niet gewenst.
Men constateert dus weinig eenstem
migheid op de hoofdpunten en er is alle
aanleiding zich af te vragen, of er bij
deze stand van zaken geen gevaar be
staat dat het advies, dat toch eens aan
de minister zal moeten worden uitge
bracht, een veelheid van meningen zal
weergeven, die de zaak nog maar inge
wikkelder zullen maken.
(AjWUJaag 19 April, viert Z. H. Exc. Mgr.
Jj' bobben zjjn zilveren priesterfeest.
Se")eurten's, die in Finse kringen
K *er niet onopgemerkt voorbij zal
is ook voor katholiek Nederland
tuj1 heuglijk feit, Finlands Bisschop
te„ 's een rasechte Limburger. Gebo-
r3'fi Sittard op 29 Juni 1897, deed Mgr.
i "ben zijn humaniora in het 'Juvenaat
Ter
zijn
"riesters van het H. Hart te Ber-
°P Zoom.
zijn intrede in het Noviciaat van
'e£d c°ngregatie te Asten (N. B.)
teji 6 hij daar zijn eerste'kloostergelof-
sU)rt' op 8 September 1917. Zijn hogere
Sear deed Mgr. Cobben in het Groot-
hj; l"arie te Liesbosch-Princenhage, en
Sn werd 19 April 1924 priester gewijd,
«e daarop vertrok hij reeds naar
1a Missie van Finland, die pós enkele
Ij pb Van te voren (8 Juni 1920) door Z.
V'ir, Us Benedictus XV tot Apostolisch
F'aat verheven was, en waarvan
eerJaar tevoren (15 Augustus 1923) de
ttisf. Apostolische Vicaris sinds de
2 j/hlatie Mgr. Dr. J. M. Buckx, door
tel, Kardinaal van Rossum tot Bis-
'°P gewijd was.
au11.1933 ',egde Mgr. Buckx zijn taak
's Apostolisch Vicaris neer en werd
jPgevolgd door Mgr. Cobben, die 19
b.fiart 1934 door Mgr. P. Hopmans tot
lop h°P Sewijd werd. Tijdens de oor-
he8 f6tl oc9i in de na-oorlogse jaren
biat ^?gr' bobben veel gedaan om de
klo 'ël® nood. niet alleen van zijn
6lne kudde, maar van gans het Fin-
r„ volk te helpen lenigen. De Finse
Van rillg ^fieit dan ook blijk gegeven
tin §r°te waardering voor het practi
ce werk. dat Mgr. gedaan heeft en
tjJfiPude hem in Januari van dit jaar
hoge onderscheiding van Comman-
t6 ,1 ie Klasse in de Orde van de Wit-
j Roos van Finland, de hoogste on-
s..Pscheiding, die de Finse regering
®an g' rinse regering
buitenlanders geven kan. Wij
ha en de jubilerende Bisschon var,
rte een ad muitos annos.
April is te 's-Gravenhage de acte
h r^fierd van de Stichting van
■j/jvP.t.i.m. („Romana Associatio Pro
h.,5nsvehendis Itinerantibus Missio-
tpisrn6 dichting stelt zich ten doel: de
Vet ^Pgelijkheden, speciaal het groeps-
V,g, ,er van het R K. Missiewerk zoveel
0I 7. te bevorderen,
j. j) s'ichting werd opgericht door Mgr.
Va rieu' &1gemeen overste van de or-
t-e jtn de Witte Paters, te Algiers, Mgr.
toJb dhsec, algemeen overste van de
atii* de Paters van de H. Geest, te
tfietgy Mgr. Th. _Bekkers, nationaal di-
j^ur van de Pauselijke Missie-Actie
„,s ederland, te Voorschoten, pater-,
•be, ®ns, generaal der Jezuïeten te Ro-
?fi Va? McLaughlin, algemeen over-
h,
Va 1 xvj.c;j_/ctu
n de Paters van Mill Hill, te Lon-
tve' Pater Van de Putte, algemeen
van de Paters van Scheut, te
«el.
-w c - Pater Van Wing, secretaris van
t t?ité der Missie-oversten in Bel-
Het ?russel.
"'Gp. Dureau zal worden gevestigd te
Bef ehhage.
v®"> L^001,0 „R.A.P.T.I.M." is ontleend
fit devies van de Missie-Paus Pius
aPtim transit". Het zal met zijn
pill "'s „snel" speciaal van toepassing
bcJe meer en meer in zwang ko-
Bafrt-^'ssie-luchtvervoer.
Stp k ,aa' Fumasoni Biondi, die zeer
ffip .Jffi'angstelling toonde bij de plan-
'chto °r deze stichting, schreef aan de
tj "firs:
t'0t>arfanmerking nemende, dat de mis-
ffiSten steeds meer vertrouwd ra-
a i16' reizen per vliegtuig, spre-
ir- m0n- de hoop uit, dat deze stichting
eh, doeleinden zal kunnen berei-
filke zij zich voorstelt".
bwil(4rÖrtSavond is de 20-jarige F. J. F. te
m°r de eveneens 20-jarige J. B.
doodgestoken. De dader werd
na ingesloten. B., die juist zijn
hn huis had gebracht, passeerde
te lUg)veg het café „Nieuwe Veen-
toeh F., die zich voor het
hem aanriep. Er ontstond een
die met het neersteken
«mdigde.
De politie van Spa heeft twee Neder
landers, de gebr. De Vries, gearresteerd,
die door de Krijgsraad werden opge
spoord wegens collaboratie met de
vijand en onwettig verblijf in België;
één der gebroeders was namelijk in 1943
uit België uitgewezen. Hij werd ter be
schikking gesteld van de procureur des
Konings en te Verviers opgesloten. De
andere werd naar de gevangenis St.
Leonard te Luik overgebracht.
H.M. de Koningin en Prins Bernhard
hebben op de Eerste Paasdag de kerk
dienst bijgewoond in de Oude Kerk te
Soest
Tussen de kleermakerspatroonsver-
enigingen en de drie bij de Uniebonden
aangesloten kleermakersorganisaties is
een C.A.O. gesloten. Het College van
Rijksbemiddelaars heeft deze goedge
keurd, zodat zij 18 April in werking is
getreden.
Op .verzoek van de gouverneur van Cu
rasao* zijn Zaterdag de oude Staten voor
de laatste maal bijeengekomen. De voor
zitter, de heer E. A. Romer, zeide door de
Gouverneur te zijn gemachtigd, mede te
delen, dat dit de laatste vergadering van
het college in zijn oude samenstelling was
en dat de nieuwe Staten 19 April zullen
worden geïnstalleerd.
Het Apostolaat der Hereniging in Neder
land heeft van de regering toestemming
gekregen om een flinke som over te ma
ken naar Palestina ter ondersteuning van
de zwaar beproefde katholieke instellingen
en ter leniging van de nood der Oosterse
Christenen in Palestina, <"=e voor het oor
logsgeweld hebhen moeten vluchten, met
achterlating van geheel hun bezit.
De Kon.' Ned. Stoombootmaatschappij
te Amsterdam heeft met medewerking
van de Nederlandse regering een schip
van de „Victory"-klasse in de V.S. aan
gekocht met een draagvermogen van
bijna 11.000 ton wicht. Het schip, dat
onder de naam „Troperovoer, zal door
de K.N.S.M. „Baarn" genoemd worden.
De nieuwe „Baarn", een turbine-stoom
schip, dat een snelheid kan ontwikkelen
van 17 mijl, is bestemd voor de Pacific-
dienst van de K-N.S.M.
Ter nagedachtenis aan de ruim elf
honderd adviseurs, bestuurders en le
den van de K.A.B.. die gedurende de
bezettingsjaren ziin gesneuveld, zal op
5 Mei in het Huis van de Arbeid te
Utrecht een bronzen gedenkteken wor
den onthuld, vervaardigd door de
beeldhouwer Piet Jungblut.
Het zal een geschenk zijn van alle
plaatselijke afdelingen en als zodanig
de posthume hulde verzinnebeelden
van de gehele K.A.B.
Henk Schaar met declamatie en
Guus Stoop met zijn Utrechts A-capel-
la-koor zullen deze plechtigheid, die
ook door een deputatie uit de achter
gebleven betrekkingen zal worden bij
gewoond, opluisteren.
De Italiaanse premier, Alcide de Gas
peri, heeft Zaterdag tegenover een cor
respondent van Reuter verklaard, dat
zijn regering een einde hoopte te ma
ken aan het groot-grondbezit door ten
minste 1.2X2.000 ha. grond onder land
arbeiders te verdelen.
De Gasperi, die zijn laedhervormings-
schema, dat binnenkort aan het kabinet
zal worden voorgelegd, uiteenzette, zei-
de, dat „ons hervormingsplan landarbei
ders en boeren, die geen land bezitten,
tot, kleine boeren wil maken, die hun
eigen grond bezitten. Waar dit niet uit
voerbaar is, hopen wij hun aandeel te
geven in het beheer van grote boerde
rijen. Dit zal betekenen, dat landbezit
ters met grote of middelgrote landerijen
een deel van hun land zullen moeten
afstaan aan een „organisatie voor land
hervorming en kolonisatie", welke door
de staat is gesticht," aldus de Gasperi.
Het percentage, dat landbezitters van
hun land zouden moeten afstaan, zou
variëren tussen 20 en 50 pCt. Voordat
het percentage werd berekend, zou eerst
een oppervlakte van 100 tot 250 ha. voor
de eigenaars zelf bestemd worden.
De hervormingsorganisatie d.w.z. de
staat, zou het benodigde land aankopen,
aldus de Gasperi. De arbeiders, die land
zouden krijgen, zouden tijd krijgen om
hiervoor te betalen en de staat zou hen
helpen met credieten en technische faci
liteiten, Vooral zou de staat streven
naar modernisering van de andbouw
methoden en het stichten van coöpera
ties voor de aankoop van zaadgoed en
de verkoop van producten en voor het
gebruik van landbouwmachines. Er zou
den wettelijke ,en economische voorzie
ningen getroffen worden om te verhin
deren, dat de nieuwe landbezitters hun
land kwijtraakten aan de vroegere eige
naren.
De Iraavse regering heeft de Sovjet
regering gisteren verwittigd, dat zij drie
belangrijke artikelen van het Iraans-
Russisch verdrag van 1921 als van nul
en gener waarde beschouwt.
Het verluidt dat Iran de clausules
opzegde volgens welke Russische troe
pen Iran onder bepaalde omstandighe
den konden bezetten. Ook zal Iran bij
de Veiligheidsraad protesteren indien
de Sovjet-druk op Iran niet minder
wordt.
Hoesni Zaim heeft, naar A.F.P. ver
neemt, een nieuwe Syrische regering
gevormd, waarin hijzelf de portefeuilles
van landsverdediging en van binnen
landse zaken beheert.
Irak zal elke Zionistische agressie
tegen de Syrische grenzen als agressie
tegen Irak beschouwen, aldus een gis
teren te Bagdad uitgegeven communi
qué.
De waarnemende directeur-generaal
voor propaganda, heeft na de terugkeer
van de Iraakse premier, Noeri Es Said,
die besprekingen heeft gevoerd met de
nieuwe Syrische leider, kolonel Zaim,
verklaard dat de Iraakse strijdkrach
ten de Syrische troepen, indien dit zou
worden verzocht, zouden helpen ln ge
val van een Israëlische aanval.
De Egyptische minister voor de ver
bindingen heeft na een kabinetsverga
dering verklaard, dat Egypte en Trans-
jordanië tot volledige overeenstemming
zijn gekomen ten aanzien van „alle be
langrijke problemen".
Dr. Ralph Bunche, de waarnemende
bemiddelaar der V.N. in Palestina,
keert Maandag naar Lake Success te
rug om zijn gewone werkzaamheden
voor de V.N. te hervatten.
Zijn taak als opvolger van wijlen
Graaf Bernadotte wordt thans als ge
ëindigd beschouwd. Verdere bemidde
ling zal geheel aan de verzoeningscom
missie voor Palestina worden overgela
ten. Dr. Bunche was, voordat hij zijn
Palestijnse opdracht aanvaardde, een
van de directeuren van de trustschaps-
afdeling der V.N.
De sociale commissie der V.N. heeft met
28 tegen 2 stemmen, 13 onthoudingen haar
goedkeuring gehecht aan een artikel,
waarin wordt verklaard, dat buitenlandse
correspondenten in gelijke mate toegang
tot het nieuws moeten hebben als corres
pondenten van het eigen land.
De Tsjechoslowaakse regering zou een
communistische „super-politiemacht" ge
vormd hebben, uitgerust met vliegtuigen,
om eventueel op te treden tegen politieke
vijanden van het regiem.
Het Amerikaanse departement van Bui
tenlandse Zaken kondigde gisteren aan dat
er onderhandelingen gevoerd werden met
de republiek van Korea om de Amerikaan
se troepen terug te trekken van dat eiland.
35 d per pak
COP- MARfFN TOONDER SlUOtO'i
f
52. Wanneer Pum-Pum goed en wel vertrokken is, treedt de burchtheer op Eric
toe en zegt: „Wilt gij rnij uw woord als edelman geven, dat gij niet zult trachten te
ontsnappen uit deze veste, dan zal ik de deur van uw kerker open zetten en kunt
jij vrij overal gaan, waar ge wilt." x
Eric wacht niet lang met zijn erewoord te geven, het verblijf in de sombere kerker
al die dagen hing hem al lang de keel uitDe edelman blijkt een hoffelijk
persoon te zijn, die het zijn gedwongen gast aan niets laat ontbreken. De twee
mannen praten veel met elkaar, doch ondanks de vriendschappelijke omgang is
Eric zich gewaar van de sfeer van achterdocht, waarmede hij behandeld wordt
De dagen slepen zich voort in een enerverend nietsdoen. Eric wordt steeds onge~
duriger en nerveuzer van het lange stilzitten en wachten en het besef, dat zijn
vijand intussen alle mogelijke maatregelen kan treffen, waar hij, Eric, niets tegen
kan doen, maakt hem nog prikkelbaarderDe burchtheer is met zijn toestand
begaan, doch hij durft niet een overijld besluit te nemen, en zo blijft Eric de ene
dag na de andere de gevangene op het kasteelIedere dag tuurt hij hoopvol
uit het venster. Langha kon reeds lang gewaarschuwd zijn en dan was het wet
zeker, dat hij, de toestand begrijpende, een gewapende macht met zich mede zou
brengenMisschien was Pum-Pum iets overkomen, doch nee, daaraan durft Eric
niet te denken, dan zou alles verloren zijn
Op een morgen staat Eric, vergezeld door de edelman, over de transen uit te
kijken, als hij een stofwolk opmerkt en even later ziet hij, hoe een grote menigte
mensen de heuvels naar het dal, waarin de vesting lag, begint af ie dalen en een
kamp slaat tussen de rotsenNadenkend bestudeert Eric de troep onbekenden en
langzaam dringt zich bij hem een verschrikkelijke gedachte op: het leger, want
wat anders dan een leger kan het zijn, kwam uit het Westen. Dus Langha*s leger
kan het niet zijn, want dat verwachtte hij uit het Oosten. Er is dus maar één
oplossingdegenendie daar in de heuvels kampeerden, waren Omon en
zijn mannen
(Bijzondere correspondentie)
WASHINGTON, April.
Wat moeten de Verenigde Staten doen, vraagt de „Atlantic Monthly", als
de uitvloeisels van hun politieke lijn t.o.v. een bepaald wereldgebied
in strijd komen met de dwingende eisen van hun politiek in een ander
gebied, in casu: als de Hjn van het Marshall-plan en het Atlantische Pact
steun aan en van Nederland vordert, maar de noodzaak, goede vrienden in
Azië te maken en te houden, steun aan en van de Indonesische republiek ver-
eist? Ondanks zijn Atlantische naam antwoordt het bedachtzame maandblad,
dat de laatstgenoemde noodzaak overwegen moet.
De beschouwing, waarin deze vraag
gesteld en beantwoord wordt, is in
menig detail aanvechtbaar. Hoewel aan
beide zijden zowel enig gelijk als enig
ongelijk wordt toegemeten, is de uit
eenzetting van de positie der Republiek
met duidelijke voorkeur gekleurd. Dat
komt bijv. tot uiting in de verzwijging
van het Japanse aandeel in „haar on
afhankelijkheidsverklaring". in de ken
schetsing van Sukarno's kabinet als
een „parlementaire regering", alsook in
de wijze 'waarop het aanknopen van
diplomatieke betrekkingen door de Re
publiek (wat in strijd was met de
overeenkomsten op haar credit wordt
geboekt.
Maar deze en dergelijke details doen
weinig terzake, of liever. hun weer
legging zou niets afdoen aan de p a r t i
p r i s. die er' meer de grondslag dan
een gevolgtrekking van is. Het is deze
parti pris. dit „partij gekozen hebben",
waar het om gaat en waaraan men niet
kan ontkomen, of men zou één der
hoofdlijnen van de huidige Amerikaan
se politiek moeten kunnen ombuigen
En daar schijnt te minder uitzicht op
te bestaan, nu deze lijnen een toene
mende stabiliteit vertonen, welke, wat
Europa betreft, in de sequentie van
Truman-leer. Marshall-plan. E.C.A. en
Atlantisch Pact op indrukwekkende
wijze aan de dag treedt, en welke ten
aanzien van Azië weliswaar pas een
aanzet is. maar daarom misschien des
te stijver op het blad staat.
„Atlantic Monthly" schetst de Repu
bliek met de woorden van de Ameri
kaanse vertegenwoordiger in de Veilig
heidsraad als „het hart van het Indo
nesische nationalisme". De Nederlan
ders wordt de stilzwijgende overtuiging
toegeschreven, dat vrijheid in Indone
sië slechts met orde kan samengaan
als op_ enigerlei wijze de Nederlandse
„controle" bestendigd wordt. De Repu
bliek daarentegen „vertegenwoordigt
de tegengestelde opvatting, dat ter
wijl hulp en raad van buiten af welkom
en nodig zijn de vrijheid, om zinvol
te zijn, door het Indonesische volk door
middel van eigen instellingen tot uit
werking gebracht moet worden."
Alweer is op deze voorstelling van
zaken het nodige aan te merken, maar
het gaat hier om het standpunt.
De Aziatische landen hebben zich ach
ter de Republiek geschaard, zo betoogt
„Atlantic Monthly". Het groeiende natio
nalisme in geheel Azië is een onweer
staanbare kracht, welke echter niet tot
een tegenstelling met het Westen, doch
zelfs tot een nieuwe synthese met het
Westen uitgroeien kan, mits het Westen
en in de eerste plaats Amerika
zich een vriend van het nationalisme
(in zjjn niet-communistische vormen)
betoont. „Een succesvolle Amerikaanse
politiek in dit gebied vereist een' helder
begrip van de algemene ontwikkeling,
waarbinnen die politiek moet worden
tot stand gebracht. In Indonesië wordt
de macht der vernieuwing, die deze ont
wikkeling bepaalt, vertegenwoordigd
door de Republiek. De erkenning van
dit feit moet een grondregel van de
Amerikaanse politiek in Indonesië zijn"
En deze grondregel moet zelfs over
men met de implicaties van de Ameri
kaanse politiek in Europa
„Washingtons ondersteuning van de
Republiek schijnt te weifelen," schrijft
het blad, „wanneer-de Indonesische situa
tie gezien wordt in betrekking tot de
politiek der V. S in Europa. Onttrek
king van Marshall-Plan-hulp aan een
hardnekkig Nederland wordt beschouwd
als een ongeoorloofd gebruik van eco
nomische druk voor politieke doelein
den, waardoor de atmosfeer van samen
werking, welke door de E.C.A. zorgvul
dig is opgebouwd, verstoord zou kunnen
worden. Ook wordt een verlies van Ne
derlandse medewerking gezien als
schadelijk voor de toekomst van de Wes
terse Unie en het Atlantische Pact."
Zulke „weifelingen" blijkbaar afkeurend,
troost het blad zich met de suggestie,
dat het dilemma misschien niet zo scherp
is als het lijkt. „De Nederlandse mede
werking aan de Westerse Unie en het
Noord-Atlantische Pact zal wellicht ge
boden worden door overwegingen, die
het Europese vasteland betreffen, geheel
onafhankelijk van de situatie in Indo
nesië." Met andere woorden: Nederland
zal toch geen uiterste consequenties kun
nen trekken. En verder: „Daadwerke
lijke ondersteuning van de Repu
bliek in Indonesië is misschien even
noodzakelijk voor de politieke stabili
teit in Azië als Marshall-Plan-hulp aan
Nederland is voor de economische'stabi
liteit van Europa." Dus tèch weer een
dilemma? In ieder geval maakt het blad
overduidelijk, waar in dat geval zijn
keuze zou zijn.
In hoeverre deze keuze ook die van
de 'Amerikaanse regering is, zou slechts
blijken te zijn het lijkt wijs er
finale keuze zou worden gesteld. Zij zal
dat zelf zeker zo lang mogelijk trach
ten te vermijden. Maar welke hoorn van
het dilemma tenslotte de langste zou
blijken te zijn het lijkt wijs om er
niet op te wedden.
Het Republikeins-Nederlandse conflict
is niet het enige, noch het grootste,
waarin de Amerikaanse politiek moeite
heeft, de eindjes aan elkaar te knopen
en door haar nieuwe alomtegenwoordig
heid in twijfelachtige posities gebracht
wordt.
De verhouding tot Joegoslavië, dat is
tot Tito, is een puzzle van misschien
kleiner formaat, maar van de meest
pikante verwikkeling. Om aan de econo
mische dwang van de Kominform weer-
ttand te Kunnen bieden, zoekt Tito meer
en meer handel met het Westen, en
't Westen komt hem daarbij begrijpelijker
wijs tegemoet. Maar intussen laat Tito er
geen twijfel aan bestaan, waarvoor hij
Westers gereedschap en machines nodig
heeft, n.l. om in Joegoslavië de commu
nistische staat in stand te houden en
uit te bouwen, een communisme, dat
volgens hem échter is dan dat van de
Kominform. Van twee kwaden moet
men van ouds het kleinste kiezen; maar
een kleiner kwaad zorgvuldig op te
kweken blijft een zonderling bedrijf, en
de voldoening, die een Amerikaan even
tueel zou kunnen putten uit Tito's nog
twijfelachtig succes, is van de meest ge
mengde soort. Minder scherp, maar in
veel groter formaat, zijn dergelijke
tegenstrijdigheden ook te vinden in de
politiek ten aanzien van Duitsland.
Hoewel veel minder uitgesproken dan
in de Aziatische politiek, is ook hier
een fundamentele richting te bespeuren,
die ten gunste van een snel en volle
dig herstel van Duitslands bestaan
werkt. Zij vloeit voort uit tal van fac
toren, waaronder de psychologische
niet de minst belangrijke zijn. De Duit
sers zijn voor de Amerikanen nooit
wrede en valse bezetters geweest, maar
allen verslagen tegenstanders. Het Duit
se element in de Amerikaanse bevol
king en zekere overeenkomsten in psy
chologie, met name wat het economisch
leven betreft, effenen de weg voor be
grip (of voor vergetelheid). De merk
waardige voorkeur, door vele Ameri
kaanse oud-strijders beleden voor het
Duitse volk boven diverse geallieerden,
was niet ajléén op het betere Duitse
sanitair gegrond.
Wat daarvan zij, met deze neiging zal
men steeds weer te doen hebben.
Zij stelt de V.S, voorshands voor de
voortdurende moeilijkheid haar aan te
passen aan de weerstanden en voorbe
houden, die bij de buurlanden met an
dere ervaringen niet gemakkelijk uit
slijten. Zij stelt haar ook voor de nood
zakelijkheid, een socialisme voor lief
te nemen, dat in een zo gehavend
land wellicht onmisbaar is en dat in
de Duitstaksociale psychologie na vijftien
jaren nationaal-socialisme dat zelf ook
maar een verbastering van oudere en
diepere tendenties was weinig of geen
alternatieven heeft.
Een tentoonstelling van Duitse pro
ducten, hier door het Amerikaanse be-
zettings-commando georganiseerd, wijst
duidelijk de richting aan, ondanks de
weinige ophef, die ervan is gemaakt, en
ondanks de protesten van „postende"
groepen, die in de opschriften op hun
draagborden diverse gevoelens vertolk-
DINSDAG
HILVERSUM H - 415 M. Na 18 uur
ook 245 en 1875 M. 18.10 sport, 18.20
orkest, 18.50 actualiteiten, 19.00 nieuws,
19.15 orkest, 19.30 gitaar, 19.45 causerie,
20.00 nieuws, 20.05 gewone man, 20.12
orkest, 21.00 voordracht, 21.15 orkest,
21.45 kamermuziek, 22.35 granj-, 22.45
Avondgebed, 23.00 nieuws, 23.15 orkest.
HILVERSUM I - 301 M. 18.00 nieuws,
18.15 piano, 18.30 strijdkr., 19.00 strip,
19.10 gram., 19.15 toneel, 19.30 gram.,
19.45 regeringsuitz., 20.00 nieuws, 20.05
zoeklicht, 20.15 cabaret, 21.30 allerlei,
21.35 vqordracht, 21.45 buitenl. over
zicht, 22.00 gram., 22.30 fluit en clave'
cimbel, 23.00 nieuws, 23.15 gram.
WOENSDAG
HILVERSUM II - 415 M. Vóór 10 uur
ook 245 en na 18 uur ook 245 en 1875 M.
7.00 nieuws, 7.15 Te Deum, 7.45 woord
voor de dag, 8.00 nieuws, 8.15 gram.,
9.00 zieken, 9.30 waterstanden, 9.35 or
kest, 10.30 Morgendienst, 11.00 gram-
li.15 luisterspel, 12.00 Brahms, 12.30 me
dedelingen, 12.33 zang en orkest, 1300
nieuws, 13.15 Mandolinata, 13.45 ka-
merork., 14.40 voordracht, 15.00 kwintet,
15.30 concert, 16.00 causerie, 16.15 jeugd,
17.30 orkest, 17.45 causerie.
HILVERSUM I - 301 M. 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 7.30 gram., 8.00 nieuws, 8.15
strijdlied, 8.18 gram., 8.50 vrouw, 9.00
kamermuziek. 10.00 causerie, 10.05 Mor
genwijding, i0.20 kookpraatje, 10.30
vrouw, 11.00 R.V.U., 11.30 gram., 12.00
Accordeola, 12.30 mededelingen, 12.33
platteland, 12.38 Hawaiians, 13.00 nieuws,
13.15 kalefider, 13.20 orkest, 13.50 gram.,
14.00 gesproken portretten, 14.15 con
cert, 15.00 kleuters, 15-15 causerie, 15.30
zieken, 16.00 koor, 16.15 cabaret, 16.45
vragen vrij, 17.15 orkest.
(Copyright Ultg. De Koepel, Nijmegen)
Vetera
SanLf""ddag omstreeks één uur werd
V2 heionK °ttder de gemeente Boxtel
Vs!lhtie fand. waargenomen. Dank zij
lip randwo 8ri;'pen der gemeentelijke en
Vu z'eh r van Boxtel kon de brand,
;kr, sPoedi„ Vankelljk ernstig liet aanzien,
Vb Ier van B,
Vh ®Poediïlv«nkeliJk
h„iaWor n bedwongen. Ongeveer
Vo„de VotL grotendeels toebehorende
,*B„v1Tlfintt>tnigLlg tot Behoud van Natuur-
•Uaï. v=„' JFlnSen verloren. De gemeen-
de Oorz Ste^t een onderzoe't
44
„Hoop!" viel Elspeth uit, opeens weer
denkend aan haar eigen moeilijkheden,
„Wat goed is het toch, d^we in moei
lijke omstandigheden nogwioop kunnen
koesterenHaar gedachten werden
onderbroken door een luid geklop op de
buitendeur, dat zelfs boven het gehuil
van de wind en het kraken van de be
ijzelde bomen uitklonk. Mijnheer ging
de kamer uit om in de hall een man te
begroeten, die doorweekt van de regen
en met druipende laarzen op de getegel-
de vloer stond. Het was goed, dat Me
vrouw er niet was, ging door Elspeth's
hoofd, toen ze de kletsnatte man zag.
Ze vroeg zich intussen in gespannen
verwachting af, wie die man was. Al
leen een zaak van ongewoon groot be
lang kon iemand er toe brengen om zich
in zulk weer op straat té begeven.
Tot haar teleurstelling leidde Mijn
heer de bezoeker snel in zijn kamer en
deed de deur achter zich dicht vóór zij
iets horen konMaar als dit de man
was, die naar Engeland was geweest,
dan gingen zijn mededelingen ook haar
aan en dan moest zij die horen ook, of
ze nu goed of slecht waren.
Toen ze uit Pieter's houding, waaruit
sympathie voor de man bleek, al gauw
had gemerkt, dat hij inderdaad de koe
rier was, kon ze niet nalaten in de ka
mer heen en weer te lopen, haar zak
doek zenuwachtig verfrommelend. Wat
voor nieuws had hij gebracht en waar
om riep Mijnheer niet om haar? Stellig
had haar vader een boodschap voor
haar meegegeven. Tenzijtenzij deze
man Kentmoor nooit had bereikt. Toen
ze de deur van Mijnheer's kamer weer
hoorde open gaan, beefde Milady van
nieuwsgierigheid. Maar ze wist zich te
beheersen en wachtte geduldig, terwijl
ze haar zakdoek als een touw in elkaar
draaide, totdat de buitendeur dichtsloeg
achter de bezoeker en haar gastheer
langzaam de kamer inkwam.
„Mijnheer!" Er lag tegelijk iets vra-
gends en iets gebiedends in haar uit
roep.
Mijnheer aarzelde, maar in zijn blau
we ogen lag iets onmiskenbaar ernstigs.
„Ja, ik zal je alles vertellen," knikte hij,
„Is Uw vriend niet op Kentmoor ge
weest?" vroeg Elspeth.
„Ja, dat is hij wel. Hij heeft Engeland
bereikt en ook Kentmoor," was het we
derwoord, „maar.
Wat was er gebeurd? „Mijnmijn
vader! Mijn broer!"
Ze kon van aandoening de woorden
nauwelijks fluisteren.
„Ach, meisje, schrik niet zoZe le
ven beiden. Maar waar? Dat is het, wat
we nog niet weten. Waar Sir Robert en
zijn zoon zijn heengegaan, kon mijn koe
rier niet ontdekken, alleen dat de lande
rijen van je vader zijn overgedragen aan
de Kroon."
„Aan de Kroon?" Elspeth kon niet ge
loven, dat ze het goed had verstaan. „Ik
begrijp het niet. Welk recht kon de ko
ning op Kentmoor doen gelden?"
„Het recht van de sterkste, daar is
geen twijfel aan", was Mijnheer's grim
mige antwoord. „Het is in Engeland al
gemeen bekend, hoezeer koning Karei
in de schulden steekt, hoezeer hij geld no
dig heeft. Het is waarschijnlijk, dat je
vader al geweigerd had zijn landgoed
aan de koning af te'staan op de dag, dat
hij uit Londen terugkeerde. Hij heeft
natuurlijk de gevolgen van zijn weige
ring wel gevreesd, maar heeft niet kun
nen veronderstellen, dat de koning zijn
zoon zou laten ontvoeren om hem tot
overdracht te dwingen."
„En Ru hebben ze Robert niet eens
ontvoerd." Elspeth was geheel in de war
geraakt door wat ze juist had gehoord.
Ofschoon ook hij slechts raden kon
naar wat er gebeurd was, toch probeer
de hij haar gerust te stellen. Het was
mogelijk, dat, toen Sir Robert de ont
voering van zijn dochter ontdekt had,
hij zich had gehaast om aan het ver
langen van de koning t% voldoen en
Kentmoor had afgestaan, opdat hij zijn
dochter terug zou krijgen, doch dat
daarna de koning ontkend had, dat hij
iets te maken had met de schaking van
Elspeth. Hij kon dit inderdaad ontken
nen, omdat zijn mannen niet wisten, dat
ze een meisje hadden ontvoerd. Intussen
was Sir Robert echter zijn land kwijt
i geraakt en er was geen mogelijkheid het
weer terug te krijgen.
„Ik kan me alleen voorstellen, dat
het zó gegaan is", was Mijnheer's uit
spraak. „Wat overigens je vader en je
oroer aangaat, vernam mijn vriend toe
vallig, dat ze in leven zijn, maar het is
hem niet gelukt te weten te komen
waar ze zich bevinden. Na lang zoeken
heeft hij zijn pogingen moeten opgeven
en is hij teruggekeerd naar Holland."
Mijnheer schraapte zijn keel, want
Elspèth keek hem verdrietig aan, niet
merkende dat een paar grote tranen van
haar wangen rólden. „Je moet niet wan
hopen, Milady. We zullen ze stellig vin
den. Ik heb alvast inlichtingen laten in
winnen."
Maar Elspeth werd hevig gekweld
door de dubbele slag, die haar getroffen
had. „Kentmoor", hijgde ze. „Het zal zijn
hart breken, Kentmoor te moeten ver
liezen."
Pieter kwam wat ruw tussenbeiden.
„Als Sir Robert maar de zekerheid
had, dat zijn dochter in leven was, dan
twijfel ik er aan of hij dit verlies nog
7,o erg zou vinden."
„Ach, jij kent Kentmoor niet." Elspeth
dreigde in snikken uit te barsten, draaide
zich ontroerd om en rende de trap op.
Toen ze in de stilte van haar eigen
kamer kwam en alleen was met haar
verdriet, waren haar tranen gedroogd.
In de plaats daarvan zat, ergens binnen
in haar, een prop, die groter werd naar
mate ze meer nadacht over het onge
looflijke, dat Mijnheer haar had verteld
Hoe kon dat waar zijn? Wat zou haar
rader zonder Kentmoor doen, haar va-,
der, die zo gesteld was op Kentmoor.
Reeds driehonderd jaren lang had er
een Robert Kent gewoond op het oude
kasteeltot nu toe
Het kon niet waar zijn. Het kon niet.
Maar het was zo.
Ze zat daar, hulpeloos. Bitter dacht
ze aan de dag, toen haar vader van het
hof teruggekomen was. Hij had toen al
iets gevreesd. Zij had echter in een rare
bui jongenskleren aangetrokken, opdat
haar vader goed zou vinden, dat zij ook
zou meespreken over allerlei dingen. Als
de huurlingen van koning Karei haar
niet hadden kunnen schaken, zou Sir
Robert zich nopit door de koning heb
ben laten dwingen om afstand te doen
van Kentmoor. Zij was het dus. die de
schuld was van alles, mijmerde Elspeth.
Ze voelde zich ellendig. En zij zelf, zij
zat hier veilig, bij de vriendelijke Mijn
heer Voort: haar vader en broeder daar
entegen Ze dorst niet verder te den
kenMijnheer had gezegd, dat ze in
leven waren en ze nam aan dat 't waar
was: ze vertrouwde althans, dat hij haar
niet bedroog. Maar ze waren verbannen
van Kentmoor, haar vader en Robert.
Het was alles heel verdrietig voor Els
peth, wat ze nu gehoord had. Haar ogen
waren gericht op een keurig rijtje tul
pen, maar ze zag die "niet. Ze zag een
fraai oud landhuis, omgeven door grote
groene velden en beschermd door hoge
bomen met brede kruinen. Ze hoorde
het roepen der vogels op een lentemor
gen en rook de geur van de wilde ro
zelaar.
Wordt vervolgd)
vituit t Vissertje
Wéér een recept van de
Voedingsraad!
U hebt nodig: 1 V/7 kilo
schelvis, zout, bloem, (melk),
olie, boter of margarine.
Was de vis (vooral de buikhol
te) goed en doe er zout op.
Dan goed laten uitlekken en
door bloem of melk (of een dun
papje van beide) halen. Laat de
olie in de koekenpan dampend-
heet worden (boter of marga
rine lichtbruin). Bak de schel
vis op een heet vuur snel bruin
en gaar.
Gameren met slablaadjes of
peterselie. Geef er eventueel
wat citroenpartjes b(j. Dien
gebakken schelvis op met ge
kookte aardappelen, boter- of
zure saus, kropsla, worteltjes
of andijvie.
Gebakken schelvis smaakt héér
lijk bij rijsttafel of gort met
kerrie
és#
ten, welke ook in een land als het onze
teikens weer komen bovendrijven.
Dat de Amerikaanse politiek in dit
opzicht, zoals het ons voorkomen kan,
uitsluitend „zakelijk" zou zijn, is een
misvatting. Maar tal van psychologische
factoren spreken nu eenmaal bij hen
veel minder mede dan bij de Fransen of
bij ons. Ervaring is on-mededeelbaar;
wat voor de één een stuk leven is, is
voor de ander maar een hoofdstuk uit
een boek.
Vele Amerikanen neigen tot de me
ning, dat Amerika, dat vrij is van de
„inhibities" van het verleden en bijv. in
het rumoer over enkele grenscorrectie»
geen al-te-bekende geluiden schetteren
hoort, juist daarom opener in de toe
komst ziet. Het is een opvatting, die men
skeptisch beoordelen kan, en tussen vi
sie en ervaring is de discussie zonder
eind. Doch op het terrein van de prac-
tische politiek tekent het herstel van
Duitsland zich steeds meer af als een
vast patroon in het Amerikaanse weef
sel, en'wat daarbij niet of nog niet past,
zal gemakkelijk het lot van een losse
draad vinden.
De ambtenaren in geheel Griekenland,
die sinds 1 April gestaakt hebben, zijn
Maandag weer aan het werk gegaan.
De Vereiiïgde Staten zullen zich verzet
ten tegen een toetreding van Spanje tot
het Atlantisch Pact en voorts sluiten zij de
mogelijkheid uit dat Spanje ooit in aan
merking zal komen voor opname in het
Marshallplan.
Dit werd gisteren bekend gemaakt door
de Amerikaanse delegatie in de Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties.
Anna Pauker, Roemeens minister van
Buitenlandse Zaken, en Vasilij Lu ca, mi
nister van Financiën, zijn benoemd tot
vice-ministers-presidenten ter vervanging
van professor Traian Savulecu en Stefan
Voltec, die om ontslag verzocht hebben.
Zeventig duizend Amerikaanse soldaten
zijn gisteren begonnen hun posities in te
nemen om een denkbeeldige aanval uit
„agressorland" af te slaan. Deze aanval
werd vandaag verwacht uit de richting
van Tsjechoslowakije. Aan deze Aprü-ma-
noeuvres. „Exercise Shower" geheten, ne
men soldaten uit alle Rectoren van de
Amerikaanse bezettingszone deel.
Volgens welingelichte Britse en Ameri
kaanse kringen te Berlijn hebben de Sov-
j.et-Russische stappen, verleden week te
Washington gedaan, 2eleid tot een defini
tieve weigering van Amerikaanse zijde
over enig onderdeel van de Duitse kwestie
te onderhandelen, voordat de blokkade
wordt opgeheven.
Het Duitse nieuwsagentschap DPD CBrit
se zone) meldt, van gewoonlijk welinge
lichte zijde vernomen te hebben, dat Vla
dimir Dekanozof, de laatste Sovjet-Russi
sche ambassadeur in Duitsland, die thans
verbonden is aan het ministerie van Bui
tenlandse Zaken als deskundige voor Duit
se aangelegenheden, Zaterdag in Berlijn is
aangekomen.
De Amerikaanse radiocommentator Drew
Pearson heeft Zondag verklaard, dat Dean
Acheson aanstaande week een buitenge
wone persconferentie zal beleggen waarop
hij de herbewapeningsplannen voor Europa
zal uiteenzetten.
De commentator deelde verder mede, dat
ongeveer 6.000 officieren van het Ameri
kaanse leger zich naar Europa zullen be
geven om de landen van het Atlantische
Pact te helpen bij de voorbereiding van
hun verdediging.
Vaticaanse kringen zeiden gisteren, aldus
U.P., dat de Franse katholieken aan Z.H.
de Paus een televisie-apparaat zullen aan
bieden ter gelegenheid van de vijftigste
verjaardag van zijn wijding. Dit besluit is
genomen op de laatste vergadering der
Franse kardinalen en aartsbisschoppen.
Dr. Filipe Molas Lopez is zonder tegen»
candidaten tot president van Paraguay
gekozen.
