■Hl
Nederlands „kwartiertje"
anderhalf uur duurde
Timmermans verzet de bakens
na doelpunt der Fransen
dat bijna
Blauw Wit blijft
winnen
FRANSE B-PLOEG WREEKT
HET NATIONALE TEAM
Wilkes, Timmermans en
Van Schijndel de besten
1
bij de korfballers
Lenstra-Wilkes
vierde doelpunt
Ook Brandes goed
op dreef
Nederlands hockeyteam volgt
goed voorbeeld niet
Frankrijk wint: 1-0
Wint GEKB
livplip
LOF VAN ALLE KANTEN
MAANDAG 25 APRIL 1949
PAGINA
Zand
erover
(Van onze speciale verslaggever)
ROTTERDAM, 23 April „Zelf sla ik er naasi vandaag",
zei Clavan waf spijtig ioi zijn vleugelmaaf Timmermans,
„maar nu zul jij toch voor mijn traditionele doelpunt moe
ien zorgen." En met die woorden nog in zijn oren kon de
jonge debutant spitsroeden lopen onder de ogen van de
meer dan 60.000 toeschouwers, die hem tof nu toe niet
of nauwelijks kenden en hem als „experiment" genadeloos
zouden beoordelen.
Wél, Timmermans hééft Clavan diens doelpunt gegeven,-
een prachtig staaltje van kundige zelfbeheersing. En voor
zichzelf voegde hij er nog een tweede aan toe en omdat
het toch in één moeite doorging, nog een derde. Hij bracht
daardoor de motor op gang, want die drie doelpunten en
vooral die twee in de meest critieke phase van de strijd,
inspireerden zijn strijdmakkers tot die onweerstaanbare
krachtsontplooiing, welke de honderdduizenden op de
tribunes en achter hun luidsprekers in extase bracht.
Wilkes: 4—1
Promotie-degradatie
De Harder niet meer
dan voldoende
Geestrijk aanvalsspel
Vignal tureluurs
ry 7K ..n R\!Pf
:e
12—10
10—14
12—17
TIMMERMANS
debuut met hattrick
En dan was er ook Wilkes, die tot
nu toe altijd goed was, maar die er nu
alles aan techniek en balcontróle uit
haalde om de prognoses over de betere
techniek van de Fransen in een paar
rushes omver te werpen. Hij was heer
en meester onder Fransen en Nederlan
ders en hij gaf de beaoekers de genade-
stoot, toen hij, behendiger dan zjjn voor
treffelijke tegenstander Prouff en snel
ler dan Marche een sprint van vijftig
meter glansrijk won om tenslotte met
een strakke schuiver ook hun goed ge
salarieerde clubmakker Vignal kansloos
het nakijken te geven: 4L
De Fransen knipperden even met de
ogen en keken naar het scoringbord. Ja
het stond er en er hielp geen lieve
moeder meer aan. De oranjemannen gin
gen verder met hun bombardement, dat
vrijwel de gehele wedstrijd had door-
geduurd. Wéér een schot van Wilkes:
tegen de lat; een droge knal van Bran-
des; tegen de onderkant van de linker
doelpaal. En tenslotte nog eens een ko
gel van Timmermans, waarbij de bal
ver buiten bereik van Vignal dezelfde
staander een paar decimeter hoger
beukte.
Helemaal aan de andere kant, achter
de onverzettelijke Terlouw, stond De
Munck, zielig en verlaten voor zich uit
te staren, want niemand bekommerde
zich om hem, ook de Fransen niet, die
het eenvoudig vertikten om hem nu eens
stevig aan het werk te zetten.
Frankrijk begon, en daar is dan ook
alles mee gezegd. De achterhoede van
de oranjemannen stond toen nog wat te
schutteren. Terlouw was niet safe, het
geen voor Schijvenaar aanleiding was
om ook de Franse midvoor zij het
met één oog in de gaten te houden.
Na twee en een halve minuut spelen
deden zij er echter geen van beiden wat
Het Nederlands Elftal speelde na de
oorlog 17 interland-wedstrijden. Het won
er 9 van, verloor er twee (Huddersfield en
Parijs) en speelde er 6 gelijk, waarvan er
een die van het Olympisch tournooi te
gen Engeland in de extra speeltijd ten
slotte tot een nederlaag leidde. De doel-
score is 4637 in het voordeel van het
oranje-team.
aan. toen Baratte alleen voor De Munck
stond en va® tien meter afstand een
strak schot loste. De Limburger was
geslagen, dcch had misschien door tij
dig uitlopen meer kans gehad om het
doelpunt te voorkomen.
Drie minuten daarna maakte hij veel
goed, toen hij zelf de grondslag legde
voor de gelijkmaker! Heel voetballend
Nederland kent zijn verre uittrappen,
maar nu in zijn eerste interland
gooide hij er nog een schepje op. Nog
krachtiger zwaaide hjj nu het rechter
been naar de bal, die voortdurend pas
ver achter de middenlijn het contact
met de grasmat weervond. Nu, in de
vijfde minuut, herhaalde zich het geval.
Midvoor Brandes stond op zijn post en
duwde de bal, hoog opspringend, nog
enkele meters door met zijn glad ach
terovergekamde haren. Spil Jonquet
was hiermee uitgeschakeld en zag pas
veel te laat, dat Timmermans pijlsnel
de taak van zijn aanvalsleider had over
genomen, met de bal aan de voet door-
sprintte en met een zacht en beheerst
tikje de gelijkmaker scoorde (11).
De Nederlandse voorhoede en half-
spelers waren toen al op temperatuur
maar de verdediging sukkelde er nog
wat achter aan. Linksbuiten Flamion
kon De Munck daardoor voor de twee
de maal verslaan, toen hij de bal ontving
van zijn rechtsbuiten Gabet. De Belgi
sche Scheidsrechter had echter goed ge
zien en al voor buitenspel gefloten, zo
dat de verslagen gezichten langs de lijn
weer als bij toverslag op mooi weer
stonden.
Toch waren de aanvallers van het
Oranjeteam niet gerust. „Het gaat mis
daarachter, mannen, wjj moeten doel
punten maken" en deze onuitgesproken
gedachte in de voorste gelederen was
al heel spoedig een feit. Wilkes rushte
als een dolleman over het middenveld,
geen Fransman, die hem in zijn tome
loze vaart kon stuiten. Een, twee. drie.
vier tegenstanders tuimelden bij een po
ging om deze wervelwind te stuiten in
het gras. De noodklok werd geluid in
de Franse achterhoede. Het schot, waar
op de tienduizenden langs de lijn met
ingehouden adem zaten te wachten,
volgde, maar Jonquet, die het blijkbaar
voelde, wierp zich op het allerlaatste
moment voor de voeten van de Rotter
dammer. De bal rolde vol effect naar
Van Overbeek, die Timmermans met
een kalm tikje de kans gaf. Nog hiel-1
den velen hun hart vast, want de goede
kijker zag het effect, waarmee de bal
over het gras tolde. Nog één seconde,
precies toen er elf minuten waren ge
speeld, duurde deze spanning, maar toen
was ook het hek van de dam, toen hin
gen er negen oranjemannen om de nek
van de jonge ADO-er en steunde het
Feijenoord-stadion onder zijn zware
last. (2—1).
Nederland in nog geen negen minuten
van 01 op 21. Een onverwachte weel
de. die de oranjehemden de stimulans
gaf om in het goede te volharden. Heel
even maar kwam de Franse voorhoede
in het stuk, dat voor de rust werd op
gevoerd, nog voor. Twee schoten van
Gabet, die naast het doel van De Munck
schoven, stonden op de Franse rekening.
Voor de rest sprak oranje.en hoe!
koppende hoofd van Brandes kan
wegtikken. De Franse doelman wordt
tureluurs van de vele schoten en om
armt op een gegeven moment de
benen van Salva in plaats van zich
over de bal te ontfermen.
28 minuten: L<*istra staat alleen
voor Vignal, wil het te mooi doen en.
tikt de bal precies langs de verkeer
de kant van de paal.
31 minuten; Timmermans loopt door
op een pass van Brandes, waarbij de
Franse doelman op het nippertje lang
uit vallend kan redden.
Zo zouden wij kunnen doorgaan, van
minuut tot minuut, waarin de Neder
landse voorhoede en soms ook Van
Schijndel het doel der tegenpartij be
stookte.
Het Franse team mag de handen in
elkaar knijpen, dat het bleef bij slechts
één doelpunt in deze periode, toen Bran
des od de rechtervleugel in de twee en
veertigste minuut doorgaf naar Van
Overbeek en de BW-er de bal met een
vinnige beweging van zijn rechtervoet
in het open gat voor het doel de Fran
sen bracht. Timmermans kwam toeren-
nen, in volle vaart, en geen mjens kon
meer voorkomen, dat hij het leer voor
de derde maal met tomeloze vaart in de
touwen joeg. (31)
De rust brak aan, met een mooie
voorsprong dus, maar toch was men nog
niet gerustgesteld op de tribunes. Kon
het Nederlands elftal de vorm, waarin
het de eerste helft speelde, niet heel
gemakkelijk verliezen? Het oranjeteam
voetbalde immers al drie kwartier lang
op het peil van het bekende „Hollandse
kwartiertje".
Heel spoedig werd men echter weer
in de ban van de overwinningsroes mee
gesleept. Precies op dezelfde manier
en soms nog beter, lukte het na de rust
in de Nederlandse gelederen. Van Schijn
del en De Vroet groeiden, Terlouw, Van
Bun en Schijvenaar werden met de mi
nuut onverzettelijker en in de voorhoe
de volhardde men in de goede en snel
uitgevoerde combinaties met een prie
mend schot als kroon op het werk.
Na vijf minuten bracht Wilkes de
Franse doelman met een vlijmscherpe
schuiver in moeilijkheden, geen volle
dig succes dus, maar zes minuten daar
na kreeg Vignal geen schijn van kans
toen er ongeveer eenzelfde schot met
de rechtervoet van de Nederlandse
rechtsbinnen volgde. Schijvenaar had
de bal vrijgemaakt en doorgegeven aan
De Vroet. Even hield de captain in over
zag het speelterrein en bracht het leer
voor de voeten van Lenstra, die toen
op de linksbinnenplaats al had gezien
hoe Wilkes uiterst rechts klaar stond om
te sprinten. Een scherpe pass tussen de
Franse backs door bracht de bal enkele
meters vóór Wilkes, die sneller liep dan
Marche en het vonnis velde. Het Fran
se team was geslagen en volkomen ge
desillusioneerd.
Het Nederlands elftal voelde zich ech
ter sterk en hield niet op het de Franse
Blauw Wit, de leidende Amsterdamse
ploeg in de kampioenscompetitie korf
bal, heeft opnieuw een overwinning
behaald, nu bij Vitesse, dat met 63
verloor. Het Zuiden herstelde zich uit
stekend van zijn 14 dagen geleden met
41 geslikte nederlaag; het versloeg in
het Oosten
stand is:
Blauw Wit
Het Zuiden
PSV
Vitesse
Rigtersbleek
Rigtersbleek met 52
A.s. Zaterdag 30 April wordt gespeeld
StormvogelsZFC en SpartaDWV;
beide wedstrijden beginnen om zes uur.
Een handig tikje met de buitenkant van
zijn rechtervoet en Timmermans heeft
uit de prachtig door Brandes (half ach
ter hem), doorgekopte uittrap van De
Munck, de Franse doelmal Vignal voor
het eerst gepasseerd.
Wilkes blijft met 16 doelpunten veruit
topscorer in onze naoorlogse wedstrijden.
Op de tweede plaats volgen Rijvers, Len
stra en Bergman met 4, dan Timmermans,
Clavan en Drager met 3, Appel en Smit
met 2, Brandes, Roozen, Roozenburg, Van
der Tuyn en Engelsman met 1.
doelman uiterst moeilijk te maken. Ver
schillende schoten ketsten tegen de lat
of palen en vele malen vermaakten de
oranjemannen zich alleen maar met
goed combineren, waarbij de Fransen
zich het stof uit de schoenen liepen
en de Nederlanders er met de bal van
door gingen.
Zo kwam het slot, niet zoals men dat
bij de laatste NederlandBelgië wed
strijden gewend was, met de stopwatch
in de hand, de minuten tellend en wach
tend op het eindsignaal. Maar met een
bljj gezicht. Want wanneer de wedstrijd
nog een kwartier langer had geduurd
zou de stand eerder 51 dan 4—2 voor
het oranjeteam zijn geweest. Het was
een waardig einde van een aangename
middag.
BORDEAUX, 24 APRIL De Franse
B-spelers hebben in een broeierige
atmosfeer korte metten gemaakt met
een Nederlandse B-ploeg, waarin de
herrezen De Harder juist aan de vol
doende kwam. Vastbesloten de zware
desillusie van Rotterdam niet ongewro
ken te laten, gaven ze nu op hun beurt
de Nederlanders geen stuiver vrijheid
en met 30 herstelden ze enigermate
het evenwicht tussen het Nederlandse
en Franse voetbal.
De gastheren trokken onmiddellijk
ten aanval en dwongen een corner af.
Rechtsbuiten Walter plaatste zuiver voor
doel, spil Gregoire, die naar voren geko
men was, zette zijn hoofd er onder en
het was 10, precies dertig seconden
na de aftrap. De Haantjes bleven in de
meerderheid. Ze liepen storm op het
doel van Landman, die maar net op
het nippertje een schot van Walter on
schadelijk kon maken. De Nederlandse
achterhoede kreeg het nu zwaar te ver
duren, speciaal door toedoen van de
Franse linkervleugel. Maar ze gaf geen
krimp en toen de situatie op een ge
geven moment zeer critiek werd, iiep
Landman zijn doel uit en maakte zich
van de bal meester. Het was evenwel
uitstel van executie, want de Fransen
kwamen telkens terug en in de 16e mi
nuut moest Landman zwichten voor een
kogel van Strappe. Daarna volgde een
periode van Nederlandse tegenaanval
len die soms een gevaarlijk karakter
droegen. Jammer genoeg had niemand
dash genoeg om zich door de vinnige
Franse achterhoede heen te werken.
En toen waren de Haantjes weer aan
de beurt. In de 21e minuut ontsnapte
de snelle Van Dooren aan zijn bewa
kers, passeerde op het juiste moment
naar Walter en deze maakte geen fout;
het was 30 voor de Fransen. Het
Franse overwicht hield aan, onze ach
terhoede zwoegde en probeerde met
lange trappen het spel te verplaatsen,
maar de aanval kon ondanks alle goe
de wil niet tot ontplooiing komen.
Schrumpf was intussen vervangen door
Schaap, terwijl De Harder even uit
moest vallen.
In de tweede helft zetten de
Fransen dadelijk hun offensief voort.
Zó groot werd de druk, dat doel
punten niet konden uitblijven. In de
tweede minuut kreeg Strappe de
bal even vrij en met een geweldig
schot wist hij Landman voor de
vierde maal te passeren. Daarbij
bleef het niet, want bij een nieuwe
stormloop maakte Van Dooren er
twee minuten later 50 van.
Daarna deden de gastheren het kal
mer aan en kwamen onze landgenoten,
die de moed niet lieten zakken, meer
aan het woord. Een veelbelovende aan
val strandde op Pascual, en even later
kopte Köneman een voorzet van Schaap
over de lat. Er was nu geen sprake
meer van een Frans overwicht en bij een
langdurige worstelint voor hun doel
mochten de Fransen van geluk spreken,
dat de bal nog werd weggewerkt.
In het algemeen kan gezegd worden,
dat de Nederlanders zonder uitzondering
gespeeld hebben "oor wat ze waard
waren, maar dat ze niet opgewassen ble
ken tegen de sterke Franse B-ploeg,
waarin spelers zitten van ongeveer
dezelfde klasse als de leden van het
A-elftal. In de tweede helft gaven de
Nederlanders gedurende twintig minu
ten de toon aan, waarbij ze gebruik
maakten van een ernstige inzinking aan
de Franse kant, zonder dat het even
wel tot tegenpunten kwam. Köneman,
Steenbergen en Everse traden het
meest op de voorgrond. Landman was
niet erg gelukkig.
Het derde doelpunt van Timmermans
vliegt onder het toeziend oog van de
naar binnen gekomen Lenstra, via de
bovenarm van Vignal in het Franse doel.
(Vervolg van pag. 1)
Zo kon het gebeuren dat zelfs een
verdediging welke ditmaal lang niet op
haar best was, toch slechts éénmaal
voor de Franse aanval behoefde te ca
pituleren. Dat doelpunt was een gevolg
van een misverstand tussen Terlouw en
Schijvenaar, waarna De Munck ver
zuimde de doorgebroken Baratte tege
moet te komen. Maar daar bleef het
niet bij. Ook nadien klopte het in onze
verdediging dikwijls nog niet en pas
in de tweede helft, toen de Fransen er
dan ook helemaal niet meer aan te pas
kwamen, waren we ook op dit punt
volledig gerust. Maar noch Gabet, die
van Schijvenaar in het begin toch wel
heel wat vrijheid kreeg, noch Flam-
mion, die in Van Bun de minst zekere
man van onze verdediging tegenover
zich had konden hun kansen uitbuiten.
Om maar niet te spreken van de zeer
weinige keren, dat de Fransen in staat
bleken om De Munck een demonstratie
van diens kunnen af te dwingen.
Terlouw had, zoals gezegd een heel
tijdje nodig om op temperatuur te ko
men. Hij beukte er in het begin wel
eens gevaarlijk naast en speelde weinig
vast. Maar in de tweede helft kwam hij
er weer prima in, al moet het ons toch
van het hart dat wij in het spel van de
Krimpenaar, die toen zo resoluut ruim
de, méér behagen zouden scheppen,
wanneer het niet zo door dik en dun
ging. De Vroet heeft het er weer best
afgebracht en door zijn kundig opstel
len vergoed, wat hij in snelheid mis
schien tekort zou zijn gekomen. Niet de
Fransen Cuissard en Hon, maar hij en
Van Schijndel beheersten het midden
veld, al heeft ook Hon als een van de
weinige Fransen een goede wedstrijd
gespeeld. Van Schijndel was een van
de uitblinkers. Na NederlandBelgië
waren de meningen over de Schiedam
mer nog enigszins verdeeld, maar dit
maal kan er toch moeilijk twijfel over
bestaan, of deze zeker niet elegante spe
ler, die niet alleen een onoverkomelijk
struikelblok, maar ook een grote stuw
kracht is, betekent een pertinente ver
sterking voor de middenlinie.
De voorhoede heeft een van haar
beste naoorlogse wedstrijden gespeeld,
beter nog zouden we willen zeggen,
dan tegen de Zwitsers, toen ze toch zes
maal scoorde. Want dit voetbalspel tegen
de Fransen was rijker, geestiger
vooral. In de hitte van de strijd bleef
vrijwel niemand op zijn plaats. Bijna
alle aanvallers zijn op alle plaatsen in
het Franse doelgebied komen opduiken
en het belangrijkste daarbij was, dat
men onderling zo verbazend veel begrip
toonde voor eikaars opvattingen. Steeds
weer doken de oranjehemden daar op
waar ze in de volgende seconde een
pass van een teamgenoot op de schoen
konden nemen en de waarde van deze
fantasierijke harmonie komt wel het
best tot uiting, wanneer men de wor-
De Franse grensrechter was een ijverig
man. Te ijverig, want zeker driemaal heeft
hij bij gevaarlijke situaties voor het Franse
doel voor offside geappelleerd, toen daar
geen sprake van was.
dingsgeschiedenis van de vier Neder
landse doelpunten nog eens nagaat.
Wilkes was zonder twijfel de grote
man in de aanval. Zelden hebben we
deze bijzonder begaafde speler zo per
manent actief en gevaarlijk gezien als
tegenover de Fransen, die hij op alle
wapenen ruimschoots versloeg. Hij was
hen de baas in balbehandeling en
lichaamsbeheersing, in snelheid en
variatie. En zijn voorbeeld inspireerde.
Het inspireerde de debuterende Timmer
mans tot moed en zelfvertrouwen en tot
een opmerkelijk entree met drie voor
treffelijke doelpunten en een werkzaam
aandeel in het bijzonder aantrekkelijke
Zo gaf Timmermans zijn elftal de lef
ding. Een schot van Wilkes (rechts)i
dat was afgeketst, een tikje van Vo"
Overbeek (liggend op de grond links'
naar het midden en wéér stond daar o®
Haagse debutant om de op hem afsprin
gende Vignal te passeren.
spel van het binnentrio. Het inspireerde
Brandes tot de beste wedstrijd die V®
in dit verband van hem zagen, een wed'
strijd waarin hij dan wel niet scoorde>
maar waarin hij zijn goed inzicht i"
het spel duidelijk demonstreerde. Le"'
stra heeft in de spelschoonheid va"
deze stralende middag natuurlijk ooe
zijn aandeel gehad, maar hij behoord®
toch niet tot de opvallende spelers va"
onze ploeg; dat waren ditmaal WilkeS'
Van Schijndel en Timmermans. Va"
Overbeek was de benoeming-op-he4'
laatste-ogenblik waarschijnlijk te rauv'
op het dak gevallen. Hij kon niet z°
gemakkelijk de cadans vinden en too"'
de in de eerste helft slechts éénmaal bet
zelfvertrouwen om mee te fantasere"
Met het gevolg overigens dat hij Til"'
mermans in staat stelde de hattrick te
verrichten. Na de rust kwam hij wa'
meer los, maar hij bleef toch de mins'
sterke man in de voorhqede.
Aan dit hele elftal gezamenlijk kol"'
overigens de verdienste toe, de Frans®"
geen moment de kans te hebben geg®]
ven hun eigen spel te spelen. Het vej'
beeldde de omgekeerde wereld in
krachtsverhoudingen met een vanzelf'
sprekendheid die eenieder verbaasd®'
En toen wij bij het verlaten van h®
stadion een Franse collega 'n strooF
van hemelhoog prijzende adjectiev®"
voor zijn Parijse extra-editie hoorde*
doorbellen, golden die niet Prouff,
ratte, Cuissard of de olijfkleurig®
Vignal, maar die brave Nederlands
amateurs, die me daar tussen Parijs
Glasgow het hooggeroemde Franse b®'
roepsvoetbal, even met een reuze-P'
van zijn voetstuk hadden gestoten.
PARIJS, 23 APRIL De Nederlandse
hockeyploeg heeft hedenmiddag een
verrassende 1O-nederlaag geleden tegen
het Franse team; zulks in weerwil van
het feit, dat onze landgenoten meestal in
de meerderheid zjjn geweest. Dit laat
ste blijkt ook uit de verhouding van de
aantallen corners: 10 voor Nederland te
gen 2 voor Frankrijk. De nederlaag moet
toegeschreven worden aan een gebrek
aan doortastendheid en forsheid van de
Oranjeploeg, waarbij dan nog komt dat
de Franse doelverdediger Bntin een meer
dan schitterende partij heeft gespeeld.
Het was aan hem te danken dat de
Fransen hun voorsprong van 10, in de
13e minuut verkregen uit een schot van
den behouden. De Franse verdediging
was uitstekend op dreef met spil Ma-
noukian, aanvoerder van de ploeg, van
wie meer uitging dan van zijn collega
Loggere in het Nederlandse team, als
uitblinker.
De Nederlandse voorhoede zette me
nige goede aanval op, maar zij werd zo
afdoende gedekt door de Fransen dat
zij in laatste instantie telkens faalde.
Speciaal linksbuiten Esser stelde te
leur. Van Heel daarentegen was op de
andere vleugel vaak gevaarlijk, terwijl
linksbinnen Bouwman .zich eveneens
zijn plaats waard toonde. Wat Kruize
betreft, hij werd voortdurend belaagd
door Chevaleur, Meyer en Manoukian,
die hem geen moment vrij spel lieten,
zodat hij geen gelegenheid kreeg zijn
gevreesde kogels af te vuren.
Dalmeyer kreeg in het Nederlandse
doel weinig te doen, dank zij het zekere
spel van Derckx en vooral van Drij
ver. In de middenlinie was de linfcs_
half Dijkstra goed pp dreef. In de 1?®
minuut scheelde het maar heel wein»
of Nederland had gelijk gemaakt. Buti"
was uitgelopen maar Manoukian redd®
op de doellijn.
Wat de Franse ploeg betreft,
speelde met veel vuur en hardnek'
kigheid maar het teamverband liet toe"
veel te wensen over. De Nederlander5
vormden 'n beter geheel en hun samen
spel sloot goed. Grove fouten zijn nifj
gemaakt, maar wel hadden onze land'
genoten last van de kleine afmeting®"
van het veld van de Racing Club d®
France, te Lacroix-Catelan, waar
wedstrijd werd gespeeld.
#1 Olt'J
25 minuten: Timmermans werkt zich
rwoegend, met de bal aan de voeten
naar de rechtsbuitenplaats, draait
zich om en lanceert een uitstekende
boogbal op het Franse doel, waar
Vignal het leer nog juist boven het
In een rustig hoekje van de kleed
kamer zit de voorzitter van de Keuze-
Commissie, de heer Herberts. Ik ben
tevreden, zegt hij, met de wijze, waarop
onze jongens de reputatie van het Franse
profvoetbal tot de juiste proporties heb
ben teruggebracht. Onze tactiek was, er
voor te zorgen, dat de spelers op geen
enkele wijze zouden kunnen worden
beïnvloed door de allure van het Franse
voetbal op zijn best. Dat moest het
Nederlands Elftal zijn tegenstanders
van het eerste moment af beletten en
daarom was de opdracht gegeven: pro
beer het moreel van de Franse ploeg
te brekeii. Breng je tegenstanders in
verwarring, ontplooi je spel zoals je
dat zelf het liefst zoudt willen doen en
wat de defensie betreft: dek je man
netje en zorg dat er geen doelpunten
worden gemaakt. In defensief opzicht
dus niets nieuws; wat de taak van de
voorhoede betrof, dus iets anders. Het
tere punt, het moreel van de Fransen,
werd gebroken en dat is voor mij de
Het doelpunt waarmee Frankrijk bin
nen twee minuten de leiding nam. Niet
de speler links jaagt de bal langs De
Munck, want hij is linksbuiten Flam-
mion, die achter zijn middenvoor om
naar het midden snelde. Baratte, die
hier een zweefduik maakt over Van
Bun, nadat hij de Nederlandse doelman
heeft gepasseerd, is de producent van
de enige Franse goal.
grondslag geworden van de prachtige
overwinning. De hele Nederlandse
ploeg heeft magnifiek gespeeld.
Aanvoerder De Vroet denkt even
na, als we hem vragen, of hij dit spel
van de Fransen had verwacht.
Weet je, zegt hij, als me iets is mee
gevallen, dan is het deze ontmoeting.
Was dat nu dat fameuze Franse spel?
We hadden niets te verliezen, de grote
faam van de tegenstanders inspireerde
ons, het was een prikkel om zo goed
mogelijk uit de hoek te komen. En dat is
gelukt ook. Zeker, individueel waren de
Fransen goed, maar er zat geen leven
in, het was morsdood, de ploeg hing als
los zand aan elkaar. En wat zij niet had
den, dat hadden wij.
In de Franse kleedkamer heerste be
las, die een kwart eeuw geleden
midvoor de Haantjes naar menige z®»,
voerde, was uiterst beslist in zijn m®j
ning: de ploeg, die het beste voet""
speelde, heeft gewonnen. In alle moie
lijke opzichten waren uw spelers sup®
rieur; in snelheid, positie-kiezen, ha
controle, dribbelen, het maken v(„
schijnbewegingen, opportunisme, scb".„
vaardigheid, noemt u maar op
onzen werden overspeeld en dat
m.i. ook aan het systeem. De taak
de binnenspelers is de midvoor te h®
pen, niet de verdediging. Wat kon
aanval van drie man beginnen 4eAr.
een zó solide en hardnekkige acht®
hoede als die van de Nederlanders?
Wie de besten waren? Natuurlijk
kes, Timmermans en Van Schijnde"
Lucien Galblin, eveneens ,eX"an
international en voetbalspecialiteit v l
verschillende Franse bladen, was s
hiermee volkomen eens. Of ik de cU1,
lig4
va"
"W>
In de Franse kleedkamer heerste be- geflatteerd vind? Goeie genade, neCrL'elS
grijpelijkerwijze een sombere stemming. Als ik denk aan die drie of vier ^°%et
De heer Gaston Barreau maakte tegen lat en palen, ben ik blij dat
een. zeer gedeprimeerde indruk. Hij bij 41 gebleven is. ui-
schreef de nederlaag van zijn ploeg in De Fransen hebben geen verontscn glJ
de eerste plaats toe aan de onvoldoen- diging gezocht voor hun nederlaag'
de physieke conditie van sommige waren evenmin terughoudend met
het lange en lof voor het spel van de Neder.at^.j,
ploeg als geheel en voor dat van "e,refU
blinkers. Wat de eigen spelers be4erd*
toonde men zich meer gereserve^.
Niemand had volkomen aan de
wachtingen beantwoord, de meesten
den zeer teleurgesteld. Prouf. ®far3tt"
en, in 'i begin vi.ii de wedstrijd. Ba' e"
n Gabc-t, waren nog de minst zwa
in de slecMste wedstrijd, die het t
etttal »a ae oorlog gespeeld had.
spelers, een gevolg van
zware seizoen (natuurlijk! Red.) Maar
voorts hadden de Nederlanders uitste
kend gespeeld, met naar zijn mening
Wilkes en doelman De Munck als uit
blinkers. Ook aanvoerder Prouff
noemde Wilkes het eerst, daarna Tim
mermans en ook Van Schijndel; een
virtuoos wie vandaag alles lukte. De
overwinning was volkomen verdiend.
De oud-international Paul Nico-
