Nederlands elftal zet kroon op een succesvol interland-seizoen Verdiende 4—1 zege op Finse voetbalploeg DODAT l Mgr. J. GROEN M.S.F. tot bisschop gewijd Nederlanders beter dan Engelsen Goed debuut van Van Roessel r Wij luisteren naar Koperen bruiloft Koninklijk echtpaar HET GEZEGEND GESLACHT Cijfers Middenlinie het best Nederlandse tennissers te Wimbledon Sterk Bondsteam tegen Yorkshire Gentlemen GROTE FEESTELIJKHEDEN IN KAATSHEUVEL Vorstelijk cadeau verklaren de Finnen met hand op het hart I Men plakke postzegels Begin de dag met IVOROL Soldaat gedood bij oefening op Leusderhei VRIJDAG 17 JUNI 1949 PAGINA 3 De overrompeling Seizoen zonder nederlaag Voor rust: 01 .J TRAGISCH ONGELUK „Oranje" Woensdag in Amsterdam Schotte toch naar de Tour de France HELSINKI, 16 Juni. Met een verdiende 41-overwinning: op het Finse e'ftal heeft de Nederlandse voetbalploeg de kroon gezet op een seizoen, waarin [Jen geen enkele nederlaag leed. Niet alleen door deze zege, maar ook door "et vertoonde spel hebben de oranjehemden een waardig slot gebreid aan "en interlandwedstrijdenreeks, die over het algemeen met goed succes is Jerlopen. Aan de ontmoeting tegen Frankrijk, ja, daaraan dacht men, toen "e spelers van het Nederlands elftal vooral in de tweede helft bijna alles Plukte. Er zat vaart in, de combinaties klopten uitstekend en de halflinie ér weer achter alsof het middenveld alleen haar domein was. Met 41 J'erden de Finnen verslagen, een uitslag, die, evenals in de wedstrijd tegen "e Franse profs, eerder 51 dan 31 had kunnen zijn. De tweede helft, die met een 1O-voorsprong was ingegaan, bracht de beslissing. De betere techniek van de oranjemannen kwam op het gladde terrein, dat zwaar had ge leden onder de voortdurende regen, toen pas volledig tot zijn recht. Het Werd een grote veldmeerderheid Voor het Nederlandse team, die zijn bekroning vond in drie doelpunten van uitstekende kwaliteit. Drie doel punten werden er aan het eerste toegevoegd, doch indien de voor hoedespelers wat rustiger en zuiver der hadden geschoten, zouden het er zeker zeven of acht zijn geweest. In het kopwerk ontliepen de spelers Van beide ploegen elkaar niet veel, doch wanneer de bal op de grond was, waren de Nederlanders hun tegenstanders verre de baas. De controle over het leer en het snelle combineren waren onderdelen, die de oranjehemden veel beter be heersten. Een tweede oorzaak van deze grote "Verwinning moet worden toegeschreven Jan het verrassend grote uithoudingsver mogen van onze landgenoten, die het "oge tempo op het zware en drassige *eld tot het einde toe volhielden. Zij woesten zich aanpassen en ze deden het "Hen snel en goed. Een derde factor, welke groot gewicht jh de schaal heeft gelegd, was het spel Jan de debuterende midvoor Van Roes- Hij ontwikkelde zich tijdens de Wedstrijd tot een doortastend veldspeler, J'e bovendien vele harde en verrassende jchoten kon lossen op het Finse doel. Hit alle standen bestookte hij doelman jarnola zó zelfs, dat de Fin na afloop Verklaarde met de schoten van de Ne derlandse midvoor ae meeste moeite te "ebben gehad. Verder wist Schaap zich, "ank zij zijn goede techniek, behoorlijk "an te passen. Van der Tuyn speelde Jjp klasse beter dan in Kopenhagen en J*ukes was weer de grote man in de "orhoede. Af en toe maakte de Rotter dammer zich te veel schuldig aan zelf zuchtig spel, waaruit duidelijk bleek, "at hij was gebrand op het maken van r"n doelpunt, hetgeen hem in i.eze wed- s'fijd echter niet is gelukt. .Beide vleugelspelers waren zeer actief, van der Tuyn zette geregeld goed voor, «in passes waren zuiver geplaatst en vyk waren daardoor de kansen, die Cc blnnentrio kreeg. Het werk van Cla- an was iets minder productief, doch "'j was blakend van vechtlust als altijd ?h overal waar het nodig was kon mén "em vinden. De middenlinie van het Nederlands rfftal was het beste deel van de ploeg. Jcrlouw als zo vaak een rots in de "landing, maar ditmaal niet geheel feil los, omdat hij als een der „zwaarge wichten", het te kwaad had met het J'adde terrein. Hierdoor had hü vaak Je veel tijd nodig om zich te kunnen "erstellen, wanneer een tegenstander ?ans had gezien de DCV-er te passeren. Devroet en Van Schijndel waren de "tuwers van de voorhoede, maar kwa- Jhen daarbij ook steeds in de achter hoede, wanneer dat nodig was. In de tweede helft eisten de beide ^ederlandse halfspelers het middenveld D'ijwel geheel voor zich op, een ruimte, waarin vooral Van Schijndel zijn trucs handigheidjes naar hartelust kon bot vieren. Devroet werkte hard en deed Vrijwel niet onder voor zijn collega aan "e andere zijde van het terrein. In de achterhoede speelde Schijvenaar Wat nonchalant. Men zag, dat de EDO-er Jan mening was, dat hij zijn tegenstan ders gemakkelijk kon hebben cn juist "aardoor maakte hij soms foutjes, die [bet wat meer accuratesse vermeden "adden kunnen worden. Everse was |eker niet zijn mindere en doelman baris heeft het werk, dat hij kreeg, goed Verricht. Zijn debuut was niet gemakke- t)k in het modderige doelgebied met een Slibberige bal, die, o zo gemakkelijk, uit "e handen glipt. Hij heeft zich uitstekend Seweerd en aan het ene doelpunt, dat "e Finnen scoorden, had de BVV-er "iet de minste schuld. Bij de Finnen was aanvoerder Asi kainen de beste. In de tweede helft wes "ij de held in de Finse verdediging, een "er weinigen in het team, die zich 111 fechnisch opzicht met de Nederlanders Jonden meten. Een sterke indruk maak- Gn de gastheren over het algemeen niet. komen. Het duurde nog lang, tot kort voor de rust, toen Van Roessel hoog opspringend ineens uit een voorzet van Van der Tuijn inkopte (0—1). Het eerste schaap was over de dam. In de rust keken de leden van het kleine clubje Nederlandse supporters elkaar echter wat sip aan. En daar was reden voor. Zou het nu weer een benauwde overwinning worden? Zouden wij nu niet eens met stevige cijfers kunnen ze gevieren over een ploeg, die technisch op lager peil stond? De richting van de schoten, die de oranjehemden in dc eerste helft weliswaar veelvuldig, doch niet zuiver afvuurden, voorspelde, on danks het lichte overwicht, niet vee) goeds. Na de hervatting dachten de oranje mannen er echter anders over. Nog dui delijker werd nu het overwicht en al spoedig bleek, dat de Finnen zich slechts met paniekvoetbal trachtten te redden van een nederlaag, die nu onvermijdelijk scheen. Direct na de rust bracht Wil kes de bal met een van zijn bekende rushes voor doel, waar Van Roessel, op drie meter van de Finse doelman staan de, maar voOr het intrappen had. Hij was echter zo verrast door deze kans, dat hij de bal half raakte en naast schoot. Ononderbroken duurde nu het offensief der Nederlanders voort. De wedstrijd speelde zich vrijwel geheel af op de helft der gasten, terwijl Everse, Schijvenaar en Terlouw zich soms over de middenlijn durfden wagen om mee te helpen een aanval opbouwen. De Finse verdediging werd zwaar op de proef gesteld, maar het slechte schie. ten van de voorhoede-spelers bleef aan houden, Men kon de goede maat niet vinden en zeker niet de juiste hoogte. Tenslotte speelde Van Roessel de bal vrij, zijn schot vlak onder de lat werd door doelman Sarnola uitstekend corner ge stompt. Deze hoekschop, de eerste na de rust en de zevende van de wedstrijd, werd goed genomen. Een van de Finse verdedigers kopte de bal het veld in, Schaap kreeg het leer precies voor de voeten en zijn schot ging langs vele benen onhoudbaar in het dóel der gast heren (02) Het Nederlandse overwicht bleef ook na dit tweede doelpunt aanhouden. De schoten van Wilkes, Schaap en ook van Van Schijndel vlogen over de lat en naast de palen. De meerderheid van het oranjeteam, dat nu kennelijk het veld was ingekomen met de bedoeling de doelcijfers zo hoog mogelijk op te voe ren, werd zo groot, dat de verdediging van het eigen doel er soms wel eens bij inschoot. Te ver opdringen werd de Ne derlanders bijna noodlottig, toen weer linksbuiten Lehtovirta plotseling met de bal aan de voeten naar voren flitste en een keihard schot, in de rechterboven hoek loste. Ook nu was Saris echter op zijn post en met een enorme sprong plukte de BVV-er de bal met beide han den onder de lat weg. Intussen had, de Nederlandse voorhoede reeds de negen de hoekschop genomen tegen Finland drie, wel een bewijs, dat de veldmeer derheid groot was. Toen Van Roessel, na ruim een half uur spelen, de bal kreeg toegespeeld, was hij met 'n handige beweging rechts achter Martin snel voorbij en van zeker dertig meter afstand loste hij een scherp schot in de tegenover hem liggende hoek, waarbij het leer via de binnenkant van Doelverdedigers in actie Saris: 28 Sarnola: 54 Doelschoppen Saris: 9 Sarnola: 30 Hoekschoppen Nederland: ll' Finland: 3 Vrüe trappen Nederland: 8 Finland: 8 Handsbal Nederland: 6 Finland: 2 Inworpen Nederland: 17 Finland: 32 de paal doei trof (03). Zo ging men het laatste kwartier in met een veilige voorsprong, terwUl een vierde doelpunt niet lang op zich liet wachten. Doelman Sarnola verrichtte in deze periode op nieuw uitstekend werk, doch toen Van Schijndel, die overal, waar hij stond, uit blonk, een kopbal inzond, moest de ver zorger van het scoringbord de „drie" vervangen door een „vier". Drie minuten voor het einde maakten de Finnen uit een ingewikkelde doel- worsteling het enige tegenpunt door rechtsbuiten Rytkoenen. Het was een goal, die de Nederlandse achterhoede min of meer cadeau gaf, maar die door de Finse toeschouwers hartelük werd toegejuicht (I4). De loting voor de Wimbledonkam- pioenschappen, welke Maandag 20 Juni beginnen, heeft voor de Nederlandse deelnemers de volgende resultaten opge leverd: Heren enkelspel: F. Beernink-Enge- land (Gr. Br.), Van Swol-Walton (Gr. Br.), Van Meegeren-Worthington (Austr.). Dames enkelspel: Hel Hermsen-mej. E. Lombard (Ierl.). Heren dubbelspel: Van Swol en Harper (Austr.)-E. en N. David (Gr. Br.), Van Meegeren en Ampon (Philipp) spelen in de eerste ronde tegen een Zuid-Engels dubbel, waarvan de namen nog niet be kend zijn. Dames dubbelspel: Nel Hermsen en mej. M. Brennan (Gr. Br.)-mevr. J. Boutin en mevr. A. Seghers (Frankr). Gemengd dubbelspel: Nel Hermsen en Mitic (Z. SI.)-mevr. King en Andrews (Gr. Br), mevr. W Halford (Gr. Br.) en Van Swol—mevr. R. Stone (Gr. Br.) en Levy (Z. Afr.). (Van onze cricketmedewerker) Voor de tweedaagse cricketwedstrijd tegen de Yorkshire Gentlemen, die op 22 en 23 Juni a.s. te Haarlem (terrein Rood en Wit) gespeeld zal worden, heeft men een sterk, allround N.C.B.- elftal gekozen, hetwelk als volgt samen gesteld is: H. D. Scheepstra (A.C.C.) aanvr.; L. Rekkers (H.C.C.) w.-keeper; J. J. Alders (V.V.V); D. de Baare (A.C.C.); L. Borrani (Sparta); H. C. V. d. Bijl (Kampong); J. L. J. Dries (Excel sior); D. v. d. Ende (Hermes-D.V.S.); F Konert (V.O.C.); C. Tettelaar (Her mes-D.V.S.); H. van Weelde (A.C.C.) .BelgiëNederland 11 NederlandBelgië 33 NederlandFrankrijk 41 DenemarkenNederland12 FinlandNederland 14 Het Nederlands elftal veroverde dus acht winstpunten van de tien, die het kon behalen uit de vijf interlands. Alleen België heeft het Oranjeteam in twee wedstrijden twee punten kunnen ontnemen. In de eerste minuten van de wedstrijd "epaalde men zich aan weerszijden nog It'at tot terreinverkeiinen. De eerste "anval der Nederlanders werd besloten •het een hoekschop van Van der Tuyn, k'aarbij stopperspil Pyllki.encn het ge- Jaar koppend moest bezweren. In het kopwerk waren de Finnen in de eerste ■Periode sterker, een groot voordeel on der deze omstandigheden. Bij een aanval van Finland maakte Schijvenaar precies buiten het straf schopgebied hands, doch linksbuiten Dehtovirta schoot de bal hard over het Nederlandse doel. De aanvallen der Gastheren werden soms aardig opgezet, •Jaar men kon het de verdediging van het Nederlandse team toch met werke- Hik lastig maken, omdat de combinaties •c doorzichtig waren. In de eerste tien "hnuten had Van der Tuyn tweemaal "en hoekschop mogen nemen, terwijl de mnnen er in dezelfde periode één voor "hn rekening namen. Terlouw bracht •"en opluchting in de Nederlandse d''el fhond, even maar, want onmiddellijk hierna flitste Lehtovirta met de bal aan "e voeten door de defensie der oran.ie- Jhannen en loste een keihard schot Saris [hoeest met een uitstekende save redding '"engen. De eerste serieuze aanval van de Ne derlanders kwam pas na twaalf iviinu- ■"n, toen Van der Tuyn hoog voorzette *h Van Roessel geheel vrij voor het doei ?er tegenpartij stond. Het schot, dat de ,"nga-man zonder een ogenblik te rich el of te kijken loste, ging huizenhoog "V6r Het Finse elftal zakte iets af en de lanjeploeg groeide daarentegen, zodat Jhen in de eerste helft al kon spreken "n een licht Nederlands overwicht. Vele ,choten kreeg Sarnola toen te verwer den, maar nog veel meer gingen over of Jfhast zijn doel. Men wachtte aan beide ^hitten op het eerste doelpunt der gasten onvermijdelijk, vroeg of laat, moest VRIJDAG HILVERSUM II, 415 m. - Na 18 uur Ook 245 m. - 18.00 concert, 18.30 cause rie, 18.45 zang, 19.00 nieuws, 19.15 rege- ringsuitz.. 19.30 actueel geluid, 19.45 C.W.V.. 20.00 nieuws, 20.05 proloog, 20.15 orkest. 21.15 klankbeeld, 21.45 kwartet, 22.30 kwartet 22.45 Avondoverdenking, 23.00 nieuws, 23.15 gram. HILVERSUM I, 301 m. - 18.00 nieuws, 18.15 felicitaties, 18.30 strijdkr., 19.oó denk om de bocht, 19.15 Accordeola, 19.30 causerie, 19.50 tien voor acht,, 20.00 nieuws, 20.05 violoncel en piano, 20.30 cursus. 20.55 boekbespr., 21.00 gram., 21.30 orgel, 22.00 buitenl. overzicht, £2.15 Swing and sweet, 22.40 causerie, 22.45 Avóndwijding, 23.00 nieuws, 23.15 conc. ZATERDAG HILVERSUM I, 301 m. - Vóór 10 uur ook 245 m. - 7.00 nieuws. 7.15 gram., 7.30 gram., i.-to Morgengebed, 8.00 nieuws, 8.15 pluk de dag, 9.00 vrouw. 9.05 orkest, 9.30 waterstanden, 9.35 viool en orgel, 10.00 kleuters, 10.15 orgel, 11.00 zieken, 11.45 schoolradio, 12.15 piano, 12.30 mededelingen, 12.33 lunchconcert, 12.55 Zonnewijzer, 13.00 nieuws, 13.20 lunchconcert, 13.50 film en toneel, 14.10 cello en piano, 14.40 boekennieuws, 14.50 piano, 15.10 muziekcursus, 15.30 koor. 16.00 causerie. 16.10 orkest, 16.30 Gre goriaans, 17.00 Wigwam. HILVERSUM I, 301 m. - 7.00 nieuws, 7.15 gymn., 7.30 strijdlied, 7.33 gram., 8.00 nieuws, 8.15 orkest, 9.05 gram., 10.00 causerie, 10.05 Morgenwijding. 10.20 feuilleton, 10.35 arbeiders, 11.35 Schu mann, 12.00 Accordeola, 12.30 medede lingen, 12.33 orgel, 13.00 strijdkr., 13.30 orkest, 14.00 A.J.C., 14.20 orkest, 15.25 kamerork., 16.10 komt u binnen, 16.25 koor, 16.45 sport. 17.00 gram., 17.30 jon geren. Gr is één middel, dat MUGGEN VLIEGEN radicaal uitroeit D.D.l. POEDER 14. Eric aarzelde even. Het idee de onbetrouwbare Baldon en diens handlangers op de verkenningstocht mee te nemen, lokte hem hoegenaamd niet aan. Maar om Baldon met zijn groep bij het schip achter te laten, scheen nog minder aantrekkelijk. Men kon nooit weten wat zij achter zijn rug om bij het schip zouden uitvoeren „Het zij zo, heer Baldon," zei Eric. „Ge kunt mij vergezellen met uw mannen Zodoende zou hij hen tenminste in het oog kunnen houden. Zwijgend begaf.de verkenningstroep zich op weg. Voorop liep Eric. Halsa en Berka bevonden zich in zijn onmiddellijke nabijheid. Achteraan kwamen Baldon en zijn mannen. Eric hoorde hen een onverstaanbaar mompelend gesprek voeren, doch hij kon er niet uit opmaken, waar het over ging. Het gesprek had trouwens slechts kort geduurd. Steeds dieper trokken zij het oerwoud in. Met hun zwaarden baanden zij zich een weg door woekerend struikgewas en slingerende lianen. Behalve het geluid van de kappende zwaarden was het doodstil om hen heen. Eensklaps hoorde Eric Baldon's stem een kort afgebeten ,J4u!" roepen. Hij wilde zich nog omwenden om te zien wat er aan de hand was, doch op hetzelfde ogenblik kwam een zware knuppel van één van Baldon's trawanten met een harde klap op zijn achterhoofd. Zonder zich nog een ogenblik te kunnen verweren zonk de Noormankoning ter aarde (Van onze Brabantse redacteur) Tijdens een langdurige en indrukwekkende plechtigheid is Z. H. Exc. mgr. J. Groen M.S.F. gisteren in de parochiekerk van St. Johannes' Onthoofding te Kaatsheuvel tot bisschop gewijd. Kaatsheuvel had zich opgemaakt voor deze stralende Sacramentsdag; het hele dorp leefde intens mee met deze grootse plechtigheid. De optocht en het défilé voor de hoge kerkelijke autoriteiten bij het missiehuis werden een waar dorpsfeest. Maar ook 's morgens, reeds, lang voordat de plechtigheid begon, was het dorp in de weer. Als consecrator van de wijdeling fun geerde Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts, bisschop van 's-Hertogenbosch, terwijl Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, bisschop van Haarlem, en Z. H. Exc. Mgr. T. van Valenberg O.F.M. Cap., apostolisch vi caris van Pontianak, als mede-consecra- toren optraden. De voornaamste overige functies werden vervuld door pater H. Reijers, Provinciaal der M. S. F., pres- byter-assistens; pater P. Coolen, secre taris van de Bossche bisschop, ceremo- niarius; Deken A. v. d. Brekel, pastoor te Kaatsheuvel, en Deken B. Hosmans, pastoor te Beverwijk; troondiakens; pa ter A. Vriens M.S.F.. pastoor te Am sterdam: diaken van de mis en pater P. Schoone, rector te Tilburg: subdiaken van de mis Onder de talrijke aanwezigen, zo wel tijdens de plechtigheid als tijdens de receptie, bevonden zich o.a. Z. H. Exc. Mgr. J. Pessers, apostolisch vica ris van Atamboea; Mgr. dr. W. van Hees. mag. generaal O.S.C.; Dom Wil- librord van Dijk, O.E.S.O.. abt: Mgr. dr. F. Hendrikx, vicaris-generaal van het bisdom 's-Hertogenbosch; Mgr. H. van Straelen, hoofdlegeraalmoezenier; De gezangen van de bisschopswijding en de wisselende gezangen van de H. Mis werden uitgevoerd door de schola cantorum van het missiehuis St. Anto- nius te Kaatsheuvel onder leiding van pater L. van den IJssel. Het „Ecce Sa- cerdos" van Da Vittoria, bij het begin der plechtigheid, werd uitgevoerd door het parochiële zangkoor onder leiding van de heer J. Tuerlings, evenals het „Exultate Justi" van Viadana, dat na de H. Mis gezongen werd. Het orgel werd bespeeld door de heer A. van Amels- voort. Tijdens de receptie, die zeer druk be zocht werd, bood de heer P. Jansen, voorzitter van het feestcomité, de nieuwe bisschop een vorstelijk cadeau aan: de bisschoppelijke missiegewaden. Hij deed dit namens de inwoners van Kaatsheuvel, die hiervoor een bedrag van ruim f 2000.hadden bijeenge bracht. Na de receptie stelde zich de stoet in het dorp op en begaven zich de bisschop pen naar het missiehuis voor het défilé. Alles wat zich in Kaatsheuvel vereniging of organisatie noemt trok mee en bracht hulde aan de missiebisschop, die hier voor en voor het prachtige cadeau op hartelijke wijze dankte. Aan het einde van zijn toespraak verzocht hij de vier bisschoppen om samen met hem aan alle aanwezigen de bisschoppelijke ze gen te geven. Op voorstel van mgr. Mutsaerts hief heel Kaatsheuvel ten slotte een „lang zal ze leven" aan op de moeder van de bisschop. de praciische, voordelige SÏuifzak 65 cent Na afloop van de wedstrijd zijn wij in de kleedkamers het eerst bij de Finnen op bezoek geweest. Een Finse collega, die de Engelse taal machtig was, trad als tolk op, toen wij aanvoerder Asi- kainen vroegen wat hij van de uitslag dacht. „De Nederlandse voorhoede heeft na de rust voortreffelijk gespeeld," was zijn antwoord. „Ik vond het spel van de Nederlanders beter dan dat van het Engelse elftal. Onze tegenstanders van vandaag hielden de bal goed laag. De Engelsen speelden veel meer door de lucht. En de verdediging van het Ne- derland's elftal vond ik beter dan die van Engeland." Wij keken hem een beetje ongelovig aan, maar Asikainen bleef op zijn standpunt staan, ook toen enkele andere Finnen, die zeer snel waren aangekleed omdat enkelen hunner nog de trein naar de provincie moesten halen, er bij kwa men staan en de mening van hun aan voerder volledig onderschreven. „Het spel van de Nederlanders in de tweede helft was een openbaring voor ons," zo besloot Asikainen het interview. De opinie van de Finse officials sloot hierbij geheel aan en toen wij vroegen wie de beste speler bij het Nederlandse elftal was geweest, klonk uit hun mon den tegelijk: Van Schijndel. En bij de Finnen Asikainen, maar dat zei de aan voerder niet zelf. Want die was van me ning, dat zijn doelverdediger de wed strijd van zijn leven had gespeeld, het geen wij ons levendig konden indenken. „Geheid buitenspel", aldus Karei Lot- sy, toen wij de Nederlandse kleedkamer binnentraden en hem vroegen, wat hij van dat Finse doelpunt had gezien. „Ik. ben best tevreden met de resultaten van deze tour," ging hij verder. „Twee overwinningen in het buitenland mo gen er zijn." Het lid van de keuzecommissie Ver- legh vond Van Schijndel ook een der beste spelers en geen wonder, dat onze rechtshalf de ereprijs der Finnen had gekregen voor de beste persoonlijke prestatie in het bezoekende elftal. Het is namelijk een traditie bfj de Finnen, dat na afloop van een wedstrijd onmiddellijk bekend wordt gemaakt, wie de uitblinker in het ene en wie de beste van het andere elftal is geweest. Bij de Finnen was dat natuurlijk aan voerder Asikainen geweest, zeer toe vallig ook de rechtshalf. Maar Verlegh noemde meteen ook de debute rende midvoor Van Roessel, die hij een van de besten van de ploeg had gevon den. Met twee doelpunten en jjoed veldspel mocht het eerste optreden van Van Roessel er zijn, zo luidde zijn oordeel. Aanvoerder Arie de Vroet had plezier in de ontmoeting gehad. Ip Kopenhagen, met dat nare veld en die springerige bal, wilde het maar niet lukken, maar hier, op dit moeilijke, maar uitstekend bespeelbare veld, waar de bal laag werd gehouden, sloot het spel tussen de linies veel beter. Het was een zeer prettige wedstrijd, aldus onze captain, en hij zwaaide veel lof toe aan de Finse mas seur Viljo Ikonen, de kleine gezette man, die als Kees Broekman in Finland is, onze schaatsenrijder altijd onder zijn stevige handen krijgt en nu onze voet ballers onschatbare diensten heeft be wezen met zijn uitnemend vakmanschap. Op de bureaux van ons blad liet de passagierslijst ter inzage van het troe- pentransportschip „Sibajak" dat ver moedelijk 2 Juli in Rotterdam zal aan komen. Gisteren heeft Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts, Bisschop van Den Bosch, de Bisschopswijding toegediend aan Mgr. Joannes Groen van de Congregatie van ae missionarissen van de H. Familie te Kaatsheuvel. De Hoge Kerkelijke Prelaten bij het betreden van de kerk. V. I. n. r.: Z. H. Exc. Mgr. Huibers, Bisschop van Haarlem; Z. H. Exc. Mgr. J. Groen; Z. H. Exc. Mgr. Van Valenberg. Nederland maakt zich op om 7 Juli het koperen huwelijksfeest van H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Bern- hard te vieren. Zoals bekend koestert het comité, dat zich met de voorberei ding hiervan heeft belast, het voorne men een nationaal geschenk aan te bieden, waaraan iedere Nederlander zonder bezwaar zijn aandeel kan leve ren. Restauratie van het Huis ten Bosch en een nieuwe aanleg van het park, dat in de onmiddellijke omgeving ligt, le ken de commissie het passendste ge schenk. Teneinde tegemoet te komen aan de wens dat ook in de meer huise lijke kring van het Vorstenpaar een Ruimte voor het plakken van postzegels Afzender; Naam: Adres: Woonpl.: Prov.: Aan het Comité Koperen Bruiloftsviering Koninklijk Echtpaar Drie Hoekjes 3, 's-Gravenhage. bescheiden aandenken zal worden ge bracht, is eveneens besloten tot het aanbieden van servieswerk. Het is be grijpelijk, dat niet ieder ruim ic de beurs kan tasten. Vele kleintjes zullen in dit geval een grote moeten maken. Het comité heeft zich er op bezonnen, hoe de Nederlanders daartoe in de ge legenheid te stellen. In overleg met de directie der Posterijen is men tot een oplossing gekomen, die het iedereen mogelijk maakt een bijdrage, hoe klein dan ook, te storten. Er is daarvoor een formulier ontworpen. Men beplakt de daarvoor aangewezen ruimte van dit formulier met postzegels van ten min ste tien cent en ten hoogste één gul den. Het is dan alleen nog nodig naam en adres in te vullen en het formulier zonder enveloppe in de brievenbus te werpen. Op deze wijze kan men op eenvoudige wijze bijdragen aan het nationaal geschenk, vrijwel zonder fi nancieel bezwaar. Daarmee wordt ook voldaan aan de wens van H. M. de Koningin, die dit laatste als voorwaar de stelde voor het aanvaarden van een nationaal geschenk. Wij drukken het formulier hieronder al Tanden blank en rein; adem fris als morgendauw. i Advj» Roman door G. ASTER O.f.m. Cap. id Minder opvallende gebeurtenissen kwamen in die tijd eveneens voor. Een neef van deze jongens bracht het tot de kruin. Op een snikhete dag in Augustus was hij thuis. Men had on weer verwacht, maar het was uitgeble ven. Woelend in zijn bed, kon de stu dent niet in slaap komen. Onder de pannen broeide het. Tegen middernacht stond hij op, koelde zijn hoofd onder de pomp en klom de schef op, om daar, in het haverstro, de slaap te vinden. De volgende morgen lag hij met ver brijzelde heupen dood op de dorsvloer. Een andere student moet in die tijd nog aan de zwier gegaan zijn. Het enig zekere wat men ervan te weten kwam is, dat hij bij een vacantie niet thuis kwam en dat zijn vader nooit meer over hem sprak. Maar de meeste indruk maakte het geen een ander overkwam, enkele ja ren later. Hij kwam op een avond in Augustus niet thuis en niemand wist waar hij heen was. Heel de nacht zocht men en stond buiten ongerust te pra ten. 's Morgens was er nog geen be richt van hem en een week Tater nog niet. Pas na een week waren kinderen aan het spelen aan een ven een eind de Peel in. Zij plukten wollegras ter ver siering van het Mariabeeld, toen zij aan de kant iets paars zagen drijven. Zij staken erin met een stok, toen een van hen plotseling de vormen van een mens ontdekte en zij bleek naar huis holden. Daar kwam een verward en ontzettend verhaal. Maar de dappersten gingen kij ken wat er van hetgeen de kinderen zeiden waar was en zij vonden het lijk van de vermiste student. Het heeft bij de mensen diepe indruk gemaakt. De zedelijkheidsopvattingen van die tijd waren anders dan heden. Maar dat iemand zich, midden in de hei durfde ontkleden en in het volle dag licht ging zwemmen, was iets zo onge hoords, dat men er slechts met afschuw aan kon denken. Te denken, dat iemand, onder het stellen van deze daad ver dronken en de eeuwigheid was inge gaan, bezorgde de eenvoudige mensen een huiver, die hen fel deed bidden. En zelfs werd gemompeld, dat men beter deed de jongens voortaan thuis te hou den inplaats van hen met de wereld in aanraking te brengen, waar zij niets dan boosheid van leerden. Dit alles was het begin. Willem, de oudste zoon van Geert Stevens, had de plaats van zijn oom Frans ingenomen, toen deze begraven werd. Tien jaar tevoren was hij reeds 0£> diens boerderij ingetrouwd. Hij had het bedrijf jong leven ingeblazen. Want hij was een flink werker en hij zong altijd. Officieel was hij knecht. Maar de oude Frans liet zich niet met het werk in. Zelfs had hij geen interesse voor de resultaten. Hij vroeg er tenminste nooit naar en Willem was de man niet om ze uit zichzelf te vertellen. Het enige wat de oom verlangde was een rustige oude dag, die hem geheel vrij liet voor -het werk der familie. Met de boerderij kon gebeuren wat wilde, als zijn geld tot zijn dood maar onaan getast bleef. Op één ding liet hij zich slechts voor staan. Het was een kleinigheid, maar hij hechtte er zich aan, zoals alleen oude mensen, die niets belangrijks over hebben, zich vasthechten kunnen. Het was de gewoonte, dat alle fami lieleden oom Frans niéuw jaar kwamen wensen op de eerste Zondag van Janua ri. Het was dan druk in het stamhuis. De haard gonsde van de stemmen en er werd een borrel geschonken. Ieder huis gezin bracht oudergewoonte een peper koek mee. Eigenlijk was het gebruik, dat deze alleen door de uitgetrouwde kinderen aan hun ouders gegeven werd. Maar omdat oom Frans de functie van stamvader vervulde zonder zelf kinde ren te hebben, werd hij door alle fami lies uit de grote gemeenschap bedacht. De peperkoeken hadden reusachtige afmetingen. In de goede kamer werden zij uitgestald en telkens weer bewon derd en besproken tot alle kijklustigen in de avond naar huis waren. Er zaten witte randen op geschilderd en „Geluk kig Nieuwjaar" of „Veel heil en zegen" en er waren fel-gekleurde papieren rozen op geplakt. Daags daarna had oom Frans het druk met uit te rekenen hoeveel sneden koek hij precies had ontvangen. Want elke morgen van het nieuwe jaar wilde hij van de koek eten en hij maakte er een plechtige ceremonie van met mystieke betekenis. Werd het ooit vergeten of was de koek. door slordigheid, te vroeg op, dan was hij diep verontwaar digd en eenmaal heeft hij zelfs gedreigd het huis te verlaten en elders te gaan inwonen, omdat men hier blijkbaar niet voor de samenhang der familie voelde en de stamhouder niet wilde eren. Tijdens het beheer van Willem nam de welstand der boeren, in vergelijking met vroeger, een grote vlucht. De boer derijen kregen meer land en het werd doelmatiger bebouwd. Vooral de weide grond en de varkensteelt werd uitge breid en voor de producten werden 'be hoorlijke' prijzen gemaakt. Men- leerde nagewas verbouwen op het korenland en de bemesting werd verbeterd. Ver schillende boeren waren, ondanks de kwade tijden, in staat wat geld over te leggen. De resultaten werden zelfs zo opmer kelijk, dat jonge boeren uit de omtrek rondgeleid wilden worden, om te leren ook hun eigen bedrijf op zulk peil te brengen. Meestal was er een landbouw- onderwijzer bij. Hij wees op het goed- onderhouden land, de rationele werk wijze, maar vooral op de samenwerking, die tussen de verschillende boeren heerste. Daardoor waren zij in staat de lasten gezamenlijk te dragen en dingen te bereiken, die voor een eenling te hoog lagen. Zulk een belangstelling en lofprijzing deed het volk goed. Het had steeds ge meend in de onvruchtbaarste uithoeK van het land te zitten. Met de buiten wereld kwam het vrijwel nooit in aan raking, tenzij door middel van enkele opkopers van vee en graan, die er be lang bij hadden te verkondigen, dat de producten hier van veel minder kwali teit waren, dan overal elders en dat er bijgevolg lang niet zulke prijzen voor betaald konden worden. Men meende, dat het leven in andere gebieden veel gemakkelijker was en de uitkomsten hoger. Nu ontdekte men vrij plotseling een mens hoeft er maar de aandacht op te vestigen en allen willen er zien van overtuigen dat zij anderen voorbij gestreefd waren en dat hun bedrijven een leerschool geworden waren. Al deze vooruitgang had men te dan ken aan Willem Stevens. Op doortasten de wijze leidde hij de nederzetting. Hij bracht samenwerking tussen de losse boerderijen en als hij van deskundigen iets nieuws gehoord had, rustte hij niet voor allen het toepasten. Bepaalde din gen liet hij gezamenlijk aanschaffen en hij wist precies te zeggen wanneer de prijzen het gunstigst waren. (Wordt vervolgd) Bij een oefening op de Leusderheide nabij Amersfoort is Woensdag de soldaat Piet Pannekeet uit Alkmaar, die diende bij het regiment Grenadiers te Amersfoort, door een zgn. losse oefenpatroon, die op 4 meter afstand van hem werd afgeschoten, in zijn buik geraakt. Het slachtoffer werd naar het ziekenhuis „De Lichtenberg" overgebraent. Enkele uren daarna is hjj overleden. Soldaat Pannekeet zal te Alkmaar met militaire eer worden begraven Het m.s. „Oianje" van de maatschap pij „Nederland" wordt Woensdag 22 Juni uit Batavia in Amsterdam ver wacht. Aan boord bevinden zich 800 passagiers, onder wie de onlangs gepen- sionneerde commissaris van de Kroon voor Sumatra-Timur dr. M. Brouwer. Waarschijnlijk zal de „Oranje" Woens dagmorgen IJmuiden binnenvaren, waar na des middags te ongeveer drie uur de ontscheping aan de Javakade te Am sterdam zal aanvangen. Op een bijzondere vergadering van de Bélgische Wielrennersbond werd alsnog besloten wereldkampioen Brik Schotte op te nemen in de Belgische A-ploeg voor de Tour de France.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | | pagina 3