Nederlands elftal zet kroon op een
succesvol interland-seizoen
Verdiende 4—1 zege op Finse
voetbalploeg
DODAT
l
Mgr. J. GROEN M.S.F. tot bisschop gewijd
Nederlanders beter dan Engelsen
Goed debuut van
Van Roessel
r
Wij luisteren naar
Koperen bruiloft Koninklijk
echtpaar
HET GEZEGEND
GESLACHT
Cijfers
Middenlinie het best
Nederlandse tennissers
te Wimbledon
Sterk Bondsteam tegen
Yorkshire Gentlemen
GROTE FEESTELIJKHEDEN IN KAATSHEUVEL
Vorstelijk cadeau
verklaren de Finnen met
hand op het hart
I
Men plakke postzegels
Begin de dag
met IVOROL
Soldaat gedood bij
oefening op Leusderhei
VRIJDAG 17 JUNI 1949
PAGINA 3
De overrompeling
Seizoen zonder nederlaag
Voor rust: 01
.J
TRAGISCH ONGELUK
„Oranje" Woensdag in
Amsterdam
Schotte toch naar de Tour
de France
HELSINKI, 16 Juni. Met een verdiende 41-overwinning: op het Finse
e'ftal heeft de Nederlandse voetbalploeg de kroon gezet op een seizoen, waarin
[Jen geen enkele nederlaag leed. Niet alleen door deze zege, maar ook door
"et vertoonde spel hebben de oranjehemden een waardig slot gebreid aan
"en interlandwedstrijdenreeks, die over het algemeen met goed succes is
Jerlopen. Aan de ontmoeting tegen Frankrijk, ja, daaraan dacht men, toen
"e spelers van het Nederlands elftal vooral in de tweede helft bijna alles
Plukte. Er zat vaart in, de combinaties klopten uitstekend en de halflinie
ér weer achter alsof het middenveld alleen haar domein was. Met 41
J'erden de Finnen verslagen, een uitslag, die, evenals in de wedstrijd tegen
"e Franse profs, eerder 51 dan 31 had kunnen zijn.
De tweede helft, die met een
1O-voorsprong was ingegaan, bracht
de beslissing. De betere techniek van
de oranjemannen kwam op het
gladde terrein, dat zwaar had ge
leden onder de voortdurende regen,
toen pas volledig tot zijn recht. Het
Werd een grote veldmeerderheid
Voor het Nederlandse team, die zijn
bekroning vond in drie doelpunten
van uitstekende kwaliteit. Drie doel
punten werden er aan het eerste
toegevoegd, doch indien de voor
hoedespelers wat rustiger en zuiver
der hadden geschoten, zouden het
er zeker zeven of acht zijn geweest.
In het kopwerk ontliepen de spelers
Van beide ploegen elkaar niet veel,
doch wanneer de bal op de grond
was, waren de Nederlanders hun
tegenstanders verre de baas. De
controle over het leer en het snelle
combineren waren onderdelen, die
de oranjehemden veel beter be
heersten.
Een tweede oorzaak van deze grote
"Verwinning moet worden toegeschreven
Jan het verrassend grote uithoudingsver
mogen van onze landgenoten, die het
"oge tempo op het zware en drassige
*eld tot het einde toe volhielden. Zij
woesten zich aanpassen en ze deden het
"Hen snel en goed.
Een derde factor, welke groot gewicht
jh de schaal heeft gelegd, was het spel
Jan de debuterende midvoor Van Roes-
Hij ontwikkelde zich tijdens de
Wedstrijd tot een doortastend veldspeler,
J'e bovendien vele harde en verrassende
jchoten kon lossen op het Finse doel.
Hit alle standen bestookte hij doelman
jarnola zó zelfs, dat de Fin na afloop
Verklaarde met de schoten van de Ne
derlandse midvoor ae meeste moeite te
"ebben gehad. Verder wist Schaap zich,
"ank zij zijn goede techniek, behoorlijk
"an te passen. Van der Tuyn speelde
Jjp klasse beter dan in Kopenhagen en
J*ukes was weer de grote man in de
"orhoede. Af en toe maakte de Rotter
dammer zich te veel schuldig aan zelf
zuchtig spel, waaruit duidelijk bleek,
"at hij was gebrand op het maken van
r"n doelpunt, hetgeen hem in i.eze wed-
s'fijd echter niet is gelukt.
.Beide vleugelspelers waren zeer actief,
van der Tuyn zette geregeld goed voor,
«in passes waren zuiver geplaatst en
vyk waren daardoor de kansen, die
Cc blnnentrio kreeg. Het werk van Cla-
an was iets minder productief, doch
"'j was blakend van vechtlust als altijd
?h overal waar het nodig was kon mén
"em vinden.
De middenlinie van het Nederlands
rfftal was het beste deel van de ploeg.
Jcrlouw als zo vaak een rots in de
"landing, maar ditmaal niet geheel feil
los, omdat hij als een der „zwaarge
wichten", het te kwaad had met het
J'adde terrein. Hierdoor had hü vaak
Je veel tijd nodig om zich te kunnen
"erstellen, wanneer een tegenstander
?ans had gezien de DCV-er te passeren.
Devroet en Van Schijndel waren de
"tuwers van de voorhoede, maar kwa-
Jhen daarbij ook steeds in de achter
hoede, wanneer dat nodig was.
In de tweede helft eisten de beide
^ederlandse halfspelers het middenveld
D'ijwel geheel voor zich op, een ruimte,
waarin vooral Van Schijndel zijn trucs
handigheidjes naar hartelust kon bot
vieren. Devroet werkte hard en deed
Vrijwel niet onder voor zijn collega aan
"e andere zijde van het terrein.
In de achterhoede speelde Schijvenaar
Wat nonchalant. Men zag, dat de EDO-er
Jan mening was, dat hij zijn tegenstan
ders gemakkelijk kon hebben cn juist
"aardoor maakte hij soms foutjes, die
[bet wat meer accuratesse vermeden
"adden kunnen worden. Everse was
|eker niet zijn mindere en doelman
baris heeft het werk, dat hij kreeg, goed
Verricht. Zijn debuut was niet gemakke-
t)k in het modderige doelgebied met een
Slibberige bal, die, o zo gemakkelijk, uit
"e handen glipt. Hij heeft zich uitstekend
Seweerd en aan het ene doelpunt, dat
"e Finnen scoorden, had de BVV-er
"iet de minste schuld.
Bij de Finnen was aanvoerder Asi
kainen de beste. In de tweede helft wes
"ij de held in de Finse verdediging, een
"er weinigen in het team, die zich 111
fechnisch opzicht met de Nederlanders
Jonden meten. Een sterke indruk maak-
Gn de gastheren over het algemeen niet.
komen. Het duurde nog lang, tot kort
voor de rust, toen Van Roessel hoog
opspringend ineens uit een voorzet van
Van der Tuijn inkopte (0—1).
Het eerste schaap was over de dam.
In de rust keken de leden van het kleine
clubje Nederlandse supporters elkaar
echter wat sip aan. En daar was reden
voor. Zou het nu weer een benauwde
overwinning worden? Zouden wij nu
niet eens met stevige cijfers kunnen ze
gevieren over een ploeg, die technisch
op lager peil stond? De richting van
de schoten, die de oranjehemden in dc
eerste helft weliswaar veelvuldig, doch
niet zuiver afvuurden, voorspelde, on
danks het lichte overwicht, niet vee)
goeds.
Na de hervatting dachten de oranje
mannen er echter anders over. Nog dui
delijker werd nu het overwicht en al
spoedig bleek, dat de Finnen zich slechts
met paniekvoetbal trachtten te redden
van een nederlaag, die nu onvermijdelijk
scheen. Direct na de rust bracht Wil
kes de bal met een van zijn bekende
rushes voor doel, waar Van Roessel, op
drie meter van de Finse doelman staan
de, maar voOr het intrappen had. Hij
was echter zo verrast door deze kans,
dat hij de bal half raakte en naast
schoot. Ononderbroken duurde nu het
offensief der Nederlanders voort. De
wedstrijd speelde zich vrijwel geheel af
op de helft der gasten, terwijl Everse,
Schijvenaar en Terlouw zich soms over
de middenlijn durfden wagen om mee
te helpen een aanval opbouwen.
De Finse verdediging werd zwaar op
de proef gesteld, maar het slechte schie.
ten van de voorhoede-spelers bleef aan
houden, Men kon de goede maat niet
vinden en zeker niet de juiste hoogte.
Tenslotte speelde Van Roessel de bal vrij,
zijn schot vlak onder de lat werd door
doelman Sarnola uitstekend corner ge
stompt. Deze hoekschop, de eerste na de
rust en de zevende van de wedstrijd,
werd goed genomen. Een van de Finse
verdedigers kopte de bal het veld in,
Schaap kreeg het leer precies voor de
voeten en zijn schot ging langs vele
benen onhoudbaar in het dóel der gast
heren (02)
Het Nederlandse overwicht bleef ook
na dit tweede doelpunt aanhouden. De
schoten van Wilkes, Schaap en ook van
Van Schijndel vlogen over de lat en
naast de palen. De meerderheid van het
oranjeteam, dat nu kennelijk het veld
was ingekomen met de bedoeling de
doelcijfers zo hoog mogelijk op te voe
ren, werd zo groot, dat de verdediging
van het eigen doel er soms wel eens bij
inschoot. Te ver opdringen werd de Ne
derlanders bijna noodlottig, toen weer
linksbuiten Lehtovirta plotseling met de
bal aan de voeten naar voren flitste en
een keihard schot, in de rechterboven
hoek loste. Ook nu was Saris echter op
zijn post en met een enorme sprong
plukte de BVV-er de bal met beide han
den onder de lat weg. Intussen had, de
Nederlandse voorhoede reeds de negen
de hoekschop genomen tegen Finland
drie, wel een bewijs, dat de veldmeer
derheid groot was.
Toen Van Roessel, na ruim een half
uur spelen, de bal kreeg toegespeeld,
was hij met 'n handige beweging rechts
achter Martin snel voorbij en van zeker
dertig meter afstand loste hij een scherp
schot in de tegenover hem liggende hoek,
waarbij het leer via de binnenkant van
Doelverdedigers in actie
Saris: 28 Sarnola: 54
Doelschoppen
Saris: 9 Sarnola: 30
Hoekschoppen
Nederland: ll' Finland: 3
Vrüe trappen
Nederland: 8 Finland: 8
Handsbal
Nederland: 6 Finland: 2
Inworpen
Nederland: 17 Finland: 32
de paal doei trof (03). Zo ging men
het laatste kwartier in met een veilige
voorsprong, terwUl een vierde doelpunt
niet lang op zich liet wachten. Doelman
Sarnola verrichtte in deze periode op
nieuw uitstekend werk, doch toen Van
Schijndel, die overal, waar hij stond, uit
blonk, een kopbal inzond, moest de ver
zorger van het scoringbord de „drie"
vervangen door een „vier".
Drie minuten voor het einde maakten
de Finnen uit een ingewikkelde doel-
worsteling het enige tegenpunt door
rechtsbuiten Rytkoenen. Het was een
goal, die de Nederlandse achterhoede
min of meer cadeau gaf, maar die door
de Finse toeschouwers hartelük werd
toegejuicht (I4).
De loting voor de Wimbledonkam-
pioenschappen, welke Maandag 20 Juni
beginnen, heeft voor de Nederlandse
deelnemers de volgende resultaten opge
leverd:
Heren enkelspel: F. Beernink-Enge-
land (Gr. Br.), Van Swol-Walton (Gr.
Br.), Van Meegeren-Worthington
(Austr.).
Dames enkelspel: Hel Hermsen-mej. E.
Lombard (Ierl.).
Heren dubbelspel: Van Swol en Harper
(Austr.)-E. en N. David (Gr. Br.), Van
Meegeren en Ampon (Philipp) spelen in
de eerste ronde tegen een Zuid-Engels
dubbel, waarvan de namen nog niet be
kend zijn.
Dames dubbelspel: Nel Hermsen en
mej. M. Brennan (Gr. Br.)-mevr. J.
Boutin en mevr. A. Seghers (Frankr).
Gemengd dubbelspel: Nel Hermsen en
Mitic (Z. SI.)-mevr. King en Andrews
(Gr. Br), mevr. W Halford (Gr. Br.) en
Van Swol—mevr. R. Stone (Gr. Br.) en
Levy (Z. Afr.).
(Van onze cricketmedewerker)
Voor de tweedaagse cricketwedstrijd
tegen de Yorkshire Gentlemen, die op 22
en 23 Juni a.s. te Haarlem (terrein
Rood en Wit) gespeeld zal worden,
heeft men een sterk, allround N.C.B.-
elftal gekozen, hetwelk als volgt samen
gesteld is: H. D. Scheepstra (A.C.C.)
aanvr.; L. Rekkers (H.C.C.) w.-keeper;
J. J. Alders (V.V.V); D. de Baare
(A.C.C.); L. Borrani (Sparta); H. C. V.
d. Bijl (Kampong); J. L. J. Dries (Excel
sior); D. v. d. Ende (Hermes-D.V.S.);
F Konert (V.O.C.); C. Tettelaar (Her
mes-D.V.S.); H. van Weelde (A.C.C.)
.BelgiëNederland 11
NederlandBelgië 33
NederlandFrankrijk 41
DenemarkenNederland12
FinlandNederland 14
Het Nederlands elftal veroverde
dus acht winstpunten van de tien, die
het kon behalen uit de vijf interlands.
Alleen België heeft het Oranjeteam
in twee wedstrijden twee punten
kunnen ontnemen.
In de eerste minuten van de wedstrijd
"epaalde men zich aan weerszijden nog
It'at tot terreinverkeiinen. De eerste
"anval der Nederlanders werd besloten
•het een hoekschop van Van der Tuyn,
k'aarbij stopperspil Pyllki.encn het ge-
Jaar koppend moest bezweren. In het
kopwerk waren de Finnen in de eerste
■Periode sterker, een groot voordeel on
der deze omstandigheden.
Bij een aanval van Finland maakte
Schijvenaar precies buiten het straf
schopgebied hands, doch linksbuiten
Dehtovirta schoot de bal hard over het
Nederlandse doel. De aanvallen der
Gastheren werden soms aardig opgezet,
•Jaar men kon het de verdediging van
het Nederlandse team toch met werke-
Hik lastig maken, omdat de combinaties
•c doorzichtig waren. In de eerste tien
"hnuten had Van der Tuyn tweemaal
"en hoekschop mogen nemen, terwijl de
mnnen er in dezelfde periode één voor
"hn rekening namen. Terlouw bracht
•"en opluchting in de Nederlandse d''el
fhond, even maar, want onmiddellijk
hierna flitste Lehtovirta met de bal aan
"e voeten door de defensie der oran.ie-
Jhannen en loste een keihard schot Saris
[hoeest met een uitstekende save redding
'"engen.
De eerste serieuze aanval van de Ne
derlanders kwam pas na twaalf iviinu-
■"n, toen Van der Tuyn hoog voorzette
*h Van Roessel geheel vrij voor het doei
?er tegenpartij stond. Het schot, dat de
,"nga-man zonder een ogenblik te rich
el of te kijken loste, ging huizenhoog
"V6r
Het Finse elftal zakte iets af en de
lanjeploeg groeide daarentegen, zodat
Jhen in de eerste helft al kon spreken
"n een licht Nederlands overwicht. Vele
,choten kreeg Sarnola toen te verwer
den, maar nog veel meer gingen over of
Jfhast zijn doel. Men wachtte aan beide
^hitten op het eerste doelpunt der gasten
onvermijdelijk, vroeg of laat, moest
VRIJDAG
HILVERSUM II, 415 m. - Na 18 uur
Ook 245 m. - 18.00 concert, 18.30 cause
rie, 18.45 zang, 19.00 nieuws, 19.15 rege-
ringsuitz.. 19.30 actueel geluid, 19.45
C.W.V.. 20.00 nieuws, 20.05 proloog, 20.15
orkest. 21.15 klankbeeld, 21.45 kwartet,
22.30 kwartet 22.45 Avondoverdenking,
23.00 nieuws, 23.15 gram.
HILVERSUM I, 301 m. - 18.00 nieuws,
18.15 felicitaties, 18.30 strijdkr., 19.oó
denk om de bocht, 19.15 Accordeola,
19.30 causerie, 19.50 tien voor acht,, 20.00
nieuws, 20.05 violoncel en piano, 20.30
cursus. 20.55 boekbespr., 21.00 gram.,
21.30 orgel, 22.00 buitenl. overzicht, £2.15
Swing and sweet, 22.40 causerie, 22.45
Avóndwijding, 23.00 nieuws, 23.15 conc.
ZATERDAG
HILVERSUM I, 301 m. - Vóór 10 uur
ook 245 m. - 7.00 nieuws. 7.15 gram.,
7.30 gram., i.-to Morgengebed, 8.00
nieuws, 8.15 pluk de dag, 9.00 vrouw.
9.05 orkest, 9.30 waterstanden, 9.35 viool
en orgel, 10.00 kleuters, 10.15 orgel, 11.00
zieken, 11.45 schoolradio, 12.15 piano,
12.30 mededelingen, 12.33 lunchconcert,
12.55 Zonnewijzer, 13.00 nieuws, 13.20
lunchconcert, 13.50 film en toneel, 14.10
cello en piano, 14.40 boekennieuws, 14.50
piano, 15.10 muziekcursus, 15.30 koor.
16.00 causerie. 16.10 orkest, 16.30 Gre
goriaans, 17.00 Wigwam.
HILVERSUM I, 301 m. - 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 7.30 strijdlied, 7.33 gram., 8.00
nieuws, 8.15 orkest, 9.05 gram., 10.00
causerie, 10.05 Morgenwijding. 10.20
feuilleton, 10.35 arbeiders, 11.35 Schu
mann, 12.00 Accordeola, 12.30 medede
lingen, 12.33 orgel, 13.00 strijdkr., 13.30
orkest, 14.00 A.J.C., 14.20 orkest, 15.25
kamerork., 16.10 komt u binnen, 16.25
koor, 16.45 sport. 17.00 gram., 17.30 jon
geren.
Gr is één middel, dat MUGGEN
VLIEGEN radicaal uitroeit
D.D.l. POEDER
14. Eric aarzelde even. Het idee de onbetrouwbare Baldon en diens handlangers
op de verkenningstocht mee te nemen, lokte hem hoegenaamd niet aan. Maar om
Baldon met zijn groep bij het schip achter te laten, scheen nog minder aantrekkelijk.
Men kon nooit weten wat zij achter zijn rug om bij het schip zouden uitvoeren
„Het zij zo, heer Baldon," zei Eric. „Ge kunt mij vergezellen met uw mannen
Zodoende zou hij hen tenminste in het oog kunnen houden.
Zwijgend begaf.de verkenningstroep zich op weg. Voorop liep Eric. Halsa en Berka
bevonden zich in zijn onmiddellijke nabijheid. Achteraan kwamen Baldon en zijn
mannen. Eric hoorde hen een onverstaanbaar mompelend gesprek voeren, doch
hij kon er niet uit opmaken, waar het over ging. Het gesprek had trouwens slechts
kort geduurd.
Steeds dieper trokken zij het oerwoud in. Met hun zwaarden baanden zij zich een
weg door woekerend struikgewas en slingerende lianen. Behalve het geluid van
de kappende zwaarden was het doodstil om hen heen. Eensklaps hoorde Eric Baldon's
stem een kort afgebeten ,J4u!" roepen. Hij wilde zich nog omwenden om te zien
wat er aan de hand was, doch op hetzelfde ogenblik kwam een zware knuppel van
één van Baldon's trawanten met een harde klap op zijn achterhoofd. Zonder zich
nog een ogenblik te kunnen verweren zonk de Noormankoning ter aarde
(Van onze Brabantse redacteur)
Tijdens een langdurige en indrukwekkende plechtigheid is Z. H. Exc. mgr.
J. Groen M.S.F. gisteren in de parochiekerk van St. Johannes' Onthoofding te
Kaatsheuvel tot bisschop gewijd.
Kaatsheuvel had zich opgemaakt voor deze stralende Sacramentsdag; het
hele dorp leefde intens mee met deze grootse plechtigheid. De optocht en het
défilé voor de hoge kerkelijke autoriteiten bij het missiehuis werden een waar
dorpsfeest. Maar ook 's morgens, reeds, lang voordat de plechtigheid begon, was
het dorp in de weer.
Als consecrator van de wijdeling fun
geerde Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts,
bisschop van 's-Hertogenbosch, terwijl
Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers, bisschop
van Haarlem, en Z. H. Exc. Mgr. T. van
Valenberg O.F.M. Cap., apostolisch vi
caris van Pontianak, als mede-consecra-
toren optraden. De voornaamste overige
functies werden vervuld door pater H.
Reijers, Provinciaal der M. S. F., pres-
byter-assistens; pater P. Coolen, secre
taris van de Bossche bisschop, ceremo-
niarius; Deken A. v. d. Brekel, pastoor
te Kaatsheuvel, en Deken B. Hosmans,
pastoor te Beverwijk; troondiakens; pa
ter A. Vriens M.S.F.. pastoor te Am
sterdam: diaken van de mis en pater
P. Schoone, rector te Tilburg: subdiaken
van de mis
Onder de talrijke aanwezigen, zo
wel tijdens de plechtigheid als tijdens
de receptie, bevonden zich o.a. Z. H.
Exc. Mgr. J. Pessers, apostolisch vica
ris van Atamboea; Mgr. dr. W. van
Hees. mag. generaal O.S.C.; Dom Wil-
librord van Dijk, O.E.S.O.. abt: Mgr.
dr. F. Hendrikx, vicaris-generaal van
het bisdom 's-Hertogenbosch; Mgr. H.
van Straelen, hoofdlegeraalmoezenier;
De gezangen van de bisschopswijding
en de wisselende gezangen van de H.
Mis werden uitgevoerd door de schola
cantorum van het missiehuis St. Anto-
nius te Kaatsheuvel onder leiding van
pater L. van den IJssel. Het „Ecce Sa-
cerdos" van Da Vittoria, bij het begin
der plechtigheid, werd uitgevoerd door
het parochiële zangkoor onder leiding
van de heer J. Tuerlings, evenals het
„Exultate Justi" van Viadana, dat na de
H. Mis gezongen werd. Het orgel werd
bespeeld door de heer A. van Amels-
voort.
Tijdens de receptie, die zeer druk be
zocht werd, bood de heer P. Jansen,
voorzitter van het feestcomité, de
nieuwe bisschop een vorstelijk cadeau
aan: de bisschoppelijke missiegewaden.
Hij deed dit namens de inwoners van
Kaatsheuvel, die hiervoor een bedrag
van ruim f 2000.hadden bijeenge
bracht.
Na de receptie stelde zich de stoet in
het dorp op en begaven zich de bisschop
pen naar het missiehuis voor het défilé.
Alles wat zich in Kaatsheuvel vereniging
of organisatie noemt trok mee en bracht
hulde aan de missiebisschop, die hier
voor en voor het prachtige cadeau op
hartelijke wijze dankte. Aan het einde
van zijn toespraak verzocht hij de vier
bisschoppen om samen met hem aan
alle aanwezigen de bisschoppelijke ze
gen te geven. Op voorstel van mgr.
Mutsaerts hief heel Kaatsheuvel ten
slotte een „lang zal ze leven" aan op de
moeder van de bisschop.
de praciische, voordelige SÏuifzak 65 cent
Na afloop van de wedstrijd zijn wij in
de kleedkamers het eerst bij de Finnen
op bezoek geweest. Een Finse collega,
die de Engelse taal machtig was, trad
als tolk op, toen wij aanvoerder Asi-
kainen vroegen wat hij van de uitslag
dacht.
„De Nederlandse voorhoede heeft na
de rust voortreffelijk gespeeld," was
zijn antwoord. „Ik vond het spel van de
Nederlanders beter dan dat van het
Engelse elftal. Onze tegenstanders van
vandaag hielden de bal goed laag. De
Engelsen speelden veel meer door de
lucht. En de verdediging van het Ne-
derland's elftal vond ik beter dan die
van Engeland."
Wij keken hem een beetje ongelovig
aan, maar Asikainen bleef op zijn
standpunt staan, ook toen enkele andere
Finnen, die zeer snel waren aangekleed
omdat enkelen hunner nog de trein naar
de provincie moesten halen, er bij kwa
men staan en de mening van hun aan
voerder volledig onderschreven. „Het
spel van de Nederlanders in de tweede
helft was een openbaring voor ons," zo
besloot Asikainen het interview.
De opinie van de Finse officials sloot
hierbij geheel aan en toen wij vroegen
wie de beste speler bij het Nederlandse
elftal was geweest, klonk uit hun mon
den tegelijk: Van Schijndel. En bij de
Finnen Asikainen, maar dat zei de aan
voerder niet zelf. Want die was van me
ning, dat zijn doelverdediger de wed
strijd van zijn leven had gespeeld, het
geen wij ons levendig konden indenken.
„Geheid buitenspel", aldus Karei Lot-
sy, toen wij de Nederlandse kleedkamer
binnentraden en hem vroegen, wat hij
van dat Finse doelpunt had gezien. „Ik.
ben best tevreden met de resultaten
van deze tour," ging hij verder. „Twee
overwinningen in het buitenland mo
gen er zijn."
Het lid van de keuzecommissie Ver-
legh vond Van Schijndel ook een der
beste spelers en geen wonder, dat onze
rechtshalf de ereprijs der Finnen had
gekregen voor de beste persoonlijke
prestatie in het bezoekende elftal.
Het is namelijk een traditie bfj de
Finnen, dat na afloop van een wedstrijd
onmiddellijk bekend wordt gemaakt,
wie de uitblinker in het ene en wie de
beste van het andere elftal is geweest.
Bij de Finnen was dat natuurlijk aan
voerder Asikainen geweest, zeer toe
vallig ook de rechtshalf. Maar
Verlegh noemde meteen ook de debute
rende midvoor Van Roessel, die hij een
van de besten van de ploeg had gevon
den.
Met twee doelpunten en jjoed veldspel
mocht het eerste optreden van Van
Roessel er zijn, zo luidde zijn oordeel.
Aanvoerder Arie de Vroet had plezier
in de ontmoeting gehad. Ip Kopenhagen,
met dat nare veld en die springerige
bal, wilde het maar niet lukken, maar
hier, op dit moeilijke, maar uitstekend
bespeelbare veld, waar de bal laag werd
gehouden, sloot het spel tussen de linies
veel beter. Het was een zeer prettige
wedstrijd, aldus onze captain, en hij
zwaaide veel lof toe aan de Finse mas
seur Viljo Ikonen, de kleine gezette
man, die als Kees Broekman in Finland
is, onze schaatsenrijder altijd onder zijn
stevige handen krijgt en nu onze voet
ballers onschatbare diensten heeft be
wezen met zijn uitnemend vakmanschap.
Op de bureaux van ons blad liet de
passagierslijst ter inzage van het troe-
pentransportschip „Sibajak" dat ver
moedelijk 2 Juli in Rotterdam zal aan
komen.
Gisteren heeft Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts, Bisschop van Den Bosch, de
Bisschopswijding toegediend aan Mgr. Joannes Groen van de Congregatie van ae
missionarissen van de H. Familie te Kaatsheuvel. De Hoge Kerkelijke Prelaten
bij het betreden van de kerk. V. I. n. r.: Z. H. Exc. Mgr. Huibers, Bisschop van
Haarlem; Z. H. Exc. Mgr. J. Groen; Z. H. Exc. Mgr. Van Valenberg.
Nederland maakt zich op om 7 Juli
het koperen huwelijksfeest van H. M.
de Koningin en Z. K. H. Prins Bern-
hard te vieren. Zoals bekend koestert
het comité, dat zich met de voorberei
ding hiervan heeft belast, het voorne
men een nationaal geschenk aan te
bieden, waaraan iedere Nederlander
zonder bezwaar zijn aandeel kan leve
ren. Restauratie van het Huis ten Bosch
en een nieuwe aanleg van het park, dat
in de onmiddellijke omgeving ligt, le
ken de commissie het passendste ge
schenk. Teneinde tegemoet te komen
aan de wens dat ook in de meer huise
lijke kring van het Vorstenpaar een
Ruimte voor het plakken van postzegels
Afzender;
Naam:
Adres:
Woonpl.:
Prov.:
Aan
het Comité Koperen
Bruiloftsviering
Koninklijk Echtpaar
Drie Hoekjes 3,
's-Gravenhage.
bescheiden aandenken zal worden ge
bracht, is eveneens besloten tot het
aanbieden van servieswerk. Het is be
grijpelijk, dat niet ieder ruim ic de
beurs kan tasten. Vele kleintjes zullen
in dit geval een grote moeten maken.
Het comité heeft zich er op bezonnen,
hoe de Nederlanders daartoe in de ge
legenheid te stellen. In overleg met de
directie der Posterijen is men tot een
oplossing gekomen, die het iedereen
mogelijk maakt een bijdrage, hoe klein
dan ook, te storten. Er is daarvoor een
formulier ontworpen. Men beplakt de
daarvoor aangewezen ruimte van dit
formulier met postzegels van ten min
ste tien cent en ten hoogste één gul
den. Het is dan alleen nog nodig naam
en adres in te vullen en het formulier
zonder enveloppe in de brievenbus te
werpen. Op deze wijze kan men op
eenvoudige wijze bijdragen aan het
nationaal geschenk, vrijwel zonder fi
nancieel bezwaar. Daarmee wordt ook
voldaan aan de wens van H. M. de
Koningin, die dit laatste als voorwaar
de stelde voor het aanvaarden van een
nationaal geschenk.
Wij drukken het formulier hieronder al
Tanden blank en rein; adem
fris als morgendauw.
i Advj»
Roman door
G. ASTER O.f.m. Cap.
id
Minder opvallende gebeurtenissen
kwamen in die tijd eveneens voor.
Een neef van deze jongens bracht het
tot de kruin. Op een snikhete dag in
Augustus was hij thuis. Men had on
weer verwacht, maar het was uitgeble
ven. Woelend in zijn bed, kon de stu
dent niet in slaap komen. Onder de
pannen broeide het. Tegen middernacht
stond hij op, koelde zijn hoofd onder de
pomp en klom de schef op, om daar, in
het haverstro, de slaap te vinden.
De volgende morgen lag hij met ver
brijzelde heupen dood op de dorsvloer.
Een andere student moet in die tijd
nog aan de zwier gegaan zijn. Het enig
zekere wat men ervan te weten kwam
is, dat hij bij een vacantie niet thuis
kwam en dat zijn vader nooit meer
over hem sprak.
Maar de meeste indruk maakte het
geen een ander overkwam, enkele ja
ren later. Hij kwam op een avond in
Augustus niet thuis en niemand wist
waar hij heen was. Heel de nacht zocht
men en stond buiten ongerust te pra
ten. 's Morgens was er nog geen be
richt van hem en een week Tater nog
niet. Pas na een week waren kinderen
aan het spelen aan een ven een eind de
Peel in. Zij plukten wollegras ter ver
siering van het Mariabeeld, toen zij aan
de kant iets paars zagen drijven. Zij
staken erin met een stok, toen een van
hen plotseling de vormen van een mens
ontdekte en zij bleek naar huis holden.
Daar kwam een verward en ontzettend
verhaal. Maar de dappersten gingen kij
ken wat er van hetgeen de kinderen
zeiden waar was en zij vonden het lijk
van de vermiste student.
Het heeft bij de mensen diepe indruk
gemaakt. De zedelijkheidsopvattingen
van die tijd waren anders dan heden.
Maar dat iemand zich, midden in de hei
durfde ontkleden en in het volle dag
licht ging zwemmen, was iets zo onge
hoords, dat men er slechts met afschuw
aan kon denken. Te denken, dat iemand,
onder het stellen van deze daad ver
dronken en de eeuwigheid was inge
gaan, bezorgde de eenvoudige mensen
een huiver, die hen fel deed bidden. En
zelfs werd gemompeld, dat men beter
deed de jongens voortaan thuis te hou
den inplaats van hen met de wereld in
aanraking te brengen, waar zij niets dan
boosheid van leerden.
Dit alles was het begin.
Willem, de oudste zoon van Geert
Stevens, had de plaats van zijn oom
Frans ingenomen, toen deze begraven
werd. Tien jaar tevoren was hij reeds
0£> diens boerderij ingetrouwd. Hij had
het bedrijf jong leven ingeblazen. Want
hij was een flink werker en hij zong
altijd. Officieel was hij knecht. Maar de
oude Frans liet zich niet met het werk
in. Zelfs had hij geen interesse voor de
resultaten. Hij vroeg er tenminste nooit
naar en Willem was de man niet om ze
uit zichzelf te vertellen.
Het enige wat de oom verlangde was
een rustige oude dag, die hem geheel
vrij liet voor -het werk der familie. Met
de boerderij kon gebeuren wat wilde,
als zijn geld tot zijn dood maar onaan
getast bleef.
Op één ding liet hij zich slechts voor
staan. Het was een kleinigheid, maar
hij hechtte er zich aan, zoals alleen
oude mensen, die niets belangrijks over
hebben, zich vasthechten kunnen.
Het was de gewoonte, dat alle fami
lieleden oom Frans niéuw jaar kwamen
wensen op de eerste Zondag van Janua
ri. Het was dan druk in het stamhuis.
De haard gonsde van de stemmen en er
werd een borrel geschonken. Ieder huis
gezin bracht oudergewoonte een peper
koek mee. Eigenlijk was het gebruik,
dat deze alleen door de uitgetrouwde
kinderen aan hun ouders gegeven werd.
Maar omdat oom Frans de functie van
stamvader vervulde zonder zelf kinde
ren te hebben, werd hij door alle fami
lies uit de grote gemeenschap bedacht.
De peperkoeken hadden reusachtige
afmetingen. In de goede kamer werden
zij uitgestald en telkens weer bewon
derd en besproken tot alle kijklustigen
in de avond naar huis waren. Er zaten
witte randen op geschilderd en „Geluk
kig Nieuwjaar" of „Veel heil en zegen"
en er waren fel-gekleurde papieren
rozen op geplakt.
Daags daarna had oom Frans het druk
met uit te rekenen hoeveel sneden koek
hij precies had ontvangen. Want elke
morgen van het nieuwe jaar wilde hij
van de koek eten en hij maakte er een
plechtige ceremonie van met mystieke
betekenis. Werd het ooit vergeten of
was de koek. door slordigheid, te
vroeg op, dan was hij diep verontwaar
digd en eenmaal heeft hij zelfs gedreigd
het huis te verlaten en elders te gaan
inwonen, omdat men hier blijkbaar niet
voor de samenhang der familie voelde
en de stamhouder niet wilde eren.
Tijdens het beheer van Willem nam
de welstand der boeren, in vergelijking
met vroeger, een grote vlucht. De boer
derijen kregen meer land en het werd
doelmatiger bebouwd. Vooral de weide
grond en de varkensteelt werd uitge
breid en voor de producten werden 'be
hoorlijke' prijzen gemaakt. Men- leerde
nagewas verbouwen op het korenland
en de bemesting werd verbeterd. Ver
schillende boeren waren, ondanks de
kwade tijden, in staat wat geld over te
leggen.
De resultaten werden zelfs zo opmer
kelijk, dat jonge boeren uit de omtrek
rondgeleid wilden worden, om te leren
ook hun eigen bedrijf op zulk peil te
brengen. Meestal was er een landbouw-
onderwijzer bij. Hij wees op het goed-
onderhouden land, de rationele werk
wijze, maar vooral op de samenwerking,
die tussen de verschillende boeren
heerste. Daardoor waren zij in staat de
lasten gezamenlijk te dragen en dingen
te bereiken, die voor een eenling te hoog
lagen.
Zulk een belangstelling en lofprijzing
deed het volk goed. Het had steeds ge
meend in de onvruchtbaarste uithoeK
van het land te zitten. Met de buiten
wereld kwam het vrijwel nooit in aan
raking, tenzij door middel van enkele
opkopers van vee en graan, die er be
lang bij hadden te verkondigen, dat de
producten hier van veel minder kwali
teit waren, dan overal elders en dat er
bijgevolg lang niet zulke prijzen voor
betaald konden worden. Men meende,
dat het leven in andere gebieden veel
gemakkelijker was en de uitkomsten
hoger.
Nu ontdekte men vrij plotseling
een mens hoeft er maar de aandacht op
te vestigen en allen willen er zien van
overtuigen dat zij anderen voorbij
gestreefd waren en dat hun bedrijven
een leerschool geworden waren.
Al deze vooruitgang had men te dan
ken aan Willem Stevens. Op doortasten
de wijze leidde hij de nederzetting. Hij
bracht samenwerking tussen de losse
boerderijen en als hij van deskundigen
iets nieuws gehoord had, rustte hij niet
voor allen het toepasten. Bepaalde din
gen liet hij gezamenlijk aanschaffen en
hij wist precies te zeggen wanneer de
prijzen het gunstigst waren.
(Wordt vervolgd)
Bij een oefening op de Leusderheide nabij
Amersfoort is Woensdag de soldaat Piet
Pannekeet uit Alkmaar, die diende bij het
regiment Grenadiers te Amersfoort, door
een zgn. losse oefenpatroon, die op 4 meter
afstand van hem werd afgeschoten, in zijn
buik geraakt. Het slachtoffer werd naar het
ziekenhuis „De Lichtenberg" overgebraent.
Enkele uren daarna is hjj overleden.
Soldaat Pannekeet zal te Alkmaar met
militaire eer worden begraven
Het m.s. „Oianje" van de maatschap
pij „Nederland" wordt Woensdag 22
Juni uit Batavia in Amsterdam ver
wacht. Aan boord bevinden zich 800
passagiers, onder wie de onlangs gepen-
sionneerde commissaris van de Kroon
voor Sumatra-Timur dr. M. Brouwer.
Waarschijnlijk zal de „Oranje" Woens
dagmorgen IJmuiden binnenvaren, waar
na des middags te ongeveer drie uur
de ontscheping aan de Javakade te Am
sterdam zal aanvangen.
Op een bijzondere vergadering van
de Bélgische Wielrennersbond werd
alsnog besloten wereldkampioen Brik
Schotte op te nemen in de Belgische
A-ploeg voor de Tour de France.