Frankrijk weer onder heerschappij
van de TOUR DE FRANCE
Duel BART ALL COPPI zal vermoedelijk wel
één van de hoogtepunten zijn
ZÓ RIJDT DE KARAVAAN
1
Bijna 5000 km door Frankrijk
i
TWEEDE KAMER OVER VERPLICHTE
VERZEKERING VAN WERKNEMERS
r
Wij luisteren naar
HET GEZEGEND
GESLACHT
ZES NEDERLANDERS
VOOR ZWARE TAAK
Bromwich-Sedgman
uitgeschakeld
Katholieken en socialisten zijn eendrachtig
Acht nationaliteiten
naar TT-races
J
WOENSDAG 29 JUNI 1949
PAGINA 3
(Van onze sportredacteur)
Donderdagochtend om half elf en vijf en twintig dagen daarna zal Frankrijk niet meer
het land zijn van de Bourgogne, de Gaullisten, de parfum, de Place Picalle, de Calvados
en de Bouillabaisse. Dan zal hei in volgorde zijn veten, zijn zorgen, zijn dagtaak
en zijn mode vergeten. Het zal niet meer opgewonden debatteren over de diplomatieke
schermutselingen échter de draaiduren van Palais Chailloi, niet langer fulmineren tegen
de duurte van de benzine, zich niet meer interesseren voor schilderijen, koloniën, boter
en vleesprijzen, Sarire, woningnood, Mistinguei, races of Marcel Cerdan. Want Donder
dagochtend om half elf is Frankrijk alleen nog maar het domein van de Tour de France.
De zes en dertigste. Dan is hei, om precies te zijn, zes en veertig jaar minus één dag
geleden, dat de Parijse krantenman Henri Desgrange begon mei de uitvoering van zijn
plan. Hei plan, dat de boeren in hei Zuiden inspireerde, om uil pure kwaadheid over al
die kracht- en tijdverspilling zó hard mei hun vereelte vuisten op de wankele stamtafels
„Chez Gaston" en „Au chien qui fume" te gaan slaan, dat de Rouge uit hun glazen spat
te/ hei plan waarvoor de Parijzenaars van die dagen alleen maar een spottend gebaar
naar hun voorhoofd hadden. Maar wanneer Donderdag de zes en dertigste Tour de Fran
ce in beweging komt, zal half Parijs vol belangstelling langs zijn boulevards staan kijken
en juichen. En niet alleen de boeren (en stedelingen) in hei Zuiden, maar ook die in
Noord, West en Oost en verder in een stuk of vier andere landen, zullen in spanning het
ogenblik verbeiden, waarop de onweerstaanbare romantiek van de Ronde ook hen
kömi beroeren.
Nooit tevreden
4808 km
Hoogtepunt
„Win de Ronde!"
4
En de Nederlanders
in dubbel te Wimbledon
Nederlandse turnploeg voor
Luxemburg
AMENDEMENT VAN
ANDRIESSEN
Nieuwe directeur Staats-
vissershavenbedrijf
Roman door
C. ASTER O.fm. Cap.
Henri Desgrange leeft niet meer,
nocb het blad l'Auto, dat hy met
zün Tour beroemd heeft gemaakt.
L'Auto is gesneuveld in de zuive
ringsactie, die als een kortstondige
maar radicale lawine over het be
vrijde Frankrijk heeft gewoed. Des
grange, ook al weggezuiverd, over
leed kort na zijn blad en krijgt nu
een standbeeld. Wanneer de kara
vaan straks de grimmige helling
van de Izoard is opgeklommen en
-gekropen, zal ze er de beeltenis vin
den yan de man die in die eerste ja-
ren van de Tour de France van alle
kanten spilziek, onbekwaam, roeke
loos, onmondig, ziek en ongeschikt
voor de samenleving werd genoemd.
Wat is er in die kleine halve eeuw
allemaal niet veranderd! Tegenwoordig
een staf van personeel voor elk rader
tje in het uurwerk van de Tour; een
haarfijn uitgewerkt tijdschema, een on
berispelijke controle, een feilloos klop
pende logiesregeling, overeenkomsten
met burgemeesters, commissarissen van
politie, directeuren van postkantoren en
met alle mogelijke lieden die op een
of andere manier behulpzaam kunnen
zijn bij het vlot functionneren van het
machtig Ronde-apparaat. Toen de Ron
de in 1903 debuteerde was de directeu»
van de course de man op wiens wen
ken nu tientallen slaven, ordonnansen
en andere, moeilijk te definiëren lieden
zich een levenslange kortademigheid
lopen meester en knecht tevens. Lang
voordat de renners waren gestart pomp
te hij de band van zijn eigen fiets op,
zeulde die mee naar het station en
spoorde een dikke honderd kilometer
weg. In de vallei van de Loire wachtte
hij de karavaan ergens op, vroeg de
renners, die eindelijk kwamen opdagen
met brandende lamp omdat net al
donker was! naar hun naam en druk
te een stempel op hun arm. „Gezien
Lefèvre". Garin? Stempel. Pagie? Stem
pel. Pcrthier? Stempel. En met de laat-
sten peddelde hij dan mee naar de vol
gende controle om daar weer de trein
te nemen naar het eindpunt. Het vol
gend jaar een evolutie om van re ril
len: de directeur van de course volgde
de Ronde in een auto!
Dat Desgrange er met zijn Tour ge
komen is, weet de lezer nu wel. De
reputatie van de Grand Bouclé gaat
verder dan de grenzen van de sportwe
reld; pers en radio zijn er mee geïnfil
treerd en zelfs hier in Nederland, waar
de wielerwereld zich nog altijd geen
plaats van betekenis in de Tour heeft
veroverd, krijgt deze gebeurtenis van
waarachtig niet opgeschroefde drama
tiek, heroïek en romantiek, heel wat
extra-aandacht. Dit dankt Henri
Desgrange niet het minst aan zichzelf.
Hij heeft over zijn Tour gewaakt als
een Cerberus; hij heeft zijn schatten
beschermd als een gierigaard, zijn pri
vileges en rechten verdedigd als een
d'Artagnan. Elk jaar als de karavaan
„Ziezo" zei en op het Pare des Princes
te Parijs het stof van Frankrfjks vele
en wonderlijk mooie wegen in de dpu-
ehes achterliet, trok de schepper van
al die dramatiek, heroïek, romantiek
en wat dies meer zij, zich terug op zijn.
2IIM
BRUXELLE5
BOULOGNE
2 ETAPPE
4*ETA
a juli
5*ETAPPE
ETAPPEI
M«2km f
ROUEN-~^^Mqj
J9S ku
st MALO
rsfRv,
PARIS
NANCY
21'ETAPPE
340 km
24 JULI
20'ETAPPE
13? km
25JULI
COLMAR
6«ETAPPE
305 Km
5JULI
I9«ETAPPÉ
283 km
22 JULI
V ETAPPE
02 km
LAUSANNE
LA ROCHEL!
18-ETAPPE
165 km
21 JULI
8'ETAPPE
262 km
S JULI
5TVINCEHT
DAOSTE
19JULI
briancon
IT At/
H« ETAPPE
199 km
15 JULI
t|jt«ETAPPÈ
9*ETAPPE
218 km
I9JULM
««ETAPPE
289 km
14 JULI
1SJULI
NIMES
TOULOUSE
ANNES=
■SEBASTIAN
10'ETAPP
I9I km
2«ETAPPE
MARSEI
•ETAPPE
215 km
16 jup
13 JULI
fimAPPE
I 193 km
j J2JULI
r! LUCHON
10 JUU
Parijs-Reims (vertrek 11.30) 182 K.M.
Reims-Brussel (vertrek 9.273 K.M.
Brussel-Boulogne (vertrek 10.30) 211 K.M.
Boulogne-Rouaan (vertrek 11.30) 185 K.M.
Rouaan-St. Malo St. Servan (vertr. 7.30) 293 K.M.
St. Malo-Les Sables d'Olonne (vertr. 7.15), 315 K.M.
Ie étappe Donderdag 30 Juni
2e étappe Vrijdag 1 Juli
3e étappe Zaterdag 2 Juli
4e étappe Zondag 3 Juli
5e étappe Maandag 4 Juli
6e étappe Dinsdag 5 Juli
Woensdag 6 Juli rustdag in Les Sables d'Olonne
7e étappe Donderdag 7 Juli
8e étappe Vrijdag 8 Juli
9e étappe Zaterdag 9 Juli
10e étappe Zondag 10 Juli
Les Sables-La Rochelle tijdrit (vertr. 9) 92 K.M.
La Rochelle-Bordeaux (vertr. 9.262 K.M.
Bordeaux-San Sebastian, Spanje
(vertrek 9.45) 288 K.M.
San Sebastian-Pau (vertrek 11.45)
202 K.M.
Maandag 11 Juli rustdag in Pan
Pau-Luchon (vertrek 9.30)
Luchon-Toulouse (vertrek 13.15)
Toulouse-Nimes (vertrek 7.30)
Nimes-Marseille (vertrek 10.45)
Marseille-Cannes (vertrek 10.
193 K.M.
134 K.M.
239 K.M.
199 K.M.
213 K.M.
274 K.M.
257 K.M.
283 K.M
137 K.M.
340 K.M.
11e étappe Dinsdag 12 Juli
12e étappe Woensdag 13 Juli
13e étappe Donderdag 14 Juli
14e étappe Vrijdag 15 Juli
15e étappe Zaterdag 16 Juli
Zondag 17 Juli rustdag in Cannes
16e étappe Maandag 18 Juli Cannes-Briangon (vertrek 5.45)
17e étappe Dinsdag 19 Juli Briangon-Aosta, Italië, (vertrek 7.
Woensdag 20 Juli rustdag in T^osta
18e étappe Donderdag 21 Juli Aosta-Lausanne, Zwitserl., (vertr. 7.45) 265 K.M.
19e étappe Vrijdag 22 Juli Lausanne-Cólmar (vertrek 7.30)
20e étappe Zaterdag 23 Juli Colmar-Nancy, tijdrit, (vertr. 9.—)
21e étappe Zondag 24 Juli Nancy-Parijs (vertrek 6.30)
Bergen. De zwaarste étappes van deze Ronde zijn zonder twijfel de He,
16e, 17e en 18e. In de eerste moeten de renners de vier hoogste Pyreneeën-
toppen bestijgen, n.l. de Aubisque, Tourmalet, Aspin en Peyresourde. In de
16e étappe, de langste bergétappe van de Ronde, staan op het programma de
hellingen van de Alios, Vars en Izoard. In de 17e étappe Mont Genèvre, Mont
Cennis, Iseran en Kleine St. Bernard. In de 18e étappe Col des Mosses en Grote
St. Bernard. Met de Vue des Alpes in de negentiende étappe zijn dat in totaal
veertien bergtoppen, die tellen voor het klassement van de beste klimmer.
Bonificaties. De eerstaankomendon van elke étappe ontvangen een
tijdvergoeding van één minuut, de tweede' aankomenden een halve minuut. De
zelfde bonificatie geldt voor de eerste en tweede aankomenden op de toppen
van de Aubisque, Tourmalet, Izoard, Izeran en Grote St. Bernard. De bonifica
ties bedragen 40 en 20 seconden op de toppen van de Aspin, Peyresourde, Alios
Vars, Mont Cennis, Kleine St. Bernard en Col de Mosses. Twintig seconden tijd
vergoeding krijgen de eerstaankomenden op de Mont Genèvre, Vue des Alpes
en Bonhome. Deze laatste top geldt niet voor het bergklassement.
villa en componeerde zijn nieuwe Tour.
Z ij n Tour. En hij vocht als een helle
hond tegen alle mogelijke infiltraties
van wie dan ook. In zijn grimmige
vastberadenheid trok hij zelfs het
zwaard tegen de verzamelde almacht
van de fabrieksdirecteuren, die de ren
ners in dienst hadden. En hij won, om
dat hij wist dat hij moest winnen om
zijn Tour te behouden.
Nu is van Henri Desgrange niet
veel meer over dan het nog niet he
lemaal voltooide standbeeld op de
Izoard. Maar de Tour leeft nog even
sprankelend als tevoren en al die ge
wiekste en pientere directeuren en
commissarissen als Goddet, Gamault,
Lefévre e.a. vechten met z ij n wa
pens en z ij n vastberadenheid ver
der.
Er is niet veel fantasie voor nodig
om vast te stellen, dat de Tour van
1949 een hoogtepunt gaat worden onder
de 36 Franse Ronden, waarvan ze voor
lopig de laatste is. Een hoogtepunt door
de strijd van de beide Italiaanse reu
zen, de heren ciampionissimi Gino Bar-
tali en Fausto Coppi. In 1938 en het
vorig jaar won Bartali, campionissimo
nummer één, de Franse Ronde op zijn
blote voeten. Maar toen was er onder
al die Fransen en Belgen, laat staan on
der al die anderen, niet één die. Fausto
heette.
Maar nu is er die Fausto en zijn naam
is Coppi, die de Ronde van Italië ge
wonnen heeft met een voorsprong en
een gemak om duizelig van te worden.
En daar is dus de man, die de hand
schoen oppakt, waar de anderen met
een wijde boog omheen lopen. Want de
deelnemerslijsten mogen nu wel zeggen,
dat Gino en Fausto de kleuren van één
land en één ploeg vertegenwoordigen,
in werkelijkheid zal er, bij een normale
ontwikkeling van het geval, in deze
Ronde maar één gevecht zijn; het ge
vecht tussen Coppi en Bartali. Tien
tallen malen zijn de beide kampioenen
al slaags geweest, nu weer eens met de
een, dan weer met de ander in het
voordeel; nooit is het resultaat van een
of andere wedstrijd als definitief be
schouwd. Totdat ze nu eindelijk beiden
deelnemen aan de Ronde van Desgran
ge, met de onuitgesproken bedoeling,
dat op dit neutraal terrein de jaren
lange veete eindelijk zal worden uitge
vochten.
Men hoeft maar even met de ogen
dicht te zitten om het legioen van mo
gelijkheden te overzien, dat van dit duel
Het gevolg kan zijn. Coppi bewees zijn
vorm en grootheid in de jongste Ronde
van Italië en verder o.m. nog in Milaan
San Remo. Bartali's laatste wapenfeit
was zijn brillante victorie in de Ronde
van Frankrijk, een jaar geleden. Maar
zegt dat iets? Het staat voor ons vast,
dat een Bartali, die de Ronde van Italië
had gewonnen, nimmer een kans zou
hebben gehad in die van Frankrijk. Be
tekent zulks, dat Coppi de Ronde van
Frankrijk niet zal winnen? Geenszins.
Coppi is jonger en kan meer verzetten.
Wel achten we de kans niet uitgesloten,
dat Coppi de Ronde van Italië heeft ge
wonnen om bij voorbaat een antwoord
te kunnen hebben voor een eventuele
nederlaag in de Ronde van Frankrijk.
Overigens zal ons in dit duel niets
verwonderen. Noch een zege van Barta
li, noch een van Coppi, noch het profijt,
dat een handige en eerzuchtige jonge
Fransman met flink wat steun zal kun
nen trekken van de tweespalt, welke er
ondanks alle brave afspraken op een
gegeven moment toch tussen de beide
Italiaanse wieleridolen zal bestaan. Wij
zullen nog het meest verbaasd staan,
wanneer beiden ook dus wanneer een
van hen ziet, dat hij niet meer winnén
kan de Ronde geheel zullen uitrijden.
Hoe ontzettend verbitterd dit duel zal
zijn, kan alleen degene begrijpen, die
weet welke rol een campionissimo, of
het nu een tenor dan wel een wielrij
der is, in Italië speelt. Op wielergebied
is die ware kampioen nog altijd Bartali,
24. Terwijl de aanvoerder van de Ozmecs, die hem op het laatste ogenblik gered
hadden, sprak, luisterde Eric aandachtig toe. Hij begreep, dat hier een kans lag om
zvn vrijheid te herwinnen; één enkele kans: hij moest ten koste van alles de rol
blijven spelen van Zoon-van-de-Zon. Alleen dan zouden de Ozmecs hem al de hulp
en steun verlenen, die hij zozeer nodig had. Daarom dwong hij zichzelf, ondanks z'n
aanvankelijke onzekerheid, neerbuigend te glimlachen en een gezicht te trekken of
al dit eerbetoon hem polkomen toekwam.
.TH et is goed," sprak hij afgemeten en dankte inwendig de hemel, dat hij de taal
v.an Atlantis nog zo vloeiend sprak; de oeroude taal, die hij zich tijdens een vroeger
avontuur had eigen gemaakt, en die in niets met die van de Ozmecs verschilde.
is goed. De Zoon-van-de-Zon wil grootmoedig zijn en zich onder zijn kinderen bege
ven. Gij moogt mij en mijn dienaar hij knikte in de richting van Balsa. near
uw volk voeren."
Een eerbiedig gemompel steeg uit de verzamelde krijgers op. De aanvoerder uitte
een scherp bevel en snel werd een draagstoel voorgebrachtwaarin Eric verzoete werd
piaats te nemen. Halsa bleef dicht naast hem. Langzaam zette de stoet zich in be
weging, terwijl het zonlicht fel schitterde op de gouden hoofdtooien en wapenen der
krijgers.
Verwonderd en met afgunst vervuld sloegen Baldon en zijn mannen E^'s aftocht
gade. Dan gromde Baldon hees: „Kom, mannen, er achter aan! Wij moeten hen vol
gen om te weten waar al dit goud vandaan komt
GINO BARTALI
winnaar Tour de France 194S
de supefkampioen, de afgod, de maestro,
de onkwetsbare, de Grote Adelaar, de
Koning der Bergen. Zelfs tijdens de Ron
de van Italië, toen Coppi toch met zo
veel meesterschap zegevierde in de Al
pen en Dolemieten, kreten de fanatieke
Italianen eerst „Gino! Gino!" voordat zij
twee octaven lager om Fausto riepen.
Bartali weet dat. Hij weet, dat hij nog
altijd het Idool is, vde afgod van het
publiek en dat dit publiek aan geen
Ronde van Italië meer zal denken, wan
neer hij die van Frankrijk maar zal
winnen, al is het met minimaal ver
schil.
Coppi evenwel weet dat ook. Hij
weet, dat een Ronde van Italië of
Zwitserland, een wereldkampioen
schap, al was het op drie verschillende
fronten, hem niet op de eerste plaats
zal brengen, wanneer hij in het groot
ste van alle steekspelen, de Tou# de
France, van Gino verliest. En dat is
de reden waarom de Tour de France
van 1949, afgezien van alle andere mo
gelijkheden, een hoogtepunt zal wor
den in de geschiedenis van de Franse
Ronde.
In dat stuk komen de Nederlanders
uiteraard niet voor. Zij zullen nog moeite
genoeg hebben om op een gunstige plaats
mee te draven in het regiment van de
Betha's. Maar ze moeten. Al te lang heb
ben onze landgenoten zich vergenoegd
met zeer bescheiden plaatsen in het
klassement. De prestaties van Janssen
en De Ruyter, de beide enigen, die na
de oorlog een Ronde van Frankrijk heb
ben uitgereden, moeten veruit overtrof
fen worden. Goddet heeft ditmaal rond
uit laten weten dat hij geen behoefte
heeft aan renners die voor spek en bo
nen mee naar Parijs hobbelen en hem
4000 francs per dag en per stuk kosten,
zonder dat hij er ook maar iets aan
heeft.
Hij hoeft, verklaarde hij, geen Neder
landers als 30ste of 40ste Parijs te zien
binnenkomen. Daar had hij zijn winnaars
om de aandacht te trekken. Hij moest
gedurfde stukjes zien in de eerste etap
pes of op de vlakke wegen tussen Alpen
en Pyreneeën, wanneer de Azen even
uitrusten. Schulte won eens de derde
etappe en verdween in de zevende. God
det zou Schulte dolgraag terug hebben,
om iets dergelijks nog eens over te doen.
Vuurwerk wordt er van de Nederlan
ders gevraagd, zoveel ze kunnen en hun
kostje in de Tour zal gekocht zijn, wan-
WIMBLEDON, 28 Juni. Vandaag be
gon de kwarteindstrijd in het dames
enkelspel. De belangstelling van Net pu
bliek was ook voor deze dag weer bij
zonder groot. Reeds negen uur voordat
de wedstrijden zouden beginnen, vorm
den zich ryen mensen voor de poorten
van Wimbledon. Maar de belangstelling
gold niet zo zeer de twee ontmoetingen
voor de kwarteindstrfjd van de dames,
als veel meer de herendubbelspelen,
waarin o.a. Gonzales, Parker en
Schroeder zouden uitkomen.
De uitslagen herendubbelspel vierde
ronde luiden: Mulloy en Schroeder (Ver
enigde Staten) sl. Mottram en Paish
(Groot Brittannië) 62 26 63 108
Gonzales en Parker (Ver. Staten) sl. Cu-
celli en del Bello (Italië) 63 61 63
Pat Todd, de ambitieuze Amerikaanse
ster, die evenveel vaart in haar spel iegl
als een man, verloor tegen de verwach
tingen in de eerste set van haar partij
tegen Jean Walker-Smith. Ze zette de
tanden op elkaar, sloeg iets voorzichti
ger, maar nog altijd zeer hard en won
de beide volgende sets, waarmee ze zich
in de halve eindstrijden van het dames
enkelspel plaatste. Helen Rihbany, die
nummer 10 staat op de Amerikaanse
ranglijst, klopte Peggy Dawson-Scott
met twee maal 7—5, zodat ze eveneens
in de halve finales komt.
De rest van het program bestond uit
dubbelspelen en de grootste verrassing
van de dag was de nederlaag yan de
titelhouders heren dubbel Bromwich en
Sedgman tegen het ongeplaatste paar
Budge Patty-Eric Sturgess. Nog een an
der geplaatst paar verdween uit de
strijd met Drobny en Falkenburg, die
zich buigen moesten voor de Australiërs
BrownSidwell. De strijd werd beslist
in vijf sets, nadat de Australiërs in de
vierde set vier maal op match point wa
ren gekomen op Falkenburg's service
De Tsjech en de Amerikaan redden tel
kens de situatie en wonnen deze set
■tenslotte met 86. De volgende was ech
ter met dezelfde cijfers voor de Austra
liërs.
In de halve eindstrijden spelen Patty-
Sturgess tegen Gonzales-Parker, terwij]
Brown-Sidwell moeten aantreden tegen
Gardner Mulloy-Schroeder.
Een ploeg van vier turners van het
K.N.G.V. zal deelnemen aan het interna
tionale zeslanden tourpooi dat op 9 en
10 Juli a.s. in Luxemburg wordt gehou
den.
De Nederlandse ploeg zal bestaan uit;
K. Boot (De Halter, Alkmhar) G. Lende
(Hercules, Hengelo) M. Vos (Simson,
Amsterdam). Voor de vierde man zal een
keuze worden gedaan tussen G. Wiet-
haar (Turnlust, Haarlem) en M. Krill
(V.T.V., Vaals).
Aan dit toumooi nemen ploegen deel
uit Italië, Zwitserland, Frankrijk, België.
Luxemburg en Nederland.
neer ze op dat gebied een en ander kun
nen leveren.
Is de ploeg er goed voor? In hoofd
zaak wel. Nu ze de strijd aanbindt met
vrijwel gelijke of anders niet abnormaal
veel sterkere tegenstanders in haar cate
gorie, kan ze redelijke successen beha
len. Het géhalte van de ploeg ligt zon
der twijfel hoger dan het vorig jaar. Wij
schreven al eerder dat deze ploeg niet
de sterkst mogelijke is. maar dat ze kwa
liteiten heeft. De meeste deelnemers
hebben in ieder geval de macht om in
de eenvoudigste etappes een paar vruch
ten te plukken van de algemene ge
neigdheid tot wachten pp het moeilijke
en ik geloof niet dat het krachtsverspil
ling is, wanneer ze daarvan eens gebruik
maken.
En misschien, heel misschien is Lam-
brichs weer onze man voor de lange
duur. De man, die achtste werd in de
Ronde van 1939 en die dit jaar in de
Ronde van Algiers van dag tot dag vor
deringen maakte, totdat hU negende
werd in het eindklassement. In deze
Rende van Frankrijk, die uiteraard veel
sterker is )>ezet dan die van Algiers, zal
dat niet zo gemakkelijk gaan. Maar het
zal goed zijn voor het aanzien van de
nationale wielersport en voor haar kan
sen op het internationaal plan, dat er
in deze Tour de France weer eens met
de vuist op tafel wordt geslagen.
(Van onze parlementaire redacteur)
De voornaamste gebeurtenis van de
tweede dag, die de Tweede Kamer wijd
de aan het wetsontwerp tot verplichte
verzekering van werknemers tegen gel
delijke gevolgen van onvrijwillige werk
loosheid, was de verdediging, die minis
ter Joekes daar in den brede over uit
sprak. Het blijft ontstellend hoe Kamer
leden en ministers er in de meeste ge
vallen in slagen de meest interessante
onderwerpen morsdood te praten, alleen
omdat zij de tijd aan zichzelf hebben.
Wij slaan dus uit de woordenstroom
maar hier en daar een forelletje aan de
haak. De mededeling van de minister,
dat niet minder dan twee millioen werk
nemers van deze wet de lasten maar
ook de voordelen zullen ondervinden,
was er zo een. De kwestie van de ver
zekering van de arbeiders in de D.U.W.
was niet eens meer een forel. Het was
een geweldig spartelende snoek met het
aangelaat van de heer Andriessen. De
zaak zat zo: volgens het wetsontwerp
worden dergelijke categorieën er buiten
gesloten, doch de minister kan ze ex-
presselijk aanwijzen er ook binnen te
vallen.
De heer Andriessen wil dit precies
omgekeerd hebben. Men begrijpt de be
doeling: men wil aan deze werknemers
een steviger bescherming geven. Wan
neer een periode van tewerkstelling voor
hen afloopt en zij nog niet onmiddel
lijk weer in hun eigen beroep tewerk
gesteld kunnen worden, dan moeten zij,
zoals de minister het wil, maar afwach
ten of deze hen aanwijst voor de uit
kering krachtens deze wet. Doet hij dit
nietdan vatten deze mensen in de steun
en dat is nu eenmaal bijster hatelijk.
Bij de organisatiecommissie van de
T.T.-races te Assen, om de Grote Prijs
van Nederland der K.N.M.V., welke 9
Juli a.s. op het circuit van Drente zullen
worden gehouden, zijn thans inschrijvin
gen binnengekomen van acht nationali
teiten, nL 30 Engelsen, 4 Spanjaarden, 16
Italianen, 1 Australiër, 2 Denen, 2 N.-
Zeelanders (in ieder geval 1), waar
schijnlijk 3 Oostenrijkers, die voor Puch
zuilen uitkomen; bovendien hebben 36
Nederlanders hun inschrijvingsformulie
ren ingeleverd. In totaal zullen dus 93
deelnemers aan de start verschijnen.
De tweede testmatch EngelandN.
Zeeland eindigde in een draw. Nieuw
Zeeland: eerste innings 484. Engeland:
eerste innings 313 voor 9 gesloten, twee
de innings 306 voor 5 wickets.
Zij blijven, als het naar de zin van de
heer Andriessen gaat, werknemer en
worden geen steuntrekkers en werklo
zen. De heer Andriessen' diende amen
dementen van deze strekking in. Ze
waren mede ondertekend door socialis
ten. Zoveel eensgezindheid tussen katho
lieken en socialisten verdient tegenwoor
dig een streep aan de balk. Er werden
nog meer van dergelijke uit eendracht
geboren amendementen ingediend, doch
dat zien we later wel.
Tegen de door enkele Kamerleden
uitgeoefende aandrang om de kleine
zelfstandigen in de regeling op te
nemen en hen aldus met de werkne
mers gelijk te stellen had de minister
bezwaar. Hij wees erop, dat er voor
hen al op dit gebied regelingen met
een sterk sociaal karakter bestaan, zo
als de credietverlening aan de mid
denstand.
Ook de aandrang om de premie voor
de wachtgeldverzekering uitsluitend door
de werkgever en niet door de werkne
mer te doen betalen wees de minister af,
voornamelijk op het argument, dat men
het wetsontwerp moet zien als een on
derdeel van een politiek, die gericht is
op de vestiging van een bedrijf sgemeen-
schap, waarin dus beide partijen hun
aandeel moeten dragen. Over dat onder
werp heeft de heer v. d. Bom uitsluitend
met socialistische geestverwanten de
minister een amendement aan de hals
gehangen.
Voorts zij hier nog gememoreerd de
van verschillende zijden opgekomen
vraag of dit wetsontwerp, dat nieuwe
lasten op de werknemers legt, tot loons
verhoging zal moeten leiden. Minister
Joekes zette daarop uiteen, dat men deze
vraag niet kan beantwoorden naar dit
ontwerp op zichzelf beschouwd. Op een
gegeven moment zal men de balans op
nieuw moeten opmaken. Er komen nog
meer maatregelen, waarvan sommige,
zoals de herziene loonbelasting, het reële
inkomen zullen verhogen, andere, zoals
de huurverhoging, het reële inkomen
zullen verlagen. Al deze dingen moeten
tegen elkaar worden afgewogen. De
regering blijft er echter naar streven,
het reële loonniveau zoveel mogelijk on
aangetast te laten. Men kon hieruit dus
horen, dat de regering in beginsel niet
tegen loonsverhoging gekant is.
Voorts heeft de minister aan de Kamer
een nota toegezegd over de hoogte van
de sociale lasten in de bedrijven. De
unificatie van de sociale verzekering
noemde hij een lange weg, doch de
regering zal diligent blijven.
Bij K. B. van 23 Juni 1949 is met in
gang van 1 Juli 1949 mr. J. K. v. Eerde
benoemd tot directeur van het Staats-
vissershavenbedrijf van Umuiden. De
nieuwbenoemde directeur was sedert 1
October 1939 assistent van de directie en
van 1 Juli 1945 af onder-directeur.
WOENSDAG
HILVERSUM II - 415 M. Na 18 uur ook
245 en 1875 M. 18.00 koor, 18.30 or
kest, 18.45 piano, 19.00 nieuws, 19.15 re-
geringsuitz., 19.30 actueel geluid, 19.45
huismuziek, 20.00 Nationaal progr.,-
nieuws, 20.05 Marinierskapel, 20.45 cau
serie, 21.05 amusementsprogr., 22.05
gram., 22.10 poëzie, 22.20 zang, 23.00
nieuws, 23.15 orkest.
HILVERSUM I - 301 M. 18.00 nieuws,
18.15 varia, 18.20 gram., 18.30 strijdkr.,
19.00 lezing, 19.15 trio, 19.30 jeugd, 20.00
Nationaal progr., 'zie Hilversum II).
DONDERDAG
HILVERSUM II - 415 M. Vóór 10 uur
ook 245 en na 18 uur ook 245 en 1875 m.
7.00 nieuws, 7.15 zang en piano. 7.45 Mor
gengebed, 8.00 nieuws, 8.15 pluk de dag,
9.00 vrouw, 9.05 muziek houdt fit, 9.30
waterstanden, 9.35 orkest, 9.40 schoolra
dio, 10.00 trio. 10.15 Morgendienst, 10.45
zang en orkest, 11.00 zieken, 11.40 school
radio. 12.00 Angelus, 12.03 piano, 12.30
mededelingen, 12.33 lunchconcert, 12.55
Zonnewijzer, 13.00 nieuws, 13.20 lunch
concert, 13.45 Roeromme, 14.00 orkest,
14.40 onder ons. 15.00 gram., 15.30 piano,
16.00 lezing, 16.45 orkest, 17.00 jeugd,
17.30 Zapakara's, 1730 regeringsuitz.
HILVERSUM I - 301 M. 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 730 gram., 730 Dagopening,
8.00 nieuws, 8.15 varia, 835 vrouw, 9.00
gram., 9.30 Soft and sweet, 10.00 Mor
genwijding, 10.15 arbeidsvitaminen, 1030
kleuters, 11.00 orgel, 11.45 reportage, 12.00
Renova, 1230 mededelingen, 1233 Spion
netje, 12.38 piano, 13.00 nieuws, 13.15
B.B.C., 14.00 vertelling, 14.15 concert,
15.00 zieken. 16.00 Assortimento, 17.00
jeugd, 1730 Dr. Portielje, 1730 Skymas-
ters.
29
Grootvader meed ik. Ik was bang
voor dat bleke gezicht in de kussens met
zijn aarzelend praten en zijn akelige
fluimen. Alleen als ik moest kwam ik
er en het was of dan alle leven uit mij
wegtrok.
Ik begreep dat er een einde op komst
was. Daarom had ook mijn vroeger le
ven afgedaan. Voortaan was er niets
meer dan vader en moeder en ik om
hen te helpen. Groot en sterk moest ik
worden.
Enkele dagen na de begrafenis trok ik
met vader het veld in. Hij moest enkele
weipalen vernieuwen. Ik droeg de
scihop, hield de palen vast, gaf de ha
mer en de krammetjes aan en probeer
de zelfs een gat te graven.
Voor het eerst zag ik toen hoe groot
de wereld was en dat een mens daar
macht over kan uitoefenen. Dat greep
mij aan. Ik voelde de tijd gekomen om
mijn vader van mijn nieuw levensin
zicht te getuigen. Ik vertelde hem dus,
dat ik altijd bij hem wilde blijven om
hem te helpen en dat ik zo groot en
sterk wilde worden als hij.
De horizon van mijn uitzicht had zich
gelegd langs de draad om ons erf, om
dat ik meende, dat ook mijn vader niet
verder zag; Hij had geen tijd voor ro
mantiek en dromerij. Hij was sterk en
geducht. Met brede stappen ging hij het
veld af, zijn broek slobberde om zijn
benen en wat hij deed bracht vrucht op.
Het was een veertien dagen later, dat
mijn vadér de kamer binnenging, waar
in grootvader zich met zijn liefhebbe
rijen had beziggehouden.N Vol spanjnrig
volgde ik hem. Reeds al de tijd had ik
hem nagelopen. Ik had geholpen en ge
vraagd en ik meende dat het niet lang
meer duurde of ik was zoals hij.
Nu zou met het verleden volledig af
gerekend worden. Na grootvader zou
ook zijn bezigheid begraven worden
en daar wilde ik bij zijn, omdat ik net
zo goed als vader van zijn nutteloos
heid overtuigd was.
De kamer lag in de oude muffe sfeer
van halfduister. Er lagen papieren op
de grond, de stoel was opzij geschoven
en op de lessenaar lag, open, het grote
boek.
Op dit alles ging vader dus orde stel
len. Hij zou de papieren bijeengraaien.
ze in de kachel werpen, de kamer uit
luchten en ze bij de woning betrekken.
Minstens zou hij alles wat achterge
bleven was bij elkaar nemen, in de
eikenhouten kast sluiten en de sleutel
te roesten hangen aan de muur.
Het gebeurde heel anders dan ik ver
wachtte. Vader ging zitten, bladerde in
de boeken en schreef cijfers. Hij las de
documenten. Het papier ritselde, maar
overigens was het doodstil.
Toen wist ik, dat in deze kamer meer
was dan romantiek en tijdverdrijf. Als
vader iets deed, was dat nuttig voor de
uitbouw van de boerderij. Als hij de
boeken van mijn grootvader overnam, op
de plaats waar zij waren blijven liggen,
had er met die boeken een hele veran
dering plaats. Zij schoven van de histo
rie naar het heden, van de droom naar
de werkelijkheid. En opnieuw trok de
kamer mij aan.
Echter niet aanstonds. Ik was er in
het begin bang van. Toen ik er, na de
dood van grootvader, voor het eerst weer
binnenging, had ik een angstige nieuws
gierigheid. Ik ging iets zien, waar altijd
een levend persoon in gewerkt had, die
nu was begraven. Het leek mij alsof ik
in een koud en nat graf kwam. Ik hui
verde en zag rond hoe alles er nu uit
zag, nu het niet meer geleid werd door
de gele hand en blauwe strepen, die zo
kon beven als zij iets opnam en toch
nooit iets liet vallen. Het was hetzelfde
gebleven.
Doch toen vader voor de lessenaar
ging zitten, ontviel mij een zekerheid.
Ik voelde, dat ik verkeerde grenzen ge
trokken had, maar waar die grenzen dan
wel moesten liggen en of er nog gren
zen waren, wist ik niet. Ik had een te-
genstraling gezien tussen vader en
grootvader. De eerste deed wat wij no
dig hadden, de ander bracht zijn tijd
door. Wat betekende het dat vader plot
seling grootvader werd? Hij was geen
grootvader.
Als grootvader zat te schrijven, zuchtte
hij dikwijls. Hij werkte langzaam en met
tegenzin. Het leek soms of hy iets deed.
waarvan hijzelf het nut niet inzag, maar
waartoe een hogere macht hem dwong.
Daarom vond hij er verpozing in, als ik
bij hem was.
Mijn vader wilde niet door mij ge
stoord worden. Dikwijls had hij mij lie
ver niet bij zich. Met forse zwaai deea
hij het boek open, zette zich recht in
zyn stoel, haalde zijn mouwen op en
legc'.e de toppen van zijn vingers op de
strakke bladzijden, die hij overzag als
een veldheer zijn krijgsplan. Hij zat ge
reed voor de strijd. Ik duchtte hem, maar
ik wist, dat hij zou winnen.
Die verbeten trek op het gelaat van
mijn vader is nüj het meest opgevallen
toen hq daar in de kamer zat. Vroeger
had ik die nooit gezien. Misschien was
hij er toen ook niet. Als hy over het
land ging, was hü altijd blijmoedig en
büna speels. Het zwaarste werk zelfs
vroeg nauwelijks inspanning van hem.
Hij had altüd tijd over om met mü te
praten.
Hier echter scheen hü iets onderhan
den te hebben wat ook voor hem zwaar
was. Dat maakte mij bang. Het snoerde
mijn hart samen en ik meende dat een
groot onheil ons dreigde.
Het was tegen de avond, dat ik dit
nieuwe in mijn vader ontdekte. Heel de
dag had ik met hem op het land ge
werkt. Ik was doodmoe van over het
omgeploegd land lopen, ma^r ook vol
daan, omdat wü een akker gezaaid had
den en wisten dat wü hem over enkeie
maanden zouden maaien. Met de korf
voor zich uit ging vader over het land.
Bij iedere bredere stap zakte hy door
zün knieën, alsof hij spelenderwüs een
zware last omhoogtilde. Toen de zak
leeg was, gingen wy naar huis. Ik droeg
de zaaikorf met de zak erin en plaatste
hem in de schuur.
Nadat vader zijn handen gewassen
had, ging hij naar de voorkamer. Ik
kwam naast hem zitten en keek met
verering naar zün werk.
Toen bemerkte ik, hoe hü in weinig
ogenblikken van een heerser veranderd
was in een machteloze. Ik stond er ver
baasd over. Want eigenlijk had ik nooit
zoiets in vader gezien. Buiten deze ka
mer was hij alleen maar vader, groot en
sterk en je moest niet in zijn handen
komen, maar daar was aller vanzelfspre
kend. Hier had ik hem reeds gezien als
verbeten en onnatuurlijk strijder, nu
zag ik ook, dat hü niet dapper was.
Want hü stond tegen een overmacht en
daartegenover is men niet machtig, maar
enkel dwaas. Mün vader, die alles met
zeveel gemak deed, zat daar ofc de stoel
als een geslagene. De zon ging rood on
der over zijn gezicht. Het stond star, als
van iemand, die een snik niet langer
kan terughouden. Het schiiderfj van
Israël hing als een regenboog van wan
hoop aan de muur te branden.
(Wordt vervolgd)
