Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 2 juli 1949 | pagina 1

Conferentie van 500 officieren
der verzamelde vloten

Dwangarbeid bedreigt iedere burger
in het „Paradijs der arbeiders

Méér aanmeldingen zijn nodig voor
de Nationale Reserve

Parlementaire

spanning

Bevolking in vele Tsjechische districten is
uiterst geagiteerd

ZIJ, DIE VIELEN

Uiteenzetting over de manoeuvres

Vijf tot twaalf millioen gevangenen

leven in de Russische kampen

r

Mr. Fockema Andreae: Ernst der
omstandigheden eist waakzaamheid

Minister-president dr. Drees over de
samenwerking der vakcentrales
Veertig-jarig bestaan van Christelijke
Arbeidersbeweging gevierd

Tegen de lauwheid

Tot hoofd en hart

Regering wenst dat mgr. Beran op vacantie

zal gaan

Geheimen kunnen niet
verborgen blijven

.Het weer.

J

ZATERDAG 2 JULI 1949

73ste JA ARC ANC No. 2450 i

-Rechtspraak" door
de arbeiders

„Aanval op convooi"

DWANGARBEID IN SOVJET-RUSLAND

99

-

mm.

DOORDRAAIEN VAN GROENTEN

BokfcAUX VAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE

SMEDESTRAAT S - HAARLEM
telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21545
'Abonnementen 20800 Postgiro 143480

Bijkantoor Beverwijk Stumphiusstr. 45, tel. 3996

Directeur 3. 3. W. Boerrlgter.
Hoofdredacteur: Drs. H SU M. van Run.
Wr»d. hoofdredacteur: SU. Severin.

E HAARLEMSCHE COURANT

ADVERTENTIETARIEF 28 cents oer mimrneter-
hoogte Ingezonden mededelingen dubbel
tarief. Omroepers 1é cents oer m.m.-hoogte.

De administratie behoudt rich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.

ABONNEMENTSPRIJS 35 cents Det
f 1.52 per maand, f 4.55 per kwartaal.

i

Het is wellicht nog wat voorbarig
reeds over de mogelijkheid van
een kabinetscrisis te spreken,
maar dat het in verband met de jong
ste ontwikkeling in Indonesië in par
lementaire kringen en zeer bijzonder
in de Tweede Kamer-fractie van de
K.V.P. geducht spant, is al lang geen
geheim meer. Het enig uiterlijke te
ken van deze spanning is geweest de
vraag van prof. Romme in de Tweede
Kamer-vergadering van 23 Juni
dus terwijl minister Van Maarseveen
nog in Indonesië vertoefde of er
nu een regeringsverklaring zou ko
men. In een vorig artikel hebben wij
er reeds op gewezen, dat dit verzoek
in nogal vage termen werd afgewim
peld. Toch stelde prof. Romme deze
vraag niet zonder reden en evenmin
kan het verwondering wekken, dat
hij na alle voldongen feiten,
die op de 22ste Juni volgden, spoed
wenste te betrachten. Als er nu ein
delijk volgende week een regerings
verklaring zal worden afgelegd, komt
zij wel, zoals een blad dezer dagen
geestig opmerkte, héél erg als sam
bal na de rijst.

Maar er zijn méér feiten, die tot de
huidige spanning hebben bijgedragen.
De vertrouwelijke stukken, welke in
verband staan met de uitwerking
van de jongste overeenkomsten, en
die niet mogen worden gepubliceerd,
maar waarvan de Kamerleden wél
kennis hebben kunnen nemen, heb
ben sommige fracties in de Kamer in
een zodanige stemming gebracht, dat
zij zich afvragen, of men deze gang
van zaken nog wel langer kan „ne
men". In het jongste nummer van De
Opmars wordt er nogmaals aan her
innerd, dat prof. Romme op 17 Mei
bij de bespreking van de Van Royen
Rum-overeenkomst nadrukkelijk
verklaarde, dat het oordeel van zijn
fractie over dat accoord moest afhan
gen van het resultaat, dat de voorbe
reidende commissoriale arbeid zou op
leveren. Met aandrang vroeg hij de
regering, dat zij het resultaat van het
Werk der commissies ter kennis van
de Kamer zou brengen.

Wat de Kamer te weten kwam,
Vernam zij niet in eerste instantie
Van de regering, maar van de ü:N.C.I.,
die op 22 Juni een communique pu
bliceerde, gevolgd door een memo
randum, dat was samengesteld in ge
meenschappelijk overleg tussen de
Nederlandse en republikeinse delega
ties en de commissie uit de B.F.O. De
Nederlandse troepen werden uit
Djocja teruggetrokken, Sukarno en
Hatta zullen naar de republikeinse
hoofdstad terugkeren en over het sta
ken van het vuren zal nog wel eens
nader worden onderhandeld. Voldon
gen feiten....

Het is dus niet zo heel vreemd, dat
er thans crisisgeruchten opduiken.
Er is tenslotte nog een Kamer, die
de regering kan doen vallen. De barst
>n het vertrouwen, die Romme bij het
aftreden van Sassen constateerde.
Werd nog dieper bij het heengaan van
de Hoge Vertegenwoordiger van de
Kroon, Dr. Beel, en de merkwaardige
„koerswijziging", die hierop volgde
Voegt hierbij de uitslag van de jong
ste verkiezingen en de aanval van de
N.V.V.-bestuurder Ad. Vermeulen,
tevens vooraanstaand lid van de P. v.
d. A. op het Episcopaat, en men be
grijpt, dat het niet zo heel veel ver
wondering zou behoeven te baren als
het in deze onaangename atmosfeer
tussen K.V.P. en P. v. d. A. tot een
breuk kwam.

Maar wat dan, is men geneigd zich
af te vragen. Wie gelooft thans nog
in de mogelijkheid van „de weg te
rug" inzake Indonesië? Wie wind
zaait, zal storm oogsten.

Volgens een ooggetuige is bij een van de incidenten, welke zich in de afge
lopen dagen op het platteland van Noord-Slowakije hebben voorgedaan, een
leidende communist door een woedende menigte aangevallen, waarbij hij
dusdanige verwondingen opliep, dat hij naar het ziekenhuis moest worden
overgebracht. Zijn toestand zou ernstig zijn. Het incident zou voorgevallen
zijn, aldus seint Reuter's correspondent er bijvoegend, dat hij dit bericht
zonder voorbehoud wil aannemen in Cadca aan de hoofdweg naar Polen
naar aanleiding van geruchten, dat communisten ter plaatse geschoten hadden
op een wegkruis. Van deze laatste geruchten kon geen bevestiging verkregen
worden, doch het gevolg ervan was in elk geval een heftige demonstratie door
de bevolking in het centrum van de plaats.

geen aanwijzingen voor een georgani
seerd verzet tegen de regering, die vol
gens plan haar programma tegen de
Kerk uitvoert

Een plaatselijke communistische leider,
die klaarblijkelijk was gekomen om het
volk te kalmeren, moest, opgejaagd, zijn
toevlucht in het huis van een geestelijke
zoeken, die hem de rest van de dag on
derdak verleende. Toen de communist
later het huis verliet, werd hij opnieuw
door het volk aangevallen. Onder poli
tiebescherming werd hij naar de stad ge
bracht.

De correspondent van Reuter heeft
van verschillende zegslieden vernomen,
dat de bevolking in vele districten
uiterst geagiteerd zou zijn. Hoewel tal
rijke berichten over incidenten de ronde
doen, aldus de correspondent, zijn er nog

De regering maakt bekend, dat in
de afgelopen week de navolgende
verliezen in Indonesië zijn gerap
porteerd:

Koninklijke Landmacht:
Gesneuveld 26 Mei 1949:

Korp. H. M. van Lier, legernr.
280226725, afkomstig uit Venlo.

Gesneuveld tussen 4 Januari en
10 Juni 1949, na vermissing:

Sold. Ie kL G. A. Tenge, legernr.
260911013, afkomstig uit Utrecht.
Gesneuveld 15 Juni 1949:

Sold. H. Dekker, legernr. 280401060,
afkomstig uit Groningen.

Sold. J. 3. M. Gozeling, legernr.
270813156, afkomstig uit Amster
dam-W.

Sold. J. H. Herbers, legernummer
270624214, afkomstig uit Hardenberg.
Gesneuveld 16 Juni 1919:

Sold. P. den Boer, legernummer
250915030, afk. uit 's-Gravenzande.

Huzaar P. Groenenboom, legernr.
250224118, afk. uit Rhooo (Z.H.).

Sold. A. H. C. Raymakers, leger
nr. 270108142, afk. Uit Heimond

Korp. A. J. van Schqndel, leger
nr. 270407097, afk. uit Dordrecht.

Sold. H. H. G. Simons, legernr.
270220165, afkomstig uit Heerlen.
Gesneuveld 19 Juni 1949:

Huzaar C. F. Cools, legernr.
260323017, afk. uit 's Gravenhage.

Sold. G. Fokker, legernummer
260811095, afkomtig uit Laren (N.H.).

Huzaar J. T. M. Hovius, legernr.
260527112, afk. uit Amsterdam Z.

Sold. Ie kl. P. J. Lockx, legernr.
280422333, afkomstig uit Alkmaar.

Korp. L. Meurink, legernummer
251024084, afk. uit 's Gravenhage.

Huzaar G. H. de Rujjter, legernr.
270214119, afkomstig uit Zutphen.
Koninklijk Ned.-Ind. Leger:
Gesneuveld 24 Juni 1949:

Onderlt. inf. A. R. W. de Vries,
stbnr. 85453, afkomstig uit IJssel-
muiden.

Dat zij rusten in vrede.

De bisschoppen zijn geïsoleerd en de
regering en de door de regering ge
steunde z.g. „katholieke actie" nemen
de kerkelijke functies over.

De regering heeft Mgr. Beran gesug
gereerd, zijn paleis te verlaten voor
een zomervacantie, doch de Aartsbis
schop is hier niet op ingegaan. Hij is
sinds 19 Juni niet buiten zijn paleis
geweest. „Zij willen hem eruit hebben,
om hem er nooit weer in te laten," al
dus een welingelicht woordvoerder.
„Mgr. Beran weet dit en heeft derhal
ve besloten, zijn paleis niet te ver
laten. Zijn gezondheid is uitstekend
en hij put moed uit het gebed, wach
tend op hetgeen de toekomst zal bren
gen."

In een gisteravond uitgegeven procla
matie zegt het door de Tsjechoslo waakse
regering ingestelde „katholieke actie
comité", dat tegenover de vijandigheid
van de bisschoppen en het Vaticaan de
oogmerken van de „katholieke actie"
zeker zouden worden verwezenlijkt. Het
eerste doel zou zijn „een overeenkomst
voor samenwerking tussen Kerk en

staat."

De proclamatie gaat voort: „Wij zullen
onze stem verheffen in naam van mil-
lioenen katholieken en een toestand op
lossen, waarvoor de bisschoppen de
schuld dragen, die er van verdacht wor
den te weigeren loyale burgers van hun
eigen land te zijn en die zich niet be-
komrrjeren om het welzijn ven Kerk en
burgers. Wij doen op alle goede en op
rechte katholieken, priesters en gewone
gelovigen een beroep, het werk voor het
welzijn van de Kerk en het land tot een
goed einde te brengen."

De Tsjechoslowaakse regering heeft
een communiqué uitgegeven, waarin zij
het protest van Mgr. Verolino, de Pause
lijke internuntius in Slowakije, tegen
zijn behandeling door de politie van de
hand wijst. „De rondreis van Mgr. Vero
lino moet onder de huidige omstandig
heden beschouwd worden als propagan
da," zo heet het in het communiqué.

Mgr. Verolino heeft tegenover Keuter
verklaard, dat de lezing van de gebeur
tenissen, die door het officiële nieuws
bureau in Tsjechoslowakije is gegeven
en hem door het ministerie van Buiten
landse Zaken is toegezonden, tezamen
met de nota, waarin zijn protest wordt
afgewezen, onjuist is.

De Tsjechoslowaakse autoriteiten heb
ben maatregelen genomen ter beperking
van het vrije verkeer van in het land
verblijf houdende vreemdelingen.

Voortaan moet iedere vreemdeling, die
voor meer dan 3 dagen zijn woonplaats
verlaat, de politie hiervan in kennis stel
len.

Bij Tsjechoslowaakse gerechtshoven
worden thans arbeiders, die een jaar
„speciale opleiding" hebben genoten,
aangesteld als openbaar aanklager. Vol
gens een officiële verklaring zouden vele
van deze functionarissen beter zijn dan
universitair gegradueerden. In Praag be
gint men met een tweejarige cursus voor
arbeiders, die rechter willen worden.

De regering van Tsjechoslowakije treft,
volgens berichten in de pers, maatrege
len, om inwoners van Praag, die be
schouwd worden als vijanden van het
volksdemocratische regiem, uit hun hui
zen te zetten, teneinde op die wijze wo
ningruimte te verkrijgen voor „loyale
arbeiders".

Admiraal Sir Rhoderick McGrigor,
opperbevelhebber van de Britse thuis-
vloot, die het oppercommando voert bij
de grote manoeuvres, die de Britse,
Franse, Belgische en Nederlandse vlo
ten, in de komende dagen op de Oos
telijke Atlantische Oceaan houden, heeft
gisteren bij de opening van deze ma
noeuvres, aan boord van zijn vlagge-
schip, de Franse en Nederlandse bevel
hebbers, Vice-Admiraal R. G. Lambert
van de Franse kruiser Montcalm en
Schout-bij-Nacht J. J. L. Willinge van
de Nederlandse kruiser Tromp ontvan
gen. Daarna bracht hij een bezoek aan
de Franse en Nederlanse vlaggesche-
pen. Bij het hijsen van de vlaggen pre
senteerde een afdeling van de Royal
Marines het geweer, terwijl een kapel
van de Royal Marines de Britse, Fran
se en Nederlandse volksliederen speel
de. Het Franse vlaggeschip vuurde een
salvo van 17 saluutschoten af, gevolgd
door een tweede salvo van het Neder
landse vlaggeschip. Beide salvo's wer
den beantwoord van de kanonnen van
de Implacable.

De ceremoniën werden verricht in de
baai van Penzance, waar meer dan 50
schepen rond de Implacable voor anker

Vreemdelingen, die per trein door Sovjet-Rusland reizen, hebben dikwijls
merkwaardig lange treinen gezien, die vol zijn met mensen en traag door
de onmetelijke vlakten van Rusland rijden. Soms kan men de mensen
zien door de ramen van primitieve passagiersrijtuigen. Dikwijls bestaan de
treinen uit gesloten vrachtwagens, voorzien van een getralied raam, dat als enig
middel tot toelating van licht en lucht dient. Soms zijn ze omslingerd met prik
keldraad en altijd zijn er bewakers.

Deze treinen dragen geen borden, waarop de bestemming staat aangegeven,
maar ze rijden allemaal óf naar het Oosten óf naar het Noorden naar de uit
gestrekte, verafgelegen, ongecultiveerde streken van de Sovjet-Unie.

Soms gebeurt het, dat de buitenlandse
reiziger zo'n geheimzinnige trein stil
ziet staan misschien op een station,
v>"aar de locomotief wordt bijgevuld, of
thisschien op één van de lange Russi
sche enkelspoor-lijnen, waar de trein
thoet wachten, om andere treinen te la
ten passeren. Nu en dan is het zelfs
hiogelijk met de „reizigers" van zo'n
trein te praten, öf door de ramen, öf
Wanneer zij langs de trein lopen om
de kramp uit hun benen te verdrijven
cf pogingen aanwenden iets te drinken
te krijgen.

Het mysterie is dan spoedig opgelost.
Deze treinen brengen gevangenen, man
hen en vrouwen van alle leeftijden,
haar één van de uitgestrekte Russische
siavenarbeidskampen; misschien naar
®en van de kampen in het Pechera-dis-
tcict in de Noordelijke Oeral, waar een
hu Ui oen gevangenen werken in de mij-
en, bij de houtaankap of bij de aanleg
an de Kotlas-Verkuta-spoorweg; mis
schien naar de kampen in de gure, on-
f®z°hde vlakten van het Baikal-meer
n Siberië, waar 500.000 gevangenen be-
Am z'jn met de aanleg van de Baikal-
niur-spoorlijn. Het kan zijn, dat zij
ziinGnen gaan vervangen, die gestorven
Jh in het beruchte Karaganda-kamp,
•<da a» 200 0°t' gevangenen verblijven,
h^t zij gaan naar het grootste

van alle kampen, het Dalstroi-
kamp in het Verre Oosten, waar
ook het gouddelverskamp aan de
Kolyma-rivier is gelegen. Het is bekend,
dat er andere kampen bestaan in Lap
land, Sachalin, Novosibirsk, Krasno
yarsk en vele andere plaatsen.

Ondanks alle pogingen van Russi
sche zijde om de slavenarbeid geheim
te houden, is deze zo wijdverspreid,
dat hij niet verborgen kan blijven.
Sommige van de millioenen slaven ont
snappen^ en verhalen dan hun ge
schiedenis. Nu en dan ontvluchten
Sovjet-ambtenaren, die alles van de
kampen afweten, het communisme en
openbaren wat zij weten. Buiten Rus
land zijn thans bijzonderheden over
tientallen kampen bekend gemaakt,
met nauwkeurige beschrijvingen en
dikwijls met kaarten.

Er zijn verschillende soorten arbeids
kampen in Rusland. De lichtste zijn
de „verbeter-kampen". Deze zijn be
stemd voor arbeiders (zowel hand- als
hoofdarbeiders), die er niet in geslaagd
zijn te voldoen aan de „normen", die
door uitgekozen communistische „shock
brigades" welke van fabriek naar
fabriek reizen zijn vastgesteld. Bo
vendien worden naar deze kampen ar
beiders gezonden, die twintig minuten
te laat op hun werk komen of meer dan
drie keer in één maand te laat zijn. Zij
worden veroordeeld voor een periode
van twee weken tot drie maanden, ont
vangen één kwart van hun normale

zware handenarbeid

loon en moeten
verrichten.

Een andere vorm van dwangarbeid
is in Rusland bekend als „silka" of bal
lingschap. Deze bestaat uit verbanning
voor vele jaren of voor het leven naar
een of ander district, dat zo primitief
en verafgelegen is, dat er weinig kans
bestaat op ontsnapping. In feite is deze
verbanning een Sovjet-bewerking van
het oude Tsaristische instituut van de
verbanning maar dit was van een
goedaardiger karakter en minder effici
ent. De oekase betreffende de „silka",
zegt duidelijk, dat verbanning kan wor
den opgelegd zonder strafrechtelijk on
derzoek of enige specifieke tenlasteleg
ging, zelfs in gevallen, waarin personen
door een rechtbank zijn vrijgesproken
van de beschuldiging een bepaalde mis
daad te hebben begaan.

Dan zijn er de eigenlijke slavenkam
pen, met bewakers, hongerdiëet en
ziekte.

Verrok» op pao. 3)

liggen.

In een voor dit doel ingerichte han
gar van het vliegtuigmoederschip Im
placable werd later een conferentie ge
houden van 500 officieren van de verza
melde vloten en luchtmachten, ter be
spreking van de gemeenschappelijke
oefeningen.

De conferentie was geheim en geen
der ruim 40 geallieerde persvertegen
woordigers, die zich aan boord van de
Britse, Franse en Nederlandse oorlogs
schepen bevinden, werd dan ook toe
gang tot de besprekingen verleend.

Later werd medegedeeld, dat Admi
raal Sir Rhoderick McGrigor, de Brit
se opperbevelhebber der verenigde
vloten, de aanwezige staf-officieren
een uiteenzetting had gegeven van de
opzet der manoeuvres en de doelein
den, waarnaar wordt gestreefd. Staf
officieren verstrekten tot in bijzonder
heden uitgewerkte instructies over het
vitale vraagstuk van het onderhouden
der verbindingen, zowel tussen de ver
schillende oorlogsschepen onderling,
als tussen de in groter verband aan
de oefeningen deelnemende vlooteen-
heden.

De aan de conferentie deelnemende
Franse en Nederlandse marine-officie
ren ontvingen, via koptelefoons, staan
de de vergadering, mondelinge verta
lingen van het besprokene. Tijdens de
oefeningen zelf zullen alle bevelen in
het Engels worden gegeven, doch op
alle oorlogsschepen zullen verbindings
officieren aanwezig zijn.

Scheepssloepen voeren gisteren de
gehele middag af en aan, om geallieer
de staf-officieren van en. naar de „Im
placable" te brengen.

Zoals gemeld, zullen de gecombineer
de vlootoefeningen Maandag a.s. be
ginnen. Op de eerste dag der manoeu
vres zullen eenvoudige oefeningen wor
den gehouden. De volgende fase zal
zjjn dat een aantal oorlogsschepen,
welke tezamen een convooi en zijn
dekking voorstellen, door onderzee
boten wordt aangevallen, waarbü de
beschermingsmethoden van het con-
vooj op hun waarde zullen worden ge
toetst.

Het convooi zal hulp ontvangen van
vliegtuigen van het kustcommando der
Britse luchtmacht en van Franse ma
rine-vliegtuigen. Deze vliegtuigen zul
len niet slechts de bescherming in de
lucht moeten verzekeren, doch tevens
van door hen waargenomen aanvallen
de eenheden.

Terzelfdertijd heeft een andere oefe
ning plaats, waarbij in een afzonder
lijk smaldeel opererende kruizers en lich
te vliegdekschepen in de nabijheid van
de Scilly-eilanden bombardementsoefe
ningen zullen uitvoeren. Na afloop hier
van zal dit smaldeel koers zetten in Zui
delijke richting, met het doel luchtaan
vallen op het convooi te doen uitvoeren.
Deze laatste oefening zal 5 Juli as.
plaats vinden.

Een foto van de overname van de militaire macht door republikeinse troepen.
Indonesiërs van het eerste bataljon republikeinse mobiele politietroepen in de
straat van het dorp Kotagedeh, bij Djokjakarta. Waarnemers van de Verenigde
Naties (rechts met jeep) waren aanwezig.

De directeur van de Nationale Reserve,
luit.-kol. Le Fevre de Montigny, ver
klaarde tegenover het A.N.P., dat tot op
heden zich ongeveer 7000 personen voor
de Nationale Reserve hebben gemeld.
In dit aantal zag hö geen reden tot op
timisme. Men kan er alléén uit leren,
dat er enige tekening begint te komen
zonder dat nog algemeen de noodzaak
wordt ingezien van deelneming aan een
van de vrijwilligersorganisaties.

De toeloop van enige betekenis dateert
bovendien eerst van Maart j.l. De ste
den 's-Gravenhage en Dordrecht hebben
in het aantal aanmeldingen een zeer
gunstige plaats. Wat de provincies be
treft kan gezegd worden, dat de provin
cie Noord-Holland de laatste tijd een
flink aantal vrijwilligers heeft opge
bracht. Ook in Friesland en Overijssel is
het aantal aanmeldingen in stijgende
lijn.

Luit.-kol. Le Fevre de Montigny ver
klaarde, dat de beste resultaten op die
plaatsen werden bereikt, waar nauwe
samenwerking bestaat tussen het insti
tuut „Steun Wettig Gezag" en de orga
nen van de Nationale Reserve.

Hij had grote waardering voor de am
bitie en ijver, waarmede de vrijwilligers
oefenden en voor het werk, dat door
hun instructeurs werd verzet.

Gisteravond hield de Staatssecretaris
van Oorlog, mr. Fokkema Andreae, over
Hilversum II een radiorede, waarin hij
namens de regering de aandacht van het
Nederlandse volk vroeg voor de deel

neming aan een der vrijwilligersorgani
saties, welke ter versteviging van
's lands veiligheid door de overheid m
het leven zijn geroepen. Spr. verklaarde
zich niet voldaan over het aantal aan
meldingen. Men zal zich herinneren, dat
de regering de verbanden ten behoeve
van de vrijwillige ondersteuning der
nationale weerkracht in het leven riep
na de gebeurtenissen in Tsjechoslowa
kije. Wij mensen vergeten echter spoedig.
Toen de gevaren minder in het oog
lopend waren geworden, won de gedach
te veld, dat het met ons niet zo'n vaart
zou lopen. Spr. waarschuwde tegen
deze mentaliteit van gezapige rust.

Niet dagelijks worden er duidelijke
tekenen aan de wand geschreven, gelijk
in Praag geschiedde, maar ook al wor
den deze niet voor een ieder zichtbaar,
daarom zijn de gevaren er nog wel. Wie
meent, dat de wereld sedert de laatste
anderhalf jaar tot een louter beeld van
orde, rust en vrede is uitgegroeid, ver
gist zich. De ernst van de omstandighe
den binnen en buiten onze grenzen
vraagt om een blijvende waakzaamheid
en om de verdedigingswil van ons allen.
In dit opzicht is er sedert „Praag" in
wezen niets veranderd.

De regering was en is er van over
tuigd, dat voor de gezonde versterking
van de verdediging van de inwendige
en uitwendige veiligheid van Nederland
de vorming van krachtige verbanden
van vrijwilligers nuttig en noodzake
lijk is.

Ter gelegenheid van het veertigjarig
bestaan van het C.N.V. heeft minister
president Drees gisteren te Utrecht het
woord gevoerd. Hij wilde van de goede
samenwerking tussen de drie vakcentra
les getuigen, al lijkt het moment daar
voor niet zó goed gekozen, nu een oud
strijdpunt weer naar voren is gekomen.
Het zou volgens de premier jammer zijn.
als dat tot een verwijdering zon leiden.
Want het is van niet te onderschatten
waarde, dat ten aanzien van de grote
sociale en' economische vraagstukken de
vakcentrales in constructieve arbeid op
normale wijze met elkaar blijven samen
werken. Dit geldt vooral met het oog op
de komende medezeggenschap.

De minister-president wees op de grote
wijzigingen, die de maatschappij in de
veertig jaren van het bestaan van het
C.N.V. heeft ondergaan en dat het voor
bereidend werk, in de bezettingstijd in
samenwerking verricht, niet zonder
vrucht is gebleven. In de toekomst
dreigen echter moeilijkheden, en deze
zullen eveneens goed begrip en samen
werking eisen. Gezamenlijk zal men alles
doen om de dreigende gevaren te be
zweren. Vervolgens zeide dr. Drees, dat
hem in de vier jaren, dat hij zelf mede
de verantwoordelijkheid voor de lands
regering draagt, de onmisbaarheid is ge
bleken van de vakorganisaties, welker
belangen ook door het C.N.V. zijn be
hartigd. Er was wel eens botsing, maar
er is steeds van beide zijden van die
der regering en die der organisaties
begrip getoond.

Tot slot richtte dr. Drees zich in een
kort persoonlijk woord tot de voorzit
ter, de heer Ruppert. Hij deelde hem
mede, dat het H.M. had behaagd op
voordracht van de minister van Sociale
Zaken hem te benoemen tot Officier
in de Orde van Oranje Nassau.

In zijn dankwoord sprak de voorzitter
de verwachting nit, dat de onenigheid
tussen de vakverenigingen, waarover de
minister in zijn rede sprak, niet een blij
vende twist zal worden. Wie erkent,
dat er principieel onderscheid bestaat in
de grondslagen van vakverenigingen, zal
tot samenwerking bereid zijn, aldns spre
ker, die het vertrouwen uitsprak, dat
het mogelijk zal blijken tot oplossing
van de huidige moeilijkheden te komen.

De middagbijeenkomst gaf hierna in
het bijzonder de gelegenheid tot het
aanbieden van gelukwensen in de vorm
van toespraken. De heer A. C. de Bruyn,
voorzitter van de Katholieke Arbeiders
beweging, zeide o.m. dat de katholieke
arbeiders de taal die hier gesproken is,
verstaan. Er zijn ook arbeiders, die deze
taal niet verstaan, maar misschien zegt
het getal van 450.000 leden van C.N.V.
en K.A.B. iet» tot hen.

De heer A. Kupers, voorzitter van het

Met het Indiëvliegtuig keerde Z. Exc.
mr. J. H. van Maarseveen gisteren uit
Indonesië op Schiphol terug. Ter be
groeting waren aanwezig de minister
president, dr. W. Drees, de minister
zonder portefeuille L. Götzen en de
minister van Verkeer en Waterstaat,
mr. D. G. W. Spitzen.

N.V.V., heeft gisteravond voor de Vara
o.m. gezegd, dat door de rede van de
heer Vermeulen te Genève de K.A.B.
en het C.N.V. niet zijn aangevallen. Het
was alléén de bedoeling het bisschoppe
lijk verbod voor de Internationale Ar-
beidsconferentie te brengen, daar alle
andere pogingen het verbod opgeheven
te krijgen, hadden gefaald.

In verband met het feit, dat uit diverse
berichten blijkt, „dat, niettegenstaande vele
landgenoten zich in het gebruik van groente
nog steeds moeten beperken, af en toe
grote hoeveelheden van dit voedsel aan ver
nietiging worden prijsgegeven", heeft het
verbondsbestuur van de Katholieke Arbei
dersbeweging zich gewend tot het hoofd
bestuur van de Nederlandse Katholieke Boe
ren- en Tuindersbond. Gevraagd wordt,
in overleg met de regering na te gaan, hoe
in dit euvel, dat door grote lagen van ons
volk niet wordt begrepen, kan worden voor
zien.

Verwachting tot Zondagavond:
Droog en overwegend zonnig weer,
meest zwakke wind, hoofdzakelijk
uit richtingen tussen Noord en West.
Vooral in het binnenland iets war
mer dan vandaag.

Zon: Zondag: 4.25—21.02; Maan
dag: 4.26—21.02.

Maan: Zondag: 13.120.15; Maan
dag: 14.38—0.27.

over elkander staan mag in geen geval
sprake zijn.

Nu zijn er naar onze mening tal van
mogelijkheden. De Katholieke Actie
geeft sinds verscheidene jaren een
prachtig voorbeeld. In overleg met de
standsorganisaties wordt telkenjare een
program samengesteld, dat we nu toch
allen kunnen kennen onder de naam
„Reddend Christendom". Ieder dient
dit program te beleven op de voor hem
in zijn bijzondere omstandigheden, ei
gen manier. Maar de grondgedachte
ligt voor allen gelijk. Waarom dan
niet minstens aan de opening van het
winterseizoen één gezamenlijke vor
mingsavond per parochie hieraan ge
wijd?

Er zijn concrete behoeften in mate
riële zin die minstens voor arbeiders
en kleine zelfstandigen ongeveer ge-
iijR liggen. Hierbij is b.v. te denken
aan het vraagstuk van de gezinshulp

Het zijn slechts enkele vporbeelden
van mogelijkheden, die mits goed aan
gepakt breder interesse kunnen wek
ken. Eenmaal de interesse gewekt, zal
dat de lauwheid niet doen afnemen?

Het is een goed teken, als gij geen
tevredenheid in uw hart hebt, indien
niet juist hebt gehandeld.

(Van een bijzondere medewerker)

Vanwaar toch komt de lauwheid,
die velen ten toon spreiden zo on
geveer ten opzichte van aHes. wat
niet direct of rechtstreeks hun eigen
leventje raakt?

Het is van betekenis deze vraag te
stellen omdat het tijdperk, waarin we
leven gekenmerkt wordt door wat de
een noemt de doodsstrijd onzer be
schaving. waarnaast niemand minder
dan Kardinaal Suhard in ziin beroemd
geworden vastenbrief van 1947 spreekt
van een groeicrisis (Crise de croissan-
ce).

v In beide gevallen staan we telkens
weer tegenover het raadsel van de
menselijke onverschilligheid. Steeds
duidelijker tekent zich het wankele
onzer beschaving tussen twee mogelijk
heden af: een omvallen naar het totale
materialisme of de terugkeer naar een
levenshouding, die gedragen wordt door
een juiste beleving van het Christen
dom. Het mag niet verbazen, dat in en
tijdens zulk een groeicrisis zich veler
lei gevaarlijke complicaties kunnen
voordoen en ook werkelijk vertonen,
maar niet minder, dat deze toestand
prachtige mogelijkheden biedt voor
groter vruchtbaarheid en voller rij
ping. We hebben ons vorige week op
deze plaats enige zachte critiek ver
oorloofd op uitingen in sommige bla
den ten opzichte van de taak der
maatschappelijke organisaties, die we
in de loop der jaren gewend zijn ge
raakt met Standsorganisaties aan te
duiden. Het spreekt vanzelf dat het ons
nimmer gaat om die critiek zelf. maar
dat steeds de bedoeling voorzit, op on
ze plaats en op onze wijze bij te dra
gen in het oplossen van de crisis, waar
in de wereld is geraakt. Nog steeds
zijn we van mening, dat onze stands
organisaties een zeer belangrijke bij
drage kunnen en moeten leveren in de
aangelegenheid. Deze organisaties im
mers beschouwen we als de kunstmatig
gelegde band tussen natuurlijk ge
vormde groeperingen van mensen wel
ke band de onderlinge hulp bedoelt te
bevorderen. Hulp zowel in de natuur
lijke als in de bovennatuurlijke orde.
De groepen zelf staan niet los van el
kander. staan niet in scherpe conturen
naast elkander afgetekend Ze ziin
voortdurend in beweging, vloeien in
elkaar over. behoeven elkaar en vullen
elkaar aan. Zeker, er zijn ook andere
kunstmatig gevormde groet>eringen.
waarbij o.m. kan worden gedacht aan
de groepering van de gelovigen in een
parochieverband. Om haar doelstelling
gaat deze groepering in waarde natuur
lijk uit boven de eerstaangeduide. Het
is alleszins het lezen en vooral het be
leven waard hetgeen over deze ge
meenschap werd geschreven door de
directeur van de K. A. in het Aarts
bisdom. A. M. Jansen, in ziin voor
treffelijke brochure De Parochie.

Een diep te betreuren feit is. dat in
talrijke parochies de parochianen elk
ander slechts van gezicht kennen of
nog niet eens. De onjuiste waardering
van geldelijk bezit en maatschappelijke
functie heeft w in' vele gevallen toe
geleid, dat er even zovele verschillen
de standen zijn als verschillen in huis
huur. De parochiële eenheid, die toch
bevorderen wiL dat allen als broéders
samenwonen heeft hier zodanig onder
geleden, dat de practijk tenslotte
slechts een schijneenheid werd. zonder
innerlijke onderlinge verbondenheid.
We verstaan het streven en juichen
bet van harte toe dat er op gericht is
door allerlei parochiële organisaties
met niet godsdienstige doelstelling,
door het in het leven roepen van ve
lerlei sociaal charitatieve en sociaal
hygiënische instellingen, die verbroken
band te herstellen.

Voor twee dingen moet hierbij
evenwel worden gewaakt. Op de
eerste plaats vertoont zich ook in
dit parochiële organisatieleven de fout
(een fout die niet per se eigen is aan
die organisaties) dat voor de leiding en
uitvoering van het werk slechts een
zeer beperkte kring „uitvoerders" be
schikbaar is. De oorzaken hiervan zijn
tweeërlei. Vooreerst is er het niet te
miskennen feit. dat bepaalde groepen
van parochianen zeer vaak niet ge
schikt geacht worden aan dat paro
chiële werk mede leiding te geven. Het
„standsgevoel", in wezen het Marxisti
sche klassebewustzijn. doet arbeider en
middenstander, intellectueel en boer
nog te vaak tegenover elkander staan,
nog te vaak elkander bezien als min
dere of meerdere Vandaar het soms
voorkomend verschijnsel dat bepaalde
parochie-avonden ofwel bijna uitslui
tend door arbeiders ofwel door an
dere" groepen worden bezocht. Zeer
onhoffelijk spreekt men er wel van dat
een of ander parochiewerk .in handen"
is van arbeiders of „in handen" van
middenstanders. Het bewustzijn hier
van is dan voldoende om andere groe
pen van het op -zich misschien prach
tige werk te vervreemden.

Dat hier iets mis ls. is zonder meer
duidelijk.

Een tweede oorzaak van het gebrek
aan werkers is de algemene lauwheid,
waarover in de aaphef van dit artikel
wordt gesproken. Hier zal het werk
zelf tot verbetering moeten voeren.
Lauwheid zoekt steeds excuses. Er
moet getracht worden het aanvoeren
van deze excuses onmogelijk te maken,
althans de gronden ervoor weg te ne
men. Hetgeen voor alle organisaties
geldt gaat zeker voor die parochiële
verbanden op: zij behoeven de wezen
lijke interesse van alle parochianen.

Maar bij alle uitstekende bedoelingen,
die men tracht te dienen in dit werk
op parochieel-regionale grondslag, mag
men toch nimmer de fout maken, een
fout. die misschien ook wel eens door
mensen uit de standsorganisaties is en
wordt gemaakt, n.l. met te menen, dat
hier nu het enige, het absolute mid
del tegen alle kwalen is gevonden.

Feit blijft immers, dat de parochiaan
van X overdag nimmer in zijn paro
chie verkeert. maar werkzaam is in
een geheel andere plaats vaak. temid
den van geheel andere mensen. En
juist in ziin werk is hij temidden van
standgenoten waar hij. verstaat hij
zijn roeping van mens onder mensen,
een apostolaat heeft te vervullen. Daér
oefent hij op de eerste plaats invloed,
of ondergaat deze. Daar wordt hij de
flinke, gerespecteerde kerel of de slap
pe meeloper. Het natuurlijke milien ls
nog immer van beslissende betekenis
op "s mensen levenshouding

Het komt er nu op aan. dat tussen de
beide middelen die de moderne tiid
bood om de striid om het zijn of niet-
riin van het Christendom tot een zege
vierende te maken ee" luiste verhou
ding wordt gevonden. Van een tegen-
Vervolg op 6e kolom)