Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 4 juli 1949 | pagina 4

MARINELLI herovert gele trui voor Frankrijk

t

Nog geen opzienbarend nieuws
uit het Nederlandse kamp

Louise Brough zegeviert
in opwindende finale

Operatie „Pak Ze Bij DV Jasje"

Slijkhuis verricht beste
prestatie van de middag

Belgische glorie in Boulogne

R.K. Turnfestijn
te Utrecht

Op Vrijdag in de rij
voor... Zaterdag

Geen nederlaag

Nederlaag van Aad de Bruyn in
discusnammer te Haarlem

Zatopek uitgeschakeld?

Gouden plak voor SVV

DE HOOG AAN DE
BETERE HAND

Nereus laatste te Zurich

MAANDAG 4 JULI 1949

PAGINA 4

Ploeggeest

Geen oogst voor Nederland

Uitslagen en klassement

Van Vliet wint grote prijs

Eerste Rondeel uit de Ronde

Zenuwachtig begin

Jaarvergadering ANWB

I -

B-KAMPIOENSCHAPPEN

ROUAAN, 3 Juli Vier étappes van de Ronde van Frankrijk zijn verreden,
viermaal is de gele trui, het befaamde onderscheidingsteken van leider in het
algemeen klassement, in andere handen overgegaan. Van Dussault naar
Lambrecht, van hem naar Callens en van de Belg naar de Fransman Marinelli,
die zich op de eerste dagen al verschillende malen heeft onderscheiden.
Zaterdagavond in Boulogne waren de Belgen buiten zichzelf van vreugde over
hun niet te loochenen, opzienbarende successen, toen vijf landgenoten bij
de eerste ti<jn over de streep flitsten en drie Belgen zich plaatsten onder de
eerste vie^ op de Grote Ranglijst. Vanavond, in Rouaan, is er van die glorie
niet erg veel meer overgebleven, omdat de kleine, donkere Marinelli in een
felle aanval op de hegemonie der Belgische escadrons van de tweede naar
de eerste plaats is opgerukt en zyn voornaamste tegenstanders tot nu toe,
naar het tweede plan terugdreef.

Maar Zaterdagavond in Boulogne,
liep Pol van de Velde, de joviale leider"
van de Belgische ploeg, met een ge
zicht rond, alsof-ie nog geen twee
minuten geleden de honderdduizend
had getrokken. Aan eenieder die het
horen wilde, vertelde hij honderd uit
over de kwaliteit, maar vooral over de
kameraadschappelijke homogeniteit
van zijn ploeg en inderdaad hebben
de Belgen op die dag vol glorie be
wezen, dat ze behalve met een hele
berg kunde, ook tot aan de hals toe
volgestopt met kameraadschap en
vriendentrouw naar Parijs waren ge
gaan. Het klopte allemaal als een bus.

Het was de dag van Callens en
Mathieu, die na vijftien kilojneter fietsen
met de Fransman Marcelak het peleton
ai de rug toedraaiden en zich pas zes
uur later weer lieten zien, nu omhangen
met de lauweren van een prachtige rit.
Het peleton sliep op dat moment de slaap
der rechtvaardigen en omdat de wekker
niet hard genoeg afliep, konden de drie
er zó snel tussenuit trekken, dat ze na
80 kilometer een voorsprong hadden van
zegge en schrijve li minuten. Trouwens
de Belgen in de groep deden daarvoor
ook hun duit in het zakje en drukten het
tempo zo hard ze konden.

Vlak vóór de ravitaillering plofte de
band van Callens. Marcellak en Mathieu
gingen door, de laatste wat onzeker over
de taktiek die hij nu moest volgen. Maar
toen Callens anderhalve minuut later
weer op het zadel zat en wanhopig vocht
tegen de afstand die hem nu van de kop
scheidde, ontdekte hij plotseling op de
stoffige weg vlak vóór zich, zijn land
genoot die hem toezwaaide dat hij op
hem wachtte. Dat gaf Callens nieuwe
kracht en toen de twee Belgen weer
samenreden, kon Marcellak het niet lang
meer houden.

Intussen had een Van Steenbergen
boordevol energie in het peleton stille-
kens zitten foeteren op zijn gedwongen
werkloosheid. Maar toen de ploegleider
zag dat een. beetje roering.het peleton
zijn leidende landgenoten nu geen kwaad
meer kon doen, gaf hij de jonge athleet
verlof om te proberen we^ te komen.
In een minimum van tijd was Van Steen
bergen met Deledda en Geminiani uit
het gezicht van het nog altijd voortsuk
kelende peleton verdwenen. Deledda
kon het formidabele tempo van de Bel
gische reus niet houden en viel terug,
maar Geminiani ging mee en in zeer
korter tijd hepen de twee renners snel
op de vluchtelingen in. Na 160 km. be
droeg het verschil nog maar zeven en
een halve minuut en bij de aankomst in
Boulogne niet meer dan drie en een half.
Intussen had Callens daar royaal de
sprint gewonnen vóór de snelle Marcel
lak en het was duideüjk dat hij begreep
deze prestatie niet alleen te hebben ver
richt. toen hij, rijdende nog, zijn land
genoot Mathieu hartelijk omhelsde. De
Belgische volgers stonden er met tranen
in hun ogen bij te kijken!

Voor onze landgenoten viel er ook in
de derde etappe niet veel te oogsten. De
Ruiter, die ons dageüjks meer vertrou
wen geeft in hetgeen hij op een goede
dag nog eens zal gaan presteren, maakte
ook nu weer de beste indruk en ein
digde als achttiende ex aequo in het pele
ton. Ook Pauwels en Sijen, de beide
andere gekiasseerden in de ploegenrang-
schikking, hadden aanvankelijk in het
peleton meegedraaid, maar op de slechte
wegen naar Boulogne werd het tempo
hun op een gegeven moment te machtig
en een kleine inzinking koste Sijen een
achterstand van 25 seconden, Pauwels
van ruim één minuut op de groep met
Coppi, Bartali e.d.

Lambrichs en De Hoog, nog steeds niet
honderd procent fit, hadden het ook van
daag w^r te kwaad en eindigden, sémen
met DeTKorver, op een kwartier achter
de grote groep.

De zon was een laaiende fakkel ge
lijk, toen 112 renners vanochtend be
gonnen aan de 188 kilometers lange
tocht naar Rouaan. Maar het strijdvuur
werd er slechts door aangewakkerd.

Telkens zag men kleine groepjes Fran
sen onderdelen van het offensief dat
zonder veel drukte tegen de Belgen
werd ingezet proberen de Italianen
te ontlopen.

Het lukte niet altijd de stugge Azzuri
van het wiel te rijden, maar de strijd
kreeg daardoor toch een levendig beeld
en na zestig kilometer lagen op kop
Muller, Mahé, Ricci, Fachleitner, Cha-
patte, Danguillaume, Marinelli, Magni,
Lambrecht en Desbats. Op één en 'n
kwart minuut volgden Diot, Ausenda, Le
Start, Idee en Redolfi, op twee minuten
het trio Teisseire, Biagoni, Leveque en
op drie en 'n kwart minuut het grote
peleton, dat daarmee voor vandaag weer
uitgeschakeld was. De felle jachten in de
kleine groepjes vooraan smolten de een
heden tenslotte tezamen en toen zeven
tien man met verenigde kracht op Rou
aan aanjakkerden, lag het peleton al
gauw negen minuten achter.

Intussen begonnen ook vooraan de
slachtoffers te vallen. Verschillende ren
ners hadden bandenpech, Ausenda
moest lossen en Danguillaume betaalde
de tol aan zijn knechtschap toen hij eerst
Teisseire en daarna tweemaal Lapebie
zijn wiel moest geven.

Op 30 km. van de finish dachten Mari
nelli en Diot hun slag te slaan. Zij flits
ten weg uit het peleton, maar bleven
niet lang alleen, want Teisseire ontsnap
te op zijn beurt en voegde zich bij hén.
Elkaar straf bewakend, en wachtend op
hun kans, bleven de drie bij elkaar tot
in de buitenwijken van Rouaan, waar
Diot zijn voorwiel moest verwisselen. Hij
had het in minuut klaar gespeeld,
maar was natuurlijk uitgeschakeld voor
de eerste en tweede plaats, want Teis
seire en Marinelli gaoiden er dadelijk 'n
schepje bovenop. Samen verschenen ze
op de wielerbaan en daar klopte de snel
lere Teisseire de man van het lie de
France met zes lengten.

Onze landgenoten hebben een uitste
kende teamwedstrijd gereden totdat Pau-,
wels, Sijen en Lambrichs weer de nodige

België's opmars naar de gele trui in de
etappe ReimsBrussel. De Belg Roger
Lambrecht, die haar enkele uren later
zou veroveren, rijdt geheel rechts van
de weg. Naast hem zijn landgenoot Stan
Ockers. daarachter de Fransman Mari
nelli, die op het ogenblik leider is in
het algemeen klassement.

lekke bandjes kregen en zoveel achter
stand opliepen dat die niet meer in te
halen was. Hun trof hetzelfde lot als
alle andere pechvogels in deze etappe.
Het tempo was te hoog dan dat, wie ver
losraakte van de hoofdgroep, nog weer
bij. kon komen.

De Korver, De Ruiter en De Hoog wis
ten zich voortdurend in het grote peleton
te handhaven, en De Ruiter en De Hoog
kwamen samen met de ruim vijftig ren
ners van die groep binnen. De Korver
zou er ook toe hebben behoord indien
hij niet in de buitenwijken van Rouaan
een andere tube had moeten omleggen.
Het was gauw gebeurd en hij deed wat
hij kon om de groep 'te achterhalen. Dit
lukte niet, doch hij arriveerde slechts
minuut later, samen met Bobet en Le
Strat.

Het klassement van de derde etappe
van de Ronde van Frankrijk van Brussel
naar Boulogne sur mer (2il km).) luidt:

1. Callens 6 uur 5 min. 50 sec.; 2. Mar
celak op twee lengten; 3. Mathieu; 4.
Van Steenbergen 6 uur 9 min. 13 sec.;
5. Geminiani, 6. Kubler 6 juur 11 min.
10 sec.; 7. Martini zelfde tijd: 8. Ockers
6 u. 11 m. 41 sec.; 9. Deprez; 10. Dupont..
11. Pezzi 6.12.47; 12. Verhaert 6.12.51; 13.
Diot 6.13.0; 14. Idee z.t.; 15. Caput z.t.;
16. Le Nizerhy z.t.; 17. Ernzer z.t.; 18.
ex aequo allen zelfde tijd als Diot, 6 uur
13 minuten, een grote groep o.w. Bartali
en Ceppi (Italië) en De Ruiter; op 25
seconden van deze groep eindigde als 77e
Sijen (Ned.) in 6 uur 13 min. 25 sec.;
Pauwels werd 81e in 6.13.46, Lamberichs
100e in 6.28.38, De Hoog 101e 6.29.44 en
De Korver 106e zelfde tijd als De Hoog.

In totaal arriveerden 109 renners. Op
gegeven heeft Garonzi, terwijl Berren-
dero en Serra, beiden Spanje, niet bin
nen de vastgestelde limiet aan de con
trole te Boulogne binnen waren, even
min als Peverelli (Italië B).

Het klassement van de vierde etappe,
BoulogneRouaan, 118 km., luidt: 1.
Teisseire (Fr. A) 5.10.14; 2. Marinelli (lie
de France) op 5 lengten; 3. Diot (Fr. A)
5.11.46; 4. Ricci (It. A) 5.13.50; 5. Muller
(lie de France) z.t.; 6. Idee (lie de Fr.)
z.t.; 7. Redolfi id.; 8. Chapatte (Fr. A)
z.t.; 9. Fachleitner (Z.O. Fr.) z.t.; 10. Des
bats (Centrum-Z. N. Fr.) z.t. Bartali,
Coppi, Apo Lazarides, Kubler, De Ruiter
en De Hoog kwamen met het grote pele
ton binnen in 5.23.02.

De Korver werd 77e in 5.23.30, Lam-
berichts 95e in 5.38.12, Pauwels 98e z.t. en
Sijen 99e z.t. Na de sluiting der controle
kwamen binnen: Tassin (West N. Fr.),
Cerami (Italië B), Breuer (België B),
Guillier (lie de France), Jomaux (Bel
gië A), Person (West Noord Frankrijk)
en Biever (Lux.)

Na de vierde etappe luidt het alg.
klassement als volgt: 1. Marinelli (lie
ae France) 25.15.13; 2. Teisseire (Fr. A)

25.17.06; 3. Ricci (Italië A) 25.24.03; 4.
Diot (Fr. A) 25.24.41; 5. Idee (lie de
France) 25.24.41; 6. Lapebie (Fr A) z.t.;
7. Fachleitner z.t.; 8. Magni (Italië B)
z.t.; 9. Callens (België A) 25.25.43; 10.
Lapebie (Frankrijk A) 25.25.52,

In het algemeen klassement bezet De
Ruiter de 55e plaats met een totaaltijd
van 25.41.49, Pauwels'is 80e met 26.05.21,
Sijen 83e met 26.08.19, De Korver 92e
met 26.18.42, Lamberichs 101e met
26.41.08 en De Hoog 103e met 27.17.15.

In de vierde etappe hebben Remy (Z.-

0. Frankrijk) en Maelfait (West-Noord
Frankrijk) opgegeven.

Na de vierde etappe ziet het ploegen-
klassement er als volgt uit: 1. Frankrijk
A 76.06.27; 2. lie de France 76.11.10; 3.
België A 76.19.17; 4. Italië A
76.28.05 5. Zuid-Ost Frankrijk 70.30.35;

6. West-Noord Frankrijk 76.40.23;

7. Italië B 76.41.04; 8. Luxemburg 76.41.39;

9. Centrum-Zuid-West Frankrijk 76.45.51;

10. Belgi B 76.52.51; 11. Zwitserland
77.15.02; 12. Nederland (De Ruiter, Pau
wels, Sijen^ 77.55.29; 13. Spanje 78.41.53.

De Tsjechische lange afstandloper Emil
Zatopek heeft onlangs een verwonding aan
de voet opgelopen, welke ernstiger is dan
men aanvankelijk dacht. Hij ondergaat op
het ogenblik een speciale behandeling, die
tot 8 Juli duurt en pas daarna zal het
mogelijk zijn te constateren of dë Olym
pische kampioen, tevens wereldrecord
houder op de 10.000 meter, zijn athletiek-
loopbaan zal kunnen voortzetten.

Arie van Vliet heeft gisteren een fraaie
zege behaald in de grote prijs van Parijs.
De Brit Harris was in de finale zijn groot
ste concurrent en Van Vliet moest toen
een tijd van 11.8 sec. over de laatste 200
meter maken om hem de baas te blijven.
Derksen bracht het tot de demi-finale,
waarin hij door Harris werd geklopt. In
de herkansingsrit moest hij in de oude rot
Gérardin, die uitstekend op dreef was, zijn
meerdere erkennen.

De uitslagen waren: Eerste halve finale:

1. Van Vliet, 2. Gérardin, 3. Boucheux
(laatste 200 meter in 12,6 sec.)

Tweede halve finale: 1. Harris, 2. Derk
sen, 3. Prigent (laatste 200 meter in 12,4
sec.)

Herkansing: 1. Gérardin, 2. Derksen, 3.
Prigent, 4. Boucheux (laatste 200 meter in
12 sec.)

Finale: 1. Van Vliet, 2. Harris. 3. Gérar
din (laatste 200 meter in 11,8 sec.)

De ïandenwedstrijd tussen de tennis-
ploegen van België en Nederland is vast
gesteld op 27 en 28 Augustus te Spa.

UTRECHT, 3 Juli De bondswed
strijden en de turndemonstraties van de
Aartsdiocesane Gymnastiekbond hebben
een machtig stuk propaganda gevormd
voor de turnsport in katholiek verband.

Zaterdag werden de wedstrijden in de
Beatrixhal gehouden. Ongeveer 1400
turners en turnsters namen het daar
tegen elkaar op. Onder hen bevonden
zich verscheidene groepen, welke hoog
staand werk te zien gaven; een uitste
kende technische scholing, gepaard aan
een perfecte lichaamsbeheersing.

Zondagmorgen werd in de S't. Augusti-
nuskerk gezamenlijk de H. Mis bijge
woond, waarna men naar het Janskerk
hof trok voor de mars naar het stadion.
Hieraan namen ongeveer drieduizend
personen deel.

De fleurige stoet, begeleid door vier
muziekcorpsen en de band van de Ka-
jotters en van W.I.K. uit Laren, trok
onderweg veel bekijks.

In het zonovergoten en goed gevulde
stadion, waar de middag met de tradi
tionele opmars en het „Aan U, o Koning
der eeuwen" werd geopend, stond een
keurige show op het programma.

Speciale vermelding verdient 't werk
van de samengestelde groepen heren
eerste graad, die aan de toestellen vrij
wel foutloos werkten. Verder het aller
aardigste nummer „Matrozen en Boe
rinnen", uitgevoerd door Rapiditas uit
Zeist, waarmede deze vereniging de
eerste prijs verwierf. Voorts de „Tiroler
Dans" door W.I.K. Tenslotte „De Pyra-
miden", uitgevoerd door Olympia uit
Culemborg, waarmede deze groep al zo
vele successen heeft geboekt.

De Vicaris-Generaal van het Aarts
bisdom mgr. dr. Huurdeman, de burge
meester Van Utrecht jhr. mr. C. J. A.
de Ranitz, talrijke geestelijke adviseurs
enz. woonden het turnfestijn bij.

Een woord van lof voor het bestuur
van de R.K. Turnkring „Het Sticht",
welke met de organisatie was belast, is
zeker niet overbodig^

Uitslag Marswedstrijd: 1. St. Jozef,
Arnnhem! 2. W.I.K., Laren; 3. Crescendo,
Soest.

Demonstraties: 1. Rapiditas, Zeist; 2.
Orion, Apeldoorn; 3. Olympia, Culem
borg; 4. W.I.K., Laren.

De vereniging „Borne *28" werd voor
de wedstrijden van Zaterdag als best
geplaatste groep geklasseerd.

De winnaars van de eindstrijden bij de
roei wedstrijden te Henley zijn: Double
sculls: 1. Larssen en Parsner (Den.);
Diamond sculls: 1. Kelly (V.S.); Acht: 1.
Princeton University; Grand Challenge Cup
voor achten: 1. Leander Boat Club.

De interland schaakwedstrijd Zuid Sla-
viëNederland eindigde in een 10yj9 y2
zege voor de Zuid Slaven.

LONDEN, 2 Juli Wimbledon heeft
wel een record gemaakt voor wat het

aantal toeschouwers enhet weer

betreft. In de twaalf dagen, dat het
toumooi heeft geduurd, is er geen
spatje regen gevallen. Ook voor de
laatst^ dag was de belangstelling enorm
groot. Wonderlijke toneeltjes speelden
zich reeds Vrijdagavond af. Want voor-

Louise Brough, de keiharde Amerikaanse
kampioene, die te Wimbledon het dames
enkelspel op haar naam bracht.

Dat was dus het begin
Het begin van hitte

stof, toejuichingen, de
marrages, taktiek, lekke ban
den, sinaasappelen, perzi
ken, koude kip, rode wijn
permanente schermutselin
gen, spatbord-aan-spatbord

om een goed plaatsje in de
volgerskaravaan, een win
naar, applaus, bloemen, een
kus, een flesje Perrier en
een robbertje catch om de
heftig begeerde telefoontjes;
telefoontjes die het schui
mend verhaal van al die
gebeurtenissen moeten door
geven aan een krant in de
Rue Faubourg, de Boulevard
Emile Jacquemain, de Puer-
ta del Sol, de een of andere
Via in Rome, Milaan. Turijn
of Genua en de Nieuwe
Zijds Voorburgwal.

Dat was het begin en het
was of 't er altijd geweest
was. Het was als gisteren,
dat de jeep van een heetge
bakerde Franse collega met
een lenige sprong op onze
motorkap wipte en een van
onze koplampen annexeer
de; als gisteren dat een dors
tige Ronconi op de top van
de Peyresourde een perzik
uit m'n hand ritste die be
doeld was voor De Hoog;
als gisteren, dat de boeren
in het veld hun arbeid neer
legden omi met hun vereelte
vuisten „bravo" te zeggen
tegen die rood, geel, groen
lila, blauw en wit getruide
kerels op hun ranke karre
tjes; als gisteren, dat we
Bouillabaisse aten in Mar
seille en het eerlijk gezegd
afschuwelijk vonden. Ze wa
ren er weer allemaal, de
renners en hun ondefinieer
bare staf van verzorgers
mecaniciens en ander perso
neel; de équipeleiders, de

convooierende motorgen-
darmen, die op een saaie
dag met alle liefde en pro
deo een nummertje motor-
acrobatiek ten beste geven
waarvoor je elkaar steevast
uit het middagslaapje wekt
omdat je zoiets, en dan gra
tis voor niks, niet iedere
dag van je leven te zien
krijgt. En tenslotte die vo
gels van diverse pluimage
die tezamen de room van de
internationale sportjourna
listiek heten te vormen. Zon
nebrillen, fantasiejasjes en
korte kahki-broekjes met

een beetje verfomfaaid in
hun dure wagens klommen
en om de paar kilometer
naar voren snelden of zich
uit de karavaan lieten te
rugzakken om met bier of
mineraalwater die levens
grote binnenbrand te lijf te
gaan. Niet veel later zouden
ze ook op een andere ma
nier ontnuchterd worden.

Ja, dat was het begin en
voor de Nederlanders was
het een allerberoerdst begin
zó zelfs, dat we ons van mi
nuut tot minuut zitten af
te vragen, hoe het in she-

dikwijls erg opgewonden ke
rels erin.

Dat was dus het begin
en de Belgen, twee jaar
lang met een troostprijsje
afgescheept, omdat ze on
danks alle voorspellingen en
verklaringen toch niet de
eerste viool konden spelen
hebben er op een zodanige
manier hün begin van ge
maakt, dat de Italianen en
Fransen er van stonden te
kijken alsof ze de hele Noor
delijke IJszee in vlammen
zagen opgaan. Vrijdagavond
in Brussel liepen ze al danig
met hun hoofd in de hoogte
en spraken flink nardop
over „hun" Norbert en „nun"
Stanneke, over „hün'' Mar
cel en „hun" Rik. En Za
terdagavond in Boulogne
toen je niks anders- dan he
melsblauwe en rose truien
in de voorste gelederen had
zien binnenkomen, onthals
den ze met hun goede Bel
gische franken zovee; cham
pagneflessen op de goede af
loop, dat ze de volgende dag

melsnaam mogelijk is, dat
er in het plaatselijk hoofd
kwartier van de Tour nog
geen overstelpende vraag
voor enkele reisjes naar di
verse Nederlandse stations
is geweest. Maar eerlijk is
eerlijk, als iedereen ter we
reld de Nederlanders in dc
Tour eens flink had willen
dwarszitten, zou het nooit
erger zijn geweest dan het
nu al was. Het begon al met
Lamberichs en De Hoog, die
te Parijs op hun fiets kropen
lees werkelijk „kropen"
in een conditie waarin nor
male mensen een beroep
doen op de ziekeaverzeke-
ring en alleen maar in thee
gedoopte beschuitjes eten
En toen het ergste voorbij
was kwam er zo'n' bandjir
van lekke banden, aflopen
de kettingen, gebroken voor
vorken, doorgezakte wielen
en defecte derailleurs op de
Nederlanders losbeuken, dat
de arme kerels het huilen
nader stond dan het lachen
en o.m. De Korver al heel

ernstig piekerde over een
bezoek aan zijn famine te
Rotterdam, zeker voor de
tijd dat de Tour nog duurde
Maar ook De Korver ver
trok de volgende dag weer
in de goede stemming die 1
het onfortuinlijke groepje op
een of andere wonderlijke
manier toch bijeen houdt.

Maar voor niets is er ook
in dit begin zo'n belangstel
ling als voor dat mysterieuze
dozijn olijfkleurige Kerels
dat u wordt aangewezen als
de befaamde Squadra Itali-
ana. 'De „Adelaar met de
twee koppen" doet nochtans
geen aasje moeite om die
belangstelling waard te zijn
De squadra produceert geen
enkel initiatief. Zij verge
noegt zich blijkbaar met de
absolute utvoering van de
operatie „Pak Ze Bij D'r
Jasje", hetgeen wil zeggen
dat er geen Fransman, Belg,
Luxemburger, Zwitser, Span
jaard of Nederlander was
het maar waar! kan weg
lopen, zonder dat „de Signo-
ri" er hun slaven achteraan
sturen met de onveranderlij
ke opdracht om het zaakje
maar af te remmen. Met het
gevolg natuurlijk, dat alle
naties in de Tour het bloed
van de Italianen met emmers
tegelijk zouden kunnen drin
ken en dat de op die manier
altijd in touw zijnde Azzuri
zelf behalve de Signori
natuurlijk als regel voor
lijk door de finish dweilen
Een of andere ingenieuze
Fransman heeft 'n gezamen
lijk offensief tegen de Spa
ghetti's voorgesteld, maar er
is niemand die de kastanjes
uit het vuur wil peuteren en
zo kan het gebeuren dat de
strategie van de Italianen tot
nü toe feilloos heeft gewerkt
Cr.

dat de laatste speelsters en spelers Vrij
dagmiddag de velden hadden verlaten,
stonden de mensen al weer in de rij
voor de wedstrijden vanZater
dag.

Het is de dag der Amerikanen gewor
den: immers in drie van de vier eind
strijden stonden Amerikaanse spelers
en speelsters tegenover elkaar. In het
meest opwindende gevecht sinds het
einde van de oorlog op Wimbledon in
het damesenkelspel slaagde Louise
Brough. het 25-jarige Californische
meisje er in haar titel te behouden. Zij
sloeg haar vriendin en Dartner in het
dubbelspel. Margaret Dupont Osborne
met 108. 16. 108. met andere
woorden de verliezende speelster be
haalde meer games dan de winnares.

De beide dames hadden elkaar on
geveer dertigmaal in het enkelspel
ontmoet, maar dit was de eerste keer.
dat zij tegen elkaar moesten uitkomen
in de eindstrijd van Wimbledon. Nog
nimmer te voren heeft Louise Brough
harder voor de zege moeten vechten
dan in deze wilde, wisselende titanische
strijd, welke de 17.000 toeschouwers
van het centre court gedurende meer
dan twee uur in spanning hield.

Margaret Dupont begon zo zenuwach
tig. dat zij de eerste vier games achter
elkaar verloor. Zij was volkomen uit
vorm. maakte enkele malen double
fault, deponeerde sommige ballen in
het net en ook haar smashen liet te
wensen over. Maar zij herwon haar
vertrouwen, kreeg weer macht over
haar eigen spel en sleepte vijf games
achtereenvolgens in de wacht, waarna
zij driemaal op set point kwam te staan
op de service van haar tegenstandster
in de tiende game.

Het werd weer gelijk. 55. Louise
Brough brak door de service van
Margaret heen. leidde met 76. maar
wist de set nog niet te winnen, dank
zi; het voortreffelijk lobwerk van haar
tegenspeelster. Weer kwam Louise
voor te staan (98) dank zij een fijn
tjes gespeelde drop shot en vervol
gens won zij de set dank zij een love
game.

Toen Margaret Dupont in de tweede
set op 41 kwam te staan, liet de
kampioene de set duidelijk lopen, zich
sparend voor de derde, de beslissende.
Deze derde set verliep zeer opwindend.
Beide speelsters wonnen eenmaal de
service van de tegenstandster en ten
slotte leidde Margaret met 65. In de
12e game serveerde zij zelf. maar een
nogal gelukkig netballetje en een schit
terende passeerslag van de titelhoud-
ster zorgden er voor. dat Margaret Du
pont de game en dus de set en match
niet zouden winnen. Louise Brough
nam de leiding over, het werd 87 en
4030 op de service van haar tegen
standster, maar de hoge lob van de
kampioene kwam juist buiten de base
line. hetgeen door de scheidsrechter
over het hoofd werd gezien, die Louise
Brough reeds tot winnares uitriep.

Louise Brough en Margaret Dupont
wonnen het damesdubbelspel door in
de eindstrijd haar landgenoten Gussie
Moran en Pat Todd met 8—6, 75 té
slaan.

In het herendubbelspel, dat n.b. in
straight sets door Gonzales en Parker
werd gewonnen van Schroeder en diens
vriend Mulloy. blonk Frank Parker
bijzonder uit. Hij maakte geen fout en
dank zij ook zijn tactische kwaliteiten
konden Schroeder en Mulloy niet tot
de aanval overgaan. Gonzales had mo
menten van onzeker spel. maar over
het algemeen was hij toch beter dan
hij ooit op Wimbledon heeft gespeeld.

De winnaars van Wimbledon 1949
zijn dus:

Damesenkelspel: Louise Brough
(V.S.)

Herenenkelsoel: Ted Schroeder (V.S.)

Damesdubbelspel: Louise Brough en
Margaret Dupont Osborne (V.S.)

Herendubbelspel; Gonzales en Par
ker (V.S.),

Gemengd dubbelspel: Sheila Sum
mers en Bric Sturgess (Zuid-Afrika)

Tijdens een receptie, welke S.V.V. ter
gelegenheid van het landskampioenschap
hield, heeft Karei Lotsy de gouden kam
pioensmedaille van de K.N.V.B. uitgeieikt
aan aanvoerder De Bruin. Voor de eerste
maal sinds het uitbreken van de oorlog is
het weer een echte gouden plak, zo ver
telde de heer Lotsy.

Talrijke sprekers kwamen hun gelukwen
sen aanbieden en onder hen bevonden zich
o.a. mr. P. van Bochove, wethouder van
Sportzaken van de gemeente Schiedam,
Van Hasselt namens de Zilveren Bal
commissie en de heer. M. Koolhaas voor
de Westelijke eerste klassers.

In het Palacehotel te Scheveningen
kwam de Kon. Nederlandse Touristen-
bond A.N.W.B. in het zes en zestigste
jaar van zijn bestaan in algemene ver
gadering bijeen.

Uit het jaarverslag 1948, dat werd
goedgekeurd, blijkt, dat de bond
nog steeds groeit. Het ledental steeg in

1948 van 214.497 tot 230.914.

Ten aanzien van verkeersbelangen
dringt het verslag aan op het ruimer
beschikbaar stellen van middelen voor
verbetering en aanleg van wegen. Men
acht het hiervoor begrotè bedrag voor

1949 van 35 millioen veel te laag in ver
houding tot de minstens 120 millioen
gulden, die uit wegenbelasting en in
voerrechten op benzine zullen vloeien.

De bond heeft thans 4403 wegwijzers,
1519 richtingborden, 300 voorrichtings-
borden en 2124 paddenstoelen geplaatst.

Het instellen van de wegenwacht
bleek een succes. In 1948 werd 63.467
maal technische hulp verleend. Aan het
einde van het verslagjaar was het aan
tal wegenwachtleden 64.881. De gele r. -
toren draaiden in 1948 2.547.193 kilome
ter.

Aan het begin van de jaarvergadering
herdacht de bondsvoorzitter, de heer P.
F. Zimmerman, het heengaan van de
heer Edo Bergsma, die op I November
1948 op 86-jarige leeftijd stierf. Dc héér
Bergsma, zo zeide spreker, was tal van
jaren de drijvende kracht bij onze or
ganisatie. Wij kunnen hem niet dank
baar genoeg zijn en niet beter eren dan
zijn werk in zijn geest met alle beschik
bare energie en middelen voort te zet
ten.

Tijdens de internationale rceiwedstrijden,
welke Zaterdag en Zondag te Zurich zijn
gehouden, nam Nereus deel aan het sterk
bezette nummer vier met stuurman. Nereus
eindigde als laatste met aanzienlijke achter
stand op de winnaar, de vier van de Ruder-
cïub Reuss Luzern, die er 7 min. 7.9 sec.
over deed. In het nummer ongestuurde vier
werd Nereus vijfde van de zes deelnemers.

De jonge vier van Njord nam deel aan
de internationale roeiwedstrijden welke te
Simlaangen (Zweden) werden gehouden. De
Leidénaren bezetten de derde plaats met
•en tijd van 7.33.6.

Slijkhuis leidt op de 1500 meter te Haar-
lem vóór Roffel, die derde en Groen* die
tweede werd.

7" Jet Nederlandse elftal, met twee
t~1 overwinningen teruggekeerd van
zijn Skandinavische trip, kan
weer bogen op een seizoen zonder ne
derlaag; wéér een. Welbeschouwd im
mers boekte het Nederlandse elftal na
de oorlog niet meer dan twee wedstrij
den in één seizoen, waaruit het met
lege handen terugkeerde, n.l. die te
Huddersfield en te Parijs. Weliswaar
verloor het ook nog van de Engelse
amateurs tijdens het Olympisch tour-
nooi te Londen, maar dit resultaat werd
pas verkregen na de normale speeltijd-

Oppervlakkig beschouwd ziet het er
dus naar uit, dat het Nederlandse voet
bal in de eerste jaren na de oorlog een
gouden tijd heeft beleefd. Niets is even
wel minder waar. Het zou onbillijk zijn,
de successen van het oranjeteam ais
schijnsuccessen te willen rubriceren,
maar van de andere kant is het zeker
niet waar, dat de verdienstelijke presta
ties op de internationale markt van
opvallend allure zijn. Nog altijd drijft
het Nederlandse succes hoofdzakelijk op
het opportunisme. Dat inspireert de
dragers van het nationale shirt zo nu
en dan tot verrassend goede prestaties
wanneer ze door het allure van de te
genstander geprikkeld zijn (de zege op
Frankrijk), maar het verlamt hun
stootkracht op het gevaarlijke af (de
zege in Noorwegen), wanneer ze zich
erg zeker voelen van hun zaak.

De werkelijke winst van de na
oorlogse periode zou vooral merkbaar
moeten zijn aan een grote kern van vol
waardige internationaals. Maar de mo
derne Diogenes komt bij zijn naarstig
speuren naar de volstrekte internatio
nale klasse niet verder dan de inmid
dels aan de Italiaanse lires verspeelde
Wilkes, de sfinx Lenstra uit wie men
nog steeds niet de volle winst heeft
kunnen puren, de relevatie van dit sei
zoen Van Schijndel en een stuk of wat
doelwachters van klasse. Verder is er
naast Schijvenaar en Devroet, op wie
men toch ook niet meer te lang mag
rekenen, en naast de robuste Terlouw
heel wat middelmatigheid, welker
positie bij het eerste het beste ont-
dekkinkje op haar grondvesten wankelt.
Vergelijkingen maken tussen het spel
peil en de elftallen van vroeger en nu
is altijd een hachelijk ding. Maar toen
in een glansperiode van het Nederlandse
voetbal het ene internationale succes op
het andere volgde, stonden in het Ne
derlandse elftal elf figuren van groot
formaat en de lezer, die op dit moment
zijn hand legt op de volgende regels,
zal de hierna volgende spelers, ook zon
der dat hun namen hem zijn voorge
kauwd, op een rijtje kunnen afdreunen
Halle, Caldenhoven, Weber, Paauwe,
Anderiessen, Van Heel, Wels, Vente,
Bakhuis, Smit en Van Nellen. Er is er
niet één bij, die het oranjeshirt „bij
gebrek aan beter droeg". Het verschil
wordt wel heel tekenend, wanneer men
eens bij zichzelf nagaat, welke spelers
men nü allemaal wel door een betere
klasse zou willen vervangen.

Geen nederlaag, inderdaad, maar
daarom toch geen voorbarige conclu
sies astublieft.

Cr.

(Van onze athletiekmedewerker)

Wat er ook veranderd moge zijn in de
acht jaar sinds de athletiekvereniging
„Haarlem" haar eerste grote nat. wed
strijden in de Sjpaarnestad organiseerde,
aan de vorm van Wim Slijkhuis, die toen
en ook nu een hoofdrol speelde, man
keerde blijkbaar niets. Hoe goed herin
neren wij ons de 18-jarige Slijkhuis van
1941, hooghartig een voorgift van 25 m.
in dé revanche-wedstrijd tussen De
Ruyter en De Roode weigerend en zijn
opkomende kwaliteit bewijzend met een
overwinning! Was toen de na scherpe
strijd gemaakte tijd 4 min. 5.6 sec., de nu
meer zelfbewuste Slijkhuis won schijn
baar zonder inspanning van kop af in
3 min. 59.4 sec., terwijl ver achter hem
Groen, Roffel en Geusenbroek fel om
de tweede plaats vochten, die met 4.07
tegen 4.08.2 en 4.10 in het voordeel van
de Amsterdammer uitvieL

Toen aan het einde van deze vlotte
en sportieve middag, via de Olympische
puntentelling werd beslist, wie de beste
prestatie van de middag had geleverd,
wezen de tabellen onmiskenbaar Slijk
huis als winnaar aan. Derhalve werd
hem voor de eerste maal de prachtige
„In memoriam Hil v. d. Mey-beker" uit
gereikt.

Aan de reeds jarenlang durende su
prematie van de werper Aad de Bruijn
is deze middag stevig getornd. Wist hij
zich bij het kogelstoten met 13.36 m. nog
nét te handhaven tegen H. Kluft, 13.14
m„ en J. Wellerdieck, 13.04 m., bij het
discuswerpen werd hij door Chr. Postma
royaal geslagen en zelfs de all-rounder
J. Wellerdieck plaatste zich voor de
V. en L.-er. Afstanden resp. 44.24, 41.95
en 40.99 m.

Op de 100 m. wist G. Scholten de aan
vallen van de jeugd, verpersoonlijkt in
Th. Saat en K. Heidenis, door iets meer
routine nog net af te slaan, waarbij
Meijer de derde plaats verwierf. Tijden
Scholten en Saat 10.9, Meijer en Heide
nis 11 sec.

Ook bij het verspringen vroeg een
„nieuweling" de volle aandacht. Lange
tijd stond deze, C. Ruseier van Haarlem,
met 6.69 m op kop, maar in de finaie
wist A. Leeuwenhoek met een sprong
van 6.82 m. toch' nog de eer van de
arrivé's op dit nummer te redden. Hier
werd H. Willems met 6.45 m. derde en de
wisselvallige M. Naaktgeboren slechts
vierde met 6.40 m.

Hoe sterk ons corps 800 m.-lopers
tegenwoordig is, bleek deze middag
weer duidelijk. A. Kist nam onbe
schroomd de kop, sloeg beurtelings aan
vallen van J. Meijberg en J. Rem af
en voerde het trio binnen de twee mi

nuten als eerste aan tot over dc eind
streep, in resp. 1 min. 57.9 sec., 1.58.6 en
1.58.9.' Kist's lopen moge nog wat hou
terig zijn, kracht en moed zijn ruim
schoots voorhanden om het gemis aan
losheid te neutraliseren.

De Limburger J. Lataster was heer en
meester op de 5000 m. en won in 15 min.
46 sec., maar het applaus en de meeste
waardering gingen uit naar de veteraan
en marathon-loper Joop Overdijk, die
alle voorspellingen ten spijt de twee
de plaats verwierf met 16.26.2, tegen
16.30.8 voor D. Slegt, 16.45.2 voor W.
van Deursen 16.49.4 voor C. de Ree en
16.55.4 voor W. de Jong.

Moeilijk en o.i. niet geheel verant
woord was de 'strijd op de 300 m. voor
junioren, waar de jeugdige finalisten
deze plaats eerst bereikten na een snelle
serie en demi-finale. Dat Blankensteijn.
Scherphof en Wentink in de eindstrijd
nog tot resp. 37.3, 37.5 en 37.6 sec. kwa
men, is, wel een bewijs van klasse, maar
de ontwikkeling daarvan wordt op deza
wijze geschaad. De vierde aankomende
in 38.8 sec., A. van Poorten, had boven
dien nog tussentijds een 100 m. serie ge
lopen in 11.8 sec. en de finale gewonnen
in 11.4 sec.! Deze voorbouw op. junioren-
aanleg dient in de toekomst vermeden te
worden, tot heil van de knapen zelve,
maar ook tot heil van athletiekbeweging.

Hier volgen nog enkele uitslagen:

110 m. horden: 1. G. v. d. Hoeven, 15.8
sec.; 2. T. v. d. Wert 16.2 sec.; 3. C.
Ruseier 16.9 sec. Polsstokhoogspringen;
1. C. Lamoree 3.60 m.; 2. A. Gieske 3.40
m.; 3. M. Swart 3.30 m. 4x100 m. vetera
nen: 1. AAC 48.0; 2. Haarlem 49.5; 3.
Vlug en Lenig 50.2. 4x400: 1. Vlug en
Lenig 3 min. 35 sec.; 2, Haarlem 3.39.8.

De nationale athletiekkampioenschappen
voor B-klassers, die Zondag te Eindhoven,
werden gehouden, hebben geen nieuwe re
cords opgeleverd. Dat lag trouwens buiten
de verwachtingen, maar de K.N.A U.-
officials, die hier aanwezig waren, zullen
zeker wel uit de ruim 350 athletes en ath-
leten enkele nieuwe ontdekkingen heooen
gedaan, want op deze dag ontbrak het jeug
dig element niet.

Over de prestaties mag men al evenmin
ontevreden zijn, want er waren vier B-
klassers, die zich naar de A-klasse wisten
op te werken, n.l. op de 400 meter d*
PSV-er W. van Son en de AAC-er J H»
Smidt, terwijl op de technische nummers
G. Broeken (Kunst en Kracht) en J. Ka
merbeek (PSV) deze promotie konden ma
ken; Broeken bij het hoogspringen «1.7®
meter) en Jan Kamerbeek met het speer
werpen (49.15 me ter X.