TANGER, uitlaat klep van Europa
A
„Kleine blokkade" te Helmstedt
Brandschone stad
Tito zal de Griekse grens sluiten
EINDE VAN EEN ÉQUIPE IN
TOUR DE FRANCE
Champagne bij de
Italianen
r
Wij luisteren naar
HET GEZEGEND
GESLACHT
M
Hertogen en Prinsen
zoeken er naar
hun geluk
met duistere plannen
Tsjang en Quirino wensen
Pacific-Unie
Hij vraagt leningen van het Westen
Grote jawelendiefstal
te Londen
verfris
V dan
met
Sovjets laten vier tot zes auto's per uur door
V.
J
Benoemingen fathers
Mill Hill
DINSDAG 12 JULI 1949
PAGINA 3
Oorlogspleegkinderen
MARSHALL-HULP VOOR
SPANJE?
Champagne op tafel
Neef van Engelse Koning
in ons land
Roman door
G. ASTER O.f.m. Cap.
De Europees opgeleide politie van Tan-
ger heeft naast zich de wacht van de
vertegenwoordiger van de sultan van
Rabat. Wanneer deze zich Vrijdags met
groot ceremonieel naar de Moskee be
geeft voor het officiële gebed, staat het
verkeer in de stad even stil en geven
de witte paarden met Moorse ruiters
in het stadsbeeld de toon aan. ONDER:
het Grand Socco, een der schilderach
tige Arabische markten in Tanger, waar
arme duvels hun harde abrikozen,
eieren en duizend en een waren verko
pen en waar de kleine geldhanael bloeit.
(Van een bijzondere correspondent)
TANGER, Juni 1949.
„Geef den keizer wat des keizers is, maar Tanger wat Tanger
toekomt," schreef een Frans-Tangers blad enige dagen gele
den, toen het een lange klacht uitte over de „ezelachtige
dwaasheden", die er (onder andere) in de Franse, Belgische en
Nederlandse pers de ronde doen over deze internationale
haven, dit kleine stukje vrije wereld hier op de Noordelijkste
Punt van Afrika. De klacht was niet helemaal ten onrechte;
ha een verblijf in deze stad heb ik geen rechtvaardiging kun
nen vinden voor het vele slechte, dat men haar in de schoenen
*chuift. Inderdaad, er zijn vele dingen mogelijk, die in geen
ander land ter wereld geduld worden, maar een stad van
hoordenvan complotten, van overvallen en grote diefstallen
Ps zij zeker niet. De Belgische chef van politie moest zeven
haanden in het verleden teruggrijpen Voor de laatste moord: in
uecember 1948, toen een mysterieuze gravin door een Duitser
0rn het leven werd gebracht, vermoedelijk als nasleep van
vroegere spionnage-affaire; de laatste moord daarvóór
vond ongeveer twee jaar geleden plaats, toen een Spanjaard
een landgenoot vermoordde.
Tanger is door zijn vrije handel een
'?-d, die ten dele leeft van het goud
meer goud binnen zijn muren heeft
de meeste andere steden ter we-
£e'd, maar er is nog nooit een trans-
Port overvallen of een wisselloper be
roofd. Toen enige tijdgeleden door
611 misverstand een met een taxi ver
eerde partij goud in de wagen ach
terbleef, vond men de gehele hoeveel-'
-eid de volgende dag onaangeroerd te-
P&. Toch had de Engelsman, die ik voor
®en café op de Boulevard de Éspana
7n thee zag zitten drinken en één kof
fer
met zijn hand vasthield, de. andere
^et zijn been beschermde, en met zijn
ynje hand zijn kop hanteerde, niet he-
'rtnaal ongelijk, want de kleine
P'efstal heeft geweldige vormen aange
komen. Maar de politie doet moeite om
{Jet kwaad tegen te gaan en vormt niet
Pet corrupte corps, waarvoor het zo
"aak wordt uitgemaakt. De manschap-
Pen, 200 Arabierên en Joden en 200 van
®He.rlei nationaliteit, zijn tot in de per
fectie opgeleid en uitgerust en niemand
P» Tanger zal durven beweren, dat „ze
Jet wel geloven" als er iets is voorge
vallen.
T^mw» bi,ïïengewoon kalme stad, dit
nero u' zei de Politiechef en de inwo-
bevestigen het. Maar achter de
inartf' Van de schilderachtige Arabische
ah -u waar arme duvels hun harde
orikozen, eieren en duizend-en-een
™aren verkopen en achter grootse ge
vels van de zestig Tangerse banken,
waar de internationale geldwereld haar
'tansacties afsluit, gebeurt veel. Tanger
j®. een vrije stad, d.w.z. er zijn geen
d'recte belastingen; leder, mits voor
den van een geldig paspoort van een
v®n de tegen Duitsland geallieerde lan-
kan er vrij in- en uitgaan. Maar
j 11 heeft de grote toevloed van buiten-
2®Pders sinds de oorlog niet veroor
zaker is niet „uitsluitend" een toe-
wpchtsoord van politiek-duistere inili-
i ««en; ze zijn er zonder twijfel, maar
Peel wat mindere en minder gevaar-
U?e mate dan wordt verteld. De vrij-
kp t op financieel en handelsgebied
V» de s*ad 'n het naoorlogse, aan alle
l "ten gebonden Europa een nieuwe
,»«s gegeven. Men zou Tanger een uit-
ïtklep ktmnen noemen, waar niemand
Jar deviezen-vergunningen vraagt of
'a ?e komt u aan die honderdduizend
rt»«ar of dat goud?" U hebt ze. en
°aarmee uit.
bAomt een Fransman bij een officiële
„?hk dan zal hij in een dubieus geval
jet geholpen worden, omdat deze bank
jet Parijs in conflict zou kunnen ko-
s en. Gaat hij echter naar een Belgi-
JPe. die alleen met Brussel te maken
„eeft, dan heeft hij geen pijnlijke vra
gen te vrezen. Er wordt gehandeld in
jPü<i' en valuta, waarvan men weet dat
J,°P een of andere ongeoorloofde wijze
pt land van herkomst zijn uitgekomen.
L,?ar wat gaat ons dat aan", zeggen
J's de hoogste autoriteiten in Tanger.
jjpl.h we hier in een vrije stad of niet."
Jjlien iedere bank zich de herkomst
a]Pg afvragen, zou Tanger geen waarde
Jvrije stad meer hebben. Men heeft
Jets nodig op onze moeilijke wereld.
lk heb de proef genomen door naar
Jb Franse bank te stappen en met een
jhstig gezicht te informeren naar de
ijselijkheden voor „in m'n bezit zijnde
■UOO Amerikaanse dollars." Geen
VjCle moeilijkheid; belangstellende
j ®gen naar de aard van het geld: bil-
°f chèques en „wat de bedoeling
tjp (Mijn excuses aan de bank, die
Volgende dag geen dollars zag).
^^foe simplistisch het ook moge klin-
^eP> in Tanger kan men niet spreken
j1'1 zwarte of illegale handel. Illegali-
g is hier niet mogelijk, omdat er
wetten tegen bestaan. Hetzelfde
go Voor de import en export. Alle
®deren kunnen vrij worden inge-
°er<J: zjjn ze voor Tanger zelf be-
dan worden ze belast met 12)4
"ffi Z'jn ze voor ..doorvoer", zoals dat
j 'c'cel heet, dan gaan ze in depot.
ere«n weet, dat deze goederen
g|*estal voor de smokkelhandel zijn be-
•hen »hun tijd moeten afwachten",
d r> aldus redeneert men in Tanger,
is een zaak die niet ons aangaat,
*haar
Frankrijk, Spanje of welk land
Vo daarheen de goederen worden ver-
rd- In Tanger wordt dus de basis
biceEd Voor de latere smokkelhandel en
kl<.löand fwüfelt er aan, dat in de
het'1*6 kantoorGes lanSs de haven en
It^^rand Socco en evengoed in 4e luxe
h0iners van de Grand Hotels heel wat
Plannen worden beraamd.
E
Lop? vliegtuig uit Agadir, gooide on-
Pakkepp ven de zone aan Parachutes
d°or d met bankbiljetten uit, welke
de t5*e Politie werden gevonden. Maar
Singe Voorschijn gekomen eigenaars
rustig met hun geld naar huis,
omdat de import van geld vrij is (voor
goud moet 8 pet. betaald worden). Wan
neer de pakketten lucifers hadden bevat
zou de politie hebben kunnen optieden
wegens ontduiking van de import-gel
den.
Gecompliceerd is Tanger bovendien,
daar zorgen de tientallen nationalitei
ten wel voor, die hier vertegenwoordigd
zijn, het bestuur, bestaande uit verte
genwoordigers van acht landen, dat het
bewind voert, de twee gangbare munt
eenheden enz. enz. Hebt U in een res
taurant iets gebruikt, dat die dag in
Spaanse pesetas, een van de twee offi
ciële munten, te duur uitkomt, dan
vraagt U een afrekening in Marokkaan
se francs, het andere "betaalmiddel. Een
„en francs" is genoeg en de cassière
heeft een omrekeningsmachine bij de
hand om volgens de laatste koers de
andere prijs op te geven. Vandaar ook
dat Tanger zoveel goede rekenaars
heeft. De vijf-jarige Mohammed, een
van de zoveel-duizend kranten jochies
hier, geeft zonder blikken of blozen de
juiste koers van dollar of pond op en
rekent foutloos om. in iedere gewenste
valuta.
Minder prettig is het in Tanger een
brief „poste restante" te moeten ver
wachten, want deze kan op het Spaanse,
het Britse of het Franse postkantoor
terecht zijn gekomen. Wie een Spaans
gefrankeerde brief in een Engelse brie
venbus gooit, moet op veel vertraging
rekenen, want aan alle ambtelijke Voor
schriften is pas voldaan als het Engelse
postkantoor de brief aan het Spaanse
heeft doorgegeven voor de verdere ver
zending. En daar is wel een dag of wat
voor nodig.
Bent U teleurgesteld door deze an
dere zijde van het veel-beroddelde Tan
ger, waarover zoveel wordt verteld en
geschreven, dat een Engelse roman
schrijver onlangs zei, dat „wie niets
meer wil invallen, in Tangerde stof
voor romans in de straten kan vinden?"
Wees gerust, een beetje geheimzin
nig is zij wel, al ontbreekt de grote
misdaad en de roof. Er zijn werkelijk
vele gelukzoekers, die ergens ter we
reld van de wonderlijke kansen om
snel rijk te worden in deze stad heb
ben gehoord, de boot naar Tanger ne
men, na zich eerst in hun eigen land
Uit de Memorie van Antwoord op het
voorlopig verslag der Tweede Kamer
betreffende het wetsontwerp tot af
schaffing van het besluit oorlogspleeg
kinderen blijkt o.m., dat er bijkomstige
factoren waren die het bekende conflict
nog moeilijker maakten, met name de
tegenstrijdige verlangens van de pleeg
ouders en van de Joodse gemeenschap,
verlangens, die zeer begrijpelijk en res
pectabel waren, doch die in de zaak,
v/aar het om ging, buiten beschouwing
dienden te blijven.
De minister stelt zich voor, dat over
de kinderen, die thans nog niet onder
voogdij staan, betrekkelijk spoedig een
vcogd zal kunnen worden benoemd. Dat
vóór 1 September a.s. niet alle gevallen
zullen zijn afgehandeld, is te wijten aan
verschillende factoren: de „strijdgeval-
len" vorderden reeds bij de rechtbank
veel tijd; bovendien werd in een groot
aantal dezer gevallen appèl en zelfs
cassatie ingesteld, hetgeen uiteraard
vertragend werkte. Voorts zijn de moei
lijke gevallen in het algemeen het eerst
algehandeld, hetgeen het gemiddelde
tempo ongunstig heeft beïnvloed. De
conflicten in de commissie ten slotte
hebben uiteraard de werkzaamheden
vertraagd.
een nieuw visite-kaartje te hebben
aangeschaft met „comtesse", met
„hertog" of desnoods zelfs „prins" en
een lange, indrukwekkende naam. Zo
stappen ze aan Wal en nemen, ver
trouwend op dat in de lucht hangende
geluk, een goede kamer in een eerste
rangs hotel. En danDan volgt de
moeilijke tijd van het zich introdu
ceren in „de kringen", aan het geven
van dure soirées, aan het maken van
relaties en vrienden. Wie langer in
Tanger is, vraagt niet te veel; lacht
misschien een b,eetje en wacht af.
Meestal is Zijne Excellentie of wat
dan ook na enige maanden weer even
spoorloos verdwenen als hij onbekend
gekomen was. Misschien rijker, mis
schien ook met een vernietigde illu
sie.
En het meisje in de trein van Casa
blanca naar Tanger kon zich permit
teren de vragen van de douane onge
straft af te snijden met een kort „c'est
tout, monsieur, meer heb ik U niet te
zeggen". De douane nam er genoegen
mee; is Tanger een vrije stad of niet?
Het bestuur van een internationaal con
glomeraat als dit Tanger, waar de Ne
derlandse „burgemeester" Jhr. H. van
Vredenburgh als „administrateur van
de zone" het bewind voert, heeft zijn
aparte, soms komische moeilijkheden.
Daarover later.
M
35. Haastig kwam Techola op Eric toe. Deze onverwachte onderbreking van de
plechtigheid was hem zeer onwelkom.
„Maak het kort!" siste hij de Noorman toe, doch deze wierp hem slechts een
onheilspellende glimlach toe en wenkte de menigte aan de voet van de trap toe nog
iets nader te komen.
„Gij weet," aldus sprak Eric, „dat ik mij reeds eerder tegen de macht van deze
Zonne-dienaren keerde. Daarom vrezen en haten zij mij. Daarom ook willen zij zich
op deze wijze van mij ontdoen."
„Hu liegt!"krijste Techola, terwijl hij een pas naar voren deed. Wie waagt het
hem te geloven!"
„Weegt het woord van een dienaar soms op tegen dat van de Zoon-van-de-Zon
riep Eric. „Ik zeg U, dat deze dienarèn valse lieden zijn! Tonatiuh geeft U, O volk,
toestemming om U van hen te ontdoen. Sla toe en maak hen onschadelijke"
Een geweldig tumult volgde op zijn tcoorden. Wilde kreten rezen op uit de massa.
Doch Eric had geen tijd de reacties van de menigte af te wachten, want met een
van woede vertrokken gezicht stortte Techola zich op hem, zijn gouden zwaara drei
gend opgeheven
Na een tweedaagse conferentie te Ba-
guio op de Philippijnen hebben maar
schalk Tsjang Kai Sjek en de Philip-
pijnse president Quirino er in een ge
zamenlijk communiqué op gewezen, dat
de landen van het Verre Oosten zich
terstond aaneen moeten sluiten tot be
strijding van de „communistische drei
ging".
„Wq zijn overeengekomen", zo heet het
in het communiqué", dat de betrekkingen
tussen China en de Philippijnen ver
sterkt zullen worden en dat door onze
respectieve regeringen terstond concrete
en practische maatregelen genomen
moeten worden ter bevordering van de
economische en culturele samenwer
king.. Wjj hebben ook in den brede ge
sproken over de dwingende noodzaak
van gecoördineerde ontwikkeling der
landen van het Verre Oosten teneinde
hun stabiliteit en veiligheid te verzeke
ren."
Verder wordt in de verklaring ge
zegd, dat zodra mogelijk een voorberei
dende conferentie van bevoegde verte
genwoordigers van de landen, die aan
de vorming van een unie willen deel
nemen, gehouden zal worden, om con
crete maatregelen te bespreken.
President Quirino heeft categorisch
ontkend, dat er een „geheim militair
verdrag" is gesloten op de conferentie
te Baquio.
De begrotingscommissie van de
Amerikaanse Senaat heeft Maandag
met 8 tegen 6 stemmen besloten, 50
millioen dollar van de Marshall-fond
sen te besteden voor „hulp aan Span
je". Deze beslissing werd genomen als
gevolg van een motie van de demo
cratische senator McCarrah. Sedert
enkele weken oefende het Congress een
sterke druk uit op het ministerie van
Buitenlandse Zaken om Spanje te doen
inschrijven op de lijst van landen van
het plan-Marshall. Het Congress zal
nog zijn goedkeuring aan de toewijzing
van de commissie moeten hechten.
Maarschalk Tito heeft in een zeer
verzoenende redevoering jegens het
Westen, voor de eerste maal openlijk
om leningen van de kapitalistische lan
den verzocht. Echter verklaarde Tito,
dat daaraan geen politieke voorwaarden
kunnen worden verbonden, zeker niet
met betrekking tot Joegoslavië's aan
spraken ten aanzien van Triëst.
In zijn rede voor een enthousiast ge
hoor van 40.000 personen in de vroegere
Italiaanse havenplaats Polo. zeide Tito,
dat Joegoslavië harde valuta nodig
heeft en om leningen gevraagd heeft.
Doch indien gepoogd wordt, politieke
voorwaarden te stellen, zal het geld ge
weigerd worden.
Joegoslavië staat- er op gehoord te
tvorden over de uiteindelijke oplossing
van het probleem Triëst, ten aanzien
Ivaarvan Joegoslavië nooit zijn aan
spraken zal laten varen.
De Griekse grens zal gesloten wor
den. Ten dele is dit reeds gebeurd in
verband met herhaalde „monarcho-
fascistische" schendingen. Tito deed
een beroep op de Verenigde Naties
om aan deze kwestie haar aandacht
'te schenken. De Griekse rebellenbe
weging staat volgens Tito onder de
volledige invloed van de Cominform
en „zal als gevolg daarvan waar-
schijnlijk mislukken".
De eerste helft van het Joegoslavische
industriële plan van dit jaar is volgens
Tito verwezenlijkt en de oogstverwach-
tin'gen zijn uitstekend, hetgeen een
goede voedselvoorziening van de Joego
slavische arbeiders waarborgt.
Het wordt als veelbetekenend' be
schouwd, dat Sasa Kossanovich, de
Joegoslavische ambassadeur in de Ver
enigde Staten, bij Tito op de sprekerstri
bune stond. Kossanovich keerde ver
leden week uit Washington terug na
belangrijke conferenties met de Ame
rikaanse minister van Buitenlandse Za
ken Acheson.
Voor Westerse waarnemers was het
belangrijkste punt in de redevoering
van de maarschalk, de verzekering die
hij tusschen de regels door gaf, dat
Joegoslavië de Griekse opstandelingen
niet meer zal helpen.
Het Amerikaanse ministerie van Bui
tenlandse Zaken heeft- dit besluit toe
gejuicht. Functionarissen meenden, dat
indien dit besluit uitgevoerd wordt, de
kansen van Joegoslavië op Amerikaanse
steun voor een lening van de Wereld
bank zouden stijgen.
Waarnemers te Belgrado beschouwen
Tito's verklaring als een antwoord van
Joegoslavië op suggesties, dat politieke
concessies zouden moeten worden ver
langd door het Westen in ruil voor
economische steun aan Joegoslavië.
Londen werd vandaag in opschudding
gebracht door een van de grootste ju-
welendiefstallen, die Engeland ooit ge
kend heeft. Sir Bernard en Lady
Docker ontdekten, na een weekend bui
ten de stad te hebben doorgebracht, dat
hun juwelen ter waarde van 52.400 pond
sterling gestolen waren. Scotland
Yard heeft vastgesteld, dat de dief als
een kat door een verwoest huis naar
boven was geklauterd, vervolgens twin
tig voet naar beneden was gesprongen,
zich door een raam aan de achterzijde
van het huis naar binnen had begeven
en vervolgens regelrecht naar de be
waarplaats van de juwelen was gegaan,
die naar de mening van het echtpaar
alleen aan henzelf bekend was geweest.
Onder de gestolen juwelen bevinden
zich een driedubbel paarlen halssnoer,
een Emerald en een braceleteen
diamanten halssnoer, een diamanten
broche en verschillende saffieren, dia
manten, oorringen, ringen en broches.
(Van onze sportredacteur)
PATJ, 11 Juli. Vandaag voor het
laatst leeft de Nederlandse équipe op
kosten van de heer Goddet's Tour. Wan
neer de karavaan uit dit paradijseiyk
oord vertrekt, staan De Hoog. De Ruiter
en Pauwels met hun ploegleider op het
station en wanneer de Bartali's en Ro-
bie's zich over de Aubisque werken of
tegen de Tourmalet opklauteren, zullen
zij op weg zijn naar het- verre vader
land, toch een beetje spytig, dat de Tour
voor hen is afgelopen.
Laat ons, voordat wij nog eenmaal
praten over die zondvloed van tegen
slagen, eerst vaststellen, dat het deze
equipe ontbrak aan kwaliteit. Het beste
wat er van deze ploeg kan worden ge
zegd, is zonder twijfel, dat alle narigheid
in een grote pot is gedaan en dat ieder
van hen en wel speciaal ieder van de
laatste drie zijn passie daaruit heeft ga-
nomen. Dat zij elkaar niet in de narig
heid hebben laten zitten en dat een
pechvogél, die moest achterblijven, on
middellijk en ongevraagd een ploeg-
makker zag afstappen, die hem zou hel
pen om weer bij te komen. Misschien is
dit principe te ver doorgevoerd. Mis
schien had onze best-geplaatste man De
Ruiter, tussen San Sebastian en Pau
zj.ih ploegmakkers wel „in de steek moe
ten laten", om te proberen althans het
gezicht van de Nederlandse representa
tie in de Tour te redden. Ook al was
het geen aanlokkelijk vooruitzicht, wan
neer hij eenzaam en nameloos verloren
in de massa de infernale tocht door de
bergen had moeten beginnen. Nu werd
de nederlaag in Pau compleet, een neder
laag, die zeker ook het gevolg was van'
het gebrek aan kwaliteit en in enkele
gevallen van moreel. Maar toch ook een
nederlaag, die in sterke mate een ma
teriële was.
De Italianen, de Fransen, de Luxem
burgers en Belgen door hun fabrieken
of bonden gesteund met het beste ma
teriaal, dat de rijwielindustrie op het
ogenblik oplevert, kunnen gemakkelijk
hun neus ophalen om die vertwijfeld
worstelende mannen in de achterhoede.
De heren Bartali, Coppi en Magni op
hun piekfijne Pederelli's, hebben tussen
Parijs en Pau tezamen nog niet één
lekke band gehad, de Luxemburgers
telden er bij elkaar drie, de Belgen zes.
de Nederlanders op het materiaal van
de Tour.64!
Daarmee is het excuus natuurlijk niet
volledig, maar het zou toch wel eens
interessant zijn om na te gaan, waar
vele eerste-rangs-artisten in het alge
meen klassement op het ogenblik zou
den vertoeven, wanneer zij evenveel in
spanning hadden moeten leveren als de
Nederlanders om zoveel tijdverlies en
uitputtende moeite weer goed te maken
Bij de Italianen is gisteren voor het
eerst de champagne op tafel gekomen
ter ere van de 28-jarige cadet Fiorento
Magni, want niet Bartali of Coppi, maar
dt slanke Casteüaan, met zijn flonke
rende ogen zorgde voor het eerste succes
van de Azuri; niet de maestro in het
vak, maar de jonge debutant in de Tour
ontrukte Marinelli de gele trui.
Mag daaruit de conclusie worden ge
trokken, dat Magni betere kansen heeft
dan de heren Gino en Fausto? Volstrekt
niet. Op de eerste plaats zal in de ber
gen moeten blijken, of Magni inderdaad
volledig meekan. Vervolgens is er nog
altijd zo iemand als een zekere dictator
Binda in de Tour en wanneer Binda
meent, dat Bartali of Coppi en niemand
anders de zegepalm aan het rood-wit-
groen moet hechten, zal het wel schade
lijk zijn voor de gezondheid van Fioren
to wanneer hij zich daartegen probeert
te verzetten. Maar voorlopig is het nog
de vraag of de grootsinjeuren inderdaad
kans zullen zien hun landgenoot te be
reiken. Zolang de beide grootmeesters
nog meer dan twintig en dertig minu
ten op de gele trui achter zijn, is Magni
aan de. kop nog een kostbare pion voor
het Italiaanse succes. Zonder hem was
de eerste slag voor de Belgen, de Fran
sen en de Zwitsers geweest, maar in
Luchon?
Gisteren arriveerde uit Londen Sir P. Ha
re wood, een neef van de Engelse Koning op
Schiphol. Sir Harewood zal een week in
Nederland blijven. Hij is speciaal overgevlo
gen om enkele manifestaties van het Hol
land Festival bij te wonen.
Van Britse zijde te Berlqn vernam
Reuter gisteren, dat de Sovjet-Russi
sche autoriteiten te Helmstedt Maan
dag vier tot zes Duitse vrachtauto's
per uur doorlieten, in plaats van
vier, zoals Zondag. Voor het grens
station stond echter nog een rij van
vüftig vrachtwagens te wachten.
De Britse autoriteiten hebben nog
geen officieel antwoord van de Rus
sen ontvangen op hun protest tegen
de Zondag bij Helmstedt ingestelde
„kleine blokkade".
Als tegenmaatregel tegen de houding
van de Sovjets bij Helmstedt zouden
de Britten alle vrachtautoverkeer naar
de Sovjetzone ophouden, totdat alle
'n Steek of 'n scheut hier en daar
komt ge nog wel te boven.
Maar wee als Rheumatiek zich vastzet.
Welk mens bij zijn volle verstand, zal het
zo ver laten komen? Zulke aanwijzingen
zijn een reden te meer om van vandaag-
op-morgen met de weldadige Kruschen-
kuur te beginnen De zes mineralen zouten
van Kruschen stimuleren van de eerste oag
af met de jaren verslapte bloedzuiverende
organen en brengen die al gauw weer hele
maal op gang. Als lever, nieren en inge
wanden op natuurlijke wijze hun werk,
doen, kunnen onzuiverheden in het bloed
zich niet vastzetten Die worden dan radi
caal afgevoerd langs natuurlijke weg en
zijn nooit meer oorzaak van pijnen, die U
nu in Uw bewegingen belemmeren en U het
leven vergallen. Weifel niet langer, begin
vandaag met Kruschen. In Uw eigen belang.
Kruschen is verkrijgbaar bij alle Apothe
kers en Drogisten. (Adv.)
DINSDAG
HILVERSUM I, 301 m. - 18.00 Klaa8
van Beeck, 18.20 sport, 18.30 strijdkr.,
19.00 nieuws, 19.15 sextet, 19.30 dit is
leven, 19.45 wederopbouw, 20.00 nieuws,
20.05 viool en piano, 21.25 vragen, 21.35
zang en vleugel, 22.00 kamerork., 22.45
Avondgebed, 23.00 nieuws, 23.15 piano,
23.25 Beethoven.
HILVERSUM II, 415 m. - Na 18 uur
ook 245 en 1875 m. - 18.00 nieuws, 18.15
piano, 18.30 lezing, 19.00 Parijse brief,
19.05 gram., 19.15 lezing, 19.30 zang, 20.00
nieuws, 20.05 commentaar. 20.15 Phila-
delphia-ork., 21.00 „Wie z'n hoed is dat?",
21.25 buitenl. overz., 21.40 Metropole-ork.,
22.20 luisterspel, 22.35 piano, 23.00 nieuws,
23.15 gram.
WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m. - 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 7.30 gram., 7.45 woord voor
de dag, 8.00 nieuws, 8.15 Te Deum, 8.45
gram.. 9.00 jonge zieken, 9.30 trio, 10.00
gram., 10.30 Morgendienst, 11.00 confe
rentie. 12.00 harmonie, 12.30 mededelin
gen, 12.33 trio, 13.00 nieuws, 13.15 „Vrti
en Blij", 13.45 symphonie. 15.10 sextet,
15.50 trio, 16.15 jeugd, 17.30 kwintet.
HILVERSUM II, 415 m. - Vóór 10 uur
ook 245 m. - 7.00 nieuws, 7.18 selecties.
8.00 nieuws, 8.15 gram., 8.50 vrouw, 9.00
symph.-ork., 10.00 lezing. 10.05 Morgen
wijding, 10.20 kookpr., 10.35 vrouw, U.OC
non stop progr., 12.00 Accordeola, 12.30
mededelingen. 12.33 lezing, 12.38 Jooan
Jong, 13.00 nieuws, 13.15 kalender. 13.20
gram., 14.00 voordracht, 14.15 kamermu
ziek, 15.00 zieken. 15.30 kinderkoor, ;5.50
jeugd, 16.00 ork., 16.15 kleuters, 16.30
vragen vrij, 16.55 jeugd, 17.15 sextet,
17.45 Suriname.
40
„Dan gaan we naar huis", zeiden een
paar oude boeren, die reeds meermalen
gegeeuwd hadden.
„Hier blijven. Nee" werd er ge
schreeuwd. „Jan, hou de deur dicht".
Jan Siegens had steeds bij de schuur
deur gestaan. Hij had weinig gezegd,
te bang als hij was, dat iemand on
voorzichtig zou zijn met vuur en zijn
huis in brand steken.
„Kom, vooruit Jan. Neem de leiding.
Anders gaan we nooit meer weg". Plot
seling waren allen het er over eens
dat Jan Siegens de vergadering zou lei
den. Er kwam een kring om hem heen
en het werd stil.
„Alla Jan".
„Stil"
Toen begon Jan.
„Mensen, we zijn het er over eens,
dat de kerk van het dorp niet uitge
breid hoeft te worden. Hier moet er
een komen. En een school. We hebben
volk genoeg en ook kinderen.
^en jjemornPel ging door de aanwe
zigen. Minder uit goedkeuring, dan om
de spreker aan te sporen voort te maken
en tot een geruststellende conclusie ve
komen.
„Dat zal geld kosten, veel geld. En
wij moeten het betalen. Aan praten
hebben we niets. Er moet geld opge
haald worden. Anders zitten we over
honderd jaar nog zo en we moeten ons
•geld eerder bij elkaar hebben als de
pastoor".
De laatste zin zei hij heftig. Hij voel
de een tegenstander.
„We hebben vanavond de zaak gron
dig besproken. We zijn het nog niet
volkomen met elkaar eens, maar dat
kan later komen. We moeten eerst geld
hebben en grond. Daarom moeten wij
een comité oprichten dat er voor zorgt.
Morgen moet ge alle mensen afgaan om
te vragen hoeveel zij willen geven. Le
nen kan ook al. Als we weten hoeveel
geld we hebben en waar onze grond
ligt kunnen we verder praten. Is dat
afgesproken?"
Toch voldeed oris deze toespraak
maar half. Wij hadden gehoopt met al
les klaar te komen. Nu werd ons dui
delijk, dat we nog helemaal vooraan
stonden en dat alles in de lucht hing.
zolang we geen basis hadden. Maar we
zouden slagen.
De vergadering was nog niet afgelo
pen. Eerst moest er een comité ge
vormd worden. „De kerkmeesters",
werden ze reeds genoemd. Jan Siegens
was de eerste. Daarna werd Geert Ba
kers genoemd. Hij had ons hier bijeen
geroepen.
„Hij is nog zo jong", riep men be
denkelijk.
„We moeten ook jonge mensen heb
ben", was het antwoord.
„Als de kerk er staat zal hij wel
grijze haren hebben", meende een pes
simist.
„Ik zal hem wel in toom houden
riep Jan Siegens. Hij begon er plezier
in te krijgen.
„Nummer drie".
Na enkele namen, waarop gelachen
werd, stelde men Knelis Aarts voor.
Hij was een oude boer met niet veel
woorden. Zijn boerderij stond een twin
tig minuten de hei in. Ze was niets bij
zonders, maar Knelis moest het hele
maal alleen doen en zijn vrouw was zie
kelijk.
„Dat is nog zo slecht niet", zei ié
mand naast me.
„Mardjen, Knelis, vooruit", riep er
een.
Niemand had er iets op tegen. Kne
lis ging bij Jan Siegens en Geert Ba
kers staan.
„En nu de vierde," riep Jan Siegens,
die zich steeds meer voorzitter voelde.
Maar het antwoord bleef uit.
„Mensen, ik geloof, dat jullie niemand
wilt noemen, omdat je het graag alle
maal zelf wordt. Maar dat gaat niet, want
dan krijgen we een Jodenkerk. Nog één
er bij en we zijn er. Wie is dart? Nie
mand?
En we hebben nog zo'n goeie in ons
midden. Weten jullie hem niet? Gerrit
Jan Stevens zou het wel weten. Hij zou
zeggen, neem mijn opvolger. Die hoort er
op de eerste plaats bij. Hij is uw leider
zo gezegd van nature. Wat vinden jullie
van Piet Gerrits?"
Ik kreeg een kleur toen zo onver
wachts mijn naam genoemd werd. Ik
was nog geen achttien en mijn oom ver
zorgde nog steeds het familiegoed. Ik
had verwacht dat hij zou worden opge
roepen.
„Als hij achttien jaar wordt komt hij
toch aan het hoofd van de familie staan."
kondigde Jan af, ofschoon er nog nooit
over gesproken was." Dan krijgen we al
lemaal met hem te maken. Me dunkt, hij
moest er maar bijkomen. Dan hebben we
meteen een penningmeester. Want hij zal
verstand van centen hebben."
De mensen haddden er wel wat op te
gen. Dat voel je heel goed als het over je
zelf gaat. Veel mensen vonden mij te
jong, zeker als Geert Bakers er ook al
bij was. Maar als er één jonge bij hoorde,
was ik het.
„En Geert Bakers er nu weer uitzetten,
gaat ook niet," drong Jan Siegens zijn
beslissing op. „Zijn er soms die het an
ders houden?"
Er kwam geen uitdrukkelijke tegen
stand.
„Dan verklaar ik bij dezen het comité
gevormd. Wij zijn met vier mensen, twee
oude en twee jonge. Wij zullen ons best
doen, tot heil van ons allen. En nu kun
nen we naar huis gaan. Morgen hoort u
wel nader van ons. Zet de brandkast
maar open. Hoe meer we krijgen, hoe
liever."
Jan draaide zich om en gooide de
schuurdeur open. De rook viel naar bui
ten en een langzame kou omvatte pns.
Het was over middernacht en de meeste
mensen gingen snel naar huis. Slechts
enkelen bleven langs de weg nog wat na
praten.
Wij gaan nog een bakse koffie drinken,
zei Jan tot zijn comité-leden. Hij was een
goed voorzitter.
Wij volgden hem het voorhuis in. Zijn
vrouw zat nog op en de tafel was ge
dekt. Op ons had ze echter niet gere
kend. Daarom moest, onderwijl Jan al
het gebeurde vertelde, zij koffie bijzet
ten en mik snijden. Ook kwam er ham
op tafel en wij aten een goede boterham.
„Ik wist niet, dat je van praten zo
veel honger kreeg," zei Jan.
„Je zult het nog wel meer ondervin
den," werd hem geantwoord. „Het zal
de laatste vergadering niet zijn. En
voordat wij het met elkaar eens zijn."
„We zijn het allemaal eens: er moet
een kerk komen. Bij ons. En morgen
gaan we het geld ophalen. Je zult zien,
hoe gauw dat klaar is. Over een half
jaar is de bisschop hier."
Jan werd vrijmoedig. Het voorzitter
schap scheen hem een hoge dunk te ge
ven. Hij zag alles gemakkelijk. Maar
aanstonds kwam hij weer ter zake: „Mor
gen moeten wij er op uit. Nu zijn de
mensen warm. We moeten het geld heb
ben voor ze er spijt van krijgen."
Nadat wij twee aan twee een oude
en een jonge alle huizen verdeeld had
den. gingen wij heen.
Wij dachten in een dag met het werk
klaar te komen. We deden er bijna heel
de week over. Want in elk huis moest
de vergadering herhaald worden. En nu
waren de vrouwen er ook bij.
(Wordt vervolgd)
wagens met goederen voor Berlijn zijn
doorgelaten. Later werd dit echter te
Berlijn door een officiële Britse woord
voerder ontkend.
In West-Berlijnse zakenkringen zei
men te geloven, dat de hoofdoorzaak
van de nieuwe Russische maatregelen
de Russische alarmstemming is over
de groeiende ontevredenheid in Oost-
Duitsland over het gebrek aan ver-
bruiksgoederen. Men verklaarde dat de
Russen voelen, dat zij de West-Berlijn
se handafc moeten beperken, opdat Ber
lijn niet zulk een attractieve „etalage"
voor de Oost-Duitsers zou worden.
Precies op tijd vertrok Maandag
avond de eerste Britse passagierstrein
sinds het eind van -de spoorwegstaking
in West-Berlijn van het station Char-
lottenburg naar de Britse zone via
Helmstedt. Ook de eerste Amerikaanse
passagierstrein verliet de stad dezelfde
avond.
Generaal-majoor Kotikof, de sovjet-
Russische commandant van Berlijn,
heeft heden een schrifteiyke bevesti
ging gegeven van zqn aanvaarding van
de Westelijke uitnodiging voor bespre
kingen over handel en vervoer. Vol
gens Westeiyke bronnen zullen de
nieuwe Russische beperkingen van het
vervoer naar Berlijn bijna zeker het
eerste punt op de agenda vormen.
Wegens grondmist moest de lucht
brug Maandagochtend worden stop
gezet. De goederentreinen uit het
Westen komen ongehinderd en op tyd
te Berlijn aan.
Zondag j.L, na de priesterwijding van
dertig neomisten, werden op het moe
derhuis van oe Congregatie van de H.
Jozef te Mill Hill (Engeland) de vol
gende benoemingen voor de Neder
landse fathers der congregatie bekend
gemaakt:
Missies. Rawalpindi: fr. G. Verhey,
Zeddam; Boven Nijl: fr. L. van de Salm,
Zoeterwouae; de neomisten frs. H. v.
Dijk, Zeeland .(N.-B.); P. Molenaar,
Edam; J. Roland, Den Haag; broeders:
Dominic van Kuyk, Arnhem; Marinus
Boonman, Schoore (Zld.); Alexius
Groenen, Schoonhoven;
Basangkusu: neomist fr. C. Somme-
ling, Oegstgeest (na studies te Antwer
pen). Broeders: Winnifred Veldhuis,
Beverwijk; Philip Bruggeman. Olden-
zaal; Melchior Hosman, Bussum.
Philippijnen: fr. B. Holterichs, Assen.
Kameroen: neomisten frs. H. Avskamp,
Overdinkel; H. van Dongen, Zeeland
(N.-B.). Kisumu: fr. J. van Pinxteren,
Rosmalen; fr. H. Lammers, Vlodrop;
neomist fr. J. Nijhuis, De Lutte. Broe
ders Rafaël Vlaar. Opmeer Linus van
Diepen, Obdam. Kodokk: fr. J. Meijer,
Amsterdam. Kampala: fr. J. Slaman,
Purmerend; neomist H. Steegmans,
Roermon; broeder Alphons P. H. La-
mers, Utrecht.
Colleges: Mill Hill: broeder Bovo de
Zeeuw, Amsterdam. Freshfield: broeder
Plechelmus Smits Roosendaal. Roosen
daal: broeders Herbert Sanders, Til
burg; Mauritius van aer Vlak, Kwints-
heul. Tilburg: rev. E. Bisschop, rector,
Tilburg; fr. H. Hegge, Kloosterburen;
neomist fr. H. van Tilborg. Rotterdam;
broeder Guido Schouten, Alkmaar.
Hoorn: fr. J. van den Akker, Zoeter-
woude; neomisten fr. P. ,van Gestel,
Tilburg; A. Raaymakers, Tilburg; H.
Janssen. Baarlo; broeders George
Nankman, Groningen en Gabriël van de
Eerden. Lisse. Haelen: P. de Ruijter,
Heemskerk; broeders Edwar Wachters,
Groningen; Willibala Slijkerman, Ber
gen (N.-H.). Freshford: neomist fr. G.
Mertens, Weert. Vrijland: fr. L. Leden-
steijn. Winterswijk. Oosterbeek: frs. A.
Mulder. Oldenzaal; H. Brouwer, Alphen
a. d'. Rijn. Organisatie: frs. G. van Don
gen. Blerick; J. Willemen, Rijen (N.-B.);
A. Liebrand, Den Bosch.
Verdere studies. Rome: neomisten C.
Breed. Alkmaar; H. Olislagers. Oerle.
Nederland: frs. A. Burm, Nieuw Na
men; N. Konings, Volendam; neomist
fr. H. Hermans. Helden.
De Franse ambassadeur, de heer Jean Ri-
vière, gaat ons land verlaten. Hij zal zijn
diplomatieke post hier in September ver
wisselen met die ln Praag.
