VIER EN VEERTIG WANDELAARS GEVEN OP
IN GEVECHT TEGEN HITTE
Vandaag door Land van Maas
Waal
en
m
HET DOMEIN DER VROUW
De
de
„Staakt het vuren"-conferentie
te Djocja begonnen
Republikeinen willen Truman's
voorstel financieel halveren
ZOMER,
W erkelijkheidszin
ZIEKENKOSTJES
Geen spoedig einde verwacht
vacant ie
en de jurk
W'
SCHOENEN
SHOW
HET GEZEGEND
GESLACHT
op een
DE VROEGTE WINT
Kinderen graven een
vliegtuigbom op
Gevangenisstraf tegen
soldaten geëist
De Amerikaanse militaire steun
Franse kabinetscrisis
voorkomen
Groenten-export naar
Oost-Duitsland
N.R.K.M. congresseert
2
WOENSDAG 27 JULI W49
PAGINA 3
VIERDAAGSE AFSTANDSMARSEN
Door Eist
Indeling voetbalcompetitie
gehandhaafd
Ned. Waterpoloze vental
voor a.s. Zondag
I*rins Bernhard bij Concours
Hippique in White City
ned. kanovaarders
OVER HET KANAAL
DE VIERDAAGSE
3eMARSDAG 28 JULI
fff
„K.L.M.'-binnenlandli jnen
yjbatfi
I ij
Zal leger der Westerse Unie anderhalf
millioen man sterk worden?
Vechtpartij in Assemblee
Technisch crediet aan
de middenstand
voedselpakketten
naar heel Duitsland
Roman door
G ASTER O.f.m. Cap.
Nieuwe bisschoppen
voor Tsjechoslowakije
Verzoek om repatriëring
(Van onze redacteur)
Bet grote Vïerdaagse-Ieger, dat vanmorgen zingend het Land van Maas en
'*aai introk, heeft zijn eerste slachtoffers achter moeten laten in de broeiende
Zonnewarmte van gisteren, die de wandelaars op hun tocht door de Betuwe
bloest en trotseren. Hadden zich aanvankelijk 7730 wandel-enthousiasten aan
gemeld, 7220 lieten zich Maandag voor de mars inschrijven en 7204 verschenen
gistermorgen aan de start, van wie er 7160 de eindstreep haalden. De
Wakende zon, die ongenadig brandde boven de dijken, die het Land van Rijn,
"aal en Linge omsluiten, verzengden de moed en het uithoudingsvermogen
vier en veertig tippelaars, die gistermorgen met de beste voornemens
bbzield de strijd tegen de kilometers aanbonden.
pen Marechaussées. de Belgische Com
mando- en Parachutistentroepen, de
mannen van de Luchtstrijdkrachten en
de fiere, schijnbaar onoverwinnelijke
Mariniers, de Politie, de Brandweer, de
P.T.T., het Spoorwegpersoneel en al die
anderen, al die duizenden van alle rang
en stand, zij allen trokken langs, onder
voortdurend applaus van de bevolking
van Eist, die zich in grote getale langs
de weg had geschaard.
De generaal A. C. T. Opsomer, com
manderend generaal van de troepen te
velde, bracht zijn jongens in Eist een
bezoek en bezocht later op de middag
het Vierdaagse-Hospitaal. dat in Nijme
gen is ingericht en voorlopig nog maar
heel weinig te doen heeft. Ook de oud
gezant van België, de majoor der para
chutisten Cassart, bezocht zijn jongens
en uitte zijn grote voldoening over hun
prestaties. Die eerste dag was voor de
Belgen erg gemakkelijk geweest. Geen
blaren, geen zorgen, slechts een vrolijk
lied. Dat was hun parool en zij hielden
zich eraan. „Wij zijn met drie en dertig
man begonnen en zullen met drie en
dertig man uitscheiden", aldus een Bel
gisch parachutist, die daaraan toevoeg
de „waar een parachutist aan begint,
dat moet hij ook volbrengen". Dat is
mannentaal, gesproken door stoere
jonge kerels, die veel overeenstemming
vertonen met de fiere Nederlandse
Mariniers
Vandaag is het de dag van Wychen,
waar vanmorgen 7098 waandelaars aan
kwamen, want behalve de vier en veer
tig uitvallers van gisteren verschenen
62 personen niet aan de start
van het tweede traject. Wychen slooft
zich altijd uit en ook nu weer vonden
de tippelaars er alles wat hun hart
maar kan wensen. Via Beuningen en
Druten waren zij Maas en Waal door
getrokken en over Bergharen hadden
zij Wychen bereikt, waar de grote rust
werd gehouden en de tocht weer werd
voortgezet naar het einde van de eer
ste helft.
Maar ondanks de warmte, ondanks de
dikwijls broeiende temperatuur en de
Onweersdreigingen in de strakke lucht
l^erd deze eerste marsdag een feest; een
*®est van broederschap, een feest van
üe sport. Uitbundig en blij trok het zin-
Sende leger der duizenden door het
Schone land, lachend en opgetogen in
®en levensvreugde, die straalde van de
duizenden gezichten en die warmer en
Voller was dan de hitte van de zon. Van
öe koelte in de eerste ochtenduren
blaakten zeer velen gebruik om zonder
"istpauze het grootste deel van het par
uur af te leggen en om 7 uur ontmoet
en wij de eerste 55-kilometer-lopers
Jeeds voorbij Elden op weg naar Driel.
~n rond 8 uur trokken de eersten reeds
door Eist, de hoofdstad van de Betuwe,
parel van Hollands fruittuin. Majoor
de
®('eunese, de onversaagde leider van
ueze Vierdaagse, was in zijn nopjes. Het
bop gesmeerd. En met groot enthousi
asme kon hij in het Elster gemeentehuis,
ra®r de Vierdaagse-autoriteiten door
burgemeester W. M. C. Klijn werden
Pbtvangen, uitroepen, dat Eist en de
vierdaagse elkaar gevonden hebben.
v°or de derde maal trok het Vierdaag-
•e-leger thans door Eist, nadat vele
Technische moeilijkheden er oorzaak van
JVaren dat voorheen Eist links bleef
'ggen. Maar deze Betuwse stad heeft
ich een eervolle plaats verworven in
rij der Vierdaagse-steden. De Vier-
jaagse voelt zich in Eist thuis, evenals
het geval is in Wychen, in Grave,
bi Cuyck en in Groesbeek.
De vlaggen der Benelux sierden de
panden van de raadzaal in het gemeen-
,enuis en bij het zien daarvan begon
bet idealisme van maj. Breunese te
|™eien. Volgend jaar, aldus de majoor,
fbl de Vierdaagse niet alleen meer staan
jb het teken van de Benelux, maar in
®t van de West-Europese Unie.
terwijl deze woorden werden ge-
"uroken tierelierde het Belgisch militair
Yfuziekcorps voor het gemeentehuis vro-
jlike marsen om de wandelaars het lo-
te veraangenamen. De grote groe-
Naar wij vernemen, heeft het be
duur van de K.N.V.B. besloten de
indeling voor de compe-
91950 te handhaven op zes
biiz j6n e,lftallen- Begin 1950 zal een
tr„'„°n re bondsvergadering worden
senouden, waarop het competitie-
U^agstuk in zijn volle omvang zal
"°rdcn besproken.
.Voor de interlandwedstrijd tegen Bel-
welke Zondag 31 Juli te Bergen
Zoom wordt gespeeld, is het Neder-
•bhds waterpolozevental als volgt sa
mengesteld:
Doel: Rohner (Robben). Achter: Braa-
5°» (ZIAN), Stam (HZ en PC> en
Ttjctelaar (Robben). Voor: Bijlsma
(Haarlem), Van Feggelen (Meeuwen)
Smol (ZIAN). Reserves: Van Gelder
(HZ en PC) en Cabout (GZC).
®en Nederlandse equipe, die aange
roerd werd door Prins Bernhard, dong
mee in het internationale foxhuntejrs-
oncours in White City voor ploegen
an drie ruiters van dezelfde nationa-
b'eit. De Nederlandse ploeg werd gt>
°Hnd door Prins Bernhard met „Ve-
fonique", M. van Loon met „St. Hu
bert" en P. G. Vos met „Franklin."
De wedstrijd werd gewonnen door
Ierse team. Tweede werd Groot-
tl Dttannië en derde Frankrijk. Ne
tland bezette de vierde plaats met
j1 totaal 27 fouten: 16 voor springen,
Voor weigeren en 8 voor afstands-
vc-rschrij ding.
.Twee Nederlandse kanovaarders ds.
rnilip Meerburg en de journalist Jan
.ah der Linden, beiden uit Maastricht,
gisteravond te Dover gearriveerd,
- en een kwart uur, nadat ze uit Calais
qaren vertrokken. Al is de overtocht
VrS geslaagd, de poging om het record
de Kanaaltocht per kano te ver
bet
(eren is niet gelukt,
j De twee Nederlanders waren op 18
te Maastricht gestart en hadden via
V»bt, Brugge en Duinkerken de haven
v n Calais bereikt. Van plannen om het
büJ?aal over steken hadden ze voor
b vertrek niet gerept.
WjMEGCN
oeske
^O-AO-SO
enhoek
M
OAsseir
9KM
CABTO-4873j
ttuniAOKM Route
30 KM Route
Kleine kinderen, die in eer» ondiepe plek
in de Vecht nabij de spoorbrug van Weesp
speelden, hebben Dinsdagmiddag een onont-
plofte vliegtuigbom opgegraven. Gelukkig
ontdekte de overwegwachter van de Ned
Spoorwegen tijdig het gevaar. Hij waar
schuwde onmiddellijk de Rijkspolitie vair de
groep Weesp en enkele ogenblikken later
waren politiemannen onder leiding van op
perwachtmeester Leegwater ter plaats. Men
constateerde dat het een onontplofte Britse
vliegtuigbom was van naar schatting 100 kg.,
welke vermoedelijk in 1944 toen verschei
dene aanvallen op de spoorbrug zijn gedaan,
werd afgeworpen.
De hulpverleningsdienst van het ministe
rie van Binnenlandse Zaken te Den Haag
zal zo spoedig mogelijk de bom onschadelijk
maken en opruimen. Bovendien zal een
nauwkeurig onderzoek worden ingesteld of
in de omgeving van de brug de gevon
den bom ligt op ongeveer twintig meter af
stand van de spoorlijn nog meer blind
gangers" onder het zand bedolven zijn.
In de vergadering van de Prov. Sta
ten van Limburg heeft een der leden
gevraagd naar de juistheid van geruch
ten als zou de K.L.M. binnenkort haar
binnenlandse luchtlijnen gaan opheffen
wegens exploitatiemoeilijkheden en dat
ook het luchtvaartterrein Zuid-Limburg
niet meer door de K.L.M. zou worden
bevlogen. De Commisaris der Konin
gin heeft hierop medegedeeld, dat hij
van de minister van Waterstaat de me
dedeling had ontvangen dat er een com
missie is ingesteld ter bestudering van
het probleem der „K.L.M.-binnenland-
lijnen", maar dat er nog geen enkele
conclusie bekend is en dat het rapport
dezer commissie nog moet verschijnen.
Berichten over opheffing van dergelijke
luchtlijnen moeten dus op zijn minst
als voorbarig worden beschouwd, zo
werd hier aan toegevoegd.
48. Ongelukkigerwijs gebeurde het éénmaal dat Eric vergat Baldon en Aider
voldoende in het oog te houden. Dat was, toen het vlot dicht onder de kust van
een hem onbekend eiland voer. .Steile rotsen stegen loodrecht uit zee op. Dof kon
Eric de branding horen brullen in de holen welke de zee in de loop der eeuwen
in het gesteente had geslepen. Grote zwermen zeevogels cirkelden rond en krijsten.
En toch, ondanks al deze geluiden, wekten de rotsen een indruk van grote stilte.
„Wat kan dit zijn?*' vroeg Eric terloops aan Halsa, terwijl zij samen de rotsen
gespannen gadesloegen. „Zelden zag ik een somberder kust. Deze rotsen geven je
het gevoel dat er onheil nadert
Hij was zo verdiept in de beschouwing der vreemde rotsen, dat hij de waar
schuwende blik niet opmerkte, welke Baldon zijn enige aanhanger toewierp Toen
slopen de beide trouwelozen voorzichtig om de opgestapelde kisten met goud heen,
die de lading van het vlot vormden. Hun voeten maakten niet het minste gerucht
op het hout. Baldon's ogen bleven een ogenblik op de kisten rusten en vulden zich
met een uitdrukking van wilde hebzucht.
Het volgende moment voelde Eric een hevige stoot in zijn rug. Hij wankelde,
trachtte wanhopig houvast te mnden, doch zijn voeten glipten weg op het ttochiige
dek en met een zachte kreet stortte hij overboord, onmiddellijk gevolgd door Halsa....
Voor het Hoog Militair Gerechtshof
diende Dinsdagmiddag het beroep van
twee soldaten, die „wegens het versprei
den van communistische, opruiende lec
tuur" door de Krijgsraad-Zuid tot acht
maanden gevangenisstraf zijn veroor
deeld. Het waren de 22-jarige Eric M.
uit Haarlem en de 23-jarige P. H. L. uit
Zaandam. De advocaat-fiscaal eiste tegen
eerstgenoemde nu zes maanden gevan
genisstraf en tegen de tweede verdachte
acht maanden.
-55KM Route
50 KM Route
- Spoorlijn £j Kasteel Verjjilegings-
Dinsdag- is te Djocja door republikein-
se en Nederlandse gedelegeerden, als
mede de leden der U.N.C.I., bijgestaan
door hun militaire adviseurs, een begin
gemaakt met de besprekingen over het
uitvaardigen van de order tut het staken
van het vuren. Terwijl de betrokken
partijen allen de noodzakelijkheid inzien
van een zo spoedig mogelijke tot stand
koming hiervan, opdat de machine voor
de Ronde-Tafelconferentie te 's-Graven-
hage in beweging kan worden gezet, was
er gisteren niets dat er op zon kunnen
wijzen, of de besprekingen spoedig zullen
kunnen zijn beëindigd. Alle drie leden
der U.N.C.I., de heren Cochran, Critch-
ley en Herremans, nemen aan het over
leg deel, evenals dr. Van Royen, die de
leiding der onderhandelaars van Neder
landse zijde heeft.
De besprekingen gaan thans over een
practische uitwerking van het in de
overeenkomst tussen de heren Van
Royen en Rum neergelegde beginsel, dat
de Nederlandse en de republikeinse troe
pen gebieden krijgen toegewezen, waarin
zij de rust en orde zulllen handhaven.
Het is niet onmogelijk, dat in de een
of andere vorm een gezamenlijk lichaam
waaraan de Nederlanders en de republi
keinen deel zullen hebben, zal worden
Volgens A.P. zijn de republikeinse
Amerikaanse voorstanders van militaire
hulp aan West-Europa plannen aan het
maken om het door Truman voor wa
penlevering aan het buitenland voorge
stelde bedrag van 1.450.000.000 dollar
aan contanten met meer dan de helft
te verminderen. Het programma van de
president heeft een storm van critiek
ontketend en het is duidelijk, dat tot
nog toe door beide partijen gesteunde
Amerikaanse buitenlandse politiek een
zware proef ondergaat.
Vandenberg en Dulles zouden thans,
samen met de republikeinse afgevaar
digde John M. Vorys, bezig zijn met het
opstellen van een nieuw plan. Krach
tens dit plan zou het Congress een uit
gave van 77.000.000 dollar moeten
goedkeuren, nodig voor het in orde
brengen en verschepen van aanwezige
legervoorraden tot een waarde van
450.000.000 dollar en verder moeten toe
stemmen in het beschikbaar stellen van
200.000.000 dollar voor de aankoop van
nieuw materiaal in Amerika en in het
buitenland. Het nieuwe plan voorziet in
een uitgave van 325.000.000 dollar voor
de voortgezette leveranties aan Grie
kenland en Turkije. Dit bedrag is ook
door de president voor dit doel ge
vraagd, evenals de voornoemde 77 mil
lioen.
Voor de aankoop van nieuw mate
riaal wil hij echter ongeveer 1.000.000.000
dollar besteden.
Robert Taft, de voorzitter van de
politieke commissie van de republi
keinse partij, verklaarde, dat Truman's
voorstel met zich mee zou brengen,
dat het Congress in wezen afstand zou
doen van al zijn bevoegdheden, die be
trekking hebben op de buitenlandse
politiek.
Het Huis van Afgevaardigden zal
Donderdag beginnen met het commis
sie-onderzoek van het wetsontwerp
Het doel van het Amerikaanse mili
taire hulpprogramma werd gisteren door
bevoegde zegslieden te Washington ge
noemd als het gevechtswaardig maken
van een leger van 1.500.000 man der
Westerse Unie. Tegenover deze ander-
half millioen man staat, volgens in
Washington beschikbare cijfers, een
Sovjet-strijdmacht van meer dan vier
millioen.
ingesteld, dat zal werken met bijstand
van de U.N.C.I. en dat de nodige leiding
zal geven aan de plaatselijke organen in
de diverse streken.
Indien het tot een dergelijke vorm van
samenwerking komt, zal het volgens
waarnemers in U.N.C.I.-kringen de vraag
zijn. ot het huidige aantal van veertig
militaire waarnemers der U.N.C.I vol
doende zal zijn.
De burgemeester van Madiun heeft
een verklaring uitgegeven, waarin hij
zegt, dat sedert mëdio-Juni voorbereidin
gen getroffen zijn om verkiezingen voor
de gemeenteraad te houden. Onverant
woordelijke elementen hebben echter
pamfletten en dreigbrieven verspreid
onder alle ingezetenen om hen af te
houden van deelneming aan deze ver
kiezingen, dreigementen, zowel gericht
tegen het leven van de candidaten als
van de kiezers en kiescommissies. Hier
door zijn de burgers, die aan de tot
standkoming van een democratisch be
stuur wilden medewerken door vrees
bevangen en hebben zich teruggetrok
ken. Bijgevolg is het volk beroofd van
zijn vrijheid om zijn kiesrechten uit te
oefenen.
Het Franse kabinet heeft gisteravond
een eind gemaakt aan de crisis, welke
het gevolg was van de goedkeuring door
de minister van Arbeid, Daniel Mayer,
van vacantie-toeslagen voor de employé's
van de Dienst sociale zekerheid. Het ka
binet bereikte overeenstemming over
deze kwestie. Dit werd officieel mede
gedeeld na een speciale bijeenkomst van
het kabinet, gehouden ter bespreking
van het geschil.
Het debat in de nationale Assemblée
over het Atlantische Pact duurt reeds
van Vrijdag voort. Het veranderde gis
teravond in een waar pandemonium.
Communisten en rechtsen vlogen elkaar
in de haren, sloegen eikaars brillen af,
deelden stompen uit en schopten letter
lijk „links en rechts". Een van de
hoogmogende heren moest de zaal ver
laten met een bloedneus en een ge
scheurde lip. Zelfs nadat de 77-jarige
president Edouard Herriot de zitting ge
schorst had en de Assemblée tot rust
had gebracht, ging het rumoer op de
tribunes verder.
Vanmorgen heeft de Franse Natio
nale Vergadering gestemd vóór de rati
ficatie van het Noord Atl. Pact.
Donderdag 28 Juli, 19.45 uur, zal over
Hilversum I in de rubriek „De R.V.D.
antwoordt" een radiovraaggesprek wor
den uitgezonden met de heer J. E.
Foekens, hoofd van de afdeling financiën
van de directie voor de middenstand.
In dit vraaggesprek zal een toelichting
worden gegeven op enkele wijzigingen
in het technisch erediet aan de midden
stand.
Eindelijk is er dan een
beetje zomer, maar
misschien heeft hij zich
al weer teruggetrokken als
deze regels U onder de ogen
komen. De laatste week van
de uitverkoop is door velen
gebruikt om nóg eens te
gaan neuzen tussen de rek
ken met puntloze jurkjes.
Aan katoen zullen ze er niet
heel veel meer vinden. Ook
katoen aan het stuk is er nog
nauwelijks, om niet te zeg
gen helemaal niet. Het ver
driet ons, want er gaat niets
boven katoen, noch in dra
gen, noch in onderhoud en
het kan tegen alle stootjes
die een jurk of een rok in
de vacantie pleegt te krijgen.
Hoe eenvoudig 'n vrouw
haar vacantiekleren kiest,
én voor zichzelf én eventu
eel voor haar kinderen, hoe
minder soesah ze zichzelf op
de hals haalt. Eén stevige en
één katoenen (of wat dit
remplaceert) rok, een paar
wasbare blouses, een truitje
en een vest, misschien nog
een windjak, kan voor een
buitenvacantie genoeg zijn.
Wil men er iets meer werk
van maken, dan neemt men
nog een wasbaar zomerjurk
je, mee, waarover een bole-
rootje kan gedragen, zoals
dat nu de grote mode is en
wat eigenlijk heel prac-
tisch is, want men is er
iets meer gekleed mee zon
der dat de mantel ermee
is gemoeid.
Bijgaand jurkje, van Ame
rikaanse afkomst, is van wit
linnen met rood en wit ge
nopte brede ceintuur en re
vers aan de bolero. Men zou,
wanneer men in de uitver
koop zo gelukkig is geweest
om een lap nopjesgoed te
vinden, deze samenstelling
kunnen omdraaien en een
genopt jurkje maken, wat
veel minder besmettelijk is,
met witte revers en cein
tuur. Want het is voor de
vacaptiedagen zaak, om jur
ken te hebben waar men
niet gauw een vlek of wat
smoezeligheid op ziet. Ruit
jes bieden bijvoorbeeld dit
voordeel. Daarentegen schijnt
groen een mysterieuze aan
trekkingskracht voor vlek
ken te hebben, wij ervaren
dit altijd weer zelf en weten
het ook uit ervaring van an
deren! Wit heeft, vooral voor
jongeren, altijd een zeer
grote charme, mitshet
Amerikaans jurkje van wit tin
nen met rood en wit genopte
ceintuur en revers op de bolero.
smetteloos is. Wie een wit
jurkje mee neemt, haalt zich
ongetwijfeld daarmee een
was- en strijkuurtje op de
hals. „Wie mooi wil zijn,
moet daar wat voor over
hebben".
ASTRID
'ij zouden er niet aan
gedacht hebben van
daag uit te weiden
over een modeshow, die wij
dezer dagen hebben gezien,
wanneer deze show niet zo'n
duidelijk bewijs had gevormd
voor de werkelijkheidszin
van onze Nederlandse fabri
kanten.
In Kaatsheuvel, een Bra
bants dorpje, dat beroemd is
om zijn natuurschoon en om
zijn schoenenindustrie, werd
een tentoonstelling gehouden
onder de naam „De Schoen
1949". Meer dan dertig fabri
kanten hadden daar de mon
sters voor het komende na
jaar uitgestald. Nu is het be
kijken van een tentoonstel
ling voor een niet-belangheb-
bende altijd een vermoeiende
bezigheid. Daarom juichten
wij het bijzonder toe, dat der
tien van de genoemde fabri
kanten de handen ineen had
den geslagen en tezamen 'n
modeshow van sehoeisel had
den gearrangeerd. Op deze
show werden van elk van
deze fabrikanten drie of vier
modellen getoond. Zo kreeg
men een rustig en goed over
zicht van het voornaamste
nieuws, dat de schoenen
wereld voor het a.s.-najaar
voor ons heeft uitgedacht. In
het kort kunnen wij zeggen,
dat de nieuwe modellen uit
muntten door draagbaarheid
en eenvoud. De grote meer
derheid werd gevormd door
sport-, wandel- en geklede
schoenen. Deze waren echter
zo ontworpen, dat men zeer
goéd ook de eenvoudige
sportschoen bij een middag
toiletje en de geklede schoen
bij een mantel- of sportpakje
kon dragen. Dit kwam vooral
omdat men hier voor de
sportschoenen afstand had
gedaan- van de wel zeer so
lide, maar weinig elegante
zware zolen, die de laatste
jaren zoveel opgang maak
ten. Een laag of half hoog
bekleed hakje vond men on
der de sport- en wandel
schoen, terwijl de meer ge
klede schoen over het alge
meen wel een hoge, maar niet
meer overdreven dunne hak
had. De stevige, maar toch
mooi gevormde nieuwe hak
ken leveren voor de draag
ster bij het gaan veel minder
moeilijkheden op.
Het is natuurlijk erg pret
tig als wij bij elke japon of
mantel 'n apart paar schoen
tjes kunnen hebben, maar
waar er maar weinig vrou
wen zijn, die zich dat kunnen
veroorloven, is het prettig te
constateren, dat de fabrikan
ten hun best doen hun pro
ducten veelzijdig bruikbaar
te maken. Als men daarbij
nog in aanmerking neemt,
dat de prijsklasse van deze
modellen de middelklasse is,
zult u het met me eens zijn,
dat deze show een vermel
ding wel waard was.
In ieder gezin kan het
voorkomen dat er zieken zijn,
daarom willen wij enkele
wenken geven aangaande het
klaarmaken van ziekenkost-
jes. Voedzame zachte ge
rechten zijn over het alge
meen echt geschikt voor zie
ken, maar afwisseling is
noodzakelijk, zowel om de
eetlust te bevorderen als om
te zorgen dat de zieke alle
noodzakelijke voedingsstof
fen, nodig voor de opbouw,
dus zijn herstel, krijgt.
Vers voedsel van goede
kwaliteit is niet alleen het
smakelijkst maar ook het
meest voedzaam. Zo bevat
frisse, verse groente meer vi
tamines, dan verlepte of ge
zouten.
Vruchten zijn voor zieken
en herstellenden niet alleen
een lekkernij, maar ook be
langrijk voedsel door hun
gehalte aan vitamines en
zouten.
Als er niet voldoende ver
se groente en vers fruit te
krijgen is, zijn de blikgroen-
ten en -vruchten, de in fles
sen ingemaakte en de bevro
ren groenten en vruchten
een goede vervanging.
Melk, eieren en boter
moeten zo vers mogelijk zijn
en goed bewaard worden:
koel en donker (melk eerst
gekookt). Daarentegen zijn
oudbakken en geroosterd
(geheel droog) brood lichter
verteerbaar dan vers brood.
Ook bruinbrood kan worden
gebruikt; dat bevat meer vi
tamines en zouten dan wit
brood.
De dranken zijn van be
lang om de dorst te lessen
en ook wegens de voedings
waarde, die ze kunnen heb
ben-
Dikwijls gaan dranken er
gemakkelijker in dan vast
voedsel. Ze kunnen op een
eenvoudige manier voedza
mer worden gemaakt: door
er ei, room, gecondenseerde
melk, boter en dergelijke
aan toe te voegen.
Iemand die ziek is, is kies
keuriger dan anders, daar
om moet het voedsel met ex
tra zorg bereid worden.
Flauwe kostjes bevallen over
het algemeen het best. Maak
het eten daarom niet te zout,
noch te zuur of te zoet. Spe
cerijen worden voor zieken
meestal niet gebruikt. Op
gewarmde groenten en aard
appelen zijn niet smakelijk
en minder voedzaam dan ver
se. Geef daarom een zieke
nooit opgewarmd eten.
Maak verder de porties
klein en dien het eten sma
kelijk op. vooral niet lauw.
Ook is het beter de pa
tiënt, die over het algemeen
weinig honger zal hebben,
niet te veel te laten meele
ven met de voorbereidingen
van het eten. Houd de keu
kendeur dicht.
Op vragen van het Tweede Kamerlid
Borst (CPN) betreffende het voeren van
onderhandelingen om te komen tot een
compensatie-overeenkomst voor Neder
land met de Russische zone in Duitsland
heeft minister Mansholt het volgende
geantwoord:
Inderdaad worden reeds 'sedert enige
tijd door het bedrijfsleven pogingen
aangewend om met de Russische zone
van Duitsland tot een compensatie
transactie te komen, waarin tot een be
drag van ca. f 2.500.000 aan groenten en
fruit is opgenomen. De tegenleveringen
betreffen hoofdzakelijk gebruiksartike
len, welke slechts van beperkte econo
mische waarde zijn. Deze onderhande
lingen zijn thans zover gevorderd, dat
genoemde transactie op 12 Juli door de
Nederlandse instanties is goedgekeurd.
Bovendien is op dezelfde datum nog een
transactie, waarin voor f 1.500.000 aan
groenten is opgenomen, goedgekeurd.
Dat niet eerder groenten konden wor
den geëxporteerd, is een gevolg van het
feit, dat zonder deze compensatie-trans-,
acties geen invoervergunning voor
groenten en fruit van de autoriteiten
der Russische zone van Duitsland kon
worden verkregen.
Deen Kay Werner Nielsen heeft
êew avnoci een achtervolgingswedstrijd
t>)r7°nnen tegen de Nederlandse kam-
Wim van Est.
ge a5z wij vernemen, is het sinds eni-
st aJW voor particulieren mogelijk
*0aöaard-voedselpakketten naar alle
doen Van Duitsland, inclusief Berlijn, te
lijk zenden. De regering heeft name-
h'sat' Stemming gegeven aan de orga-
ihia.- s' aangesloten bij de contactcom-
Wd'ei Culturele Betrekkingen Duits-
tie„ 'evenmiddelen aan zusterorganisa-
laf,'f1 de Westelijke zones van Duits-
taal zenden, tot een gezamenlijk to-
Van 2000 pakketten per maand.
Wjk®4 St. Franciscus-Gasthuis te Rot-
OdiH™ ie plotseling overleden Pater
Wl? Etten O.F.M., die als assis-
kloo^heter in het Minderbroeders-
ftii v7er. te Woerden woonachtig was.
^r®ikte de leeftijd van 61 jaar.
tot kapitein ter zee de kapi-
virectm ant t- z- ihr. A. Van Foreest,
°bto»rr u i°odswezen en dr. M W.
i "ederlands vertegenwoordiger
conferentie te Genève.
53
Het werd winter en lente voor de
nieuwe winkel klaar en bewoond was. Er
was van alles te krijgen: levensmidde
len, gereedschap, granen, manufacturen,
kunstmest.
Wij lachten ermee. De mensen waren
zo nauw verbonden met onze coöpera
tie, dat wij van W. A. Verschuren—
Koopmans, Bazaar, geen gevaar ducht
ten. Er zou niemand gaan kopen.
In het begin was dat ook zo. De win
kel leidde een kommervol bestaan.
Slechts zelden liep er iemand binnen.
Alleen als hij iets nodig had, wat in de
winkel van de coöperatie niet te krij
gen was en hij geen lust had om naar
het vertrouwde adres in het dorp te
gaan.
Maar iedere week had de winkel een
nieuwe etalage met aantrekkelijke ar
tikelen. Als de mensen uit de keyk
kwamen bleven zij ervoor staan kijken
en lazen wat er nu weer aan „spotprijs"
verkrijgbaar was.
Toen de avonden langer begonnen te
worden werd er aan de verschillende
haarden over gesproken, dat bij Ver-t
schuren verschillende dingen veel goed
koper waren. Ook had men veel meer
keus en als er iets niet was, liet men
het binnen enkele dagen uit de stad
komen. Granen en kunstmest werden
voor hetzelfde geld met de auto thuis
gebracht, als men aan een weg woonde
waar de auto doorkon en anders toch
nog zover mogelijk. Bij de coöperatie
betralde men voor dergelijke dingen de
prijs van het dorp met enkele centen er
boven op voor het vervoer. Bovendien
was de winkel gezellig ingericht. Goe
de klanten kregen een sigaar en nooit
hoorde men van vergissingen als iets
opgeschreven werd.
In het begin deden wij niet meer dan
er over spreken. Slechts langzaam
groeide er een zekere wrevel aan de
ene kant en bezorgdheid aan de andere.
Zelfs toen de winkel veel clandizie
kreeg nam onze bezorgdheid geen grote
afmetingen aan. Wij spraken van: leven
en laten leven. Het was tenslotte wel
dadigheid wat de mensen bij ons beoe
fenden en daar moest men iemand vrij
ir. laten. Ieder kon zelf uitmaken, hoe
veel hij die wilde beoefenen. Het was
best begrijpelijk, dat men voor sommige
artikelen naar Tod ging. Er was daar
meer keus en over het algemeen had
alles er een meer stads aanzien. Zodat
vooral jonge mensen, die graag deftig
deden, er binnen kwamen. De andere
mensen, die een gemoedelijke dorps-
winkei willen met een. gezellig praat
je, dachten er niet aan.
Maar iedereen voelde zich verplicht
van tijd tot tijd bij onp te komen. Nie
mand werd bij Tod vaste klant voor
alles wat hij nodig had. Er zou ook
praat over gekomen zijn als hij in de
coöperatie wegbleef. Misschien dat de
pastoor er niets van zou zeggen, maar
wjj toch zeker. En voor zijn goede naam
heeft men iets over.
Er gebeurden in de loop der jaren
echter andere dingen. Er kwamen men
sen bij ons, die zeiden, dat de boeren
zich in een bond moesten aaneensluiten
om hun rechten te verdedigen. Het wa
ren vreemde mensen, maar ze hadden
elders veel invloed. Wij voelden er wei
nig voor. Het ging zo ook goed en wij
hadden een eigen organisatie. Die reik
te niet verder dan het dorp, werd ons
gezegd. In de grote wereld hadden wij
geen macht. En als wij niet oppasten
werden alle boeren door de idustrie en
door de buitenlandse producten onder
de voet gelopen. Allerwege werden fa
brieken opgericht. Men betaalde er ver
lokkende lonen en het werk duurde niet
langer dan acht uur per dag. Een mens
kon er slapende rijk worden. Een boer
kon niet goedvinden van licht tot don
ker, en daar over heen te werken, en
dan nog niet genoeg te verdienen om
rond te komen.
Bovendien was de stad gevaarlijk om
dat zij steeds meer volk opslokte. Zij
drong met haar zondigheid steeds ver
der op. Wij moesten er ons gezamenlijk
tegen te weer stellen.
Wij lachten gewoonlijk met zulke
praat. Dat een stad gevaarlijk was en
dat een boer er niet thuishoorde, wisten
wij van horen zeggen. Wij lagen nog zo
ver achteraf en hadden zo weinig con
tact met de buitenwereld, dat het voor
gestelde gevaar ons niet reëel leek. Wij
haalden alleen de schouders op. Wij
zeiden dat het wel weer geld zou kos
ten en dat hadden we toch hard ge
noeg nodig.
Totdat op een winteravond iemand
over de boerenbond zou komen spreken.
Het was een pater in het wit en de
pastoor had hem uitgenodigd. Minstens
had hij hem verlof gegeven om te ko
men en 's Zondags kondigde hij hem
in de kerk af.
Nu wil ik niet zeggen, dat die pater
niet vele dingen zei, die voor de boeren
nuttig waren. Tenminste op andere dor
pen, waar zij vooruit geholpen moesten
worden, omdat zij uit zichzelf niet vol
doende van aanpakken wisten. Zij had
den daar natuurlijk voorlichting nodig
en ordening van de verkoop en wat al
niet. De pater wist dat zeer meeslepend
en overtuigend te schilderen. Je kon
horen «lat hij het al wel honderd keer
gedaan had. Maar bij ons sloeg het wei
nig in. Wij hadden dat allemaal al. Wij
dachten: waar maak je je toch druk
om. Het is al lang gebeurd. Wij hebben
een meelfabriek, een molen en een win
kel. En niemand denkt er over naar de
stad te gaan. Iedereen is het hier met
elkaar eens en de sfeer van het platte
land: man, we hebben zo'n braaf dorp.
Maar op het einde begon de pater te
betogen, dat wij ook voor andere men
sen verantwoordelijkheid hadden. Soli
dariteit, noemde hij het. Dat woord
scheen zijn bijzondere voorliefde te heb
ben. De organisatie was hier misschien
nog niet strikt nodig. Maar het kon ko
men. En zelfs al was dat niet, dan moes
ten we nog oog hebben voor de boeren,
die er veel zwaarder voor stonden, die
dichter bij de stad woonden, door haar
eerder besmet werden en geen grond
meer konden krijgen om hun kinderen
op te plaatsen. doch integendeel hun
land voor veel geld verkochten.
Dat sloeg in. Boeren die hun grond
verkochten en gingen rentenieren. Dat
was verraad aan de stand. Dat waren
ontaarden. Ineens waren wij solidair.
Wij begrepen wel niet hoe wij mensen,
die wij niet eens kenden of wisten wo
nen, konden bijstaan door contributie te
betalen aan de grote bond, maar verant
woordelijkheid was iets, dat wij altijd
graag gedragen hadden. En als wij met
ons lidmaatschap anderen op de been
hielpen, wij zouden lid worden. Wjj
werden leden op papier, die geld be
taalden en een weekblad ontvingen.
Voor de rest ging alles gewoon door.
(Wordt vervolgd)
12 en IS October zal in Rotterdam het
vijftiende tweejaarlijkse congres van de
Ned. R.K. Middenstandsbond worden ge
houden. De ochtend van de eerste iag
wordt een algemene vergadering gehouden
in de Rivièra-hal, waarop na de openings
rede en het rapport 19471949 prof. dr.
Groeneveld uit Nijmegen zal prae-advise-
ren over „Plaats der zelfstandige midden-
en kleinondememers (economisch, sociaal,
cultureel) ki de huidige maatschappelijke
structuur."
In de middag zijn er drie sectievergade
ringen. Als prae-adviseurs treden op drs.
G Vlek over „Bedrijfsrationalisatie en
commerciële samenwerking", dr. Dtderich
over „De publiekrechtelijke bedrijfsorga
nisatie in het bouwbedrijf" en prof. Heere
uit Tilburg over ,,De toekomst der am
bachten (economisch en cultureel)". Na
deze sectievergaderingen wordt het con
gres ten stadhuize door B. en W van Rot
terdam ontvangen. De volgende ochtend
prae-adviseert de heer Schras over: ,,De
huidige financieringspositie van de mid
denstand" en drs. Krouwels over .De
midden- en kleinondememing in het be
lastin gsteloel". De middagvergadering is
gewijd aan het onderwerp: „Een midden
standsorgaan in de P B.O Dr. Delfgaauw
zal het economiseh-sociale aspect belich
ten en prof. dr. Van Muiswinkel het be
drijfseconomisch aspect. Prof. Ant. Ariëns
spreekt het slotwoord.
Z. H. de Paus beeft gistere», aldus
meldt U. P. uit Rome. twee nieuwe bis
schoppen in Tsjechoslowakije benoemd.
Het IQD mgr. Ambrogio Lazi, die be
noemd is tot titulair bisschop van Appi,
en Mgr. Robert Probozny, die werd be
noemd tot titulair bisschop van Xeiia.
In verband met het feit, dat een aan
tal oorlogsvrijwilligers niet is opgeno
men in het demobilisatie-schema, heeft
het dagelijks bestuur van het thuisfront
„Band Nederland-Indonesië", dat dit
aantal op ongeveer 300 schat, een tele
gram gericht tot de minister van Oor
log met het verzoek, alsnog te trachten
de repatriëring van deze groep O.V.W.-
ers mogelijk te make».
