Droom
en
werkelijkheid
MARGARETHA
Haarlems
■Hi
Duitse smokkelaar takelt met stuk
ijzer wachtmeester toe
De Nationale Reserve oefent bij Apeldoorn
335pp 9
LA GES WEET NIETS VAN HET LOT
DAT DE JODEN WACHTTE
J
Tot hoofd en hart
KflKiV'
ACCOORD OVER STAAKT
HET VUREN
NATIONALE BEDEVAART NAAR LOURDES
VERTROKKEN
Delden beleeft Wild-West-drama
Sensationele jacht
in Twente
Beveiliging van spoorwegen en bruggen
nieuwe taak der vrijwilligers
K
J
mJÊÊËmm
Radiorede van de heer
Lovink
Vliegtuig neergestort
bij Alexandrië
Het weer.
Drs. De Jong komt met
documenten
DONDERDAG 28 JULI 1949
73ste JAARGANG No. 24523
Het zou wat voorbarig zijn, deze
lang van zaken nu reeds scherp te
Commentariëren. Daarvoor dient
het vervolg der gebeurtenissen te
borden afgewacht.
11111111
Dit weekend ondertekening
te Batavia?
Honderd patiënten
maken de tocht mee
Monster-vliegboot
Zal P.T.T. eigen corps
formeren
Geen studenten-
aangelegenheid
Vijf personen gedood
NOODLOTTIGE RUZIE
TE NAARDEN
„BOMBARDEMENT" OP
URANJE-HOTEL
Ik heb niet geweten en niet geloofd
Prof. Kooien bij auto
botsing gewond
KONINKLIJK GEZIN
OP BUCKINGHAM
PALACE
BUREAUX: SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
lelefoon: Redactie 21544: Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postgiro 143480
^oor klachten over de bezorging na 5.30
uur 's avonds 21544
Directeur: 3. 3. W. Boerrigter.
Hoofdredacteur: Drs. H. W. M. van Run.
wnd. hoofdredacteur: W. Severin.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter-
hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte.
De administratie behoudt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRI3S 35 cents per week.
f 132 per maand, f 4.55 per kwartaal.
Na de ondertekening van de
ratificatie-oorkonde van het
Atlantisch Pact heeft president
Truman een ongewoon duidelijke en
Vrijmoedige boodschap gericht tot
"et Amerikaanse Congress als een
Prélude op het wetsontwerp, waarin
ae militaire hulpverlening ahn de bij
aet Pact aangesloten Westelijke lan
den nader wordt gespecificeerd.
Truman beschouwde dit program
kennelijk, gelijk ook uit de door hem
Sekozen bewoordingen blijkt, als een
rechtlijnige voortzetting van het ge
sloten Pact: als geheel in de geest
"aarvan en tegelijkertijd als een eer
ste practische consequentie. Inmid
dels werd reeds bekend, dat dit pro
leet van een minimale steunverle
ning een krachtige oppositie ont
boette, voornamelijk van repu
blikeinse zijde. Men ijvert van die
kant voor een interim-programma,
ponder dat men evenwel en dit
éient goed in het oog te worden ge
houden het beginsel der steunver
lening wil aantasten.
Voorlopig vinden wij gereder aan
leiding tot enig speculatief commen
taar in de bewoordingen waarin pre
sident Truman zijn bovenvermelde
boodschap stelde. Hij vangt deze aan
htet de verklaring, dat de gebeurte
nissen in de wereld sedert 1945 ons
Seen zekerheid bieden, dat alle leden
van de Verenigde Naties de princi
pes tot behoud van de vrede in prac-
HÏk zullen brengen. En men denkt
haarbij onwillekeurig terug aan de
b°gal pathetische préambule van het
pharter der Verenigde Naties, waar-
'1 de volken, in deze organisatie ver
enigd, zich vastbesloten verklaren,
"de komende geslachten te vrij
jaren voor de gesel van de oorlog,
hie reeds tweemaal binnen één men
senleeftijd onzegbaar leed aan de
hiensheid berokkend heeft" en over
eenkomen „verdraagzaam te zijn
jegens elkaar en in vrede samen te
•even als goede buren". Want wat
bleef er over van deze op welhaast
sentimentele wijze geuite bereidwil
ligheid tot samenwerking en ver
draagzame eensgezindheid? Wat
kwam er in de plaats, kunnen wij
beter vragen, van deze in alle arge
loosheid gecultiveerde droom? Een
staalharde werkelijkheid, waarin
hien reeds lang openlijk en vrijmoe
dig praat over het zeer reële stalen
Vapentuig dat zal moeten dienen ter
«ezwering van een minstens evenzeer
teeip dreiging van zekere zijde. Hoe
eeel deze dreiging is werd voldoende
duidelijk bewezen door de staats
greep in Tsjechoslowakije, welke
be naaste aanleiding vormde tot het
tornieren van het Atlantisch Pact.
Indien dit allemaal zo is, dan
vraagt men zich echter af in
welke verhouding het Atlantisch
Pact naar de geest en naar
he werkelijkheid staat tot
de Organisatie der Verenigde Vol
ken. Is het volkomen in over
eenstemming met de geest en de be
doelingen van deze Organisatie of is
bet geheel daarbuiten getreden om
de tot een dreiging verkeerde droom
~°°r middel van een samenbundeling
Van krachten te bezweren? Het een
noch het ander is helemaal waar.
Men kan niet veronderstellen, dat
de Amerikanen, na schoorvoetend
onder de druk der omstandighe
den hun befaamd isolationisme te
hebben verlaten en daarna de grote
Voorvechters te zijn geworden van
een Wereldorganisatie, nu zonder
hieer een soort van ouderwetse alli-
®ntiepolitiek zouden gaan voeren
an de andere kant was zowel hun
Realiteitszin als die der Westelijke
jbogendheden voldoende groot om te
beseffen, dat een potentiële verdedi-
ëlng geboden was tegen een wellicht
b®ns zich effectuerende dreiging van
de zijde der spelbrekers in de ge
meenschap der volken. En zo werd
Ret Atlantisch Pact tot wat het slechts
k°n zijn binnen het kader der Ver-
bigde Naties: een noodzakelijk hulp
middel tot het wezenlijk verwer
kelijken van de indertijd te San Fran
sen geformuleerde doelstellingen,
/Och tegelijkertijd een organisatie,
jdke de schijn zou wekken for-
e e 1 daarmee in strijd te zijn.
Hieruit valt dan gemakkelijk af te
jiden niet alleen de gerechtvaar-
R'Sdheid maar ook de voortreffelijk
heid van het Atlantisch Pact juist in
5'iu verhouding tot de Organisatie
Cr Verenigde Volken. Maar tegelij-
Rertijd wordt weer eens duidelijk,
ei fraaie woorden en mooie voor-
,6Uiens tot onvruchtbaarheid zijn ge-
bctnd, wanneer wezenlijke tegen-
auders, althans wezenlijk anders
garden, pogen zich daarin te uni-
j, op. En naar de diepte geanalyseerd
v°tïien de voorlopig onoverbrugbare
orschillen hierop neer, dat de wel-
erkende volken zich al dan niet
bdrukkelijk stellen op de lcvensbe-
kouwelijke basis van humaniteit
b, in vele gevallen, van christelijk-
(RVI), terwijl de Sovjet-Unie en haar
^awanten, deze waarden negérend,
q bchten te bereiken waarvoor zij
door de handen vrij krijgen; een
Rte overmeestering van zoveel mo
id k landen en volken, waarbij
lal vorm dan ook gepoogd
borden de stof over de geest te
■fb zegevieren.
Vien kan gerust de voorspelling
blent"1' dat een bl«vende en funda-
jjbtele overeenstemming met de
is Ret-Unie, indien zij blijft zoals zij
dat ^oten ma® worden geacht en
V0n Welke organisatie van verenigde
dCcj n dan ook, waarvan dit land
Pja uitmaakt en waarin het een
Po bUge positie inneemt, zal blijven
dan n tot een defensief verbond, hoe
part 0ob geheten en tussen welke
bloten van de andere zijde dan ook
De crisis in de onderhandelingen te
Djocja, die een einde dreigden te ma
ken aan de pogingen om tot overeen
stemming te geraken inzake de order
„Staakt het vuren", is voorbij, aldus
deelden hooggeplaatste autoriteiten, die
vandaag uit Djocja naar Batavia terug
keerden, aan TI. P. mede. De Neder
landse en republikeinse delegaties zijn
nu druk bezig met het uitwerken van
de technische details en worden hierin
terzijde gestaan door de Commissie van
de Verenigde Naties.
Verwacht wordt, dat hèt accoord ge
durende het weekend te Batavia, tij
dens een voltallige zitting van de beide
delegaties en de Commissie van de
Verenigde Naties, ondertekend zal wor
den.
Naar verluidt, behelst het compromis
een nauwkeurige afbakening van ver
schillende gebieden in Indonesisch en
Nederlands territoir, terwijl de wapen
stilstand in acht genomen zal worden.
(Van onze verslaggever).
Vanmorgen om tien voor elf is van
het Centraal Station in Amsterdam de
eerste grote Nationale Bedevaart na de
bevrijding per „Pullman" naar Lour-
des vertrokken. Ongeveer honderd pel
grims onder wie twintig „brancard
patiënten maken de reis mee. Het
eerste opzet, om driehonderd zieken
aan de bedevaart te laten deelnemen,
moest men, wegens gebrek aan trein-
ruimte, laten varen.
Maar ook nu had het in gereedheid
brengen van de wagon, die in allerijl
in een soort rijdend ziekenhuis moest
worden herschapen, veel voeten in de
aard. Het eerste perron bood gedurende
een half uur de ongewone aanblik van
een veldhospitaal. Ziekenauto's reden af
Met een vriendelijke lach op haar gezicht kwam zij binnen, bruin gebrand als
was zij juist van een veertiendaagse vacantie thuis gekomen: Haarlem's Bloe
menkoningin. Het ging er allemaal nog al gemoedelijk aan toe en in den be
ginne luisterde zij alleen maar naar alles wat er zo verteld werd. En zo beschei
den zij haar kop chocolade met slagroom beetje -voor beetje leegdronk, zo on
bescheiden wilden wij haar het gebruikelijk kruisverhoor afnemen, waarvan
het resultaat ongetwijfeld velen zou interesseren. Waar woonde zij, hoe was
haar naam en hoevel lentes telde zij? Maar voor wij de vragen konden stellen,
had zij ons reeds een stille overeenkomst voorgelegd, waarin met de onder
tekening van het erewoord was vastgelegd, dat geen der antwoorden op deze
drie vragen in handen van de zetter zou komen en dientengevolge ook niet
onder ogen van eventuele belangstellenden. Zij volstond met de opmerking,
dat zij niet zo gewoon was als ieder ander en dat haar voornaam Margaretha
ruimschoots voldoende was. En eigenlijk, wat zouden wij méér moeten weten?
Margaretha, de parel, zoals het woord betekent, geeft met haar verschijning en
optreden voldoende waarborg, dat Haarlem in haar een goede Bloemenkoningin
gevonden heeft, die dit jaar aan het grote festijn bijzondere charme zal ver
lenen. En waar is het anders om te doen? Zo zal de Bloemenstad haar Zaterdag
kunnen begroeten, wanneer zij in een open auto naar het stadhuis rijdt. Zij zal
daarbij gekleed zijn in een moiré-zijden japon, licht-crême van tint met bloem-
toefen op de ruime rok. Haar hoofd zal getooid zijn met een kroon. De vier
meisjes, die haar gevolg zullen uitmaken, gaan gekleed in japonnen van tur
quoise tint. Voor hen, die met deze mededelingen niet tevreden zijn, deze troost:
wellicht kunt ge de vragen beantwoorden, wanneer ge haar zelf gezien hebt'
De omgeving van het rustige
plaatsje Delden heeft Dinsdagavond
een Wild-West drama beleefd, waar
in twee Duitse bandieten en een
wachtmeester van de Deldense bri
gade de hoofdrol hebben gespeeld.
Bewoners uit de omgeving en vacan-
tiegangers, die genoten van een heer
lijke zomeravond, werden tegen tien
uur opgeschrikt door revolver
schoten, waarna zij getuigen waren
van een wilde achtervolging en he
vig handgemeen. Een jachtopziener
zag hoe de wachtmeester van de
Rijkspolitie met een stuk ijzer werd
toegetakeld door een onguar indi-
Het grootste vliegtuig ter wereld
heeft te Cowes op het eiland Wight
zijn hangar verlaten. Het zal echter
pas over anderhalf jaar startklaar
zijn. Het is een vliegboot met tien
straalmotoren. Het heeft een vlieg-
bereik van 9.000 km. en zal 105 pas
sagiers rechtstreeks van Londen
naar New York kunnen vervoeren
met een kruissnelheid van 600 km.
per uur. Dit dubbcldeks-luxe-vlieg-
tuig wordt het eerste van een serie
van drie.
(Van onze speciale verslaggever)
Het is geen gemakkelijk werk, in beeldende woorden te schrijven van
iets dat men niet gezien heeft. En voor deze moeilijkheid staan wij, die een
kwartier lang, daartoe aangezet door een bemoedigende luitenant, hebben
staan turen naar de stille boerderij, die werd beslopen door de Nationale Re
serve. Geen blad bewoog en geen tak kraakte rond, het huis, waarin zich de
„terroristen" hadden verscholen. En wij maar turen evenals de terroristen dat
waarschijnlijk gedaan hebben. Wij kunnen hier met de hand op het hart ver
klaren, dat wij niets, maar dan ook helemaal niets gezien hebben. En wel zo
absoluut niets, dat er helemaal niet geslopen werd, doch dat er alleen maar
een hoogst bemoedigende luitenant was, die ons voor het lapje hield.
aantal. Lt.-kol. Stoltz, de hoofdofficier,
die is toegevoegd aan de directeur van
de Nationale Reserve, deed nog een
boekje open over de plannen, die de
Nationale Reserve heeft.
Tot nu toe is het alleen infanterie ge
weest, die werd opgeleid, zowel op de
wekelijkse oefenavonden als in de twee
weken in het kamp. Maar daarnaast
zal men ook bijvoorbeeld luchtdoel
artillerie, luchtwacht en pontonniers
gaan opleiden. Voor verschillende be
langrijke bedrijven wil men het eigen
personeel gaan inschakelen. Zo is men
al bijna klaar met de plannen, die wor
den opgesteld in overleg met de Neder
landse Spoorwegen.
De beveiliging van de spoorwe
gen, spoorbruggen en stations zal
in handen komen van de reservisten
uit het spoorwegpersoneel. .Stations
chefs en ingenieurs zullen comman
dant zijn, zodat een nationale reser
ve van de Nederlandse Spoorwegen
onder eigen officieren zal gaan wer
ken. Met A.N.W.B. en K.N.A.C.
wordt overlegd over een motor-
dienst. De reservisten van deze af
deling zullen hun eigen voertuigen
tegen behoorlijke vergoeding ter
beschikking kunnen stellen.
Ook een vaartuigdienst wil men vor
men en het belang daarvan blijkt wel
overduidelijk uit de historische evacu
atie in 1940 van de Engelse troepen uit
Duinkerken, die alleen mogelijk werd,
doordat honderden eigenaars van mo
torboten en plezierjachten hun soldaten
kwamen weghalen uit het kleine plekje
Frans grondgebied, dat dezen tegen de
aanstormende Duitsers nog konden ver
dedigen. Ook voor P.T.T. en Staats
mijnen zou een beveiligingsorganisatie
mogelijk en nuttig zijn. Het beveiligen
van de telefoon- en telegraafverbindin
gen en van de mijnen tegen de binnen-
of buitenlandse vijand kan van vitaal
belang zijn. De propaganda voor dit echt
nationale werk is in handen van de
comité's „Steun wettig Gezag", die er
ook voor hebben te zorgen, dat de reser
visten in training blijven. De journalis
ten, die gisteren, tezamen met de mili
taire attachés van de Verenigde Staten
en Canada, het kamp bezochten, kregen
van lt.-koionel Waringa, de kampcom-
En men zou sceptisch worden, als men
tot de ontdekking gekomen is, dat 'n
groep boerderijen, waar men kippen
rondom en imponerende boeren in ver
wachtte, niets anders blijkt te zijn dan
een stel gecamoufleerde kazerne-huizen
met muren van een halve meter dik
en met fris geschilderde luiken voor de
ramen, dié van 2 cm. dik pantserstaai
blijken te zijn. Dit alles is namelijk een
erfenis van de bezetter. In deze genoeg
lijke omgeving vlak bij Apeldoorn op
het vliegveld Teuge (de geboorteplaats
van de beruchte boer van die naam) is
het opleidingskamp voor de Nationale
Reserve gevestigd, waar de reservisten
na een voorbereiding van enige maan
den, waarin eens of tweemaal per week
geoefend is, worden getraind in de tijds.
duur van twee weken per groep. De
Nationale Reserve werkt hard en vol
enthousiasme, hoewel zij nog steeds in
haar groeiperiode is. De Putsch in Praag
was de aanleiding, de reactie der stu
denten er op stelde de mogelijkheid, een
vrijwilligerscorps op te richten voor de
handhaving van veiligheid en orde in
het binnenland en eventueel om het
gewone leger in zijn taak te steunen.
In het begin is het met dit corps, waar.
over in dit blad reeds vaak geschreven
werd, langzaam aan gegaan. Niet alleen
waren er talrijke organisatorische moei
lijkheden, maar ook de deelnemeing viel
erg tegen.
Maar nu begint de opleiding goed te
lopen, een directeur voor de Nationale
Reserve werd onlangs benoemd en net
getal der leden is nu al gestegen tot
negenduizend, die zich ieder verplicht
hebben, tweehonderd uur per jaar te
oefenen, in welke tijd zij de normale
opleiding tot frontsoldaat meemaken
hetgeen alleen lukt door de enorme
animo en de uitstekende geest der reser
visten. Daarnaast zijn er dan meer
specifieke opleidingen, het bestrijden
van woelingen, het ontruimen van door
de vijand bezette woningen en de strijd
tegen de vijfde colonne.
Men meent veelal ten onrechte, dat
de Nationale Reserve alleen maar een
studentenaangelegenheid is, maar dat
moet dan het gevolg zijn ,van de
graagte en het enthousiasme, waarmee
de student over zichzelf pleagt te spre
ken, want de studenten vormen niet
meer dan tien procent van het totale
Er zijn er meer, die tegen een toren
opzien, dan die een toren beklimmen
om meer te kunnen overzien.
mandant, de uitnodiging zich ook aan
te sluiten.
„Wij zullen u met een grimmig ge
noegen ontvangen." Het is in elk gevai
te hopen, dat het niet zover zal hoeven
te komen, dat de Nationale Reserve als
een soort dienstplicht tweede klasse
verplicht zou worden gesteld. Het zou
niet ten goede komen aan het peil van
de troep vrijwilligers, die nu ieders be
wondering afdwingen door hun sporti
viteit en grote activiteit. En het zou
ook niet pleiten voor de waarde, die ons
volk hecht aan zijn vrijheid.
vidu en schoot met zijn jachtgeweer
het heerschap in de benen.
Dit was het sensationele slot van
een jacht, welke de Rijks- en Gemeen
tepolitie van Delden de hele dag
maakte op twee Duitsers, die al meer
dan een half jaar heel Twente on
veilig maakten. Bij de Van Heeks in
Enschede, de Geldermans in Olden-
zaal, Ter Horst in Rijssen, bij de rent
meester van de Graaf van Regteren, bij
de oud-commissaris van de Koningin in
Overijsel mr. A. E. Baron Ven Voorst
tot Voorst, kortom bij de vooraan
staande families in dit gewest stalen
zij grote hoeveelheden tafelzilver en
gouden sieraden. Tijdens deze roof
tochten voorzagen zij zich van de no
dige levensmiddelen om in hun onder
houd te voorzien.
Een „kraakje" Dinsdagochtend vroeg
bij de heer Ter Horst in Rijssen ge
pleegd werd de beide „Herren" nood
lottig. Enkele minuten na de inbraak
sloeg de eigenaar des huizes alarm.
Heel het Twentse politie-apparaat
kwam in de weer en het duurde niet
lang of de post bij de noodbrug over
het Twente Rijnkanaal in Deldener-
broek signaleerde twee wielrijders, die
ijlings het hazenpad kozen. Een leger
tje politiehonden werd losgelaten, maar
zonder resultaat. De hele dag geen
spoor van de beide vluchtelingen.
Wachtmeester Dommerholt uit Delden
bleef echter de hele verdere dag op
z'n post bij de brug. 's Avonds werd
zijn wachten beloond, toen beide Duit
sers weer op het toneel verschenen en
onverwachts in de val liepen. Een van
hen slaagde er in te ontvluchten, de
ander werd na een sensationele jacht
door weilanden, greppels en struiken,
waarbij de wachtmeester eerst zijn
revolver op de vluchteling had leeg
geschoten, gegrepen. Tijdens de hevige
worsteling die hierna ontstond, had de
Duitser kans gezien een ijzeren buis te
bemachtigen waarmede hij de pols van
de wachtmeester verbrijzelde. Dank
zij de hulp van een jachtopziener kon
de inbreker worden ingerekend. Bei
den, zowel de wachtmeester als de ar
restant, werden naar het ziekenhuis in
Deiden gebracht. Naar .de tweede Duit
ser, die vermoedelijk de hoofddader is,
wordt nog druk gezocht. Men vreest,
dat hij er in geslaagd is de Duitse
grens te overschrijden.
Gecamoufleerde soldaten van de Natio
nale Reserve klaar voor de oefening in
het kamp Teuge nabij Apeldoorn.
Ter gelegenheid van de Lebaran
heeft de Hoge Vertegenwoordiger van
de Kroon een radiorede in het Indone
sisch uitgesproken, waarin hij o.m.
zeide: „Enige jaren reeds ondergaat
het Indonesische volk een lichamelijk
en geestelijk lijden. Maar aan alle lij
den komt een einde en dit wordt slechts
volkomen gewaardeerd als men er zelf
voor gearbeid heeft. Gij, Indonesiërs,
die hoge idealen hebt en een spoedi
ge verwezenlijking daarvan verwacht,
zult binnenkort het resultaat van uw
strijd smaken en gij zult de betekenis
van deze vrijheid in alle opzichten
naar waarde schatten. Beschermt der
halve thans reeds de goederen en het
huis, hetwelk weldra het uwe zal
zijn."
Hedenmorgen vertrokken de Hoge
Vertegenwoordiger van de Kroon, de
heer Lovink, mevrouw Lovink, de se
cretaris van Staat voor Binnenlandse
Zaken H. van der Wal en de secreta
ris van Staat voor Zelfbestuurszaken,
A. Pangeran Kortanegara, naar Pon-
tianak. Het gezelschap wordt Vrijdag
te Batavia terugverwacht.
Drie koninginnen bekeken de koning
toen Georges VI in de tuin van Bucking
ham Palace te Londen ordetekenen uit
reikte aan de Irish Guards. Koningin
Juliana was met Queen Elizabeth,
Queen Mary en Prins Bernhard op het
balkon van het paleis. Links: Prinses
Irene.
en aan en verpleegsters en ziekenbroe
ders liepen bedrijvig heen en weer.
Liggende patiënten werden op een baar
door uitermate behendige verpleegsters
door een open raam in hun wagon ge
schoven, waar rappe ziekenzustertjes al
een keurig bed hadden gespreid.
En de transportleider, de heer J. J.
A. Graffen was overal om zijn bevelen
te geven en om kleine, hoewel soms ne
telige kwesties op te lossen. Al deze har
telijke hulpvaardigheid had tot resul
taat dat in verwonderlijk korte tijd het
perron „schoon" en de ziekenwagon in
perfecte staat van orde was. Dank zij
ook de zeer gewaardeerde medewerking
van het personeel van de Spoorwegen.
Aanvankelijk moesten familieleden en
kennissen hardnekkig uit de onmiddel
lijke nabijheid van de trein worden ge
weerd. Maar tenslotte hadden zij toch
nog ruimschoots de tijd om door de
open coupé-ramen uitvoerig afscheid te
nemen.
In Den Haag en Rotterdam stopte de
trein om nog andere zieken met het
oog op de beschikbare plaatsen waren
het zoveel mogelijk zittende patiënten
mee te nemen.
Morgen komt de bedevaart in Lour-
des aan. Morgen ook vertrekt van
Schiphol een K.L.M.-toestel met vijf
tien zieken naar het Franse genade
oord.
Drie Engelse passagiers en een uit
twee koppen bestaande bemanning
werden Dinsdagavond gedood toen een
tweemotorige Beechcraft kort na te zijn
opgestegen van het vliegveld Foead bij
Alexandrië neerstortte. De oorzaak van
de ramp is nog niet vastgesteld, maar
luchtvaartdeskundigen deelden mede.
dat naar hun mening het toestel motor
stoornis heeft gekregen. De drie om
gekomen passagiers, twee mannen en
een meisje, waren woonachtig in Cairo.
m
Verwachting tot Vrijdagavond:
Wisselend bewolkt met enkele re
genbuien. Matige en overdag af en
toe vrij krachtige wind uit Westelijke
richtingen. Nog iets lagere tempera
turen.
Zon: 4.56—20.36; Maan: 9.32—22.22.
Een noodlottige ruzie die hij met een
collega Woensdagmiddag had heeft de dood
van de 29-jarige tuindersknecht Jan Put uit
Naarden tot gevolg gehad. Tijdens de schaft
tijd ontstond er een woordenwisseling tus
sen hem en de 24-jarige Koopman, eveneens
tuindersknecht, over de werkzaamheden.
De ruzie was al weer bijgelegd toen het
slachtoffer nog een opmerking maakte in de
geest van „jullie lelijke Huizers". Koopman
woont te Huizen. De laatste heeft zich hier
over blijkbaar zó opgewonden, dat hij Put en
kele klappen gaf, die zó ongelukkig aankwa
men dat het slachtoffer in elkaar zakte en
onmiddellijk overleed. Een geneesheer, die
snel ter plaatse was, kon slechts de dood
constateren. Het slachtoffer laat een vrouw
en twee kinderen achter.
In aansluiting op de algemene ver
gadering van het Nederlandsche Roode
Kruis op Zaterdag 30 Juli a.s. zal des
middags te ca. half drie de Rode Kruis-
colonne van de afdeling 's-Gravenhage
met medewerking van colonnes van
omliggende gemeenten, tegenover het
Oranje-hotél aan de zijde van de Ge
vers Deynootweg te Den Haag een
oefening houden. Daarbij wordt ver
ondersteld, dat het hotel gebombar
deerd is en in brand geraakt
In de warme zittingszaal van het Amsterdams Bijzonder Gerechtshof kon men
zich Woensdagmiddag, tijdens de vierde dag van het proces tegen Kriminalrat
Willy Lages, indien men de ogen sloot weer in de sinistere dagen van de be
zetting wanen. Want door de zaal klonk „de stem van strijdend Nederland",
de stem van radio Oranje, Drs. L. de Jongthans chef van het Rijksinstituut
voor Oorlogsdocumentatie, eertijds een der békende omroepers van radio Oran
je in Londen, las daar het nieuwsbulletin voor, dat hij op de avond van 19 De
cember 1943 in de „Kroniek van de dag" de aether had ingezonden. Die uit
zending was geheel gewijd aan het proces, dat de Russen van 15 taf 18 Decem
ber 1943 in Charkof hadden gevoerd tegen twee Duitsers, die beiden ter dood
werden veroordeeld, omdat ze in hun „dodenwagens" 30.000 Russische vrouwen
uit de gebieden, die de Duitsers hadden veroverd, hadden vergast.
gebeurd zou zijn, dan zou ik het nim
mer hebben geloofd."
Lages haalde daarna diep adem en
vervolgde niet zonder pathetiek: ..Ik
herhaal hierbij nog eens 'nadrukkelijk,
dat het lot, dat de gedeporteerde Joden
in het Oosten ondergingen, mij eerst
na de capitulatie duidelijk is geworden.
Tijdens de oorlog heb ik wel hier en
daar enkele geruchten gehoord, maar
wat er werkelijk is gebeurd, heb ik
nimmer geweten en ik garandeer u. dat
als ik het wel met zekerheid zou heb
ben geweten ik. zo ik al niet zou zijn
ondergedoken, dan toch zeker mijn de
gen op de tafel van de generaal zou heb
ben gelegd en gezegd zou hebben: „Hier
ben ik."
Terwijl hii na deze woorden weer ging
zitten, besloot hii zijn betoog met de
woorden: ..Meer heb ik niet te zeggen."
De president antwoordde daarop: „Dit
alles zal een punt van nauwgezet on
derzoek voor het Hof vormen."
Maandag a.s. wordt de zesde dag van
dit monsterproces gewijd aan het ver
horen van een 17-tal getuigen a dé
charge.
Drs. de Jong werd in het proces-Lages
als getuige-deskundige gehoord. Hij ar
riveerde met stapels mappen en docu
menten uit het Instituut voor Oorlogs
documentatie, waarvan hij zelf thans de
leiding heeft en hij trachtte aan te to
nen, dat Lages, die hardnekkig blijft
ontkennen, geweten moet hebben, dat
de Duitsers de vergassingsmethode toe
pasten. Niet alleen was drs. de Jong
van mening, dat de Sicherheitspolizei
uiteraard naar de uitzendingen van ra
dio Oranje en van de B.B.C. luisterde,
maar bovendien had hij stukken bij
zich, die door Duitse instanties zelf
waren opgemaakt en waarin het proces
te Charkof werd gememoreerd. Dat
waren met „geheim" gemerkte docu
menten, die door een vermetele in
braak in Den Haag vlak voor de bevrij
ding door illegalen voor verbranding
gespaard zijn gebleven. Het betrof de
z.g. „Meldungen aus den Niederlanden",
waarvan Lages eerst zeide ze eens een
keer in Den Haag te hebben gezien bij
de Befehlshaber. Als getuige gehoord
vertelde Lages' onmiddellijke onderge
schikte Blumenthal, die niet gehoord
had wat ziin chef had verklaard, open
lijk, dat deze „Meldungen" iedere 14 da;
gen in 't gebouw van Sicherheitspolizei
in Amsterdam circuleerden en door allen
gelezen moesten worden. Lages trok
daarna ziin verklaringen in en zeide
zich aanvankelijk vergist te hebben. Hij
voegde daaraan toe „in geen enkel op
zicht reden te hebben dit te verzwij
gen."
Lages verweerde zich door te zeg
gen dat het in de eerste plaats ook
bij de Sicherheitspolizei geen gewoon
te was naar de Engelse zenders te
luisteren. Daarvoor was een speciale
Dienststelle in Den Haag aangewezen.
Die zond van tijd tot tijd belangrijke
mededelingen naar Lages om hem op
de hoogte te houden.
„Maar in de tweede plaats be
schouwde ik alles wat radio Oranje
uitzond als propaganda", aldus ver
dachte. „dat nam ik ze niet kwalijk,
want Goebbels wist ook hoe propa
ganda moest worden gemaakt. Ik sta
hier thans als verdachte en ik be
zweer u, mijnheer de president, dat
het bericht over die vergassing van
30.000 vrouwen niet onder mijn ogen
is gekomen. Maar zelfs als dat wel
Prof. ir. A. A. A. Kooien, directeur
van Rademaker's Machinefabriek te Rot
terdam, is op de Rijksweg bij Overschie
met zijn auto in botsing gekomen met
een vrachtauto, waardoor hij ernstige
verwondingen opliep. Hij is in het St.
Franciscus Ziekenhuis te Rotterdam op
genomen.
Koningin Juliana, Prins Bemhard en
de twee Prinsesjes Beatrix en Irene wa
ren gisteren tegenwoordig bij een plech
tigheid op het Buckingham Palace, waar
bij Koning George een nieuw vaandel
uitreikte aan het eerste bataljon van de
„Irish Guards".
Des middags hebben Koningin Juliana
en Koningin Elizabeth van Engeland het
internationale concours hippique in het
Londens White City Stadium bijge
woond. Zij werden vergezeld van de
Prinsessen Beatrix en Irene en de her
togin van Kent met haar twee kinderen.
De prinsesjes wuifden enthousiast toen
hun vader, Prins Bernhard, aan het
hoofd van de Nederlandse ruiters in de
parade der deelnemende groepen voor
bijreed.
iMmmimiMiM
