GOUDEN PRIESTERFEEST MGR. J. P. HUIBERS
Glorieuze tocht door zomerse
Bollenstreek
Urker Dag te Enkhuizen
Flevische droom
Op zwervers voeten door de natuur
Noodlanding op
Schiphol
Wij luisteren naar
Jeugd van bisdom in
kathedraal bijeen
Haarlemmer verleende
Duitser onderdak
Valse bankbiljetten
in omloop
Autobotsing eist vier
gewonden
r'
V..
DINSDAG 16 AUGUSTUS 1949
PA'jINA 2
De klokken van hel Haarlemse diocees sirooiden gisieren
hun klanken als feestelijke confetti uil over de sieden en
dorpen, in alle kerken sleeg een bruisend Gaudeamus op
en overal zongen de koren hel uil „Laien wij blij zijn op
deze feestdag." Dal was de inlroïtus van Maria Hemelvaart
en schoner inlrede-zang zou moeilijk gevonden kunnen
worden voor de dag van gisieren, ioen Haarlems bisschop,
Z.H. Exc. Mgr. Joannes Petrus Hui hers, zijn gouden priester
feest vierde.
Het was uiteraard een beperkte groep, die in de kathedrale
basiliek de gelovigen uit hei bisdom vertegenwoordigde,
maar vanuit alle streken gingen toch de gedachten en ge
beden uit naar de „Sacerdos ei pontifex", die nu ruim der
tien jaren hei dichtstbevolkte bisdom van de Nederlandse
Kerkprovincie bestuurt en wie de zorg is toevertrouwd van
tienduizenden, een zorg, die in deze na-oorlogse tijd nog
verzwaard is geworden door de vele problemen, die zich
overal opwerpen.
Maar dat alles was een reden te meer om de jubilerende
bisschop bijzondere aanhankelijkheid en dankbaarheid ie
betuigen. En dat is dan ook hartelijk en spontaan gebeurd,
vooral op de Zondag, toen in de Bollenstreek en op hei
plein voor de kathedraal de bisschop een enthousiaste
huldiging werd bereid.
Kinderen de mooiste
bloemen
Jeugd in de kathedraal
'1
Weg der jeugdbeweging
Vlamrode baadjes en kuiltjes in meisjes
wangen
Die clandestien over de
grens was gekomen
Niet lovely - Volendam
Wèl het Naardermeer
Belgisch vliegtuig maakt
vreemde capriolen
Briefjes van f 25.slechts
aan één zijde bedrukt
Koningin ontvangt ambas
sadeur van India
VOETBAL IN HAARLEM
Tournooi Zilveren Molen
Tournooi Bas Timmermans-
beker
Haarl. Cricket Bond
Dat begon reeds Zaterdagmorgen, toen
Monseigneur het Sint Clemenshuis te
Noordwijkerhout, waar hij de week in
retraite had doorgebracht, verliet op
weg naar het Groot-Seminarie in War
mond. Op het moment, dat tot besluit
van de retraite het Te Deum werd ge
zongen. begonnen de klokken van de
St. Victorkerk te luiden. Driehonderd
schoolkinderen met bloemen en vlag
getjes in hun hand hadden zich voor
het retraitehuis opgesteld. Een lang en
luid gejuich steeg op, toen de bisschoo
naar buiten kwam. Bloemen werden
aangeboden en de bisschop dankte voor
deze onverwachte hulde. Langzaam reed
de auto. waarin de bisschop had plaats
genomen, door het dorp, waar huis aan
huis de vlag uithing, naar de Piet Gij-
zenbrug en vandaar ging het reaelrecht
naar Warmond.
De kinderen trokken naar het kerk
plein, waar zij hun bloemen neerleg
den voor het Mariabeeld.
Zondag was het met recht een
gouden dag. De Hollandse hemel
was strak blauw en een vrolijke
warme zon maakte alleen al de mid
dag tot een groot leest. Vanuit het
Groot-Seminarie zou de bisschop
vertrekken naar Haarlem en enkele
keren in de bollenstreek een hulde
in ontvangst nemen. Dat was eigen
lijk het hele program, eenvoudig
van opzet en zonder veel ophef
Maar die tocht over de grote weg
tussen Leiden en Haarlem groeide
uit tot een joyeuze rijtoer en groot
was de spontaneïteit, waarmede de
bisschop ia de bevlagde dorpen werd
ontvangen.
Daar was allereerst Sassenheim, waar
zichr talrijke mensen verzameld hadden
voor het St. Bernardus-gesticht in af
wachting op de komst van de bisschop.
Reeds bij het vertrek uit Warmond
hadden velen Monseigneur toegejuicht
en speelden de mannen van „Sint Mat
thias" een paar pittige feestnummers.
De stoet, bestaande uit een viertal auto's,
waarin ook plaas hadden genomen de
ken J. J. A. Kuilman uit Haarlem, ir.
P. Huibers uit Wassenaar, een broer van
de bisschop, kapelaan Jac. Huibers uit
Den Haag, de secretarissen van de bis
schop en de diocesane jeugdleiding, trok
naar Sassenheim, waar de rijvereniging
„Sint Hubertus" uit Lisse klaar stond
om de bisschop naar het Bemardusge-
sticht te begeleiden. Dat was daar een
feestelijke zomerse bedoening, die man
nen met hun geel-witte sjerpen te paard,
en in de verte de vrolijke muziek van
de harmonie van Voorhout.
De gevel van het gesticht was fraai
versierd met rode, gele en paarse gla
diolen en rond de vijver, omzoomd met
geel-witte vanen, stonden de meisjes van
Olympia en andere leden van de jeugd-
en jongerenbeweging. Aanwezig waren
ook pastoor J. C. de Groot van de pa
rochie van de H.H. Engelbewaarders uit
Lisse en pastoor P. Braak van Sint
Pancratius uit Sassenheim, beiden met
hun kapelaans.
Een hartelijk gejuich steeg op toen de
bisschop arriveerde, tn het bijzonder be
groette hij zijn klasgenoot. em.-reetor
A. E. C. Huf, die eveneens zijn gouden
priesterfeest herdacht. Een jongenskoor
zong het Sacerdos et Pontifex, waarna
pastoor Braak een korte toespraak hield
waarin hij de bisschop feliciteerde met
zijn gunden priesterfeest. „Wij allen zon
den u graag persoonlijk de hand willen
drukken, doch daarvoor is de tijd te be
perkt Wij mogen u dan een album aan
bieden met de handtekeningen van allen
die hier aanwezig zijn. als een onder
pand van aanhankelijkheid aan onze
bisschop." Een negerzwart jongetje met
een zeer moeilijke naam en grappig
krullend zwart haar overhandigde daar
na het album.
De bisschop dankte allen ontroerd en
gaf zijn bisschoppelijke zegen. Een feest-
liet weerklonk en langzaam zette de
stoet zich weer in beweging.
In Lisse ging het er al even vrolijk
en hartelijk aan toe. Vanuit de toren
van de St. Agathakerk schalden de
klaroenen en deze riepen reeds van ver
de bisschop een welkom toe. De klokken
luidden en de stevige muziek van „Cani-
te Tuba" bracht er een gemoedelijke
stemming. Wat de parochie aan vaan
dels maar bezat, stond daar opgesteld
tussen de dichte menigte en de ontvangst
was hier al niet minder dan in Sassen
heim.
Hier was het Annie de Koning, die
de bisschop toesprak en daarbij de Haar
lemse kerkvorst dank bracht voor al het
geen hij reeds had gedaan. Zij bood een
fraaie bouquet bloemen aan en terwijl
de bisschop blij deze bloemen omhoog
zwaaide, riep hij uit: „Lisse staat be
kend om zijn mooie bloemen." Hij voeg
de er echter aan toe: „De mooiste bloe
men blijven toch de kinderen" en hij
vroeg de kinderen zich te houden aan
hun belofte van trouw en aanhankelijk
heid, opdat er uit hen degelijke katho
lieke mensen zouden groeien.
De laatste keer, dat de stoet even stii
hield was bij de St. Martinuskerk in
Hillegom. Een groot geel-wit doek was
boven de kerkdeur aangebracht en ook
hier had men kwistig met bloemen ver
sierd. De muziekvereniging „Crescen
do" zorgde voor de muzikale noot en
deed dat als vanouds weer op voortref
felijke wijze. Bij de ontvangst van de
bisschop, welke aan hartelijkheid niets
te wensen overliet, waren aanwezig pas
toor B. F. Kosters, mgr. B. van Leeuwen,
pastoor van de St. Jozefkerk, evenals de
kapelaans van de beide Hillegomse na-
rochies. Ook de burgemeester van Hil
legom was bij de huldiging tegenwoor
dig.
Pastoor Kosters vertelde van het
bloeiende roomse verenigingsleven en
dankte de bisschop voor diens krachtig
beleid en vaderlijke goedheid. „Wil deze
hulde, Monseigneur", aldus besloot de
pastoor zijn toespraak, „aanvaarden als
een blijk van dank en volgzaamheid en
bovenal van hulde."
Twee gidsen en twee welpen boden
daarna bloemen aan, waarna de talrijke
aanwezige parochianen een feestlied zon
gen, gedicht door pastoor van Leeuwen
Ook hier gebruikte de bisschop in zijn
dankwoord de bloemen als een dankbaar
symbool voor de kinderen en sprak hij
de verwachting uit, dat er uit ben een
schone toekomst zou groeien.
Daarna gtng het op de Bisschopsstad
aan, Haarlem, waar op de toren van de
kathedrale basiliek de vlaggen wapper
den en de zware klokken hun lied over
de oude stad zongen. Honderden leden
van de jeugd- en jongerenbeweging
evenals van de verschillende sportvere-
Jisteren maakte de jubilerende bisschop uan Haarlem, mgr. J. P. Huibera, een
tocht door de Bollenstreek. Bij het St. Bernardusgesticht te Sassenheim werd hem
ën ware ovatie gebracht. Een Surinaams jongetje bood monseigneur een album
aan met handtekeningen van allen die aan de huldiging deelnamen.
ni gin gen waren reeds in de kathedraal
bijeen om daar het pontificale lof bij te
wonen, dat de bisschop zou celebreren.
Zwaar geroffel op de trommen en ge
schal van trompetten kondigde van bui
ten aan, dat de bisschop was gearri
veerd. In vol ornaat, met mijter en staf,
schreed de grijze kerkvorst door de rijen
der jongeren naar het priesterkoor.
De diocesaan directeur van het man
nelijk jeugdwerk, rector H. M. van
Spanje, zeide in zijn toespraak, dat de
jongeren met graagte naar de kathedraal
waren gekomen. Zij voelen zich sterk
door uw vertrouwen, aldus spreker. Hij
herinnerde aan het adres van hulde, dat
de jeugd had gebracht bij het veertig
jarig priesterfeest van de bisschop, waar
in zij aan de opvolger der Apostelpn
gehoorzaamheid en trouw beloofden en
zij de bisschop wijsheid en kracht toe-
baden om hen te leiden. Met nog meer
kracht wilde rector Spanje dit huide
adres herhalen, omdat allen met dank
baarheid nu terugdenken aan de goede
leiding van de bisschop in de oorlogs
jaren. Spreker gewaagde van de gees
telijke honger, die onder de jongeren
merkbaar is en noemde dit veelbelovend
voor de toekomst.
Tenslotte zeide rector Van Spanje:
„U hebt ons niet in het onzekere gela
ten. U wilt ons zien als kinderen van
Maria. Daarom zal de jeugd, zoals een
uwer liefste wensen is, de eerste Zater
dag van de maand in het vervolg bij
zonder vieren".
Met assistentie van kapelaan H. G.
Tuin en Th. W. M. van der Lugt als
troondiakens en als de weleerw. heer A.
J. Leenders en rector H. M. van Spanje
als diaken en subdiaken celebreerde de
bisschop daarna het pontificaal lof. De
gezangen onder het lof werden afwisse
lend uitgevoerd door de leden van de
jeugdbeweging en de schola cantorum
onder leiding van dr. A. L M. Kat.
De bisschop hield een veelzeggende
toespraak tot de jongeren. „Een diepe
golf van ontroering", zo ving de bisschop
aan, „grijpt mq aan, nu mijn gouden
feest begonnen is met de hulde van de
jeugd. Niet wq hebben de toekomst,
maar gq. Hoe zal die toekomst zijn? Wq
kunnen niet ontveinzen, dat wq deze
bezorgd tegemoet zien.
Alles wordt gedaan om de jeugd van
God af te trekken. Gij katholieke jeugd,
leiders en leidsters der jeugdbeweging,
wat is uw taak? Het heidendom kan al
leen worden gekeerd en tot stilstand
gebracht, wanneer gij volop katholiek
zijt en leeft uit het geloof."
De bisschop zeide overtuigd te zijn van
aller liefde voor de Paus, de bisschoppen
en de priesters en zag daarin een bewijs
van trouw aan Kerk en gezag. Met na
druk tekende de bisschop nog eens dui
delijk de weg, die de jeugdbeweging
heeft te bewandelen, en hij zeide hier
over letterlijk: „Er zijn vele manieren
waarop de jeugd kan worden opgevoed,
maar wij staan hier voor een grote
jeugdbeweging, welke zich in ons bis
dom heeft ontwikkeld. Het is de taak,
vast te houden aan de weg, die wij zijn
gegaan, en daarom is 't onze wens, onze
oprechte en dringende wens, dat in heel
Ons bisdom de thans bestaande jeugdbe
weging zo goed mogelijk wordt voortge
zet, wordt doorgevoerd in verschillende
Een jubilerende pastoor kwam zijn ju
bilerende bisschop ook zijn gelukwen
sen aanbieden. Het was pastoor Van
Eeden uit Haarlem, die zijn veertig
jarig priesterfeest herdacht. Mgr. Hui
bers ontving hem recht hartelijk, ja,
met meer hartelijkheid nog dan anders,
want deze pastoor had natuurlijk een
streepje voor. Zo knielde dan pastoor
Van Eeden voor zijn bisschop, die
lachend zijn gelukwensen in ontvangst
namWat later de pastoor deed lachen,
toen hij hem, op zijn beurt, van harte
feliciteerde.
schakeringen, opdat daarin gelegenheid
gegeven wordt om voor allen te vinden
wat zij nodig hebben en dat onze jeugd
beweging zo goed mogelijk wordt ge
maakt, niet nu eens dit en dan weer dat
nieuwe program. Wij zijn bezig één weg
te bewandelen en die weg blijft helemaal
doorgaan in geheel ons bisdom. Dit moe
ten wij doen, opdat wij één zijn. Een
heid maakt macht. Door de eenheid
worden wij sterk en moedig voor an
deren."
Ten aanzien van de taak van de jeugd
beweging merkte de bisschop op, dat
acties en grote betogingen niet de eigen
lijke bedoeling zijn en dat dit niet de
weg was, waarlangs men alleen zou moe
ten wandelen.
„Het is noodzakelijk dat we leiders en
leidsters hebben, van wie een invloed
uitgaat: In uw handen ligt voor een
groot deel de vorming van de jeugd.
Het hangt van u voor een groot deel af
hoe de jeugd reageert op de priesters en
bisschoppen en' daarom wilt ge goede
leiding geven, dan moet ge uzelf goed
kennen. Wanneer ik aan de toekomst
denk en ik zie u voor mij, dan mag ik
zeggen: God zij gedankt. De jeugd van
ons bisdom wil goed, is goed en zal goed
blijven. Zij bemint God en dient de
Kerk en de leiding van de Kerk."
Tenslotte stelde de bisschop alle aan
wezigen verschillende vragen; of zij be
reid waren trouw te blqven aan de
Kerk, de leiding van de Paus en de bis-
(Van onze speciale
verslaggever)
Enkhuiser stadt, die
machtig is ter zee!"
Wanneer wij ooit, er
gens in ons Amsterdamse
hart, iets van spijt behiel
den, omdat het toekomstig
Zuiderzeemuseum voor de
hoofdstad verloren ging en
niet wordt ingericht in het
Buiten IJ of, als een ander
Skansen, op Pampus, maar
dat het zal verrijzen ginds
aan het Krabbersgat, dan
hebben wij Zaterdag defi
nitief gecapituleerd op het
ogenblik, dat wij na lange
tijd Enkhuizen weer betra
den. Toen wij over de wer
ven heen, achter de bocht
van de Dijk, de bevlagde
Drommedaris triomfantelijk
zagen oprijzen tegen het
roestrood decor van oude
huizen, boven het mastbos
der schepen in de haven,
hoog naar de zonnige lucht.
Met er achter de ruimte van
het water, altoos door-
waaid, ruimte en water naar
alle zijden en een rendez
vous, naar het scheen, van
alle meeuwen der Zuiderzee.
Nergens zijn verleden en he
den zo levend in harmonie,
proeft men de Flevische at
mosfeer nog zuiver als hier
aan de Enkhuizer buitenkant,
te midden der monumenten,
die herinneren aan de glorie
tijd, waarvan Hugo de Groot
gewaagt in „potens Enchusa
mari."
Het is deze zomer bedrijvi-
ger dan ooit te Enkhuizen.
De voorloopster van het Zui
derzeemuseum, de Zuiderzee-
Museum-tentoonstelling in
de Drommedaris, trok in en
kele weken tijds al meer dan
10.000 bezoekers. Velen die,
gelokt door de Z.M.T., voor
het eerst van hun leven te
Enkhuizen waren, hebben hun
ogen uitgekeken op het stad
je en op het vertier aan de
loswal, dag aan dag vol vis
sers uit alle havens rond het
IJsselmeer.
Zaterdag vormde de „Ur-
kerdag" een hoogtepunt, toen
honderden Urkers in kleder
dracht van hun voormalig
eiland naar Enkhuizen kwa
men. Tussen de „hechte Enk-
huuzers", die met hun „horen
oren" naar het zilveren klok
kenspel van de Drommedaris,
mengde zich deze middag het
vlamrood der Urker baadjes,
waarboven de gouden knopen
vonken schoten in de zon. En
de Urker vrouwendracht,
eenmaal door Theo Molken-
boer geprezen als het beste
voorbeeld van een aesthetisch
geheel, domineerde in het
stadsbeeld, waar vrienden en
vreemdeling nog weer eens
mochten zien hoe guitige
kuiltjes de gouden en zilveren
spelden drukken in Urker
meisjeswangen.
Wanneer wij aan de sluike
knapen denken, zoals men
ze dagelijks ziet promeneren
in de Kalverstraat, met paars
fluwelen broek, de lange ha
ren gepermanent en soms
een vlokkig sikje, haalt men
dieper adem als daar zo'n
wondere Flevische droom: de
zang der Urker koren, het
weemoedig eilander lied:
„Urk dat is een soeten dal",
het carillonspel van de
Drommedaris. En tijdens de
demonstratie, vanaf een Ur
ker kotter, van de moderne,
naar de Deense uitvinder
vernoemde „snurrevaad"-vis-
serij, buiten op het IJssel
meer, het zicht op Enkhui
zen, een der mooiste Zuider-
Urker jonge kerel zich te
zonnen staat, de karapoets
zwierig achteruit op zijn
blonde of rossige kruin, de
braniekuif vrij. Zoiets be
staat dus nog, peinst men.
Als door een wonder be
waart ook Geus, hoekig en
stuurs in zijn bewegingen en
tegelijk van een zeldzame
elegantie, in het stemmig
zwarte „tabeh-rukkie", de
korte wijde broek, waaron
der fraai ajour kousen te
voorschijn komen. Een mo
numentaal stuk mens, rustig
en beheerst, maar toch vol
bravour in elke beweging
van zijn jong, spierig lijf
met de verholen kracht van
een grondzee. En dan te we
ten wat er van hem over
blijft als ooit een confectie
pak hem om de leden slob
bert.
Dit en zoveel meer maak
ten die „Urkerdag" tot een
zee-silhouetten met hoog de
toren van St. Pancras boven
het geboomte. Toen wij na
een joyeuze vaart over Ril.
Hofstede en Kreupel en hoe
al die visnamige gronden
daar buiten de Gelderse hoek
mogen heten, terugkeerden
in de stad, stond aan de voet
van de ruige Drommedaris
een Urker vrouw voor de
microfoon: de pientere, gulle
Mariap, die naast haar da
gelijks werk in een groot
vissersmanshuishouden nog
tijd vond om een verdiende
reputatie te verwerven als
dichteres van het eiland. Zij
vertolkte met enkele van
haar verzen wat er leeft in
het Urker hart aan ernst,
geloof en Godsvertrouwen,
aan vreugde, scherts en
weemoed. Weemoed vooral
om wat verdween, op
en rond de geboortegrond,
het leven ener duizendjarige
gemeenschap.
De Haarlemmer M. F. J. S. heeft in
de nacht van 11 op 12 Mei j.l. een clan
destien over de grens gekomen Duitser
onderdak verleend zonder opgave aan
de politie te doen. Woensdag had S. zich
voor het Haarlemse Kantongerecht te
verantwoorden.
De Kantonrechter, mr. Goudsmit, be
greep niet, hoe verdachte tot zijn daad
gekomen is. „Wij zijn blij, dat wij die
lui kwij zijn en U gaat ze binnenhalen!",
merkte mr. Goudsmit veelbetekenend op.
Verdachte voelde, dat hij erin gelopen
was. De Duitser kwam laat aan. Het
liep tegen twaalf uur in de nacht. Met
handslag had de Duitser beloofd, dat
hij zich de volgende dag melden zou.
Toen meende S., dat hij met dat ene
nachtje geen kwaad kon! Als dergelijke
gevallen zich vaker voordoen voorzag
mr. Laagerwaard, de ambtenaar van het
O. M., een groot gevaar. „De vreemde
lingenpolitie kan, als zij genegeerd
schoppen te volgen en altoos hun toe
vlucht te nemen tot de „Middelares aller
Genaden". Een duidelijk „Wij zqn be
reid" was het antwoord op iedere vraag.
Na afloop van deze indrukwekkende
plechtigheid bracht de jeugd buiten de
kathedraal de bisschop een hartelijke
hulde, toen hij na de ontvangst op de
plebanie van vooraanstaande figuren uit
de jeugd- enj jongerenbeweging, naar
zijn paleis terugkeerde.
Na afloop van het Pontificaal Lof verliet Mgr. Huibers door een haag van
leden der Jeugdverenigingen de Kathedrale Basiliek.
Zwerven door de natuur
betekent het zien of leren
zien daarvan en dan van
zelf het genieten. Een ty
pisch verschijnsel is, dat er
over het algemeen meer aan
dacht geschonken wordt aan
de details (de vogels of de
bloemen) en het gehele land
schap, de grote tuin, waar al
les in leeft, vergeten wordt.
Dat hebben wij ook gedaan.
En daarom is het, dat wij nu
een beschouwing willen ge
ven over 't landschap in zijn
geheel. Wat ligt dan meer
voor de hand, dan dat op de
eerste plaats het Nederlandse
landschapsbeeld recht heeft
op een nader bekijken.
Ook toerisme, en dan wel
het wandeltoerisme op de eer
ste plaats, is een vorm van
natuurbeschouwing en zo
komt het, dat wij vanaf deze
plaats, in deze rubriek, ook
een lans willen breken voor
het landschapsschoon van
eigen bodem.
Nu mogen cosmopolitisch
voelende Nederlanders, vroe
ger en ook nu nog, vaak af
geven op de slechts beperkte
toeristische mogelijkheden
van ons land, dat dit dik
wijls, ten onrechte wordt
beweerd zal velen, die na de
oorlog, soms noodgedwongen
het eigen land hebben weten
te ontdekken, gewaar zijn
geworden. Maar al zullen ve
len dit hebben beweerd om
der wille van de glorie van
het „bereisd" schijnen (geen
prettiger bezit dan een kof
fer waarop elke centimeter
is bedekt met plakbriefjes
van hotels from all parts of
the world!) een grond van
waarheid valt daarin toch
niet te loochenen.
Reclamestunts als „Venetië
van het Noorden", „Klein
Zwitserland" e.d. zijn een
speculatie op deze trek van
vele Nederlanders, die, door
welke omstandigheid dan
ook, niet in staat zijnde de
grote en grootse landschap
pen in het buitenland te be
zoeken, toch zich enigermate
de illusie daarvan willen la
ten opdringen.
Natuurlijk is het waanzin
om Amsterdam of Giethoorn
te paren aan het begrip „Ve
netië" en Zuid-Limburg in
één adem te noemen met Ar
dennen, Eifel of zelfs Zwit
serland, hoe schoon sommige,
niet toeristisch gecultiveerde
kenstoeten van onze hemel,
nu eenmaal in Nederland
liggen en de Alpen binnen
onze grenzen niet zijn voor
te stellen, zelfs niet met de
stoutste fantasie.
Wij moeten de schoonheid
van ons landschap leren
zien, wij moeten deze
schoonheid leren ondergaan.
Daartoe moet men zwerven,
niet ale Ahasverus, de wan
delende Jood, in doem en
vloek, doch met dat nimmer
te stillen verlangen naar
steeds nieuwe, steeds andere
schoonheid op onze aarde.
plekjes in Giethoorn, Val
kenburg of waar ook, nog
kunnen zijn. Het gaat met
deze dingen nog zo dikwijls
volgens de veel toegepaste
Hollandse stelregel dat wat
van ver gehaald wordt, altijd
lekker is. Wij willen niet
beweren, om een lucullisch
beeld te mogen gebruiken,
dat een goed glas Hollandse
jenever niet of wèl zo lek
ker is als een doodgewone
boerenlandwijn van het
Franse Zuiden of een vurige
Chianti van onder de Itali
aanse zon, maar een Oude
Klare moet men drinken in
een onvervalste Hollandse
kroeg en een Chianti, geze
ten op de rand van een kla
terende fontein ergens op
een zonoverstoofd plein van
een of ander Italiaans berg-
nest. Waarmede we maar
zeggen willen, dat een Gel
ders Heideveld of een Hol
lands duinlandschap onder
de beroemde picturale wol-
Of die schoonheid nu te
vinden is in werk van men
senhanden, öf in het schep
pingswerk van de natuur,
of in een combinatie van
beide, Natura Artis Magistra,
de natuur is de leermeeste
res van de kunst. Het gaat
er maar om deze schoonheid
te willen zoeken en zien.
En voor de zwerver, die
zulks metterdaad doet, zijn
er in Nederland nog land
schappen waar hij z'n hart
aan op kan halen. Dat deze
niet worden gevonden in de
cliché's die de would-be
toeristi Izich zelf heeft ge
maakt (de gruwel van Val
kenburg of Lovely Volen
dam) behoeft geen betoog.
Naar die centra gaat men
wèl om de tijd te passeren
maar daarom is men nog
geen toerist pur sang.
Inderdaad zijn in ons klei
ne land met z'n overgrote
bevolking de natuurland
schappen niet dik meer ge
zaaid en als ze er zijn niet
ruim meer gemeten. In het
westen b.v. zijn het nog
maar enkele en dan nog
kleine gebieden die boven
dien buiten de „toeristische"
tijd moeten worden bezocht.
Het Naardermeer is nog zo'n
plek en enkele duinstreken,
terwijl onze stranden om de
zomerse entourage voor de
natuurminnende zwerver
niet anders te genieten zijn
dan in de late herfst of de
barre winter.
Onze wijde polders zijn ge
meenlijk niet erg in tel bij
de zoekers van vacantie-
geneugten en -vertier. Ge
lukkig voor de zwervers, en
laten wij U dit zeggen dat
een tocht door de polder, als
de wind stuift over wei en
veld en waar de horizon on
begrensd is, een verademing
kan zijn na dagelijkse taak
of zorg. Al staat de zon aan
een wolkenloze hemel of al
lijkt de lucht een schilderij
van 'n Oud-Hollandse Mees
ter. Nergens zult U zich zo
onbevangen in de ruimte en
gelijktijdig door diezelfde
ruimte worden ingesloten.
Zwerven is zich verliezen
in het grote gebied van aar
de en hemel, gaande langs
gebaande en ongebaande we
gen, langs wilde grasber
men en stille poldersloten,
stromende rivieren en woe
lige meren met een enkel, al
zeldzamer wordend bruin
zeil van een ijlende tjalk en
een roerloze reiger in de
rietzomen. Voort van de wieg
der eeuwige winden naar on
bestemde verten, met het
gezicht naar de aarde en het
hart in de hemel, die ner
gens méér zichtbaar is dan
op de wijde vlakten en
schoner spiegelt dan in de
wateren van ons eigen land.
ZWERVER
wordt, geen oog op vreemdelingen hou
den. Daaruit vloeit voort, dat vele on
gewenste vreemdelingen ons land kun
nen binnensluipen zonder opgemerkt te
worden!"
Spr. vond het gebeurde zeer te laken.
Een eis van vijftig gulden, subsidair
tien dagen werd dan ook geëist. Ver
dachte beweerde, dat hij de geldboete
niet betalen kon. Hij wilde gaan zitten.
„Dat moet U zelf weten, maar dan ver
hoog ik het aantal dagen. Het feit is zo
ernstig, dat U er niet met een lichte
straf af mag komen!", zei mr. Goudsmit
geërgerd. Veroordeling vijftig gulden,
subsidiair vijf en twintig dagen.
Zondagmorgen omstreeks kwart voor
zeven heeft een klein tweemotorig toe
stel van de Belgium Air Service, ko
mende uit Stavanger en op weg naar
Brussel, op Schiphol een noodlanding
moeten maken. Er hing boven Schiphol
een zware mist en aanvankelijk heeft
het toestel getracht op Eelde te landen,
maar ook daar kon het niet aan de
grond komen, het vloog terug naar
Schiphol en kreeg toen te kampen met
tekort aan benzine, zodat het wel moest
landen.
Door gebrek aan zicht heeft het toe
stel vreemde capriolen boven de Am
sterdamse luchthaven gemaakt. Bij zijn
landingspogingen pikte het een ladder,
welke tegen het stationsgebouw stond,
mede, wipte juist over enkele toestellen,
welke op het platform stonden, heen,
raakte een lantaarnpaal, scheerde net
over het dak van het stationsgebouw
en kwam tenslotte terecht op een oude
keet, welke in de Oostelijke hoek van
het veld tegen de dijk aan stond. Met
een gebroken vleugeltip, een verloren
landingsgestel en beschadigde schroe
ven kwam het toestel eindelijk aan de
grond. De beide inzittenden kwamen
met de schrik vrij.
Bq de Amsterdamse politie heeft een
eigenaar van een rqwielverhuurinrich-
ting aangifte gedaan, dat hij door een
onbekend persoon is opgelicht met een
vals bankbiljet van ƒ25. De man had
het toegevouwen biljet aangeboden en
verzocht het even klein te maken. Deze
aangifte is de reden, dat de Amster
damse politie, in verband met een en
kele dagen geleden gevonden pakje met
valse bankbiljetten, een waarschuwing
richt tot het publiek om speciaal op
bankjes van ƒ25 te letten, die dicht
gevouwen worden aangeboden.
Dinsdagmiddag. 9 Augustus, depo
neerde een sleepbootmachinist op het
bureau Dan. Meyerplein 'n pakje, dat hij
drijvend had gevonden in het water
bij de De Ruyterkade. Het pakje bevat
te 45 proefdrukken met de voorzijde van
een bankbiljet van ƒ25, alsmede een
pakje blanco papier. Dezelfde avond en
nacht werden op een 10-tal plaatsen in
de stad o.a. de Dam, N. Z. Voorburg
wal en O. Z. Achterburgwal in vie
ren gevouwen bankbiljetten van 25
met alleen één zijde met het
kinderkopje bedrukt, gevonden,
hoofdzakelijk in de goot langs de
rijweg. Verscheidene mensen hebben
deze bankbiljetten bij de politie ge
deponeerd. Ze vertonen een frappante
gelijkenis met de echte bankjes van
25, alleen bij nadere beschouwing kan
men zien, dat het kinderkopje rechts op
het biljet niet geheel gelijkend is. De
politie acht het niet uitgesloten, dat nog
meer biljetten zijn weggeworpen en op
geraapt. Het moet als waarschijnlijk wor
den aangenomen, dat degene, die de
biljetten had. zich noodgedwongen op
korte termijn hiervan moest ontdoen en
ze toen maar in het water heeft ge
gooid. De maker moet een goed vakman
zijn geweest en over een behoorlijk in
strumentarium voor deze goed gelij
kende vervalsching beschikken.
Zondagochtend zijn op de hoek van de
Spaarnwouderweg en de IJweg in de
Haarlemmermeerpolder een jeep en
een luxe auto met elkander in
botsing gekomen. De inzittenden
van de jeep waren de luitenant
der marechaussee Cramwinckel en een
marechaussee-bestuurder; in de per
sonenauto bevonden zich twee personen.
De botsing was zo hevig, dat beide
auto's in de sloot aan de kant van de
weg terecht kwamen en ernstig werden
beschadigd. De vier inzittenden werden
allen vrij ernstig gewond opgenomen in
het St. Elisabethziekenhuis te Haarlem.
H. M. de Koningin heeft Maandag
morgen in het paleis op de Dam de
ambassadeur van India dr. Mohan Sinha
Metta ontvangen, die Haar zijn geloofs
brieven kwam overhandigen. Minister
Stikker was bij de ontvangst aanwezig-
Voor het paleis stonden een erewacht met
vaandel en de marinierskapel opgesteld-
Een grote menigte sloeg de aankomst
en het vertrek der Koningin gade.
RippeTda opende Zondag j.l. een prachtig
nieuw voetbalveld aan de Schalkwijkerweg.
waarvoor grote belangstelling bestond.
De officiële opening geschiedde door v-
Maas. directeur van Openbare Werken-
waarna de heer G. Kruiver. voorzitter van
District I van de K.N.V.B., enkele woorden
sprak. Namens de H V B, voerde de heer
Van Gemerden het woord, waarna de po
litie Sportvereniging Haarlem bij mond
van de heer Nijdam een fraaie vlag aan
bood. De hoofdcommissaris van politie, a"
heer Fontijne, hoopte op een prettige ver
standhouding tussen de naaste buren, B-P
perda en de Politie Sportvereniging. S.D.w--
de tegenstandster in de erewedstrijd, over
handigde bij monde van secretaris Lanson
een vaantje.
De wedstrijd S.D.W.—Ripperda eindigde
in een 6—1-zege voor Ripperda, nadat de
rust met 1—0 voor de Haarlemmers was
ingegaan.
R.C.H. organiseert a.s. Zondag het tradi
tionele tournooi om de Zilveren Molen va»
Groenendaal. In tegenstelling met andere
jaren nemen er thans slechts drie ploegen
deel aan dit tournooi, n.l. R.C.H Friesland
en R.F.C. Er wordt een halve competitie
gespeeld.
R.C.H. opende het seizoen met een vriend
schappelijke wedstrijd tegen Zeeburgia. Ve
uitslag was 71 voor R.C.H.
Het jaarlijks door E.D.O. georganiseerd*
junioren-tournooi om.de Bas Timmerman**
beker werd gewonnen door D.E.C., dat p
de finale met 21 van T.O.G. won. Storm*
vogels plaatste zich derde na een 33
lijk spel tegen V.S.V., waarna strafschop
pen de beslissing ten gunste der Vogels ga'
ven.
Haarlem 5Rood en Wit 4. Rood dj1
Wit 4: 100 voor 8 wickets. Hackenitz 22, H;
Lichtenstein 19. Bowlingcijfers Haarlem
Wildschut 2—35. Ter Haar 2—16, Lantih*
211, Goossens 114. Haarlem 5: 140 vo°
5 wickets. Grupping 63, Van Vreeden
Schlatmann 12, Goossens 16 r..o., Schorn®
gel 25 n.o. Bowlingcijfers Rood
Wit 4: Kaptein de Bouwmeester 2
Hackenitz 234, Faber 138.
In
BEDRIJFS-COMPETITIE
de Bedrijfs Zomeravond-competit'*
komt het einde in zicht. Na de laatste
sultaten luidt de stand:
Fort Schoenen Industrie
Holland Nautic
Gasthuis
Heeremans v. Leuven
Vicon (Nw. Vennep)
Jonges Homburg
Haarl. Auto-Centrale
Drukkerij R.B.K.
Hilco
V.I.M.A. (Hoofddorp)
Booy
L. Meijers
Het programma luidt
r«'
10 8 0 2 44—1? 'f
9 7 1 1 27—14 L
9 5 2 2 22—16
8 4 3 1 24—13 1,
10 4 3 3 33—23 K
10 3 3 4 25—29 f
9 3 1 5 20—30 1
10 2 3 5 20—29 g
9 3 0 6 16—22 g
9 3 0 6 18—3;
7 1 2 4 12-
-16
8 12 5 14—30
Woensdag 17 Aug. VimaHoli. NautïC-
Meijers H.A.C. REK; Vim^
NauticVie"1**
Beert'
Vrijdag 19 Aug. Jonges-
Hilco.
Maandag 22 Aug. Holl.
BooyL. Meijers.
Woensdag 24 Aug. BooyH.A.C.:
mansL. Meijers.
Vrijdag 26 Aug. Gasthuis—Heereman»
DINSDAG
HILVERSUM I, 301 m. - 18.00 orkest.
18.20 sport, 18.30 strijdkr., 19.00 nieuws,
19.15 orkest. 19.30 Dit is leven, 19.45 re-
geringsuitz., 20.00 nieuws, 20.05 de ge
wone man, 20.12 viool en piano, 20.50
Ronde-tafelgesprekken, 21.05 orkest,
21.45 actualiteiten, 21.55 orkest, 22.20
Wagner, 22.45 Avondgebed. 23.00 nieuws,
23.15 concert.
HILVERSUM II, 415 m. - Na 18 uur
ook 245 en 1875 m. - 18.00 nieuws. 18.15
piano, 18.30 kwartet. 18.50 cabaret, 19.30
concert, 20.05 nieuws, 20.10 W.-Eur. com
mentaar, 20.20 gram., 21.00 luisterspel.
21.25 Maria Zamora, 21.50 buitenl. over
zicht, 22.05 concert, 22.35 duetten progr.,
23.00 r.ieuws, 23.15 gram.
WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m. - 7.00 nieuws,
7.15 gymn., 7.30 gram., 7.45 woord voor
o 45
de dag, 800 nieuws, 8.15 Te Deum. Cg
Brahms. 9.00 zieken, 9.30 concert. Jw
Morgendienst, 11.00 vleugel, 11-30 3
12.00 harmonie. 12.30 mededelingen. j5
koor. 12.45 Mozart. 13.00 nieuws, f
orkest, 14.00 Vrij en blij, 14.30 vi.°°l6.o0
piano, 15.00 concert. 15.35 concert. s0
postzegelverzamelaars. 16.15 jeugd,
sextet.
HILVERSUM n, 415 m. - Vóór J»
mk 245 m. - 7.00 nieuws. 7.18 seie g()o
8.00 nieuws, 8.18 gram., 8.50 vr°JJ- Mor-
kamermuziek, 10.00 causerie. 1?-OT 10.35
genwijding, 10.20 kookpraatje, ja,
vrouw. 11.00 gram.. 12.00 AcW'^.38
12.30 mededelingen. 12.33 plattelana,
orgel, 13.00 nieuws, 13.15 kalender, j4 lS
orkest. 14.00 gesproken portretten, 50
orkest, 15.00 zieken, 15.30 gram.. teTs,
klankbeeld, 16.00 orkest, 16.15 ge%-
16.30 vragen vrij, 16.55 jeugd.
tet, 17.45 regeringsuitz.
