De jeugd vraagt om meer
begrip
Duizenden kilo's fruit gaan
naar de mestvaalt
Export blijkt zeer onstabiel te zijn
Speciale stichting
voor extra-risico 's
De man, die Bouwmeester onder handen had
DE WERELD ROND
Onderling wantrouwen belemmert toenadering
Mrs. Roosevelt verklaart hard. Spellman
verkeerd te hebben begrepen
Een ondergronds dirigent
50 jaar souffleur
Zijn onze organisaties te duur?
Expositie „Jeugd
van Nederland
Het probleem der
50.000
Strenge voorwaarden
GROTE VIJAND VAN DE BOER: H00IBR0EI
V (slot)
Communisten in China
rukken op
Vertrouwensvotum
voor Eyskens
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1949
PAGINA 4
Z iektekosten verzeker ing
Nederlandse musici in
Zuid-Afrika
Voor plattelander
onrustige tijd
(Van een onzer redacteuren)
Wij zijn aan hei einde van onze serie en wij moeien resu
meren. Dai resumé zal echier voor alles een beroep
moeien zijn. Een beroep op onze gehele jeugd om voor hei
sireven van anderen evenveel begrip ie ionen als zij voor
zichzelf opeisen. Wani als ons bij deze kleine siudie één
ding is opgevallen, dan wel hei gebrek aan onderling ver-
irouwen. In de praciijk van alle dag siaan leden en niei-
leden der jeugdorganisaties (vergun ons dai wij om der
wille van de zaak hier eenmaal generaliseren) vaak vijan
dig tegenover elkaar en dai alleen, omdat naar onze
siellige overtuiging beide heizelfde willen, doch elkan
ders iaal klaarblijkelijk niet verslaan.
Misschien is hei daarom goed dii resumé ie beginnen mei
nog eens scherp die beide kampen ie karakteriseren, wani
alleen als deze tegenstelling kan worden weggenomen lijki
ens hei probleem der 50.000 oplosbaar. Daar is dan op de
eersie plaais die overgrote meerderheid ongeorganiseerden.
Het geld
Correspondentie—
Kirk besprak terug
gave van leningen
Voorstel tot oplossing voft
de koningskwestie
vertr?e0
i
(Van onze redacteur)
Duizenden kilo's appelen, peren en
pruimen worden momenteel op de fruit
veilingen van ons land ..doorgedraaid"
en verdwijnen naar de mestvaalt, waar
dit kostelijke fruit, enkele dagen te
grjjp ligt voor de bevolking uit de om
trek en daarna verrot en vergaat. Prac-
tisch al het fruit van mindere kwaliteit,
dat op de veilingen komt. wordt naar
de mestvaalt gebracht, wanneer er geen
boeren te vinden zijn, die de vruchten
als veevoeder wensen te gebruiken. Ex
porteurs noch industrieën tonen enige
interesse voor de mindere kwaliteiten
van het zomerfruit, dat in enorme hoe
veelheden aan de veilingen wordt aan
gevoerd.
Bij Lent, in de Betuwe, wordt een
kreek gedempt met overtollig fruit van
de veilingen van Nijmegen en Ressen-
Bemmel. Achter de gebouwen van de
grote Elster veiling verdwijnt het fruit
in diepe kuilen, en ongeveer veertien
dagen geleden, toen de fruit-crisis zijn
hoogtepunt bereikte, verdween daar hon
derd ton, dat op deze wijze voor de con
sumptie verloren ging. En thans nog ver
huizen duizenden kilo's naar de mest
hoop, terwijl er weinig kans bestaat, dat
hierin op korte termijn verandering zal
komen.
Een betrekkelijk gering deel van ons
fruit vindt momenteel zijn weg over de
grenzen. Kon voor kort Engeland nog
gerekend worden tot een van onze grote
afnemers, thans wordt dit land over
stroomd met zeer goedkoop kwaliteits-
fruit uit Italië en België, zodat Duitsland
het enige land is, waarheen onze fruit-
export zich richt. De nandel met dit
land is uiterst onstabiel. Vandaag zijn
de grenzen open, en morgen zijn ze mis
schien weer dicht.
Velen zullen zich ongetwijfeld af
vragen, waartoe dit ogenschijnlijk on
gemotiveerde doordraaien van duizen
den kilo's goed fruit geschiedt. Men
kan zich bijv. de vraag stellen, waar
om dit fruit niet tegen een zeer lage
prijs aan de markt gebracht wordt,
waardoor er dan ongetwijfeld afne
mers voor te vinden zijn, of waarom
het fruit, dat nu ligt te rotten e_i te
vergaan, niet ter beschikking wordt
gesteld voor sociale doeleinden of iets
dergelijks. Men moet deze kwes
tie echter uit een zuiver zakelijk oog
punt bezien. Brengt men het fruit
dat thans wordt doorgedraaid, tegen
een zeer lage prijs aan de markt,
dan zakt het toch reeds kleine afzet
gebied voor 't goede kwaliteitsfruit ais
gevolg van koopkracht van ons volk
zodanig, dat er door de fruit
telers enorme verliezen geleden
worden. Thans krijgen zij voor het
doorgedraaide fruit gemiddeld 4 cent
per kilo vergoed uit het vergoedings
fonds van hun vakgroepen, terwijl dit
fruit, wanneer het aan de markt ge
bracht wordt, niet veel meer dan 6
cent als groothandelsprijs zou opbren
gen.
De minimumprijzen op de veilingen
(Van onze verslaggever)
Het bleek eigenlijk een „oratio pro
domo" te zijn, de persconferentie, die de
Ondervakgroep „Zlektekostenverzeke-
ringsmijen" en de „Verenigde Ziekte
kosten Assuradeuren" Woensdagmiddag in
„Krasnapolsky" te Amsterdam hielden.
„We zijn in de laatste tijd zo over de
tong gegaan in radio en pers," zei de
voorzitter, „dat het nu eens tijd wordt
voor een wederwoord."
Een zeer groot deel van het publiek is
verplicht verzekerd. Veelal laten alleen
mensen met een slechte gezondheidstoe
stand zich verzekeren en lopen dan druk
naar dokter en apotheker, zodat de ver
zekeringsmij. de verzekerde wel moet
royeren. Somtijds is de reden voor het
royement niet op te geven, omdat de me
dische rapporten geheim zijn en dat moe
ten blijven. Toch werd op de conferentie
medegedeeld, dat er zelden geroyeerd
wordt en dat altijd eerst waarschuwingen
in allerlei vorm worden gegeven. De
Ondervakgroep heeft nu een z.g. Model
polis opgesteld, welke, als ze vijf jaar
van kracht is, niet meer opgezegd kan
worden. In de naaste toekomst zullen
tien van de vijf en twintig maatschap
pijen deze polis invoeren. Hierin is o.a.
bepaald, dat geschillen over medische
kwesties voorgelegd kunnen worden aan
een arbitragecommissie, waarin vooraan
staande medici en een of meer juristen
zitting hebben. Daardoor is de rechts
zekerheid van de verzekerden in de toe
komst gewaarborgd.
Er zullen dan echter toch nog personen
overblijven, die niet verzekerd kunnen
worden op de bestaande voorwaarden of
die moeten worden geroyeerd. Daarvoor
heeft de Ondervakgroep de Stichting
V.Z.A. (Verenigde Ziektekosten Assura
deuren) opgericht, die deze risico's ac
cepteert, maar uiteraard tegen een ho
gere premie (120 tot 150 pet. van de nor
male), terwijl voorts allerlei financiële
dekkingsmaatregelen genomen worden,
onderling door de aangesloten maat
schappijen. Vijf zijn thans toegetreden,
maar men rekent op vergroting van dit
aantal. Door bovenstaande maatregelen
hoopt men het bedrijf te saneren.
De bariton Laurens Bogtman treedt
op het ogenblik met groot succes in de
Kaap op. De altzangeres Annie Woud
geeft dezer dagen eveneens met veel
succes concerten in Johannesburg en
Pretoria. In laatstgenoemde stad is zij
de gast van hr. ms. gezant en mevrouw
Van den Berg. Vrijdag j.l. gaf de bur
gemeester van Pretoria, de heer J. C.
Fourie, te harer ere een cocktailparty.
Het eerste concert van Frits Schuur
man met het stedelijk orkest van Johan
nesburg, dat op 9 dezer in de stads-
zaal werd uitgevoerd, is een triomf voor
onze landgenoot geworden. Hij debu
teerde met een Beethovenprogramma:
Ouverture Leonore III, het vierde pia
noconcert (soliste: Lili Kraus) en de 7e
symphonie. De critici prezen Schuur-
man's precisie en krachtige directie.
Dirigent en soliste kregen ovaties.
Kort geleden is in Engeland versche
nen een Bijbel „Basic English". Dit is
Engels, samengesteld uit 850 woorden.
Voor de bijbel was het echter noodza
kelijk er nog 150 woorden aan toe te
voegen, waarvan er 50 echt bijbelse uit
drukkingen zijn. Zonder deze 150 woor
den was het niet mogelijk de inhoud
van de bijbel enigermate weer te geven.
Aan deze uitgave is acht jaar gewerkt.
Prof. Samuel Hooke, de 75-jarige oud
testamenticus van de Londense univer
siteit, was voorzitter van de vertalings-
commissie.
zijn reeds zeer laag. De appels en peren
van mindere kwaliteit behoeven slechts
6 cent per kilo op te brenger, en de
pruimen op sommige plaatsen slechts 3
cent. Wordt deze uiterst lage prijs niet
bereikt, dan „draait" de veilingklok
„door", hetgeen betekent, dat de mest
hopen weer met enkele duizenden ki
lo's worden opgehoogd.
Dat de fruitcrisis dit jaar ernstiger
vormen aanneemt dan voorgaande jaren,
komt voor een deel hierdoor, dat dit
jaar de vruchten zeer klein zijn geble
ven, hoewel de kwantiteit zeer - is
De appels en peren zijn veelal slecht
van kwaliteit, aangetast door ziekten en
ruw van schil. Wanneer de boeren t:j-
dig hun bomen hadden gedund, dan zou
de situatie heel wat beter zijn geweest.
De export van fruit is gebonden aan
zeer strenge voorwaarden. De vruchten,
die voor export in aanmerking komen,
dienen een bepaalde grootte te hebben
en weinig van het fruit van thans be
reikt deze maat. De kwekers in de Be
tuwe koesteren de hoop, dat het win-
terfruit groter en beter zal zijn dan dat
van thans. Dat de export naar Duits
land momenteel, met het kleine fruit
nog mogelijk is, komt omdat de door
het Uitvoer-Contröle-Bureau vastge
stelde maat voor Duitsland is verkleind,
zodat meer fruit naar onze Oosterburen
kan verhuizen dan voorheen. De prijzen
die in Duitsland voor ons fruit worden
geboden zijn evenwel uiterst laag, maar
ook in het binnenland brengen de
vruchten niet veel op. Was het vorige
jaar de gemiddelde veilingprijs voor ap
pels en peren ca. 35 cent per kilo, thans
wordt iets meer dan de helft hiervan,
tw. 18 cent, geboden.
Verwacht wordt dat de goudreinetten
en de bellefleuren, de belangrijkste win-
terrassen, binnenkort ook voor een be
trekkelijk lage prijs aan de markt zullen
worden gebracht.
Een aantal Alk-
maarse kaasdragers,
gekleed in hun
traditionele witte
pakken, bracht gis
teren een bezoek
aan Amsterdam.
Met een versierde
ooot van de brou
werij van het kaas-
dragersbier gingen
zij naar het stad
huis, waar burge
meester dlAilly hen
ontving. De „kaas-
vader" bood hem
een kaasje aan,
terwijl, naar de
oude gebruiken van
het gilde, een ge
stopte antieke pijp
en een pint kaas-
dragersbier werden
toegereikt. Daarna
marcheerden zij
door de straten van
de hoofdstad, waar
bij zij in hun
kleurige kledij na
tuurlijk veel be
kijks hadden. Op de
foto varen zij door
het schilderachtige
Kolkje, dat geen
vreemdeling bij zijn
bezoek aan Am
sterdam overslaat.
(Bijzondere correspondentie uit
New York)
„Wij kunnen met de tegenwoordige
grondwet niet verwachten dat uit pu
blieke fondsen bijgedragen wordt in
de bouw of het herstel van parochiële
scholen of in de salariëring van het on
derwijzend personeel. Het onderwijs
brengt echter ook nog andere finan-
(Van onze correspondent)
De grote vijand van de boer, de hooi-
broei, kan zich in deze tijd van het
jaar weer doen gelden. Weer slaapt ds
boer, die thans zijn wintervoer onder
de balken heeft, met zijn sluikse vijand
onder één dak en hij verkeert in grote
spanning. Want hij weet niet, hoe het
hooi zich zal houden: Met hem waken
de verzekeringsmaatschappijen, die hun
controleurs naar het platteland zenden
en in bijna iedere grote boerderij heerst
er spanning, wanneer de controleur na
gaat of maatregelen genomen moeten
worden om de gevreesde hooibroei te
gen te gaan.
De controleur heeft dan 'n lange roede
bij zich, aan het eind waarvan zich een
thermometer bevindt. Door ervaring
wijs geworden weet hij, waar hij zijn
roede in de hooimassa moet steken en
na vijf minuten is meer dan één man
nodig om het vier a vijf meter lange
instrument weer onder de enorme druk
vandaan te trekken.
Komt de temperatuur niet hoger dan
60 graden F. dan is er niets aan de hand,
maar als bij herhaalde controle blijkt,
dat deze temperatuur oploopt tot rond
70 graden, dan wordt alarm geslagen
en moet de boer gaan „dollen". Hij moet
beginnen aan zijn „tweede hooitijd", zo
als de boeren dit noemen en een enorm
zware taak staat voor de boeg. Want
rondom de broeihaard moet een gat ge
graven worden, niet zelden zes a zeven
meter diep en dan is het maar afwach
ten of de broeiing uit het hooi wil trek
ken.
Anders wordt het, als de roede uit
wijst, dat binnen het hart van de hooi-/
massa een temperatuur heerst van 80
soms 90 graden Fahrenheit, want wan
neer dan met het „dollen" wordt be
gonnen, staat de brandweer gereed, om
dat dan de kans groot is, dat, wanneer
de lucht het broeiende hooi bereikt, me
teen de vlam slaat in het kostbare win
tervoer.
Dit jaar is er gróte kans op hooi
broei. De boeren weten te vertellen,
dat dit zijn oorzaak vindt in de
weersomstandigheden in het voorjaar.
En er is nog een andere oorzaak. De
mechanisatie van het boerderijbedrijf
schiep een nieuwe methode van hooi
in de schuur brengen. Men gaat heel
vaak een grote berg hooi vangen in
een net, en waar vroeger het hooi
door enkele mannen vóór het opber
gen in de hooischuur nog eens uit el
kaar werd gesmeten, wordt thans zo'n
net hooi in zijn geheel in de schuur
geborgen.
Nog enkele weken, dan ïs het ge
vaar voorbij. Dan slaapt de boerenfami
lie weer rustig, omdat de strijd tegen de
grote geheimzinnige vijand dan als ge
wonnen kan worden beschouwd.
ciële lasten met zich mee, als de kosten
van het transport van de schoolkin
deren, de aankoop van niet-religieuze
leerboeken en de gezondheidszorg op
de scholen. Ook katholieke kinderen,
die parochiële scholen bezoeken, moe
ten aanspraak kunnen maken op deze
„extra-voorzieningen" zoals zij ook
reeds, evenals op de openbare scholen
het geval is (op grond van de School
Lunch Wet) een gratis middagmaal
krijgen." Met deze woorden zette Kar
dinaal Spellman, aartsbisschop van
New York, in een officiële verklaring
dezer dagen zijn standpunt nog eens
uiteen in de Amerikaanse schoolstrijd
die sinds enige weken tot hernieuwde
felle polemieken aanleiding had gege
ven.
De strijd had zich tenslotte geconcen
treerd rond Mrs. Roosevelt die over
het onderwerp enige krantenartikelen
had geschreven en aartsbisschop
Spellman. Nu de Kardinaal in zijn laat
ste schrijven nog eens uitdrukkelijk
verklaart dat parochiële scholen slechts
willen delen in de sxtra-voorzieningen,
heeft mevrouw Roosevelt te kennen
gegeven dat haar de zaak duidelijk is
geworden.
Aan de door de Kardinaal gepubli
ceerde uiteenzetting is met diens in
stemming een schrijven van de ver
maarde presidents-weduwe toegevoegd,
waarin zij uitdrukkelijk beweert geen
anti-katholieke gevoelens te koesteren,
maar slechts naar aanleiding van vroe
gere uitlatingen van de Kardinaal, die
zij dus misverstaan had, gemeend had
te moeten waarschuwen voor door
kerkgenootschappen uit te oefenen druk
op de regering.
„Deze extra-voorzieningen waarom wij
vragen", zo schrijft de Kardinaal ten
slotte nog, „ondermijnen geenszins het
traditionele Amerikaanse principe van
scheiding van kerk en staat. Wij ma
ken slechts aanspraak op grondwettige
rechten."
Het pijnlijke persoonlijk conflict
tussen twee zo vooraanstaande Ame
rikaanse staatsburgers is hiermee dus
geëindigd.
(Van onze verslaggever)
Heeft u wel eens een niet al te best
amateur-toneelgezelschap „Wat niet
sterven kon" of „Pukkel en Pukkel"
zien spelen? Is het u toen opgevallen
dat u de tekst van het desbetreffende
stuk eigenlijk twee maal tot u hoorde
doordringen: een keer min of meer
nijdig gesist van onder de planken en
daarna uit de mond van de dappere
acteurs en actrices op het toneel? Wel.
dan heeft u zo'n dolle avond meege
maakt, aan het einde waarvan de spe
lers met onverholen trots plegen te ver
klaren dat zij „geen snars" van hun rol
kenden en dat zij „hardstikke op de
souffleur" hebben gespeeld. En u heeft
toen uitvoerig gelegenheid gehad de be
tekenis van een souffleur vast te stel
len, zij het dan ook omdat die betekenis
aan de andere zijde van het voetlicht
schromelijk werd overschat
Er is echter een meer verantwoord
toneelspelen mogelijk; en navenant een
meer verantwoord souffleren. De neer
A. van Otterloo, souffleur aan de Ko
ninklijke Schouwburg, die op 8 Sep
tember a.s. zijn vijftigjarig jubileum
viert, kan daar alles van vertellen. En
hij doet dat kennelijk graag. Eén be
langstellende vraag van u is voldoende
om hem stevig op zijn praatstoel te
brengen. Zijn manier van vertellen doet
Nieuwe en zeer geheime electronische ap
paraten hebben voor Engeland een nieu
we phase in de koude oorlog met Rusland
gewonnen. Britse radio-ingenieurs hebben
namelijk de aether boven delen van Cen
traal-Europa vrijgemaakt van het storen
door de Russen van uitzendingen in de En
gelse taal.
Het Britse ministerie van Oorlog meldt,
dat het proces tegen ex-veldmaarschalk
Fritz von Mannstein op 23 Augustus te
Hamburg zal beginnen. Hij wordt beschul
digd van 17 oorlogsmisdaden.
Z. H. de Paus heeft vijfduizend dollar
geschonken voor hulpverlening aan de
slachtoffers van de aardbeving in Ecuador.
Namens het aartsbisdom New York heeft
ook Kardinaal Spellman vijfduizend dollar
geschonken voor hetzelfde doel. De War-
relief Services van de National Catholio
Welfare Conference, het katholieke hulp
comité voor oorlogsslachtoffers, schonk een
gelijk bedrag.
Jerome D'Spusa S.J., rector van het
Loyola College te Madras en lid van het
Parlement van India, is benoemd tot lid
van de India-delegatie bij de Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties,
welke 19 September wederom te Lake
Success bijeenkomt. Dit is de eerste keer,
dat een katholiek priester gekozen is als
lid van de India-delegatie.
Z. H. de Paus heeft gisteren in zijn zo
merresidentie de nieuwe Peruaanse ambas
sadeur bij de Heilige Stoel, Felipo Orto-
carrero, die zijn geloofsbrieven kwam over
handigen, ontvangen.
In Oost-Slowakije hebben zware stormen
en grote overstromingen plaatsgevonden,
waarbij 16 personen gedood zijn, aldus het
Tsjechische persbureau. Te voren had het
persbureau reeds gemeld, dat er in Noord-
Moravië bij de Poolse grens grote over
stromingen waren geregistreerd, waarbij
voor 1.250.000 pond sterling vernield was.
5?
Laat men nu toch begrijpen, dat het
niet aangaat hen als minder goede ka
tholieken of minder goede burgers te
doodverven. Laat men inzien, dat men
hun stuk voor stuk als personen, als
jonge mensen, en niet als groep of als
massa tegemoet moet treden. Bij veel
van deze jongeren immers en wij
schrijven dit waarachtig niet uit licht
vaardig optimisme leeft evenveel
zorg, evenveel angst en bekommernis
om de toekomst van Kerk en maat
schappij, als bij welk lid van een jeugd
organisatie dan ook. Toetreding bete
kent voor hen misschien echter wij
stellen het maar zo scherp mogelijk
overlopen naar „de zoete jongens en
meisjes van de kapelaan". Daartegen
bestaan bezwaren en daarom moeten
remmingen worden overwonnen, die
niet zelden door gebrek aan voldoende
voorlichting van de zilde der organisa
ties zeOf ontstaan zijn. Hier spelen nu
eenmaal tal van subtiele psychologische
factoren een rol en naar ons inzicht
zou al veel zijn gewonnen als de jeugd
organisatie zich door haar gedrag wist
te ontworstelen aan het „braafheids-
odium" dat op haar rust
Want er leeft bij een groot deel
van onze niet-georganiseerde jeugd
een drang naar daden. Zij zouden zo
dolgraag willen toetreden tot een
organisatie, waarin hun mankracht
kan worden gebruikt in een groot
geestelijk avontuur. Zij verfoeien
echter misselijke vroomheid, half
zachtheid en kinderachtigheid en het
zijn juist deze kwalijke eigenschappen,
die zij overigens ten onrechte
onze jeugdorganisaties toedichten.
De 50.000 van Utrecht vragen om een
vervodg. Zij willen de angst voor hun
toekomst, de angst voor de werkloos
heid en de angst voor de oorlog uit
bannen in een stroming, die recht op
de kern afgaat en die gebruik zal ma
ken van de middelen van hun eigen
tijd, zodat zij toch vooral het verwijt,
halfzacht te zijn, kunnen ontgaan. Voor
het grootste, voor de bescherming van
Kind en Kerk, kan men op onze jeugd
rekenen, voor de rest heeft zij na een
tweede wereldoorlog geen oog. Men
begrijpe ons wed. Wij willen deze on
georganiseerden niet idealiseren, want
in deze bovenomschreven instelling
schuilt evenveel heroïsme als gebrek
aan werkelijkheidszin. Kruistochten
vallen er nu eenmaal op het ogenblik
niet te ondernemen en wanneer wij de
medaille omdraaien en sprekend namens
de jeugdbeweging, ook bij hen op meer
begrip moeten aandringen, dan zal dat
blijken ook. Het is n.l. onjuist, dat de
ongeorganiseerden en wij willen nog
wel eens herhalen, dat wij het heus
niet als ideaal zien, dat heel onze ka
tholieke jeugd een uniformpakje draagt
zich verontschuldigen met laster en
kwaadsprekerij.
Het is niet waar, dat onze 450.000 ge
organiseerde katholieke jongeren misse
lijke, nare, brave wezentjes zouden zijn.
Neen, integendeel, wij durven hier ook
de stelling poneren, dat zij tezamen een
van de beste delen van onze kath. jeugd
vormen. Er wordt hard gewerkt, er zijn
jeugdleiders en -leidsters, die werkelijk
hun gehele persoon inzetten voor het
welzijn van de hun toevertrouwde jon
geren en het is werkelijk niet fraai, dat
ook zij door de buitenwereld met spot
worden bejegend.
Wanneer men denkt aan het prach
tige werk van onze invalide jeugd,
wanneer men weet, dat in deze koste
lijke zomermaanden jonge mannen en
vrouwen zich ver van de bewoonde we
reld, ergens in Drente of Overijsel, af
zonderen om in debielenkampen te
gaan werken, als men ook maar iets
kent van het slopende werk onder de
a-sociale jeugd, dan gaat men zich aan
een zeer lichtvaardig oordeel te bui
ten, wanneer men generaliserend
de gehele kath. jeugdbeweging als ver
ziekt en verburgerlijkt meent te mogen
kenschetsen. Goed, er worden fouten
gemaakt.
In ieder van onze voorgaande artike
len hebben wij daarop ettelijke malen
de aandacht gevestigd. Wij hebben ge
schreven over de te geringe belangstel
ling voor het gezin, over spanningen met
de/school, over moeilijkheden tussen leek
en priester, over de K.A., het probleem
jongen-meisje, de overkoepelingswaan
zin. Maar desniettemin, ondanks al deze
fouten, houden wij staande, dat die zelf
de kath. jeugdorganisaties prachtig werk
verrichten. Wij houden staande, dat zij
niet verziekt en niet verburgerlijkt zijn,
maar dat men er de problemen ziet en er
aan werkt. Welnu, wie werkt mag fouten
maken en wie alleen toeziet, mag niet
vergeten, dat critiek een gemakkelijke
tijdpassering is.
Toch ondanks deze constatering
willen wij ook zelf nog eenmaal dit
wapen hanteren. Wij willen n.L nog de
vraag opwerpen of onze jeugdorganisa
ties niet te duur zijn, of de kosten ver
bonden aan het lidmaatschap niet zo
hoog zijn, dat daardoor al velen werden
afgeschrikt. En nu moet men zich niet
verdedigen met de opmerking, dat de
wekelijkse contributie toch meestal maar
ongeveer een dubbeltje bedraagt, want
daarmee is het probleem niet gesteld. Het
blijft niet bij dit dubbeltje. Er moet
meestal nog een uniform komen; op
feestdagen wordt iets extra's gedaan,
's zomers wil men op kamp en zo lopen
de kosten op.
Goed, zal men dan zeggen. Maar er
valt altijd te praten. Jawel, maar begrijpt
men dan niet, dht juist een groot deel
van onze ouders daarover niet praten
wil. Men wil het kind de schande niet
aandoen ja heus de schande, want zo
zal het hier en daar fluisterend in de
parochie worden besproken dat open
lijk blijkt, dat het voor niets of voor
minder lid is.
Dit is een probleem. Het is een pro
bleem vooral voor onze grote gezin
nen en wij zouden er de vraag aan
willen verbinden, of men niet be
ter dan voor het opbouwen van
grote, veelomvattende en gevaarlijke
apparaten zijn subsidies zou kunnen
besteden om dit probleem voor het
normale katholieke gezin weg te ne
men. Daarmee, dunkt ons, zou een
eerste stap gezet zijn op de weg, die
leidt naar grotere belangstelling van
de buitenwereld.
Onze artikelenserie „Het probleem
der 50.000", die wij vandaag beslui
ten, heeft reeds verscheidene pennen
in beroering gebracht.
Wij stellen ons voor deze reacties
zeer binnenkort wanneer ook
eventuele commentaren op beide
laatste artikelen zijn binnengekomen
zo enigszins mogelijk gezamenlijk
te publiceren.
Hiervan zal nog nadere aankondi
ging worden gedaan.
En die weg is de enig mogelijke. Want,
het is waar dat onze jeugdbeweging is
vereenzaamd. De belangstelling van
onze academici heeft zij verloren en de
nodige interesse voor het bedrijf en
het maatschappelijke milieu van haar
leden heeft zij o.i. nog niet opgebracht.
Een leger van personeelsverenigingen
en diverse andere, aan het bedrijf ge
bonden organisaties doorkruist haar
activiteit en alleen als zij zelf vooral
op die terreinen vol interessen, vol
initiatieven en vol mogelijkheden zal
blijken, kan zij zich in de toekomst
handhaven. Laten wij het maar eerlijk
bekennen. O.i. verkeert de jeugdbewe
ging inderdaad in een impasse. Zij
twijfelt: worden wij een kern in de
massa of grijpen wij de massa zelf?
Niemand, die o.i. nu op deze vraag
een antwoord zal kunnen geven. Wel
kan men vaststellen, dat tal van door
ons aangeduide conflicten binnen de
jeugdbeweging nu zo spoedig mogelijk
zullen moeten worden uit de weg ge
ruimd. Men zal moeten begrijpen, dat
een leger in oorlog geen tweespalt mag
dulden.
En zo komen wij als vanzelf tot de
vragen, die wij stelden in het kader,
waarmee wij deze artikelen inleidden.
Er ligt een knuppel in het hoenderhok
en was het wel juist, dat hij werd ge
worpen? Had Pater Wesseling het recht
dwars door alle organisaties heen het
kernprobleem van onze jougd op zo
indringende wijze aan de orde te stellen.
Wij zijn geneigd te zeggen: ja.
Mede immers door dat initiatief liggen
nu de kaarten op tafel. Hun taal is niet
opwekkend. De jeugd van Nederland
verkeert in nood. De godsdienstzin ver
mindert, de criminaliteit neemt toe. In
die wereld staan de jeugdbewegingen.
Ze staan er met haar roeping en haar
apostolische taak. Ze staan er ook met
haar vele fouten en gebreken.
Daarnaast staat dat leger ongeorga
niseerden en als ons blad met deze
artikelenserie nu een bedoeling heeft
gehad, dan deze: de kloof te over
bruggen, die beide scheidt. Beide
tezamen vormen immers de jeugd van
Nederland en beide tezamen zullen
ze in de komende jaren veel moeiten
doen voor datzelfde land, dat noe
dan ook terecht is gekomen in een
hoek, waar vele slagen vallen. Straks
op 19 Augustus zal niemand
minder dan H.M. Koningin Juliana
in Amsterdam in het R.A.I.-ge-
bouw een grootse tentoonstelling ope.
nen, gewijd aan de „Jeugd van Ne
derland".
Moge dat geen leus, maar een be
grip zijn en mogen deze artikelen tot
de vorming daarvan iets hebben bij
gedragen.
denken aan de omzichtige rhetoriek
van een August Snieders en hij onder
streept zijn betoog met de gebaren van
een dramaturg-oude-stijl; een korte
kromme pijp dient daarbij als dirigeer
stok. Deze lichtelijk anachronistische
verhaaltrant is helemaal niet vreemd
bij de man, die ruim vijftig jaar gele
den voor het „Nieuwsblad voor Neder
land" „De moord in de Plantanen-villa"
als feuilleton uit oude kronieken
overschreef en die daarna zeven jaar
optrad in stukken als „De Voddenraper
van Parijs". De heer Van Otterloo
spreekt van „véérzen" en niet van ver
zen, dht is duidelijk.
Maar toneelspelen bleek toch niet zijn
fort. Het ging pas goed toen de jonge
Van Otterloo eens voor de aardigheid in
het souffleurshok dook. Dat was met
een in orde. Al was de latere triomf van
Ot-bij-wie-alle-spelers-zich-rustig-voe
len natuurlijk nog verre.
„Souffleren is een vak, dat je nie
mand leren kunt", zegt de heer Van
Otterloo en hij is op die verbijsteren
de exclusiviteit van zijn beroep op een
zeer beminnelijke manier trots. Hij no
digde eens iemand uit naast hem te
komen zitten in zijn hok. En die uiter
aard stille getuige zei na afloop: ,.U
leek wel een dirigent". Dat was een
qualificatie, die de heer Van Otterloo
beviel. „Een souffleur is een dirigent",
zegt hij met veel nadruk. „Hij zit er
voor om de spelers in het rechte spoor
te houden."
Dat is overigens lang niet altijd een
sinecure, dat in het rechte spoor houden
van acteurs en actrices. Neem oiivoor-
beeld zo'n geval als in de „Storm" van
Shakespeare, wanneer een speler een
meter of drie. vier hoog staat. Te voelt
dat zo'n man denkt: „Ik versta je niet
zelfs al ben je een Onze Lieve Heer
onder de souffleurs". Goed dan ga je
articuleren en in die tussentijd leg je
Een ondergrondse dirigent, A. van Otterloo.
met één enkel gebaar een plotselinge
„invaller" het zwijgen op.
En neem dat andere geval van die
actrice, die niet minder dan drie ge"
typte vellen manuscript oversloeg-
Laat nou het doek maar zakken, z°u
je denken. Maar de heer Van Otterloo
sloeg aanstonds aan het improviseren
en wenkte toen precies op tijd een
ander, die met een angstig oog dooj
de deur gluurde, met „het vingertje
Na afloop kreeg hij een paar kussen
van de onfortuinlijke dame, zegt de
heer Van Otterloo, niet zonder posthu-
me behaaglijkheid.
Maar zie, dat is al tezamen het werfc
van een dirigent; van een ondergrond8
dirigent. Evenals dat van die andere
Van Otterloo, Wllem, zijn neef, die
dirigent is; zij het dan ook een boven
grondse
O ja, de jubilerende souffleur z°"
zonder moeite een „psychologie van de
toneelspeler" kunnen schrijven. HU
heeft Bouwmeester „onder handen g®*
had". Die moest je elk woord zevc®
maal voorzeggen. Bij Royaards kW®10
je in het krankzinnigengesticht, ma®'
Louis de Vries bleef altijd „sublirpj
kalm". Anderen verstaan je niet 111
louter zenuwachtigheid. Dat zijn
moeilijkste; maar op den duur vertroU*
wen ze je en dan is het in orde.
De heer Van Otterloo heeft een on
begrensde bewondering voor acteurs u»
de oude school. En hij kan dan ook nie'
hebben dat die piepjonge toneelspeler'
tjes zo oneerbiedig over hun beroemd®
collega's spreken. Soms wordt hij zen8
„duvels" op die knapen. Bijvoorbeeld a19
ze over Else Mauhs als „Els" spreke»-
Zie, dat geeft geen pas. Maar verder
geen woord kwaad ook van acteurs ai»
Cees Laseur, Paul Steenbergen of The»
Frenkel, die toppunt van lof "f
„Bouwmeestersbloed" in de aderen heer
Die moet je „om de blikskater nl®
wegvegen".
„Ik voel veel voor mijn vak", zegt o
heer Van Otterlo"
tenslotte peinzen»-
„Als er iets schee
loopt, geef ik
zelf de schuld". E
dan komt het hog®
woord er uit: „Een
souffleur is een ar
tiest".
Zijn lieveling®*
stukken? Daarop
heeft de heer Va»
Otterloo gelet oP
zijn aanhankelijk*
heid aan de ou»^
garde een eniés'
zins verrassend
woord. „Ik zit h®
liefst in de blijsp®*
len", zegt hij plaS*
tisch. „Nee, ge®?
klassieken; Ve
mooi, maar tja.--'
„Elektra" is bijvoor
beeld verschrik^®'
lijk". ,ie
O ja, een pass>»
heeft de heer Van
Otterloo beslist voor
stukken die vro®6
uit zijn. En d®*
mag dan ook
na vijftig jaar!
De Chinese communisten zetten hun
opmars in de richting van Kanton en
Hongkong voort. Gisteravond is te Kan
ton een uitgaansverbod afgekondigd
spoedig nadat bekend werd, dat de com
munisten de havenstad Foetsjou, de
hoofdstad van de provincie Foekien, had
den veroverd
Een woordvoerder van het Foreign
Office heeft medegedeeld, dat Groot-
Brittannië besloten heeft zijn consulaat-
generaal te Kanton niet te sluiten. Men
ziet in dit besluit, in tegenstelling met
de sluiting van het Amerikaanse consu
laat-generaal, een teken, dat Groot-Brit-
tannië en Amerika in China een ver
schillende politiek voeren. Groot-Brit-
tannië zou de mogelijkheid open willen
laten om betrekkingen te onderhouden
met elke de facto-autoriteit.
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, Dean Acheson, heeft
medegedeeld, dat de Amerikaanse am
bassadeur te Moskou, admiraal Alan
Kirk, Stalin verzocht heeft, dat de
Sovjet-Unie actiever zou optreden in
verband met de oplossing van het vraag
stuk der Amerikaanse leningen in de
oorlog in het kader van de leen- en
pachtwet. Voorts had hij een verzoek
tot Stalin gericht in verband met het
storen van de Amerikaanse radio-uit
zendingen naar de Sovjet-Unie.
Stalin had de zaak naar het ministerie
van Buitenlandse Zaken verwezen. De
ambassadeur bracht beide punten ter
sprake tijdens het beleefdheidsbezoek
aan Stalin van Maandag j.l.
Sommige waarnemers, die in nauw
contact staan met de Amerikaanse am
bassade, denken, dat de mogelijkheid
van meer handel tussen Oost en West ter
sprake is gekómen.
Waarnemers beschouwen het door de
Sovjets genomen besluit om deskundigen
naar de V. S. te zenden voor bespreking
van de teruggave van drie ijsbrekers en
21 kleinere schepen als een hoopvol
teken.
(Telefonisch van onze
Belgische correspondent)
De Belgische Kamer van de VolE®
vertegenwoordiging heeft Woensdag!11
dag, na een vrij lusteloos debat, de 111
tie van vertrouwen in de regering El'^
kens met 125 tegen 64 stemmen en
onthouding goedgekeurd. Zowel kath®'
lieken als liberalen gaven hun insteP1"
ming slechts voorwaardelijk.
De voorzitter van de C. V. P. v®£,
klaarde, dat zijn partij inzake de
ningskwestie uitsluitend bekommerd
om de handhaving van de grondwet!
lijke waarborgen. Aan de socialistif.cn;
woordvoerder vroeg hij in dit verba®
of deze met een oppositie door a'<
middelen soms enigerlei chantage
straatrumoer op het oog had.
Van socialistische zijde werd te
nen gegeven, dat de nieuwe reger1»9
grote verwachtingen heeft gewekt in
pitalistische kringen. a
Omtrent de financiële toestand v
het land deelde de minister van Fid® a
ciën mede, dat het budgetair teK® q
over 1949 begin Augustus 4 milliard
millioen francs bedroeg. Niettemin v j3
zekerde hij, overeenkomstig het liber®.
programma, naar een belastingverlag1
van 25 pet. te zullen streven.
De liberale volksvertegenwoordiécj-
Lahaye en De Wilde hebben gister»1
dag een wetsvoorstel ingediend tot
schaffing van de wet van 19 Jul» e,
grond waarvan de koning in de on®0v
lijkheid wordt verklaard het land te
geren en het regentschap wordt i»s
steld.
In de toelichting op dit voorstel
verklaard, dat de volksraadpleging »|;e
de juiste weg is om de koningskwe® j
op te lossen, daar deze geen bind®
karakter draagt en afbreuk doet aa»
prestige der volksvertegenwoordiging)
Het thans ingediende wetsvooif jr
maakt, volgens beide liberale P° gCft
de volksraadpleging overbodig en stf
een snelle oplossing van de koni»s
kwestie na.
Intussen moet de regering-Eysk®
thans nog in de Senaat een
wensvotum behalen, wat echter, 8®?'ar
de meerderheid die de katholieken »®e
bezitten, wel geen moeilijkheden !»e
zal opleveren.
De beroemde filmchimpansee „Marquis" van circus Mikkenie ma?^tenn°iev>°n^
motor een tochtje door Amsterdam. Het valt te begrijpen, dat dit yjarqti's
schouwspel bij het toegestroomde publiek grote sensatie verwekte.
op de speciaal voor hem geconstrueerde motor.