NIEUWE COKESBATTERIJ GEREED Mgr. FELTIN zet een roemrijke traditie voort ERIC IN HET RIJK VAN HET MIDDEN Van Est loert op achtervolgingstitel in de Deense hoofdstad Maar waarschijnlijk zal Coppi hem de weg versperren fiiyp 1sS3l 4*-.4 r Friese eindzege in Sneekweek SULTAN VAN DJOCJA BIJ DE H.V.K. HET WESPENNEST Hulde aan Amerikaanse volk voor steun aan ons land l. Lichtveld over de houding van Suriname ^och socialisten in de Duitse coalitie? He| egatie van Wereldbank in Joegoslavië „Ik geef mijn leven voor mijn schapen GOEDE KANS VOOR VAN VLIET W/////////W//A Besprekingen over „staakt het vuren' VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1949 PAGINA 3 GROOT PROJECT IN DE MIJNSTREEK 4 CLARENCE HUNTER VERRICHT DE OPENING Qsprekingen van Adenauer Nieuwe mislukte poging „over het Kanaal" 'i>w ym Stayers in finale? Hollanders met 63,246 verslagen in regenboogklas BORREN SCHAKELT BEERNINK UIT op tenniskampioenschappen door David Duncan (Van onze correspondent) Donderdag heeft Clarence E. Hunter, chef van de E.C.A.- "ussie in Nederland, een nieuwe cokesbatterij van de cokes- fabriek Maurits, een van de chemische bedrijven van de staatsmijnen te Heerlen, in bedrijf gesteld. President-directeur Groothoff gaf in de rede, die hij Dij deze gelegenheid uitsprak, uiting aan de grote dankbaar heid van het bedrijf jegens de onlangs overleden directeur Ross van Lennep, aan wiens vooruitziende leiding en grote energie de totstandkoming van het nieuwe bedrijfsonder deel is te danken. Hij bracht hulde aan het Amerikaanse v°lk, dat ons land op zo krachtdadige wijze steunt m zijn streven de rampzalige gevolgen van de oorlog te boven te komen. De heer Hunter wees op het grote be- atl8 van zovele nieuwe bedrijven hier etl elders in West-Europa voor de her overing en opvoering van de oude le vensstandaard. Mogen de 114 millioen dollars, welke het Amerikaanse volk :la de Marshall-hulp in de cokesbat- ®fij gestoken heeft, hun rente opbren gen in deze vorm, dat zij er toe bijdra- j>en de Europese samenwerking in net kader van de O.E.E.C. te verstevigen, dok en vooral na 1952, in welk jaar de Marshall-hulp geacht wordt te zullen Shdigen. Het is voor Nederland en West-Europa van groot belang, betoog- hij, dat er meer cokes wordt gepro duceerd, de boeren meer producten af leveren, de bedrijvigheid in de Rotter damse haven toeneemt. Dan zullen de SjWare offers, welke de U.S.A. voor ie Europese wederopbouw brengen, niet v°or niets zijn geweest. Hierna gaf de spreker het sein voor ?et in werking stellen van de nieuwe batterij. De Amerikaanse gasten en overige le- ®eti van het gezelschap maakten vervol sons een wandeling over de 1 km lange ookesbatterijen met hun £82 ovens, waar- lJ de opeenvolgende stadia van de Werkzaamheden in ogenschouw werden sonomen. Bij de oprichting van de nieuwe batterij, die door de Staatsmijnen in eigen beheer werd gebouwd, kreeg dien van Amerikaanse zijde veel steun in de vorm van tekeningen en adviezen, terwijl de gehele benodigde hoeveelheid speciaal vuurvast mate riaal van tezamen 10.000 ton stenen eveneens uit de U. S. A. kwam. Het metselwerk en de montage werden Uitgevoerd door Nederlandse firma's. Schoorsteenbouwers en stoomketel- jUetselaars werden uit geheel Neder land naar Lutterade. gehaald en ont- vmgen daar een speciale opleiding. De nieuwe batterij bestaat uit 75 v fns' heeft een capaciteit van 1000 ton ctfijnkolen per etmaal en produceert *h dezelfde tijd 800 ton cokes en 300.000 gas. De kosten bedragen ruim 7,5 Millioen gulden, waarbij nog een bedrag ongeveer 4 millioen gulden komt '°or de nog uit te voeren aanvullende Werken. Door de ingebruikneming van 't nieuwe onderdeel en door reparaties an bestaande batterijen is de verwer kingscapaciteit van Cokesfabriek Mau- tl) nagevoerd tot 7500 ton per etmaal. u„,.r komt nog de capaciteit van co- finn Emma te Hoensbroek, die rlu0 ton kolen per etmaal bedraagt. Het Vooroorlogse peil wordt daarmee reeds l k>e heer L. A. M. Lichtveld, lid van 5*®' College van Algemeen Bestuur van uriname, heeft tegenover het A.N.P. 0v het volk in Suriname <iatr amendementen aldus redeneert, j, er een „gemeenschappelijk" overleg s Seweest, waarbij Suriname vooral J) mappelijk" en Nederland maar „ge in6®.11" geweest is. Het- gaat hier niet de eerste plaats om de amendemen- jd zeif en de betekenis daarvan, maar g®1 gaat om het feit, dat een plechtig Maakte afspraak niet is nagekomen v' Voor de eerste maal doet zich het' feit J', dat er geen oppositie is en dat j Hs de Hollanders in Suriname één out vormen, v/eer velen voelen op het ogenblik niet meer voor deelneming aan een crenigd Koninkrijk en denken liever samenwerking met Nederland in Z h federatie waarbij aan Suriname een- 'fde status toe zou komen als aan In- °besië. ch?r- Konrad Adenauer, de leider der tjMstelijk-democraten, die naar alge- lip verwacht wordt de eerste kanse- tj, r Van West-Duitsland zal zijn, is gis- bè,fh te Bonn informele besprekingen jgonnen met betrekking tot de kabi- hoiriV°rminS- Hij ontving dr. Karl Ar- tPj'u, de christelijk-democratische pre- ij0®b van Noordrijn-Westfalen, en Mgr. hier, de politieke adviseur van kar- ïf.aal Josef Frings, aartsbisschop van Ook heeft hij een onderhoud ge lijk met een lid van de „linkse" christe- tj6 ""Uemocraten uit het Ruhrgebied, die a°cialisten opgenomen willen zien in coalitieregering. te der is gemeld dat Arnold, die gro- f,e "anhang heeft in de katholieke vak- ''9ing, naar Bonn ging om dr. Ade- 1)q. Uer te overtuigen van de noodzaak een coalitie met de socialisten. Jq legatie van de Wereldbank, die een onderzoek zal instel de. aanleiding van het verzoek van "'''Ho Tito voor een lening van 250 to a„en dollar, is gisteravond in Belgra- delijj^Qekomen. De delegatie begon da gger* SPtekingen met vertegenwoor- °iën fan het ministerie van finan- mcg'^oogoslavische nieuwsbureau Tan- j6hde t - dat Joegoslavië de funge- t 2aP„ !t'echoslowaakse consul-generaal Verlat l3eve^ SeSeven heeft het land week heeft de Tsjechoslo- f°slavi<! "?gerine drie leden van de Joe- Mla ®he ambassade te Praag tot „per- s hginJ1 Svata" verklaard wegens „in- tri Tsjechoslowaakse aangele- Foto van een der enorme nieu we cokes-batte rijen. Met een zware stempel wordt de gloeien de cokes naar buiten geperst. Zij valt dan in een bluswagen. Deze rijdt naar de blus- toren, waar 10 ton koel water nodig \^is om de cokes af te koelen. weer benaderd. Beide bedrijven leveren een aanzienlijke opbrengst aan deviezen Van de cokesproductie over 1948, zijnde 1.927.899 ton, werd bijna de helft geëx porteerd, voornamelijk naar Zweden, Zwitserland, Frankrijk en Luxemburg. In afwachting van het gereedkomen van de generatorgasfabriek zal men voorlopig de helft van de geproduceerde hoeveelheden gas nog moeten aanwen den voor het stoken van de cokesovens. Wanneer echter ook deze fabriek in werking is, komt de gehele gasproductie vrij voor de afzet. Dit betekent, dat men dan zal kunnen overgaan tot een ver groting van de productie van stikstof meststoffen uit cokesovengas en tot een uitbreiding van de gaslevering aan in dustrieën en gemeenten in de provincies Limburg en Brabant. Toch is ook op het gebied van de co- liesfabricage in de mijnstreek het laat ste woord nog lang niet gesproken. Reeds zijn plannen uitgewerkt en wor den voorbereidingen getroffen voor de bouw van een hypermoderne cokesfa briek met installaties voor de winning van bijproducten ter vervanging van de verouderde cokesfabriek Emma, die reeds 30 jaren dienst doet. Dit nieuwe bedrijf zal komen te liggen in de ge meente Beek in de nabijheid van het Mauri tscomplex. De Cubaanse kanaalzwemmer Corti- nas heeft iets minder dan 6 uur na de start voor zijn poging om het Kanaal over te zwemmen moeten opgeven. Hij kreeg kramp als gevolg van de lage temperatuur van het water (nog geen 10 graden Celsius). Zes Egyptische zwemmers, die in de komende weken zullen trachten over Het Kanaal te zwemmen, zijn -e Fol kestone gearriveerd om hun traming te voltooien. De zeventienjarige Amerikaanse Ka naalzwemster Shirley May France heeft besloten de poging om Het Kanaal over te zwemmen tot de volgende maand uit te stellen, aangezien zij zich niet geheel fit voelt. Naar in wielerkringen te Kopenhagen verluidt zal de delegatie van Luxem burg vandaag op het congres medede len, dat de Luxemburgse Wielerbond voorstelt zijn protest tegen het bestuit van het bestuur van de Union Cycliste Internationale, waarbij de Belg Roeiers winnaar werd verklaard van de Ronde van Nederland 1948, in te trekken, zo dat het congres het betreffende agenda punt niet behoeft te behandelen. Gold- schmidt is hiermede tweede. ft (Van een bijzondere correspondent) Mgr. Maurice Feltin, de zo juist benoemde aartsbisschop van Pa rijs, was de eerste Aartsbisschop van Bordeaux, die een van zijn pries ters als arbeider in een fabriek Het wer ken. Enige jaren te voren had hij met veel moeite weten te bewerken, dat de vermaarde jaarlijkse conferentie over sociale problemen „La Semaine Sociale" in de hoofdstad van zijn diocees werd gehouden. In 1944 hield hij in de uni versiteit van Bordeaux een rede, waar in hij iedere vorm van kapitalisme, die geen rechtvaardige verdeling van goe deren verzekerde, ten scherpste veroor deelde. De „Mission de Paris", de orga nisatie, die zich de materiële, maar vooral geestelijke opheffing van de Pa- rijse arbeider ten doel stelt, zal in het bijzonder deze benoeming van Mgr. Fel tin toejuichen. Kardinaal Suhards so ciale pioniersarbeid zal ongetwijfeld door zijn opvolger onvermoeid worden voortgezet. De nu 66-jarige Aartsbisschop begon, vorige maand precies veertig jaar ge leden, zijn priesterlijke loopbaan in de stad waar hem nu de hoogste functie ten deel gevallen is, die een geestelijke in Frankrijk kan worden toegewezen. Zijn volgende parochie lag in een arbei derswijk te Besancon. Daar leerde hij de noden van de minderbedeelden ken nen; hij deed ervaringen op, die hem later in Bordeaux van groot nut waren en die hem in zijn nieuwe taak niet minder te stade' zullen komen. Als sergeant-brancardier bij de infan terie maakte Maurice Feltin, die immers als geestelijke in Frankrijk niet van militaire dienst was vrijgesteld, de eer ste wereldoorlog mee. Wegens betoonde moed en grote toewijding werd hem het Oorlogskruis verleend, alsmede de „Médaille militaire" en tenslotte zelfs het Legioen van Eer. Op vier en veertig-jarige leeftijd werd Maurice Feltin bisschop van Troyes en daarmee de jongste bisschop van Frank rijk. „Animam pro ovibus meis" koos hij zich als zijn devies. Het was een grootse en moedige lijfspreuk: „Ik geef mijn leven voor mijn schapen." Van deze moed heeft hij ook blijk Met Kardinaal Suhard, maar even eens met diens voorganger Kardinaal Verdier, heeft het Parijse aartsdiocees twee bisschoppen gehad van de eerste grootte. Dat Mgr. Feltin deze roemrijke traditie zal voortzetten, wordt door ieder, die zijn levensloop heeft gevolgd, met grote overtuiging aangenomen, gegeven in de laatste oorlog. Het was voor een overgroot deel aan zijn hulp te danken, dat zün vriend, de Franse opperrabijn Cohen aan de greep van de Gestapo kon ontkomen. De grote zorg voor de hem toever trouwde gelovigen, die, evenals zijn voortvarendheid, in Mgr. Feltins lijf spreuk ligt opgesloten, is tot uiting ge komen in talrijke herderlijke brieven, alsmede in een wekelijks door hem uit gegeven vlugschrift met vaderlijke raadgevingen. 5. „Ge zijt een zeer bekwaam, boogschutter"herhaalde Foeng Cho ten tweeden male. Zijn blik liet die van Eric geen ogenblik los. Geruisloos kwamen zijn mannen naderbij staan en omringden de Noorman nu volkomen; een onheilspellende troep, klaar om het minste bevel van hun aanvoerder te gehoorzamen. „Een goed boogschutter, een uitmuntend strijder als gij, kan in onze gelederen goud, veel goud verdienenvervolgde Foeng Cho op sluwe toon. En opeens begreep Eric de hele situatie. Zeerovers, hij was kennelijk frxssen zeerovers terecht gekomen en zij wilden hem pressen om in hun ge lederen te treden. „Jij gele rat!" viel hij woedend uit. ,J)enk je somsdat ik mij ooit voor jullie onwaardige zeeschuimerij zal lenen!" Hij kon niet verder spreken, want net een snelle beweging had Toeng Cho zijn zwaard getrokken en richtte hij de punt ervan op Eric's borst.... „De punt van een zwaard is een kwade genoot", sprak hij dreigend. „Indien de blanke barbaar mijn voorstel weigert...." Een veelzeggend gebaar sloot de zin af. En terwijl de logge jonk zijn weg zocht over de Chinese zee, besloot Eric zuchtend dat dit zeker niet het meest geschikte ogenblik was om Toeng Cho te weerstreven indien hij tenminste nog enige prijs op zijn leven stelde Onze sportredacteur telefoneerde ons heden uit Kopenhagen: Kopenhagen mooi, gastvrij en gezellig is vandaag zijn taak begonnen als gastheer van een paar honderd wielrenners, officials, journalisten en radioreporters, die hier op het ogenblik als aan de lopende band binnen stromen. Ze komen met de Scandinavië Express, landen in Douglassen en Dakota's op Kastrup, of arriveren in hun Fords, Buicks en Citroëns, met het vaste voornemen om op de vrije dag welke het programma hun laat. de prachtige tocht langs de Sont hun neus vooral niet voorbij te laten gaan. De renners denken op dit moment nog niet aan prachtige tochten. Die ver kennen hun plaats van inkwartiering en haasten zich naar de Odrupbaan of het parcours voor de wegwedstrijd. Die willen vertrouwd raken met de sfeer en bijzonderheden van het strijdperk, waar ze straks een greep zullen doen naar een van de fonkelnieuwe regenboogtruien, welke in de koffer van de secretaris-generaal op de hoogtepunten van deze vierde na-oorlogse wereld kampioenschappen liggen te wachten. lijke parcours van Zand voort en onder het regiem van de zeewind eenzelfde soort wedstrijd als de komende in Dene marken, met grote overtuiging won. En naast hen staan Wagtmans, Vinken, Vos en La Grouw, die het laatste jaar óók hun sporen hebben verdiend. Met een schuin oog kijken ze naar het stapeltje gramofoonplaten, om te zien of hun volkslied er ook bij is en in gedachten zien ze zichzelf al op het schavotje staan, omringd door tien duizenden geestdriftige toeschouwers, die nochtans op dit plechtig moment hun geestdrift intomen om eerbiedig te luisteren naar de nationale hymne ter ere van de man in de regenboog trui op het verhoogje. Zeven truien en bijna drie honderd man die ernaar reiken Ook Nederlanders. Vorig jaar op eigen grond, slaagden zij tweemaal, evenals de Italianen. En ditmaal? Van Vliet heeft weer 'n beste kans, wanneer hij behalve zijn tegenstanders ook zichzelf baas kan. want er is de laatste twaalf maanden geen renner opgestaan, die hem in sprintkwaliteit over het hoofd is ge groeid. Maar Schulte zal zijn achtervol gingstitel niet verdedigen en dat maakt onze kansen op een tweede baantitel be denkelijk. Van Est en Van Beek, die op dit nummer de jonge school zullen de monstreren, hebben ons volste vertrou wen; zonder twijfel. Zij zijn regelrechte sterren aan het nationale wielerfirma- ment en zij zullen ook in de achtervol ging te Kopenhagen geen slecht figuur slaan. Maar zelfs Van Est, de grootste van de twee, zal de verwachtingen, nü al in hem gesteld, moeten overtreffen, wanneer hij met succes de strijd wil op nemen tegen dat wonderlijk samenstelsel van mens en machine. Fausto Coppi. Misschien, dat onze wegrenners er toch nog iets aan kunnen doen om de Neder landse vlag tweemaal te laten hijsen aan de eremast. Zowel de amateurs als de professionals komen in een sterke for matie naar Kopenhagen en het is zeker een gunstige omstandigheid, dat zjj er kunnen rijden alsof Zij thuis zijn. Ze treffen er het vlugge, gemakkelijke par cours, waarop ook hier veel wedstrijden worden gereden en de sterke wind, waarmee de Denen de klimmers onder de wegrenners proberen bang te maken, is voor hen niets ongewoons. Het zou natuurlijk dwaasheid zijn en voorbarig, hen nu ineens tot favorieten te stempelen. De Belgen zijn ervaren specialisten in dit vak en ook onder de Fransen en Italianen Fausto Coppi! schuilen een paar favorieten van bete kenis. Maar een Schulte, die op dit tra ject in 1937 ten onrechte uit de strijd werd genomen, toen hij tot de uitlopers behoorde, is altijd nog in staat tot een paestatie, waarmee hij de internationale sportwereld in beroering brengt. Naast hem zijn Van Est, Van Beek, Voorting en ook Peters en Janssen, renners van betekenis. Zij mogen in 'eder geval ca pabel heten om mee te strijden in het voorste gelid. Bij de amateurs is het al niet anders. Een Faanhof, die tijdens de Olympische Spelen niet door zijn sterkste collega's, maar door domme tegenslag werd uitge schakeld, behoort stellig tot de favorie ten. Evenals Dekkers, die immers in het begin van deze maand op het vrij moei- Wegens gebrek aan vergelijkingsma teriaal bij de profs kennen we de verhoudingen uiteraard veel beter kan men moeilijk zeggen hoe groot hun kansen zijn. Maar wij weten uit erva ring, dat het fout is, de mogelijkheden voor onze landgenoten al te hoog op te schroeven. Wij weten maar al te goed dat zij in veel wedstrijden hardheid en kilometers tekort kwamen. Maar als er een tweede titel komt, naast die van Van Vliet, zal deze, naar alle waarschijn lijkheid, worden behaald door een van onze beroeps- of amateurremiers, die Zaterdag of Zondag zijn grote dag heeft en die daardoor de room van de buiten landse cracks even gevoelig de les laat lezen, als Middelkamp en Janssen dat in 1947 op het circuit van Reims hebben gedaan. Onze stayers hebben absoluut kans om met een of twee man in de finale te kcmen. In Parijs bereikten Pronk en Matena de eindstrijd; in Amsterdam Pronk, Bakker en De Best. Ook nu heb ben deze drie ingeschreven en het zou ons teleurstellen wanneer niet minstens één van hen Zaterdagmiddag 27 Augus tus deel uitmaakte van de „rij der fina listen". Bakker heeft voor ons de eerste kans, Pronk de tweede, wanneer ten minste zijn polsblessure genezen is. De Best zal een dergelijke prestatie minder gemakkelijk kunnen verwezenlijken, dan voor het enthousiaste publiek, dat hem Hiornkw START FINISH Lynqby PARCOURS Hiorreknr Lundloftf Lyngby in Amsterdam toejuichte. Maar in de finale zijn de eerste plaatsen, naar alle waarschijnlijkheid, toch niet voor Neder land; daarvoor is de kracht van onze stayers op dit ogenblik nog steeds niet groot genoeg. Bij de amateursprinters moet het van Hijzelendoorn komen, maar wij vrezen dat de kwartfinale eventueel het hoogst bereikbare voor hem is. Kunst, onze enige amateurachtervolger, ver keert in een soortgelijke positie. Toch zou een verdienstelijk resultaat voor één van hen en nu spreken wij niet van fonkelnieuwe regenboogtruien, glanzend gouden medailles öf ontroerende volks liederen van grote betekenis zijn. De Sneekweek is geëindigd en de Friezen kunnen tevreden zijn, want in de traditionele zeilwedstrijd op eigen bodem hebben ze de Hollanders een gevoelige afstraffing gegeven. Met 63.2 punten tegen 46 punten wonnen de Noor delijke zeilers de teamwedstrijd in de regenboogklasse, een zege, die vele Friezen ruimer doet ademhalen, nu de invasie van Hollandse overwinningen in de Friese elfstedentocht hoe langer hoe grotere vormen gaat aannemen. Ook gisteren, op de laatste dag, hadden de gastheren het voordeel an een straffe wind, een factor, die voor de Hollandse zeilers nu eenmaal meer moeilijkheden oplevert dan voor de mannen, die zo vaak al moesten vechten tegen de na tuurelementen op de wijde watervlak ten van Friesland. Er stond een stevige bries, zelfs zó stevig, dat een schouw, van een bekend wedstrijdzeiler, de heer J. Douma uit Oppenhuizen, op het meer omsloeg. De opvarenden kwamen er met een nat pak af. In de groepswedstrijd van de Val kenklasse had gisteren De Kaag de lei ding, terwijl de Koninklijke Zeilvereni ging van Sneek als tweede eindigde. Middelkamp werd winnaar van een wegwedstrijd over 150 K.M. te Beveren (België) in 3 uur 53 min. vóór de Bel gen Van Kerckhove, Loyaerts, Hermie en Rijkers. Zonder dat één van de acht partijen, welke de geplaatste spelers in het heren enkelspel tegen de winnaars der eerste afdeling speelden, tot drie sets kwam, is de eerste ronde van de tweede afde ling geëindigd. Het was partij na partij uitermate een zijdig. Van de acht vrijgestelden verloor er één: de jonge F. Beemink, en raak ook. Met 63 60 klopte Borren hem, voornamelijk door het spel weinig vaart te geven en hoog te houden. Een ver rassing was het goede werk van de 19- jarige Limburger Van Gasselt, die fris en gedurfd tegen niemand minder dan Van Swol speelde, in de eerste set drie maal diens service won, uitstekend pas seerde en na 41, en 5—4 de set tegen de grotere vaart van de kampioen moest overlaten. In de tweede werd het 61 voor Van Swol. De kwart-eindstrijden zijn: Van Swol tegen Borren; Wilton tegen Linck; Van Meegeren tegen Van Dalsum, Rinkel tegen Knottenbelt. In het dames-enkelspel was er in twee partijen vinniger strijd. Mej. Rollin Couquerque toonde opnieuw dat zij weer in goede vorm is. Zij sloeg mevr. Schmier, na verlies van de eerste set. Mevr. Blaisse had weinig controle in de eerste set tegen mevr. Scholten, ver loor die na 0—3 met 57, kwam in de twee 31, waarna het spel bij 44 volkomen open was. Zij won tenslotte de tweede set met 64 en de derde met 60. Mevr. Roos en mej. Hermsen wer den niet bedreigd. De halve eindstrijden zijn hier mej. Rollin Couquerque tegen mevr. Roos; mej. Hermsen tegen mevr. Blaisse. Dames-enkelspel, kwarteindstrijden: mej. Rollin Couquerque slaat mevr. Schmier 46 63 62; mevr. Roos sL mej. Kiek 62 61; mej.. Hermsen sL mevr. Van Berkel 63 6—0; mevr. Blaisse sl. mevr. Scholten 57 64 60. Gemengd dubbelspel: kwarteindstrij- den: hr. en mevr. Borren sl. mevr. Roos en Knottenbelt fr3 63; mej. R. Cou querque en Wilton sl. mevr. Scholten en Karsten 6—1 6—3; mej. Hermsen en Linck sL mevr. Schmier en Dehnert 62 57 61; mevr. Blaisse en Rinkel sh mevr. Kooimans en Wiegers 64 75. Na spannende strijd heeft de Zwit serse athletiekploeg GGB uit Bern gis teravond het met enkele bekende athle- ten versterkte PEC (£wolle) met 6361 punten verslagen. De sultan van Djocja heeft Donder dag een verrassend bezoek aan Batavia gebracht en besprekingen over het staakt het vuren met de H.V.K., de heer Lovink gevoerd. Naar republikeinse kringen mede deelden gold dit bezoek besprekingen met commandanten van de in Ost-Java aanwezige strijdgroepen inzake de uit voering van het staken van de vijan delijkheden. Een republikeinse woordvoerder leverde critiek op de debatten in het Nederlandse parlement. Hij was van mening, dat „deze de at mosfeer slecnts vertroebelden" en „een ongunstige invloed uitoefenen op onze pogingen de cease-fire te verwezenlijken". Nog steeds komen uit Indonesië be richten over incidenten, die bij de uit voering der cease-fire" hebben plaats gevonden. In de nacht van 14 op 15 Augustus is LENGTEPROFIEL VAN HET PARCOURS 17 Boven de deur bevond zich een luik met een glazen raam er in. Ik pakte de richel er vlak onder en trok mij zo ver op, dat ik juist naar binnen kon kijken. Het was een gewone nachtclub, die zich alleen van andere clubs on derscheidde, doordat deze op z'n Chi nees was ingericht. Er was 'n bar, een klleine dansvloer, een verhoogd plat form, dat plaats bood aan vier of vijf muzikanten en een stuk of wat tafel tjes. Alles zag er netjes en ordelijk uit, klaar voor de klanten. Ik spreidde mijn benen uit en zette ze schrap tegen de zijlijsten van de deur. Daarna probeerde ik met mijn ene hand het luik Het gaf een eindje mee, zodat ik mijn arm naar binnen kon wurmen en de handle aan de bin nenkant te pakken kreeg. Nag een centimeternu had ik het luik hele maal open Het was een nauwe door gang, maar ik wist er door te komen en belandde aan de andere zijde op de grond met niet meer schade dan een paar lichte schrammen. Ik maakte het luik weer dicht. Links van de bar was een deur, die wel eens naar de keuken kon voeren. Hij was gegrendeld, maar de grendel bevond zich aan mijn kant, zodat ik niets anders te. doen had dan hem weg te schuiven. Ik opende de deur langzaam en voor zichtig, want er bestond altijd kans dat de kok of een- van zijn knechtjes al op zijn post was. Het was inderdaad de keu ken. en zij was verlaten. In ging naar binnen. Alles was gereed voor de komende avond. Ik inspecteerde de pannen, het rek, de ijskast en de achterdeur. Door een raam in die deur viel licht naar bin nen, hetgeen betekende dat er een trap uit het gangetje langs het huis omhoog- voerde. die hier uitkwam. Op een brief je bij het fornuis stonden de tijden, waarop het keukanpersoneel aanwezig moest zijn. De chef-kok kwam om twaalf uur 's middags. Een blik op de klok aan de wand overtuigde mij ervan dat ik nog een uur de tijd had eer hij arriveerde. Ik ging naar de achterdeur om eens naar buiten te kijken. Ik was niet van plan hier nu al weg te gaan, maar ik wilde mij oriënteren voor het geval ik scms eens hals over kop zou moeten ver trekken. Ik keek dus door het raam naar buiten recht in de ogen van een po- litie-agent, die op het houten platform aan de andere kant van de deur stond. Blijkbaar had hij, tijdens zijn gewone rondgang, juist de bovenste trede van de trap bereikt Zijn ogen werden rond als stuiters en hij deinsde achteruit met een instinctieve kreet van schrik. Toen greep hii de knop van de deur. De deur was op slot, maar de manier waarop hij erop rammelde, bracht me de heilige over tuiging bij, dat deze versperring niet lang weerstand zou bieden. Ik keerde me om en holde weg. Met een lage duik voorwaarts bereikte ik de ingang naar het zaaltje, juist toen er een kogel kra kend door de ruit vloog. De agent wist niet beter of ik was een ontsnapte moor denaar. die iemand van het gevangenis personeel buiten westen had geslagen, en waarschijnlijk had hij orders gekre gen om te schieten als de boef zich niet vrijwillig overgaf. Hij kreeg de tijd met om voor de twaede keer te mikken. Ik was de deur al door en smeet die dicht. De grendel schoof ik op zijn plaats. Weer klonk er een schot achter mij. Ik rende naar de voordeur en rukte het luik omlaag. Ik had geen tijd meer om erdoor te kruipen of te proberen de deur te forceren. Het enige wat ik doen kon, was de schijn wekken dat ik door het luik gevlucht was. Voor de rest kon ik er alleen maar het beste van hopen. Ik holde terug over de dansvloer naar het platform waar de piano op stond. Het platform sloot van achteren tegen de muur aan en was verder halfcirkel vormig gebouwd. Ik wurmde mijn vin gers tussen de planken en de muur en trok. Krakend en piepend kwam het podium naar voren, eerst een paar cen timeter, totdat er een gaping van een centimeter of dertig was. Het gedeelte dat tegen de muur gestaan had, was op zij niet afgeschoten. Voor mij was de ruimte groot genoeg. Ik werkte mé in de spleet en onder het platform, zette toen handen en voeten schrap op de grond en duwde met mijn rug omhoog tegen de vloer van het podium. Met alle kracht die in mij was, duwde en schoof ik het gevaarte totdat het weer gelijk met de muur stond. Vervolgens ging ik plat op mijn buik liggen. Ik begon nu ook weer te rillen. De agent rammelde nu aan de keuken deur. Zijn fluitje snerpte voortdurend Hij rammelde zolang aan de deur tot hij er zeker van was, dat hii haar zo niet open kon krijgen, en nam toen weer zijn toevlucht tot zijn revolver. Het derde schot rukte de lip van het slot af. „Kom eruit!" riep hij. „Kom eruit en steek je handen in de hoogte, anders jaag ik je een kogel door je kop!" Zijn stem beefde van angst. Ik lag rustig in het donker onder het platform en wachtte af. „Kom d'ruit!" riep hij opnieuw „Je hebt geen schijn van kans." Het volgen de 'ogenblik hoorde ik opnieuw voet stappen op de buitentrap. De beide deu ren waren nu open, zodat ik de stem men duidelijk kon horen. „Wat is er aan de hand. Steve?" „Tremaine", antwoordde de eerste agent. „Hij is hier ergens binnen. Voor- zichtig-an. Wie weet, heeft-ie wel ene revolver bij zich." „Toen hij uit de gevangenis ontsnapte had hij er geen de doktor had er geen bij zich. Hoe weet je, dat hij hier is?" „Omdat ik de smeerslap op nog geen halve meter van me vandaan zag staan daar bij net raam in de achterdeur. Misschien heb ik hem met mijn eerste schot geraakt, maar hij rende als een haas." „Je loopt met molentjes." „Wel, verduiveld!" „Kalm nou. Heb je die voordeur al geprobeerd?" Hun voetstappen passeerden het plat form. „Aan de buitenkant op slot," zei de tweede agent. „Daar is-ie niet door ge gaan." „D'r is iemand door het luik geklom men. Zie je die witte draad daar han gen?" „Allemensen, je hebt gelijk. Zal ik deze deur ook kapot schieten?" „Je hebt de andere ook niet gespaard." Er volgde opnieuw een serie schoten. „Schiet op het hengsel aan deze kant, dan kun je ze misschien forceren," adviseerde de tweede agent. Er klonken weer twee schoten en de deur gaf mee. Ik hield mijn hart vast, bang als ik was dat ze aan de andere kant iemand zou den ontmoeten, die hun kon vertellen dat hij me op de trap niet was tegenge komen. Maar de trap was kennelijk ver laten, want de tweede agent, die Steve heette, uitte plotreling een kreet. „Zie je wel, dat hij hierlangs gegaan is. Er ligt een koperen knoop van de dokter zijn jas!" Ik tastte met mijn vin gers langs de jas. die ik aan had, en constateerde dat er inderdaad een knoop ontbrak. Die moest er afgerukt zijn. toen ik me door het luik wrong. (Wordt vervolgd Sukoredjo, 7 km. ten Noordoosten van Purwokerto in midden-Java, aangeval len door groepen, die in de stad binnen drongen en enige huizen en het station in brand staken. 13 Augustus is een Nederlandse mili tair 12 km. buiten Tjandiroto in het Semarangse gedood, toen een Neder landse patrouille werd beschoten. Een soortgelijke gebeurtenis als te Modjo- kerto kwam 16 Augustus voor in Ke- diri, waar geüniformeerde groepen wei gerden terug te trekken. Na een korte actie van Nederlandse troepen verdwe nen de groepen met verlies van twee doden. Ook uit Sumatra worden verschillen de incidenten gemeld na het ingaan van het staken der vijandelijkheden. Twee Nederlandse militairen werden gewond, toen in de omgeving van Kebandjahe op 15 Augustus een fourage-convooi vier uur lang beschoten werd. Uit Semarang wordt gemeld, dat 9 Augustus te Ponorowo nabij Ngawi T.N.I.-troepen de stad zijn binnenge drongen. De stadsverdediging loste geen schot. De T.N.I. voerde alle amb tenaren mee met uitzondering van twee ambtenaren van het boswezen, die naar Madiun konden vluchten. 14 Augustus om half vier in de mid dag liep de laatste wagen van het dage lijkse militaire convooi van Madiun naar Ngawi nabij laatstgenoemde stad op een mijn, waarbij enkele militairen licht gewond werden. Engeland zal, volgens AP., de Indo nesische republiek erkennen, maar pas na het beëindigen van de R.T.C. in Den Haag. De Britten zouden van plan zijn de al gehele souvereiniteit van de Nederland se Kroon over Indonesië te erkennen. De republikeinse minister van Bui tenlandse Zaken, Hadji Agus Salim, heeft tegenover een correspondent van de „Keng Po" verklaard, dat hij zich na de totstandkoming van de RIS zal terugtrekken uit het regeringsleven. Voorts zeide hij, dat mr. A. A. Mara- mis in zijn nieuwe functie van reizend ambassadeur tot taak heeft gekregen de huidige gezantschappen te reorgani seren en coördineren, waarbij ook financiële verbeteringen worden aan gebracht. In een gesprek met Aneta's corres- Dondent te Batavia heeft Sjahrir ten aanzien van het vraagstuk van de schulden verklaard, dat uitgaven, wel ke voor het Indonesische volk nadelig zijn, niet ten laste van Indonesië moe ten worden gelegd. Hij zeide er van overtuigd te zijn, dat een dergelijk standpunt volle steun van de interna tionale wereld zal ondervinden. Over Vietnam meende hij, dat men gemakkelijk er toe geleid wordt om te beweren, dat de strijd van het Vietnamese volk communistisch is. Naar zijn mening is de strijd van Viet nam een werkelijke strijd om onaf hankelijkheid. „Niets wijst er op, dat het hier een communistische beweging geldt. Ho Chi Minh heeft nimmer verklaard, dat hij zich achter Sovjet-Rusland stelt aldus Sjahrir

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | | pagina 3