NIEUWE COKESBATTERIJ GEREED
Mgr. FELTIN zet een roemrijke
traditie voort
ERIC IN HET RIJK VAN HET MIDDEN
Van Est loert op achtervolgingstitel
in de Deense hoofdstad
Maar waarschijnlijk zal Coppi
hem de weg versperren
fiiyp
1sS3l
4*-.4
r
Friese eindzege in
Sneekweek
SULTAN VAN DJOCJA BIJ DE H.V.K.
HET
WESPENNEST
Hulde aan Amerikaanse volk
voor steun aan ons land
l. Lichtveld over de
houding van Suriname
^och socialisten in de
Duitse coalitie?
He|
egatie van Wereldbank
in Joegoslavië
„Ik geef mijn leven voor mijn schapen
GOEDE KANS VOOR
VAN VLIET
W/////////W//A
Besprekingen over „staakt het vuren'
VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1949
PAGINA 3
GROOT PROJECT IN DE MIJNSTREEK
4
CLARENCE HUNTER VERRICHT
DE OPENING
Qsprekingen van Adenauer
Nieuwe mislukte poging
„over het Kanaal"
'i>w ym
Stayers in finale?
Hollanders met 63,246
verslagen in regenboogklas
BORREN SCHAKELT
BEERNINK UIT
op tenniskampioenschappen
door
David Duncan
(Van onze correspondent)
Donderdag heeft Clarence E. Hunter, chef van de E.C.A.-
"ussie in Nederland, een nieuwe cokesbatterij van de cokes-
fabriek Maurits, een van de chemische bedrijven van de
staatsmijnen te Heerlen, in bedrijf gesteld.
President-directeur Groothoff gaf in de rede, die hij Dij
deze gelegenheid uitsprak, uiting aan de grote dankbaar
heid van het bedrijf jegens de onlangs overleden directeur
Ross van Lennep, aan wiens vooruitziende leiding en grote
energie de totstandkoming van het nieuwe bedrijfsonder
deel is te danken. Hij bracht hulde aan het Amerikaanse
v°lk, dat ons land op zo krachtdadige wijze steunt m zijn
streven de rampzalige gevolgen van de oorlog te boven te
komen.
De heer Hunter wees op het grote be-
atl8 van zovele nieuwe bedrijven hier
etl elders in West-Europa voor de her
overing en opvoering van de oude le
vensstandaard. Mogen de 114 millioen
dollars, welke het Amerikaanse volk
:la de Marshall-hulp in de cokesbat-
®fij gestoken heeft, hun rente opbren
gen in deze vorm, dat zij er toe bijdra-
j>en de Europese samenwerking in net
kader van de O.E.E.C. te verstevigen,
dok en vooral na 1952, in welk jaar de
Marshall-hulp geacht wordt te zullen
Shdigen. Het is voor Nederland en
West-Europa van groot belang, betoog-
hij, dat er meer cokes wordt gepro
duceerd, de boeren meer producten af
leveren, de bedrijvigheid in de Rotter
damse haven toeneemt. Dan zullen de
SjWare offers, welke de U.S.A. voor ie
Europese wederopbouw brengen, niet
v°or niets zijn geweest.
Hierna gaf de spreker het sein voor
?et in werking stellen van de nieuwe
batterij.
De Amerikaanse gasten en overige le-
®eti van het gezelschap maakten vervol
sons een wandeling over de 1 km lange
ookesbatterijen met hun £82 ovens, waar-
lJ de opeenvolgende stadia van de
Werkzaamheden in ogenschouw werden
sonomen.
Bij de oprichting van de nieuwe
batterij, die door de Staatsmijnen in
eigen beheer werd gebouwd, kreeg
dien van Amerikaanse zijde veel
steun in de vorm van tekeningen en
adviezen, terwijl de gehele benodigde
hoeveelheid speciaal vuurvast mate
riaal van tezamen 10.000 ton stenen
eveneens uit de U. S. A. kwam. Het
metselwerk en de montage werden
Uitgevoerd door Nederlandse firma's.
Schoorsteenbouwers en stoomketel-
jUetselaars werden uit geheel Neder
land naar Lutterade. gehaald en ont-
vmgen daar een speciale opleiding.
De nieuwe batterij bestaat uit 75
v fns' heeft een capaciteit van 1000 ton
ctfijnkolen per etmaal en produceert
*h dezelfde tijd 800 ton cokes en 300.000
gas. De kosten bedragen ruim 7,5
Millioen gulden, waarbij nog een bedrag
ongeveer 4 millioen gulden komt
'°or de nog uit te voeren aanvullende
Werken. Door de ingebruikneming van
't nieuwe onderdeel en door reparaties
an bestaande batterijen is de verwer
kingscapaciteit van Cokesfabriek Mau-
tl) nagevoerd tot 7500 ton per etmaal.
u„,.r komt nog de capaciteit van co-
finn Emma te Hoensbroek, die
rlu0 ton kolen per etmaal bedraagt. Het
Vooroorlogse peil wordt daarmee reeds
l k>e heer L. A. M. Lichtveld, lid van
5*®' College van Algemeen Bestuur van
uriname, heeft tegenover het A.N.P.
0v het volk in Suriname
<iatr amendementen aldus redeneert,
j, er een „gemeenschappelijk" overleg
s Seweest, waarbij Suriname vooral
J) mappelijk" en Nederland maar „ge
in6®.11" geweest is. Het- gaat hier niet
de eerste plaats om de amendemen-
jd zeif en de betekenis daarvan, maar
g®1 gaat om het feit, dat een plechtig
Maakte afspraak niet is nagekomen
v' Voor de eerste maal doet zich het' feit
J', dat er geen oppositie is en dat
j Hs de Hollanders in Suriname één
out vormen,
v/eer velen voelen op het ogenblik niet
meer voor deelneming aan een
crenigd Koninkrijk en denken liever
samenwerking met Nederland in
Z h federatie waarbij aan Suriname een-
'fde status toe zou komen als aan In-
°besië.
ch?r- Konrad Adenauer, de leider der
tjMstelijk-democraten, die naar alge-
lip verwacht wordt de eerste kanse-
tj, r Van West-Duitsland zal zijn, is gis-
bè,fh te Bonn informele besprekingen
jgonnen met betrekking tot de kabi-
hoiriV°rminS- Hij ontving dr. Karl Ar-
tPj'u, de christelijk-democratische pre-
ij0®b van Noordrijn-Westfalen, en Mgr.
hier, de politieke adviseur van kar-
ïf.aal Josef Frings, aartsbisschop van
Ook heeft hij een onderhoud ge
lijk met een lid van de „linkse" christe-
tj6 ""Uemocraten uit het Ruhrgebied, die
a°cialisten opgenomen willen zien in
coalitieregering.
te der is gemeld dat Arnold, die gro-
f,e "anhang heeft in de katholieke vak-
''9ing, naar Bonn ging om dr. Ade-
1)q.
Uer te overtuigen van de noodzaak
een coalitie met de socialisten.
Jq legatie van de Wereldbank, die
een onderzoek zal instel
de. aanleiding van het verzoek van
"'''Ho Tito voor een lening van 250
to a„en dollar, is gisteravond in Belgra-
delijj^Qekomen. De delegatie begon da
gger* SPtekingen met vertegenwoor-
°iën fan het ministerie van finan-
mcg'^oogoslavische nieuwsbureau Tan-
j6hde t - dat Joegoslavië de funge-
t 2aP„ !t'echoslowaakse consul-generaal
Verlat l3eve^ SeSeven heeft het land
week heeft de Tsjechoslo-
f°slavi<! "?gerine drie leden van de Joe-
Mla ®he ambassade te Praag tot „per-
s hginJ1 Svata" verklaard wegens „in-
tri Tsjechoslowaakse aangele-
Foto van een
der enorme nieu
we cokes-batte
rijen. Met een
zware stempel
wordt de gloeien
de cokes naar
buiten geperst. Zij
valt dan in een
bluswagen. Deze
rijdt naar de blus-
toren, waar 10 ton koel water nodig
\^is om de cokes af te koelen.
weer benaderd. Beide bedrijven leveren
een aanzienlijke opbrengst aan deviezen
Van de cokesproductie over 1948, zijnde
1.927.899 ton, werd bijna de helft geëx
porteerd, voornamelijk naar Zweden,
Zwitserland, Frankrijk en Luxemburg.
In afwachting van het gereedkomen
van de generatorgasfabriek zal men
voorlopig de helft van de geproduceerde
hoeveelheden gas nog moeten aanwen
den voor het stoken van de cokesovens.
Wanneer echter ook deze fabriek in
werking is, komt de gehele gasproductie
vrij voor de afzet. Dit betekent, dat men
dan zal kunnen overgaan tot een ver
groting van de productie van stikstof
meststoffen uit cokesovengas en tot een
uitbreiding van de gaslevering aan in
dustrieën en gemeenten in de provincies
Limburg en Brabant.
Toch is ook op het gebied van de co-
liesfabricage in de mijnstreek het laat
ste woord nog lang niet gesproken.
Reeds zijn plannen uitgewerkt en wor
den voorbereidingen getroffen voor de
bouw van een hypermoderne cokesfa
briek met installaties voor de winning
van bijproducten ter vervanging van de
verouderde cokesfabriek Emma, die
reeds 30 jaren dienst doet. Dit nieuwe
bedrijf zal komen te liggen in de ge
meente Beek in de nabijheid van het
Mauri tscomplex.
De Cubaanse kanaalzwemmer Corti-
nas heeft iets minder dan 6 uur na de
start voor zijn poging om het Kanaal
over te zwemmen moeten opgeven. Hij
kreeg kramp als gevolg van de lage
temperatuur van het water (nog geen
10 graden Celsius).
Zes Egyptische zwemmers, die in de
komende weken zullen trachten over
Het Kanaal te zwemmen, zijn -e Fol
kestone gearriveerd om hun traming te
voltooien.
De zeventienjarige Amerikaanse Ka
naalzwemster Shirley May France heeft
besloten de poging om Het Kanaal over
te zwemmen tot de volgende maand uit
te stellen, aangezien zij zich niet geheel
fit voelt.
Naar in wielerkringen te Kopenhagen
verluidt zal de delegatie van Luxem
burg vandaag op het congres medede
len, dat de Luxemburgse Wielerbond
voorstelt zijn protest tegen het bestuit
van het bestuur van de Union Cycliste
Internationale, waarbij de Belg Roeiers
winnaar werd verklaard van de Ronde
van Nederland 1948, in te trekken, zo
dat het congres het betreffende agenda
punt niet behoeft te behandelen. Gold-
schmidt is hiermede tweede.
ft
(Van een bijzondere correspondent)
Mgr. Maurice Feltin, de zo juist
benoemde aartsbisschop van Pa
rijs, was de eerste Aartsbisschop
van Bordeaux, die een van zijn pries
ters als arbeider in een fabriek Het wer
ken. Enige jaren te voren had hij met
veel moeite weten te bewerken, dat de
vermaarde jaarlijkse conferentie over
sociale problemen „La Semaine Sociale"
in de hoofdstad van zijn diocees werd
gehouden. In 1944 hield hij in de uni
versiteit van Bordeaux een rede, waar
in hij iedere vorm van kapitalisme, die
geen rechtvaardige verdeling van goe
deren verzekerde, ten scherpste veroor
deelde. De „Mission de Paris", de orga
nisatie, die zich de materiële, maar
vooral geestelijke opheffing van de Pa-
rijse arbeider ten doel stelt, zal in het
bijzonder deze benoeming van Mgr. Fel
tin toejuichen. Kardinaal Suhards so
ciale pioniersarbeid zal ongetwijfeld
door zijn opvolger onvermoeid worden
voortgezet.
De nu 66-jarige Aartsbisschop begon,
vorige maand precies veertig jaar ge
leden, zijn priesterlijke loopbaan in de
stad waar hem nu de hoogste functie
ten deel gevallen is, die een geestelijke
in Frankrijk kan worden toegewezen.
Zijn volgende parochie lag in een arbei
derswijk te Besancon. Daar leerde hij
de noden van de minderbedeelden ken
nen; hij deed ervaringen op, die hem
later in Bordeaux van groot nut waren
en die hem in zijn nieuwe taak niet
minder te stade' zullen komen.
Als sergeant-brancardier bij de infan
terie maakte Maurice Feltin, die immers
als geestelijke in Frankrijk niet van
militaire dienst was vrijgesteld, de eer
ste wereldoorlog mee. Wegens betoonde
moed en grote toewijding werd hem
het Oorlogskruis verleend, alsmede de
„Médaille militaire" en tenslotte zelfs
het Legioen van Eer.
Op vier en veertig-jarige leeftijd werd
Maurice Feltin bisschop van Troyes en
daarmee de jongste bisschop van Frank
rijk.
„Animam pro ovibus meis" koos hij
zich als zijn devies. Het was een
grootse en moedige lijfspreuk: „Ik
geef mijn leven voor mijn schapen."
Van deze moed heeft hij ook blijk
Met Kardinaal Suhard, maar even
eens met diens voorganger Kardinaal
Verdier, heeft het Parijse aartsdiocees
twee bisschoppen gehad van de eerste
grootte. Dat Mgr. Feltin deze roemrijke
traditie zal voortzetten, wordt door ieder,
die zijn levensloop heeft gevolgd, met
grote overtuiging aangenomen,
gegeven in de laatste oorlog. Het was
voor een overgroot deel aan zijn hulp
te danken, dat zün vriend, de Franse
opperrabijn Cohen aan de greep van
de Gestapo kon ontkomen.
De grote zorg voor de hem toever
trouwde gelovigen, die, evenals zijn
voortvarendheid, in Mgr. Feltins lijf
spreuk ligt opgesloten, is tot uiting ge
komen in talrijke herderlijke brieven,
alsmede in een wekelijks door hem uit
gegeven vlugschrift met vaderlijke
raadgevingen.
5. „Ge zijt een zeer bekwaam, boogschutter"herhaalde Foeng Cho ten tweeden male.
Zijn blik liet die van Eric geen ogenblik los. Geruisloos kwamen zijn mannen naderbij
staan en omringden de Noorman nu volkomen; een onheilspellende troep, klaar om
het minste bevel van hun aanvoerder te gehoorzamen. „Een goed boogschutter, een
uitmuntend strijder als gij, kan in onze gelederen goud, veel goud verdienenvervolgde
Foeng Cho op sluwe toon. En opeens begreep Eric de hele situatie. Zeerovers, hij was
kennelijk frxssen zeerovers terecht gekomen en zij wilden hem pressen om in hun ge
lederen te treden. „Jij gele rat!" viel hij woedend uit. ,J)enk je somsdat ik mij ooit
voor jullie onwaardige zeeschuimerij zal lenen!" Hij kon niet verder spreken, want
net een snelle beweging had Toeng Cho zijn zwaard getrokken en richtte hij de punt
ervan op Eric's borst.... „De punt van een zwaard is een kwade genoot", sprak hij
dreigend. „Indien de blanke barbaar mijn voorstel weigert...." Een veelzeggend gebaar
sloot de zin af.
En terwijl de logge jonk zijn weg zocht over de Chinese zee, besloot Eric zuchtend
dat dit zeker niet het meest geschikte ogenblik was om Toeng Cho te weerstreven
indien hij tenminste nog enige prijs op zijn leven stelde
Onze sportredacteur telefoneerde ons heden uit Kopenhagen:
Kopenhagen mooi, gastvrij en gezellig is vandaag zijn taak begonnen
als gastheer van een paar honderd wielrenners, officials, journalisten en
radioreporters, die hier op het ogenblik als aan de lopende band binnen
stromen. Ze komen met de Scandinavië Express, landen in Douglassen en
Dakota's op Kastrup, of arriveren in hun Fords, Buicks en Citroëns, met het
vaste voornemen om op de vrije dag welke het programma hun laat. de
prachtige tocht langs de Sont hun neus vooral niet voorbij te laten gaan.
De renners denken op dit moment nog niet aan prachtige tochten. Die ver
kennen hun plaats van inkwartiering en haasten zich naar de Odrupbaan of
het parcours voor de wegwedstrijd. Die willen vertrouwd raken met de sfeer
en bijzonderheden van het strijdperk, waar ze straks een greep zullen doen
naar een van de fonkelnieuwe regenboogtruien, welke in de koffer van de
secretaris-generaal op de hoogtepunten van deze vierde na-oorlogse wereld
kampioenschappen liggen te wachten.
lijke parcours van Zand voort en onder
het regiem van de zeewind eenzelfde
soort wedstrijd als de komende in Dene
marken, met grote overtuiging won. En
naast hen staan Wagtmans, Vinken, Vos
en La Grouw, die het laatste jaar óók
hun sporen hebben verdiend.
Met een schuin oog kijken ze naar
het stapeltje gramofoonplaten, om te
zien of hun volkslied er ook bij is en
in gedachten zien ze zichzelf al op het
schavotje staan, omringd door tien
duizenden geestdriftige toeschouwers,
die nochtans op dit plechtig moment
hun geestdrift intomen om eerbiedig
te luisteren naar de nationale hymne
ter ere van de man in de regenboog
trui op het verhoogje. Zeven truien
en bijna drie honderd man die ernaar
reiken
Ook Nederlanders. Vorig jaar op eigen
grond, slaagden zij tweemaal, evenals
de Italianen. En ditmaal? Van Vliet heeft
weer 'n beste kans, wanneer hij behalve
zijn tegenstanders ook zichzelf baas kan.
want er is de laatste twaalf maanden
geen renner opgestaan, die hem in
sprintkwaliteit over het hoofd is ge
groeid. Maar Schulte zal zijn achtervol
gingstitel niet verdedigen en dat maakt
onze kansen op een tweede baantitel be
denkelijk. Van Est en Van Beek, die op
dit nummer de jonge school zullen de
monstreren, hebben ons volste vertrou
wen; zonder twijfel. Zij zijn regelrechte
sterren aan het nationale wielerfirma-
ment en zij zullen ook in de achtervol
ging te Kopenhagen geen slecht figuur
slaan. Maar zelfs Van Est, de grootste
van de twee, zal de verwachtingen, nü
al in hem gesteld, moeten overtreffen,
wanneer hij met succes de strijd wil op
nemen tegen dat wonderlijk samenstelsel
van mens en machine. Fausto Coppi.
Misschien, dat onze wegrenners er toch
nog iets aan kunnen doen om de Neder
landse vlag tweemaal te laten hijsen aan
de eremast. Zowel de amateurs als de
professionals komen in een sterke for
matie naar Kopenhagen en het is zeker
een gunstige omstandigheid, dat zjj er
kunnen rijden alsof Zij thuis zijn. Ze
treffen er het vlugge, gemakkelijke par
cours, waarop ook hier veel wedstrijden
worden gereden en de sterke wind,
waarmee de Denen de klimmers onder
de wegrenners proberen bang te maken,
is voor hen niets ongewoons.
Het zou natuurlijk dwaasheid zijn en
voorbarig, hen nu ineens tot favorieten
te stempelen. De Belgen zijn ervaren
specialisten in dit vak en ook onder de
Fransen en Italianen Fausto Coppi!
schuilen een paar favorieten van bete
kenis. Maar een Schulte, die op dit tra
ject in 1937 ten onrechte uit de strijd
werd genomen, toen hij tot de uitlopers
behoorde, is altijd nog in staat tot een
paestatie, waarmee hij de internationale
sportwereld in beroering brengt. Naast
hem zijn Van Est, Van Beek, Voorting
en ook Peters en Janssen, renners van
betekenis. Zij mogen in 'eder geval ca
pabel heten om mee te strijden in het
voorste gelid.
Bij de amateurs is het al niet anders.
Een Faanhof, die tijdens de Olympische
Spelen niet door zijn sterkste collega's,
maar door domme tegenslag werd uitge
schakeld, behoort stellig tot de favorie
ten. Evenals Dekkers, die immers in het
begin van deze maand op het vrij moei-
Wegens gebrek aan vergelijkingsma
teriaal bij de profs kennen we de
verhoudingen uiteraard veel beter
kan men moeilijk zeggen hoe groot hun
kansen zijn. Maar wij weten uit erva
ring, dat het fout is, de mogelijkheden
voor onze landgenoten al te hoog op te
schroeven. Wij weten maar al te goed
dat zij in veel wedstrijden hardheid en
kilometers tekort kwamen. Maar als er
een tweede titel komt, naast die van
Van Vliet, zal deze, naar alle waarschijn
lijkheid, worden behaald door een van
onze beroeps- of amateurremiers, die
Zaterdag of Zondag zijn grote dag heeft
en die daardoor de room van de buiten
landse cracks even gevoelig de les laat
lezen, als Middelkamp en Janssen dat
in 1947 op het circuit van Reims hebben
gedaan.
Onze stayers hebben absoluut kans om
met een of twee man in de finale te
kcmen. In Parijs bereikten Pronk en
Matena de eindstrijd; in Amsterdam
Pronk, Bakker en De Best. Ook nu heb
ben deze drie ingeschreven en het zou
ons teleurstellen wanneer niet minstens
één van hen Zaterdagmiddag 27 Augus
tus deel uitmaakte van de „rij der fina
listen". Bakker heeft voor ons de eerste
kans, Pronk de tweede, wanneer ten
minste zijn polsblessure genezen is. De
Best zal een dergelijke prestatie minder
gemakkelijk kunnen verwezenlijken, dan
voor het enthousiaste publiek, dat hem
Hiornkw
START
FINISH
Lynqby
PARCOURS
Hiorreknr
Lundloftf
Lyngby
in Amsterdam toejuichte. Maar in de
finale zijn de eerste plaatsen, naar alle
waarschijnlijkheid, toch niet voor Neder
land; daarvoor is de kracht van onze
stayers op dit ogenblik nog steeds niet
groot genoeg.
Bij de amateursprinters moet het van
Hijzelendoorn komen, maar wij vrezen
dat de kwartfinale eventueel het
hoogst bereikbare voor hem is. Kunst,
onze enige amateurachtervolger, ver
keert in een soortgelijke positie. Toch
zou een verdienstelijk resultaat voor één
van hen en nu spreken wij niet van
fonkelnieuwe regenboogtruien, glanzend
gouden medailles öf ontroerende volks
liederen van grote betekenis zijn.
De Sneekweek is geëindigd en de
Friezen kunnen tevreden zijn, want in
de traditionele zeilwedstrijd op eigen
bodem hebben ze de Hollanders een
gevoelige afstraffing gegeven. Met 63.2
punten tegen 46 punten wonnen de Noor
delijke zeilers de teamwedstrijd in de
regenboogklasse, een zege, die vele
Friezen ruimer doet ademhalen, nu de
invasie van Hollandse overwinningen
in de Friese elfstedentocht hoe langer
hoe grotere vormen gaat aannemen. Ook
gisteren, op de laatste dag, hadden de
gastheren het voordeel an een straffe
wind, een factor, die voor de Hollandse
zeilers nu eenmaal meer moeilijkheden
oplevert dan voor de mannen, die zo
vaak al moesten vechten tegen de na
tuurelementen op de wijde watervlak
ten van Friesland.
Er stond een stevige bries, zelfs zó
stevig, dat een schouw, van een bekend
wedstrijdzeiler, de heer J. Douma uit
Oppenhuizen, op het meer omsloeg. De
opvarenden kwamen er met een nat pak
af. In de groepswedstrijd van de Val
kenklasse had gisteren De Kaag de lei
ding, terwijl de Koninklijke Zeilvereni
ging van Sneek als tweede eindigde.
Middelkamp werd winnaar van een
wegwedstrijd over 150 K.M. te Beveren
(België) in 3 uur 53 min. vóór de Bel
gen Van Kerckhove, Loyaerts, Hermie
en Rijkers.
Zonder dat één van de acht partijen,
welke de geplaatste spelers in het heren
enkelspel tegen de winnaars der eerste
afdeling speelden, tot drie sets kwam,
is de eerste ronde van de tweede afde
ling geëindigd.
Het was partij na partij uitermate een
zijdig. Van de acht vrijgestelden verloor
er één: de jonge F. Beemink, en raak
ook. Met 63 60 klopte Borren hem,
voornamelijk door het spel weinig vaart
te geven en hoog te houden. Een ver
rassing was het goede werk van de 19-
jarige Limburger Van Gasselt, die fris
en gedurfd tegen niemand minder dan
Van Swol speelde, in de eerste set drie
maal diens service won, uitstekend pas
seerde en na 41, en 5—4 de set tegen
de grotere vaart van de kampioen moest
overlaten. In de tweede werd het 61
voor Van Swol.
De kwart-eindstrijden zijn: Van Swol
tegen Borren; Wilton tegen Linck; Van
Meegeren tegen Van Dalsum, Rinkel
tegen Knottenbelt.
In het dames-enkelspel was er in twee
partijen vinniger strijd. Mej. Rollin
Couquerque toonde opnieuw dat zij weer
in goede vorm is. Zij sloeg mevr.
Schmier, na verlies van de eerste set.
Mevr. Blaisse had weinig controle in
de eerste set tegen mevr. Scholten, ver
loor die na 0—3 met 57, kwam in
de twee 31, waarna het spel bij 44
volkomen open was. Zij won tenslotte
de tweede set met 64 en de derde met
60. Mevr. Roos en mej. Hermsen wer
den niet bedreigd. De halve eindstrijden
zijn hier mej. Rollin Couquerque tegen
mevr. Roos; mej. Hermsen tegen mevr.
Blaisse.
Dames-enkelspel, kwarteindstrijden:
mej. Rollin Couquerque slaat mevr.
Schmier 46 63 62; mevr. Roos sL
mej. Kiek 62 61; mej.. Hermsen sL
mevr. Van Berkel 63 6—0; mevr.
Blaisse sl. mevr. Scholten 57 64 60.
Gemengd dubbelspel: kwarteindstrij-
den: hr. en mevr. Borren sl. mevr. Roos
en Knottenbelt fr3 63; mej. R. Cou
querque en Wilton sl. mevr. Scholten
en Karsten 6—1 6—3; mej. Hermsen en
Linck sL mevr. Schmier en Dehnert 62
57 61; mevr. Blaisse en Rinkel sh
mevr. Kooimans en Wiegers 64 75.
Na spannende strijd heeft de Zwit
serse athletiekploeg GGB uit Bern gis
teravond het met enkele bekende athle-
ten versterkte PEC (£wolle) met 6361
punten verslagen.
De sultan van Djocja heeft Donder
dag een verrassend bezoek aan Batavia
gebracht en besprekingen over het
staakt het vuren met de H.V.K., de heer
Lovink gevoerd.
Naar republikeinse kringen mede
deelden gold dit bezoek besprekingen
met commandanten van de in Ost-Java
aanwezige strijdgroepen inzake de uit
voering van het staken van de vijan
delijkheden.
Een republikeinse woordvoerder
leverde critiek op de debatten in
het Nederlandse parlement. Hij
was van mening, dat „deze de at
mosfeer slecnts vertroebelden" en
„een ongunstige invloed uitoefenen
op onze pogingen de cease-fire te
verwezenlijken".
Nog steeds komen uit Indonesië be
richten over incidenten, die bij de uit
voering der cease-fire" hebben plaats
gevonden.
In de nacht van 14 op 15 Augustus is
LENGTEPROFIEL VAN HET PARCOURS
17
Boven de deur bevond zich een luik
met een glazen raam er in. Ik pakte
de richel er vlak onder en trok mij zo
ver op, dat ik juist naar binnen kon
kijken. Het was een gewone nachtclub,
die zich alleen van andere clubs on
derscheidde, doordat deze op z'n Chi
nees was ingericht. Er was 'n bar, een
klleine dansvloer, een verhoogd plat
form, dat plaats bood aan vier of vijf
muzikanten en een stuk of wat tafel
tjes. Alles zag er netjes en ordelijk uit,
klaar voor de klanten.
Ik spreidde mijn benen uit en zette
ze schrap tegen de zijlijsten van de
deur. Daarna probeerde ik met mijn
ene hand het luik Het gaf een eindje
mee, zodat ik mijn arm naar binnen
kon wurmen en de handle aan de bin
nenkant te pakken kreeg. Nag een
centimeternu had ik het luik hele
maal open Het was een nauwe door
gang, maar ik wist er door te komen
en belandde aan de andere zijde op de
grond met niet meer schade dan een
paar lichte schrammen. Ik maakte het
luik weer dicht.
Links van de bar was een deur, die
wel eens naar de keuken kon voeren. Hij
was gegrendeld, maar de grendel bevond
zich aan mijn kant, zodat ik niets anders
te. doen had dan hem weg te schuiven.
Ik opende de deur langzaam en voor
zichtig, want er bestond altijd kans dat
de kok of een- van zijn knechtjes al op
zijn post was. Het was inderdaad de keu
ken. en zij was verlaten. In ging naar
binnen.
Alles was gereed voor de komende
avond. Ik inspecteerde de pannen, het
rek, de ijskast en de achterdeur. Door
een raam in die deur viel licht naar bin
nen, hetgeen betekende dat er een trap
uit het gangetje langs het huis omhoog-
voerde. die hier uitkwam. Op een brief
je bij het fornuis stonden de tijden,
waarop het keukanpersoneel aanwezig
moest zijn. De chef-kok kwam om twaalf
uur 's middags. Een blik op de klok aan
de wand overtuigde mij ervan dat ik nog
een uur de tijd had eer hij arriveerde.
Ik ging naar de achterdeur om eens
naar buiten te kijken. Ik was niet van
plan hier nu al weg te gaan, maar ik
wilde mij oriënteren voor het geval ik
scms eens hals over kop zou moeten ver
trekken. Ik keek dus door het raam naar
buiten recht in de ogen van een po-
litie-agent, die op het houten platform
aan de andere kant van de deur stond.
Blijkbaar had hij, tijdens zijn gewone
rondgang, juist de bovenste trede van de
trap bereikt Zijn ogen werden rond als
stuiters en hij deinsde achteruit met een
instinctieve kreet van schrik. Toen greep
hii de knop van de deur. De deur was
op slot, maar de manier waarop hij erop
rammelde, bracht me de heilige over
tuiging bij, dat deze versperring niet
lang weerstand zou bieden. Ik keerde
me om en holde weg. Met een lage duik
voorwaarts bereikte ik de ingang naar
het zaaltje, juist toen er een kogel kra
kend door de ruit vloog. De agent wist
niet beter of ik was een ontsnapte moor
denaar. die iemand van het gevangenis
personeel buiten westen had geslagen,
en waarschijnlijk had hij orders gekre
gen om te schieten als de boef zich niet
vrijwillig overgaf.
Hij kreeg de tijd met om voor de
twaede keer te mikken. Ik was de deur
al door en smeet die dicht. De grendel
schoof ik op zijn plaats. Weer klonk er
een schot achter mij. Ik rende naar de
voordeur en rukte het luik omlaag. Ik
had geen tijd meer om erdoor te kruipen
of te proberen de deur te forceren. Het
enige wat ik doen kon, was de schijn
wekken dat ik door het luik gevlucht
was. Voor de rest kon ik er alleen maar
het beste van hopen.
Ik holde terug over de dansvloer naar
het platform waar de piano op stond.
Het platform sloot van achteren tegen
de muur aan en was verder halfcirkel
vormig gebouwd. Ik wurmde mijn vin
gers tussen de planken en de muur en
trok. Krakend en piepend kwam het
podium naar voren, eerst een paar cen
timeter, totdat er een gaping van een
centimeter of dertig was. Het gedeelte
dat tegen de muur gestaan had, was op
zij niet afgeschoten. Voor mij was de
ruimte groot genoeg. Ik werkte mé in de
spleet en onder het platform, zette toen
handen en voeten schrap op de grond
en duwde met mijn rug omhoog tegen
de vloer van het podium. Met alle kracht
die in mij was, duwde en schoof ik het
gevaarte totdat het weer gelijk met de
muur stond. Vervolgens ging ik plat op
mijn buik liggen. Ik begon nu ook weer
te rillen.
De agent rammelde nu aan de keuken
deur. Zijn fluitje snerpte voortdurend
Hij rammelde zolang aan de deur tot hij
er zeker van was, dat hii haar zo niet
open kon krijgen, en nam toen weer zijn
toevlucht tot zijn revolver. Het derde
schot rukte de lip van het slot af.
„Kom eruit!" riep hij. „Kom eruit en
steek je handen in de hoogte, anders
jaag ik je een kogel door je kop!" Zijn
stem beefde van angst. Ik lag rustig in
het donker onder het platform en
wachtte af.
„Kom d'ruit!" riep hij opnieuw „Je
hebt geen schijn van kans." Het volgen
de 'ogenblik hoorde ik opnieuw voet
stappen op de buitentrap. De beide deu
ren waren nu open, zodat ik de stem
men duidelijk kon horen.
„Wat is er aan de hand. Steve?"
„Tremaine", antwoordde de eerste
agent. „Hij is hier ergens binnen. Voor-
zichtig-an. Wie weet, heeft-ie wel ene
revolver bij zich."
„Toen hij uit de gevangenis ontsnapte
had hij er geen de doktor had er
geen bij zich. Hoe weet je, dat hij
hier is?"
„Omdat ik de smeerslap op nog geen
halve meter van me vandaan zag staan
daar bij net raam in de achterdeur.
Misschien heb ik hem met mijn eerste
schot geraakt, maar hij rende als een
haas."
„Je loopt met molentjes."
„Wel, verduiveld!"
„Kalm nou. Heb je die voordeur al
geprobeerd?"
Hun voetstappen passeerden het plat
form.
„Aan de buitenkant op slot," zei de
tweede agent. „Daar is-ie niet door ge
gaan."
„D'r is iemand door het luik geklom
men. Zie je die witte draad daar han
gen?"
„Allemensen, je hebt gelijk. Zal ik
deze deur ook kapot schieten?"
„Je hebt de andere ook niet gespaard."
Er volgde opnieuw een serie schoten.
„Schiet op het hengsel aan deze kant,
dan kun je ze misschien forceren,"
adviseerde de tweede agent. Er klonken
weer twee schoten en de deur gaf mee.
Ik hield mijn hart vast, bang als ik was
dat ze aan de andere kant iemand zou
den ontmoeten, die hun kon vertellen
dat hij me op de trap niet was tegenge
komen. Maar de trap was kennelijk ver
laten, want de tweede agent, die Steve
heette, uitte plotreling een kreet.
„Zie je wel, dat hij hierlangs gegaan
is. Er ligt een koperen knoop van de
dokter zijn jas!" Ik tastte met mijn vin
gers langs de jas. die ik aan had, en
constateerde dat er inderdaad een knoop
ontbrak. Die moest er afgerukt zijn.
toen ik me door het luik wrong.
(Wordt vervolgd
Sukoredjo, 7 km. ten Noordoosten van
Purwokerto in midden-Java, aangeval
len door groepen, die in de stad binnen
drongen en enige huizen en het station
in brand staken.
13 Augustus is een Nederlandse mili
tair 12 km. buiten Tjandiroto in het
Semarangse gedood, toen een Neder
landse patrouille werd beschoten. Een
soortgelijke gebeurtenis als te Modjo-
kerto kwam 16 Augustus voor in Ke-
diri, waar geüniformeerde groepen wei
gerden terug te trekken. Na een korte
actie van Nederlandse troepen verdwe
nen de groepen met verlies van twee
doden.
Ook uit Sumatra worden verschillen
de incidenten gemeld na het ingaan van
het staken der vijandelijkheden. Twee
Nederlandse militairen werden gewond,
toen in de omgeving van Kebandjahe
op 15 Augustus een fourage-convooi
vier uur lang beschoten werd.
Uit Semarang wordt gemeld, dat 9
Augustus te Ponorowo nabij Ngawi
T.N.I.-troepen de stad zijn binnenge
drongen. De stadsverdediging loste
geen schot. De T.N.I. voerde alle amb
tenaren mee met uitzondering van twee
ambtenaren van het boswezen, die naar
Madiun konden vluchten.
14 Augustus om half vier in de mid
dag liep de laatste wagen van het dage
lijkse militaire convooi van Madiun naar
Ngawi nabij laatstgenoemde stad op
een mijn, waarbij enkele militairen licht
gewond werden.
Engeland zal, volgens AP., de Indo
nesische republiek erkennen, maar pas
na het beëindigen van de R.T.C. in
Den Haag.
De Britten zouden van plan zijn de al
gehele souvereiniteit van de Nederland
se Kroon over Indonesië te erkennen.
De republikeinse minister van Bui
tenlandse Zaken, Hadji Agus Salim,
heeft tegenover een correspondent van
de „Keng Po" verklaard, dat hij zich
na de totstandkoming van de RIS zal
terugtrekken uit het regeringsleven.
Voorts zeide hij, dat mr. A. A. Mara-
mis in zijn nieuwe functie van reizend
ambassadeur tot taak heeft gekregen
de huidige gezantschappen te reorgani
seren en coördineren, waarbij ook
financiële verbeteringen worden aan
gebracht.
In een gesprek met Aneta's corres-
Dondent te Batavia heeft Sjahrir ten
aanzien van het vraagstuk van de
schulden verklaard, dat uitgaven, wel
ke voor het Indonesische volk nadelig
zijn, niet ten laste van Indonesië moe
ten worden gelegd. Hij zeide er van
overtuigd te zijn, dat een dergelijk
standpunt volle steun van de interna
tionale wereld zal ondervinden.
Over Vietnam meende hij, dat
men gemakkelijk er toe geleid wordt
om te beweren, dat de strijd van het
Vietnamese volk communistisch is.
Naar zijn mening is de strijd van Viet
nam een werkelijke strijd om onaf
hankelijkheid.
„Niets wijst er op, dat het hier een
communistische beweging geldt. Ho
Chi Minh heeft nimmer verklaard, dat
hij zich achter Sovjet-Rusland stelt
aldus Sjahrir