Nieuwe Haarlemsche Courant | 1949 | 22 augustus 1949 | pagina 3

Eerste wereldkampioen Nederlander:

Henk faanhof

Vinken derde en Nolten negende
in algemeen klassement

ERIC IN HET RIJK VAN HET MIDDEN

Slijkhuis wint 1500 m. van
Reiff in recordtijd

VAN STEENBERGEN neemt de

trui van Schotte over

Schulte, beste Nederlander, na
260 km. murw gereden

Dubbele Britse zege in
Marathon-Enschede

Tamme race

Snelste tijd ooit

gemaakt

HET

WESPENNEST

Twee overwinningen
van F, Dillema

Zware serie voor Pronk

WIM VAN EST
TWAALFDE

Nederl. tennisploeg

MAANDAG 22 AUGUSTUS 1949

PAGINA 3

'cos:

Onze sporiredacieur telefoneerde ons Zondagavond uif

nopenhagen

Henk Faanhof, de zes en iwinfig-jarige blonde Amster
dammer, heeft Zaterdagavond tussen 6 en 7 uur als in een
droom geleefd. Van het ogenblik af, dat hij als wereld
kampioen juichend over de eindstreep ging en wild mei
zijn armen zwaaide tegen iedereen die maar in zijn geluk
Vvilde delen, tot aan hei moment dat zijn helper hem aan
de enthousiaste huldebetuigingen van bekenden en onbe
kenden onttrok, was hei één voortrazende film voor hem,
een overstelpende hoeveelheid nooit ie vergeten, verrukke
lijke beelden. De toejuichingen en hel voortdurend applaus,
de verslaggevers en fotografen, de regenboogirui die over
zijn hoofd werd getrokken, de enorme krans die om zijn
Schouders ging en hei radio-interview mei de opgeiogen
kreet naar huis: Ik bèn hei!

Er kwam maar geen einde aan. Geradbraakt in een stuk of
Scht Europese talen klonk zijn naam nog lang over hei
circuit en wanneer de politiemacht, in zwaar gebiesde uni
formen en met witte petten als in een opera comique, niet
■^oor een sterk escorte had gezorgd, zou Faanhof misschien
tlog altijd op hei circuit van Kopenhagen staan en naar de
juichende menigte wuiven of lachen legen de veeleisende
fotografen.

Haven in zicht

Kass of Faanhof

Gaston Reiff onderscheiden

Middelkamp wint te
Maastricht

Pellenaars winnaar
wielecriterium Oss

Van Beek in achtervolging

Koningin en Prins bezoeken
voetbalwedstrijd

OOK ZONDAG BIJ SPRINTERS:

Drie Nederlandse uitvallers

door

David Duncan

C

bi*®
une"'
<6>

e#

Ro-

N. A

er L'
s aa"

W

Maar niet alleen Faanhof heeft het
eerste nummer van de wereldkampi
oenschappen tot een daverend Neder
lands succes gemaakt. De derde plaats
"an Vinken en de negende van Nolten
onderstrepen met niets te wensen over
latende duidelijkheid de alles overheer
sende rol, welke onze landgenoten heb
ben gespeeld in het glorieuze einde van
deze kalme en weinig aantrekkelijke
teedstrijd op het te lichte circuit.

Niet dat de geringe kwaliteit ook
kiaar iets afdoet aan de orestatie van de
kieuwe wereldkampioen. Geen sprake
Van. Juist Faanhof is een van de wei
nigen geweest en onder hen de eer
ste die in deze 190 km niet heeft ge
aarzeld zijn kaarten op tafel te leg
gen. Al in de eerste ronde zat hij voor
aan, soms een tiental meters vóór het
Peleton. Hij reed bijzonder gemakkelijk
an zocht af en toe zo overmoedig naar
een uitlaat voor zijn onbetwiste kracht,
dat wij hem in stilte tot groter voorzich
tigheid maanden. Faanhof zag zelf ook
tvel in, dat hij dit spelletje geen vijf
hur kon volhouden. Vele ronden lang
"leef hij na dit onstuimige begin in
de groep op het grote moment van de
slag zitten wachten en in die periode
kwamen verschillende vruchteloze uit
looppogingen, als die van Nolten, Pe-
dersen, Valeriani en het Zweeds-Franse
duo Fröbom en Labeylie. Dat was ook
de periode waarin Dekkers viel en op
gaf, maar Wagtmans, die finaal over
de kop sloeg, met de tanden op elkaar
doorreed.

In de achttiende van de twee en twin-
Hg ronden probeerde Nolten het nog
eens. Hij kreeg gezelschap van de Zwit
ser Hutmacher, maar het peleton was
actief en gunde de vluchtelingen niet
rneer dan het gebruikelijke rantsoen
®an vijf seconden. Met nog meer dan 30
kilometer voor de boeg was het op die
tnanier slecht vechten en ook Nolten en
Hutmacher gaven zich tenslotte over.

Toch was nu het grote ogenblik ge
komen. Nauwelijks was- de orde her
steld of Pedersen, de Deen, ging op
hoer kraaien; maar ook hij zou voor het
front van zijn 40.000 landgenoten geen
triomfantelijk ssolo rijden. Hij kreeg ge
selschap van drie, vier man, onder wie
eén Nederlander, Nolten. Faanhof zat op
det ogenblik van de scheuring niet op
®en gunstige plaats en bleef achter.

Maar verslagen was hij niet. Alleen de
Belgen in het grote peloton hadden er
"elang bij de zaak af te remmen, omdat
jdj drie man bij de vluchtelingen tel
den. Zij konden evenwel die opdracht
hiet aan, evenmin als de drie aan de
k°p erin slaagden de negen nationalitei
ten van de Leidende Veertien tot een
homogeen geheel te formeren. Iedereen
®i de kopgroep was bezield met het
Prijzenswaardig voornemen om toch
v9oral de kastanjes niet voor anderen
kit het vuur te halen en dat beteken
de het einde van het feest.

Toen ging de Luxemburger Kass op
de loop. Meer dan 180 kilometer had
"■ij in de luwte van het peleton gezeten,
Peen grammetje meer op de schaal ge-
e9d dan nodig was en al zijn krachten
Oespaard voor dit slot-met-kansen-
®oor-iedereen. Het slot, dat hem on
weerstaanbaar opdrong naar de lauwer
krans en de regenboogtrui. Acht kilo
meters nog, zeven, zesNog altijd
duurt Kass met alle kracht die hem ge
schonken is de pedalen onder hem weg
Pm zijn voorsprong van ttoee-, drie
honderd meter te behouden. Bij elke
honderd meter groeit zijn kans.

Maar dan komt plotseling een oranje
&ki uit het peleton op hem af stuiven,
(tientallen kilometers lang heeft Faan-
kof met zijn internationale sprinters-
j.ePutatie een argwanend kluitje Zwe
den, Fransen en Belgen aan zijn achter
stel gehad, maar nu is hij plotseling
u'eg en geen mens die in zijn kielzog
*ak blijven. Kass ziet hem komen en
5feet genoeg. Wanhopig probeert hij

aanhof kwijt te raken, rukkend en du-
jjlekd honderden meters achter elkaar.

iaar Faanhof heeft in een flits de gou

den schittering van de medaille gezien
en de glanzend witte zijde van de trui
gevoeld. Hfij rijdt nu als winnaar en
wanneer op 400 meter het spandoek
boven de eindstreep voor hem oprijst,
geeft hij zijn laatste krachten in zijn
eindspurt, die Kass uitstekend beant
woordt, maar waarin hij de Nederlander
toch met 4,5 lengte voorsprong over de
streep moet laten gaan. De snelste won
inderdaad, maar de snelste was tevens
de beste.

En 20 seconden later komt het peleton
aanrazen. En weer gaat een Oranjetrui
als eerste door de finish: Vinken. Met
hem en Faanhof en dan nog Nolten als
negende komt Nederland met roem be
laden uit deze strijd zonder allure en
emotie.

De uitslag luidt: 1. Faanhof (Neder
land) wereldkampioen 4 uur 53 min. 42
sec.; 2. Kass (Luxemburg) op 1 lengte;
3. Vinken (Ned.) 4.54.04; 4. Blusson (Fr.);
5. Varnajo (Fr.); 6. Bucher (Zwitserl.);
7. Born (Zwitserl.); 8. Huraux (Frank
rijk) allen zelfde tijd als Vinken. Alle
andere renners op de 9e plaats geklas
seerd.

Gemiddelde uursnelheid 39.400 km.

Gaston Reiff. wereldrecordhouder op
de 2000 en de 3000 meter, en Olympisch
kampioen 1948 op de 5000 meter, is ont
vangen door de minister van Openbare
Gezondheid, de heer Van Glabbeke, die
hem uit naam van de prins-regent de
gouden medaille van sportieve verdien
ste neeft overhandigd.

Dit is de eerste maal dat deze onder
scheiding in België is uitgereikt.

Te Maastricht werd gisteren een weg
wedstrijd over 100 km. voor profs en
onafhankelijken gehouden. De uit
slag luidt: 1. Theo Middelkamp (Kiel-
drecht) 2 uur 10 min. 20 sec.; 2. Savels-
berg (Hoensbroek), 3. Sprenkelink
(Hengelo), 4 Steenbakkers (Den Bosch),
5. Bijster (Haarlem) op 33 sec.; 6. Sijen
(Maastricht), 7. Bouk Schellingerhoudt
(Zaandam), 8. Van Rijn (Amsterdam).

Onder overweldigende belangstelling
werd Zondagmiddag de traditionele
ronde van Oss gereden. Winnaar werd
Pellenaars, uit Breda, in 2 uur 51 min.
5 3/5 sec.; aan het wiel gevolgd door
Bakker (Zaandam).

De Japanner Foeroehasji legde te Los

Angelos de 800 meter borstcrawl af In 9

min. 35,5 sec., hetgeen een nieuw wereld
record op deze afstand betekent.

7. De jonk der Chinese zeerovers wendde scherp en koerste recht op het andere
schip aan, dat een rijk versierd vaartuig bleek te zijnwaarvan de hoge, rode zeilen
zich breeduit in de ochtendbries ontplooiden. De zon schitterde in het kostbare snij-
en inlegwerk der boorden en deed de helmen en borstplaten der krijgers op het dek
scherp uitkomen.

Hadden de piraten gedurende de afgelopen dagen op de komst van dit schip zitten
wachten? vroeg Eric zich af. En dan merkte hij, dat Toeng Cho, de piratenaanvoerder
naast hem was komen staan en spottend naar het andere vaartuig keek.

Er heerste een vreemde spanning aan boord. De mannen wierpen verstolen blikken
op de geborduurde spandoekendie langs de zeilen van het andere schip afhingen

Eric hoorde hoe enige zeerovers met nauw verholen ontzag het woord „Vijftenige
Draak" mompelden. Nu wendde Toeng Cho zijn blik tot de Noorman en zei grijnzend:
„Zie naar het teken van de Vijftenige Draak, barbaar, en weet, dat dit een grote
strijd zal worden. Want ait embleem beduidt, dat zich een dochter van de Draak, een
prinses van keizerlijken bloedeaan boord bevindt." En inderdaad, indien de afstand
niet zo groot was geweest, had Eric kunnen zien hoe een vreemd getooid meisje vanaf
hel achterdek van het schip de nadering der piraten zenuwachtig gadesloeg.

„En gaat ge haar aanvallen?" vroeg Eric strak. „Wij enteren binnen enkele ogen
blikken", gromde de aanvoerder. „Maak je gereed voor de strijd, jij barbaar, en bij
Tao, vecht zoals je nog nimmer gevochten hebt!"

V -

O..

HENK FAANHOF op de schouders van
zijn enthousiaste supporters en landge
noten na zijn schitterende overwinning.

fien,

Ïq faanhof gaat hier als eerste over
lUdstreep en is daarmee wereldkam
pioen bij de amateurs.

Te Antwerpen werd Zondagmiddag
de landen-athletiekwedstrijd België
Nederland gehouden. Op de 1500 meter
boekte Slijkhuis een verrassende zege
op de Belg Gaston Reiff door dit num
mer in 3 min. 43.8 sec. te winnen. Deze
tijd betekent een nieuw Nederlands re
cord. Met liefst 5.8 sec. verbeterde Slijk
huis zijn Nederlands record, dat sedert
7 September van het vorig jaar (Leu
ven) met 3 min. 49.6 sec. gevestigd
werd. Slijkhuis bleef slechts 0.8 sec.
onder het wereldrecord, dat met 3 min.
43 sec. op naam staat van de Zweden
Gunder Haegg en Lennart Strand. De
tijd van Reiff bedroeg 3 min. 46 sec.,
hetgeen een nieuw Belgisch record be-
tcksTit

Harting (Nederland) werd derde met
3 min. 59 sec. De Belg Langenus plaat
ste zich vierde.

De uitslagen luiden:

100 m: 1. Linssen (B) 11 sec; 2. Ver-
cruysse (B) 11.1 sec.; 3. Kleyn CN) 11.3
sec.; 4. Holst (N) 11.4 sec.

*200 m: 1. Linssen (B) 21.8 sec.; 2.
Scholten (N) 22 sec. (beste persoonlijke
prestatie); 3. Lammers (NÓ 22.4 sec.;
4. Deams (B) 22.6 sec.

400 m: 1. Nusse (N) 49.9 sec. (beste
persoonlijke prestatie); 2. Soetewey
(B) 50 sec.; 3. Mathieü (N) 50 sec.; 4.
Vandevelde (B) 52.5 sec.

800 m: 1. Rosier (B) 1.52.8; 2. De
Kroon (N) 1.52.9 (beste persoonlijke
Prestatie); 3. Brys (B) 1.55.1; 4. Knop
(N) 1.50.6.

"000 m: 1. Slijkhuis (N) 3 min. 43.8 s.
(nieuw Ned. record); 2. Reiff (B) 3.46
™eu* Belg. record); 3. Harting (N)
o.o9; 4. Langenus tB).

5000 m: 1. Theys (B 14 min. 51.8 sec.;
Everart (B)) 14.54.8; 3. Lataster (N)

(N) 16l2Ê6te PCrS' prestat'è; 4- Groen

110„m,.hordcn: 1- Braeckman (3) 15.3
sec 2. Van de Zijpe (B) 15 sec.; 3. Van
der Hoeven <N) 15.7 sec.; 4. Zwaan (N)
lö.ü sec.

400 m horden: 1. Dits (B) 56.5 sec.;

2- WoMendorp (N) gg8 sec 3

<B) 56.9sec.; 4. Bakels (N) 57.1 sec.
4 x 200 m estafette: i. Nederland

(Holst Lammers, Zwaan en Kleyn) 1
■»m- Z7-6 fee.; 2. Belgie (Peters, Van
Goethem, Wilmot en Lissen, 1.29.0.

Hoogspringen: 1. Delelienne (B) 1.85
m.; 2. Keyzer (N) 1.80 m (beste persoon-
lijke prestatie); 3. Van der Werf (N)
1.80 m; 4. Herssens (B) 1.70 m.

Verspringen: 1. Wessels (N) 7.09 m
(beste persoonlijke prestatie); 2. Naakt
geboren (N) 7.07 m; 3. Libert (B) 6.72
m.; 4. Bodson (B) 6.34 m.

Polstookhoogspringen: 1. Lamoree (N)
3.70 m; 2 Gieskens (N) 3.50 m; 3. De
gens (B) 3.30 m.; 4. Swergoski (B) (niet
geklasseerd).

Hinkstapsprong: 1. Van Egmond (N)
13.72 m.; 2 Schilpzandt (N) 13.70 m.;

?«J?eIUS 13-2? m.; 4. Bodart (B)

12.83 m.

Kogelstoten: 1. Verhas (B) 14 26 m
2,Kintzmger (B) 14.I6 ra.; 3. De Bruyn
(N) 14 m.; 4. Derichs (N) 13.60 m.

Speerwerpen: 1. Dammers (N) 56.04
m': 2- ^tkeve.U <ff) 53.305 ra.; 3. Dayer
(B) 52.93 m.; 4. Van ycken (B) 48.69 m.

Discuswerpen: 1. Kintzinger (B) 4311
m.; 2. De Bruyn (N) 42.41 ra.; 3. Postma
(N) 41.65 m.; 4. Mertens (B) 40.71 ra
Eindklassement: Nederland 88 put.
België 87 put

De Engelse zege op de dameslanden-
wedstrijd te Londen in de 4 x 100 meter
was voornamelijk te danken aan de
wissels, die van de Britse ploeg veel
beter waren dan van Nederland en
Frankrijk. Bij de laatste wissel hadden
de Nederlandse dame reeds een aanzien
lijke achterstand en ondanks een prach
tige honderd meter van Foukje Dille-
ma behielden de Britse meisjes hun
voorsprong.

De beste individuele prestatie van de
dag was de dubbele sprintzege van de
Friezin Foukje Dillema. Zij toonde zich
een waardig plaatsvervangster van Fan
ny Blankers-Koen. In beide races kon
de Britse kampioene Sylvia Cheeseman
het niet verder dan de tweede plaats
brengen. De mooiste race was die tus
sen de beide Engelse meisjes Valera Ball
en Hazel Spears op de 800 meter. Tot op
ongeveer 150 meter lag de francaise
Voisin aan de kop, maar daarna kwamen
de beide Engelsen naar voren en nek
aan nek ging het op de finishs af. Valera
Ball won met ongeveer een 30 cm voor
sprong.

Verdere uitslagen luiden:

Verspringen: 1 Y. Curtet-Chabot (Fr.)
5.625 meter; 2 M. Erscaine (E), 5.32
meter; 3 J. Desforges (E) 5.19 meter.

Speerwerpen; 1 E. Pinard-Osterhold
(Fr) 38.12 meter; 2 Ans Koning (Ned),
37.08 meter; 3 B. Chergold (E) 31.41
meter;.

4 x 100 meter estafette: 1 Engeland 48.5
sec.; 2 Nederland; 3 Frankrijk.

Totaal klassement: 1 Engeland 67 pnt,
2 Frankrijk 54 pnt, 3 Nederland 48 pnt.

De West-Nederland rit, een nacht- en
dagrit voor automobielen over 600 km., is
geëindigd. Vrijdagavond 19 Augustus werd
bij hotel Duinoord aan de Wassenaarse Slag
gestart. De finish was Zaterdagmiddag bij
de Houtrusthallen te Den Haag. De nachtrit
was een zg. kaartleesrit over 275 km. Het.
dagtraject was een prestatietocht over 340
km. In totaal startten 160 wagens. De uit
slagen zijn nog niet definitief bekend.

De indeling van de drie series voor
de 100 km. achter groter motoren te
Kopenhagen, luidt:

le serie: Lamboley (Frankrijk), Le-
liaert (België), Bakker (Nederland).
Kraus (Luxemburg), Schmaderer (Oos
tenrijk).

2e serie: Lesueur (Frankrijk), Fro-
slo (Italië), Michaux (België), De Best
(Nederland), Lohmüller (Zwitserland),

3e serie: Pronk (Nederland), Besson
(Zwitserland!), Meuleman (België),
Bethery (Frankrijk).

Uit elke serie komt de winnaar on
middellijk in de finale; de overige
stayers rijden twee repechages, van elke
repechage komt de winnaar evenes in
de eindstrijd.

Gerrit van Beek zal met Wim van
Est de achtervolging rijden, aldus een
beslissing van de Nederlandse officials.
Er was nog geen sprake van* geweest,
dat Gerrit Schulte Van Beek zou ver
vangen, maar na de zeer zware rit van
Zondag achtte men het beter om Van
Beek, die nog geheel fris is, op dit num
mer in te zetten.

Naar wij verder vernemen, bestaat er
een grote kans, dat de amateurwielren
ners Faanhof en Vinken binnenkort
naar de gelederen der profs zullen over
gaan.

Uitgelaten doorbrak een opgewonden
menigte van jeugdige, in kleurrijke kle
derdrachten gestoken inwoners van
Spakenburg en Bunschoten Zaterdag
avond de politieafzetting en rende over
het voetbalveld van Spakenburg naar
Koningin Juliana en Prins Bernhard,
die daar de wedstrijd tussen Spaken
burg en K.P.S. (Koninklijk Paleis Soest,
dijk) hadden bijgewoond. Het scheelde
niet veel of zij hadden de hoge bezoe
kers op het veld volkomen ingesloten,
doch tijdig maakte de juichende menigte
ruim veld, zodat de Landsvrouwe en de
prins gemakkelijk de gereedstaande wa
gen konden bereiken, waarin zij terug
reden naar Soestdijk.

De voetbalwedstrijd werd gespeeld
ten bate van de Bond voor Nederlandse
militaire oorlogsslachtoffers en eindigde
in een 42 zege voor Spakenburg.

Onze sportredacteur telefoneerde ons Zondagavond uit Kopenhagen:
De vertwijfelde poging van Schulte om nu eindelijk het wegkampioenschap
te behalen, waarop hij al twaalf jaar zijn hoop heeft gesteld, is niet geslaagd.
Zij is mislukt, nadat de pikeur van de Nederlandse wegrenners 260 kilometers
lang in de voorste rijen had gestreden tegen de internationale sprinterselite,
samen met Fausto Coppi, die zijn begerige ogen, behalve op de lauweren van
de Tour de France en de Giro d'Italia, óók nog had gericht op het criterium
kampioenschap van Kopenhagen. Maar ook Coppi slaagde niet. Juist als by
de amateurs hebben onder de professionals de sprinters him slag op dit lichte
en snelle circuit kunnen slaan. Coppi's heftige ontvluchtingspoging, ruim
30 kilometer vóór het einde, bracht Schulte de genadeslag toe, maar Van
Steenbergen en Kübler versloegen op hun beurt in de sprint de Italiaan en
zo kreeg de Belgische athleet nu de trui, welke het vorig jaar om de schouders
van zijn landgenoot Schotte werd gehangen.

Ted Schroeder verklaarde dat hij nimmer
professional zou worden. Hij had er wel
ernstig over gedacht, maar thans stond zijn

Eigenlijk is deze strijd tussen de
sprinters en de niet-sprinters in de
groep het hoofdmotief van de gehele
wedstrijd geweest. Het voorbeeld van
Zaterdag had diepgaande conferenties
bij de diverse generale staven tenge
volge gehad en het resultaat was, dat
de strijd der professionals een merk
waardig verloop had. Merkwaardig
omdat al in de tweede van de drie en
dertig ronden een uitlooppoging werd
ondernomen, die door de sterkte van
haar bezetting zonder meer belangrijk
was. Het is interessant te weten, dat
juist de sprinters hierin een grote rol
speelden, met name die der Belgen

Impanis begon ermee in een groepje
van vijf, waarin tot iedere verbazing
ook Coppi zat. En toen daarachter nog
Schulte, Van Steenbergen, Ollevier en
Diederich kwamen aandraven, kon het
offensief veilig als geopend worden be
schouwd.

Hoe sterk die groep van negen man
was Peters die tegelijk met Schulte
naar voren sprong, had het niet Kunnen
halen bleek uit de mislukte .poging
van Kübler en Mougica om een afstand
van ongeveer één minuut, die na vier
ronden al ontstaan was, te overbruggen.
Eerst ging de Frans-Zwitserse combina
tie met groot vertoon van macht op de
snel vluchtende leidersgroep in. maar
juist op dit moment, dat het verschil
geen honderd meter meer bedroeg, ging
er vooraan nog een schepje op en vielen
deze twee sterken reddeloos in het pe
leton terug.

Dat gebeurde in de elfde ronde toen
het peleton een achterstand noteerde van
1 minuut 25 seconden. Maar op hetzelf
de moment, dat Kübler en Mougica door
de grote groep waren opgeslokt gingen
er opnieuw zeven renners weg en wéér
waren er Nederlanders bjj. Wim van
Est en Gerard Peters. Van Est slaagde
maar Peters stond met tranen in zijn
ogen langs de weg toen hij juist op het
moment van aansluiting met een lekke
band aan de kant stond. Hij begreep
dat het onbegonnen werk was om de
snelle vluchtelingen en het peleton dat
hem voorbijschoot nog te achterhalen
en staakte dc strijd.

Helaas, hij was niet de eerste. Lake-
man was in de achtste ronde het slacht
offer van machinedefect geworden en
Voorting trof iets dergelijks al in de
eerste kilometers met de weinig benij
denswaardige opdracht om een peleton
in te lopen, dat toen op de vluchtelin
gen begon te jagen en daarbij meer dan
40 K.M. per uur reed.

Intussen had de nieuwe kopgroep van
zestien man, waarin o.m. vier Belgen,
twee Italianen, twee Nederlanders en
twee Zwitsers reden, zijn poging niet
voortgezet. De animo was eruit toen er
zoveel koplopers kwamen en het tempo
zakte zover, dat na 15 ronden de 27 over-
blijvenden allen bij elkaar zaten

Hierna volgde een uiterst saai en ver
velend middenstuk, waarbij de .ouder
wordende wind hinderlijk onbehaaglijk

werd en de bezoekers op de open tribu
nes met een bedenkelijk gezicht naar
de lage .luchten keken. Maar het weer
hield zich goed en er kwam zelfs weei
zonneschijn, toen ongeveer 100 Kilome
ters vóór het einde wéér Schulte an Cop
pi de kraan opendraaiden. Maar Van
Steenbergen was waaks en liet twee
gevaarlijke kameraden geen meter weg
gaan. Hij sprong mee en deelde zo
doende in het profijt van tien secon
den, waarmee deze kleine kopgroep de
22e ronde beëindigde.

Maar toen werd ook bij de Zwitsers
de stormvlag gehesen. Kübler en aan

zijn wiel Stettler sprongen met yew ld
van het peleton weg, voegden zich snel
bij het leidende trio en hielpen mee

om na 24 ronden een voorsprong te be
reiken van 1 minuut en 20 seconden, die
later zelfs tot 2 minuten werd vergroot.
Een ogenblik zag het er nog naar uit.
dat er meer candidaten voor de regen
boogtrui aan bod kwamen, want na veel
mislukte pogingen kon Schotte zich
losmaken uit het peleton. dat er ove
rigens niets voor voelde het contact te
verbreken met de Belg die nu onweer
staanbaar aan zijn jacht op de leiders
begon.

Misschien zou de wereldkampioen zijn
geslaagd, wanneer Coppi niet een
laatste poging had gedaan om de sprin
ters van zich af te schudden. En die
zelfde poging, waardoor Schotte het
niet haalde, was beslissend voor de kans
van een bijna leeg gereden Schulte.
Hij moest, evenals Stettler, de Italiaan
met Van Steenbergen en Kübler laten
gaan en kon zelfs met va: dichtbij toe
zien, hoe de Belg met loyaal verschil
in een onweerstaanbare eindspurt zowel
de Zwitser als Coppi versloeg. Schotte
racede Schulte nog voorbij naar de
vierde plaats, die hij met drie minuten
achterstand bezette en Schulte werd
vijfde vóór Diederich, die ook nog weg
gekomen was en Stettler.

Danguillaume werd zevende door
een sprintzege in het peleton, Van Est
kreeg de twaalfde plaats toegewezen,

Jansen de twintigste.

De uitslag luidt: 1. Van Steenbergen
(B.) 7 uur 34 min. 44 sec.; 2 Kübler
(Zwits.) z. t; 3 .Coppi (It.) z. t.; 4.
Schotte (B.) 7.37.46: 5. Schulte (Ned.)
7.38.09; 6. Stettler (Zwits.) 7.38.12; 7.
Diederich (Lux.) 7.38.15; 8. Danguil
laume (Fr.) 7.39.02; 9. Magni (It); 10.
Diot (Fr 11. Idéé .(Fr.); 12. Van Est
Ned.) zelfde tijd als Danguillaume. n.1.

7uur 39 min. 02 sec.; 13. Weilenmann
(Zwitserland) z. t; 14. Ricci (Italië) z. L;
15. Ernzer (Luxemburg) z. t.; 16. Ra
mon (Belg.) z. t; 18. Ockers (België)
z. t.; 19. Impanis (België) z. t.; 20. Jan
sen (Nederland) z. t.; 21. Schaer (Zwit
serland) z. t.; 22. Rey (Frankrijk* z. t

(Van onze correspondent)

De internationale Marathon-Enschede,
twee jaar geleden onbedreigd gewonnen
door de kleine Fin Riikonen, is deze
keer een dubbele overwinning voor En
geland geworden. Jack Holden, Brits
Marathon-kampioen, kwam als eerste in
Enschede de Marathonpoort door, drie
minuten later gevolgd door zijn grote ri
vaal Tom Richards. Beiden noteerden de
snelste tijd, welke er ooit op een Ma
rathon is gemaakt en bleven respec
tievelijk acht en vijf minuten onder het
record van de kleine Japanner Kitey
Son, die in 1936 in Berlijn de 42.195 kilo
meter liep in 2 u. 29 min. Ook Josset,
de Franse kampioen, die als derde bin
nenkwam, bleef in Enschede vier minu
ten onder deze recordtijd. Joop Overdijk
van AAC werd vijfde en handhaafde
zijn nationaal kampioenschap.

Deze Twentse Marathon is, zoals men
aanvankelijk verwachtte, geen strijd ge
worden tussen Jack Holden en Tom
Richards. Deze laatste had gezworen in
Twente revanche te nemen op de ne
derlaag, welke hij drie weken geleden
in Londen bij de Engelse kampioen
schappen van Holden te incasseren had
gekregen. Een half uur slechts hebben
beide rivalen op Twente's wegen in el-
kaars voetsporen gelopen. Maar niet aan
de kop'. Daar vocht de Franse kampioen
Josset 20 kilometer lang met de een
zaamheid. En wat dat wil zeggen in een
Marathon heeft het drama-Gailly ge
leerd. Alsof het de 1500 meter gold, zó
was hij weggesprint na het startschot.
Alle acht en zestig anderen achter zich
latend. Door de bossen van Driene,
over de uitgestrektheid van het vlieg
veld Twente naar het Oldenzaalse veen.
Daar, in de koele schaduw van de bos
sen, scheen Holden nieuwe krachten te
hebben gekregen en lanceerde hij zijn
aanval op Josset. Minu^n werden se

conden en nog vóór de brandende zon
van de grote straatweg Oldenzaal-Losser
(17 KM.), was de 1% minuut voorsprong
van Josset geslonken tot 35 seconden.
Vijf kilometer verder, op een voor
volgauto's en publiek afgesloten ter
rein, viel de beslissing van deze Mara
thon.

Slechts de boer met zijn knechts op
Judith-hoeve kunnen getuigen hoe Hol
den onweerstaanbaar langs Josset gleed
en met een verbeten grijns aan zijn laat
ste ruk begon. Verslagen liep Josset
zijn laatste twintig kilometer in de hoop
op een tweede plaats. Maar ook deze
was hem niet beschoren. Twee kilome
ter vóór de eindstreep, reeds in de stra
ten van Enschede, was het Tom Ri
chards, de tweede Brit, in wie de
Franse kampioen zijn meerdere moest
erkennen.

De officiële uitslag luidt:

1. Holden (Engeland) 2 uur 20 min.
52 sec. 2. Richards (Engeland) 2 uur 23
min. 3 sec. 3. Josset (Frankrijk) 2 uur
25 min. 4 sec. 4. Systad (Noorwegen 1 2
uur 30 min. 33 sec. 5. Overdijk (Neder
land) 2 u. 32 min. 22 sec. 6. Zeinar (Oos
tenrijk) 2 uur 38 min. 57 sec. 7. Van
Rijn (Nederland) 2 uur 39 min. 3 sec.
8. Slegt (Nederland) 2 uur 41 min. 8
sec. 9. Poelwijk (Nederland) 2 uur 41
min. 42 sec. 10. Janssen (Nederland) 2
uur 42 min. 2 sec. 17 Meskens (België).
22. Van Boovene (België).

De Nederlandse lawntennisploeg, welke
Zaterdag en Zondag a.s. te Spa tegen België
zal spelen, is als volgt samen gestelc

Heren enkelspel: Van Swol, Van Meege
ren, Llnck, Wilton, Rinkel, Knottebelt,
Van Dalsum, H. Beemink.

Dames enkelspel: mej. Hermsen. mevr.
Blaisse, mevr. Roos, mej. Rollin Couquer-
que. Heren dubbel: Van SwolRinkel, Wil
tonVan Meegeren, LinckVan Dalsum,
KnottebeltDehnert.

Gemengd dubbelspel: mevr. BlaisseRin
kel. mej. HermsenLinck, mej. Rollin Cou-
querqueWilton, mevr. SchmierDehnert.

Damesdubbel: mevr. Blaissemej. Herm
sen, mevr. Schmiermevr. Roos.

19

Toen ik, beneden aan de trap gekomen,
op het trottoir stapte, werd ik omhelsd
door San Francisco's natte, koude mist.
Ik dook diep in mijn kraag en trok
mijn hoed ver over mijn voorhoofd. Ik
sloeg links af.

Hier liep ik dus in San Francisco, ont
snapt uit de gevangenis; maar in San
Francisco uit de gevangenis breken be
tekent alleen maar je 'cel vergroten. Het
betekent nog geen vrijheid. De wegen,
die van dit schiereiland af voeren, zijn,
om te beginnen, al heel schaars; en voor
wie geen geld op zak heeft, zijn ze zo
goed als afwezig. Je kunt zelfs niet over
de Golden Gate brug wandelen zonder

tol te betalen, en over de brug over de
Baai kun je helemaal niet. Meer naar
het Zuiden toe verbreedt het schier
eiland zich, maar pas na veertig mijl
houdt de baai op en kun je het eigen
lijke vasteland op gaan. Ik verkeerde
nu niet bepaald in omstandigheden om
rustig veertig mijlen langs Heren wegen
te kuieren met een gestolen overjas aan
de kranten stonden tenminste vol van
mijn foto's. Ik had in de allereerste
plaats geld nodig. En er was maar één
plek waar zij, die over geld beschikten,
het me niet zouden durven weigeren.

Ik ging Market Street door en sloeg
rechtsaf. Er waren nog heel wat mensen
op straat, zodat ik niet al te zeer opviel.
Ik bleef diep in mijn kraag en onder
mijn hoedrand gedoken, en stapte stevig
door.

Bij de Zeventiende straat sloeg ik
weer rechtsaf, onderwijl uitziende naar
punten waarop ik me oriënteren kon.
Ik herinnerde me geen enkel bekend
gebouw of iets van die aard, maar naar
mate ik de heuvels beklom, kon ik beter
bepalen waar ik was door af en toe
omlaag te kijken. Het zou zo'n kunst' niet
geweest zijn Humboldt Terrace te vin
den, maar ik durfde het huis niet van
de voorkant naderen. Ik nam steeds die
krommingen, die me hogerop brachten,

tot ik ten laatste op een geasfalteerde
laan belandde, die in een lange bocht
langs de zijkant van de heuvel liep.

Na ongeveer een mijl de laan gevolgd
te hebben, zag ik door de mist het grote
bier-reclamebord schijnen. Het meisje
hief nog steeds haar glas op. Ik verliet
de weg en begon langs de 'heuvel af te
dalen. Het huis moest ergens recht voor
me liggen. In dit gedeelte van de stad
stonden de huizen trouwens ver van
elkaar af.

Tenslotte vond ik het; ik herkende het
aan het balkonnetje aan de achterzijde.
Ik drong verder door, tot het struikge
was aan de rand van het verwaarloosde
grasveld ophield. Het huis lag op nog
geen twintig passen van mij af, en de
vloer van het balkonnetje was een dikke
twee meter boven de grond. Ik kon het
makkelijk met een sprong bereiken, als
er tenminste geen mens op de uitkijk
stond. Aan de kant van het huis waar
zich de keuken bevond, was een garage
met een oprijlaan naar achteren.

Ik dook diep in mijn overjas en
wachtte ruim een kwartier. In die tijd
kwam er twee keer een agent voorbij.
Hij patrouilleerde langs de achterzijde
van het huis, maar hij kuierde telkens
naar de zijkant, waar hij dan even
praatte met een andere agent, die de

voorzijde bewaakte. Ik wachtte tot de
agent weer langs de achterkant gelopen
was en. zijn collega ontmoette. Toen
stond ik' op en rende over het gras naar
de muur toe. Het balkon had een houten
balustrade, maar de vloer stak rondom
bijna een decimeter uit. Ik sprong en
greep de uitstekende lijst, en bleef een
ogenblik hangen om me ervan te verge
wissen dat het plotselinge gewicht de
planken niet zou doen breken. Ze biel
den het. Ik trok me omhoog tot ik een
elleboog op de vloer kon werken; daar
na pakte ik met mijn vrijgekomen hand
de balustrade. Het hout kraakte, maar in
een minimum van tijd was ik er over
heen en lag ik plat op mijn buik aan
de andere kant.

Het stemmengemompel aan de zijkant
van het huis hield op, en toen zei een
van de agenten; „Wat was dat?"

„Wat?" vroeg de andere. Er was een
ogenblik stilte.

.,Ik dacht dat ik iets hoorde".

„Misschien binnen in het huis. Bij het
meisje in de kamer is het licht nog aan".

„Ik zal toch eens kijken".

De agent kwam terug. Hij knipte een
lantaarn aan en liet het schijnsel over
de achtermuur van het huis glijden.
Dan gleed de straal over het balkon. De
muur boven mij werd verlicht; een

ogenblik later gleed de bundel weg. Ik
hoorde de agent de garage ingaan.

Ik schoof naar de deur en rolde me
op mijn rug. Sinds ik er de vorige keer
door gegaan was. was hij niet meer op
slot gedaan. Zonder overeind te komen,
draaide ik de kruk om. Binnen was de
gang duister; ik duwde de deur verder
open, kroop naar binnen, stond op en
sloot de deur. Alles was doodstil, en ik
liep op mijn tenen de gang in.

De eerste deur rechts gaf toegang tot
wat mijn slaapkamer had moeten voor
stellen. Wat verder was mevrouw Tre-
maine's slaapvertrek. Waar de andere
deuren op uitkwamen wist ik niet,
maar ik hoorde ergens muziek. Onder
de laatste deur scheen licht door. Ik
sloop er naar toe. Voor de kamer van
mevrouw Tremaine bleef ik staan en
luisterde, maar binnen was alles dood
stil. Ik duwde de deur zover open dat
ik zien kon, dat de kamer in duister
gehuld was; dan ging ik naar binnen

(Wordt vervólgd