BRONZEN GLOED VAN NAJAARS
ZON OVER WITTE KRUISEN
ERIC IN HET RIJK VAN HET MIDDEN
l
JUBILEUM ALBERT VAN DALSUM
a
Ttoitsal
Zó is mijn zoon
I
Klaprozendag
m
Wij luisteren naar
OORLOGSGRAVEN IN
NEDERLAND
Mgr. A. van Oorschot
bisschop gewijd
Figuur van Thomas Becket in grote stijl in
„De moord in de kathedraaltot leven gebracht
Slechte vertaling van
een prachtig stuk
PLAN VOOR PRACTISCH STUDIE-INSTITUUT VOOR
TOEKOMSTIGE TECHNICI
V.V.D. en Indonesië
Consul-generaal van
India te Djocja
I
J
MAANDAG 31 OCTOBER 1949
PAGINA 3
Hoogtijdagen van stilte en inkeer, van
mijmering, van vrede
Bijzondere plechtigheid
te Tilburg
Dr. L. J. M. BEEL
Voorz. van Katholieke
Gezinszorg?
VAN VERDUISTERING
VERDACHT
Twee motie* op algemene
vergadering
JEUGDIGE DIEVEN
Geld gestolen van vrouw,
die aan 't bidden was
C&icdeH? -
PLEISTER
De vliegramp op de Azoren
HERNIEUWING OPDRACHT
AAIT H. HART EN MARIA
Tijdens het Heilig Jaar
Zuinig met electriciteit
door
CLARENCE BUDINCTON
KELLAND
Vertaling van H. DE GRAAFF
t
In de roman „Het eeuwige vuur" (Der Gottsucher) van de Oostenrijkse
schrijver Peter Rosegger komen de bewoners van het woudboerendorp
Trawies, hoog in de bergen, elk jaar volgens oude traditie naar de
plaats, waar hun doden rusten. Zij gaan langs de graven en wekken
hun dierbaren op om die éne dag met hen te verkeren: Mijn vader, ik
roep U! Mijn moeder, ik roep U! Mijn jongen, ik roep je! Met hun doden
klimmen zij op naar de alm, waar levenden en doden zich verenigen
rond het voorvaderlijk vuur, dat hier op deze dag ontstoken wordt.
In de eerste Novemberdagen gaan ook wij naar de graven onzer doden:
dit uur is hün uur en in die wondere gemeenschap van strijdende, lijden
de en zegepralende Kerk keren zij, die ons ontvielen, tot ons weer.
Mijn ouders, ik roep U! Mijn kind, hier ben ik! Mijn jongen, ik roep je!
zeggen wij aan hun graf; zoals in het verhaal de doden van Trawies
gaan ook onze dierbaren met ons mee, deze dag in het bijzonder met
ons verenigd in de troostende afglans van het Eeuwig Licht, dat uit
straalt gelijkelijk vóór ons allen.
■He tiende maal sinds het uitbreken
van de tweede, wereldbrand verjaren
de doden van deze strijd. Bijkans
overal ter wereld vindt men hun gra
ven, maar nergens als hier in Neder
land zijn zij in ere, worden zij om
ringd met zoveel zorg en piëteit. Veer
tigduizend geallieerde soldaten rusten
naast onze eigen oorlogsdoden in Ne
derlandse aarde. In Amersfoort, Am
sterdam, Bergen, Bergen op Zoom,
Brunssum, Groesbeek, Holten, Margra
ten, Mierlo, Milsward, Mook, Neder-
weert, Nijmegen, Oosterbeek, Over-
loon, Sittard, Uden, Venray, Valkens-
waard, Woensel vindt men hun kerk
hoven, die onder de hoede staan van
het Nederlandse Oorlogsgraven Comité.
Tal van graven op deze kerkhoven zijn
door particulieren geadopteerd, hun
liefdevolle zorg is een grote troost voor
de verre verwanten der doden, van
wie de meesten wel nimmer gelegen
heid zullen hebben de laatste rust
plaats van hun dierbaren te zien. Voor
hen is een foto van dat graf tussen
bloeiende rozen of in het laat seizoen
bedekt met eikenloof en chrysanten,
2oals in vele gevallen aan de familie
werd toegestuurd een laatste kostbaar
•ouvenir, in grote dankbaarheid aan
vaard.
Herfstbloemen en in Zuidelijker
streken het flakkerend licht van
duizenden kaarsen getuigen in deze
dagen van onze verbondenheid met
hen die voorgingen, een verbonden
heid', sterker dan de dood. In onze
kerken weerklinkt het weemoedig
optroarende, toch triomfantelijk Dies
Irae. Langs de paden der grote en
kleine kerkhoven, overal in stad en
dorp gaan onze schreden tussen de
zerken, waar de natuur deelt in onze
rouw en haar welkend blad over de
graven strooit. Lang' staan wij stil bij
de rustplaats van onze dierbaren, een
moeder, een vader, een broeder, een
zuster, een .kind, een verloofde. Bij
hen vooral, die jong van ons werden
weggenomen, te jong voor ons men
selijk begrip: Mijn kind, hier zijn
weMijn jongen, ik roep je
En het is of zij, die van ons heen
gingen, in dit ogenblik op de roep
stem van he.t verlangen, door de
kracht van stil gebed tot ons komen,
°f wijde bloemengroet, die wij bren
gen, in hun armen schikken, bij het
licht der kaarsen, die wij ontsteken.
Nog eenmaal de blik ontmoeten vein
ogen, voor altijd gesloten.
De gemeenschap van levenden en do
den is een dor schoonste geheimen van
onze Kerk. In deze dagen vieren wij
dit troostend geheim als een hoogtij in
heel de jaargang. Het is het feest van
stilte en inkeer, van mijmering, van
vrede. Er zijn zoveel tragische graven
gedolven in de jaren, die. achter ons
liggen Over die graven, de zerken en
monumenten, welke hem dekken, de
duizenden kleine witte kruisen, onver
gankelijke merktekens in het Neder
landse land, strijkt de bronzen gloed
van de najaarszon als het fluïdum der
Eeuwigheid. De zon, dé sterren, de sei
zoenen, al wat leeft en beweegt gaat
zijn eeuwige loop. Alleen de wolken
géan de weg terug, de lente- en zomer
wolken, de herfstlucht van thans, hun
schaduwen strijken over de graven als
de. herinnering, het heimwee, dat altijd
terug reikt naar die jeugd, de bloem
van zoveel naties, welke te vroeg naar
menselijke berekening werd terugge
nomen door de gulzige aarde.
Op 5 November Klaprozendag
houdt het Oorlogsgraven Comité
een grote inzameling, waaruit zij
de kosten bestrijden wil van de
verzorging der meer dan 40.000 ge
allieerde oorlogsgraven op Neder
landse'bodem, het opsporingswerk
naar graven, dat nog altijd wordt
verricht, het contact met verwan
ten der hier te lande gevallen sol
daten, enz. Het comité rekent hier
bij niet alleen op dankbare vrij
gevigheid, wanneer straks de bus
sen rondgaan, maar het vraagt ook
mensen om die bussen te hanteren,
bereid „om één dag te geven in
ruil voor een heel mensenleven".
In lange rijen liggen zij daar, als
uitgezaaid in eindeloze voren, welke
de ploeg van het noodlot voor hen
trok in de Nederlandse aarde. Wij,
Christenen, buigen het hoofd bij deze
graven en bidden God, dat uit dit
kostbaarste zaad de Vrede kiemen
mag, dit offer ons tot heil mag strek
ken voor tijd en eeuwigheid. Daarom
gaan de gedachten in deze dagen niet
slechts uit naar de graven der eigen
gevallenen en van hen, die aan onze
zijde vielen in de strijd hün rust
plaats wordt bedekt met alle bloemen,
die het najaar schenkt maar wen
sen wij ook vrede voor hen, die rusten
op het grootste en tegelijk eenzaamste
kerkhof, dat binnen onze grenzen te
vinden is, de dodenakker in de Lim
burgse Peel onder Venray, waarheen
de 32.000 Duitsers, die in oorlogstijd in
Nederlandse bodem begraven zijn, wor
den overgebracht. Reeds 21.000 liggen
er thans bijeen, ver van de bewoonde
wereld: een gelvend veld van kleihe
kruisen verstard in de oneindigheid
van het landschap.
Op de graven van de voormalige vij
and worden geen bloemen gelegd, noch
zullen er kaarsen branden. Evenmin
wordt er iemand toegelaten. Maar ook
hier zullen in deze dagen stemmen fluis
teren van moeders, echtgenoten, verloof
den, stemmen van heel ver: Mijn jongen,
ik roep je. En hoog tegen de herfstlucht
verheft er zich het ruwhouten kruis, op
gericht in het centrum van dit grafveld;
het strekt het troostend gebaar van zijn
armen gelijkelijk uit over vriend en vij
and, over allen, die in de bloei van hun
jaren ver van hün grond begraven wer
den. F. Th.
Dat mgr. Antonius Christianus Adria-
nus van Oorschot W. P., titulair bis
schop van Cene en apostolisch vica
ris van Mbeya (Eng. Oost-Afrika)
Zondag niet in zijn geboorteplaats
Heeswljk, maar in Tilburg de bis
schopswijding ontving, is mede te dan
ken aan de bijzondere banden, die de
familie Van Oorschot met Tilburg
verbindt. Van de zes zonen der fami
lie riep God er vier tot het priester
schap. Te Tilburg was een van hen
vele jaren kapelaan in de parochie
Noordhoek en later pastoor op Broek-'
hoven, een ander was kapelaan in de
parochie Goirke en kwam daar door
een ongeluk om het leven, de derde
werd de bouwpastoor van de Kerk
van het Allerheiligst Sacrament. Het
was kennelijk een grote eer en vreug
de voor hem, dat in deze fraaie, fees
telijk met bloemen versierde kerk zijn
broer de bisschoppelijke waardigheid-
mocht ontvangen.
Het „Ecce sacerdos" van Jos Danto-
nello, gezongen door het parochiale
zangkoor o.l.v. J. v. Gestel, weerklonk
toen de consecrator, mgr. W. P. A. M.
Mutsaerts, bisschop van 's-Hertogen-
bosch, de kerk binnentrad, gevolgd door
de méde-consecratoren mgr. J. W. M.
Baeten, bisschop-coadjutor van Breda
en mgr. J. Pessers S.V.D., apostolisch
vicaris van Timor en de wijdeling.
Nadat de bisschopswijding met het
gebruikelijke ceremonieel was ge
schied, begaf de wijdeling zich naar
zijn enige zus Cunera en zijn beide
getrouwde broers om hen en hun ge
zinnen zijn eerste bisschoppelijke ze
gen te schenken.
's Middags was er een zeer druk be
zochte receptie in de pastorie.
Op Allerheiligen zal mgr. Van Oor
schot een pontificale H, Mis opdragen
in- zijn geboorteplaats, waar hij heden
avond feestelijk zal worden ingehaald
door alle plaatselijke verenigingen.
Naar wij vernemen is oud-minister dr.
I,. J. M. Beel aangezocht voorzitter te wor
den van de Nationale Katholieke Gezins
zorg.
Dr. Beel heeft het bestuur medegedeeld,
niet afwijzend te staan tegenover zijn can-
didaatstelling, doch voegde hieraan toe, dat
hij in verband met zijn drukke werkzaam
heden eerst over enige maanden een defini
tieve beslissing zal kunnen nemen.
67. Veel lijd om zich over deze merkwaardige reactie van Lotus van Jade te
verwonderen had Eric echter niet, want de prinses voerde hem haastig mee door
de hoge gangen van het keizerlijk paleis. Wachten bogen diep toen zij voorbij gingen
en werden genadig door Tai toegeknikt, die in deze omgeving zeer voorname allures
begon te ontwikkelen. Doch de prinses sloeg weinig acht op hen. Zij haastte zich
verder, tot zij een grote deur bereikte, welke met zware drakenjiguren versierd was.
Breed zwaaiden de deuren open onder de handen van enkele deurwachters, en dan
zag Eric een reusachtige, prachtig ingerichte zaal, aan welker einde een oude, rijk
geklede figuur zat.
„Vader!"
De ogen van de vele dienaren en hoogwaardigheidsbekleders, die de keizer
omringden, richtten zich in verwondering op het slanke meisjesfiguurtje in de deur
opening. Met een zachte kreet van vreugde rees de oude man op; zijn ogen werden
groot van blijde verrassing. „Lotus Lotus van Jade stamelde hij, terwijl hij
zijn dochter, die op hem was toegevlogen, in zijn armen sloot.
Glimlachend keek Eric toe, terwijl hij zich bescheiden op de achtergrond hield.
Toen de prinses echter in opgetogen bewoordingen zijn daden begon te roemen
en haar vader vertelde hoe zij alleen aan hem haar behouden terugkomst dankte
wendde hij zich enigszins gegeneerd af. Hij hield er niet van in het openbaar ge-
prezen te worden. Tai daarentegen wierp de aanwezigen een neerbuigende blik toe,
als wilde hij er iedereen nog eens terdege van overtuigen dat het uitsluitend aan
hem te danken was dat alles zich zo ten goede had gekeerd.
„Een wijs man vermag veel uit te richten," merkte hij met bestudeerde noncha
lance op.
„Helder, als goede wijn waaruit de droesem bezonken is, wordt het leven onder
zijn handen. Zoals de oude dichter reeds zei
Doch Eric schoof hem met een glimlach terzijde.
„Onze moed was maar zeer gering in verhouding tot die van uw dochter," merkte
hij op. „Wij stelden er een eer in haar begeleiders te mogen zijn."
„Woorden schieten te kort om jegens u tot uiting te brengen wat in mijn hert
aan dankbaarheid leeftantwoordde de keizer. „Doch ge kunt er zeker van zijn
dat ik een middel zal vleten te vinden om u rijkelijk te bek>nen."
De Amsterdamse Centrale Recherche
heeft de opsporing en aanhouding ver
zocht van de directeur, L. J., van het
postverzendhuis „Saddlery's", gevestigd
in de Nieuwe Spieghelstraat 46 te Am
sterdam. Deze wordt verdacht van ver
duistering van een bedrag van ca. 3000
gulden teij nadele van een aantal van
zijn leveranciers en ook van particulie
ren voor wie hij cadeaux naar Indonesië
zou verzenden. Militairen in Indonesië
konden via het postverzendhuis geschen
ken naar hun familieleden zenden en
omgekeerd werd de verzending van ge
schenken uit ons land naar Indonesië
verzorgd. Zowel van winkeliers in de
hoofdstad als van een particulier buiten
Amsterdam kwamen klachten binnen.
Bij de in beslag genomen wanordelijke
administratie vond de recherche nog
verschillende brieven, waarin gerecla
meerd werd. De recherche hoopt, dat
naar aanleiding van publicatie in de
pers eventueel nog andere gedupeerden
zich zullen melden.
Albert van Dalsum's 40-jarig toneeljubileum is weer achter de rug met alle
feestelijkheden daaraan verbonden, waarvan verreweg de belangrijkste was de
opvoering van T. S. Eliot's spel „De moord in de kathedraal", waarin de jubilaris
in grote stijl de figuur van de aartsbisschop Thomas Becket tot leven heeft
gebracht,
Het stuk, dat in Engeland honderden malen met groot succes werd gespeeld
en ook in Nederland wel eens de aandacht van toneelspelende studenten heeft
getrokken, verbeeldt de strijd tussen de bisschop en zijn koning en vriend
Hendrik 11, die in de twaalfdè t>euw regeerde en in zijn pogingen om de rechten
der Kerk te beknotten de bisschop en oud-kanselier tegenover zich vond zogls
een paar eeuwen later een andere Hendrik een xtjidere Thomas op zijn weg zou
vinden. 'Evenals More stierf Becket de marteldood. Hij werd door vier ridders
van de koning in de kathedraal vermoord, nadat hij geweigerd had voor de
tweede maal in ballingschap te gaan of anderszins de koning ter wille te zijn.
heeft namelijk in opdracht van de K.R.O.
enige tijd gewerkt aan een vertaling
van „Murder in the Cathedral", doch
moest zijn taak onderbreken, toen hij
vernam, dat geen andere vertaling dan
die van pater Kern mocht gebruikt wor
den.
En dat zit weer als volgt: T. S. Eliot
heeft het vertaalrecht van zijn stuk af
gestaan aan de Vlaamse pater J. Boon
CssR, die de vertaling overdroeg aan
pater Kern en dus mede verantwoorde
lijk is voor de erbarmelijke mislukking.
De Nederlandse tekst van „Dë moord
in de kathedraal" zou de titel „De moord
in de schouwburg" volkomen kunnen
motiveren. De vertaling is houterig, grof,
het tegendeel van poëtisch, bovendien
arrogant door misplaatste en geenszins
met de oorspronkelijke tekst correspon
derende rijmen en wordt ontsierd door
barbarismen, die om beurten uit Oost
en West zijn komen opdagen. Die ver
taling had best van pater Boon zelf kun
nen zijn, de auteur van een aantal
vroom-larmoyante kolderstukken, waar
in zelfs de goede bedoeling onvindbaar
schuil gaat in een oorverdovende bom
bast, die van geen wijken weet en die
blijkbaar zo doeltreffend op pater Kern
is overgeslagen, dat hij Zaterdagavond
in de Amsterdamse Stadsschouwburg
nog nasmeulde.
Eliot heeft zijn spel een neo-klassie-
ke vorm gegeven, strak van stijl, sterk
op het innerlijke drama gericht. Hij
omringt zijn held met drie piresters, die
de kerk en vier verleiders die de ele
menten van zijn zielestrijd vertegen
woordigen en later als zijn reële moor
denaars optreden; voorts met een koor
van vrouwen die het volk van Kantel
berg symboliseren en in de trant der
klassieke reien de handeling inleiden,
fadeslaan en van commentaar voorzien.
liot's taal daarentegen is hedendaags
van allure, klinkt de toeschouwer ver
trouwd in de oren maar verbindtzich
inmiddels door haar verheven vorm en
gedachte op natuurlijke en tevens ver
rassend pikante wijze met de stijl van
het drama. Deze verbinding wordt een
helder hoogtepunt in de verantwoording
der moordenaars, die na de moord vóór
het gordijn versc'nijnen om het publiek
hun kijk op de gebeurtenissen en bet
slachtoffer duidelijk te maken. Hier
krijgt het spel een uiterst actuele wen
ding, die de „wilde staatszucht" als een
in de loop der eeuwen steevast terug
kerende bron van moord en doodslag
aan de kaak stelt.
In de voortreffelijke voorstelling van
Albert van Dalsum cum suis, die de
prachtige, summiere, maar recht op de
kern gerichte en gevoelig belichte de
cors van Wim Vesseur tot hun beschik
king hadden, kon het spel van Eliot
helaas niet tot zijn recht komen. De eni
ge oorzaak daarvan was de jammeriijke
vertaling van pater Kern S.J., welke
vertaling mirabile dictu de voorkeur
heeft gekregen boveTi de poëtische in
terpretatie van Michel v. d. Plas. Hoe
dit mogelijk was vertel ik u in de vol
gende onwaarschijnlijk klinkende me
dedeling, waarvan echter de waarheid
door Gabriël Smit kan bevestigd wor
den. Deze aartsengelachtige dichter
Neen, Eliot heeft niet de volle maat
gekregen en dat lag niet aan de spe
lers. Van Dalsum speelde Thomas
Becket met een bedwongen innerlijk
vuur en diepe overtuiging. Jacques
Snoek, Cas Baas en Egbert van Pari
don stonden hem als de drie priesters
toegewijd terzijde. Johan Fiolet, Paul
Huf, Louis van Gasteren en Ben
Groenier, eerst als de verleiders,
daarna als de moordenaars, gaven uit
stekend spel te zien (bij Huf een tikje
te veel solo en uiterlijk van allure).
Wim Vesseur had behalve het decor
nog het kleine rolletje van de bood
schapper voor zijn rekening genomen
en de vrouwen van Kantelberg werden
aangevoerd door mevr. Royaards
Sandberg, Marie Hamel, Elise Hop
mans en Antoinette de Visser. Het
leek mij, dat zij allen te veel decla
meerden en haar teksten meer som
bere nadruk gaven dan Eliot heeft
bedoeld. Wat dit betreft, had men
wellicht (met mate) iets kunnen
overnemen van de toon, waarin de
moordenaars hun brutale sophismen
debiteerden.
Tot slot: laat geen toneelliefhebber
onder onze lezers zich er van weer
houden de zeer mooie voorstelling, die
Van Dalsum en de zijnen van Eliot's
drama geven, te bezoeken. Want het is
hier een kans om in weerwil van een
mislukte vertaling 'een rijk toneelwerk
te aanschouwen en dankbare hulde te
betuigen aan een der grootste toneel
spelers, die Nederland heeft gekend en
die na veertig jaar zijn kunstenaar-
chap in volle kracht bevestigt. Dbg.
„De practische vorming der middelbare
technici,' na volbrachte studie, in het be
drijfsleven en bij de overheidsdiensten
en bedrijven' was het onderwerp, waar
over de heer L. Neher, directeur-gene
raal der P.T.T., Zaterdagmiddag sprak.
Hij hield deze rede op een congres van
„Het Nederlands instituut voor middel
bare technici' en hogere technici met een
middelbare vorming, die in Den Haag
werd gehouden.
Te vaak worden de M.T.S.-ers be
schouwd als „gereed product". Dit is niet
juist, aldus spr. De jonge technicus is pas
dan waardevol vakman, wanneer hij de
nodige ervaring in het bedrijfsleven
heeft opgedaan.
De heer Neher wees op het belang, de
technicus, op kosten van de zaak, een
volkshogeschool te laten bezoeken. Door
een goede leiding zal het zelfvertrouwen
van de jonge technicus steeds groter
worden. Spreker meent de vraag, of dit
alles wel op de weg van de onderne
ming ligt, bevestigend te moeten be-
antwoordei.
De volgende spreker, ir. E. L. de Groot,
besprak vervolgens een door hem opge
steld plan voor een instituut, waar
M.T.S.-ers gedurende hun derde studie
jaar practisch kunnen werken.
De heer De Groot heeft zich dit insti
tuut gedacht in de omgeving van Am-
hem. De opzet is, dat iedere M.T.S.-er
uit het geheje land daar gedurende 24
weken van zyn practische studiejaar in
echte „bedrijfjes" gedurende 414 uur per
dag werkt en gedurende 4}£ uur per dag
cursussen volgt op technisch, commer
cieel en psychologisch gebied. De rest
van het studiejaar zou de M.T.S.-er
werkzaam kunnen zijn in grote bedrij
ven, waar hun plaats een geheel andere
is en waar hij kan ondervinden, hoe de
toestanden in deze bedrijven zijn. In het
instituut zijn alle leerlingen intern.
Albert van Dalsum als Thomas Becket,
gepolst door een der baronnen (Louis
van Gasteren) om te helpen de macht
over te nemen
In een zestal echte bedrijfjes, waarin
steeds 60 tot 80 leerlingen werkzaam
zijn in een twee ploegen-stelsel, krijgen
zij direct nuttig en verantwoordelijk
werk te verrichten. De bedrijfjes dienen
onder leiding te staan van onze vooraan
staande Nederlandse bedrijven. Iedere
dochteronderneming werkt met 10 tot 20
man vast personeel van het moederbe
drijf. Gedurende vijf dagen per week
werkt iedere „volontair" 4% uur per dag
in de fabriek en 4 li uur per dag in een
school. Iedere leerling heeft een andere
leerling tot maat, met wie hij afwisselt.
Te Amsterdam is Zaterdag een buiten
gewone algemene vergadering van de
V.V.D. gehouden. Met algemene stem
men werd een motie aangenomen van de
afdeling Den Haag luidend:
„De algemene vergadering van de
V.V.D. spreekt haar instemming uit
met de rede, door de voorzitter van de
Tweede Kamerfractie op 16 Augustus
1.1. in de Tweede Kamer uitgesproken;
vraagt zich ernstig af, of het regerings
beleid thans zodanig is, dat de voor
waarden in de verkiezingscampagne
gesteld, voor medewerking aan de
grondwetswijziging en ondersteuning
van het regeringsbeleid, nog aanwezig
zijn en wijst daarbij op de volgende
punten: inhoud en vorm van de Unie;
de positie van de Kroon; de financieel-
economische verhoudingen; de garan
tie voor rust, orde, veiligheid en men
selijke rechten; de samenstelling van
de R.T.C. waarop de minderheden niet
vertegenwoordigd zijn; de status van
Nieuw Guinea, Chet prijsgeven van het
bestuur van Nieuw Guinea, in welke
vorm dan ook mederegëring van
een derde macht daaronder begrepen
dient te worden afgewezen), spreekt
haar vertrouwen uit, dat geen mede
werking aan de reconstructie van het
Koninkrijk, waarbij o.a. deze punten
niet bevredigend worden geregeld, zal
worden verleend, zelfs al zou de letter
van de grondwet niet worden aange
tast".
Met nagenoeg algemene stemmen werd
hierna een tweede motie van de afdeling
Den Haag aangenomen, waarin er op
gewezen wordt, dat ondanks eventuéel
slagen der Ronde-Tafelconferentie, het
gevaar bestaat, dat Indonesië zal afglij
den naar communistische overheersing.
De Haagse recherche heeft proces-ver
baal opgemaakt tegen zeven kinderen in
de leeftijd van 12 tot 14 jaar, wonende te
Scheveningen, die Zondag 23 October j.I.
van een vrouw, die zich naar de R.K. kerk
aan de Scheveningseweg had begeven, en
daar in gebed was, twee portemonnaies
met ongeveer f 13.uit de handtas namen.
Het geld werd door de knapen verstopt,
die daarna bij de uitgang van de kerk de
vrouw opwachtten en haar vroegen of zij
iets kwijt was. Op aandringen van de jon
gens keek zij in de tas en bemerkte toen
haar verlies. De jongens gaven daarna de
ledige portemonnaies aan de vrouw terug,
terwijl zij er bij vertelden, dat twee jon
gens de portemonnaies hadden wegge
gooid en met de tram waren weggegaan.
De recherche stelde een onderzoek in en
kwam al spoedig de waarheid te weten.
Enige van deze jongens bekenden boven
dien, ingebroken te hebben in een tent aan
de Scheveningseweg en zich te goed ge
daan te hebben aan snoeperij en limonade.
HuMklturlj tnilnriuntf'
Per vliegtuig is Zaterdagochtend te
Djocja aangekomen dr. Alia Gapan, de
consul-generaal van India in Indonesië,
voor het voeren van besprekingen met
president Sukarno en de Sultan van
Djocja. In officiële kringen wordt ge
meend, dat deze besprekingen verband
houden met het onderhoud tussen Pan
dit Nehru en de heer Palar te Nfw York.
De republikeinse minister van voor
lichting a.i., Ruslan Abdulgani, heeft
aan Aneta verklaard, dat de „aide-mé-
moire, die Vrijdag door Susanto aan de
H.V.K. werd overhandigd, tot doel heeft
de onzekerheid ten aanzien van de re
publikeinse houding, waaraan de Neder
landse regering in haar - aide-mémoire
van 20 October uitdrukking gaf, te doen
verdwijnen". t
Ten aanzien van de inhoud verklaarde
Abdulgani, dat de republiek het vaste
voornemen blijft koesteren de uitvoe
ring van de overeenkomst tot staken der
vijandelijkheden zo goed mogelijk te
doen slagen. „De republiek kan niet de
mening van de Nederlandse regering
delen, als zouden bestuursaangelegen
heden niet van de uitvoering van het
eease-fire kunnen worden gescheiden".
De stoffelijke overschotten van de 48
personen, die bij de ramp met de Franse
constellation op de Azoren om het leven
zijn gekomen, zijn geborgen en zullen
naar Frankrijk worden overgebracht. De
meeste slachtoffers waren onherkenbaar
verminkt en slechts op grond van op
hen gevonden papieren te identificeren.
Het merendeel vertoonde geen sporen
van verbranding.
Volgens een der directeuren van de
Air-France zou het ongeluk niet aan een
„menselijke fout" geweten kunnen wor
den, doch mogelijk aan het falen van
instrumenten. Deskundigen van 't vlieg
veld Santa Maria zijn van meningdat
de piloot een vuurtoren op het eiland
San Miguel heeft aangezien voor het
lichtbaken van het vliegveld.
(Van onze Romeinse correspondent)
Naar wij vernemen zal de H. Vader
in de loop van het H. Jaar de toewijding
van de mensheid aan het H. Hart nan
Jezus en aan het Onbevlekt Hart van
Maria op plechtige wijze hernieuwen.
De eerste toewijding verrichtte Paus
Leo XIII bij het begin van deze eeuw,
Pi us XII de tweede in 1942.
De belangrijkste pelgrimage, die tot
nu toe is aangekondigd, is die van 30.000
Spaanse gelovigen, die de Heiligverkla
ring van B. Claret zullen bijwonen. Een
andere tocht 20.000 pelgrims wordt
voorbereid door de Spaanse Katholieke
Actie. Men verneemt nog, dat de pre
sident van de Ierse Republiek, Sean
O'Kelly, n.•et allé ministers naar Rome
zal komen. N
In verband met ons bericht van
Vrijdag dat gedurende de wintermaan
den met de electriciteit de uiterste zui
nigheid moet worden betracht, deelt
men ons mede, dat dit geldt voor de
periode van 1 November1 Februari.
22
Hier in de bergen was het veel koeler,
«och niet zo koet of Straights dorst naar
hier was nog even groot. We dronken
«us een paar glazen.
>>ïk moet nog wat zout en voeder-
Koeken gaan kopen." zei Straight. „Het
neeft geen zin dat jij ook in de zon
10opt. Over een half uur ben ik terug."
Hij ging naar buiten en ik maakte hët
gemakkelijk. Ik heb nog altijd de
Sewoonte gehad om met een boek in
•nyn zak rond te lopen en ik was blij,
?®t ik daarvan deze keer niet was afge-
*eken. ik was verdiept in mijn lectuur
v°fn ik in het vak naast mij een stem
oorde, die een glas bier bestelde. Het
w, ??.n stem> waarin ik mij met geen
ikheid kon vergissen,
u klopte dus mijn boek dicht en stak
Jiaa m'in 7ak- Ik stond op en ging
het tafeltje volgende op he.t mijne.
„Goeden morgen, miss Jones," zei ik.
Ze keek op en er verschenen grappige
rimpeltjes om haar bruine ogen. Ze
toonde noch schrik noch Verbazing.
„U duikt ook overal op, mijnheer
Strawn," zei ze.
„U moogt nog van geluk spreken, dat
ik het ben die opduik, en niet de ver
keerde," zei ik.
„En op grond waarvan weet u dat u
de juiste bent?" informeerde zij schelms.
Ik liet mij neer op de stoel tegenover
haar en nam haar aandachtig op. Haar
gezicht was precies zoals ik het mij her
innerde. Ze had iets over zich dat ik
niet beter kon betitelen met als distinc
tie. Ze had volstrekt niet het voor
komen van iemand, die door de recher
che werd gezocht, of die zich zou af
geven met iemand als de pas vermoorde
Bergamo. Natuurlijk verloor ik niet uit
het oog, dat je in deze tijd moeilijk
kunt beoordelen met wat voor soort
mannen sommige meisjes wel omgaan.
Een goed costuum en een overvloedig
diner schijnen tegenwoordig meer aan
trekkingskracht te -bezitten dan nette
gewoonten en een fatsoenlijke houding.
Het valt niet te ontkennen, dat de stijve
conventies, waarin het vorige geslacht
is opgegroeid, om een revolutie
schreeuwden. Maar de jongedames van
tegenwoordig schijnen bij voorkeur hun
vingers in een wespennest te steken. En
het was best mogelijk, dat Maggie Jones
al verdronken was, eer zij water ge
voeld had. Hoewel ik het bleef betwij
felen. Daarbij kwam, dat ze van zich
af wist te spreken. Ze was avontuurlijk,
toegegeven, en buitengewoon levens
lustig, maar niet voor één gat te vangen.
Ik kon me niet voorstellen, dat ze zich
door een gevernist uiterlijk om de tuin
zou laten leiden.
„Hoe ben je in vredesnaam m zon
mierennest geraakt?" vroeg ik uit de
grond van mijn hart.
Ze trok haar wenkbrauwen op. „Die
zelfde vraag kan ik jou stellen," zei ze.
„Door jouw toedoen," zei ik.
„Niet zonder jouw medewerking,' 'ant
woordde zij. „Als je gewild had, had je
je handen in onschuld kunnen wassen."
Ze haalde luchtig haar schouders op.
„Wat mij betreft, is er geen sprake
van vrijwilligheid," zei ik. „Ik ben een
voudig geprest."
„En daar houd je niet van, nietwaar?
vroeg ze. „Je bezit geen greintje strijd
lust, wel?"
Per slot van rekening wordt een man
niet graag door een aardig meisje voor
sloom aangezien. Eeuwenlang hebben
zangers en dichters de dapperheid als
een deugd bezongen, zodat de mensheid
er op den duur zelf aan is gaan geloven.
De meeste mannen maken liever naam
als een Don Juan dan als een waardige
navolger van Michel Angelo of Pasteur.
Dat is natuurlijk een dwaze misvatting,
maar men dient er nu eenmaal rekening
mee te houden.
Ik voelde mij dus vernederd bij de ge
dachte, dat dit meisje mij voor een
bange wezel aanzag. Ik geloof, dat ze
inzag, dat ze mij in het nauw gedreven
had, want ze boog zich over de tafel en
raakte met haar vingers de rug van
mijn hand aan.
„Zo heb ik het niet bedoeld, mijnheer
Strawn. Ik besefte alleen maar, dat con
flicten niet stroken met de aard van
geleerden."
„Xenophon," zei ik, „schreef zijn Ana
basis, maar hij was tegelijkertijd zelf
een van de tienduizend. Menige dichter
is op het slagveld gesneuveld. Mannen
der wetenschap hebben niet geaarzeld
om in het belang van d'e waarheid hun
leven te offeren. Dapperheid, miss Jones,
is geen privilege voor krachtpatsers,"
Zij lachte en er was iets in haar lach,
dat mij roerde.
„Ik capituleer," zei ze. „Maar ik dacht
dat het juist een bewijs van intelligen
tie was, verwikkelingen te vermijden."
Dat was een slimme opmerking, die
mij danig in verlegenheid bracht. Maar
met mijn minderwaardigheidscompléx
durfde ik geen debat beginnen.
„Er is .iemand bij mij op bezoek ge
weest," zei ik dus ter afleiding.
„Een gezellige afwisseling in je een
zaam bestaan," zei ze.
„Hij heette Jenner," zei ik, „en hij
zocht naar mijn vrouw."
„Voor zulke gebeurtenissen moet je
altijd een vrouw achter de hand heb
ben," zei ze. „Dus onze kleine samen
zwering is doorzien."
„Ze gaan erg grondig te werk," zei
ik „Hij heeft me een foto laten zien."
„Van mij?"
„Niet van jou. Ik was erg blij dat hij
niet van jou was. Het was een foto
van een Vestzak-Venus in optima for
ma. Hij scheen erg in zijn nopjes te
zijn toen ik hem vertelde dat jij het
niet was."
„Was ze erg lieftallig?" vroeg Mag
gie.
„Buitengewoon."
„Was die mijnheer Jenner werkelijk
mijnheer Jenner van de recherche?"
vroeg zij. „Wat heeft je vader gezegd?"
„Ik heb hem npg niet getelefoneerd,"
moest ik bekennen.
„Nu heb je de kans," zei ze. „Ik blijf
wachten op antwoord."
„Kan ik dat als een belofte beschou
wen? Gewoonlijk pleeg je namelijk de
plaat te poetsen."
„Ik beloof het," zei ze.
Ik ging naar de telefooncel in de
vestibule en vroeg New York aan. De
verbinding kwam vrijwel direct tot
stand. Mijn vaders secretaresse was
aan de lijn.
„Mis Newton," zei ik. „Ik zou graag
mijn vader spreken."
,,Een ogenblik," antwoordde zij, en
even later klonk vaders zakelijke stem
in mijn oor.
„Hallo, vader," zei ik.
„O, ben jij het, mijn zoon. Blij toe
je stem te horen. Hoe gaat het in het
wilde Westen?"
„Beter dan ik verwacht had. Ik ben
bezig wat van uw geld uit te geven."
„Zo? Hoev.eel, en waarvoor?"
(Wordt vervolgd)
MAANDAG
HILVERSUM II. 415 m. Na 18 uur ook
245 en 1875 m.: 18.20 Sport, 18.30 Gram.,
18.45 Leeslamp, 19.00 Nieuws, 19.15 En
gelse les, 19.30 Strauss, 19.40 Radiokrant,
20.00 Nieuws, 20 15 Bach, 21.15 Jongeren,
21.55 Gram.. 22.00 Evangelisch commen
taar, 22.10 Solistenconcert, 22.45 Avond
overdenking, 23.00 Nieuws, 23.15 Concert-
gebouwork.
HILVERSUM I. 301 m.: 18.00 Nieuws,
18.15 Varia, 18.20 Toon Hermans, 18.30
Striidkr., 19.00 Toneel en jeugd, 19.30
Kerkdienst, 21.00 Paul Godwin-sextet,
21.30 Lezing over de Unesco, 21.45 Gil
bert Roussel, accordeon. 22.00 „P.S.
22.30 Tschaikowsky, 23.00 Nieuws, 23.15
Dansmuziek.
DINSDAG
HILVERSUM II, 415 m. Vóór 10 uur
ook 245 en na 18 uur ook 245 en 1875 m.
7.00 Nieuws, 7.15 Tschaikowsky, 7.45
Morgengebed, 8.00 Nieuws, 8.15 Ochtend
concert, 9.00 Hoogmis, 10.15 Waterstan
den. 10.20 Handel, 11.00 Gevar. gram.,
11.35 Lichtbaken, 12.00 Angelus, 12.03
Jeugd, 12.30 Mededelingen, 12 33 Lunch
concert, 12.55 Zonnewijzer, 13.00 Nieuws,
13.20 Lunchconcert, 14.00 Piano, 14 30
Onder ons, 15.00 Zang, 15.30 Kareolseptet,
16.00 Zonnebloem, 16.30 Nederlandse
bedevaart naar Kevelaer, reportage. 17.00
Vertelling, 17.15 Wigwam. 17.45 Gram.,
18.20 Causerie door Z. Exc. prof. dr. Th.
Rutten, 18.30 Causerie, 19.00 Nieuws,
19.15 Actualiteiten, 19.25 Dit is leven,
19.40 Jeugd, 20.05 Gewone man, 20.12
Musica Sacra, 21.45 Klankbeeld, 2215
Kamermuziek, 22.47 Avondgebed, 23.00
Nieuws, 23.15 Avondconcert.
HILVERSUM I, 301 m.: 7.00 Nieuws,
7.15 Gymn., 7.30 Ochtendblad, 8 00
Nieuws, 8.15 Ochtendblad, 8.40 Dubbel-
ster van de dag, 8.55 Vrouw, 9.00 Hersen-
gymn., 9.30 Aubade, 10.00 Morgenwij
ding, 10.15 Arbeidsvitaminen, 1050 Kleu
ters. 11.30 Zieken. 12.00 Gram., 1250
Mededelingen. 12.33 Platteland, 12.40
Piano. 13.00 Nieuws. 13.15 Central Band
R.A.F., 13.45 Koor. 14.00 „Met naald en
schaar 14.30 Radiomatinee, 16.15 Mu
zikale causerie, 16.30 Jeugd. 17.25 Lichte
muz., 17.45 Regeringsuitz.. 18.00 Nieuws,
18.15 Piano. 18.30 Strijdkr., 19.00 Kleu
ters, 19.15 Padvinders. 19.40 Paris vous
parle, 19.45 Regeringsuitz.. 20.00 Nieuws,
20.05 Zoeklicht, 20.15 Bonte Dinsdag-
avondtrein, 21.30 Gram., 21.45 Buiten
lands overzicht, 22.00 Central Band
R.A.F.. 22.30 Strijkork., 23.00 Nieuws,
23.15 Operaconcert.
WOENSDAG
HILVERSUM II, 415 m. Vóór 10 uur ook
245 en na 18 uur ook 245 en 1875 m.
7.00 Nieuws. 7.15 Te Deum, 7.45 Woord
voor de dag, 8.00 Nieuws, 8.15 Muziek
bij het werk, 9.00 Zieken. 9.30 Water
standen. 9.35 Morgenconcert, 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Mozart, 11.20 Jongeren,
12.00 Herhalingen uit de Steravond. 12.30
Mededelingen, 12.33 Orgel, 13.00 Nieuws,
13.15 Koor, 13.20 Sangh en spel, 14.00
Opera „Orpheus en Eurydice", 15.00
Jeugdconcert, 16.00 Beethoven. 16.15
Jeugd. 1.30 Accordeon, 17.45 Regerings
uitzending.
HILVERSUM I, 301 m.: 7.00 Nieuws.
7.15 Gymn., 7.30 Strijdlied, 7.33 Oog in
al, 7.38 Melachrino-orkest, 8.00 Nieuws.
8.18 Oog in al. 8.23 Gram., 8.50 Huts
vrouw, 9.00 Mozart. 10.00 Kinderen en
mensen, causerie, 10.05 Morgenwijding,
10.20 Kookpraajte. 10.35 Huisvrouw, 11.00
Nonstop. 12.00 Orgel. 12.30 Mededelingen,
12.33 Platteland. 21.38 Gram., 12.55 Ka
lender, 13.00 Nieuws, 13.15 Vicentino,
13.40 Z.-Amerikanase klanken. 34 00
Gesproken portret, 14.15 Jeugdconcert,
15.00 Kinderkoor, 15.20 Jeugdhoorspel,
15.50 Instruciteve muziek, 16.00 Jeugd-
cabaret, 17.30 Orgel.
