Eerste Belgische zege sinds Maart 1940
Voorhoede heeft de wedstrijd voor
Nederland verloren
GOED SLUITENDE DEFENSIE
LAATSTE KRACHTSINSPANNING
ZONDER RESULTAAT
Ook Belgische jeugd de zege
Stille angst en toen. vreugde
In laatste periode kansen genoeg op
gelijk spel
GOVARD scoort enig doelpunt in
eerste speelhelft
Kraak weer in
prima vorm
Nederlanders met
2-0 verslagen
rn
FREDDY CHAVES, BEZORGD;
GOVARD EEN MINUUT „HELD"
MAANDAG 7 NOVEMBER 1949
PAGINA 4
- -
onze sportredacteur)
Een béétje timide is hei meren-
(Van
ROTTERDAM 6 November
deel van de 65.000 toeschouwers vanmiddag toch wel uit
het Feijenoordstadion huiswaarts getogen. Niet vanwege
de nederlaag op zich. Die had men immers al vier jaar
lang zien aankomen en tenslotte was hei nóg mooi, dat pas
in de negende wedstrijd gebeurde, wat men al in de eerste
gevreesd had. Maar ze vonden hei toch maar wat jammer,
dat het trotse record eigenlijk onnodig, meenden zij
naar de maan was. Acht wedstrijden lang waren de Belgen
mei heel die verbeien speelwoede, welke ze kunnen op
brengen, op dit record losgetrokken, maar even vaak wist
Oranje in enerverende krachtmetingen een reslantje aan
weerstandsvermogen bijeen te schrapen, waarmee een
bescheiden zege of tenminste een gelijk spel, veilig kon
worden gesteld. Totdat vandaag eindelijk het record als
een trotse eik werd geveld door hei gloeiend schot waar
mee rechtsbinnen Govard na 23 minuien Kraak passeerde
en dat voldoende was om de Belgen eindelijk aan hun
overwinning ie helpen, nu de Nederlandse voorhoede,
voor het eerst sinds de oorlog, niet in staat bleek om de
Belgische zusierlinie van repliek ie dienen. Sedert Maart
1940 hadden ze daarop gewacht, onze voetballende
Zuiderburen.
Roozenburg schiet
bijna raak
Kraak redt
NederlandBelgië 01
AmsterdamBrussel 50
R'damAntwerpen 23
UtrechtBrugge 81
Ned.België (jeugd) 02
Kentering
Niet sterker dan anders
Onderling begrip
Nederlandse Luchtmacht
verliest van België
Engels B-elftal naar
Nederland
Grote zege van Utrecht
op Brugge: 81
Canadezen in Apollo-hal
y
BOVEN: Bijna is doelman Meert in zijn ijver de bal voorbij gelopen, maar nog
juist kan hij zich er meester van maken. ÓNDER: Roosenburg is er door. maar
de bal niet.'
(Van een onzer speciale verslaggevers)
BOTTERDAM 6 November Een vluchtige blik op de klok en het scorebord
bon er nog net af; de bal was toch op het middenveld en er dreigde geen
onmiddellijk gevaar voor het doel van Kraak of dat van Meert. Nog één
kwartier en nog altijd de 0 voor de Nederlanders tegen de één der Belgen.
De eerste nederlaag dus?Geen tijd voor overpeinzingen. Op datzelfde
ogenblik eiste het groene veld met zijn twee en twintig spelers weer alle
aandacht op. Op de tribunes daverden weer de aanmoedigingen voor
Voor Lenstra! De Fries heeft op de zijlijn de bal bemachtigd en zet vóór;
Roozenburg stopt hem, neen, stapt er overheen en krijgt hem voor zijn
linkervoet vrij; een schothet stadion zucht teleurgesteld, want dat schot
is een paar centimeter te hoog gericht. Via de bovenkant van de lat komt
de bal met een hoge boog in het veld terug. Verkeken die kans.
den tussen de verbouwereerde Belgen,
die geen oranjeman verwachtten en
zich als laatste redmiddel nog juist
voor de bal konde% werpen om onheil
te voorkomen
Deze situatie, die op het nippertje in
het voordeel van de. gasten was uitge
vallen, bracht wat meer vuur in de ge
lederen van de Belgische achterhoede.
Na twaalf minuten spelen ondervond
Lenstra dit, toen hij een meesterlijke
wandeling met de bal aan de voe.ten
ruw zag afgebroken door Gillard, die
de Fries wat te hardhandig te lijf ging
Van Schijndel mocht een vrije trap ne
men op de rand van het strafschopge
bied, doch het leer vloog huizenhoog
over. Met deze aanvallen van beide
kanten was de balans weer in even
wicht gebracht, in het veld gaven de
ploegen elkaar practisch niets toe.
Maar was hiermee niet het bewijs
geleverd, dat het nog altijd kon?
Het was een stimulans, dat schot van
Roosenburg. Nog sneller rende Clavan
over de hele breedte van het veld, nog
meer stuwden. Van Schijndel en De
Vroet hun voorhoede, die het laatste
restje energie in de strijd wierp om het
begeerde doelpunt te scoren. De span
ning steeg, de minuten verstreken, de
aanmoedigingskreten vormden zich tot
één overweldigende lawine, de kansen
kwamen, de schoten werden feller en
beter gerichtmaar nee, het wilde
toch niet lukken.... het doek was ge
vallen en de Belgen hadden gewonnen.
Tot de laatste minuut hadden ze er
voor gevochten, was er nog hoop, maar
nu de scheidsrechter hei. eindsignaal
had gegeven en de Belgen op de tri
bunes en op het veld elkaar om de hals
vlogen, ja. nu bleef er voor de oranje-
hamden niet anders over dan zich er
bij neer te leggen en de tegenstanders
een hartelijke felicitatie te gunnen,
hetgeen prompt gebeurde.
Ja. van de laatste vijftien minuten
had het moeten komen, want toen pas
kregen de oranjehemden meer kansen
dan ze in de vijf kwartier ervóór had
den gehad. Toen pas zag men het ra
derwerk op volle toeren werken met
de verrassing, de snelheid en het élan,
waarmee het technisch veel betere te
genstanders in het .verleden had ver
slagen. Een 1O-achterstand heeft dan
niets te betekenen en kan evenals in
hetzelfde stadion tegen Frankrijk in
korte tijd veranderen in een flinke
voorsprong
Men vond het dan ook geen ramp,
toen de nul achter het woord „België"
voor de rust al werd vervangen door
een L Er kon nog zoveel gebeuren en
men wachtte slechts op het moment,
dat het Nederlandse elftal zou losko
men, ook al stonden de kansen voor
het oranjeteam ditmaal minder gunstig
en waren de Belgen schotvaardiger dan
anders.
In dë eerste minuut al, bij de eerste
aanval van de. gasten op het doel van
Kraak, noteerden wij een kogel van
Coppens en twee minuten daarna moest
de IJmuidenaar een zweefduik naar de
hoek ondernemen om een ver schot van
Mermans onschadelijk te maken. Men
keek zijn ogen uit over zulk een schot
vaardigheid van de Belgische voor
hoede in de eerste phasen van de strijd.
Na zeven minuten spelen kwam de
eerste kans voor het Nederlands elftal
om de score te openen. Een lange
through pass door de Belgische verde
diging bracht de bal naar de linker
vleugel, Clavan snelde toe en kreeg een
v schietkans. Mis echter, want het leer
ketste op zijn schoen en vond zijn be
stemming ergens tussen' de toeschou
wers van de staantribune.
De vaart zat er inmiddels in ook in
de voorhoede van het Nederlandse elf
tal, die de verdediging van de Belgen
geen gelegenheid liet op temperatuur te
komen en steeds iets eerder bij de bal
probeerde te zijn. Timmermans was na
tien minuten zo gelukkig, heel even
maar lag het leer stil voor doelman
Meert, er was ogenschijnlijk geen ge
vaar. De Belgische keeper maakte zich
daarom niet druk en ook zijn helpers
in de verdediging sprongen wat non
chalanter met het veelbesproken ron
de voorwerp om. Timmermans stond op
enkele meters afstand, rook zijn kans
en sprong als een kat naar voren, mid-
Na twee en twintig minuten spelen
moest Kraak handelend optreden en hij
deed dit op de manier die men juist
in hachelijke situaties van hem kent:
feilloos en imponerend. Bij een scrim
mage voor het Nederlandse doel kwam
de bal even alleen te liggen. Twee spe
lers zagen het van enkele meters af
stand. Aan de ene kant Kraak, aan de
andere kant Mermans. De Belg was er
dichter bij en snelde toe. Maar ook
doelman Kraak deed enkele stappen
naar voren en zag daardoor kans
zijn doel kleiner makend de kogel
van Mermans weg te stompen
Een schitterende save dus. Maar weer
kwamen de roodhemden terug, niet
gevaarlijk dacht men, want alleen Go
vard stond, omringd door drie Neder
landers, op schootsafstand van de
IJmuidenaar. Toch kreeg hij echter het
leer in zijn bezit, passeerde een tegen
stander, raakte in de. knoop met Schij -
venaar, die de bal vallend met de hand
wegduwdeprecies voor de voeten
van dezelfde Govard, die geen moment
wachtte en de Nederlandse doelman
van de rand van het strafschopgebied
met een onverwacht keihard schot on
der de lat verraste. Precies drie en
twintig minuten waren er gespeeld.
Stand 0—1.
Vijf minuten voor rust wankelde het
defensieblok wéér op zijn voetstuk. Go
vard was tot diep in de vijandelijke linies
doorgedrongen, stond plotseling ge
heel alleen voor Kraak en had zeker
voor een twee op het scorebord ge
zorgd, wanneer de Nederlandse doel
man niet als een projectiel uit een ka
tapult naar voren was geschoten en de
bal van Govard's schotgrage schoen had
geplukt. Me.t een zucht van verlichting
hoorde de Nederlandse supporter het
fluitsignaal voor de rust
Het beslissende moment. De Belgi
sche linksbinnen Govard (derde
van links) heeft Kraak met een!
hard schot gepasseerd en Lembe-
rechts (tweede van rechts) komt
juichend toelopen om m zijn
vreugde te delen. V. L n. r. de
Nederlanders Schijvenaar, v. Schijn
del, Evers, Devroet, Terlouw en
Kraak.
De tweede helft zou na een kwartier
oponthoud wel weer een ander beeld
geven en inderdaad, de oranjehemden
hadden elkaar van achter hun kóp thee
veelbetekenend aartgekeken. „Zo gaat
het niet, het moet anders". En het ging
anders, want onmiddellijk na de her
vatting bestookte Roosenburg de Bel
gische doelman met een verrassend
scho' en kwam Schaap juist enkele
decimeters aan zijn sprong naar de bal
te kort om de gelijkmaker in het net
te deponeren.
Langzaam maar zeker veroverde het
oranjeteam een veldoverwicht, dat het
vrijwel de gehele rest van de tweede
helft behield met als climax de laatste
vijftien minuten. Daarvóór hadden de
oranjemannen ook kansen, zeer zeker,
maar de perioden tussen de werkelijk
goed uitgevoerde aanvallen waren toch
te groot om van een hevig offensief te
kunnen spreken.
Zo speelde het oranjeteam zich naar
het laatste kwartier, nu en dan een
stoot wagend naar het beoogde doel:
Grondig verkennen, om daarna, toen
dë tijd drong, met ongebreideld en
thousiasme. af te stormen op de ves
ting, die op alle punten was gepeild
en toch hecht was bevonden.
Coppens kwam naar achter en kreeg
tot taak Lenstra in deze laatste phasen
te bewaken. Maar Lenstra stond niet
op de plaats, die in het programma
was aangegeven. De Fries wandelde
orgens voor het doel van de Belgen en
Roosenburg snelde langs dë lijn. Cla
van vond men in zijn enthousiasme
overal waar men hem nodig had en
ondanks deze wanorde in de voorste
gelederen van het Nederlandse team
zag men de draad, die zeer goed naar
een doelpunt kon leiden.
Vijf minuten voor tijd stormde Len
stra langs de lijn, zwenkte naar binnen
en legde de bal op zijn eigen feilloze
manier voor de voeten van Schaap, die
alleen voor open doel stond, slechts de
voet naar voren behoefde te brengen,
doch vergat te reageren.
Er was vreugde op het veld..:, neen,
niet aan onze kant.
Maar laat oris in 's hemelsnaam niet
gaan philosoferen over de kansen,
welke de Nederlandse aanval ook in
deze wedstrijd weer heeft gehad, om
de Belgische hope finaal aan gruzels
te slaan. Het supporterslegioen kon
van pure opwinding haast niet op zijn
kostbare plaatsen biijven zitten, toen
in het laatste kwartier de wat slordig
en misschien ook wel wat nerveus
geworden Belgbn, eindelijk met de
rug tegen de muur gingen. Maar toen
was er na het gebrek aan doorzet
tingsvermogen in de eerste speel
periode, zo'n ^blslagen gemis aan
schotbekwaamheid en paraatheid-op-
het-juiste-moment, dat de herleefde
hoop tenslotte als een ondermijnde
plumpudding ineenzakte, toen 'n mi
nuut of drie vóór tijd Oranje kenne
lijk de wapens strekte.
Nu zou men in de verleiding kunnen
komen om uit die veelheid van kan
sen, alsmede uit Nederlands overwicht
gedurende het merendeel van de hele
tweede helft, de conclusie te trekken,
dat een gelijk spel toch eigenlijk de ver
houding weer het best zou hebben weer
gegeven. Laat ons die fout echter niet
maken. Het doelpunt dat de strijd be
sliste is aan Belgische zijde gevallen en
zolang méér dan de kans juist de af
werking daarvan het resultaat van de
wedstrijd bepaalt, is er geen sprake
van, dat Nederland méér dan de neder
laag zou hebben „verdiend." Deze waar
heid als twee-maal-twee is zó dikwijls
vastgesteld wanneer de Belgen ondanks
hun technisch overwicht, toch niet ver
der kwamen dan een nederlaag of een
draw, dat we haar niet kunnen ver
waarlozen nu de zaken anders staan.
Even' onjuist zou het zijn uit dit re
sultaat de conclusie te trekken, dat de
eindelijk zegevierende Belgen ditmaal
sterker waren dan tevoren. Hun over
winning is toch inderdaad wel het ge
volg van het feit, dat het Nederlands
elftal verzwakt is en waar deze ver
zwakking eigenlijk alleen de voorhoede
heeft getroffen, moge de lezer hieruit
de conclusie trekken', dat wij de oor
zaak van de nederlaag noch op de
kracht der Belgen, noch op de kwaliteit
van onze actherhoede schrijven, maar
op rekening van de vo.orhoede die, ge
lijk we reeds 'vertelden niet in staat was
ook maar één doelpunt te maken, het
geen in de negentien naoorlogse wed
strijden alleen nog maar te Parijs tegen
Frankrijk het geval was geweest.
In deze voorhoede ontbrak precies
zoals wij vreesden hef element dat
haar op bepaalde momenten zou mee
slepen. Lenstra, die technisch gespro
ken de aangewezen man was om het
aanvalskwintet op te stuwen was juist
deze middag niet zo bijzondei actief en
de vlotte samenwerking tusen hem en
Schaap, zoals die bestond in de proef-
wedstrijd tegen de Middlesex Wande
rers, ontbrak nu absoluut.
Daaronder leed ook Schaap. De Gooi-
speler bewees herhaalde malen zijn
technische vaardigheid, maar die schoot
helaas te kort, toen hij kort voor het
einde een listig voorzetje van Lenstra
zó in het Belgische doel kon schuiven;
vlak na de hervatting gleed hij bij een
iets minder gemakkelijke kans juist
even te vroeg onderuit om een soort
gelijke situatie uit te buiten. Het kan
zijn dat z'n snelheid iets is opgevoerd,
maar hij kwam nog dikwijls te laat en
vooral zijn buurman Roosenburg heeft
herhaaldelijk ondervonden dat dit één
o
3»
van de zwakheden is, waarmee mer. al
tijd gestraft wordt. Roosenburg name
lijk heeft gezwoegd als een ploegpaard
en zijn laatste krachten gegeven. Maar
hij heeft het te moeilijk gehad. Zijn
techniek is ook al niet zo brillant
vooral zijn kopper: niet en deze te
kortkomingen viélen tegen de vast
houdende Carré met enthousiasme al
leen niet goed te maken. Uiterst ver
dienstelijk maakte de Sneeker midden
voor zich, door het spel herhaaldelijk
uiteen te trekken en hij schiep er ook
wel eens kansen mee, maar wi; menen
toch dat zijn eigen kans op het behoud
van deze plaats, ondanks zijn weldadig
enthousiasme, door de algemene indruk
van zijn optreden niet voor 100 pCt. is
gediend.
De linkervleugel heeft de liefhebbers
zo nu en dan wel eens doen watertan
den, maar toch was Timmermans bij
voorbeeld geen schijn van de succesvolle
debutant in de wedstrijd tegen de Fran
sen en Clavande Hagenaars op de
tribune zullen zich de vele doelpunten
welke hij aldus voor zijn club maakte
voor de geest hebben geroepen', toen de
linksbuiten tweemaal achtereen met de
bal aan zijn voeten schuin voor Meert
opdook. Hij faalde beide malen en
schoot in de laatste periode van dichtbij
nog eer.s hoog over. Veel verder is het
met de schotvaardigheid van deze Im
kervleugel niet gekomen.
Een genoegen om te zien was de ma
nier waarop de achterspelers „hand-in-
hand" de stormlopen' van de Belgen af
sloegen. Op die manier kon de een of
ander in .de hitte van de strijd gerust
eens een misstap begaan. Een van zijn
makkers zat er immers onmiddelijk
achter om het gat. te stoppen Hoe
goed dat ging blijkt wel uit het feit, dat
de Belgen tenslotte maar éénmaal kans
hebben gezien hen te overspelen en dat
het aantal werkelijke kansen daarnaast
eveneens aan de zeer lage kant is ge
bleven. Terlouw was betrouwbaar als
altijd en ditmaal ook minder robuust
dan gewoonlijk; de strategische midde
len waarmee Schijvenaar zich Weerde
tegen de snelle Lemberechts zijn gezien
de weinig directe gèvarert die van
rechts kwamen, niet zonder succes ge
bleven; Everse heeft naar onze smaak
een ernstig pleidooi gehouden voor zijn
opstellen tegen de Denen in December
a.s. Hij had betrekkelijk snel de rust
erï het zelfvertrouwen van Schijvenaar
overgenomen en vooral in de tweede
helft trad hij sterk op de voorgrond.
Kraak heeft vanmiddag alle twijfel
aan zijn conditie opgeheven door eer
wedstrijd te spelen, als in zijn beste
dagen. Hij was snel en beslist, de
monstreerde keer op keer de be
kwaamheid in z'n optreden vóór de
lat en verrichtte verschillende ff aie
saves eronder. Het keiharde schot
waarmee Govard de Belgen de zege
schonk was onhoudbaar.
Van Schijndel en De Vroet speelden
het best in de tweede helft. De SVV'er
was stukken beter op. dreef dan in de
oefenwedstrijd er. vooral op het lar st
zat hij er herhaaldelijk fel op, zó fel,
dat hij een paar maal mee-opereerde in
de voorhoede. De Vroet toonde al in de
eerste helft herhaaldelijk zijn goede wil
door het spel ver open te gooier., maar
zijn lange passes naar Lenstra waren
toen nog wat kort en doorzichtig en
de voortreffelijk spelende Gillard zat er
steeds tussen. Ook De Vroets stuwkracht
deed zich in het laatste kwartier hét
duidelijkst gevoelen. Als toen eens
Maar nee, die speelde op hetzelfde ogen
blik ergens in Italië.
Ook dat was een belangrijke factor in
deze wedstrijd!
Gistermiddag werd te Delft een voetbal
wedstrijd gespeeld tussen een elftal van de
Belgische en de Nederlandse luchtmacht.
De ontmoeting eindigde in een 20-over-
winning voor België. Na afloop werd in
restaurant „De Prinsenhof" een receptie
gehouden, waarbij vele burgerlijke en mi
litaire autoriteiten aanwezig waren, onder
wie luitenant-generaal Giebel, chef-staf
van de Nederlandse luchtmacht.
De Belgische doelman Meert, geflankeerd door spil Carré, stompt de bal
het vrije veld weer in.
Enkele uren voor de voetbalwedstrijd
te Rotterdam begon te Dordrecht de
jeugdontmoeting Nederland-België
Het was een frisse levendige partij
voetbal die de talrijke toeschouwers op
het DFC-terrein werd voorgezet. Beide
partijen demonstreefden goed open spel
en een uitstekende techniek. Het ver
band in de Belgische ploeg was echter
veel beter dan in het elftal der oranje
broeken en deze Homogeniteit heeft de
Belgen tenslotte een 2O-overwinning
gebracht.
Het schieten was aan beide zijden
zwak. Bij de Belgen kwam alleen Cor-
beel af en toe tot een goed schot; zijn
medespelers maakten echter voortdu
rend de oude fout. Het werd hun ove
rigens niet erg gemakkelijk gemaakt
want de defensie van de Nederlandse
jeugdploeg speelde een goede wedstrijd.
Doelman Gerberink blonk weer uit door
zijn goede opstellen en vangen. In de
middenlinie speelde Klaassen een prima
wedstrijd. Het was jammer dat midvoor
Stephan zo slecht op dreef was, want
de Nederlandse voorhoede en Stephan
in het bijzonder, kreeg verschillende
goede kansen, die onbenut bleven.
De eerste helft was met blanke stand
geëindigd. Na de hervatting ging het
anders. De Belgen, die nu het wind-
voordeel hadden, waren sterker en hoe
langer hoe meer gevaarlijke momenten
ontstonden voor het doel van Gerberink.
Het was tenslotte Corbeel, die met een
hard schot, nadat eerst de bal uit een
vrije schop terugsprong, doelpuntte.
(0—1). Drie minuten later was het 0-2,
toen Corbeel van de vleugel een hoog
maar ongevaarlijk schot loste, dat ech
ter van de lat voor de voeten van links
buiten Faes sprong, die er verder wel
raad mee wist.
6e voetbalwedstrijd België BLuxem
burg eindigde in een 32-zege voor de
Belgen.
De Football Association heeft het be
stuur van de KNVB verzocht dit sei
zoen wederom een wedstrijd te doen
spelen tussen het Nederlands elftal en
het Engelse B-team in een nader te be
palen stad van ons land. Van de zijde
van de Voetbalbond is men in beginsel
met dit voorstel accoord gegaan en de
ontmoeting zal, indien alle organisato
rische moeilijkheden zullen zijn over
wonnen, op Woensdag 17 Mei worden
gespeeld.
De Zuid-Afrikaanse Voetbalbond is
van plan in 1950 een voetbalelftal naar
Nederland te zenden voor een wedstrijd
tegen een Nederlands team. Het bestuur
van de KNVB houdt het nog even in
beraad.
terdag in de traditionele wedstrijd tegen
Brugge met 81 gewonnen. De Belgische
ploeg, bestaande uit spelers van F. C.
Brugge en Cercle Brugeois, viel zeer
tegen. In het veld werd aardig spel te zieö
gegeven, het koppen was beter verzorgd,
doch in technisch opzicht en in schot-
vaardigheid was het Utrechts elftal 'ver in
de meerderheid.
Het begin was sensationeel, daar binnen
één minuut \yitkamp (Hercules) door eett
hard schot Utrecht de leiding gaf.
In de Belgische ploeg was de achterhoe
de bepaald slecht, terwijl in de voorhoede
Verte en Massijn uitblonken. Het Utrechtse
team speelde een goede wedstrijd in eett
hoog tempo.
Zaterdagavond 12 November wordt in
de Apollohal te Amsterdam een interes
sante ijshockey wedstrijd gespeeld. Dan
komen namelijk de Canadezen, die bin
nenkort zullen aantreden bij de we
reldkampioenschappen ijshockey te Lon
den, een proefwedstrijd spelen tegen d®
Ijsvogels. De gelederen van de Amster
dammers zullen voor die gelegenheid
versterkt worden met Canadezen die niet
in de ploeg zijn opgesteld.
(Van een onzer speciale ver
slaggevers)
ROTTERDAM, 6 Novem
ber Er was angst in het
Belgische hart, nu meer dan
ooit! Eén seconde voordat
het beginsignaal gegeven
werd keek aanvoerder Fred
dy Chaves eerst éven naar
het witte lapje om zijn ge
blesseerde rechterpols, dan
schouwden zijn ogen het
sterkste voetbalelftal dat zijn
land momenteel op de been
kon brengen. Vandaag moest
België winnen of anders....
De Nederlandse papieren wa-
•ren niet hoog genoteerd. Op
de Keyserlei en in de ontel
bare staminées door gans
het Belgenland wist men er
van: Oranje was niet op z'n
sterkst. Maar tochnee,
redenen tot optimisme durf
de niemand te noemen. Hij
zou eens voor overmoedig
uitgemaakt kunnen worden.
Dus geen stemming van:
laat ze maar komen dien Ol-
landers, we zullen ze was
sen! Geenszins. De mannen
van het vak als de trainer
van Berchem-sport had gis
teren nog tegen zijn pupil
Aernoudts gezegd: „Nou moe
ten gullie tiendubbel oppas
sen. Niks zo gevaarlijk als 'n
Olland, zwak op'papier." En
daarom was er die angst in
dat elfdelige hart van de
Belgische voetbalploeg, diè
daar op he"t fluitje van de
Engelse scheidsrechter Ellis
stond te wachten. „Producti
viteit!!!" In vlammende ne
onletters stond het de rood-
getruide mannekens voor de
geest. Hun klassieke fout
was, zo had men in de bla
den geschreven, hun gebrek
aan productiviteit. Het-
veldspel was goed maar
Dus productief zijn mannen!
Freddy Chaves voelde de
last, die hem op de forse
schouders drukte. Hij moest
zijn maats voorgaan, het
voorbeeld geven. Goed, voor
uit dan maar. Hier weer een
schone bal van zijn links
buitenplaats naar het cen
trum. Hij kreeg het leer wel
vrij. menigmaal. Die Holland
se achterspeler Everse
kon hij wel aan, maar daar
vlalf voor dat Nederlandse
doel, daar liep een zwarte
bos haar op én neer te ren
nen, die veel weg had van de-
zwarte vlag op een zware
tank en die zwartkop had
practisch iedere bal die hij
Chaves met zulke goe
de bedoelingen afgaf. Mid
denvoor Mermans bleef op
veilige afstand van die
grimmige waakhond. Zijn
club, Anderlecht, had hem
al eens een Zondag na een
vorige interland moeten mis
sen. Dat was wel niet zo
heel erg, maar je voelde ook
je ribben als je eens een keer
tegen die zwarte opliep. Ah,
virtuoos bent. „Dus dan niet
langs de gewone weg", dacht
Lemberechts. Steeds wisse
lend met zijn naaste buur
Govard uit Luik begon hij
paniek te zaaien vlak voor
Kraak. Dat scheen te helpen.
Rechtshalf v. d. Auwera
kreeg het ook door en hij liet
zijn verdedigende houding
een tikkeltje varen. Vlak
achter zijn aanvallende mak
kers trok hij mee op Hol
lands' veste af. Schieten,
schieten moest hij eens 'n
keer kunnen en hij bleef er
op bedacht. Plotseling was
de kans er. De Oranje-ver
dediging had niet stevig ge
noeg opgeruimd en het leer
kletste vlak voor zijn voefen.
Coppens was die zwarte
Oranje-spil even kwijt, nee,
ook dien Ollander mee zijn
lange stelten Van Schijn
del kon er niet meer bij,
vooruit, doorsjouwen, niet af
geven dat ding! Coppens is
de man van 't eerste schot
op Kraak geworden. De
IJmuidenaar had er geen last
mee. Zijn collega aan de
overzij. Meert, moest veel
meer doen om de eerste se
rieuze poging van Oranje,
een dartele bal van Clavan,
uit zijn hok te houden. Hij
deed dat echter met over
tuiging, die Belgische doel
man en hij gaf een zeker be
wijs, dat het deze keer niet
aan hem zou liggen. Aan
wie dan wel? Vol vechtlust
trokken ze er steeds op af.
Lemberechts de kleine, rappe
rechtervleugel-virtuoos, be
zorgde Schijvenaar bergen
werk, die het echter alle
maal rustig en beheerst op
knapte en die, zolang zijn te
genstander maar de normale
wegeh bewandelde, hem wel
in toom hield. Maar ja, zo
iets voel je aan als je een
„Productiviteit" daar was het
nuzijn schot plofte
tussen een ontstelde menigte,
die in vaktermen gedesorga
niseerde Hollandse verdedi
ging heette. Chaves, de
mooie Freddy, stond juichend
te trappelen. Hij wist het: nu
ging het komen; zijn ploeg-
makker v. d. Auwera had
het sein gegeven. België
hield op met schoon spelen,
het ging doelpunten maken!
Wie en wat is Govard! Een
jongen uit Luik, die vandaag
eens mee mocht spelen tegen
die taaie Noorderlingen. Hij
heeft de Belgische zege ge
maakt; van zijn voet ketste
uit een warreling van benen
de bal achter Kraak in de
touwen, om zijn schouders
vielen de armen van al zijn
makkers toen hij overgeluk
kig naar zijn plaats tussen
Mermans en Lemberechts te
rugliep. „Govard, Govard!"
schalden duizenden Belgi
sche stemmen. Het legioen
brulde zijn vreugde uit in de
oren van een jongen, die een
moment de gelukkigste man
ter wereld scheen... Lut
tele minuten lator trapte hjj
.spijtig over een simpel balle
tje heen.
Toen hebtfen de .elf rode
mannekens gerust. Als ach
terdochtige kinderen hebben
ze bij elkaar gezeten want ze
wisten het.45 minuten,
minuten van elk 60 seconden,
scheidden hen nog van de
volkomen vreugde. Minuten,
waarin alle duivels uit de
Hollandse hel tegen hen sa
menspanden. De bezorgde
Chaves heeft zijn ploeg wel
viermaal in de tweede helft
gewijzigd. Telkens vloog hij
zelf naar het meest bedreig
de punt. Lemberechts zat
vijf minuten op de rech
tervleugel, dan weer tien
minuten op de linkerbuiten
kant van de grasmat. Gillard,
pfficieel linksback, dook
plotseling naar de rechter-
buitenlijn en bleef daar ope
reren. Carré, van huis uit
stopperspil. bewaker van de
Oranje middenvoor, zag zijn
taak ineens enorm gecompli
ceerd worden, want Holland
gooide twee middenvoors
voor zijn voeten, van wie de
ene Lenstra heette!
Het geluk kwam traag °P
de rode duiveltjes toegekro-
pen. Nauwelijks zichtbaar
soms worstelde het zich door
die laatste eindeloos lijken
de minuten heen. Zelfs het
legioen uit Vlaanderen- en
Walenland werd er stil van-
Dan kletterde er 'n keihard
schot tegen de Belgische
doellat, andermaal ging het
geluk door die kleine vend"
nige Lenstra bijna te gr0^
de. De tijd schreed langzaam
voortNog drie secon
den! Een schril fluitje door
de kille Novemberlucht e®
toen was het er ten voeten
uit! In een woeste jubel, bra*
het zich baan. De trionp'
kreet der Belgen spatte ul£
ver over de omheiningen va
de Rotterdamse arena heen;
de vlakke Hollandse Pol „3
door tot over de Zuidergr®'*^
waar hij nu voort tierelier
bij export en patates-fn1
met biefstuk: Freddy ChaV
en zijn jongens ter eed
