ROOD CHINA WIL NATIONALISTEN UIT
DE U.N.0. DRINGEN
McNeil tot VishinskyGa
naar Rusland
UITSTEL DOCH GEEN AFSTEL VAN
DE HUURVERHOGING
Tot hoofd en hart
Eenmanspolitiek
Prijzencommissies zullen er nog
plezier aan kannen beleven
KRIJGSGEVANGENE KEERT NA DERTIG
JAAR TERUG UIT SIBERIË
Het Zwarte Varken" in Berlijn
weer open
au
ft
Amerika neemt de arrestatie van leden van het
consulaat van Moekden ernstig op
V.S. overwegen geen erkenning
communistisch China
VISHINSKY'S ANTWOORD: a zenuwachtig
bent ga dan naar de dokter
OVER FRISSE LUCHT
GESPROKEN
Het weer
EVACUATIE VAN NEDERLAND GOEDGEZINDE
GROEPEN IN INDONESIË NODIG
Vele moeilijkheden
te wachten
Nog 20.000 Duitsers sedert eerste wereldoorlog
in Russische gevangenschap
Zijn kinderen wisten niet
wie hij was
Unci-rapport morgen in
Veiligheidsraad
Had Rusland atoombom
al in 1947?
Amsterdamse Reiniging
in staking
Repatriëring voor eind
1950 voltooid
Gemeentelijke politie
corpsen
Amerikaans Superfort
in zee gestort
DONDERDAG 17 NOVEMBER 1949
Organisaties doen beroep op de regering
Referendum over Leopold's
terugkeer
73ste JAARGANG No. 24617
Advertentietarief 28 cents oef mtitimeter-
Chauffeurs wensen in
hogere loonklasse te vallen
Bezuiniging en inkrimping
Ernstig ongeluk
Twintig personen aan boord
BUREAUX: SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544: Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postqlro 143480
Bijkantoor Beverwijk: Stumphiussti. 45. tel. 3998
Voor klachten over de bezorging na 5.30
uur 's avonds 21544
Directeur: 1. J. W Boerrlgter.
Hoofdredacteur: Drs. H. W M. van Run.
Wnd. hoofdredacteur! W. Severin.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Hst verwondert ons in het geheel
niet, dat van de zijde der niet-
katholieke pers reactie is gekomen
Op de wel wat boude verklaring van
Prof. Romme op het partijcongres van
Zondag j.l. dat „de centrale verant
woordelijkheid voor de Indonesische
politiek op hem persoonlijk terugvalt."
Het Vrije Volk, dat overigens geen
goed woord over heeft voor de rede
fan de partijvoorzitter de heer An-
driessen, acht de politieke uiteenzetting
Van prof. Romme belangrijker en rea
listischer. ,,Wil men de heer Romme
op scherp zetten." aldus het blad- van
de P. v. d. A„ „dan valt te zeggen, dat
hij, zonder er veel doekjes om te win
den, op een aantal punten het falen
Van het politieke inzicht van de door
hem geleide Tweede Kamerfractie
heeft toegegeven."
Het blad vervolgt dan:
„In hoeverre het juist is. dat de
heer Romme de Indonesische poli
tiek van zijn fractie in wezen tot
een éénmans-politiek heeft gemaakt,
door daarvoor alle verantwoorde
lijkheid persoonlijk voor zich op te
eisen, moeten we in het midden la
ten.. In een democratisch-parlemen-
tair bestel lijkt ons dit echter een
ongewenste figuur, die 34 R.K.
Kamerleden van hun verantwoor
delijkheid tegenover de kiezers
ontheft."
In zoverre het Vrije Volk dit een
Ongewenste figuur acht., kunnen wij het
blad niet helemaal ongelijk geven.
Prof. Romme trekt hier alle verant
woordelijkheid op zich persoonlijk. Men
kan dit misschien een nobel gebaar
noemen, omdat hij bij voorbaat, indien
het beleid der K.V.P.-fractie in de toe
komst verkeerd zal blijken te zijn ge
weest, reeds alle schuld en verantwoor
delijkheid persoonlijk op zich neemt en
Zijn fractiegenoten daardoor van ieder"
schuld vrijpleit. Men kan er ook een
autoritair optreden in zien dat de an
dere katholieke Kamerleden min of
meer dwingt partij-discipline een
zelfde politiek beleid te volgen als hun
leider. Wij zeggen niet, dat dit laatste
inderdaad het geval is, maar het ge
vaar bestaat, men ziet het uit de re
actie van het Vrije Volk, dat velen,
ook katholieke kiezers, de woorden,
van prof. Romme aldus zullen inter
preteren. Daarom betreuren wij dez"
uitspraak. Wij geven toe, dat misschien
geen andere van de Kath. Kamerleden
Zó de problemen der Indonesische kwes
tie kent en beheerst als prof. Romme.
Dat zijn woord in de fractie daarom
ook buitengewoon gezaghebbend is,
kunnen wij billijken. Maar dit alles
ontslaat geen enkele katholieke volks
vertegenwoordiger van zijn persoon
lijke verantwoordelijkheid. Het katho
lieke volk heeft bij de verkiezingen
niet alleen prof. Romme als zijn ver
tegenwoordiger in de Kamer gekozen,
maar nog een en dertig anderen. Wij heb
ben ons steeds verwonderd) dat er al die
jaren dat het Indonesisch probleem het
brandpunt vormde van Nederlands po
litiek biina nooit van de andere katho
lieke volksvertegenwoordigers een ei
gen geluid vernomen werd, noch in de
Kamer noch daarbuiten. Wil dat zeg
gen, dat alle volksvertegenwoordigers
in de Kamer steeds achter het beleid
Van Romme stonden en nog staan? Dan
vraagt men zich toch af, of zij werke
lijk het katholieke volk vertegen
woordigden. Want het katholieke
volk denkt heus niet eenstemmig zo over
deze politiek. Naast Romme hebben wij
toch genoeg knappe koppen in de Ka
mer die zelfstandig kunnen den
ken En hebben dezen nu nooit geaar
zeld bij het volgen van de weg, die
Romme aangaf? Nog zeer onlangs ver-
hamen wij, dat een vooraanstaand ka-
tholiek intellectueel, een der vooraan
staande Kamerleden bezwoer op deze
"iveg niet voort te gaan. Wat was het
antwoord? Een schouderophalen. De
hele Indonesische kwestie is een dra
ma, zei hij. Alsof hij daarmee van zijn
Verantwoordelijkheid gedisculpeerd was.
Men begrijpe ons goed, wij erken
nen gaarne de zware verantwoor
delijkheid, die op prof. Romme's
schouders rust en als fractieleider in de
Kamer zelfs móet rusten. Wij waarderen
de nobele geste van Romme, dat hij, hij
alleen, deze zware verantwoordelijkheid
tvil dragen. Maar wij menen, dat hij deze
Verantwoordelijkheid nu eenmaal niet
alleen mag dragen. Ten eerste omdat zij
Ie zwaar is en ten tweede, omdat de an
dere Kamerleden zich aan de eigen ver
antwoordelijkheid, ook volgens de geest
der grondwet, niet mogen onttrekken.
Wanneer straks de eindbeslissing in de
Tweede Kamer genomen wordt, mag
deze niet berusten op de éénmanspoli-
hek van de fractieleider, waarbij de der.
hg -andere Katholieke volksvertegen
woordigers slechts fungeren als getal
°m een tweederde meerderheid mogelijk
maken, maar stuk voor stuk heeft
ieder volksvertegenwoordiger de
Plicht tegenover zijn kiezers zich in
Seweten af te vragen of hij accoord mag
gaan met de wijze, waarop de souve-
feiniteit nii aan Indonesië wordt overge
dragen. Ieder Kamerlid is indivi
dueel verantwoordelijk voor de conse
quenties, dié z ij n stem vóór of tegen
£al hebben. Verantwoordelijk tegenover
het Nederlandse èn het Indonesische
volk.
Re democratisch-parlementaire zeden
®'sen dit. Nederland kent gelukkig nog
geen totalitair regiem, waar de eenmans-
P°ütiek hoogtij viert. Laten de volks
vertegenwoordigers er zelf aan meewer
ken, dat zij niet, misschien onbewust, de
j eg vrij maken voor degenen, die op de
'0er liggen ons democratisch stelsel de
genadeslag toe te brengen.
De Chinese communistische regering heeft gisteren in een voor de Verenigde
Staten bestemde radio-uitzending de nationalistische regering het recht ont
zegd China in de UNO te vertegenwoordigen. De regering van Peiping eist
dit recht voor zichzelf op. In de uitzending richtte de Rode Chinese regering
zich tot Carlos Romulo, de huidige voorzitter van de Algemene Vergadering
der V.N.
Volgens radio-Peiping zou Tsjoe En Lai, de minister van Buitenlandse Zaken
in de communistische regering, dit eveneens hebben meegedeeld in een tele
gram aan Trygve Lie. Van de zijde der V.N. wordt echter vernomen, dat daar
nog geen telegram is ontvangen.
Een woordvoerder van de Amerikaan
se delegatie zeide: De Chinese vsrtegen-
China. die door bijna allé lede-istaten
der V. N. erkend wordt. Onder deze
omstandigheden kan er geen sprake van
zijn hun recht om China in db V. N.
te vertegenwoordigen in twijfel te trek
ken."
Het is nog niet bekend welke de con
sequenties zullen zijn, wanneer de bood
schap inderdaad door het hoofdkwartier
der V. N. ontvangen wordt. Waarnemers
verwachten echter dat Rusland het
doelwit van een bittere aanval der Chi
nese nationalisten wegens haar hulp aar,
de communisten de aanspraken van
de communistische regering tot het
uiterste zal steunen.
Dr. Tingfoe F. Tsiang, leider van de
nationalistische delegatie bij de V. N.,
heeft al te kennen gegeven, dat de na
tionalistische regering alles zal do en om
haar zetel in de V. N. te behouden.
In theorie kan elke organisatie der
Verenigde Naties voor zichzelf beslissen,
wie de wettige vertegenwoordigers zijn
van de lidzijnde landen. Theoretiscn kan
de nationalistische delegatie haar veto
uitspreken over een poging in de Vei
ligheidsraad om haar uit het zadel te
lichten. Verwacht wordt echter dat Rus
land de kwestie aan de orde zal stellen
in de commissie voor de geloofsh ieven,
met het motief, dat de nationalistische
woordigers in de V. N. zijn op normale
wijze benoemd door de regering van
regering niet langer het Chinese volk
vertegenwoordigt. Vermoedelijk zul
len de Westerse landen de nationalisti
sche regering steunen, daar zij de rege
ring in Peiping niet erkennen.
geprotesteerd hebben tegen de aanval
van een nationalistisch oorlogsschip op
het Amerikaanse vrachtschip in de om
geving van Sjanghai.
De Britse minister van Buitenland
se Zaken. Ernest Bevin, heeft gis'c-ren in
het Lagerhuis bekend gemaakt, dat
het communistische China nog niets
heeft laten horen op zijn verzoek om de
betrekkingen tussen beide landen van
dag tot dag vast te stellen, teneinde
de handel gaande te houden.
Hij waarschuwde echter tegen ret ne
men van een „overhaaste beslissing"
over de erkenning van de communisti
sche regering.
Bevin was het echter eens met de be
wering van het Labourlid, Ronald Cham
berlain, dat alle reden om de betrekkin
gen met de nationalisten te blijven on
derhouden. na de aanvallen van de Chi
nese nationalisten op Britse schepen, als
vervallen kon worden beschouwd.
In Ottawa zeide de Canadese minister
van Buitenlandse Zaken in het parle
ment. dat Canada „te zijner ijd" zal
overgaa-i tot de formele erkenning van
de communistische regering.
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, Dean Acheson, heeft gis
teren verklaard, dat de behandeling van
de Amerikaanse consul-generaal te
Moekden, Angus Ward, elke mogelijk
heid had uitgeschakeld, dat de Ameri
kaanse regering op dit ogenblik de kwes
tie van erkenning der communistische
regering overweegt.
Ward is gearresteerd en zal voor een
volksgerechtshof terecht staan. Acheson
zei, dat de Verenigde Staten de arresta
tie van Ward en vier andere leden van
het Amerikaanse consulaat in Moekden
zeer ernstig opnemen en dat alle mo
gelijke stappen worden overwogen om
hun vrijlating te bewerkstelligen. De
minister wees .erop, dat de Verenigde
Staten en Engeland elkanders positie
ten opzichte van de erkenning van het
communistische China begrijpen en el
kaar van tijd tot tijd raadplegen."
Hij deelde verder mede, dat de V. S
In de politieke commissie hebben de Britse minister van Staat, Hector
McNeil, en de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Andrei Vyshinsky,
gisteren felle woorden gesproken naar aanleiding van het Russische voorstel
om Engeland en Amerika te beschuldigen van oorlogsophitsing.
Eerst voerde McNeil het woord. Ga naar Rusland terug om het Politbureau
uit te leggen, waarom zelfs in de ergste dagen van het Hitlerisme de openbare
mening in de wereld nimmer zo eensgezind tegen Duitsland was als nu tegen
Rusland, zei hij tot Vyshinsky. De Russische regering en die alleen snijdt
haar volk af van de sympathie van de wereld.
de wendend, zei Vyshinsky: „Rusland
verkeert in dezelfde positie als Amerika
misschien nog wel in eer. betere. DeSov-
jet-Unie is progressief en vergevorderd
op wetenschappelijk terrein."
McNeil, zo ging spreker voort, sprak
over alles in de wereld, behalve over
onze vredesvoorstellen. Laat hij zijn ogen
openen en kijken naar wat er in de
wereld gebeurt. In alle ianden ter we
reld zijn millioenen mensen op mar«
Het zijn onze vrienden, vrienden van
de vrede en van de democratie in de
mooiste zin van het woord.
De Britse minister ontkende, dat En
geland en Amerika rondom Rusland een
uitgebreid net van bases hebben opge
bouwd om dat land in te sluiten. De
Britse en Amerikaanse troepen waren
uit vele gebieden teruggetrokken in te
genstelling tot de Russische. Engeland
had zijn strijdkrachten van vijf millioen
tot ongeveer 750.000 verminderd, maar
van een vergelijkbare vermindering aan
Russische zijde was hem niets gebleken.
Waarom worden de buitenlandse ra
dio-uitzendingen gestoord op een wijze
die slechts te vergelijken is met die van
Goebbels?, zo vroeg McNeil. Dat storen
had echter geen nut, want de uitzen
dingen uit het Westen waren op een
aantal golflengten in Moskou te horen
„Wij hebben geen trek in de Russische
vrede, die vernietigend is en niet schep
pend."
Op de hem eigen heftige wijze diende
Vyshinsky van repliek. Hij herhaalde de
beschuldiging, dat de „oorlogspropagan
da" van Engeland en Amerika was uit
gegroeid tot voorbereidingen voor een
nieuwe oorlog. Amerika zette de vesti
ging van militaire bases in het buiten
land voort. Als van atoombommen ge
bruik werd gemaakt, kwamen de f>0 of
meer Amerikaanse superforten in Enge
land in vuurkracht overeen met 19.000
gewone bommenwerpers. West-Duits-
land.werd tot een springplank gemaakt
voor een aanval op Rusland. Tegen wie
waren de „Noordpooloperaties" go
richt?
Vele sprekers in het debat hadden
uiting gegeven aan hun vrees voor Rus
land. Als u onder deze vrees ineen
krimpt, aldus de Russische minister, als
u werkelijk zo zenuwachtig bent, raad
ik u aan medisch advies te vragen. Wel
ke feiten zjjn er om die vrees te recht
vaardigen? Een leger dat de Oceaan kan
oversteken om Amerika aan te vallen
bestaat er niet.
Zich tot de Amerikaanse afgevaardig-
Verwachting tot Vrijdagavond:
Matige tot krachtige en aan de
kust later wellicht tijdelijk harde
Zuidelijke wind. Meest zwaar be
wolkt met later enige regen. Minder
koude nacht en ook overdag iets
hogere temperaturen.
Zon: 8.04—16.46. Maan: 5.25—15.36.
Wanneer men in Amerika iets doetdan doet men dat groots. Erg moeilijk is
dat niet, zolang er nog ballonnen zijn om op te blazen. Het is gemakkelijker voor
de gigantische shows, waarop de Yankees verzot zijn. Zij wensen alles te zien in
enorme afmetingen. Dat is ook het geval wanneer zij een reclame-campagne
beginnen, waarin de show een hoofdrol speelt. Hoe kan dat beter dan door een
optocht, waarbij men den volke een reeks opgeblazen figuren vertoont, die de
verbeelding aan het werk zetten en vooral voor de jeugd een grote attractie zijn.
Bekende persoonlijkheden uit het kinderverhaal, uit de strip, fantastische en
excentrieke verschijningen bewegen zich dan door de straten. Zo hier in Grand
Rapids: Gulliver wordt letterlijk op de handen gedragen. Iedereen in Grand
Rapids is uitgelopen om het te zien. De optocht is bedoeld als reclame-campagne
voor Kerstmis. Beter te vroeg dan te laat.
organisaties Voor Onze Militairen
"®P7.P(t IV O NT PI riomnnncokonnolnlro
crzee (V.O.M.O.), Gemeenschappelijke
etie van Nederlandse Vrouwen, Bond
t"!_lta»ren uit Indonesië (B.M.U.I.), Na
vj?naal jongeren Verbond (N.J.V.),
'euw-Guinea Vooruit (NIGUVO) en
Ni» ^er-voor Ned. Volksplanting in
Ij "w"Gninea hebben aan de Neder-
e regering en de beide Kamers
WjÏ11™' gezonden, waarin gezegd
8en berichten uit Indonesië dui-
een s'eeds toenemende spanning
dat °n£erustheid onder de Europese en
het «Kir! van Indonesischc bevolking,
*an j in dc afgelopen jaren trouw
"eze zyde heeft gestaan.
**hraÜ bevolkingsgroepen zo gaat het
tyen J V® verder missen het vertrou-
St=t' öat de regering van de Verenigde
lten van Indonesië in staat zal blij-
- na de souvereiniteits-overdracht
Orq,
e en rust, speciaal op Java, te hand
haven. Vooral omdat bedoelde berichten
er op duiden, dat een belangrijk ge
deelte van de T.N.I. geïnfecteerd is door
extreme elementen en daardoor gevaar
oplevert voor bovengenoemde groe
pen en onze militairen, in het bijzonder
in Oost-Java. Daarnaast baart ook het
verder doordringen van de Darul Islam
in West-Java ernstige zorg in verband
met de veiligheid van onze militairen.
In verband hiermede wordt verzocht
in de rayons in welke de Nederlandse
troepen zullen worden geconcentreerd
tegelijkertijd ook de nog in het binnen
land wonende Nederlanders en „op ons
vertrouwende bevolkingsgroepen, die
hiertoe de wens te kennen geven", on
der te brengen. Tevens wordt verzocht,
voorbereidingen te willen treffen voor
een eventueel noodzakelijk blijkende
evacuatie dezer bevolkingsgroepen naar
die gebieden, in welke rust en veilig
heid gewaarborgd zijn.
Over het verzoek van McNeil om in
Rusland de gordijnen op te trekken en
de deuren open te zetten zei Vyshinsky:
„De deuren en ramen van de Sovjet-
Unie staan altijd open voor frisse lucht
maar wat voor lucht komt er uit het
Westen in onze richting? Het Westen
wil onder het mom van journalisten ge
heime agenten in Rusland vestigen
Daarvoor openen wij onze deuren en
ramen niet."
Het debat werd tot vandaag verdaagd.
Frans van Cauwelaert, voorzitter van
het Belgische Huis van Afgevaardigden,
heeft Woensdag bekend gemaakt, dat
de volksraadpleging betreffende de toe
komst van Koning Leopold op zijn
vroegst op 15 of 22 Januari gehouden
zal worden.
(Van onze Haagse redacteur)
Op 31 December loopt de werkingsduur van het na de oorlog geprolon
geerde Huurprijsbesluit af; tot voor kort werd verwacht, dat daar
voor in de plaats zou komen een wet, welke de huiseigenaren de reeds
zo lang begeerde huurverhoging zou geven.
Minister Drees heeft nu echter aan de Kamer medegedeeld, dat met deze ver
hoging gewacht zal worden tot de herziening van de belastingen haar beslag
heeft gekregen; bij dit uitstel zal voorts ook een rol spelen, dat men zich
nog wel eens eerst even scherper wil realiseren welke gevolgen de devaluatie
zal hebben in dit verband en ook, dat de Kamer reeds bezet is met tal van
andere belangrijke besognes.
Vermoedelijk krijgt men dus nu een
regeling, waardoor de bestaande prijs-
handhaving gecontinueerd wordt en
daarnaast is indiening van het wetsvoor
stel te verwachten, waarin de huurver
hoging met ingang van een nog te be
palen datum wordt vastgelegd. Dit w.o.
ligt zo goed als gereed en al zal het
geen omvangrijk staatsstuk worden er
zit toch wel zoveel aan vast en dan
niet alleen in de samenhang met de ver
dere loon- en prijspolitiek, maai ook
wat de kwestie op zichzelf betreft
dat men zich zeer goed kan voorstellen,
dat het geval nog eens onder de loupe
wordt genomen alvorens deze prijsver
hoging een feit wordt.
Een der eerste vragen, welke rijst, is:
zal het ecu kwestie van „moeien" of
„mogen" worden. We bedoelen dit: stelt
de wet met eventueel een daarop vol
gend Uitvoeringsbesluit de verhoging
imperatief of wordt er slechts een pla
fond aangegeven? Het laatste ligt na
tuurlijk het meest voor de hand, maar
dit heeft tevens allerlei consequenties
voor de practijk. Men kan dan namelijk
rekenen op vele meningsverschillen tus
sen eigenaren en huurders, c.q. huur
ders en onderhuurders in gevallen, waar
in de tweede partij meent reeds enige
tijd te veel huur betaald te hebben en
vindt, dat daar nu niet meteen vijftien
procent bovenop gegooid behoeft te wor
den. Het laat zich aanzien, dat de prijs
controle-instanties hier nog hun plezier
aan zullen kunnen beleven.
Andere vragen, die men zich in eer
ste aanleg stelt, zijn of er enige diffe
rentiatie in het verhogingspercentage
komt worden woningen en öedrijfs
ruimten over een kam geschoren? en
of er voor onderhuur een aparts rege
ling te verwachten is.
Belangwekkend is ook welke aanspra
ken op de huurverhoging gegrond zullen
kunnen worden. Het motief voor deze
prijsstijging is steeds geweest, dai de
huiseigenaars hogere lasten te aragen
I hebben gekregen. Maar welke hogere
lasten bepalen nu precies de verhoging
van 15 pet. de hogere belastingen
of het duurdere onderhoud?
Een volgend onderwerp is hoe straks
de prijsverhoging zal uitvallen voor de
categorie huurders, die inwonen bij de
eigenaars zelf. De verhoogde Personel"
Belasting zal. zo werd door minister
Lieftinck toegezegd, niet ingaan voor
medio 1950. Moet dan toch reeds voor
de periode daarvóór 15 pet. huurverho
ging worden betaald? Een tegenargu
ment hierbij is, dat wanneer een huur
der onderhuurders heeft opgenomen de
eigenaar reeds een prijsverhogins voor
het gehele pand heeft kunnen bedingen
de eigenaar, die echter zelf 'inwoning
heeft gekregen, moest een huurvaststel-
ling accepteren, waarin de hogere slij
tage van de woning eigenlijk niet ver
disconteerd was. Hij verkeerde, wat dit
betreft, dus in een ongunstiger positie
op deze grond zoti men zelfs kunnen
redeneren, dat bij de huurders, nier in
het geding, de slinger naar de andere
kant zou moeten doorslaan; dus nog een
hoger percentage dan vijftien?
Weer een andere moeilijkheid raakt
de in een huurhuis wonende grote ge
zinnen, welke zijn vrijgesteld van
Personele Belasting. Zij zullen wél de
huurverhoging moeten betalen, maar
zal daartegenover een compensatie ge
steld kunnen worden, zoals de kleinere
gezinnen, die ontvangen door belas
tingverlaging?
Belangrijk wordt verder hoe de ver
plichting tot betaling van de hogere
huurprijs zal worden vastgelegd. Moet
bi; verschil van mening de huurder be
ginnen te betalen en achteraf revisie
zien te krijgen via het Directoraat-Gene
raal voor de Prijzen met onderhorighe
den? Of kan hij volstaan met een aan
kondiging het niet met de nieuwe gang
van zaken eens te zijn, zich echter voor
af bereid verklarend tot capitulatie voor
een belasting van die kant? Het zal, wan
neer de verhuurder op z n stuk blijft
staan, wel uitdraaien op bewandeling
van de eerste weg, maar men moet er
dan vermoedelijk rekening mee houden,
dat het enige tijd kan duren voor de
huurder, zo nodig, zijn recht krijgt.
Want dit is bij alle veronderstellingen
Een Duitser, die gedurende meer dan dertig jaar in Russische krijgsgevangen
kampen heeft vertoefd, deelde gisteren mede, dat de Russen nog ongeveer
20.000 Duitse krijgsgevangenen uit de eerste wereldoorlog gevangen houden.
Heinz Detlev Clausen, die thans zeventig jaar oud is en geheel krom loopt
van de lange jaren, die hij door heeft gebracht in de mijnen van Siberië, legde
duizenden mijlen af, dwars door Siberië en Rusland heen, om zijn vrouw te
horen zeggen, toen hij de deur van zijn huisje opendeed: „Zo, ben je daar
weer?" Maar zijn drie kinderen wisten niet wie hij was.
Clausen legde de reis door de Sovjet-
Unie af met valse papieren en onder
voorwendsel, dat hij een Rus was, die
in Oost-Duitsland werk gi.ig zoeken.
Zijn vrouw was op de hoogte, da' haar
man de tocht naar het vaderland be
gonnen was, dat hij in 1914 verliet.
Clausen vertelde, dat hij in 1916 ge
vangen genomen was, na alle grote veld
slagen meegevochten te hebben. Met ve
le andere gevangenen werd hij direct
op transport gesteld naar Siberië.
Verschillende malen poogde Clausen
te ontsnappen. Eenmaal trachtte hij
vanuit Wladiwostok Japan te bereiken,
maar altijd werd bij door Russische
patrouilles opgevangen, die hem te
rugbrachten naar de mijnen.
Hij leerde vloeiend Russisch spre
ken en door zijn werkzaamheden op
het bureau van de kampcommissaris
kwam hij er achter, hoeveel Duitse
krijgsgevangenen uit de eerste we
reldoorlog in Siberië vastgehouden
werden.
Clausen, die van beroep eleclricien
is, vertelde dat in 1928 alle Duitse tech
nisch onderlegde krijgsgevangenen naar
Moskou gezonden werden voor een spe
ciale opleiding. Hij werd bruggebouwer
en bouwde in de loop van de jaren ver
schillende bruggen in alle delen van Si
berië. „Toen Hitler en Stalin het vriend
schapsverdrag sloten, werd dat dooi al
le Duitsers en Russen gevierd door
drie dagen vrijaf en twee pinten wod
ka". herinnerde Clausen zich met een
glimlach. „Maar toen Duitsland in 1941
de oorlog verklaarde aan de Sovjet-
Unie, was het weer uit met het goeds
leventje en werden we net zo behan
deld ais _".e nieuwe krijgsgevangenen, die
aankwamen. De Russische wachten wer
den toen weer verdubbeld."
Toen de oorlog afgelopen was, besloot
Clausen met ongeveer zestig kameraden
uit de eerste wereldoorlog weer een
ontsnappingspoging te wagen.
„We spraken allemaal vloeiend Rus
sisch en met vervalste papieren waar
op stond, dat we opdracht hadden ge
kregen als werkgroep naar Leningrad
te gaan, gingen we aan boord van een
goederentrein en na een maand sporen,
waarbij we zoveel mogelijk overstap
ten, om de Russen het spoor bijster te
doen worden, bereikten we Leningrad.
Daar moesten we verschillende malen
een poging opgeven om de Poolse grens
over te steken, maar tenslotte lukte het
en toen bereikten we weldra de grens
van Oost-Duitsland.
Daar we ook hier niemand vertrouw
den deden we ons steeds voor als Rus
sische arbeiders, die de opdracht ont
vangen hadden in Oost-Duitsland te
werken. In Berlijn besloten we uit el
kaar te gaan en nog steeds onder mijn
valse Russische naam Clausjow stak ik
heimelijk de grens tussen de Sovjetzone
cn de Britse zone over bij Liineburg.
Na dertig jaar krijgsgevangenschap was
ik es-idelijk wear in veiligheid."
J Vele-mensen hebben mooie en goede
plannen, doch slechts weinigen be
dsteden er ook hun goede uren aamj
hier in grove formulering geuit, wel
zeker: er zal, wanneer eenmaal de ver
hoging haar beslag krijgt, een stroom
van meningsverschillen voor de dag
komen. Niemand weet b.v. hoe groot
het aantal gevallen van inwoning is,
waarbij de verhuurder profiteert van de
huizennood en een te hoge huurprijs be
dingt, doch de inwoners niet durven
klagen uit vrees voor onaangenaamhe
den bij de samenwoning. Wanneer deze
ceihuurders de moed zouden hebben de
huur toch nog eens met 15 pCt. te ver
hogen. dan zal dit wellicht ook de huur.
ders de moed geven een ruzie te riske
ren. Ook behoeft men niet alleen te den
ken aan apert onrechtvaardige gevallen
er zijn daarnaast ook vele vermeende
onrechtvaardigheden, maar die zullen de
betrokkenen dan uitgezocht willen zien.
De Prijzencontróle kan er gelukkig mee
zijn!
Wat er nog over is van het Directo
raat kan, zo werd ons verzekerd, deze
affaire aan en misschien moet men ver
wachten, dat doorgaans een minzame
oplossing gekozen zal worden.
Dat wordt dus straks werk voor de
plaatselijke Prijzencommissies uit de
burgerij ze mogen zich al wel vast
schrap zetten, want al begint de deining
dan niet met Nieuwjaar, het uitstel zal
toch geen afstel betekenen.
Naar A.N.P.-Aneta uit Lake Success
verneemt, zal de Veiligheidsraad in zijn
vergadering van a.s. Vrijdagmiddag de
Indonesische kwestie bespreken. De
agenda voor deze vergadering vermeldt
n.l. als eerste punt: De Indonesische
kwestie speciaal rapport van de
UNCI aan de Veiligheidsraad over de
Ronde-Tafelconferentie.
Volgens het Amerikaanse blad „News
week" hebben verschillende vooraanstaan
de atoomgeleerden der V. S„ onder wie
Albert Einstein, een geheime bespreking
gehad in de universiteit van Princeton, om
de conclusies van de atoomexplosie in de
Sovjet-Unie te bespreken. Men zou het er
over eens zijn geworden, dat de Sovjet-
Unie reeds in 1947 een uraniumzuil moet
hebben gehad en spoedig daarna met de
vervaardiging van bommen was begonnen.
hooqte. Inqezonden mecedelinaen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents oer m.m.-hoogte.
De administratie behoud! zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opqave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRIJS 35 cents oer week.
f 1.52 Der maand, t 4-55 oer kwartaal
Vanmorgen zijn alle chauffeurs (134
in getal) van de Stadsreinigingsdienst
to Amsterdam in staking gegaan. Zij
wensen in een hogere loonklasse te
vallen, en zijn als gevolg van een ver
gadering, die de E.V.C. gisteravond
met hen heeft belegd, niet op hun
werk verschenen.
Het eerste gevolg van deze staking
voelen de Amsterdamse huisvrouwen,
die vandaag hun vuilnisbakken weer
vol moesten binnenhalen.
Terwijl de chauffeurs vanmorgen we
der vergaderden, zijn vertegenwoordi
gers van de Katholieke en de Christe
lijke Bond van Overheidspersoneel en
de Algemene Bond van Ambtenaren op
het Stadhuis bijeen gekomen, om met
de gemeentelijke instanties overleg te
plegen.
De regering heeft in de Tweede Ka
mer medegedeeld, dat zij thans over
zoveel scheepsruimte beschikt, dat. on
voorziene omstandigheden voorbehou
den, de terugkeer van militairen uit
Indonesië, vrij zeker geruime tjjd vóór
het einde van 1950 zal zijn voltooid.
In een nota naar aanleiding van het
verslag der Tweede Kamer betreffende
het wetsontwerp tot vaststelling van de
begroting voor 1950 van Binnenlandse
Zaken wordt medegedeeld, dat in ge
lijke mate als dit bij de Rijkspolitie het
geval zal zijn ook bij de gemeentelijke
politiecorpsen bezuiniging en inkrim
ping zullen plaats vinden.
Woensdagavond is op het station te
Krommenie een ernstig ongeluk ge
schied, waarvan de vader van pastoor
Schmidt het slachtoffer is geworden.
De heer H. Schmidt uit Alphen aan
de Rijn, die een bezoek had gebracht
aan zijn zoon, vertrok 's avonds 8.07 uur
v.eer uit Krommenie. Toen de trein
zich in beweging zette wilde de heer
Schmidt Sr. zich naar een andere coupé
begeven. Hij zag de coupédeur voor
een tussendeur aan met het noodlottige
gevolg dat hij uit de trein, die reeds
een vaart had van zestig kilometer
had, werd geslingerd. Spoorwegbe
ambten schoten ijlings toe en brachten
het slachtoffer terstond naar de pasto
rie, waar doktoren de zwaargewonde
de eerste hulp verleenden. Zijn toe
stand is zeer zorgwekkend door een
ernstige hersenschudding.
Een Amerikaans Superfort met 20 perso
nen aan boord wordt boven de Atlantische
Oceaan vermist. De laatste boodschap die
van het vliegtuig is opgevangen was de
radiomededeling dat de brandstof op was
en dat het vliegtuig bij de Bermuda-eilan
den in zee terecht was gekomen.
Het Superfort, een B-29. behoorde tot
een groep van zestien toestellen, die van de
luchtbasis van Riverside in Califomië op
weg was naar Engeland. Het vliegtuig was
reeds dicht bij het eindpunt van zijn non
stop-vlucht van Californië naar de Bermu
da-eilanden, een afstand van 3500 mijl. Van
verscheidene Amerikaanse bases zijn vlieg
tuigen opgestegen om naar het vermiste
vliegtuig te zoeken.
De gehele staf van de Tsjechoslowaakse
herstelbetalingscommissie in de Britse zone
van Duitsland, bestaande uit zeven man,
is, nadat hij hierom had verzocht, door
de Britse autoriteiten politiek asyl verleend.
„Het Zwarte Varken" in Berlijn is weer open. „Het Zwarte Varken" is een
halve eeuw lang de verzamelplaats geweest van dichters en musici in de Duitse
hoofdstad.
In December 1943 fring deze kunstenaarstaveerne in vlammen op. De
eigenaar, Leo Pauquet afkomstig uit een plaats aan de Duits-Belgische grens
is de schok nooit te boven gekomen, maar Leo junior, zijn zoon. heeft althans
ae naam van het eens befaamde etablissement aan het Berlijnse nachtleven
teruggegeven.
De jonge Pauquet heeft niet veel meer dan de naam van het goeie ouwe
„Schwarze Ferkel" geërfd. De brandbommen hebben alles vernietigd, ook de
muur met opschriften van onschatbare waarde in het handschrift van Brahms,
Gerhard Hauptmann, de Zweedse toneelschrijver Strindberg, Paul Hindemhh
en andere artisten uit een voorbij tijdperk.
Het oude „Zwarte Varken" ligtnog
steeds in puin in de schaduw van het
uitgebrande Rijksdaggebouw en een
steenworp ver van de Brandenburger
poort.
Maar in de Hardenbergstrasse, niet
ver uit de buurt heeft de jonge Pauquet
het bekende uithangbord weer opgehan
gen en huize Pauquet is, als van ouds,
het oord, waar literatoren en musici
zich komen spijzen en laven.
Nu zijn dat echter jonge en onbekende
artisten, die achter hun bier en hun
zuurkool de vragen van de dag be
spreken.
Niemand minder dan Strindberg heeft
het bescheiden restaurant een halve
eeuw geleden zijn naam gegeven.
Hij ontdekte het, toen hij op een avond
met vrienden na een wandeling over
Unter den Linden in het keizerlijke Ber
lijn naar een wijnhuis zocht.
Zij zagen deze taveerne, die zo volge
propt was met flessen en vaatjes, dat dé.
lichtstralen van binnen eigenaardige en
aanlokkelijke schaduwen naar buiten
deden treden.
Een oude Armeense wijnzak, opge
hangen aan kettingen en ratelend in de
wind, diende tot uithangbord. Het ding
leek in donker erg veel op een var
kenskop.
Strindberg stapte naar binnen en
doopte de herberg op staande voet „Da-s
Schwarze Ferkel". De naam sloeg in,
de kunstenaars voelden zich in het eet
huisje thuis en maakten het tot hun
stamkroeg.
Dat was het begin van de tijd, waarin
„Het Zwarte Varken" vel was van ge
zang en getwist en niet zelden van het
gekletter van de sabels van duelleren-
den.
Na de eerste wereldoorlog werd „Het
Zwarte Varken" bovendien een van de
geliefkoosde verzamelplaatsen van de
nieuwe democratische Rijksdag.
Volgens de Berlijners werden daar in
die dagen meer politieke meningsver
schillen beslecht achter een bokaal wijn
dan in de Rijksdag zelf.
Breitscheidt, Erzberger en Streseman
waren er stamgasten.
In de twintiger jaren werd het res
taurant een hoofdkwartier van de pers
en na de opkomst van Hitier heeft het
in een noodlottige nacht als zodanig een
bijzondere rol gespeeld.
Het was de nacht, waarin de Nazi's
het Rijksdaggebouw in brand staken,
de communisten van deze brandstich
ting beschuldigden en de Rijksdagbrand
gebruikten als een voorwendsel om alle
oppositiepartijen van de kaart te vegen.
In die nacht in 1933 holde een
verslaggever van een socialistisch blad
„Het Zwarte Varken" binnen en greep
de telefoon.
De jonge Pauquet weet het nog heel
goed.
„Hij vertelde zijn redactie", aldus
Pauquet, „dat de Nazis rond het bran
dende gebouw het praatje verspreiden,
dat een communist de brand had ge
sticht, maar dat dit ongetwijfeld gelogen
was, omdat wel op twaalf' plaatsen te
gelijk brand was uitgebroken en dus
onmogelijk één communist het kon heb
ben gedaan."
Er waren juist verschillende lieden
van de Gestapo in het restaurant", ver
telden Pauquet verder, „en ze probeer
den herrie te schoppen. Mijn vader
loodste ze naar buiten en we wisten de
journalist langs de achterdeur weg te
krijgen. Later hoorden we. dat de Nazi's
moeite hadden gedaan om hem te pak
ken te krijgen, maar zij hebben ons
niet lastig gevallen."
