rwi
VIJF EN TWINTIGSTE HEILIG JAAR MET
GROTE LUISTER GEOPEND
Tot hoofd en hart
de vrede voor Indonesië
bestendig zijn"
KERSTLIEDJE
Kerstmis
t. B.
Het weer
„Wie behouden wil, zal
steeds verliezen"
M
w~
HERDERS, waarom blijft gij buiten
staan gluren door de ruiten
naar het wonder in de stal?
Komt nader met Vertrouwen
om Van dichtbij te aanschouwen
God, de Schepper Van 't heelal,
die als een onmondig wicht
op wat stro te sluimeren ligt.
SCHRIJVEN VAN TRUMAN AAN Z.H. DE PAUS
VATICAAN AANVAARDT
RADIOZENDER
Z. H. Paus Pius en drie Kardinaal-Legaten
openen de H. Deuren der Basilieken
Klokken luidden in
feestelijk rhythme
ZATERDAG 24 DECEMBER 1949
73ste JAARGANG No. 24649
Op Maandag 26 December,
Tweede Kerstdag, zal ons
blad niet verschijnen.
DE DIRECTIE.
Ter gelegenheid van het
Kerstfeest
AAPPy G4PI5TMA5
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 24 December 1949.
TAe klokken van alle kerken van Rome hebben hei jube-
lend aan de klokken van Iialië doorgegeven, aan siad
en land en wereld: hei jaar van hei Jubileum, hei jaar van
de groie vergeving en de groie terugkeer, hei Heilig Jaar
1950 is begonnen.
Vandaag op Vigilie van Kerstmis heefi de iweehonderd-
zesiigsie opvolger van de Heilige Peirus, de Opperpriester
van de gehele Kerk, Patriarch van hei Westen, Primaat van
Italië, Bisschop van Rome, de roemvol regerende Eugenio
Pacelli, Paus Pius de twaalfde, omringd door hei Heilig
College van Kardinalen, door Patriarchen, Aartsbisschop
pen, Bisschoppen en Abten, door zijn nobile Anticamera
Secreia en door de vertegenwoordigers van vrijwel alle
landen der wereld, de Porta Santa van de Pairiarchale
Basiliek van San Pieiro in Vaiicano geopend en na hei
plechtig ,,Te Deum" te hebben ingezet, dat door de capella
poniificia en door de tienduizenden werd overgenomen in
een machtig en stralend dankgebed, is de Heilige Vader als
eerste binnengegaan in de hoge Basiliek, symbool van de
eenheid der Christenheid, die thans hei vijfentwintigste
Anno Santo mag zien, sinds Bonifacius VIII in 1300 hef
eerste Jubileumjaar afkondigde.
KERSTBOODSCHAP VAN H. Af. KONINGIN JULIANA
H. M. Koningin Juliana heefi Vrijdagavond voor de radio
de volgende Kerstboodschap uitgesproken:
Landgenoten,
Ik zou graag mei u samen een ogenblik van bezinning
hebben bij hei komende Kerstfeest want verleden jaar
was er oorlog, en dit jaar vrede voor ons in Indonesië. Moge
de vrede voor Indonesië bestendig zijn dat is ons aller
wens voor ons jong broederland.
De dag na Kerstmis zal een zeer bijzondere voor ons zijn,
want dan zal een eeuwenoude band van een ander, edeler
maaksel worden dan tevoren. In hei verleden zijn bij ons,
Nederlanders, aspiraties van velerlei soort werkzaam ge
weest in Indonesië. Eigenbelang en naastenliefde zonden
wij erheen. En zij, die hun beste krachten gaven en geven
voor dat land en dat volk, voelen zich soms onzeker, of er
thans dankbaar om voortzetting van hun levenswerk zal
worden gevraagd, of dat hef, met de ondank van de pas
mondig gewordene, zal worden terzijde geschoven. Toch
bouwt een samenleving altijd voort op het werk van hen,
die de ander en niet zichzelf, zochten, en die recht door zee
en moedig waren, want zij zijn steeds hei zout der aarde
gebleken, zelfs al scheen hei ook, dat hun werk vergeefs
was.
Al hei heden wordt verleden, schoon 't ons toegerekend
blijft, zegt de dichter. Maar we willen nu op dit moment
niet het oog op hel verleden richten, maar liever op de
waarden in de toekomst.
Zie koe de mens, van God bemind,
Zijn Meester als zijn dienstknecht vindt.
Van alle schittering ontdaan
Om ons in ootmoed voor te gaan.
Een kind, een klein vraag-ogend wicht,
Voor wie de macht der groten zwicht.
Geen boeken leerden zulk een deugd
Waarin de hemel neemt zijn vreugd.
God Zelve kwam, Die gij hier vindt,
O kniel voor Hem en wordt weer kind.
Jacques Benoit
O
BUREAUX: SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postairo 143480
Bijkantoor Beverwijk Stumohlusstt 45. lel. 3998
Voor klachten over de bezorging na 5.30
uur 's avonds 21544
Directeur: J. W Boerrigter
Hoofdredacteur: Drs. H. W M. van Run.
Wnd. hoofdredacteur) W. Severin.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter-
hooate. Ingezonden mededelinaen dubbel
tarief. Omroepers 16 cents per m.m -hooote
De administratie behoudt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRUS 35 cents per week.
f 1i2 oer maand, f 4.55 per kwartaal
Zo lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon
heeft gegeven, opdat allen, die in
Hem geloven, niet verloren zouden
gaan, maar het eeuwig leven bezitten.
Want God heeft Zijn Zoon in de wereld
gezonden, niet om haar te oordelen,
maar opdat zij door Hem gered worde
(Jo. 3. 16-17).
In onze snel levende, moderne tijd
lijkt het zo lang geleden, dat, in alle
gelovige eenvoud, het grootste deel van
het mensdom het Kerstfeest vereenzel
vigde met vrede, gerechtigheid en lief
de. De engelenzang van Bethlehem:
„Vrede op aarde" cn de aandachtige
verering van het Goddelijk Kind in de
kribbe stemden tot stille ontroering en
dankbaarheid om de grote gave van de
Kerstvrede.
Maar in onze tijd, die vol is van de
dreiging van een nieuwe wereldoorlog,
die de strijd om het bestaan met de dag
zwaarder en zorglijker ziet worden, in
onze tijd, waarin de harten der mensen
steeds verder van elkander verwijderd
raken en de. naastenliefde geen plaats
meer vindt, voelt menigeen de Kerst
belofte van vrede, gerechtigheid en lief
de aan als een onwerkelijkheid, als een
bittere spot. als lege woorden zonder
inhoud. Zelfs de besten onder ons raken
soms het spoor bijster bij de beschou
wing van de tegenwoordige toestand
van de wereld, die zo weinig gemeen
heeft met de leer van het Christendom.
De harde, koude werkelijkheid van de
moderne samenleving schijnt Gods eigen
woorden over de verlossende komst van
het Kerstkind te logenstraffen. Het is
daarom goed ons in deze heilige dagen
rekenschap te geven van het feit, dat
de nood van 'de tijd niet kan benaderd
worden met een min of meer vage. sen
timentele beleving van het Kerstfeest,
maar dat wij integendeel ons behoren
te bezinnen op de echte, diepe beteke
nis van Christus' Geboorte, die in de
volle zin van het woord de grootste en
belangrijkste van alle wereldhervormin
gen is.
Kerstmis is het begin van de redding
der wereld. God heeft Zijn Zoon in de
wereld gezonden niet om haar te oor
delen, maar opdat zij door Hem gered
worde, schrijft Sint Jan. De tweede Per
soon der Allerheiligste Drievuldigheid
is mens geworden om het Godsrijk op
aarde te stichten en aan Zijn Kerk de
opdracht te geven Zijn verlossingswerk
voort te zetten. Gods heilsplan, Zijn
tweede Schepping: de bovennatuurlijke
orde der genade en de sacramentele rijk
dom van Zijn Kerk voeren daarom tot
aan het einde der dagen een onafgebro
ken strijd tegen het kwaad, om zoveel
mogelijk zielen te winnen voor hun
eeuwige bestemming.
Wanneer wij echter bedenken, dat het
christendom, ondanks zijn goddelijke
oorsprong en goddelijke macht, na wel
haast twintig eeuwen werken niet in
staat is geweest het mensdom zózeer ten
goede te beïnvloeden, dat de nameloze
ellende, die wij b.v. tijdens onze gene
ratie moeten beleven, had kunnen voor
komen worden, of liever nog: ondenk
baar had moeten zijn, dan rijst onwille
keurig de vraag, pf alle verwachtingen,
die wij er op hebben gebouwd, wel ge
motiveerd zijn. Is Christus' Rijk wer
kelijk een rijk van vrede, gerechtigheid
en liefde? Is Zijn leer werkelijk in staat
redding aan de wereld te brengen?
De eventuele twijfel, die uit deze
vragen blijkt, vindt zijn oorsprong in
een essentiële miskenning van het
wezen, de natuur van Gods heilsplan.
Het christendom i s geen middel om het
leven op aarde gemakkelijk en aange
naam te maken. Zelfs al zou het inder
daad het hele mensdom er toe hebben
gebracht met vereende krachten de
gunstigste levensomstandigheden te ver
wezenlijken, zodat er geen armoede,
geen onrecht, geen oorlog zou te vrezen
zijn, dan nog moet men zeggen, dat dit
niet de wezenlijke taak en zending van
het christendom is. Oorsprong en doel
van het christendom liggen niet in deze
wereld. Zij gaan beide oneindig ver
boven alle menselijke mogelijkheden
uit. Het christendom wil de mensheid
leiden naar haar eeuwige,- bovennatuur
lijke bestemming; haar terug voeren
naar haar goddelijke oorsprong. Chris
tus' taak ten opzichte van de mensheid
is niet volbracht met Zijn Verrijzenis.
Zo is ook de taak van het christendom
niet beperkt tot het leven hier op aarde.
Het wezen van Gods heilsplannen ligt
in hun eeuwigheidsperspectieven. Én
daarin alleen vinden wij de enig-bevre
digende oplossing van alle problemen.
Willen wij het mysterie van Kerst
mis in zijn wezen benaderen,
dan moeten wij doordenken van
de kribbe naar het kruis; van het krufs
naar de Verrijzenis en het Godsrijk op
aarde en vandaar naar het laatste oor
deel, dat eerst de g'orierijke bekroning
van Jesus' gehele Verlossingswerk zal
brengen.
De liturgie van de Advent wijst duide
lijk in die richting. Een tweevoudige ver
wachting wordt ons daar voorgehouden.
Voorop staat natuurlijk de onmiddellijke
voorbereiding op Christus' geboorte.
Maar daarachter klinkt telkens door de
hoop op de voltooiing der tweede Schep
ping; de definitieve vestiging van het
universele Koningschap van Christus n
het eeuwigdurende Rijk Gods, dat een
aanvang zal nemen door de tweede komst
van Christus, de terugkeer van het Kind
van Bethlehem, maar dan als Rechter
van levenden en doden. Dit is de reden,
waarom het Evangelie van de eerste
Zondag in de Advent van het einde de-
wereld spreekt. .,Als gij deze dingen ziet
gebeuren, weet dan dat het Rijk Gods
nabij is." Zo leren wij al aanstonds de
geboorte van de Zaligmaker zien in Het
juiste licht. En in de Kerstnacht zelf ho
ren wij: „De genade van Godvoedt
ons op omde zalige hoop te verwach
ten .en de openbaring der glorie van onze
grote God en Zaligmaker, Christus
Jesus" (Tit. 2.11.). Als Christus later in
zijn openbaar leven Zelf Zijn onderrich
ting begint, dan staat daarbij steeds
voorop, dat ons hele leven één, ononder
broken Adventtijd moet zijn als voorbe
reiding op Zijn tweede komst.
Dit is de ware zin. het wezen van het
Christendom en de diepe betekenis van
het Kerstfeest: ons zonder omwegen de
volle waarheid te onthullen omtrent ons
eigen levensdoel en de bestemming van
de" wereld. Ons leven loopt onontkoom
baar uit, hetzij op ons eeuwig heil. hetzij
op onze eeuwige verwerping. Zo ste't de
kribbe ons voor de onvermijdelijke
keuze, die Christus later als een voor
spelling van het komende, onverbidde
lijke oordeel zal uitspreken: Wie niet
^6 T o[fjK\Öió^r 1
vóór Mij is, is tegen Mij. En wie tegen
Christus is. mist het doel van zijn be
staan.
Wanneer wij eenmaal onze eeuwig
heidsbestemming als de enige norm van
ons leven hebben leren inzien, dan volgt
daar onmiddellijk uit het Betrekke
lijke van elke aardse situatie. Dan
moeten wij ook de moed hebben de strikt
logische conclusie te aanvaarden, dat
b.v. airmoede en rijkdom, geluk en leed,
vrede en oorlog op deze aarde eigenlijk
van geen belang zijn en dat zowel het
goede als het kwade met betrekking tot
ons uiteindelijk lot beide een beproeving
kunnen zijn. Het enig belangrijke is
onze juiste keuze to.v. God. Omdat
daarvan alleen onze eeuwigheid afhangt.
Het Christendom schenkt geen garantie
voor een prettig en geriefelijk leven.
Zonder ons bestaan hier op aarde te
verwaarlozen, integendeel: al het wer
kelijk goede dezer aarde mogen wij ge
rust dankbaar genieten houdt het zijn
voornaamste aandacht op de eeuwigheid
gericht, omdat deze het enige is, wat
nooit voorbijgaat. Christus eist van ons
allen „heilig te zijn zoals Ziin Vader in
de hemel heilig is" Dit gebod kunnen
wij niet vervullen zonder een onophou
delijke strijd van iedere dag en ieder
uur over het volledige terrein van het
leven, zonder een radicale afkeer van de
zonde, ofschoon wij leven in een wereld,
die voor het grootste gedeelte gebouwd
ts op medeplichtigheid aan de zonde.
Maar daartegenover staat de met god
delijke onfeilbaarheid gegeven belofte,
dat alle lijden van deze aarde blijvend
ten goede zal keren.
Door bet licht van de Kerstnacht is
alle twijfel over het geheim van het
leven opgelost. Sinds Christus' geboorte
leven wij in de zekere hoop op Zijn
tweede komst. Dan zullen alle eeuwige
plannen van God met de mens tot in de
kleinste bijzonderheden in vervulling
gaan. Geloof en hoop vormen de grond
slag, waarop wij ons bestaan hier op
aarde moeten funderen. „God heeft Zijn
eniggeboren Zoon gegeven, opdat allen,
die in Hem geloven, het eeuwige leven
zullen bezitten".
Zo wijst de kribbe van Bethlehem
over het voorlopige leven op aarde heen
naar het einddoel van iedere mens: de
eeuwigheid. Dat is de werkelijkheid van
ons leven, dat wij daarheen op weg
zijn en iedere seconde het oordeel nader
komen-
Daartegenover staat echter het diep
tragische woord van Sint Jan: Het Licht
is in de wereld gekomen, maar de men
sen beminden de duisternis meer dan
het Licht. (Jo. 3.19). Voor dit ondoor
grondelijk geheim, deze tragedie van mis
kende, goddelijke liefde kunnen wij al
leen in alle nederigheid het hoofd bui
gen en ons voor de kribbe eerlijk en
oprecht trachten te bezinnen op onze
eigen houding.
Want allen, dus ook wij, zullen een
maal de Mensenzoon zien komen op de
wolken des hemels met grote macht en
majesteit, om levenden en doden tc oor
delen. Moge Gods genade onze overwe
ging van het Kerstmysterie zegenen en
ons het ware. bevrijdende inzicht schen.
ken in het doel van ons leven. Dan zal
dit Kerstfeest een waarlijk „Zalig Kerst
feest" zijn, dat voortaan aan ons leven
de juiste richting geeft.
Ter gelegenheid van het Kerstfeest
hebben President Truman en Z. H. de
Paus een Kerstboodschap uitgewisseld.
De brief van de President werd gisteren
door diens persoonlijke vertegenwoor
diger bü het Vaticaan, Myron Taylor,
aan de H. Vader overhandigd.
In zijn boodschap zegt de President
o.m.: „De roep: Vrede op aarde aan de
mensen van goeden wiL heeft door de
eeuwen heen geklonken en richting ge
geven aan de gedachten en handelingen
van elk menselijk wezen, dat leeft in
overeenstemming met de Goddelijke be
doelingen."
„Indachtig het christelijk erfdeel en de
zedenlessen, die alleen kunnen leiden tot
het goede en ware, zowel in de levens
van de gemeenschap der volkeren als in
de levens der afzonderlijke mensen,
wijdt Amerika zich met vreugde op
nieuw aan de pogingen een vredelieven
de en voortschrijdende wereldorde te
scheppen."
In zijn antwoord zegt de H. Vader
o.m.:
Wij hebben zojuist Uw vriendelijke
brief ontvangen, Ons persoonlijk door
Myron C. Taylor overhandigd. Terwijl
Wij opnieuw Uw gewaardeerde persoon
lijke vertegenwoordiger hartelijk wel
kom heten, haasten Wij Ons Onze waar
dering uit te spreken voor de nobele
sentimenten, die Uw Kerstboodschap
hebben geïnspireerd.
Uwe Excellentie sprak over de grote
weldaden, waarmee door de zending van
de Goddelijke Verlosser een begin is ge
maakt.
Inderdaad, de redding zal niet komen
voordat de mensheid, inspiratie puttend
uit de leer en voorbeelden van Christus,
tot de erkenning komt, dat alle mensen
kinderen zijn van één Vader, en dat ze
in de hemel bestemd zijn ware broeders
te worden in vereniging met Zijn Godde
lijke Zoon, die Hij heeft gezonden als
Verlosser van allen.
Slechts deze broederschap geeft de
mens, met de hoogste zin van persoon
lijke waardigheid, een verzekering van
de ware gelijkheid, noodzakelijk als een
basis voor rechtvaardigheid.
Verwachting tot Zondagavond:
Nevelig of mistig, overwegend
droog weer met plaatselijk enkele
tijdelijke opklaringen. In de kustpro
vincies zwakke tot matige wind tus
sen Zuid-West en Zuid, elders meest
zwakke wind uit Zuidelijke richtin
gen. Iets kouder.
Zondag: Zon: 8.4816.32; Maan:
12.15—23.15.
Maandag: Zon: 8.4816.33; Maan:
op 12.25.
Dinsdag:
12.34—0.26.
Zon: 8.4816.34; Maan:
III lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllll
Door Radio Anno Santo is bericht
ontvangen uit Rome, dat de Vaticaanse
autoriteiten thans het definitieve be
sluit hebben kunnen nemen de het
Vaticaan aangeboden radiozender, in
dankbaarheid te aanvaarden.
Het Vaticaan heeft van de Stichting
een nauwkeurige opgave ontvangen van
de technische bijzonderheden van een
bepaald type 100 Kw. zender. Uiteraard
heeft het Vaticaan dit type zorgvuldig
moeten bestuderen, met name in ver
band met de vraag of het paste in het
geheel van de Vaticaanse plannen. Dit
verklaart, waarom deze definitieve aan
vaarding zo lang is uitgebleven.
De zeer grote waardering van Vati
caanse zijde voor het Nederlandse initia
tief komt wel in zeer helder licht te
staan door een verklaring van Monseig
neur Pignedoli, secretaris van het Cen
traal Comité voor het H. Jaar. dat het
Nederlandse initiatief de H. Vader hel
vertrouwen heeft gegeven, nodig om de
grootste plannen met Radio Vaticana
goed te keuren.
Advertentie
HU!54
j Waak er voor, dat de kleine zot-
\^gert u niet klein maken.
weer geleid door een Hogere Leiding.
Laten wij eens bedenken, wat een
kleine visjes wij zijn in de grote stroom
der historie, zwemmend stroom op. of
stroom af, maar vaag beseffend wat de
school, waartoe wij behoren, gaat doen.
En buiten de wil van deze Hogere Lei
ding gaat er toch niet ook maar één
mensheid is zich altijd sterker bewust
van deze kleinste visjes verloren De
van de nood dan van de liefde tot Hem,
die nog steeds de Behoeder is van de
mens.
Ook is de strijd op aarde Hem liever
dan de strijd tegen deze strijd door
Christus te verlangen in zijn leven. En
wat tot een volkomen redding van de
wereld zou moeten voeren, wordt hul
peloos vermeden en verzwegen, en naar
de binnenkamer van onze ontoereikend
heid verbannen. Hoe zouden wij de we
reld kunnen redden?
Zeker niet op de talloos vele manie
ren van mensen en door mensen. Daar
om is Kerstfeest nooit het werkelijke
Kerstfeest, maar wel een droom van een
droom, die wij ons zo graag zouden ver
werkelijken in een „Vrede op aarde".
En we verlangen er naar. dat het ons
de kracht moge schenken, onszelf te
geven aan Hem, die door ons de wereld
zal verheffen uit nood en verderf, tot
een wereld waar de mens zichzelf in
zal vinden, en geven aan allen.
Wjj hebben allen de langs demo
cratische weg tot stand gekomen be
sluiten te aanvaarden. Onverschillig
of gij van oordeel zijt, dat Indonesië
al lang, of nog lang niet, rijp is voor
zijn onafhankelijkheid, en hoe be
zorgd en zwaar uw hart ook is: Ik
zou willen zeggen, in heilige ernst,
en een beroep doende op uw diepe
welwillendheid jegens ^Indonesië:
Wanneer de Nederlanders eerlijk dit
spel, volgens de nieuwe regels, spe
len, zullen zij in Indonesië welkome
gasten zijn.
Wij weten: Wie behouden wil, zal
steeds verliezen, en wie bereid is te ver
liezen, zal behouden, ook al behoudt hij
iets heel anders, dan hij zich oorspron
kelijk had voorgesteld zoals nu inder
daad gebeurt. Bijvoorbeeld het groeiend
vertrouwen, dat een mondig wordende
samenleving ons geeft veelal daar,
waar het de laatste jaren zo jammerlijk
ontbroken heeft. De onderlinge vriend
schap der beide volken is immers, hoe
wel soms slapend, toch levend geble
ven, en kan nu tot nieuw leven gewekt
worden. Laten wij bij dag en nacht
klaar staan tot helpen, wanneer wij er
om gevraagd worden.
Bij deze souvereiniteitsoverdracht la
ten wij iets los en zij ontvangen iets,
namelijk onze erkenning van wat ieder
volk immers met zijn diepste wezen
wenst en immers ook door geen Neder
lander een ander in wezen wordt mis
gund. En omdat het nu Kerstmis is, en
ik' dus, met u sprekende, de dingen
graag wil bezien in hoger licht, moge
ik hier de wens ja, de zekerheid
hardop uitspreken, dat het. voor de
meesten van ons, in ons hart een gul
er. vrijwillig afstaan zal zijn. Wij, voor
ons, moeten de dingen op lange termijn
kunnen zien, en, met de souvereiniteit,
ook ons vertrouwen schenken, en onze
vriendschap, zoals een meer ervaren en
hulpvaardige broer.
Als wij, Nederlanders, ons op
Kerstmis met de Joodse herders, de
Wijzen uit het Oosten, en ontelbare
anderen, scharen om het Kribje in
Bethlehem, dan klinkt nog de weer
klank van „Ere zij God in den hoge,
vrede op aarde, in de mensen een
welbehagen." En die kan Weer aan
zwellen tot een machtig geluid, ge
dragen door de gehele mensheid, nog
niet nu, maar geleidelijk steeds
meer, in groeiende broederschap. En
wij mogen dit inzetten, voor zover
wij, elk voor onszelf, wijs zijn en
van goeden wille, wetende, dat aan
de overzijde, in Indonesië, gelijk
gestemden opstaan.
Maar vóór wij dit beginnen, doen we
goed, deze laatste dagen vóór de grote
stap gedaan wordt, in onszelf te keren
en stil te worden. Wij, die gewend wa
ren leiding te geven, worden tenslotte
Nog lag de duisternis vanmorgen over
de zeven heuvelen der stad, toen zich
reeds de eerste pelgrims en Romeinen
op het Sint Pietersplein begonnen te
verzamelen. Veel later, toen het uur van
de plechtigheid begon te naderen, ver
drongen zich binnen de wijde armen
van Bernini's kolonnades de ontelbaren
van alle volken en talen in een immense
kolkende zee van rumoerende, pratende,
bidende en zingende mensen, terwijl de
brede rivier van de Via della Conciüa-
zione, maar steeds nieuwe mensengol-
ven bleef aanvoeren.
De duizenden weten, dat zij slechts een
glimp zullen kunnen opvangen van wat
er straks gaat gebeuren. Het gezicht op
wat er zich in de wijde portico zal af
spelen, wordt bijna volledig belemmerd
door de zware brede zuilen en ze zullen
nauwelijks iets zien van de triomfale
Pausstoet. Maar toch zullen ze deelne
men aan de opening van de Heilige Deur
en daarmee van het Heilig Jaar, want
de grote luidspreker overal op het
plein zullen ben alles woord voor woord
laten volgen. En in een enorm koor
zullen ze straks het „Te Deum" zingen,
dat de Paus zal aanheffen. En later
zullen ook zij binnengaan door de Hei
lige Deur, de eersten van de millioenen,
die na hen zullen komen in onafzien
bare nimmer aflatende rijen van de
ochtend tot de avond, twaalf maanden
lang. Soms wordt er bijna gevochten
om- de mooiste plaatsen. De carabinieri
hebben de grootste moeite om de men
senvloed binnen de dijken te houden. En
overal staan de vrouwen met hun zwarte
hoofddoeken: ontelhare weesgegroeten
prevelen en murmeren zij, dan weer
praten zij op dezelfde toon met hun
buurvrouwen of schiet hun stem opeens
uit in fel debat.
Alles is in afwachting en de span
ning stijgt tot haar hoogtepunt wan
neer uit de zware klok veui de Sint
Pieter de donkere tonen vallen, die het
uur aankondigen, waarop de plechtig
heid zal beginnen. Een stem door de
luidspreker deelt mee. dat de Heilige
Vader zich van zijn particuliere vertrek
ken heeft begeven naar de Aula dei
Paramenti, waar hij zich in de zware
plechtgewaden hult in tegenwoordigheid
van het Heilig Congres van Kardinalen,
d.e de witte koorkappen en dalmatie-
ken en de witte mijters dragen. Hoe Hij
zic.i daarna, voorafgegaan door de plech
tige cortege, begeeft naar de Sixtijnse
..apel om het Allerheiligst Sacrament te
aanbidden. Een erewacht van de gees
telijkheid van alle kerken van Rome,
van de nationale priestercolleges en van
alle kloosterordes heeft zich inmiddels
opgesteld langs de weg, die de stoet aan
stonds gaat volgen door het Vaticaans
Paleis: door de Sala Ducale. de Sala
Regia. de brede Scala Regia af tot aan
de ingang van de Portico van de Sint
Pieter. En dan. nadat het „Veni Creator"
door de Paus is aangeheven, begeeft zich
de stoet van Prinsen der Kerk, die
allen kaarsen in de hand dragen, op
weg. voorafgegaan door het Pauselijk
Kruis, dat wordt gedragen door een
Auditeur van de Heilige Roomse Rota.
Binnen enkele ogenblikken zal de
Heilige Vader in de Portico zijn.
(Vervolg op pag. 7)
SaNBZ w -S=
