WAARHEEN MET DIE LEGE HUIZEN?
Groeten uit Hilversum
Na 20 jaar schreeuwend tekort en VERBAZ,"G BIJ 0UDEREN
samenwoning als in 1920
Bloemlust" en „Keukenhof1
KLOOTS
Hoe spelen de R.K. clubs?
Heerlijk Helpen
LAXEER-AKKERTJES
In 1930 vroegen de Haarlemmers zich af:
Heimwee bij jongeren
Mooie objecten voor onpersoonlijke reclame,
maar bloembollencomité houdt zich afzijdig
Drie uren vrolijkheid en muzikale show
RADIO
Snuif en wrijf
Ernstige aanrijding
Het gas- en waterbedrijf
HOUDT UITVERKOOP
In één woord'N SUCCES
DINSDAG 17 JANUARI 1950
PAGINA 2
Wii lilden kou wii VriP7Pn Hnnri In 1930 verklaarde de heer Fibbe: „De
"JUC" WIJ Vliezen DOOD, hogere huren der leegstaande percelen
verlos ons van de wonin&rnood z«n thans over het algemeen verlaagd.
Waarom bleven de huizen
onbewoond?
In 't verleden ligt het
heden
99
C.B.C. houdt zich stil
de zacht en toch 10 snel werkende
te gen v ersiopping
99
99
Slechts 53
JBJDS
SOLISTEN-CONCOU RS
Bond van Haarlemse
Muziekverenigingen
KLEEDHUIS AANBE
STEED
Lasser door vallende
stenen getroffen
Door locomotief aangereden
25-jarig jubileum
Op de Raamsingel
Successen voor „St.
Caecilia"
Het orgel in het Concert
gebouw
Burgerlijke Stand
BLOEMENDAAL
Plannen voor nieuui
filtergebouw
MATRASSEN
HAARL. MATRASSENHUIS
H. DE GRAAFT
De 500komt
Prachtige Kamgaren Cosluums
in alle dessins ook buikmaien
van
108.— 98.75
bnp. Egyptische linnen dames-
en herenregenjassen
van 6SL&Ö
Winterjassen va.nJ39r90'- -S9.50
69.50 - 49.50
Herenjekkers, pracht kwaliteit
- 59.50
Gabardines van _2£v5Ö"~- 69.50
KI. Houtstr. 2 A (vlak b/d Anegang), Tel. 20092
WASSERIJ DUYN
SPEELTUIN AAN
SCHOTERSINGEL
„WH bonwen! Dat was het parool van vele grondbezitters en bouwonderne
mers. die de laatste jaren dan ook wel bewezen hebben te kunnen bouwen.
Rondom Haarlem werd de ene straat na de andere geprojecteerd, waarna weer
spoedig met de bouw van grote woningcomplexen begonnen werd. Het was no
dig. merkte men op.
Inderdaad is het nog pas tien jaar geleden, dat we geteisterd werden door
woningnood, dat we heel vanzelfsprekend sleutelgeld betaalden en met meer
families in één huis woonden."
Zo schreven wH in onze courant in het jaar 1930, tien jaar na de ernstige
woningnood waarmede ook ons land in 1920 te kampen had. De eerste wereld
oorlog had onze landje niet direct aangetast, maar indirect moest het toch de
gevolgen daarvan ondervinden en zo waren de twintiger jaren ook vele jongeren
een strijd om een eigen huis te bemachtigen en werd ook in die dagen de be
tekenis van „een dak boven je hoofd hebben" ten volle begrepen.
1 u"° uc wumngiiuuu In vele gevallen zijn de eigenaars tot
verlaging overgegaan, omdat zij de kans
niet wilden lopen met lege woningen te
blijven zitten.
De bewoners riskeren graag de ver
huiskosten, omdat zij die spoedig genoeg
kunnen inhalen door de mindere huur,
die zij in het nieuwe pand moeten op
brengen. Van de andere kant zön er
bijv. de Kleverpark-percelen, die een
te hoge huurwaarde hadden. Het be
treft hier woningen, welke in oorlogs
tijd, dus tegen dure prijs gebouwd zijn.
Zo'n huurprijs is in de huidige tijd niet
meer te verkrijgen en de eigenaar moet
belaas de strop dragen".
Een andere reden voor het onbe
woond raken van huizen ging de
twintig jaar jongere heer Fibbe toen
voort is te vinden in de zgn. dubbel-
bewoning. Werklozen of minder-verdie-
nenden valt het soms moeilijk een vol
ledige huur te betalen en dan trekken
enkele gezinnen bij elkaar om gezamen
lijk elkanders lasten te verlichten.
Daardoor komen ook weer woningen
leeg.
Voor oud en jong zijn de dertiger
jaren eigenlijk een sprookje gewor
den. De ouderen denken er met ver
bazing aan terug, hoe het mogelijk
was, dat in onze mooie stad aan het
Spaarne honderden huizen leeg
stonden en gelaten op een bewoner
wachtten. Bij de jongeren is het
vooral heimwee naar die dagen,
toen het schijnbaar alles goud was,
wat er blonk op het gebied van wo
ningen.
Het is ongetwijfeld voor de lezer
interessant van bijgaand artikel,
dat handelt over twee volkomen te
gengesteldeproblemen betreffende de
woningvoorziening, kennis te nemen.
Wij hebben de heer Henk Fibbe, on
der meer makelaar voor het gemeen
telijk huisvestingbureau, met wie wij
reeds in 1930 een onderhoud moch
ten hebben, na twintig jaar weer
geïnterviewd.
De lezer trekke zelf zijn conclusies.
„Van die gedwongen huurverlagingen
in 1930," verklaarde hij, „zijn vele eige
naars nu nog de dupe, want de huur
waarde was destijds te laag en wegens
de huurstop mocht er niet meer ge
vraagd worden, toen er alle aanleiding
voor was. Hier en daar werd wel een
correctie aangebracht in verband met
soortgelijke percelen, maar over het al
gemeen hebben de eigenaars maar een
korte tijd rustig plezier van hun bezit
gehad."
„Hoe zit het met uw bordjes Te
Huur?"
„En paar honderd liggen er opgesla
gen in een pakhuis en ze zullen er
nog wel tien of vijftien jaar blijven
liggen. Alleen het bordje Te Koop doet
nu en dan dienst. Oude percelen bren
gen niet veel meer op dan de waarde
m 1940 en alleen als een huis vrij komt
en verkocht wordt, dan kan er wel
eens het dubbele van gemaakt wor
den."
Een plaatje uit 1930. De bordjes spre
ken hier in de Tetterodestraat duide
lijke taal en vragen om geen nader
commentaar.
tn 1940 tien jaar na deze huizen
krach was het bouwen al vrijwel op
gehouden. Men kon nog wel een huis
huren in verschillende wijken, maar
overvloed was er toch eigenlijk niet
meer. In dat jaar bedroeg de woning
voorraad 39359 tegenover bijv. in 1934
33116, of ruim 6000 meer, dat is ruim
duizend per jaar. Van deze deden 21000
een huur beneden ƒ7.— per week.
In de gemeentelijke gegevens over
1941 komen geen officiële cijfers meer huis in te richten of een zeker
over deze woningvoorraad voor. nieuwe woningen geldende vrij
„Samenwonen bleek in 1930 het geval
te zijn om economische redenen. Nu van
wege het gebrek aan huizen. Maar hoe
staat de zaak er over tien jaar voor?"
„Het is best mogelijk, dat velen straks
niet in staat zullen zijn een compleet
voor
hoge
Het ging dus allemaal prachtig, er huur te betalen. Maar jamoet een
Geen wonder, dat in die jaren ook
de woningnood het gesprek was van de
dag. De humorist en caricaturist von
den daarin stof genoeg om hun publiek
er mee bezig te houden, maar bij alles
kwam toch steeds weer naar voren,
hoe groot de nood was. In die jaren
«prak het bekende revueliedje boek
delen en er waren er maar weinigen,
die het refreintje niet kenden:
Wij lijden kou, wij vriezen dood,
Verlos ons van de woningnood.
Die jaren na de eerste wereldoorlog
vertonen in velerlei opzicht eenzelfde
rfeeeld als in onze dagen. Toen zo le-
TBen wij waren het houten noodwo-
.ningen, die op verschillende plaatsen in
de stad in elkaar werden gezet en
waar dan op een paar vierkante meter
een gezin met zes of acht kinderen
leefde. De grachten werden verkleind
door rijen woonschepen. Men schreeuw
de om huizen en nauwelijks waren de
economische toestanden enigszins ge
wijzigd, of een leger grondwerkers,
timmerlieden, metselaars enz. ging aan
de slag, waardoor in korte tijd ver
schillende nieuwe wijken werden vol
gebouwd. Men kon gemakkelijk hypo
theek krijgen en verkocht of verhuur
de de huizen reeds vóór ze waren af
gebouwd. Het kwam er zelfs dikwijls
niet zo precies op aan, zolang de vraag
verreweg bleef toenemen.
Maar in 1930 plofte het gouden kalf
in elkaar. Er was geen woningnood
meer, maar wel bouwersnood. Bijna in
alle straten kwamen huizen leeg te
staan. Men duizelde van de bordjes
„Te Huur" of „Te Koop".
De voorbijganger werd gedwongen
de adressen van alle makelaars in
de stad te lezen. Het uithangbordje
werd zelfs origineel en artistiek ver
zorgd om maar op te vallen.
In die dagen van 1930 maakte onze
redacteur een speurtocht door Haarlem
en omgeving om eens poolshoogte te
nemen. Hij constateerde het volgende:
Aan de Mesdaglaan en Jan Steen
laan stonden hele blokken leeg, terwijl
aan de overkant van deze woningen op
een groot grasveld een groot bord
stond „Vestigt u te Haarlem. Bouw
terrein te koop".
In het Kleverpark hadden de oudere
■traten het meest te lijden van het te
veel aan woongelegenheid. In de Ael-
bersbergstraat en in de Tetterodestraat
kon men te kust en te keur gaan wo
nen. In de Sinneveltstraat en Wetering
straat stonden bijna honderd nieuwe
huizen leeg, wachtend op een huurder.
In Heemstede was het vooral de Nar-
eissenlaan, die troosteloos verlaten
bleef. Eén huis was gezellig met gor
dijntjes aangekleed. In het Kinheim-
park te Bloemendaal kon men rustig
uitzoeken. Nieuwe villa's op de Bloe-
mendaalseweg bleven onbewoond.
Hoe kwam het nu, dat zoveel huizen
leeg stonden? In het algemeen gold hier
de oude kwestie van vraag en aanbod.
Er was maar „raak gebouwd". Men
leefde bovendien in de crisis, die na de
beurskrach te New York ook ons land
teisterde. Dure percelen werden ont
ruimd door de bewoners, die een goed
koper onderdak zochten en vonden.
Over deze en andere aangelegenheden
heeft onze redactie toen de mening ge
vraagd van een deskundige, de make
laar Henk Fibbe, die wij uit curiositeit
ook nti weer geïnterviewd hebben,
waarover straks.
was niet meer te veel en er was ook
niet te .weinig. Maar toen begon de
crisis al spoedig. Er werd ipet meer
gebouwd of hersteld en er .vielen wo
ningen aan bombardementen. Maar de
bevolking groeide om onmiddellijk na
de oorlog zeer belangrijk te stijgen.
Men herinnert zich deze misère nog
wel, zodat het geen zin heeft daar die
per op in te gaan.
Glimlachend las de heer Fibbe zijn re
laas uit 1930. Opnieuw stelden wij hem
enige vragen.
makelaar daar nu antwoord op geven?
„Gesteld eens, dat Haarlem in steeds
sneller tempo arbeiderswoningen gaat
bouwen en dat Beverwijk en Velsen,
waar het einde van de industriemogelijk
heden nog lang niet te zien is, hetzelfde
gaan doen. Zullen we dan de figuur niet
krijgen, dat hier huizen leeg komen, om
dat men liever dichter bij zijn werk
woont?"
„U praat dus al 'n jaar of vijftien ver
der," antwoordde de heer Fibbe. „Haar
lem is als woonstad altijd in trek ge
weest om zijn mooie omgeving en zijn
goede bouw. De industrie mag hier na
tuurlijk niet verwaarloosd worden, om
dat de combinatie woon- en werkstad
het aantrekkelijkst is."
,Wat denkt u, dat er over een jaar of
Drie, vier en soms vijf naamplaatjes ^jgn met slecht gebouwde woningen zal
op een deur. Voor ons is dat nu wel een gebeuren?"
vertrouwd beeld geworden. En dat niet
alleen op de Kleverparkweg....
„Laten we voor
op stellen, dat er op
het ogenblik weer
behoorlijk gebouwd
wordt, zij het dan
duur. Wat er dus
eventueel niet ren
dabel zal blijken te
zijn, is de moeite
niet waard."
Met naaruic wees
de heer Fibbe ons
er tenslotte op, dat
een vergelijking
tussen de jaren
1920—1930 en 1950
—1960 wel zeer
mank moet gaan.
In Haarlem gaan
we nog steeds ach
teruit met de wo
ningruimte. Zoals
bekend moeten er
per jaar 700 huizen
gebouwd worden
om de normale
groei op te vangen,
dus zonder reke
ning te houden met
de achterstand. En
is dit laatste feit
niet bepaald hoop
vol. verwacht mag
toch worden, dat
ook eenmaal hier
de zon doorbreekt.
Het ,,l'hist oir e se
répètezal zich
toch in onze wo
ningbouw doen gel
den. Maar dan toch
ook niet terug naar
de toestand van
1930!
s
De laatste repetitie van het koor
„Katholiek Haarlem", dat Donderdag
met medewerking van de H.O.V. en de
solisten Corry Bijster, Willy Brill, Jan
van Mantgem én Guus Hoekman een
uitvoering zal geven van het oratorium
„Koning Swentibold".
Daar zal geen recht-geaard bollenkweker
zijn, die nooit eens een bezoek heeft ge
bracht aan „Bloemlust" te Lisse. Want niet
alleen is daar het mooiste en edelste op het
gebied van de bloembollencultuur te be
wonderen, maar ook betekent „Bloemlust"
een grote reclame voor de bollenkwekers
in het algemeen, waarvoor bijzonder het
buitenland grote interesse toont. Daarnaast
is er in Lisse nu ook het bekende en fraaie
„Keukenhof", dat behalve natuurlijk van
aanleg ook uitermate geschikt is voor de
cultuur van bloembollen. Dit natuurmonu
ment met zijn rijkdom aan eeuwenoude bo
men zal in ieder geval de komende jaren in
het middelpunt der belangstelling staan,
wanneer daar een permanente tentoonstel
ling wordt ingericht, die ongetwijfeld dui
zenden naar de bollenstreek zal trekken.
„Bloemlust" en „Keukenhof". Deze twee
objecten, waarvan zo'n grote onpersoonlij
ke reclame uitgaat voor het bloembollenvak,
vormen het onderwerp van bespreking in
een artikel van de hand van de heer J. W.
A. Lefeber in hej: weekblad „Boer en Tuin
der" van de L.T.B. Bij een terugblik op
1949 kan deze niet aan de indruk ontko
men, dat er in het bollenvak nog al eens
langs elkaar heen wordt gepraat om de
grote menigte zoet te houden. Dat het al
gemeen belang daar nu niet bepaald mee
wordt gediend, behoeft waarschijnlijk geen
nader betoog.
In kort bestek, maar met woorden, die
niets aan duidelijkheid te wensen overlaten,
zingt de heer Lefeber de lof van „Bloem
lust" en „Keukenhof", waardoor de onper
soonlijke reclame zo zeer wordt bevorderd.
Deze prachtige tentoonstellingen zijn een
erfdeel van Sassenheim, waar het vakbe
lang jaren lang is gediend in zijn „Bloem
lust". Ook daar werd een zeer goede re
clame gemaakt voor het gehele vak. De
liefde voor bloemen werd bij het grote
publiek opgewekt en menig vakman kreeg
daar gratis les in de beoordeling van bloe
men in gebroeide staat.
Later is dit „Bloemlust" uitgegroeid en
gecombineerd met in Lisse gerijpte plannen
om het gebruik van bloemen te stimuleren,
vooral bij het grote publiek, en te laten
zien, wat een sieraad voor huis en tuin de
bolbloemen kunnen zijn.
Terecht vraagt men zich dan ook af, of
zulke bloemen geen onpersoonlijke reclame
maken, of de tentoonstellingen, zoals
„Bloemlust" thans driemaal elke winter
organiseert, geen groot vakbelang zijn, en
of het wetenschappelijk onderzoek ergens
beter tot zijn recht komt dan op deze ten
toonstellingen.
Wie eenmaal een tentoonstelling heeft be
zocht, moet wel tot de conclusie komen, dat
de organisatoren zich zeer veel moeite moe
ten getroosten om alles voor elkaar te krij
gen, zonder er zelf ook maar een cent te
verdienen. De heer Lefeber voegt daaraan
in zijn artikel nog toe, dat deze mensen
«eeds duizenden guldens uit eigen porte-
monnaie hebben geofferd om dat alles mo
gelijk te maken.
Men zal zich herinneren, hoe de voorzitter
van „Bloemlust" bij de opening van de laat
ste Kersttentoonstelling letterlijk zeide, dat
het Centraal Bloembollen Comité niets over
heeft voor dergelijke prachtige reclame-ob
jecten De heer Lefeber noemt zulks in zijn
artikel wel heel droevig. En hij wijst daar
bij nog eens speciaal op „Keukenhof", dat
zonder de bolbloemen reeds een stukje para
dijs genoemd mag worden. „Dit mooie plek
je", zo schrijft hij, „is thans beschikbaar
voor het zeer ondankbare bollenvak. In
plaats van elkaar geluk te wensen met al
dat moois, komt de kleinheid van 's mensen
egoïsme ook hier weer op de hoek kijken
en is men bang, dat hier concurrentie ligt.
Mensen weest eens groot, en weest blij, dat
we de kans hebben om hier minstens tien
jaar lang de mooiste onpersoonlijke reclame
te maken met onze bloembollen. Allerlei
vormen van tuinbeplanting zijn er te vinden.
Borders en perken, toefjes bloemen op een
Advertentie
Advertentie
GED OUDE GRACHT 52 - TEL. 12762
tegenover de kerk
PHILIPS ERRES WALDORP
Betaling in overleg
De slagersjongen, die 's morgens in
de Smedestraat het lied van de orgel
man floot, opa van zeventig, die alleen
naar de radio luistert, als de Bieten-
bouwers de fanfare blazen, de huis
vrouw, die altijd het „Alles van de bon"
meegalmde en zovele andere Haar
lemmers, waren gisteravond naar het
Concertgebouw getogen om de dingen
van alledag enkele uren te vergeten bjj
het Orkest zonder Naam en de Bieten
bouwers. Die honderden, die de grote
zaal tot de laatste plaats bezetten, zul
len er geen spijt van gehad hebben.
Want de „Groeten uit Hilversum" wa
ren hartelijk, rijk aan humor en koste
lijk in de muzikale show.
De grootste attractie voor de radio
luisteraar is altijd: een orkest, waarmee
hij vertrouwd is geraakt, in levenden
lijve te zien spelen, doch die attractie
ts gauw voorbij, als daar niet een bont
programma is, waarin het orkest zijn
verschillende kwaliteiten kan tonen.
En daarin bleken Ger de Roos en zijn
mannen meesters te zijn, want hun
amusementsmuziek mocht- de hele
avond door met recht deze naam dra
gen. Natuurlijk ontbraken ook de mar-
ketensters, de drie musketiers en Ro
land Wagter niet met hun pretentieloze
en vrolijke liedjes. Och daar was eigen
lijk niets nieuws bij, maar waren de
Haarlemmers daarvoor gekomen? En
zo draaide weer die ouwe gramofoon,
werd er weer eens gezongen, hoe heer
lijk het 's Zaterdagsavonds in Zweden
moet zijn en konden de velen het
„Down in the valley" beluisteren bij
net afwisselend spel van het licht. Van
ie voren was reeds gezegd, dat Toby
Rix een rare kostganger was en na af
loop van zijn optreden heeft niemand
daaraan meer getwijfeld. Dich Harris
jongleerde met de meest mogelijke
voorwerpen in de meest onmogelijke
standen en wist tenslotte met zijn drie
sigarenkistjes zijn publiek de grootse
bewondering af te dwingen. Jo Budie
demonstreerde niet ten onrechte, hoe
vaardig hij wel het klavier van accor-
aeon kon bespelen, maar bij dat alles
was toch wel he.t hoogtepunt, toen Ro
land Wagter op kostelijke wijze de me
lodieën van rond 1900 inleidde en voor
al de ouderen zichtbaar en hoorbaar
genoten van die populaire liedjes, die
men in een vergeten archief weggeslo
ten dacht. Het politieke „Pietje Puck"
mocht er weer zijn „Daar komen de
schutters" galmde het door de zaal en
toen Roland Wagter had laten zien, hoe
het vijftig jaar geleden op een pat toe
ging, kon het niet anders, of de zaai
zong „Als na het bal de gasten joelend
zijn heengegaan". Berend Slik had later
op de avond gelijk, toen hij zeide, dat
de zegswijze „Er is in Haarlem maar
een Haarlemmerhout, maar er zijn
üuizend houten Haarlemmers" helemaal
niet opging. Want dat bleek wel toen
men rij aan rij meedeinde op het be
kende Dasy.
De Bietenbouwers deden bü al die
vrolijkheid niet onder. Zij hielden er
de moed in en Gait Jan Kruutmoes
wist met zijn praatjes tot de laatste mi
nuut zijn hoorders te amuseren. Diede-
nk. de boerentovenaar, deed de zaal
verbaasd staan, de zingende boerinne
tjes evenaarden de marketer.sters en
Berend Slik gaf een dosis heerlijke
uoerenfilosofie ten beste. Zo zouden
wij kunnen doorgaan, want boer Ro
zenstruik. Tobias, de gebroeders Ferdi-
Bij alle vrolijkheid, waarmede de
„Groeten uit Hilversum" vergezeld
gingen, was er gisteravond nog een
ernstig woord van de heer Herman
van de K.R.O. Deze gaf in kort be
stek de stand van zaken weer bij de
radio en wees er daarbij op, hoe het
advies van de radioraad aan de rege
ring inzake het radiobestel niet be
paald rooskleurig genoemd kon wor.
den. Hij betoogde verder, dat het
rampzalig zou zijn, wanneer ons ka
tholieke volksdeel zijn eigen radio-
omroep zou worden ontnomen en al
les zou gegoten worden in een na
tionaal program. Niet zonder reden
sprak hij dan ook een propagandis
tisch woordje voor het lidmaatschap
van de K.R.O., ook van degenen, die
aangesloten zijn bij de radiodistri
butie. Wij mogen tenslotte volstaan
met slechts enkele cijfers te noemen:
in 7800 katholieke Haarlemse gezin
nen is een radio aanwezig, van wie
er 4180 opgenomen zijn in de K.R.O.-
familie. Dat is slechts 53
Advertentie
Uw verkoudheid van neus.
keel of borst weg met
nand en Bertus Blaashart en Geurt van
de Treuter gaven allen de nodige fleur
aan de avond met hun muzikale grol
len. De dans ontbrak evenmin, boeren
en boerinnen dansten de Deriekusman
en de klapdans, terwijl even later bleek,
dat verschillende Haarlemmers de
kunst ook meester waren.
Zo is het niet te verwonderen, dat na
afloop van dit originele programma de
groeten van Haarlem tenslotte nog
nartelijker bleken te zijn dan die uit
Hilversum.
Het R. K. Haarlems Toneel „Thalia'
geeft Maandag 23, Woensdag 25 en Don
derdag 26 Januari in de Stadsschouw
burg opvoeringen van het blijspel „Fa-
milieproblernen". Aanvang van alle
avonden om 8.15 uur.
ogenschijnlijk verloren plekje. Alles om de
liefhebberij bij honderden op te wekken".
Wit zou men zich eigenlijk nog meer wil
len wensen voor de onpersoonlijke reclame-
Maar dan vraagt men zich af, waarom het
Centraal Bloembollen Comité dat met mil-
lioenen per jaar omspringt, voor zulk een
grote zaak niets over heeft. Het is toch
een gemeenschappelijk belang voor heel het
bloembollenvak, dat én „Bloemlust" en
„Keukenhof" het werk kunnen voortzetten.
De heer Lefeber zegt tenslotte: „Het is
geen kleine taak om zo iets groots op te
bouwen, maar het vraagt een enorm élan
om vol te houden, trots alle tegenkanting
en normale tegenslag. Bij elk groot werk
komen er telkens nieuwe problemen, die om
een oplossing vragen. Dit werk wordt graag
gedaan, want het is mooi. Maar het kan des
te beter slagen als het medeleven zo alge
meen mogelijk is. Wij zijn zo gelukkig om
op „Keukenhof" en op „Bloemlust" een ar
rangeur te bezitten, die de grootheid van de
natuur begrijpt. Zijn eenvoud past bij die
grootheid. Ook hij werkt voor het algemeen
vakbelang met een liefde, die elke bewon
dering afdwingt. Laat het bollenvak zijn
taak begrijpen en medewerken aan het wel
slagen der tentoonstellingen".
In het gebouw „Cultura" werd een
tweedaags solistenconcours gehouden,
dat georganiseerd was door de Bond
van Haarlemse Muziekverenigingen. Ve
le harmonie- en fanfarecorpsen waren
vertegenwoordigd, zowel van in als
buiten de stad. De uitslagen in de ver
schillende afdelingen luiden als volgt:
„Appolo" uit Haarlem behaalde 161
punten, een eerste prijs in de le af
deling, een eerste en tweede prijs in de
2e afdeling en verder enkele prijzen in
de 3e afdeling.
„Sint Aloysius" uit Castricum, behaal
de in de tweede afdeling twee eerste
prijzen.
„Arti et Religioni" uit Haarlem kreeg
de eerste prijs met lof toegewezen in de
le afdeling met 170 punten.
„Wilhelmina" uit Santpoort was ver
tegenwoordigd door zes leden, waarvan
er" vier voor een eerste en een tweede
prijs in aanmerking kwamen. Tevens be
haalde een althoornist nog een eerste
prijs.
„Excelsior" uit Noordwijk behaalde
twee eerste en twee tweede prijzen.
„Johez-Harmonie" uit Haarlem lever
de een goede prestatie. De zeven deel
nemers werden allen bekroond met een
eerste prijs, waarvan de alt-saxofonist
zelfs een eerste prijs met lof in de wacht
sleepte.
„Sint Caecilia" uit Haarlem Noord be
haalde met zes nummers vijf eerste prij
zen.
„Kunstkring Spaarndam" verwierf
twee eerste prijzen.
Van de „Harmonie Crescendo" ver
wierven vijf leden een eerste prijs en
de voorzitter behaalde een tweede prijs.
In zijn sluitingswoord bedankte de
voorzitter, H. Cnosse, alle medewerken
den en hij vfees op de stimulerende in
vloed van deze concoursen. Hij sprak de
hoop uit, dat de opkomst van de Haar
lemse verenigingen de volgende maal
groter zou zijn.
De voorzitter van „Harmonie Cres
cendo", de heer H. Tuin, bedankte ten
slotte de Bond voor de uitstekende or
ganisatie.
Gistermorgen werd op het stadhuis
het kleedhuis aanbesteed van het sport
terrein aan de Schalkwijkerweg. Er wa
ren in totaal 28 inschrijvers, die alleen
hadden ingetekend onder voorwaarde,
dat de risicoregeling eventueel zou
worden toegepast. De laagste inschrijf-
ster was de Aannemers Mij. „Noord-
Holland" te Haarlem met ƒ34.610. hoog
ste inschrijver was W. Duivenvoorde uit
Haarlem met 50.000.
In de Teer- en Asphaltfabriek Taft
aan de Waarderweg was gistermiddag
de 27-jarige lasser J. C. uit Badhoeve
dorp bezig met het losbranden van rails.
Dit gebeurde in een droogoven. Van
deze oven, welke gesloopt moest worden,
was reeds een gedeelte van het dak en
een der buitenmuren afgebroken. Op
een gegeven ogenblik stortte het dak in.
De man werd onder het vallende ge
steente bedolven. Hij werd spoedig door
enige collega's bevrijd. Met een lichte
hersenschudding en enige gekneusde
ribben is de man per ziekenauto naar
zijn woning overgebracht.
Op de spoorlijn nabij de Kinderhuis
singel was gistermorgen een 56-jarige
wegwerker van de N.S. bezig met het
aanvoeren van materiaal. Toen hij een
der banen moest oversteken, bemerkte
hij door het lawaai van een passerende
trein niet. dat er een locomotief naderde
Hij liep tegen de rechtervoorzijde van
deze locomotief op en werd tegen de
grond gegooid. Met twee ernstige won
den aan zijn hoofd is de man naar het
ziekenhuis St. Joannes de Deo overge
bracht.
Dezer dagen is de heer C. v. d. Klugt
gehuldigd op het hoofdkantoor van de
firma Hooij Allereerst sprak de heer
Th .S. J. Hooij de jubilaris toe Spreker
was vol lof over de prettige samenwer
king en hij gewaagde van de plichtsbe
trachting en het verantwoordelijkheids
gevoel van de jubilaris. Na de toespraak
bood de heer Hooij namens de firma
een geschenk aan Hierna sprak de heer
J. Klein namens het personeel. Ook hij
liet zijn gelukwensen vergezeld gaan
van een cadeau
Gisteravond om 8 uur werd een 52-
jarige voetgangster op de hoek Raam
singelVan Eedenstraat door een per
sonenauto aangereden. De bestuurder
van de auto, welke op de Raamsingel in
de richting van de Grote Houtbrug reed,
zag de voetgangster ter hoogte van de
Van Eedenstraat van het rechts gelegen
trottoir de rijbaan oversteken.
Toen hij daarop geluidssingnalen gaf,
bleef de voetgangster even staan, doch
probeerde direct daarna nog voor de
auto langs de overzijde te bereiken. Zij
werd door de voorzijde van de perso
nenauto gegrepen en op het wegdek ge
slingerd, alwaar zij met een bloedende
hoofdwond bleef liggen. Zij is daarop
per ziekenauto naar haar woning over
gebracht.
Op het 15 Januari gehouden solisten
concours werden door de leden van de
R. K. Harmonie „St. Caecilia" de vol
gende resultaten behaald: Duo L. Staats-
P. v. d. Stoop, clarinetten, le pr., 148 p.,
Jac. Daan, grote fluit, le pr. met 128 p.,
C. G. v. d. Stoop, alt-saxofoon, le pr.
met 133 p., C. G. v. d. Stoop Sz., clari
net, le pr. met 131 p., F. Heilker, bari
ton, le pr„ met 131 p. en J. v. d. Stoop,
trompet, 2e pr. met 120 punten.
Voor het behoud van het orgel in
het Gemeentelijk Concertgebouw is het
noodzakelijk dat enige extra voorzie
ningen worden getroffen aan het hoofd
manuaal en aan de speeltafel. Ge
deeltelijk is dit het gevolg van de
stof opjaging en de grote droogte in de
zaal. De kosten worden geraamd op
f 2340.—.
GEHUWD: J. L van Aggelen en A.
M. van Kipshagen.
GEBOREN: H. A Jonk—Van Zeijl z;
M. KruijerDriessen z; A C, Bank
Van Woensel z; J. WehnesBiesbrouck
z; M J. G. GrunwaldKloezeman A.
de VosKort z; C P. ZeestratenBus-
kermolen z; N. G. RoosmaAalbers d;
M H. van KollenburgHakvoort, 2 d;
J. BoogaardBols d; J. Kastercum
Reijns d; M ReuzenbrinkSchut d; E.
M. C. ReimersVan der Kam d; A. ter
HeegdeGroenhuijzen d; M. C. Vermeu
lenHeere d.
OVERLEDEN: P. P. Bronk, 65 j„ 2de
Hoger woerddwarsstraat; W. Heintz, 63
j„ Krelagestraat; M. J Pauw, 72 j., Ba
tavierenplantsoen; J. J. G Lips. 10 d.,
Johan van Vlietstraat» C. J. den Hollan
der. 44 j„ Brandtslraat; H. G. Klesser,
82 j„ Leliestraat,
Blijkens de begroting van het gas
bedrijf 1950 menen B. en W. te kunnen
verkopen 2.440.000 M3 tot een bedrag
van 276.450. De prijs varieert tussen
10 en 12 cent per M3. Daar staat tegen
over, dat van Haarlem moet worden ge
kocht 2.650.000 M3 voor 198.750 tegen
7 y, cent per M3. Haarlem verdient aan
Bloemendaal 10.000. De perskosten be
dragen 12.500.
Daar er minder belangstelling voor
gas is moet door intensieve propaganda
en het verlenen van service getracht
worden het verbruik te stimuleren. Het
bedrijf heeft geen reserves meer.
Dit jaar zal het hoofdbuizennet door
de Donkerelaan worden uitgebreid ten
behoeve van de drukverbetering in
Bloemendaal-Noord. De kosten hiervan
bedragen ƒ5000.
Wat het waterbedrijf betreft, wordt
gerekend op een verkoop van 595.000 M3
voor 105.600. De afrastering van het
terrein aan de Middenduinendaalseweg
zal vernieuwd worden. Ook dit bedrijf
heeft geen reserves meer.
Er bestaan plannen tot het bouwen
van een nieuw filtergebouw en het bij
maken van een paar nieuwe bronnen.
In 1950 zullen de voorbereidende werk
zaamheden hiervoor moeten worden
verricht. De kosten van deze voorberei
dingen worden op ƒ2000 geraamd.
Advertentie
BIJVULLEN en VERNIEUWEN van
s morgens gehaald, '8 avonds gebracht
GROTE HOUTSTRAAT 102
HAARLEM «ELEF 11485
Hij stond hoog-verheven ooven de
massa op een sinaasappelkist,
midden op de rijweg van de Ge
dempte Oudegracht, vlak voor het Ver-
wuift. Binnen drie minuten had hij een
auditorium van honderden mensen, die
in stille bewondering naar hem op zagen.
De keurige marktkoopman, tot en met
een heer, nam zijn zwarte hoed af om
dank te brengen aan de voortvarende
marktmeester van Haarlem, die de we
gen op Maandag liet afsluiten om hem,
na zoveel jaren, eindelijk de plaats te
geven waarop hij recht had. Ik ben een
kwakzalver, verklaarde de dankbare, zo
menen althans de rechters van Neder
land, maar dat maakt me niets uit, als
u maar baat bij mij vindt en gelukkiger
en gezonder kunt leven.
De mensen gaan aan vervetting lijden,
ging de man op zijn hoge kist voort,
maar dat komt omdat we te weinig
lopen, te veel fietsen, te weinig hard
werken, te weinig warm water op onze
nuchtere maag drinken. Hij haalde een
oud heertje naar voren, liet deze ver
tellen, dat hij 's morgens om 6 uur be
gon, na een uur gelopen te hebben vaD
huis naar het werk, om eerst laai in de
avond in de familiekring terug te keien.
De menigte steeds maar groter en
belangstellender zonk weg onder de
gestalte op de sinaasappelkist. Toen zij
voldoende onder hynose was en
Spaarnebabbelaar liet zich ook rustig
gaan kwam de aap uit de mouw. Hoe
blijven of worden we gezond? De kos
telijke verteller, die vanwege het sen
timent zijn goede moeder een rol in het
verhaal liet spelen, kwam eerst na een
kwartier met zijn goede gaven te voor
schijn, maar iedereen vergat de tijd,
stond als het ware genageld op die
Oudegracht.
Zo'n marktmeester toch, dacht ik, ter
wijl ik mijn hoed eveneens afnam. Wat
heeft hij de Maandag aantrekkelijk ge
maakt door onze kwakzalver tn ere te
herstellen.
Advertentie
Advertentie
44.50 59.50
is de prachtige baby-uitzet die wij thans
weer volledig kunnen samenstellen.
Alles weer van superieure kwaliteit,
'n Voorbeeld hiervan ziet U deze week
in onze etalage. Ook voor 'n aanvullende
uitzet slaagt U zeker bij
HAARLEM
ANEGANG 19, TEL. 21413
de oudste speciaalzaak van Haarlem
op Zondag 22 Januari
ADO—DTS
VyE—WMS
BloemendaalVelsen
HBCHFC
RKAVV—TYBB
HalfwegGVO
IEVSwift
BPCDSS
SDZ—NAS
HillegomTeijlingen
Inzendingen tot Zaterdagochtend 9 uur
op open briefkaart aan de sportredactie
van de Nieuwe Haarlemse Courant,
N Z. Voorburgwal 6573, Amsterdam.
Over de prijsvraag wordt niet gecor
respondeerd. Binnenkomende klachten
over onjuistheden in de uitslag worden
onderzocht en zo nodig gerectificeerd.
Meent men dat de thuisclub wint, dan
vult men het cijfer 1 in bezoekende
club 2, gelijk spel 3. Voor iedere
goede oplossing wordt één punt toege
kend.
AMSTERDAMSEVAART 20 - TEL. 11053
Het bestuur van de speeltuinvereni
ging „Frans Hals" heeft B. en W. ver
zocht een terrein aan de Schotersingel
beschikbaar te stellen voor het inrich
ten van een speeltuin. Daar in deze om
geving geen enkele speelgelegenheid
voor de jeugd aanwezig is, achten zij
het gewenst, aan de totstandkoming
daarvan medewerking te verlenen. Zij
hebben de aanvankelijke bezwaren te
gen dit terrein, welke verband hielden
met de ligging in de onmiddellijke na
bijheid van Haarlems Kindertehuis en
het Tehuis voor Ouden van Dagen, ter
zijde gesteld, daar inderdaad in deze
omgeving geen ander geschikt terrein
aanwezig is. Bovendien zullen deze be
zwaren kunnen worden ondervangen
door het aanbrengen van een behoorlij
ke afrastering. Voorts achten zij het ge
wenst, ter verzekering van de rust in
de beide tehuizen, t.z.t. te bepalen, dat
de speeltuin des avonds om 6 uur wordt
gesloten.
De kosten van het in gereedheid bren
gen van het terrein, waarin begrepen
het verwijderen van overtollig struik
gewas, het aanbrengen van een terrein
afscheiding, het planten van een ligus-
trumhaag, het plaatsen van een zandbax
en een w.c., alsmede het aanleggen van
weterleiding, ramen zij op ƒ5.500.
Het Verbond van Haarlemse Speel
tuinverenigingen ondersteunt het ver
zoek van de speeltuinvereniging „Frans
Hals" ten volle en heeft toegezegd, dat
de tuin en de speelwerktuigen te allen
tijde toegankelijk zullen zijn voor de
kinderen van Haarlems Kindertehuis
aan de Schotersingel.
