COMMUNISTISCHE AGITATIE IN ROME
NEEMT IN HEVIGHEID TOE
MASSALE SCHOLING VAN
GEDEMOBILISEERDEN
EPIC DE noorman:
AAN BOORD VAN DE „KAREL DOORMAN
in
T ïPFnr
Eenheid der kerk
Vy
Houding van de werkgevers in het Noorden
speelt rode ophitsers in de kaart
Nieuw kabinet in de
Republiek
Vergroting opname-capaciteit van de
Rijkswerkplaatsen
GOEDE VAKLIEDEN ZIJN
NODIG
Dr. M. Amir gezant van
Israël?
Ieder der elfhonderd manschappen heeft zijn
eigen omschreven taak
WAAR IS DE ZEE?"
Jle
Opstelwedstrijd UNO
Lil IJl 171J
Oefenschip „Marnix"
in dienst
DINSDAG 17 JANUARI 1950
PAGINA 3
SCHOTEN TE MODENA VONDEN
WEERKLANK IN HET LAND
PATER Dr. J. THEUNISSEN
Apostolisch Vicaris in
Brits-N yassaland
Zeg het met bloemen
'n TIP VAN BOOTZ
Bij het Nederlandse Hof
p
yy
De grootste en de beste!
Stoffelijke resten in Nederland
teruggekeerd
Van in Frankrijk gevallenen
ANTWOORD OP VRAGEN OVER
WREEDHEDEN
Geen publicatie van
gevonden bescheiden
Diplomatieke betrekkingen
VaticaanV.S.I.
GEDWARSBOOMDE
Internationale Bidweek
Nieuw Amsterdam maakt trip
rond Zuid-Amerika
Panamakanaal is juist
breed genoeg
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 13 Januari.
Italië is heden ten dage een vat vol verrassingen, maar de plechtstatige en
reeds maanden van te voren nauwkeurig getimede regeringscrisis, die men zo
juist heeft laten uitbreken nadat alle partijen eerst hun congressen en partij
raadsvergaderingen hadden gehouden, behoort daar toch ditmaal niet bij. Alles
wat er zich op het ogenblik in Rome afspeelt lijkt op een goed geolied hofcere
monieel zoals het aanbieden van Nieuwjaarswensen door een corps diplomatique.
denkt aan de bezettingen van landerijen
in Calabrië en de weer fel opgevlamde
agitatie in het Noorden, als men ziet
hoe de communisten geen enkele maal
geaarzeld hebben vuurwapens en hand
granaten te gebruiken tegen de politie
en dat ze ondanks de inbeslagneming
van duizenden tonnen munitie nog
steeds over voldoende wapens beschik
ken, wanneer men de geraffineerde
schema's doorziet, waarmee ze al een
paar maal de doden, die er bij zull^e ge
legenheden vielen, hebben uitgebuit tot
nieuwe agitatie en tot het afkondigen
van algemene stakingen, dan kan men
het gevaar van revolutie al niet meer
zo denkbeeldig vinden.
Togliatti heeft een zeer scherpe aan
val gericht op het Vaticaan en men is
reeds met een bescheiden boycot van
het Heilig Jaar begonnen, al is dan hun
algemene staking op de dag van de ope
ning van het Anno Santo goeddeels mis
lukt. Men spreekt hier in Rome al over
bewapende groepen van leden van de
Katholieke Actie, die in' staat zouden
zijn als een soort Nationale Reserve op
te treden, wanneer het ergste mocht ge
beuren. Gezien de activiteit, die de Ka
tholieke Actie heeft ontwikkeld bij de
beslissende verkiezingen indertijd, is het
bericht nog niet eens zó onwaarschijn
lijk. Het zou in elk geval niet onver
standig zijn, maar vast zo'n Nationale
Reserve op te richten.
Nóg verstandiger zou het zyn wanneer
de werkgevers in het Noorden de bru-
Toen de democratisch-socialisten met
Saragat aan het hoofd twee maanden
geleden uit de regering draden, omdat
een groep hunner partijgenoten van plan
was nu eens de werkelijke, echte en
definitieve socialistische partij te gaan
oprichten, heeft De Gasperi de zaak nog
even aangehoucfen, hij heeft de drie
opengevallen ministerszetels ad interim
toegedeeld aan zijn partijgenoten en
heeft vervolgens de regeringscrisis vast
gesteld op half Januari. Alle partijen
zijn toen hun partijcongressen gaan hou
den en er werd een derde socialistische
partij gesticht: de P.S.U., die het midden
houdt tussen Nenni's sociaal-communis
tische P.S.I. en Saragat's .democratisch-
socialistische P.S.L.I. Want Saragat en
een groot deel van zijn partij hebben
besloten niet mee te doen aan het nobele
eenheidsstreveh van de unionisten, die
de P.S.U. in het leven riepen, maar te
blijven deelnemen aan de politiek onder
het oude vaandel, in alle bereidheid
weer met De Gasperi te gaan samen
werken in de nieuwe regering. Alle ge
noeglijke geruchten, als zou Saragat
zich uit de politiek terugtrekken om aan
de film te gaan (nog wel liefst om een
film over Goethe te gaan regisseren)
blijken dus ongegrond.
Ook de liberalen en republikeinen
hebben besloten de coalitie voort te zet
ten, wanneer enige voorwaarden zijn
vervuld, waarover te praten valt.
Het vijfde ministerie-De Gasperi heeft
zich na dit lange voorspel Donderdag
avond demissionnair gesteld in 't rustige
bewustzijn, dat de begroting voor het
komende jaar is goedgekeurd en dat De
Gasperi zijn zesde ministerie wel op
pijnloze wijze ter wereld zal weten te
brengen.
De spelers kennen hun rollen en de
bloemen liggen al klaar achter de cou
lissen, alleen ziet het er naar uit dat
Togliatti zijn traditionele rol van de
boze oom met wat al te grote vurigheid
en op een gevaarlijk realistische wijze
zal gaan spelen. Want de verklaringen
van het communistisch hoofdkwartier
krijgen een bijzonder reliëf iegen de
achtergrond van een steeds heviger wor
dende agitatie, die reeds herhaaldelijk
tot bloedige, zeer ernstige incidenten
aanleiding heeft gegeven. Er moet een
andere regering komen, zegt men daar.
De Gasperi, die volkomen onder invloed
staat van het Vaticaan, en Scelba, aan
wiens handen het bloed kleeft van het
volk, dat opkwam voor zijn rechtmatige
eisen, moeten vervangen worden. Met
betrekking tot de laatste, de minister
van Binnenlandse Zaken, verklaarde
men zelfs, dat zijn aanblijven niet min
der dan een provocatie zou zijn. En
enige dagen geleden heeft men er naar
aanleiding van de gebeurtenissen in Mo
dena, waarbij zes doden vielen, aan toe
gevoegd, dat de arbeiders zich niet zul
len laten intimideren door welke ge
welddaden van regering en werkgevers
..an ook.
En wanneer men de rij incidenten van
de laatste maanden dan nagaat en men
De republiek van Indonesië (Djocja)
heeft, naar U.P. meldt, bekendgemaakt,
dat na twintig dagen eindelijk een nieuw
kabinet gevormd is. Thans is ook de
republiek een deelstaat van de Verenig
de Staten van Indonesië. De partijloze
progressieve dr. Halim is benoemd tot
premier.
In het nieuwe kabinet is voor de eer
ste maal weer de partij van Sjahrir, de
socialisten, vertegenwoordigd, die buiten
de regering heeft gestaan sinds het kabi
net van Sjahrir kort voor de eerste Ne
derlandse politionele militaire actie in
Juli 1947. viel.
Aneta's correspondent vernam in poli
tieke kringen te Djocja, dat deze thans
hun volle aandacht schenken aan het al
dan niet erkennen van de Chinese volks
republiek. Officiële republikeinse krin
gen verklaarde», dat men mag verwach
ten, dat de V.Sil. het gedrag zullen vol
gen van India en Pakistan, die commu
nistisch China hebben erkend en dit ge
drag hebben gebaseerd op een Aziatisch
politiek.
Tenslotte verklaarde men, dat ten op
zichte van dit probleem de Nederlandse
en de Indonesische belangen niet alleen
niet samengaan, doch dat men zelfs kan
zeggen, dat zjj helemaal verschillend
zijn.
Te Belawan, waar nu reeds sedert
ruim twee weken de havenstaking aan
de gang is, is nu ook een staking uit
gebroken onder de arbeiders van de olie-
bedrijven. Deze staking omvat 250 man.
Jessup, de reizende ambassadeur van
de Verenigde Staten, die thans een rond
reis maakt door het Verre Oosten, wordt
29 Januari te Djakarta verwacht.
Naar wü vernemen, is pater dr. J.
Theunissen, provinciaal der Nederlandse
provincie van de paters Montfortanen.
benoemd tot Apostolisch Vicaris in
Brits-Nyassaland (Brits Centraal-Afrika).
Men zal zich herinneren, dat enige
Weken geleden een auto, die geheel be
zet was met D.U.W.-mensen, nabij de
Velserpont in de nabijheid van „Beeken-
stein" slipte als gevolg van de gladde
Weg en daarna omsloeg. De 32 inzitten
den, waarvan velen licht en sommigen
zwaar gewond werden, vonden een lief
derijk onthaal bij de familie Schoo, die
aldaar een veehoudersbedrijf - uitoefent
en hef gehele huis werd voor de gewon
den ter, beschikking gesteld.
Op enige uitzonderingen na zijn alle
slachtoffers weer hersteld en aan het
werk gegaan en Zaterdag werd beslo
ten, als bewijs van erkentelijkheid de
familie Schoo een kleine bloemenhulde
te brengen. Op de terugrei? met de
zelfde, inmiddels gerepareerde auto en
dezelfde eigenaar-chauffeur, werd een
collecte gehouden en in Beverwijk wer
den bloemen gekocht, waarna opnieuw,
hfaar onder heel wat gunstiger omstan
digheden koers werd gezet naar de be
treffende woning, waar een vijftal afge
vaardigden mevr. Schoo en haar familie
Brlot de bloemen een wel zeer prettige
verrassing heeft bereid.
tale provocerende en onrechtvaardige
houding opgaven, die ze tegenwoordig
weer net als vroeger innemen en waar
over een rapport van de bona fide vak
vereniging, de Ckristen-Democraiischc
Libera C.G.I.L., een boekje open doet.
Vier jaar geleden waren de arbeiders
oppermachtig, ze beslisten welke orders
ze zouden uitvoeren, ze stonden stern
door hun collectieve arbeidsovereen
komsten en de communisten hadden het
maar voor het zeggen.
Maar een jaar geieaen heeft een groot
industrieel, die de kans weer gunstig
zag, op eén dag 280 arbeiders ontslagen
naar aanleiding van rechtmatige econo
mische stakingen en heeft er de vol
gende dag 200 nieuwe in dienst genomen
op volkomen eenzijdige voorwaarden,
met voorbijgaan van ue collectieve ar
oeidsovereenkomsten.
En weldra nebben vele andere werk
gevers het ook in de gaten gekregen, dat
de arbeiders niet langer onder commu
nistische terreur stonuen en dat ze weer
het oude spelletje konden beginnen van
dreigen met honger. Er werden weer
arbeiders op de zwarte lijst geplaatst
en van alle werk uitgesloten. Men is,
niet om economische maar om discipli
naire redenen, op grote schaal telkens
arbeiders gaan ontslaan en men beroofde
vele arbeiders van hun verkregen an
cienniteitsrechten. En wanneer er dan
weer een staking uitbrak, dan rekte de
werkgevers de onderhandelingen weken
en maanden lang, terwijl ze hun fabrie
ken gesloten hielden en duizenden ar
beiders al die tijd zonder enige inkom
sten lieten.
Tenslotte is de bom gebarsten toen
de schoten vielen, waardoor zes arbei
ders werden gedood, schoten, die in het
hele land weerklonken hebben. Het wa
ren dan ook niet alleen de communisten,
maar even goed de Christen-Democra
tische en andere bona-fide vakvereni
ging, die op 9 Januari in Modena de al
gemene staking hebben afgekondigd.
De walglijke mentaliteit van deze
profiteurs van een schijnbaar gekeerd
gety, die menen, dat ze onder oescher-
ming van Scelba's politie wel weer hun
gang kunnen gaan, is voor de commu
nistische agitaties de grootste stimulans
en voor een communistische revolutie
een conditio sine qua non.
(Van onze Haagse redactie)
Zoals wy gisteren reeds in een groot
gedeelte van onze oplage meldden,
heeft de regering maatregelen getrof
fen om een massale scholing van ge-
demobiliseerden mogelijk te maken.
Daartoe zal het bestaande scholings
apparaat der Rykswerkplaatsen be
langrijk uitgebreid worden. De plan
nen voor dit alles zqn reeds in uit
voering en in Mei van dit jaar zal,
naar verwacht mag worden, de uit
breiding voor het grootste gedeelte
voltooid zijn. De te verwachten grote
toevloed gedurende ruim een jaar
zullen ongeveer 7000 militairen per
maand uit Indonesië terugkeren en in
Nederland demobiliseren zal door
het bestaande scholingsapparaat niet
kunnen worden verwerkt.
De ervaring heeft n.l. geleerd, dat
ongeveer 15 pCt. van de gedemobili-
seerden voor scholing op de Rijks
werkplaatsen voor Vakontwikkeling
in aanmerking komt. De Rijkswerk
plaatsen zullen derhalve 1000 gegadig
den per maand moeten kunnen op
nemen. De gemiddelde scholing duurt
6 maanden, waaruit dus volgt, dat de
Rijkswerkplaatsen na verloop van
enkele maanden gelijktijdig 6000 gede-
mobiliseerden in scholing moeten kun
nen nemen. Van de 90.000 gedemobili-
seerden zullen er dit jaar 12.000 ge
schoold worden.
De volgens de begroting beschikbaar
gestelde bedragen zullen grotendeels be
stemd worden voor het opvoeren van de
opnamecapaciteit der bestaande Rijks
werkplaatsen. Het uitbreiden van de
capaciteit door de beschikbare gebou
wen tot het uiterste te genutten vergt
n.l. minder tijd dan het oprichten van
nieuwe werkplaatsen. De uitbreiding van
het apparaat zal zich beperken tot een
nieuwe Rijkswerkplaats te Heerenveen
en toevoeging van metaalcursussen aan
de bestaande werkplaatsen te Leeuwar
den, Zwolle en Hoorn. Er zullen dan 37
Rijkswerkplaatsen voor Vakontwikke
ling zijn; twintig mei een metaal- en
bouwvakafdeling, drie uitsluitend met
Advertentie
Terwijl de brandweer
verwoed stond te spuiten,
Vloog een heer in
pyama naar buiten.
Met een fles in zijn hand
Viel hij neer in het zand-
Zijn TIP ging hem
boven zijn duiten.
Inz, Hr. J. v. d. P., Haarlem, öntv. 1 fl. TIP
een metaalafdeling en 14 uitsluitend met
een bouwvakafdeling. Na al deze uit
breidingen van het apparaat zal het in
derdaad mogelijk zijn 6000 man gelijk
tijdig te scholen tegen thans ongeveer
4000. Verwacht wordt, dat genoemde uit
breiding van het apparaat de totale be
hoefte nog niet zal kunnen dekken, spe
ciaal voor wat de metaalvakken betreft.
De minister van Sociale Zaken heeft
daarom besloten zo nodig een twee-
ploegenstelsel in te voeren, waardoor de
capaciteit tot 10.000 man kan worden
opgevoerd. Hierdoor blijft waarschijn
lijk nog mogelij kheia bestaan voor niet-
gedemobiliseerden om voornamelijk
in de bouwvakken een scholing te
ontvangen.
Van het totaal aantal gedemobili-
seerden zal, naar men verwacht, 60
pet. terugkeren naar hun vroegere
v/erkgever.
De situatie op de arbeidsmarkt is
thans zo, dat vaklieden graag aangeno
men worden: er bestaat echter een te
veel aan ongeschoolden. Die onge
schoolden moeten vaklieden worden. De
gedemobiliseerden, die voorrang heb
ben, krygen nu door de maarregelen
van de regering een unieke kans om
goede vaklieden te worden, een kans,
die voor hen tevens de veilige zeker
heid van een levenspositie inhoudt.
Tot nog toe zijn door de Rijkswerk-
plaatsen ongeveer 15.000 mensen opge
leid. Vrijwel allen hebben werk ge
vonden. Niet iedereen zal echter op
een dergeiyke wijze geschoold kunnen
worden. Het Rüksarbeidsbureau zorgt
dan zoveel mogeiyk voor een passende
werkkring. Ook hier hebben de gede
mobiliseerden weer voorrang. Tot einde
1949 werden door bemiddeling van de
Ryksarbeidsbureaux 19.628 militairen in
de bedrijven geplaatst.
Naast de Rijkswerkplaats bestaat ook
de mogelijkheid van scholing in de be-
drüven, waar men te werk gesteld
wordt. Het bedrijfsleven ontvangt hier
voor 300.of 500.per gedemobi
liseerde, naar gelang de duur van de
opleiding.
Nu de staat Israël door Nederland de
jure is erkend, kan verwacht worden,
dat dr. M. Amir zal geaccrediteerd wor
den als gezant van Israël bij het Neder
landse Hof. Dr. M. Amir is op het ogen
blik vertegenwoordiger van Israël en
gevolmachtigd minister in Nederland,
België en Luxemburg.
Daar ook België en Luxemburg de
staat Israël de jure erkend hebben, ligt
het in de bedoeling, dat dr. M. Amir ook
in deze landen als buitengewoon gezant
en gevolmachtigd minister van Israël
zal optreden.
Sfecm ovetGwa
m
mmm
62. Onderwijl was de kleine groep verder gegaan. Baldon en de keizerin, gevolgd
door de Japanse commandant en diens mannen, liepen zacht pratend door het leger
kamp. tot zij een zwaarbewaakt en door pailissaden omring blokhuis naderden, dal
zich tussen de eindeloze tentenzee verhief.
„Hier heeft de keizer zijn verblijfplaats," mompelde de Japanner, de wacht een
teken gevend om hen door te laten. „Onze plannen vinden voortdurend voortgang.
Het komt er nu slechts op aan hem te overtuigen dat hij afstand van zijn Chinese
rijk moet doen ten behoeve van heer Baldon." Hij legde een wrede nadruk op het
woord „overtuigen". „Ziehier." Hij opende een deur.
Toen hij binnentrad kon Baldon zich niet voorstellen dat de oude, haveloze man
dezelfde was, die hij in het schitterende paleis te Peiping als keizer van China had
leren kennen. Om de lippen van de keizerin speelde echter een afschuwelijke glim
lach. ,JJier ontmoeten wij elkander dan voor het laatst," zei ze smalend. „Eindelijk
zult ge toch aan mijn voornemens toe moeten geven! O, hoe heb ik naar dit ogenblik
verlangd!"
De keizer antwoordde niet. H(i wierp haar slechts een blik vol eindeloze minachting
toe en wendde zich vervolgens tot de Japanner.
„Het machtige Nippon schijnt zich altijd weer van methodes te moeten bedienen
welke nauwelijks passend zijn voor een roofmoordenaar, toil hij z'n doel bereiken,"
zei hij uit de hoogte. „Moord, ontvoering en plundering! Wat verlangt ge van mij?"
„Ge kunt u uw hoge toon besparen!" sprak Baldon dreigend. „Uw spel is afgelopen!
Ge bevindt u in onze macht en niets kan u meer redden behalve één ding!" Met
'n ruk haalde hij een met Chinese letters beschilderd papier te voorschijn. „Teken dit
document dat ge afstand doet van de troon. Alleen dan kunt ge het leven behouden!"
De keizer wierp hem een hooghartige blik toe.
„Nimmer!" zei hij vastbesloten. „Nimmer!"
Het leven aan boord is als dat op een
klein eiland, ergens midden in de Oce
aan. Bij verschillende rondgangen
eerlijkheidshalve zou ik beter kunnen
spreken van dwaaltochten door het
schip heb ik een indruk gekregen van
de geweldige omvang en de samenge
steldheid der werkzaamheden, die door
de 1100 leden der bemanning worden ver
richt. Bij elk trapje dat men bestijgt, in
elke gang van het doolhof, achter elk
schot, achter elke deur, openen zich
weer nieuwe aspecten. Het zijn dwaal
tochten, die binnen enkele ogenblikken
tijds leidden van de polaire koude der
diepvrieskamers tot de verzengende, tro
pische hitte der machinekamers, en wan
delingen die begonnen bij het kombuis,
langs bakkerij, groenteschoontnakerij,
bottelarij, wasserij, strijkerij en kleer
makerij, die hier aan boord evenmin ont
breken als ziekenzalen, operatiezalen,
apotheek, barbier, postkantoor, telegraaf
kantoor, toko, laboratoria van foto- en
filmdienst, kerk, recreatieverblijven,
zoetwaterfabriek, smederij, provoost, te
lefooncentrale, radiocentrale, kleding
magazijn, schoenmakerij en meteorolo
gisch bureau, om maar eens enkele pun
ten te noemen. (Ik beperk mij voorlopig
uitsluitend tot de civiele zaken en kom
later tot de eigenlijke marine-aangele
genheden). En bij al die bezoeken, van
commandobrug tot stokersverblijf, wordt
men immer vriendelijk en hoffelijk ont
vangen, zodat men zich, ook als buiten
vogel gelijk men bij de marine bur
gers wel eens pleegt te noemen geheel
thuis en op zijn gemak voelt.
Maar als ik mij, zoals gisteravond,
naar de toko wil begeven, ten einde
aldaar enige scheermesjes te bemach
tigen, dan verdwaal ik, koppig vol
houdend, dat het nu eindelijk eens tijd
wordt om zelfstandig de weg te vin
den, onherroepelijk, en kom, ver na
sluitingstijd, bij de scheepswinkel aan.
Gelukkig heeft een adelborst mij nu
een plattegrond verstrekt, zodat tiet
ook niet meer behoeft voor te komen,
dat ik, lust gevoelend tot een wande
ling in de frisse lucht, mij, na lang en
vruchteloos zoeken tot een matroos
moet wenden met de vraag: Waar is
de zee?
Er zijn op dit schip dan ook maar
liefst zeven, boven elkaar gelegen, dek
ken: vliegdek, galerijdek, hangardek,
hoofddek, tussendek, koebrugdek, waar
onder zich het onderkoebrugdek bevindt,
dat met de dubbele bodem, waarin zich
allerlei tanks bevinden, het zevende dek
vormt.
Men houdt op zee alle patrijspoorten
van alle dekken, tot en met het hoofd
dek, immer gesloten. Dag en nacht brandt
daar het electrische licht, zodat men de
zee dus vrijwel niet ziet en eigenlijk
nauwelijks merkt, dat men vaart.
Het weer heeft zich tot op heden zeer
goed gehouden en de lange Oceaandei
ning heeft vrijwel geen invloed op het
schip.
Dit is dan, in korte trekken weerge
geven, mijn eerste indruk van het leven
aan boord van Hr. Ms. Karei Doorman,
het leven is een kleine maatschappij,
waarvan elk der elfhonderd leden zijn
eigen nauwomschfêven taak heeft: zijn
dienst, die precies past in de tot in alle
details uitgewerkte schema's, waarin
niets aan toeval en improvisatie wordt
overgelaten en die, gecoördineerd tot
een geheel, een perfecte continuïteit
waarborgen. Organisatie, die zo voor'
treffeiyk is, dat men ze niet bemerkt.
Van de eerste dag af wordt aan boord
van de oorlogsschepen geoefend, oefenin
gen van allerlei aard. Op het vliegdek
laat men zo nu en dan de motoren der
jachtvliegtuigen, die als vogels met op>
gevouwen vleugels klein aftrekenen te
gen de geweldige, kale ijzeren vlakte,
proefdraaien.
's Avonds is er gelegenheid te over om
zich te amuseren. Gisteren heerste er in
de hangar, in een gedeelte waarvan elke
avond film wordt gegeven, grote vrolijk
heid over de avonturen van Abbott en
Costello in Hollywood en vanavond zal
er een film worden gedraaid, waarvan
de titel mij helaas is ontschoten, doch
die gekenmerkt wordt als sterke speel
film, beklemmend, adembenemend en
dramatisch
Advertentie
per rol
Maandagmiddag heeft de Franse rege
ring te Atrecht op plechtige wijze de
stoffelijke resten van vijftig Nederlandse
militairen en verzetslieden, die in de
oorlog in Frankrijk sneuvelden of ge
fusilleerd werden, aan de Nederlandse
regering overgedragen.
De Nederlandse regering was door
ambassadeur Baron van Boetzelaer van
Oosterhout vertegenwoordigd en de
Franse president liet zich vertegenwoor
digen door de prefect van Pas de Calais,
Georges Phalempin. Voorts was een
aantal andere hoge functionarissen aan
wezig Oud-strijders vormden een ere
wacht.
De plechtigheid werd besloten met een
troependéfilé. Daarna werden de stof
felijke resten onder militair geleide naar
Rijssel vervoerd, vanwaar zij verder
naar Nederland werden gezonden.
DE ECONOMISCHE UNIE VAN HET SAARGEBIED MET FRANKRIJK
DUITSLAND
(FRANSE ZONE)
Uitslag
VOOR 91.5
E3 KOLENBEKKEN
KOLENMIJNEN
■I- METAAL INDUSTRIE
A CHEMISCHE INDUSTRIE
GLAS INDUSTRIE
De kaart geeft een overzicht van de industrieën en delfstoffen in het Saargebied.
De huidige wens van Duitsland om het Saargebied, dat thans een economische
eenheid met Frankrijk vormt, weer geheel bij Duitsland gevoegd te zien, is zeer
oomerkelijk als men deze vergelijkt met de eveneens in onze kaart aangegeven
uitslagen van de volksstemming in 1935 en de verkiezing m 1947.
De minister van Uniezaken en Over
zeese Rijksdelen heeft als vervolg op de
beantwoording van vragen van het
Tweede-Kamerlid, de heer Weiter
(K.N.P.) betj-effende de verspreiding
van berichten over beweerde gevallen
van wreedheden, bedreven door militai
ren. staande onder Nederlands bevel in
Indonesië, nog medegedeeld, dat hij het
minder juist acht represaille tegenover
provocatie te stellen. De hoge mate van
discipline, welke van de troepen in In
donesië werd gevorderd, liet niet toe op
provocerend optreden anders in te gaa:i
dan geboden is door militaire noodzaak
Bij onderzoek en strafrechtelijke vervol
ging van gebleken excessen is provocatie
dan ook nimmer als strafuitsluitende
omstandigheid aangemerkt. Zowel bij de
bezetting van Djocja als elders is docu-
mentatie-materiaal gevonden. Afgezien
van de inhoud daarvan, is de minister
niet bereid die bescheiden in Nederland
se en Engelse vertaling te publiceren,
aangezien zulks zou strijden met geest
en strekking van de Nederlands-Indo
nesische Unie.
De Ver. Naties hebben dit jaar een
reis van een maand naar Lake Success
uitgeloofd voor de schrijvers van de tien
beste verhandelingen over het onder
werp: „Heeft het veto de Ver. Naties
belet als politiek instrument en ten
dienste van de handhaving der veilig
heid in de wereld haar taak te ver
vullen?"
In het Vaticaan wordt bevestigd, dat
de Heilige Stoel en de V.S.I. diploma
tieke betrekkingen zullen onderhou
den. De Heilige Stoel zal bij de Indo
nesische regering een internuntius be
noemen, terwijl de V.S.I. bij het Vati
caan een legatie zal vestigen:
door
PATRICK PURCEIX
Vertaling
JOHANNA PERENBOOM
26.
Hij lichtte zijn pet op, terwijl hij dit
zei. Wij ontblootten ook allen ons hoofd,
in een plotseling eerbiedig stilzwijgen,
ofschoon het voor mij in ieder geval
een netelig probleem was, hoe we zo
plotseling midden tussen de afgestorve
nen waren beland. Malachy Corcoran
kon het blijkbaar evenmin bevroeden
als ik cn staarde wezenloos naar buiten
in de duisternis.
Waar zijn we in Godsnaam ergens,
Vesty? Waar zijn we?" vroeg hij. Zijn
toon gaf blijk van zijn ergernis, omdat
zijn lied onderbroken was; ik wist dat
er nog minstens zeven en veertig cou
pletten, sommige geschikt voor de
druk, andere niet moesten komen.
„Je kwam van de heuvels naar be
neden," antwoordde McLoughlin koel.
„of van de Walsh Mountains, zoals de
krant ze noemt, en toen ik zo vrij was
om jullie te zeggen, dat je allemaal je
grote monden dicht moest houden, kwa
men we voorbij het oude kerkhof in
Kilderry." Hij keek achterom. „Maar we
zijn er nu voorbij, Malachy, en je kunt
er weer op los zingen. Verdomd, je zingt
hard genoeg om aan de andere kant
van de Slievenamon gehoord te wor
den, als je het mij vraagt." En schoot
hem een gedachte door het hoofd. „Zet
eens een flinke grote keel op, Malachy,"
opperde hij, „we komen net bij Thady
Hanrahan voorbij en Thady was altijd
een reuze liefhebber van muziek."
„Och man, schiet op en breng ons
thuis," viel ik hem in de rede, terwijl
ik de stille McLoughlin wanhopig ver
wenste, dat hij zijn zwijgzaamheid nu
net op het verkeerde moment moest
verliezen. Maar mijn poging had geen
SUCC6S.
„Thady Hanrahan! Thady Hanrahan!"
Er was iets geëxalteerds in Malachy's
stem waar je misselijk van werd.
„Och kom, daar zijn we al lang voor
bij." zei ik slapjes. De boerderij van
Hanrahan was wel het laatste huis in
Ierland, dat ik wenste te zien.
Maar Malachy scharrelde voor mij
heen en drukte met zijn volle gewicht
op mijn knieën, terwijl hij zichzelf om
hoog zeulde om Tommy McAuliffe bij
zijn schouder te pakken.
„Tommy, Tommy!" flikflooide hij. „Je
hebt toch geen bijzondere haast?"
„Neen, erge haast hebben we niet,"
antwoordde Tommy, die blijkbaar be
nieuwd was, waar Malachy heen wou.
„Ofschoopom je de zuivere waar
heid te zeggen, Joe en ik dachen er over
om te gaan dansen, beneden bij Fo-
garty."
„Stoppen, chauffeurl" commandeerde
Malachy. McLoughlin keerde zich om
met een stomverbaasd gezicht, maar hij
deed wat hem gevraagd kas. De wielen
krijsten, toen de remmen vastsloegen op
de naven, en de grote zwarte Ford ver
loor met tegenzin zijn vaart. Toen gleed
hij nog even en stond stil vlak tegen
over de koude, grijze pilaren, die de in
gang van Hanrahans huis bewaakten.
Nu de teerling geworpen was, werd
Malachy pijnlijk welsprekend.
„Zeg, jongens, als jullie ons nu voor
een paar minuten wilt excuseren. Joe
en ik hebben een kleinigheid te bespre
ken met Thady Hanrahan daar op het
huis. Het is maar een kleinigheid; meer
dan tien minuten zullen we er niet voor
nodig hebben."
De goede whiskey van Jamesy Curran
doet zich gelden, zei ik droefgeestig bij
mezelf. Maar hardop protesteerde ik:
„Kun je die kwestie niet zonder mij
afhandelen?"
Malachy gaf mij een scherpe stoot
met zijn elleboog.
„Je hebt het toch beloofd", fluisterde
hiJIk probeerde me goed te houden.
„Och verdomme, het is toch onzinnig
om Zondagsavonds om deze tijd iemand
zijn huis binnen te stappen, vooral als
ze niet weten dat je komt."
Maar de vertederde bui van Curran
was nog niet uitgewerkt.
„Allez Josie, Josie, als je je zorgen
over ons maakt, kun je die gerust uit
je hoofd zetten. Werkelijk, het maakt
ons niets uit om even te wachten, hele
maal niets. Och, en ik weet dat ik met
jullie zaken niets te maken heb, maar
als het is wat ik denk dat het is, dan
zal werkelijk Thady er niets op tegen
hebben dat je komt, op deze tijd Zon
dagsavonds niet en ook niet op een an
dere avond. En bovendien, denk eens
aan al de tijd en moeite die je spaart,
want anders moet je die hele reis een
andere keer maken."
Er scheen in Malachy's „kleinigheid"
niet veel te zijn waarvan Jamesy niet
op de hoogte was.
Ik schikte me in het onvermijdelijke.
Malachy klauterde uit de auto en ik
volgde hem, traag. Het nobele, dat ik
gezien had in mijn besluit om de hand
van Esther Hanrahan voor Meehawl te
winnen, leek niet zo heel erg pobel
meer, nu het ogenblik was gekomen om
handelend op te treden; het plezier van
haar te kwetsen leek niet meer zo ple
zierig, nu mijn verbitterde bui voorbij
was. Een andere keer, goed; maar van
avond voelde ik mij niet in de stem
ming om Esther Hanrahan met een
dergelijk voorstel onder de ogen te
komen.
„We zullen jullie helemaal niet lang
ophouden. Wees maar niet bang, we
laten jullie niet wachten. Kom vlug,
Joe!" brulde Malachy, terwijl hij kwiek
als nooit door de poort stapte en met
zware schreden de met grint bestrooide
oprijlaan betrad. Spijtig besloot ik hem
dan maar te volgen, toen Tommy
McAuliffe uit de wagen sprong, het por
tier met een klap dichtsloeg en mij be
hoedzaam nariep:
„Zeg Joe, luister eens even
Ik keerde me om, blij dat ik zelfs
maar een ogenblik respijt kreeg. Hij
kwam langzaam op me toe, met een ge
zicht alsof hij iets zeggen ging; toen
maakte hij alleen maar een gebaar, in
woordeloze wanhoop.
„Nu, wat is er?" vroeg ik benieuwd.
Hij hield zijn stem in om de anderen
niét te laten horen, wat hij zei. Het
was of hij de woorden er tegen zijn zin
uitwrong
„Ik praat voor mijn beurt, Joe, nie
mand weet dat beter dan ik zelf. Ik heb
met de zaak niets uit te staan en als
ik geen glaasje op had, zou ik het hele
maal niet zeggen." Hij aarzelde weer.
„Vooruit jongen", zei ik. „Kom er mee
voor de dag. Het doet er niet toe wat
het is, zo erg zal het niet wezen."
Hij keek me met een schrandere blik
aan.
„Je gaat een huwelijksaanzoek doen
voor Meehawl?"
„En als dat nu zo is?"
Tenslotte kwam het er uit, in één golf.
„Ben je niet een rare kerel, Joe Doyle,
dat je om Esther Hanrahan gaat voor
iemand anders dan voor jezelf?"
Ik stond paf. McAuliffe was de laat
ste, van wie ik vermoed zou hebben, dat
hij van mijn vroegere liefdesgeschiede
nis iets afwist. En zelfs als hij er van
afwist, dan zou ik nog in hem niet het
soort man gezien hebben, om 't me op
zo'n ogenblik recht in mijn gezicht te
zeggen.
De uitdrukking van mijn gezicht moet
mij verraden hebben.
Wij, katholieken, weten ons leden
der ene, ware Kerk. Aldus gefor.
muleerd heeft het enigszins de
schijn, alsof ons bewustzijn daarvan niet
vrij is van onverdraagzame zelfgenoeg
zaamheid. In werkelijkheid constateren
wij in nederige dankbaarheid slechts een
feit, waarvoor het Licht des Geloofs ons
de ogen geopend heeft.
Wij kunnen echter niet volstaan met
onze dankbaarheid voor een uitverkie
zing, die ons buiten eigen verdiensten
ten deel viel. Indien naastenliefde en
menselijke solidariteit geen inhoudloze
disposities zijn van ons jegens de dwa
lende medebroeders en zusters, mdien
wij bereid zijn de zin te verstaan van
Christus' woorden bij hei Laatste Avond,
maal: „Ik heb nog andere schapen, die
niet van deze sehaapstal zijn, maar ook
over hen moet Ik een Herder zijn," dan
zal daaruit voortvloeien een oprechte
apostolaatsijver, om er naar de maat on
zer bescheiden krachten en in dienst
baarheid aan de Goddelijke Herder naar
te streven, dat zoveel mogelijk mensen
de weg naar de Una Sancta de éne
Heilige Kerk zullen vinden. Men mag
niet de vergissing begaan van te me
nen, dat men naar eigen verkiezing al
dan niet daaraan mag meewerken. Het
is integendeel een dure plicht van ons
allen, zoveel mogelijk te bevorderen, dat
de genade des Geloofs zal ten deel vallen
aan allen, die tot dusver daarvan ver
stoken bleven.
Men vergisse zich echter andermaal
niet door te menen, dat onze eigen
krachten toereikend zouden zijn om te
bewerkstelligen, waarheen het een plicht
is te streven. De menselijke middelen
zullen immers nimmer in staat blijken
te bereiken wat in laatste instantie
een kwestie is van genade en Goddelijke
beschikking. Maar in zoverre wij werk
tuigen zijn in Gods hand, hebben wij
dienovereenkomstig de plicht als een
„willig instrument" tot het geluk der
mensen zelf en tot meerdere eer en
glorie van God en Zijn Kerk mee te
werken aan de uitbreiding van Gods
Rijk op aarde. Geen bezorgdheid mag
in ons zo groot zijn als dit omtrent de
hereniging der mensenkinderen in het
hemels Jeruzalem.
Uit het voorgaande volgt, dat bu alle
strikt menselijke middelen, zoals orga
nisaties, apostolaat en directe verkondi
ging, verreweg het voornaamste zal blij
ven het gebed tot Hem, in Wiens
hand het tenslotte ligt de mensen door
de gave van het Geloof in de éne Moe
derkerk te verenigen. Al onze oecume
nische arbeid zal bij voorbaat steriel zijn
zo deze niet gedragen wordt door een
nimmer aflatend gebed. En daarom heeft
de Kerk de Internationale Bidweek in
gesteld, aan welker vooravond wij thans
staan. Laten wij ook dit jaar, nu de
geestelijke nood zo bijzonder groot is,
ons gebed verenigen met dit der ganse
Kerk om van God te verkrijgen, dichter
te komen tot het door Hemzelf uitge
sproken ideaal: dat van de ene schaapstal,
waarin de verdeeldheid zal worden op
gelost tot een blijde hereniging van
wachtenden voor de hemelpoort.
Intentie voor 18 Januari:
Teruqkeer van alle dwalenden tot
de éne schaapstal van Petrus
De Nieuw Amsterdam van de Holland
Amerika Lijn gaat volgende maand een
grote trip rond Zuid-Amerika maken,
van de Ver. Staten via het Panama-ka
naal langs de Westkust van Zuid-Ameri
ka, rond Kaap Hoorn en terug naar de
V. S., via Argentinië en de Caraibische
eilanden.
Bij het varen door het Panama-kanaal,
14 Februari, waarvoor even zeventien
duizend dollar aan tolgeld betaald moet
worden, wordt de grootste omzichtigheid
bij het navigeren vereist. Eén maal eer
der, vóór de oorlog, is Nederlands groot
ste schip reeds door dit kanaal gekomen.
Er kwamen toen drie loodsen aan te pas
om hei schip zonder averij door de .slui
zen te krijgen. Aan beide zijden van de
romp bleef toen slechts drie en een halve
meter ruimte over. Dit zal voor de rijke
Amerikanen aan boord nog een attractie
apart zijn.
Maandagmiddag is Hr. Ms. oefenschip
voor onderzeebootbestrijding en tech
nische opleidingen „Mamix" in dienst
gesteld.
De commandant, de luitenant ter zee
eerste klasse, P. Schotel, hield een xorte
toespraak, aangehoord door het personeel
van de Ned. Dok- en Scheepsbouwmij
te Amsterdam, waar de „Marnix" sinds
5 Januari 1948 ligt om verbouwd te wor
den. Hij zeide o.a., dat er nog hard moet
worden gewerkt om de „Marnix" op 13
Maart a.s. gereed te hebben.
De „Marnix", oorspronkelijk de Britse
torpedoboot jager „Garland" werd in Mei
1940 overgedragen aan de Poolse marine
In 1946 werd het schip weer terugge
geven aan de Britse marine en eind 1947
aangekocht door de Nederlandse marine
De grootte is 1.335 ton, de lengte ruim
98 m., breedte 10 m., diepgang 2.60 en de
snelheid ruim 35 mijl. De bemanning zal
(Wordt vervolgd) uit ongeveer 100 koppen bestaan.
