Zondebesef Met Indo-China Zuid-Oost-Azië H Wereldtoneel I M a E Mensen op reis r mr 0 STICHTING VAN INSTITUUT VOOR CENTRALE VORMING Chefarine 4 KORSTEN van 1848 m Voor allendie zowel in de top als in de afdelingen leiding zullen kunnen geven Betere werking van 4 be roemde geneesmiddelen Koningin te midden van haar personeel Contactcommissie voor huisvestingsvraagstuk JLILLI/JJ Waarom weer vasten? ZATERDAG 18 FEBRUARI 1950 PAGINA 3 KONINKLIJKE VERMEL- DING PER DAGORDER IVOROL Heerengracht 408 Amsterdam PARTIJRAADSVERGADERING K.V.P. Baarn plaats van vestiging HOOFDPIJN! ■4* Wanneer bij pijnen of griep een ander middel faalt, neem dan eens Chefarine „4". De 4 bestanddelen zijn elk stuk voor stuk al wereld beroemd. Haar samen in één tablet werken zij nftg beter. Het ene middel versterkt de werking van het andere, zodat de totale werking wel bijzonder krachtig en weldadig is. F eestavond voor voetbalclub GS GEDWARSBOOMDE Vertaling Liturgische weekkalender Op de vraag hoe het komt, dat in de moderne wereld zo goed als alle overgeleverde waarden zoals men dat noemt „omgekeerd" zijn is ei genlijk maar één antwoord afdoende. En wel omdat alles, wat men daarvoor ter verklaring zou kunnen aanhalen in laatste instantie te herleiden is tot het verlies van het zondebesef. Het begrip voor het absolute karakter der zedelijke waarden is verloren gegaan. Een nogal ingewikkeld proces vén velerlei facto ren, die alle naar eigen aard en wijze hun invloed hebben doen gelden, is oorzaak geworden van de uiteindelijke afbraak van een zedelijk-gezonde le venshouding. Zo heeft zich langzamerhand en on gemerkt een vervlakking voltrokken in de gangbare en goed gefundeerde op vattingen over goed en kwaad. Maar deze vervlakking werd nog aanmerke lijk bevorderd door de gewilde en doel bewuste ondermijning en ontkenning van de christelijke cultuurwaarden de enig-ware! door een hoogmoedige „wetenschap", die de geweldige fout beging de menselijke geest tot hét enige en zelfstandige middelpunt van het heelal te verklaren. Nu is het ongetwijfeld waar, dat de verworvenheden van moderne weten schap en techniek eerbied en bewonde ring afdwingen. Het is echter ook niet minder waar, dat hun resultaten in een omgekeerd evenredige verhouding staan tot een winst op geestelijk-zedelijk ter rein. En dat is eenvoudig onvermijdelijk. Want wanneer de mens zich zozeer laat meeslepen door hoogmoed en zelfover schatting, dat hij zich inbeeldt boven de zedelijkheidsnormen te staan, die God voor de hele schepping heeft vast gesteld. dan kan hét niet uitblijven, dat hij daardoor de grootste wanorde schept en d u s tot een diep zedelijk verval raakt, zoals wij dat in onze hedendaagse samenleving overal kunnen constateren. En als wij nog iets dieper graven, dan ontdekken wij spoedig, dat deze kramp achtige pogingen om een boven de mens staande wet te ontkennen, feite lijk voortkomen uit een bitter levens- pessimisme, dat zijn oorzaak vindt in de onontkoombare erkenning van eigen machteloze ontoereikendheid. Tegen feiten vecht men altijd tever geefs. Het zondebewustzijn ligt zo diep en vast in de menselijke natuur veran kerd, dat het eenvoudig niet te ont kennen is! Ook niet door b.v. de boeteceremonies van primitieve of oude volkeren te verklaren door een beroep op magie. Dit moge ten dele al juist zijn, de eigenlijke beweegreden van een dergelijke ritus is, zoals onbevooroor deelde onderzoekingen hebben vast gesteld, in wezen smekend, niet dwingend, en steunt op een waarachtig zedelijk zonde-beleven. In de algemeen menselijke opvattingen hieromtrent is niet alleen een duidelijk bewustzijn aan te wijzen van een verlies der eigen morele waarde, van onreinheid en schaamte en van strafbaarheid tenge volge van de gestelde, verkeerde -daad, maar zelfs van een schuldig-staan te genover het Opperwezen. Daarmee is de fundering van de absolute zedelijk heidsnormen principieel gegeven. Het moderne heidendom, dat God en de op Hem steunende zede- lijke waarden afwijst, dreigt de mensheid tot volslagen morele onder gang te brengen door het zondebewust zijn i njz ij n hele samenhang uit ie schakelen. Onherroepelijk zal deze neergang echter zeker niet zijn. Opzettelijke boosaardigheid kan ongetwijfeld onze samenleving diep doen ontaarden, maar vroeg of laat komt de menselijke na tuur tegen alle gedwongen misvorming van haar door God geschapen aard in verzet. Bovendien zal iedere afbrekende en vernietigende activiteit steeds als on versaagde en onvermoeide verdedigster van menselijke en goddelijke waarden de Kerk van Christus tegenover zich vinden, waaraan van Godswege o n- overwinnelijkheid is toegezegd. Steunend op de goddelijke Open baring heeft de Kerk het algemeen be staande, menselijke zondebesef nieuwe kleur en diepte geschonken. De leer over de gevolgen der erfzonde stelt de ons allen aangeboren geneigdheid tot het kwaad in eenWcherp licht. Door de innige relatie van de gedoopte mens tot God krijgt het schuldbewustzijn een persoonlijk accent. De zonde neemt het karakter aan niet alleen van een overtreding van Zijn wet. maar ook van een belediging van de Algoede Zelf. En wij mogen wel zeggen: vooral van een grove ondank baarheid jegens onze Verlosser Jezus Christus. Het misbruiken van ons liphaam tot instrument voor de overtreding van Gods Wet ontwijdt „de tempel van de K. Geest". Naast onze individuele zonden ech ter staat de verschrikking van de tyrannieke macht van het kwaad, dat, met Gods toestemming, tot aan Christus' tweede komst, Zijn heils plannen met de mens tracht te ver storen. Dit is de grote vijandschap te gen God, gedirigeerd door de Satan. Tegeriover deze dubbele zondig heid, d.i. in en buiten ons, stelt Christus voor ieder de dringende oproep tot boete en bekering. Hierop steunt de oeroude, christelijke practijk van de j a a r 1 ij k s e V a sten: een tijd van boete en versterving, van gebed en bezinning. De verregaande zedelijke en geestelijke decadentie van deze tijd stelt onze christelijke over tuiging voor de dringende eis de Vas ten van dit jaar te maken tot een eensgezinde, gezamenlijke kruistocht van boete en gebed, waaraan niemand zich mag onttrekken. Heel bijzonder dit jaar, het Heilig Jaar 1950, heeft de Heilige Vader, Paus Pius XII, de hele Christenheid met alle aandrang opgeroepen dit jaar te maken tot één grote verzoening met God. Zonder een zeer bijzondere tus senkomst van de goddelijke Voorzienig heid schijnt de ondergang van de mens heid onvermijdelijk te zijn. Alleen het Christendom kan nog red ding brengen. Maar dan op voorwaar de, dat de phristenen hun overtuiging eerlijk en in alle consequenties trouw beleven. Om echter de wereld redding te brengen, moeten wij eerst zelf met God verzoend zijn. Dit verwacht in dit H. Jaar de Paus van alle Christenen. En met deze drin gende aansporing bewijst Hij ieder van ons de allergrootste dienst. Laten wij in deze stemming de Vas tentijd ingaan, om met Pasen met Chris tus als herboren, heilige Christenen te verrijzen. Wat er op het spel staat is voldoende bekend. B. Bij K.B. is aan het M.S. „Kampar" van de N.V. Koninklijke Paketvaart Maat schappij te Amsterdam de koninklijke vermelding bij dagorder toegekend we gens het volgende feit: Het M.S. „Kampar", met geen andere bewapening dan twee geweren, voer 17 Januari 1942 ter Oostkust van Sumatra l°en het een Japanse onderzeeboot voor de boeg kreeg. Zonder zich te beden ken zette de gezagvoerder met volle tracht koers op de snelduikende onder- geboot, die naar mbet worden aange komen, ernstig werd geraakt. et voornaamste thema van de Woensdag geëindigde besprekin gen, die Amerikaanse diplomaten te Bangkok voerden, werd gevormd door het dilemma, waarvoor de Verenig de Staten zich, na hun erkenning van de Indochinese stallen Laos, Cambodja en Vietnam, zien gesteld. Nu de Sovjet-Unie, als tegenzet op het politieke schaakbord, het communis tische bewind onder leiding van dr. Ho Tsjih Minh heeft erkend, zal de Ame rikaanse politiek, in eerste instantie te genover Indo-China, doch uiteindelijk met betrekking tot geheel Zuid-Oost- Azië, een van de twee volgende gedrags lijnen moeten volgen: 1. Het beperken van de Amerikaanse steun tot diplomatieke verzekeringen en het leveren van wapens aan Frankrijk, gepaard gaande aan financiële steun voor dit land. Gemeend wordt dat, in dien de Verenigde Staten zich hiertoe beperken, de nieuwe, onafhankelijke In dochinese staten vermoedelijk snel en onvermijdelijk onder de voet zullen wor den gelopen door een door de Russen geïnspireerde communistische aanval. 2. Het inzetten van Amerikaanse le vens en wapens in Indo-China en het verlenen van economische hulp aan de drie genoemde landen, opdat aldus de onder zware druk staande Franse mi litaire linies in Indo-China worden ver sterkt Dit zou betekenen, dat de Ver enigde Staten rechtstreeks partij zou den worden in oorlogsdaden tegen de Aziatische communistische legers. Het verluidt, dat de te Bangkok aan wezige Amerikaanse diplomaten uit Zuid-Oost-Azië er niet in zijn geslaagd tot de opstelling van een doelmatig com promis tussen beide bovengenoemde uitersten te komen. Men is van mening, dat de plotselinge bekendmaking van het dertigjarige ver drag tussen de Sovjet-Unie en het com munistische China, welk feit nog op de conferentie te Bangkok is besproken, er toe heeft bijgedragen de Amerikaanse diplomaten duidelijk voor ogen te stel len dat het Chinese en Russische com munisten gemakkelijk moet vallen mi litaire hulp te verlenen aan Ho Sji Minh's „regering" en dat dit feit bete kent dat het Indochinese probleem niet slechts als „zo maar een burgeroorlog" kan worden beschouwd, doch dat dit vraagstuk een „testcase" is voor de ge hele Amerikaanse politiek in Zuid-Oost- Azië, waarbij het erom gaat of dit uit zijn evenwicht geslagen en in zichzelf verdeelde gebied al dan niet als een rij- ie vrucht moet worden overgelaten aan de Aziatische communistische legers, die gereed staan voor de oogst." n het algemeen zullen de Westerse mogendheden moeten uitmaken in welke mate zij de niet-communisti- whe Aziatische regeringen willen steu nen. Het verlenen van afdoende steun zou inhouden, dat deze mogendheden zich bereid zouden moeten verklaren bedoelde Aziatische staten zo nodig ook militair tegen de communistische be dreiging te verdedigen. De houding van Thailand (Siam) word! ten deze als symptomatisch be schouwd. Zoals gemeld, wilde de Thai- landse minister-president zijn regering overtuigen van de wenselijkheid der er kenning van Vietnam, Laos en Cambod- Advertentie Tanden wit qïs a/pensneeuw met TA N DRAS TA ■a door Thailand, doch hij kon zijn ka binet hierin niet meekrijgen. Deze hou ding van de Siamese regering wordt als kenschetsend beschouwd voor de stem ming van teleurstelling, welke thans in Zuid-Oost-Azië hand over hand toe neemt. Het wordt waarschijnlijk geacht, dat het gehele prestige der Westerse mogendheden in Zuid-Oost-Azië zal staan of vallen met het volgen van een positieve politiek in het Indochinese vraagstuk, dat ten deze algemeen als „testcase" wordt beschouwd. Van betrouwbare zijde wordt nog vernomen, dat de premier van Thailand, toen hij de Amerikaanse en Britse di plomatieke vertegenwoordigers in ken nis stelde van het besluit van zijn ka binet om de drie nieuwe Indochinese staten niet te erkennen, hieraan toe voegde: „De dag, waarop wij kunnen constateren dat de morele steun en me delevende belangstelling van de Wester se mogendheden tegenover de onafhan kelijke Aziatische regeringen in daden tot uitdrukking komt, zal tevens de dag zijn waarop wij de kansen op het voort bestaan van onze landen in de waag schaal zullen stellen door het erkennen van regeringen als het bewind van Vietnam, die door het Westen op touw ziin gezet en waarvan de comnjunisti- sche wereld heeft gezworen dat zij te zamen met alle staten die^hen steunen zullen worden vernietigd." Advertentie Telefoon 37132 - 37133 CENTRALE VERWARMING OLIESTOOKINSTALLATIES De Zoon van £ric deïhomian 7. De man heeft zich reeds omgedraaid en doet een poging om onverschillig weg te lopendoch Baldon's woorden hebben hem toch verontrust en wanneer de laatste hem door de tralies toeroept dat het om een hwestie van leven en dood gaatkeert hij zich om en komt langzaam terug. „Wat bedoelt ge, barbaar?" vraagt hij argwanend. „Leven en doodzegt ge? Wiens leven staat dan wel op het spel?" „Het jouwe!" Baldon's stem is scherp en indringend geworden. Luisterwaiit wanneer je mijn waarschuwing in de wind slaat, zul je zeker sterven voor de zon tweemaal is ondergegaan. De blanke barbaar die dit schip beveeltheeft zo besloten „Hoe weet ge dat!" huivert de man ontzet. „Ben ik niet van zijn stam? Wij barbaren zijn zeer met elkaar vertrouwd. Denk toch na, man! Binnen korte tijd zullen jullie landen in zijn rijk. Lfeiik je dat hij jullie ooit terug zal laten keren met dit schip? Ha, ik ken heer Ene. Sluw en argwanend is hij, en een mensenleven betekent minder voor hem dan een vlieg. Hij vertrouwt jullie niet! En dus moeten jullie stervenwanneer hij je met meer nodig heeft. Ik geef je de verzekering dat de gehele bemanning zal sterven op het moment, dqt dit schip de kust van Noorwegen bereikt!" Hij spreekt met zoveel zekerheid en de sluwheid, waarmee hij nog aan dit duivelse netwerk van bedrog weet toe te voegen is zo verholen, dat de man hem begint te geloven. Zijn ogen worden wijd van angst. Hier, ver van zijn land, tegenover een barbaar die wellicht over vreemde krachten beschikt, besluipt een verschrikkelijke onzekerheid hem. „Wat moet ik dan doen?" vraagt hij zacht. „Weet, dat ik in mijn eigen rijk een zeer machtig vorst ben", gaat Baldon handig verder. „Bemind door mijn onderdanen en in het bezit van ontzaglijke rijkdommen. Eric de Noorman wil mij die ontnemen en daarom voert hij mij als gevangene met zich mee. Ik heb je reeds gezegddat hij nergens voor staat. Maar wanneer je mij helpt en doet wat ik zeg, zal ik je niet alleen redden, maar je ook zo rijkelijk belonen, dat je voor de rest van je leven een onbezorgd bestaan hebt. Goud zal ik je geven, edelstenen en zijde. Alles wat je maar wilt Die laatste woorden brengen de man helemaal aan het wankelen. Maar zijn aange boren voorzichtigheid waarschuwt hem en hij vraagt argwanend: „En wil de Noorman ons allen geheel alleen doden? Ik geloof dat niet." Niet alleen!" Baldon laat zich voor geen enkel gat vangen. „Hij heeft zich ae hulp verzekerd van de stuurman. Tezamen zullen zij de rest van de bemanning ver- vaderlijk vér moorden. Hij ziet een nadenkende trek op het gezicht van de ander verschijnen en wacht gespannen diens antwoord af m li (Van onze correspondent) „Belangrijker dan vele andere besluiten, welke in de jaren na de oorlog zijn ge nomen, mag ongetwijfeld de beslissing worden genoemd over het al of niet accepteren van het voorstel van het partijbestuur aangaande de stichting van een Instituut voor Centrale Vorming, waarvoor de Partijraad zich heden ziet geplaatst." Aldus begon pater Mag. dr. S. Stokman de toelichting op het betreffen de voorstel, dat gisteren op de vergade ring van de Partijraad der K.V.P. te Utrecht werd behandeld. Mag. Stokman wees er op, dat nu de katholieke emancipatie een feit is en de tijd om te hoop te lopen ter verkrij ging van staatkundige rechten derhalve tot het verleden behoort de taak van een katholieke partij een geheel andere is geworden. Weliswaar zal zij de ver worven rechten voortdurend dienen te beveiligen, doch haar activiteit moet vooral gericht zijn op het construeren van de door God gewilde orde in de staat. Dit te verwezenlijken is in vele opzichten moeilijker dan te strijden voor Vandaag begint het Carnaval, het jaarlijks weerkerende feest der zotheid. Zij, die de scepter zwaaien over al de niet meer te stuiten lust tot „gek" doen, de Carnavaleske Prinsen geven vandaag het definitieve sein tot de „start". Iedere stad van enige betekenis in Brabant en Limburg heeft een „Hoogheid" in haar midden en nijvere handen hebben ex de prachtigste wagens gebouwd waarop Prins Carnaval feestelijk wordt ingehaald. De foto toont het waarlijk prinselijke voertuig, dat men in Bergen op Zoom tijdelijk Krabbegat geheten, heeft vervaardigd. staatkundige rechten en de thans nood zakelijke activiteit veronderstelt inzicht in de katholieke staatkundige beginselen en in de zich steeds wijzigende omstan digheden. Hiervoor zijn een degelijke vorming, studie en beleving der beginselen ver eist, zonder welke ook geen enthousiasme voor de constructieve arbeid mogelijk is. In de K.V.P. heeft tot nu toe een doel bewuste vorming op politiek gebied steeds ontbroken. Zij bleef hierin achter bij andere katholieke organisaties, die juist door een brede vorming de katho lieke sociale en culturele gedachten tot gemeengoed hebben gemaakt. De vorming op politiek gebied is niet slechts nuttig, zij is een levenskwestie voor de partij. Voor hen, die deel uitma ken van een democratische staat, is ele mentaire kennis nodig van de staats zaken. Dit klemt te meer, daar de be staanszekerheid van alle burgers in onze tijd sterk aan het Overheidsbeleid is gebonden. Een ieder voelt dit beleid aan den lijve en heeft dus het "recht hierop critiek uit te oefenen. Te veel blijkt echter nog, dat critiek vaak wordt gele verd door hen, die het waarom en de samenhang van het politiek beleid niet kennen. De K.V.P. heeft derhalve tot taak een beter inzicht ingang te doen vin den, vooral daar zij zich krachtens haar aard niet voor één bepaalde groep mag opwerpen, doch er naar moet streven, dat het algemeen welzijn van iedere burger en van alle sociale groe peringen is. Begrip van allen voor allen is hier een eerste vereiste, het geen o.m. door het Vormingsinstituut kan worden bevorderd. De werkzaam heden van het Centraal Vormingsinsti tuut zullen in hoofdzaak drieledig zjjn. Kaderleden uit het gehele regionale en plaatselijke kader, en personen, die ver moedelijk tot deze kring zullen gaan be horen, zal een verantwoorde kennis van het bestaansrecht en het wezen van een katho lieke partij worden bijgebracht. De parcti- sche vorming zal o.m. betrekking hebben op de opbouw en de verhoudingen binnen de partij, terwijl verder aandacht kan wor- denipgewijd aan de psychologische zijde van de propaganda. Als tweede terrein van werkzaamheid dient de diepere en gespecialiseerde poli tieke vorming te worden' beschouwd van ka derleden en anderen, die daarvoor in aan merking komen. Een aanvullende weten schappelijke vorming betreffende onderwer pen als de katholieke staatsleer, de Staat en de maatschappij, de Kerk en de Staat, etc., zal hier worden gegeven. Als derde belangrijk object noemt het voorstel het contact, dat de K.V.P. middels het vormingsinstituut met vertegenwoordi gers van verschillende groeperingen op maatschappelijk terrein kan hebben. Door dit contact wordt het mogelijk de proble men te leren kennen, waarbij deze groepe ringen betrokken zijn en die politieke aspec ten vertonen of reeds in de practische po litiek betrokken zijn. Ook als gesprek- centrum zal het instituut derhalve van grote waarde blijken. Het instituut is bedoeld als vormings centrum van katholieke leken, die in alle organen van de partij leiding zullen kunnen geven, zowel in de top als in de afdelingen Het is niet genoeg, dat de partij Advertentie Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 45 ct. Mijnharde Hoofdpijntabletten. Koket 75 ct. Advertentie BEROEMDE GENEES MIDDEL EN IN EÉN TABLET TEGEN PIJNEN EN GCIEP 20 TABLETTEN t I 0.7» anderhalf millioen kiezers, bekwame ministers en goede leiders heeft. Zij moet onder de massa leven en ge schraagd worden door liefde en enthou siasme, die echter slechts uit een rede lijk inzicht in het wezen en de metho de. der partij geboren kunnen worden. De financiële opzet van het instituut werd eveneens uitvoerig toegelicht. Voor aankoop en verbouwing van een geschikt pand werd een bedrag van f 320.000 geïnvesteerd. Het Centraal Vormingsinstituut zal in Baarn worden gevestigd, waar men reeds over de aankoop van een land goed onderhandelt. De jaarlijkse exploitatie zal naar men verwacht f 45.000 bedragen. Een be langrijk deel der benodigde geldmidde len werd verkregen uit het Goseling Verschuur Fonds en het Schaepman Instituut, terwijl men voorts belangrijke giften mocht ontvangen. De bezwaren, die uit de vergadering tegen de stichting van het Vormingsin stituut werden geopperd en die vooral betrekking hadden op de vele moeilijk heden, die het plan met zich meebracht, werden door de penningmeester de heer Albert weerlegd. „Wij maken heus geen dodensprong, doch wel een gedurfde sprong, maar wij mogen deze maken, daar de stichting van het instituut voor de partij zo uiterst belangrijk is'. Na uitgebreide discussies werd het voor stel van het partijbestuur met 67 tegen 6 stemmen aangenomen. De agenda voor de eerste dag der verga dering vermeldde voorts het verslag der kascommissie over het jaar 1949 en het ver slag der begrotingscommissie over het jaar 1950. Beide verslagen werden eenstemmig goedgekeurd. Na enige discussie werd ook het voorstel van het partijbestuur aanvaard, het alge meen reglement zodanig te wijzigen, dat het partijcongres voortaan tenminste eenmaal in de twee jaar gehouden zal worden en niet ieder jaar zoals voorheen het geval was. Het voorstel berustte op het oordeel, dat de organisatorische moeilijkheden te groot zijn, terwijl het voorts onwaarschijnlijk wordt ge acht. dat er voldoende actuele kwesties zul len zijn om een jaarlijks congres te doen plaats hebben. Een aantal voorstellen van diverse krin gen, die het partijbestuur o.m. aanspoorden een vernieuwing van de werkwijze van het departement van Buitenlandse Zaken te be vorderen, de benoeming van een Nederland se gezant in Spanje aan de orde te stellen en de belastingaanslagen rechtvaardiger te doen verdelen, werd zonder veel discussies naar de betreffende commissies der partij verwezen. Aan het slot van de eerste zittingsdag keurde de vergadering de resoluties goed, die op het partijcongres van November '49 werden aanvaard. Het betrof hier de resolu ties „Volksgezondheid en Overheid", „De onderneming in deze tijd", „De vrouw in de maatschappij" en „Sociale zekerheid en persoonlijke verantwoordelijkheid". Hedenmorgen werd de vergadering her opend met een rede van prof. mr. C. P. M. Romme, die een overzicht gaf van de staat kundige toestand en het parlementaire werk. Koningin Juliana heeft Vrijdagavond een feestavond van de voetbalclub van het Koninklijk staldepartement, K.S.D., die in Den Haag gehouden werd, bijge woond. „Ik wil gaarne komen", zo had Hare Majesteit de invitatie van haar personeel beantwoord, ,,maar dan als een gast gelijk andere gasten". En zo was het ook. De Koningin, op genomen in de ongedwongen feestelijke sfeer van deze avond, lachte en zong mee. De ten tonele gebrachte schetsjes, dans- en muzieknummers hadden haar volle aandacht. In de pauze liet zij de medespelenden en het bestuur van de vereniging aan zich voorstellen. Voor ieder had zij een vriendelijk woord en vol belangstelling informeerde zij naar hun persoonlijke omstandigheden. Dit was voor velen een gebeurtenis, vooral voor de 15-jarige Koosje Leen heer, de jongste leerling-koetsier, die zich op het toneel als een accordeon virtuoos had doen kennen en voor het dochtertje van een koetsier, het jeug dige danseresje Ireentje Koderitsch. Eerst tegen twaalf uur verliet de Koningin het feest. In een vergadering in het Amster damse stadhuis onder presidium van de heer A. W. H. de Kok, wethouder van Bussum, waarop 42 Noordhollandse ge meenten vertegenwoordigd waren, is op gericht een contactcommissie voor Noord-Holland tot het gecoördineerd aanpakken van het huisvestingsvraag stuk en wat daarmee samenhangt. In deze commissie zoals er nu in acht provincies een bestaat hebben zitting één vertegenwoordiger uit elk der steden: Amsterdam, Haarlem, Hil versum, Bussum, Edarn, Alkmaar en Bergen. Het doel van de commissies is bestudering van het vraagstuk, uit wisseling van gedachten en het zoeken van oplossingen voor de verschillende problemen. Voorts zal getracht worden te komen tot gelijke richtlijnen voor bijv. woningruil. De bedoeling is als straks in alle provincies een contactcommissie bestaat een landelijke commissie te vor men, bestaande uit één vertegenwoordi ger van elke provincie. In het voorportaal van de grote vertrekhal op Schiphol wordt de fa- milie nagewuifd. Boven de douane pet ten schetteren een heel stel mus sen in de ijzeren balken. „Kom, laten wij boven in het res taurant naar het vertrek gaan kij ken." De twee dames in bontmantel en de bruinverbrande heer in regen jas klimmen de trappen op naar het dakterras. „Die met die gele strepen zijne les- vliegtuigen," legt een soldaat uit aan zijn kameraad, die pas vier weken in dienst is bij de luchtvaarttroepen. „Wattunglazepeleis, Pa," wijst een twaalfjarig jochie. „Dat wordt de nieuwe verkeersto ren, Jan, net zoiets als die duivetil op de Munt." „Ober, koffie-met." Met een zucht zakt de jongeman met ribfluwelen pantalon in een stoel. „Ah, out, c'est épouvantable „Si si signore „Can you, tell me...." Het vluQ vlietende Franse beekje kabbelt naast de Italiaanse waterval, waarbij de Engelsman het onder grondse gegrom laat horen. „The passengers for London worden door de luidspreker-juffrouw verzocht zich naar het toestel te be geven. „Uk vind de sfeeeeer hier zoooooooo prettig internationel." Twee jongedames met een rood mondstuk aan haar sigaret schijnen zich hier prima thuis te voelen. Zij spreken luid, langzaam en geaffec teerd. Twee journalisten trommelen nerveus op het tafelblad. „He is hier toch altijd een honde- baan. Altijd maar wachten. Het vreet aan mijn zenuwen." „Weet je dat Hondong jubileert? Vijf en twintig jaar in de vliegerij." Öp het platform haalt een man de rode roerklampen weg bij het vlieg tuig, dat op het punt staat naar Lon den te vertrekken. „Wat zijne dat foor roie dinge, Pa?", vraagt het nieuwsgierige jochie. „Sufferd, dat zijne de achterlichies; oferdag hale ze die der netuurlijk af." Advertentie N.V. 8.CO KON. Rotterdam meubelfabriek KLEfWEO 244 TEL 84784 Meubelen en betimmeringen voor: Directiekamers Vergaderzalen Hotels Woningen Schepen Adviezen voor binnenhuisarchitectuur TOONKAMERS Utrechts Binnenhuis Museum! tan IJUtrOcbt TeL 17285 door PATRICK PURCEIX JOHANNA PERENBOOM 54. „Ziet u nu wel, moeder, dat bewijst wat ik altijd zeg." Esther's stem klonk even natuurlijk als ik hoopte, dat de mijne het had gedaan. „Wanneer de zeer achtenswaardige mijnheer Josepn Doyle bij nacht en ontij uit is, kan zich over mij toch zeker niemand beklagen." „Mijnheer Doyle moest een heel eind lopen," zei haar moeder streng. „En ik zou bovendien durven wedden, dat hij op zijn eentje naar huis is gekomen." Ik bad, dat mijnheer Doyle er niet zo schuldig uit mocht zien, als hij zich voelde. „Het is een feit, dat mijnheer Doyle niet op zijn eentje naar huis is gekomen, moeder. Dat zal hij zelf wel erkennen, wanneer u het hem vraagt. En u ver wacht toch zeker niet, dat ik dat hele eind alleen ging lopen? Op dat uur bo vendien!" „Je had met je broer in de wagen kunnen komen." Statia was verre van voldaan. „En dan is er nog iets anders waar ik heel zeker van ben, Joe Doyle, Ik ben overtuigd, dat jij er geen bezwaar tegen zou hebben, aan je moeder te vertellen, met wie je naar huis bent gegaan." Hoe hachelijk de situatie ook was, ik kon niet nalaten te glimlachen. „Mijn moeder hoeft zich niet eens de moeite te geven om het mij te vragen. Dank zij het handige dienstmeisje, dat wij hebben, wist mijn moeder alles over gisteravond en vannacht al bijna even gauw als ik zelf." Esther besloot zich uit de vuurlinie terug te trekken. „Ik moet naar de keuken om de thee pot te halen, anders wordt hij tot porter- bier gebrouwen," kondigde ze aan en meteen was ze weg. „Ja," zei de moeder, terwijl de deur achter haar dicht ging, „half vijf was het, toen ze thuis kwam. En ze wou niet met Tim in de wagen naar huis gaan, maar ze had iemand, die haar tot aan de poort heeft thuis gebracht, en nu wil ze aan niemand vertellen, wie het was. Iemand, die helemaal van Fogarty tot hier met haar is opgewandeld! Wie het ook is geweest, gek was hij!" Mijn rode wangen waren genadiglijk beschut tegen haar rechtstreekse blik. Ik probeerde nog gemoedelijk en vrolijk te blijven alsof ik de laatste man op de wereld was, die men voor de schuldige kon houden. „Misschien was het de. laatste keer dat ze het er nog eens van nemen kon" suggereerde ik luchtig. „Wie nam het er voor de laatste keer van?" informeerde Esther uit het deur gat. Met kennershand balanceerde ze de theepot op de muts, terwijl ze haar knie gebruikte om de deur dicht to slaan. „Een jonge dame, die binnenkort trou wen zal en die toch met een vreemde man tot half vijf in do morgen uitblijft" Zij begunstigde me met een rode tong punt. „Hoe kom je er bij dat zij de enige was, die het er voor het laatst van nam? Daar moet je eens in je vrije tijd over denken, Joe, als je die ooit eens hebt." Daarmee had ze me geslagen. Het was het enige, waar ik maar zo weinig mo gelijk over wenste te denken. Toen hëd ze opeens opgehouden uitdagend te zijn en werd weer gastvrouw. „Moeder!" riep ze. „U zult me toch niet willen vertellen, dat u hem niets hebt aangeboden! En nu zit de arme jongen daar al een half uur met zijn tong uit zijn mond!" Mevrouw Hanrahan was één en al verslagenheid en verontschuldigingen. „Ik ben een ezelsveulen! Wat moet je eigenlijk wel van me denken? Je zo op een droogje te laten zitten alsof je pater Mathew zelf was!" „In Godsnaam! Doe geen moeite! Es ther! Esther! Doe geen moeite!" Ik bracht haar met een gebaar tot stilstand, al half op weg naar het buffet. „Haal voor mij geen drank voor de dag, want ik raak het niet aan. Na gisteren en van nacht heb ik een eed gezworen tegen alles wat sterker is dan water." „Loop heen! Een slokje zal je geen kwaad doen!" „Dat zou het wél doen. Toen ik van ochtend wakker werd, had ik een gevoel of mijn hoofd barstte en zelfs de lucht van sterke drank zou me ziek gemaakt hebben. Ik mc/et er niets meer van heb ben. In ieder geval niet meer voor het Pasen is. Dank je wel voor je vriende lijkheid, maar ik zou op het ogenblik liever een kop thee hebben dan al de whisky tussen hier en Dublin." Wij gingen aan tafel zitten. Terwijl Esther de thee inschonk begon ik ein delijk aan het onderwerp, waarvoor ik gekomen was. „Wat denkt de juffrouw van het voor. uitzicht, Mevrouw Meehawl O'Connor te worden? Hoe zou je je voelen wan neer je de buren thee inschonk, na als huisvrouw op de boerderij van Corcoran je intrek te hebben genomen?" Donkere ogen flitsten zonder vrees op om de mijne te ontmoeten. Witte tranen omlijstten de lieftalligste glimlach ter wereld. Er was geen trilling in haar vin gers te bespeuren toen ze mij mijn kopje ssnrsikts „Weet je, Joe," zei ze levendig, „als de welvoeglijkheid het niet verbood en mijn moeder er niet bij was, zou ik je waarschijnlijk een kus geven, omdat je me aan zo'n volmaakte man hebt gehol pen. Waarom heb je het me gisteravond niet verteld, toen hij dat liefdeslied zong? Het zou een heerlijke sensatie voor me geweest zijn om te weten, dat hij het voor mij zong. Ik stond daar jaloers te zijn op het meisje, dat zoveel hartstocht in zijn stem wist teweeg te brengen. Neen, Joe, dat had ie me moe ten vertellen!" „Ja, ik wou het ook doen, maar toen zei ik bij mezelf: Kom, ik laat haar deze laatste vrije avond. Ze zal nog lang ge noeg een oude getrouwde vrouw kunnen zijn." „Er is me gisteravond iets heel vreemds overkomen, Joe." Haar ogen bleven mij beheksen. Ik begreep nu waarom de beangste muis niet aan de speelse kat kan ontsnappen. „Op het ogenblik, dat ik Mehawl zag, zei ik bij mezelf: Dat is nu een man, die bij mij zou passen. En laat me hier vanochtend wakker worden en horen, dat hij met mij wil trouwen. Voortaan zal ik tot aan mijn stervensdag in sprookjes blij ven geloven." De warme beboterde gebakjes, al waren ze ook smakelijk, deden me ten- naastebij stikken. Voor mij had de hele geschiedenis meer weg van het hoogte punt in een kwaadaardige nachtmerrie dan van het gelukkige eind van een on schuldig sprookje. „Nog een kopje thee, Joe?" Mevrouw Hanrahan nam het kopje aan, dat ib haar toereikte, en vanaf dat ogenblik totdat de maaltijd eindigde, hield ik mijn mond gevuld als het beste excuus om niet te praten, ofschoon het gesprek even onschuldig als ongelijk matig bleek. Het werd bijna geheel be heerst door mevrouw Hanralian's me ningen over de lage prijzen, die de boe ren voor hun producten konden maken. (Wordt vervolgd) De Katholieke Actie in Nederland heeft in een kleine, goedverzorgde bro chure, getiteld „Waarom weer vasten?" een populaire, levendig geschreven verklaring van de Vasten- en Onthou- dingswet uitgegeven. Men is ex in ge slaagd de stof boeiend en tegelijkertijd leerzaam te behandelen, hetgeen moge blijken uit een citaat, dat een zeer beknopte en duidelijke uiteenzetting van de verplichtingen geeft: Vasten is: minder eten tussen 21ste. en 59ste verjaardag. Onthouden is: geen vlees eten na 7de verjaardag. Op vastendagen: één volle maaltijd (mag met vlees) en van de overige maaltijden hoogstens tweederden en daarbij geen vlees. Op onthoudingsdag en: zoveel volle maaltijden als men wil, maar helemaal geen vlees. ZONDAG 19 Februari: Quinquagesi ma. Mis v. d. dag: 2 tot alle heiligen; 3 naar keuze 'Breda: 2 Kerkwijding, 3 tot H. Maagd); Credo; pref. v. d. H. Drievuldigheid. Paars. MAANDAG: Mis v. Zondag Quinqua gesima: 2 tot alle heiligen; 3 voor alle overledenen; 4 naar keuze; gewone pref. Paars. Breda: onder octaaf v. Kerkwijding: Mis: Terribilis; 2 tot H. Maagd; 3 voor Kerk of Paus; Credo; gewone prefatie. Wit. DINSDAG: als Maandag, maar met: 3 voor alle overledenen. WOENSDAG Aswoensdag. Mis v. d. dag: 2 St. Petrusstoel te Antiochie: 3 H. Paulus; Vastenprefatie; laatste evange lie van St. Petrusstoel. Paars. DONDERDAG: H. Petrus Damianus, bisschop, belijder, kerkleraar, In medio. 2 gebed v. d. dag; 3 vigilie v. H. Matthias; Credo; Vastenprefatie; laatst- evangelie v. d. dag. Wit VRIJDAG: H. Matthias; eigen Mis; 2 gebed v. d. dag; Credo; pref. v. d. Apostelen; laatste evangelie v. d. dag. Rood. - ii ZATERDAG: Mis v. d. dag; 2 tot alle heiligen; 3 voor levenden en doden; "Vastenprefatie. Paars. Mis v. d. dag. ZONDAG 26 Februari: 1ste Zondag v. d. Vasten; 2 tot alle heiligen; 3 voor levenden en doden; Credo; Vastenpre fatie. Paars. Advertentie Dat zourbranden op de maag, maakt TJ van alle eten en drinken afkerig. Maar dat kan «o niet doorgaan want naarmate ge steeds minder voedsel neemt en juist het lichaam stevig voedsel onthoudt, verzwakt ge allengs meer, boet ge in aan weerstand en wordt zó vatbaar voor allerlei kwalen. Begin liever van de andere kant neem Rennies ,fcij de eerste aanwijzing van brandend maagzuur. Rennies zijn smakelijke pastilles aange naam om te gebruiken en afdoende tegen dat nare zuurbranden op de maag. Met Rennies geen lange kuur, waarbij ge over het effect in onzekerheid blijft. Van de ene minuut op de andere ondervindt ge met Rennies de weldadige werking De brandende pijn verdwijnt even snel a's ze opkomt. Gewoon een of twee Rennies laten smelten in de mond. zonder water of wat ook. Altijd zorgen, dat ge een paar Rennies bij de hand hebt en nooit meer de vrees voor die brandende pün.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 3