BLIJK VAN DANKBAARHEID VOOR
BEVOLKING VAN VUGHT
v
u
PRINS BERNHARD HAD LICHTE
GRIEPAANVAL
De West-Europese Unie meldt zich
DOMINECUS SAVIO
ƒ5.-
Amandeltjespudding
r
Wij luisteren naar
Vorrink stelt zich te weer tegen
„afschuwelijke volksmisleiding"
i lump
■G,
JL1U1' 1/11
Dom Bosschaert O.S.B.
overleden
HARDNEKKIGE BRAND
OP POOLS SCHIP
Militaire eenheid
noodzakelijk
Weerloosheid van West-Europa beoogd tegen
over een zwaar bewapende Sovjet-Unie
MAANDAG 6 MAART 1950
PAGINA 3
Glas-in-lood-raam onthuld in het
gemeentehuis
Bent U mevrouw
Westerling?
Kleine brand in juist
gerestaureerde kerk
h}-
De grootste en de beste!
wxmaé
mtêm
wmumimem
mw- «5
Vier brandweerlied en
bewusteloos geraakt
GEMEENTE DEN BOSCH
WORDT GROTER
Voorstel tot opheffing
van dorpen
Pauselijke onderscheiding
Oververmoeid door inspannende reizen
MET FILMSTERREN AAN TAFEL
jj
DOMINICO SAVIO ZALIG
VERKLAARD
V..
J
JAN KLEIN
De kleine Reus van Don Bosco
Heden verscheen:
Verkrijgbaar in de boekhandel
UITGEVERIJ rOREHOLTE VOORHOUT
Communisten en wapenleveranties
nog meer amandelen,
nog lekkerder.
GEDWARSBOOMDE
Stichter van Vita et Pax*'
Matrozenopleiding naar
Vlissingen?
(Van onze Brabantse redactie)
De onthulling van een glas-in-lood-
raam Zaterdagmiddag in 't gemeentehuis
van Vught is een symbolische hande
ling. Het Nederlandsche Roode Kruis
dit raam laten vervaardigen en bood
het de Vughtse bevolking aan als een
blijk van waardering en dankbaarheid.
Voor de gevangenen tijdens de bezet
ting betekende Vught immers de her.
innering aan een meelevende bevolking,
die hun. toen zij uitgeput van Amers
foort kwamen en van het station naar
het kamp werden overgebracht, een bo
terham probeerde toe te stoppen.
Voor hen was Vught het contact met de
wereld. Uit Vught kwamen de werklui,
die werkzaamheden verrichtten in het
kamp. Hoevelen van hen in werkelijk
heid spionnen waren, hebben de bewa
kers nooit geweten. De Vughtse arbei
ders kwamen in het 'tamp werken met
een knapzak bij zich, die het broodrant
soen van een hele week bevatte. Des
avonds ging de zak leeg mee terug,
maar voor een aantal gevangenen was
die dag de portie eten wat groter ge
weest dan normaal.
De Moffen waren zo verbaasd over
die enorme eetlust van die „Hollan
der", dat ze op een dag zelfs een
paar arbeiders opsloten om hen te
laten bewijzen, dat ze inderdaad al
dat brood zelf opaten. De arme ke
rels getroostten zich de inspanning
van hun leven, maar slaagden er niet
in het overtuigend bewijs te leveren.
Vught, dat was het goede volk dat
zorgde, dat Jie knapzakken altijd
weer gevuld waren, dat een kist vol
kwam met brood en eieren, terwijl
een laag fittingen deze rijke gave
camoufleerde.
Vught, dat was het land waar al
die bouillonblokjes vandaan kwa
men, die de arbeiders steeds weer
in de buurt van de gevangenen ver
loren.
Uit Vught kwam de man, die tussen
Zijn eigen kleren drie onderbroeken en
twee wollen truien wist te bergen en
ze er, zonder dat de Duitsers het merk
ten, uittoverde ook, tot niet na te ver
tellen vreugde van de verkleumde ge
vangenen.
.Honderden doosjes vitaminen, zalf en
verband zijn uit Vught het kamp bin
nengesmokkeld, om niet te spreken van
de hosties, die, in het kamp geconsa
creerd. een geestelijke medicijn van de
eerste orde waren.
Duizenden briefjes met een levenste
ken van de gevangenen voor hun fami
lie. duizenden groeten uit de vrijheid,
hebben via Vught hun bestemming be
reikt.
Toen op een nacht honderdtwintig uit
geputte gevangenen plotseling in vrij
heid werden gesteld, had Vught in
minder dan geen tijd bedden, kleren en
voedsel uit het niets getoverd.
En toen later de kampleiding iets
milder werd, organiseerde Vght le toe
zending van pakjes, wat ook weer zijn
speciale moeilijkheden had, omdat de
organisatoren zelf maar het Lagernum-
mer van de gevangenen moesten zien te
ontdekken.
De bevolking van Vught heeft zich de
dankbaarheid verworven van allen, die
de ontberingen hebben gekend. Daarom
is het toe te juichen, dat het Rode Kruis
met de aanbieding van dit gebrandschil
derd raam van N. Schrier de verdienste
van het volk van Vught in deze open
lijk aan geheel Nederland toont. Het
raam zal in later tijden de dankbaarheid
van het Rode Kruis en de roem van
Vught blijven verkondigen.
De voorzitter van het Nederlandsche
Roode Kruis, ir. F. C. C. baron van Tuyll
van Serooskerken van Zuylen, heeft Za
terdagmiddag het raam onthuld. Hij zeide,
dat hij hij deze gelegenheid geen namen
zou noemen, omdat hij hierdoor verraad
zou plegen jegens hen, die niet genoemd
werden en ook dank verdienden.
Spr. wees op de symbolische figuur der
barmhartigheid, die een schaal draagt,
waarboven zich een rood kruis verheft.
„Moge de geest van Hem, die aan het
kruis Zijn leven gaf, u en ons blijven be
zielen", aldus spr.
Namens de minister van oorlog sprak
kolonel Walraven. Deze wenste het Roode
Kruis geluk met dit initiatief en sprak
de hoop uit, dat dit raam een aansporing
zou zijn om te blijven leven naar de nor
men der beschaving en om te blijven
helpen lijden te verzachten.
De burgemeester van Vught, Jhr. mr. F.
van Riickevorscl, dankte het Roode Kruis
voor dit geschenk, waardoor niet het in
dividu. maar de gemeenschap wordt ge-
eerd.
Met de machine, die Zaterdagmid
dag uit Djakarta op Schiphol aan
kwam. arriveerde mevr. S. E. Peters
de Goede met een baby van ander
half jaar. Journalisten op Schiphol
trotseerden het pokkengevaar en
spraken haar aan in de overtuiging,
dat de echtgenote van kapitein Wes
terling, die zoals uit de berichten
was gebleken, zich mevr. Peters
noemt, in Nederland was aangeko
men. Mevr. PetersDe Goede glim
lachte vriendelijk, toen zij met „me
vrouw Westerling" werd aangespro
ken.
„Ik was er al bang voor", zei ze
lachend. „Maar ik ben het heus niet.
Mevrouw Westerling is, denk ik, nog
altijd in Djakarta."
„Het merkwaardigste is", vertelde
ons mevr. PetersDe Goede later,
„dat ik op de Telok Betongweg nr. 7
heb gewoond. Westerling is enige tijd
op nr. 5 ondergedoken geweest. De
Indonesische militaire jllitie heeft
daar een inval gedaan en wij zijn
een gehele nacht er voor opgeble
ven. Ik hoop, nu ik in Holland ben,
niet nog meer last met mijn naam te
hebben."
Zaterdagavond omstreeks zeven uur ont
stond in de eeuwen oude Nederlands Her
vormde kerk te Oostzaan brand, die door
tijdig ingrijpen van de vrijwillige brand
weer uit dit dorp in de kiem kon worden
gesmoord. De kerk, waarvan de restauratie
van het interieur juist deze week klaar
was gekomen, kreeg alleen veel water
schade De koster had in de vooravond
een pas geplaatste kachel aangemaakt.
Plotseling hoorde hij houtwerk knetteren.
Het bleek, dat een van de oude muur
stijlen in de brede stenen muur, welke
het dichtst bij de schoorsteen staat, reeds
vlam had gevat. Hij alarmeerde de brand
weer, die spoedig het vuur meester was.
De Zoon van Sac deïhomwn
20. „Heer," zegt de boer, wanneer Eric hem heeft losgemaakt, „vergeef mij dat
ik u ooit heb aangezien voor een van de spionnen van Lauri. Ge hebt thans over
tuigend bewezen dat ge geen gemene zaak met zijn plunderaars maakt." En hij werpt
een veelbetekenende blik naar de roerloze gestalteri op het gras. Vervolgens maakt
hij een uitnodigend gebaar in de richting van de verwaarloosd uitziende hoeve.
„Treed binnen en beschouw mijn huis als het uwe. Helaas is het niet veel, wat ik
u bieden kan, want voor de roofzucht van Lauri's aanhangers is niefs veilig geweest
in de afgelopen jaren. Maar ik kan u nog altijd een maaltijd geven en onderdak
voor de nacht."
Terwijl zij binnentreden bedankt de boer Eric uitbundig voor de redding van zijn
leven. En ook zijn jonge vrouw weet nauwelijks hoe zij aan haar vreugde uitdruk
king moet geven. Glimlachend wimpelt de Noorman hun dankbetuigingen af. Maar
die glimlach maskeert sléchts de ernst van zijn gedachten. De woorden van de boer
Advertentie
over het wanbestuur van ,£,auri's aanhangers" hebben zijn verwarring nog doen
toenemen. Wat is er gaande in zijn rijk? vraagt hij zich af. Wat heeft de magiër
op wiens voorstel hij jaren geleden zijn land verliet, in zijn afwezigheid in z'n
schild gevoerd?èMeer dan ooit is hij besloten dit te weten te komen. Maar hij begrijpt
dat hij voorzichtig te werk moet gaan. Wanneer de boer hem dan ook vraagt wat
zijn naam is, geeft hij er de voorkeur aan zijn ware identiteit verborgen te houden.
„Ik ben een vreemdeling in deze streken," antwoordt hij ontwijkend. „Nimmer
bezocht ik uw land eerder. Daarom verwondert het mij in hoge mate dat ik overal
met argwaan word ontvangen. Zeg mij, wie is deze Lauri wiens naam zo gevreesd
wordt dat men iedereen verdenkt een spion van hem te zijn
Eric heeft veel verwacht. Maar het antwoord van de boer geeft hem desalniettemin
een schok van schrik en verwondering.
„Heer," antwoordt de man, „Lauri is de wettige heerser van dit rijk
per rol
'J£L
to jgm'ffM
ill!»
MP V\
De voorzitter van het Roode Kruis, Ir
F. C. C. Baron van Tuyll van Seroosker
ken van Zuilen, onthult het gedenkraam
in het raadhuis te Vught. Dit raam is het
symbool van dankbaarheid van het
Nederlandse Roode Kruis voor de hulp,
die de bewoners van Vught hebben be
toond aan. de gevangenen van het kamp.
.Door broeiing in de lading, die o.m.
bestaat uit stukgoed, katoen en olie
noten, is Zaterdagmiddag in de Merwe-
haven, te Rotterdam, brand uitgebro
ken in een der ruimen van het Poolse
motorschip „General Walter".
De Rotterdamse brandweer trachtte
eerst het vuur door middel van ver
stikking te bedwingen, doch dit lukte
niet. Zaterdagnacht moest de brand
weer er toe besluiten water te spuiten
op de lading. Het vuur bood echter
hardnekkig weerstand. Eerst nadat het
aantal stralen van 16 tot 20 en tegen de
morgen zelfs tot 37 was opgevoerd,
heeft men de brand eindelijk onder de
knie weten te krijgen.
Van de brandweerlieden, die in de
met verstikkende rook gevulde ruimen
moesten afdalen, zijn er vier bewuste
loos geraakt. Zij konden tijdig door ka
meraden worden gered. Hun toestand
Was van dien aard, dat ze naar een zie
kenhuis werden overgebracht. Van één
hunner bleek opname noodzakelijk. De
schade, die aan schip en lading werd
toegebracht, is zeer aanzienlijk, maar
nog niet te overzien.
Advertentie
IIEBIG „CHICKEN"
KIPPENSOEP
In één woord FANTASTISCH
■45 ct per pakie voor 4 borden
Ged. Staten van Noord-Brabant hebben
aan de gemeentebesturen van 's-Hertogen-
bosch, Vught, Empel, Engelen, Den Dun-
gen, Rosmalen, Berlicum, St. Michiels-
Gestel, Schijndel, St. Oedenrode, Boxtel en
Vlijmen een voorstel ingezonden tot grens
wijziging, hetgeen inhoudt, dat het grond
gebied van de gemeente 's-Hertogenbosch
belangrijk zal worden uitgebreid en haar
grenzen o.m. tot aan de Maas worden ver
legd. O.m. zullen de dorpen Den Dungen,
Engelen en Empel worden opgeheven, ter
wijl de gemeenten 's-Hertogenbosch. Ber
licum en St. Michiels-Gestel aanmerkelijk
zullen worden uitgebreid met delen van
de op te heffen gemeenten en andere
omliggende plaatsen.
Z.H. de Paus heeft de heren J. Kuij-
pers en L. J. M. Hazelzet, resp. direc
teur en hoofdredacteur van „De Maas
bode", benoemd tot ridder in de orde
van de H. Gregorius de Grote.
Prins Bernhard, die gisteren te Los Angeles wegens griep het bed moest
houden, zou vandaag omstreeks het middaguur in „lichte etappes" naar Fort
Worth (Texas) kunnen vliegen, aldus heeft de behandelende geneesheer,
Prinzmetal, bekend gemaakt. Hij heeft hem sterk aangeraden niet zelf te
vliegen. Er is geen reden tot ongerustheid over de toestand van de Prins, die
zich echter nog slap voelt van de griepaanval en de oververmoeidheid, ver
oorzaakt door zijn inspannende reis op het Westelijk halfrond.
De Prins had tot het laatst toe getracht op de been te blijven. Er stond n.l.
voor Zondagmiddag een receptie van de Nederlandse kolonie op het program
ma. Op het laatste ogenblik zag de Prins zich echter gedwongen een telegram
van verhindering te verzenden
Hierin zei hij letterlijk: „Ik stel het
op hoge prijs dat gij allen hier geko
men zijt om mij te begroeten. Niets is
voor mij een grotere teleurstelling dan
het feit dat ik niet in uw midden kan
zijn om met ieder van u persoonlijk
kennis te maken. Het was mijn bedoe
ling geweest u tijdens deze bijeenkomst
eveneens de speciale beste wensen over
te brengen van H.M. de Koningin, het
geen ik thans langs deze weg moet doen.
fl
Het radioprogramma voor de Neder
landse strijdkrachten van Zaterdag gaf
de eerste van een serie uitzendingen over
de West-Europese Unie, onder de titel
„De West-Europese Unie meldt zich".
De voorzitter der verenigde chefs van
staven, generaal mr. H. J. Kruis, zei in
een rede, dat de serie toespraken hem
van het grootste belang lijkt voor de
West-Europese defensie. Door deze toe
spraken zal de luisteraar in contact wor
den gebracht met de voornaamste lei
ders van onze gezamenlijke defensie en
door het gesproken woord nader komen
tot de persoonlijkheid van hen aan wie
ook het Nederlandse volk de verdediging
van zijn hoogste waarden heeft toever
trouwd.
Wij zullen, aldus generaal Kruis, zowel
financieel als op het gebied van persoon
lijke offers onze uiterste krachten moe
ten inspannen die bijdragen te leveren
aan de gezamenlijke beveiligingsmidde
len, welke wij in de eerste plaats in ons
eigen belang in het geheel zullen moeten
inbrengen.
Dat >s een taak, welke ons niet ge
makkelijk zal vallen, zeker niet nadat
wij, voor wat ons leger betreft, in de af
gelopen jaren onze krachtsinspanning in
hoofdzaak hebben gericht op het vervul
len van onze taak in Indonesië.
Wij zullen echter de handen aan de
ploeg moeten slaan en op de meest ef
ficiënte wijze onze zee-, land- en lucht
strijdkrachten moeten opbouwen, welke
ons lidmaatschap van de West-Europese
en Noord-Atlantische Unie zin zullen
geven.
Tenslotte heeft generaal De Lattre de
Tassigny, opperbevelhebber van de
West-Europese landstrijdkrachten, in een
vraaggesprek, de militaire eenheid van
de Nederlandse, Belgische, Franse, Brit
se en Luxemburgse legers een essentiële
noodzakelijkheid genoemd, nu aldus
de generaal het bestaan van de gemo
toriseerde strijdkrachten, en vooral van
de snelle vliegtuigen met grotere actie
radius er toe dwingt de verdediging te
organiseren in een veel uitgebreider ge
bied dan van eik der West-Europese lan
den afzonderlijk.
De militaire eenheid van de vijf lan
den is er echter niet op gericht een fede
raal leger te krijgen ten koste van de
souvereiniteit van elk der deelnemers,
doch op het tezamen brengen van de
respectieve legers in een taak van ge
meenschappelijk belang.
In Rome is Zondag de 14-jarige Italiaanse
jongen Domenico Savio, die 93 jaar ge
leden stierf, zalig verklaard.
De plechtigheid in de St. Pieter werd
door ongeveer 60.000 mensen bijgewoond.
Meer dan 20,000 schooljongens woonden
de plechtigheid bij. Onder de andere aan
wezigen bevonden zich 600 Amerikaanse
pelgrims. De Paus knielde gisteravond in
gebed neer voor het fel verlichte schilderij
van de veertienjarige knaap, terwijl 45.000
gelovigen getuige waren van dit schouwspel.
Dij is de vierde zaligverklaring die in het
Heilige Jaar plaats vindt.
Dertien kardinalen en vijftig aartsbis
schoppen en bisschoppen woonden de plech
tigheid bij. Onder de aanwezigen waren
kardinaal Spellman van New York en kar
dinaal Gilroy, aartsbisschop van Sydney.
Ik wens u allen het allerbeste."
Zaterdag had Prins Bernhard nog
met zeer goed gevolg een. kort
examen afgelegd met betrekking tot zijn
capaciteiten als vlieger. Het ging speci
aal over zijn vaardigheid in transconti
nentale vluchten.
Hoewel Prins Bernhard zijn brevet
voor nachtvliegen reeds heeft behaald,
heeft hij zich hieraan onderworpen, om
dat het in de Verenigde Staten gewoonte
is, dat men voor transcontinentale vluch
ten een kort examen aflegt.
Vrijdagavond heeft Louis B. Mayer
van de Metro-Goldwyn-Mayer onderne
ming Prins Bernhard een diner aange
boden. dat door een groot aantal voor
aanstaande filmsterren werd bijgewoond.
Onder het gezelschap bevonden zich
Joan Crawford, Rosalind Russell, Ethel
Barrymore, de Nederlander Philip Dorn
(Frits van Dongen), Joan Fontaine, Irene
Dunne, Clark Gable, Danny Kaye, Gene
Kelly. Loretta Young, Dinah Shore,
Tyrone Power, Linda Christian, Barbara
Stanwyck en Robert Taylor. Voor het'
diner werd een korte receptie igehouden.
Bij zijn bezoek aan de Douglasfabrie-
ken 'heeft Prins Bernhard aan Donald W.
Douglas de versierselen van de ondei-
scheiding van commandeur in de orde
van Oranje-Nassau uitgereikt. Bij de
ontvangst bracht de heer Douglas een
toast uit °P Koningin Juliana, waarbij hij
verklaarde, dat „de moed, het doorzet
tingsvermogen en het idealisme van het
Nederlandse volk, waarvan Koningin
Wilhelmina en Koningin Juliana zulk
een heldhaftig voorbeeld hebben gege
ven. een aansporing zijn geweest voor
alle vredelievende volkeren."
JVIAANDAG
HILVERSUM I. 301 m. NCRV: 18.00
Zigeuner-kwart., 18.20 sport, 18.30 strijd
krachten, 19.00 nieuws, 19.15 Engelse les,
19.30 Bagatelle, Beethoven, 19.40 radio-
k*ant, 20.00 nieuws, 20.05 gram., 20.15
sinfonia in C, C. Bach, conc. voor cello
in D, TartiniLentz, danssuite, Dunhill,
21.00 Serum, hoorspel, 21.30 sonata voor
2 piano's en slagwerk, Bartok, 22.10
Exultate Jubilate, Mozart, 22.30 vocaal
kwartet, 230.0 nieuws, 23.15 lichte muz.
HILVERSUM II, 415 m. Na 17.00 uur
ook 245 en 1875 m. VARA: 18.00 nieuws,
18.15 Xavier Cugat en ork., 18.45 socia
lisme en totale staat, 19.00 Tsjechoslo-
waakse volksliederen, door Otakar
Kraus, beg. Kubelik, 19.30 Taak en be-
voegdh. van de provincie, 19.45 land
bouw. 20.00 nieuws, 20.05 Godwin-Sex-
tet, 20.30 cabaret, 21.05 amusern.muz
21.30 Herdenking Thomas Masaryk. toe
spraak mr. v. Peursum, Conc.geb.ork.
o.l.v. Kubelik, 6 symph. gedichten van
Smetana, 23.00 nieuws, 23.15 Johan Jong,
orgel, 23.35 Kay Kyser en ork.
DINSDAG
HILVERSUM I. 301 m. KRO: 7.00
nieuws, 7.15 gymn., 7.30 liedjes, Charles
Trenet, 7.45 Morgengebed, 8.00 Italiaan
se liedjes, 9.00 vrouw, 9.35 Lichtbaken
10.00 kleuters,. 10.15 kamermuz., Grieg,
10.40 schoolradio, 11.00 vrouw. De grote
was, 11.30 conc. E gr. t.. Bach, 11.50 H.
Thomas van Aquino, 12.00 Angelus, 12.03
zangrecital van Arnold v. Ogtrop, 12.30
land- en tuinbouw, 12.33 André de Raaff
en Jacques Schutte, 12.55 Zonnewijzer,
13.00 nieuws, 13.20 Orkest zonder naam,
14.00 Trio van Ibert, lied. Claude Arrau,
trio Arrau, 14.30 ouvert. Verkochte
Bruid. Smetana, Slavische dans Dvorak,
capricio espagnol, RimskyKorsakow,
15.00 schoolradio. 15.30 Modern Stuff,
16.00 zieken, 16.30 Ziekenlof, 17.00 decla
matiewedstrijd Ned. jeugd, 17.30 vertel
ling na school, 17.45 Indonesië als in-
dustrialisatielar.d
HILVERSUM II, 415 m. AVRO. 7.00
nieuws, 7.15 gram., 8.00 nieuws, 8.15 och
tendblad, 8.40 Anne Shelton, 8.55 vrouw.
9.00 gram., 9.30 waterstanden, 9.35 gram.,
10.15 amusern.muz., 10.50 kleuters, 11.00
causerie, 11.15 gram.. 11.30 zieken, 12.00
altsaxophoon en piano, 12.40 Surinaam-
se volksmuz., 13.00 nieuws, 13fl5 fin.
weekoverz., 14.00 naailes, 14.30 Les
Euménides, 3e dl. van Orestes, opera v.
Milhaud, met koor en ork., 16.10 Mond-
scheinsonate, Beethoven. 16.30 jeugd,
17.30 troeven uit Amerika.
Advertentie
met foto
260 bladzijden
De Staatscommissie Vervanging Ar
menwet (voorzitter jhr. dr. C. G. C.
Quarles van Ufford) heeft dezer dagen
aan de regering als voorlopige vrucht
harer arbeid aangeboden een ontwerp-
Inzamelingenwet, houdende een wette-1
lijke regeling voor alle algemene inza
melingen en een voorstel tot partiële
wijziging der armenwet inzake de be
taling van kosten van verpleging voor
allen, die in een of andere vorm ver
pleging nodig hebben en deze niet uit
eigen middelen kunnen bekostigen.
De heer J. J. Vorrink, voorzitter van
de Partij van de Arbeid, heeft Zaterdag
avond voor de radio, onder de titel „De
maskers af" 'n toespraak gehouden over
de communisten en de wapenleveran
ties.
Spr. wees op de wat hij noemde „af
schuwelijke volksmisleiding", waaraan
de communisten zich schuldig maken.
Deze lieden zetten op bevel van hun
almachtige meesters in Moskou een
wereldactie op met vredesraden, met
haven-vredescomité's en eisen weer
loosheid van alle landen in West-Euro
pa. Zij bestrijden op de heftigste wijze
de aaneensluiting van de Westerse lan
den, samen met Amerika en Canada, in
het Atlantische Pact. En tegelijkertijd
Advertentie
door
PATRICK mCSLL
Vertaling
JOHANNA PERENBOOM I
67
„We winnen het, meneer Doyle, wees
maar helemaal niet bang," zei hij vrolijk
en toen was hij weg. door de menigte
glippend als een aal door de rietstengels.
„Bederf me de markt niet," schreeuw
de ik hem na en toen ik de honden door
de wit gejaste oppassers naar buiten zag
brengen vond ik het hoog tijd om eens
te kijken, hoe ik zelf mijn geld het
voordeligst beleggen kon. Ik trof het: er
was een goede hond bij de race, een
uit Cork met een wisselvallige staat van
dienst, maar waar zijn aanhangers op
wedden alsof de race een loutere for
maliteit was. Uit het program kreeg ik
niet de indruk, dat hij nfijn hond kon
kloppen en toch had niemand nog ooit
gezien, dat Corkenaren goed geld weg
gooiden.
De borden van de bookies gaven de
Corkenaar één tegen één, terwijl Ped
lar's Pet zo ongeveer de verschoppeling
van de groep was met drie tegen een en
zeven tegen twee. Lanigan, blozend en
welvarend, gaf vier tegen een, maar
zijn wisser was net in actie toen ik hem
bereikte.
„Drie!" gilde hij, terwijl hij met zijn
stuk krijt wuifde om een nieuwe lijst te
gaan maken. „Drie en niet meer! Een
tegen één op het veld! Drie tegen één!
Gelijk geld, Ferymoyle, ik zet gelijk
geld op Dasher!"
Zodra ik hem voor mij alleen had,
vroeg ik hem, hoeveel hij op Pet wou
zetten.
„Drie op één, mijnheer Doyle. drie op
één. Dat is de koers. Drie op één voor
Pedlar's Pet".
,,'t Is niet genoeg", verzekerde ik
hem. „Die teef van mij brengt te veel
risico mee. Ze komt voor de eerste keer
uit. Ik heb nog liever de favoriet voor
die prijs".
Hij schoof zijn hoed achteruit, hield
zijn hoofd schuin naar één kant en nam
mij listig op.
„Ja, u moet het weten, meneer Doyle.
Niemand kan beter dan u zelf weten,
wat de hond presteren kan".
„Kom", vleide ik, „kun je nu niet
eens één keer in je leven je christelijk
gedragen en me vier tegen gén geven?"
Hij liet zich nog altijd niet bewegen
en vertrok zijn wenkbrauwen vragend
in de richting van zijn klerk. De man
met het potlood keek zijn keurige rij
cijfers langs en tuurde uit naar de dolle
bookmakers in de ruimte voor het pu
bliek. ,,'t Is vier, aan de hoge kant.
Johnny", kondigde die zuil van alle
wijsheid aan, „en zelfs tegen die prijs
smijten ze het geld voor haar nog weg!"
Lanigan liet zich vermurwen.
„Hoeveel wilt u er op zetten?"
„Maar vijf pond".
Prachtig! Vier voor u, mijnheer, en
voor u alleen, meneer Doyle. Twintig
pond tegen vijf, Larry, en ik hoop bij
God dat ze wint, ik zou er een hele
schep geld uit halen"
En terwijl ik me een weg baande door
de kleine samenscholing, die zich om
ons gevormd had, schreeuwde zijn stem
nog altijd onder het waarschuwende
luiden van zijn bel. „Drie tegen éénl"
Het geluk was dien avond met mij.
Pedlar's Pet schoot uit haar box als een
kogel uit een geweer. Meteen uit de
kooi had ze al een voorsprong van drie
lengtes, en toen ze de eerste bocht
voorbij was, lag ze vijf lengtes voor, en
olschoon dé favoriet toen snel kwam
opzetten, boog hij bij de laatste draai te
ver uit en kwam de geelbruine teef al
leen over de eindstreep.
Alleen, maar niet helemaal onopge
merkt.
Ik was veel te opgewonden om haar
zelf tot de overwinning aan te schreeu
wen, maar er klonken verscheidene
kreten van mijn vrienden onder het pu
bliek, schril tussen het schorre triomf-
geschreeuw van de bookies. Het was
ook een stichtend gezicht om Teddy
Connory over het hek te zien hangen
bij de eindpaal. Zijn gezicht paars van
al het geluid dat hij produceerde, zijn
verfomfaaide hoed in zijn uitgestrekte
arm, spoorde hij Pet tot een laatste in
spanning aan, alsof ze nauwelijks een
kopbreed voor lag en hij met zijn inzet
op haar een millioen kon verdienen:
„Vooruit Pedlar! Vooruit Petje! Ha,
braaf beestje! Ha. lief dier! Schiet op,
kreng! Vooruit! Vooruit! Hoera! Geld
uit Amerika!"
Hij slingerde zijn hoed hoog de lucht
in, toen ze de eindpaal passeerde, en
haastte zich daarna, juichend en jube
lend met zijn kaartje zwaaiend, in de
richting van de een of andere bookma
ker aan het andere einde vap de lijn.
Ik wachtte tot de tijden opgegeven
werden. Die van Pet was een beetje ge
flatteerd, vreesde ik, maar ik wist nu
stellig, dat haar snelheid een waarborg
was, dat ik nooit meer zo voordelig op
mijn hond zou kunnen wedden
Ik ging bij Lanigan mijn gewonnen
geld beurenU hebt me te pakken
gehad, meneer.... ik ben altijd te fat
soenlijk"Toen zei hij op vertrou
welijke toon-U hebt daar een goed
hondje." Ik gaf de hijgende haze
wind aan een opgetogen jonge Dono
van over om in triomf naar huis ge
bracht te worden. Ik bestudeerde op
het program de twee overblijvende ra
ces. Er vie.l niets aan te verdienen,
stelde ik vast, en iemand die naar win
naars zocht in één van beide, zocht
waarschijnlijk zijn eigen narigheid. Ik
ging mijn fiets halen.
Ik maakte het slot open en liep
zachtjes naast mijn karretje, de helling
af, langs het klooster, in de richting
van de stad. Mijn gedachten waren
diep en mooi en filosofisch; zij hielden
zich bezig me.t dé bookmakers en hun
methodes en hun geld. Er is een spreek
woord dat zegt, dat geld van een bookie
maar geleend geld is, maar ik zwoer bij
mezelf, dat de bookie, die het mij ge
leend had, tot Sint Juttemis kon wach
ten eer hij het terugkreeg. Verdomd
als ik nog ooit binnen een ezelsbalk
afstand van een bookmaker kwam, ten
zij ik goede redenen had om aan te ne
men, dat ik nog iets meer dan geluk
aan 'mijn kant had. Het heeft niet de
minste zin, besliste ik bij mijzelf, ter
wijl ik mijn stalen ros besteeg, om aan
de inzetters het geld terug te geven,
dat je met durf en handigheid en ver
stand van ze losgekregen hebt.
Zo sterk was ik met mijn gedachten
in beslag genomen door de mannen met
de tassen en hun fatale overmacht over
de arme misleide wed'dersschare, dat
een uitbundige stem, die mijn naam
schreeuwde., mij er toe bracht om mijn
remmen zo plotseling aan te trekken,
dat ik bijna kopje over ging over het
stuur.
„Ik wed dat je naar huis gaat na de
lui bedot te hebben," beschuldigde d'e
stem, „en me.t de zuurverdiende shil-
linge'n van de een of andere arme boo
kie warmpjes in je zak."
Jamesy Curran uit Mooncoin reed
vlak achter me; zijn brede gezicht
straalde welwillendheid uit over de
hele wereld; zijn ene hand omklemde
het roestige stuur van een oude fiets,
terwijl de andere een kort, vuil mopje
pijp tegen alle kwaad beschutte. Naast
hem, ook glimlachend, maar op een be
ter karretje, reed' Tommy McAuliffe.
raken zij in laaiende geestdrift over de
bewapening van het Russische Rode
Leger en juichen het toe, wanneer de
landen achter het ijzeren gordijn, hoe
langer hoe meer onder de direct mili
taire druk van de Sovjet-Unie komen.
Als Rusland zich bewapent dan is
dat, aldus de communisten, om de
vrede te dienen als Amerika en
Europa zo'n bewapening niet onoe-
antwoord kunnen laten, dan is het,
volgens hen, om Rusland aan te
vallen.
Thans beweren de communisten met
de hun eigen brutaliteit aldus de
heer Vorrink dat de Amsterdamse
en de Rotterdamse havenarbeiders zul
len weigeren Amerikaanse wapenen te
lossen. In werkelijkheid hebben de ar
beiders de grove minachting van de
communisten voor de eenvoudige waar
heid reeds lang begrepen.
Te Schotènhof bij Antwerpen is 3
Maart 1950 overleden de Stichter van
de „Vita et Pax" Stichting: Dom Con-
stantinus M. Bosschaerts O.S.B., Abt
Commissaris, Definitor en Visitator van
de Benedictijner Congregatie Sanctae
Mariae Montis Oliveti. Hij werd geboren
te Antwerpen 20 Juni 1889 en ontving
de H. Priesterwijding 15 Augustus
1914. Hij was een vurig stimulator
van de liturgische beweging en deed
baanbrekend werk op gebied van mo
derne architectuur en religieuze kunst.
In 1926 stichtte hij te Schotenhof bij
Antwerpen de eerste van zijn „Vita et
Pax" Stichtingen: de Priorij ..Regin»
Pacis" der Benedictinessen van de Con
gregatie Santae Mariae Montis Oliveti
waaraan hij een Schola Dei van in
terne oblaten verbond als vormings
centrum voor vrouwelijke lekenaposte
len. Hij was een eminente persoonlijk
heid die zijn grote gaven van geest en
hart geheel en al ten dienste stelde van
de Kerk en van het katholieke Een
heidsideaal. Tot dit doel stichtte hij het
,Vita et Pax" Studiecentrum te Leu
ven, waar zijn monniken en oblaten
worden opgeleid voor het Werk voor
Hereniging.
De burgemeester van Vlissingen, mr. dr.
B Kolff, heeft verklaard, dat het vast
staat, dat de marinestaf de matrozen-
opleiding naar Vlissingen wenst over te
brengen. Binnen enkele weken verwacht
men een gunstig bericht van de betrokken
minister.
Op verzoek van het Centraal Bureau
voor de Statistiek zal binnenkort de Ko
ninklijke Marechaussee aan de grenzen
een aantal tellingen houden Van het ver-
Wordt vervolgdkeer per motorrijtuig.
OXO
NEDERLANDSE OXO MIJ. N V.
