l! m i PRINSES TAKA'S HUWELIJK SYMBOOL VAN NIEUW TIJDPERK IN JAPAN REDDINGSOPERATIES IN ZEE Vredige vergadering Tweede Kamer in de Ridderzaal Eerste Kamer acht tunnel te Velsen van allereerste urgentie I de dvo4t£ afaz dtoMtJ&ft/ i om ooer k Vliegtuigen bij ruwe zee behoorlijk zeewaardig T TDimi? m Weiter stemt per ongeluk voor verhoging invoerrecht op benzine Strijd om indeiing van Urk Begroting van Verkeer en Waterstaat aanvaard Tosjimitsji Takatsoekasa is razend verliefd „Het schuwste meisje van Japan' Utèffledtfradiqt' CUv u/Ut/celi&r. Amphibie-vliegtuigen en snelle motorboten zullen het reddingswezen versterken gedwarsboomde Liilll' Uil DONDERDAG 16 MAART 1950 PAGINA 3 MAG URK EEN CANDIDAAT STELLEN? Bij verkiezingen voor Prov. Staten VORMINGSINSTITUUT O.P. Nog deze zomer opening In Westers 'trouwgewaad Als een pop symbolisch Onbekende seinen op de Noordzee Prinses Wilhelmina met Marijke naar Soestdijk COCHRAN SPREEKT MET SUKARNO OVER DE SOVJET-UNIE Weg van V.S.I. naoir Verenigde Naties zou nog niet geheel geëffend zijn GEEN MOEILIJKHEDEN IN BOUWWERELD i (Van onze parlementaire redacteur) De eerste vergadering van de Tweede Kamer in de Ridderzaal verliep vredig en rustig. Bijna ontroerend paisibel, zou men zeggen, terwijl er toch een hele storm op til scheen te zijn. Het sou daarbij gaan over het paard en zijn verma ken. zodat de paardenkenners al druk met elkaar bezig waren. Maar op deze middag kwam men daar niet aan toe. Het ging meer over een wetsontwerp, genaamd „Voorschriften met betrekking tot gemeenschappelijke regelingen". Wat geregeld moest worden was de samenwerking van gemeenten, van provincies, pan gemeenten met provincies en omgekeerd, maar alsof dit nog niet voldoende was, ook nog van gemeenten met woningbouwverenigingen, kruisverenigingen en al dergelijke indrukwekkende verenigingen. Tot dusver was dit namelijk niet zo goed mogelijk geweest. Tengevolge van het ontbreken van wettelijke voorzie ningen waren gemeenten en provincies in. vele gevallen onmachtig om met elkaar samenwerkingen op touw te zetten, zodat bepaalde aangelegenheden via de landsoverheid geregeld moesten worden. Dit wetsontwerp diende dus in hoge mate het subsidiariteitsbeginsel, en een der sprekers riep er in vervoering over uit, dat deze wet niet alleen in de breedte werkt, maar ook in de diepte. Nu, als het maar diep gaat, dan zijn wij content. Minister Teulings zat zichtbaar op rozen, behalve dan dat het technisch niet eenvoudig is een antwoordrede uit te spreken op urenlange loftui tingen en deze rede tot een zodanige lengte te brengen, als voor de be leefdheid nodig is. Maar minister Teulings is een te ervaren parlemen tariër om ook dit klapje van de zweep niet te kennen. Hij zette dus vooral keurig uiteen, dat hij diepe eerbied heeft voor de ge meentelijke autonomie. Voorts achtte hij het van bijzondere betekenis, dat de be slissingen van Prov. Staten in het open baar worden genomen. Dit is heel wat beter dan het horen van Ged. Staten, Waarbij geen contradictoir element aan wezig is. Ook met betrekking tot de waterschappen achtte de minister het niet onmogelijk, dat er een andere rege ling zal komen, wanneer namelijk de staatscommissie voor de waterschapswet- fieving met haar arbeid gereed is. Aan het einde van de middag heeft de Kamer z.h.s. haar zegen aan het wetsontwerp gegeven. Aan het begin van de vergadering was er nog iets te doen over Urk. Het voor malig eiland is jaren lang provincieloos geweest, wat voor een gemeente onge veer even erg moet zijn als het voor een particulier burger is statenloos te zijn. Belasting moest er natuurlijk evengoed betaald worden, maar de Urkers moch ten niet stemmen voor enige verkiezing van Prov. Staten, aangezien zij niet tot een provincie behoorden. Dit was nog een nasleep van de Duitse bezetting, tijdens welke Urk was losgescheurd van het moederlijf der provincie Noord-Holland. Thans stelde de regering voor, Urk voorlopig maar in te delen bij OverijselGeheel en al was dit niet naar de zin van de heer Vondeling, die hier een gevaarlijke anticipatie in zag op een toekomstig besluit. Hij is name lijk voorstander van de Noord-Oost- Polder als tivaalfde provincie. Maar de Kamer keurde het wetje, dat Urk tevens uitbreidt met een klein stuk N.O. Polder, goed. Dan was daar ook nog het befaamde amendementv. d. Wetering op het wetsontwerp tot verhoging van het bij zonder invoerrecht op benzine en de verlaging van de belasting op autobus sen voor het personenvervoer, tenmin ste als die bussen door benzinemotoren gedreven worden. De heer v. d. Wete ring wilde de verlaging ook uitstrekken tot de dieselbussen, zeer tot ongenoegen van minister Lieftinck. De vorige keer hadden de stemmen over het amende ment gestaakt. De Kamer was toch al weinig gesticht over de verhoging van de benzineprijs. Op deze middag werd het amendement met 45 tegen 40 stemmen aangenomen in een verdeelde stemmingDe hele wet werd echter aanvaard met 58 legen 25 stemmen. Tegen AR, VVD, CPN en St. GP. De heer Weiter stemde per ongeluk voor. Hij bedoelde tegen. Men moet er niet aan denken, dat hem dit was over komen bij de souvereiniteitsoverdracht. Het zou betekend hebben, dat een hele parlementaire carrière voor niets was geweest. In Overijssel doet zich thans het uit zonderlijke geval voor, dat men op een der candidatenlijsten voor de Prov. Sta ten een naam aantreft van iemand, die geen inwoner is v'an Overijssel, hoewel de wet voorschrijft, dat een candidaat slechts dan tot de S'tatcn kan worden toegelaten, wanneer hij ten minste één jaar inwoner der provincie is. De candidaat waarom het hier gaat is burgemeester G. Keijzer van Urk, die als nummer zes voorkomt op de candi- d aten lijst door de Anti-Rev. Partij in Statenkieskring Kampen ingediend. In verband met dc aansluiting van Urk bij Overijssel is het te verwach ten, dat een uitzonderingsbepaling wordt uitgevaardigd, die de inwoners van Urk terstond bij de aansluiting het actieve cn passieve kiesrecht verleent. (Eigen bericht) Naar wU vernemen, wordt nog deze zomer het buiten „Rusthoek" te Baarn dat daartoe binnenkort zul zijn aange kocht, als Vormingsinstituut van de Katholieke Volkspartij geopend. De 2oon van fëric deïhowim 20. Nagewuifd door de boer en diens vrouw slaat Eric het pad in, dat naar de burcht voert. Hij is blij de man ontmoet te hebben. Zijn inlichtingen zijn van on schatbare waarde. Eric weet nu tenminste dat tijdens zijn jarenlange afwezigheid Lauri de Magiër op verraderlijke wijze de macht in zijn rijk in handen heeft geno men, en dat zijn vrouw, Winoncih, op zijn eigen burcht gevangen wordt gehouden. En de redding vap haardie hij liefheeftgaat de Noorman boven alles. Hoe graag hij zich ook bij de geheimzinnige Lynx der Wouden had aangesloten, om deze te helpen bij zijn ondergrondse strijd tegen de magiër, de positie waarin Winonah verkeert dringt dat allemaal op de achtergrond. Zelfs de rekening welke hij nog met Baldon te vereffenen heeft, moet wachten. Er is een grimmige trek om zijn lippen wanneer hij eindelijk, na enige uren lopen, van de top van een nabijgelegen heuvel de burcht gadeslaat. Hoc Eric zich zijn thuiskomst ook had voorgesteld, nimmer heeft hij kunnen denken dat hij zijn voorvaderlijk kasteel nog eens om zichtig als een dief zou moeten benaderen. Roerloos beschijnt het zonlicht het majestueuze gebouw. Geen enkel geluid klinkt op. Het schijnt hem een ogenblik toe dat dc burcht gevangen is onder een onzicht bare, spookachtige kolf van stilte. En onder deze kolf, achter deze metersdikke muren, bevindt zich dc enige vrouw van wie hij ooit heeft gehouden. Winonah... Vooruit mompelt de Noorman. „Ik moet zien dat ik binnen kom." En om zichtig daalt hij de helling af. Niemand krijgt hem in het oog. Slechts een enkel hert blikt een ogenblik geschrokken naar dc soepele gestalte, die onhoorbaar door het struikgewas voorbij glijdt, om zich dan met enkele sprongen weg te haasten in het woud De minister van Verkeer en Water staat, dc heer Spitzen, heeft Woensdag in de Eerste Kamer medegedeeld, dat de tunnel te Velsen wordt beschouwd als te zijn van de allereerste urgentie. De minister hoopt de bouw te kunnen bespoedigen. Inzake het rijwiel met hulpmotor herinnerde minister Spitzen er aan, dat een algemene maatregel van bestuur dit vervoermiddel zal toelaten op het rij wielpad. Het is te betreuren, dat in deze materie zoveel verwarring is gesticht. De minister heeft nict-officieel ge- Advertcntie sPw Maakt Uw tanden mooier en mooier. Prinses Taka, de twintigjarige dochter van de „Zoon des Hemels", keizer Hirohito van Japan (het Japanse keizershuis wordt geacht rechtstreeks af te stammen van de zonnegoüin en wordt dus als semi-goddelijk beschouwd)zal in naam een einde maken aan een 2600 jaar oude Japanse traditie, dat keizerlijke prinsessen slechts met mannelijke afstammelingen van één der „vijf families" mogen trouwen, wanneer zij, in Mei a.s., in het huwelijk zal treden met de 26-jarige Japanse burger Tosjimitsji Takatsoekasa. „In naam", want de aanstaande bruidegom is een telg van een der „vijf families", waarvan de mannelijke leden vóór Mac Arthur's in 1947 doorgevoerde „democratisering"als de evenknie van prinsen van den bloede werden beschouwd, en uit wier midden reeds sinds de middeleeuwen echtgenoten voor keizer skinder en zijn voortgekomen. had de nodige regelingen voor het huwe lijk te treffen. „En nu ben ik razend verliefd", deelde hij White mee, tegen over wie hij verder onder meer nog sprak over het voorgenomen bezoek aan Koning George van Groot-Brittannië. Prinses Taka zal de eerste Japanse kei zerlijke bruid zijn, die in een Westers trouwgewaad in het huwelijk zal treden. Tevoren was 't de gewoonte dat Japanse prinsessen voor de huwelijksplechtigheid in twaalf kimono's werden gehuld. Het huwelijk van prinses Taka met Tosjimitsji Takatsoekasa zal het eerste zijn, waarin 'n telg van 't Japanse keizer lijke huis is betrokken, waaraan door de Japanse bladen grote aandacht zal worden besteed. Onder de „oude orde" hield de geringste, hetzij redactionele het zij zetfout in een bericht in. de pers over de Japanse keizerlijke familie het ogen blikkelijke ontslag en in sommige ge vallen zelfs de zelfmoord van de betrok ken redacteur of hoofdredacteur in. Het was zelfs gewoonte dat de verantwoor- delijke journalist, alvorens publicatie van een dergelijk bericht plaats vonil, zijn ontslagbrief reeds had opgesteld. Het resultaat hiervan was, dat de Ja panse pers slechts weinig mededeelde over huwelijken van leden van de Ja panse keizerlijke familie. Takatsoekasa, een slanke figuur met een ■bril, werkt in het regeringsspoorweg museum te Tokio Zijn salaris is beschei den, doch hij hoopt meer te zullen ver dienen, wanneer hij een gezin heeft ge sticht. Ook hoopt hij in staat te zijn na zijn huwelijk in de Verenigde Staten, ■waar hij in 1948 als ingenieur is afge studeerd, zijn studies van het inwendige van de verbrandingsmotor te kunnen Voortzetten. Hare Keizerlijke Hoogheid prinses Taka wordt' in dc wandeling „het schuw ste meisje van Japan" genoemd. Het is voor een journalist moeilijker, om haar, dan om haar vader, de keizer, te spreken te krijgen. Doch de Reutercorrespondent Warren White, de schrijver van dit artikel, was Zo gelukkig door prinses Teroe, de oudere en meer wereldwijze zuster van Prinses Taka, ingelicht te woren over de beste wijze, waarop hij laatstgenoem de toch te spreken zou kunnen krijgen. Als gevolg van deze „tip" besloot White zich naar de school voor hoger onder- tvijs voor meisjes in een van de voor steden van Tokio te begeven, waar prin ses Taka een universitaire opleiding ontvangt. En hij had succes. Ondanks hevige protesten van de voor de gevol gen van deze stoutmoedige journalistieke ondervraging beduchte lerares van de Prinses, kon White gedurende vijf mi- duten met de dochter van keizer Hiro hito spreken. Prinses Taka heeft in de Japanse pers tot nu toe weinig publiciteit ontvangen. 2ij is beschreven als „er uiteiend als een pop", „elegant" en van een „waar dige voornaamheid". Doch op een Wes terling zou zij meer de indruk van ge kunsteld en onbewogen maken. „Het is het 'soort meisje, waarvoor men honderd Jaar geleden waardering zou hebben ge had" verklaarde een Japanner. Vijf minuten lang luisterde prinses Taka, trillend van emotie, aandachtig naar de door White gestelde vragen, die zij met een hoofdknikken beant woordde. Slechts eenmaal verbrak zij haar gekunstelde glimlach, door in antwoord op White's vraag, wat zij dacht van het voornemen van haar aanstaande bruidegom, om haar mee te nemen naar Londen voor een be zoek aan Koning George, zachtjes ant woordde: „Ikitai to omoimus" („Ik denk, dat ik dat wel prettig zou vin den"). Daarop leidde de lerares van prinses jfaka, die niet had opgehouden te pro testeren tegen de aanwezigheid van de y'Urnalistieke indringer in het school gebouw, prinses Taka weer naar haar °slokaal terug. Het was heel wat gemakkelijker Tos- {"hitsji Takatsoekasa, de aanstaande Adidegom van prinses Taka, te spreken krijgen. Takatsoekasa deelde White ede, dat het hem buitengewoon veel jenoegen deed met een buitenlandse drnalist te kunnen spreken. - Hij vertelde geheel uit zichzelf dat hij 'hses Taka in October 1949 voor het v fst had ontmoet, toen hij, in gezelschap jgh Z|jn vader, een bezoek had gebracht het keizerlijke paleis, dat ten doel Doch nu is de situatie geheel an ders. De in levendige stijl gestelde dagbladen en tijdschriften, die ver schijnen in het huidige door de ge allieerde opperbevelhebber, de Ame rikaanse generaal Douglas Mac Ar thur, geleide tijdperk, publi ceren alle bijzonderheden over het welvaren van de keizerlijke familie, waarop zij slechts de hand kunnen legden en die afwisselen tussen be schrijvingen van de behendigheid des keizers, die in staat .is, terwijl hij zich van zijn waaier blijft bedienen, sal to's te maken, en mededelingen over de grillen van Hirohito's krankzinni ge vader Taisho, die sinds dertig jaar bekend waren, doch eerst thans openbaar mogen worden gemaakt. Het aanstaande huwelijk van prinses Taka zal symbolisch zijn, doch het is nog niet duidelijk welke symboliek hieraan ten grondslag ligt. Zal het een demonstratie zijn van een zinnebeeldig en onherroepelijk verbreken door het huidige Japan van zijn banden met de vervlogen eeuwen, waarin feodalisme en bijgeloof hoogtij vierden, of is liet slechts een stap, die noodzakelijk wordt geacht, omdat er nu eenmaal Ameri kaanse troepen in het land zijn gele gerd? Er bestaat geen twijfel aan dat vele Japanners mogelijk de meesten diep in hun harten van mening zijn, dat er niets veranderd is aan de „roe ping" van het aloude Japan en dat zij deze, onder een nieuw en Westers- aandoend vernis, opnieuw willen uit dragen. Doch vele andere zonen van het „land van de rijzende zon" zijn van mening, dat Japan er inderdaad in is geslaagd met het verleden te breken. Sommige Westerlingen in Japan ha- pen, dat het huwelijk der Japanse kei zersdochter „in moderne stijl" zinne beeldig zal zijn voor het nieuwe Japan; doch de meeste zich in dit land bevin dende Europeanen en Amerikanen ma ken zich ten deze niet veel illusies. hoord, dat België meer premies op dc Rjjnvaart zou invoeren. Als dat zo is acht hij dit een ernstige zaak. Overleg is thans nog gaande. De bewindsman heeft verder gespro ken over de coördinatie van het ver keer. Bij de oplossing van dit vraag stuk is de moeilijkheid een geschikt or gaan te vinden, dat bevrijd is van de directe belangensfeer. Voor de minister is het echter niet altijd mogelijk geheel afstand te nemen van de Spoorwegen. Met het bedrijfsleven zal de minister zoveel mogelijk overleg plegen. Een co- ordinatiewet voor de Spoorwegen acht hij niet nodig. Nadat een motie van de heer Kramer (Arb.), waarin de Kamer uitspreekt te betreuren, dat overgegaan wordt tot wederinvoering van veergelden op de Weste.v-Schelde, was aangenomen, werd de begroting van Verkeer en Waterstaat z. h. st. goedgekeurd. Het Britse schip „Riodene" seinde Woensdagavond, dat het omstreeks 20.10 uur G.M.T. twee heldere flikkerlichten had waargenomen. Het schip bevond zich toen op 51.57 Noorderbreedte en 01.49 Oosterlengte, dat is ter hoogte van Oxfordness voor de kust van Engeland. Aan deze mededeling werd toege voegd, dat het wel leek of de lichtsei nen boven land werden gegeven. Een Frans schip seinde om 21.10 uur G.M.T.. dat het drie mijl ten Oosten van het lichtschip „Outer Gabbard" twee ro de vuurpijlen had gezien, die met een tussenpoos van zeven minuten boven de horizon oplichtten. Dit schip bevond zich toen pp 52 graden Noorderbreedte en 2.10 Oosterlengte. Het Franse volk heeft Paus Pius XII een televisie zend- en ontvanginstal- latie geschonken. Maandag j.l. werd het apparaat de H. Vader aangebo den, waarbij tegelijkertijd een de monstratie werd gegeven. Naast Z. H. de Paus graaf V/ladimir d'Or- messon, Frans ambassadeur bij de Heilige Stoel. H.K.H. Prinses Wilhelmina is gisteren met Prinses Marijke, die gedurende de vacantie van H.M. Koningin Juliana bij haar op Het Loo logeerde, per auto naar Soestdijk vertrokken. H.K.H. wordt na een kort verblijf in Soestdijk op Het Loo terug verwacht. De Amerikaanse ambassadeur in In donesië. Cochran, heeft Woensdag pre sident Sukarno bezocht. Welingelichte kringen menen, dat problemen rond dc diplomatieke betrekkingen tussen Indo nesië cn Rusland onderwerp van ge sprek waren. Politieke kringen deelden aan Aneta mede, dat naar hun mening vóór de uitwisseling van diplomatieke vertegenwoordigers Jussen Indonesië en de Sovjet-Unie een feit zal 7,ijn eerst besprekingen moeten worden gevoerd, anders dan het geval was met andere landen, die diplomatieke vertegenwoor digers uitwisselden, daar de Russische erkenning zeer plotseling kwam. Men herinnerde er aan, dat de Sov jet-Unie tegenstemde inzake het bevel tot het staken van het vuren, terwijl zij nooit Sukarno en Hatta als Indonesi sche leiders erkende. Deze onderwerpen Advertentie 1 zullen besproken dienen te worden tus sen de Russische autoriteiten en de de legatie van Palar. Bovendien betekent de erkenning door Rusland niet, dat de weg van de R.I.S. naar de Verenigde Naties nu geheel geëffend is, zo zeiden deze kringen. Zij voegden hieraan toe, dat het lidmaatschap van de V.N. ook een onderwerp zal vormen bij de aan staande bespreking met Rusland. „Het is niet onmogelijk, dat Rum be last zal worden met de behartiging van de Indonesische belangen in België", zo heeft de secretaris-generaal van het mi nisterie van Buitenlandse Zaken der V.S.I. aan Aneta medegedeeld. De eerste Indonesische zaakgelastigde in Groot Brittannië, Subandrio, heeft een bezoek gebracht aan Bevin. Welingelichte woordvoerders zeiden, dat Groot-Brittannië ei Indonesië reeds in beginsel tot overeenstemming geko men zijn hun gemeenschappelijke han del uit te breiden en dat de mogelijk heden met betrekking tot een volledige handelsovereenkomst worden onder zocht. De staatssecretaris van Oorlog, mr. Fockema Andreae, is vandaag op ver zoek van de Nederlandse regering uit Djakarta naar Nederland vertrokken in verband met besprekingen inzake het Atlantisch Pact en andere dringende vraagstukken. (Eigen bericht) Opnieuw heeft bij een scheepsramp, thans de catastrophe van het Pana mese m.s. „Cygnet", een Mitchell-bommenwerper van het vliegveld Valkenburg zijn bijdrage geleverd aan de redding van de overlevenden. De taak van de Mitchells in het kader van de Opsporings- en Reddingsdienst van de Marine loopt overigens ten einde; binnenkort zal men op Valkenburg de beschikking krijgen over een zestal Sea-Otters, amphibie-vliegtuigen, ge bouwd bij Vickers Armstrong en speciaal ingericht voor reddingsoperaties in zee. In totaal zijn acht van deze vliegtuigen besteld, twee uitgerust met een haak voor deklandingen en bestemd voor de „Karei Doorman", de overige zes voor Valkenburg. Eén van deze Sea-Otters bevindt zich reeds op de „Doorman", vijf staan er op Ypenburg voor een laatste revisie aleer zij naar Valkenburg overgaan. Tot het nieuwe materiaal van de Opsporings- en Red dingsdienst behoren verder de beide op de Rijkswerf gebouwde snelvarende motorboten, die over twee tot drie maanden in de vaart komen en te Nieu- wediep gestationneerd worden. De Sea-Otters, waar Valkenburg de beschik king over krijgt, zullen de Mitchells vervangen, die weer vrij komen voor hun operationele taak in het kader van het 320e Squadron. Sinds de Marine de bij internationale overeenkomst aan Nederland toegewezen sector ter zee voor opsporing en redding uit de lucht bij vlieg- en scheepsrampen onder haar hoede heeft genomen, iets wat eigenlijk buiten de verantwoorde lijkheid van de Marine valt en ressor teren moest onder de Rijksluchtvaart dienst. is de organisatie van dit werk op Valkenburg geconcentreerd, het centrale vliegveld aan onze kust. Hier staat bij dag en nacht een vliegtuig met beman ning gereed om bij noodgevallen te star ten. Vangen Radio-Schev#ningen of de kuststations een noodsein van schip of vliegtuig op, dan wordt dit doorgepraaid naar Schiphol, dat op zijn beurt de ver keerstoren van Valkenburg op de hoogte brengt van alle gegevens. Onmiddellijk stijgt van Valkenburg een rode licht- kogel op, die elk vliegtuig in de lucht beduidt zich te verwijderen, terwijl toe stellen op de grond de startbaan moeten verlaten. Binnen tien minuten na ont vangst van het eerste noodsignaal stijgt reeds het reddingsvliegtuig ter assisten tie op. door PATRICK PURCELL, Vertaling JOHANNA PERENBOOM 16 „We zullen iets moeten doen, maar ik weet niet, ik weet niet, wat ik van No- rah McAuliffe moet zeggen. Haar vader is nu niet zo'n geweldige boer. Veel geld zouden we niet met haar mee krij gen." „Neen, en je hoeft ook niet meer te vragen dan je aangboden krijgt, als ik haar hier in huis moet brengen. Ik zal het nooit laten zeggen, dat er tussen mij en de vrouw die ik hebben wou een paar pond gekomen zijn." Aldus Mee- wahl O'Connor, nog sterk in zijn pas gevonden moed. Malachy keek tersluiks naar zijn vrouw. Matilda's verzet had een andere oorsDrong. „Het geld doet niet ter zake," zei ze en'haar tranen waren nu gedroogd, „het geld doet helemaal niet ter zake, maai de vrouw. Is het een goed soort meisje Joe?" „Ja, dat is ze zeker," lachte ik. geest driftig nu de overwinning in zicht scheen. „Er zijn geen mensen, die het hoofd hoger mogen dragen dan de Mc Auliffes. Maar ja, veel weet ik niet over haar. Dat kunt u beter aan Mee- v/ahl vragen. Het is zijn zaak en zo lang als: ik hem ken, herinner ik me nog niet, dat hij zich ooit in zakelijke dingen ver gist heeft." Meewahl zei geen woord en maakte geen gebaar. Zijn wenkbrauwen ston den zwaar gefronst en zijn gebalde vuis ten bolden door zijn broekzakken heen. „Ze is heel jong," klaagde Matilda. „Ze is twintig," zei ik. „en dat is voor jullie toch oud genoeg. Een oude vrouw heb je hier in huis niet nodig. En heeft ze het huishouden bij McAuliffe niet ge daan sinds haar moeder gestorven is, on bovendien onlangs nog in Ramsgrange zich kunnen oefenen op de koop toe?" Malachy keerde weer tot het leven terug, bulderend. „Ik doe het," schreeuwde hij. „Ver domd ik doe het. Ik zal die Hanrahans leren! Wat heb je te beknibbelen, vrouw?" vroeg hij woedend aan zijn vrouw, in oen poging om het verwijt haar in de schoenen te schuiven. „Weet je zeker, Joe. dat haar familie ertoe ge negen zal zijn? Ook als ze weten over die geschiedenis met Hanrahan en al les?" „Ik sta voor haar familie in. Je zult er geen last mee krijgen en Meehawl kan voor het meisje instaan." „En hij zelf? Is het nu afgelopen met zijn dwaasheden?" Malachy maakte een gebaar in de richting van de zwijgende O Connor. Tenslotte sprak Meehawl, zonder uit drukking op zijn gezicht en zijn woede in een ijzeren greep terughoudend. „Ik wil en zij wil. Maar als ik met dit meisje trouw, dan zal ik het doen om het °ns beiden naar de zin te maken en niemand anders. We zullen niet gaan trouwen om jullie figuur te redden. En als er nog één onplezierig woord valt over geld of huwelijkscontracten, dan wandel ik hier het huis uit zoals ik al zei, dat ik doen zou. Ik leef nog liever mijn hele leven in een arbeiderswoning dan dat ik iemand de kans geef om te zeggen, dat ik geen vrouw wou ne men, die niet een bepaald bedrag vuil geld met zich meebracht. Ik zal nooit iemand laten zeggen, dat mijn vrouw haar man heeft moeten kopen Malachy, die een vreemde vochtigheid in zijn ogen had. legde een vereelte hand op zijn arm. „Ik neem ieder overijld woord terug, dat ik gezegd heb, jongen. Ik zie nu inderdaad, dat we er misschien ver keerd aan deden met te proberen jou uit te huwelijken aan een meisje, dat niet je eigen keus was. Maar omdat we je zelf geen hand zagen uitsteken. pro beerden we alleen maar te doen wat we dachten dat het beste was. Het is Ma tilda cn mij volkomen hetzelfde, jon gen. of het meisje maar één halve stui ver heeft om er een kruis mee te ma ken, of een hele sleep geld achter zich aan brengt, wanneer zij maar het meis je is. dat jij hebben wilt. Al wat wij wensen, .iongen. is jou getrouwd en onder dak te zien en kinderen op de plaats te horen rondlopen en babbelen." Matilda kwam dichter bij ons. „Meehawl, beste jongen," begon ze „er zijn hier vanavond harde woorden gevallen, harde woorden zelfs voor dit huis. maar bij God, ze zijn vergelen, en bij God, van vandaag af aan zal er minder van die bitterheid en van die scherpe woorden in het huis van de Corcorans zijn. Voor wat mij aangaat is ieder meisje welkom, dat jij hier bin nenbrengt. En ik beloof je. dat er geen gewrijf zal komen over het geld. God zij dank hebben wij aenoeg en meer dan genoeg." „Natuurlijk," kwam Malachy ertus sen, „zou haar vader er nooit in toe stemmen, dat ze met lege handen ging, maar hij zag Meehawl's wenkbrau wen fronsen wat hij geven wil is zijn zaak, helemaal zijn zaak." Hun neef keek op met die verlegen glimlach, die hij altijd had. die trage glimlach, die over zijn lippen scheen te komen drijven. „Misschien waren we allemaal een beetje te heetgebakerd, zonder dat we er reden toe hadden", gaf hij toe. „Goed, ik zal zien wat ik kan doen. Ik kan niets beloven, begrijp dat goed, want zij weet nog niet. dat deze andere trou werij van de baan is; maar ik denk, dat jullie de bruiloft zullen hebben, waar je al zo lang op gewacht hebt." „Nou, Goddank," zei ik. „dat jullie allemaal weer het gebruik van jullie rede terug hebt. Een minuut of wat geleden dacht ik. dat ik wel om de pastoor en de dokter kon hollen. „Nog één ding," verklaarde Malachy, „het zal gauw moeten zijn, net zo gauw als de andere bruiloft geweest zou zijn. Ik zal die Hanrahans leren." „Luister eens," viel ik hem in de re de, „ik kan hier niet de hele avond blijven. Loop een eind met me mee, Meehawl, dan zullen we eens kijken, wat we met de McAuliffes zullen doen. Vanavond of morgenavond zal ik waar schijnlijk Tommy zien en ik zou graag precies willen weten, wat ik zeggen moet." Ik wuifde de beide oudjes goedendag. „Goeden avond dan. Slaap maar eens een nachtje over het goede en het slech te nieuws, en ik zweer je, Malachy, dat jij vóór September je bruiloft hebben zult, en geen mens, geen hond of geen duivel het verhinderen zal." Terwijl we aftrokken, riep ik nog naar hem terug: „Vergeet niet me morgenavand dat paard te laten sturen!" Ze zeiden mij goedendag. Een heel rustig goedendag voor Malachy en Ma tilda Corcoran, maar zij hadden die avond heel wat te verwerken gehad en ze waren niet jong meer. Meehawl en ik stapten zwijgend voort totdat we bij de draai van de weg kwamen, vanwaar wij een uitzicht had den over de rivier, ziiver in een donker wordend clal, en de Slievenamon die nu bijna schuil ging in een grijze mist van warmte. Het was nieuwe maan: als een gouden sprietje stond hij boven de Co- meraghs (Wordt vervolgd) Het nadeel van de thans in gebruik zijnde Mitchells is, dat zii als landvlieg- tuig niet op het water neer kunnen ko men en bovendien te snel zijn. Zjj kun nen slechts aanwijzingen geven aan de naderende reddings- of sleepboten, waar zich het zinkende schip, een vliegtuig wrak of uitgezette sloep precies bevindt, eventueel, indien dit nodig cn mogelijk is, materiaal uitwerpen. Dc nieuwe Sea- Otters, amphibie-vliegtuigen," die zowel te land als in zee kunnen dalen, hebben een groot vleugeloppervlak en daardoor een lage landingssnelheid. Zij bieden plaatsruimte voor vier tot vijf personen en zijn zelfs bjj vrij ruwe zee behoorlijk zeewaardig. Deze vliegtuigen zijn geheel voor 't reddingswerk ingericht, voor het goede zicht oranje-geel geschilderd en o. m. uitgerust met een kleine kraan voor het oppikken van drenkelingen. Langs de romp zijn reddingslijnen aange bracht. De organisatie van de Marine Opspo- rings- en Reddingsdienst functionneert in de praktijk reeds geruime tijd. De inschakeling t. z. t. van Sea-Otters en snelvarende motorboten maakt het nodig het werkschema te herzien, alsook de afspraken te vernieuwen met de Red dingsmaatschappijen, Radio Schevenin- gen, Schiphol, Kustwacht enz. Hierom trent wordt thans overleg gepleegd, waar een verbeterd organisatieplan het resul taat van zal zijn. Naar aanleiding van het verzoek van een aantal firma's, handelaren in en fa brikanten van bouwmaterialen, aan de minister van Economische Zaken, de reglementen van de vereniging van handelaren in bouwmaterialen (HIBIN) als zijnde strijdig met het algemeen be lang op grond van het kartelbesluit te vernietigen, deelt de HIBIN o.a. mede, dat haar noch van conflicten in de bouwmaterialenhandel, noch van moei lijkheden in de bouwwereld iets bekend is. Het is niet waar, aldus wordt mede gedeeld, dat de HIBIN ooit zou hebben getracht een fabriek lot sluiting te dwingen en nog minder heeft de HIBIN ooit bepaald, dat uit Duitsland geïmpor teerde materialen niet zouden mogen worden verkocht. De academie Charles Clos heeft de grote prijs voor de gramofoonplaat in de afdeling „symphonische muziek" toe gekend aan het concert voor orkest van Bela Bartok, gespeeld door het Amster dams Concertgebouw-Orkest onder di rectie van Eduard van Beinum. VI i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 3