Tweede Kamer neemt stelling tegen
de dividendbeperking
I
Mensen op reis
Trouw aan God
AFLUKIN
NIEUWE APPARATUUR IN ZAANDAM
IN GEBRUIK GENOMEN
I.
Kinderbijslag kleine
zelfstandigen
KORSTEN van 1848
Veel critiek op beleid van minister Lieftinck
Bollen-Zondagen
NEDERLANDSE DELEGATIE SAMENGESTELD
VOOR RAAD VAN EUROPA
Voor fabricage van nieuwe geneesmiddelen
T ÏFFIYT
gedwarsboomde
lil Ij! l/li
ZATERDAG 18 MAART 1950
PAGINA 3
DE DIVIDENDSTOP
Nood regeling op komst
Hoofdpijn - Kiespijn
Door een boon gestikt
.Het. eerste kievitsei-
19 Juli begint de
zomerzitting
Para-aminosalicylzuur
tegen T.B.C.
BRUTALE ROVERS
STAAN TERECHT
CHAUFFEUR IN CABINE
GEBOOD
Vrachtwagen reed op trailer
▼ertallng
JOHANNA PERENBOOM
Heerengracht 408 Amsterdam
Liturgische weekkalender
Zonder overdrijving mogen wij ge
rust aannemen, dat de werke
lijkheid van de levende
God nog nooit zo duidelijk aan de dag
is getreden als tijdens deze generatie.
En wel juist door de onoverzienbare
wanorde, die de hele samenleving be
heerst. Men heeft God „de grote Afwe
zige" genoemd om daarmee aan te dui
den, hoezeer de menselijke zelfover
schatting het zonder Hem meent te kun
nen stellen. Wetenschap en techniek zijn
bewust in de plaats gesteld van de
geopenbaarde levenswaarden, die men
eenvoudigweg ontkent. Het onvermijde
lijk gevolg daarvan is de tegenwoordige
chaos op alle gebied, die individu
en gemeenschap niet alleen gees
telijk en moreel, maar evenzeer op
stoffelijk terrein rechtstreeks naar de
ondergang voert. Zover is de menselijke
verdwazing doorgevoerd, dat het tota
litaire systeem, dat op het ogenblik de
grote bedreiging van de mensheid vormt,
de wereldchaos als de noodzakelijke
voorwaarde voor een nieuwe en betere
maatschappij beschouwt. En uit dat
systeem worden God en alle goddelijke
waarden principieel geweerd.
Men kan echter niet straffeloos
ingaan tegA het wezen van mens en
ding. A11 ij d zal het gevolg zijn een
volkomen verstoren van zijn
aard en van zijn door de natuur geëiste
functies.
God is de Schepper van hemel en aar
de. Van al wat bestaat heeft Hij doel
en werkwijze bepaald.
Buiten de gegevens, die een gezond
gebruik van ons verstand verschaft, be
vat de goddelijke openbaring alle in
lichtingen, die wij nodig hebben om
absolute zekerheid te verkrijgen om
trent de noodzakelijke voorwaarden voor
een normaal en gezond functionneren
van het leven in al zijn onderdelen.
Het Christendom, en het Christendom
alléén, is daarom de drager van de vol
ledige waarheid over mens en
leven. Buiten deze éne waarheid voe
ren alle daarmee in strijd zijnde men
selijke bedenksels onvermijdelijk tot
verkrachting en afbraak der dingen.
Het onweerlegbaar bewijs hiervan le
vert de tegenwoordige toestand der we
reld, waarin de zuivere, volle mense
lijkheid hopeloos is ontaard, hoezeer
van bepaalde zijde ook het tegendeel
wordt beweerd.
Voor wie de juiste verhouding van de
mens tot God begrijpt spreekt het van
zelf. dat het een absolute onmogelijk
heid moet zijn volledig en goed mens
te blijven zonder christen te zijn,
d.w.z. zonder overal en altijd vóór ailes
rekening te houden met Gods schep
pingsorde.
Chesterton zag dat helder en duide
lijk in. toen hij de woorden schreef,
dat alleen de werkelijk bovennatuurlijk
ingestelde mens de juiste kijk op de
natuur bezit.
Daarmee is natuurlijk niet gezegd, dat
de noodzakelijke bovennatuurlijke in
stelling tegelijkertijd een veronacht
zamen van de natuurlijke waarden zou
inhouden. Zeer integendeel. Eerder kan
men op goede gronden volhouden, dat
juist deze veronachtzaming van de na
tuurlijke waarden, zoals die in het ver
leden heeft plaats gehad, en óók n u
nog in sommige kringen is aan te wij
zen. een wezenlijk tekort is in de juiste
houding van de Christen tegenover de
wereld.
De geopenbaarde waarheden van het
Christendom zijn eeuwig en onveran
derlijk. Maar de w ij z e, waarop deze
waarheden in het praktische leven wor
den toegepast, kunnen en moeten
zelfs aangepast worden aan de wis
selende eisen van plaats en tijd. Alleen
op die manier kan het Christendom,
dat van alle tijden is, in de volle zin
van het woord, naar Christus' bedoe
ling, het licht der wereld en het zout
der aarde zijn.
DU Verlosser Christus heeft het ver
loren mensdom de weg terug naar
God gewezen. Als enige heilsmo-
gelijkheid!
Trouw aan God in de zin van abso
lute en onvoorwaardelijke overgave aan
Diens Heilige Wil, stelde Hij als essen
tiële eis voor het welslagen van Zijn
wereldhervorming. Zijn wetgeving om
vat de hele mens tot in zijn diepste
wezen. In- en uitwendig behoren wij
geheel aan God toe. Alleen de stiptste
gehoorzaamheid aan Zijn voorschriften
biedt de garantie voor een gelukkig en
menswaardig bestaan. „Wie niet met
Mij handelt, breekt noodzakelijk alles
af".
Trouw aan God, als absolute voor
waarde voor een geordend leven op aar
de en het bereiken van zijn eindbestem
ming, dat is de taak, die Christus iedere
mens oplegt.
Deze taak hebben wij te vervullen met
v r ij e wil in een ons v ij a n d i g e
wereld! En juist in deze beide fac
toren ligt de bron van alle moeilijkhe
den. Dat God het zó en niet anders ge
regeld heeft is het geheim van Zijn on
eindige wijsheid.
Naarmate de mens zich in de loop
der tijden meer van God afkeerde en
de ontkerstening van de samenleving
grotere omvang aannam, trokken de
Christenen zich steeds verder terug in
een verdedigingsstelling. Terwijl Zij toch
naar Gods opdracht juist de wereld voor
Hem moesten veroveren.
Langzamerhand ontwikkelde zich uit
die afzijdige houding een vijandigheid
en wantrouwen tegenover het leven in
de wereld; men sloot zich op in een
„hokjessysteem", waarbinnen men zijn
eigen leven leidde zonder enig aposto
lisch contact met de als gevaarlijk be
schouwde buitenwereld, waarvan men
alleen maar besmetting vreesde.
Hoe verder men deze afzondering
doorvoerde des te voortreffelijker achtte
men zijn eigen Evangeliebeleving, Hoe
zeer daardoor Christus' bedoelingen
werden misvormd, dat vermoedde men
eenvoudig niet.
Het echte, ware Christendom eist een
andere houding. Zeker en vooral in onze
tijd. Wij hebben een geweldige achter
stand in te halen in de ons opgedragen
apostolische taak. Gelukkig dringt het
begrip hiervoor hoe langer hoe meer
door. Daaraan is o.a. de opkomst van
de Katholieke Actie te danken. Maar
ook daarmee zijn wij nog lang niet waar
wij wezen moeten. Er moet oog veel
veranderen, speciaal in onze eigen op
vattingen.
In plaats van ons met een belachelijke
en bovendien altijd misplaatste zelf
voldaanheid te beperken tot een louter
veroordelen van het verkeerde in an
deren, behoren wij eerst en vooral de
positieve rijkdom van de van God ont
vangen levenswaarden radicaal te ver
wezenlijken in eigen gedrag. Dan
eerst kunnen wij het leven tegemoet
treden als ware apostelen, die meer
door hun houding en daden dan door
hun woorden overtuigen. Want op daden
komt het aan.
Zonder het te weten of te willen er
kennen wacht de wereld op ons. Soms
zelfs wordt dit door vooraanstaande
geesten in de niet-katholieke wereld
openlijk erkend.
Van hoog tot laag mag geen Christen
zich aan deze taak onttrekken. Ons
voorbeeld van volledige levensaanvaar
ding naar Gods aanwijzingen kan alleen
het opnieuw verdwaalde mensdom dc
weg terug naar God wijzen. Maar niet
tenzij wij eerst zelf radicaal Christenen
zijn. zoals Jesus dat van ons vraagt, in
absolute trouw aan God.
(Van onze parlementaire, redacteur a.i.)
De ontwerp-wet op de dividendbeperking, die gistermiddag in de Tweede
Kamer behandeld werd, heeft aan vele leden weer eens de gelegenheid geboden
om felle critiek uit te oefenen op het beleid van Minister Lieftinck. Geen enkele
spreker was het met de bewindsman eens en zelfs de Partij van de Arbeid moest,
bij monde van de heer Hofstra, tot de conclusie komen, dat zij uitermate weinig
enthousiast was over het wetsontwerp, 's Ministers politieke vrienden stelden
hem zelfs voor, het ontwerp maar terug te nemen. Dat de minister hiertoe natuur
lijk niet bereid was, behoeft nauwelijks betoog. Hij meende verder, dat het onge
twijfeld op de bevolking een verkeerde indruk zou maken, wanneer op dit
moment een wijziging in het wetsontwerp zou worden aangebracht in de zin
van een afschaffing van de dividendbeperking.
De Zoon van £ric deïhotman
De heer Hofstra had de bestaande re
geling wel niet zo bevredigend gevon
den, maar die kon er dan nog beter mee
door dan het ontwerp, dat de minister
nu voorstelde. Hij meende, dat een divi
dendstop vastgehouden moest worden en
pas mocht worden afgeschaft, wanneer
vaststond, dat de moeilijke economische
omstandigheden van heden tot het ver
leden zouden behoren. Of dat in 1952 zal
zijn is moeilijk te zeggen. De minister
zou de dividendstop in 1952 willen doen
beëindigen, maar daartegen verzette de
heer Hofstra zich. Hij zou zich princi
pieel niet aan een datum willen binden.
Als zijn partij met dit wetsontwerp zou
instemmen de heer Hofstra kondigde
aan, dat hij zijn stem wilde voorbehou
den dan zou het voor haar een „on
voorwaardelijke voorwaarde" zijn, dat
het stellen van een termijn uit de wet
geschrapt zou worden. Een daartoe
strekkend amendement diende hij na de
beraadslagingen dan ook in.
De heer v. d. Wetering (C.H.) was de
tegenovergestelde mening toegedaan.
Zijn welgemeend advies was: schaf de
dividendstop af! De bemoeizucht van de
Overheid met de financiering van het
bedrijfsleven gaat te ver. De heer Rit
meester (V.V.D.) liet zich in de zelfde
geest uit. Hij meende, dat men het Ne
derlandse bedrijfsleven niet moet af
schrikken met een dividendbeperking.
De heer Welter deed er nog een schepje
bovenop. Dividendbeperking is, mét de
uniformen van de politie, een van de
weinige dingen uit de Duitse bezettings
tijd, die zich hardnekkig handhaven. Het
werkt beperkend op de kapitaalsinves
teringen en bevordert dus de werkloos
heid.
De heer Lucas (K.V.P.) stond nog het
gunstigst tegenover dit wetsontwerp. Hij
vond, dat de voordelen voor het be
drijfsleven groter waren dan de nadelen,
die de wet had. Daar de wet dan toch
maar een tijdelijk karakter had, zou de
K.V.P. er haar goedkeuring wel aan ge
ven. Hij betreurde overigens de aanwe
zigheid van de dividendstop, waarvan hij
meende, dat ze zonder enig nadeel voor
de gemeenschap kon verdwijnen.
Verder sprak nog de heer v. d. Heuvel
(A.R.), die ook liever afschaffing had ge
zien, maar vanwege het tijdelijk karak
ter van de wet toch wel mee wilde gaan,
en de heer Hoogcarspel (C.P.N.), die zich
afvroeg, waarom er toch zo'n kabaal over
dit wetsontwerp gemaakt moest worden.
De aandeelhouders raken toch immers
niets kwijt!
Bij zijn antwoord stelde de minis
ter zich op het standpunt, dat alleen
wanneer het algemeen belang zulks
eist een dividendbeperking op haar
plaats was. Daarmee nam hij vele
bezwaren weg. In het onderhavige
wetsontwerp is alleen het beginsel
der dividendbeperking gehandhaafd.
Het was voor hem ook allerminst
zeker, dat in 1952 de toestand zo zou
zijn, dat men de dividendstop zou
kunnen afschaffen. Hij was echter
van oordeel, dat de wetgever zich op
het punt van het vaststellen van een
Naar alle waarschijnlijkheid zullen
de Bollen-Zondagen dit jaar vallen
op 16 en 23 April. Reeds met Pasen
zal er zeer veel te genieten zijn.
Natuurlijk spant Lisse met zijn na
tionale bloemententoonstelling op
het landgoed „De Keukenhof" de
kroon. De wandelpaden hebben er
een lengte van maar liefst 15 k.m.
Donderdag 23 Maart wordt de ten
toonstelling geopend.
De indiening by de Tweede Kamer
van een wetsontwerp tot vaststelling
van een kinderbyslagregeling voor
kleine zelfstandigen, kan binnenkort
worden tegemoet gezien, aldus deelt
minister Joekes in zijn Memorie van
Antwoord op de begroting van Sociale
Zaken aan de Eerste Kamer mede.
De regering gaat er van uit, dat het
inkomen van een zelfstandige voldoende
dient te zijn voor een gezin met twee
kinderen.
Ten behoeve van gezinnen met meer
dan twee kinderen bestaat er aanlei
ding een herverdeling van het gemeen
schappelijk inkomen van de zelfstandi
gen te bevorderen in deze zin, dat uit
bijdragen van de gehele groep een bij
slag wordt gegeven aan die zelfstandi
gen, die meer dan twee kinderen heb
ben.
De voorbereiding zal zeker twee jaar
duren. Er heerst echter naar vry alge
mene opvatting welke opvatting de
regering deelt onder de kleine zelf
standigen met grotere gezinnen zodani
ge nood, dat het gemotiveerd is te hun
nen behoeve een tijdelijke noodregcling,
gefinancierd door dc schatkist, in het
leven te roepen.
Toen prins Bernhard op het vliegveld
Idlewild hij New York arriveerde stond
zijn broer prins Aschwin ter verwel
koming gereed. De begroeting was even
vrolijk als hartelijk.
31. Een zacht geritsel klinkt eensklaps in het struikgewas achter Eric. Met een
ruk wendt de Noorman zich om. Zijn scherpe ogen flitsen door het lover. Maar
nergens ontdekt hij enige beweging. Stil en verlaten ligt de slottuin vóór hem.
Nergens is iemand te zien. Dezelfde zware bijna dreigende stilte, welke hem reeds
trof toen hij de burcht naderde, valt hem hier weer op. Grauw tekenen zich de
stenen contouren van de hoofdgebouwen op de achtergrond af. Geen blaadje beweegt.
Heeft hij zich vergist? Behoedzaam sluipt de Noorman verder. Doch al die tijd
heeft hij het onbehaaglijke gevoel dat onzichtbare ogen hem gadeslaan. Hij tracht
zich er tegen te verzetten, zichzelf te overtuigen dat hij zich vergist. Maar zijn
instinct, dat zich ontwikkeld heeft in talloze gevechten en avonturen, is sterker
dan de rede en laat zich niet verdringen. Bij iedere stap stijgt zijn onrust
..Halt!"
De heldere stem klinkt uit het struikgewas achter hem. Eric verstart een ogenblik.
En voor hij in actie is kunnen komen beveelt dezelfde stem dreigend:
„Geen beweging. Ik schiet direct! Laat dat zwaard vallen en hef je handen op!"
Gehoorzaam voldoet de Noorman aan dit bevel. Tegen een pijl uit de struiken
staat hij machteloos. Maar terwijl hij zijn handen omhoog brengt vraagt hij zich
ietwat verbijsterd af van wie die stem kan zijn. Hij weet niet precies wat het is,
maar de ongewone helderheid, de hoogte, geeft hem de indruk dat daar onmogelijk
een volwassen krijger achter hem kan staan.
De oplossing komt een moment later. Reeds wijken de struiken uiteen, en Ene
die over zijn schouder kijkt, kan een gebaar van verrassing niet onderdrukken.
„Sta stil!" gebiedt een schelle jongensstemdie tevergeefs tracht bars en dreigend
te klinken en een kleine boog wordt waarschuwend opgeheven. Maar de ogen van
de jongen schitteren en het is duidelijk dat hij dit een prachtig spel vindt. „Maak
geen beweging. Mijn boog blijft gespannen Wat zoekt ge in mijn burcht
Advertentie
en velerlei andere pijnen komen tot
bedaren door Sanapirin (Mijnhardt).
Buisje 50 tabl. 75 ct, 25 tabl. 40 ct.
datum van afschaffing na een be
paalde tijd zou dienen te beraden,
om dan te beoordelen of de beper
king gecontinueerd zou moeten wor
den. In deze zin zou men het vast
leggen van een datum in de wet
moeten zien. Overigens ontkende hij
niet, dat het wetsontwerp gebreken
had, maar hij bestreed, dat het
niet goed voorbereid zou zijn.
Zoals gezegd kwam de heer Hofstra
toen met zijn amendement om af te zien
van het stellen van een termijn. Als de
Kamer dat per se wilde, vooruit dan
maar: „Ik heb er geen principieel be
zwaar tegen," zei de minister. Vanwege
gebrek aan tijd zag de Kamer af van
repliceren eri vanwege gebrek aan een
voldoend aantal leden werd de eind
stemming uitgesteld tot Dinsdag 28
Maart.
Het tweejarig zoontje van de familie P.
de L. te Winschoten kreeg Vrijdagavond een
boon in de luchtpijp. Het knaapje werd in
allerijl naar het ziekenhuis vervoerd, waar
het bij aankomst bleek te zijn overleden.
Ten aanzien van het huidige tekort
aan sanatoriumruimte, mag verwacht
worden, dat in de jaren 1950, 1951 en
1952 het aantal bedden met ongeveer
1200 zal worden uitgebreid, terwijl bin
nen vijf jaar in totaal een vermeerde
ring van ongeveer 2000 bedden tege
moet gezien kan worden. Aldus deelde
minister Joekes in zijn Memorie van
Antwoord op de begroting van Sociale
Zaken aan de Eerste Kamer mede.
Vrijdagmiddag heeft dc 22-jarige
Jan Schermer op het land van zyn
vader te Castricum het eerste kievits
ei gevonden. Volgens de traditie zal
dit aan H. M. de Koningin worden
gezonden.
De Siaten-Generaal hebben aangewezen
als Nederlands vertegenwoordigers m de
raadgevende vergadering van de Raad van
Europa voor de gewone zitting 1950, welke
19 Juli te Straatsburg zal worden gehou
den, de heren Van de Kieft (P.v.d.A.) en
Kerstens (K.V.P.), leden van de Eerste Ka
mer, en Serrarens (K.V.P Van der Goes
van Naters (P.v.d.A.), Bruins Slot (A.R.l en
Korthals (V.V.D.leden van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal. Als plaatsver
vangende vertegenwoordigers treden op de
heren Beaufort (K.V.P.). en Rip (A.R.), le;
den van de Eerste Kamer, en mej. Niomp'j
(K.V.P), alsmede de heren Burger (P.v.
d.A.), Schmal (C.H.U.) en Ruijgers (P v.
d.A.), leden van de Tweede Kamer. De
vertegenwoordigers zullen evenals vorig
jaar vergezeld worden door mr. M. F. F. A.
de Neré tot Babbcrich, commies-griffier bij
de Tweede Kamer, die onlangs werd aan
gewezen als vertegenwoordiger van het se
cretariaat-generaal van de Raad van Europa
in Nederland.
Advertentie
In. het ka,der van de voorbereiding der
werkzaamheden voor de zomerzitting komt
de volgende week te Straatsburg de com
missie voor Algemene Zaken, de politieke
commissie der Assemblee, bijeen. Ter
sprake komt o.m. de vaststelling van een
aan de Assemblee aan te bieden rapport
over de meest wenselijke en effectieve
Structuur van dc Raad van Europa en diens
organen. Mcj. Klompé en dc heer Van der
Goes van Naters hebben terzake construc
tieve nota's ingediend.
30 en 31 Maart vergadert te Straatsburg
bet comité van ministers, dat op het ogen
blik voorgezeten wordt door de Deense
minister van Buitenlandse Zaken, Rasmus
sen, en omstreeks die tijd komt de per
manente commissie, de kleine Assemblee,
bijeen. De heren Serrarens en Ruijgers zijn
de Nederlandse vertegenwoordigers in dit
college.
Over de agenda der comité-bijeenkomst
is officieel niets bekend. Aangenomen mag
intussen worden, dat de verschillende aan
gelegenheden, die de raadgevende vergade
ring het vorig jaar onder de aandacht der
ministers heeft gebracht, punt van bespre
king zullen uitmaken. Het betreft om de
rechten van de mens, de structuur van de
Raad van Europa, diens verhouding tot
andere organen van Europese samcnwcr-
king (OEES, etc.), de sociale zekerheid, het
woningprobleem en dat der vluchteImgisp
en zeker ook de toelating van het taal
gebied, dat daartoe formeel stappen heeft
ondernomen en Duitsland, dat nog reser
ves heeft.
Na de vergaderingen van het comité van
ministers en van de permanente commissie,
komt de sociale commissie onderhy°°"!^:
schap van de heer Serrarens bijeen voor
de vaststelling van het rapport der com
missie Tot de samenstelling van dit rnp-
pc^ hebben hij en de Belgische rappor
teur, staatsminister Heyman, in sterke mate
bijgedragen.
Para aminosalicylzuur is een van de
nieuwe geneesmiddelen, die bij de be
handeling van TBC worden toegepast.
Het wordt al enkele jaren ook in Ne
derland gciabriceerd, sinds een paar
weken in hoeveelheden die in Nederland
se behoeften volledig kunnen voorzien
en bovendien nog een ruime marge la
ten voor export. Deze grotere productie
is mogelijk geworden door een nieuwe
apparatuur bij de N.V. Brocacliemie te
Zaandam. Zy is reeds omtrent zes we
ken in bedrijf, maar officieel eerst gis
teren in gebruik genomen in tegenwoor
digheid van een aantal hoogleraren, me
dici, pharmaceuten en vertegenwoordi
gers van de overheid.
Daardoor stond alhoewel in Zaan
dam verschillende van de nieuwe che-
motherapeutica worden vervaardigd
het para-aminosalicylzuur kortweg
P.A.S. geheten in het middelpunt van
de belangstelling. Prof. dr. U. G. Bijis-
ma uit Utrecht, pharmacologisch advi
seur van de Brocapharm, heeft in een
bijeenkomst, die aan de eigenlijke plech
tigheid vooraf ging, uiteengezet, hoe het
te verklaren is, dat P.A.S. de groei van
tuberkelbacillen kan remmen. Zijn me
dedelingen kunnen als volgt samenge
vat worden. Sinds Koch experimenteert
men al met geneesmiddelen, die de mi
cro-organismen bacteriën e.d. die
ziekten veroorzaken zouden kunnen
doden zonder de gezonde cellen aan te
tasten. De sulfanilamide^ penicilline,
streptomycine doden blijkens proeven
het micro-organisme niet; zij leggen er
het ferment-systeem van stil en dat
schijnt het micro-organisme dusdanig
te verzwakken, dat de afweerstoffen in
het menselijk lichaam er verder mee
kunnen afrekenen.
De Zweedse onderzoeker Lehmann ont
dekte in 1946, dat P.A.S. hetzelfde doet
ten aanzien van de tuberkelbacil.
In het laboratorium van de N.V.
Kon. Pharmaceutische Fabrieken v.h.
Brocades Stheemann en Pharmacia is
men toen een eigen bereidingsmethode
gaan zoeken. Dr. W. Th. Nauta, hoofd
van de research-groep, die zich daar
mede bezig hield, heeft daar bijzonder
heden over verteld. Men is vrij snel
geslaagd. Het P.A.S.—Brocapharm
bleek zuiverder dan het Zweedse. De
onaangename nevenwerkingen
maag- en darmstoornissen waarvan
de buitenlandse literatuur melding
maakt, doen zich er niet mee voor.
Het P.A.S. wordt in Nederlandse kli
nieken en sanatoria dan ook naar ver-
Adverlentie
Grote schoonmaak In het land,
Moedors zijn aan 't sjouwen.
Zonder zeep komt 't huls aan kant
Nederlandse vrouwen
Houden Holland's roem In stand
Mat „Glorins" in de hand
Gaan ze schoonmaak houwen.
Hat tovermiddel voor
da ïchoonmaak, met
waardebon voor een
voetbalfoto I
I
houding veelvuldiger toegepast dan in
het buitenland.
Uit andere mededelingen blijkt ove
rigens, dat P.A S. ook bij langdurig
gebruik geen vergiftigingsverschijnse
len geeft en bovendien worden de tu
berkelbacillen er op de duur niet on
gevoelig voor, zoals bij de streptomy
cine wel wordt geconstateerd. Verder
schijnt een combinatie van deze twee
geneesmiddelen een sterker effect te
hebben dan elk afzonderlijk en de
combinatie voorkomt ook de ongevoe
ligheid, die bij streptomycine optreedt.
Dr. Nauta noemde nog enkele andere
chemotherapeutica, die in Zaandam ver
vaardigd worden: 4methyl2thiou-
racil, dat een remmende werking heeft
op de schildklier: paraacetylaminoben-
zaldehydethiosemicarbazon, eveneens
werkzaam op de tuberkelbacil; Neo
Benodine, geheel uit eigen research
voortgekomen, een anti-histamine-pre-
paraat, o.a. tegen hboikoorts gebruikt.
De heer J. W. Noorduyn, lid van de
hoofddirectie van de Brocapharm, heeft
in zijn openingswoord de niet onbelang
rijke opmerking geplaatst, dat samen
werking bij het research-werk op dit
gebied ten zeerste gewenst is niet
slechts tussen zuiver wetenschappelijke
en meer op de praktijk gerichte onder
zoekers, maar ook tussen de industrieën
onderling, „omdat het dupliceren en tri
pliceren in verschillende laboratoria een
luxe is, die het na-oorlogse Nederland
zich niet kan veroorloven".
In de nacht van 5 op 6 Augustus 1949
ontmoette de 29-jarige ambtenaar H. J.
V., komend van een verjaardagsfuif, op
het Spui te Den Haag twee jonge man
nen. Een van hen hield hem staande en
vroeg om een „vuurtje". Op het zelfde
ogenblik, dat V. in zün zakken tastte
diende een van de mannen hem een
kaakslag toe, die V. volkomen buiten
gevecht stelde. Snel droegen ze hem over
in een taxi, die direct daarop wegreed.
In de taxi sjorden de twee mannen hun
slachtoffer op dc achterbank. Zü zochten
al zijn zakken af. ontnamen hem zijn
polshorloge en geld en gooiden hem toen
in de Grote Marktstraat de wagen uit.
Deze zaak diende Vrijdagmorgen m
hoger beroep voor het Haags Gerechts
hof. De twee straatrovers, de 22-jarige
M. M. de P.. die tot twee jaar en zes
maanden was veroordeeld, en de 21-
jarige L. A. B., die in eerste instantie
met drie jaar was gestraft, verklaarden
in hoger beroep gekomen te zijn, omdat
zij naar hun mening te zwaar waren
gestraft.
De advocaat-generaal eiste tegen De
P. bevestiging van de opgelegde straf en
voor B. een verhoging tot vier jaar, om
dat deze verdachte reeds verschillende
veroordelingen achter de rug heeft en
naar spr. zei ..staatsgevaarlijk" wordt,
zodra hij onder invloed van sterke drank
verkeert. Uitspraak 31 Maart.
Op de Rijksweg langs het Noord-Hol
lands Kanaal, nabij Stolpen in de buurt
van Schagen, is Vrijdagavond omstreeks
half tien een vrachtwagen van de firma
Kraan en Asjes, uit Wieringen, met
grote snelheid op een uit Groningen
komende stilstaande trailer gereden. De
chauffeur van de vrachtwagen, de 46-
jarige Ab Asjes, uit Hippolytushoef, ge
raakte in zijn cabine bekneld en over
leed ter plaatse aan zijn verwondingen.
Hij was gehuwd en vader van twee
kinderen.
door
PATRICK PÜRCKLX.
f8
Mijn hoofd was een maalstroom van
allerhande opwellingen. Zelfs terwijl
mijn voeten mij huiswaarts droegen,
drong mijn hart mij er telkens toe,
wec.r om te keren naar Teampallpadraig
om Esther Hanrahan te gaan opzoeken,
aan haar voeten neer te knielen en haar
om vergiffenis te vragen. Het volgende
ogenblik won mijn hoofd het dan van
mijn hart en lachte ik bij mezelf om
de zotheid van een dergelijke gedachte.
Esther Hanrahan! Had zij mijn hart
en mijn gemoedsrust al niet genoeg ge
havend? Laat ze naar haar klooster
gaan, en maar gauw gaan, en laat ze
het daar goed hebben! Als zij geen man
kan vinden om haar te trouwen, zou ze
geen dwaas van een Joe Doyle vinden
om zich te vernederen en haar te. vra
gen. Laat ze naar haar klooster gaan.
Misschien zou mijn gemoed dan rust
vinden Misschien kon ik dan een einde
maken aan mijn dwaasheid, een einde
aan mijn dromen. Hoewel. God weet
dat het een pover en triestig einde zou
zijn.
Dus had Meehawl zich toch na
al die jaren een man getoond. Ik was
blij voor hem. Wie ook blij zou zijn,
was Tommy McAuliffe, die nu het eind
van al zijn moeilijkheden zien zou
En Norah zij was jong zij
zou 't huis van de Corcorans van Kilkie-
ran nieuw le.ven inblazen. Zij zou zich
wel weten t<» redden met haar nieuwe
huis. Niet dat ze ooit vlug genoeg met
de tong zou zijn of flink genoeg met
haar antwoorden om het tegen Malachy
en Matilda op te nemen, maar ze zou
daar geen steek minder om zijn. Ze
kon haar gemak houden, net als
Meehawl zo lang ze maar niet over
zich liet lopen Als ze de twee
oudjes leerde kennen, zou ze spoedig
ontdekken, zoals wij allemaal, dat ze
wel hard blaffen, maar niet beten.
Mairead Fogarty zou nu gaan
trouwen Mairead Fogarty, mijn
knappe nicht met haar vinnig en intri
gerend brein, dat zo onschuldig schuil
ging onder de heerlijkheid van die
kastanjebruine krullen. Eindelijk en ten
langen lest zou ze als huisvrouw over
de drempel van McAuliffe stappen. Zij
zou daar geen moeilijkheden hebben,
me.t niemand om voor te zorgen dan de
vriendelijke Tommy en zijn inschikke
lijke vader.
Ja, zij waren nu allemaal onderdak
en hadden hun gezel voor het leven ge
vonden; zij gingen allemaal op de grote
weg naar het geluk, behalve Esther en
ik.
Het wiel was nu helemaal rond. Wij
waren weej" terug op het punt van Uit
gang; terug op die heldere^ pittige
Maartmorgen, toen Malachy Corcoran
fluitend naar my toe kwam op het
grasland toen hij me met ploegen liet
ophouden en mij verzocht om als hu
welijksbemiddelaar op te treden.
Huwelijksbemiddelaar! Verdraaid ik
had het er heel gek afgebracht. Maar
ik had toch in ieder geval Meehawl
aan een vrouw geholpen en Malachy
zou de trouwerij hebben, die hij zich
voor zijn nieuwe huis beloofd had, zelfs
al was de nieuwe schoondochter niet
die waar hij op had gerekend. Ja, ik
kon e.r me ook nog op beroemen dat ik
het huweliik tussen Tommy en Mairead
beklonken "had misschien, als je het van
een bepaalde kant bekeek, had ik het
er tenslotte niet zo sle.cht afgebracht.
..Nu ik zo over huwelijken dacht,
was het ook niet hoog tijd, dat ik er
voor mijzelf eens over ging denken.
Was het niet hoog tijd voor mij om eens
over een eigen gezin te gaan denken.
Zodra als Esther naar haar klooster was,
zou ik ook inderdaad naar een vrouw
gaan uitzien.
Laat me eens nadenken. Wie was er
zoal met wie ik kon trouwen en die met
mij zou willen trouwen? Het zou gauw
moeten zijn. De jaren begonnen mijn
moeder te tekenen en zij zou al spoedig
een jonge vrouw nodig hebben om de
last van het huishouden van haar schou
ders te nemen. Ik dacht soms, dat ze al
behoefte begon te krijgen aan het ge
luid van kindergelach en kinderge
schrei. Zij zou zich weer jong gaan voe
len misschien, ale ze een kleinzoon had
om in slaap te wiegen.
Ik vond het geen gemakkelijk werk
om me zo op stel en sprong een vrouw
uit te zoeken. Ja, daar was een meisje
van Carroll ginds uit Coolmore
We stonden even stil. mi in gedachten
en ik, om de schemering boven de ri
vier dieper te zien worcien.
Een praclitmeid, die Ellen Carroll, een
vrouw, die iedere man trots kon doen
wezen de zijne te noemen. Ik herinner
de me nog goed haar rode haren, de
kuiltjes in haar zachte wangen de
sproe'tvlekjes op haar melkblanke huid.
Hadden we niet samen op één bank ge
zeten in het oude schoolgebouw, jaren
geleden, onder de oude meester Shea?
Zij een glimlachend kind, die in het
vierde boekje was, en ik. diep bewust
van mijn eigen belangrijkheid, de eerste
op de lijst van de jongens. Ik zou hei
niet onaangenaam vinden, met Ellen te
trouwen Maar ja, zij zou misschien niet
met mii willen trouwen. Er werd ver
teld, dat zij goede vrienden was met een
jongen ergens uit do dalen en die zou
van mijn plannen het zijne denken.
En de eigen dochter van meester Shea.
Kitty? Zij was er ook een, waar over te
denken viel. Ze was ergens in het Wes
ten onderwijzeres. Als ik met haar
trouwde kon ik mijn kinderen van jongs
af aan Iers laten praten. Dan zou ik
iets presteren voor Ierland, voor dat
Ierland waar Pearse van droomde. Maai
de realiteitszin van de vader, die uit
Kerry kwam, leefde sterk in de Shea,''.
Kitty zou er nooit voor voelen om een
tobbende boer met een paar hectaren
grond te trouwen; zij zou haar goede
baan en haar vaste salaris nooit opge
ven om armoede en slavernij te trotse
ren, met een grote kans op een huis vol
kinderen. Neen, Kitty Shea niet.
Ik geloof, dat ik beter een vrouw kon
zien te krijgen, die geschikt was voor
het boerenbedrijf. Nu, dan had ik dc
oudste dochter van John Long ginds uit
Belgar. Een fikse, grote, machtige
vrouw, een vrouw die ponden kon ma
ken als ik pennies verkwist had, een
vrouw, die Carrigmichael beheren kon
met die grimmige zakelijkheid, die no
dig was om meer dan een sober levens
onderhoud uit de plaats te halen, een
vrouw, die me sterke zonen zou geven
en grootbrengen, fikse zonen van het
rechte slag om de duistere worsteling
tegen dc steenachtige aarde vol te hou
den. Grote sterke armen had ze, de gang
van een man, en, daar kon ik op aan,
een scherpe tong. Hannie Long's raven
zwarte haarlokken hingen zo recht om
laag als een meterstok. Zouden ze me
niet altijd blijven herinneren aan de
donkere haren, die trosten en krulden?
Zouden haar rauwe klanken mij niet
altijd doen terug denken aan een stem.
die al de zachtheid en tederheid had
van een lentewind?
Neen, het was niet zo gemakkelijk, de
ze kwestie van een vrouw voor mij
zelf.
Ik liep langzaam in de richting van
het witgekalkte huis. dat nu srheme-ir
blonk onder de zwarte beschutting van
de populieren. (Wordt vervolgd
Advertentie
Telefoon 37X32 - 37133
CENTRALE VERWARMING
OLIESTOOKINSTALLATIE8
Achter het coupéraam schuiven dei-
tiend een paar hoofden, op zoek naar
een mooi plaatsje in de Expresstrein
naar Maastricht, Voor het raam op het
kleine tafeltje liggen twee sinaasap
pelen, een zakje met doorschijnende
vetvlekken, waarachter twee sprits-
koeken schemeren, vier repen melk-
hazelnoot. een pakje dadels, een dc os
sigaren en een pakje tabak. De ge
lukkige bezitters van deze rijkdom
zijn twee echtparen tussen de vijftig
en de zestig. Net als in de kerk zitten
de twee dames links, de heren rechts.
„Hoe laat heb jij het Sjaan? Nou
zitten we hier waarachtig al een half
uur. Ik zeg nog zo tegen Theo: Man,
kalm aan, tijd zat."
Theo onderbreekt even het gesprek
met Henk.
„Vandaag voor het eerst hebben we
eindelijk eens een trein gehaald. Doo-
jouw klussies kwamen we altijd te
laat."
Riek haalt haar mollige schouders
naar boven en trekt haar lippen tot
een dun streepje. De vrouwen zetten
het gesprek over de kleinkinderen
voort. De heren overtroeven elkaar
met hun belevenissen op nooit ge-
maakte reizen.
„De wereld wordt me te klein
vindt Theo en pluimt een enorme ta
bakswolk naar het bordje: Verboden
te spuwen.
„Ja, achter dat IJzere Gordijn moet
je niet weze."
„Aan deze kant van dat Gordijntje
is het toch ook niks meer gedaan."
„Nou. je ken toch weer naar Perij»
en zo."
Mistroostig schudt Theo %ijn hoofd
en walmt weer wolken uit zijn pijp.
„Neem nou Bellegie, mij niet ge
zien in die keet koning of geen ko
ning, ze maken heibel. Frankrijk net
als Italië, dank je lekker. Als maar
stakingen. Geen trem, geen taxi, lo
pen maar. Heb jij wel eens door dat
enorme Perijs getippeldVan de Rttu
Nuif naar de Plas Broekerre?"
„Ho, vader nou ben je abuis: die
twee straten liggen in Antwerpen
ofte.... nee, in Brussel."
„Ook goed. Zou jij lol hebben om
naar Spanje te gaan? Moet je zo'n
stier tegen komme, die wil vechten.
Mcrsie."
Henk kijkt naar butteti, waar een
Rijnaak door het Merwedekanaal ge
zeuld wordt.
„Ik zou best weer eens een reisje
langs de Rijn willen maken."
Aan de vrouwenkant stokt plotse
ling het gesprek over de kleine
Jossie.
„Wat hoor ik, Henk? Wou jij naar
de Rijn? Je mag naar het Gein. Een
paar dagen vissen. En ik ga mee. Met
de koekepan en een fles sla-olie. Wac
je vangt, wordt meteen gebakken. Ik
wil ook wel eens een paar dagen niks
te doen hebben."
Advertentie
tomtOAM
KON. MéUBELFAIRIEK
KLEIWEG 244 TEL 84784
Meubelen en
betimmeringen voor:
Directiekamers
Vergaderzalen
Hotels
Woningen
Schepen
Adrian «oen
binnenhuisarchitectuur
TOONKAMEKS
Utrechts Binnenhuis
Moseumlaia 7,Utrecht
TeL 17285
ZONDAG 19 Maart: Vierde Zondag
d. Vasten (Laetare); Mis v. d. dag; 2 to*
alle heiligen; 3 voor levenden en doden;
Credo; Vastenprefatie; paars.
MAANDAG: H. Joseph, belijder; eigen
Mis; 2 gebed v. d. dag; Credo; prefatie
v. d. H. Joseph; laatste evangelie v. d.
dag; wit. Utrecht, Haarlem 2 H. Wul-
frannus; 3 gebed v. d. dag; Roermond 2
H. H. Landualdus en gezellen; 3 gebed
v. d. dag.
DINSDAG: H. Benedictus, abt; Mis Os
justi; 2 gebed v. d. dag; Vastenprefatie;
laatste evangelie v. d. dag; wit.
WOENSDAG: Mis v. d. dag; 2 tot al
le heiligen; 3 voor levenden en doden;
Vastenprefatie; paars.
DONDERDAG: als Woensdag.
VRIJDAG: H. Gabriël, aartsengel;
eigen Mis; 2 gebed v. d. dag: Credo;
Vastenprefatie; laatste evangelie v. d.
dag; wit.
ZATERDAG: O. L. Vrouw Boodschap;
eigen Mis; 2 gebed v. d. dag; Credo; pre
fatie v. O. L .Vrouw; laatste evangelie v.
d. dag; wit.
ZONDAG 26 Maart: Passiezondag; 2
voor kerk of Paus (Utrecht; 2 H. Ludge-
rus); Credo; prefatie v. h. H. Kruis;
paars.
