Toekomst van de textiel-industrie ziet er niet rooskleurig uit „IK KOM TERUG" KLEINGOED IN DE TWEEDE KAMER Ir. F. Wijffels vijf en twintig jaar bij de Staatsmijnen u Lieftinck's hand rust, ook al is de minister afwezig, zwaar op ons P. v. d. A. valt haar partijgenoot af Militair Comité bereikt accoord Chefs van staven op paleis Noordeinde CANADEES AANBOD AANVAARD Sociaal werker met heldere inzichten België en Nederland schijnen elkaar moeilijk te kunnen vinden Bankbiljettenzwendel berecht TEXTIELJAARBEURS TOONT NIEUWE NEDERLANDSE MODELLEN WOENSDAG 29 MAART 1950 PAGINA 3 <X i Over het gezamenlijke verdedigingsplan Postzending naar Nieuw-Guinea HUIDEN VERBORGEN GEHOUDEN f 35.000 boete geëist VIER GEZINNEN DAKLOOS Zes woningen in Hoogeveen uitgebrand NIEUWE BURGEMEESTER VAN 0EGSTGEEST Weerberichten per radio MELK en PUUR Kwatta-soldaatjes blijven altijd geldig Ontvangst door Prins Bernhard Kosteloze opleiding van militairen Franse studenten naar Nederland NIEUWE STICHTING DER PATERS NORBERTIJNEN door J. VERMEER Vijf jaar geëist tegen bendeleider Vrijstelling luisterbijdrage (Van onze parlementaire redacteur) De enige vergadering, die de Tweede Kamer deze week heeft gehouden en de laatste alweer voor het Paasreces we komen langzamerhand terug in de oude vertrouwde banen van de arbeid der volksvertegenwoordiging leverde een middag vol „faits divers" op, al was het alleen maar vanwege het lesje, dat de voorzitter, dr. Kortenhorst, haar las, omdat zij, althans enkele harer leden, op het wetsontwerp op de economische delicten op het allerlaatste ogenblik een ceel amendementen had ingediend, ze konden nog maar amper gestencild worden. Men spreekt over herziening van de werkwijze der volks vertegenwoordiging, over een meer efficiënte procedure, inzonderheid met het oog op een doelmatiger en technisch betere wetgeving, en dan komt de Kamer met dergelijke improvisaties aandragen. Nu, de voorzitter heeft daar andere gedachten over en hij heeft de Kamer duidelijk gemaakt, dat het hanteren van het recht van amendement in het wilde weg één ding is, doch daarmede tot een verantwoorde wetgeving geraken een tweede. Kort en goed, en hij stelde de Kamer voor het wetsontwerp van de agenda af te voeren, en daar kon zij niets tegen inbrengen. Dat betekent dus een maand achterstand met de wet op de economische delicten. ming scheen de heer v. d. Heuvel (A.R.) nattigheid te voelen, hetwelk hem deed informeren of de regering soms van plan was het wetsontwerp terug te nemen, als het amendement aanvaard mocht worden. Minister Drees, sprekende voor zijn ambtgenoot, die op het ogenblik zich in "Djakarta demonstreert met zijn han den op zijn zakken, vertelde daarop, dat hij eigenlijk niets had willen zeggen, wat niet aardig was. maar nu men hem erom vroeg, kon hij bevestigen, dat het wets ontwerp zeker zou teruggenomen wor den, indien de Kamer het amendement- Ritmeester zou aanvaarden. Dit deed de stemming radicaal omslaan. Men zag de harten bloeden, zo vaak er „tegen" werd gezegd, maar de Kamer ging onder Lief tinck's ijzeren juk door en het dividend blijft beperkt tot 1952. Als hij in Dja karta zit rust zijn hand nog zwaar op ons. Vooraf was er een verenigde vergade ring der beide Kamers, waarin de wets ontwerpen op het regentschap en de voogdij zonder hoofdelijke stemming werden aangenomen, onder onthouding van de communisten Dezen lieten bij monde van kameraad Gortzak weten, dat zij zich aan het debat zouden ont trekken. Weliswaar hadden zij op dit moment nu niet zozeer reden om zich te verzetten tegen het Huis van Oranje (ofschoon zij principieel tegen de monar chie gekant zijn) en zij oordeelden dit dus niet het tijdstip om een actie te beginnen, alhoewel, zij wilden waar schuwen, want in het verleden heeft het Huis van Oranje zich wel eens ge plaatst achter de groepen, die de arbei ders vijandig gezind zijn. En daar knoopte Gortzak ook nog een tirade over Amerika aan vast en toen vond de voorzitter het genoeg en begon zijn hamer te roffelen. Uit met de pret. De heer Schmal vond het nodig staatsrechtelijke bezwaren te doen horen, die niemand goed begreep. Hij had aanmerkingen op de wet gevingstechniek; men had immers enkele veranderingen in de wet moeten aanbrengen, en bovendien verkondigde hij de singuliere me ning. dat deze ontwerpen niet bij de Tweede Kamer, maar bij de Ver enigde Kamers ingediend hadden Kéhoren te worden. Minister Van Schaik heeft al deze wijsheden lichtelijk ironiserend afgedaan. Hij vond het eigenlijk niet de moeite waard er serieus op in te gaan. Wel bracht hij de heer Schmal onder het oog, dat er geen verenigde vergadering als staatsrechtelijk instituut bestaat. Er is slechts een speciale vorm van samen werking tussen de twee Kamers, die als verenigde vergadering bekend staat, Bij de laatste Grondwetsherziening is het ook zo gegaan en toen heeft de heer Schmal daar niets op te zeggen gehad. Nadat de heer Schmal nog tevergeefs had geprotesteerd, werden de wetsont werpen aanvaard. Nadat de senatoren de Ridderzaal hadden verlaten, werd de heer J. van Koeverden in de plaats van de heer Cals komend, beëdigd en vervolgens be zorgde de Kamer aan minister Lief - tinck zijn wetsontwerp op de Dividend beperking 1949, doch het geschiedde niet zonder dat de P. v. d. A. tegen dit wetsontwerp van haar partijgenoot had gestemd. Dit deed zij, omdat het amen dement van de heer Hofstra, die de di videndbeperking voor onbepaalde ter- miin wilde handhaven, was verworpen, met alleen de socialistische stemmen en de communistische voor. (2860). On der die omstandigheden voelden de so cialisten niets meer voor het wetsont werp of zeggen wij liever: wetende, dat de minister van Financiën toch geen échec kon lijden, konden zij het zich ver oorloven door tegen de wet te stem men van hun misnoegen over het ver- werpen van het amendement te doen blijken. Intussen was het slechts op het randje af geweest of het amendement van de heer Ritmeester om de dividendbeper king niet tot 1952 te laten voortduren, doch haar met het einde van dit jaar te dóen aflopen, was aanvaard. Het zou zeker aanvaard zijn, want de meeste po litieke partijen beminnen, net als de gewone mensen, waaruit zij bestaan, het dividend zeer. Maar net voor de stem- Dit gedaan zijnde, behandelde de Ka mer het hemelschokkende ontwerp op een wijziging in de begroting van Volks huisvesting en Wederopbouw terzake van de aankoop van het flatgebouw aan de Van Stolkweg, waarin een gedeelte van het ministerie van Verkeer en Wa terstaat zich heeft genesteld. De heer Scheps maakte er veel dei ning over, maar hij bleek het helemaal verkeerd te hebben, want de aankoop is nog niet geschied en de Kamer stond dus niet voor een voldongen feit. Wel iswaar, zo legde minister In 't Veld uit, heeft het Rijk het gebouw voor tien jaar gehuurd en ingericht, maar daar is de regering volledig bevoegd voor. Niet om het te kopen, maar daarover mag de Kamer dan ook beslissen, hetgeen alweer een voorbeeld is van te ver gaande be moeienis van de zijde der Kamer. Over zulke dingen moet de Kamer niet beslis sen dan indirect bij de Begroting. Intussen maakte de minister het wel duidelijk, dat er voor die aankoop wel iets te zeggen valt, zelfs al zal dat dan woonruimte voorgoed in beslag nemen. Als men barakken gaat bouwen om er een ministerie in onder te brengen de gemeente Den Haag heeft er ernstig be zwaar tegen om daar nog meer terrein voor beschikbaar te stellen dan kost dat duur. Voor dat geld kan men twee maal zoveel arbeiderswoningen bouwen. Het zou wel prettig zijn als de minister .er eens aan dacht, dat er in Nederland ook nog andere mensen dan arbeiders huizen nodig hebben. Met alle waarde ring voor de arbeiders, maar zij worden tegenwoordig wel van alle dingen de maatstaf gemaakt. Het is een tikje weeïg. Hoe dan ook, we vernamen van de mi nister, dat het Rijk op het ogenblik maar liefst 184.000 vierkante meter gebouwde oppervlakte in gebruik heeft, alleen in Den Haag. Het dreigt nog meer te zul len worden, want er is een streven gaan de, speciaal ook bij Economische Zaken, alle onder dit departement ressorterende bureaux naar Den Haag te halen. Maar, suste de minister, dan komt er elders ook ruimte vrij. Plezierige ge dachte voor de mensen, die in Den Haag een huis moeten hebben, als zij overwe gen, dat er in Assen wel iets vrij komt. Toen deze storm dan ook bedaard was, heeft de Kamer zich nog wat vermaakt met het wetsontwerp Aanvulling van renten krachtens de Ongevallenwet 1921, de Land- en Tuinbouwongevallenwet en de Zee-ongevallenwet. Het gaat om een bijslag van 25 pet. op de bestaande rente, toegekend terzake van een ongeval, dat voor 1 Januari 1947 is geschied. Zonder hoofdelijke stemming werd het wets ontwerp aanvaard. Advertentie De Zoon van &ic cÉÏJomman 40. Langzaam komt Lauri verder het vertrek in.Instinctief bescherming zoekend komt Er win dicht bij z'n moeder staandie kalmerend een hand op z'n schouder legt. Ze is er aan gewend geraakt dat de magiër op de meest onverwachte momenten plotseling voor haar verschijntmaar toch ontstelt zij er altijd weer van. En steeds jaagt het lange, bleke gezicht met de stekende ogen, de boosaardige invloed welke er van hem uitgaat, haar schrik aan „Wat wenst Lauri de magiërvraagt zij, zich tot het uiterste beheersend. „Ik hoorde van mijn dienaren dat de jonge prins Erwin in contact is gekomen met een vreemdeling, die hij in de tuin ontmoette," zegt Lauri zacht. „Een zeer strijdlustige vreemdeling, naiïr men mij mededeelt. Dit geschiedde zeer tegen mijn wens! Ik heb u altijd opgedragen de jonge prins ver van vreemden op te voeden, nietwaar." Winonah antwoordt niet en hij gaat -verder„Vooral de invloed van deze vreemdeling schijnt zeer nadelig te zijn. Ik hoorde dat hij hem „aardiger vond dan zijn oom Lauri'f. Dit had niet mogen voorkomen, vrouwe Winonah." m „Het is mijn zoon!" zegt Winonah, plotseling opstandig, „ik voed hem op zoals het mij goeddunkt." „Ce vergeet onze afspraak," glimlacht de magiër dreigend, „de afspraak welke ik eens met uw gemaal Eric maakte. Hij is niet teruggekeerd binnen de vastgestelde tijd met een schip vol goud en daarom komt Erwin mij op zijn zevende verjaardag toe. Tot zolang mocht hij bij u blijven. Welnu, die zevende verjaardag is reeds over enkele weken. Ik kan echter de manier waarop ge hem opvoedt niet bewonderen. Daarom lijkt het mij beter wanneer Erwin nu reeds met mij meegaat naar mijn grotten in het woud. Ce kunt dat als een soort „logeerpartij" beschouwen tot de dag van zijn verjaardag aanbreekt." Bij het horen van die woorden overtrekt een dodelijke bleekheid Winonah s gezicht. En ook Erwin verstart van schrik en afgrijzen. „Nee! Nee!" gilt de jongen, zijn handen tot vuisten ballend. „Nee moeder. Dat wil ik niet Het Militaire Comité van het Atlan tisch Pact, ddt gisteren onder voorzitter schap van Generaal Omar Bradley te Den Haag vergaderde, is reeds dezelfde dag unaniem tot overeenstemming ge komen ten aanzien van het gezamenlijke plan voor de verdediging van het Noord- Atlantisch-gebied. De conferentie is eer der beëindigd dan aanvankelijk werd verwacht en het snelle verloop van deze vergadering wordt in conferentiekringon gezien als een bewijs van de eenstem migheid in het Militair Comité. Het gezamenlijk plan, waarover te Den Haag overeenstemmnig is bereikt, is ge baseerd op de door de landen van het Atlantisch Pact aanvaarde strategische opzet. Het brengt de verantwoordelijk heid tot uitdrukking, die door elk deel nemend land is aanvaard, om met de sterkste krijgsmacht, welke het kan op leveren, de voortdurende veiligheid van het gebied, dat wordt bestreken door het Noord-Atlantisch Pact, te verzekeren. Het brengt tevens tot uitdrukking het principe van het rrret elkaar in overeen stemming brengen en het samengaan van de nationale inspanningen om een collectief verdedigingsorgaan ter hand having van de vrede op te bouwen en om het Noord-Atlantisch gebied tegen agressie te beschermen. De chefs van staven onderzochten de specifieke mogelijkheden van ieder land en bij het vaststellen van het algemene plan werd rekening gehouden met de waarde van zulke mogelijkheden, aldus is officieel te Den Haag medegedeeld. Het plan zal worden voorgelegd aan de ministers van Defensie in hun ver gadering op 1 April a.s. Het militair comité heeft eenstemmig uiting gegeven aan zijn dankbaarheid jegens de Nederlandse regering voor de uitnodiging om de vergadering in Den Haag te houden en voor de uitstekende voorzieningen, die waren getroffen. 8 April vertrekt het m.s. „Bantam" en 19 April het m.s. „Rhexenor" naar Nieuw-Guinea. Wil men post voor de bestemmingen aldaar meegeven, dan be hoort de correspondentie uiterlijk 6 resp. 17 April ter post te zijn bezorgd. Voor pakketpost dient men de pakjes ongeveer zeven dagen voor het vertrek der schepen bij P.T.T. af te geven. De Officier van Justitie bij de econo mische politierechter te Assen heeft in een voortgezette zaak een geldboete van f 35.000 geëist tegen de N.V. Nederlandse Huiden-, Wolhandel- en Vellenbloterij te Meppel, omdat zij volgens de dagvaar ding in October 1947 een hoeveelheid huiden had verborgen met de bedoeling deze tegen een hogere prijs te kunnen verkopen, wanneer de nieuwe prijsrege ling daarvoor in werking was getreden. De verborgen huiden vertegenwoordig den een waarde van 1220.000. Aan het slot van de eerste behandeling werd te gen de N.V. een geldboete1 van f75.000 geëist, met verbeurdverklaring van de achtergehouden huiden. De voormalige directeur, de 42-jarige R. M. te Meppel, tegen wie twee geld- boeten, elk van f 1000, of 100 dagen hech- tenis, driemaal een maand hechtenis en zes weken hechtenis met aftrek was ge- eist, hoorde nu dezelfde straf tegen zich vragen. Donderdag zal de economische politie rechter uitspraak doen. Tengevolge van een brand, die gisteren in Hoogeveen woedde, zijn minstens vier gezinnen dakloos geraakt. Het vuur ont stond in een woning, die deel uitmaakt van een blok van zes aaneengebouwde huizen. Hoewel de brandweer spoedig ter plaatse was, sloegen de vlammen naar de andere woningen over. Toch hoopt men nog, dat enkele huizen be woonbaar kunnen worden gemaakt. Wo ningen en de inboedel waren gedeeltelijk verzekerd. Met ingang van 16 April a.s. is tot bur gemeester van Oegstgeest benoemd de heer H. L. du Boeuff, tot nu toe burge meester van Maasland. Met ingang van Zaterdag 1 April zal het weerbericht van 's-morgens 5.45 uur, dat door het K.N.M.I. wordt verzorgd, worden uitgezonden over Hilversum I op golflengte 402 meter, inplaats van over Hilversum II. De uitzending van het weerbericht van 6.45 uur geschiedt als voorheen over beide zenders. Advertentie KWAJ7A - BREDA Prins Bernhard heeft gistermiddag op het koninklijk paleis Noordeinde te Den Haag ontvangen de chefs van sta ven en andere hoge militaire autoritei ten, die thans in verband met de besprekingen over het Atlantisch Pact in Den Haag verblijven. Minister Claxton van Canada bracht in de loop van de dag o.m. bezoeken aan minister-president dr. W. Drees, aan zijn Nederlandse collega mr. W. F. Schokking en aan de president van het Internationaal Gerechtshof, J. Basevant. De drie Nederlandse chefs van sta ven, generaal mr.H. J. Kruis, vice-ad- miraal jhr. J. E. van Holthe en luite nant-generaal C. Giebel hebben gister avond hun collega's, die de conferentie van het militair comité van het Atlan tisch Pact in Den Haag bijwoonden, een diner aangeboden in kasteel Oud-Was senaar. Ook Prins Bernhard heeft aan het diner deelgenomen. Naar het A.N.P. verneemt, heeft de minister van Oorlog cn Marine, mr. W. F. Schokking, de Canadese regering doen vreten, dat hij met grote dankbaarheid het Canadese aanbod aanvaardt om een aantal Nederlandse militairen een kos teloze opleiding te geven op bepaalde specialistencursussen in Canada. Voor zover bekend is, is thans nog niet bepaald, hoeveel Nederlandse mili tairen de specialistencursussen in Cana da zullen volgen. Het is echter wel zeker, dat zowel van de landmacht als van de luchtmacht en de zeemacht militairen zullen worden uitgezonden. Voor wat betreft de zeemacht zullen zij voorna melijk bestaan uit vertegenwoordigers van de Marine Luchtvaartdienst. Zondag a.s. zal een gezelschap Franse studenten van de katholieke landbouw hogeschool te Angers voor een studie reis in ons land arriveren. De drie Nederlandse chefs van staven hebben, hun collega's een diner in kasteel Oud-Wassenaar aangeboden, waar ook Z. K. H. Prins Bernhard aan zat. V. I. n. r.: generaal Omar N. Brad ley, Z. K. H. Prins Bernhard, luitenant- generaal Charles Foulkes (Canada) en generaal mr. H. J. Kruis.' Met toestemming van Zijne Eminentie Kardinaal De Jong zullen de Nor bertijnen van de Abdij van Berne in het najaar de heerlijkheid „De Essen- burgh" nabij Harderwijk in Gelderland gaan bevolken. Alle rechten aan de heerlijkheid De Essenburgh verbonden zullen op de nieuwe stichting overgaan. De Essenburgh is de vijfde stichting vanuit Berne, na de restauratie van het conventsleven in Heeswijk in 1857. Zaterdag 1 April hoopt oud-minister ir. F. C. M. Wijffels zijn zilveren jubi leum te herdenken als ingenieur bü de Staatsmijnen. Ir. Wijffels is bU de mij nen specialist in ventilatieproblemen en personeelszaken; sedert hij als minister in het tweede kabinet Gerbrandy af trad en naar de mijnen terugkeerde, is hij daar belast met de mijnbouwkundige research. Dit zijn gespecialiseerde technische vakken, waarin ir. Wijffels een voor treffelijke naam heeft onder zijn be roepsgenoten, doch het is uiteraard niet daarom, dat zijn naam een klank heeft bij het Nederlandse volk. Het is mis schien ook nog niet zozeer, omdat hij in het tweede kabinet-Gerbrandy minis- Ir. F. WIJFFELS. tér van Sociale Zaken en Mijnwezen was, ofschoon hij daar toch belangrijke wetten op zijn naam heeft geplaatst, zo als de wet op de herscholing van arbei ders, op de onder beheer stelling der mijnen en het Mijnstatuut. Maar in die dagen was voor het grootste deel van het Nederlandse volk de regering nog ver, en men had wel andere zorgen aan het hoofd. Maar ir. Wijffels is behalve in specteur-generaal van de mijnen na de oorlog ook voorzitter geweest van de mijnindustrieraad en enkele jaren lid der Eerste Kamer. Het is ons tot op de huidige dag niet ge heel duidelijk geworden, waarom de K.V.P. deze man als senator niet heeft vastgehouden, want zijn so ciaal-economische inzichten zijn diep en op het gemiddelde van onze generaties een flink eind vooruit. Het is dan ook als maatschappelijk werker, dat ir. Wijffels een zeer bijzon dere positie in het openbare leven be reikt heeft. Hij begon die sociale belang stelling al te demonstreren toen hij nog in zijn jonge jaren met Gerard Brom oprichter werd van Pax Romana en de studentenhulp voor Centraal Europa na de eerste wereldoorlog mede organi seerde. Hij trok die lijn duidelijk voort, toen hij tijdens de bezetting secretaris werd voor Limburg van de Nederlandse Unie en wat later, door sociale motieven bewogen, in de illegaliteit onderdook. In 1943 werd hij door de Duitsers ge arresteerd, maar gelukkig enkele maan den later bevrijd. Daarna werd hij ad viseur voor personeelszaken bij de Aku te Arnhem. Ir. Wijffels is behalve mijn ingenieur een sociaal werker, naar wiens inzichten men moet luisteren, omdat zij helder en onbevangen zijn, want op niets anders gericht dan op de werke lijke vrijmaking van de mens. Door de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs te Utrecht werd vandaag een speciale textieldag gehouden, die door tal van autoriteiten op het gebied van de textielhandel en -industrie werd bij gewoond. Alvorens dit bezoek werd gebracht aan de collectieve textielinzending van de Nederlandse en Belgische fabrikan ten in de Irene- en Beatrixhal, werd het woord gevoerd door de voorzitters van de Nederlandse en Belgische orga nisaties van textielfabrikanten, die de textielafdeling hebben ingericht. Namens de GITEF (Groupement des Industries Textiles aux Expositions et Foires) voerde Renè de Wael het woord. Deze sprak er zijn teleurstelling over uit dat België slechts 300 m.2 had toe gewezen gekregen. Spr. hoopte, dat de Utrechtse Jaarbeurs spoedig in omvang zal toenemen, zodat de diverse afdelin gen meer ruimte krijgen toegewezen. De heer P. Fentener van Vlissingen, voorzitter van de Stichting Nederlandse Textiel) aarbeurs, gaf vervolgens een Wij renden hét gehele huis door. Ner gens was iets bijzonders te zien en Elly was nergens te vinden. Wij kwamen te rug bij het telefoontoestel in de vestibu le. De microfoon was door een ruwe hand weggerukt van het apparaat, zodat de draad er los bij hing. Het was mij te veel. Ik zakte als een slappe doek in slkssr Toen ik weer een scherper omlijnd be grip van de dingen begon te krijgen, zat ik in een clubfauteuil van dr. De Jong in zijn studeerkamer. Schuin tegenover mij zat deze zelf en naast hem, tussen ons in. de lange, magere figuur van hoofd inspecteur Bouman der Haagse geheime recherche. Deze laatste keek met een ernstig gezicht naar de ijzeren plaat voor het haardvuur. Ik volgde de rich ting van zijn ogen en wilde opspringen van schrik. Maar mijn zenuwen weiger den hun dienst en ik bleef zitten, ter wijl een langzame, intense walging naar mijn keel kroop. Op de vuurplaat lag een ontzettend groot insect, dat het meest leek op een reusachtige knalrode oor worm met lange, zacht trillende vlies vleugels. Uit een gat op zijn kop voei- de traag een vieze dikke helgele vloei stof. Het was het grootste insect, dat ik ooit gezien had en het woog op zijn minst een kilo of vijftien. „Wat is dat in hemelsnaam?", bracht ik er uit met droge, onnatuurlijke stem. Mijn beide vrienden zagen snel op. Een schim van de oude sarcastische gliMilach kwam op het glaat van Dr. de Jong. terwijl hij langzaam zei: ..Gezellig diertje, hè? Het was 'n mooi schot, Jack; laat mij je er alsnog voor bedanken. Op zoiets had ik helemaal niet gerekend, toen ik zo onvoorzichtig te voorschijn kwam. „Maar wat is het nu eigenlijk?" infor meerde de inspecteur. „Dat weet Satan je beter te vertellen dan ik. Vergiftig is het, en het komt op licht af. Verder weet ik er óók niets van. Hoe is het nou met jou, Jack. Voel je je al frisser?" Ik glimlachte droevig. „Ik kan eigenlijk mijn pink zelfs niet verroeren en ik heb een hoofd als een loden kogel. Maar wat is er allemaal gebeurd en hoe laat is het? En wat moet er nu gebeuren?" De detective liet zich achterover in zijn stoel vallen. Daar wou ik het nu juist over hebben", antwoordde hij. „Wij zijn heel dom geweest om niet voldoende gebruik te maken van die telegrammen, die ons hadden kunnen waarschuwen als we niet zulke ezels ge weest waren. Satan zal daar ook wel op gerekend hebben. Bovendien verga ten wij een heel bijzondere omstandig heid: Satan is, laten we zeggen, verliefd op je vrouw...." „Hé wat zegt u?" „Ja zeker, herinner je maar wat hij op de „Perseveranza" zei. Hij had haar zijn gunsten aangeboden, en zij had ge antwoord met overboord te springen. Nu heeft hij haar geroofd en daarmee twee vliegen in één klap geslagen, volgens zijn berekening. Want nu komt er nog bij, dat wij ons veel eerder en met veel meer élan bloot zullen geven voor zijn slagen, enkel om haar te kunnen bevrij den. Natuurlijk stuurde hij daarom aan jou geen telegrammen, hij liep dan grote kans, dat zijzelf met vrouwelijke in tuïtie het gevaar zou aanvoelen. De kroon op de hele affaire is de aanslag op ons beider leven door middel van dat smerige insect daar; op zichzelf meer bedoeld als een bezighouden van ons, terwijl hij met zijn hoofddoel bezig was. Lukte de aanslag toch, dan was al les ineens voor elkaar. Zo niet, dan be reikte hij toch in ieder geval wat bij wilde." Bouman knikte bedachtzaam „Ik geloof wel, dat u gelijk hebt," gaf hij toe. „De persoon of personen, die uw huis binnendrongen, moeten dan handlangers geweest zijn. Een zeldzaam, heel zeldzaam brutaal stukje werk is het anders wel." „Och, ja daar moet je je nooit over verbazen. In mijn huis is dat niet erg veilig voor eventuele inbrekers, maar zolang zij 'het niet meer wagen dan en kel in het donker even om een hoekje van de deur te loeren en zich dan snel terugtrekken, is het nog wel te doen. En om met een auto en een stuk of wat revolver-artisten een weerloze vrouw uit een afgelegen huis te roven, is ook niet zo vreselijk lastig. Vooral niet, als je je daarbij niet in het minst geneert om eventuele hinderlijke voorbijgan gers, die vervelende vragen stellen, eenvoudig overhoop te schieten, 't Is het Amerikaanse systeem, beste, kerel; we moeten daar even aan wennen, jul lie tenminste. Ik heb het zelf we* meer aan den lijve ondervonden. In het land van oorsprong nog wel. Maar om tot de zaak te komen, er moe.t gehandeld wor den en stevig ook." Ik herhaalde mijn vraag van daarnet en informeerde naar de tijd. De. detec tive toonde mij het horloge aan mijn pols, dat ik geheel vergeten was. De wijzer stond op half twaalf. „Is er nog iets bereikt?" vroeg ik. „Heel weinig. Het nummer van Sa tan's auto is verspreid, maar ik hecht er weinig waarde aan. Volgens het re gister is het 't nummer van een amb tenaar uit Groningen en die heeft een transformabele touringcar, terwijl deze wagen een limousine was. Ik vermoed, dat onze vriend er wel meer nummers voor zal hebben. Daarom hebben wij de order verspreid, dat alle grote limou sine-wagens aangehouden moeten wor den hier in de omtrek. Maar dat zal ook wel niet veel helpen, want Satan is er de man niet naar om zich te laten aanhouden. Enfin dat neemt niet weg, dat de hele Nederlandse civiele politie, rijksveldwachj en militaire politie mor genochtend vroeg gewaarschuwd zijn. Hopen we, dat het helpt; je kunt nooit weten, hoe een koe een haas vangt. En dan zullen we zelf ons allerbeste been tje eens voorzetten. Jack, dit wordt een gevecht, zoals we er nog nooit een heb ben meegemaakt. De vrouw is nu in het spel, veel sterker nog dan de vorige maal. Haat en wraak zijn tienmaal zo hevig opgezweept als destijds. De vijand zal eenmaal geslagen, er nu alles op allés opzetten om de tweede maal te winnen. Ik wed, dat hij de overwinning al proeft." De inspecteur balde de vuist in mach teloze woede. „Het zal niet gebeuren," bromde hij, met ingehouden woede, steeds dreigend, maar met wanhoop in zijn blik. voor zich starend naar het walgingwekkende insect op de vuurplaat. (Wordt vervolgd) overzicht van de historische ontwikke ling van de Nederlandse textielindustrie. De omzet bedroeg in 1949 meer dan 1.850 millioen gulden, waarvan een be drag van ongeveer 310 millioen gulden werd geëxporteerd. In de katoen-, rayon- en linnensector waren 45.000 tot 50.000 personen te werk gesteld. In de wolsector werkten ongeveer 25.000 en in de breigoederen- sector ongeveer 13.000 personen. Sinds 16 Januari is de textielhandel tussen Nederland en België vrijgegeven, zo vervolgde hij. De ontwikkeling van deze handel kan echter nog niet bevre digend worden genoemd. Beide partijen schijnen eikaar moeilijk te kunnen vin den. De nabije toekomst ziet er voor de textielindustrie van de Benelux-landen niet erg rooskleurig uit. Na de lunch werd het woord gevoerd door de heer Horsman, secretaris van de Bedrijfsgroep Kledingindustrie. De Nederlandse confectie-industrie, zo merkte deze op, heeft in 1949 een om zet behaald die de vijfhonderd millioen gulden overschrijdt. Naar schatting draagt ruim 60 procent van onze be volking confectie en met name groten deels Nederlandse confectie. Het belang rijkste exportproduct zijn de mantels; andere producten zijn herenkleding, ja ponnen, overhemden en onderkleding. Aan het einde van zijn inleiding wer den de gasten uitgenodigd een mode show bij te wonen, die in restaurant Espianada werd vertoond. De Maastrichtse rechtbank heeft uit voerig enkele zaken behandeld, die deel uitmaken van de grote valse-bankbiljet tenzwendel in België. Het betrof in de eerste plaats de landbouwer M. J. M. uit Nieuwenhagen (Limburg), die terecht stond op de beschuldiging, dat hij 250 valse honderdjes in voorraad zou hebben gehad, om deze als echt uit te geven. Verdachte ontkende met grote stellig heid het hem ten laste gelegde. Schrifte lijke verklaringen van verschillende bendeleden uit Luik spraken er van, dat M de ,chef d'orchestre" was van de gehele affaire. Hij was. aldus deze ver klaringen de man, die in Nederland de distributie van de honderdjes zou ver zorgen. Uit de behandeling van deze zaak bleek voorts, dat er sprake van was, dat in Nederland 26000 valse biljetten zouden worden gebracht. Het Openbaar Ministerie eiste vijf jaar gevangenisstraf. De verdediger, mr. San ders. bepleitte vrijspraak, omdat z.i. het wettig bewijs niet geleverd is. Verder heeft het O.M. tegen twee andere verdachten, de transportarbeider J. H. G en de caféhouder P. S.. ieder één jaar gevangenisstraf geëist, wegens het in voorraad hebben van enkele valse bankbiljetten. Uitspraak 11 April. Bij- beschikking van de Staatssecre taris van O., K. en W. is wijziging ge bracht in de regeling betreffende het verlenen van vrijstelling van de ver plichting tot het betalen van luister bijdrage aan militaire oorlogsinvaliden. Voor deze categorie wordt geen onder scheid meer gemaakt tussen gezins hoofden en niet-gezinshoofden. (Van onze verslaggeefster) Gisteren hield de Jaarbeurs een tex tieldag, die besloten werd met een show van modellen in de vier genres con fectie die Nederland maakt, te weten: Goedkoop, middelklasse, exclusief en modelklas. In de grote zaal van Esplanade hoorde men alle talen spreken, vooral Frans, Engels en gebroken Duits en slechts weinige modeshows kunnen bogen op een publiek met zo sterke mannelijke vertegenwoordiging. De bloem van wat in ons land textiel en confectie maakt of er bemoeienissen mee heeft, en haar gasten, de buitenlandse inkopers, waren hier dan ook bijeen gekomen voor dit commerciële kijkspel. Cruys Voorbergh, de toneelspeler met bijzondere voor liefde voor (vooral historische) mode, leidde in vlot Frans en Engels de model len in, die volgens een originele regie opkwamen. Van één confectieklasse kwamen namelijk tegelijkertijd vijftien mannequins van achter de coulissen te voorschijn, om vervolgens hun korte, glimlachende tocht over de loper af te leggen. En zo kreeg het publiek in vru korte tijdsbestekken, met telkens emge minuten pauze een overzicht van wat Neerlands kledingindustrie in de ver schillende genres te bieden heeft' aan japonnen, tailleurs, mantels, complets en avondjurken. Wij voor ons waren eerlijk gezegd niet erg trots op wat er ditmaal ge boden werd. En dat lag niet alleen aan de soms weinig gunstige keuze der modellen, maar vooral ook aan de onharmonieuze keuze der acces soires. Waarom bij een lichtgroen mantelpakje een hoed waarvan de groene rand vloekt bij de tailleur. Waarom bij een groen en geel geruit rokje een blouse van net te hard geel en een hoed in afstekend beige met bruin lintje Dat is onharmonieus en rommelig. Én waarom bij een katoe nen batikjurkje, dat alleraardigst is voor een picnic, lange (geklede) suède handschoenen die bovendien tegen de tint van de jurk inschreeuwen en een hoed voor een tuinfeest in een kleur er nog eens tegenaan. Het is spijtig, want dat hoeft niet. en het bederft het effect.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 3