Toekomst van de textiel-industrie
ziet er niet rooskleurig uit
„IK KOM
TERUG"
KLEINGOED IN DE TWEEDE KAMER
Ir. F. Wijffels vijf en twintig jaar
bij de Staatsmijnen
u
Lieftinck's hand rust, ook al is de
minister afwezig, zwaar op ons
P. v. d. A. valt haar
partijgenoot af
Militair Comité
bereikt accoord
Chefs van staven op
paleis Noordeinde
CANADEES AANBOD
AANVAARD
Sociaal werker met heldere inzichten
België en Nederland schijnen elkaar
moeilijk te kunnen vinden
Bankbiljettenzwendel
berecht
TEXTIELJAARBEURS TOONT NIEUWE
NEDERLANDSE MODELLEN
WOENSDAG 29 MAART 1950
PAGINA 3
<X i
Over het gezamenlijke
verdedigingsplan
Postzending naar
Nieuw-Guinea
HUIDEN VERBORGEN
GEHOUDEN
f 35.000 boete geëist
VIER GEZINNEN DAKLOOS
Zes woningen in Hoogeveen
uitgebrand
NIEUWE BURGEMEESTER VAN
0EGSTGEEST
Weerberichten per radio
MELK
en PUUR
Kwatta-soldaatjes
blijven altijd geldig
Ontvangst door Prins
Bernhard
Kosteloze opleiding van
militairen
Franse studenten naar
Nederland
NIEUWE STICHTING DER
PATERS NORBERTIJNEN
door J. VERMEER
Vijf jaar geëist tegen
bendeleider
Vrijstelling luisterbijdrage
(Van onze parlementaire redacteur)
De enige vergadering, die de Tweede Kamer deze week heeft gehouden
en de laatste alweer voor het Paasreces we komen langzamerhand terug in
de oude vertrouwde banen van de arbeid der volksvertegenwoordiging
leverde een middag vol „faits divers" op, al was het alleen maar vanwege het
lesje, dat de voorzitter, dr. Kortenhorst, haar las, omdat zij, althans enkele
harer leden, op het wetsontwerp op de economische delicten op het allerlaatste
ogenblik een ceel amendementen had ingediend, ze konden nog maar amper
gestencild worden. Men spreekt over herziening van de werkwijze der volks
vertegenwoordiging, over een meer efficiënte procedure, inzonderheid met het
oog op een doelmatiger en technisch betere wetgeving, en dan komt de Kamer
met dergelijke improvisaties aandragen. Nu, de voorzitter heeft daar andere
gedachten over en hij heeft de Kamer duidelijk gemaakt, dat het hanteren van
het recht van amendement in het wilde weg één ding is, doch daarmede tot een
verantwoorde wetgeving geraken een tweede. Kort en goed, en hij stelde de
Kamer voor het wetsontwerp van de agenda af te voeren, en daar kon zij niets
tegen inbrengen. Dat betekent dus een maand achterstand met de wet op de
economische delicten.
ming scheen de heer v. d. Heuvel (A.R.)
nattigheid te voelen, hetwelk hem deed
informeren of de regering soms van plan
was het wetsontwerp terug te nemen,
als het amendement aanvaard mocht
worden. Minister Drees, sprekende voor
zijn ambtgenoot, die op het ogenblik zich
in "Djakarta demonstreert met zijn han
den op zijn zakken, vertelde daarop, dat
hij eigenlijk niets had willen zeggen, wat
niet aardig was. maar nu men hem erom
vroeg, kon hij bevestigen, dat het wets
ontwerp zeker zou teruggenomen wor
den, indien de Kamer het amendement-
Ritmeester zou aanvaarden. Dit deed de
stemming radicaal omslaan. Men zag de
harten bloeden, zo vaak er „tegen" werd
gezegd, maar de Kamer ging onder Lief
tinck's ijzeren juk door en het dividend
blijft beperkt tot 1952. Als hij in Dja
karta zit rust zijn hand nog zwaar op
ons.
Vooraf was er een verenigde vergade
ring der beide Kamers, waarin de wets
ontwerpen op het regentschap en de
voogdij zonder hoofdelijke stemming
werden aangenomen, onder onthouding
van de communisten Dezen lieten bij
monde van kameraad Gortzak weten,
dat zij zich aan het debat zouden ont
trekken. Weliswaar hadden zij op dit
moment nu niet zozeer reden om zich
te verzetten tegen het Huis van Oranje
(ofschoon zij principieel tegen de monar
chie gekant zijn) en zij oordeelden dit
dus niet het tijdstip om een actie te
beginnen, alhoewel, zij wilden waar
schuwen, want in het verleden heeft
het Huis van Oranje zich wel eens ge
plaatst achter de groepen, die de arbei
ders vijandig gezind zijn. En daar
knoopte Gortzak ook nog een tirade
over Amerika aan vast en toen vond
de voorzitter het genoeg en begon zijn
hamer te roffelen. Uit met de pret.
De heer Schmal vond het nodig
staatsrechtelijke bezwaren te doen
horen, die niemand goed begreep.
Hij had aanmerkingen op de wet
gevingstechniek; men had immers
enkele veranderingen in de wet
moeten aanbrengen, en bovendien
verkondigde hij de singuliere me
ning. dat deze ontwerpen niet bij de
Tweede Kamer, maar bij de Ver
enigde Kamers ingediend hadden
Kéhoren te worden. Minister Van
Schaik heeft al deze wijsheden
lichtelijk ironiserend afgedaan.
Hij vond het eigenlijk niet de moeite
waard er serieus op in te gaan. Wel
bracht hij de heer Schmal onder het
oog, dat er geen verenigde vergadering
als staatsrechtelijk instituut bestaat. Er
is slechts een speciale vorm van samen
werking tussen de twee Kamers, die
als verenigde vergadering bekend staat,
Bij de laatste Grondwetsherziening is
het ook zo gegaan en toen heeft de heer
Schmal daar niets op te zeggen gehad.
Nadat de heer Schmal nog tevergeefs
had geprotesteerd, werden de wetsont
werpen aanvaard.
Nadat de senatoren de Ridderzaal
hadden verlaten, werd de heer J. van
Koeverden in de plaats van de heer Cals
komend, beëdigd en vervolgens be
zorgde de Kamer aan minister Lief -
tinck zijn wetsontwerp op de Dividend
beperking 1949, doch het geschiedde
niet zonder dat de P. v. d. A. tegen dit
wetsontwerp van haar partijgenoot had
gestemd. Dit deed zij, omdat het amen
dement van de heer Hofstra, die de di
videndbeperking voor onbepaalde ter-
miin wilde handhaven, was verworpen,
met alleen de socialistische stemmen en
de communistische voor. (2860). On
der die omstandigheden voelden de so
cialisten niets meer voor het wetsont
werp of zeggen wij liever: wetende, dat
de minister van Financiën toch geen
échec kon lijden, konden zij het zich ver
oorloven door tegen de wet te stem
men van hun misnoegen over het ver-
werpen van het amendement te doen
blijken.
Intussen was het slechts op het randje
af geweest of het amendement van de
heer Ritmeester om de dividendbeper
king niet tot 1952 te laten voortduren,
doch haar met het einde van dit jaar te
dóen aflopen, was aanvaard. Het zou
zeker aanvaard zijn, want de meeste po
litieke partijen beminnen, net als de
gewone mensen, waaruit zij bestaan, het
dividend zeer. Maar net voor de stem-
Dit gedaan zijnde, behandelde de Ka
mer het hemelschokkende ontwerp op
een wijziging in de begroting van Volks
huisvesting en Wederopbouw terzake
van de aankoop van het flatgebouw aan
de Van Stolkweg, waarin een gedeelte
van het ministerie van Verkeer en Wa
terstaat zich heeft genesteld.
De heer Scheps maakte er veel dei
ning over, maar hij bleek het helemaal
verkeerd te hebben, want de aankoop is
nog niet geschied en de Kamer stond
dus niet voor een voldongen feit. Wel
iswaar, zo legde minister In 't Veld uit,
heeft het Rijk het gebouw voor tien jaar
gehuurd en ingericht, maar daar is de
regering volledig bevoegd voor. Niet om
het te kopen, maar daarover mag de
Kamer dan ook beslissen, hetgeen alweer
een voorbeeld is van te ver gaande be
moeienis van de zijde der Kamer. Over
zulke dingen moet de Kamer niet beslis
sen dan indirect bij de Begroting.
Intussen maakte de minister het wel
duidelijk, dat er voor die aankoop wel
iets te zeggen valt, zelfs al zal dat dan
woonruimte voorgoed in beslag nemen.
Als men barakken gaat bouwen om er
een ministerie in onder te brengen de
gemeente Den Haag heeft er ernstig be
zwaar tegen om daar nog meer terrein
voor beschikbaar te stellen dan kost
dat duur. Voor dat geld kan men twee
maal zoveel arbeiderswoningen bouwen.
Het zou wel prettig zijn als de minister
.er eens aan dacht, dat er in Nederland
ook nog andere mensen dan arbeiders
huizen nodig hebben. Met alle waarde
ring voor de arbeiders, maar zij worden
tegenwoordig wel van alle dingen de
maatstaf gemaakt. Het is een tikje weeïg.
Hoe dan ook, we vernamen van de mi
nister, dat het Rijk op het ogenblik maar
liefst 184.000 vierkante meter gebouwde
oppervlakte in gebruik heeft, alleen in
Den Haag. Het dreigt nog meer te zul
len worden, want er is een streven gaan
de, speciaal ook bij Economische Zaken,
alle onder dit departement ressorterende
bureaux naar Den Haag te halen.
Maar, suste de minister, dan komt er
elders ook ruimte vrij. Plezierige ge
dachte voor de mensen, die in Den Haag
een huis moeten hebben, als zij overwe
gen, dat er in Assen wel iets vrij komt.
Toen deze storm dan ook bedaard was,
heeft de Kamer zich nog wat vermaakt
met het wetsontwerp Aanvulling van
renten krachtens de Ongevallenwet 1921,
de Land- en Tuinbouwongevallenwet en
de Zee-ongevallenwet. Het gaat om een
bijslag van 25 pet. op de bestaande rente,
toegekend terzake van een ongeval, dat
voor 1 Januari 1947 is geschied. Zonder
hoofdelijke stemming werd het wets
ontwerp aanvaard.
Advertentie
De Zoon van &ic cÉÏJomman
40. Langzaam komt Lauri verder het vertrek in.Instinctief bescherming zoekend
komt Er win dicht bij z'n moeder staandie kalmerend een hand op z'n schouder legt.
Ze is er aan gewend geraakt dat de magiër op de meest onverwachte momenten
plotseling voor haar verschijntmaar toch ontstelt zij er altijd weer van. En steeds
jaagt het lange, bleke gezicht met de stekende ogen, de boosaardige invloed welke
er van hem uitgaat, haar schrik aan
„Wat wenst Lauri de magiërvraagt zij, zich tot het uiterste beheersend.
„Ik hoorde van mijn dienaren dat de jonge prins Erwin in contact is gekomen
met een vreemdeling, die hij in de tuin ontmoette," zegt Lauri zacht. „Een zeer
strijdlustige vreemdeling, naiïr men mij mededeelt. Dit geschiedde zeer tegen mijn
wens! Ik heb u altijd opgedragen de jonge prins ver van vreemden op te voeden,
nietwaar." Winonah antwoordt niet en hij gaat -verder„Vooral de invloed van deze
vreemdeling schijnt zeer nadelig te zijn. Ik hoorde dat hij hem „aardiger vond
dan zijn oom Lauri'f. Dit had niet mogen voorkomen, vrouwe Winonah."
m
„Het is mijn zoon!" zegt Winonah, plotseling opstandig, „ik voed hem op zoals
het mij goeddunkt."
„Ce vergeet onze afspraak," glimlacht de magiër dreigend, „de afspraak welke ik
eens met uw gemaal Eric maakte. Hij is niet teruggekeerd binnen de vastgestelde
tijd met een schip vol goud en daarom komt Erwin mij op zijn zevende verjaardag
toe. Tot zolang mocht hij bij u blijven. Welnu, die zevende verjaardag is reeds over
enkele weken. Ik kan echter de manier waarop ge hem opvoedt niet bewonderen.
Daarom lijkt het mij beter wanneer Erwin nu reeds met mij meegaat naar mijn
grotten in het woud. Ce kunt dat als een soort „logeerpartij" beschouwen tot de
dag van zijn verjaardag aanbreekt."
Bij het horen van die woorden overtrekt een dodelijke bleekheid Winonah s gezicht.
En ook Erwin verstart van schrik en afgrijzen.
„Nee! Nee!" gilt de jongen, zijn handen tot vuisten ballend. „Nee moeder. Dat
wil ik niet
Het Militaire Comité van het Atlan
tisch Pact, ddt gisteren onder voorzitter
schap van Generaal Omar Bradley te
Den Haag vergaderde, is reeds dezelfde
dag unaniem tot overeenstemming ge
komen ten aanzien van het gezamenlijke
plan voor de verdediging van het Noord-
Atlantisch-gebied. De conferentie is eer
der beëindigd dan aanvankelijk werd
verwacht en het snelle verloop van deze
vergadering wordt in conferentiekringon
gezien als een bewijs van de eenstem
migheid in het Militair Comité.
Het gezamenlijk plan, waarover te Den
Haag overeenstemmnig is bereikt, is ge
baseerd op de door de landen van het
Atlantisch Pact aanvaarde strategische
opzet. Het brengt de verantwoordelijk
heid tot uitdrukking, die door elk deel
nemend land is aanvaard, om met de
sterkste krijgsmacht, welke het kan op
leveren, de voortdurende veiligheid van
het gebied, dat wordt bestreken door het
Noord-Atlantisch Pact, te verzekeren.
Het brengt tevens tot uitdrukking het
principe van het rrret elkaar in overeen
stemming brengen en het samengaan
van de nationale inspanningen om een
collectief verdedigingsorgaan ter hand
having van de vrede op te bouwen en
om het Noord-Atlantisch gebied tegen
agressie te beschermen.
De chefs van staven onderzochten de
specifieke mogelijkheden van ieder land
en bij het vaststellen van het algemene
plan werd rekening gehouden met de
waarde van zulke mogelijkheden, aldus
is officieel te Den Haag medegedeeld.
Het plan zal worden voorgelegd aan
de ministers van Defensie in hun ver
gadering op 1 April a.s.
Het militair comité heeft eenstemmig
uiting gegeven aan zijn dankbaarheid
jegens de Nederlandse regering voor de
uitnodiging om de vergadering in Den
Haag te houden en voor de uitstekende
voorzieningen, die waren getroffen.
8 April vertrekt het m.s. „Bantam"
en 19 April het m.s. „Rhexenor" naar
Nieuw-Guinea. Wil men post voor de
bestemmingen aldaar meegeven, dan be
hoort de correspondentie uiterlijk 6
resp. 17 April ter post te zijn bezorgd.
Voor pakketpost dient men de pakjes
ongeveer zeven dagen voor het vertrek
der schepen bij P.T.T. af te geven.
De Officier van Justitie bij de econo
mische politierechter te Assen heeft in
een voortgezette zaak een geldboete van
f 35.000 geëist tegen de N.V. Nederlandse
Huiden-, Wolhandel- en Vellenbloterij te
Meppel, omdat zij volgens de dagvaar
ding in October 1947 een hoeveelheid
huiden had verborgen met de bedoeling
deze tegen een hogere prijs te kunnen
verkopen, wanneer de nieuwe prijsrege
ling daarvoor in werking was getreden.
De verborgen huiden vertegenwoordig
den een waarde van 1220.000. Aan het
slot van de eerste behandeling werd te
gen de N.V. een geldboete1 van f75.000
geëist, met verbeurdverklaring van de
achtergehouden huiden.
De voormalige directeur, de 42-jarige
R. M. te Meppel, tegen wie twee geld-
boeten, elk van f 1000, of 100 dagen hech-
tenis, driemaal een maand hechtenis en
zes weken hechtenis met aftrek was ge-
eist, hoorde nu dezelfde straf tegen zich
vragen.
Donderdag zal de economische politie
rechter uitspraak doen.
Tengevolge van een brand, die gisteren
in Hoogeveen woedde, zijn minstens vier
gezinnen dakloos geraakt. Het vuur ont
stond in een woning, die deel uitmaakt
van een blok van zes aaneengebouwde
huizen. Hoewel de brandweer spoedig
ter plaatse was, sloegen de vlammen
naar de andere woningen over. Toch
hoopt men nog, dat enkele huizen be
woonbaar kunnen worden gemaakt. Wo
ningen en de inboedel waren gedeeltelijk
verzekerd.
Met ingang van 16 April a.s. is tot bur
gemeester van Oegstgeest benoemd de
heer H. L. du Boeuff, tot nu toe burge
meester van Maasland.
Met ingang van Zaterdag 1 April zal
het weerbericht van 's-morgens 5.45 uur,
dat door het K.N.M.I. wordt verzorgd,
worden uitgezonden over Hilversum I
op golflengte 402 meter, inplaats van
over Hilversum II. De uitzending van
het weerbericht van 6.45 uur geschiedt
als voorheen over beide zenders.
Advertentie
KWAJ7A - BREDA
Prins Bernhard heeft gistermiddag
op het koninklijk paleis Noordeinde te
Den Haag ontvangen de chefs van sta
ven en andere hoge militaire autoritei
ten, die thans in verband met de
besprekingen over het Atlantisch Pact
in Den Haag verblijven.
Minister Claxton van Canada bracht
in de loop van de dag o.m. bezoeken
aan minister-president dr. W. Drees,
aan zijn Nederlandse collega mr. W. F.
Schokking en aan de president van het
Internationaal Gerechtshof, J. Basevant.
De drie Nederlandse chefs van sta
ven, generaal mr.H. J. Kruis, vice-ad-
miraal jhr. J. E. van Holthe en luite
nant-generaal C. Giebel hebben gister
avond hun collega's, die de conferentie
van het militair comité van het Atlan
tisch Pact in Den Haag bijwoonden, een
diner aangeboden in kasteel Oud-Was
senaar. Ook Prins Bernhard heeft aan
het diner deelgenomen.
Naar het A.N.P. verneemt, heeft de
minister van Oorlog cn Marine, mr. W.
F. Schokking, de Canadese regering doen
vreten, dat hij met grote dankbaarheid
het Canadese aanbod aanvaardt om een
aantal Nederlandse militairen een kos
teloze opleiding te geven op bepaalde
specialistencursussen in Canada.
Voor zover bekend is, is thans nog
niet bepaald, hoeveel Nederlandse mili
tairen de specialistencursussen in Cana
da zullen volgen. Het is echter wel zeker,
dat zowel van de landmacht als van de
luchtmacht en de zeemacht militairen
zullen worden uitgezonden. Voor wat
betreft de zeemacht zullen zij voorna
melijk bestaan uit vertegenwoordigers
van de Marine Luchtvaartdienst.
Zondag a.s. zal een gezelschap Franse
studenten van de katholieke landbouw
hogeschool te Angers voor een studie
reis in ons land arriveren.
De drie Nederlandse chefs van staven
hebben, hun collega's een diner in
kasteel Oud-Wassenaar aangeboden,
waar ook Z. K. H. Prins Bernhard aan
zat. V. I. n. r.: generaal Omar N. Brad
ley, Z. K. H. Prins Bernhard, luitenant-
generaal Charles Foulkes (Canada) en
generaal mr. H. J. Kruis.'
Met toestemming van Zijne Eminentie
Kardinaal De Jong zullen de Nor
bertijnen van de Abdij van Berne in
het najaar de heerlijkheid „De Essen-
burgh" nabij Harderwijk in Gelderland
gaan bevolken. Alle rechten aan de
heerlijkheid De Essenburgh verbonden
zullen op de nieuwe stichting overgaan.
De Essenburgh is de vijfde stichting
vanuit Berne, na de restauratie van het
conventsleven in Heeswijk in 1857.
Zaterdag 1 April hoopt oud-minister
ir. F. C. M. Wijffels zijn zilveren jubi
leum te herdenken als ingenieur bü de
Staatsmijnen. Ir. Wijffels is bU de mij
nen specialist in ventilatieproblemen en
personeelszaken; sedert hij als minister
in het tweede kabinet Gerbrandy af
trad en naar de mijnen terugkeerde, is
hij daar belast met de mijnbouwkundige
research.
Dit zijn gespecialiseerde technische
vakken, waarin ir. Wijffels een voor
treffelijke naam heeft onder zijn be
roepsgenoten, doch het is uiteraard niet
daarom, dat zijn naam een klank heeft
bij het Nederlandse volk. Het is mis
schien ook nog niet zozeer, omdat hij
in het tweede kabinet-Gerbrandy minis-
Ir. F. WIJFFELS.
tér van Sociale Zaken en Mijnwezen
was, ofschoon hij daar toch belangrijke
wetten op zijn naam heeft geplaatst, zo
als de wet op de herscholing van arbei
ders, op de onder beheer stelling der
mijnen en het Mijnstatuut. Maar in die
dagen was voor het grootste deel van
het Nederlandse volk de regering nog
ver, en men had wel andere zorgen aan
het hoofd.
Maar ir. Wijffels is behalve in
specteur-generaal van de mijnen na
de oorlog ook voorzitter geweest
van de mijnindustrieraad en enkele
jaren lid der Eerste Kamer. Het is
ons tot op de huidige dag niet ge
heel duidelijk geworden, waarom de
K.V.P. deze man als senator niet
heeft vastgehouden, want zijn so
ciaal-economische inzichten zijn
diep en op het gemiddelde van onze
generaties een flink eind vooruit.
Het is dan ook als maatschappelijk
werker, dat ir. Wijffels een zeer bijzon
dere positie in het openbare leven be
reikt heeft. Hij begon die sociale belang
stelling al te demonstreren toen hij nog
in zijn jonge jaren met Gerard Brom
oprichter werd van Pax Romana en de
studentenhulp voor Centraal Europa na
de eerste wereldoorlog mede organi
seerde. Hij trok die lijn duidelijk voort,
toen hij tijdens de bezetting secretaris
werd voor Limburg van de Nederlandse
Unie en wat later, door sociale motieven
bewogen, in de illegaliteit onderdook.
In 1943 werd hij door de Duitsers ge
arresteerd, maar gelukkig enkele maan
den later bevrijd. Daarna werd hij ad
viseur voor personeelszaken bij de Aku
te Arnhem. Ir. Wijffels is behalve mijn
ingenieur een sociaal werker, naar wiens
inzichten men moet luisteren, omdat zij
helder en onbevangen zijn, want op
niets anders gericht dan op de werke
lijke vrijmaking van de mens.
Door de Koninklijke Nederlandse
Jaarbeurs te Utrecht werd vandaag een
speciale textieldag gehouden, die door
tal van autoriteiten op het gebied van
de textielhandel en -industrie werd bij
gewoond.
Alvorens dit bezoek werd gebracht
aan de collectieve textielinzending van
de Nederlandse en Belgische fabrikan
ten in de Irene- en Beatrixhal, werd
het woord gevoerd door de voorzitters
van de Nederlandse en Belgische orga
nisaties van textielfabrikanten, die de
textielafdeling hebben ingericht.
Namens de GITEF (Groupement des
Industries Textiles aux Expositions et
Foires) voerde Renè de Wael het woord.
Deze sprak er zijn teleurstelling over
uit dat België slechts 300 m.2 had toe
gewezen gekregen. Spr. hoopte, dat de
Utrechtse Jaarbeurs spoedig in omvang
zal toenemen, zodat de diverse afdelin
gen meer ruimte krijgen toegewezen.
De heer P. Fentener van Vlissingen,
voorzitter van de Stichting Nederlandse
Textiel) aarbeurs, gaf vervolgens een
Wij renden hét gehele huis door. Ner
gens was iets bijzonders te zien en Elly
was nergens te vinden. Wij kwamen te
rug bij het telefoontoestel in de vestibu
le. De microfoon was door een ruwe hand
weggerukt van het apparaat, zodat de
draad er los bij hing. Het was mij te
veel. Ik zakte als een slappe doek in
slkssr
Toen ik weer een scherper omlijnd be
grip van de dingen begon te krijgen, zat
ik in een clubfauteuil van dr. De Jong
in zijn studeerkamer. Schuin tegenover
mij zat deze zelf en naast hem, tussen ons
in. de lange, magere figuur van hoofd
inspecteur Bouman der Haagse geheime
recherche. Deze laatste keek met een
ernstig gezicht naar de ijzeren plaat
voor het haardvuur. Ik volgde de rich
ting van zijn ogen en wilde opspringen
van schrik. Maar mijn zenuwen weiger
den hun dienst en ik bleef zitten, ter
wijl een langzame, intense walging naar
mijn keel kroop. Op de vuurplaat lag
een ontzettend groot insect, dat het meest
leek op een reusachtige knalrode oor
worm met lange, zacht trillende vlies
vleugels. Uit een gat op zijn kop voei-
de traag een vieze dikke helgele vloei
stof. Het was het grootste insect, dat ik
ooit gezien had en het woog op zijn
minst een kilo of vijftien.
„Wat is dat in hemelsnaam?", bracht
ik er uit met droge, onnatuurlijke stem.
Mijn beide vrienden zagen snel op.
Een schim van de oude sarcastische
gliMilach kwam op het glaat van Dr. de
Jong. terwijl hij langzaam zei: ..Gezellig
diertje, hè? Het was 'n mooi schot, Jack;
laat mij je er alsnog voor bedanken. Op
zoiets had ik helemaal niet gerekend,
toen ik zo onvoorzichtig te voorschijn
kwam.
„Maar wat is het nu eigenlijk?" infor
meerde de inspecteur.
„Dat weet Satan je beter te vertellen
dan ik. Vergiftig is het, en het komt op
licht af. Verder weet ik er óók niets
van. Hoe is het nou met jou, Jack. Voel
je je al frisser?"
Ik glimlachte droevig.
„Ik kan eigenlijk mijn pink zelfs niet
verroeren en ik heb een hoofd als een
loden kogel. Maar wat is er allemaal
gebeurd en hoe laat is het? En wat moet
er nu gebeuren?"
De detective liet zich achterover in
zijn stoel vallen. Daar wou ik het nu
juist over hebben", antwoordde hij.
„Wij zijn heel dom geweest om niet
voldoende gebruik te maken van die
telegrammen, die ons hadden kunnen
waarschuwen als we niet zulke ezels ge
weest waren. Satan zal daar ook wel
op gerekend hebben. Bovendien verga
ten wij een heel bijzondere omstandig
heid: Satan is, laten we zeggen, verliefd
op je vrouw...."
„Hé wat zegt u?"
„Ja zeker, herinner je maar wat hij
op de „Perseveranza" zei. Hij had haar
zijn gunsten aangeboden, en zij had ge
antwoord met overboord te springen. Nu
heeft hij haar geroofd en daarmee twee
vliegen in één klap geslagen, volgens
zijn berekening. Want nu komt er nog
bij, dat wij ons veel eerder en met veel
meer élan bloot zullen geven voor zijn
slagen, enkel om haar te kunnen bevrij
den.
Natuurlijk stuurde hij daarom aan jou
geen telegrammen, hij liep dan grote
kans, dat zijzelf met vrouwelijke in
tuïtie het gevaar zou aanvoelen. De
kroon op de hele affaire is de aanslag
op ons beider leven door middel van
dat smerige insect daar; op zichzelf meer
bedoeld als een bezighouden van ons,
terwijl hij met zijn hoofddoel bezig
was. Lukte de aanslag toch, dan was al
les ineens voor elkaar. Zo niet, dan be
reikte hij toch in ieder geval wat bij
wilde."
Bouman knikte bedachtzaam
„Ik geloof wel, dat u gelijk hebt," gaf
hij toe. „De persoon of personen, die
uw huis binnendrongen, moeten dan
handlangers geweest zijn. Een zeldzaam,
heel zeldzaam brutaal stukje werk is
het anders wel."
„Och, ja daar moet je je nooit over
verbazen. In mijn huis is dat niet erg
veilig voor eventuele inbrekers, maar
zolang zij 'het niet meer wagen dan en
kel in het donker even om een hoekje
van de deur te loeren en zich dan snel
terugtrekken, is het nog wel te doen.
En om met een auto en een stuk of wat
revolver-artisten een weerloze vrouw
uit een afgelegen huis te roven, is ook
niet zo vreselijk lastig. Vooral niet, als
je je daarbij niet in het minst geneert
om eventuele hinderlijke voorbijgan
gers, die vervelende vragen stellen,
eenvoudig overhoop te schieten, 't Is
het Amerikaanse systeem, beste, kerel;
we moeten daar even aan wennen, jul
lie tenminste. Ik heb het zelf we* meer
aan den lijve ondervonden. In het land
van oorsprong nog wel. Maar om tot de
zaak te komen, er moe.t gehandeld wor
den en stevig ook."
Ik herhaalde mijn vraag van daarnet
en informeerde naar de tijd. De. detec
tive toonde mij het horloge aan mijn
pols, dat ik geheel vergeten was. De
wijzer stond op half twaalf.
„Is er nog iets bereikt?" vroeg ik.
„Heel weinig. Het nummer van Sa
tan's auto is verspreid, maar ik hecht
er weinig waarde aan. Volgens het re
gister is het 't nummer van een amb
tenaar uit Groningen en die heeft een
transformabele touringcar, terwijl deze
wagen een limousine was. Ik vermoed,
dat onze vriend er wel meer nummers
voor zal hebben. Daarom hebben wij de
order verspreid, dat alle grote limou
sine-wagens aangehouden moeten wor
den hier in de omtrek. Maar dat zal
ook wel niet veel helpen, want Satan
is er de man niet naar om zich te laten
aanhouden. Enfin dat neemt niet weg,
dat de hele Nederlandse civiele politie,
rijksveldwachj en militaire politie mor
genochtend vroeg gewaarschuwd zijn.
Hopen we, dat het helpt; je kunt nooit
weten, hoe een koe een haas vangt. En
dan zullen we zelf ons allerbeste been
tje eens voorzetten. Jack, dit wordt een
gevecht, zoals we er nog nooit een heb
ben meegemaakt. De vrouw is nu in het
spel, veel sterker nog dan de vorige
maal. Haat en wraak zijn tienmaal zo
hevig opgezweept als destijds. De vijand
zal eenmaal geslagen, er nu alles op
allés opzetten om de tweede maal te
winnen. Ik wed, dat hij de overwinning
al proeft."
De inspecteur balde de vuist in mach
teloze woede.
„Het zal niet gebeuren," bromde hij,
met ingehouden woede, steeds dreigend,
maar met wanhoop in zijn blik. voor
zich starend naar het walgingwekkende
insect op de vuurplaat.
(Wordt vervolgd)
overzicht van de historische ontwikke
ling van de Nederlandse textielindustrie.
De omzet bedroeg in 1949 meer dan
1.850 millioen gulden, waarvan een be
drag van ongeveer 310 millioen gulden
werd geëxporteerd.
In de katoen-, rayon- en linnensector
waren 45.000 tot 50.000 personen te
werk gesteld. In de wolsector werkten
ongeveer 25.000 en in de breigoederen-
sector ongeveer 13.000 personen.
Sinds 16 Januari is de textielhandel
tussen Nederland en België vrijgegeven,
zo vervolgde hij. De ontwikkeling van
deze handel kan echter nog niet bevre
digend worden genoemd. Beide partijen
schijnen eikaar moeilijk te kunnen vin
den. De nabije toekomst ziet er voor de
textielindustrie van de Benelux-landen
niet erg rooskleurig uit.
Na de lunch werd het woord gevoerd
door de heer Horsman, secretaris van de
Bedrijfsgroep Kledingindustrie.
De Nederlandse confectie-industrie, zo
merkte deze op, heeft in 1949 een om
zet behaald die de vijfhonderd millioen
gulden overschrijdt. Naar schatting
draagt ruim 60 procent van onze be
volking confectie en met name groten
deels Nederlandse confectie. Het belang
rijkste exportproduct zijn de mantels;
andere producten zijn herenkleding, ja
ponnen, overhemden en onderkleding.
Aan het einde van zijn inleiding wer
den de gasten uitgenodigd een mode
show bij te wonen, die in restaurant
Espianada werd vertoond.
De Maastrichtse rechtbank heeft uit
voerig enkele zaken behandeld, die deel
uitmaken van de grote valse-bankbiljet
tenzwendel in België. Het betrof in de
eerste plaats de landbouwer M. J. M. uit
Nieuwenhagen (Limburg), die terecht
stond op de beschuldiging, dat hij 250
valse honderdjes in voorraad zou hebben
gehad, om deze als echt uit te geven.
Verdachte ontkende met grote stellig
heid het hem ten laste gelegde. Schrifte
lijke verklaringen van verschillende
bendeleden uit Luik spraken er van, dat
M de ,chef d'orchestre" was van de
gehele affaire. Hij was. aldus deze ver
klaringen de man, die in Nederland de
distributie van de honderdjes zou ver
zorgen. Uit de behandeling van deze
zaak bleek voorts, dat er sprake van was,
dat in Nederland 26000 valse biljetten
zouden worden gebracht.
Het Openbaar Ministerie eiste vijf jaar
gevangenisstraf. De verdediger, mr. San
ders. bepleitte vrijspraak, omdat z.i. het
wettig bewijs niet geleverd is.
Verder heeft het O.M. tegen twee
andere verdachten, de transportarbeider
J. H. G en de caféhouder P. S.. ieder één
jaar gevangenisstraf geëist, wegens het
in voorraad hebben van enkele valse
bankbiljetten.
Uitspraak 11 April.
Bij- beschikking van de Staatssecre
taris van O., K. en W. is wijziging ge
bracht in de regeling betreffende het
verlenen van vrijstelling van de ver
plichting tot het betalen van luister
bijdrage aan militaire oorlogsinvaliden.
Voor deze categorie wordt geen onder
scheid meer gemaakt tussen gezins
hoofden en niet-gezinshoofden.
(Van onze verslaggeefster)
Gisteren hield de Jaarbeurs een tex
tieldag, die besloten werd met een show
van modellen in de vier genres con
fectie die Nederland maakt, te weten:
Goedkoop, middelklasse, exclusief en
modelklas.
In de grote zaal van Esplanade hoorde
men alle talen spreken, vooral Frans,
Engels en gebroken Duits en slechts
weinige modeshows kunnen bogen op
een publiek met zo sterke mannelijke
vertegenwoordiging. De bloem van wat
in ons land textiel en confectie maakt
of er bemoeienissen mee heeft, en haar
gasten, de buitenlandse inkopers, waren
hier dan ook bijeen gekomen voor dit
commerciële kijkspel. Cruys Voorbergh,
de toneelspeler met bijzondere voor
liefde voor (vooral historische) mode,
leidde in vlot Frans en Engels de model
len in, die volgens een originele regie
opkwamen. Van één confectieklasse
kwamen namelijk tegelijkertijd vijftien
mannequins van achter de coulissen te
voorschijn, om vervolgens hun korte,
glimlachende tocht over de loper af te
leggen. En zo kreeg het publiek in vru
korte tijdsbestekken, met telkens emge
minuten pauze een overzicht van wat
Neerlands kledingindustrie in de ver
schillende genres te bieden heeft' aan
japonnen, tailleurs, mantels, complets en
avondjurken.
Wij voor ons waren eerlijk gezegd
niet erg trots op wat er ditmaal ge
boden werd. En dat lag niet alleen
aan de soms weinig gunstige keuze
der modellen, maar vooral ook aan
de onharmonieuze keuze der acces
soires. Waarom bij een lichtgroen
mantelpakje een hoed waarvan de
groene rand vloekt bij de tailleur.
Waarom bij een groen en geel geruit
rokje een blouse van net te hard geel
en een hoed in afstekend beige met
bruin lintje Dat is onharmonieus en
rommelig. Én waarom bij een katoe
nen batikjurkje, dat alleraardigst is
voor een picnic, lange (geklede) suède
handschoenen die bovendien tegen de
tint van de jurk inschreeuwen en een
hoed voor een tuinfeest in een kleur
er nog eens tegenaan. Het is spijtig,
want dat hoeft niet. en het bederft het
effect.