mil
m
ft
#11
ÜfJ
1
j||J
Commissie zal vraagstuk
Nieuw-Guinea bestuderen
„IK KOM
TERUG"
STOPZETTING DER MARSHALL-HULP
AAN ENGELAND?
Amsterdam is de trek naar
Bakkum begonnen
VOORSTEL TOT WIJZIGING WERKWIJZE
VAN DE TWEEDE KAMER
Einde van verdeling van
Ierland verlangd
Handel Nederland-België
f
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Waar blijft de olieman?
Amerikaanse Huis van Afgevaardigden neemt
een voorlopig besluit
D.U.W. BETAALT VIJFTIG MILLIOEN
PER JAAR AAN LONEN
HULDEBLIJK VOOR
MGR. GIOBBE
RIJKSMIDDELEN IN
FEBRUARI
mm m
fwmmêm
De zeilmaker uit Voler\dam in actie
Besprekingen over lening van 300 millioen
in vergevorderd stadium
Taak van mr. Cals
by O., K. en W.
Om controlerende taak te vergemakkelijken
DONDERDAG 30 MAART 1950
PAGINA 3
Reactie in Ierland
Belang van het verschaffen van arbeid is niet in
cijfers uit te drukken
Verdere vrijmaking van
goederenverkeer
Record Omzetbelasting
DORP IN HET BOS
WmmméM
GOUDEN FEEST ABDIJ
VAN ZUNDERT
OPTIMISME OVER UNIECONFERENTIE
Vooral de „jonge afdelingen"
van het departement
Nieuwe burgemeester van
Den Helder
In 'n reuze gezellige buurt
„TOORNVLIET" WAS NIET
ZEEWAARDIG
Kapitein mede schuldig
aan ongeval
Matthaeus-Passion onder
Van Beinum
door J. VERMEER
(Wordt vervolgd)
Gisteren heeft het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden voorlopig met 99 te
gen 66 stemmen besloten alle Marshall-hulp aan Engeland stop te zetten, totdat
de verdeling van Ierland is geëindigd. Dit is de uitslag van een voorlopige hoof
delijke stemming, die later nog door een definitieve stemming moet worden be
vestigd. Republikeinen zowel als Democraten beloofden echter na afloop, dat zij
vandaag anders zouden stemmen. De democratische afgevaardigde Eugene Cox
voorspelde, dat het amendement later zou worden ingetrokken, aldus meldt Reu
ter. Cox voegde er echter aan toe, dat het Huis zich door de aanneming van het
amendement belachelijk had gemaakt. De democratische afgevaardigde Harold
Cooley, voorzitter van de landbouwcommissie van het Huis, zeide: „Dit zal goed
nieuws voor Moskou zijn."
Het amendement werd ingediend door
de democratische afgevaardigde John
Fogarthy uit Rhode Island. Toen de uit
slag van de stemming bekend werd,
stonden de congressleden op en juichten.
Verwacht werd, dat tijdens de stem
ming over het gehele wetsontwerp het
amendement vandaag weer in behande
ling zou worden genomen. Mocht het
Huis van Afgevaardigden het ook dan
weer goedkeuren, dan moet het eerst nog
door de Senaat worden goedgekeurd,
alvorens het in de wet kan worden op
genomen. aldus meldt A.P.
Het hoogst onverwachte besluit werd
genomen, nadat Fogarthy er bij zijn col
lega's op aangedrongen had zich de be
langrijke nol te herinneren die Ieren of
afstammelingen van het Ierse volk ge
speeld hebben in de geboorte en de vor
ming van de V. S.
Hij wees er op. dat Groot-Brittannië
„nog steeds zes provincies in het Noor
den van Ierland onder zijn beheer houdt
en per jaar ongeveer honderdvijftig mil-
lioen dollar uitgeeft om zich in Noord-
Ierland te handhaven". Fogarthy kreeg
onmiddellijk steun van de democratische
afgevaardigde John Rooney, die ver
klaarde, dat in de zes Noordelijke pro
vincies „een afgrijselijke religieuze dis
criminatie werd toegepast". De demo
cratische afgevaardigde Harry Daven
port verklaarde dat een verenigd Ierland
in het Atlantisch Pact een sterk bastion
van de democratie zou vormen.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaar
digden had tevoren voorlopig een be
drag van een milliard dollar der
Marshallgelden gereserveerd voor de
aankoop van Amerik. Iandbouw-produc.
ten. De democratische afgevaardigde
Omar Burleson uit Texas had een amen
dement ingediend op het wetsontwerp
betreffende de hulpverlening aan het
buitenland, dat de E.C.A. verplichten
zou, een bedrag van een milliard dollar
te besteden aan Amerikaanse land
bouwproducten. Het Huis nam dat amen
dement met 118 tegen 107 stemmen aan.
De stemcijfers zijn voorlopig. De defini
tieve cijfers zullen later worden vast
gesteld, aldus meldt Reuter.
Uit Dublin wordt gemeld, dat, in weer
wil van het late uur, waarop men te Du
blin kennis kreeg van de proefstemming
in het Amerikaanse Huis van Afgevaar
digden over het amendement tot stop
zetting van de Marshallhulp aan Enge
land totdat aan de verdeling van Ierland
een einde gemaakt zou zijn, dit bericht
in politieke kringen van Ierland grote
beroering heeft gewekt. De minister
president van Ierland, Costello, verklaar
de aan de pers, dat de Amerikaanse
stemming grote gevolgen zou kunnen
hebben. „Het bewijst, aldus voegde hij
er aan toe, dat wij gelijk hadden met de
Ierse kwestie op internationaal niveau
te doen behandelen."
(Van onze Haagse redacteur)
Te Den Haag sprak gisteren voor het
Contact Centrum de heer E. J. Buiskool,
hoofdinspecteur van de Rijksdienst Uit
voering Werken over de veelomstreden
„D.U.W.". Hij tekende het verschil tus
sen de D.U.W. en het vrije bedrijf met
de opmerking, dat dit laatste de arbei
der ontslaat als het hem niet meer no
dig heeft, de D.U.W. echter ontslaat de
mensen juist als het vrije bedrijf hen
nodig heeft. Het maximumsalaris in de
D.U.W. is 120 pet. van de loonbasis;
ruim 75 pet. van de te werk gestelden
brengt het tot 115 pet. In de kampen,
die een totale capaciteit hebben van
ruim 5500 mensen en er thans rond 3000
herbergen, wordt voor 3 a 4 ton jaar
lijks uitgegeven aan culturele verzor
ging.
Wat de opkomst bij de D.U.W. betreft,
uit de steden blijft rond 50 pet. van
de werklozen, die naar de dienst verwe
zen zijn, weg; voor het platteland is dit
percentage 15. Enige weken geleden
werden uit Winschoten 493 arbeiders
aangewezen voor de Wadden-eilanden,
er kwamen er echter slechts 93. Het
jongste cijfer van de feitelijk te werk
Op 26 April zal het 25 jaar geleden
zijn, dat Z. Exc. mgr. Paolo Giobbe,
Nuntius-Internuntius van Z. H. de Paus
in Nederland, door Z. H. Paus Pius XI
verheven werd tot titulair Aartsbisschop
van Ptolemaïs tegelijk met zijn benoe
ming tot Nuntius in Colombia. Mgr. Pa
olo Giobbe vertegenwoordigt thans
vijftien jaar Paus en Vaticaan in ons
land, langer dan ooit een zijner voor
gangers.
Ter gelegenheid van zijn zilveren bis-
schopsfeest heeft zich thans een comité
gevormd, dat mgr. Giobbe een hulde
blijk wil aanbieden als een bewijs van
eerbied en vriendschap. Als penning
meester fungeert mr. J. H. R. Sassen,
Breitnerlaan 7, Den Haag, gironummer
284643. Bijdragen kan men ook storten
op diens rekening Nederlandsche Cre-
dietbank N.V., Lange Vijverberg 16, Den
Haag. In het comité hebben o.a. zitting
minister J. R. H. van Schaik, oud-minis
ter prof. dr. L. J. M. Beel en oud-minis
ter dr. L. N. Deckers.
Te 's-Gravenhage hebben in het ka
der van een verdergaande vrijmaking
van het handelsverkeer besprekingen
plaats gevonden tusaen vertegenwoor
digers van de Nederlandse, Belgische en
Luxemburgse regering. Hierbij zijn o.m.-
zekere moeilijkheden besproken, welke
van Nederlandse zijde bij de export
naar België voor bepaalde agrarische
producten worden ondervonden, in ver
band met de invoering van een „Taxe
de Licence" in België o.m. op kaas.
Deze „Taxe de Licence" is inmiddels
tijdelijk opgeschort, terwijl Dinsdag be
sprekingen zijn begonnen tussen de be
voegde instanties, teneinde tot een meer
duurzame oplossing van het probleem
te komen. Verwacht mag worden, dat
binnenkort een dergelijke oplossing zal
worden gevonden.
Tevens is besproken de verdere uit
breiding welke van Nederlandse zijde
aan de vrije invoer van bepaalde tex
tielproducten alsmede van enkele an
dere producten uit de Belgisch-Luxem
burgse economische unie waren te ge
ven. Op grond daarvan zullen met in
gang van 1 April o.mv voor weefsels en
garens van hennep, vlas en jute, als
mede voor tricotages en confectie van
dames- en herenkleding, tapijten, huis
houdelijk en tafellinnen, hoeden en pet
ten, alle op de gebruikelijke wijze bij
de rijksbureaux aangevraagde vergun
ningen kunnen worden afgegeven.
Tenslotte is overeengekomen, dat met
Ingang van 1 April eveneens de invoer
van autobanden en papieren spinhuizen
zal worden vrijgegeven ten opzichte van
de Belgisch-Luxemburgse economische
gestelden is ruim 28.000. Van de onge
veer 100.000 werklozen bjijken er 40.000
niet voor de D.U.W. geschikt te zijn en
misschien zijn deze mensen voor geen
enkel vak geschikt. 70 pet. van de ge
schikte en beschikbare arbeiders vinden
een plaats bij deze Rijksdienst. Men on
derscheidt cultuurtechnische en civiel
technische werken. Wat de laatstge
noemde betreft, kan gezegd worden, dat
de arbeid evengoed met machines als
met de hand zou kunnen geschieden.
Berekent men daarbij, dat de D.U.W.
voor ongeveer 50. millioen gulden per
jaar verloont en dat deze som zeker wel
uitkomt boven het bedrag dat voor
steunverlening aan de betrokkenen zou
moeten worden uitgetrokken, dan rijst
de vraag of het verantwoord is de be
staande opzet te handhaven. De recht
vaardiging ligt, aldus spreker, in het
niet in cijfers uit te drukken belang
van het verschaffen van arbeid, die op
zichzelf genomen niet zonder zin is, aan
werklozen. De regering heeft dan ook
het plan om in geval van grotere werk
loosheid bij de bevordering van open
bare werken de handenarbeid te be
nutten.
Het ministerie van Financiën geeft bij
de stand der rijksmiddelen over Fe
bruari 1950 de volgende toelichting:
Het totale bedrag der voor de kohier-
belastingen opgelegde aanslagen inclu
sief opcenten en vermenigvuldigings
factor voor de gemeentefondsbelastin
gen, beliep in Februari f 235.6 millioen,
waarmede het hoge totaal van Januari
j.l. (187 millioen) nog aanzienlijk werd
overtroffen. Deze versnelling van de
aanslagregeling is voor een belangrijk
deel het gevolg van de omstandigheid,
dat het opleggen van voorlopige aan
slagen 1949 voor de inkomsten-, de ver
mogens- en de ondernemingsbelasting
thans goede voortgang maakt.
Het boekingstijdvak 1949/'50 voor de
ondernemingsbelasting is per ultimo
Februari on f 161,6 millioen gekomen,
doordat de in de afgelopen maand op
gelegde aanslagen üncl. vermenigvul
digingsfactor) een recordhoogte bereik
ten van f 46,0 millioen.
In Februari werd f 126 millioen
voldaan Doordat voor de gezamen
lijke kohierbelastingen f 235,6 mil
lioen werd opgelegd, steeg het nog in
te vorderen bedrasr met bijna f 110
millioen tot f 1162,6 millioen.
De niet-kohierbelastingen leverden in
de maand Februari f 267,6 millioen op.
Dit betekent, dat de recordopbrengst
van de maand Januari (267,7 mill.) in
de afgelopen maand practisch is ge
ëvenaard.
In belangrijke mate droeg hiertoe de
opvallend hoge opbrengst van de om
zetbelasting bij (f 96,2 millioen), in Ja
nuari f 86 millioen.
De Zoon van deYjomtim
41. Machteloos kijkt de jongen naar de zwarte gestalte van de magiërdie hij
vreest, en wiens blikken koud op hem neerblikken.
Een glimlach spe.elt om de dunne lippen.
„Welnu, Erwin? Hebt gij er bezwaar tegen om mij te vergezellen naar mijn
grotten?" mompelt hij met lichte spot.
Zacht grijpt Winonah de arm van het kind en duwt het terzijde, terwijl ze vlak
voor Lauri komt staan. Niemand zal ooit weten wat er op dat ogenblik in haar
omgagj. Maar haar stem is vast en zonder de minste trilling wanneer ze zegt. „Acht
ge dit de juiste plaats om deze dingen te bespreken? Het slaapvertrek van een
kind! Ga heen, Laurien wacht mij in mijn kamer. Voor het ogenblik heb ik u niets
meer te zeggen!"
Haar optreden heeft de vreemde zekerheid van iedere moeder, die voor het heil
van haar kind vecht. Even aarzelt Lauri. Maar onder haar vaste blik buigt hij het
hoofd en wendt zich af.
,J5oals ge wiltvrouwe Winonah!"
De jonge vrouw wacht tot de deur achter hem is dichtgevallen. Haar ranke gestalte
schijnt een ogenblik te huiveren onder het gevoel van onuitsprekelijk verdriet, dat
zich van haar meester maakt. Te goed weet zij dat er tegen Lauri's verlangen geen
verzet mogelijk is. Maar het kind mag niets merken. Laat hij in ieder géval vannacht
nog rustig slapen, denkt ze, zich met bijna bovenmenselijke moeite beheersend.
„MoederErwin's stem trilt. „Moet ik moet ik met heni mee
„Kleed je uit, mijn jongen en ga slapen!" zegt Winonah zacht.
Ze helpt hem zich van zijn bovenkleding te ontdoen, terwijl ze met een paar
grapjes en een verhaal zijn gedachten op andere dingen tracht te brengen. Maar de
angstige frons boven Erwin's ogen verdwijnt niet en het is duidelijk, dat hij er niet
met zijn volle aandacYit bij is. Wanneer zij hem in bed heeft gestopt en naar de
deur gaat weet ze dat hij net zo bevreesd is als zijzelf.
„Moeder..." Hij is weer uit zijn bed gesprongen en staat nu in het midden van
de kamer. Zijn grote ogen staren haar vragend aan. „Moederzijt gij bang?"
„Toe alles komt in orde Ga maar slapen, Erwin," zegt Winonah. Ze trekt
'het gordijn, dat de deur afsluithaastig toe en loopt door, bang dat hij de tranen
zal opmerken, die plotseling haar ogen vochtig maken. Erwin staart een ogenblik in
gedachten naar de deur. Veel van wat er gebeurd is kan hij niet begrijpen, maar
eén ding staat voor hem vast: Oom Lauri wil hem meenemen.
„En ik ga toch niet met hem mee!" mompelt de jongen koppig. „Ik wil niet.
Veel liever wil ik dan naar die grote blonde man, die in de tuin mijn boog maakte..."
Na even te hebben nagedacht, begint hij jachtig zich aan te kleden, zo nu en
dan schichtig naar de deur turend, als is hij bevreesd, dat er iemand binnen zal
kómen. En luidop denkend, herhaalt hij: „De grote blonde man. Waar zou hij zijn.
In de tuin misschien? Of anders daarbuiten. Maar hij moet vast wel te vinden zijn.
Alles beter dan meegaan met oom Lauri
N,
•v
/n
ko
J.
n Mei komen m'n kleinkinderen," zegt meneer Da Wolff, „en ze zijn wel
kom." Te Amsterdam, Kleine Kattenburgerstraat 35 A, staat achter de naam
de Wolff „in manufacturen", filialen in de Spaarndammerstraat. In Bakkum
heeft hij eenvoudig nummer 301, cle manufacturen blijven in de hoofdstad.
Meneer De Wolff bouwt z'n villa op het provinciale kampeerterrein en hij
is een van de 774, die zo gelukkig waren een plaats 'aangewezen te krijgen voor
zijn kampeerhuis. Tweehonderd vijftig gegadigden moesten worden afgewezen.
Het terrein van ruim 40 H.A. was volgeboekt.
Volgeboekt, terwijl de jongen uit Castricum nog maar amper het eerste
kievitsei gevonden heeft en het groen van de berk teer is als een sprookje. De
Amsterdammers, negentig procent van de kampeerders, zijn de trek naar Bak
kum begonnen, 215 originele tenten staan al opgericht.
Het leven ontwaakt in het bos bij de duinen en hamerslagen gaan de rhyth-
mische klop van de specht vooraf. De sperwer is onrustig verder gevlucht, maar
de wulp duikt dol boven het groenende struweel: het dorp in het bos brengt zon
en vertier.
Meneer de Wolff, in manufacturen, bouwt zijn villa in het bos, want „in Met
komen z'n kleinkinderen hier logeren
De paters Trappisten van Zundert
gaan 24 Mei het gouden bestaansfeest
van hun abdij vieren en tevens het
vijftigjarig kioosterfeest van hun abt,
Dom Alph. van Kalken. Bij die gele
genheid zal het- nieuwe orgel, bekostigd
uit een fonds, dat bij het veertigjarig
priesterfeest van vader abt in 1947 ge
sticht werd, worden ingespeeld.
Er zal geen gedenkboek verschijnen,
maar wel zal aan de genodigden een
boekje worden overhandigd, waarin de
auteur Godfried Bomans een en ander
over het Trappistenleven vertelt.
Het A.N.P. meldt uit Djakarta, dat de
optimistische geluiden ten aanzien van
de gang van zaken op de Unie-conferen
tie aanhouden. jbe commissie voor N.-
Guinea is gereed met het eerste en be
langrijkste deel harer werkzaamheden.
Overeengekomen werd, dat een commis
sie van zea personen zal worden ge
vormd, die drie maanden de tijd krijgt
het vraagstuk-N.-Guinea te bestuderen.
Daarna zal zij hij de beide regeringen
een rapport indienen. De regeringen
krijgen tot September gelegenheid dit
rapport te bestuderen, waarna ofwel
wederom een algemene Unie-conferentie
ofwel een speciale conferentie voor N.-
Guinea bijeenkomt. Het tweede deel van
de taak van deze commissie is het rege
len van practische vraagstukken betref
fende de Indonesische ambtenaren, die
nit N.-Guinca vertrokken zijn.
De militaire commissie is reeds gereed
met haar werk inzake de militaire mis
sie. Deze zal worden gekozen uit per
sonen van leger en vloot, die thans nog
in Indonesië vertoeven.
De regering der V.S.I. heeft voorts in
formeel minister Lieftinck benaderd over
een Nederlandse lening. De besprekin
gen hierover zijn in vergevorderd sta
dium. Naar het A.N.P. meent te weten,
is het de bedoeling, dat een lening van
300 millioen gulden verstrekt wordt,
waarvan 200 millioen voor „general pur
poses" en 100 millioen gedeeltelijk voor
de betaling van pensioenen en gedeelte
lijk voor het leveren van producten. De
Indonesische regering blijft, naar ver
nomen wordt, weigeren de tin-overeen
komst te aanvaarden.
(Zoals bekend, heeft de Nederlandse
regering zich in een briefwisseling tij
dens de R.T.C. bereid verklaard, afstand
te doen van de tussen de rechtspersoon
Staat der Nederlanden en de rechtsper
soon Indonesië gesloten tinovereenkomst
(tin pledge). Zij stelde zich daarbij o.m
voor. dat na de souvereiniteitsoverdracht
een regeling zou worden getroffen, wel
ke Nederland vrijwaart voor risico's van
door Nederland ten behoeve van schul
den van Indonesië gegeven garanties en
voorts, dat het overleg omtrent deze re
geling zo spoedig mogelijk na de souve
reiniteitsoverdracht in Unieverband zou
plaatsvinden. De Indonesische delegaties
verklaarden zich daarmede accoord. De
„tin pledge" is een overeenkomst, die
destijds vóór de souvereiniteitsover
dracht is gesloten tusen ons land en het
toenmalige Indonesië, waarbij de op
brengst van de verkoop in Nederland
van het Indonesische tin werd aangewe
zen als onderpand voor de betaling van
aflossing en rente van leningen. Het gaat
hierbij om leningen die Nederland aan
Indonesië heeft verstrekt en om leningen
van het buitenland aan Indonesië, waar
voor ons land garant is.)
De kwestie van de Nederlandse amb
tenaren is vandaag besproken. De afge
lopen dagen heeft de Nederlandse dele
gatie uitvoerig vertegenwoordigers van
de Nederlandse ambtenaren, in dienst
bij de V.S.I., gehoord. De culturele pro
blemen zijn slechts zeer algemeen be
sproken, aangezien met de bijzonder
heden der vraagstukken gewacht wordt
tot de komst van minister Rutten in de
volgende maand naar Indonesië. Zater
dagmiddag zal, naar verwacht wordt, de
slotvergadering van de conferentie wor
den gehouden, waarna dë ministers Van
Maarseveen en Lieftinck Zondag naar
Nederland reizen terwijl de ministers
Goetzen en Van den Brink nog enkele
dagen blijven en waarschijnlijk enige
ondernemingen in Oost-Ja va zullen be.
zoeken.
Nu de staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. J. Cals,
zijn werkzaamheden heeft aangevangen,
heeft de minister van O., K. en W. de
vaste commisie voor het onderwijs uit de
Tweede Kamer omtrent zijn taak inge
licht. Naar het A.N.P. verneemt, komt
deze taak hierop neer: de staatssecretaris
zal geleidelijk enkele taken van de mi
nister overnemen en wel in het bijzonder
die, welke ressorteren onder de jonge
afdelingen van zijn ministerie. Hiertoe
behoren allereerst de bureaux van de
afdeling vorming buiten schoolverband
(volksopvoeding, lectuurvoorziening,
vrije tijdbesteding, vrije jeugdvorming,
massajeugd, sociale jeugdzorg, jeugd
bescherming, lichamelijke opvoeding en
sport), vervolgens de afdeling pers en
het bureau radio.
Bij K. B. is aan de heer G. Ritmees
ter op zijn verzoek met ingang van 16
April 1950 eervol ontslag verleend als
.burgemeester van Den Helder met dank
betuiging voor de goede diensten als
zodanig bewezen. Met ingang van 16
April is benoemd tot burgemeester van
Den Heidér mr. G. D. Rehorst, met toe
kenning van gelijktijdig eervol ontslag
als burgemeester van Texel.
Advertentie
S salt 'b morgens „kiplekker"
■It bed springen.
Elke dag moet uw lever een Kter gal ta
mw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL—
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjea.
,,'t Is voor m'n kleinkinderen,zegt
meneer De Wolff. Hij geeft zijn instruc
ties aan de zeilmakers uit Volendam en
nodigt ons binnen. „Eigenlijk moest je
komen, wanneer we hier wonen," is zijn
verontschuldiging voor de nog kale
vloeren, „Wat zeg je van de huiskamer?"
Een gróte ruime kamer met een werke
lijke erker, een serre van glas in lood,
een keuken, slaapgelegenheden voor 8
personen. „Voor 't geld wat 't je nu
kost. bouwde je vroeger een heel land
huis," vertrouwt hij ons toe, maar het
blijkt in de manufacturen nog niet zo
slecht te zijn: aan de overkant van de
straatweg, er lopen fraaie wegen door
het kampeerterrein staat z'n luxe
slee, en we glimlachen om z'n confiden
tie. „Denk nu niet," verklaart hoofd
kampwacht Jacobs ons, „dat alleen dè
mensen met geld komen. In doorsnee
kampeert hier de werkende stand."
Die kampwacht woont in een ideaal
landhuisje aan de rand van het kamp.
Eigenlijk is hij jubilaris, want hij doet
zijn werk in Bakkum vijfentwintig jaar,
en met plezier. Hij nam het over van
zijn vader. „Toen stonden er zeventig
tot tachtig gewone tenten," vertelt hij
om aan te tonen hoe dit vacantig-cen-
trum gegroeid is.
„Waar blijft de olieman," begroet ons
de dochter van M. Meerens, volbloed
Amsterdammei'. Trots toont de oude heer
hoe je 'n kampeerhuis als een blokken
doos in elkaar zet Wanneer alles gereed
is, komt moeder en de jongelui trekken
om beurten tijdens het weekend bij de
oudjes in. „M'n kinderen hebben asthma,"
vertelt, de dochter. „De lucht doet ze zo
gced. Ze komen ponden aan; want we
trekken al jaren naar Bakkum," verdui
delijkt ze.
„We zijn begonnen met 'n gewone
trekkerstent en nu hebben we een heel
huis," glundert de vriendelijke oude
baas, en hij hamert er lustig op los met
z'n zoon. „En als moeder 't nu koud
krijgt, want het is nog vroeg in 't jaar,"
vragen we „komt er een kachel bij?"
„Nee," lacht de dochter, „daarom vroeg
ik al naar de olieman. We hebben olie
stellen."
Tussen de Amsterdammers, die her
ademen nu ze de stadsmuren voor kort
kunnen ontvluchten, zou men in de ver
leiding komen, hardop dat refreintje te
zingen van het huis met 'n tuintje in een
reuze gezellige buurt Gezellige mensen
zijn 't, die Mokummers, gezellig ook is de
buurt. Ga maar eens in de Kalverstraat
van dit kamp kijken. Daar hangt de kap
per zijn tarieven uit en de kruidenier
heeft z'n winkel ingericht. De slager
huist in een ideale bunker, als een koel
kast zo fris, en de bakker is er, de
groentenman, ook de oliebaas voor juf
frouw Meerens. In het seizoen houdt
zelfs een dokter zitting.
„Wie doet je wat," zegt pa Meerens,,,'t
kan regenen en sneeuwen, April kan
doen wat-ie wil, we slaan ons zomer-
kwartier op en we genieten, vlak bij zee.
Een lichte mist hangt tussen de den
nen, schuchter speelt de zon op de kou
de grond. De klop van de hamers weer
klinkt. Het dorp in het bos is ontwaakt.
De Raad voor de Scheepvaart heeft
vandaag zijn oordeel gegeven over de
oorzaak van het zinken van het motor
schip „Toornvliet" in de nacht van 10
op 11 December 1949. Bij dit ongeluk
zijn zes van de negen opvarenden ver
dronken.
De Raad meent dat de oorzaak ligt in
het feit, dat de „Toornvliet" onzeewaar
dig, ten gevolge van onjuiste belading,
naar zee is vertrokken. Met de gevaren
voor verschuiving van de lading is niet
voldoende rekening gehouden. De kapi
tein, die hiervoor verantwoordelijk was
hij is bij de ramp omgekomen acht
de Raad daarom mede schuldig. Maar
ook de reder heeft zich die gevaren niet
gerealiseerd en de voorschriften niet in
acht genomen. De Raad acht het een
leemte in de wet, dat voor schepen, die
in Nederland gestort graan of lijnzaad
laden, niet de verplichting bestaat, dat
deskundigen vóór het begin van het la
den het schip inspecteren om na te gaan
of het geschikt is voor dit soort lading.
Op Palmzondag 2 April vindt de jaar
lijkse uitvoering van de Matthaeus
Passion plaats onder leiding van Eduard
van Beinum. Hieraan werken mede: Jo
Vincent, Annie Woud, Peter Pears,
Ernst Haefliger, Laurens Bogtman, Wil
lem Ravelli. Leo Rommerts, het Toon
kunstkoor afd. Amsterdam en het Con
certgebouworkest. Aanvang 12 uur.
De vooruitvoering op Zaterdag 1
April begint 6.15 uur.
De Tweede-Kamerleden Van der Goes
Van Naters, Burger en Donker willen
de werkwijze van de Tweede Kamer in
overeenstemming brengen met de taak
van deze kamer zoals zij in het tweede
kwart van deze eeuw geworden is. Zij
hebben daartoe een voorstel ingediend.
In de instelling en organisatie der
onderscheidende commissies is, aldus
wordt opgemerkt, een duidelijke ont
wikkeling merkbaar van het toevallige
naar het geordende en gespecialiseerde.
Enkele commissies overschrijden het ter
rein der wetgeving en houden zich be
zig met de controle op de uitvoering. In
de vaste commissies is ook gedachten-
wisseling omtrent nog te nemen maat
regelen mogelijk.
Deze van 1815 gevolgde lijn moet,
naar de mening van de drie Kamerle
den, thans worden doorgetrokken. Een
herziening gelijk wordt voorgesteld, is
nu urgent, omdat steeds meer de contro
lerende taak der Kamer op de voor
grond is komen te staan. Immers, de
ontwikkeling is zo geweest, dat feitelijk
de wetgeving in belangrijke mate re-
geringstaak is geworden, en te voorzien
is, dat deze ontwikkeling niet zal wor
den gestuit. De wet op de PBO is een
Ik hoorde hem nauwelijks. Wanhoop,
doffe, neerdrukkende wanhoop drukte
loodzwaar op mij. Alleen de gedachte
machteloos te zijn en niets te kunnen
uitrichten, kalm in de stoel te moeten
afwachten, wat onze vijand zou doen, en
zelfs nog heel blij te mogen zyn ter
nauwernood aan de dood te zijn ont
snapt, bezorgde mij een hoofdpijn, dat
ik het niet langer uithield.
Op hetzelfde ogenblik, dat deze ge
dachten door mijn hoofd gingen, klonk
een luide tik op de kamerdeur. Een
rechercheur in uniform trad binnen.
Voor hij nog iets zeggen kon, raasde de
telefoonschel op de schrijftafel. Dr. de.
Jong greep de microfoon met de gre
tigheid, waarmee de wolf zich op een
vette, prooi zou storten.
„Hallo, B 72", annonceerde hij. „Ja
wel de hoofdinspecteur is hier nog....
Wat zegt u....? Schitterend, wij komen
zo spoedig mogelijk. Ja, natuurlijk, het
kan een vergissing zijn, maar een kans
is het in elk geval. Jawel, dank u."
Hij legde de hoorn op de. haak en
keerde zich om naar de geduldig wach
tende rechercheur.
„Wel, Zandstra?"
„De wagen is in orde, meneer," ant
woordde de man onwillekeurig even
met zijn vinger tikkend tegen de plaats
waar zich jarenlang de rand van zijn
pet had bevonden. „D'r waren enkel
maar een paar verbindingen doorge
knipt en
„Goed zo, de rest geloof ik wel. Je
komt als geroepen, Zandstra, want we
moeten onmiddellijk weg. Vooruit, he
ren, met spoed. Misschien kunnen we
binnen de eerste uren nog goed maken,
wat we vanavond vergeten hebben."
Ik rende de kamer al uit en de brede,
met een dikke ,loper bedekte trap af
naar de kapstok in de vestibule. Toen
de béide .anderen zich door het portier
naar binnen werkten, zat ik al achter
bet stuur, terwijl de zware, solide acht-
cylinder gezellig bromde onder mijn
voeten. Mijn door wanhoop verslapte
zenuwen en spieren leefden ineens weer
op. Blijkbaar was er een kans, lag er
een wereld van lichtende mogelijkheden
in het telefoongesprek van zo even.
Dr. de Jong nam naast mij plaats en
keek mij van terzijde op eigenaardige
wijze aan.
„Naar Utrecht, over Leiden. Geen ma
ximum-snelheidsbordjes, daar kunnen
wij ons niet mee bezig houden."
Hij was nog niet half uitgesproken, of
de koppeling onder mijn voeten sloot
met een ruk, de motor brulde als een
woedende stier en wij schoten vooruit,
's Nachts om twaalf uur is het verkeer
in de Haagse buitenwijken niet zo bij
zonder druk en wie iets riskeren durft
en over goede vierwielremmen beschikt,
kan er een stevig gangetje inzetten.
Sommige, niet al te scherpe hoeken
met een vaart van over de zestig, met
merkwaardige oplettendheid voor der
gelijke kleinigheden als een kilometer
teller stelde ik dat meermalen vast.
Eenmaal op de vlakke brede Benoor-
denhoutseweg scheen zestig kilometer
iets belachelijks. De achtcylinders brom
den een vrolijk antwoord op mijn diep
ingedrukt gaspedaal; de ontstekings-
regelaar sprak ook een woordje mee en
de teller kroop over de honderd en
bleef over de honderd, maar er waren
ook ogenblikken van honderdveertig.
De enorme koplampen en de schijnwer
per links van mijn zitplaats tekenden
een breed en helder lichtvlak meer dan
honderd meter voor mij uit. Ik zag of
hoorde niets meer dan de weg voor mij
en het zuigen van de schitterende mo
tor onder mijn voeten. En in mijn her
sens woelde al maar het beeld van mijn
vrouw.
Meer gas. Wij vlogen door smalle
hobbelige dorpsstraatjes met bordjes er
voor: „Maximumsnelheid 10 k.m." Fel
blonken die rode hinderpalen van de
automobilist in het sterke licht der lan
taarns. Ik moest er om lachen. Meer
gas. Wij gingen over de weg tussen Lei
den en Utrecht. "In dergelijke omstan
digheden beschikt de mens zo volledig
over al zijn zintuigen, zenuwen en spie
ren, dat hij dingen doen kan, die, in koel
daglicht bezien, absurd lijken.
Vlak voor de eerste huizen van de
stad Utrecht zag ik reeds in de verte
een rode lantaarn, die heftig jjeen en
weer werd geslingerd en een ogenblik
later verlichtte de schijnwerper een
groep mannen in uniform, benevens een
tweetal dwars over de weg geplaatste
auto's. Ik stopte nog geen meter voor
die barricade. Iemand in civiel boog
zich door het portier.
„B 72?" informeerde hij. „O, ik zie het
ai. Goede avond, heren. Mijn naam is
Van den Bergh, inspecteur bij de
Utrechtse recherche."
„Jawel, inspecteur, wtf hebben wel
eens meer samengewerkt, nietwaar?
Hoe staat het ermee?"
„Eigenlijk moet ik meneer hier (dat
was tegen mij) arresteren wegens onge
veer twee dozijn maximum-snelheids-
overtredingen. De telefoon heeft niet
stil gestaan het laatste uur. Maar wat
de zaken betreft: onze post hield pre
cies een uur geleden een grote limou
sine aan: nummer H 92956, een nummer
dat niet eens bestaat. De wagen ant
woordde op onze stopseinen met een
extra dosis gas en rende eenvoudig
door alles heen. Een van onze mannen
ging er met zijn zware Henderson ach
teraan en vijf minuten geleden bericht
te hij mij telefonisch, dat de wagen alle
moeite gedaan had om hem van zich af
te schudden, zelfs een hinderlaag voor
hem gelegd had, die hij gelukkig bij
tijds ontdekte, en dat ze nu langs aller
lei rare omwegen in de buurt van Hil
versum waren gekomen, bij een afgele
gen boerderij. Dichtbij is een andere
boerderij, waar hij wonder boven won
der een telefoon aantrof, omdat de ei
genaar wethouder van de gemeente is.
Onze man denkt, dat de inzittenden van
die wagen wel zullen menen hem kwijt
te zijn geraakt, want ze blijven rustig
in die andere boerderij. We zijn er bin
nen het kwartier."
Onder het spreken had de handige
politieman zijn plaats achter het stuur
ingenomen en waren we al een heel
eind verder op streek. Hoop en ver
trouwen op succes groeiden meer en
meer in mij. Ik onderzocht zorgyuldig
de kamer en de zekering van mijn
wapen en schoof het in de binnenzak
van mijn gummijas. De beide wagens
met Utrechtse agenten achter ons be
merkte ik niet eens; ik had dit zaakje
met genoegen in mijn eentje opgeknapt
vingerwijzing hiervoor.
Een verdere en vooral een meer prin
cipiële differentiatie in vaste commis
sies zou nu juist deze controlerende
taak der kamer vergemakkelijken. Zij
zouden behalve het voorbereiden van
de behandeling van wetsontwerpen
de kamer kunnen adviseren omtrent de
algemene maatregelen van bestuur, die
de regering binnen het raam der alge
mene wetgeving voornemens is uit te
vaardigen, en voorts contact kunnen heb
ben met de ministers omtrent de uitvoe
ring van de maatregelen en, mochten
zij menen, dat de regering daarbij af
wijkt van de wettelijke richtlijnen, de
Kamer daarvan in kennis kunnen stel
len, die dan wanneer zij de inzichten
der commissie deelt de regering reken
schap kan vragen.
Naar de mening van de drie genoemde
kamerleden dient het onderzoek in de
afdelingen te worden vervangen door
het commissoriale onderzoek, tenzij de
Kamer anders besluit.
De mogelijkheid van bijzondere com
missies zouden de kamerleden willen
zien behouden.
Ook de afzonderlijke regeling der
commissie voor Buitenlandse Zaken, der
commissie voor Indonesische Zaken en
van die voor de rijksuitgaven, dient te
worden behouden.
Het gevolg van dit vervolledigde
systeem van vaste commissies mag
niet zijn, dat er schaduw-ministeries
worden gevormd, die de regeertaak
zouden overnemen. Veeleer moet de
gedachte deze zijn, dat, wanneer fei-
.telijk een deel der wetgevende func
tie naar regeringszijde is verlegd,
de kamer, door de controle over dat
deel der regeringstaak effectiever
te maken, in de moderne verhou
dingen op doelmatige wijze haar
eigen functie uitoefent, zonder dat er
gevaar voor verbreking van het par
lementaire stelsel ontstaat.
De commissies zullen onderzoek moe
ten doen en de minister c.q. de staats
secretaris moeten kunnen horen, in be
sloten vergadering; doch de motiverin
gen der meningen zouden in haar ver
slag aan de Kamer openbaar kunnen
worden gemaakt. Overwogen kan wor
den, in dat verslag van de anonimiteit
afstand te doen. Wellicht zal dit er toe
kunnen medewerken een herhaling in
het openbaar, van wat in de commissie
is betoogd, te voorkomen.
Wanneer de Kamer dit wenst, zou nog
verder gegaan kunnen worden. Het ge
regelde contact met de minister of
staatssecretaris zou kunnen leiden tot
het afschaffen van Voorlopige Versla
gen en afzonderlijke Memories van Ant
woord (ook voor de begrotingsonder-
werpen). Na publicatie van het wetsont
werp kan binnen redelijke termijn,
zo dat de publieke opinie zich heeft
kunnen uiten overleg (eventueel her
haald overleg) met de minister plaats
vinden en een mondelinge discussie
tussen de commissieleden. Een en ander
kan dan- direct gevolgd worden door een
eindverslag, dat tevens Voorlopig Ver
slag en Memorie van Antwoord is.