mil m ft #11 ÜfJ 1 j||J Commissie zal vraagstuk Nieuw-Guinea bestuderen „IK KOM TERUG" STOPZETTING DER MARSHALL-HULP AAN ENGELAND? Amsterdam is de trek naar Bakkum begonnen VOORSTEL TOT WIJZIGING WERKWIJZE VAN DE TWEEDE KAMER Einde van verdeling van Ierland verlangd Handel Nederland-België f WEK DE GAL IN UW LEVER OP Waar blijft de olieman? Amerikaanse Huis van Afgevaardigden neemt een voorlopig besluit D.U.W. BETAALT VIJFTIG MILLIOEN PER JAAR AAN LONEN HULDEBLIJK VOOR MGR. GIOBBE RIJKSMIDDELEN IN FEBRUARI mm m fwmmêm De zeilmaker uit Voler\dam in actie Besprekingen over lening van 300 millioen in vergevorderd stadium Taak van mr. Cals by O., K. en W. Om controlerende taak te vergemakkelijken DONDERDAG 30 MAART 1950 PAGINA 3 Reactie in Ierland Belang van het verschaffen van arbeid is niet in cijfers uit te drukken Verdere vrijmaking van goederenverkeer Record Omzetbelasting DORP IN HET BOS WmmméM GOUDEN FEEST ABDIJ VAN ZUNDERT OPTIMISME OVER UNIECONFERENTIE Vooral de „jonge afdelingen" van het departement Nieuwe burgemeester van Den Helder In 'n reuze gezellige buurt „TOORNVLIET" WAS NIET ZEEWAARDIG Kapitein mede schuldig aan ongeval Matthaeus-Passion onder Van Beinum door J. VERMEER (Wordt vervolgd) Gisteren heeft het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden voorlopig met 99 te gen 66 stemmen besloten alle Marshall-hulp aan Engeland stop te zetten, totdat de verdeling van Ierland is geëindigd. Dit is de uitslag van een voorlopige hoof delijke stemming, die later nog door een definitieve stemming moet worden be vestigd. Republikeinen zowel als Democraten beloofden echter na afloop, dat zij vandaag anders zouden stemmen. De democratische afgevaardigde Eugene Cox voorspelde, dat het amendement later zou worden ingetrokken, aldus meldt Reu ter. Cox voegde er echter aan toe, dat het Huis zich door de aanneming van het amendement belachelijk had gemaakt. De democratische afgevaardigde Harold Cooley, voorzitter van de landbouwcommissie van het Huis, zeide: „Dit zal goed nieuws voor Moskou zijn." Het amendement werd ingediend door de democratische afgevaardigde John Fogarthy uit Rhode Island. Toen de uit slag van de stemming bekend werd, stonden de congressleden op en juichten. Verwacht werd, dat tijdens de stem ming over het gehele wetsontwerp het amendement vandaag weer in behande ling zou worden genomen. Mocht het Huis van Afgevaardigden het ook dan weer goedkeuren, dan moet het eerst nog door de Senaat worden goedgekeurd, alvorens het in de wet kan worden op genomen. aldus meldt A.P. Het hoogst onverwachte besluit werd genomen, nadat Fogarthy er bij zijn col lega's op aangedrongen had zich de be langrijke nol te herinneren die Ieren of afstammelingen van het Ierse volk ge speeld hebben in de geboorte en de vor ming van de V. S. Hij wees er op. dat Groot-Brittannië „nog steeds zes provincies in het Noor den van Ierland onder zijn beheer houdt en per jaar ongeveer honderdvijftig mil- lioen dollar uitgeeft om zich in Noord- Ierland te handhaven". Fogarthy kreeg onmiddellijk steun van de democratische afgevaardigde John Rooney, die ver klaarde, dat in de zes Noordelijke pro vincies „een afgrijselijke religieuze dis criminatie werd toegepast". De demo cratische afgevaardigde Harry Daven port verklaarde dat een verenigd Ierland in het Atlantisch Pact een sterk bastion van de democratie zou vormen. Het Amerikaanse Huis van Afgevaar digden had tevoren voorlopig een be drag van een milliard dollar der Marshallgelden gereserveerd voor de aankoop van Amerik. Iandbouw-produc. ten. De democratische afgevaardigde Omar Burleson uit Texas had een amen dement ingediend op het wetsontwerp betreffende de hulpverlening aan het buitenland, dat de E.C.A. verplichten zou, een bedrag van een milliard dollar te besteden aan Amerikaanse land bouwproducten. Het Huis nam dat amen dement met 118 tegen 107 stemmen aan. De stemcijfers zijn voorlopig. De defini tieve cijfers zullen later worden vast gesteld, aldus meldt Reuter. Uit Dublin wordt gemeld, dat, in weer wil van het late uur, waarop men te Du blin kennis kreeg van de proefstemming in het Amerikaanse Huis van Afgevaar digden over het amendement tot stop zetting van de Marshallhulp aan Enge land totdat aan de verdeling van Ierland een einde gemaakt zou zijn, dit bericht in politieke kringen van Ierland grote beroering heeft gewekt. De minister president van Ierland, Costello, verklaar de aan de pers, dat de Amerikaanse stemming grote gevolgen zou kunnen hebben. „Het bewijst, aldus voegde hij er aan toe, dat wij gelijk hadden met de Ierse kwestie op internationaal niveau te doen behandelen." (Van onze Haagse redacteur) Te Den Haag sprak gisteren voor het Contact Centrum de heer E. J. Buiskool, hoofdinspecteur van de Rijksdienst Uit voering Werken over de veelomstreden „D.U.W.". Hij tekende het verschil tus sen de D.U.W. en het vrije bedrijf met de opmerking, dat dit laatste de arbei der ontslaat als het hem niet meer no dig heeft, de D.U.W. echter ontslaat de mensen juist als het vrije bedrijf hen nodig heeft. Het maximumsalaris in de D.U.W. is 120 pet. van de loonbasis; ruim 75 pet. van de te werk gestelden brengt het tot 115 pet. In de kampen, die een totale capaciteit hebben van ruim 5500 mensen en er thans rond 3000 herbergen, wordt voor 3 a 4 ton jaar lijks uitgegeven aan culturele verzor ging. Wat de opkomst bij de D.U.W. betreft, uit de steden blijft rond 50 pet. van de werklozen, die naar de dienst verwe zen zijn, weg; voor het platteland is dit percentage 15. Enige weken geleden werden uit Winschoten 493 arbeiders aangewezen voor de Wadden-eilanden, er kwamen er echter slechts 93. Het jongste cijfer van de feitelijk te werk Op 26 April zal het 25 jaar geleden zijn, dat Z. Exc. mgr. Paolo Giobbe, Nuntius-Internuntius van Z. H. de Paus in Nederland, door Z. H. Paus Pius XI verheven werd tot titulair Aartsbisschop van Ptolemaïs tegelijk met zijn benoe ming tot Nuntius in Colombia. Mgr. Pa olo Giobbe vertegenwoordigt thans vijftien jaar Paus en Vaticaan in ons land, langer dan ooit een zijner voor gangers. Ter gelegenheid van zijn zilveren bis- schopsfeest heeft zich thans een comité gevormd, dat mgr. Giobbe een hulde blijk wil aanbieden als een bewijs van eerbied en vriendschap. Als penning meester fungeert mr. J. H. R. Sassen, Breitnerlaan 7, Den Haag, gironummer 284643. Bijdragen kan men ook storten op diens rekening Nederlandsche Cre- dietbank N.V., Lange Vijverberg 16, Den Haag. In het comité hebben o.a. zitting minister J. R. H. van Schaik, oud-minis ter prof. dr. L. J. M. Beel en oud-minis ter dr. L. N. Deckers. Te 's-Gravenhage hebben in het ka der van een verdergaande vrijmaking van het handelsverkeer besprekingen plaats gevonden tusaen vertegenwoor digers van de Nederlandse, Belgische en Luxemburgse regering. Hierbij zijn o.m.- zekere moeilijkheden besproken, welke van Nederlandse zijde bij de export naar België voor bepaalde agrarische producten worden ondervonden, in ver band met de invoering van een „Taxe de Licence" in België o.m. op kaas. Deze „Taxe de Licence" is inmiddels tijdelijk opgeschort, terwijl Dinsdag be sprekingen zijn begonnen tussen de be voegde instanties, teneinde tot een meer duurzame oplossing van het probleem te komen. Verwacht mag worden, dat binnenkort een dergelijke oplossing zal worden gevonden. Tevens is besproken de verdere uit breiding welke van Nederlandse zijde aan de vrije invoer van bepaalde tex tielproducten alsmede van enkele an dere producten uit de Belgisch-Luxem burgse economische unie waren te ge ven. Op grond daarvan zullen met in gang van 1 April o.mv voor weefsels en garens van hennep, vlas en jute, als mede voor tricotages en confectie van dames- en herenkleding, tapijten, huis houdelijk en tafellinnen, hoeden en pet ten, alle op de gebruikelijke wijze bij de rijksbureaux aangevraagde vergun ningen kunnen worden afgegeven. Tenslotte is overeengekomen, dat met Ingang van 1 April eveneens de invoer van autobanden en papieren spinhuizen zal worden vrijgegeven ten opzichte van de Belgisch-Luxemburgse economische gestelden is ruim 28.000. Van de onge veer 100.000 werklozen bjijken er 40.000 niet voor de D.U.W. geschikt te zijn en misschien zijn deze mensen voor geen enkel vak geschikt. 70 pet. van de ge schikte en beschikbare arbeiders vinden een plaats bij deze Rijksdienst. Men on derscheidt cultuurtechnische en civiel technische werken. Wat de laatstge noemde betreft, kan gezegd worden, dat de arbeid evengoed met machines als met de hand zou kunnen geschieden. Berekent men daarbij, dat de D.U.W. voor ongeveer 50. millioen gulden per jaar verloont en dat deze som zeker wel uitkomt boven het bedrag dat voor steunverlening aan de betrokkenen zou moeten worden uitgetrokken, dan rijst de vraag of het verantwoord is de be staande opzet te handhaven. De recht vaardiging ligt, aldus spreker, in het niet in cijfers uit te drukken belang van het verschaffen van arbeid, die op zichzelf genomen niet zonder zin is, aan werklozen. De regering heeft dan ook het plan om in geval van grotere werk loosheid bij de bevordering van open bare werken de handenarbeid te be nutten. Het ministerie van Financiën geeft bij de stand der rijksmiddelen over Fe bruari 1950 de volgende toelichting: Het totale bedrag der voor de kohier- belastingen opgelegde aanslagen inclu sief opcenten en vermenigvuldigings factor voor de gemeentefondsbelastin gen, beliep in Februari f 235.6 millioen, waarmede het hoge totaal van Januari j.l. (187 millioen) nog aanzienlijk werd overtroffen. Deze versnelling van de aanslagregeling is voor een belangrijk deel het gevolg van de omstandigheid, dat het opleggen van voorlopige aan slagen 1949 voor de inkomsten-, de ver mogens- en de ondernemingsbelasting thans goede voortgang maakt. Het boekingstijdvak 1949/'50 voor de ondernemingsbelasting is per ultimo Februari on f 161,6 millioen gekomen, doordat de in de afgelopen maand op gelegde aanslagen üncl. vermenigvul digingsfactor) een recordhoogte bereik ten van f 46,0 millioen. In Februari werd f 126 millioen voldaan Doordat voor de gezamen lijke kohierbelastingen f 235,6 mil lioen werd opgelegd, steeg het nog in te vorderen bedrasr met bijna f 110 millioen tot f 1162,6 millioen. De niet-kohierbelastingen leverden in de maand Februari f 267,6 millioen op. Dit betekent, dat de recordopbrengst van de maand Januari (267,7 mill.) in de afgelopen maand practisch is ge ëvenaard. In belangrijke mate droeg hiertoe de opvallend hoge opbrengst van de om zetbelasting bij (f 96,2 millioen), in Ja nuari f 86 millioen. De Zoon van deYjomtim 41. Machteloos kijkt de jongen naar de zwarte gestalte van de magiërdie hij vreest, en wiens blikken koud op hem neerblikken. Een glimlach spe.elt om de dunne lippen. „Welnu, Erwin? Hebt gij er bezwaar tegen om mij te vergezellen naar mijn grotten?" mompelt hij met lichte spot. Zacht grijpt Winonah de arm van het kind en duwt het terzijde, terwijl ze vlak voor Lauri komt staan. Niemand zal ooit weten wat er op dat ogenblik in haar omgagj. Maar haar stem is vast en zonder de minste trilling wanneer ze zegt. „Acht ge dit de juiste plaats om deze dingen te bespreken? Het slaapvertrek van een kind! Ga heen, Laurien wacht mij in mijn kamer. Voor het ogenblik heb ik u niets meer te zeggen!" Haar optreden heeft de vreemde zekerheid van iedere moeder, die voor het heil van haar kind vecht. Even aarzelt Lauri. Maar onder haar vaste blik buigt hij het hoofd en wendt zich af. ,J5oals ge wiltvrouwe Winonah!" De jonge vrouw wacht tot de deur achter hem is dichtgevallen. Haar ranke gestalte schijnt een ogenblik te huiveren onder het gevoel van onuitsprekelijk verdriet, dat zich van haar meester maakt. Te goed weet zij dat er tegen Lauri's verlangen geen verzet mogelijk is. Maar het kind mag niets merken. Laat hij in ieder géval vannacht nog rustig slapen, denkt ze, zich met bijna bovenmenselijke moeite beheersend. „MoederErwin's stem trilt. „Moet ik moet ik met heni mee „Kleed je uit, mijn jongen en ga slapen!" zegt Winonah zacht. Ze helpt hem zich van zijn bovenkleding te ontdoen, terwijl ze met een paar grapjes en een verhaal zijn gedachten op andere dingen tracht te brengen. Maar de angstige frons boven Erwin's ogen verdwijnt niet en het is duidelijk, dat hij er niet met zijn volle aandacYit bij is. Wanneer zij hem in bed heeft gestopt en naar de deur gaat weet ze dat hij net zo bevreesd is als zijzelf. „Moeder..." Hij is weer uit zijn bed gesprongen en staat nu in het midden van de kamer. Zijn grote ogen staren haar vragend aan. „Moederzijt gij bang?" „Toe alles komt in orde Ga maar slapen, Erwin," zegt Winonah. Ze trekt 'het gordijn, dat de deur afsluithaastig toe en loopt door, bang dat hij de tranen zal opmerken, die plotseling haar ogen vochtig maken. Erwin staart een ogenblik in gedachten naar de deur. Veel van wat er gebeurd is kan hij niet begrijpen, maar eén ding staat voor hem vast: Oom Lauri wil hem meenemen. „En ik ga toch niet met hem mee!" mompelt de jongen koppig. „Ik wil niet. Veel liever wil ik dan naar die grote blonde man, die in de tuin mijn boog maakte..." Na even te hebben nagedacht, begint hij jachtig zich aan te kleden, zo nu en dan schichtig naar de deur turend, als is hij bevreesd, dat er iemand binnen zal kómen. En luidop denkend, herhaalt hij: „De grote blonde man. Waar zou hij zijn. In de tuin misschien? Of anders daarbuiten. Maar hij moet vast wel te vinden zijn. Alles beter dan meegaan met oom Lauri N, •v /n ko J. n Mei komen m'n kleinkinderen," zegt meneer Da Wolff, „en ze zijn wel kom." Te Amsterdam, Kleine Kattenburgerstraat 35 A, staat achter de naam de Wolff „in manufacturen", filialen in de Spaarndammerstraat. In Bakkum heeft hij eenvoudig nummer 301, cle manufacturen blijven in de hoofdstad. Meneer De Wolff bouwt z'n villa op het provinciale kampeerterrein en hij is een van de 774, die zo gelukkig waren een plaats 'aangewezen te krijgen voor zijn kampeerhuis. Tweehonderd vijftig gegadigden moesten worden afgewezen. Het terrein van ruim 40 H.A. was volgeboekt. Volgeboekt, terwijl de jongen uit Castricum nog maar amper het eerste kievitsei gevonden heeft en het groen van de berk teer is als een sprookje. De Amsterdammers, negentig procent van de kampeerders, zijn de trek naar Bak kum begonnen, 215 originele tenten staan al opgericht. Het leven ontwaakt in het bos bij de duinen en hamerslagen gaan de rhyth- mische klop van de specht vooraf. De sperwer is onrustig verder gevlucht, maar de wulp duikt dol boven het groenende struweel: het dorp in het bos brengt zon en vertier. Meneer de Wolff, in manufacturen, bouwt zijn villa in het bos, want „in Met komen z'n kleinkinderen hier logeren De paters Trappisten van Zundert gaan 24 Mei het gouden bestaansfeest van hun abdij vieren en tevens het vijftigjarig kioosterfeest van hun abt, Dom Alph. van Kalken. Bij die gele genheid zal het- nieuwe orgel, bekostigd uit een fonds, dat bij het veertigjarig priesterfeest van vader abt in 1947 ge sticht werd, worden ingespeeld. Er zal geen gedenkboek verschijnen, maar wel zal aan de genodigden een boekje worden overhandigd, waarin de auteur Godfried Bomans een en ander over het Trappistenleven vertelt. Het A.N.P. meldt uit Djakarta, dat de optimistische geluiden ten aanzien van de gang van zaken op de Unie-conferen tie aanhouden. jbe commissie voor N.- Guinea is gereed met het eerste en be langrijkste deel harer werkzaamheden. Overeengekomen werd, dat een commis sie van zea personen zal worden ge vormd, die drie maanden de tijd krijgt het vraagstuk-N.-Guinea te bestuderen. Daarna zal zij hij de beide regeringen een rapport indienen. De regeringen krijgen tot September gelegenheid dit rapport te bestuderen, waarna ofwel wederom een algemene Unie-conferentie ofwel een speciale conferentie voor N.- Guinea bijeenkomt. Het tweede deel van de taak van deze commissie is het rege len van practische vraagstukken betref fende de Indonesische ambtenaren, die nit N.-Guinca vertrokken zijn. De militaire commissie is reeds gereed met haar werk inzake de militaire mis sie. Deze zal worden gekozen uit per sonen van leger en vloot, die thans nog in Indonesië vertoeven. De regering der V.S.I. heeft voorts in formeel minister Lieftinck benaderd over een Nederlandse lening. De besprekin gen hierover zijn in vergevorderd sta dium. Naar het A.N.P. meent te weten, is het de bedoeling, dat een lening van 300 millioen gulden verstrekt wordt, waarvan 200 millioen voor „general pur poses" en 100 millioen gedeeltelijk voor de betaling van pensioenen en gedeelte lijk voor het leveren van producten. De Indonesische regering blijft, naar ver nomen wordt, weigeren de tin-overeen komst te aanvaarden. (Zoals bekend, heeft de Nederlandse regering zich in een briefwisseling tij dens de R.T.C. bereid verklaard, afstand te doen van de tussen de rechtspersoon Staat der Nederlanden en de rechtsper soon Indonesië gesloten tinovereenkomst (tin pledge). Zij stelde zich daarbij o.m voor. dat na de souvereiniteitsoverdracht een regeling zou worden getroffen, wel ke Nederland vrijwaart voor risico's van door Nederland ten behoeve van schul den van Indonesië gegeven garanties en voorts, dat het overleg omtrent deze re geling zo spoedig mogelijk na de souve reiniteitsoverdracht in Unieverband zou plaatsvinden. De Indonesische delegaties verklaarden zich daarmede accoord. De „tin pledge" is een overeenkomst, die destijds vóór de souvereiniteitsover dracht is gesloten tusen ons land en het toenmalige Indonesië, waarbij de op brengst van de verkoop in Nederland van het Indonesische tin werd aangewe zen als onderpand voor de betaling van aflossing en rente van leningen. Het gaat hierbij om leningen die Nederland aan Indonesië heeft verstrekt en om leningen van het buitenland aan Indonesië, waar voor ons land garant is.) De kwestie van de Nederlandse amb tenaren is vandaag besproken. De afge lopen dagen heeft de Nederlandse dele gatie uitvoerig vertegenwoordigers van de Nederlandse ambtenaren, in dienst bij de V.S.I., gehoord. De culturele pro blemen zijn slechts zeer algemeen be sproken, aangezien met de bijzonder heden der vraagstukken gewacht wordt tot de komst van minister Rutten in de volgende maand naar Indonesië. Zater dagmiddag zal, naar verwacht wordt, de slotvergadering van de conferentie wor den gehouden, waarna dë ministers Van Maarseveen en Lieftinck Zondag naar Nederland reizen terwijl de ministers Goetzen en Van den Brink nog enkele dagen blijven en waarschijnlijk enige ondernemingen in Oost-Ja va zullen be. zoeken. Nu de staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. J. Cals, zijn werkzaamheden heeft aangevangen, heeft de minister van O., K. en W. de vaste commisie voor het onderwijs uit de Tweede Kamer omtrent zijn taak inge licht. Naar het A.N.P. verneemt, komt deze taak hierop neer: de staatssecretaris zal geleidelijk enkele taken van de mi nister overnemen en wel in het bijzonder die, welke ressorteren onder de jonge afdelingen van zijn ministerie. Hiertoe behoren allereerst de bureaux van de afdeling vorming buiten schoolverband (volksopvoeding, lectuurvoorziening, vrije tijdbesteding, vrije jeugdvorming, massajeugd, sociale jeugdzorg, jeugd bescherming, lichamelijke opvoeding en sport), vervolgens de afdeling pers en het bureau radio. Bij K. B. is aan de heer G. Ritmees ter op zijn verzoek met ingang van 16 April 1950 eervol ontslag verleend als .burgemeester van Den Helder met dank betuiging voor de goede diensten als zodanig bewezen. Met ingang van 16 April is benoemd tot burgemeester van Den Heidér mr. G. D. Rehorst, met toe kenning van gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester van Texel. Advertentie S salt 'b morgens „kiplekker" ■It bed springen. Elke dag moet uw lever een Kter gal ta mw ingewanden doen stromen, anders ver teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S LEVERPIL— LETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuur lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht middel, onovertroffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletjea. ,,'t Is voor m'n kleinkinderen,zegt meneer De Wolff. Hij geeft zijn instruc ties aan de zeilmakers uit Volendam en nodigt ons binnen. „Eigenlijk moest je komen, wanneer we hier wonen," is zijn verontschuldiging voor de nog kale vloeren, „Wat zeg je van de huiskamer?" Een gróte ruime kamer met een werke lijke erker, een serre van glas in lood, een keuken, slaapgelegenheden voor 8 personen. „Voor 't geld wat 't je nu kost. bouwde je vroeger een heel land huis," vertrouwt hij ons toe, maar het blijkt in de manufacturen nog niet zo slecht te zijn: aan de overkant van de straatweg, er lopen fraaie wegen door het kampeerterrein staat z'n luxe slee, en we glimlachen om z'n confiden tie. „Denk nu niet," verklaart hoofd kampwacht Jacobs ons, „dat alleen dè mensen met geld komen. In doorsnee kampeert hier de werkende stand." Die kampwacht woont in een ideaal landhuisje aan de rand van het kamp. Eigenlijk is hij jubilaris, want hij doet zijn werk in Bakkum vijfentwintig jaar, en met plezier. Hij nam het over van zijn vader. „Toen stonden er zeventig tot tachtig gewone tenten," vertelt hij om aan te tonen hoe dit vacantig-cen- trum gegroeid is. „Waar blijft de olieman," begroet ons de dochter van M. Meerens, volbloed Amsterdammei'. Trots toont de oude heer hoe je 'n kampeerhuis als een blokken doos in elkaar zet Wanneer alles gereed is, komt moeder en de jongelui trekken om beurten tijdens het weekend bij de oudjes in. „M'n kinderen hebben asthma," vertelt, de dochter. „De lucht doet ze zo gced. Ze komen ponden aan; want we trekken al jaren naar Bakkum," verdui delijkt ze. „We zijn begonnen met 'n gewone trekkerstent en nu hebben we een heel huis," glundert de vriendelijke oude baas, en hij hamert er lustig op los met z'n zoon. „En als moeder 't nu koud krijgt, want het is nog vroeg in 't jaar," vragen we „komt er een kachel bij?" „Nee," lacht de dochter, „daarom vroeg ik al naar de olieman. We hebben olie stellen." Tussen de Amsterdammers, die her ademen nu ze de stadsmuren voor kort kunnen ontvluchten, zou men in de ver leiding komen, hardop dat refreintje te zingen van het huis met 'n tuintje in een reuze gezellige buurt Gezellige mensen zijn 't, die Mokummers, gezellig ook is de buurt. Ga maar eens in de Kalverstraat van dit kamp kijken. Daar hangt de kap per zijn tarieven uit en de kruidenier heeft z'n winkel ingericht. De slager huist in een ideale bunker, als een koel kast zo fris, en de bakker is er, de groentenman, ook de oliebaas voor juf frouw Meerens. In het seizoen houdt zelfs een dokter zitting. „Wie doet je wat," zegt pa Meerens,,,'t kan regenen en sneeuwen, April kan doen wat-ie wil, we slaan ons zomer- kwartier op en we genieten, vlak bij zee. Een lichte mist hangt tussen de den nen, schuchter speelt de zon op de kou de grond. De klop van de hamers weer klinkt. Het dorp in het bos is ontwaakt. De Raad voor de Scheepvaart heeft vandaag zijn oordeel gegeven over de oorzaak van het zinken van het motor schip „Toornvliet" in de nacht van 10 op 11 December 1949. Bij dit ongeluk zijn zes van de negen opvarenden ver dronken. De Raad meent dat de oorzaak ligt in het feit, dat de „Toornvliet" onzeewaar dig, ten gevolge van onjuiste belading, naar zee is vertrokken. Met de gevaren voor verschuiving van de lading is niet voldoende rekening gehouden. De kapi tein, die hiervoor verantwoordelijk was hij is bij de ramp omgekomen acht de Raad daarom mede schuldig. Maar ook de reder heeft zich die gevaren niet gerealiseerd en de voorschriften niet in acht genomen. De Raad acht het een leemte in de wet, dat voor schepen, die in Nederland gestort graan of lijnzaad laden, niet de verplichting bestaat, dat deskundigen vóór het begin van het la den het schip inspecteren om na te gaan of het geschikt is voor dit soort lading. Op Palmzondag 2 April vindt de jaar lijkse uitvoering van de Matthaeus Passion plaats onder leiding van Eduard van Beinum. Hieraan werken mede: Jo Vincent, Annie Woud, Peter Pears, Ernst Haefliger, Laurens Bogtman, Wil lem Ravelli. Leo Rommerts, het Toon kunstkoor afd. Amsterdam en het Con certgebouworkest. Aanvang 12 uur. De vooruitvoering op Zaterdag 1 April begint 6.15 uur. De Tweede-Kamerleden Van der Goes Van Naters, Burger en Donker willen de werkwijze van de Tweede Kamer in overeenstemming brengen met de taak van deze kamer zoals zij in het tweede kwart van deze eeuw geworden is. Zij hebben daartoe een voorstel ingediend. In de instelling en organisatie der onderscheidende commissies is, aldus wordt opgemerkt, een duidelijke ont wikkeling merkbaar van het toevallige naar het geordende en gespecialiseerde. Enkele commissies overschrijden het ter rein der wetgeving en houden zich be zig met de controle op de uitvoering. In de vaste commissies is ook gedachten- wisseling omtrent nog te nemen maat regelen mogelijk. Deze van 1815 gevolgde lijn moet, naar de mening van de drie Kamerle den, thans worden doorgetrokken. Een herziening gelijk wordt voorgesteld, is nu urgent, omdat steeds meer de contro lerende taak der Kamer op de voor grond is komen te staan. Immers, de ontwikkeling is zo geweest, dat feitelijk de wetgeving in belangrijke mate re- geringstaak is geworden, en te voorzien is, dat deze ontwikkeling niet zal wor den gestuit. De wet op de PBO is een Ik hoorde hem nauwelijks. Wanhoop, doffe, neerdrukkende wanhoop drukte loodzwaar op mij. Alleen de gedachte machteloos te zijn en niets te kunnen uitrichten, kalm in de stoel te moeten afwachten, wat onze vijand zou doen, en zelfs nog heel blij te mogen zyn ter nauwernood aan de dood te zijn ont snapt, bezorgde mij een hoofdpijn, dat ik het niet langer uithield. Op hetzelfde ogenblik, dat deze ge dachten door mijn hoofd gingen, klonk een luide tik op de kamerdeur. Een rechercheur in uniform trad binnen. Voor hij nog iets zeggen kon, raasde de telefoonschel op de schrijftafel. Dr. de. Jong greep de microfoon met de gre tigheid, waarmee de wolf zich op een vette, prooi zou storten. „Hallo, B 72", annonceerde hij. „Ja wel de hoofdinspecteur is hier nog.... Wat zegt u....? Schitterend, wij komen zo spoedig mogelijk. Ja, natuurlijk, het kan een vergissing zijn, maar een kans is het in elk geval. Jawel, dank u." Hij legde de hoorn op de. haak en keerde zich om naar de geduldig wach tende rechercheur. „Wel, Zandstra?" „De wagen is in orde, meneer," ant woordde de man onwillekeurig even met zijn vinger tikkend tegen de plaats waar zich jarenlang de rand van zijn pet had bevonden. „D'r waren enkel maar een paar verbindingen doorge knipt en „Goed zo, de rest geloof ik wel. Je komt als geroepen, Zandstra, want we moeten onmiddellijk weg. Vooruit, he ren, met spoed. Misschien kunnen we binnen de eerste uren nog goed maken, wat we vanavond vergeten hebben." Ik rende de kamer al uit en de brede, met een dikke ,loper bedekte trap af naar de kapstok in de vestibule. Toen de béide .anderen zich door het portier naar binnen werkten, zat ik al achter bet stuur, terwijl de zware, solide acht- cylinder gezellig bromde onder mijn voeten. Mijn door wanhoop verslapte zenuwen en spieren leefden ineens weer op. Blijkbaar was er een kans, lag er een wereld van lichtende mogelijkheden in het telefoongesprek van zo even. Dr. de Jong nam naast mij plaats en keek mij van terzijde op eigenaardige wijze aan. „Naar Utrecht, over Leiden. Geen ma ximum-snelheidsbordjes, daar kunnen wij ons niet mee bezig houden." Hij was nog niet half uitgesproken, of de koppeling onder mijn voeten sloot met een ruk, de motor brulde als een woedende stier en wij schoten vooruit, 's Nachts om twaalf uur is het verkeer in de Haagse buitenwijken niet zo bij zonder druk en wie iets riskeren durft en over goede vierwielremmen beschikt, kan er een stevig gangetje inzetten. Sommige, niet al te scherpe hoeken met een vaart van over de zestig, met merkwaardige oplettendheid voor der gelijke kleinigheden als een kilometer teller stelde ik dat meermalen vast. Eenmaal op de vlakke brede Benoor- denhoutseweg scheen zestig kilometer iets belachelijks. De achtcylinders brom den een vrolijk antwoord op mijn diep ingedrukt gaspedaal; de ontstekings- regelaar sprak ook een woordje mee en de teller kroop over de honderd en bleef over de honderd, maar er waren ook ogenblikken van honderdveertig. De enorme koplampen en de schijnwer per links van mijn zitplaats tekenden een breed en helder lichtvlak meer dan honderd meter voor mij uit. Ik zag of hoorde niets meer dan de weg voor mij en het zuigen van de schitterende mo tor onder mijn voeten. En in mijn her sens woelde al maar het beeld van mijn vrouw. Meer gas. Wij vlogen door smalle hobbelige dorpsstraatjes met bordjes er voor: „Maximumsnelheid 10 k.m." Fel blonken die rode hinderpalen van de automobilist in het sterke licht der lan taarns. Ik moest er om lachen. Meer gas. Wij gingen over de weg tussen Lei den en Utrecht. "In dergelijke omstan digheden beschikt de mens zo volledig over al zijn zintuigen, zenuwen en spie ren, dat hij dingen doen kan, die, in koel daglicht bezien, absurd lijken. Vlak voor de eerste huizen van de stad Utrecht zag ik reeds in de verte een rode lantaarn, die heftig jjeen en weer werd geslingerd en een ogenblik later verlichtte de schijnwerper een groep mannen in uniform, benevens een tweetal dwars over de weg geplaatste auto's. Ik stopte nog geen meter voor die barricade. Iemand in civiel boog zich door het portier. „B 72?" informeerde hij. „O, ik zie het ai. Goede avond, heren. Mijn naam is Van den Bergh, inspecteur bij de Utrechtse recherche." „Jawel, inspecteur, wtf hebben wel eens meer samengewerkt, nietwaar? Hoe staat het ermee?" „Eigenlijk moet ik meneer hier (dat was tegen mij) arresteren wegens onge veer twee dozijn maximum-snelheids- overtredingen. De telefoon heeft niet stil gestaan het laatste uur. Maar wat de zaken betreft: onze post hield pre cies een uur geleden een grote limou sine aan: nummer H 92956, een nummer dat niet eens bestaat. De wagen ant woordde op onze stopseinen met een extra dosis gas en rende eenvoudig door alles heen. Een van onze mannen ging er met zijn zware Henderson ach teraan en vijf minuten geleden bericht te hij mij telefonisch, dat de wagen alle moeite gedaan had om hem van zich af te schudden, zelfs een hinderlaag voor hem gelegd had, die hij gelukkig bij tijds ontdekte, en dat ze nu langs aller lei rare omwegen in de buurt van Hil versum waren gekomen, bij een afgele gen boerderij. Dichtbij is een andere boerderij, waar hij wonder boven won der een telefoon aantrof, omdat de ei genaar wethouder van de gemeente is. Onze man denkt, dat de inzittenden van die wagen wel zullen menen hem kwijt te zijn geraakt, want ze blijven rustig in die andere boerderij. We zijn er bin nen het kwartier." Onder het spreken had de handige politieman zijn plaats achter het stuur ingenomen en waren we al een heel eind verder op streek. Hoop en ver trouwen op succes groeiden meer en meer in mij. Ik onderzocht zorgyuldig de kamer en de zekering van mijn wapen en schoof het in de binnenzak van mijn gummijas. De beide wagens met Utrechtse agenten achter ons be merkte ik niet eens; ik had dit zaakje met genoegen in mijn eentje opgeknapt vingerwijzing hiervoor. Een verdere en vooral een meer prin cipiële differentiatie in vaste commis sies zou nu juist deze controlerende taak der kamer vergemakkelijken. Zij zouden behalve het voorbereiden van de behandeling van wetsontwerpen de kamer kunnen adviseren omtrent de algemene maatregelen van bestuur, die de regering binnen het raam der alge mene wetgeving voornemens is uit te vaardigen, en voorts contact kunnen heb ben met de ministers omtrent de uitvoe ring van de maatregelen en, mochten zij menen, dat de regering daarbij af wijkt van de wettelijke richtlijnen, de Kamer daarvan in kennis kunnen stel len, die dan wanneer zij de inzichten der commissie deelt de regering reken schap kan vragen. Naar de mening van de drie genoemde kamerleden dient het onderzoek in de afdelingen te worden vervangen door het commissoriale onderzoek, tenzij de Kamer anders besluit. De mogelijkheid van bijzondere com missies zouden de kamerleden willen zien behouden. Ook de afzonderlijke regeling der commissie voor Buitenlandse Zaken, der commissie voor Indonesische Zaken en van die voor de rijksuitgaven, dient te worden behouden. Het gevolg van dit vervolledigde systeem van vaste commissies mag niet zijn, dat er schaduw-ministeries worden gevormd, die de regeertaak zouden overnemen. Veeleer moet de gedachte deze zijn, dat, wanneer fei- .telijk een deel der wetgevende func tie naar regeringszijde is verlegd, de kamer, door de controle over dat deel der regeringstaak effectiever te maken, in de moderne verhou dingen op doelmatige wijze haar eigen functie uitoefent, zonder dat er gevaar voor verbreking van het par lementaire stelsel ontstaat. De commissies zullen onderzoek moe ten doen en de minister c.q. de staats secretaris moeten kunnen horen, in be sloten vergadering; doch de motiverin gen der meningen zouden in haar ver slag aan de Kamer openbaar kunnen worden gemaakt. Overwogen kan wor den, in dat verslag van de anonimiteit afstand te doen. Wellicht zal dit er toe kunnen medewerken een herhaling in het openbaar, van wat in de commissie is betoogd, te voorkomen. Wanneer de Kamer dit wenst, zou nog verder gegaan kunnen worden. Het ge regelde contact met de minister of staatssecretaris zou kunnen leiden tot het afschaffen van Voorlopige Versla gen en afzonderlijke Memories van Ant woord (ook voor de begrotingsonder- werpen). Na publicatie van het wetsont werp kan binnen redelijke termijn, zo dat de publieke opinie zich heeft kunnen uiten overleg (eventueel her haald overleg) met de minister plaats vinden en een mondelinge discussie tussen de commissieleden. Een en ander kan dan- direct gevolgd worden door een eindverslag, dat tevens Voorlopig Ver slag en Memorie van Antwoord is.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 3