Vrees voor werkloosheid drukt zeer zwaar
op Franse arbeidersklasse
RIJNVAART VOOR EEN ZEER ERNSTIGE CRISIS
Is huisvrouw zijn een beroep?
JAMAICA IS EEN RIJK LAND
Franse Episcopaat neemt het voor
de werknemers op
Armzalige toestand op Nieuw-Guinea
A
doch met meer dan 130.000 werklozen
Beschouwingen over
0., K. en W.
Communistische opzet
gedeeltelijk mislukt
De rum een duivel, die
getemd moet worden
Honderden schepen in Rotterdamse haven doen
dienst als opslagplaats voor graan
Diamanthandelaar tijdens bezetting verraden?
K.L.M. vervoert gratis voedsel door de lacht
Noodkreet
uit Manokwari
Eén jaar voorwaardelijk
voor rechercheur
Besturen van VVV.'s
„OP REIS IN
EIGEN LAND"
DINSDAG 4 APRIL 1950
I..JTNA 5
Werkgevers halstarrig
chicken
kippensoep
Uitspraak Episcopaat
PAASLOTERU
UW LOTKAART VOOR DE NATIONALE
AL INGEZONDEN?
Duitsers willen de beheers-
vloot terug hebben
Vijftien jaar geëist tegen
Joodse Nederlander
Pater S. Bennenbroek
onderscheiden
Mgr. Levebvre in Nederland
Pater Heymeyer S.J. 60 jaar
KING'S
VIRGINIA
En, zo ja, wat zijn de consequenties?
Schuldig aan arrestatie van
Joodse landgenoten
LEVENSLANG GEËIST
Tegen voortvluchtige
ex-burgemeester
Voorlopig verslag van de
Eerste Kamer
Notaris aangehouden
U bereikt
80.000 gezinnen!
Hoe komt het, dat de laatste staking in Frankrijk, die toch de stenn had van
de verschillende vakbonden en die gerechtvaardigd werd door de te lage
lonen, op een mislukking is uitgelopen?
Het was geen gunstig ogenblik zeggen sommigen. Het is waar, dat in sommi
ge gevallen de staking werd uitgeroepen, terwijl onderhandelingen aan de gang
waren. Dat moest op de werkgevers en zelfs op een deel der arbeiders wel een
ongunstige indruk maken. Dit laatste is een verklaring voor het feit, dat er meer
voorstanders waren van de staking (die in die zin hun stem hadden uitgebracht)
dan werkelijke stakers.
Maar het ogenblik was vooral slecht gekozen wegens het gevaar Voor werk
loosheid, dat steeds zwaarder drukt op de arbeidersklasse. Het aantal werklozen
is op het ogenblik nog wel niet groot (52.000 werklozen, die steun genieten,
waarvan 33.000 in het gebied van Parijs), maar dit neemt regelmatig toe. Meer
dan 160.000 aanvragen voor werk waren op 1 Februari 1950 niet voldaan en dit
aantal stijgt voortdurend. Steeds meer arbeiders worden ontslagen en velen vre
zen geen werk meer te zullen vinden. Men moet ook rekening houden met een
zekere stakingsmoeheid. Te veel stakingen zijn uitgebuit voor politieke doelein
den. Te veel stakers zijn sinds enige jaren meegesleurd in een strijd, die niet de
hunne was. Men heeft hun psychologische weerstand verbruikt. En hun mate
riële weerstand is zeer beperkt. Aan een stakende arbeider van de Renault-fa-
brieken vroeg ik: „Wat zul je morgen eten?" „Linzen, net als gisteren", ant
woordde hij. Zij, die het meest reden hebben om te staken, omdat zij de laagste
lonen hebben, zijn ook degenen, die het minst de gelegenheid hebben om het te
doen. Een Franse arbeider heeft gemiddeld minstens een jaar nodig om de ver
liezen en de schulden van een maand staken te boven te komen.
minimum verzekerd worden? Ook in de
kringen der werkgevers zelf, die een
heel dossier hadden samengesteld om
hun houding te rechtvaardigen en dit
aan geestelijke en politieke autoritei
ten hadden gezonden, is hierover enige
deining ontstaan. Verschillende groepen
van werkgevers hebben voorgesteld, dat
een onderneming geen dividend zou uit
keren zolang er in haar bedrijf te lage
lonen werden betaald. Zy waren getrof
fen door de opmerking, die een militant
lid van de christelijke vakbond tegen
een van hen had gemaakt: „Men vraagt
van ons arbeiders, dat wij lid worden
van de christelijke vakverenigingen, op
dat wij ons bij onze eisen niet laten mee
sleuren door een zuiver materialistische
geest, doch men vraagt ditzelfde niet
van de christelijke werkgevers. Zijt gij
beter beschermd? Is er niet veel mate
rialisme in uw tegenwoordige houding?"
De communisten hebben voortdurend
geprobeerd deze staking uit te bui
ten. Hier en daar is hun dit gelukt, maar
over het algemeen is de staking, vooral
in de eerste weken, correct en zonder bij
bedoeling geweest. Zij hadden ze willen
verlengen tot de aankomst van de Ame
rikaanse wapens, die in het kader van
het Atlantisch pact naar Frankrijk ge
zonden worden. Hun doel is op de eerste
plaats ontevredenheid te scheppen en de
economie te ontwrichten.
Men moet rekening houden met nieu
we stakingsonrust, die zonder twijfel
niet meer het essentieel sociale karak
ter zal hebben van de stakingen van
Februari en Maart. Het zou onjuist zyn
zekere sabotageacties te verwarren
met zekere werkstakingen; een cam
pagne vooi de rechtvaardigheid met
een politieke campagne, die een onder
deel vormt van een internationale stra
tegie.
De communisten weteii zeer goed
dat zij op dit ogenblik geen kans heli-
ben om in Frankrijk de macht in han
den te nemen. Zij trachten derhalve de
huidige overheid in discrediet en in
moeilijkheden te brengen.
De betogingen en de vechtpartijen, die
zij hebben uitgelokt in de Nationale Ver
gadering, maken deel uit van hetzelfde
plan als de sabotage-acties en de politie
ke stakingen. Wanneer men een volk
net geloof in zijn democratische instel
lingen heeft doen verliezen, wanneer
men zijn economisch leven, dat bezig
was te herstellen, ontwricht, wanneer
men vals gespeeld heeft in het spel der
sociale betrekkingen, heeft men het rijp
gemaakt, zowel voor fascisme als voor
communisme Demoraliseren, in discre
diet brengen, wanorde scheppen, dat
schijnt op het ogenblik het doel te zijn
van de Franse communistische partij.
Het is duidelijk, dat de kracht, die de
werkgevers getoond hebben bij de sta
kingen waarover ik spreek, een der re
denen is geweest van het bijna geheel on
vervuld blijven van de eisen. In koor
hebben de werkgevers verkondigd, dat
zij niet meer dan 5 pet. loonsverhoging
konden geven zonder dat ook de prijzen
zouden moeten worden verhoogd. In som
mige gevallen was dit wel, in andere min
der waar. Maar, zo antwoordden zij hierop,
als een werkgever in een bepaalde stad
10 pet. loonsverhoging;«ou hebben ge
geven omdat hij het kon," dan zouden alle
andere fabrieken in dezelfde stad het
voorwerp zijn geweest van een actie voor
10 pet. loonsverhoging, terwijl zij die
niet zouden hebben kunnen geven.
Als de limiet voor de salarisverhogin
gen in vrij korte tijd wordt bereikt, zeg
gen zij eveneens niet zonder reden, zal
onze economie in verschillende gevallen
de last ondervinden van een verstoord
evenwicht. Om de lonen te kunnen ver
hogen zou ook de productiviteit verhoogd
moeten worden, d.w.z. zou het werk ra
tioneler moeten worden georganiseerd,
zou aan de qualificatie „geschoold" zin
gegeven moeten worden (vóór de oorlog
verdiende een geschoolde arbeider 53 pet.
meer dan een ongeschoolde, thans slechts
32 pet.), en zou tenslotte het gehele ver
koopapparaat, dat overdreven groot is
moeten worden herzien.
Welke antwoorden konden de vakbon
den geven op deze technische argumen
ten? Zij zouden, zoals dat bij sommige
Amerikaanse vakbonden het geval is,
moeten beschikken over deskundige or
ganisators, die naar die ondernemingen
gezonden zouden kunnen worden, waar
van de leiders voorgeven niet in staat
te zijn de lonen te verhogen. Maar de
Franse vakbonden zijn op dit gebied
slecht bewapend voor de strijd en dit is
een van de fundamentele oorzaken van
hun nederlagen. Bovendien zouden zij
niet hebben kunnen voorbijgaan aan de
eisen van de concurrentie en aan de ge
biedende eisen van de productie.
Maar hier raken wij nu juist aan de
kern van het probleem. Mag de zorg
voor de productie voorrang hebben bo
ven de zorg voor de mens? Moet niet op
de eerste plaats en vóór alles het levens-
Advertentie
LIEBIG
FANTASTISCH
beden
Het is deze zorg voor de mens, die de
houding van de Kerk in dit conflict
heeft bepaald. Ongetwijfeld heeft het
Franse Episcopaat zich nooit zo duide
lijk en zo eensgezind over een dergelijk
onderwerp uitgesproken: „Wij hebben
hier niet te doen met een politieke agi
tatie", schrijft de bisschop van La Ro-
chelle. „De Kerk staat aan de kant van
de arbeiders om een zowel materieel
als geestelijk menswaardiger leven te
vragen", zegt mgr. Lallier, bisschop van
Nancy.
Van zijn kant schrijft Mgr. Ancel,
bisschop van Lyon, in een dagbladarti
kel: „Een economische organisatie, die
niet de mogelijkheid biedt om aan de
arbeider een loon te geven, waarvan hij
inderdaad kan leven, is een slechte or
ganisatie. Men zal zeggen: „Er is geen
mogelijkheid om het anders te doen".
Is dit duidelijk? Dan zal ik op mijn
beurt een vraag stellen: Zijn alle econo
mische plannenmakers en zijn alle
werkgevers er op de eerste plaats op
uit om aan de werknemer een loon te
verzekeren, waarvan hij inderdaad kan
leven?"
Enige tijd tevoren sprak mgr. Théas
zijn afkeuring uit over „een hervatting
van het kapitalistisch offensief" en hij
wees op de gevallen, waarin fabrïeks-
directies hadden geweigerd met de
arbeiders te onderhandelen.
Dezelfde houding treft men aan by
mgr. Lebrun, bisschop van Autun: „Men
kan niet dulden, dat in een wereld,
waarin onmetelijke fortuinen worden
vergaard en waarin de balans van som
mige ondernemingen enorme winsten
aanwijst, de arbeiders niet een reëel
menswaardig loon ontvangen of dat de
armen, ondanks hard werken, sterven
van honger en kouMen kan niet
dulden, dat de leiders, de groten, de
machtigen dezer wereld, die het aan
niets ontbreekt, die zeer grote salaris
sen of inkomens ontvangen, steeds
maar weer in redevoeringen komen
verklaren, dat het proletariaat moet
wachten. De christenen moeten derhalve
werken voor de hervorming van de so
ciale structuur".
En zy zullen er aan werken zonder
een blad voor de mond te nemen: „Te
veel mensen hebben te lijden door on
rechtvaardigheid", schrijft Kardinaal
Saliège. „Encyclieken en Herderlijke
Brieven alleen zyn niet voldoende. Op
elk terrein moet een energieke en vol
hardende sociale actie gevoerd worden
om een rechtvaardig minimum te be
reiken. Onze verklaringen van broeder
lijke liefde zouden in de ogen van de
wereld voor farizeïsch doorgaan als het
anders was".
En toch houden wij vol, dat Jamaica
rijker is. Een land waar alles groeit
wat men bedenken kan en waar suiker
tabak, vruchten, cacao, koffie, hout
soorten tot de meest merkwaardige
toe, vandaan komen tot een waarde
van vele millioenen ponden, staat er
economisch n.l. beter voor dan een dat
door een olieraffinaderij, die er toeval
lig gevestigd is, in een weelde terecht
is gekomen, waarvan men zich met
angst afvraagt welke injecties nodig zijn
om de benen te versterken die deze
weelde moeten torsen.
Een minder prettige kennismaking
Mgr. Feltin, aartsbisschop van Pa
rijs, deelt sigaren uit aan oude ar
beiders, na de maaltijd, die de
aartsbisschop zelf opdiende in het
tehuis voor ouden van dagen der
kleine zusters van de armen.
AI deze stellingnamen hebben de
katholieke publieke opinie, die enigs
zins misleid was door de pers en die
dreigde in te slapen, wakker geschud.
In verschillende arbeidersparochies heeft
de geestelijkheid geldinzamelingen ge
houden voor de stakers of de stakings-
comité's geholpen, zonder aanzien van
gezindheid. Maar dit is nog niet meer
dan voldoen aan de plicht van naasten
liefde. En zoals een gemeenschappelijke
verklaring van de Kardinalen en Aarts
bisschoppen van Frankrijk onderlijnt:
„Een arbeidsconflict, dht slechts zijn op
lossing vindt in de uitputting van de
arbeiders, heeft verschrikkelijke ran
cunes tot gevolg en opent de weg tot
geweld". J. P. DUBOIS-DUMéE.
Advertentie
(ten bate van het werk der Katholieke Actie in Nederland)
Goedgek. bij Min. besluit van 24-2-50, 2de Afd. A. No. 2422
ééN TREKKING OP IS MEI A.S.
met prijzen t.w.v. 5000,2500,1500,1000,enz.
EEN KWARTJE PER LOT!
Lotkaarten gratis en franco verkrijgbaar bij Postbus 2, Heemstede.
Sinds enige weken schijnen de Rijnschepen een nieuwe bestemming gekregen
te hebben, n.l. opslagplaats van goederen. Honderden schepen liggen in de Rot
terdamse haven en in andere Rijnhavens werkloos naast elkaar. Ze worden nu
gebruikt om er graan in op te slaan. Zo kunnen de Rijnschippers, die geen vrach
ten kunnen krijgen, hun schepen tenminste nog enigszins rendabel maken. Dat
is dan ook, zo verzekerde men ons van de zijde der particuliere Rijnvaart, het
enige lichtpunt in de toekomst van de Rijnvaart! Over het geheel genomen is de
toestand zeer zorgelijk en de vrees is niet ongegrond, dat .de Rijnvaart voor een
ernstige crisis staat. Het voortduren van deze toestand tast de liquiditeitsposi
tie van de rederijen, die toch reeds aanzienlijk verzwakt is, ernstig aan; de par
ticuliere reders zouden nog zuiniger moeten gaan leven....
Een feit is het, dat de bedrijvigheid
in het Rijnverkeer sinds Februari sterk
is verminderd. Het aantal schepen, dat
op vracht wacht, nam steeds meer toe.
De wachttijden, vooral voor grote sche
pen, werden steeds langer, soms wel zes
tot zeven weken. Gaat men de oorzaken
van dit plotseling dalen van het vervoer
na. dan is daar allereerst de vermin
derde kolenexport en de daling van de
ertsaanvoer. Verder hebben de Duitse
Spoorwegen, ondanks protesten van de
Duitse binnenschippers hun veflaagde
tarieven, speciaal voor het vervoer van
kolen, gehandhaafd. Deze- spoorweg-
politiek drukt vanzelfsprekend ook op
de internationale Rijnvaart. Vervolgens
maakt de Nederlandse Rijnvaart zich
ernstig bezorgd over de vrachtprijzen-
politiek van de Duitse Rijnvaart, waar
door de vrachtprijzen tussen de Ruhr
en Mannheim zo hoog gehouden worden,
dat een vergroting van het vervoers
volume uitblijft. Dit alles heeft tot ge
volg gehad, dat binnen een half jaar de
vrachten van Rotterdam naar Mannheim
met meer dan de helft gehalveerd zijn,
terwijl de kosten steeds maar hoger ge
worden zyn.
Op geen enkele wijze wordt er iets
voor de nood in de Nederlandse Rijn
vaart gedaan. Van de inschakeling van
de Nederlandse Rijnvaart in het bin
nenlandse Rijnverkeer in Duitsland,
zoals dat onlangs in Frankfort over
eengekomen was, is niets terecht ge
komen. Een poging om op een con
ferentie te Duisburg de landen, die
belang hebben by het verkeer op de
Ryn, bijeen te brengen, is grandioos
mislukt. Men houdt zich aan geen
enkele afspraak, zowel wat het bin-
Vijftien jaar met aftrek van bijna vief
jaar voor-internering heeft de Officier
van Justitie bij de Bijzondere Strafka
mer van de Amsterdamse Arrondisse
mentsrechtbank geëist tegen de 41-ja
rige auto-expert A. S. de J. uit Hilver
sum, aan wie ten laste was gelegd, dat
hij in de jaren 1942 en 1943 als V-man
werkzaamheden heeft verricht voor het
z.g. Devisen Schutz Kommando.
Dit proces was begonnen op 13 Maart
j.l„ maar toen aangehouden voor het
horen van een aantal extra getuigen,
onder wie familieleden van de vroeger
in Brussel woonachtige Joodse Neder
lander Da Costa, een diamanthandelaar,
die zich met verdachte in 1943 naar Ne
derland begaf om zaken te doen en toen
samen met verdachte bij een tramhalte
werd gearresteerd. Deze getuigen waren
allen van mening, dat Da Costa zijn ar
restatie te wijten had aan het verraad
van verdachte. Deze zeide echter, dat
hij er als V-man van het D.S.K. zelf
geen enkel belang bij had mensen te
laten arresteren en dat de arrestatie
alleen te wijten was aan zijn eigen
Joodse uiterlijk en aan het feit, dat hij
zonder ster rondliep.
Na de arrestatie werd verdachte
spoedig weer op vrije voeten gelaten,
omdat men bij het Devisen Schutz
Kommando natuurlijk ontdekte een
van de eigen mannen te hebben gear
resteerd. Da Costa daarentegen was
door een samenloop van omstandig
heden in arrest gebleven en op trans
port gesteld naar Brussel. Daar was
hij opgesloten in een kamp voor ge
privilegieerde Joden, maar en dit
laatste vertelde zijn eigen dochter als
getuige door een onbegrijpelijk
Bij K.B. is benoemd tot officier in de
orde van Oranje-Nassau. de hoogeerw.
pater Simon Bennenbroek O.F.M., wo
nende te Megen (N-Br.).
Mgr. Levebvre, Apostolisch Vicaris van
Dakar (Frans West Afrika) en tevens
Apostolisch Delegaat voor alle Franse
Koloniën in Afrika heeft een kort be
zoek aan Nederland gebracht.
Woensdag 5 April a.s. viert pater dr.
Heymeyer S.J., Aalmoezenier van de
Pers en Geestelijk adviseur van de Ka
tholieke Nederlandse Journalistenkring,
zijn zestigste verjaardag.
misverstand vlak voor de bevrijding
nog naar Duitsland getransporteerd.
Daar is hij omgekomen.
De verdediger, mr. B. Stoppelsteen,
achtte het bewijs van verraad niet be
wezen wel dat van economische colla
boratie. Hij meende, dat de overleden
Da Costa kort na zijn arrestatie volko
men te goeder trouw geloofd heeft, dat
verdachte hem verraden had, een over
tuiging, die Da Costa aan zijn familie
had medegedeeld. Aangezien verdachte
reeds in 1944 bij de prille bevrijding van
Frankrijk aldaar is gearresteerd (nog
wel onder verdenking van spionnage,
hetgeen volkomen ten onrechte is ge
bleken) en dus reeds bijna zes jaar in
gevangenschap heeft doorgebracht, ver
zocht hij de rechtbank de uiterste cle
mentie voor de wel bewezen economi
sche collaboratie met de vijand.
Uitspraak 17 April
nenland betreft, als op internationaal
gebied. Tevergeefs zal men blijven
vachten op Duitse voorstellen. Het
grensoverschrijdende verkeer is aan
een controle onderworpen, waarop
geen enkele sanctie bestaat bij over
treding van wat is voorgeschreven,
zodat een ieder, die dat wenst, het
reglement vrijelijk kan overtreden. Er
zijn schippers, die reeds een slordige
honderd waarschuwingen in hun zak
hebben. Toch blijft dc Regering aar
zelen de knoop eindelijk eens door te
hakken.
Als klap op de vuurpijl komt bij dit'
alles nog, dat de Duitsers de beheers-
vloot schepen, die krachtens het Be
sluit Vijandelijk Vermogen na de wa
penstilstand aan het Beheers-Instituut
werden overgedragen thans terug
willen hebben. Het schijnt, dat Neder
land niet onder deze eis pit zal kunnen.
De gevolgen hiervan zouden even dwaas
als ernstig zijn. Door het afstaan van
deze vloot zou dè Duitse scheepsruimte
vergroot worden en dus aan de Neder
landse Rijnvaart een nog grotere con
currentie kunnen bieden. De gedupeerde
reders, die uit de beheersvloot op de
meest geschikte wijze hun oorlogsschade
vergoed hadden kunnen krijgen, zullen
nu genoodzaakt zijn met het betrekkelijk
weinige, dat zij voor hun oorlogsschade
krijgen uitgekeerd, nieuwe schepen te
bouwen en dit, terwijl de totale Rijn-
vloot toch reeds te groot is.
In Rijnvaartkringen vraagt men zich
dan ook met bezorgdheid af hoe lang
deze toestand, die catastrophale vormen
dreigt te gaan aannemen, nog zal voort
duren. Zou het dan inderdaad voor de
particuliere reder wenselijker zijn, dat
hij groenteboer, parlevinker of iets der
gelijks wordt?
Te Den Haag is gevestigd een stichting „Het Nationaal Nieuw-Guinee Comi
té", dat, min of meer trachtend a-politiek te blijven en .afwachtend wat de toe
komst van Irian zal zijn, de band wil versterken tussen Nederland en Nieuw-
Guinea, o.a. door propaganda op de scholen en door het stimuleren van adopta-
tie van nederzettingen aldaar door Nederlandse steden zo is het mogelijk, dat
Arnhem Manokwari zal adopteren en Hilversum Hollandia.
De voornaamste taak, waar deze stich
ting zich echter thans voor ziet gesteld,
is het verlenen van hulp, zowel aan
Europeanen, Indo-Europeanen als Iria-
nen, die zich, volgens de gegevens,
welke in Nederland zijn binnengekomen,
in vaak armzalige toestand bevinden.
Het aantal Europeanen in Nieuw-Guinea
is op sommige plaatsen na de souve-
reiniteitsoverdracht vervijftienvoudigd.
Velen van deze kolonisten zijn in be
rooide toestand aldaar aangekomen en
behalve dat de huisvesting voor talrij
ken hunner nagenoeg alles te wensen
overlaat, is er een gebrek aan levens-
en geneesmiddelen, dat, volgens de
mededelingen van het comité, ontstel
lende vormen dreigt aan te nemen. Zo
zou de zuigelingensterfte reeds rond 80
procent zijn. Van officiële zijde wordt
echter ontkend, dat de toestand alar
merend is.
Een aantal Nederlandse fabrikanten
heeft geholpen met allerlei soorten
textiel en met medewerking van de
Rotterdamsche Lloyd en de Maatschap
pij Nederland, die de helft van de
vrachtkosten voor hun rekening nemen,
kunnen nu verschillende hoog nodige
goederen naar Nieuw-Guinea verscheept
worden, al wil dit geenszins zeggen, dat
de nood hiermede gelenigd is. Met de
„Bantam" gaat op 6 April een vrij grote
zending havermout in blik weg en de
K.L.M. vervoert wekelijks gratis 100 kg.
kindermeel, havermout en dextropur.
Het comité, dat samenwerking zoekt
met missie en zending, brengt deze hulp
gratis en rekent daartoe op de steun
van brede lagen der Nederlandse se-
'volking.
Naast de voorziening in de noden, die
Advertentie
Is Chesterton in „Wat wen d;e jn een beroep zijn
mankeert de wereld?" tewerkgesteld, onder de ver
schillende sociale^ wetten,^aa.
de veelzijdigheid van
de vrouw in haar gezinstaak
wil aantonen, vergelijkt hij
haar met een koningin, die
binnen een bepaald gebied
te beslissen heeft over ver
kopen feestmalen, werken
en vacanties; die binnen een
bepaald terrein als een wa
renhuis speelgoed, lakens,
schoenen, koekjes en boeken
verschaft, maar ook binnen
bepaalde grenzen als een
wijsgeer zeden, manieren,
theologie en hygiëne onder
wijst. En dan vraagt hij zich
af, hoe het beroep van on
derwijzeres. die kinderen van
anderen de tafel van drie
leert, grootser zou kunnen
zyn dan het beroep om de
eigen kinderen iets te leren
over het heelal.
Als Chesterton hier spreekt
van „beroep" bedoelt hij dat
echter vast en zeker niet in
de zakelijke betekenis, die
sommige progressieve en
ook tamelijk agressieve
vrouwen er aan toe zouden
willen kennen, weshalve ze
het onderzoek naar deze zaak
hebben geëntameerd. Want.
zeggen ze, als het huisvrouw
schap een beroep is, zitten
daar allerlei consequenties
aan vast. Dan zou ze bijvoor
beeld, evenals andere vrou-
de Ziektewet,
zou het eventueel te bezien
zijn of ze geen recht neeft op
een bepaald deel van het ge
zinsinkomen als vergoeding
van de door haar verrichte
arbeid. En dan zou ze het
er op aan kunnen sturen, zo
ze naast haar gezinsarbeid
nog een andere werkkring
helft, om de kosten voor
haar plaatsvervangster m
het huishoudelijke bij de m-
komstenbelasting af te trek-
ken als verwervingskosten
Ook vragen de promotors
van dit zakelijk onderzoek
zich af. of door het feit, dat
het huisvrouw-zijn voortaan
als beroep zou worden aan
gemerkt en alle vrouwen, die
haar leven vullen met „zor
gen" dus voortaan op hun
paspoort en alle andere for
mulieren triomfantelijk ach
ter beroep: „huisvrouw" zul
len kunnen invullen, het
huisvrouwelijk werk meer
waardering zal krijgen. Of dit
misschien juist haar persoon
lijke waarde zal schaden.
Vrouwen in verschillende
kringen hebben momenteel
door middel van haar verte
genwoordigende organisaties,
dit moeilijk en niet onver
deeld sympathiek onderwerp
in studie. Ook enkele vrou
wen van het Katholiek
Vrouwendispuut laten er
haar gedachten over gaan.
Want als straks het Neder
lands Vrouwencomité, dat
„de" Nederlandse vrouw en
haar mening over een kwes
tie naar buiten vertegen
woordigt, zijn oordeel, moet
geven, zal dat de neerslag
dienen te zijn van het con
glomeraat van zienswijzen,
Vraag die momenteel
aan de orde is
die er onder alle vrouwen
leven.
Hoe gevarieerd men er
tegenover staat, wordt reeds
weerspiegeld door enkele,
van her en der, binnenge
komen antwoorden, die ech
ter bijna unaniem zeer ge
kant zijn tegen een eventu
ele ziekte-uitkering en er te
recht op wijzen, dat men
dan liever de gezinshulp
stimulere. Ook het geopper
de recht dat de vrouw zou
hebben op een vast percen
tage van het gezinsinkomen
voor de door haar verrichte
diepsten, slaat, blijkens de
enkele binnengekomen ant
woorden, niet zeer aan. In
een harmonische leefgemeen
schap tussen man en vrouw
mag men er immers van uit
gaan, dat ze medezeggen
schap heeft over de beste
ding van het inkomen. En is
het te idealistisch om zich
bij het eventueel uitstippe
len van algemene bepalingen
daarnaar te richten?
Maar daar gaat het, bij dit
soort strijdvragen rondom
de vrouw, die meestal aan
gevoelige en tere kwesties
raken, dan ook grotendeels
om, hoe men in het leven
staat. Wil men in dit aardse
alles zo perfect mogelijk or
ganiseren en met behulp van
de lange armen van de staat,
ieder risico voor iedereen
opvangen, dan is er geen
einde aan het vechten voor
een denkbeeldig menselijk
geluk. Men kan het leven
echter ook met al z'n on
voorziene moeilijkheden, on
gelukken en tegenslagen tot
op zekere hoogte aanvaar
den, waartoe men meer ge
neigd is, naarmate men de
betrekkelijkheid ervan in
ziet. De duimschroeven der
zakelijkheid worden in net
tegenwoordige echter steeds
straffer aangedraaid endaar-
om kan bestudering van de
geopperde kwestie vanwege
sommige consequentie# die
er aan vastzitten, wel ver
dienstelijk zijn. Wij twijfe
len niet of er zullen de no
dige studiecommissies aan
versleten worden. -
A. Bgh
(Van een verslaggever a.b. van de Karei Doorman)
TI T anneer Curasao de helft, of zelfs maar een tiende, bezat van de rijk-
1/1/ dommen die in de bodem van Jamaica schuilen en er door zijn water
dat van hoge bergen komt stromen, zo gemakkelijk vallen te exploi
teren, dan zou Nederland er een stukje Indonesië van hebben kunnen maken.
Het enige wat men in Jamaica mist zijn sawahs; voor de rest doet het land
schap volmaakt aan Java denken, met zijn exuberante groeikracht en zijn vette
kleibodem daar waar het vette van alle bergen eeuwenlang in een dal ver
zameld is. Het eigenaardige is, dat op Curasao iedereen die een beetje handig
is, in een eigen auto rijdt, terwijl het land een kale rots is, waar geen geit
het op uithoudt, terwijl in Jamaica de kleurling nauwelijks een ezel bezit om
zich op voort te bewegen.
is die met de 130.000 beroepswerklozen
die dit eiland rijk is en die zich voor
namelijk in de havenstad Kingston ge
nesteld hebben. Wij hebben op Jamaica
echter vele artisten ontmoet. Artisten
die uit jippi-jappa-stro een hoed weten
te maken die het hoofd van menig meis
je straks wanneer de Doorman weer
thuis is, niet zal misstaan. Artisten die
van een paar pitten en een paar bol
letjes hars een ketting weten te maken
die in zijn primitieve eenvoud vele
producten van beroemde juweliers te
schande maaktArtisten tenslotte
met het glas en de shaker. Waar in de
Caraïbische wateren schudt men u uit
vele ingrediënten zo iets heerlijks in
het glas als een ijskoude rumpunch op
Jamaica? Het geheim van deze drank
is niet alleen het wereldberoemde pro
duct van dit land, de rum; deze vormt
er op zijn hoogst de kern van. De rum
is volgens de Jamaicanen een duivel
die getemd moet worden. Wat citroen
sap, wat elixers en een lepel dikke brui
ne suiker zijn de aangewezen middelen
daarvoor, maar voor alles een enorm
stuk ijs. v
In die koelte en in die geuren ligt
de demon verscholen en wordt hij
machteloos heen en weer geschud. Hij
mag straks alleen zijn tintelende be
koring in dat paradijs van een vloei
stof op uw tong deponeren. Geen stap
verder. Dit is de kunst van het mixen
van een drank, waarvan de Fransen
op Martinique zeggen: „c'est un poison
lent, qui tue vers la centième an-
néeZiedaar de meest onschuldi
ge vorm van duivelbezwering, die wij
op deze reis langs de Antillen ge
vonden hebben.
Minder artist zijn in zeker opzicht
de Engelsen die dit land na de Span
jaarden sinds het midden van de ze
ventiende eeuw reeds in bezit hebben.
De oorspronkelijke bevolking van de
Arawak-Indianen is er compleet uitge
roeid, de negerslaven uit Afrika die
daarvoor in de plaats zijn gekomen
leven onder een typisch Engelse druk.
Economisch en sociaal is hun toestand
hopeloos slecht. Een voortreffelijk
zakenman onder hen, die over per
soonlijke vooruitgang niet te klagen
heeft, zei ons het volgende: „De Engel
sen hebben een mooie fabriek gebouwd
op Jamaica. Suikerfabrieken, hotels, toe
ristencentrum, plantages. Zij hebben één
ding vergeten: de mens, dat staat ge
lijk met de fabriek geen water geven
Zodoende is het, als vele Westindische
eilanden, een paradijs met een verkeer
de ingang. Men denkt in de hel te be
landen.
De .jannen" van de Doorman ech
ter zullen, vooral voor zover zij
deelgenomen hebben aan de rond
tocht over het eiland, die door de
leiding van het schip georganiseerd
werd, herinneringen aan 't paradijs
wel als dominerend in hun verhalen
naar voren brengen. Menig meisje
zal zich verheugen over de hals
snoeren van de vrucht van de san
delboom en de piai-rammelaars die
de Doorman voorlopig tot een le
vende rumba dreigen te maken.
G. N., een 37-jarige rechercheur van
politie nit Amsterdam, is door de Bij
zondere Raad van Cassatie tot één jaar
voorwaardelijke gevangenisstraf, met
een proeftijd van twee jaai, veroor
deeld. Het Amsterdamse Hof veroor
deelde hem enige tijd geleden tot drie
jaar gevangenisstraf met aftrek, daar
men hem schuldig achtte aan het arres
teren van Joodse landgenoten in de
hoofdstad.
Gedurende de behandeling van deze
zaak voor de Raad en het uitgebreide
onderzoek, dat door de raadsheer-com
missaris, mr. Bolkenstein, werd uitge
voerd, is nogmaals de moeilijke positie
nagegaan, waarin de Amsterdamse po
litie gedurende de bezetting had ver
keerd. Uit dit onderzoek kwam vast te
staan, aldus de raadsman van N.. mr.
H. Warners, in zijn pleidooi op 27 Fe
bruari j.l. voor de Raad, dat het gehele
Amsterdamse politiecorps van hoos tot
laag doende is geweest met en betrokken
bij de arrestaties en deportaties van
Nederlandse joden.
N., die een „goede" politieman was,
zou altijd geprotesteerd hebben tegen
zijn detachering op het bureau Joodse
Zaken.
De Officier van Justitie bij de bij
zondere strafkamer te Groningen heeft
levenslange gevangenisstraf geëist tegen
de thans voortvluchtige ex-burgemees
ter van Stedum, de 53-jarige K. H B
Verdachte B. was in 1943, 1944 en 1945
een ware schrik voor zijn omgeving.
Aan tal van arrestaties en huiszoekin
gen heeft hij zijn medewerking ver
leend, waardoor vele goede vaderlanders
naar strafkampen of Duitsland werden
gezonden, ten gevolge waarvan enkelen
het leven lieten. Hij trachtte zijn ge
meenteambtenaren op te voeden in na-
tionaal-socialistische geest, terwijl hij
voorts lijsten samenstelde van gijzelaars
en van hen, die voor tewerkstelling in
Duitsland in aanmerking kwamen
De Officier van Justitie achtte in zijn
requisitoir alle ten laste gelegde feiten
bewezen.
Een hoofdonderwijzeres in Manok
wari (aan de N.O.-kust van de Vo
gelkop op Nieuw-Guinea) schreef
een brief naar Nederland, waar wij
het volgende aan ontlenen:
Deze plaats met omstreken is sedert
31 December onrustbarend aan het
groeien en telt momenteel 3000 Eu
ropese inwoners, meest kolonisten,
gehuisvest in open loodsen. Voedsel
is heel $chaars, onvoldoende melk,
vlees, vis etc. Thee, koffie, cacao en
suiker zijn niet meer te vinden en
zullen ook niet meer geïmporteerd
worden. Meel hebben we al twee
maanden niet meer gezien we eten
cassave-wortels als echte Irianen.
Voor de kinderen is dit ontzettend,
want 's morgens geen eten, 's middags
onvoldoende eten (geen groenten
vlees, vruchten) en 's avonds idem is
in dit klimaat onvoldoende. Er is
geen tandheelkundige behandeling en
er is gebrek aan medicijnen als pa-
ludrine en vitaminetabletten er
zijn vlagen van malaria, zelfs zwart-
waterkoorts
direct om een oplossing vragen, beveelt
het genoemde comité de vele mogelijk
heden, die Irian kan bieden, in de inte
resse aan.
Op een persconferentie, welke gisteren
te Den Haag is gehouden, werd gewezen
op vis-industrie, knopen-industrie, hout
vesterij, klappercultuur, olie-industrie,
steenkool, eventueel rubber, koffie,
cacao en katoen, de aanwezigheid van
goud, fantasiestenen etc. Naar mede
gedeeld werd zal de Stichting van de
Arbeid zich binnen niet al te lange tijd
bezig gaan houden met het vraagstuk-
Irian en gaat ook het^artijbestuur van
de K.V.P. de mogeliffheden en moei
lijkheden van Nieuw-Guinea in studie
nemen.
De Eerste Kamer gaat in haar voor
lopig verslag over de begroting van O.,
K. en W. in op al de problemen, die
zich op het terrein van het departement
voordoen. Enige leden hebben, bij alle
waardering die zij voor de bewindsman
koesteren, de indruk, dat in enkele ge
vallen een zekere spontaneïteit en im
pulsiviteit zijn beslissingen meer dan
wenselijk ware beïnvloeden.
Vele leden menen, dat de verdeling
van het rijkssubsidie voor culturele doel
einden nog zeer veel te wensen overlaat
en dat met name het Westen des lands
bovenmate wordt bevoorrecht. Verder in
het verslag is er dan nog sprake van
vele leden, die vinden dat de overheid
meer aandacht moet besteden aan de
ontwikkeling van het culturele leven en
dat zij moet waken tegen een inzinking,
die er feitelijk reeds is: tal van kunste
naars vinden noch waardering noch be
staansmiddelen;.hoogst belangrijke peri
odieken verdwenen.
Wat het onderwijs betreft: vele leden
menen, dat ons onderwijs geen gelijke
tred houdt met de snelle economische
ontwikkeling ook al wensen zij met
te kort gedaante zien aan de algemeen
vormende taak. Vele leden wensen alle
zorg besteed te zien aan het lager on
derwijs, waarbij enigen hunner pleiten
voor betere bezoldiging en herziening
van de leerlingenschaal. Verder wordt
er o.m. nog gepleit voor spoedige indie
ning van het lang verbeide wetsontwerp
op het voorbereidend hoger en middel
baar onderwijs en voor herziening van
de wetgeving op het hoger onderwijs.
Het parket heeft een onderzoek in
gesteld ten kantore van notaris A. J. M.
K. te "s-Gravenhage.
K. is gehoord door de Officier van
Justitie en op diens last op 31 Maart 1.1.
aangehouden ter zake van frauduleuze
handelingen. Een onderzoek wordt in
gesteld.
De mogelijkheid is niet uitgesloten,
zo wordt ons van de zijde der politie
medegedeeld, dat er een aanzienlijk te
kort zou zijn.
Advertentie
Adverteer in onze rubriek
Alle inlicht..: Hoofdkantoor A'dam
N.Z. Voorburgwal 65-73, Tel. 63381
