Afrikaantjes in knop op de Keerderberg
m
AUTOMATISCH BESTUURDE RAKETTEN
WAPEN DER TOEKOMST
DRIE DAGEN LES IN EMIGRATIE
NAAR AUSTRALIË
RUSSISCHE SCHEPEN VAREN VERMOEDELIJK
ONDER VLAG VAN PANAMA
Limburgse jongens raken er vertrouwd met hun
toekomstig arbeidsveld
Strijd tegen klimaat en
hardnekkig ongeloof
Nederlandse dag op
Brusselse Jaarbeurs
De werkloosheid in
Nederland
Bommen zullen vallen van
15.000 meter hoogte
Nieuwste grote bommenwerper legt afstand
Amsterdam—Australië in één ruk af
wmmfflmm
Studiedagen heus niet
alleen propaganda
Accommodatie der troepenschepen uitstekend
Jhr. De Geer verliest alle
onderscheidingen
v
DINSDAG 9 MEI 1950
PAGINA 5
Pater Lombardi spreekt ook
voor de K.R.O.
Huldigingsbijeenkomsi
WAARBORG
KLEDING
KREYMBORG
DRAKA VERVAARDIGT NIEUW
PLASTICDRAAD
Zelfs vlekprooft.cuvinkt,
bloed, lippenstift enz.
IN VERBIJSTEREND TEMPO WORDEN NIEUWE WAPENS GESMEED
lil
Gemiddeld 18 werklozen per
1000 mannelijke inwoners
Eerst en vóór alles: taal Ieren
-
Wetsontwerp teruggenomen
Zeventig jaar getrouwd
NIEUWE RIJKSBEGROTING '50
VOOR UNIEZAKEN
Binnenkort in de Kamer
Scheveningse bosjes worden
hersteld
WIJZIGING VAN DE
DRANKWET
WEER 15 JAAR GEËIST
TEGEN QUISPEL
Cultureel middenstands-
weekend
Westen nichts Neues" maakt het dage
lijks legerbericht melding van een die
sneuvelt, nu hier, dan daar. Dit zijn
slechts de stille, verzwegen berichten
van heldendom tot in de dood, die alleen
de kleine kring der eigen Sociëteit en
van de familie bereiken, een telegram
met een naam eerst, een brief met de
spaarzame souvenirs later. Ergens in de
bodem van Afrika is weer voor een Mis
sionaris een graf gedolven, soms na jaren
van arbeid, vaak al zeer kort na aan
komst. Nergens hoort of leest men er
van: Uit Afrika geen nieuws! maar
in het Missiehuis op de Keerderberg
staan Afrikaantjes in knop: Limburgse
jongens buigen zich dieper over hun
boeken, bidden langer in de kapel, ra
votten nog eens zo uitgelaten bij het
spel. totdat het uur komt ook voor hen,
waarop zij uit de depots en via de etap
pe op hun beurt de frontlinie bereiken,
het leger van Christus dat oprukt, en
dat zij het vaandel overnemen, aan de
hand van een voorganger ontvallen.
In het hart van het Limburgse land,
hoog op de Keerderberg, waar men
't zicht heeft op Maastricht en de
glooiingen der heuvels wijd rondom,
staan de Afrikaantjes in knop. Zij
groeien daar, bescheiden in Gods hof,
by zomer en winter, alle seizoenen, de
jaren maar door. Zij kiemen en sprui
ten uit de oudste cultuurgrond van de
Nederlanden, zij ontluiken, zorgvuldig
gekweekt, en als zij in bloei zijn ge
sprongen, worden zij overgeplant naar
Verre gewesten. Het zijn in ai hun ne
derigheid kostbare bloemen, want zij
gropicn en bloeien louter en alleen om
Gods lof te verkondigen en Zijn taal te
spreken tot tijdelijk en ecuwig geluk
Van een vreemde wereld onder oen an
dere, barre zon. die hen zelf vroeg of
laat en maar al te vaak voortijdig pluk
ken zal.
Die Afrikaantjes, argeloos voor Gods aanschijn, zijn in hoofdzaak Limburgse
jongens, uit de steden en dorpen van het land, de toekomst van de Sociëteit voor
Afrikaanse Missiën Cadier en Keer. Zy zijn geroepen om een ereschuld uit te
delgen, die Nederland van lang geleden heeft toen het van zyn nederzettingen
aan de kust van Afrika uit zich verrijkte met het blinkende, het witte, maar ook
met het zwarte goud van het achterland: het leed van de slavenhandel. Het is
juist zeventig jaar geleden, dat de eerste Missionarissen van deze Sociëteit op de
Goudkust aan wal gingen en in hun spoor hebben zich vele honderden na hen
met ziel en lichaam aan Afrika gegeven, deze jongens in het Missiehuis hier de
reserve van de dag, gereed om op hun uur de opengevallen plaatsen ginds on
der de tropenzon ln te nemen.
Jaren geleden hebben wij eens het
thuis van de Indische oud-strijders be
zocht, Bronbeek bij Arnhem. Daar sle
ten zoveel oud-gedienden hun laatste
dagen nog geheel in de sfeer van de
tropendienst. temidden van relieken en
tropheeën van het land, waar zij hun
jeugd en mannelijke kracht aan gege
ven hadden. Zoals het verleden leefde
op Bronbeek, zo trof het ons, dat hier
in Cadier en Keer de jeugd van het Mis
siehuis al volkomen vertrouwd werd
gemaakt met een toekomst, die duide
lijk voor hen lag afgetekend, met de
symbolen en attributen van een we
reld, die, vreemd aan de eigene, hen had
gelokt en straks hartstochtelijk bezit
van hen zou nemen. Op het klein-Se-
nunarie op de Keerderberg en meer
h°g bij de hogere studies in het nabu
rig Aalbeek, is er al veel van Afrika,
dat hen omringt en waarvan zij de at
mosfeer van dag tot dag mét de lucht
Van het bloeiende Limburgse land in
drinken. Tableaux aan de wanden ver
tonen reusachtige kaarten van het toe
komstig Missiegebied, als het ware de
stafkaarten van een reusachtig front
met nauwkeurig aangeduid het hoofd
kwartier, de stellingen en verbindingen,
de groepering der onderdelen, de voor
uitgeschoven posten. En de ouderen le
ven tussen de gebruiksvoorwerpen zelf,
de objecten van kunst en cultuur, in de
loop der jaren van Afrika naar hier
gebracht, als in een reusachtig museum,
vervuld van en zinrijk door hun jeugd
en idealen.
Wy hebben by een kort bezoek aan
de keerderberg die jonge, toekom
stige Missionarissen gadegeslagen tij
dens hun studie en in de kapel, in de
refter en bij het spel en hebben ons
een ogenblik verdiept in het wonder,
het geheim van de roeping. Wij zaten
en gingen tussen hen in en vroegen
ons telkens weer af wat er nu precies
die jonge zielen beroerd had en be
reid gemaakt om een levensweg te
kiezen, die zo duideiyk zich afte
kent en voor allen moet leiden tot
offer en ontbering. Dit, zo bedachten
wy, is het goud, dat Nederland op
Gods wens aan Afrika restitueert, als
deze frisse, levenslustige knapen,'uit
gelaten by het spel, hongerig aan ta
fel en ernstig bij studie en gebed. Die
thans reeds vrijwillig een stuk van
hun persoonlijke vrijheid hebben ge
offerd door het huiselijk leven te ver
wisselen voor de orde en regelmaat
van een seminarie, jaren van studie
voor de boeg eer zij scheep zullen
gaan naar hun arbeidsveld in Togo en
Ashanti. aan de beneden-Volta, op de
kust en in het binnenland, in de ste
delijke centra en op eenzame buiten-
Posten, waar zoveel beproevingen van
lichamelijke, maar meer nog van gees-
telyke aard hun wachten.
Natuurlijk zijn lang niet allen, die zich
Beroepen voelen, ook werkelijk uitver
koren. Hier in Cadier en Keer wordt
een keurbende gevormd, welke onder
®'le omstandigheden zal weten
m volharden. Zoals bij heel
?e priesteropleiding is het ver
die zich dofor een eed aan het Missie
werk binden. Die eed wordt na het
achtste studiejaar voor één jaar tijds af
gelegd en bi; het sub-diaconaat ver
nieuwd, ditmaal bindend voor altijd.
Het gebied in Afrika, waarop dc So
ciëteit in het bijzonder haar krachten
richt, is voor Nederland rijk aan her
inneringen. Na de Portugezen met de
verovering van Elmina in 1637 cn
Axim, vijf jaar later, te hebben ver
dreven en het Katholicisme practisch
uitgeroeid, bleef dc Goudkust meer
dan twee eeuwen lang in onze handen
en werden er de producten, goud,
ivoor en lange tijd mensen, me, veel
profyt verhandeld. En nu het gebied
al weer zolang aan Engeland is over
gedaan, vindt men nog altyd de spo
ren van Nederlands bewind: Neder
landse namen, woorden en zelfs nog
oude uniformen, die bij feestelijke ge
legenheden de waardigheid en het
aanzien van het een of ander stam
hoofd, die ze als erfstukken bewaart,
verhogen.
Zeventig jaar hebben de Missionaris
sen van Cadier en Keer thans in Afrika
gevochten, tegen 'n moordend klimaat te
gen hardnekkig ongeloof, tegen onver
schilligheid en lauwheid. Grillig loopt
de lijn van het front, dat zij geleide
lijk aan steeds meer vooruit hebben ge
schoven, het binnenland in. Er zijn dor
pen en stammen, die geheel voor het
Katholicisme werden gewonnen en an
dere, waar men na jaren van rusteloze
strijd nog niets heeft bereikt. De cijfers
van de winst zijn niettemin indrukwek
kend. Zij worden van tijd tot tijd ver
meld, maar evenmin als in de film „lm
De Nederlandse ambassadeur te
Brussel, baron Van Harinxma thoe
Slooten, verklaarde ter gelegenheid van
de Nederlandse dag op de Brusselse
jaarbeurs, dat het gebrek aan even
wicht in de betalingsbalans tussen Ne
derland en België slechts een tijdelijk
karakter zal dragen, daar dit in
hoofdzaak hot gevolg is van het vrijge
ven van de invoer van metaalwaren en
textielgoederen in Nederland.
De heer Van Harinxma thoe Slooten
herinnerde er in dit verband aan, dat
thans 98 procent der Belgische goede
ren vrij in Nederland kan worden inge
voerd. Deze Belgische invoer maakte
in 1949 vijftien procent van de totale
Nederlandse invoer uit.
Indien de officiële Nederlandse in
zending dit jaar vrij klein is, aldus de
ambassadeur, dan is dit uitsluitend
hieraan te wijten, dat de Nederlandse
autoriteiten het wenselijk hebben ge
acht het Nederlandse bedrijfsleven vrij
te laten in de keuze, waar of in welke
afdeling het wil tentoonstellen. Onmid
dellijk na de bevrijding boden collec
tieve inzendingen voordelen, welke
thans zijn verdwenen.
Naar. wij vernemen zal de Italiaanse
volksprediker pater Lombardi S.J., die
momenteel ons land bezoekt. Vrijdag in
dé K.R.O.studio c.nige opnamen maken,
welke Zondag a.s. zullen worden uitge
zonden.
Te Bilthoven is Zondag een bijeenkomst
gehouden van allen, die 25 jaar of langer
lid zijn van Herwonnen Levenskracht. De
dag .werd ingezet met een H. Mis. Tijdens
de feestelijke vergadering spraken voorzit
ter Andriessen, secretaris Vuisters en dr.
Heres. Men besloot de dag met een diner
in hotel Noord-Brabant te Utrecht.
Advertentie
alleen bij
In 25 zaken over
geheel Nederland.
Een nieuw product wordt op de Neder
landse markt gebracht. De N.V. Hollandse
Draad- en Kabelfabriek deelt mede, dat zij
enkele dagen geleden ter hand heeft ge
nomen de fabricage van Sarandraad. De
zeer bijzondere eigenschappen van dit ma
teriaal zouden nieuwe perspectieven ope
nen voor de industrieën, die dit garen zul
len gaan verwerken.
„De Saranvelezel heeft een „all round"
chemische resistentie. Een weefsel van sa
randraad is immuum voor schimmels en
rottingsinvloeden, terwijl het practisch
„vlekproof" is t.a.v. vruchtensappen, inkt,
bloed, lippenstift, enz. Vocht beïnvloedt
noch de sterkte, noch de rek en de water-
absorptie is practisch nihil. Bovendien is
de saranvezel onontvlambaar. Tengevolge
van al deze eigenschappen, zijn de toepas
singsmogelijkheden vrijwel onbegrensd
te meer waar de draad in een prachtige
kleurenreeks kan worden gemaakt."
loo
kl.
P er groot; slechts een betrekkelijk
ein percentage, tot in hart en nieren
Jteproefd. bereikt uiteindelijk het doel.
i 't is dan ook lichamelijk en geestelijk
"oor en door gezond en volkomen be
kkend voor zijn taak. Er vallen er in
loop der jaren velen af, óf omdat zij
°e studie niet kunnen volgen óf om ge
zondheidsredenen dan wel dat een an-
uer leven voor hen blijkt weggelegd.
YG Missionarissen van de Sociëteit voor
■Afrikaanse Missiën zijn wereldheren,
In April daalde het aantal werkloze
mannen van 86.982 tot 86.244. Dit aantal
kan worden gesplitst in 54.803 geheel
werklozen (vorige maand 52.969), 28.474
DUW-arbeiders (31.647) en 2967 wacht
gelders (2366).
Door het vrij koude voorjaar konden
in April minder personen in de land
bouw wo'rden tewerkgesteld dan was
verwacht.
De afzetmoeilijkheden in de sigaren-
industrie duren nog voort. Hetzelfde
verschijnsel doet zich thans voor in de
schoenindustrie.
Het aantal als werkloos ingeschreven
gedemobiliseerde militairen nam in de
maand April toe van 2802 tot 3516.
Zy genieten prioriteit by de arbeids
bemiddeling.
In de aardewerk- en steenindustrie
daalde het aantal werklozen van 806 tot
407. Onder de metaalarbeiders nam het
aantal werklozen toe van 5316 tot 5547.
Ir. de voedings- en genotmiddelenindus
trie van 4443 en 5067 en in de land
bouw en veeteelt van 14.890 tot 15.412,
De vraag naar mannelijk personeel
vertoonde een kleine stijging van 18.523
tot 18.631.
Regionaal gezien blijkt de werkloos
heid het grootst in Drente met 41 werk
lozen per 1000 mannciyke inwoners en
het laagst in Overysel met 9. Gemiddeld
zgn er in Nederland 18 werklozen per
1000 mannelijke inwoners.
Het aantal geheel werkloze vrouwen
daalde van 4602 tot 4330. De vraag naai
vrouwelijk personeel daalde van 18.176
tot 18.086.
(Van een bijzondere medewerker)
Koortsachtiger dan ooit, in een verbijsterend tempo, worden de wapens gesmeed
voor de moderne oorlogvoering. De militaire deskundigen zoeken koortsachtig
naar de juiste tactiek, aangepast aan de moderne vernietigingsmiddelen. Door
de uitvinding van de A- en de H-bom is er in de militaire strategie een ware
revolutie ontketend. Krampachtig wordt nog aan verouderde doctrines vastge
houden en fanatiek is de strijd in militaire en deskundige kringen, hoe de
moderne strijdkrachten samen te stellen en te coördineren. De huidige evolutie
van de moderne strijdmiddelen gaat snel. Speciaal wat he^ luchtwapen betreft,
heeft de technische ontwikkeling zo'n verbijsterend tempo aangenomen, dat wat
vandaag aan de dag nog als hypermodern valt te beschouwen, morgen reeds als
verouderd terzijde wordt geschoven. Nog onlangs hebben de Verenigde Staten
de opzienbarende mededeling gelanceerd, dat men ongekende wapens in voor
bereiding heeft, waarbij de modernste straalvliegtuigen, tanks en andere ortho
doxe strijdmiddelen hopeloos verouderd zijn.
b.v. dc Boeing X.B47 „Stratojet", de
zesmotorige straalbommenwerpcr met
pijlvleugel, ontwikkeld. Ook de X.B52,
de opvolger van de Convair B.36, is naar
hetzelfde principe ontworpen. Hoewel
de B.36, de grootste bommenwerper ter
wereld, nog altijd een machtig wapen
is (de Amerikanen noemen hem dan
ook „The nation's prime strategie wea
pon"), zal de X.B52 in snelheid de B.36
overtreffen.
Het prototype van de X.B52 is nu ge
reed gekomen; de machine is „top secret",
de uiterste geheimhouding wordt in
acht genomen. Het zal nog wel even
duren, voordat deze machine in produc
tie wordt genomen; voorlopig wordt de
kern der Amerikaanse Luchtmacht ge
vormd door de Convair B.36. Het toe
stel is in staat, elk gewenst doel zon
der tussenlanding te bombarderen
men spreekt ook wel van atomiseren
en kan met een lading van 5000 kilo,
een afstand van 15 000 a 20.000 km. zon
der tussenlanding afleggen. Dit is on
geveer de afstand AmsterdamAustra
lië! De nieuwste uitvoering, de B.36D,
is uitgerust met zes zware zuigermoto
ren. die de propellers aan de achter
zijde der vleugels aandrijven en vier
straalmotoren in paren onder de vleu
gels. Hierdoor is het mogelijk op een
hoogte van 15.000 meter een snelheid
van 700 kilometer per uur te ontwikkelen.
Deze mastodont wordt aan de lopende
band geproduceerd en vele „B.36 groups"
zijn reeds gevormd. Van grote hoogte
af kunnen atoombommen met vry
grote nauwkeurigheid op het doel wor
den geworpen. Op deze hoogte is geen
jager in staat, het toestel te bestrijden;
alleen door middel van radar zal men
de machine, wanneer deze vijandelijk
gebied binnenvliegt, kunnen ontdekken.
Hevige disputen zijn er in Amerika
tussen de Luchtmacht en de Marine
over deze bommenwerper gevoerd. De
We kunnen deze mededeling samen
vatten met de verklaring van weten
schappelijke zijde, dat de Ver. Staten
hun luchtaanvalswapen geleidelijk vol
ledig gaan vervangen door automatisch
bestuurbare raketwapens. Algemeen
neemt men in luchtvaartkringen aan,
dat de ontwikkeling en samenstelling
van zo'n toekomstige luchtmacht zon
der piloten niet binnen de vijf jaren
tot stand zullen kunnen komen. Ook heeft
men het voorlopig bedrag reeds becij
ferd. Deze toekomstige „spook"-lucht-
macht zal 4!4 milliard dollar vergen.
Wanneer echter deze radiografi
sche projectielen, geladen met A- en
H-bommen. over grote afstanden
worden gelanceerd, zal het brand
stofprobleem voor de raket-motoren
een grote handicap opleveren. On
der grote geheimhouding werkt
men in de Ver. Staten aan verschil
lende fantastisch lijkende projecten.
In hoeverre atoomenergie reeds nu
bruikbaar is voor voortstuwings-
doeleindcn, blijft vooralsnog de grote
vraag. Zo heeft de Westinghouse
Electric Corporation officieel toege
geven, dat er een onderzeeboot in
aanbouw is, die door atoomkracht
wordt aangedreven. In feite heeft
zo'n onderzeeër een onbeperkte
actie-radius en kan zij practisch
«onder brandstof steeds doorvaren.
Ook is er uitgelekt, dat in de Ver.
Staten een vliegtuig met atoommotoren
in het ontwikkelingsstadium verkeert,
dat sneller dan het geluid zou zijn en
zonder tussenlanding in staat is rond de
aarde te vliegen. Fantasie en werkelyk-
heid; waar valt de grens?
Wat bijvoorbeeld te denken van de
geheimzinnige „Vliegende Schotels"?
Hoewel de Amerikaanse Luchtmacht
pertinent het bestaan er van ontkent,
zijn er vermoedens zelfs in deskundige
luchtvaartkringen, dat de U. S. Airforce
in het geheim met deze apparaten ex
perimenteert. In verband met de ver
klaring, dat de Ver. Staten ongekende
wapenen in voorbereiding hebben, is
dit nog niet zo vreemd. Duitse deskun
digen op dit gebied werken sinds
geruime tijd in de Ver. Staten. Walter
von Braun, de ontwerper van dc „Hel
hond", de beruchte V2, en Alexander
Lippisch. zyn er voorbeelden 'van. Naar
aanwijzingen van prof. Lippisch is
Een B 36. waarmee wordt geëxperimen
teerd. Men lette op het landingsgestel en
het neuswiel. Zij lopen over rupsbanden.
m;:
II
tegenstanders van de B.36 spraken van
„The Billion Dollar Blunder". Zij be
weerden, dat er vele nadelen aan het
toestel verbonden waren. Minister John
son heeft echter de Luchtmacht laten
zegevieren; de productie van de B.36
kreeg voorrang en de bouw van het gi
gantische vliegkampschip (65.000 ton) der
U.S. Navy werd stopgezet. De. Airforce
wil nu komen tot het z.g. „70 group
plan". Men neemt aan, dat een „B.36
group" uit slechts 18 vliegtuigen be
staat. Door de destructieve kracht van
de A- en de H-bom behoeft men tegen
een eventueel doel geen duizenden bom
menwerpers meer in te zetten, zoals
tegen Duitsland in de tweede wereld
oorlog.
Nemen wij b.v. de B.29 Superfort,
waar Engeland juist een aantal van ge
kregen heeft. Deze bommenwerper is
veel kleiner dan de B.36 en behoort tot
het middelzware type. Wanneer men
90 van deze Superforten uitrust met
atoombommen, dan heeft deze lucht
vloot evenveel vernietigende kracht als
20.000 B.29 bommenwerpers, uitgerust
met „ouderwetse brisantbommen, of
80.000 B.17 „Vliegende Forten" uit de
tweede wereldoorlog.
Voor het eventuele gebruik van
atoombommen zijn het vliegtuig en het
bestuurbare projectiel, de raket, het
aangewezen medium. Hoewel, men in
militaire kringen er aan twijfelt of
deze gecombineerde wapenen een oor
log kunnen beslissen, in ieder geval
zullen de slagen, een vijand toegebracht,
van doorslaggevende betekenis zijn.
De X B 51 wordt voortgedreven door
drie straalmotoren en is een van de
nieuwste types, welke de Amerikaanse
vliegtuigproductie heeft ontworpen.
(Van een onzer speciale verslaggevers)
Huize „De Braacken" in Vught is dezer dagen het tehuis geweest van een vijftigtal
emigranten. Drie dagen lang hebben ze zich onder leiding van Drs. Van Uden,
directeur van de Brabantse Volkshogeschool, voorbereid op hun emigratie naar
Australië. Al deze mensen de slager uit Vught; de spinner uit Tilburg; de
textieltechnicus uit de wolstad; de agent van politie uit Den Bosch; de ambtenaar
en de landbouwer; twintig verschillende beroepen waren het hadden hun be
sluit genomen: in Australië een nieuw leven te beginnen. De spinner gaat met
zijn hele gezin. Alleen zijn zoon van 17 jaar laat hij hier achter. „Kijk 'ns meneer"
zegt hij, „ik zou die jongen natuurlijk erg graag meenemen; het is enen helderen
kop, maar juist daarom houden hoge handen hem liever hier. Wat zou ik hem in
de weg staan; hij kan goed leren; hij is op de H.B.S. ziede!" Later als hij klaar
is komt hij ook naar Australië natuurlijk. De textieltechnicus is zijn beide ouders
kwijt. Hier kan hij. niets meer beginnen; er zijn er zoveel, die hetzelfde kunnen.
In Australië kan hij meteen beginnen. Wal houdt hem dan nog tegen? Zo hebben
ze allen hun eigen redenen.
In het gezelschap bevindt zich een
jonge vrouw, moeder van vier kinderen.
Ze hebben het goed hier; haar man is
verzekeringsagent en wil per se naar
Australië. Hij is er van overtuigd, dat
hij alleen daar een goede toekomst voor
zijn kinderen zah kunnen opbouwen.
Niet voor zichzelf gaat hij dus, maar voor
zijn kinderen. Hij heeft zijn vroüw niet
kunnen overtuigen en hij heeft ze daar
om naar Huize „De Braacken" gestuurd:
„Ga daar nou 'ns luisteren". Ze heeft
alles terdege overwogen, deze vrouw.
„Zouden we hier dan weg moeten om
dat de Russen wel eens kunnen komen?
In Australië kan ook een atoombom val
len. Mijn man zou daar als chauffeur
moeten beginnen of als magazijnbe
diende. Zullen we het daar wel ooit zo
goed krijgen als we het hier nu hebben7"
Zij stelt die vragen vele malen, omdat
ze weet, dat daarvan de emigratie van
hun gezin afhangt Ze weet wat het voor
een gezin betekent, wanneer de vrouw
heimwee krijgt. Ze kent de voorbeel
den van de gezinnen, die om deze reden
terug kwamen. Zullen in deze dagen
haar twijfels weggenomen kunnen wor
den? Aandrang zal men op haar niet
uitoefenen; zelf zal zij tot de overtui
ging moeten komen, dat emigratie geen
stap in het duister is. Zo niet, dan blijft
het gezin van de verzekeringsagent in
Den Bosch wonen.
Deze emigranten hebben hier, nadat ze
reeds eerder een studiedag over emi
gratie hebben meegemaakt en een oriën
tatiecursus, een algemene inleiding over
land en volk van Australië gekregen,
die werd gegeven door pater Baar
S.V.D. De Australische Legatie heeft
films ter beschikking gesteld, die in
deze dagen zijn vertoond. De cmigran-
tenpastoor pater v. d. Eisen uit Berne,
lieeft hun van de godsdienstige en psy
chologische moeilijkheden en mogelijk
heden verteld; dr. Smulders heeft voor
hen medische vraagstukken, huwelijks
moraal en huwelyksleven behandeld en
de heer Van Luik van het Rijks Arbeids.
bureau te Den Haag en mej. Biley van
de Australische Legatie vertellen hun
van de arbeidsmogelijkheden in het
vijfde werelddeel.
Het is heus geen propaganda wat hier
gegeven wordt; er worden eerder din
gen verteld, die zouden moeten af
schrikken, dan aanmoedigen. Natuurlijk
wordt hun voorgehouden, dat de be
hoefte aan werkkrachten in Australië
enorm is; 200.000 ingeschrevenen op de
arbejdsbureaux. Het zouden er' eigenlijk
nog meer moeten zijn. De Australische
werkgever plaatst echter maar geen aan
vragen meer, omdat er toch niet aan vol
daan kan worden. Als er 5000 emigran
ten aankomen, worden ze dezelfde dag
nog geplaatst.
Maar daarnaast wordt hun voor
gehouden, dat ze de taal zullen moe
ten leren en dit niet om een kop
koffie of een glas bier te vragen; dat
zou nog met een eenvoudige hand
beweging kunnen gebeuren. De man
nen dienen de namen van gereed
schappen en werktuigen te kennen,
opdat voorkomen wordt, dat er
al direct moeilijkheden tussen baas
en knecht ontstaan. Ook voor de
vrouw is de taal zeer belangrijk en
zij zal die heus niet leren van de
bakker of de melkboer. Over de kin
deren behoeft men zichzelf geen zor
gen te maken. Die spreken vandaag
De heer F. de Vries, lid van een door
de I.T.F. ingestelde commissie, betref
fende de kwestie der onder Panamese,
Hondurese enz. vlag varende vreemde
schepen heeft in een onderhoud ver
klaard, dat sterke vermoedens bestaan,
dat vele Russische schepen onder een
van die vlaggen varen en ook Italiaan
se schepen, onder wier bemanningen
agents provocateurs schuil gaan, ten
behoeve van het communisme.
Het vorige jaar is er te Rotterdam
een conferentie gehouden van de I.T.F.
waar reeds bepaalde maatregelen in
voorbereiding waren toen te elfder ure
Panama een speciale afgezant stuurde
en overeengekomen werd op korte
termijn in Zwitserland besprekingen te
houden tussen de reders van de zgn.
Panamese schepen en de I.T.F., tenein
de te komen tot bepaalde regelingen,
die aan de bezwaren tegemoet zouden
komen. Van deze conferentie is, zoals
de heer De Vries het uitdrukte, niet
veel terecht gekomen, ook al in ver
band met de politieke verwikkelingen,
die zich sindsdien in Panama voor
deden en die bepaalde Panamese ele
menten aanleiding gaven zich van ge
dane afspraken te distanciëren. Het
handhaven van de vloot is budgetair
voor Panama van de grootste beteke
nis. De schepen moeten een bedrag per
ton betalen en verder jaarlijks een
soort belasting, die ook weer vastge
steld is op een bepaald aantal dollar
cents per ton. En als men nu weet, dat
Panama met zijn tonnage van ruim
vier milüoen op de derde of vierde
plaats staat in de rij der zeevarende
mogendheden, betekent die vloot een
belangrijke bron van inkomsten.
Toen nu Panama de indruk wekte,
de zaak op de lange baan te willen
schuiven, heeft de Rotterdamse confe
rentie van de I.T.F. gezegd: Nu is het
afgelopen. Er werd tot boycot beslo
ten.
Wat nu het protest aan de minister
president betreft tegen het gebruiken
van de schepen die onder Panamese
vlag varen ten behoeve van de repa
triëring: er zyn besprekingen gevoerd
tussen het directoraat-generaal van
scheepvaart en de heer De Vries.
Een en ander heeft er toe kunnen
leiden dat met de reders van de sche
pen „Nelly" en „Fairsea" tot volledige
overeenstemming kon worden gekomen
ten aanzien van bepaalde minimum
voorwaarden.
Dat houdt in. dat deze schepen van de
zijde der I.T.F. geen moeilijkheden
meer zullen ondervinden en dat de Ne
derlandse regering daarover kan blijven
beschikken.
Ter geruststelling van het Neder
landse publiek, zo besloot de heer De
Vries, kan nog worden medegedeeld,
dat de accommodatie der beide schepen
beantwoordt aan alle redelijke eisen,
die in verband met het vervoer van
tioepen gesteld dienen te worden.
Het wetsontwerp tot vaststelling van een
regeling ten aanzien van de stichting ter
bevordering van onderwijs aan uit Indone
sië gerepatrieerde kinderen wordt ingetrok
ken. In het voorlopig verslag van de Eer
ste Kamer oVer dit wetsontwerp werd o.m.
gezegd, dat men niet kon begrijpen, hoe
thans, na de souvereiniteitsoverdracht, nog
bij Nederlandse wet zou kunnen worden
bepaald, dat uitgaven der Stichting ten las
te van Indonesië komen.
Het desbetreffende artikel kan inderdaad
niet worden gehandhaafd. Het hele wets
ontwerp zal door een nieuw worden ver
vangen.
Fijnaart heeft gisteren een bijzonder
feest gevierd. Het echtpaar Blokland
vierde n.l. zijn zeventig-jarig huwelijks
feest. Bruid en bruidegom zijn resp. 93
en 95 jaar. Er waren acht kinderen van
de feestelingen gekomen, die met zich
mee brachten 42 kleinkinderen en 63
achter-kleinkinderen. Een speciale ver
rassing vormde de komst van de 86-
jarige zuster en de 84-jarige broer van
Blokland, die dit feest niet hadden wil
len .missen.
nog van een auto en morgen over
een car!
En dan vertelt de heer Van Luik van
hgt Friese gezin, waarvan de man En
gels sprak en de kinderen na enige
maanden eveneens. De moeder had geen
Engels geleerd; 's avonds sprak ze met
haar man Fries! Het gevolg van een
en ander was, dat moeder na enige tijd
haar kinderen niet meer verstond. De
gevolgen liggen voor de hand. Er zat
niets anders op dan alsnog Engels t<^
Ieren; de vrouw heeft het gelukkig
red. Het gezin is gebleven. Het ligt dan
ook in de bedoeling van de Brabantse
Volkshogeschool om een leraar Engels
aan te trekken, die zich met het taal
probleem zal belasten. Ook de Overheid,
zo vertelde de heer Van Luik, heeft de
plannen klaar liggen om ten behoeve
van de emigranten cursussen in het En.
gels te doen geven. De kennis van de
taal is wel een van de belangrijkste za
ken. „Wanneer de ene helft van uw
hoofd denkt aan emigratie zo zegt
het de heer Van Luik dan moet de
reactie van de andere helft van uw
hoofd zijn; de taal leren!"
Er wordt hun verder verteld, dat de
kosten van levensonderhoud hoger lig
gen dan in ons land; dat het woning
probleem er ernstig is het tekort be
draagt 400.000 woningen en ze wor
den verder gewaarschuwd tegen gok
lust en te grote „dorst".
En dan komen de vragen los: „Wat
mag ik meenemen?" Hiertoe kunnen
alle vragen wel worden teruggebracht.
De heer Van Luik heeft geen moeite
die vragen te beantwoorden: ze zijn hem
al dikwijls gesteld. Dit keer kan bij
bovendien mededelen, dat er een rege
ling zal komen voor het meenemen van
z.g. pre-fabricated houses. Er zijn n.l.
mensen geweest, wier demontabele wo
ning in Australië werd afgekeurd. Een
regeling is dus inderdaad wel wenselijk.
„Overigens" en dit geeft de heer Van
Luik elke emigrant als devies mee
„het slagen als emigrant is niet afhanke
lijk van wat men heeft, maar van wat
men is".
Deze gelukkige samenwerking van
Brabantse Volkshogeschool met Rijks
Arbeidsbureau, deze wijze van voor
bereiding van de katholieke emigrant op
een nieuw bestaan in den vreemde, is
aan alle zijden volkomen verantwoord
en van harte toe te juichen. Het inititia-
tief van drs. van Uden kan naar onze
mening niet genoeg gesteund worden. Er
hangt inderdaad te .veel van af.
„Wegens blijken van ontrouw aan de
zaak van het Koninkrijk" zyn aan jhr.
mr. D. J. de Geer alle Nederlandse on
derscheidingen ontnomen. Een desbe
treffend Kon. Besluit is dezer dagen
ondertekend.
Zoals bekend, was jhr. De Geer bij
het uitbreken van de oorlog minister
president, hij bleef dit tot 3 September
1940. Toen week hij van Engeland uit
naar bezet Nederland.
Bij schrijven van 9 Februari jl. heeft de
minister voor Uniezaken en Overzeese Rijks
delen a i. de omstandigheden uiteengezet,
welke er toe leiden, dat de nog bij de
Tweede Kamer der Staten-Generaal aanhan
gige ontwerpbegroting 1950 betreffende het
voormalige departement van Overzeese Ge
biedsdelen door een tweetal nieuwe ontwer
pen zal dienen te worden vervangen.
Deze herziene ontwerpbegrotingen zijn
thans in zodanig stadium, dat de indiening
bij de volksvertegenwoordiging binnenkort,
kan worden tegemoet gezien.
Na uitvoerige gedachtenwisseling heeft de
Haagse gemeenteraad Maandagmiddag een
bedrag van f 724.000 beschikbaar gesteld
voor het herstel van het Noordelijk ge
deelte van de Scheveningse Bosjes ter
grootte van ongeveer 50 hectare.
In dit bedrag is f 200.000 aan arbeidsloon
begrepen. De werken worden uitgevoerd
door de Nederlandse Heide-Maatschappij
in D.U.W.-verband.
Nu het ontwerp van wet tot wijziging
van de drankwet niet vóór 1 Mei j.L
kracht van wet verkregen heeft, terwijl
het vergunnings- en verlofrecht telken-
jare vóór 1 Mei betaald moet zijn, ligt
het in de bedoeling van de minister van
Sociale Zaken het gewijzigde tarief X
Mei 1951 te doen ingaan.
De bijzondere raad van Cassatie heeft
zich Maandag bezig gehouden met de
zaak tegen de thans 43-jarige C. Quispel
uit Utrecht, die zich gedurende de be
zettingsjaren als stafleider van de Na
tionale Jeugdstorm beijverde om op ver
schillend gebied de Nederlandse manne
lijke jeugd in het Duitse gareel te drij
ven.
Het Amsterdams Bijzonder Gerechts
hof had hem veroordeeld tot vijftien
jaar. De procureur-fiscaal achtte deze
straf op haar plaats en concludeerde tot
verwerping van het beroep.
Uitspraak 5 Juni.
De culturele sectie van de Ned. RK.
Middenstandsbond organiseert op 14 en 15
Mei a.s. een cultureel instructie-weekend
op Drakenburgh. Prof. Heere zal daar spre
ken over „Waar blijven de Jongeren?" en
daarbij een sociaal-culturele beschouwing
geven over de taak van het Ambacht. Dr.
Olierook spreekt over Kerk en Cultuur, dr.
Hoegen over het herstel der gezinsgebrui
ken en Jan Bakker over de taak van de
middenstand, 's Avonds zal Henk Zouten
dijk met zijn poppenspel optreden.
