VIERING ZESTIGJARIG BESTAAN
ABDIJ
Er/c de Noorman - Oe strejd om
Parijs in Arnhem" geopend
£en. sn.uif.je papKika
Moderne techniek helpt
huisvrouwen
Verbluffende resultaten
de
DE STILLE
MAN
£c
u
'cv
Eon
BEVROREN VLEES NA 1 JULI NIET
MEER TE VERKRIJGEN
Wlar^-*7cd
KR£y;7
Rome-pelgrims per
rijwiel-hulpmotor
De landwijn is nog
wat zuur
VRIJDAG 2 JUNI 1950
PAGINA 3
Z.Em. Kardinaal de Jong dankt de abt,
die tevens gouden jubileum viert
tr-
'■■f*-. y>
K.A.B. handhaaft
besluiten
Inzake Kath. ziekenfondsen
REISBUREAU VOOR HET
R. K. MISSIEWERK
„General Hearsey"
in Amsterdam
Passagierslijst
Belgische onderscheiding
B O R G
ZtLH'J'rtmJ.
99
Met Franse zwier en Hollandse jolijt
Uitvindingen zijn er
niet voor niets
door
PATRICK
I
PURCILL
ALKALIVRIJ
Democratische Koningin
Vogelvrije vogels
Hardloper
Verkoop levert moeilijkheden op
Advies van N.V.V.
onverantwoordelijk
K.V.P. beraadt zich over de
middenstandsvraagstukken
„Benzinebelastir
is te hoog"
BOVAG congresseeri
„Blitar" komt morgen
(Van onze redacteur)
„Een van de moeilijkste dingen die wij in ons Trappistenleven te dragen hebben
is, dat wij nooit de resultaten van ons gebed en boete zien. Wij moeten dat
maar geloven. Predikanten, biechtvaders en leraars kunnen dikwijls de goede
vruchten van hun arbeid waarnemen. Wij niet. Door een geest van geloof moe
ten wij ons immer van die resultaten overtuigd houden en ons opwerkenzodat
ons leven nog groter waarde krijgt. Daarom is het voor ons een zo grote en
diepe vreugdedat vandaag zowel de geestelijke als de wereldlijke overheid
het vertrouwen in ons gebed en goede werken heeft uitgesprokenZo sprak
in de kapittelzaal van de Cister denser abdij Sion te Diepenveen bij Deventer de
zeer ontroerde Vader Abt Dom dr. Gabriël v. d. Moosdijk, tijdens de plechtige
herdenking van het 60-jarig bestaan van de abdij en het 50-jarig kloosterjubileum
van de grijze abt.
parfYnm 110 n no Pmte Em. Johannes Kardinaal de Jong
iziCglUlll VUH Ut 1 UUd heeft Donderdag een bezoek gebracht
t-, aan het Trappistenklooster „Sion" te
hlWpnrfp rio rten,fe ',U~ Diepenveen, dat 60 jaar bestaat. De
*ier%"d,?,,^bdV lr.eü" Kardinaal met Vader-abt Dom. dr. Ga-
van Salland in een feestelijk gouden
licht. Van heinde en verre waren velen
gekomen om de herdenking van hef
feit, dat deze kleine dappere abdij zich
thans reeds 60 jaar in deze noordhoek
van ons land heeft gehandhaafd, mede
te vieren. Daar waren Z. Em. Johannes
Kardinaal de Jong; de Abten van de
Trappistenkloosters uit Achel, Wesi
Malle, St. Sixte. Tilburg, Zundert en
Tegelen; de priors van de kloosters in
Rochefort en de Slangenburg; de Com
missaris van de Koningin in Overijsel,
ir J. B. Ridder de van der Schueren; de
burgemeesters van Diepenveen en Raai-
te; vele vertegenwoordigers van ver
schillende Orden en Congregaties in Ne
derland en talrijke geestelijke en we
reldlijke autoriteiten.
In de stemmige kloosterkapel heeft de
jubilerende Vader Abt een pontificale
Hoogmis opgedragen met assistentie van
verschillende kloosterlingen.
Hierna volgde in de kapittelzaal de
plechtige herdenking van dit. dubbele
jubileum De prior van ..Sion", pater
Malachias Muller, heeft hier de feestrede
Uitgesproken. Hij noemde deze dag van
Van den Boogaard's Motoren Import
N.V. te Nijmegen wil tien van haar
VAP-rijwielhuIpmotoren, gemonteerd
op Nederlandse rijwielen, beschikbaar
stelien. om hiermede tien willekeurige
personen in de gelegenheid te stellen
een tocht naar Rome te maken.
Deze tien moeten mannen zijn tussen
de 21 en 35 jaar. Aangezien de tocht
bijzonder zwaar is, worden aan de rij
ders zeer hoge eisen gesteld wat be
treft het uithoudingsvermogen. Zij
moeten van 's morgens tot 's avonds rij
den om in de gestelde tijd (één maand)
de tochf heen en terug te kunnen vol
brengen. Men kan slechts zeer weinig
bagage medenemen. Onderweg moet
dikwijls oncomfortabel overnacht wor
den; aan tegenslagen moet men 't hoofd
kunnen bieden. Men kan dus conclude
ren, dat het tien harde jongens moeten
zijn, die de strijd tegen bergen en ont
beringen zu\en aanbinden, om het
mooie doel: Rome te bereiken.
De route is de volgende:
Nijmegen, Maastricht, Namen, Has-
tière Lavaux, Sedan, Langres, Dijon,
Lyon, Avignon, Cannes, Nice, Monte
Carlo, Menton, Genua, La Specia, Pisa,
Civitavechia, Rome.
Totaal heen en terug 4400_Km. Duur
inclusief verblijf in Rome één maand.
Aanvang tocht 25 Juni a.s. Thuiskomst
ongeveer 25 Juli.
Service aan de motoren wordt be
langloos verleend en bovendien zullen
de rijders begeleid worden door een
technisch leider van de fa. v. d. Boo
gaard. Logies, voeding en brandstof
voor de motor komen voor rekening
van de berijder. Het verblijf in Rome
en de grenspapieren voor de motoren
worden door de fa. v. d. Boogaard ver
zorgd.
Zij, die belangstelling hebben voor
deze tocht, kunnen een brief schrijven
aan Van den Boogaard's Motoren Im
port, 2de Walstraat 4a, Nijmegen, uiter
lijk tot 10 Juni a.s.
Gisteren vergaderden te Utrecht de
besturen van de diocesane bonden dei-
Katholieke Arbeiders Beweging en de
diocesane ziekenfondsen onder leiding
van de Verbond^voorzittfer de heer A.
C. de Bruijn. Besproken werden de
moeilijkheden veroorzaakt door de te
korten op de vrijwillige verzekering.
Met betrekking tot de organisatie van
het Ziekenfondswezen achtte de ver
gadering het nuttig ter voorkoming van
twijfel of misverstand in den lande met
nadruk te herinneren aan de eenparige
conclusie waartoe de Verbondsraads-
vergadering dd. 13 Juni 1949 kwam naar
aanleiding van het rapport der door
het Verbondsbestuur ingestelde com
missie welke van advies had te dienen
inzake de toekomstige status der ka
tholieke ziekenfondsen.
Deze conclusie luidt: „De katholieke
ziekenfondsen moeten behouden blijven,
■waaruit volgt dat zij volledig dienen te
Worden erkend en zich in alle plaatsen
zonder belemmering moeten kunnen
ontplooien. De Nederlandse Katholieke
Arbeidersbeweging handhaaft onver
zwakt de door haar wetgevende ver
gadering genomen besluiten."
briè'I v. d. Moosdijk.
heel bijzondere gedachtenis. Een halve
eeuw is het geleden, dat Vader Abt in de
orde werd geïncorporeerd en 60 jaar
lang reeds is op „Sion" een stroom van
genaden en zegeningen neergedaald. Hij
bracht Vader Abt dank voor alles wat
hij in de laatste 16 jaar als Abt van Sion
heeft gedaan.
Pater Prior kon vervolgens voor
lezing doen van een teiegram van Z. H
de Paus, waarin deze Dom dr. v. d.
Moosdijk geluk wenst met diens 50-
jarig kloosterjubileum.
Kardinaal de Jong sprak Dom v. d.
Moosdijk persoonlijk toe. „Wij kunnen
elkaar sinds 1908, toen wij samen in
Rome studeerden. Een bijzondere band
verbindt ons echter door de wijding
tot abt, die ik u heb mogen toedienen".
De kardinaal was verheugd openlijk
dank te kunnen betuigen voor alles
wat dit klooster voor Kerk en volk
heeft gedaan.
Ir. Ridder de van der Schueren bracht
namens minister Rutten en het gehele
volk, in het bijzonder dat van Sallancj,
de paters van Sion dank voor de vele
zegeningen, die zij voor dit deel van
Overijsel hebben afgesmeekt.
Vader Abt dankte allen voor hun
woorden en aanwezigheid. De paters
zongen de Acclamationes en tenslotte
verzamelden allen zich aan 'n diner, tij
dens hetwelk de burgemeester van Raalte,
de heer A. J. Ganzenboom, namens het
herdenkingscomité een enveloppe met
rijke inhoud aanbood, die zal worden
besteed voor de inrichting van het scrip
torium.
(Van onze verslaggever)
Donderdag heeff Mgr. Th. Bek
kers, de scheidende nationale directeur
der Pauselijke Missie-acties in Neder
land en tevens een der oprichters van
„R.A.P.T.I.M.", het nieuwe reisbureau
ten dienste van het R.K. Missiewerk,
de H. Mis opgedragen ter gelegenheid
van het inluiden van de nieuwe faze
in het bestaan van dit bureau: de ope
ning en inzegening van het gebouw in
Den Haag door Mgr. Paolo Giobbe, de
Pauselijke Internuntius.
De R.A.P.T.I.M., de Romana Associatio
Pro Transvehendis Itinerantibus Missio
nariis, is het op Nederlands initiatief en
door Nederlandse iintiatiefnemers on
der wie adm. Doorman en Mgr. Bekkers
gesticht reisbureau, dat ten doel heeft,
het vei-voer van missionarissen naar en
van al de missiegebieden over heel de
wereld te behartigen. Het bureau is in
ternationaal en heeft de steun en goed
keuring van Rome zowel als van de
Congregatie tot Voortplanting des Ge-
loofs. Het bureau, dat al over de gehele
wereld over vele agentschappen be
schikt, zal net mogelijk maken, dat het
internationale missiewerk ten eerste
aanzienlijk goedkoper, maar tevens veel
sneller .zal kunnen worden georgani
seerd.
Later dan was vastgesteld is gister
middag de ontscheping begonnen van
het Amerikaanse troepentransport
schip „General M. L. Hersey", dat reeds
in de voormiddag in de. Amsterdamse
haven aankwam met aan boord 1600 re
patrierende militairen uit Indonesië.
Kapitein R. J. E. M. van Zinnicq
Bergmann, adjudant van de Koningin
richtte namens H. M. een woord van
welkom tot de militairen. De minister
van Oorlog en Marine, mr W. F.
Schokking, vertolkte de dank van de.
regering en herdacht tijdens zijn toe
praak met enkele ogenblikken stilte de
gevallenen.
Lt.-koloncJ P. H. Lach de Bère sprak
uit naam van de inspecteur-generaal der
Koninklijke Landmacht en Marine,
Prins Bernhard, een begroetingswoord.
Op de bureaux van ons blad ligt de
passagierslijst ter inzage van het troe
pentransportschip „Waterman", dat ver
moedelijk 10 Juni te Rotterdam arri
veert. Voorts van militairen met gezin
nen aan boord van de „Cheshire" (verm,
dankomst Rotterdam 14 Juni) en de
„Amarapoora" (verm. aankomst Am
sterdam 29 Juni).
Ter gelegenheid van het vijf en twin
tigjarig bestaansfeest van de staalwer-
ken te Maastricht is de president-direc
teur, de heer Emile van Oppen, bevor
derd tot Officier in de Kroonorde van
België.
Parijse politieagenten amuseren zich
met meisjes in Volendammer costuum
in „Parijs in Arnhem".
Snel dalen de krijgers de laatste helling af, welke hen van de pas scheidt.
Metershoge rotswanden rijzen rondom hen op. Het pad is bijna onbegaanbaar. Doch
het verlangen om eindelijk de gehate roofridder tegenover zich te vinden, doet hen
daar geen acht op slaan. Reeds heffen de voorsten een gejuich aan en wijzen om
laag. Onder hen ligt de Arendpas. De val voor Baldon staat gereed. Doch Eric is
de eerste die plotseling zijn blik verscherpt, terwijl een ijskoude twijfel in hem
omhoog jaagt. En de Lynx der Wouden schijnt door dezelfde vreselijke gedachten
overvallen te worden, want zwijgend wijst hij naar de pas. Zijn blik zoekt aarzelend
die van Eric.
De Ivoorman aarzelt geen seconde. Nog voor de anderen begrijpen wat er gaande
is, heeft hij zich reeds langs het steile rotspad met grote sprongen omlaag begeven.
De Lynx volgt hem op de voet. Doch hij bereikt Eric pas, wanneer deze neerknielt
op de zandige weg en koortsachtig de sporen onderzoekt, welke zich daarop afteke
nen. Diepe karresporen en de indrukken van vele paardenhoeven. De Lynx &ie( hoe
Eric de tanden op elkaar bijt.
„Wij zijn te laat gekomen!" mompelt de Noorman gesmoord. „Ze zijn hier min
stens anderhalf uur geleden voorbij gegaan. Blijkbaar in volle galop Hij staat
langzaam op. Zelden of nooit heeft Eric de Noorman zich zo teleurgesteld gevoela
als op dit ogenblik. „Te laat!" hamert het door zijn hoofd. „Wij zijn te laat
gekomen!"
Hij ziet hoe de krijgers uitgeput neerzinken of somber in kleine groepen bijeen
staan. Hun geestkracht lijkt uitgeblust. Deze ontgoocheling is zelfs voor geharde
krijgslieden niet te aanvaarden na de moordende mars, welke zij achter de rug
hebben. Er daalt een dodelijke stilte ovér de troep. Onmachtig, niet wetend wat
hun thans te doen staat, ètarèn zij voor zich uit.
De ogen van de Noorman volgen automatisch de karresporen langs de kronkelende
weg, tot deze zich in de verte, verliest.
Tot er plotseling een glinstering van onverwachte hoop in zijn ogen verschijnt.
„Lynxzegt hij gejaagd. „LuisterMisschien is er toch nog een moge
lijkheid
Advertentie
Kreyrtfborgy
Wnrrrhnrd
\Waorborg
(Van onze redacteur)
In stralende zonneschijn heeft Arnhem zijn tot een stukje Parijs herscha
pen binnenstad gistermiddag met grote feestelijkheid geopend. Dat is geschied
met Franse zwier en gratie, in aanwezigheid van de vice-voorzitters van de Con
ceit Municipal de Paris, General G. C. Gross en Madame VivierRibière, de Fran
se ambassadeur J. Garnier en de consul-generaal F. Hummel. Aan deze Franse
charme paarde zich de rasechte Hollandse jolijt, die burgemeester Matser een
kleine inwoonster deed omhelzen en Arnhem buiten zichzelf van vreugde deed
zijn.
Deze goede stad, wier naam door de
nationale tentoonstelling „Mijlpaal 1950"
wijd en zijd wordt uitgedragen, is de
laatste dagen eigenlijk helemaal zich
zelf niet meer. De binnenstad, anders
waardig en rustig, heeft een bijna frivool
karakter gekregen. Men noemt dit „Pa-
Advertentie
Het is vaak wonderlijk om te zien, hoe
huismoeders met een groot gezin meer tijd
voor iedereen en alles hebben dan de
vrouw met het kleine gezin.
Natuurlijk heeft de moderne techniek
haar daarbij geholpen. Stofzuigers, gasfor
nuizen, electrisch strijkendat alles is
niet voor niets uitgevonden. En ook het
zelfwerkend wasmiddel heeft de taak van
de huisvrouw verlicht.
Op dit gebied is onlangs een opzienba
rende vinding tot stand gekomen: de toe
passing van ACTIEF WIT in Castella Zelf
werkend Wasmiddel. Zelfs de kieskeurigste,
zelfs de meest ervaren huisvrouw staat per.
plex, wanneer zij voor het eerst met de
resultaten van Castella kennis maakt. Wit
goed flonkert U letterlijk tegen. Kleuren
herkrijgen hun luister.
Alle weefsels worden soepeler en zachter.
Bij duizenden gaan de vrouwen dan ook
over op Castella.
rijs in Arnhem", maar dat is maar een
naam, die men aan de gedaanteverande
ring heeft gegeven. Want dit is geen
Parijs, het heeft er alleen het savoir
vivre van. Muziek schalt er door de
straten en de winkeliers prijzen luide
hun waren aan, niet van achter de toon
bank in hun winkels, maar achter kod
dige kraampjes, die door een reeks ori
ginele artisten zijn ontworpen en uit
gevoerd. Een suikerbakker heeft zijn
glimlachende dochter in een grote bon-
bonnière gezet, de juwelier staat op een
Volendammer vissersschuit souveniers te
verkopen, manufacturiers hebben hun
stoffen naar buiten gedragen.
Tegen de gevels zijn de wonderlijkste
figuren gespannen. De ingangen der
straten worden overkoepeld door fraaie
erepoorten. Guirlandes spannen een
kleurig netwerk van huis tot huis. Een
miniatuur Eiffeltoren op het Roermondse
plein wacht op vermetele beklimmers
en alle Arnhemmers, die door deze zon
derling aangeklede straten dwalen, zijn
uitgelaten en doen erg vrolijk. Zij ver-
35
Vlug sloeg ze een paar glinsterende
ogen naar hem op en haar stem klonk
schertsend, maar onzeker: „Peter! Mijn
arme Peter! Moet ik dat als een formeel
huwelijksaanzoek beschouwen?"
Hij bleef staan, blozend als een van
zijn eigen schooljongens. „Ik was bang,
dat je zou schrikken van een regelrecht
aanzoek."
„Het is dikwijls voorgekomen. Peter,"
antwoordde ze langzaam, „dat een
rechtstreekse vraag ook een recht
streeks antwoord kreeg."
En zo maakte Peter O'Dea haar
het hof en kreeg hij zijn bruid.
Zij kozen Dublin voor hun huwelijks
reis uit, maar hun keuze was niet ge
lukkig, want het was een verbitterd,
woelig ep met bloed bevlekt Dublin,
dat hen begin Augustus 1913 begroette.
De Grote Staking was juist uitgebro
ken en de gummistokken van de poli
tie en de bakstenen van Jim Larkin's
arbeiders waren al in actie geweest.
Maar, ofschoon James Connoly zich
opgemaakt om Larkin te hulp te snel
len en hoewel het Burgerleger gereed
stond om, onder haar vlag van de Ploeg
met4 sterren de geschiedenis binnen te
marcheren, stond weldra, reeds in de
tweede week, de Grote Staking op het
punt de Grote Hongersnood te worden,
zodat Peter O'Dea en zijn vrouwtje blij
waren uit de felle haat van de door
vrees bevangen stad te kunnen ontsnap
pen naar de rustige zonneschijn van
Carriglea.
Aan de deur van Jer Coady's vroege
re woning stond een ontvangst-comité
klaar om het gelukkige paar te verwel
komen. Fintan Fogarty en Kitty waren
aanwezig' om hun zuster te feliciteren
met haar nieuwe thuis; verder Ned
Gorman, Fonsy F'-rrell en zelfs Packey
Regan, allen vol verlangen zich ervan
te overtuigen dat Peter, tot heden toe
tenminste, de verschrikkingen van het
huwelijk had overleefd.
Het verwijderd geluid van de taxi
had het gezelschap uit de keuken ge
lokt, want auto's, al had men er veel
over horen spreken, werden in Car
riglea maar zelden gezien.
„Allemachtig, Columcille had gelijk,"
zei Fonsy, „toen hij honderden jaren
geleden beweerde, dat er een tijd zou
komen, waarm wagens zouden rijden
zonder paarden om ze te trekken en
schepen onder zee zouden varen en de
mensen gemakkelijker door de lucht
zouden vliegen dan een vogel."
„En zei hij anders niks?" vroeg Fin
tan Fogarty, naar Regan knipogend en
hij stootte Ned Gorman aan, terwijl hij
achter de veilige rug van zijn zuster
gezichten trok naar Fonsy.
„Heer, geef wijsheid, wat zijn jullie
toch achterlijk," zei Fonsy. „Of ver-
•wacht ik te veel van een bergbewoner?
Voorspelde Columcille niet, dat Ier
land gered en bevrijd zou worden door
een man uit Spanje, rijdend op een wit
paard? Zei hij niet, dat wij zouden
weten, dat de tijd gekomen was, wan
neer er in het Graafschap Louth een
molenaar met twee duimen aan één
hand gevonden zou worden?"
„Ik denk, Fonsy," onderbrak Ned
Gorman, „dat sommigen onder ons niet
zullen kunnen wachten op alle tekens,
waarop Columcille ons zo graag zou
willen laten wachten."
„Ajakkes, wat zijn dat stoffige din
gen om in te reizen," zei Kitty Fogar
ty, wijzend naaar de witte stofwolk,
die achter de auto over de weg dwar
relde.
„Gossie, Tessie's wollen mantelpak is
vast en zeker naar de maan. Ze zou
verstandiger geweest zijn, als ze pracht
en praal opgeofferd had aan comfort
en met Sullivan s wagen schoon en op
haar gemak naar huis was gekomen."
Toch was zij de eerste om de sme
rige stof en blauwe benzinewalm in te
hollen; de eerste om „Welkom thuis"
te roepen; de eerste die toezag, dat
Peter zijn bruid goed optilde, om haar
triomfantelijk over de drempel te
dragen.
De welkomst-receptie was achter de
rug. In de rust van de schemering za
ten de vijf mannen in de huiskamer
aan hun whiskey, terwijl de vrouwen,
achter in de keuken, babbelden en
lachten onder het afwassen van de
vaat.
„Er schijnt daarginds in Dublin heel
wat herrie en bloedvergieten aan de
gang te zijn, Peter," merkte Ned Gor
man op. onderwijl de kop van zijn ste
nen pijp met een bot pennemesje uit
schrapend.
„Inderdaad gebeuren er rare dingen
in Dublin," vertelde Peter hem. „Zo
iets heb ik nog nooit gezien. Je ver
wacht zulk soort wreedheden slechts
in kranten te lezen, zoals die gebeuren
in het een of andere halfbeschaafde
land, ergens ver weg, maar je zou er
toch niet aan denken, 'dat met eigen
ogen te kunnen zien gebeuren in je
eigen land."
„Charges met de gummistok, geloof
ik," zei Ned. „Soldaten op de been.
Politie, die onschuldige mensen dood
trapt. Stenen vliegen in het rond. En,
zoals gewoonlijk, een wet voor de rij-
zamelen zich op terrasjes, waar origi
nele Franse landwijn wordt geschonken,
die de Arnhemmers in het begin nog
wel wat zuur op de tong ligt, maar dat
hoort er bij en alles went.
Met welluidende redevoeringen van
de lachende burgemeester Matser en van
de voorzitter van de stichting „Parijs in
Arnhem", de heer H. Hupkes, werd de
tentoonstelling geopend. Daar tussen
door speelde het muziekcorps van de Pa
rijse politie, dat naar Arnhem is gekomen
om het dertigjarig bestaan van het Arn
hemse politiemuziekcorps op te luisteren,
Franse marsen.
Na die feestelijke opening hebben de
Franse en Arnhemse autoriteiten een
voettocht gemaakt door de versierde
straten. Generaal Gross zal die niet ge
makkelijk vergeten. „Merveilleux" was
het woord, dat hij wel twintig maal ge
bruikte om van zijn bewondering te ge
tuigen. Van alle zijden werden hem en
madame VivierRibière geschenken
aangeboden. Lachend poseerden de hoge
gasten voor fotografen en filmjournalen
en wuifden tegen de duizenden langs
de straten. In deze sfeer, zo moest gene
raal Gross ons bekennen, vergiste ik mij
bijna. Hij dacht in Parijs te zijn. Daarom
heeft hij burgemeester Matser tot
„maire de Paris" benoemd en hem het
insigne van de Conceil Municipal dé
Paris opgespeld. Hij vertelde ons ver
baasd te staan over de vriendschap en
het enthousiasme, waarmede hij in Arn
hem is begroet. Ondanks de oorlogsver
woestingen heeft Arnhem zijn goede hu
meur niet verloren. Ik bewonder oprecht
hun moed, zei generaal Gross.
Felix Couliboeuf, dirigent van het
Franse muziekcorps, was er beduusd
van. Deze oud-militair heeft zich in de
oorlog van 19141918 verschillende ma
len onderscheiden en hoge medailles
sieren zijn borst. „De Franse taal heeft
een grote woordenrijkdom," zei hij,
„maar ik kan geen woorden vinden die
sterk genoeg uitdrukken wat ik voel!"
Advertentie
Was
Uw wol veilig in
ken en een andere voor de armen."
„Verdraaid, dat zal niet altijd zo blij
ven," beloofde Regan grimmig.
„Het is allemaal erg moeilijk uit te
vissen wie of er gelijk of ongelijk
heeft," hernam Peter voorzichtig om
geen partij te kiezen, „maar dit staat
als een paal boven water; Er is iets
niet helemaal in orde met een stad en
een land, dat vrouwen en kinderen laat
verhongeren en toestaat, dat mannen
op straat worden doodgeslagen in
naam der Gerechtigheid. Nogmaals, wie
gelijk of ongelijk heeft weet ik niet. Ik
vermoed, dat er aan beide zijden recht
en onrecht bestaat. Maar ik heb vrou
wen zien huilen, ik heb mannenbloed
als water zien vermorsen, en ik vond
het een zwarte dag voor Ierland, dat
wij moesten leven om zoiets mee te
maken."
„En het is voor Ierland geen zwarte
re dag," vroeg Fintan Fogarty, in
woede uitbarstend, „ik zeg, is het voor
Ierland geen zwartere dag, wanneer
mannen als wij hier kunnen blijven
zitten, pijprokend en whiskeydrinkend
en onze landgenoten, ginds in Dublin
of ergens anders, rustig laten neer
slaan? Onze hooggeroemde politici, die
wij naar het Parlement hebben afge
vaardigd. zie ik niet de straat op gaan
om de slachting tegen te houden. Uit
stapjes maken naar Engeland, dat kun
nen ze, om over de Onafhankelijkheids-
wet te kwaken en Carson met het
boosaardige volk van Ulster, dat meer
vertrouwen stelt in een kogel dan in
een stembus, te veroordelen. Neem dit
van mij aan: Ned Carson heeft het bij
het rechte eind. Als er vandaag de dag
een kerel in Dublin bestond, uit het
zelfde hout gesneden als Ned Carson
en dan natuurlijk aan de goede kant
stond, zou er gauw een vlug einde ko
men 'aan het knuppelen en het aan de
bajonet rijgen en vermoorden van de
armen." (Wordt vervolgd)
De slaapkamer van de Attlees in het
landgoed van de Britse premier te Che
quers heeft bezoek gehad van een ko
ningin met groot gevolg. Helaas, was de
grote Labourman met zijn vrouw en
wagen op vacantié in Frankrijk, zodat
hij het vorstelijk bezoek niet met pas
send austerity-ceremonieel kon ontvan
gen, Nu deden het vijf brandweerlieden
met twee ladders en een draagbare
brandspuit, die in allerijl uit het 12 km
verder gelegen Aylesbury waren ontbo
den. De koningin en haar gevolg lieten
echter de koele ontvangst langs zich af
lopen. Eerst een expert van het Uitvoe
rend Landbouw Comité wist H.M. uit
Attlee's tent te lokken. Het betrof hier
n.l. een zwermende bijenstam, die zijn
koningin tot in het bed van de onge
kroonde Labourkoning was gevolgd.
Tot grote ontsteltenis van de Britse
vogelliefhebbers blijkt een onbekende
onverlaat zich onledig te houden met
het samenbinden van de poten van in
de vrije natuur levende vogels, zodat
deze alleen maar wat rond kunnen
springen en tenslotte de hongerdood
moeten sterven.
Het eerste geval werd verleden week
in een Londense voorstad gesignaleerd,
toen een geknevelde duif (geen vredes
duif) werd ontdekt, die met de kop naar
beneden aan een tak hing en zich een
zwerm kraaien van het lijf trachtte te
houden. Behalve duiven worden ook
zeevogels slachtoffer van deze zonder
linge practijken.
De vereniging voor dierenbescherming
doet tot nu toe nog tevergeefs nasporing
naar de dader (s), die de argeloze vogels
eenzelfde lot willen laten ondergaan als
dat van de Britse belastingbetaler
school, waar zells Engelse kinderen nu
eenmaal harder uit dan in plegen te
lopen. Maar daarna heeft Charlie aan
tal van wedstrijden meegedaan, waar
van hij er 600 heeft gewonnen. Met
trainen mee heeft Charlie al 1.200.000
km hardgelopen. In zijn gloriedagen
haalde hij gemiddeld 65 km per dag.
Door deze taaie training was hij in staat
op zijn 65ste jaar al zijn tegenstanders
tijdens een uithoudingsrace in Amerika
„er uit te lopen". Boze tongen beweren,
dat Charlie niettemin thans de tijd niet
meer kan bijhouden en achter de feiten
aanloopt, maar dat is meer aan de tijd
dan aan Charlie te wijten. Hier ziet men
de lopende Charlie Hart een slokje
nemen voor de d
Het is 79 jaar geleden, dat de 85-jarige
Charlie Hart uit Twickenham voor de
eerste maal winnaar werd in een hard
loopwedstrijd. Het was slechts een on
belangrijke wedstrijd van de Zondags-
s
De Nederlandse Slagerscentrale heeft
een dezer dagen de laatste 850 ton be
vroren vlees, dat de Nederlandse Rege
ring het vorig jaar in de koelhuizen
deed opslaan en enige maanden geleden
voor de verkoop vrij gaf, opgekocht. De
andere partijen bevroren vlees in
totaal zou ongeveer 2 millioen k.g. de
koelhuizen hebben verlaten zjjn uit
verkocht. Rekening houdend met het
feit, dat er nog kleinere hoeveelheden
bevroren vlees bij zelfstandige grossiers
aanwezig zijn, mag aangenomen worden,
dat over 4 weken uiterlijk 1 Juli
geen bevroren vlees meer te verkrijgen
zal zijn. Het beroep, dat het verbonds
bestuur van het N.V.V. op de consumen
ten gedaan heeft om bevroren vlees te
kopen en van de slagers te verlangen,
dat zij dit vlees verkopen, komt dus zo
ongeveer op het scheiden van de markt!
Het advies van het N.V.V. noemt men
in slagerskringen dan ook onverant
woordelijk. Men denke alleen nog maar
aan de onaangenaamheden, die een en
ander in de slagerswinkels te weeg za>
brengen, waar het publiek meent iets
niet te krijgen wat er toch moet zijn!
De verkoop van bevroren vlees is niet
verlopen, zoals de Regering zich dat
moet hebben voorgesteld. Vele slagers
hebben geweigerd bevroren vlees te
verkopen. De goede zaken hebben dit
gedaan, omdat die verkoop hun zaken
beleid doorkruist zou hebben; het feit,
dat de prijs van dit vlees lager
was dan die van vers vlees, heeft de in
druk gewekt, dat ook de kwaliteit min
der zou zjjn. Dit risico hebben deze za
ken niet willen nemen. Maar ook vele
volkszaken hebben geen risico willen
nemen.
Het Regeringscommuniqué, waarin zo
nadrukkelijk gezegd werd, dat het be
vroren vlees 35 a 40 pCt. goedkoper zou
zijn dan vers vlees, heeft een geheel ver
keerde uitwerking gehad. Men heeft het
publiek niet genoeg weten te doordrin
gen van het feit, dat het bevroren vlees
van eerste kwaliteit was. Vele misver
standen, knoeierijen en scherpe onder-
Maandag 5 Juni zullen te Utrecht ver
trouwelijke besprekingen gehouden wor
den tussen een aantal personen uit
middenstandskring enerzijds en een aan
tal leden van het bestuur der Katholieke
Volkspartij en enkele leden van de ka
tholieke fracties uit de Eerste en Tweede
Kamer anderzijds om onderling de mid
denstandsvraagstukken, voorzover die
op politiek terrein liggen, te bespreken.
De naaste aanleiding tot dit vertrouw-
vol beraad is het voorstel van nood-
regeling kinderbijslag voor zelfstandigen
Overigens zullen onderwerpen van eco
nomische en fiscale aard aan de orde
gesteld worden.
linge concurrentie zijn er het gevolg
van geweest en vele slagers waren be
vreesd het bevroren vlees te moeten
verkopen naast het dikwijls verlies op
leverende verse vlees, dat verkocht
meest worden beneden de geldende
vleesprijzen Wanneer de verkoop van
bevroren vlees tot September had kun
nen doorlopen tot het tijdperk dus,
dat de aanvoer op de slachtveemarkt
groot is door de uitstoot van vee zou
den vele slagers er anders over gedacht
hebben.
Overigens en dit is wel zeer merk
waardig is de vraag nam- bevroren
vlees door de slagers de lafste weken
toegenomen; als de buit bijna verdeele
is
In de copgreszaal van ..De Mijlpaa.
te Arnhem heeft de BOVAG (Bond van
automobielhandelaren en garagehou
ders) gisteren een begin gemaakt met
het tweedaags congres. De voorzitter,
mr. A. F. H. Jansen, noemde het een
veeg teken, dat de fiscus steeds veelvui-
diger en met grotere preferente bedragen
voorkomt opvde uitdelingslijst van ge
sneuvelde middenstandsbedrijven. „Het
publiek kan geen sigaren kopen, niet
omdat lonen en winsten te hoog zijn,
maar omdat de belasting te hoog is", al
dus sprak de voorzitter van de Katho
lieke Arbeiders Beweging zich onlangs
uit in verband met de ontslagen van ar
beiders in de sigarenindustrie Indien
niet een einde komt aan de ondraaglij
ke belastingen op automobielgebied, al
dus de BOVAG-voorzitter, wordt de
uitspraak van de KAB-voorzitter wel
licht spoedig ook toepasselijk op de au
tomobielbedrijven. Dat thans door een
commissie van de hoofdgroep-ambacht
een onderzoek wordt ingesteld naar de
middelen, die de organisatie van het
ambacht ten dienste staan ter bestrij
ding van de prijsconcurrentie, welke
weer onrustbarende vormen aanneemt,
bewijst, dat de middenstand zich tot
schade van de volkswelvaart op een
hellend vlak bevindt.
Behalve voor redelijke minimumprij
zen heeft de BOVAG ook belangstelling
voor de bezwaren tegen de hoge lasten.
De benzinebelasting b.v. bedraagt thans
56 cent van iedere gulden, waarmede
volgens spreker de grens van het toe
laatbare is overschreden. Het plan der
regering, aan kleine zelfstandigen uit
keringen toe te kennen uit bijdragen
der gehele groep, noemde mr. Jansen
een soort fiscale vivisectie.
De „Blitar" van de Kon. Rotterdamsche
Lloyd, waarop zich hoge functionarissen
van het ministerie van Financiën te Dja
karta bevinden, komt m plaats van Vrij
dag. zoals verwacht was. eerst Zaterdag
omstreeks het middaguur te Rotterdam aan.
