RUM DRIEHONDERD DUIZEND BEZOEKERS
Eric deNoormarc - Ve
Een snuifje paprika
I
li
Koekdozen met Rembrandt-afheelding
vonden grif af trek
DE STILLE
MAN
Voorlopige balans van Holland Fair
HOLLANDSE SCHILDERS ZIJN TE GAST BIJ
FRANSE HOTELHOUDERS
PUROL
Negatief antwoord
van de V.S.I.
Welverzorgde Handen: HAMEA Gelei
/oer UterfledVracuft U*v u/ifUxUer.
Economische blokkade
tegen Ambon?
DINSDAG 13 JUNI 1950 PAGINA 3
Orders voor deuren
en voor jachten
En Franse schilders komen naar ons land
Schilderijen als
vergoeding
Nieuw detachement
opgericht
Voor overgang van K.N.I.L.
naar K.L.
Hulp aan Zuid-Molukken?
Stand bloembollen
Goed tot zeer goed
Mr. Kortenhorst bij
Van Cauwelaert
Tracleer
de
kinderen
...en
Uzelf!
LEMCO
Nederlandse producten
op beurs in Chicago
TEGEN TIPGEVERS VAN NOL
DE BRABANDER
Zeven en acht jaar geëist
Angst voor Tweelingen
Onnozele Kinderen
Het Witte Beest
Collectieve Romantiek
Vierling in privé-zwembad
door
PATRICK PURCELL
Kamerlid stelt vragen
(Van onze bijzondere correspondent)
NEW YORK, 10 Juni.
Deze week heeft de Directeur voor de Exportbevordering, de heer L. Smit,
aan de Nederlandse pers te New York zyn indrukken medegedeeld van de nu
geëindigde Holland Fair te Philadelphia. Positieve en in cijfers uit te druk
ken resultaten, welke voor de Nederlandse exporteurs bereikt zouden zijn, kon
den nog niet worden verstrekt. Een feit, dat mogelijk weer koren op de molen
Van de critici dezer Fair betekent. Maar, met een zijdelingse blik op deze heren
critici: bij de éérste organisatie ener Nederlandse tentoonstelling van Nederland
se producten in het grootscheepse Amerika, waar het immers nooit aan
dollars ontbreekt om eigen organisatiemachinerie in perfecte staat te brengen
r~ mag men wel met wat welwillendheid de fouten beoordelen, die door de
Nederlanders zijn gemaakt
Is deze hele kostbare tentoonstelling
de Nederlandse Exporthandel naar ver
houding ook ten goede gekomen, vra
gen twijfelaars. Of, zeggen anderen, had
men niet veel meer kunnen bereiken
als de Fair wat langer dan drie maan
den en dus wat zorgvuldiger was voor
bereid? Ook het verwijt, dat men niet
twee rozen met één schot kan treffen,
lï.l. de groothandelaar èn de consument,
Werd nogal eens gehoord.
Alles goed en wel: maar bij de begro
ting van iedere onderneming moet een
post voor de ervaring worden uitge
trokken. En wie daarachter durft schrij
ven: verloren geld, verloren mogelijk
heden, kan er wel eens naast zijn, om
dat dit „verlies" bij een volgende on
derneming zelfs in winst kan verkeren.
Hieronder laten wjj de voornaamste
mededelingen van de heer Smit volgen,
zodat men beter kan beoordelen of er
niet een keerzijde aan de medaille is.
De Holland Fair in Gimbels' Warenhuis
is door meer dan 300.000 personen be
zocht, van wie 85.000 Hollandse pro
ducten kochten. Met uitzondering van
de goederen, die Gimbels zelf wil over
nemen, is er voor 86.000 dollars ver
kocht. Die goede verkoop moet echter
niet meer dan als een aangename ver
rassing worden beschouwd: daar het
niet om winkeltje spelen, maar vooral
om contact met groothandelaars ging.
Welnu, ongeveer 100 warenhuis-inko
pers en lieden van de groothandel heb
ben de Fair bezocht. Misschien stelt dit
cijfer teleur. Men moet echter niet ver
geten, dat soliede Amerikaanse gros
siers niet zo hard naar ,,'n tentoonstel
ling" van buitenlandse producten lopen,
tenzjj deze door een op Amerikaanse
leest geschoeide (dus ontzaglijke) re
clamecampagne is aanbevolen. Tevens
moet men ook denken aan de belem
mering van de afstanden; veel zaken
lieden zouden misschien belangstelling
getoond hebben, indien zij wat dichter
bij hadden gewoond.
Onder die voedselproducten, welke
het meeste succes hadden, waren behal
ve chocolade en botersprits- de Hol
landse kaas, waarvan 40.000 stuks zijn
verkocht. Bij deze verkoop bleek in
tussen dat de Amerikaanse consument
liever een kaas van een gewicht van
10 ons koopt, dan een van 14 tot 16 ons,
welke Nederland tot nu toe exporteer
de. De Hollanders zouden daar echter
weer liever niet aan willen, omdat bij
een kleinere kaas veel van de smaak
zou verloren gaan. Maar de Amerikaan
se consument geeft aan gemak de voor
keur, zelfs als het ten koste van de
SIhaak moet gaan: die kaas-van-tien-ons
Past beter in de ijskast.
Deze regel voor exporteurs van
voedselproducten moet steeds weer
worden herhaald: Amerikanen geven
kwaliteit en bezuiniging graag cadeau
voor handige (en aantrekkelijke)
verpakking. De Nederlandse voedsel
producent, die aan Amerika levert,
moet altijd rekening houden met de
maten van de electrische ijskast, de
enige provisiekast der Amerikaanse
afnemers. Overigens, wat die aan
trekkelijkheid betreft, is het wel aar
dig te weten, dat dozen met Victoria-
koekjes, welke op het deksel een af
beelding droegen v&n een schilderij
van Rembrandt, groot succes had
den.... om die afbeelding (waarmee
niets gezegd wil zijn tegen de voor
treffelijkheid van de inhoud der do
zen). De ontdekking van deze merk
waardige kunstzinnige trek bij de
Amerikaanse consument mag door
Nederlandse fabrikanten als een wenk
worden beschouwd
Gebrek aan plaatsruimte maakt het
niet mogelijk een overzicht te geven
van de verschillende reacties op de vele
tentoongestelde voorwerpen. Onder die
Nederlandse fabrikaten echter, welke
groot succes hadden, moeten vooral het
glaswerk en tin worden gehoemd. Een
verrassing was bovendien de onver
wachte belangstelling voor een beschei
den zending confectiegoederen, met
name van damesmantels, waarvan
vooral de kwaliteit en afwerking als
heter dan de Amerikaanse werd ge
prezen. Stoffen en dekens droegen
eveneens de trofee van het succes weg.
Naar het keukengerei in de vorm van
gevlochten draadartikelen bestond veel
vraag, en Gimbels heeft deze o.m. op
Zijn bestellijst geplaatst.
Vermeldenswaard is, dat ook naar
aanleiding van deze Fair een order in
Holland is geplaatst voor het maken
Van 150.000 deuren (Amerikaans Fa
tent) plus 5000 deuren volgens Hollands
model. En tenslotte bewees de grote be
langstelling voor de Nederlandse jacht
(Vrijheidsklasse), waarvan er direct
zeven zijn verkocht, terwijl meer be
stellingen volgen, hoe goed het is al
onze producten onder de aandacht van
het Amerikaanse publiek te brengen,
dat zonder Fair wel niet op het idee
zon zijn gekomen met Hollandse jach
ten op Amerikaanse meren te gaan
Kijkje op een der stands van de »Hol-
land Fair" te Philadelphia.
zeilen,
Meubels en schilderden stelden de
verwachtingen teleur. Dit was niet al
leen een gevolg van gebrek aan ruimte,
waardoor speciaal de meubels kwalijk
tct hun recht kwamen. Een belangrijke
factor o.i. was dat de Hollandse meu
bels niet op de Amerikaanse smaak, be
hoeften en op de in dit land gebruike
lijke maten en woningverdelingen be
rekend waren. Soliditeit en artistieke
afwerking in deze branche worden door
de gemiddelde Amerikaan ook niet al
tijd geapprecieerd. Dat de oude Hol
landse schilderijen niet genoeg waar
dering vonden, ligt vooral aan het feit,
dat zakenlieden en het warenhuis-be
zoekend publiek gemeenlijk niet tot de
juiste kunstkenners en liefhebbers be
horen. Terwijl de goede kunsthandelaar
niet veronderstelt het zijne te zullen
vinden op de tentoonstelling in een
warenhuis.
Waarmee in vogelvlucht de in
drukken van de Holland Fair in
Philadelphia gegeven zijn. Een ten
toonstelling welke, wat de critiek
ook voor onvriendelijks heeft te
zeggen, meer dan geslaagd genoemd
mag worden, al was het alleen al
om de reclame. Vandaar dat de heer
Smit hoopt spoedig een tweede fair
te kunnen organiseren, ditmaal waar
schijnlijk in het Midden-Westen. Met
recht mag verwacht worden, dat zich
hiervoor nog meer deelnemers zul
len opgeven.
Want diverse vertegenwoordigers van
Hollandse industrieën, die deelname
aan de Philadelphia-tentoonstelling ge
weigerd hadden, hebben zich voor de
tweede Fair vrijwillig aangemeld. Als
nu bovendien bij deze a.s. Fair ook nog
voor een betere bediening van het pu
bliek gezorgd kan worden, zodat be
zoekers niet teleurgesteld behoeven weg
te gaan daar er niet genoeg prsoneel is,
dan kan met zekerheid worden voor
speld, dat de Nederlandse Exporthandel
en de Nederlandse industrieën niet met
een schrede, maar met een reuzen
schrede vooruit zullen gaan.
Prins Bernhard bracht een bezoek aan
de „Holland Fair". Hier zien wij hem
in gezelschap van ambassadeur Van
Kleffens en directeur Cimbel bij de
„klompenmakerij'
Ongeveer 60 Franse hoteliers hebben
zich bereid verklaard een Nederlandse
kunstschilder als gast te ontvangen. Het
Iaat zich aanzien, dat dit aantal nog be
langrijk zal stijgen. Reeds 20 Neder
landse kunstschilders vertoeven thans in
Frankrijk als gast van een Franse hotel
houder en dit ondanks de bedoeling van
de Nederlandse Reisvereniging om de
uitwisseling van Nederlandse en Franse
schilders eerst in September van dit jaar
te laten ingaan. Het feit, dat ook reeds
een tiental hotelhouders in Nederland
zich zonder speciale propaganda hebben
aangemeld tot het uitnodigen van een
Franse schilder, geeft optimistische ver
wachtingen voor het slagen van deze
culturele uitwisseling, waarvoor de heer
J. F. Nagelhout, arts te Holten, het ini
tiatief nam.
De kunstenaars, die uitgezonden wor
den, hebben zelf te zorgen voor hun reis
en voor het nodige zakgeld. Dit zal som
mige schilders, die men toch ni^t gaarne
zou willen uitsluiten, zwaar vallen. De
heer Nagelhout heeft daarom en dit
zou voor de rest van Nederland als voor
beeld kunnen dienen in zijn streek
verschillende loterijen georganiseerd,
waarvan de opbrengst komt ten bate
van een bepaalde schilder. Als tegen
prestatie zal deze na zijn verblijf in
Frankrijk een schilderij ter beschikking
moeten stellen voor de gelukkige prijs
winnaar van de loterij en zal hij voor
de bevolking wat over zijn werk moe
ten komen vertellen.
Het verblijf in Frankrijk levert voor
de kunstenaar hoegenaamd geen finan
ciële moeilijkheden op. Alleen heeft
hij de verplichting op zich te nemen,
om bij het beëindigen van zijn ver
blijf, dat bij voorkeur in de z.g. stille
tijd zal vallen, de hotelhouder een
van zijn schilderijen te schenken.
Dr. Vroom, hoofd van de afdeling
Kunstzaken van het ministerie van O.,
K. en W., die tijdens de persconferentie,
waarbij dit alles werd medegedeeld,
tegenwoordig was, zeide, dat de econo
mische toestand van de beeldende kun
stenaar zeer zorgelijk was. Het
gebrek aan expansiemogelijkheid, zowel
Advertentie
Bij zonnebrand, doorzit
ten, schrijnen, smetten
op geografisch als op sociaal gebied is
hiervan veelal de oorzaak. Door deze
uitwisseling krijgt de Nederlandse kun
stenaar de kans zijn inspiratiebronnen te
verwisselen zonder dat dit zijn budget
erg belast. De Regering staat dan ook
zeer sympathiek tegenover deze onder
neming en zegt alle steun toe om de
schilderijen, die in dit kader in Frankrijk
gemaakt worden, te doen exposeren.
De selectie is in handen van de ver
tegenwoordigers der kunctenaars-federa-
ties en van het Kunstcentrum. Er wordt
naar gestreefd die cshlders uit te
zenden, die voor het gewone publiek be
grijpelijk zijn en die, waarvan men de
zekerheid heeft dat zij serieuze werkers
zijn. In gevallen van twijfel heeft het
toeristische element voorrang. Zowel de
Nederlandse Reisvereniging als de Tou
ring Club de France zijn er van uitge
gaan, dat het voor een toeristische streek
van groot belang is, dat haar natuur
schoon, haar historische bouwwerken,
haar klederdrachten e. d. worden uitge
beeld door talentvolle kunstenaars.
Het woord is dus nu aan de Neder
landse hotelhouders om het voorbeeld
van hun Franse collega's en van enige
Nederlandse collega's te volgen. Daar
voor is nodig, dat zij het belang van deze
toeristische propaganda inzien.
Het werkcomité wordt gevormd door
vertegenwoordigers van de N.R.V. en
het ministerie van O., K. en W. In het
erc-comité hebben o. a. zitting genomen
prof. dr. F. Rutten, minister van O., K.
en W., de ministers In 't Veld en Spitzen,
jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland, mi
nister van Staat, dr. F. Bender en dr.
N. Vroom.
102. Op hetzelfde ogenblik, dat Winonah met angst in het hart haar ogen op de
zon richt, ontsnapt de mannen van de Lynx der Wouden een zucht van verlichting,
-wanneer zii het licht weerzien. Enkelen kijken nog argwanend om naar de schim
mige donkere gestalten, die zich achter hen in de nevels terugtrekken.
„Dat gebeurt eenmaal, maar nooit meer," mompelt de voorste krijger beslist.
Alleen een kerel als koning Eric kan u veilig door dat behekste gebied brengen:"
Dan haasten zij zich verder, naar de Lynx, die reeds op afgemeten toon zijn orders
geeft Eric is de laatste, die het mistige rijk der Dvergars verlaat. Als een goed
aanvoerder heeft hij gewacht tot zijn laatste krijger in veiligheid is. Nu wendt hij
zich. tot Orl. „Heb dank, vorst der Dvergars. Door uw hulp kan ik wellicht nog
op tijd komen!"
Men zegt ten onrechte, dat wij slechts het kwade toegenegen zijn, klinkt hot
antwoord. „Slechts zijdie met bo.se harten naar de Dvergars komen, hebben reden
hen te vrezen. Ge zijt een rechtvaardig man, heer Eric. Van hier lopen onze wegen
uit elkaar, maar ge kent onze afspraak. Indien gij Lauri tot een rechtsgeding dwingt,
staal Orl der Dvergars achter u indien gij uw verplichting nakomt."
Langzaam trekt de zwarte gestalte zich verder in de klamme mist terug, tot er
niets anders zichtbaar is dan het trage wielen der nevels. Eric staart hem in ge-
gedachten verzonken na. Met een ruk roept hij zichzelf terug naar de werkelijkheid.
Te veel staat er thans op het spel om niet iedere minuut te gebruiken. Hij haast
zich achter z'n mannen aan.
Deze zijn reeds in de richting van de steile rotsen getrokken, welke Eric heelt
horen omschrijven als de Satanskloof. De Lynx heeft enkele verspieders vooruitge
zonden. Juist als de Noorman zich aan het hoofd van de groep schaart keert eei>
van hen hijgend terug. „Heer! Ziet!" Opgewonden wijst de man in de verte. Ook
ae scherpe ogen van de Noorman onderscheiden heel ver de kleine stofwolk, aie
bijna onmerkbaar nadert. En terwijl een vreemde spanning zich van hem meester
maakt, ziet Eric de goudkaravaan voor zich
De minister van Oorlog heeft opge
richt het (t(jdei(jk) detachement over
gang beroepspersoneel KNIL naar KL.
Het detachement wordt geplaatst by
het KNIL-centrum te Nijmegen.
Het internationale Rode Kruis heeft
de Indonesische regering gepolst over
de mogelijkheid van het zenden van
hulp naar de „Republiek Zuid iMoluk-
ken", aldus meldt A.P. uit Djakarta.
De Indonesische regering heeft ech
ter vandaag bekend gemaakt, dat zü
het schrijven van het Rode Kruis niet
als basis van overweging kan aanvaar
den, daar hierin naar de Zuid-Moluk-
ken wordt verwezen ais naar een „bel-
ligerente partij". Een woordvoerder van
het ministerie van Buitenlandse Zaken
heeft medegedeeld, dat de Indonesische
Regering de Zuid-Moiukse beweging als
een binnenlandse opstand beschouwt.
Ondanks het soms ongunstige weer
verliep de bloei der verschillende bloem
bollengewassen vrij bevredigend. Hoe
wel de stand in Anna-Paulowna en om
geving iets minder gunstig is, is deze in
de overige gebieden door het achterwege
blijven van ernstige beschadigingen over
het algemeen goed tot zeer goed.
Beschadigingen aan de gewassen door
vorst en hagel waren onbeduidend. Ook
waterschade kwam nagenoeg nergens
voor, alleen in de streek, Wervershoof
en Andijk werd deze bij de tulpen matig,
in Anna-Paulowna en omgeving bij hya
cinten en narcissen matig tot ernstig
genoemd.
Hoewel bij tulpen plaatselijk een ern
stige vuuraantasting voorkomt, is over
het algemeen de hierdoor veroorzaakte
schade slechts gering. Het verschijnsel
doet zich voor, dat naarmate men Noor
delijker in de bloembollenstreek komt,
de aantasting een ernstiger karakter
aanneemt.
Het optreden van geelziek en zwart-
rand bij hyacinten is onbeduidend. Ook
bij narcissen komen geen ziekten van
betekenis voor.
Mr. L. G. Kortenhorst, de voorzitter
van de Tweede Kamer, is gisteren in
Brussel aangekomen in gezelschap van
de griffier van de Tweede Kamer, mr.
A. F. Schepel. Mr. Kortenhorst heeft
een langdurig onderhoud gehad met de
heer Van Cauwelaert, voorzitter van de
Belgische Senaat.
Advertentie
Advertentie
SUIKERWERK.
FABRIEK
ROTTERDAM
Aangemoedigd door het succes van de
Holland Fair in het warenhuis Gimbel
te Philadelphia zullen ongeveer 50 Ne
derlandse fidma's, waarvan de meeste
aan de Holland Fair hebben deelgeno
men, Nederlandse producten ten toon
stellen op de eerste Amerikaanse han
delsbeurs te Chicago, die van 7 tot 19
Augustus gehouden zal worden.
Te Chicago, op de eerste internationale
handelsbeurs, die ooit in de V.S. werd
gehouden, zal de tentoonstellingsruimte
voor Nederland in totaal ongeveer
10.000 vierk. voet groot zijn. Tot dus
verre hebben ongeveer 40 landen ruimte
op de tentoonstelling gereserveerd.
Voor het gerechtshof te 's-Kertogen-
bosch diende gisteren de appèl-zaak te
gen H. B. en J. H., beiden uit Tilburg,
die de bende van Nol de Brabander in
verschillende gevallen zouden hebben
getipt. De rechtbank te 's-Hertogen-
bosch veroordeelde hen tot gevangenis
straffen van resp. acht en zeven jaar
met aftrek.
Voor het Hof maakten de verdachten
hun beklag niet naar behoren door de
rechtbank te zijn behandeld. De presi
dent, mr. J. E. Perink, nam deze klacht
zonder een enkel woord ter kennisge
ving aan.
Beide verdachten ontkenden pertinent
alles wat hun ten laste werd gelegd en
kwalificeerden alle getuigenverklarin
gen als vals.
Tegen B., die reeds achtmaal veroor
deeld werd, eiste de advocaat-generaal,
mr. S. J. van der Hoeven, bevestiging
van het vonnis.
i De vrouwen van het Griekse plaatsje
Polykstro willen van het buitenlandse
hulpcomité, dat haar van extra-voeding
voorziet, geen melkpoeder meer heb
ben. „Je kunt ons geven, wat je wilt,
maar in geen geval melkpoeder zeg
gen ze en werpen een blik vol afgrij
zen op de betreffende blikken, die haar
weldoeners haar tevergeefs aanbieden.
Waar die plotselinge afkeer vandaan
komt? Wel. toevallig hebben twee vrou
wen ir\ Polykstro, die na het uitdelen
van melkpoeder moeder werden, alle
bei een tweeling ter wereh} gebracht,
en nu menen de Griekse dorpsvrouwen,
dat je van melkpoeder tweelingen
krijgt. De voedselpositie in de streek en
het lot van duizenden naar communis
tisch Joegoslavië ontvoerde Griekse
kinderen hebben de vrouwen van Po
lykstro nu niet bepaald gebrand op
tweelingen gemaak'.
De redactie van het Sovjet-Russische
blad „Izwestia" deelt mede, dat zij da
gelijks overstroomd wordt door brieven
van kinderen, die om kinderboeken
vragen. Zij dringen er op aan, dat do
schrijvers meer boeken voor hen zul
len schrijven om hun leeshonger te
stillen. Zelfs geven de kinderen soms
de titels aan van de boeken, die nog
niet geschreven zijn, maar die zij wen
sen te lezen. Deze titels kunnen zó op
spandoeken worden gezet en in de
monstraties worden meegedragen. Of
hebben de kinderen ze misschien van
dergelijk propaganda-materiaal overge
nomen? Als titel wördt o.a. voorgesteld:
..Stalin heeft ons trouw aan het volk
geleerd", of „Wij danken u, kameraad
Stalin, voor een gelukkige kindsheid".
Al lijken de Russische kinderen zo
voorlijk, dat zij het geluk van hun
kindsheid niet achteraf, maar nu reeds
beseffen, zij blijken toch in sprookjes
te geloven.
Dr. Kaleroo Obey, een ethnoloog, die
verbonden is aan het Smithonian Insti
tuut in .Amerika, heeft vier jaren door
gebracht in het binnenland van Brazi
lië. Hij heeft gebieden betreden, die
vóór hem nog nooit door een blanke
waren bezocht. In deze gebieden heeft
hij een tweetal Indianenstammen aan
getroffen, die alleen bij zeer bijzondere
gelegenheden kleren dragen en hoofd
zakelijk van vis, tortelduiven en vruch
ten leven. Deze stammen, die geen af
stompingsproces hebben doorgemaakt
als de beschaafde volkeren gedurende
de oorlog, geloven niettemin dat de
mens uit houtblokken is gemaakt. On
der mensen verstaan zij alleen zichzelf,
want de blanke' is voor hen „het witte
beest", dat zij niet vertrouwen en waar
voor zij hun militaire geheimen van
pijl en boog angstvalliger verborgen
houden dan de Amerikanen en Russen
het geheim van atoom- en waterstof
bommen.
In September zal het in het Engelse
vacantie-oord Whitley Bay in North
umberland een vrijgezellige boel wor
den. Er wordt dan n.l. een „week van
romantiek" georganiseerd. Uit alle de
len van Engeland en zelfs uit Frank
rijk zullen in totaal ongeveer tweedui
zend vrijgezellen en naar wij aanne
men jonge vrijsters zich naar Whitley
Bay begeven, in de hoop er elkaar te
vinden. Het organisatie-comité van de
„week van romantiek" stelt huwelijks
geschenken en gratis wittebroodsweken
ter beschikking van de paartjes, die er
niet alleen verliefd zullen raken, maar
ook zullen besluiten te trouwen. We
vermoeden, dat de gelukkige winnaars
na deze week van collectieve roman
tiek nog hartgrondiger dan in het al
gemeen gebruikelijk is „Eindelijk al
leen" zullen zuchten, wanneer zij van
het gratis wittebrood gaan snoepen
Advertentie
Met grote zonnehoeden op, viert de vierling Good uit Westerleigh vandaag zijn
verjaardag in eigen tuin. Het heerlijkst van alles vinden de meisjes, dat zij naar
hartelust mogen ploeteren in eigen „zwembad", dat evenwel niet meer dan
10 cm. diep is.
44
Tessie hijgde naar adem en bewoog zich
instinctmatig in de richting van de kin
derwagen, om zichzelf tussen Markie en
alle gevaren te plaatsen. Peter richtte
zich op, haalde diep acjem en schudde
zijn hoofd. „Te fantastisch, inspecteur
U hebt naar de ouwe Fonsy Farrell ge
luisterd. Fonsy heeft in de afgelopen
twaalf maanden niets anders gedaan dan
revoluties aangekondigd voor iedere der
de Zondag". „Wel. Fonsy heeft deze niet
voorspéld", gromde Lalor. „Dit is geen
visioen van Fonsy. O, nee! Dit worat
harde werkelijkheid. De groepsleiders in
Dublin verwachten, dat het hele land
zal opstaan wanneer zij het sein geven"
De distric'ts-inspecteur veroorloofde zich
een flauw glimlachje.
„Maar het land is. Goddank, noch
slecht, noch gek, noch verraderlijk. Ons
land zal niet in zijn geheel in opstand
komen. En de weinige ontevredenen in
Dublin zullen geen revolutie op touw
zetten, als de overheid daar schrander
genoeg is, handelend op te treden, na
mijn herhaalde waarschuwingen en dat
stel dwazen achter slot en grendel te
zetten, voordat zij zichzelf, en half Dub
lin met hen, de dood injagen met hun
waanzinnige plannen".
„Goeie hemel", zei Peter, „da's een hele
hoed vol nieuws".
„En wanneer het voor sommigen van
ons geen doodkist vol nieuws wordt, is
het mooi genoeg. Ik ben hierheen geko
men, mijnheer, om uw hulp in te roepen,
teneinde te trachten dit te bereiken: dat
wij, althans in dit deel van het land,
geen dwaasheden of verlies van mensen
levens zullen meemaken. De groepslei
ders hier, u kent ze even goed als ik,
moeten overtuigd worden van het nut
teloze van de hele opzet".
Peter O'Dea staarde ver weg over de
velden naar de Slievenamon, die gehuld
was in de stralen van de ondergaand»-
zon. „De handhaving van rust en vrede
is uw plicht, inspecteur, niet de mijne
Waarom zou ik moeilijKheden gaan zoe
ken?"
Woedend trok Din Lalor zijn hoed
verder over zijn oren.
„In tijden als deze, mijnheer, is de
handhaving van de vrede de dure plicht
van elke. onder de wet staande burger.
Deze mannen zullen niet naar mij luis
teren, en dat weet ik. Wanneer ik hen
laat arresteren, veroorzaak ik juist de
moeilijkheden, die ik wens te voorko
men. Maar naar u zullen ze luisteren.
Ned Gorman is uw vriend. Fogarty is
uw zwager. Regan zal zich schikken
naar wat u zegt."
„Neemt u mij niet kwalijk, dat ik in
de rede val, inspecteur," zei Tessie
O'Dea bedaard, „ik begrijp uw stand
punt en ga er mee accoord. Niemand
wil oorlog en doodslag en bloedvergie
ten. Maar, om u volkomen eerlijk te
zeggen, ik maak me nogal ongerust
over uw beweegredenen. Bent u zacht
aardig, wilt u er graag zeker van zijn,
dat de heethoofden zichzelf en ons al
len niet in het ongeluk storten? Pro
beert u langs een omweg soms uw
plicht te doen, door de revolutie met
vriendelijkheid te onderdrukken?" Zü
pauseerde. „Of tracht u zowel uw ge
weten als uw staat van dienst als poli
tieman schoon te houden door mijn
man over te halen het smerige werk
voor u op te knappen, zodat u. mocht
er elders een opstand komen, die mis
lukt, met een schijnheilig gezicht te
gen uw chef kunt zeggen: „Nu in mijn
district heb ik geen 'last gehad." En zou
door het een of ander wonder de op
stand lukken, dan kon u gerust tegen
het volk van Carrigla zeggen: „Wel, ik
heb de jongens uit Carrigla niet tegen
gehouden. hun steentje bij te dragen.
Dat was het werk van Peter O'Dea.'
Ondanks de steeds killer wordende
bries, nam Din Lalor zijn hoed af en
gebruikte hem heftig als waaier. „Mijn
beste mevrouw, hier sta ik, geplaatst
tegenover de dreigingen van oorlog,
moord, samenzwering. burgeroorlog,
bloedvergieten en de Heer mag weten
wat nog meer, en nu probeert u mij
een kruisverhoor af te nemen over
mijn motieven. Luister, mevrouw, om
uw hart gerust te stellen zal ik u meer
vertellen dan ik eigenlijk mag. Er zul
len geen Duitse kanonnen aan land
worden gezet. Het schip, dat ze ver
voerde, is bij Queenstown tot zinken
gebracht. Van Duitsland zal geen hulp
komen, Sir Roger Casement zette van
morgen voet aan wal bij Tralee met
dat nieuws. Hij is nu een gevangene."
Lalor zette nogmaals zijn hoed op en
vervolgde: „Daarom moet de voorge
nomen opstand mislukken! Wat ik
thans wil bereiken is, dat onze vrien
den hier bijtijds alle feiten zullen we
ten en niet, door onwetendheid, hun
hoofd in de strop zullen steken."
„En tezelfder tijd zeker te zijn, dat
u uw baantje niet zult verliezen, on
verschillig uit welke hoek de wind
waait." voegde Tessie er aan toe.
„Wilt u het zo uitdrukken, dan kunt
u dat doen, Mevr. O'Dea," zei Lalor
berustend. „Ik wil net zo min als ieder
ander graag mijn paar pond per maand
verspelen."
Er ontstond een korte, drukkende
stilte, slechts onderbroken door het
kraken van de veren van de kinderwa
gen, telkens als de veronachtzaamde
Markie op en neer sprong. Toen zei
Peter, zeer langzaam:
„In heel deze affaire, inspecteur, ben
ik noch vóór u, noch tégen u, evenmin
als ik voor of tegen hén ben. Ik ben in
werkelijkheid voor niemand, behalve
voor mijn vrouw en mijn kind en mij
zelf. Maar ik zie niemand graag lijden,
noch aan deze, noch aan gene zijde.
Daarom, als het zal helpen de vrede
te bewaren, beloof ik het volgende te
doen. Ik zal de desbetreffende mannen
volledig van de feiten op de hoogte
stellen. Ik zal echter geen enkele po
ging doen om hen op de een of andere
wijze te beïnvloeden. Ik zal het aan
henzelf overlaten een beslissing te ne
men in overeenstemming met hun eigen
idealen en hun eigen geweten. En meer
zal ik niet doen."
Doe dat dan, mijn waarde heer, en
u 'zult een goed werk voor Ierland ver
richt hebben." Tevredengesteld, maak
te Lalor aanstalten te vertrekken. „Zo
waar als ik leef, Peter O'Dea, deze
dienst van vandaag zal ik nooit ver
geten en geloof me, geen enkele man,
vrouw of kind zal het ooit vergeten"
.Ik hoop, dat Carrigla geen reden zal
krijgen te* zeggen, dat zij het niet zui
len vergeven," zei Tessie.
Lalor kon weer enigszins lachen.
Kom, kom. Mevrouw O'Dea! U be
hoorde ambtelijke oren niet te veront
reinigen met zulke ontrouwe gevoe
lens. En ik sta verbaasd dat u, een
riiksambtenares. ondanks de aanhan
kelijkheid aan uw broer, er zelfs maar
over kunt dromen een opstandig woord
te spreken."
(Wordt vervolgd)
Het Tweede-Kamerlid de heer Van
de Wetering (C.H.) heeft aan de minis
ter-president gevraagd, of hij kennis
genomen heeft van de mededelingen
van een woordvoerder van het ministe
rie van Defensie van de V.S.I., majoor
Harjono, dat ondanks de ontkennende
mededeling van de minister voor Unie
zaken en Overzeese Rijksdelen in de
Tweede Kamer op 26 Mei j.L er wel
degelijk sprake is van een economische
blokkade tegen Ambon. Heeft de mi
nister-president uit die verklaring van
bedoelde woordvoerder vernomen, dat
de voedselvoorraden op Ambon aan
zienlijk zijn afgenomen, zodat gehoopt
wordt, dat door deze onmenselijke me
thode het Ambonese volk gedwongen
zal worden zich over te geven met al
de vreselijke gevolgen van dien? Is de
minister-president bereid stappen bij
de regering van Indonesië te doen., op
dat aan deze wrede methode tegen een
om zijn zelfbeschikkingsrecht strijdend
volk een einde komt?
Hetzelfde Kamerlid heeft voorts aan
de minister voor Uniezaken en Over
zeese Rijksdelen gevraagd, of hij bereid
is om de in de garantiewet bedoelde
afvloeiingscommissie op zeer korte, ter
mijn in te stellen, gezien de noodtoe
stand der Nederlandse ambtenaren in
Indonesië, die door onveiligheid en
rechteloosheid onhoudbaar is geworden,
terwijl de positie van vele ambtenaren
leidt tot verpauperisering.
