Eric de Noorman - Vestrijd om TfecAé
NEDERLANDERS MOETEN UIT
NIEUW-GUINEA"
Belgische socialisten aanvaarden
i Leopold niet als koning
JmiMa z°"^h:.T
Katholieke voortrekkers bouwen een
huis in Heeze
Congres over de bestrijding van
valsemunterij beëindigd
DE STILLE
MAN
„ZWARE OFFERS ZULLEN VAN DE
NATIE GEVRAAGD WORDEN"
I
Weigering om samen te werken
knoeierijen met effecten
Ontploffing in gieterij
V.S.I. SPELEN EEN
EIGEN ROL
Bezoek kan van politiek belang worden
PROTEST VAN AMBON
BIJ DE V.N.
Krijgsgevangenschap
is diensttijd
K.A.J. in het Bisdom
Haarlem bijeen
Nationale landdag van
Katholieke Middenstand
Opbouw nieuwe
strijdmacht
MAANDAG 19 JUNI 1950
PAGINA 3
Actie van Spaak
-
VERKIEZINGEN WESTFALEN-
NORDRHEINLAND
Belangrijke verschuiving
naar rechts
Proces-verbaal opgemaakt
„Thielbek" gelicht
Geert Nederlanders onder
de slachtoffers
DRIE NIEUWE ARRESTATIES
In valse-munterszaak
GEEN DWANG BIJ INSTELLING
P.B.O.
Verklaring werkgevers
bonden
„Wij varen niet ifi het kielzog
van Rusland of Amerika"
Bestemd voor het armste gezin
99
NA NEHRU'S TOCHT DOOR INDONESIË
Zij moeten gaan
Minister deelt mede:
De grootste en de beste!
door
PATRICK PURCELL
Oprichting van een centrum
in Velsen-Noord
(Telefonisch van onze Belgische correspondent)
BRUSSEL, Maandagmorgen.
Algemene Raad van de Belgische Socialistische Partij heeft op voorstel
van Spaak een motie goedgekeurd, waarin betreffende het plan van de C.V.P.
0,o met haar parlementaire meerderheid Koning Leopold terug te brengen
v'erklaard wordt, dat „wat de ene politieke meerderheid kan doen, een andere
^'eer ongedaan kan maken, en de socialistische partij Leopold III niet meer
beschouwt als de Koning der Belgen doch als het hoofd van een politieke
"'eerderheid, dat zou behoren heen te gaan op hetzelfde moment dat die
"'eerderheid wordt omver geworpen." Aan het partijcongres, dat Zaterdag
"•s. wordt gehouden, richt de Raad het verzoek „tegen de terugkeer van
keopold III een onbarmhartige en onverzettelijke tegenstand af te kondigen.
*n elk geval weigert de partij", zo gaat de motie verder, „onder om het even
"'elke vorm met Leopold III samen te werken en neemt zij alle maatregelen
"oor het voeren van de actie, die hem tot troonsafstand zal dwingen."
Tenslotte spreekt de party haar dank uit aan het Belgisch Vakverbond voor
Jlin steun in de strijd tegen de Koning en rekent opnieuw op deze arbeiders
organisatie „om op het geschikte moment de beslissende actie te ontketenen."
Be socialisten voeren hun nieuwe anti-
keopoldistische campagne op grond van
"e bewering, dat 52 pet. van het kie-
*®rscorps zich tegen de C.V.P. en haar
Wannen heeft uitgesproken en dat der-
i "alve. sinds de Volksraadpleging ca. 10
bot. van de kiezers van mening zou
2ljn veranderd. Men is enigszins ver
wonderd dit te vernemen, niet enkel
°tndat de jongste verkiezingen geenszins
"en zuiver beeld van de opinie inzake
"e koningskwestie hebben gegeven, die
"r lang niet de enige inzet van vormde,
j "och vooral omdat de onmogelijkheid
"oor de Koning om te regeren in 1945
1 Wel degelijk werd afgekondigd door een
Eenvoudige parlementaire meerderheid.
Waarbij bovendien slechts 136 van de 202
Volksvertegenwoordigers aan de stem
ming deelnamen. De anti-Leopoldisten
"ogen thans door manoeuvres en chan-
fage de toepassing van deze door henzelf
"1 1945 gestemde wet te verhinderen,
i Sindsdien hebben zij trouwens elke po
sing om de koningskwestie te regelen
belet door de parlementaire meerderheid,
Waarover zij tot voor kort beschikten.
Overigens is de nieuwe meerderheids
regering alleen maar van plan de Koning
!n zijn rechten te herstellen. Zij sluit
Seenszins een nationale verzoening uit,
doch laat het initiatief hiertoe over aan
de Vorst, die bij zijn terugkeer tenge-
"olge van de traditionele ontslagname
"an de regering tot uitgebreide raadple
gingen moet overgaan, om vervolgens 'rt
beslissing te nemen „in het belang van
"et land", zoals hij altijd nadrukkelijk
Verzekerd heeft. De socialisten vinden
echter, dat deze beslissing vóór 's Ko-
i "ings terugkeer zou moeten worden ge-
i "omen en dan nog in de door hen voor-
i Sestane zin, d.w.z. onmiddellijke of
hoogstens uitgestelde troonsafstand.
Advertentie
Gisteren hebben in Noordrijn-West-
faten verkiezingen plaats gehad voor een
hieuw parlement, dat uit 215 leden be
gaat, die over het algemeen een ver
schuiving naar rechts hebben teweeg
gebracht.
De volledige uitslag van de verkiezin
gen voor het parlement van Noordrijn
landWestfalen toont een meerderheid
"an drie stemmen aan voor de Christen
democraten en de Centrumpartij op de
Socialisten, die als de favorieten bij de
"erkiezingen golden, en alle andere par
tijen tezamen.
De verdeling van de in totaal 215 ze
tels tellende volksvertegenwoordiging
"an deze staat, is als volgt:
zetels
93
68
28
16
12
Christelijk Democratische Partij
Sociaal Democratische Partij
Vrije Democratische Partij (lib.)
Centrumpartij
Communistische Partij
Het kiezerscorps heeft zich tezelfder
tijd met overweldigende meerderheid,
h.l. 3.627.808 tegen 2.237.720 stemmen,
hitgesproken voor een nieuwe staats-
Sfondwet die de grote steenkool-, ijzer-
En staatsindustrieën van het Ruhrgebied
tot openbaar bezit maakt en ieder con
cern, dat misbruik maakt van zijn eco
nomische macht, met regeringsmaatrege
len bedreigt.
Bij een onderzoek, ingesteld door de
recherche te Utrecht in samenwerking
"iet de fiscale recherche, is te Woerden
een knoeierij met effecten ontdekt. Een
kaashandelaar aldaar (ex-politieke de
linquent) kocht in het laatst van de
Oorlog tal van effecten. Hiervan „ver
kocht" hij een gedeelte voor tienduizen
den guldens aan plaatsgenoten, die deze
"tukken later normaal ter registratie
aanboden. Bij de Raad voor Rechtsher
stel werden de effecten natuurlijk ge
deblokkeerd ten name van de personen,
die ze ter registratie hadden aangebo
den. Toen de effecten waren vfijgege-
"en verkocht de kaashandelaar deze
door tussenkomst van een bankier te
Vloerden. De bankier was vertrouwe
lijk ingeiicht en hij verkocht de effee-
'en voor de kaashandelaar, echter op
"aam van de officiële bezitters.
Hij had echter „vergeten" de ver
koopopdrachten door deze officiële be
zitters te laten tekenen. Daarna kon
zijn aandeel in de transactie worden
Vastgesteld. De kaashandelaar had door
deze manipulaties echter kans gezien
"i de oorlogsjaren verdiend geld vrij
te krijgen en zelfs nog een winst van
Vijftig procent te maken, hetgeen voor
de fiscus een reden zal zijn om eens met
deze man te gaan praten. In deze zaak
ls tegen zeven personen proces-verbaal
°t>gemaakt.
In de ijzergieterij De Globe te Tegelen
beeft zich Zaterdagmiddag omstreeks
kwart voor drie een ontploffing voor
gedaan, die, doordat op deze Zaterdag
middag slechts een ploeg van twintig
m»n in de fabriek aan het werk was,
eh vrijwel beperkt heeft tot ernstige
Materiële schade.
Ben nieuwe gasoven, die drie weken
«"leden in gebruik genomen was, ex
plodeerde met èen enorme knal, ver
moedelijk doordat een gasleiding verstopt
as. Het deksel van de oven werd er
'geslingerd en vloog door het op het
ende moment reeds voor een groot deel
s 6ggeslagen dak heen. Alle ruiten
vProngen en de muren van drie vleugels
j?" het gebouw werden zwaar bescha-
u*gd.
j. Be ontploffing geschiedde in de afde-
l"g vormerij. Van aldaar werkzame ar-
lders liepen enkele lichte verwondin-
b op.
Men kan zich intussen afvragen of de
door Spaak voorgestelde motie door deze
laatste in werkelijkheid niet bedoeld is
om zichzelf eerst het nodige anti-Leopol-
distische crediet te verzekeren teneinde
op het ogenblik der transacties zijn fa
natieke partijgenoten tot een ietwat ge
matigder standpunt te kunnen overhalen.
Het zou niet de eerste maal zijn, dat
Spaak slaagt in een zodanige manoeuvre
Door velen wordt hij trouwens aange
zien als de man, die zijn internationaal
prestige door een dergelijke binnenland
se prestatie gaarne zou herstellen.
Zoals gemeld is in de Lübeckerbocht
het wrak gelicht van de „Thielbek", één
der schepen, die volgeladen met gevan
genen uit concentratiekampen, op 3 Mei
1945 aldaar ten gronde ging.
Van slechts enkelen was identificatie
mogelijk. Onder hen zijn geen Nederlan
ders. Onder de verder in het schip aan
getroffen voorwerpen bevond zich een
gedeeltelijk nog leesbaar boek met ge
gevens over in een der buitencommando s
van Neuengammc overledenen. Aan de
hand daarvan kon door het informatie
bureau van het Nederlandsche Roodc
Kruis van vier nog vermiste Nederlan
ders plaats en datum van overlijden po
sitief worden vastgesteld. Van' vier an
deren konden aanvullende gegevens over
het overlijden worden verstrekt.
Door drie nieuwe arrestaties van de
politie te Luik is de zaak der valse
hondérd-gulden-biljetten, waarin het
onderzoek nog steeds niet ten einde is,
weer in de belangstelling komen te
staan. De Nederlandse politie te Vaals
had het parket te Luik er van op de
hoogte gebracht, dat twee mannen op
Zondag 28 Mei te Wilre en te Wilken in
Herbergen twee valse biljetten van
ƒ100.hadden uitgegeven. De Luikse
recherche slaagde er in hen beiden te
identificeren en te arresteren. De 38-ja-
rige J. Q. uit Trembleur en de 25-jarige
douanebeambte J. S. uit Hombourg be
kenden, dat zij in het bezit van de val
se biljetten waren gekomen door een
vriend van Q., de 52-jarige G. K. uit
Gemmenich, die, op zijn beurt gearres
teerd, beweerde, niet te weten vanwaar
de valse biljetten kwamen.
De centrale bonden van werkgevers
hebben in een brief aan prof. mr. F. de
Vries, voorzitter van de Sociaal-Econo
mische Raad, hun standpunt toegelicht
ten aanzien van de P.B.O. Zij dringen
er in deze brief op aan, dat men bij de
totstandkoming van organen der P.B.O.
in het oog zal houden, dat het organisa
torisch overleg groei nodig heeft en niet
geforceerd mag geschieden. Van boven
af zullen de publiekrechtelijke organen
niet opgelegfd mogen worden. Zij moeten
de vrucht zijn van vrijwillig overleg,
aldus de bonden van werkgevers, die
overigens met de houding van regering
en Staten-Generaal tijdens de behande
ling in de Kamers kunnen instemmen,
omdat deze houding vertrouwen af
dwong.
De bezwaren tegen het wetsontwerp
kwamen, aldus leest men in de brief, voor
namelijk voort uit de vrees, dat de be
drijfsorganen zouden worden opgelegd.
De bezorgdheid in de kringen der werk
gevers zal echter worden weggenomen,
zo men rekening houdt met wat onder
nemers en werkgevers bij de toebede
ling van taken mogelijk en wenselijk
achten in de betrokken bedrijfstak.
De werkgevers stellen zich op het
standpunt, dat alle groepen uit het be
drijfsleven genoeg realiteitsbesef en be
grip zullen opbrengen bij de instelling
en totstandkoming der organen van de
P.B.O. en dat daaraan innerlijke over
tuiging ten grondslag moet liggen, elke
dwang verre moet blijven. Hun brief is
ondertekend door het R.K. Verbond van
werkgeversvakverenigingen, het Verbond
van Protestants-Christelijke Werkgevers
in Nederland, het Verbond van Neder
landse Werkgevers en het Centraal So
ciaal Werkgevers-Verbond.
„Onze nationale politiek in interna
tionale zaken is gebaseerd op deelne
ming als subject en niet als object, het
geen betekent, dat wij een eigen rol
spelen en niet in het kielzog van Rus
land of Amerika varen. Of zulks moge
lijk is, zal de toekomst leren", aldus
minister-president Hatta hedenmorgen
in het parlement der V.S.I. in antwoord
op vragjen over de buitenlandse poli
tiek.
Aangaande de communistische partij
zei Hatta: „Uw slogans kennen wij en
wij kunnen niet ontkennen dat er con
sequentie in zit. De regering der V.S.I.
is echter niet van plan, deze te volgen".
Met betrekking tot gestelde vragen
over de nationalisatie antwoordde Hat
ta: „Nationalisatie van ondernemingen
kunnen wij niet betalen en wij zijn niet
van plan om zonder meer te onteigenen.
Bovendien is nationalisatie van land
bouwondernemingen niet verantwoord,
aangezien op de wereldmarkt de cul
tuurproducten al te conjunctuurgevoelig
zijn. De regering zou daarvoor een on
verantwoord groot risico voor haar reke
ning nemen. Ook kunnen wij de buiten
landse leiding in de ondernemingen niet
missen. Wij hebben er geen krachten
voor, zodat wij de buitenlanders moe
ten handhaven. Intussen kunnen wij
Indonesische krachten opleiden".
(Van onze redacteur)
De katholieke voortrekkers van Ne
derland gaan in Heeze, enige kilometers
ten Zuid-Oosten van Eindhoven, een
huis bouwen. Zij doen dit tijdens het
grote Beneluxkamp voor voortrekkers,
de Triade 1950 waarop van S t.e.m. 16
Augustus katholieke voortrekkers uit
België. Nederland en Luxemburg elkaar
in grote broederschap zullen ontmoe
ten. Men heeft een sociale daad willen
stellen, om aan de buitenwereld te to
nen wat de voortrekkersbeweging wil:
overal helpen waar zij kan. En daarom
wordt in de eerste twee weken van Au
gustus in Heeze een arbeiderswoning
gebouwd; twee kamers en keuken be
neden en vier kamers boven.
De bouwvergunning voor deze woning
is al verleend en officieel is alles reeds
in orde. Voordat het Beneluxkamp be
gint zullen de fundamenten al gelegd
zijn en zal het huis al een meter hoog
zijn ongetrokken door de voortrekkers
van Heeze en Geldrop en omgeving,
daarbij kranig geassisteerd door de Hee-
zense aannemers. Alle materialen wil
men zelf betalen. De stenen heeft men
echter al voor niets gekregen en nu
hoopt men dat een vervoerder zal ko
men opdagen om die stenen gratis te
vervoeren en dat een houthandelaar zijn
hand eens over zijn hart zal strijken. Ia
die kampweek zullen de voortrekkers
dag en nacht moeten werken om het
huis klaar te krijgen. Ervaring hebben
zij opgedaan bij het bouwen aan de
abdij „De Slangenburg" bij Doetinchem
en voorts zijn er ambachtslieden genoeg
bij de voortrekkersbeweging. Als het
huis af is wordt het aan het dekenaat
Heeze ten geschenke gegeven. Dan kan
het armste arbeidersgezin van Heeze er
in gaan wonen. De huur hoeft alleen de
onderhoudskosten te dekken. Het bou
wen van dit huis past geheel in het
kader van de activiteiten, die de voor
trekkers het laatste jaar aan de dag
leggen. Zij willen in hun vacanties werk
kampen houden, tijdens welke zij zich
voor de omgeving waar zij kamperen ten
nutte maken. Zij helpen bij de oogst,
helpen het Jezuïetenklooster m Hoog-
Elten opbouwen en de abdij „De Slan-
genburg", zij knappen de barakken van
het katholieke jongens jeugdkamp te
Zweelo in Drente op en trachten te hel
pen overal waar zij kunnen. Zij willen
zich volledig in dienst stellen van de
maatschappij.
107. „Nu Lauri," valt Baldon triomfantelijk uit, terwijl hij Winonah bij haar arm
grijpt. „Ik heb mijn deel van de overeenkomst gehouden. Wordt het geen tijd, dat
ge uw toestemming geeft
Doch de magiër schudt het hoofd. „Ik wil eerst zekerheid hebben, zegt hij nors.
Hij kan deze vernedering moeilijk verkroppen. „Toon mij uw goed en ge zult van
mij geen hinder ondervinden. Maar eerder niet!"
Schouderophalend treedt Baldon op de voorste wagen toe. De aanvoerders van
Lauri's krijgers omringen hem. Er fonkelt begeerte in hun ogen. Geen twijfel of zij
zullen hem als hun meester erkennen. Baldon's gevoel van zekerheid groeit.
„Hé jij!" richt hij zich hooghartig tot de voerman in de zwarte mantel, wiens
gezicht door een wijde kap aan het oog onttrokken wordt.
„Haal een kist met goud uit de wagen en breek die open."
„Het spijt me!" mompelt de voerman nors. „Ik mag^ niet aan de lading komen
zonder toestemming van de leider van deze karavaan."
Hij werpt een snelle blik over zijn schouder, naar de andere wagens, die nu
achter elkaar het binnenplein zijn opgereden en in een halve cirkel de krijgen
omringen. Zijn hand schuift langzaam onder zijn mantel. „Ik bewonder uw gehoor
zaamheid," zegt Baldon spottend. „Het zij zo. Haal Leighart. mijn onderaanvoerder."
Tot zijn verbazing schudt de voerman opnieuw het hoofd.
„Ik vrees, dat dat onmogelijk is, heer Baldon," klinkt dezelfde zachte stem. nu
echter met een vreemde ondertoon van dreiging, welke de roofridder plotseling
schrik aanjaagt. „Voor zover ik weet is niemand meer bij machte Leighart levend
voor u te brengen. Maar..." en hier staat de reusachtige voerman langzaam op...
Misschien heb ik een plaatsvervanger voor hem. Kijk...!!!"
Met een sprong komt Hij van de wagen. Zijn bewegingen zijn razend snel. Nog voor
zijn voeten de grond bereiken heeft hij reeds zijn lang zwaard getrokken. Tegelijker
tijd valt de wijde pij af. Met een gil van schrik deinst de roofridder achteruit. Want
daar met getrokken zwaard, terwijl de woede zijn ogen doet vlammen, staat
Eric hijgt Baldon ontzet. „Erie de Noorman
De politieke invloed van het bezoek
van Nehru aan Indonesië kan groot zijn,
zo verneemt de correspondent van het
A.N.P., die zeven dagen in gezelschap
van president Sukarno en Nehru de
reis door Indonesië meemaakte.
Nehru heeft grote - bewondering ge
wekt in de kringen der Indonesische in-
telligentia door de wijsheid, de rust en
de eenvoud, die uit zijn houding, om
gang en woorden zijn gebleken. Zijn tal
loze toespraken hadden tot refrein: „De
politieke vrijheid op zichzelf is slechts
een middel tot verheffing van de wel
vaart der bevolking. De politieke vrij
heid is niet volledig voordat de econo
mische vrijheid is bereikt. Hiervoor is
het weer nodig, dat wij veel van de
Westerse landen leren en buitenlands
kapitaal trachten aan te trekken. De tijd
van de slogans is voorbij, <ie oude anti-
koloniale slogans hebben hun inhoud
verloren, aangezien het kolonialisme zo
goed als dood is. De politieke vrijheid
brengt een grote verantwoordelijkheid
met zich, die wij niet kunnen overdra
gen aan andere naties, maar die wij ai-
leen door harde en gestage arbeid tot
bloei van het land kunnen leiden".
Een opmerkelijk verschijnsel tijdens
de rondreis was, dat in de gebieden van
de voormalige negara's West-Java, Oost-
Java en Bali het enthousiasme voor Su
karno het grootst was, aanmerkelijk gro
ter dan in het Djocjase. De politieke
waarnemers verklaarden dit enerzijds
uit het feit, dat men in Djocja Sukarno
vele malen heeft horen spreken en aan
hem gewend is. anderzijds uit de om
standigheid dat in Djocja de politieke
spanningen groter zijn dan elders.
De leden van de communistische partij
hebben geweigerd de vergadering van
het werkcomité van het K.N.I.P., waar
Nehru sprak, bij te wonen. Zij hebben
bovendien, samen met het bestuur van
de S.O.B.S.I. (de meest invloedrijke
links-gerichte vakvereniging) aan Nehru
een open brief geschreven, waarin werd
geprotesteerd tegen het gevangen nemen
van arbeidersleiders in India. Nehru
zelf was hierover geprikkeld en zei dat
deze lieden slecht waren ingelicht over
de achtergrond van de in India verrich
te arrestaties.
Als men de betekenis van dit be
zoek van Nehru aan Indonesië wil
samenvatten, dan heerst in politieke
kringen te Djakarta de indruk dat
dit bezoek in dit stadium, zegenrijk
voor Indonesië zal blijken te zijn
geweest.
Op een persconferentie in Singapore
heeft Nehru o.m. medegedeeld, dat „in-
dien de Nederlanders in Westelijk
Nieuw-Guinea blijven, dit een voortdu
rende wrevel voor de Indonesiërs zal
zijn, onafhankelijk van de factor, hoe
goed de Nederlanders ook zijn. Zij moe
ten gaan vanwege hun vroegere kolo
niale overheersing. Zowel uit geogra
fisch als uit historisch oogpunt hoort
dit deel van Nieuw-Guinea bij Indone
sië".
Inzake Oostelijk Nieuw-Guinea zei
Nehru: „Australië ligt in het gebied van
Zuid-Oost-Azië en bevindt zich niet in
dezelfde positie als de Nederlanders. De
beslissende toetssteen is: „Wat is goed
voor Nieuw-Guinea, wat wenst het volk
van Nieuw-Guinea?"
De jaarlijkse vergadering van de leden
van de Australische uchtmacht, die de
Sydney is gehouden, heeft een resolutie
aangenomen waarin aangedrongen wordt
op onmiddellijke bezetting van geheel
Nieuw-Guinea, De vliegers dringen er
op aan, zoveel mogelijk samen te wer
ken met de Nederlanders.
President Harrison, die zelf enige tijd
in Indonesië gestationneerd is geweest,
verklaarde: „Wanneer we werkeloos toe
zien hoe de Indonesiërs van Sukarno
Nieuw-Guinea in bezit nemen, dan zal
dat een rampzalige dag. voor Australië
worden. Het zou dan niet lang meer
duren voor de Indonesiërs in Australië
zouden staan."
De vertegenwoordiger van de „repu
bliek Zuid-Molukken" in ons land heeft
bij de Verenigde Naties te Lake Success
telegrafisch geprotesteerd tegen het feit,
dat de republiek Indonesië niet wil toe
staan, dat er goederen naar Ambon wor
den gezonden. Tevens heeft hij de tus
senkomst der V.N. gevraagd. Ditzelfde
protest werd verzonden aan mevrouw
Roosevelt als presidente van de organi
satie der' O.V.N. voor de rechten van
de mens.
Bovendien is het Internationale Rode
Kruis uitvoerig op de hoogte gesteld.
Advertentie
Fabrieken
Op vragen van het Eerste Kamerlid
Van Santen (C.P.N.) met betrekking tot
het medeberekenen bij pensioensaan
spraken van de periode, gedurende wel
ke ambtenaren, die geen gevolg hebben
gegeven aan de bekendmaking op 30
April 1943 van generaal Christiansen,
zich in krijgsgevangenschap te begeven,
zich door opvolging van het bevel van
Radio-Oranje op 30 April 1943 aan die
bekendmaking hebben onttrokken dooi
desnoods onder te duiken, heeft de mi
nister van Oorlog het volgende geant
woord:
Het is de minister bekend, dat zo
wel bij de regeling van het pensioen
van de ambtenaar als bij de ter be
oordeling van de pensioensaanspra
ken te maken berekeningen als
diensttijd medetelt de tijd, doorge
bracht in militaire betrekkingen.
Tijd, in krijgsgevangenschap door
gebracht, is miiltaire diensttijd en
telt dientengevolge als diensttijd
mede.
By de regeling van het pensioen van
de ambtenaar, die geen gevolg heeft ge
geven aan het bevel van de bezetter om
zich in krijgsgevangenschap te begeven
en die is ondergedoken, zal de tijd, ge
durende welke hij tijdens zijn ambte
naarschap is ondergedoken, als diensttijd
medetellen.
Voor zover het betreft dienstplichti
gen, die eerst nè de periode van onder
duiken ambtenaar zijn geworden, vormt
deze periode geen werkelijke dienst. De
tijd, gedurende welke militairen, be
horende tot het reserve-personeel, zijn
ondergedoken, komt uitsluitend in aan
merking voor de berekening van pen
sioen, te verlenen krachtens de Pen
sioenwet voor het reservepersoneel der
Landmacht, en dan slechts als „diensttijd
niet onder de wapenen doorgebracht"
Advertentie
per rol
Het internationale congres ter bestrij
ding van de valse munterij dat Zaterdag
middag in Den Haag gesloten werd, heeft
een viertal resoluties opgeleverd, die
tijdens de laatste gecombineerde zitting
van de vertegenwoordigers "Van het
bankwezen en de politie met algemene
stemmen werden aangenomen. Men heeft
zich in deze dagen beraden over het ju
ridische, politioneel-tactische, het techni
sche en het administratieve aspect van
de bestrijding der valse munterij.
In de eerste resolutie, de juridische,
wordt allereerst aangedrongen op het
ratificeren van de Conventie van Genève
van 1929. Enige landen, onder welke de
U.S.A. hebben dit n.i. nog niet gedaan.
Onder de 27 landen, die de Conventie
reeds ratificeerden, bevindt zich Neder
land, dat het in 1932 deed. Vervolgens
wordt aanbevolen om Parijs als de enige
Centrale van de Commission Internatio
nale de Police Criminelle aan te wijzen.
Tenslotte acht men het, althans voor dit
ogenblik, nog niet nodig de Conventie te
wijzigen. Men spreekt echter de wens uit,
dat de bescherming van de nationale
wetten wordt uitgebreid tot nationale en
vreemde credietpapieren, die een gelijke
rol spelen als het geld. Het betreft hier
(9
Naar hen beiden te oordelen, zou men
denken, dat de Valera Ierland gemaakt
heeft".
„De Valera!" De dokter had reeds op
het punt van vertrekken gestaan, maar
nu bleef hij sta.in. in woede uitbarstend,
„de Valera! Goede hemel, ik word er
misselijk van als de mensen die de Va
lera gaan ophemelen, alsof de vent iets
opbouwends voor het land had verricht!
Een niksnut van een kerel, wiens naam
nooit eerder genoemd werd, voordat hij
een jaar geleden uit de gevangenis
kwam, om eerlijke mensen op een
dwaalspoor te leiden met zijn sabotage
en zijn landverraad".
„Hij schijnt de bewondering ginds van
mijn eigen familie in Clare te hebben
opgewekt," zei Peter.
„En die bewondering zal hem of hen
naar de duivel voeren," riep de dokter
boos, en hij greep de deurknop vast,
alsof hij de hele Sinn-Feinbeweging bij
de strot had. „Ach, mijn hart bloedt bij
het horen van de jonge dwazen,
schreeuwend om die de Valera, die er
op uit is, ons allen in het ongeluk te
storten; te zien hoe diezelfde gekken
niets dan verachting hebben voor mijn
arme vriend, John Redmond, die zich
zijn levenlang gewijd heeft aan bret wel
zijn van ons land en ons volk".
Peter kuchte meelevend; Markie
maakte rusteloze geluidjes in zijn ledi-
kantje, doch werd door zijn moeder tot
stilte gesust.
De dokter, nog steeds verontwaardigd,
goochelde met hoed en parapluie. „Gis
teren, uitgerekend gisteren nog, had een
onnozel stuk gemeentewerkman, een
sukkel. Regan genaamd, die niets beters
te doen heeft dan de straten te vegen,
de vervloekte brutaliteit mij mede te
delen, dat John Redmond, naar zijn
mening naar zijn mening, Heer ver
geef het hem niets anders was dan
een opgeblazen, oude idioot." Met een
purperen gezicht pauseerde de kleine
man om adem te scheppen. „O, maar ik
had hem te pakken! Ik had onze geachte
vriend Regan gauw te pakken! „Is dat
heus?" zei ik zo beleefd als mogelijk
was. „Denk je werkelijk zo over Mr.
Redmond? Wel, Regan," zei ik, „ik heb
een beetje haast," en maakte mijn medi
cijnentas open. „Hier zijn een paar pillen
voor je," zei ik. „Elk uur een innemen
en binnen een dag ben je zo gezond als
een vis." O, ik had die flinke Regan
gauw te pakken!" De gedachte aan zijn
overwinning leek als een stralenkrans
rond het kogelronde hoofd van de dokter
te schitteren. Hij dempte zijn stem uit
vrees iemand te ergeren. „Onder ons
gezegd en gezwegen, een van die pillen
zou bij een trekpaard een darmkoliek
hebben veroorzaakt. O, de grote Regan
zal vandaag geen lust hebben, John Red
mond te beledigen, dat vertel ik je."
Nog gnuivend, trippelde de dokter de
trappen af en wachtte in de gang tot
Tessie O'Dea beneden kwam. „O, hij is
helemaal buiten gevaar, mevrouw. Het
ergste is voorbij. Het enige waar hij
nu behoefte aan heeft, is rust en ver
sterkende middelen in overvloed. Een
paar maal per dag een geklopt ei, alle
volle-melkpap en dergelijke, die u hem
kunt geven, maar boven alles rust, en
nog eens rust, en binnen een paar weken
zal hij weer de oude zijn." Hij bekeek
haar scherp. „Vandaag is het Donderdag,
Zaterdag kom ik weer langs en als u
er tegen die tijd niet beter uitziet, jonge
dame, zal ik u eens grondig onderzoeken.
Het les geven en Markie verzorgen mat
u te veel af. Wanneer die geklopte eitjes
klaar gemaakt worden, neem er dan zelf
ook een paar."
Hij zette zijn hoed op. „Ik beveel u,
met ingang van heden, wat kalmer aan
te doen voor een poosje. Ik heb al te
veel patiënten op mijn boekje, weet u."
Peter O'Dea, een man gewend bezorgd
te zijn om zijn gezondheid, lag angstig
afwachtend in zijn bed te luisteren hoe
zijn vrouw de dokter goede avond
wenste, hoorde de doktersauto luidruch
tig sputterend aanslaan, hoorde de kleine
Markie zuchten van opluchting, nu de
dokter, Markie's boeman, veilig en wel
vertrokken was. Peter O'Dea hoorde de
voordeur dichtslaan, telde de langzame
voetstappen van zijn vrouw op de trap
en bemerkte, met een knagende vrees
in zijn hart, hoe lusteloos zij haar voeten
neerzette, hoe bleek en vermoeid haar
gezicht was, toen zij de kamer binnen-
trad. „O God." dacht Peter, „ze moet wel
slecht nieuws hebben gehoord. Zou het
mijn hart zijn? Of mijn longen?"
Luchtig zei hij hardop: „En? Wat heeft
hij je gezegd? Moet ik een harp huren
om een beetje te oefenen, om mij niet te
blameren, wanneer ik mijn plaats in 't
achtste koor der engelen in ga nemen?"
Zij lachte, maar er klonk geen opge
wektheid in hun lach. „Hij zei, dat hij
nooit een groter simulant, noch come-
diant, noch oplichter iiad ontmoet. Hij
zou best jouw gezondheid wilier, hebben,
ze: hij, maar dat het, daar je zo graag
vertroeteld wilt worden, beter was je
nog een week of twee langer in bed te
houden, om je het plezier te gunnen, te
geloven, dat je er vreselijk slecht aan
toe bent geweest, zodat je over twintig
jaar aan iedereen kunt vertellen, hoe je
op het kantje af ontsnapt bent aan de
grote griep-epidemie." Zij glimlachte,
maar de glimlach bereikte haar doffe
ogen niet.
Zijn angst sloeg snel een andere rich
ting in. „Èn heb je bij hem ook geïnfor
meerd over jezelf? Heb je hem verteld,
dat jij je met goed voelt?"
Zij hield zich aan het voeteneinde
vast, als wilde zij zichzelf beheersen.
Zij wendde haar hoofd af. „Ik heb hem
mets gezegd. Je weet hoe bezorgd hij
is. Hij zou me alleen maar een drankje
voorschrijven en op staande voet naar
bed jagen. Hij merkte op, dat ik er een
beetje afgemat uitzag en zei, dat ik voor
lopig wat kalmer aan moest doen."
Peter fronste zijn voorhoofd. „Je bent
eigenwijs geweest, hem niet te vertellen
hoe gauw je vermoeid raakt en hoe
slecht je slaapt. Zelfs al zou hij je naar
bed jagen, dan zouden we eenvoudig een
plaatsvervangster in de school zetten,
en dan kon er iemand uit Clashmairead
komen om Mary Kate een handje te
helpen, en voor ons en Markie te zor
gen."
Zij liet het bed los, om tegen de toilet
tafel steun te zoeken. „Ik geef er niets
om, moe te zijn, Peter. En een slechte
rlaapster ben ik altijd geweest. Het is
de duizeligheid, die me ongerust maakt.
En ik heb vandaag al de hele dag pijn
tussen de schouders, telkens als ik
ademhaal. Toen de dokter hier was, trok
het daar een beetje weg. Maar nu voel
ik het weer, Peter. Het schijnt steeds
erger en erger te worden." Ze hees zich
zelf op, haar handpalmen lagen vlak op
tafel, haar ogen schitterden plotseling
in de vale bleekheid van haar gezicht
„Ik heb.... een beetje moeite...
met,... ademhalen." (Wordt vervolgd)
dus alle geldswaardige papieren, zoals
b.v. ook postzegels.
De tweede resolutie, de politioneel-tac
tische, wenst de strijd tegen de valse
munterij toevertrouwd te zien, in elk
land, aan gespecialiseerde ambtenaren.
Door hen moet steeds nauwkeurig wor
den nagegaan de wijze van handelen
van de falsificateurs. Élke zaak moet tot
in de finesses worden uitgezocht. Men
wenst verder één nationale Centrale.
Parijs moet steeds nauwkeurig op de
hoogte worden gehouden van alles wat
uitgezocht is.
De derde resolutie, de technische,
spreekt de wens uit, dat de émissie-in-
stituten alle nieuwe uitgiften van bank
biljetten aan de C.I.P.C. in Parijs zullen
doorgeven met een zo volledig mogelijke
expertise. De resolutie stelt verder voor
het maximum effect te realiseren van de
samenwerking tussen de nationale ex
perts en de politie. Zij beveelt aan een
lijst op te stellen en rond te zenden van
termen en van resumé's van de toegepas
te technieken van de drukkers der bil
jetten. Verder wordt een opgave ge
vraagd van de voorwerpen en instru
menten, die kunnen dienen tot falsifi
ceren.
De vierde resolutie, de administratieve
beveelt met grote aandrang aan om in
die landen, waar zich nog geen centrale
bureaux bevinden, deze op te richten. Zij
herhaalt verder alles, wat in de vorige
resoluties als wenselijk en noodzakelijk
aanbevolen wordt, zulks op administra
tief terrein.
De leiders van de K.A.J. in het Bis
dom Haarlem vergaderden Zondag in
't gebouw van de St. Josephsgezellen aan
de Stadhouderskade te Amsterdam.
George de Vos, voorzitter van de K.A.J.,
leidde de bijeenkomst in met een over
zicht van de beweging sedert het begm
van de oprichting, nu vijf jaren geleden.
In deze vijf jaren, zo zeide de voorzitter,
zijn 12.500 jongemannen uit het Bisdom
onder de invloedssfeer van de K.A.J. ge
komen en reeds 1000 leiders bijeenge
bracht onder de vlag van de organisatie.
Voor de komende vijf jaren gaf hij de
jongemannen de opdracht mee, te zorgen
voor een intensief beïnvloeden van het
gemeenschapsleven door voorbeeld en
juiste propaganda Hij kondigde voorts
de oprichting aan van een nieuw orgaan
in de beweging, dat hoofdzakelijk sug
gererend, adviserend en controlerend zal
werken, met het oog op de onjuiste me
ningen, die er op het gebied van de be
weging bestaan, n.l. een kajottersparle-
ment. Ook zullen er cursussen in levens
scholing voor jonge arBeiders georgani.
seerd worden.
Aalmoezenier A. H. Huyboom deed
een beroep op de vergadering om de
blikken naar het leven buiten de eigen
organisatie te verruimen en om het
enthousiasme voor de beweging aan te
wakkeren. De aalmoezenier kondigde
een actie aan om de financieel zwakkere
afdelingen te steunen.
Met Zuidelijk enthousiasme sprak
Marcel Vandewieie. als oud-nationaal
voorzitter van de jor.ge-arbeidersbewe-
ging in België over de K.A.J. als wereld
beweging. Het gevolg van deze vurige
rede was een spontane collecte voor de
afdeling Hoogovens, die de som van f 95
opbracht.
Deze afdeling heeft n.l. de boüw van
een eigen centrum ontworpen, waarvoor
nog een bedrag van 15.000 gld. nodig is.
De Middeleeuwse Franse klucht
„Meester Pieter Patelijn", opgevoerd
door Kajotters uit Hoorn, onder regie
van Frans 't Hoen, oogstte een daverend
succes en vormde tevens het slot van
een geslaagde bijeenkomst.
De Katholieke Werknemende Middenstand
kwam Zondag voor de eerste maal na de
bevrijding in 's-Hertogenbosch bijeen voor
het houden van een Nationale Landdag. De
dag werd begonnen met een Heilige Mis in
de Kathedrale Basiliek van St. Jan. In het
Casino was er 's middags een grote bij
eenkomst belegd, waarop actuele onder
werpen werden behandeld, die niet alleen
voor de werknemende middenstand doch
ook voor vele anderen een belangwekkende
boodschap inhielden. Het welkomstwoord
werd gesproken door de voorzitter van de
Werknemende Middenstand, het Kamerlid
de heer Dassen, die speciaal begroette de
vertegenwoordigers van K.AB. en K.J.M.V.
Spreker belemtoonde in zijn toespraak de
noodzaak van trouw aan de standsorgani
satie, die naast de vakorganisatie niet ge
mist kan worden. De heer Dassen vroeg de
medewerking van de K.A.B. voor de belan
gen van de Werknemende Middenstand.
Vervolgens hield dr. A. J. M Cornelissen
een indrukwekkende rede onder de titel:
„Massa en standsorganisatie".
Het verschijnsel der massificatie vond
inleider zeer verontrustend. Er is een ont
waarding van de mens als gevolg van de
ontkenning van zijn eigenlijke doelstelling.
Hij wordt geleefd door de leuze van de
dag en hem bedreigt het gevaar van
geestelijke ondervoeding. De cultuur is
geen massaproduct. De standsorganisatie
is één der middelen om gelijkschakeling
tegen te houden, omdat zij een eigen ka
rakter behoudt en een natuurlijke -ge
bondenheid kent van de standgenoten. Het
komt erop aan een radicale levenshouding
te betrachten en ernst te maken met de
christelijke levensstijl öm daardoor de
menselijke persoon te redden en te hand
haven.
Ook de geestelijk adviseur pater Colsen
C.M. wees in zijn toespraak op het ge
meenschappelijk ideaal, dat de Werknemen
de Middenstand tot leidraad moet dienen.
landse volk de overtuiging te verster-
Te Delft is de jaarlijkse algemene
ledenvergadering gehouden van de
Koninklijke Nederlandse Vereniging
„Ons Leger". Generaal-majoor b.d.
K. E. Oudendijk herinnerde in zijn
openingsrede aan het woord, dat
veldmaarschalk Montgomery in 1946
sprak bij de herdenking van de slag
bij El Alamein. „In dagen van vrede
zijn wij geneigd alles te vergeten,
wat voor 1939 is gebeurd. Brittan je
was in 1939 volkomen onvoorbereid
voor de oorlog. Wanneer Brittanje
toen sterk was geweest, was er geen
oorlog geweest. Brittanje was zwak
en daardoor was er oorlog en deze
duurde zes jaren, omdat wij zwak
waren toen -hij begon. Wij willen
niet, dat dit weer gebeurt."
Aanknopend aan de doelstelling der
Kon. Ver. ^Ons Leger": by het Neder-
ken, dat een deugdelijk weerstelsel,
steunend op de sympathie der natie,
noodzakelijk is, herinnerde de heer
Oudendijk er aan, dat in dit opzicht in
1938 in de volksgeest helaas te laat
een kentering ten goede kwam. Onze
legerleiding staat thans voor een gewel
dige taak ,n.l. de opbouw van een ge
heel nieuwe strijdmacht, passend in in
ternationaal verband. Er dient voor die
opbouw nog zeer veel gedaan te worden
en er zullen van de natie nog zware
offers worden gevraagd.
De legpenning der Prins Maurits-
medaille werd met een toepasselijk
woord door de voorzitter uitgereikt aan
üe generaal-majoor b.d. D. A. van Hilten,
hoofd van de sectie krijgsgeschiedenis
van de generale staf. Deze onderschei
ding wordt door „Ons Leger" toegekend
aan hen, die op zeer verdienstelijke
wijze hebben bijgedragen tot de kennis
der krijgsgeschiedenis hier te lande.
