MARIA GORETTI, MAAGD EN MARTELARES
10
Eric de Noorman - Ve 'tfecAt
Muf
Waterman*!
nks
m
Enorme belangstelling bij de
heiligverklaring
Nog
geen nieuwe formateur
NIEUWE ABT TE EGMOND VERWELKOMD
Overpeinzingen
DE STILLE
MAN
Ontroerende plechtigheid te Rome
Heft het hart omhoog"
M.R.P. niet in nieuwe regering?
De bespreking van plan-
Schuman gaat door
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Ontvangst was landelijk en eenvoudig
Afrikaanse priesters bij
Kardinaal de Jong
Grote hagelschade in
Ossendrecht
Geregelde controle van
het gebit gewenst
Japanse agentschappen
in Nederland
MAANDAG 26 JUNI 1950
PAGINA 3
§4
SLAAT
De
ct
grootste en de beste!
KABINET-BIDAULT GEVALLEN
Voor 250 a 300 duizend
gulden vernield
van Snorrebor I
door
PATRICK PURCELL
Anders moet men bijbetcien
in het ziekenfonds
BISSCHOPSWIJDING VAN
MGR. VAN VELSEN
(Van onze Romeinse correspondent)
O ROME, 24 Juni
p het wijde Sint Pietersplein, ditmaal gewprden tot de tempel der Kerk,
zijn honderdduizenden er in diepe ontroering getuige van geweest, dat
de H. Vader, hoog op zijn met het rood der martelaren beklede troon, een
elfjarig Italiaans meisje, Maria Goretti, heeft opgenomen in de rij der
Heiligen en aan haar naam het verpletterend epitheton heeft toegevoegd:
„Maagd en Martelares". Nog nooit in de geschiedenis der Kerk, en dit zijn
de woorden van de Heilige Vader zelf, is er ooit een plechtigheid geweest als
deze. Een Heiligverklaring „op deze weidse en majestueuze plaats zo voi
mysterie, waarboven zich het firmament welft, dat de glorie van de Almach
tige verkondigt." Zó groot was de toeloop der gelovigen, zei de Paus, als
nog nooit bij een Heiligverklaring is voorgekomen. En onder al deze ge
lovigen bevond zich een oude vrouw, die lang genoeg heeft mogen leven,
om hel kind, dat zij eens onder haar hart droeg, thans te mogen aanroepen
als Heilige.
„Al straalt in het martelaarschap van
Maria Goretti bovenal de zuiverheid, in
haar en mét haar zegevieren ook de
andere Christelijke deugden. In die
zuiverheid werd op de meest elemen
taire en zinvolle wijze de triomf van
de geest over de stof bevestigd."
„Aan jou, die zoveel vermoogt bij het
Lam Gods, vertrouwen wij Onze zonen
en dochters toe, niet alleen hen die hier
zijn, maar allen die in de geest met Ons
verenigd zijn. Zij bewonderen je held
haftigheid, maar meer nog, ze willen je
navolgers zijn, brandend van geloof en
in zuivere ongereptheid van zeden. Tot
jou nemen de vaders cn moeders hun
toevlucht opdat je hen bij zult staan bij
hun opvoedingstaak. In jou vindt de
jeugd haar toevlucht. Bewaar haar voor
elke besmetting en maak dat zij de weg
van het leven gaan kan in de rust en
de blijdschap van hen die zuiver zijn
van harte. Amen."
(Uit de „omologia" van de Paus
na de Heiligverklaring)
»i
Vanaf het uur dat het volk zich begon
te verzamelen op het Sint Pietersplein
en het plein Pius XII in de steeds lan
ger wordende schaduwen, tot aan de
stilte van hgt avonddonker, toen de
meesten al lang op weg naar huis waren,
maar toen er nog enkelen stil waren
neergeknield op het door de tantaarns
verlichte plein om te bidden voor de
afbeelding van de „gloria" van de nieu
we Heilige, is dit een feest geweest dat
alles achter zich liet, wat er ooit aan
blijdschap heeft getrild door de hoofd
stad der Christenheid.
En het begon alles zo simpel en zo
echt Italiaans met de verkeersopstop
pingen op de toegangswegen naar het
Vaticaan, waar de in het wit geklede
agenten met hun tropenhelmen bijna
geen orde konden houden. Met de eerste
Romeinen die hun plaatsen in de nog
kleine schaduwplekken jaloers bewaar
den zoals de lange smalle rij in de
streep schaduw der obelisk, die lang
zaam meedraaide met het dalen der zon.
Met de luidruchtige venters van levens
beschrijvingen en van afbeeldingen van
Maria Goretti, met de witte tenten van
de eerste-hulpposten der Maltezer Orde,
de priesters die temidden van het ge
woel rustig hun brevier baden en de
moeders die hun kinderen lieten drinken
van de overal aangebrachte fonteintjes.
Met de stem door de loudspeaker, die
aanwijzingen gaf en die vertelde van de
aanwezigheid van moeder Goretti ach
ter een der vensters van het apostolisch
paleis Met 'de liederen van het volk,
oude Marialiederen gezongen op de stu
wing van meeslepende wijzen, dezelfde
liederen die ook Maria Goretti het
meisje dat nooit naar school kon, omdat
ze thuis niet gemist kon worden, en dat
lezen noch schrijven kon gezongen
heeft. De stem door de loudspeaker ver
telde van de twee „miracoli", de arbei
der en het meisje, van wie de eerste
tien dagen na de Zaligverklaring gene
zen werd.
Er wordt afgekondigd dat de pel
grims op het plein de gebeden voor de
Jubileumaflaat kunnen bidden krach
tens een speciaal verleend privilege.
Tot ver op de Via della Conciliaziohe
en overal rondom op de daken der pa
leizen is het volgelopen, wanneer ein
delijk de kop van de stoet, uit de bron
zen poort komend, zichtbaar wordt
tussen de zuilen van de rechterkolon-
nade. In een niet eindigende rij van
aanroepingen, in steeds maar dezelfde
toonbuigingen, zingen de monniken de
litanie van Alle Heiligen. De standaards
en processiekruisen worden de trappen
opgedragen. Dan komt onder luid ap
plaus de standaard van de Zalige
Maria, gedragen door haar twee broers.
Mariano en Angelo, die onlangs uit
Amerika terugkwam en die zich na
vijftig jaar nog precies herinnert hoe
hij als kleine jongen zijn zusje op een
brancard het armelijk huisje uit zag
dragen en hoe Maria nog even tegen
hem glimlachte.
Maar dan klinken uit de zilveren trom
petten de „Geef acht!"-signalen en, ter
wijl de honderdvijftig aartsbisschoppen en
bisschoppen hun plaatsen innemen en
terwijl de kardinalen in hun meters
lange vuurrode mantels heel langzaam
de trappen opgaan, wordt de Paus om
spoeld door een storm van gejuich op
de sedia gestatoria het plein opgedra
gen. Rood is het baldakijn dat de kamer
heren hem boven het hoofd houden,
rood de met goud doorweefde pluviale,
rood de zware hemel boven de Paus
troon, waar de Paus plaats gaat nemen
midden voor de Basiliek en hoog boven
de menigte. Rood, de kleur der marte
laren, voor de eerste maal in dit Heilig
Jaar!
In de vallende schemering begiint de
Heiligverklaring. De postulator knielt
neer aan de voeten van de troon en
vraagt de Paus, Maria Goretti Heilig te
verklaren. Voor de Paus antwoord geeft,
laat hij eerst een ieder en ook hen, die
door de radio luisteren, vragen, zich met
hem in gebed te verenigen en roerloos
knielt de Paus neer temidden van Zijn
kardinalen. De Paus zet de hymne in
van de Heilige Geest, die door de Six
tijnse kapel cn het volk in wisselzang
wordt overgenomen. Dan is het grote
moment aangebroken. Terwijl alle aan
wezigen recht staan met ontbloot hoofd,
de president van Italië, de kardinalen,
prelaten en de diplomatieke vertegen
woordigers, verheft de Paus zich van
Zijn troon en als Vicarius van Christus,
het hoofd bedekt met de gouden mijter
als symbool van zijn onfeilbaar leraars
ambt, spreekt hij zangerig met zijn hel
dere en steeds zo jongte stem de indruk
wekkende formule uit:
„Ter ere der Allerheiligste Drieëen-
heid, tot luister en verbreiding van
het Katholieke geloof op gezag van
Onze Heer Jesus Christus, van de
Apostelen Petrus en Paulus en op dat
van Ons zelf.verklaren en beslui
ten Wij, dat de Zalige Maria Goretti
Z. H. Paus Pius XII wordt over het
geheel met mensen gevilde St. Pie
tersplein gedragen om de heiligverkla
ring van Maria Goretti af te kondigen.
een Heilige is en.stellen vast dat
de gehele Kerk haar feestdag van
Maagd en Martelares zal vieren op de
zesde Juli van ieder jaar. In de naam
van de Vader en de Zoon en de Hei
lige Geest".
Op datzelfde moment, terwijl de me
nigte in gejuich losbreekt, valt de sluier
weg voor de afbeelding van Maria Go-
retti's verheerlijking, die onder de mid
denloggia is aangebracht, en diep be
wogen zet de Paus het „Te Deum" in.
En dan wordt het heel stil en zoals nog
nooit gebeurd is bij een Heiligverkla-
nng: in het Italiaans spreekt de Paus de
„omologia" uit in plaats van in het La
tijn. Met een zelfs voor Zijn steeds be-
wogien stem ongekende nadruk ver
heerlijkt hij in deze „met purper geklede
lelie" „de triomf van de geest over de
stof" en hij vraagt daarna: „Beminde
jongens en meisjes, oogappels van Jesus
en van Ons, zegt me, zijt ge bereid u
met grote kracht te verzetten tegen elke
aanslag die men op uw zuiverheid zou
willen doen?" en een juichend „Si!" geeft
hem het antwoord. „En gü vaders en
moeders", zo vervolgt de Paus, „wan
neer ge deze menigte ziet, terwijl ge
staat voor de afbeelding van deze op
groeiende maagd, die door haar vlekke
loze zuiverheid uw harten heeft gesto
len, terwijl gffi in de aanwezigheid zijt
van haar moeder, die haar opvoedde tot
het martelaarschap en die thans diep
bewogen haar dochter aanroept, zegt me,
zijt ge bereid plechtig de taak op u te
nemen, over uw zonen en dochters te
waken, hen te beschutten en te verdedi
gen tegen alle gevaren die hen om
ringen en hen verre te houden van
plaatsen waar zij worden doordrenkt
met ongodsdienstigheid en zedelijk ver
val?" En luider nog klinkt het bevesti
gend antwoord van de menigte.
„En nu, gij allen die naar Ons luistert,
heft het hart omhoog! Boven de onge
zonde moerassen en de modder dezer
wereld strekt zich een onmetelijke he
mel van schoonheid uit. Die hemel is
het, waardoor de kleine Maria werd ge
fascineerd; de hemel waarheen zij wilde
gaan langs de enige weg die er naar
toe voert: de godsdienst, de liefde tot
Christus en het heldhaftig onderhouden
van Zijn geboden."
Onmiddellijk na de apostolische zegen
beginnen de klokken van de Sint Pieter
te luiden en geven het door aan de klok
ken van heel Rome, de stad van de hei
ligen en martelaren, die de Heiligheid
verwierven door hun geleerdheid of door
de kracht van hun apostolaat: er is een
meisje Heilig verklaard, een arm en on
aanzienlijk meisje dat nog niet eens
haar catechismus lezen kon, maar dat
door een priester vanavond op het plein
genoemd werd „Martyre di poche pa
role", een martelares van weinig woor
den.
Advertentie
per rol
Het Franse coalitie-kabinet van Premier Bidault, dat acht maanden geleden
aan de regering kwam, is Zaterdag gevallen. Bij de stemming in de Nationale
Vergadering over de motie van vertrouwen, naar aanleiding van het socialis
tische voorstel om de salarissen van de ambtenaren te verhogen, werd de
regering verslagen met 352 tegen 230 stemmen. President Auriol heeft het
ontslag van het Kabinet-Bidault, dat de Franse Premier hem Zaterdagmid
dag onmiddellijk na de uitslag van de stemming heeft aangeboden, aanvaard
en is hierna ogenblikkelijk besprekingen begonnen met verschillende partij
leiders, alvorens een kabinetsformateur aan te wijzen.
De communisten, socialisten, de Gaul
listen en een aantal rechtse en radicale
afgevaardigden stemden tegen de rege
ring. De leden van de MRP, de partij
van Bidault, een groot aantal radicaal
socialisten en enkele gematigden steun
den de regering. Zeven gedelegeerden
onthielden zich van stemming.
President Auriol heeft Bidault ver
zocht, met zijn kabinet de lopende zaken
te willen blijven behartigen, zolang er
geen kabinetsformateur aangezocht is.
Als eventuele opvolger van Bidault
wordt vooral René Pleven genoemd,
minister van Defensie in het kabinet-
Bidault en leider van de democratische
en socialistische unie van het verzet,
de UDSR. Voorts wordt het niet on
mogelijk geacht, dat Henri Queuille of
René Mayer Bidault zal opvolgen.
Bidault verklaarde Zaterdag, voordat
de stemming in de Nationale Vergade
ring begon, dat het „misschien moeilijk
zou zjjn opnieuw een meerderheid in oe
Nationale Vergadering te vormen." Men
meent uit deze verklaring te moeten op
maken, dat de MRP mogelijk zal weige
ren deel te nemen aan een nieuwe rege
ring om hierdoor algemene verkiezingen
te kunnen forceren. Als de MRP inder
daad geen zitting in de nieuwe regering
zou nemen, dan zou dit o.a. tot gevolg
hebben, dat de Franse minister van Bui
tenlandse Zaken, Robert Schuman, die
lid van de MRP is, in het nieuwe kabinet
vervangen zou moeten worden door een
ander. Bidault verklaarde Zaterdag in de
loop van het debat, dat de zesmogend-
lieden-bespreking over het Plan-Schu-
man voortgang zou vinden zonder onder
breking, wat ook het lot van de regering
zou zün.
Bidault wees er vervolgens op, dat een
langdurige periode zonder regering ern
stige gevolgen met zich mee kon bren
gen. Hij herinnerde er daarbij aan, dat
op het ogenblik twee belangrijke confe
renties in Parijs worden gehouden ue
zes-landenbesprekingen over het Plan-
Schuman en de onderhandelingen met
de staatslieden van Indo-China.
President Auriol heeft zijn besprekin
gen ter oplossing van de Franse rege
ringscrisis onderbroken om de voorzit
ters van de parlementaire commissies
voor buitenlandse aangelegenheden te
ontvangen ter bespreking van de toe
stand in Korea. Volgens een der voor
zitters, Marcel Plaisant (radicaal), is
Auriol vastbesloten de regeringscrisis
snel te doen eindigen. „Mocht de inter
nationale situatie ernstiger worden, dan
zou de president overwegen een natio
nale unie-regering te vormen," aldus
Plaisant. Vandaag zou Auriol zijn bespre
kingen hervatten
Advertentie
D aalt 'a morgens „kiplekker"
alt bed springen.
Elke d ng moet uw lever een liter gel la
»w ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke jgöjze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's LeverolUeUea.
i
113. Als Eric zich bliksemsnel omwendt, stokt hem de adem voor een ogenblik.
Daar, uit de poort, komt Lauri gereden. En in zijn armen houdt hij de kleine jongen,
die, verlamd van schrik, zijn vader een smekende blik toewerpt. Met een sprong
grijpt Eric het ros bij de teugel.
Laat mijn'zoon los!" gebiedt hij. Zijn stem is hees van ingehouden dnft. „Ge
drijft uw onbeschaamdheid te ver, Lauri! Hoe waagt ge het, verslagen als gij zijt,
thans nog de hand aan Erwin te slaan!"
Een spottend lachje glijdt over het gelaat van de magiër. „Ik houd mij aan de
afspraak welke ik met zijn moeder maakte," antwoordt hij onverschillig. „Het kind
zou mij op zijn zevende jaar toekomenindien gij niet binnen, twee jaar met een
scheepslading goud terugkeerde. Het schijnt dat ge in de opwinding der gebeur
tenissen vergeten zijn welke dag het vandaag is, heer Noorman. Vandaag is uw
zoon zeven jaar geworden!"
Een ogenblik wankelt Eric achteruit. Een brandende woede maakt zich van hem
meester. Het is gelogen! Hij weet dat een dergelijke afspraak nimmer is aangegaan!
Maar als hij naar zijn wapen grijpt, herinnert hij zich plotseling, dat de magiër
over een onoverwinnelijk zwaard beschikt. Strijden heeft geen zin. Zijn lippen
knijpen zich samen, „ik betwijfel uw aanspraken op mijn kind! Die afspraak is
nimmer op deze voorwaarden aangegaan."
„En wie bewijst dat," vraagt Lauri listig. „Zover ik mij kan herinneren waren er
geen getuigen. Het is uw ufoord tegen het mijne, heer Eric. De kansen staan gelijk."
,Laat dan een rechtsgeding beslissen wie van ons beiden gelijk heeft," zegt Eric
langzaam. Er is 'n nadenkende uitdrukking in zijn ogen. Hij beseft, dat alleen scherp
overleg zijn zoon nog kan redden. Ongemerkt gaat zijn hand naar zijn zak en tast
naar de twee kleine stukken grillig gevormd metaal die hij nog steeds met zich
heeft meegedragen.
„Wie zal mij tot een rechtsgeding dwingen?" grijnst Lauri. „Daar heb ik geen
belang bij. Uw zoon is van mij. Wie kan mij mijn recht bestrijden
„Ik
Plotseling is er een zwarte vorm naast Eric zichtbaar geworden.
Lauri deinst achteruit. Angst komt in zijn ogen. „Orl!" hijgt hij. „Orl van de
VGij hebt mij opgeroepen met het amulet dat ik u gaf, koning Eric," zegt de
Dvergar. „Ik vervul uw wens. Ik betwijfel Lauri's rechten! Laat de waarheid uit
spraak doen
Advertentie
Waterman's gekleurde inkten geven een bizonder
persoonlijk karakter aan uw brieven. Kies uit
de 9 mooie kleuren uw Waterman vulpeninkt
in harmonie met uw briefpapier.
In de handige kantelflessen, waardoor de inkt
tot de laatste druppel kan worden opgebruikt.
Zie de serie Waterman inkten in 9 kleuren.
PENS PENCILS
(Van onze verslaggever)
Op de feestdag van de H. Adelbertus,
de Apostel van Kennemerland, die in
een verschijning aan een eenvoudige
kloosterzuster Wilfsit de opdracht gaf
een klooster in Egmond te stichten, aan
welk bevel Dirk de Tweede, Graaf van
Holland, voldeed, heeft de katholieke be
volking van Hollands geestgronden de
nieuw gewijde abt van Egmond, Dom
Paulus Andriessen, een schone ontvangst
bereid. Zij ging met weinig praal ge
paard, zy was eenvoudig cn landelijk,
geheel eigen aan de aard van de nuch
tere Hollanders. Maar zij was hartelijk
gemeend. De kom van Egmond-Binnen
was levendig versierd cn er was geen
huis of er woei de nationale vlag. In vele
honderdtallen was men uitgelopen in
Egmond a/d Hoef, waar burgemeester
M. Niele een kernachtig welkomstwoord
uitsprak, en in Egmond-Binnen, waar
men in nog groter getal langs de weg
stond opgesteld.
Er had zich een omvangrijke stoet
geformeerd. De landelijke ruiters
leidden met vaste hand hun onge
durige paarden, fris geboend en ge
roskamd en versierd in de manen,
de fanfare liet het koper schetteren
in een welluidende feestmars, de ge
hele jeugd met gidsen en verkenners
aan het hoofd was present en de
herauten boden in hun Middeleeuw
se kledij een bonte en fleurige aan
blik. Notabelen, onder wie de bur
gemeester en de commissie van
ontvangst, hadden zich bij de optocht
aangesloten en in een lange rij van
auto's volgden de vele gasten, onder
wie de negen abten van de Benedic
tijnen-congregatie van Solemnes en
verschillende uit Frankrijk, die ook
de wijding Zaterdag in de Basiliek
te Haarlem hadden bijgewoond.
Op het voorplein van de abdij heeft
de Egmonder jeugd na een toespraak
van pastoor A. M. Kok als herdenking
van het duizend-jarig jubileum van de
stichting van de Abdij enige taferelen
uit het leven van Sint Adelbertus ver
beeld. Zijn vestiging in Egmond, de
vruchtdragende missiearbeid, en ook de
wonderen na zijn dood werden achter
eenvolgens verteld, becommentarieerd
en bezongep. Een eenvoudig geheel, met
verve en entrain opgevoerd. Interessant
en kleurrijk was tenslotte het optreden
van de herauten en hun adjudanten als
koeriers van Dirk II met de stichtings
oorkonde en van Prins Willem van
Oranje met de beschermingsbrief. Ten
slotte traden de Zwitserse edelgardisten
van Paus Pius XII naar voren met de
breve van de her-oprichting van de
Abdij.
Des morgens had Dom Andriessen in
tegenwoordigheid van mgr. J. P. Huibers
en de Benedictijner abten die deze dagen
de gasten zijn van de Abdij op de Sint
Adelbertus-akker, aan de voet der dui
nen waar de H. Adelbertus begraven
ligt, een Pontificale Mis opgedragen. As
sistentie verleenden de paters Lansber-
ger en Hessing als troondiakens, Dom
Ruys als presbyter assistens en de paters
Van Nestelroy en Visser, resp. als diaken
en subdiaken. Deze H. Mis werd o.a.
bijgewoond door deken Jacobs van Alk
maar, archivaris Henneman van het Bis
dom, twee Maltezer ridders, Baron van
Voorst tot Voorst-en jhr. Von Fisenne,
de commissaris van de Koningin in da
provincie Noord-Holland, dr. Baron de
Vos van Steenwijk, de burgemeester van
Egmond, M. Niele, het Tweede-Kamerlid
Ruys de Beerenbrouck en het lid der Ge
deputeerde Staten, Bouwman. Mgr. G.
P. J. van den Burg, deken van Amster
dam, heeft in een predikatie gewezen op
de geest van de Benedictijnen, die leven
in een bovennatuurlijk gezin waarvan <de
abt vader is. Tenslotte werd na de
H. Mis een staatsie-processie met de reli-
quieën van Sint Adelbertus op de akker
gehouden.
Na zijn wijding tot Abt van de Sint
Adelbertus Abdij te Egmond-Binnen
heeft de nieuwe Abt Dom Paulus An
driessen Zondag op de St. Adelbertus-
akker een Pontificale Mis opgedragen.
De nieuwe Abt van Egmond reikt tij
dens het opdragen van de Pontificale
Mis de H. Communie uit.
(Van onze correspondent)
Vanmorgen zijn de Afrikaanse pries
ters en stamhoofden van de Goudkust
door Z.Em. Joh. Kardinaal de Jong in
audiëntie ontvangen. Omstreeks half elf
arriveerden zij met twee missionarissen
van Cadier en Keer op de Maliebaan
te Utrecht, waar zij door het publiek
practisch onopgemerkt in het aartsbis
schoppelijk paleis werden ontvangen. De
Kardinaal toonde natuurlijk allereerst
interesse voor het geestelijk leven aan
de Goudkust, de omstandigheden voor
scholing en speciaal priesteropleiding
en het algemene missiewerk.
Daarna informeerde Zijne Eminentie
echter ook naar de persoonlijke om
standigheden van elk der aanwezigen;
bijzonder toonde hij belangstelling voor
het feit, wie hunner geboortig was uit
katholieke ouders en wie niet. Tenslotte
liet de Kardinaal zich nog inlichten over
de algemene sociale toestanden ter
plaatse, waarbij vooral de wereldlijke
gezagsdragers, i.e. de stamhoofden, hun
aandeel tot de informatie konden bij
dragen.
Na ruim een half uur verlieten de
Afrikaanse gasten het paleis weer, waar
bij zij haast automatisch rondkeken
naar een fotograaf. Nu, die was inder
daad aanwezig en zo kregen ook enige
Utrechters de gelegenheid van het
schouwspel van de bonte hoofden-
dracht te genieten.
„Send a copy to Oosterbeek", waren
de eerste woorden, die ooit een vorst
tot uw correspondent richtte. Een ogen
blik later vertrokken beide auto's weer
uit Utrecht.
Naar wij eerst thans vernemen is door
de hevige slaghagel welke verleden week
o.m. Ossendrecht heeft geteisterd zeer veel
schade aangericht. Het noodweer heeft het
zwaarst gewoed over een strook van acht
honderd m. breedte en ongeveer vier km.
lengte.
De gewassen in de schadestrook geven
een troosteloze aanblik. Ofschoon de scha
de nog niet precies is te noemen, wordt
deze thans globaal op 250 300 duizend
gulden geschat. En daar men vrijwel niet
tegen hagelschade is verzekerd betekent
dit voor de betrokkenen een grote ramp.
Ongeveer dertig land- en tuinbouwers
uit Ossendrecht zijn ernstig gedupeerd. Het
gemeentebestuur heeft stappen gedaan hij
de verschillende instanties om voor de ge
troffenen schadevergoeding te krijgen.
Slim
"HIIIIIIIIHIHIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIMIIIIimilllllllllltlllllllllli
Ofschoon Snorrebor niet 'oppaald
een „bleekneusje" is (hij is op z'n
tijd niet afkerig van een stevige bor
rel) is hij toch een dagje naar buiten
geweest. Met vrouw, gehuwde en on
gehuwde kinderen en kleinkinderen
had hij als nieuwe haring in een
vaatje opeengepakt gezeten in een
dichte bestelauto, waarmee een be
vriende chauffeur 's Zondags privé-
uitstapjes pleegt te maken en waarin
een schemer-donker heerste als in
een celwagen.
Bij een der drukste en gevaarlijkste
kruispunten vlakbij het Paleis Soest-
dijk had hij tussen een waar kampe
ment van parkerende auto's, motor
fietsen en rijwielen, laten stoppen om
zich met zijn talrijke nazaten te
voegen bij de honderden soortgenoten
aan de wegrand. Daar trof ik hem
aan breeduit zittend in het stoffige
gras als op een ongedwongenfami
liefoto. Het was smoorheet en Snor
rebor glimmend als een uitgeslagen
Edammerkaasje had zich als thsiis tot
op de bretels uitgekleed, maar het
boordeknoopje had hij, ondanks de
afwezigheid van een boord, netjes ge
sloten gehouden. Men moet altijd
„heer" blijven, nietwaar? Een niet al
te zindelijke zakdoek met vier kno
pen aan de punten bedek te zijn
naakte schedel als een kroon die van
een Afrikaans stamhoofd. Zielsverge
noegd keek hij naar de voorbijrazen-
de vehikels, die soms met gillende
banden vaart moesten minderen, naar
de pruttel- en trapfietsen en naar de
de bonte en beweeglijke rangen
van de andere snorreborren met fa
milie aan de overkant van de weg
en in zijn onmiddellijke omgeving.
De atmosfeer was als in de zak van
een stofzuiger, alleen de stank van
slechte benzine gaf er een bijzonder
buitenluchtje aan.
Op enkele passen afstand achter
hem ruiste de koele kathedraal van
sparren, beuken en eiken en zongen
de vogels met engelenstemmen in de
muzikale stilte der vrije natuur.
„Waarom ga je niet een eindje
verderop het bos in?" vroeg ik ver
wonderd.
Hij keek me minachtend aan en
antwoordde: „Ik zal d'r een Zondag
zijn zonder verkeer".
55
Kitty, moedeloos door het falen van
haar poging tot vrolijkheid, trok lang
zaam af naar de kamer tegenover de
keuken, en deed onder het weggfcan
haar schort af. Bij de kamerdeur hield
zij stil. „Weet je, wat je niet moet ver
geten, Peter? De eerstvolgende keer dat
Fintan ginds komt of dat je zelf gaat,
moet je de rest van Markie's kleren
laten meegeven of sturen. Voordat de
volgende week voorbij is, heeft hij al
les tot op de draad toe verslèten. En
wat zijn sokken betreft, wel, hij ziet
nog kans er gaten in te maken al wa
ren ze van staal gemaakt."
De schoolmeester schraapte lang
zaam en vastberaden zijn keel. „Het is
erg lief van je, Kitty. Maar het zal
totaal nutteloos zijn om zijn kleren mee
te brengen of te zenden. Fintan komt
morgen naar mij toe en ik had1 graag
dat hij Markie met zich meenam."
„Voor goed?" vroeg Mevr. Fogarty
scherp.
„Voor goed," antwoordde haar
schoonzoon.
Een korte tijd heerste er stilte in de
keuken, de vrouwen bleven onbeweeg
lijk staan, de mannen staarden in het
gloeiende vuur, het kind hield nauw
keurig zijn oma in het oog en wachtte
verlangend op de beloofde appeltaart.
De oude man was de eerste, die sprak.
„Het is geen gemakkelijke kwestie,"
zei hij „voor iemand, die nooit enige er
varing heeft opgedaan in dat speciale vak,
om in zijn eentje oen kind op te gaan
voeden. Hij is allesbehalve klaar voor
de school. Èn mijn eigen kind opvoeden
zal mij niet moeilijker vallen dan het
omgaan met kinderen, waar ik mijn
dagelijks brood mee verdien. Zou het
geen schande zijn, wanneer ik voor
mijzelf niet datgene kon doen, wat ik
mijn hele leven voor anderen doe?"
Weer viel er een stilte in de gloed-
verlichte keuken. Markie, enigszins in
de war door de ernst van zijn oudere
familieleden, overtuigd dat hij er op de
een of andere wijze de oorzaak van was,
bewoog zich onbehaaglijk tussen zijn
vaders knieën. Dan kwam de oude
vrouw naar het vuur en boog zich, om
een scheut kokend water uit de zwarte
ketel in de theepot te gieten. „Het is
misschien een zwaardere taak dan je
denkt, Peter," zei ze eenvoudig, „te
trachten een kind zonder moeder groot
te brengen." Haar schoonzoon antwoord
de, zonder op te kijken: „Wanneer een
zoon opgevoed kan worden met moeite
en zorgen, moeder, zal ik noch zorgen,
noch moeite sparen bij de opvoeding
van de mijne."
Mevr. Fogarty slofte naar de deur, en
gooide het water, waarmede zij de thee
pot uitgespoeld had, naar buiten. Uit de
schaduwen van de tegenoverliggende
kamer luchtte Kitty haar hart. „Je hoeft
nooit angst te hebben, Peter', dat Markie
moeite of zorg tekort zal komen als je
hem bij ons laat blijven. Als we ons niet
zouden uitsloven voor het kind van Tes-
sie, waren we een armzalig soort men-
sen.
Haar vader wond zich op, en zei: ,,Het
gaat helemaal niet over een kind van
Tessie, jongedame. Dit kind, waar we
over? spreken, is een 'kind van Peter
O'Dea, en het enigste waar het op aan
komt is de vraag of het, zowel voor Pe
ter als voor het kind, gemakkelijker zou
zijn de jongen hier groot te brengen of
ginds in Carriglea. Als Peter vindt, dat
het beter zou zijn zelf zijn zoon op te
voeden, zie ik geen enkele reden om nog
langer te praten."
Hij wendde zich naar de zwijgende
man naast hem. „Wanneer ik zeg, dat
het je vrij staat de jongen mee te ne
men, Peter, moet je natuurlijk goed
begrijpen, dat we niet minder blij zou
den zijn hem voor jou op te voeden.
Moeder de vrouw en Kitty daar hun
keren er evenzeer naar, dat kind hier
te houden als ikzelf. Maar jouw woord,
Peter, is het laatste woord
Mevr. Fogarty was teruggekomen van
de deur en stond, met de theepot in de
hand, achter haar man, geduldig haar
beurt om te spreken af te wachten. „Ik
heb daar erg weinig aan toe te voegen.
Peter," zei ze. „De Hemel weef, hoe graag
we een kind van ons eigen bloed bij 'ons
zouden hebben en dat we liever niet
zagen dat je jezelf te veel last bezorgde
door hem op te voeden, terwijl hier lege
handen genoeg zijn, die naar geen pret
tiger werk konden verlangen. Boven
dien vermoed ik, dat onze trots het zich
niet graag laat zeggen, dat wij een al
leenstaande weduwnaar op zijn eentje
een wees van een dochter der Fogarty*
laten opvoeden. Maar ik weet ook, en
God eveneens, hoe eenzaam het voor je
is, nu Tess is heengegaan, en wat een
groot verschil het zal uitmaken, het
kind in huis te hebben rond springen.
En ik beloof je dit, jongen, als je Mar
kie inderdaad mee naar beneden neemt,
zul je nooit iemand van ons tweemaal
hoeven te vragen om je een handje te
helpen, zolang we de kracht en de
energie er toe bezitten."
Peter O'Dea keek peinzend naar de
oude vrouw. „De dag dat ik trouwde,
moeder, op diezelfde morgen kreeg ik
een brief van de oude Jer Coady, waar
in hij me natuurlijk verweet te gaan
trouwen en zo aan zijn principes te ver
zaken. Maar aan het slot laste hij deze
zin in: „In ieder geval", schreef hij, „als
je met alle geweld jezelf wilt verlagen
door het huwelijk, ben ik blij, dat je
een Fogarty uit Clasmairead trouwt. Zij
zijn een fatsoenlijk slag mensen." Hij
zweeg, zijn toehoorders wachtten.
„Jer Coady," zei Peter langzaam,
„stond er altijd voor bekend de waar
heid te spreken."
Markie, die genoeg had van het ern
stig gesprek en de drukkende stilte,
fluisterde tegen zijn grootmoeder: „Oma!
Is de appeltaart al gekookt, oma?"
„Gebakken is hij! Hij is gebakken, ja-
ja!" fluisterde ze terug. „Over een mi
nuutje heeft Markie zijn appeltaart."
Peter sprak opnieuw. „Om twee rede
nen wil ik de opvoeding van Markie
zelt ter hand nemen. Op de eerste
plaats is hij de enigste band, die mij
aan Tessie bindt."
„Als je nooit een andere reden zou
hebben, is die ruim voldoende," zet
Flann Fogarty.
„En de tweede reden is deze. Mocht
hij in de komende jaren goed of slecht
blijken te zijn, dan hoef ik niemand an
ders dan mijzelf te prijzen of verwijten
te doen. want het zal, onverschillig wat
hij wordt, mijn ^eigen werk geweest
zijn."
(Wordt vervolgd)
De Ziekenfondsraad heeft enige* be
sluiten genomen betreffende de bijbe
taling van vrijwillig en verplicht ver
zekerden voor tandheelkundige hulp Er
wordt onderscheid gemaakt tussen'ge-
saneerden, d.w.z. degenen, die hun ge-
b:t halfjaarlijks laten controleren en
met-gesaneerden. De eersten krijgen een
wortelkanaalbehandeling gratis, de met-
gesaneerden moeten een dergelijke be-
handeling betalen. Niet-gesaneerden
vsn dertig jaar en ouder zijn voor een
vulling een bijbetaling van f 2.— ver
schuldigd inplaats var. het tot dusver
geldende bedrag van f 0.50. Niet-gesa
neerden beneden 30 jaar blijven f 0 50
per vulling betalen. Gesaneerden krij
gen vullingen gratis. Voorts zijn er ver-
,nieuv'® bepalingen gekomen
met betrekking tot de verstrekking van
kunstgebitten of reparaties er aan.
Met verwacht dat van de scheiding
gesaneerden zij dus die ge-
-elel4 fen tandarts bezoeken en die
zich houden aan de aanwijzingen van
de fondstandarts, die hun gebit heeft
gesaneerd en de niet-gesaneerden er
voor de verzekerden een groter prikkel
geschapen wordt hun gebit door een ge
regelde controle in goede staat te hou
den. Ook wordt er een besparing voor
verwacht,*1 ""Uioen per jaar van
Mgr. N. van Velsen O.P., die onlangs
benoemd is tot Apostolisch Vicaris van
Kroonstad, zal 25 Juli te Zwolle tot
Bisschop worden gewijd. Consecrator is
Mgr. J. P. Huibers.
De Nederlandse regering overweegt in
één of meer plaatsen in Nederland de
vestiging toe te staan van Japanse
agentschappen. De V.S. hebben reeds op
9 Februari j.l. deze stap genomen en de
vestiging van Japanse agentschappen ge
autoriseerd te New York, San Francisco.
Los Angeles en Honolulu.
Daarna hebben Frankrijk, Zweden,
Pakistan, Brazilië en Italië dit voorbeeld
gevolgd.
Het voornaamste motief om genoemde
agentschappen, die niet als handelaren
optreden, toe te laten, is de bevordering
van het handelsverkeer tussen de betrok
ken landen.
De Japanse agentschappen zullen in
formaties verstrekken over handelsmo
gelijkheden in Japan en over Japanse
wetten en bepalingen inzake de im- en
export. Voorts zullen zij zich bezig hou
den met marktanalyse en Japan inlich
ten over de handelsbepalingen en -proce
dures in het land hunner vestiging.
