Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | 27 juni 1950 | pagina 3

Huldeblijk van zieke militairen
aan de Heilige Vader

OMEN FRISKE" VERGAAN

Eric de Noorman - Vestrijd omAet

TELEGRAMMEN 50 PCT. DUURDER

j Tussen n&uó en dipp&H.

DAMP0

DE STILLE
MAN

Electriciteitslevering
aan de Hoogovens

Vliegtuigbom opgehaald
bij Velser Spoorbrug

Alle zestien opvarenden om
het leven gekomen?

Vikingschip niet
verzekerd

li

Reglement van Rijkstelegraaf herzien

Paters van de Mission hollandaise zijn goede en
hulpvaardige gastheren

Overpeinzingen

Hollands enthousiasme in de Sint Pieter

Intern, folkloristisch congres

Malversaties te
Zevenbergen

i m

Aanpassing aan andere
landen

DIEFSTAL OP DAMSTADT
GING NIET DOOR....

van Snorrebor f

DINSDAG 27 JUNI 1950

PAGINA 3

Provincie vraagt vijf millioen
voor een nieuwe turbine

In 1952 in Laren?

UNIFICATIE VAN
ACCIJNZEN

Wetsontwerp ingediend

Administrateur knoeit met
f 30.000

99

ERE-KANUNNIKEN
VAN LOURDES

Tracteer

de
kinderen
...en

LEMCO

Uw vacantie in Parijs

Bemiddelaars voor een plaatsje aan de Franse tafel

Een heksendorp

door

PATRICK PURCELL

Gratis reclame

Doordraaien

Onderzeeër met lichten

Het begon in het militaire hospitaal
te Arnhem. Een der patiënten, die ver
nomen had dat de aalmoezenie» naar
Rome zou gaan, vatte het plan op om
door middel van een handtekeningen
album. alle zieke en gewonde militairen
in ons land var, hun trouw en aanhan
kelijkheid jegens de H. Vader te doen
getuigen.

Het plan werd spontaan uitgevoerd en
er ontstond een fraai samengesteld en
met tekeningen versierd album, dat be
halve 600 handtekeningen, de opdracht
bevatte: „Aan onze gemeenschappelijke
Vader in Christus bieden de gewonde
en zieke katholieke militairen van het
Nederlandse leger door bemiddeling van
hun legeraalmoezeniers dit album aan
en vragen voor zich en hun familie Uw
Vaderlijke zegen".

De aalmoezeniers hébben het album
overhandigd. Dit geschiedde tijdens een
algemene audiëntie de laatste van
het seizoen in de St. Pieterskerk. Be
halve de aalmoezeniers, de majoors A.
Hulshof, G. Laurent uit Den Haag, G.
Veldhuis uit Utrecht, Jennekens uit Den
Eosch, Van Gestel uit Grave en A. Vis-
scher uit Harskamp, waren hierbij te
genwoordig een honderdvijftig Neder
landers, die een plaats hadden gekregen
op een tribune tegen een der vier hoofd
pilaren van- de St. Pieter.

Ze waren uit allerlei oorden en langs
vele wegen naar Rome gekomen. Er
zaten enige verkenners uit Tilburg, die
in zes dagen waren gelift; enige Am

sterdammers waren juist tevoren per
vliegtuig aangekomen. Daarnaast zaten
enkele Rotterdammers, onder wie een
50-jarige, die 14 dagen gefietst hadden,
terwijl de ruim 50 man van de kader-
school uit Weert met twee grote bussen
Rome hadden bereikt. Een groep van 30
motorrijders was uit Gouda afkomstig
en hun leider bood eveneens een ge
schenk aan aan de Paus.

De St. Pieter straalde in het licht van
talloze kaarsen en de bazuinen schalden
toen tenslotte de H. Vader werd bin
nengedragen. Voor de Hollanders was
het laaiende enthousiasme, dat opsteeg
uit de enorme mensenzee in het schip
van de kerk, eerst wat vreemd. Zij keken
onwennig naar het wilde gezwaai van
vlaggetjes en zakdoeken, dat steeds toe
nam naarmate de Paus naar voren
kwam. Toen Iïij echter met het bekende
zegenende gebaar de Hollandse tribune
passeerde, toen week eensklaps echter
alle nuchterheid en werd er om het
hardst „Leve de Paus" geroepen.

Na de toespraak en de Zegen konden
de aalmoezeniers het geschenk aanbie
den. De H. Vader toonde grote belang
stelling voor de zieke militairen en in
formeerde naar hun toestand. Vervol
gens machtigde Hij de zes aalmoezeniers
om de zieken Zijn speciale Zegen te
geven.

Toen eerstgenoemden de vuist ophie
ven als teken voor de Hollanders, klonk
er een zeer luid en enthousiast hoera op,
dat galmde door de kolossale ruimte.

Hollands enthousiasme in de Sint Pieter. Nadat enige aalmoezeniers het hand
tekeningenalbum namens de Nederlandse zieke en gewonde militairen overhan
digd haddenhieven zij een hoera aan, dat door de aanwezige Hollanders luid
werd herhaald. Aan de opgeheven arm zijn de aalmoezeniers kenbaar.

Nu bij de Hoogovens te Velsen, met
deelneming door het R(jk, een breed-
band-walserij en een blikfabriek zullen
worden gesticht, zal de Provinciale
Centrale te Velsen voor de levering
van de benodigde stroom moeten zor
gen. Naar schatting zal, te beginnen om
streeks 1953, worden afgenomen 30
M.W. en 120 millioen K.W. De turbine
capaciteit van de centrale is van dien
aard, dat, wil aan de voor de Hoog
ovens in 1953 benodigde levering wor
den voldaan, noodzakelijkerwijze een
turbine moet worden bijgeplaatst. De
ketelcapaciteit biedt enige armslag.

Hoewel Gedeputeerde Staten de voor
keur geven aan de plaatsing van een
turbine van 50 M.W., kan dit niet ge
schieden, omdat de bouwwerken dan
dusdanig moeten worden uitgebreid,
dat voor het bouwen van het derde ge
deelte der centrale ruimte zal ontbre
ken.

Maar het is nog niet te zeggen, hoe
de techniek zich in de eerstvolgende
drie jaren zal ontwikkelen, zodat dit
laatste gedeelte van de centrale nog
niet besteld kan worden. Omstreeks
1958 zal het geheel echter gereed zijn.
Het oudste gedeelte der centrale het
welk dan 27 jaar mee gaat zal dan
door een nieuwe installatie worden
vervangen.

Een voor de overbruggingsperiode
aanvaardbare oplossing is gevonden
door de bijplaatsing van een dertig
M.W.-turbines en deze aan te sluiten
op het beschikbare stroomvermogen
op het tweede gedeelte der centrale.
De kosten worden op vijf millioen
gulden geraamd.

Het grote voordeel hiervan is, dat de
beslissing over aanzienlijke kapitaal-
investaties zo lang mogelijk uitgesteld
wordt.

Naar wij van officieuze zijde vernemen
bestaan er momenteel plannen, in 1952
hier te lande een internationaal folklo
ristisch congres te houden.

Waar dit congres gehouden zal worden
is nog niet bekend, wel vernamen wij uit
goed ingelichte bron dat, naar alle waar
schijnlijkheid Laren in 't Gooi de uit
verkoren plaats zal zijn. Tot op heden
was dit door gebrek aan financiële mid
delen niet mogelijk doch in 1952 hoopt
men dit plan te kunnen verwezenlijken.
Reeds heeft men contact gezocht met het
buitenland en zijn de besprekingen hier
omtrent geopend.

Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot goedkeuring en uitvoering
van het op 18 Februari 1950 ondertekende
Beneiux-verdrag in zake unificatie van ac
cijnzen en van het waarborgrecht.

Dit wetsontwerp omvat, behalve de goed
keuring van het verdrag, de wijzigingen
welke ingevolge deze conventie in de Ne
derlandse accijnswetgeving moeten worden
aangebracht.

De belangrijkste daarvan zijn:

1. Afschaffing van de zoutaccijns ad f 9.
per 100 kg.

2. Verhoging van de gedistilleerd accijns
van f 320 tot f 596.50 per hl. van 50 pet.

3. Verlaging van de bieraccijns van f 3.70
tot gemiddeld f 2.26 per hectolitergraad.

4. Verlaging van de suikeraccijns van
t 29.25 tot f 14.— per 100 kg.

5. Omzetting van de waarborgbelasting
in een waarborgrecht, dat voortaan ook
van platinawerken zal worden geheven.
Het waarborgrecht voor gouden en zil
veren werken zal resp. f 15.en f 0.70
per 100 gram gaan bedragen, hetgeen on
geveer de helft is van de huidige waar
borgbelasting. Voor platinawerken zal het
f 22.— per 100 gram bedragen.

De in het verdrag neergelegde Benelux-
tarieven van de tabaksaccijns en de benzi
nebelasting zijn inmiddels reeds in Neder
land ingevoerd.

Omtrent de tijdstippen waarop bovenbe
doelde wijzigingen van de accijnsbedragen
in werking zullen treden, staat nog niets
vast. Het wetsontwerp bepaalt, dat deze
tijdstippen nader door de Kroon zuilen
worden vastgesteld. Hieromtrent zal uiter
aard overleg tussen de drie regeringen
nodig zijn. Tenslotte zij nog opgemerkt,
dat bij dit nieuwe verdrag de conventie
van 16 December 1948, waarin slechts een
gedeelte van de accijnzen werd geünifi
ceerd wordt ingetrokken. Het thans aan
de Tweede Kamer ter goedkeuring voor
gelegde verdrag omvat de gelijkmaking in
de Benelux-landen van alle accijnzen en
van het waarborgrecht.

Tijdens baggerwerkzaamheden, die voor
de verbreding van het Noordzeekanaal
worden uitgevoerd ter hoogte van de Vel
ser spoorbrug, is gisteren een vliegtuigbom
opgehaald, die voor de rooster in de stort-
goot van de baggermolen bleef liggen.
Waarschijnlijk is deze bom van Engelse af
komst; in de bezettingstijd zijn op die
hoogte enige soortgelijke bommen in het
kanaal terecht gekomen.

Het baggerwerk werd onmiddellijk ge
staakt en de Mijnopruimingsdienst werd
gewaarschuwd. Nadat de bom was gede
monteerd, konden de werkzaamheden, ra
ongeveer twee uur onderbreking, worden
voortgezet.

In Zevenbergen zijn malversaties bij een
waterschap ontdektwaarbij ongeveer
f30.000 zijn gemoeid. In verband daarmede
bevindt zich de administrateur van dit wa
terschap, J. de L., in arrest. Hij heeft zich
zelf bij de politie gemeld en wel te Rotter
dam, toen hij daar op familiebezoek was.
De L. wist dat er controle van zijn boeken
werd gehouden en vermoedde derhalve,
dat zijn verkeerde handelingen aan hel
licht zouden komen. Hij gaf er blijkbaar
de voorkeur aan, zich in Rotterdam bij de
politie te melden. Deze heeft hem evenwel
laten overbrengen naar Zevenbergen, waar
het verdere onderzoek in handen der Rijks
politie is.

Voorzover thans is na te gaan, heeft de
man uit de kas van het waterschap bedra
gen genomen om daarmee verliesposten te
dekken van een aan- en verkoopvereniging
van landbouwers in Zevenbergen. Hij oe-
hartigde ook de belangen van de vereni
ging en wilde een goede beurt maken door
goedkoop in te kopen en duur te verkopen.
Zijn inkoop- en verkoopcijfers fingeerde
hij zodanig, dat de kas van de vereniging
er wel bij voer, ten nadele echter van de
kas van het waterschap. Hij deed zulks
omdat hij op die manier hoopte, dat men
hem spoedig tot directeur bij de verenigirg
zou benoemen. De L. heeft die manipulaties
verschillende jaren volgehouden. Ze lopen
waarschijnlijk van 1946 af

Het Zweedse Vikingschip „Ormen
Friske", dat van Birka bij Stockholm op
weg was naar Rotterdam ter opluiste
ring van de tentoonstelling „Rotterdam
Ahoy" is naar alle waarschijnlijkheid
voor de Westkust van Sleeswijk-Hoi-
stein vergaan. Duitse vissers liebhen
wrakstukken van het schip, waaronder
een gedeelte van de achtersteven, opge
vist, terwijl de stoffelijke overschotten
van twee inzittenden aan land zijn ge
spoeld. In totaal bevonden zich veertien
man aan boord van het schip. De nor
male bemanningssterkte was zestien
man, doch de schipper, die aan wal en
kele formaliteiten moest vervullen, en
nog een lid van de bemanning hadden
kort tevoren het schip verlaten. Ook de
Rotterdamse journalist, Giel Bakker,
die de reis van Zweden naar Nederland
zóu meemaken, was in Kiel van boord
gegaan, omdat de reis aanmerkelijk lan
ger zou duren dan aanvankelijk werd
verwacht.

Eén der Duitse vissers, die wrakstuk
ken aanbrachten, verklaarde, dat het
zeer onwaarschijnlijk geacht moet wor
den, dat er overlevenden waren, daar er
na Donderdag j.l., toen de „Ormen Fris
ke" voor het laatst werd gesignaleerd,
hevige stormen op de Noordzee hebben
gewoed.

De „Ormen Friske" begon de tocht
op 4 Juni van Birka uit. Op 20 Juni
arriveerde het te Kiel en Woensdag voer
het voorbij Cuxhaven. Daar nam het
Zweedse schip „Skaraborg" de „Ormen
Friske" op sleeptouw op de verklaring
van de Viking-bemanning, dat men as
sistentie nodig had op ae tocht langs de
Nederlandse kust, vanwege de zware
zee.

Men had geen enkele Zweedse ver
zekeringsmaatschap bereid gevonden
het schip of zijn bemanning te ver
zekeren. De Zweedse vereniging voor
openluchtsport, door leden waarvan
het schip was gebouwd, oordeelde de
reis ook te riskant en weigerde er
steun aan te geven of het schip de
verenigingsvlag te laten voeren.

De reis van de „Ormen Friske" naar
Nederland werd op verzoek van het
Rotterdamse gemeentebestuur bekos
tigd door „Het Vrije Volk" en de ten-

Z.H. Exc. Mgr. Theas, Bisschop van
Lourdes, heeft benoemd tot chapelains
honoraires de Notre Dame de Lourdes
Mgr. J. Ingendael, deken van Maas-
trioht. als voorzitter van de Nationale
Bedevaart, welke dit jaar haar vijftig
ste bedevaart naar Lourdes organiseert
en de zeereerw. heer Hub. Cuypers,
pastoor te Horn, ais geestelijk leider
van de Limburgse bedevaart naar
Lourdes.

Een type van het Vikingschip, dat gis
teren is vergaan.

toonstelling „Rotterdam Ahoy".

In een onderhoud met het A.N.P. ver
telde de Rotterdamse journalist Giel
Bakker, dat de „Ormen Friske" een
open houten schip was, te vergelijken
met een platte schaal. Het was 6 meter
breed en 20 a 24 meter lang en volko
men zeewaardig, zodat aan boord al de
opmerking werd gehoord: ,.Dic oude Vi
kings wisten toch wel wat schepen bou
wen was". Ondanks het feit, dat het
schip open was, kwam er toch minder
water over dan bijv. op een kustvaar
der, want het schip was zó licht, dat
het gemakkelijk met de golven op en
neer ging. De leider van het gezelschap
was een ervaren zeiler en er waren nog
wel meer jongens aan boord, die niet
bepaald als leek beschouwd behoefden
te worden.

114. In de grote zaal van de burcht vindt de volgende dag de rechtszitting plaats.
De aanwezigheid van de Dvergar-koning schijnt Lauri een geheime vrees aan te
jagen, zodat hij geen bezwaren meer heeft durven maken. Maar zelfs nu nog lijkt
hij overtuigd van zijn goed recht. Erwin is van hem. Schamper heeft hij Eric ge
vraagd wie als rechter op zal treden. Maar daarop was de Noorman voorbereid.
Er is er één, in wier handen hij de beslissing durft leggen. Dezelfde, die hem eens,
jaren geleden, bij de aanvang van zijn eindeloze reeks avonturen, zijn lot voorspelde.
De Vala de vreemde vrouw uit de wouden, die dc draad van het lot spint op haar
spinnewiel, vraagt hij om uitspraak te doen. En als de partijen de volgende dag de zaal
binnentreden vinden zij de witte gestalte reeds zittend in de koningszetel. Zwijgend
nemen zij hun plaatsen in. Orl, geheel omsloten door een zwarte mantel, om geen
zonlicht op zich te laten vallen, schrijdt terzijde.

Dan komt de Lynx der wouden, door Eric in zijn waardigheid van edelman hersteld,
naar voren. Met vaste stem begint hij de feiten op te sommen.

„jaren geleden bewees Lauri Heer Eric een dienst. In ruil daarvoor stelde hij enige
eisen. Indien deze eisen onrechtvaardig worden bevonden, staat zijn schuld dan vast, o
Vala?"

Wellicht. Laat mij eerst weten welke die eisen waren", antwoordt de zachte
vrouwenstem. Zij wenkt de magiër nader, die scherp antwoordt: „In ruil voor mijn

hulp kwamen wij overeen, dat Heer Eric een scheepslading goud voor mij zou halen
uit Goudland. Daarvoor kreeg hij een termijn van twee jaar."

„En indien hij deze termijn overschreed?" vraagt de Vala.

„Dan zou zijn eerstgeboren zoon mij toekomen."

Eric balt zijn vuisten. „Die toezegging heb ik nimmer gedaan", zegt hij grimmig.
Maar meteen voelt hij zich machteloos. Wie zal ooit bewijzen, dat hij gelijk heeft?
Plotseling ziet hij Orl oprijzen.

„Ik zou graag een vraag stellen," wendt de Dvergar zich tot Lauri, die elk van
zijn bewegingen met loerende blik volgt.

„Hoe luidde die afspraak ook weer precies, heer magiër?"

Indien Eric niet binnen twee jaar met het goud terugkeerde zou Erwin mij zeven
jaren later toekomen!"

„Dus zeven jaren na het vertrek van Eric?"

„Ja!"

„Die afspraak kan onmogelijk zo gemaakt zijn," zegt de Dvergar scherp. „Althans
niet door Eric. Want op het ogenblik dat de Noorman vertrok, was hij onkundig
van hét feit, dat hij enige maanden later een zoon zou krijgen. Het was hem dus
in ieder geval onmogelijk de termijn zo scherp vast te stellen! Gij liegt, Lauri

(Van onze Haagse redactie)

Op 1 Juli 1950 zal de herziening van het Rijkstelegraafreglement in werking tre
den. Op diezelfde datum zal worden overgegaan tot vereffening van de bedragen,
die de P.T T moet vragen ingevolge de devaluatie. Dit houdt op de eerste plaats
in, dat het tarief voor de binnenlandse telegrammen met 50 verhoogd zal wor
den. De prijs van 40 cents per 10 woorden wordt dus met ingang van 1 Juli 60
cent. Verder wordt het recht voor telegramadressen, dat tot op heden f 12— be-

draagt, tot 18.per jaar verhoogd. Ook de tarieven voor telegrammen naar het

buitenland zullen per 1 Juli veranderd worden. Zoals bekend werden in Octobei
1949 deze tarieven met 20 verhoogd, een spoedmaatregel van voorlopige aard

Het verlies, dat door de P.T.T. geleden
wordt bedraagt f2,9 millioen jaarlijks.
Door deze tariefswijziging hoopt men
dit verlies terug te kunnen brengen tot
y2 millioen. Het verlies zal dus nog niet
gedekt zijn. De kostprijs voor een bin
nenlands telegram zou, indien hij in
overeenstemming gebracht werd met de
werkelijke kosten op f 1.20 moeten wor
den gesteld. De huidige verhoging, al
dus verklaarde de heef Neher, Direc
teur-Generaal der P.T.T. gistermiddag
tijdens een persconferentie, mag men
dus wel zeer matig noemen.

Verdere wijzigingen bestaan in de
verhoging van het bedrag, dat men ver
schuldigd is 10 cents voor dade
lijke bezorging van een afschrift van per
telefoon of per telex aangeboden tele
grammen tot 20 cents; een recht van 10
cents voor per post bestelde afschrif
ten van per telefoon of telex aangebo
den telegrammen; verhogingen van het
tarief voor telex-installaties en verho
gingen van de tarieven voor telegraaf
huur- en uurlijnen.

Voor wat de buitenlandse tarieven
betreft is sinds enige jaren een toe
stand ontstaan, dat in vele gevallen
de uitkering, door P.T.T. aan het bui
tenland hoger was, dan het tarief, dat
van de gebruikers van de telegraaf
werd ontvangen. Een sanering, die re
kening houdt met een herwaardering
van het Nederlandse „taksaandeel"
was dan ook alleszins gemotiveerd. De
nieuwe buitenlandse tarieven zijn o.a.
sterk beïnvloed door het principiële
besluit van de Parijse conferentie om
het afzonderlijk tarief voor code-tele
grammen in het buiten-Europese ver
keer te doen vervallen. Dit tarief be
droeg 60 van dat voor telegrammen
in verstaanbare taal. Daartegenover
zijn echter de tarieven der volbetaal-
de telegrammen tot 75 der oor
spronkelijke bedragen teruggebracht.
Dit is dus een unificatie op basis van
75 welke dus voor de tarieven
van code-telegrammen in het buiten-
Europese verkeer een verhoging, en
voor de telegrammen in verstaanbare

taal een verlaging van 25 beteke
nen.

Verschillende landen hebben zich ech
ter een unificatie van 100 voorbe
houden. In het verkeer met de U.SA.
hebben bovendien de verschillende
maatschappijen, die aan de behandeling
van dit verkeer deelnemen, Nederland
verplicht om de naar hun oordeel in Ne
derland toegepaste uitzonderlijk lage
tarieven naar deze bestemming zelfs
enigermate op te voeren. Hierdoor is de
vaststelling der nieuwe tarieven onre
gelmatig beïnvloed. Er zullen ten aan
zien van de thans voor volbetaalde tele
grammen geldende tarieven in het al
gemeen verlagingen zijn, doch er ko
men ook verhogingen voor.

Advertentie

miming

SUIKERWERK-

FABRIEK
ROTTERDAM

Advertentie

Het kan zeker weinig verwondering
wekken, dat de vitrine met de be
roemde ,,Prisma"-horloges op „Dam-
stadt" hel: doelwit moest worden van
ongure elementen, die getracht heb
ben de inhoud van de etalage te
bereiken door terzijde van het raam
een gat in de muur te maken. Het
geval verwerkte 's ochtends vroeg al
heel veel bekijks en beoordeling.
Een van die beoordelingen (uit de
mond van zo'n vierkante Jordaanse)
was de spijker recht op de kop:
„Waarom legge ze die klokjes daar
ook neer, die ,,Prisma"-horloges ben
nen immers om te stelen!"
Commentaar overbodig.

Nu de vacantie in aantocht is, willen
wij er de aandacht op vestigen dat de
Paters van de Mission Hollandaise te
Parjjs, 39 rue du Docteur Heuiin enige
kamers beschikbaar hebben voor Ne
derlanders (alleen „mannen") die enige
tijd in Parijs willen doorbrengen. Tegen
een normale vergoeding. Ook kunnen
daar de maaltijden gebruikt worden,
't Is noodzakelijk per brief een kamer te
reserveren en het is onmogelijk ieder
een, die zo maar komt aanlopen, van
dienst te zijn. 't Is ook mogelijk voor
jonge mannen, die in Parijs een stage
maken of studeren, voor langere tijd een
kamer te bespreken.

De Paters stellen zich ook beschik
baar een vertrouwd en goedkoop hotel
voor U te zoeken. Sluit bij de aanvrage
een internationale antwoordcoupon in,
die aan ieder postkantoor verkrijgbaar
is.

Meisjes, die, om Frans te leren,
graag zich geplaatst zagen in een
Franse familie, kunnen zich even
eens tot de Mission Hollandaise
wenden. Ze moeten minstens zes
maanden beschikbaar zijn en zich
werkelijk verdienstelijk willen ma
ken in een Franse familie. De aan
vrage moet vergezeld zijn van een
brief van vader of moeder, plus in
ternationale antwoordcoupon.

Nog een raadgeving voor jonge man
nen: kom niet zo maar naar Parijs om
werk te zoeken, zoals in het verleden
zovelen hebben gedaan, 't Is zo goed
als zeker dat je niets vindt. Om in
Frankrijk te kunnen werken is een
werkvergunning noodzakelijk, die heel
moeilijk aan vreemdelingen gegeven
wordt. Dit geldt niet voor het boerenbe
drijf. Dat is gemakkelijker te vinden en
ook de werkvergunning wordt gemak
kelijker gegeven.

Wie 't moeilijke werk van de Mission
Hollandaise een beetje wil steunen kan
zich abonneren op het maandblad „Con
tact", dat U op de hoogte houdt van
mogelijkheden en toestanden in Frank
rijk. „Contact" kan besteld worden bij

J. Thönissen, Gerard de Bondtstraat 2,
Tilburg. Abonnementsprijs: drie gulden
per jaar.

Verder een dringend verzoek van de
Mission Hollandaise aan de parochie
geestelijkheid en allen die familie of
kennissen hebben wonen in Frankrijk.
Stuurt ons hun adres, ook van hen die
slechts tijdelijk in Frankrijk verblijven.

sum r

1mi

„Mooie heren, die Italiaanse com
munisten", zei Snorrebor, die graag in
kranten van een paar dagen oud snuf
felt, omdat de tijd hem te snel gaat
en zijn geheugen niet meer je-dat is.

„Welke bedoel je?"

„Nou, die bonzen uit Modena, dis
een landelijke inschrijving openden
voor de nabestaanden van hvn bij de
relletjes ter plaatse gesneuvelde par
tij genoten. Maar eventjes achttien
millioen lire hebben ze bijeen gekre
gen. Dat noem ik nu „liefdadigheid
naar onvermogen". Tenminste van de
stakkers, die hun portemonnee heb
ben omgekeerd voor het goede doel,
want doden begraven is een werk van
barmhartigheid en je evennaasten in
de nood helpen een plicht van naas
tenliefde. Je kunt zien, dat de Chris
telijke beginselen nog aardig nawer
ken in de verblinde harten van de
eenvoudige Italiaanse Moskouvjers.
Maar met de bonzen van de partij is
het er niet zo best gesteld. Moet je
maar horen. De politie is eens gaan
snuffelen in de kasboeken, waar die
IS millioen zijn gebleven. Nov.. 5 mil
lioen lire zijn overgemaakt aan de
communistische vakcentrale in Rome,
één millioen streek de partijkas van
Modena op, een half millioen ging
naar de kas van de bevriende sociaal-
communistische partij, 200.000 lire
kwamen terecht in het stakingsfonds,
700.000 lire verdween aan reis- en
verblijfkosten van rode Kamerleden,
die de slachtoffers hielpen begraven,
300.000 lire werden besteed aan het
drukken van communistische pamflet
ten en voor 700.000 lire hielden de
heren uit Modena een prettige vacan
tie en tenslotte was er nog een gloed
nieuwe luxe-auto aangeschaft. Van de
IS millioen lire zijn er dus amper tien
in de lege spaarvarkens van de treu
rende families beland. Dat is nu
echt liefdadigheid naar vermogen,
want om die te kunnen beoefenen,
moet je toch eerst vermogen hebben,
nietwaar?"

Snorrebor blies een vette rookpluim
uit als een grimmige Vesuvius.

In de Middeleeuwen werden vrou
wen, die van hekserij werden verdacht,
voör de rechtbank gesleept en vaak op
gruwelijke wijze ter dood gebracht. Aan
deze verfoeilijke methode danken wij
echter de stralende figuur van de held
haftige maagd en martelares Jeanne
dArc. Tegenwoordig zijn de rollen om
gekeerd, nu slepen de van hekserij be
schuldigde vrouwen de roddelaars voor
het gerecht, om hen ter verantwoording
te roepen. Zo hebben onlangs in Turn
hout drie vrouwen voor het kantonge
recht terechtgestaan, omdat zij hun
nog jonge buurvrouw in het dorp Des-
sel van hekserij hadden beticht. Deze
jonge vrouw, die een boerderijtje be
heert, strooide het voer van de kippen
steeds in een schuur om te voorkomen,
dat de mussen het zouden oppikken. De
mussen wisten toch in de schuur binnen
te dringen, maar konden dan dikwijls

Advertentie

Beproefde hulp bij
verkoudheid voor Va
der, Moeder en kind.

56

Kitty kwam terug in de keuken. „Zou
het niet goed zijn ons nog een jaar ot
twee voor hem te laten zorgen, voordat
je hem begint af te richten?" vroeg ze,
terwijl ze de lamp aan ging steken.
„Heus, hij is nog pas vier jaar."

„Mijn besluit staat 'al lang vast, Kit
ty," antwoordde de schoolmeester lang
zaam. „Maar ik zou niet graag wi'llen
dat je denkt, dat ik niet dankbaar ben
voor alles, wat jullie gedaan hebt, sinds
Tessie ziek werd, of dat ik jullie niet
dankbaar ben voor het aanbod om Mar-
kie op te nemen. Venijnige mensen zul
len er over kletsen en jullie zullen het
meest van hun scherpe tong te lijden
hebben. Toch, of ik gelijk of ongelijk
heb, kan de tijd slechts uitwijzen,
ben ik van plan het kind en de toe
komst van het kind stevig in mijn eigen
twee handen te houden."

„Och, laat de mensen maar rustig
praten" riep Mevr. Fogarty, de thee
pot vattend. -„Degenen die het willen
begrijpen, zullen het begrijpen, en zij.
die het niet willen begrijpen, kletsen
toch." Zij vulde de theepot uit de gon
zende ketel. „En wie heeft er meer
recht op om jouw jongen op te voeden.
Peter, dan jijzelf?"

1 Het was een negendaags wonder in

Carriglea en ver in de omtrek, dat de
schoolmeester zijn zoon van de Fogar-
ty's thuis bracht om hem, zonder
vrouw, onder zijn eigen hoede op te
voeden. Echter, negendaagse wonde
ren en negentigdaagse wonderen be
reiken alle het tijdstip, waarop zij niet
langer wonderen zijn. en ook kwam de
tijd dat men. als de mensen tenminste
nog aan Peter O'Dea of aan zijn Markie
dachten, het mannenhuishouden van
de weduwnaar als een normaal iets,
een alledaags feit in het leven aan
vaardde. En als de gedachten en ge
voelens van de mensen vaak naar de
onderwijzer en zijn zoon uitgingen,
kwam dat niet, omdat zij Peter's levens
opvatting nog steeds vreemd vonden,
maar omdat de hele parochie belang
stelde in het welzijn en de vooruitgang
van de jonge Markie O'Dea. Want, ter
wijl de maanden verstreken en het
kind opgroeide, was er geen man of
vrouw in die landstreek, van de jonge
pater Hahissey daarboven in de pasto
rie tot Maggie, de voddenraapster, die
bedelend langs de wegen trok, of ze
moesten hem staande houden om te
informeren hoe Markie het maakte,
telkens wanneer zij de meester ont
moetten. Evenmin zou iemand, die zelf
niet de geringste kijk had op het op
voeden van kinderen, ooit nalaten vol
ledige bijzonderheden te vragen over
Markie's gezondheidstoestand, noch
kon men voorkomen, dat zij zijn vader
raad gaven, hoe hij Markie het best
vrij van wormen kon houden, of hoe
hij hem snelle verlichting kon geven,
als hij oorpijn had, of hoe hij er zeker
van kon zijn dat Markie zich niet dood
zou blaffen in een zware kinkhoestaan-
val.

Peter placht dan even te glimlachen
en naar al hun wijze lesen te luisteren
op zijn ernstige begrijpende manier.

Dan, na hen zeer vriendelijk voor hun
welgemeende wenken en aanbevelingen
bedankt te hebben, glipte hij weg naar
huis, om daar met Markie's opvoeding
door te gaan volgens een weldoordacht
eigen systeem. Ja. en ondanks de open
lijke wijze, waarop alle gezonde advie
zen en alle wijze raadgevingen, gene
geerd werden, was de knaap nimmer
ziek of verdrietig.

Rond de haardsteden van Carriglea
was men het er over eens, dat nooit een
fiinere jongen dan Markie van de mees
tér aan de Suir was opgegroeid. Vanaf
de eerste dag, dat hij zijn zoon van de
Fogarty's thuis had gebracht, nam hij
de jongen overal mee naar toe, hetzij
naar school of naar de kapel, of naar de
tad, en, onverschillig waar het tweetal
zich vertoonde, zelfs wildvreemden
plachten zich op straat om te draaien,
om nog eens naar de sombere man en
het knappe kind te kijken. Markie O'Dea
had zijn moeders donkere haar en zijn
moeders vrolijke lach en alle opgewekte
manieren van zijn moeder geërfd, maar
het was zijn vader geweest, die hem de
vriendelijke ogen en de bedaarde glim
lach had geschonken, die hem het zelf
vertrouwen bijgebracht had, dat even
goed bij hem paste als de zwierige veer
kracht in zijn gang, en dat een air van
grote mannelijkheid verleende aan de
keurige houding van zijn opgeheven
hoofdje.

De tantes Fogarty, sommigen van
hen waren moeders, anderen waren nog
ongetrouwd en weer anderen leken be
stemd voor de ongehuwde staat, maar
allen waren he,t verstandige, helderden
kende vrouwen, bekeven Peter altijd
en eeuwig over de wijze, waarop hij
volgens hen, bezig was het kind te be
derven; over het feit, dat hij Markie
niets weigerde, wat de jongen verlang
de; over de manier, waarop hij aan ie

dere wens en gril van zijn zoon toegaf.
De tantes Fogarty werden nooit moe Pe
ter te voorspellen hoe duur hij zou moe
ten boeten voor al zijn verwennerij.
Maar de meester schonk niet meer aan
dacht aan de tantes dan aan ieder ander.
Hij stelde zijn vertrouwen in zijn zoon
en in zijn eigen methodes om de jongen
te leren en te onderrichten. Ja, en hij
moet zich dikwijls trots op die zoon en
op dat onderricht gevoeld hebben. Er
was geen jongen van zijr. leeftijd zo
flink of zo welopgevoed, terwijl, voor
zover net kennis betrof, het praatje rond
het smidsvuur ging, dat Markie, voor hij
zijn zesde verjaardag gevierd had, stevig
op weg was geleerder te worden dan
zijn vader. Maar men was altijd geneigd,
ietwat te overdrijven bij het smidsvuur.
Die jaren waarin Markie O'Dea van
kleuter tot knaap opgroeide waren ge
lukkige en hoopvolle jaren voor Ierland
en Suirside, doch het waren tevens
zwarte, bittere jaren. In Versailles en
elders verkondigden welsprekende ou
dere staatslieden de leer van het zelfbe
schikkingsrecht. In Ierland trachtten
jonge mannen de wijze theorieën van de
oudere staatslieden in practijk te bren
gen, maar zij ondervonden slechts dat
degenen die, rond een conferentie-tafel,
zc hoogdravend over vrijheid spraken,
aan de Vrijheid geen andere dienst be
wezen dan die van hun lippen. En zo
dra de Grote Oorlog was geëindigd, be-
gor. de Kleine Oorlog. Terwijl geweren
kraakten en huizen brandden, stierven
jonge mannen, ja zelfs mannen, die niet
meer jeugdig waren, blijmoedig voor een
oud ideaal achter met bloed besmeurde
barricades, op bedauwde hellingen, in
drukke straten, op eenzame schavotten,

(Wordt vervolgd)

de weg niet terugvinden. In hun angst
fladderden ze dan rond, tot ze versuft
neervielen, zodat de boerin ze maar
voor het oprapen had. Uit goedigheid
gaf ze de aldus gevangen vogels aan
kinderen in de buurt cadeau en daar
door ontstond het praatje, dat ze de
mussen behekste. Tengevolge van dit
praatje werd ze di/u- het bijgelovige
volk gemeden als de vogelpest. Toen het
haar te bar werd, klaagde zij haar buur
vrouwen aan wegens laster.

Het gerucht wil, dat er behalve zij
nog vijf heksen in Dessel wonen. Het
dunkt ons, dat er veel meer zijn. n.l.
aan de kant van de lasteraarster*.

In Frankrijk voeren de wijnbouwers
een felle campagne tegen Coca-Cola,
omdat zij de concurrentie van dit ty
pisch Amerikaanse product vrezen. De
tijdgeest is hun niet gunstig, want men
houdt er niet meer van klare wijn te
schenken en de limonade-romantiek
viert hoogtij. Het Parijse Coca-Cola-
kantoor werd dezer dagen overstroomd
door honderden brieven van lieden uit
alle delen van Frankrijk, die bereid
waren een Coca-Cola-reclame op hun
nog te kopen Renault-auto te laten
schilderen, indien de Coca-Cola-maat-
schappij de helft van de prijs van hun
nieuwe wagen betaalde. Een Frans
blad had n.l. het gerucht rondgestrooid,
dat de Coca-Cola-importeurs daartoe
bereid waren. Het heet echter slechts
een loos gerucht en de maatschappij
heeft het dan ook prompt tegengespro
ken. Maar niettemin heeft het beter
dan menige zwaar betaalde reclame ge-

Zouden die Renault-fabrieken mis-
werkt.

schien de hand in het geruchtmakende
spel hebben gehad?

De verkeerspolitie in een stadje in
Oklahoma deed een uitzonderlijke
vangst. Zij bekeurden een chauffeur, die
in een auto zat, waarvan het stuurwiel
geheel in het rond kon worden ge
draaid zonder dat dit enige invloed uit
oefende op de stand van de voorwielen.
Gezien dit stuurloze stuurwiel en het
feit. dat in de auto slangen en wilde
dieren werden vervoerd, was het op
schrift op de wagen „Dodenkuil" wel
heel toepasselijk. Behalve voor een be
keuring komt de virtuoze chauffeur, die
met dit wonderlijke vehikel het zonder
ongelukken zo ver had gebracht, ook
een erediploma van kunstautorijder toe.

Het nieuwste op het gebied van de
vliegende schotels is. dat een piloot van
de American Airlines thans een type
heeft gezien, dat er uitzag als een onder
zeeër met lichten. Hij zag het langs de
maan vliegen. Ware dat niet het geval
geweest, dan zou men kunnen denken,
dat hij een vliegtuig heeft gezien, dat
als een onderzeeër in de golven van de
1 oceaan naar de maan is gegaan.