Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | 27 juni 1950 | pagina 5

WATERSTOFBOM, gevaarlijk

wapen in mensenhanden
Door Gods schepping bedwongen

DE WERELD ROND

Queuille gaat regering vormen

AMERIKA ZAL ZUID-KOREA MET
WAPENS EN UITRUSTING HELPEN

natuurkrachten worden losgemaakt

Engeland wijkt niet af van koers
ten opzichte van plan-Schuman

Ontwikkeling van het
menselijk denken

Hervorming van het
kiesstelsel

Eden wil deelnemen aan onderhandelingen

Het manifest van de
Labourpartij

Meningsverschil tussen socialisten en
andere partijen

METROPOLIET JOSIF
GEARRESTEERD

HEDEN BIJEENKOMST
VEILIGHEIDSRAAD

DINSDAG 27 JUNI 1950

PAGINA 5

TELEVISIE IN BELGIË

RUSSISCHE AKEN

Over het zenden van troepen schijnen

Verzetsleider in Joegoslavië

Evenmin als Donald Duck

VRIJGEGEVEN

Onderhandelingen over het
verkeer te water

BRITS-AMERIKAANSE
BESPREKINGEN

KABINETSCRISIS IN FRANKRIJK

Nog geen vrouwen-kiesrecht
in Zwitserland

de meningen uiteen te lopen

Amerika. 4000 Amerikaanse wisselwach
ters te Chicago zijn in staking gegaan, waar
door het treinverkeer van Chicago naar de
kust van de Stille Oceaan onmogelijk ge
maakt wordt. De wisselwr.chrs. die aan
gesloten zijn bij de A.F.L., willen een
40-urige werkweek met loon voor 48 uur.

Duitsland. Professor Theouor Heuss,
president van West-r^uitsland, heeft de
feesten ter gelegenheid vu het 1900-jarig
bestaan van Keulen Zondag geopend. Mr.
F. M. A. Schokking en Gigorgio Andreoli,
burgemeester resp. van Den Haag en Ro
me, brachten de gelukwensen van hun ste
den over.

Duitsland. In tegenwoordigheid van
vele leden der Hongaarse regering heeft
de Oost-Duitse delegatie te Boedapest de
Oost-Duits-Hongaarse verdragen voor cul
turele wetenschappelijke. technische en
commerciële aangelegenheden getekend.

Nieuw-Zuid-Wales. Tengevolge van de
zware regenval in de afgelopen twee we
ken, zijn in het noordelijk deel van Nieuw-
Zuid-Wales 10.000 personen dakloos gewor
den en vijftien om het leven gekomen. Hon
derden vierkante kilometers vruchtbare ak
kergrond zijn tot een uitgestrekte binnen
zee geworden.

Voordat Queuille zijn opdracht ont
ving, had hij een langdurig onderhoud
met de secretaris-generaal der socialis
tische partij Guy Mollet. Na afloop van
het onderhoud verklaarde Mollet tegen
over de pers dat er nog steeds een ern
stig meningsverschil bestond tussen de
socialisten en de andere partijen over
een aantal kwesties van interne aard.
waaronder het gegarandeerde minimum
loon voor de arbeiders. Als gevolg
daarvan konden de socialisten het pre
mierschap niet voor zichzelf verlan
gen. Een spoedzitting van de partijen
zou, naar hij verder verklaarde, nodig
zijn om te bepalen of de socialisten ai
dan niet aan een coalitieregering kon
den deelnemen.

Henri Queuille stond van September
1948 tot October 1949 aan het hoofd
van een coalitieregering van radicaal
socialisten, socialisten, volksrepublikei
nen en gematigd rechtsen. Van alle na
oorlogse kabinetten is dit het langst aan
»t bewind geweest.

Queuille zal overeenstemming moe
ten bereiken met de voornaamste
centrumpartijen over vier belangrijke
kwesties: wijzigingen in de kieswet, ho
gere wedden voor het overheidsper
soneel, hogere pensioenen voor oud-
strijders en het plan-Schuman.
De radicaal-socialistische partij heeft

na aanvankelijk een hervorming van
het kiesstelsel als voorwaarde voor een
eventuele deelname aan de regering te
hebben gesteld, haar houding dienaan
gaande gematigd, waardoor zij het haar
leider Queuille gemakkelijker heeft ge
maakt snel een nieuwe regering te vor
men.

Zij heeft zich thans bereid verklaard
een regering te steunen, die zich ver
plicht tot invoering van een vorm van
het districtenstelsel in plaats van even
redige vertegenwoordiging. Tot dusver
had zij strak de hand gehouden aan
haar eis tot terugkeer naar het vooroor
logse kiesstelsel, dat een tweede stem
ming liet beslissen.

Het nieuwe standpunt der radicalen
maakt een compromis mogelijk met de
M.R.P., die evenredige vertegenwoordi
ging voorstaat.

De omringende natuur, welke zich in zulke bonte verscheidenheid en
bedwelmende schoonheid aan ons openbaart, heeft de mens vanaf het
prille begin van zijn bestaan doen speuren naar een eerste oorzaak
daarvan, naar Een, die dit alles heeft gemaakt, een Schepper, eerlijk, mach
tig en schoon in eindeloze mate. Als een a-prioribeginsel, geheimzinnig ver
borgen in de diepten van ons wezenlijk besef, doch voor elkeen duidelijk als
een evidente waarheid, voelt de mens, dat de gehele natuur in haar oerbegin
en haar opzet logisch, duidelijk en eenduidig zal moeten zijn. Dit beginsel,
dat de bewuste of onderbewuste reden is voor het bestaan van de philosophie,
de logica en de metaphysica, heeft de mens de eeuwen door verlokt te zoeken
naar de elementen, de bouwstenen der natuur, de „steen der wijzen". Hij, die
deze steen bezat, was de heerser over de levende en de levenloze stof. Dit
zoeken, dat aanvankelijk theologisch werd geleid en de eerste verklaring van
het natuurlijke gebeuren zocht in de Schepper en Zijn Almacht en trachtte,
zonder gebruik te maken van hét experimentele onderzoek, uit de aprioristi-
sche kennis van de Schepper, Zijn schepselen en de natuur, alle natuurver
schijnselen op metaphysische wijze te verklaren, zocht in later eeuwen een
eigen weg, vocht zich vrij van de scholastieke kluisters en vierde grote mate
rialistische triomphen.

de natuur en die verantwoordelijk zou
den zijn voor de grootse en indrukwek
kende verscheidenheid der verschijnse
len, imponeerde vele natuuronderzoe
kers en de aprioristische waarheid daar
van heeft vele eeuwen lang deze man
nen geïnspireerd. De negentiende eeuw,
de glanseéuw van het klassieke natuur
wetenschappelijke onderzoek heeft de
waarheid dezer grondgedachte dichter
tot materiële werkelijkheid gemaakt,
doch aan de twintigste eeuw was het
twijfelachtige voorrecht voorbehouden
dermate diep in de kennis van de con
crete atomen door te dringen, dat nooit
vermoede, hiiiveringwekkende energieën
ter beschikking kwamen van het mens
dom.

De enorme pad
denstoel van
rook, water en
vuur tijdens de
atoomontploffing
te Bikini.

Ook ons huidige natuurwetenschappe
lijk onderzoek stelt zich steeds van de
aanvang af op 't standpunt, dat de natuur
Zonder meer bestaat, onderhevig is aan
wetten, die eenvoudig en intelligibel
moeten zijn en door de mens te eigen
bate worden opgespoord, doch erkent
de Maker daarvan niet meer expliciet
in haar onderzoek. God en de weten
schap hebben ieder hun terrein toege
wezen gekregen, zodat het begrijpelijk
is, dat de moraal, welke toch steeds, ook
al blijkt dat niet in het gespecialiseer
de detailonderzoek, de basis van onze
handelingen zal moeten zijn, voor het
wetenschappelijk en technisch onderzoek
geen betekenis meer heeft. De gevolgen
daarvan resulteren dan ook jn twee
vreselijke wereldoorlogen en de huidige
oorlogstoebereidselen met dermate ver
schrikkelijke, aan Gods natuur ontleen
de, krachten wij denken daarbij aan
de atoom- en waterstofbom dat alleen
een uniforme terugkeer naar de in God
wortelende moraal een vrijwel totale
vernietiging van alle in eeuwenlange
worsteling moeizaam verworven waar
den nog kan verhinderen.

Hoe heeft zich het menselijk denken
ever de natuur, haar opbouw en haar
grondslagen in de loop der tijden ge
wijzigd?

Het scheppingsverhaal geeft ons
een indruk over deze denkwijze in de
vroegste tijden: om in de aanvanke
lijke chaos en duisternis te kunnen
werken schiep God de eerste dag het
licht en scheidde dit van de duister
nis. De chaos kan men zich schema
tisch voorstellen als een reusachtige
watermassa, waarin de aarde als een
koek gedompeld was. Toen hét een
maal licht was en God dus kon zien,
scheidde Hij de tweede dag de wate
ren in twee delen: een deel onder
het uitspansel en een deel daarboven.
Men stelde zich dus voor dat zich
boven de hemelkoepel, opgevat als
een half bolvormig dak, een water
massa bevond als reservoir, waarin de
potentiële regen werd bewaard. De
derde dag viste God de aarde op uit
de wateren onder het uitspansel en
liet haar er bovenop drijven. Het wa
ter dreef van "de natte aardkoek af en
vormde aldus de rivieren en de stro
men. Eerst de vierde dag schiep God
de zon, de maan en de sterren, op het
uitspansel gemonteerd als versiering
en ter veraangenaming van het leven
op aarde. Uit deze zeer summiere uit
eenzetting blijkt duidelijk hoe simpel
de voorstelling van de natuur destijds
was.

In de Griekse tijd onderstelde men
dat het heelal ook nu nog beschouwd
als een platte koek met een afgeplatte
halve bol als uitspansel erboven was
opgebouwd uit vier elementen: aarde,
water, lucht en vuur; de beide eerste
waren de „zware elementen" die om
laag streefden, de beide andere de
„lichte elementen", die een opwaartse
streefkracht hadden. Hierdoor werd een
beweeglijk evenwicht geschapen, dat
het toenmalige wereldbeeld enigermate
redelijk kon verklaren. Een grote moei
lijkheid werd evenwel veroorzaakt door
een denkproces, dat bekend staat als
de paradox van Parmenides. Uitgaande
van het axioma, dat tegenover het zijn
de het niet-zijnde staat, redeneert Par
menides: verandering is „worden". Iets
kan slechts „worden" uit datgene wat
is, uit het zijnde, nooit uit datgene wat
niet is. Evenwel, uit het zijnde kan het
ook niet worden, want dat is er al.
„Worden" en dus verandering is uitge
sloten: de natuur is star, geboorte en
dood, dag en nacht, bloeien en verwel
ken, beweging is onmogelijk. Uit dit di
lemma moest redding zijn, want de na
tuur was beweeglijk. Leueippos be
dacht daarom de „a tomoi" de on
deelbare deeltjes. Parmenides heeft ge
lijk, zegt hij, er kan niets „worden" in
de natuur, slechts verandering in de
rangschikking en de configuratie der
atomen is mogelijk en uit deze configu
ratiewijziging is de schijnbare verander
lijkheid der natuur te verklaren.

Aan deze idee van Leueippos kleefden
vele philosophische gebreken, zoals
Aristoteles en de Peripateten aantoon
den, aoch de eenvoud der conceptie: de
onveranderlijke, ondeelbare deeltjes,
welke de bouwstenen zouden zijn van

Dalton en Arrhenius schiepen de mo
leculair- en ionentheorieën, Lorentz
„schiep" het electron als materieel
transportmiddel voor de electriciteit in
het raam van de klassieke Maxwell
theorie. Niels Bohr „schiep" tenslotte
het atoommodel in 1913. Stormachtig
voltrok zich nu de ontwikkeling van de
idee van Leueippos. Vele onverklaar
baarheden werden verklaarbaar: men
was aan de wortel van de natuur. Ook
deze wortel vzou ontrukt worden aan
de geheimzinnige verborgen plaats, wel
ke. God haar in de natuur had gegeven:
de levenssappen van de stoffelijke we
reld wilde men drinken als het sap
van de opengeperste vrucht van de
boom der wijsheid. Het sap was zoet
en bedwelmend, opwekkend en verte
rend in zijn vurigheid. Men dronk gre
tig en moreel onnadenkend brak men
energieën open, zo geweldig en ontem
baar, dat de eerste losbarsting van de
ze door Gods schepping bedwongen
machten in Hiroshima als een duivelse
lach van Satan over de aarde is ge
galmd en met een verstikkende greep
hen, die de moraal uit de wereld had
den gebannen, terugtrok in de bezin
ning, dat de mens slechts kan beschik
ken over de krachten, welke zijn op
gehoopt in de natuur, als dit geschiedt
in overeenstemming met het doel van
de schepping en de bedoeling van de
Schepper.

Mendelejeff stelde op het einde
van de vorige eeuw een lijst op van
elementen, die toen ter tijde bekend
en geanalyseerd waren, volgens op
klimmend atoomgewicht. Deze tabel,
die aanvankelijk slechts bedoeld was
als een gewone systematiek, bleek
later bij de ontwikkeling van de
atoomtheorie ontzaglijke voordelen
te bieden. Bohr ontwierp een atoom-
model, bestaande uit een positief ge
laden kern, waarin de massa van het
atoom zetelde en waaromheen nega
tief geladen deeltjes electronen
bewogen, laten wjj zeggen, in cirkel-
banen. ongeveer, zoals de aarde en
de andere planeten draaien om de
zon.

De lezers gelieven dit beeld slechts te
laten voor wat het is en zij zouden zich
vergissen indien zij meenden, dat dit
beeld strookt met de werkelijkheid. In
elk geval bewijst dit beeld goede dien
sten. Daar het atoom zich naar buiten
gedraagt als een neutraal deeltje, zal
dus de positieve lading van de kern
even groot dienen te zijn als de totale
negatieve lading der omringende elee-

O tronen. Het een
voudigste en het
lichtste element nu
is waterstof. Het is
opgebouwd uit een
positieve kern: pro
ton genaamd, waar
omheen één electron
loopt. Dit element
heeft een atoomge
wicht 1 en het be-
Waterstof atoom; de zet de eerste plaats
kern bestaat uit 1 jn van

pr°!°Mendelejeff. Dit be
tekent dan respec
tievelijk dat het relatieve gewicht van
het proton gelijk is aan 1 en dat er
slechts één proton is. Het volgende ele
ment in de tabel is helium met atoom-
gewicht 4. Dit wil dan zeggen, dat het

relatieve gewicht van de kern gelijk is
aan 4, en wegens zijn 2e plaats in de
tabel, dat er 2 protonen in voorkomen.

©Deze 2 protonen
geven slechts een
relatief gewicht 2,
doch daar dit 4
moet bedragen, moe
ten deze dus aange
vuld worden met 2
neutrale deeltjes,
die gelijke massa
hebben als het pro
ton. Deze deeltjes
neutronen ge-

Heliumatoom; de
kern bestaat uit 2
protonen en z neu- naamd zijn in

tronen; schrijf
wijze: Hei

1933 door Chadwick
ontdekt en van es

sentieel belang voor de opbouw van de
kern van een atoom. Om deze kern nu
lopen 2 electronen, die naar buiten de
lading van de kern neutraliseren.

Op deze wijze kunnen wij schematisch
de atomen van alle in de natuur voor
komende 92 elementen opbouwen uit
protonen en neutronen, waarbij dan na
tuurlijk de vraag open blijft, waarom de
reeks na 92 elementen blijkt op te hou
den. Op deze wijze

is het ook theore- S N.

tisch mogelijk en

technisch langs vele

verschillende wegen <3Y~j

uitvoerbaar geble- I
ken, elementen te J

maken, die in de

natuur niet voorko- S

men. Beperken wij

ons tot de beide be
sproken elementen,
waterstof en helium,
dan is het mogelijk
gebleken de water-

Deuteriumatoomde
kern is opgebouwd
uit 1 proton en 1
neutron; schrijf
wijze H2

stofkern nog, te voorzien van een extra
neutron, waardoor het „zware water
stof" ontstond, genaamd „deuterium",
terwijl de kern de naam „deuteron"
voert. Alsof dit nog niet genoeg ware,
is het voorts nog mogelijk gebleken nog
een neutroon aan de kern te verbinden,

©waardoor de water
stof nog zwaarder
werd, tritium wordt
genoemd en de kern
de naam „triton"
draagt. Het deute
rium is zeer stabiel
gebleken en komt
dan ook in zeer ge
ringe hoeveelheden
voor in de natuur;
de tritonkern is
evenwel niet sta
biel. Teneinde iets
van de metastabili-

Tritlumatoom; de
kern bestaat uit 1
proton en 2 neu
tronen; schrijf
wijze: H3

teit te kunnen begrijpen is het noodzake
lijk te weten, dat 'n neutron kan over
gaan in een proton via een intern
proces onder uitzending van een
electron, en omgekeerd een proton kan
overgaan in een neutron, b.v. onder

0 absorptie van een
electron. Het triton
nu vertoont neigin;
onder uitzending
van 'n electron een
van zijn neutronen
te doen overgaan in
een proton, waar
door een soort van
heliumkern ontstaat,

Atoom van het he- die wel stabiel
lium-isotoop He3Kan op de een oi
de kern bestaat uit andere wijze nog
2 protonen en 1 een neutron hieraan
neutron worden toegevoegd

dan ontstaat de normale heliumkern
met 2 potronen en 2 neutronen. Op deze,
schematisch weergegeven wijze blijkt
het mogelijk te zijn, door langzame op
vulling, waterstof te doen overgaan in
helium.

In de boven kort beschreven opbouw
van de heliumkern is een belangrijk ef
fect onbesproken gebleven: de beide pro
tonen en neutronen houden elkaar blijk
baar vast, zodat één stabiele kern wordt
gevormd, ondanks de afstotende electrische
krachten der protonen. Deze stabiliteit is
een gevolg van bepaalde onderlinge kern
krachten, die binnen een zekere actie
radius de afstoting overtreffen, doch tevens
tot gevolg hebben, dat de binding oezer
deeltjes resulteert in een massaverlies, qua-
litatief vergelijkbaar met de samenvloeiing
van enige waterdruppels, die een opper
vlaktevermindering ten gevolge heeft. In
derdaad, wanneer men de massa van een
heliumkern zeer nauwkeurig opmeet, dan
blijkt dat deze niett gelijk is aan 4, doch
„slechts" aan 3,97, zodat ongeveer 0,7 pCt.
van de totale massa van de heliumkern bij
de binding ter beschikking is gekomen en
omgezet is in energie. Men zal zeggen, dat
dit percentage meevalt en dat de daaruit
voortvloeiende energie relatief gering zal
zijn. U vergist zich evenwel zeer, want het
„massadefect" moet vermenigvuldigd wor
den met 10 20 dit wil zeggen: 100 X bü-
lioen X billfoen om de overeenkomstige
hoeveelheid bindingsenergie te krijgen. Om
u een indruk te geven van deze energie,
moet u bedenken, dat, indien de bindings
energie van 1 cm3 heliumgas in 1 seconde
vrij zou komen, dit zou betekenen dat een
vermogen van ongeveer 100 millioen P.K.
ter beschikking zou komen. Deze formi
dabele energieën hebben de hebzucht van
de onderzoekers wakker gemaakt. Energie
nu is onontbeerlijk voor het menselijk be
staan, mits deze met mate en met zorg
wordt gedistribueerd; evenwel is diezelfde
energie verderfelijk, als men pogingen in
het werk stelt, deze in korte tijd en buiten
matig, dus in de vorm van een ontploffing,
te leveren.

Dr. L. H. A. BREMMERS

Onder de druk van de gebeurtenissen
in Korea heeft de Britse regering zich
Maandagavond verdedigd tegen de ge
zamenlijke aanval van de conservatieve
en liberale oppositie op haar beleid in
zake het plan-Schuman.

Sir Stafford Cripps, de Kanselier van
de Schatkist, zei in zijn antwoord op de
rede van de plaatsvervangende conser
vatieve fractielefidcr, Sir Anthony Eden,
die het tweedaagse debat opende, dat de
regering niet geneigd is van haar koers
af te wijken.

Eden, die verrijkende gevolgen voor
de West-Europese verdediging tegen
het communisme voorzag, had er bü de
regering in een liberaal-conservatieve
motie op aangedrongen haar houding te
herzien, alsnog aan de conferentie over
bet plan-Schuman deel te nemen en
zich slechts terug te trekken als het
plan onuitvoerbaar zou blijken.

Cripps antwoordde, dat Engeland de
resultaten van de conferentie moest af
wachten alvorens enig initiatief te ne
men.

De regering diende een tegen-motie
in, waarin het initiatief van de Franse
regering wordt verwelkomd, doch te
vens wordt duidelijk gemaakt, dat En-

De Engelse cineast Blanchard maakt in opdracht van de E.C.A.-missie een tocht
door de „Marshall-landen", waar hij diverse objecten, met Marshall-gelden gefi
nancierd, filmt. Op het ogenblik bevindt Blanchard zich in Nederland. Deze foto
uit zijn werk toont het voormalige eiland Urk, van de vuurtoren af genomen.

Duidelijk is de dam, en daar achter het nieuwe land, te zien.

geland niet kan deelnemen aan de be
sprekingen, indien het zich bij voorbaat
moet verplichten tot aanvaarding van
een supra-nationaal gezagsorgaan voor
het beheer van de geïntegreerde Europe
se steenkool- en staalindustrie. Cripps
zeide goed te kunnen begrijpen, dat de
Franse regering niet geneigd was te on
derhandelen over de beginselen, die
reeds door haar en de Duitse regering
waren aanvaard. Als Engeland op de
conferentie nog de aanvaardbaarheid
van deze beginselen in het geding zou
moeten brengen, zou dit mogelijk ver
nietigende gevolgen kunnen hebben
voor de gewichtige Frans-Duitse over
eenkomst.

Door Eden herinnerd aan het voorbe
houd, dat de Nederlandse regering ten
opzichte van deze beginselen had ge
maakt, verklaaarde Cripps dat het ab
soluut niet zeker was, dat de Franse
regering met een dergelijk voorbehoud
van Groot-Brittannië genoegen had ge
nomen.

Cripps zeide tevens te kunnen be
grijpen dat de Nederlandse regering
enig risico had durven nemen gezien
het kleine deel van de Nederlandse eco
nomie, waarop het plan-Schuman be
trekking heeft. De Britse regering zou
echter de grondslag van haar gehele
economie op het spel zetten.

Ten slotte besprak Cripps het mani
fest van de Labourpartij, dat zoveel
stof had doen opwaaien. Hij zeide het
weinig opzienbarend te achten, dat de
partij van mening was, dat integratie
van de Europese staathuishouding
sicchts op socialistische basis kan ge
schieden. Doch dit kan men niet kop
pelen aan de houding van de regering,
die als altijd, met de feitelijke toestand
rekening heeft te houden. En het is een
feit, dat de verschillende Europese rege
ringen niet hetzelfde economische
standpunt delen, zo zeide Cripps.

De leider van dc liberale fractie, Da-
vies, verklaarde het belang van het
plan-Schuman vooral te zien in de bete
kenis ervan voor de vrede. Het maakt
volgens Davies oorlog onmogelijk en is
het waard, dat er een grote prijs voor
betaald wordt.

De Engelse krantenmagnaat Lord
Beaverbrook heeft gisteren verklaard,
dat het plan-Schuman in de handen
van vijanden, die het Gemenebest
trachten te vernietigen, „een uiterst
gevaarlijk wapen is." Zijn boodschap
die per telegram uit Fredericton (New
Brunswick) ontvangen was; werd af
gedrukt in de Sunday Express en de
Daily Express.

Het plan-Schuman, „dat door Frank
rijk en Duitsland bekokstoofd is en
door de Verenigde Staten werd toe
gejuicht, is geboren uit de zucht om
de markten van ons Gemenebest te
controleren", zo schrijft Beaverbrook.

De publicatie van een „volledige sa
menvatting" van het plan-Schuman, die
Zaterdag aan de zes landen van de Pa-
rijse conferentie en aan de Engelse re
gering is overhandigd, is tot heden uit
gesteld. Volgens een woordvoerder van
Jean Monnet, de voornaamste Franse
afgevaardigde, vindt dit uitstel zijn oor
zaak in het feit, dat de samenvatting
van het „werkdocument" nog niet klaar
is, en heeft dit niets te maken met de
Franse kabinetscrisis

De Amerikaanse delegatie bij de V.N.
is gisteravond bijeengekomen om te be
slissen of een verzoek tot het treffen
van sancties moet worden ingediend
wanneer de Veiligheidsraad vandaag in
verband met de Koreaanse kwestie ver
gadert.

Dean Acheson, de Amerikaanse mi
nister van buitenlandse zaken, ver
klaarde gisteren, dat het uitbreken van
de oorlog in Korea en de toestand in
het Verre Oosten een zaak „van de ern
stigste bezorgdheid" was voor de Ame
rikaanse regering.

De toestand in Korea kwam in de
Senaat ter sprake nadat Acheson en
zijn ambtgenoot van defensie Louis
Johnson onderworpen waren aan een
scherp „verhoor" tijdens een besloten
zitting van de senatoriale sub-commis
sie voor de toewijzingen.

De republikeinse senatoren zijn het
er op een fractievergadering over eens
geworden, dat de Ver. Staten Zuid-
Korea met wapens en uitrusting moeten
helpen maar niet zover moeten gaan,
dat zij daar in een oorlog betrokken
zouden worden.

De senatoriale commissie voor de
buitenlandse betrekkingen heeft een
rapport gepubliceerd waaruit blijkt, dat
John Muccio, de Amerikaanse ambas
sadeur op Korea, een maand geleden
medegedeeld had weinig hoop te heb
ben op een geslaagde verdediging van
Zuid-Korea indien dc Noordelijke troe
pen tot de aanval zouden overgaan.

Edward Barrett, de Amerikaanse
assistent-onderminister van voorlich
ting en leider van het bureau voor
propaganda in het. buitenland, ver
klaarde gisteren: „Er behoeft niet aan
te worden getwijfeld dat met Rus-

Na twee dagen van overleg met de politieke leiders heeft de Franse president
Vincent Auriol zich gisteren tot de 66-jarige radicaal-socialistische oud-pre
mier Henri Queuille gewend met het verzoek een regering te vormen. Auriol
heeft, naar van betrouwbare zijde wordt gemeld, tegenover Queuille opgemerkt
dat de internationale situatie als gevolg van de gevechten in Korea „verontrus
tend" wordt. Queuille zeide in zijn antwoord dat het meningsverschil tussen de
middenpartijen te groot was om het premierschap te aanvaarden. Hij verklaarde
zich echter bereid een „informatieve opdracht" te aanvaarden, hetgeen wil zeg
gen dat hij contact zal opnemen met de partijleiders om de kansen van een nieu
we coalitie-regering na te gaan.

De Britse autoriteiten hebben giste
ren de 76 Russische aken, die in de
kanalen van West-Berlijn vastgehouden
werden, vrijgegeven. Zij maakten ver
der bekend, dat vandaag met de Rus
sen onderhandelingen zouden worden
gevoerd om het geschil over het ver
keer te water tot een oplossing te bren
gen.

De Russische schuiten, die geladen
zijn met in totaal 25.000 ton goederen
voor de Sovjet-Unie, werden vrijgege
ven door de Britse commandant gene-
raal-majoor G. K. Bourne, nadat deze
„een vriendschappelijk onderhoud" had
gehad met de nieuwe Russische com
missaris voor Berlijn Sergei A. Dengin.

Bourne zeide, dat mondeling overleg
naar zijn mening meer succes had dan
hel uitwisselen van lange brieven.

In officiële Joegoslavische kringen is
het bericht bevestigd dat metropoliet Jo-
sif, een der hoogwaardigheidsbekleder»
van de Servisch-Orthodoxe Kerk, gear
resteerd is in verband met een complot,
dat ten doel zou hebben de ex-koning
Peter weer op de troon te brengen.

De directeur van het departement van
Voorlichting deelde mee, dat de metro
poliet vastgehouden wordt om onder
vraagd te worden in verband met de ar
restatie van een agent, die tot een mo
narchistische groep behoorde.

Verdere bijzonderheden werden niet
gegeven.

Volgens onofficiële berichten echter, i»
metropoliet Josif een van de leiders van
een groep in de Servisch-Orthodoxe
Kerk, die zich verzet tegen de verkie
zing van een door de staat gesteunde
candidaat voor de functie van patriarch,
de hoogste leider van de kerk.

De verkiezing van een nieuwe pa
triarch opvolger van overleden pa
triarch Gavril Dozic werd in het
begin van deze maand voor enige tijd
uitgesteld.

De rang van patriarch van de Ser
visch-Orthodoxe Kerk is te vergelijken
met de rang van Paus in de Rooms-Ka-
tholieke Kerk, de rang van metropoliet
met die van kardinaal.

Woensdag zullen Engeland en de
Verenigde Staten beginnen met bespre
kingen over koloniale vraagstukken, zo
is in een officieel communiqué gelijk
tijdig te Londen en Washington bekend
gemaakt. Volgens een gewoonlijk wel
ingelichte bron zou ook de kwestie van
Amerikaanse kapitaalsinvestering in de
Britse koloniën besproken worden.

Tot deze besprekingen is in Mei be
sloten gedurende de Brits-Amerikaanse
conferentie te Londen, waarop ook het
besluit genomen is te trachten het Brit
se en Amerikaanse beleid in de Ver
enigde Naties te coördineren.

Link-s: De 85-jarige mevrouw Assunta
Goretti ziet de plechtigheden van de
heiligverklaring van haar dochter Ma
ria, welke in tegenwoordigheid van
400.000 gelovigen op hot St. Pietersplein
te Rome plaats vond.

In een gouden en glazen kist is het
lichaam van Maria Goretti, die dezer
dagen heilig werd verklaard, in de St.
Pieter te Rome ter bezichtiging van de
gelovigen gesteld. Met het gezicht naar
de camera haar broer Mariano Goretti.

De republikeinen oefenden critiek
uit op de militaire leiding en het de
partement van Buitenlandse Zaken,
omdat, naar zij zeiden, de inlichtingen
diensten in gebreke gebleven waren, de
Ver. Staten te waarschuwen, dat de
door de Russen opgeleide en uitgeruste
troepen van Noord-Korea op het punt
stonden een aanval te doen.

In een bijeenkomst van het Belgisch ka
binet heeft de minister van Verkeer, Se-
gers, zijn verslag over het vraagstuk van
de televisie in België ingediend, waarbij
wordt voorgesteld in België het Nederland
se systeem in te voeren. De raad heeft een
ministeriële commissie belast met het be
studeren van de verschillende aspecten van
het vraagstuk en met het uitbrengen van
verslag op een volgende vergadering.

De Zwitserse volksvertegenwoordiging
heeft met 88 tegen 41 stemmen een amen
dement op de grondwet van een conserva
tieve afgevaardigde verworpen, volgens
hetwelk aan vrouwen kiesrecht verleend
zou worden. De publieke tribune was ge
heel gevuld met vrouwelijke belangstellen
den. Twee jaar geleden toonde een referen
dum aan dat een aanzienlijke meerderheid
tegen het vrouwen-kiesrecht gekant was.

(Vervolg van pag. 1)

President Truman heeft gisteren een
verklaring uitgegeven, waarin hij zegt,
dat de V.S. krachtig de pogingen van de
Veiligheidsraad, om een einde te maken
aan de „ernstige verstoring van de vre
de" in Korea, zullen steunen.

In de officiële verklaring, die op het
Witte Huis werd uitgegeven, verklaart
Truman verder: „Onze bezorgdheid over
het onwettig optreden van de strijd
krachten van Noord-Korea en onze sym
pathie en steun voor het volk van Korea
in deze toestand, blijkt uit de medewer
king van het Amerikaanse personeel in
Korea, alsmede uit de stappen, die zijn
genomen om de hulp, die krachtens het
program voor wederzijdse bijstand wordt
verleend, te verhaasten en te vergroten."

De verklaring vervolgt: „Degenen, die
verantwoordelijk zijn voor deze daad van
agressie, moeten beseffen, hoe ernstig
de regering van de V.S. dergelijke be
dreigingen van de wereldvrede opvat.
Het opzettelijk niet in acht nemen van
de verplichting om de vrede te bewaren
kan niet worden geduld door landen, die
het Handvest van de V.N. steunen."

sisohe wapens uitgeruste Russische
soldaten deelnemen san de aanval op
de Zuid-Koreaanse republiek. Noord-
Korea kan evenmin deze aanval al
leen uitvoeren als Donald Duck aan
de boemel kan gaan zonder dat Wait
Disney er van op de hoogte is..
Ongetwijfeld is deze laffe aanval
voorbereid door en uitgevoerd op
aandrang van het Kremlin", zo zei hij.
Trygve Lie, de secretaris-generaal van
de Verenigde Naties, heeft gisteren in
een radio-interview verklaard, dat de
Koreaanse crisis een critiek stadium
voor de Verenigde Naties was, daar het
prestige van de organisatie op het spel
staat.

Het beroep van de Veiligheidsraad op
beide partijen om het vuren te staken,
noemde Lie ondanks de afwezigheid van
de Sowjet-Unie, volledig geldig.

De commissie der Verenigde Naties
voor Korea zegt in een telegram aan
Lie, dat de order van de Veiligheids
raad tot het staken van het vuren
„academisch" is.

Zij stelt voor, dat de Veiligheidsraad
overweegt Noord- en Zuid-Korea te vra
gen accoord te gaan met de benoeming
van een neutrale bemiddelaar.

De commissie zegt dat er gevaar be
staat dat de Noord-Koreaanse troepen
„binnen enkele dagen" heel Zuid-Korea
onder de voet zullen lopen.

Te Washington neemt men aan, dat
de Verenigde Staten bereid en in staat
zijn troepen naar Korea te zenden als
de Veiligheidsraad dit nodig oordeelt.

Men wijst er hierbij op, dat de Ame
rikaanse delegatie in grote jnate zeg
genschap zal hebben over de beslis
sing, die de Veiligheidsraad neemt als
hij vandaag bijeenkomt.

Het Handvest van de Verenigde Naties
machtigt de Veiligheidsraad om in geval
van agressie een beroep te doen op de
betrokken partijen. Indien hieraan geen
gevolg wordt gegeven, kan de Veilig
heidsraad een beroep doen op de Ver
enigde Naties om economische sancties
tegen de agressor toe te passen. Ten
slotte kan de raad de ledenstaten der
Verenigde Naties opdragen „met land-,
zee- of luchtstrijdkrachten in actie te
komen voor zover dit nodig kan zijn om
de internationale vrede en veiligheid te
bewaren of te herstellen."