Mensen op reis
Chefarine ,4
Veldslag in het holst van de nacht
Mgr. Hanssen teruggekeerd vein
emigranten in Canada
Adviescommissie doet goed werk
Het zevende eeuwfeest van het
Heilig Scapulier
Groei van Unilever
Rond het
ontslagrecht
René Pleven zal proberen regering
samen te stellen
r
Emigrantenverblijven op
Schiphol
Viervoudige werking
van Chefarine „4".
Vrije margarineprijzen
„Emigreren valt niet mee"
In Woerden liggen de
luiers al klaar
Inzet met Pontificale Hoogmis te Hengelo
Eeuwenoude traditie
Vechtjassenuit Roosendaal tegen intellectuelenuit Breda
Tot leringe
ende vermaak
Vlissingen leefde 5 jaar op een
kelder met explosieven
OM HET WELZIJN
DER KINDEREN
Al wat Uw huid
Persoonlijke gevoelens
op zij gezet
ZATERDAG 8 JULI 1950
PAGINA 4
TE WEINIG NEDERLANDERS
Still making friends!
Capaciteit voor ongeveer
honderd man
Koninklijk Paar 18 en 19
Augustus naar Zeeland
De zorg voor gerepatrieerd en
Ingaande 9 Juli
FELLE STRIJD AAN HET FRQNT BIJ DE MARK
GIFMENGSTER BERECHT
72-JARIGE PER FIETS
NAAR ROMIE
Troepenschepen niet vol
uit Indonesië
N.-Guinea en Korea
Wetsontwerp tegen licht
vaardige echtscheiding
H.H. Wijdingen
Nieuwe Franse kabinetsformateur
(Van onze verslaggever)
Ruim een etmaal later dan was verwacht keerde Vrijdag mgr. J. .M. J. A.
.lansson co-adjutor van het Bisdom Koermond, die een onderzoek had ingesteld
aaar de zielzorg-problemen onder de katholieke Nederlandse emigranten in Ca
nada, met de K.LM.-Constellation de „Gouda" op Schiphol terug. Mgr. werd
op het vliegveld verwelkomd door de weleerw. heer Odijk secretaris van mgr.
Lemmens.
Mgr. Hanssen verklaarde zeer tevreden te zijn over zijn reis. Hij had in Cana
da besprekingen gevoerd met diverse regeringsinstanties op het gebied van de
emigratie en hij had ook een beleefdheidsbezoek gebracht aan de Prime-minis
ter. Men w-as er mgr. zeer ter wille geweest aan de overzijde van de Oceaan:
alle provieiale instanties, die zich met de emigratie bemoeide hadden opdracht
gekregen hem ten dienste te staan.
Uiteraard had Mgr. Hanssen talrijke
Nederlandse emigranten-gezinnen be
zocht. En zijn algemene indruk vatte
hij samen met de woorden: „Emigreren
valt niet mee", daarbij releverend aan
de woorden van een Frans-Canadese
Bisschop: Uit zijn vaderland gaan is
,une nécessité dure", een harde nood
zaak. „Oudere mensen," aldus de co
adjutor, „zullen in den vreemde niet zo
gauw meer wennen, vooral als zij uit
het Katholieke Limburgse of Brabantse
gemeenschapsleven komen."
Mgr. Hanssen legde er de nadruk op.
dat men in Canada zich van alle kanten
uitspreekt tegen groepsvorming onder
de emigranten; men spreekt er meer
over intregatie dan over assimilatie.
Over de Nederlanders, zo zette Mgr.
vervolgens uiteen, is men in Canada in
alle opzichten zeer tevreden. Zij worden
beschouwd als harde werkers, die zich
bovendien heel goed inleven in de Ca
nadese gemeenschap.
De katholieke emigranten in Frans-
Canada, aldus Mgr. Hanssen, vinden er
volkomen de verhoudingen terug die
men hier ook aantreft in het katholieke
Limburg of Brabant. Emigratie naar
c!eze streken levert voor katholieken
dan cok geen enkel gevaar op. Maar
ook het emigreren naar het Westelijk
deel van Canada achtte Mgr. onder be
paalde voorwaarden „volkomen verant
woord"; en tot die voorwaarden behoor
den dan ten eerste een goed contact van
de emigranten met de parochie en ten
tweede de aanwezigheid van een Neder
lands priester althans gedurende de
eerste tijd om de eerste contacten te
leggen.
Met hetzelfde vliegtuig dat Mgr. Hans
sen terugbracht, arriveerde ook de heer
\V Warnaar. voorzitter van de Christe
lijke Emigratie-centrale in Nederland.
Ook hij had geconstateerd dat de Ne
derlandse emigranten in Canada zich
zeer gemakkelijk aanpassen, al valt niet
te ontkennen, dat de eerste tijd voor
iedere emigrant moeilijk is.
Om te illustreren dat er in Canada
voor de Nederlanders „zeer veel mo
gelijkheden" liggen, vertelde de heer
Warnaar dat sinds het begin van de
emigratie in 1947, ongeveer 600 land
genoten er in geslaagd zijn zich in het
Britse Dominion een geheel zelfstandig
bestaan te verwerven.
In dit verband haalde hij het frappan
te voorbeeld aan van een uit tien per
sonen bestaand gezin, dat in de kolonie
Chochrane een boerderij met een stuk
bos aankocht, enkele dollars overhield
en desalniettemin op het ogenblik de
beschikking heeft over een riante vee
stapel en voortreffelijke landbouwge
reedschappen. Dezulken moet men ech
ter. aldus de voorzitter van de Christe
lijke emigratie-centrale als de pioniers
beschouwen.
De heer Warnaar constateerde voorts
dat in Canada de Nederlandse emigran-
Advertentie
Op het laatste moment duiken wij
van het Rotterdamse perron in de
electrische en komen terecht tussen
een ploegje jongelui. Zij dragen alle
maal een goudsbloem op zeer aparte
hemden. Het zijn een stel jong ens- en
meisjesstudenten uit de Verenigde
Staten.
De jongens dragen het haar kort
geknipt als een boender en hun jas
jes en brolken zijn gemaakt van alle
mogelijke soorten weefsels.
Sommige meisjes lopen er opvallend
slordig en nonchalant bij. Een blond
kittig ding vertelt ons met van pret
dichtgeknepen oogjfis van hun aan
komst met de „Volendam."
Onge'tioflijkPrins Bernhard haal
de ons af. En muziek erbij. Wij heb
ben hem een pullover cadeau gedaan.
Kan je zoiets eigenlijk wel geven aan
een Hollandse Prins?"
Een rustige boom van een jongeman
frommelt in de zak van zijn broek, die
uit een oude overall gemaakt lijkt.
„Wat is hier nou het verschil tus
sen?" wijst hij op zijn handpalm, waar
onze internationaal beruchte serie
van dfie centen ligt.
„Waar ligt nou land onder het peil
van de zee?" vraagt een student, ge
huld in een chocola-kleurige trui,
waarin een enorme „G" gebreid is. Hy
slikt zijn kauwgom bijna in, als hij
hoort, dab hij hier een stuk onder de
zeespiegel in de trein naar Den Haag
raast.
„Wat is er te zien in de Haak? wtl
een krfiap in een hardblauw over
hemd met gouden vogeltjes weten.
Wij noemen de bezienswaardighe
den van onze residentie op, maar
worden /i de rede gevallen met een
zenuwachtige vraag van een meisje
achter een fantastisch grote zonnebril:
„Hoe is de toestand in Korea?"
Haar buurvrouw met een enorme
bos haar moet nodig weten, of Neder
land zich in het bezit van een groot
aantal communisten mag verheugen.
Alles kakelt, wijst en roept door
elkaar. Opeens knauwt een fluisteren
de stem in ons rechteroor:
Zijn er ook winkels in Den Haag?"
„Ja. maar winkels, waar je man
chetknopen kan kopen?"
Als wij hem geruststelVn kijkt de
jongeman een beetje ongelovig en wij
horen hem tegen een collega zeggen:
„Nou, dat valt mee. er zijn in Den
Haag blijkbaar winkels waar je van
alles kunt kopen. Zelfs manchetkno
pen."
ten, en dit betreft dan de land- en tuin
bouwers, algemeen als de beste be
schouwd. „Er is daar," zo zei hij, „slechts
één klacht, dat er te weinig Nederlan
ders zijn." En de heer Warnaar noemde
het „merkwaardig" dat gegeven het feit
dat hier emigranten moeten wachten en
ginds om hen gesmeekt wordt de zaken
toch niet goed „lopen". „Ergens moet
een fout zitten," was zijn conclusie.
Ook voor andere categorieën dan
land- en tuinbouwers zag de heer War
naar veel kansen in Canada. Nog dezer
dagen publiceerden de Canadese kran
ten het bericht dat men er de deuren
v/ijd wil open zetten voor Nederlandse
emigranten. In dit verbandlevert ech
ter de huisvesting grote moeilijkhe
den op.
Mgr. Hanssen op Schiphol.
(Van onze Haagse redactie)
Naar wij vernemen bestaan er bij de
K.L.M. ernstige plannen om op Schiphol
verblijven in te richten ten behoeve van
emigranten voornamelijk mensen, die
uit de provincie, althans van ver uit het
'and komen waarin dezen één a twee
dagen vóór het vertrek van het vlieg
tuig zullen kunnen doorbrengen. In die
tijd hebben ze dan alle gelegenheid om
rustig de verschillende formaliteiten
inklaren bij de douane en controle van
emigratiepapieren te vervullen. Hier
door zal worden bereikt, dat het ver
trek van het vliegtuig, dat doorgaans
in alle vroegte geschiedt, snel en vlot
kan verlopen. K.L.M.-employé's zullen
de emigranten ten dienste staan. Mede
in verband met het concentreren van
passagiers op de luchthaven is deze
maatregel van zeer groot belang.
De luchtvaart-emigrant wordt het op
deze wijze niet alleen gemakkelijk ge
maakt, maar ook de „achterblijvers",
die aldus rustig en „uitgebreid" afscheid
zullen kunnen nemen.
Het ligt in de bedoeling, zo vernemen
wij verder nog, om dit plan zo spoedig
mogelijk door te voeren. Naar alle waar
schijnlijkheid zullen deze emigranten-
verblijven, die een capaciteit zullen
hebben van ongeveer 100 man voor
twee vliegtuigen in Januari 1951 ge
reed zjjn.
Het bezoek van het Koninklijk Paar
aan Zeeland is. vastgesteld op 18 en 19
Augustus. Waarschijnlijk zullen de vor
stelijke gasten met de „Piet Hein" ko
men.
Hon van Meegeren's nalatenschap wordt binnenkort geveild. Daaronder vallen
ook zijn huis en de verzamelde antiquiteiten. Op de tafel in Gothische stijl uit de
zeventiende eeuw in zijn werkkamer staat een verzameling tin. Rechts een
Gothische bakstoel. Aan de wand Van Meegeren's „Meisje met kruik" en een
reproductie van de Emmaüsgangers. In het midden een 17e-eeuws beeld „Maria
op de maansikkel".
(Van onze Haagse redacteur)
Naar gistexen te Den Haag werd me
degedeeld, is onder leiding van de heer
Kifferon, secretaris-generaal van „Mi-
nuor", een coördinatie-commissie, amb
tenaren van verschillende departemen
ten omvattend, werkzaam, die de rege
ring van advies moet dienen t. a. v. alle
voorzieningen, welke getroffen moeten
worden in verband met de komst van
de tienduizenden inwoners uit Indone
sië, die dit jaar in ons land verwacht
worden.
De repatriërenden Worden opgevan
gen door het Bureau Repatriëring van
de Dienst „Maatschappelijke Zorg", dat
gegevens omtrent de samenstelling van
de gezinnen der terugkerenden e.d.
ontvangt uit Indonesië, welke gegevens
nog worden gepreciseerd met aanvul
lende bijzonderheden, welke tijdens de
bootreis naar Nederland pex vliegtuig
vooruit worden gezonden.
Na hun aankomst in Nederland wor
den de repatriërenden vervoerd door
militaire diensten naar opvangcentra en
naar woonoorden, tezamen rond dertig
in getal. Veruit het grootste daarvan is
het voormalige kamp Westerbork, thans
„De Schattenberg" geheten; andere
grote onderkomens komen o.a. te Oir-
schot, Woerden, Teuge, Barneveld (De
Schaffelaar) en Aardenburg. Wanneer de
gerepatrieerden eenmaal daar zijn onder
gebracht, is de grootste zorg hun per
manente woongelegenheid te verschaf
fen. Er wordt uiteraard nogmaals een
dringend beroep gedaan op hen, die over
overtollige ruimte beschikken. Er is een
extra bouwvolume, overeenkomend met
rond 2100 woningen, ter beschikking ge
steld, voor de verdeling waarvan vol
gens een spreidingsschema over het ge
hele land zal worden gewerkt.
Voor wie geen aanspraak kan doen
gelden op tegemoetkomingen krachtens
wettelijke regelingen, zullen zo nodig
langs andere weg voorzieningen getrof
fen worden. Zo wordt de repatriant aan
gespoord zich vrijwillig te verzekeren;
het Rijk neemt dan de premie voor zijn
rekening. Er wordt een tegemoetkoming
gegeven voor de eerste aanschaf van
gevallen ook
Advertentie
Wanneer zware hoofdpijn, hevige
periodieke- of andere pijnen niet
te verdrijven zijn, neem dan eens
Chefarine „4". Elk tablet bevat
wereldberoemde geneesmid-
vier
delen. Eén ervan - Chefarox - zorgt
dat zelfs de gevoeligste maag töch
niet van streek raakt
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
kleding en in bepaalde
voor meubelen.
De arbeidsbureaux verlenen bijzon
dere arbeidsbemiddeling; hiervoor zijn
medewerkers aangetrokken, die meer
in het bijzonder op de problematiek
der uit Indonesië afkomstigen zijn in
gesteld.
De gezinnen, die Maandag aankomen
met de „Atlantis", gaan, aldus dr. J. T.
A. H. van der Putte, directeur van
het Bureau Maatschappelijke Zorg, die
ons deze gegevens verstrekte, naar
Woerden en Staphorst; althans voor
zover zij niet zelf adressen hebben op
gegeven voor hun toekomstige vesti
ging dit laatste doet tot nu toe
plm. 70 procent.
Van Woerden is reeds bekend, dat men
er ö.a. met medewerking van de D.U.W.,
vele voorzieningen getroffen hèeft; zo
staan de luierpakketten al klaar.
Samengewerkt wordt met het „Comité
van kerkelijk en particulier inititatief
voor sociale zorg ten behoeve van gere
patrieerden". Hierin zijn bijvoorbeeld de
stichtingen „Pelita" en „Nederland helpt
Indië" vertegenwoordigd. Het contact
tussen overheid en particulier initiatief
is in handen gelegd van mevrouw Spoor.
(Van onze redacteur)
Zondag 16 Juli zal de Pauselijke In
ternuntius. Z.Exc. Mgr. Paolo Giobbe, in
de Broederschapskerk van de Heilige
Lambertus in Hengelo een Pontificale
Hoogmis opdragen. Daarmede zal in
Nederland op plechtige wijze het zeven
de eeuwfeest van het Heilig Scapulier
worden ingeluid. Over de gehele we
reld zal dit feest een heel jaar lang ge
vierd worden, van 1 Juli 1950 tot 1 Juli
195..
Het scapulier, dat in 1251 in een ver
schijning door de H. Maagd aan de Ge-
neraal-Overste van de Carmelieten, de
H. Simon Stock is verleend, was oor
spronkelijk de werkschort, waamede de
monniken hun pij beschermen. De oor
sprong hiervan moet men eigenlijk
reeds zoeken in de dagen van de grote
Profet Elias, die in een vurige wagen,
getrokken door vurige paarden ten he
mel is gevaren en voor de Jongste Dag
naar de aarde zal terugkeren. Toen
reeds leefden er godvrezende kluize
naars in de grotten van de Berg Car-
mel.
Tijdens de Kruistochten brachten de
Kruisridders hun rusttijd door op de
zelfde Berg Carmel, temidden van ae
heremieten, die de eerste Carmelieten
waren. Menige Kruisridder verwisselde
daar zijn harnas voor de pij, totdat de
Muzelmannen de kluizenaars van de
Carmel verdreven en zij uitweken naar
Europa.
De Carmelietenorde was geboren,
maar kreeg weinig kans om uit te
groeien. De Bisschoppen in het Westen
verboden daar te prediken of in het
openbaar op te treden. Men zegt zelfs
dat Thomas van Aquine met het plan
rondliep om Rome te verzoeken de orde
op te heffen. In deze situatie werd de
Engelsman Simon Stock de zesde Ge-
neraal-Overste. Hij nam zijn toevlucht
tot O. L. Vrouw.
Op 16 Juli 1251 verscheen de H. Maagd
hem en wijzend op zijn werkschort
zeide zij tot hem: Ontvang beminde
Zoon dit kleed van waarde. Dit zal voor
U en alle Carmelieten een privilege
worden. Want ieder die bekleed is met
dit Scapulier zal. niet verloren gaan."
Dit werd het keerpunt in de geschie
denis van de Carmelieten. De orde nam
in ledenaantal toe. De Paus werd haar
welgezind. Bisschoppen en seculiere
geestelijken betrokken haar in de ziel-
mel. -
Tijdens de pontificale H. Mis op 16
Juli in Hengelo zal het koor der St.
Lambertuskerk, onder leiding van
August Vörding, de Mis „Regina Coeli"
uitvoeren, gecomponeerd door de kapel
meester van de Keulse D^im, prof. Her-
Een oud schilderij van Maria's verschijning aan Simon Stock: „Ontvang beminde
zoon dit kleed van waarde."
Het ministerie van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening deelt mede, dat
in de nota van wijzigingen op de be
groting van' het Landelijk Egalisatie
fonds, aanvankelijk pér 1 Juli aangekon
digde opheffing van de maximum ver
koopprijzen voor margarine, op 9 Juli
zal ingaan.
De regering zal op de ontwikkeling
van de margarineprijs nauwlettend toe-
en de minister zal ingrijpen, indien de
vrije prijzenvorming tot een niet ver
antwoord geacht prijsniveau zou leiden.
ft
(Van een speciale verslaggever).
Vannacht tegen het aarzelend invallen van de ochtendschemer zijn de
cadetten van de Koninklijke Militaire Academie uit Breda onder een hevig
spervuur in een frontale aanval de Mark overgestoken. Bij Standdaarbuiten
in de buurt. De tegenpartij, de jongens van de Stormschool uit Roosendaal,
kon nog zo hevig vezet bieden, zü kon nog zo vehement door een luidspreker
ontmoedigende taal „jullie zijn bang" over het „slagveld" schreeuwen,
daar was geen houden meer aan. Begunstigd door een precies op het tijdstip
van de operatie neerdalende nevel slaagden de knapen van de K.M.A. er in
met rubberbootjes de rivier te „nemen", zij vormden een bruggenhoofd, dat zich
ras uitbreidde als een olievlek. Bij het ter perse gaan van dit nummer was het
hoofdkwartier van de „baretten" in Klundert nog niet gevallen maar het lijdt
geen twijfel of dat beslissende moment is in de loop van deze morgen aange
broken. En daarmee is dan de beslissing gevallen in de plaatselijke manoeuvres,
die reeds 4 Juli waren begonnen.
toch nog altijd ergens in hun hart tegen
de „intellectuelen" van Breda meedra
gen.
Bovendien: hadden zij niet in de nacht
van Donderdag op Vrijdag een aanval
op het Markfront weten te weerstaan?
Zij vochten met overtuiging, zeiden wij.
Er vielen ons pamfletten in handen die
de baretten paniekzaaierig onder de
cadetten hadden uitgestrooid en die de
„intellectuelen" aanmaanden om „door
ta lopen naar onze linies", waar zij
1. veiligheid, 2. rust en 3. goede ver
pleging konden verkrijgen. En een „op
roep aan de bevolking" betoogde: „De
groene baretten vechten voor Uw vrij
heid. Helpt dus de baretten, schaadt de
cadetten".
Goed. Vannacht zou de beslissing
vallen. Dat konden wij, toen wij m
onze kwaliteit van „verslaggever-te-
velde-voor-één-nacht" een tocht langs
alle linies van beide partijen maak
ten, heel goed merken. De atmosfeer
in stadjes en dorpjes als Oudekerk,
Hoeven. Klundert en Standdaarbuiten
was vervuld van een onheil zwangere
stilte. Ergens op een landweg troffen
wij een groep zwaar gecamoufleerde
cadetten aan met zwarte gezichten,
naar moderne zede de met gras om
zwachtelde helmen op het hoofd. Een
Deze decisie was voor niemand een
verrassing. Kon geen verrassing zijn.
Want zij was volkomen „overeenkom
stig de plannen". Immers: men had het
zo geregeld, dat deze schertsveldtócht
precies zo verliep als de niet te misken
nen echte slag die de Amerikanen in
de oorlog in deze streek tegen de Duit
sers hadden geleverd. Men dreef deze
overeenkomst zelfs zo ver, dat men van
dezelfde nog resterende gevechtsputjes
gebruik maakte als de geallieerden
en hun vijand destijds hadden gedaan.
En ook maakte men angstvallig dezelfde
fouten als die in 1A44 werden bedreven
door de Yankees. Dit alles tot leringe
ende vermaak van de jongelui. Ja, ook
tot vermaak. De sombere noodlotsge
dachte van te moeten verliezen had de
stoere knapen van de Stormschool gans
niet het plezier in het voor hen in
wezen puur tragische gevecht doen
verliezen. Integendeel. Zij verzetten zich
met een overtuiging, die er kennelijk
rekening mee hield „dat je uiteindelijk
toch nooit kan weten". Om nog niet te
spreken van de rancune die de baretten
ondercommandant tekende met eèn
stuk baksteen op de grond een kaartje
van de plaatselijke situatie. „Hier
rukken wij op", zei hij. „Iemand nog
wat te vragen?"
In het hoofdkwartier van hun com
mandant, kapitein Bijl de Vroe, een
spaarzaam verlichte cantinewagen langs
de weg, was de gespannen afwachtings-
sfeer tastbaar. Er werden grapjes ge
maakt bij een borrel. Maar het klonk
allemaal wat navrant.
Het was ons ook vergund een poos
te verwijlen in het andere hoofdkwar
tier; dat van kapitein De Koning, aan
de overkant van de Mark. in een riante
boerderij in Klundert. „Wij liggen in
slechtere positie dan gisteren", zei de
commandant, „maar"Nee, daar
werd geen borrel gedronken.
Tegen kwart over drie bereikte de
spanning haar hoogtepunt. De beslissen
de aanval kon ieder ogenblik aanvan
gen. Even later kon men in de bijna
grijpbare stilte op de Mark een heel
zacht geluid van klotsend water horen.
Een schot viel en direct daarna brak de
hel los. Lichtkogels suisden de lucht in,
maar zij sorteerden weinig effect van
wege de nevel. Venijnig geratel van mi
trailleurs weerklonk en het daverende
geknal van inslaande mortierbommen
scheurde de stilte vaneen.
In Standdaarbuiten kwamen de ont
hutste bewoners met slaperige gezich
ten aan hun deuren staan. Met vage
gedachten aan Korea misschien
Zij waren nog net bijtijds om mee te
maken, dat de baretten door de cadet
ten in wilde vlucht achterna werden
gezeten
Zoals gezegd, op het moment dat u
dit leest was de strijd nog niet beslist.
Maar het lijdt geen twijfel, dat de ca
detten hebben gewonnen. Tenzij de vu
rige jongens van de Stormschool zelfs
het noodlot hebben getart......
Achter het kantoor van de N.V. Ko
ninklijke Mij De Schelde, te Vlissingen
heeft men in een oude schuilkelder een
geheime dichtgemetselde bergplaats ont
dekt, die boordevol zat met zware ex
plosieve stoffen. De stoffen waren ver
pakt in kisten en op iedere kist waren
etiketten aangebracht, waarop werd
aangegeven, waarvoor, in geval van ont
ruiming van Vlissingen door de Duitsers,
dezeexplosieven moesten dienen. Het
complete personeel van de Schelde hééft
ongeveer vijf jaar in de onmiddellijke
nabijheid van een vulkaan geleefd.
De Asser rechtbank veroordeelde Vrij
dag de 44-jarige Trijntje E. uit Rotter
dam wegens poging tot vergiftiging tot
een gevangenisstraf van zes jaar met
aftrek. In het voorjaar van 1947 probeer
de zij tot tweemaal toe haar man, de
haringventer L. S. D. uit Assen, van wie
zij thans gescheiden is, van het leven
te beroven door vergift in zijn medicij
nen te mengen. De derde maai probeer
de zij het met gas, maar ook deze poging
mislukte.
Deze week is de 72-jarige heer Frans-
se n uit Mook in gezelschap van twee in
woners van Gennep en Bergen vertrok
ken voor een fietstocht naar Rome, een
pelgrimstocht in het kader van de H.
Jaar viering. De ongeveer 2400 km lange
tocht zal twee maanden vergen.
Het Tweede-Kamerlid, de heer Meye-
rink (A.R.), stelt aan de minister van
Oorlog o.a. de vraag of het juist is dat
de laatste maanden verschillende troe
penschepen slechts met een gedeeltelijke
bezetting uit Indonesië naar Nederland
zijn vertrokken.
De berichten hierover hebben grote
ontstemming onder de militairen van de
K.L. in Indonesië gewekt.
Is de regering bereid mede te delen,
aldus vraagt de heer Meyerink, welke
oorzaken of overwegingen tot deze on
derbezetting hebben geleid. Is zij voorts
bereid aan de autoriteiten in Indonesië
aanwijzingen te geven, ten einde een
herhaling van een dergelijk onrendabel
gebruik van scheepsruimte te voorko
men?
De waarnemend voorzitter van de cen
trale N-Guinese politieke vertegenwoor
diging, de heef Mallo, heeft medege
deeld, dat het volk van N. Guinea
geheel achter de Nederlandse regering
in zake de kwestie-Korea staat. Wij
staan, aldus Mallo, gereed om onze
vlokskracht in te zetten tegen de com
munistische agressie en tegen ieder an
der misdadig imperialisme.
mann Schroeder, en bekroond in een
door de Carmelietenorde voor dit eeuw
feest uitgeschreven prijsvraag. De Pro
vinciaal der Ongeschoeide Carmelieten,
pater Amandus Schmackers, zal de
feestpredicatie houden. Op Zondag 23
Juli zal er in de paterskerk te Geleen
een pontificaal Lof worden gecele
breerd door Z. H. Exc. mgr. Lemmens,
bisschop van Roermond. Met dit Lof
wordt de officiële Bidweek van dank,
hulde en eerbetoon gesloten. Het koor
van Nieuwenhagerheide zal onder lei
ding van Pierre van der Wall vijf mo
tetten uitvoeren, gekozen uit de be
kroonde bundel „Vites Florigera" van
Albert de Klerk.
Twee toneelstukken zijn met betrek
king tot dit eeuwfeest geschreven. Wim
Snitker schreef „Het wollen pantser" en
de Brabantse priester-dichter pater Ivo
van Dinther, schreef „Brünhilde". Het
eerste spel wordt door Anton Sweers
met zijn „Ghesellen van de spelewei"
opgevoerd en het tweede door Kees van
Iersel en de toneelgroep „Ghesellen van
de Carmel" Op 17 October zal het
Brabants Kamerkoor in 's-Hertogen-
bosch een galaconcert geven van de
werken van de 18de eeuwsp Carmeliet
Benedictus Buns. Vervolgens zal een
tentoonstelling door het land reizen om
de Mariadevotie te doen doordringen
in het leven van de mensen.
In het Voorlopig Verslag der Tweede
Kamer betreffende het ontwerp van wet
„Wijziging van de bepalingen betreffende
echtscheiding in het wetboek der bur
gerlijke rechtsvordering ten einde licht
vaardige scheiding tegen te gaan," wij
zen zeer vele leden er op, dat het, maat
schappelijk gesproken, centrale en meest
dwingende argument voor de noodzaak
van zo krachtig mogelijke inperking van
het echtscheidingseuvel is: het persoon
lijk, lichamelijk en geestelijk welzijn van
de kinderen uit huwelijken, die te gronde
gaan.
Andere leden, die met het doen van
een poging om werkelijk lichtvaardige
echtscheidingen tegen te gaan, in be
ginsel instemmen, menen echter, dat in
standhouding van een mislukt, volkomen
ontwricht huwelijk niet altijd in het
belang van de kinderen is.
Vrij algemeen erkent men, dat er voor
de wetgever aanleiding bestaat maat
regelen tot het tegengaan van lichtvaar
dige echtscheidingen te overwegen. Of
de voorgestelde maatregelen, welke
neerkomen op een betere regeling van
de pogingen tot verzoening van echt
genoten, wier huwelijk door echtschei
ding ontbonden dreigt tg worden, inder
daad doeltreffend zullen blijken en voor
al of naast zulke maatregelen niet nog
andere nodig zijn, hetzij tot het tegen
gaan van de „grote leugen" door het
eisen van bewijs ook bij erkenning van
de zijde van de gedaagde, hetzij door uit
breiding van de echtscheidingsgronden,
daaromtrent bestaat minder eenstemmig
heid.
Wil men, zo merken enkele leden op,
een rem opwerpen tegen lichtvaardige
echtscheiding, waarbij de druk van de
zijde van de man uitgaat, dan zou men
de financiële positie van de vrouw en
van de kinderen drastisch moeten her
zien en de uitkering aanmerkelijk hoger
stellen dan thans het geval pleegt te zijn.
Zeer vele andere leden zijn van oor
deel, dat de behandeling van dit wets
ontwerp zeker niet de juiste gelegenheid
is om een wijziging van het wettelijke
huwelijksgoederenrecht voor te stellen.
Zij zien daarin afgezien van andere
bezwaren ook weinig heil met betrek
king tot het tegengaan van lichtvaardige
echtscheidingen.
Naast overspel en kwaadwillige ver
lating zouden verscheidene leden als
echtscheidingsgrond opgenomen willen
zien „grove inbreuk op de huwelqks-
plichten, tengevolge waarvan een zo
danige ontwrichting van het huwelijk
is ingetreden, dat herstel ener. redelijk
echtelijke verhouding niet kan worden
verwacht".
Z. H. Exc. Mgr. W. Mutsaerts. Bisschop
van 's-Hertogenbosch, zal 13 Juli in de
Bisschoppelijke Huiskapel de Tonsuur toe
dienen aan de eerw. fraters L. Vermeer en
C. Jansen van het klooster Mariënkroon te
Nieuwkuijk.
Verder zal de Bisschop Zondag 16 Juli in
de kapel van het St. Joseph-Studiehuis te
Hees-Nijmegen de volgende H.H. Wijdingen
toedienen: Mindere Orden aan de eerw.
fraters Ph. J. Heltzman, A. V. Thijssing,
H. N. Oudejans, J. A. van Kaam, J. J. Te
gels. R. F. Groenen, E. W. van Gidbergen,
A. J. Boelrijk, M. S. Wetzelaer van de
priesters van het H. Hart van Jezus: L.
Vermeer en C. Jansen van het klooster
„Mariënkroon" te Nieuwkuijk, en A. Rood
van de Assumptionisten; H. Subdiaconaat
aan de eerw. fraters Fl. Heydendaal, R. van
Geffe, 'W. Stoop, B. Krijnsen. Th. van Oyen,
A. Schokker, R. Ribberink en L. Kolbrink
van de Assumptionisten en J. Spobeck, J.
Hijnen en J. Sombeek van de Montfortanen;
H. Diaconaat aan de eerw. fraters L. Wieg-
mans, W. Jansen, E. van Iersel, L. van
Midden en E. Wiegmans van het klooster
„Marië'nkroon" te Nieuwkuijk; H. Priester
schap aan de eerw. fraters N. D. Koomen,
J. van Dooren, H. A. Hansen, Th. Chr.
Kooijman, A. A. Duindam. M. G. Rasen-
berg, W. A. van As, J. P. Weusten, G. P.
Peeters, C. A. van Vroenhoven, G. J. Len-
sen, J. F. van Koerkom, E. I. Bellenmakers
H. A. Theunissen van de Priesters van het
H. Hart van Jezus.
Ty ij de beoordeling van het enorme
J~\ Unilever-concern dient men altijd
voor ogen te houden, datde zo
genaamde „groep" bestaat uit de En
gel. en de Nederlandse Maatschappij.
De eerste omvat alle belangen in Groot-
Brittannië en de Britse overzeese ge
biedsdelen, dus het gehele sterling-
gebied, de tweede niet alleen alle Euro
pese, doch ook alle andere belangen,
dus ook die in Amerika en Azië, in
clusief Indonesië.
Hoewel de zaken in 1949 juist in de
Verenigde Staten moeilijk zijn geweest,
is de Nederlandse Maatschappij er toch
in geslaagd in het afgelopen boekjaar
een netto-winst te maken van drie en
tachtig millioen tegen 35 millioen gulden
in 1948. Op het eerste gezicht lijkt dit
een geweldig bedrag en het is dit ook,
maar wanneer men oedenkt dat het ver
mogen, hetwelk toekomt aan de gewone
aandeelhouders, thans 559 mill, gulden
bedraagt en het aan deze aandeelhou
ders uitgekeerde dividend ongeveer
slechts15 millioen 300 duizend gulden
beloopt, dan kan men niet zeggen, aat
zij met een uitkering welke nog geen
drie percent uitmaakt op hun vermogen
bepaald verwend worden. Nu moet men
hier terstond aan toe voegen dat dezelf
de gewone aandeelhouders eigenlijk
recht hadden op circa 72 millioen. Had
den ze deze kunnen ntvangen, clan.ware
het een uitkering van meer dan 13
percent geweest. In het bedrijf worat
echter meer dan 56y, millioen gehou
den, zodat de bezitters van aandelen
Unilever wèl de indruk krijgen, dat er
goed voor hun toekomst gezorgd wordt,
maar dat hun onmiddellijk belang in de
vorm van een aanwas van hun por te-
monnaie hiermede niet is bevorderd
Intussen kunnen ze toch trots zijn op
het feit, dat zij medebezitters zijn in een
wereldbedrijf, dat op 31 December 1949
bijna f 3 duizend millioen in zijn zaken
had gestoken, het vorig jaar voor 8%
duizend millioen heeft omgezet en een
voortdurende uitbreiding beoogt. Nu is
het maar te hopen, dat na enige jaren,
dank zij de eventuele opheffing van de
dividendbeperking, de eigenaren wat
meer direct profijt zullen kunnen trek
ken van hun bezit. Het bedrijf produ
ceert en exporteert margarine en andere
spijsvetten, toiletartikelen, levensmid
delen en veevoeder en verhandelt boven
dien in Afrika grondnoten, palmolie,
palmpitten, cacao, waarvan de waarde
in 1949 een bedrag van bijna f 93 mill,
heeft bereikt.
Het verdient vermelding, dat de Mij.
blijkbaar de toekomst in Indonesië niet
somber inziet; immers zegt het verslag,
dat de aan het concern toebehorende
fabrieken, ondanks de politieke verwik
kelingen, tot haar volle capaciteit zeep,
spijsvetten en toiletartikelen fabriceer
den. Uit het daarna verschenen verslag
van de aanverwante maatschappij Van
den Bergh en Jurgens blijkt zelfs dat
de omzetten zijn vergroot en voorbe
reidende maatregelen worden getroffen
voor de uitbreiding van de productie
capaciteit der jabrieken.
(Vervolg van pag. 1)
Reeds vóór de oorlog stond het in
kringen van sociologen en vakorganisa
tiemensen zowel van werkgevers- als
van werknemerszijde vast, dat hier
„iets" moest worden gedaan. De ver
plichting, die de Duitsers schiepen om
personeel m dienst te houden, had niet
de arbeidsrechtsgrond tot fundering.
maar de oorlogsnoodzakelijkheidT om tot
elke prijs het productie-apparaat aan
de gang te houden. Beveridge en in na
volging van hem velen, onder wie onze
tegenwoordige Staatssecretaris Dr. van
Rhijn, kwamen tot de constatering, dat
een regeling van het ontslagrecht tot
de noodzakelijke maatregelen in, de
herziening van de sociale wetgeving
behoorde. De Stichting van de Arbeid
heeft reeds kort na haar optreden een
speciale commissie benoemd, die tot
opdracht kreeg de wijzigingen in het
ontslagrecht te bestuderen en dit rap
port werd in 1946 aan de Minister van
Justitie voorgelegd ter voorlichting. Dit
rapport verklaarde in 1946 wijziging van
het ontslagrecht urgent. Op 23 Septem
ber 1947 stelde de Minister van Justitie
de Commissie-Levenbach ih, die aan de
hand van het voormelde rapport lot
opdracht kreeg een wetsvoorstel te ont
werpen tot herziening van de wet op
het arbeidscontract. Op de dag, dat we
dit schrijven, 30 Juni 1950, is het twee
jaar geleden, dat de commissie-Leven-
bach met haar arbeid gereed kwam en
dat bij Koninklijke Boodschap aan de
leden van de Tweede Kamer de ont-
werp-wet tot wijziging van de bepalin
gen omtrent het ontslag bij arbeidsover
eenkomsten, ter overweging werd aan
geboden. En nu zitten dus onze Kamer
leden al twee jaar te overwegen.
Zou het niet tijd worden dat het re
sultaat van deze overwegingen een»
wordt kenbaar gemaakt? Nog dagelijks
worden arbeiders ontslagen in. geval
van ziekte. Nog dagelijks voelen gere
patrieerde militairen zich, ondanks het
feit, dat zij niet mogen worden ontsla
gen', gedupeerd. Met de bepalingen van
het BBA in de hand is het heus nog
niet zo moeilijk om ontslagvergunnin-
gen te krijgen. Het wetsontwerp zelf
heeft zeer acceptabele oplossingen aan
de hand gedaan, die alleszins het over
wegen waard zijn en die, vergissen we
ons niet, de instemming hebben van
grote kringen onzer arbeiders.
We hopen daar t.z.t. nog nader" op
terug te komen.
Advertentie
in tientallen gevallen voor haar ge
nezing, zuiverheid, gezondheid en
verbetering nodig
heeft, is Parol
René Pleven, minister van Defensie in
de twee laatste Franse kabinetten, heeft
gisteravond een opdracht van president
Auriol, om te trachten een Franse re
gering samen te stellen, aanvaard. Ple
ven is lid van de Union Démocratique
et Socialiste de Ia Resistance (radicaal
gezind), die veertien afgevaardigden telt
in de Nationale Verdadering. Hij zal
trachten een coalitieregering te vormen
met leden van de MRP, de socialisten,
radicalen, radicaal-gezinden en enkele
gematigden. HU hoopt president Auriol
vanavond nog het resultaat van zijn on
derhandelingen met de partijleiders te
kunnen meedelen.
Guy Mollet, algemeen secretaris der
Franse socialistische partij, die Dins
dag van president Auriol een informa
tieve opdracht ontving voor de vor
ming van een nieuwe coalitieregering,
had gisteravond Auriol te voren mee
gedeeld, dat hij zijn opdracht terug
moest geven daar de radicalen gewei
gerd hadden deel te nemen aan een
gemeenschappelijke bijeenkomst met
de andere partijen van de meerder
heid.
Hij heeft de andere parlementsfracties
er van op de hoogte gesteld, dat de
socialistische partij bereid is aan de
komende regering mee te doen op basis
van een voorstel tot overeenstemming,
dat de socialisten aan de anderen heb
ben voorgelegd.
Toen Pleven gisteravond het paleis
van de president verliet, verklaarde hij:
„De president van de Republiek heeft
in verband met de noodzaak om een
einde te maken aan de regeringscrisis
en met het oog op de internationale
toestand, mij verzocht mijn persoonlijke
gevoelens op zij te zetten en het pre
mierschap te aanvaarden als een plicht"-
