Met de „Oostpriesterhulp
door Duitse Diaspora
DE PAUSELIJKE OPROEP TOT VREDE
Mensen op reis
Jussen mui dippen
Nederlandse douane wenst steeds
meer 'grenspapieren
Scholen in de vacantie jeugdhotels?
Volledige tekst van de nieuwe Encycliek „Summi Maeroris"
w
Contact met
de massa
Tocht door puinhopen en
kermistenten
Terugkerende K.N.I.L.-troepen hebben de
kinderkampen nodig
V acantiespr eiding
nog onvoldoende
„amina heeft geen recht
Acetyleencylinder op
punt van ontploffen
DE RESTAURATIE
VAN DP K.M.A.
Indonesië in de V.N.?
GEERVLIET
Door de krachtig
ZATERDAG 29 JULI 195a
PAGINA 5
99
BERG AF GAAT GOED MAAR BERG OP...
Boerderij door bliksem
getroffen
Gerepatrieerd soldaat tracht
meisje te wurgen
MODE
Na bezetting
CIVIEL BESTUUR VAN BURU
EN CERAM HERSTELD
Deel van verdedigers in
de bergen gevlucht
MATRASSEN VERVANGEN BANKEN TE HEINO
Kinderen gedupeerd
OP BERTHA HERTOG"
Vader zal desnoods hulp
van regering inroepen
Dappere brandweerlieden
werpen hem in het water
Drie millioen was
verantwoord
Herbegrafenis van oorlogs
slachtoffers
I
Ook
hoort
hoortoestel
Keizersgracht 411
Amsterdam-C.
Kleinzielig
Ordinaire oplichter
Populair
Opium
(Van een onzer speciale verslaggevers)
Toen ik in Utrecht in de enorme vrachtwagen stapte, wist ik bij benadering
niet wat mij te wachten stond. Nou ja, er was in fiere letters „Ost Priester Hilfe'
op de voorkant geschreven en men had mij uitgelegd, dat het ging om een daad
werkelijke hulpverlening aan de uit de Oost-zone gevluchte of verdreven Duitse
priesters en aan de „Heimat-Vertriebenen", die bij millioenen in West-Duitsland
rondzwerven of daar een provisoir onderkomen hebben gevonden. Ook had ik
pater Werendfried van Straaten O. Praem. wel eens in zeer wakkere bewoordin
gen horen spreken over de ellendige toestanden daar onder de vluchtelingen
in de Duitse Diaspora en over de door hem ontketende Oostpriesterhulp. Ik had
tot mijzelf gezegd: „Natuurlijk, die pater heeft gelijk; die mensen moeten voor
zover mogelijk geholpen worden." En ik was het hartroerend eens geweest met
de katholieke Nederlanders, die een rijdende hulpcolonne organiseerden om aan
de noden van de Heimat-V ertrieb enen tegemoet te komen. Maar, zoals gezegd, ik
wist niet wat mij te wachten stond, toen ik in die wagen stapte; de eerste van de
twintig die in ieder geval nog zullen volgen. Nu weet ik meer; en ik zal U van
mijn bevindingen vertellen.
Om te beginnen moet men begrij
pen hoe zo'n Ost Priester Hilfe-wa-
gen er uit ziet. Het gevaarte, dat om
en nbbjj veertien meter lang is, be
staat uit een trekker en een oplegger.
Die oplegger vijf ton weegt het
gval is eigenlijk een rijdende
kapel. In het midden kan men twee
deuren openslaan, die aan de binnen
kant door Otto van Rees heel fraai
en ook zeer toepasselijk zijn geschil
derd: aan de ene zijde ziet men de
vlucht van de Heilige Familie naar
Egypte, aan de andere zijde de her
ders, die hun gaven aanbieden aan het
kind Jezus. Deze openslaande deuren
onthullen een altaar. Daarachter is
een grote ruimte, bestemd om er de
„Liebes-gaben" in te bergen en voor
in het gevaarte is een zeer beminne
lijk kamertje met twee opklapbedden
ingericht: het priesterverblijf.
Met deze mobiele kapel, pastorie en
warenhuis vertrokken wij, een Reiselei-
ter en een drie.tal journalisten, uit
Utrecht met bestemming Königstein,
een plaatsje vlak bij Frankfurt. Daar
zal een priester instappen en daar zul
len de textiel en levensmiddelen, die
reeds waren opgestuurd, ingeladen
worden En van Königstein uit begon
dan de. tocht door de Diaspora.
Aanvankelijk ging het alles van een
leien dakje. De chauffeur Henk, die in
het dagelijks leven een stadsautobus in
Eindhoven bestuurt, bleek een heel
richtige en handige knaap, die met het
bizar-lange vervoermiddel manoeu
vreerde alsof het een Volkswagen be
trof. Wel, er waren enige moeilijkheden
aan de Nederlands-Duitse grens bij
Venlo-Kaldenkirche.
De Nederlandse douane, die uit zeker
vriendelijke, maar ook erg trage Gro
ningers bestond, begreep er niets van.
Een rijdende kerk, nee, dat hadden zij
nog nooit meegemaakt; dat was een
unicum. Wel, natuurlijk, de zaak zou
ongetwijfeld In orde zijn. Maar waren
ex papieren? Zeker, die waren er. Rei-
seleiter zat zelfs vol papieren. Waren er
ook papieren voor de verguld zilveren
paramentën en voor de priestergewa
den? Nee, die waren er niet; maar die
zaken waren toch bij de gewone inven
taris inbegrepen? De grensfunctionaris-
sen trokken bedenkelijke gezichten; zij
konden zelf geen beslissing nemen, von-
de ze. Daar moest een inspecteur aan
te pas komen. Enfin, er werd getelefo
neerd met die gewichtige man; er werd
getelefoneerd met even zoveel andere
belangrijke instanties. En toen mocht
het. Onder voorwaarde, dat wij een
complete lijst van de inventaris ach
terlieten. De slagboom ging omhoog en
de „Ost Priester Hilfe" reed na een
oponthoud van ruim drie uur het
korte „Untersuch" van de Duitse doua
ne inbegrepen de „Bundesstat" bin
nen.
Wij reden door Düsseldorf, ergens
een verblindend verlichte kermis tus
sen de puinhopen, door Keulen, nog
steeds een uitermate trieste stad be
staande uit facades en door Bonn
langs het riante paleis van de „Bun-
des-Regierung", staande temidden van
het puin. Wij reden over de befaamde
„Auto-Bahn", een Babylonisch-Godde-
loos project, benauwend van minu
tieus uitgerekende doeltreffendheid.
Maar het ging alles vlot en zonder
horten.
De moeilijkheden begonnen pas toen
*v\j het voorlopig doel van onze tocht,
Königstein naderden. Want, ziet u, onze
*ijf-tonner deed het best zo lang de
Vannacht omstreeks kwart voor twee
te de kapitale boerderij van de heer
J. Mijsen in de Wouden bij Akersloot
door de bliksem getroffen en tot de
Srond toe afgebrand. Van de inboedel
en de hooioogst kon nagenoeg niets
borden gered. Het gelukte de brand
weren uit Akersloot, Schermer en Alk
maar de nabijgelegen boerderij van de
«eer Los voor het vuur te vrijwaren.
Een onlangs uit Indonesië terugge
keerde militair uit Oude Pekela heeft
Vrijdagavond in Blijham zijn vroegere
verloofde, die daar met een andere jon
geman fietste, met zijn motor van achter
aangereden. Het meisje werd daardoor
icht gewond. Daarna sprong H. van de
factor, wierp zich op het meisje en
frachtte haar te wurgen. Dit werd voor
komen door de andere jongeman. H. wil-
fje vluchten, maar werd tegengehouden
jjVOr dorpsbewoners, die hem aan de
"Jkspolitie overleverden.
Advertentie
<?Roenen en tas in dezelfde kleur
ella verft voor U peau de suéde schoenen
bluf, eI*de of donkerder kleuren (suède
hen suède>. Prt)s 5-25, Uw vuil gewor-
anfL wiWe schoentjes wederom wit of
rif?e kleuren, prijs 1 4.75, Uw miskleu-
Voo- a.choenen op staal of andere kleuren
t»g 4.75, in 2 kleuren t 6.50. Uw lederen
Uw iedere gewenste kleur vanaf f 6.50.
Uw .bandschoenen, alleen zwart t 3.75.
kleur ren ias in dezelfde of donkerder
Prijs n 1 23.50. Voor lederen meubelen
?endt°Pr,aanvraag-
Uedep„ Uw lederwaren franco naar de
R'darn e^verij Mella, Mathenesserdijk 317,
?agen V ontvangt deze franco binnen 10
N\ve nfs nieuw terug. Winkels: R'dam,
|5 j£"hnenweg 208 - A'dam, Vijzelstraat
^Deciaiit? Raag, Passage 12.
-ifften in het verven van lederwaren,
«oud bekroond 1928.
Op uitnodiging van de organisatoren
der Oostpriesterhulp heeft een onzer
verslaggevers de tocht meegemaakt
van de eerste „rijdende kapel", een
vijf-tons trekker met oplegger, naar
Duitsland. Van zijn bevindingen
vertelt hij vandaag in het hierneven
afgedrukte artikel, dat nog door
meerdere gevolgd zal worden.
wegen vlak en plat bleven. Maar hij
bleek geen „klimmer". Bij de eerste dc
beste naar een berg neigende heuvel be
gon de .motor dreigend te zoemen en
even later sproeide het schone water er
aan alle kanten uit; hij weigerde beslist,
de last van vijf ton in een tempo van
enige betekenis voort te trekken. En
dat werd toen een hele lijdensweg. Ook
Henk, onze geroutineerde chauffeur, kon
daar niets aan verhelpen. Wij kropen
over de weg met een „snelheid", die va
rieerde van 3 tot 5 kilometer per uur.
En ik voelde mij als de man, die gezeten
op een schildpad deelneemt aan een
auto-race. Na elke halve kilometer wa
ren wij genoodzaakt enige tijd te stop
pen, maar wij bereikten Königstein en
het seminarie voor toekomstige Oost-
priesters, voorgeborgte van de aardse
hel, die men wel Diaspora noemt. Daar
stuitte ik op de problemen van de Hei-
mat-Vertriebenen, waarover ik u in een
volgend artikel zal vertellen.
De Oost-Duitse communisten hebben in
de Sovjet-sector van Berlijn een vredesbetoging gehouden,
portretten van hun leiders meedroegen.
waarbij
grote
Het civiele bestuur op de eilanden
Ceram en Buru is geheel hersteld en de
bevolking werkt goed mee, daarbij in
begrepen het grootste deel van de voor
malige leden van het K.N.I.L., die tot
de strijdkrachten van de republiek der
Zuid-Molukken hebben behoord. Het
kleinste deel der verdedigers is in de
bergen gevlucht.
Bij de bezetting van Ceram zijn
geen slachtoffers gevallen, bij de bezet
ting van Buru aan weerzijden enige
tientallen. Vlak voor de komst van
ed Apris werden op Ceram drie
onderhandelaars van de Apris door
oud-leden van het regiment speciale
troepen op wrede wijze vermoord. Jour
nalisten zullen zo spoedig mogelijk in
de gelegenheid worden gesteld, op Ce
ram en Buru de situatie persoonlijk in
ogenschouw te nemen, aldus It. kolonel
Tahya op een persconferentie te Dja
karta. Hij deelde verder mede, dat er
geen gevangenen zijn gemaakt.
Ambon wordt steeds meer geïsoleerd.
De „federale troepen" schepen zich in
voor de militaire actie, welke zij op de
eilandjes rond Ambon ten uitvoer
brengen.
Het probleem van de opeenhoping
van de bevolking in Nederland doet
zich vooral in de vacantietjjden zwaar
gelden. Hotels en pensions zijn vol
geboekt en de plaatsen, waar toeristen
plegen te verblijven z®n zo vol, dat
men er over zou gaan denken zijn va
cantie maar thuis door te brengen. De
oorzaken liggen echter niet alleen in
de bevolkingsdichtheid van ons landje;
maar bevolkingsgroepen, die eerder
geen vacantie hadden, hebben die nu
wel. En daar zit de moeilijkheid.
Het Centraal Werkcomité Vacantie
heeft in de jaren, die onmiddellijk ach
ter ons liggen goed werk verricht,
vooral op propagandistisch gebied. In
de afgelopen jaren werden de vacan-
ties altijd besteed in da laatste week
van Juli en de eerste weken van Au
gustus. Maar langzamerhand werd die
tijd een verschrikking voor de accomo
date-, recreatie- en vervoersbedrijven.
De Nederlandse bevolking helde in die
tijd zwaar over naar de toeristencen
tra. Daardoor ontstond in de eerste
week van Augustus een piek, zodat de
bedrijven op volle toeren moesten
draaien. Uit de nood van de tijd heeft
zich toen het Centraal Werkcomité
Vacantie geformeerd. En men kreeg het
zover, dat in 1949 de spreiding al over
zes weken verliep, mede dank zij de
buitengewone medewerking van de in
dustrie. Een spreiding van meer dan
zes weken is voor Nederland niet mo
gelijk, in verband met de schoolvacan-
tie, waar de meeste ouders van afhan
kelijk zijn.
De reden waarom het grootste ge
deelte van Nederland 'juist in die tijd
vacantie neemt is dan ook zeker te
wijten aan de vacantie van de lagere
scholen. Om het mooie weer behoeft
men in die weken zeker niet op' stap te
oorzaken liggen echter niet alleeen in
Augustus maar Juni het grootst aantal
zonne-uren kent. Uit deze overwegin
gen en uit het oogpunt van het alge
meen belang en recreatieve mogelijk
heden zal er nog meer aandacht be
steed moeten worden aan de spreiding.
Zo is er voor het volgend jaar al een
programma samengesteld, waarin de
Encycliek van onze Heilige Vader,
door de Goddelijke Voorzienigheid Paus
Pius de Twaalfde. Aan zijn eerbiedwaar
dige Broeders, Patriarchen, Primaten
Aartsbisschoppen, Bisschoppen en andere
plaatselijke overheden, die in vrede en
gemeenschap leven met de Heilige
Stoel.
Eerbiedwaardige Broeders heil en
apostolische zegen.
Wij hebben zeer zeker redenen voor
diepe droefheid en tegelijkertijd ook
voor grote vreugde. Van de ene kant
beschouwen wij de ontelbare menigten,
die in dit Heilig Jaar uit alle landen
van de wereld naar Rome reizen en die
hier op bijzondere wijze getuigenis af
leggen van hun eenheid, geloof, broe
derlijke eensgezindheid en vurige gods
vrucht, in zo groten getale als deze be
minde stad die toch in de loop der
eeuwen van zo talrijke, feestelijke ge
beurtenissen getuige is geweest nog
nooit eerder heeft gezien. Vol liefderij
ke bezorgdheid heten wij deze menig
ten welkom en troosten wij hen met
vaderlijke vermaningen, en terwijl wij
hen wijzen op nieuwe, luisterrijke voor
beelden van heiligheid, roepen wij hen,
met vruchtbaar resultaat, terug op het
pad van hernieuwde deugdzaamheid en
christelijke levensopvattingen. Als wij
van de andere kant echter de huidige
sociale omstandigheden van de volke
ren beschouwen, dan geeft dit ons
aanleiding tot de grootste ongerustheid.
Velen discussiëren, schrijven en spre
ken over de methoden, om uiteindelijk
tot de zozeer verlangde vrede te gera
ken, doch de beginselen, die daarvoor
een hechte basis moeten vormen, wor
den door sommigen verwaarloosd of
openlijk afgewezen. Voorwaar, in niet
weinig landen wordt bedrog inplaats
van waarachtigheid voorgesteld onder
de schijn van redelijkheid. De liefde en
de caritas worden er niet bevorderd,
maar men dringt de mensen wel haat
er blinde afgunst op. Niet de eendracht
onder de burgers *wordt nagestreefd,
maar men lokt er integendeel wanorde
lijkheden en ongeregeldheden uit. Zoals
oprechte en weldenkende mensen zul
len erkennen, is dit niet de manier waar
op de problemen, die de naties nog
steeds scheiden,' kunnen worden opge
lost, en evenmin kan aap deze wijze het
proletariaat geleid worden naar een zo
noodzakelijke, betere toekomst. Uit
haat, leugens en wanorde is nog nooit
iets goeds voortgekomen.
Zonder enige twijfel moeten de be-
hoeftigen tot een menswaardig peil op
geheven wórden. Doch niet met macht
of geweld, maar door rechtvaardige wet
ten. Alle geschillen, die de volken ver
delen, moeten zo spoedig mogelijk wor
den geslecht met middelen, die geba
seerd zijn op de waarheid en de recht
vaardigheid.
Nu donkere wolken de hemel verduis
teren kunnen wij, wie de vrijheid, de
waardigheid en de voorspoed van alle
landen zo zeer ter harte gaan, niet na
laten de regeringen en de gehele mens
heid ernstig tot ware eensgezindheid en
vrede aan te Sporen. Mogen allen zich
weer in het geheugen prenten, wat de
gevolgen van de oorlog zijn; wij weten
In Zijn laatste encycliek „Summi
Maeroris" doet de Heilige Vader
een beroep op de wereld om de
vrede te bewaren en de sociale
omstandigheden te verbeteren. De
korte inhoud van deze encycliek
publiceerden wij reeds dezer dagen;
eerst vandaag bereikt ons de officiële
volledige tekst, die wij hiernaast als
nog ter documentatie afdrukken.
het helaas uit ervaring: niets dan ver
nietiging, dood en alle mogelijke ellende.
Met het voortschrijden van de lijd
heeft de techniek moordende en onmen
selijke wapenen in het leven geroepen
en vervaardigd, welke niet alleen legers,
vloten, steden en dorpen, niet alleen de
schatten van godsdienst, kunst en cul
tuur vernietigen, maar ook onschuldige
kinderen en hun moeders, zieken en
weerloze bejaarden. Alles'wat het mens
dom aan schoonheid, goeds en heiligs
heeft voortgebracht kan bijna volledig
worden verwoest.
Als dus de oorlog, in het bijzonder
heden ten dage, elke eerlijke toeschou
wer iets verschrikkelijks en dodelijks
toeschijnt, is het té hopen dat, door de
inspanningen van allen, vooral van de
regeringen der landen, de donkere en
dreigende wolken die op het ogen
blik nog de oorzaak zijn van angst en
vrees zullen wegtrekken en dat uit
eindelijk de ware vrede onder de vol
ken weer mag heersen.
Erkennende dat „al het gegevene en
elke goede gave van boven komt en
van de Vader van het Licht omlaag
daalt" (Jac. 1.17), nemen wij niettemin
de gelegenheid waar, eerbiedwaardige
broeders, om nogmaals op te roepen tot
openlijke gebeden en smeekbeden, om
eendracht onder de volken te verkrij-
gen,
Moge uw herderlijke ijver de zielen,
die aan uw hoede zijn toevertrouwd, niet
alleen aansporen om vurige gebeden tot
God te richten, doch tevens hen opwek
ken tot werken van boete en genoeg
doening, waardoor de Goddelijke Ma
jesteit, Die door zovele grievende open
bare en geheime zonden is beledigd, kan
worden verzoend.
Wilt intussen in overeenstemming
met Uw ambt de gelovigen in kennis
stellen van Ons Vaderlijk verzoek en
hen er nog eens op wijzen welke de
essentiële voorwaarden zijn voor een
rechtvaardige en duurzame vrede en
met welke middelen deze moet worden
nagestreefd. Zoals U bekend is kan
vrede enkel worden verkregen door in
achtneming van de door Christus ge
geven beginselen en normen en door
deze met kinderlijke liefde in practijk
te brengen. Deze beginselen en normen
voeren de mensheid tot waarheid, ge
rechtigheid en liefde. Zij beteugelen de
ongeregelde verlangens, zij brengen de
zinnen er toe de rede te gehoorzamen
en zij wekken de rede op haar beurt op
God te gehoorzamen. Mogen alle men
sen, zelfs de leiders van de volkeren, de
vrijheid van de godsdienst erkennen,
die, behalve zijn eerste doel om de zielen
te voeren tot het eeuwig heil, ook ten
doel heeft de fundamenten van de staat
te beschermen en te verdedigen.
Uit hetgeen wij tot nu toe gezegd heb
ben, Doorluchtige Broeders, valt ge
makkelijk af te leiden, hoe weinig de
genen, die de heilige rechten van de
Katholieke Kerk met voeten treden, zich
bekommeren om een ware vrede. Zij
verbieden haar bedienaren de vrije uit
oefening van de eredienst; zij veraardden
hen zelfs tot ballingschap en gevange
nisstraffen; zij belemmeren het werk
van scholen en opvoedingsinstituten, die
volgens christelijke beginselen en nor
men worden geleid, of bevelen recht
streeks de sluiting er van. Doof hun
dwaalleer, door laster en alle mogelijke
laagheden brengen zij het volk en voor
al de zeer ontvankelijke jeugd af van
de ongereptheid van zeden en van deugd
en onschuld tot verlokkende ondeugden
en verdorvenheid.
Het te eveneens duidelijk aan welke
dwaling zij zich schuldig maken, die
verraderlijk deze Apostolische Zetel en
de Katholieke Kerk er van beschuldigen,
dat zij een nieuwe wereldbrand wensen.
Inderdaad is er noch in het verleden,
noch in meer recente tijden gebrek ge
weest aan lieden, die getracht hebben
de volkeren door wapengeweld te on
derwerpen. Doch Wij hebben nooit op
gehouden de ware vrede te bevorderen.
De Kerk wenst de volkeren niet door
het zwaard doch door de waarheid te
veroveren, hen op te voeden tot deugd
en hen tot het ware sociale leven te
brengen. „Want de wapenen in onze
oorlog zijn niet stoffelijk, maar machtig
in God" (II Cor. 10, 4).
Gij moet dit alles met openhartigheid
onderrichten, want slechts dan wanneer
de christelijke geboden het private en
openbare leven beheersen, mogen Wij
de gegronde hoop koesteren, dat de men
selijke onenigheden worden bijgelegd
en dat de verschillende klassen van
burgers, de volkeren en naties in broe
derlijke eendracht zullen leven.
Mofeen Onze nieuwe smeekbeden van
God verkrijgen dat deze Onze vurige
wensen in vervulling gaan op zulk een
wijze, dat met de hulp van de Godde
lijke genade alle mensen hun zedelijk
gedrag vernieuwen door christelijke
deugd en dat de betrekkingen tussen de
volkeren zo spoedig mogelijk zo geor
dend worden dat, nadat er een einde is
gemaakt aan de blinde begeerte om
andere volkeren te overheersen, de Kerk
en al Haar zonen de hun overeenkomstig
de Goddelijke en menselijke rechten
toekomende noodzakelijke vrijheid zul
len verkrijgen.
Met dit vertoruwen schenken Wij
u allen, Doorluchtige Broeders, uw pries
ters en gelovigen en al degenen, die op
bijzondere wijze deze onze vermaningen
in acht nemen, Onze Apostolische zegen
en Onze Vaderlijke genegenheid en
smeken Wij Gods genade af.
Gegeven te Rome op het feest
van St. Pieter de 19de Juli, in
het Xlle jaar van Ons Pontificaat.
vacantietijd geadviseerd whrdt in de
verschillende bedrijven en scholen.
Men wil het dan zó ver krijgen, dat de
zes weken van half Juli tot eind Au
gustus alleen besteed worden door
werknemers met schoolgaande kinde
ren.
Ook voor de schoolgaande kinderen
is de vacantie een probleem en vooral
de jeugd uit de grote steden, die zich in
die tijd vooral tot de natuur voelt ge
trokken, wordt belemmerd om haar
vrije dagen buiten door te brengen.
De behoefte naar de frisse buiten
lucht wordt steeds groter; dat bewij
zen de aanvragen die in de laatste
jaren sterk stijgen. In 1948 waren het
4500 kinderen, die naar buiten wilden,
in 1950 zijn het er al 9000. Er zijn
echter niet meer dan 2000 plaatsen
beschikbaar, doordat de KNIL-troepen,
die uit Indonesië terugkomen de an
ders beschikbare ruimte innemen. Een
brede kring van kinderen wordt daar
mee gedupeerd. Het zal daarom ook
van groot belang zijn, dat hiervoor een
oplossing wordt gevonden.
Het hoofd der school van de Overijs
selse plaats Heino is met een alleszins
aanvaardbaar idee gekomen, om zijn
school te ontruimen voor de duur van
drie weken. De lokalen kunnen dan met
stromatrassen worden ingericht tot
slaapzalen. Andere lokalen weer als
eetzalen. Hij wilde de Amsterdammers
graag onderbrengen in de school en gaf
zelfs een week langer vacantie aan zijn
eigen school, om zodoende genoeg tijd
te hebben de lokalen weer in te
ruimen. In deze vorm van hulpverlening
zit zeker wel perspectief. En het zou
aanbeveling verdienen, als over enkele
jaren de scholen in vacantietijd als
jeugdhotels zouden worden gebruikt.
Daarmee zou een groot gedeelte van het
probleem van de kindervacantie zijn
opgelost en tevens ook een belangrijk
gedeelte, van het probleem van de alge
mene vacantiespreiding.
Het Nederlandse meisje Bertha Hartogh
en haar Maleise baboe Che Aminah
omhelzen elkaar, nadat de uitspraak
van het Hof van Appèl-mi Singapore
bekend geworden is. Zoals oekend heeft
het Hof de uitspraak van een lagere
rechtbank, waarbij Bertha werd toege
wezen aan haar ouders in Bergen op
Zoom, vernietigd en het kind toegewe
zen aan de baboe, aan wie Bertha's
moeder tijdens de bezetting van Indo
nesië door de Japanners het kind tijde
lijk had toevertrouwd. Che Aminah nam
het kind echter mee naar Malakka en
weigerde afstand van haar te doen.
Naar aanleiding van het arrest van
het Hof van appél te Singapore, waar
bij is beslist dat de 13-jarige Bertha
Hertog bij haar Maleise pleegmoeder
Aminah mag blijven, hebben wij ons
gewend tot de vader van Bertha. Hij
was zeer onthutst over deze uitspraak
van het Gerechtshof van Singapore.
Hij vroeg zich af, hoe het mogelijk is,
dat een officiële rechtspraak een kind
aan de rechtmatige ouders onthoudt.
Aminah heeft, aldus de heer Hartog,
geen enkel recht op het kind. Hij denkt
er over de bemiddeling van de regering
in te roepen. Wanneer hem daartoe de
gelegenheid wordt geboden, zal hij des
noods zelf naar Singapore gaan om daar
zijn rechten op het kind te doen gelden.
Dank zij het snelle en cordate optre
den van de Haagse brandweer is Vrij
dagavond op de Noordwest Buitensin
gel in Den Haag een ontploffing voor
komen. Om half zes ongeveer ontdekten
enige arbeiders, die aan het lassen wa
ren in het reparatiebedrijf van Grafi
sche machines van de firma W. Kasting
en Zn., dat een acetyleen-cylinder be
gon te branden. De kans op 'n ontplof
fing was zéér groot, temeer omdat er
twee zuurstofcylinders naast de acety
leen-cylinder stonden.
De onmiddellijk gewaarschuwde
brandweer liet snel de belendende per
celen ontruimen en richtte toen van een
inderhaast gecharterde schuit in de
Singel af drie stralen water op het re
paratiebedrijf, om de acetyleen-cylinder
af te koelen. Na ongeveer een kwartier
spuiten begaf zich een tweetal brand
weerlieden met een commandant in de
werkplaats. Gedrieën transporteerden
zij de cylinder uit de werkplaats en
wierpen haar vervolgens in de Singel,
terwijl enkele honderden Hagenaars op
een veilige afstand het gebeuren in
spanning volgden. De ambulancewagen,
die voor alle eventualiteiten werd ge
reed gehouden, kon toen weer inruk
ken.
Het scheepvaartverkeer op de Singel
blijft echter nog gesloten, evenals dat
over de rijweg er langs. Volgens de
brandweer is het namelijk niet uitge
sloten, dat de acetyleen-cylinder in het
water nog tot ontploffing komt.
Er heeft een gedachtenwisseling
plaats gehad tussen de Algemene Re
kenkamer en de minister van Oorlog
over de herstelling en restauratie van
de gebouwen der Koninklijke Militaire
Academie (het kasteel van Breda). De
Kamer stelde de vraag, of de kosten
van dit werk (meer dan f 3.000.000) in
deze tijd verantwoord waren, in aan
merking genomen, dat de gebouwen niet
door oorlogsschade waren getroffen en
dus thans alleen behoefden te worden
geschikt gemaakt voor dezelfde bestem
ming, welke zij voor de oorlog hadden.
De minister wees er in zijn antwoord
op, dat men in deze restauratie niet al
leen moest zien het weder geschikt
maken van de gebouwen voor hun oor
spronkelijke bestemming. Het kasteel
te Breda, het stamslot van de Nassau's,
waar veel prinsen van Oranje hebben
gewoond, is een monument van cultuur
historische waarde voor ons volk, het
enige renaissance-slot van bijzondere
betekenis in ons land. De werkzaamhe
den daaraan waren dan ook verricht na
instemming van de Rijkscommissie voor
Monumentenzorg, welke commissie de
namen van twee architecten heeft ge
noemd, die met de restauratie zouden
kunnen worden belast. Zij heeft mede op
de uitvoering van het werk toegezien
In het bedrag van f 3.000.000 was be
grepen een aanmerkelijk bedrag voor
achterstallig onderhoud.
Welingelichte woordvoerders te Lake
Success hebben, volgens A.P., medege
deeld, dat de Indonesische delegatie bij
de Ver. Naties overweegt een aanvrage
in te dienen voor het lidmaatschap van
deze organisatie, nu Rusland is terug
gekeerd.
Op het ereveld te Padang zullen 1
Augustus 114 te Tandjong Gadai (Fort
de Koek) door de Japanners geëxcu-
teerde oorlogsslachtoffers, o.w. 16 Euro
peanen, 20 Indonesiërs, 11 Chinezen en
67 onbekenden, opnieuw worden be
graven.
Deze slachtoffers worden bijgezet in
een gemeenschappelijk graf, aangezien
identificatie der stoffelijke resten on
mogelijk is.
Nadere inlichtingen verstrekt het In
formatiebureau van het Nederlandsche
Roode Kruis, Vlamingstraat 2, Den
Haag.
(Vervolg van pag. 1)
een aantal algemene onderwerpen, die
wel op verschillende programma's der
studiedagen prijken en die dus een af
spiegeling zijn van de gedachten onzer
sociale leiders. Met name het program
ma dat uitvoerig ingaat op het angstige
vraagstuk der massificatie had onze
zeer bijzondere aandacht.
Dr. Olierook, zijn voordracht op de
Apeldoornse studiedagen met een kort
woord inleidende, schrijft: „De geestes
gesteldheid van het massa-type geeft
een verklaring van de overal heersende
geloofsverzwakking en de veelvuldige
geloofsafval, welke vooral in de grote
steden een onrustbarende omvang heeft
aangenomen".
Heel het programma van deze Apel
doornse studiedagen is gewijd aan het
stellen van het probleem persoonlijk
heid of massamens, zijn oorzaken en
middelen ter verbetering. We -zijn bij
zonder verheugd dat zulke prominenten
als dr. Olierook, prof. mr. J. J. M. van
der Ven, het Tweede Kamerlid B. A.
Engelbertink. de directeur van het Boe-
rencentrum Th. van Steen en pater H.
van Dam het de moeite waard achten
met de leiders van plaatselijke sociale
organisaties dit probleem te gaan be
spreken. We zijn verheugd, dat. naar wij
vernamen, enkele honderden plaatselijke
leiders zich aanmeldden om aan de dis
cussies deel te nemen. Wij zouden hier
uit willen concluderen, dat diocesaan
inzicht in deze zeer moeilijke materie
bestaat. Maar we menen hieruit dan
tevens te moeten afleiden, dat een nau
wer contact van de diocesane en plaat
selijke leiders met nationaal leiding
gevende instanties nodig zal zijn, willen
de hoofdlijnen, die men nationaal meent
te moeten aangeven, aanslaan ook bij
de plaatselijke bewegingen. Moeten we
anders niet vrezen, dat ook met de al
lerbeste bedoelingen en ondanks dez^
het contact tussen de leiding van het
katholieke leven en de massa steeds
verder verloren gaat?
Wij vernamen van een plan om door
middel van wijk-activiteiten. waaronder
wijkbijeenkomsten in particuliere wo
ningen, de belangstelling van de mas
sa. zij het dan die massa gedecentrali
seerd in kleine groepen, voor belang
rijke vraagstukken gaande te maken.
Zodra ons hierover nadere gegevens ter
beschikking staan zullen we hier zeker
meer over publiceren. Contact van lei
ding en massa achten wij voorwaarde
voor een gezonder samenleving.
Jk trek effe een paar andere schoe
nen aan", zegt het Amsterdamse jon
ge vrouwtje tegen haar man, „gunst,
ik ben gaar."
In het Arnhemse station schuife
len trossen vacantie gangers over het
perron. Ondanks alle borden, die be
weren dat onze trein naar Amster
dam gaat. vertrouwt het jonge echt
paar de zaak niet.
„Weet U zeker, dat dit de trein
naar Mokum is?" vraagt de jonge
man, die ons meteen een Duitse „Gold
DoHar"-sigaret presenteert, vertelt
dat hij glazenwasser van beroep is
en zijn huwlijksreis naar Opoe in
Düsseldorf gemaakt heeft.
„Een raar land, dat Duitsland, me
neer. M'n opoe is drie en zeventig en
ze moet nog werken. Met een kran-
tenwijkie verdient ze net genoeg, om
niet helemaal dood te gaan."
„Wat een gek gezicht, hé. allemaal
hele huizen en niks geen puip," ver
baast het jonge vrouwtje zich. „ik be
gin een beetje bij te komen."
,Ja. ziet U," fluistert haar man in
ons oor," we zijn er stiekum over ge
weest. Bij Elten wist ik een gaatje.
Maar dan moet je drie en een half uur
lopen. Een heel stuk langs een schuine
spoorbaan. En daar is zij een keer
vanaf gekeuteld, vier maal over de
kop, maar ze mankeert niks, hoor."
Wij denken zo het onze van een
clandestiene huwelijksreis naar Duits
land en vragen of dit wel bevallen is.
„Ach, het was wel aardig, maar ik
ben toch blij, dat ik weer naar mijn
eigen huis ga", antwoordt het vrouw
tje.
„Heeft U een eigen huis?" is onze
onbescheiden vraag.
,JIou, wat dacht U dan?" smaalt de
glazenwasser. „In mijn vak geen
eigen huis? Dat is er niet bij. Wij we
ten toch precies welke woonruimte
gebruikt wordt of niet. Ik heb net zo
lang overal naar binnen gekeken, tót
ik twee behoorlijke kamers ontdekt
had."
I
Advertentie
<U
er weer bij met
een modern
Tan
Vraagt gratis brochure.
De Belgische socialisten zijn slechte
verliezers. Nu ze te langen leste toen
de kous op de kop hebben gekregen in
zake de Koningskwestie, weten ze niet,
wat voor kleinzieligheden ze zullen be
denken om hun rancune te uiten. Zelfs
de dikke Spaak, die zij tevergeefs in
het rollende wiel der historische onti
wikkeling hebben trachten te steken,
bracht hun meer moreel na- dan voor
deel en niettegenstaande hun machtelo
ze woede demonstreren de koningsge-
zinden op allerlei wijze hun blijdschap
over Leopold's terugkeer, die een einde
heeft gemaakt aan een der ernstigste
impasses, waarin de staatkundige struc
tuur van België was geraakt. Zo haasten
postzegelliefhebbers zich om de eerste
-postzegels met het portret van koning
Leopold te bemachtigen. Het socialis
tische blad „Le Peuple" heeft echter
zijn lezers aangeraden bij wijze van pro
test de nieuwe zegels met het hoofd
naar beneden te plakken. Een uitste
kend idee, want daarmee zullen zij alle
koningsgezinden er aan blijven herin
neren, hoe de Belgische sociaal-demo
craten met hun minderheid de democra
tie op haar kop hebben proberen te zet
ten
Enige dagen geleden vertelden wij in
deze rubriek van de Rotterdamse man
nequin Ankie van Kooy, die op de bre
de weg naar de filmwereld, die een ze
kere Engelsman Michael Howard, alias
Wagner, haar contractueel wenste te ba
nen, na de eerste voorlopige stap is te
ruggekeerd. Hoe verstandig zij daaraan
heeft gedaan, blijkt, nu de heer Ho
ward, alias Wagner, maar in werkelijk
heid Rowson, zich voor de politie heeft
moeten onthullen als een ordinaire op
lichter, die door Scotland Yard, het cen
trum der Engelse politionele opsporings
dienst, wordt gezocht. Zijn paspoort was
vervalst, zijn voorspiegelingen waren
vals, alleen zijn hotelrekening in Sche-
veningen was echten hoog en zijn
in bewaring gehouden reisbagage kost
baar. Hij zal nu op transport naar En
geland worden gesteld om zich te ver
antwoorden over zijn bedenkelijk ver
leden. Ankie's toekomst zal wel niet zo
verguld worden, als zij aanvankelijk
een ogenblik heeft gedroomd, maar zii
en haar familie zullen zelden zo blij
zijn geweest, dat dromen maar bedrog
zijn.
Men heeft voorzeker gelezen, hoe een
modiste uit Amsterdam het heeft klaar
gespeeld om met een stelletje vriendin
nen vijf weken lang in een pension te
Bergen (NJtt.) goede sier en hoge reke
ningen te maken, alleen op grond van
de „hoogst vertrouwelijke" mededeling,
dat zij de dochter van Z. Exc. de minis
ter van Uniezaken en Overzeese Rijks
delen. mr. Van Maarseveen, zou zijn. In
tegenstelling met de rekening, die de
Indonesische politiek aan ons land heelt
gepresenteerd, zullen de rekeningen van
de pseudo-dochter niet worden betaald.
Intussen bewijst dit geval, hoe wellui
dend als goed geld rinkelend en hoe
populair minister Van Maarseveen nog
altijd voor bepaalde kringep in ons land
is, ondanks alle heftige critiek, die op
zijn beleid ook in de Kamer is uitge
oefend. Als de oplichtster zich voor een
dochter van Piet Lieftinck had uitgege
ven. zou de goedgelovigheid van de
Bergense pensionhoudster begrijpelijker
zijn geweest.
De Marseillaanse en de Parij6e poli
tie hebben, in samenwerking en vereni
ging, de hand weten' te leggen op de
leiders van een grote bende, die opium
smokkelde. De hoofdman, Ansna Bisto-
ni. was de eigenaar van een bar in Pa
rijs. Hij kocht van zeelui uit het Nabije
Oosten' het Dedwelmende goedje en ver
kocht het weer in Parijse nachtclubs
voor 1200 francs per. gram en moet op
deze wijze in de laatste twee jaren on
geveer 50 millioen francs hebben ver
diend. Hieruit blijkt, hoezeer de inner
lijk ontredderde plezierzoekers in de
Franse hoofdstad zich overgeven aan
physiek fatale, tijdelijke bedwelming
om aan zichzelf en de evenmin vrolijke
wereld van vandaag te ontkomen Een
bedroevend teken des tijds. dat de tot
lol verklede ellende van het Parijse
nachtleven in al zijn erbarmelijke naakt
heid blootlegt.
Advertentie
genezende en regenererende werking
van Purol, blijft de huid gezond,
zuiver, zacht, mooi en rimpelvrij.
