Prof. Romme over kinderbijslag voor
kleine zelfstandigen
Buitengewone Kringvergadering der
Kath. Volkspartij te Leiden
W
Belevenissen van de struisvogel Rasmus
I
REÜNIE OUD-LEERLINGEN
OP CANISIUS COLLEGE
Katholieke middenstanders bijeen
in studiedagen
GRANDIOOS SLOT VAN VLIEGFEEST
OP YPENBURG
Goedkoper vorm van vacantiebesteding
moet vier maal zo groot worden
WALLONIË BRANDPUNT VAN VERZET
DrR. H. A. Hui j smans
overleden
Ademloos en in spanning zien duizenden toe
Dagelijks
kinder
verhaal
door
Clevin
Ook personen met lagere inkomens moeten
er. enige tijd uit" kunnen
Zeer grote opkomst
Batricaden versperren de wegen: stakers
controleren het verkeer
Scherpe critiek op behartiging door K. V.P. van
de middenstandsbelangen
Toneelweekend op
Drakenburgh
MAANDAG 31 JULI 1950
FAÜIXSA 4
Verbetering van noodregeling
dringend gewenst
Noodregeling
Zeven priesters uit één gezin
Vissersboot gezonken
Een vergissing?
Niet de enige zuinigheid
Conclusie
T ff -
RAPPORT OVER VACANT IE-ACCOM MOD AT IE
De grootste en de beste!
PATERS v. d. H. GEEST
Intern, jeugdconferentie voor
drankbestrijding
Als er één vraagstuk is dat in het brandpunt der belangstelling staat, althans
in Middenstandskringen, dan is het wel de Kinderbijslagregeling voor kleine
zelfstandigen zoals die thans als een noodregeling bij de Staten-Generaal is
ingediend.
En niet ten onrechte, want verstoken van wettelijke sociale bijstand bij ziekte
of ongeval van de kleine middenstander zelf, komt daarbij de zorg voor het
kindertal, die, anders dan bij de werknemende bedrijfsgroepen, waar de las
ten mede door anderen worden gedragen, uitsluitend rust op eigen schouders.
Echter, er is tevens geen voorstel van wet dat meer teleurstelling heeft ge
wekt (terecht of ten onrechte) dan de voorgestelde noodregeling voor kleine
zelfstandigen. Het was daarom goed gezien van het Bestuur van de Kieskring
Leiden der Kath. Volkspartij om een buitengewone kringvergadering te be
leggen aan dit onderwerp gewijd en dit te laten behandelen door prof. mr.
C. P. M. Romme, voorzitter van de Katholieke Tweede-Kamerfractie.
definitieve regeling moet zo zijn dat
de zelfstandige door kinderbijslag uit
arbeidsprestatie de bijstand voor zijn
gezin (mede) verdient.
Blijft de noodregeling beperkt tot
de kleine zelfstandigen, de definitieve
regeling zal gelden voor alle zelfstan
digen zonder dat een inkomengrens
wordt gesteld. Prof. Romme noemde
dit volkomen terecht, immers bij elk
inkomen behoren de zwaardere lasten
van het grotere gezin tot uitdrukking
te worden' gebracht. Het begrip „klei
ne zelfstandigen" is echter door de
Regering op buitengewone wijze aan
gescherpt en volgens Prof. Romme is
inderdaad de inkomengrens in de
noodregeling te laag aangehouden.
Deze bijeenkomst is Zaterdagmid
dag gehouden in café „Den Burcht" te
Leiden onder voorzitterschap van de
heer A. C. A. Deerenberg uit Schoon
hoven, in teggDwoordigheid van de
Tweede-Kamerleden v. d. Ploeg en v. d.
Weyden, het lid ^n Gedeputeerde Sta
ten van Zuidholland mr. Bolsius, de
heer Menken, wethouder van Sociale
Zaken der gemeente Leiden en een 150-
tal afgevaardigden van onderscheiden
K.V.P.-afdelingen.
Voorzitter Deerenberg opende de bij
eenkomst en releveerde dat deze speciale
vergadering het gevolg was van de
discussie op de vorige bijeenkomst naar
aanleiding van de vragen door de af
deling Hillegom gesteld met betrekking
tot het vraagstuk van de Kinderbijslag
voor zelfstandigen. Deze kwestie is door
de voorzitter in de partijraad aange
sneden en inmiddels heeft met de ver
tegenwoordigers van de Middenstand
het bekende „vertrouwvol beraad"
plaatsgevonden.
Deze bijeenkomst is daarom op korte
termijn bijeengeroepen omdat bij uitstel
tot de gewone kringvergadering in
November of December de bij de Twee
de Kamer aanhangig gemaakte nood
regeling kan zijn aangenomen.
Prof. Romme, hierna het woord ver
krijgende, begon met te releveren dat
door hem in 1938 reeds het vraagstuk
kinderbijslag voor zelfstandigen was
aangeroerd bij de indiening van het ont
werp van wet, regelende de kinderbij
slag voor loontrekkenden. Spreker moest
er echter toen om redenen van practi-
sche aard afwijzend tegenover staan,
niet echter uit overwegingen van prin
cipiële en theoretische aard. Men heeft
altijd de noodzaak van een voorziening
voor de zelfstandigen ingezien. Er is in
dit verband nJ. geen wezenlijk onder
scheid tussen zelfstandigen en loon
trekkenden, het maakt immers geen
verschil of men in loondienst is of zelf
standig een beroep uitoefent of zaken
drijft wanneer men uit arbeidskracht
voorziet in de behoeften van het gezin.
Uit de arbeid dus die men presteert of
de prijs zijner producten moeten de be
hoeften bevredigd worden of althans de
inkomensvorming zó georganiseerd dat
men daartoe kan komen.
In 1938 was aan de uitvoering van
een regeling het bezwaar verbonden dat
etnstig tijdverlies gevreesd moest wor
den óók ten opzichte van de invoering
van de kinderbijslag voor loontrekken
den. Wel is van zekere zijde toen in
vloed uitgeoefend beide groepen te ver
binden maar deze kwam vooral van die
zijde die noch geestdriftig noch vijandig
tegen een kinderbijslagregeling stond.
Ook is toen nog gesuggereerd om van
de groep „zelfstandigen" de werkgevers
in een kinderbijslagregeling op te ne
men. Het practische bezwaar was en
is dat ook nu nog, de inning van de
premie voor de regeling der zelfstan
digen.
Dat inderdaad 12 jaar geleden ernstige
vertraging te vrezen was heeft de ont
wikkeling der feiten sindsdien wel be
wezen. Ook thans is men ten departe-
mente nog niet kunnen komen tot een
bevredigende regeling voor de zelfstan
digen, men heeft de moeilijkheden nog
niet onder de knie. Het resultaat is dan
ook nu niet een voorziening maar een
noodregeling omdat de technische be
zwaren (vooral in verband met de pre
mie-inning) nog zó groot zijn dat men
in 1950 niet in staat is het Parlement
een definitieve regeling aan te bieden.
De K.V.P.-fractie heeft na de oorlog
keer op keer op een regeling aangedron
gen. Nog tijdens de algemene beschou
wingen over de begroting 1950 heeft de
fractie de Regering herinnerd aan haar
belofte de rechtvaardigheid te zullen
betrachten bij de verdeling van de las
ten der onderscheiden groepen.
9 Mei 1950 diende de Regering een
noodregeling in, in welker Memorie van
Toelichting zij tevens mededeelde de
totstandkoming van een definitieve re
geling te zullen bevorderen. Deze nood.
regeling is geprojecteerd voor de tijd
van maximum, drie jaren.
Wat is het kernverschil tussen een nood
regeling en een definitieve voorziening?
Waar de kosten van uitvoering ener de
finitieve voorziening ten laste komen
van het bedrijfsleven, wordt de nood
regeling bekostigd door de Staat en is
de laatste slechts bestemd om voorlopig
aan de ergste nood tegemoed te komen.
Daartegenover staat dat de vorm van
noodregeling een (noodzakelijk) karak
ter heeft, door Prof. de Gaay Fortman
getypeerd met de term „bedeling".
Vanzelfsprekend moeten wij niet
komen tot een blijvende bedeling
maar, zoals Prof. Romme he,t uitdruk
te, tot een wijziging van de inko
mensvorming der zelfstandigen. Een
Zondagmiddag is dr. R. H. A. Huijs-
mans, professor in de theologie aan het
seminarie Rolduc, plotseling overleden.
Dr. Huijsmans werd 13 Juni 1900 te
Eindhoven geboren. Hij werd priester
gewijd in 1927 in Roermond, studeerde
theologie in Nijmegen, promoveerde in
1932 en was sindsdien professor aan het
seminarie Rolduc.
Z. H. Era. de Bisschop van 's-Herto-
genbosch zal Woensdag in de klooster
kerk der paters Capucijnen te Uden-
hout de H. Priesterwijding toedienen
aan pater Remigius.
Hij is de zevende priesterzoon uit het
gezin Pennock te Den Haag, bovendien
is een dochter kloosterzuster.
Vanmorgen omstreeks zeven uur is
het vissersvaartuig Arn 20, eigendom
van C Marijs, toen het aan het vissen
was in het Middeldiep in de Noordzee,
na een aanvaring met de Vlissingen 12
gezonken. De bemanning, bestaande uit
vier man, is opgenomen door de Vli 12.
Er deden zich geen persoonlijke onge
lukken voor. -
De inkomengrens voor een gezin met
3 kinderen is gesteld op f 2000.waar
bij dan de uitkering begint bij het der
de kind. Verdient men meer, dan valt
men buiten de noodregeling. Voor ieder
kind boven het getal van drie wordt de
inkomengrens weliswaar met f 100.
verhoogd, daar staat tegenover dat men
dan eerst trekbaar wordt bij het vierde
kind en zo vervolgens. Een rekensom
metje maakt dus uit dat een zelfstandige
met dertien kinderen f 3000.inkomen
mag hebben en dan voor één kind bij
slag ontvangt, deelde spr. onder hilari
teit van de aanwezigen mee.
Toch acht spr. een verhoging van de
inkomengrens tot b.v. f 4500.overeen
komende met de loongrens voor sociale
verzekeringen bij de werknemers, on
juist omdat niet uit het oog mag worden
verloren dat deze bestaande verzekerin
gen ten laste zijn van het bedrijfsleven
en dus niet het karakter dragen van een
noodregeling. Aan de andere kant over
drijft de regering door de inkomengrens
zo laag te stellen. Deze moet dan ook
volgens Prof. Romme worden verhoogd
omdat de regeling anders geen enkele
betekenis heeft.
De kosten van uitkering waarin de
voorgestelde regeling voorziet (170.000
kinderen) worden door de regering ge
raamd op 15 millioen gulden per jaar.
Dit moet van de zijde der regering een
vergissing zijn. Immers, in de memorie
van toelichting becijfert zij bij het weg
laten van een loongrens de kosten op
22 tot 25 millioen gulden, een verschil
dus van 7 tot 10 millioen.
Als de raming van f 15.000.000.—
geen vergissing is, dan betekent dat
dus dat van alle zelfstandigen in Ne
derland 60 a 70% een inkomen heeft
van f2000.of minder. Dit lijkt spr.
ietwat kras en zou een buitengewoon
droeve werkelijkheid zijn.
Heeft de regering zich wel vergist
met deze raming, dan kost het geen
15 millioen en zou zulks het wetsont
werp een grotere betekenis geven om
dat dan in deze kostenraming een
higere inkomensgrens is verdiscon
teerd en men eerder tot 3000 dan tot
2000 gulden komt.
De gestelde grens van f 2000.is he
laas niet de enige schrielheid van de
regering. Waar boven reeds is aange
voerd dat bij verhoging van het kinder
tal niet alleen de inkomensgrens wordt
verhoogd maar ook de uitkering eerst
bij een hoger kindertal begint, is de bij
slag per kind zelf slechts de helft van
wat de loontrekkenden ontvangen, nX
voor één kind 24 cent per dag, voor de
volgende 28 cent en dan nog, weer in
tegenstelling met de loontrekkenden waar
de uitkering geschiedt vanaf het eerste
kind, voor de zelfstandigen beginnende
bij het derde (laagste loongrens) of zelfs
nog jongere kind.
Breidt men de uitkering uit tot alle
kinderen, dan zou dit de kosten van
15 millioen doen opvoeren tot 40 a 45
millioen per jaar. Door het georganiseer
de bedrijfsleven zelf is vrij algemeen
op de beperking tot bijslag van af het
derde kind aangedrongen en er is dan
ook in beginsel reeds besloten t. z. t.
ook voor loontrekkenden terug te keren
tot de aanvang bij het derde kind.
Aan verbetering der noodregeling zal
moeten worden gewerkt door amen
dering van het voorstel, doch met deze
restrictie, dat het karakter van de nood
regeling niet verloren gaat. Immers, in
de noodregeling zelf moet de prikkel
liggen om te komen tot een definitieve
regeling. Om met prof. De Gaay Fort
man te spreken, om te komen van be
deling tot hervorming, d. i. wijziging
van de Inkomensvorming. Als nood
regeling moeten wij de bedeling aan
vaarden omdat het althans iets betekent,
maar blijvend mag zij niet zijn.
Voorts zal er voor moeten worden
gezorgd, dat bij een definitieve regeling
de betrokkenen niet worden belast met
datgene wat nu (bij de noodregeling)
gratis aan hen wordt verstrekt, m. a. w.
wat aan de kleine inkomens nu bij deze
noodregeling wordt gegeven mag later
niet tot hun last worden gebracht.
Met de conclusie, dat 1. verbetering
van de noodregeling dringend gewenst
is, maar 2. dat deze verbetering niet mag
leiden tot uitstel ener definitieve rege
ling, eindigde prof. Romme zijn betoog.
Hierna ontspon zich een discussie tus
sen de voorzitter en verschillende afge
vaardigden enerzijds en prof. Romme
anderzijds, waaruit de intense belang
stelling bleek die het onderwerp bij de
aanwezigen had.
Om ongeveer 6 uur werd deze belang
rijke bijeenkomst gesloten.
(Van onze verslaggever)
Zondagmiddag is dan op Ypenburg het
derde en laatste deel van het grote in
ternationale vliegfeest vervlogen; het
vliegfeest dat vele duizenden meer over
het vliegen heeft geleerd dan zij voor
mogelijk hebben gehouden. Evenals de
voorgaande twee dagen ook nu weer
was het weer ideaal was het festijn
een werkelijk succes. Wij zagen hoe vijf
„Harvard" trainingstoestellen van de
Rijksluchtvaartschool, met in de cock
pit in het escadrille-vliegen zo goed als
ongeoefende piloten, keurig netjes
staaltjes van vliegkunst vertoonden.
Wij hebben ons weer verbaasd over
de Zwitserse acrobaat Hans Walte, die
aan zijn benen ging hangen onder aan
touwladdertje hoog in de lucht, met in
zijn handen de Zwitserse vlag; deze
laatste middag vloog hij maar liefst
tweemaal aan zijn handen hangend voor
bij de mensenmenigte.
De Amerikaanse luchtmacht verscheen
met „Shooting Stars" straaljagers die
aan haaien doen denken en een snelheid
van ongeveer 1000 km ontwikkelen.
Evenals de „Vampire" straaljagers wa
ren zij vanaf Schiphol eventjes over
gekomen voor deze afstand hebben
ze maar 4 minuten nodig daar ze op
Ypenburg vanwege hun enorme snel
heid niet kunnen dalen of landen. Hoe
groot deze snelheid nu wel is, demon
streerde het escadrille van de R.A.F.
met de „Vampires" op een aardige ma
nier een staaltje bovendien van per
fecte „timing" door drie toestellen
met minimum snelheid over het vlieg
veld te laten vliegen en er een vierde
met een maximum-snelheid onderdoor
te laten gaan. Ondanks de snelheid van
de „laatkomers", die nog altijd tegen de
200 km per uur bedroeg, leek het wer
kelijk alsof ze stil in de lucht zweefden.
De Rijksluchtvaartschool waar de
toekomstige verkeerspiloten worden
opgeleid leverde een spiegelgevecht,
dat ons deed denken aan de laatste
maanden van de oorlog en de luchtacro
baat bij uitstek, Marcel Doret, dwarrel
de weer als een blad van een boom uit
de lucht omlaag, zodat ons hart enige
seconden pertinent de dienst weigerde.
Het slot echter van de middag werd
geleverd door acht Nederlandse para
chutisten, die uit een K.L.M. Dakota uit
de bewolkte hemel af kwamen dalen in
met in hun handen opengevouwen
vlaggen van al de deelnemende landen.
Prins Bernhard heeft Zaterdagmiddag
in zijn hoedanigheid van ere-voorzitter
der Kon. Ned. Ver. voor Luchtvaart, het
vliegfeest geruime tijd bijgewoond.
Op de laatste dag van de Internationale
Luchtvaart Show Ypenburg 1950 gaven
acht leden van de Eerste Nederlandse
Parachutisten Club een demonstratie in
het parachute-springen. Het moment,
waarop de eerste man 350 meter boven
de begane grond uit het toestel stapt.
Naast hem de leider, die van de piloot
telefonische aanwijzingen krijgt.
ÜJ&ACC
Copyright P. 1. B. Bo*
6 Copenhagen
78. Ik geloof, dat we nu wel genoeg inkt hebben erg verbaasd, maar Sim grinnikte. „Zie je nu wel?" Rasmus iets aan de einder bewegen. „Laten we eens
vermorst," zei Rasmus na een poosje. „Laten we zei hij. „Wat denken jullie van wat gebakken haaien- gaan kijken wat dat is," zei hij.
boven eens gaan kijken." En wat zagen ze, toen ze vinnen, of wil je er soep van? Jullie dachten niet,
boven aangekomen waren? Rasmus en Sam waren dat ik zoveel zou vangen, hé?" Op dat ogenblik zag
(Van een correspondent)
Bij de Staatsdrukkerij is verschenen
een rapport, door de Rijksdienst voor
het Nationale Plan uitgebracht aan de
Minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting over het vraagstuk der
doelmatige vacantie-accommodatie.
Het rapport introduceert het begrip:
„sociaal toerisme" waaronder men
verstaat de deelneming van personen
uit de lagere inkomensgroepen aan de
vacanties, dat wil zeggen die groepen,
waarvan het inkomen beneden het
zogenaamde toeristische bestaansmini
mum valt. Zij kunnen dus de gebrui
kelijke voorzieningen, die voor het
nemen van vacantie ter beschikking
staan, niet uit eigen middelen betalen,
daarom bijzondere maatregelen ge
troffen worden, wanneer men het tot
het nemen van vacantie in staat wil
stellen. Men neemt in deze als grens
aan een inkomen van ongeveer f 4000
per jaar. Beneden deze grens valt on
geveer vier vijfde deel van de gehele
Nederlandse bevolking.
Als laagste kostenniveau voor een
week vacantie voor een gezin van vier
personen wordt het bedrag van de va-
cantietoeslag aangehouden, dus onge
veer f50.—, terwijl als maximum van
alle vacantiekosten in de groep „sociaal
toerisme" voor een gezin van 4 per
sonen f 150.per week wordt aangeno
men. Beide bedragen zijn de uitgaven
boven de normale voedingskosten van
het gezin. Voor de bepaling van dit
maximum is aangenomen dat men enig
geld voor de zomer-vacantie op zij kan
leggen. Daar de pensionprijzen in hotels
en beroepspensions zelden of nooit lager
zijn dan f5.— per dag, blijft het bedrag
van f 150.ver beneden het niveau van
die logiesvormen, welke daarom duide
lijk buiten de grenzen van het sociale
toerisme vallen.
In een volgend hoofdstuk vindt men
'n overzicht van de bestaande accommo-
datievormen en hun capaciteit. In 1947
werd door alle vacantiegangers van
6.347.000 logiesgelegenheden gebruik ge
maakt, waarvan 57 pCt. bij familie,
21 pCt. in hotels, pensions, gehuurde ka
mers of geruild huis („oude vormen")
en 23 pCt. in tent, kamphuis, jeugd
herberg, zomerhuisje e:d. („nieuwe vor
men"). Het rapport becijfert, dat min
stens 15 pCt. van alle vacanties wegens
gebrek aan voldoende middelen bij fa
milie wordt doorgebracht. De accommo
datiecapaciteit wordt als volgt geraamd:
hotels: 40.000 bedden; pensions met 5 of
meer bedden: 10.000 bedden; kleinere,
particuliere pensions: 40.000 tot 30.000
bedden; particuliere zomerhuisjes: onbe
kend, 2400 huisjes (10.000 bedden) wor
den thans permanent bewoond; hutten
in kampeercentra: 8 a 10.000 bedden;
kamphuizen en jeugdherbergen: 15.000
bedden; forensenkampen: 20.000 slaap
plaatsen; kampeerboerderijen: 10.000
slaapplaatsen die aan bescheiden eisen
voldoen, 15.000 die daaraan niet of nau
welijks voldoen; kampeerterreinen: ca
paciteit elastisch en daarom niet te be
palen, totaal aantal kampeerders in ten
ten 300.000 a 500.000. Sinds enkele tien
tallen jaren vindt een verschuiving
plaats van „oude" naar „nieuwe" vormen
van vacantie-accommodatie. Hoewel de
„nieuwe vormen" in het algemeen de
goedkopere zijn, is de waargenomen ver
schuiving niet uitsluitend een gevolg
van de zich uitbreidende vacantie-
mogelijkheden van de groepen met la
gere welstand, maar ook van de veran
derde opvattingen en wensen van de
vacantiegangers.
Het rapport constateert dat de drin
gendste behoeften aan een passende
vacantievoorziening gevonden worden
bij gezinnen met jonge kinderen. Het
(Van onze redacteur)
Nadat op 12 Mei j.l. de officiële viering van het vijftig-jarig bestaan van het
Canisiuscollege in Nijmegen heeft plaats gehad, hebben de oud-leerlingen dit
weekeinde dit gedenkwaardige feit met een stralende reünie, nu in besloten
kring, herdacht. Zaterdag, reeds vroeg in de middag, trokken honderden oud-
leerlingen de poorten binnen van dit college, waar zij een groot gedeelte van
hun jeugd hebben doorgebracht en hun eerste vorming en opleiding ontvingen.
Mannen nu, velen vergrijsd in verantwoordelijkheid en het volle leven; en voor
een groot gedeelte dragers van de Katholieke cultuur. Daar waren professoren bij
en Kamerleden, doctoren en ingenieurs, burgemeesters en industriëlen, priesters
en leken, tezamen bijna duizend in getal.
sistentie van oud-leerlingen een plech
tige Hoogmis opgedragen en gistermid
dag wefd in de grote zaal van de Ver
eniging een grootse herdenkingsbijeen
komst gehouden. Want, er waren zoveel
oud-leerlingen opgekomen, dat het col
lege geen ruimte genoeg had om hen
allen bijeen te brengen. Daar heeft Ir.
J. Ridder de van der Schueren, eens
leerling, thans Commissaris van de Ko
ningin in Overijsel, een hooggestemde
rede gehouden, waarin hij de indivi
duele vorming door de Paters Jezuïeten
prees en zijn genegenheid voor zijn oud
leermeester uitte.
Dr. J. van Campen bood het feest
geschenk aan, de gebrandschilderde ra
men voor de kapel, die kortgeleden
daar zijn aangebracht. Dit geschenk is
het resultaat van een zeer geslaagde
inzameling onder alle oud-leerlingen
Dollars en Ponden Sterling kwamen
daarvoor binnen. En zelf waardevolle
postzegels van een missionaris in Afri
ka, die geen geld kon zendenDan
is het feestcomité bedankt voor de
prachtige organisatie. De paters zijn in
vele toonaarden bedankt en een don
derende ovatie viel Pater Derks, de
schrijver van het gedenkboek, ten deel
Rector Verhofstad heeft allen nog weei
he^an]rit vootal voor de geuite gene-
Klasgenoten hebben elkaar daar in
dat college weer gevonden. Tezamen
hebben zij g-dwaald door de lange
gangen, de klaslokalen en de studieza
len. Op de sportvelden hebben zij ge
cricket en gepilled de geliefde spor
ten van de internen- Zij hebben weer
in de chambretten geslapen en in de
eetzalen gedineerd. Oude leraren heb
ben zij ontmoet en herinneringen opge
haald en met smaak om oude schel
menstreken gelachen. In de oude colle
gesfeer hebben zij plezier gemaakt en
in diezelfde sfeer ook zijn zij allen naar
de kapel getogen. Nu is het licht daar
gedempt door de gebrandschilderde ra
men van Max Weisz, die zij als jubi
leumgeschenk aan de Paters Jezuïeten
hebben geschonken. En alle oud-leden
van het zangkoor hebben tezamen on
der leiding van dezelfde Pater Vollaerts
de Mis van Perosi gezongen, zoals dat
voorheen ging op de vele plechtighe
den, die immer in het Canisiuscollege
werden gevierd.
De gehele Zaterdag werd besteed aan
de hernieuwde kennismaking. En het
was er bijzonder gezellig. Zondagmorgen
heeft Rector, dr. K. Ver hofstad, met as-
voortzetten van een bescheiden huishou
ding gedurende de vacantie, behoeft niet
als een overwegend bezwaar beschouwd
te worden. Onmiddellijk hierna komen
de behoeften van de jeugdigen. Een uit
breiding van onderdaksvormen voor
deze groep levert minder moeilijkheden
op dan voor gezinnen, omdat zij reeds
met eenvoudige voorzieningen (tenten
en gemeenschappelije slaapruimten) ge
baat is. Aan de andere kant doen zich
hier problemen van opvoeding tot een
behoorlijke vacantiebesteding voor, om
dat de vacantiegangers uit deze groep
zowel als gevolg van hun leeftijd als
van het levensmilieu, waarin velen van
hen verkeren, gemakkelijk tot ongebon
denheid vervallen, althans voor zover
zij geen lid zijn van jeugdorganisaties.
Indien men uitgaat van de veronder
stelling, dat ieder, die recht heeft op
vacantieverlof en vacantietoeslag, in
staat moet worden gesteld zijn vacantie,
eventueel met zijn gezin, buitenshuis
door te brengen, dan zou de huidige ca
paciteit van alle vormen van vacantie-
accommodatie 2 y, maal zo groot moeten
zijn.
Waar men de uitbreiding Op grote
schaal van de accommodatie in hotels
en pensions althans voor vacantie
gangers uit eigen land boven het
voor-oorlogse peil in bedrijfskringen
onnodig acht, moet de accommodatie
voor andere, goedkopere vormen van
vacantiebesteding zelfs vier maal zo
groot worden.
Met beperkte middelen kan uitbrei
ding van de vacantie-accommodatie ver
kregen worden door de inrichting tot
tijdelijke of permanente logiesgelegen
heden van gebouwen, die niet meer voor
hun oorspronkelijke bestemming wor
den gebruikt (b.v. kastelen) of die al
leen buiten de zomermaanden in ge
bruik zijn (conferentie-oorden, eventueel
scholen). Verder door beschikbaarstelling
van terreinen voor kampeerplaats of
voor de bouw van kamphuizen, vacan-
tie-centra, jeugdherbergen en forensen
kampen.
Wij vermelden nog een tweetal slot
conclusies van het rapport.
1. Sinds ongeveer een kwarteeuw is
als gevolg van een stijgend welvaarts
peil, betaalde vacanties, uitbrei
ding van vacantietoeslagen en 'verande
ring der vacantiegewoonten een snelle
ontwikkeling van de zogenaamde kam-
peervormen waar te nemen.
2. Momenteel bestaat er een aanzien
lijk tekort aan goedkopere logiesgele
genheden (ƒ3 a ƒ4 per dag met volledig
pension en 30 a 40 per week zonder
pension voor gezinnen van gemiddelde
grootte). Naarmate meer van deze logies
gelegenheden beschikbaar komen, zullen
meer personen hun vacantie buiten de
woonplaats gaan doorbrengen.
Advertentie
per rol
De
(Vervolg van pag. 1)
ontwikkeling van de toestand
brengt mee, dat men een snellere evo
lutie van de gebeurtenissen moet ver
wachten dan aanvankelijk gedacht
werd. Inderdaad meende men, dat het
hoogtepunt bereikt zou worden op
Dinsdag aanstaande, wanneer de mars
op Brussel moet plaats vinden, die door
de stakers van Wallonië werd aange
kondigd Tot dat doel zouden overal in
die streken de voertuigen worden gere-
quireerd om naar de hoofdstad op te
rukken in aaneengesloten karavanen
die ook de eventuele barrières van de
openbare macht niet zouden ontzien.
Deze concentratie werd echter door de
gouverneur van de provincie Brabant
voc* heel het grondgebied, dat onder
hem ressorteert, verboden.
Nu er echter slachtoffers zijn geval
len. is het zeer wel mogelijk, dat de re
gering het ogenblik gekomen acht om
op korte termijn een compromis te be
werkstelligen, iets waartoe zij reeds
eerder haar bereidheid had aangekon
digd.
Sinds Zaterdag schijnt er ook een wij
ziging gekomen in de houding van
Spaak. Men heeft hem niet meer bij de
betogingen gezien, terwijl hij bovendien
een gesprek had met 's Konings kabi
netschef, Burggraaf Berryer.
Het zal ons niet verwonderen als
Spaak, na aanvankelijk het voorbeeld
gegfeven te hebben aan de oproerkraai
ers, thans het ogenblik gekomen acht
om te wenden daarbij hopende, dat zijn
troepen hem dan ook nu zullen volgen.
Aldus zou verklaard worden, waarom
Spaak zich met zoveel nadruk met een
revolutionnaire reputatie heeft willen
beladen, die wellicht voor niets anders
moet dienen dan om zijn gezag bij de
fanatieke elementen zo sterk mogelijk
te maken. Dat doet overigens aan het
gevaarlijke van zijn spel weinig af.
Wat de stakingen betreft, een groot
deel der arbeiders is er geenszins mee
ingenomen, doch schikt zich uit angst
voor represailles.
Het is ook duidelijk, dat magazijnen
en winkels hun deuren slechts sluiten
uit vrees om met spoed weer te openen
zodra de schreeuwende en dreigende
benden zijn voorbij getrokken.
In Antwerpen is er een totale ver
lamming aan de haven tengevolge van
het feit, dat de aanwervers zich ondanks
de talrijke werkwilligen niet lieten zien.
Voor Maandag wordt te Brussel een
staking van hotel- en cafépersoneel aan
gekondigd, doch in werkelijkheid zullen
In het Klein Seminarie te Apeldoorn
zijn Zondag de studiedagen van de
Nederlandse Katholieke Middenstands
bond geopend, die, bij gedeelte
lijke afwezigheid van voorzitter Koops.
gepresideerd worden door prof. mr. dr.
Th. Keulemans O. Carm.
Bij de eerste les voerde mr. H. A. Dide-
rich het woord over „De middenstands
beweging in de katholiek sociale bewe
ging". De middenstand draagt, aldus spr.,
zijn naam terecht, want hij mist-èn de min
of meer eenzijdige sociale gerichtheid der
arbeidersbeweging, door looneisen e.d. gede
creteerd, èn de economische binding van
de groot-ondernemer, die, hoe sociaal hij
ook persoonlijk mag zijn ingesteld, gebon
den is aan een naamloze macht. Waar het
Christendom de matigheid predikt, is naar
sprekers inzicht de middenstand het meest
geëigend om in de christelijk-sociale bewe
ging de vereiste beginselen naar voren te
brengen, daar hij het nagestreefd ideaal
het meest nabijkomt.
In de avondvergadering was het woord
aan de voorzitter van de K.V.P., de heer
W. J. Andriessen, over „Vooruitstrevend in
christelijke richting". De verkrachting van
de meest elementaire menselijke rechten
vindt in diepste wezen haar oorzaak in de
ontkenning of miskenning van Gods Schep
pingsplan en 's mensen heerschappij over
deze aarde. Het staatsdoel is immers niet
het laatste doel van het menselijk streven.
Maar de staatkundige en sociale activiteiten
zijn primair gericht op het welzijn van de
mens, en wel door de voorwaarden te
scheppen, waaronder het voor elke mens
afzonderlijk mogelijk zal zijn het best zijn
belangen te behartigen binnen de grenzen
van het algemeen welzijn. Om dit doel te
bereiken is een vooruitstrevende politiek in
christelijke richting noodzakelijk. Bij de
hierdoor nodig geworden reorganisatie m
en buiten Nederland blijven ook de mid
denstand de stormen niet bespaard.
Uw taak is, zo zeide spreker, in sociaal-
genheid voor college en leraren, voor
de stralende wijze, waarop deze reünie
werd gevierd en voor het waardevolle
feestgeschenk. De heer J. Mes en zijn
echtgenote de enige vrouw die ooit
tot een collegereünie wist door te drin
gen luisterden deze feestvergadering
op met schoon pianospel. Zij waren spe
ciaal uit Engeland voor deze gelegen
heid overgekomen.
Vervolgens begaf het gehele gezel
schap zich weer naar het college, waar
da reünie werd voortgezet
economisch opzicht Uzelf te blijven en zo
de P.B.O. op de juiste wijze te doen func-
tionneren. Wanneer men het werk zelf ter
hand neemt, holt men de mogelijkheid, le
gen de overheid te leunen, uit; niet méér
mag deze doen dan de algemene voor
waarden scheppen, waaronder een christe
lijke sociale politiek mogelijk wordt. On
langs heeft de K.V.P. in haar Vertrouwvol
Beraad dienaangaande bewezen voor mid
denstandsbelangen een open oog te hebben.
Doch om deze te kunnen behartigen moet
enerzijds de K.V.P. de middenstandspro
blemen kennen, anderzijds moet de mid
denstand zich boven een politieke onver
schilligheid verheffen. Om dit tweeledig
(doel te bereiken, zal binnenkort een com
missie in het leven worden geroepen, wier
taak het zal zijn een verantwoord en juist
program van middenstandspolitiek op te
stellen, o.a. inzake de belasting- en cre-
dietpolitiek, vestiging, sanering, voorlich
ting en de vaststelling van een redelijke
winstmarge. Juist het laatste punt is zo
belangrijk, omdat niet slechts voor de
werknemer, maar ook voor de kleine zelf
standige middenstander een minimum be
staan mogelijk moet zijn.
Na zijn rede kreeg voorzitter Andriessen
uit de vergadering menige harde noot te
kraken over de behartiging naar som-
miger inzicht: verwaarlozing der mid
denstandsbelangen door de K.V.P.. doch
parlementaire routine wist in een uitvoerig
antwoord de vergadering toch tot een har
telijk applaus te brengen, waarmede dit
door velen verlangde debat zijn einde
kreeg.
In het algemeen kapittel der Congre
gatie van de H. Geest, dat gehouden
wordt te Chevilly (bij Parijs), werd als
opvolger van Z. H. Exc. Mgr. L. Ie
Hunseo tct algemeen overste gekozen
de hoogwaardigste pater Francis Griffin,
tot nu toe tweede assistent-generaal der
congregatie. De nieuwe generaal werd
13 September 1893 gebcren te Kilmurry-
Hirchane (Ierland). Hij legde de gelof
ten af in de Congregatie van de H.
Geest te Kimmage (Ierland) 8 Septem
ber 1912 en werd priester gewijd te
Freiburg (Zwitserland) 18 December
192i0.
Tot leden van de algemene raad wer
den gekozen de hoogeerw. paters Ney-
rand (Frankrijk), Pereira (Portugal), L.
Vogel (oud-provinciaal der Ned. Pro
vincie), Quinlan (Amerika), Moysan
(Frankrijk) en Gemmerlé (Elzas).
de meeste drinkgelegenheden sluiten
uit angst voor wraakneming door pas
serende benden.
In Wallonië is zo stilaan een volks
fronttoestand ontstaan. Barricaden ver
sperren vele wegen en het verkeer
wordt gecontroleerd door stakers, die
het grotendeels verbieden. Socialistische
burgemeesters leveren daarbij met grote
zuinigheid doorgangsbewijzen af.
Het aantal aanslagen schijnt vermin
derd, doch het internationale spoorweg
verkeer wordt op verschillende plaat
sen omgeleid. In he nacht van Zaterdag
op Zondag ontplofte een bom bij het
ministerie van Justitie te Brussel, doch
richtte slechts betrekkelijk weinig
schade aan. Te Antwerpen werd een
aanslag gepleegd op een brug in het
havengebied en hier was de schade ern
stiger. Ook een mijn in de buurt van
Mo/is moest het ontgelden.
Typerend voor de houding der socia
listische leiders lijkt ons ook nog het
feit, dat wij Zaterdagmorgen opteken
den te Brussel. De reeds hoger genoem
de volksvertegenwoordiger Larock sprak
voor het graf van de Onbekende Soldaat
tot een 500-tal manifestanten en laakte
de houding van de Koning, die het on
danks de tonnen bloemen, die hem
waren gezonden, nog niet nodig geoor
deeld had in zijn naam op het graf van
de Onbekende Soldaat een krans te laten
leggen. Men hoeft niet veel critische zin
te hebben om te begrijpen, dat dezelfde
Larock in het omgekeerde geval de Ko
ning zou gelaakt hebben, omdat hij
door het deponeren van een krans de
Onbekende Soldaat zou hébben beledigd,
in welk geval de bloemen, die de socia
listen bij deze gelegenheid kwamen
kwamen neerleggen, als een blijk van
eerherstel zouden zijn uitgelegd.
Met dit soort comedie men. vergeve
ons het woord poogt men onnaden
kende lieden te beïnvloeden. Larock's
argument kon men op meerdere plaat
sen van de stad 's middags als het sum
mum van waarheid door de discuteren
de lieden horen verkondigen.
(Van een onzer verslaggevers)
In de Volkshogeschool Drakenburgh
kwam in dit weekend een groot aantal
schrijvers, regisseurs, toneelspelers, mu
sici en paedagogen bijeen, die zich ge
zamenlijk nog eens wilden beraden op
hun relatie tot de Muzen in het alge
meen en op die tot Thalia en Melpomene
in het bijzonder. Deze bijeenkomst was
georganiseerd door de Stichting „Ons
Leekenspel" in samenwerking met de
leiding van de Volkshogeschool en zij
had tot resultaat dat er een werkcom-
missie samengesteld uit vogels van
diverse pluimage wordt gevormd, die
zal trachten het Nederlands amateurto
neel gunstig te beïnvloeden door de be
vordering van voorstellingen, waarin
toneel, muziek, zang en dans op harmo
nische wijze samengaan.
Dit resultaat, natuurlijk, werd niet be
reikt dan na ampele inleidingen en dis
cussies. De directeur van de Volkshoge
school, Jan Beerends, had daarvoor Za
terdagmiddag zelf de basis gelegd. H9
besprak het toneel in het algemeen en
zocht ervoor de juiste plaats- en waar
debepaling in de rij der kunsten. Hij
toonde aan, dat men toch vooral het
amateurtoneel niet uitsluitend moet be
zien vanuit een cultureel-aesthetisch
oogpunt. Op de avond daarna was het
woord aan de regisseurs: Jan Muller,
Kees Spierings en Ton Lutz. Zij bespra
ken hun wijze van regisseren; alle drie
in schijn totaal verschillend, in wezen
echter practisch gelijk.
Wim Vesseur en Joop Biekmann ten
slotte voerden op Zondag het woord,
Wim Vesseur over de problemen van het
decor, Biekmann over die van het reper
toire. Beiden spraken met grote stellig"
heid en vanuit een zeer persoonlijke en
sterke overtuiging. Vesseur kon daarbï)
door nuchtere voorbeelden uit de prac-
tijk de aanwezigen tal van waardevolle
aanwijzingen geven.
De Muzen zelf kregen helaas op dit
weekend weinig kans. Van haar sprak
alleen Euterpe, toen Marius Monniken
dam (met Gabriël Smit als accompagna-
teur!) zich aan de vleugel zette voor een
korte Bachherdenking.
■Zaterdagavond is in het conferentie
huis ,De Tempel" te Overschie een in
ternationale conferentie geopend, wa?*
jonge drankbestrijders uit verschillende
landen van Europa aanwezig waren.
De president, mr. W. Baron Michie1'
van Kessenich, burgemeester van Maas
tricht, sprak in zijn openingsrede oye
de noodzaak van de geheelonthouding
en drankbestrijding in de tegenwoordig
samenleving. Het is een noodzaak zi?r
te onthouden en tegen de drank te strtJ
den, want de strijd tegen het alcohol'^
me is de strijd tussen het goed en
kwaad.
Hierna sprak de heer W. G. A.
verijnen, hoofdinspecteur van de Volk
gezondheid, namens de minister v,e
Sociale Zaken. „Wanneer we", aldus
heer Severijnen, „reeds bij de opvoed,
der kinderen het principe der 8e"Xja*
onthouding ingieten, kunnen we Vf
rekenen op een goede toekomst
mensheid".
