Hoe Japanse zelfmoordescadrilles de overwinning
in de Pacific bedreigden
VOORTREKKERS BOUWEN EEN HUIS
Mensen op reis
i
Motie van Churchill tot vorming van
Europees leger aangenomen
Lastig karwei, maar het kwam er!
Niet ontevreden over huidige werkwijze
GEERVLIET
Weer communistische
bladen verboden
ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1950
PAGINA 5
mmsm
m
ATOOMSPIONNE
GEARRESTEERD
Zevende verdachte uit
Harry Gold's bende
Britse parlement op
12 Sept. bijeen
Voor bespreking van stand
dér landsverdediging
W -
w*
WERKEN MET KUNSTLICHT
RAAD VAN EUROPA
Ook
hoort
hoortoestel
Keizersgracht 411
Amsterdam-C
Vraagt gratis brochure.
EENHEIDSSTAAT
Interim-kabinet als
overbrugging
Wegens pub Heer en van
anti-geallieerde artikelen
Nederlandse stichting voor
het gebrekkige kind
MODE
i
Kamikaze-Goddelijke wind. Zo werd de typhoon genoemd, die Japan eens
van een Mongoolse invasie redde. In 1281 werd de grote vloot, welke
Iiublai Kan, de toenmalige heerser over China, uitgerust had, door een
geweldige storm uit elkaar geslagen, hetgeen volgens Japanse geschiedbronnen
een beschikking der goden geweest was, die de dringende beden, uit alle tem
pels opgezonden, verhoord hadden.
In 1944 glijdt Japan naar de afgrond. De vloot is voor het grootste deel ver
nietigd. MacArthur en Nimitz sluiten langzaam de worgende ring om Japan.
Dan herleeft de oude mythe van de Goddelijke Wind, die opnieuw het Rijk
Van de Rijzende Zon zal redden.
Een middeleeuwse gedachte wordt getransponeerd op een twintigste eeuws
oorlogswapen, het vliegtuig.
Zelfmoordeskaders worden uit de grond gestampt en tien maanden lang be
dreigt dit verschrikkelijke wapen, macaber, doeltreffend in de gegeven om
standigheden, eenvoudig en gehanteerd door een machtige propaganda, die aan
krankzinnigheid grenst doch een methodische! de geallieerde vloten in
de Pacific.
De geschiedenis van de kamikaze is typerend voor de Japanse geest en de
Periode, waarin dit wapen gebruikt wordt, een epos, waarin beide partijen
toonden, dat in deze geweldige wereldworsteling buitengewone moed een ge
wone deugd was.
Tokio in oorlogstijd.
Ginza, het Japanse Broadway, anders
bij avond badend in een zee van licht,
gevuld met een lange deinende mensen
massa, met krijsende luidsprekers eri
het zacht geklepper van duizenden hou
ten sandaaltjes aan poppenvrouwevoei-
jes. die in haar idmn-o' met
achterop er uitzagen als wandelende
vlinders, ligt in een spookacntig duis
ter gehuld.
Op enkele plaatsen snijden afge
schermde lantarens gele cirkelvlekken
Uit het donkere asfalt.
Zij vormen bleke bakens langs de
donkere boulevard, die verdwijnt in
een dichte neersuizende regen.
Het water druipt van de grote ceder
bomen voor de tempels, van de triest
neergebogen mimosa in de stadspar
ken, de kersebloesem ligt in de modder
te vergaan.
De natuur weent.
- Tranen over Tokio....
En er is reden tot wenen.
De Japanse oorlogsmachine is tenslot
te doodgelopen in de groene hel van
Solomon-eilanden en Guadalcanal
Waar de Amerikaanse mariniers de
mythe van- de onoverwinnelijke Japan
se soldaat aan flarden gescheurd heb
ben in een guerilla, die wat hardnek
kigheid en bloedigheid betreft tot dus-
Verre haars gelijke nog niet gekend
heeft.
De Amerikaanse task-forces hameren
onbarmhartig en zonder ophouden op
de Japanse vloten, die in een vergeefse
Poging landingen op de Marianen te
verhinderen, verschrikkelijk gehavend
Worden.
De overwinningsmarsen in de Japan-
Se steden klinken niet meer zo over
tuigend en de tienduizenden gewonden,
die in de havens ontscheept worden,
zwijgen betekenisvol als hun familie
vraagt, of de Rijzende Zon nu werke
lijk spoedig de gehele aarde zal be
schijnen.
„Het testament van Doihare gaat In
Vervulling", bralt dag in dag uit radio
Tokio.
Maar waarom, zo vraagt men zich
angstig af, vechten die domme Ameri
kanen dan nog door als zij reeds op
overtuigende wijze geslagen zijn?
Wie gooit die duizenden brandbom
men on Tokio, als de Tapanse piloten
het luchtruim beheersen?
De werkelijkheid is, dat de Pacific
bezig is een Amerikaanse zee te wor
den. Zwarte banken van donderwolken
kolken omhoog en trekken, langzaam in
de richting van Japan.
In een klein restaurant zitten twee
jonge mensen, hand in hand.
„Arai San. Ga je mij morgen heus
Verlaten
De Jonge piloot kijkt niet op.
„Het leven van de krijgsman is als
de kersebloesem, die in de lente een
paar dagen bloeit en dan afvalt"
fluistert Arai voor zich uit.
Het is een passage uit een oud ge
dicht. een strophe, die op veler
lippen Is.
„Kiku, mijn lieve chrysant. Het is
oorlog. Morgen stoomt mijn carrier de
haven uit, zuidwaarts, de vijand tege
moet
Als ik dan in mijn vliegtuig stap is
het voor 'n uitreis, van welke niemand
terugkeert. Kamikazedat weet je
toch. Kiku.
Streel met je vingers langs mijn
Vllegersembleem, de kersebloesem, het
symbool van de hoop. Hoop op de zege
van Dai Nippon, hoop op de verdoe
menis van al ziin vijanden. Door ons
offer zal het Japanse volk verder
kunnen leven."
„Maar neen, Arai. Je komt terug. Het
kan niet! Het mag niet! Jy en ik
we hebben van het leven nog niets
gehadEn ik wil er alles van heb
ben! Samen met jou, Blijf bij me
Toe
Wrevelig maakt hij haar hand los:
„Zo spreekt een Japanse vrouw niet.
Wat is jouw en mijn geluk, vergele
ken bü de vreugde voor zijn land en
Tenno Heika te mogen sterven met
Banzai! op mün lippen."
Het ls even stilDe motor gaat
ploffenDe startblokken worden
weggetrokken en ik stuif vooruit
een klein schokje en onder mij is het
dek van de carrier weggetrokken, het
laatste stukje Japanse bodem.
In de spiegel zie ik het schip snel
Wegtrekken in de diepte van de trech
ter. waaruit ik omboog schiet.
Om my heen niets dan blauwe luch
ten, oneindigheid en de wind, die langs
het geopende micaraam suist.
Het is de adem van de eeuwigheid,
die ik voelKamikaze! Goddeiyke
Wind! Hij fluistert mjj mjjn plicht in
het oor.
Dan druk ik de stuurknuppel naar
beneden, trek mijn toestel weer recht
en buig nog twee keer in de richting
Van het keizeriyk paleis.
Nu gier ik omlaag te midden van een
bel van exploderende granaten, die
my niet deren.
Ais een grauw monster komt met
een geweldige vaart de Amerikaanse
kruiser op mü afBanzai! Banzai!
Dan is alles voorby. Kiku kan trots
op my zyn!
De Goddelyke Wind voert mün geest
haar de Japanse eilanden.
Als de avondkoelte ritselt langs het
oliepapier van je slaapvertrek is je Arai
teruggekeerd. Wanneer je de samisen
tokkelt. Iaat het dan een lied vol
vreugde zyn en besef, dat het leven
van de held eeuwig is
Kamikaze-Goddelijke Wind.
492 voor Christus wordt Griekenland
gered, wanneer de Perzische vloot door
een verschrikkelijke storm kapot gesla
gen wordt tot een armzalige hoop wrak
hout.
Kublai Kan's schepen ondergaan een
zelfde lot en Engeland wordt gered,
wanneer Medina Sidonia's trotse gal
joenen op de barre kusten van Schot
land vergaan en de rest van de vloot
door Drake en de Nederlanders vernie
tigd wordt.
Zes honderd en vijftig jaren zijn voor
bijgegleden sinds de Mongoolse invasie-
vloot door de Goddelijke Wind naar de
bodem van de zeeën gejaagd werd. Het
land van Butterfly, Kimono, de sprook
jeseilanden van kersebloesem, chry
santen, dwergdennen, Fujiyama en
lachende meren is een grimmig militair
rijk geworden, waar slechts de dreun
van de divisies klinkt en het geratel
van stoomhamers op de scheepswerven,
het hijgen der machines in de oorlogs
industrieën, waar men geen rust kent.
In de bureau's van de generale staf
zit men met gefronste wenkbrauwen
gebogen over de kaarten van het oor
logsfront, dat overal diepe deuken ver
toont en bedreigde of reeds afgesneden
verbindingen.
Bij de Amerikanen is het slechts zon,
die in breede bundels over de tafels
in de bureau's vloeit.
De geweldige catapult, die Nimitz op
Hawaii in gereedheid gebracht heeft en
die strakker en strakker werd naarmate
de ruggen der Amerikaanse arbeiders
in de oorlogsindustrieën zich meer
kromden, is afgeschoten en heeft cata-
strophale verwoestingen onder de Ja
panse vloot aangericht.
Een steeds breder wordende stroom
van staal en ijzer en explosief rolt de
fabrieken uit, de zeewegen op, de Pa
cific en Atlantische Oceaan over. De
Stille Oceaan is reeds lang niet stil
meer.
Door mensen geschapen vulkanen
barsten uiteen en gevleugelde typhoons
met bommenlasten van duizenden pon
den zaaien dood en verderf boven de
Japanse linies en schepenconcentraties.
De vlammen en rookwolken loeien
omhoog uit de wrakken, die eens trotse
slagschepen waren met een tergend
wapperende bloedcirkel op een wit
fond.
Wraak voor Pearl Harbor! Onvoor
waardelijke overgave!
En anders wordt Japan één rokende
puinhoop!
Amerikaanse eskaders doorploegen de
Oceaan en spuwen vuur en gloeiend
staal over atollen en koraaleilanden,
waar in de cementen pillboxes de Jap
pen een desperate strijd voeren en
lachend sterven met Banzai op hun lip
pen.
Verblind door een staatsgodsdienst
en een fanatiek nationalisme, dat ons
dwaasheid voorkomt maar dat in we
zen grootse grondtrekken vertoont.
Het is een betere zaak waardig dan
in dienst gesteld te worden van een
verwaten Japanse oorlogsgod, te dom
en te zelfingenomen om te beseffen,
dat een verraderiyke aanval in volle
vredestyd machten ontketend heeft,
die niet meer gebonden zullen worden
vóór in de haai van Tokio Japan de
donkerste dag van zyn nationale be
staan beleeft: Unconditional Surren
der.
Na bloedige gevechten van man tegen
man hebben de Amerikaanse „marines
zich op Tarawa genesteld.
De Star and Stripes wappert weer bo
ven de Gilbert-eilanden, de Marshall-
groep is veroverd en Truk is, evenals
de Marianen, bevrijd van de Japanse pes
tilentie.
Nauwer en nauwer wordt de ring om
de Japanse stellingen, want ook in het
Zuiden worden de fronten opgerold
MacArthur koestert nog een ogenblik
het plan de Philippijnen te laten liggen
en direct Formosa aan te vallen.
Maar hij heeft beloofd: „I shall re
turn" en de guerilla's herinneren hem
aan deze belofte. Op Luzon staan zy
klaar om de Jappen in de rug aan te
vallen.
Wanneer de driehoek Luzon, Formo
sa, Chinese kust onomstreden Ameri
kaans gebied geworden is, heeft men
Japan volkomen van de Zuidelijke ra
gionen afgesneden.
Dat zal betekenen: geen grondstoffen
en geen levensbloed meer voor de Ja
panse oorlogsgod; geen olie!
De Japanse vloot heeft intussen ais
macht, waarin verband en vechtkracht
zit, opgehouden te bestaan, nadat by
een mislukte poging de Amerikaanse
landingen op de Marianen te beletten,
bet grootste deel vernietigd is.
Geblakerde ijzeren en stalen geraam
ten liggen tegen de stranden aan, de
vlooteenheden zijn kreupel gemaakt,
kunnen misschien als onderdeel nog
eens lastig worden, maar zullen nooit
meer in deze oorlog een werkelijke be
dreiging vormen.
De task-forces hebben de zeeën afge
jaagd en met hun onfeilbare radarogen
alles ontdekt. Van de carriers zijn als
ÉMF
■mwiKBRsiw. „k:"!. awwmw
i- !t rï
I «fffcl
KJ
t-M v
HM' iMiv
|"3 M
DpJ landing van Amerikaanse troepen werden verschillende landingsvaartui-
n, getroffen en vernietigd door KamikazesHier ziet men enige manschappen
«p2t0 met het blussingswerk van een getroffen torpedojager. De stralen water
"anderen door de hitte der loeiende vlammen onmiddellijk in wolken van
sissende stoom.
Vriend of vijand....? Angstig kijken de
mannen van de luchtafweer op een
Amerikaans schip naar een naderend
vliegtuig.
zwermen horzels de vliegtuigen opge
stegen en zij laten het eenmaal ontdekte
wild niet meer los voor hun prooi hun
ontsnapt onder het waterdek, dat zien
voor eeuwig boven de kapseizende sche
pen sluit.
Thans komt er een volkomen nieuwe
phase in de oorlogsvoering, die een
openlijke Japanse erkenning betekent
van het feit, dat de vloot als beslissende
factor uitgeschakeld is.
Kamikaze-Goddelijke wind: Een reeds
eeuwen lang verstorven klank gaat op
nieuw resonr.eren boven Japan, welks
krachten hoe langer hoe meer uitgehold
zijn. De noodklokken beginnen te beie
ren over het gehele land en het galmt
van Noord naar Zuid: Kamikaze. Laat
ons bidden om een Goddelijke Wind, die
als in de tijden van Kublai Kan opnieuw
gaat waaien en de vervloekte Amerika
nen van de zeeën wegvaagt.
Amerika beseft dan nog niet welk een
verschrikkelijk wapen gesmeed wordt.
Tien maanden lang zullen de helse ma
chines omlaag gieren, dood en verderf
om zich heen verspreiden, zullen zij een
geweldige aanval op het moreel van de
marine lanceren, trotse schepen vleugel
lam slaan, technische wonderen in een
verwrongen hoop van staal, ijzer en kool
herscheppen.
De zelfmoordescadrilles!
M. KLAASSEN
resident
De Amerikaanse Veiligheidsdienst (de
F.B.I.) heeft Vrijdag een zevende ver
dachte gearresteerd in het kader van
zijn actie tegen de spionnage-organisatie
voor de Sovjet-Unie, die het speciaal
had begrepen op atoomgeheimen. De
arrestante is de 34-jarige mevrouw Ethel
Rosenberg-Greenglass.
De arrestante is een zuster van de
eerder gearresteerde David Greenglass.
Zij is de echtgenote van de eveneens
gearresteerde scheikundige uit Philadel
phia Julius Rosenberg. Mevrouw Rosen
berg wordt ervan beschuldigd dat zij.
tezamen met haar echtgenoot en ande
ren, heeft samengezworen om haar
broer David Greenglass over te halen
voor de Sovjet-Unie te spionneren.
David Greenglass, die in 1945 deel
heeft genomen aan de werkzaamheden
te Los Alamos, waar de eerste proeven
met atoombommen zijn genomen, is ge
arresteerd onder verdenking van het in
handen spelen van atoomgeheimen aan
Julius Rosenberg en Harry Gold, die
beiden voor de Sovjet-Unie spionneer
den.
De Britse regering heeft Vrydagavond
besloten het Britse parlement op 12 Sep
tember a.s. te doen byeen komen een
maand vroeger dan de oorspronkelijke
datum om de stand der landsverde
diging te bespreken.
Aan deze beslissing van de Britse re
gering was een in allerijl belegde kabi
netsvergadering vooraf gegaan, welke
ook door de leider der Britse stryd-
krachten is bygewoond. Men meent, dat
op deze vergadering belangrijke beslui
ten zyn genomen betreffende de Britse
landsverdediging.
Zo overwoog het kabinet de dienst
plicht te verlengen van anderhalf tot
twee jaar en hogere soldij te beta
len, met het doel de Britse defensie te
gen agressie te versterken.
Eerste minister Clement Attlee is
Vrijdagochtend vroeg door Koning Ge
orge in speciale audiëntie ontvangen.
(Van onze redacteur)
De organisatoren van het grote Beneluxkamp voor katholieke voortrekkers,
de „Triade", dat dezer dagen in Heeze, enkele kilometers ten Zuid-Oosten van
Eindhoven gehouden wórdt hadden reeds eerder in hun jeugdig enthousiasme
afgesproken om met z'n allen een huis te gaan bouwen als symbool voor
hun wens mee te helpen een einde te maken aan de woningnood. Zy wil
den aan de buitenwereld laten zien dat het voortrekkersdevies „Dienen" voor
hen ernst was. Zij realiseerden zich toen nog niet wat voor moeilijkheden zy
zich daarmede op de hals haalden, maar waren In ieder geval bereid alle pro
blemen het hoofd te bieden. Het huls moest er komen. En het is er gekomen!
In enkele weken tyds hebben een honderdtal voortrekkers uit België, Neder
land en Luxemburg het huis aan de Kruisboomstraat in Heeze gebouwd. Een
geriefiyke arbeiderswoning van 263 M3. inhoud. Een woonkamer, keuken, toi
let en bykeuken beneden; vier slaapkamers met douchecel boven. Een vrien-
deiyk rood pannendak, prachtige eiken deuren, een gebrandschilderd raam, een
fraaie zandstenen deurlijst, geglazuurde „liHiput-steoen" in de schouw, en wat
al niet meer maken dit huis tot een van de fraaiste arbeiderswoningen, ooit in
Heeze gebouwd.
-
- j, -
-V
Spil -V @8
Het nieuwe huis te Heeze, dat door de voortrekkers gebouwd is.
Nu is het bijna klaar, op het aftimmer-
werk, het schilderen en stucadoren na.
En Zondagavond zal het bij een groot
kampvuur, midden op de „Strabrecht",
het marktplein van Heeze, in aanwezig
heid van alle dorpelingen, onder de 15
slechtst behuisden van het dorp worden
verloot.
Eigenlijk heeft Heeze dit huis te dan
ken aan zyn pastoor, deken Van Haren.
Want toen de lieden, die de „Triade"
kwamen voorbereiden, hem vroegen wat
ze nu eens konden doen om Nederland te
laten zien, dat het Voortrekken geen
sinecure is, zei deken Van Haren
meer schertsend dan ernstig „Waar
om bouwen jullie geen huis?" Daar is
toen eerst even om gelachen. Maar:
„Waarom ook niet!"
Aalmoezenier Leopold Verhagen O.E.
S.A. en de 24-jarige student, Toon
Schoenmakers zetten zich er achter. Zij
wisten de bouwwereld zodanig voor hun
plannen te winnen, dat zij voor 9000
gulden materiaal cadeau kregen. De ge
meente Heeze zorgde voor de grond en
op 10 Juli dat is vier weken geleden
kon de eerste spade in de grond wor
den gestoken. Het grondwerk werd ver
richt door voortrekkers uit Geldrop en
Heeze, maar toen aalmoezenier Verha
gen op 21 Juli de eerste steen legde,
kwamen uit alle delen van het land
voortrekkers aanzetten om de helpende
hand te bieden. Het waren echter voor
namelijk studenten, die zich in die da
gen vrij konden maken. Er moesten
enige metselaars en timmerlieden aan
gesteld worden. Die waren spoedig ge
vonden. De gezamenlijke aannemers be
taalden hun loon en van toen af aan ging
het full speed.
Willem van Vorstenbos, metselaar,
opperman uit Heeze, heeft nog nooit
in zo'n korte tijd een huis gebouwd.
Hy heeft er schik in, want al evenmin
heeft hij ooit zulke prettige werklieden
gehad. „Nog voordat ik ze iets wil
keggen, hebben ze het al gedaan!" zegt
hy trots. „Wat de Voortrekkers -zelf
niet konden, hebben wij gedaan", zegt
Willem en by wyst op een viertal
mannen in blauwe overalls. „En wat
wij liever niet deden, het vuile en
zware werk, dat deden de Voortrek
kers"! Willem van Vorstenbos is een
eminent voorman en daarom hebben
de Voortrekkers hem tot „titulair
oübaas" van het bouwkamp benóemd.
Bijna dag en nacht is er gewerkt in
twee ploegen van ongeveer tien man.
Om 7 nur stond de eerste ploeg al aan
de bouw tot twee uur. Dan kwam de
tweede die het werk tot 10 of 11 uur,
onder kunstlicht voortzette. Zij sjouw
den met stenen, maakten cement aan en
renden met bakken vol de ladders op.
Zy sleepten de materialen aan en de vak
mensen konden rustig doorwerken. Het
is gebeurd dat men 's avonds tot de ont
dekking kwam dat er 2000 binnenwerk
stenen te weinig waren. Aalmoezenier
Verhagen en Toon Schoenmakers trok
ken erop uit en kwamen enige uren later
ieder met 2000 stenen terug. En toen
er geld te kort was, overviel de aal
moezenier een Eindhovens café en kreeg
van de stamgasten 250 gulden cadean.
Was er geen cement meer, dan lenen by
Van Akker, de goedmoedige handelaar
in Heeze. Die zorgde dan wel weer dat
het er kwam.
Een missionaris uit Bolivia, op va-
cantie, kwam met zijn jeep vrachtrijden;
een firma uit Asten gaf eiken deuren,
die als reclame op de Jaarbeurs hadden
gestaan; er kwam hang- en sluitwerk,
degelijk genoeg om er een stadhuis mee
te bouwen en tenslotte kwam er het
hele huis; het „Triadehuis", zoals de
Heezenaren het noemen.
En Zondag is voor Heeze een „natio
nale feestdag". Er zal voor de dorpe-
(Telefonisch van onze correspondent)
STRAATSBURG, 11 Augustus
Met 85 tegen 5 stemmen by 37 onthoudingen heeft de consultatieve vergade
ring van de Raad van Europa vanavond laat een motie van Churchill tot
vorming van een Europees leger aangenomen.
Enigszins gebogen, wel ouder geworden, maar nog altyd niet minder krach
tig, had de grote staatsman enkele uren tevoren zijn zorgvolle woorden in de
Assemblée gesproken. De belangstelling was vanzelfsprekend overweldigend
en met gespannen aandacht volgde de vergadering de op verbeten, energieke
toon uitgesproken rede van Churchill, die begon met in zeer gematigde ter
men enige critiek uit tc brengen op de wijze, waarop het comité van ministers
sommige belangrijke, door de vergadering voorgelegde punten terzijde gelegd
heeft. De vergadering treft echter zelf ook schuld. Waarom toch zouden de
in Straatsburg aangenomen resoluties in de afzonderiyke parlementen niet
worden besproken? Churchill kan verzekeren, dat alle resoluties, of zy het
er mee eens zyn of niet, in Engeland ter sprake gebracht zullen worden in
The House of Commons. De wyze, waarop thans In Straatsburg gewerkt kan
worden, vergelykt Churchill met wat de mogeiykheden twee jaar geleden in
Den Haag waren; hij kan niet ontevreden zyn.
Het plan-Schuman en het door zijn
partijvrienden gedane voorstel over de
organisatie van de basisindustrieën zijn
volgens hem constructieve bijdragen.
Sprekende over het dezer dagen van
Duitse zijde tegen herbewapening naar
voren gebrachte argument als zou hier
door Rusland een voorwendsel tot een
preventieve oorlog aan de hand gedaan
worden, Churchill heeft hier blijk
baar de gisteren gehouden rede van
prof. Carlo Schmidt op het oog is
Churchill de opvatting toegedaan, dat
de lang tevoren berekende plannen van
de Sovjets niet door dit soort gebeur
tenissen verstoord zullen worden.
Met enige bitterheid constateerde
Churchill dat sinds twee jaar de vele
waarschuwingen over de ernst van de
situatie voor dovemansoren gesproken
zijn. Korea is nodig geweest om het
mensdom wakker te schudden. Er moet
nu zo snel mogeiyk in Europa een wer-
keiyk defensief front opgebouwd wor
den. Engeland en Amerika moeten troe
pen sturen naar Europa. Het is niet te
laat, aldus Churchill. De V.S. hebben
atoomwapenen voorhanden, die, wan
neer ze tegen Rusland gebruikt worden,
het Russische volk in staat zouden stel
len de tyrannie af te werpen. De Rus
sen hebben geen haast, want over het
geen hun de laatste jaren in de schoot
is geworpen, hebben zij niet te klagen.
Byna 600 millioen mensen zijn onder
hun controle gekomen zonder daarby
één Russische soldaat te verliezen.
Wy hebben een adempauze, zo zei
Churchill verder, waarin wy ons
sterk kunnen maken. In een sterke
positie hebben wy misschien nog kans
met de Sovjets tot overleg te geraken.
Wij moeten hier niet alleen maar on
ze verbondenheid met de Verenigde
Naties belelden, maar ook practisch
en constructief zijn door ons uit te
spreken voor de onmiddeliyke instel
ling van 'n Europees leger onder één
hoofdig opperbevel, dat aan een ge
meenschappelijke Europese democra
tische contróle onderworpen zal zijn.
Dit leger moet in volle samenwerking
met de Verenigde Staten en Canada
optreden.
In de middag sprak de heer Dalton,
één der leidende figuren van de La-
bourpartij, die ten aanzien van de reso
lutie van Churchill duidelijk de nodige
reserve in acht nam. Zijn mening zou
hij pas definitief kunnen geven, wan
neer Churchill enkele duistere passages
zou hebben opgehelderd. Hoewel de re
solutie geamendeerd was en er nog al
wat toelichting op gegeven was, stemde
de hegr Dalton niettemin 's avonds
tegen.
Na Churchill sprak vandaag nog de
Nederlandse afgevaardigde, de heer
Korthals, die, over de Europese verde
diging sprekende, er de nadruk op leg
de dat al degenen die deelnamen aan
de Europese gemeenschap daardoor te
gelijkertijd rechten verkregen, maar
ook plichten op zich namen. De inter
pretatie van deze opmerking door de
Duitse afgevaardigden laat zich niet zo
heel licht aanzien. By de avondstem
ming over de motie-Churchill bleken
de Duitsers dan ook verdeeld te zijn. De
socialisten, bij monde van Schmidt, ont
hielden zich van stemming. De leden
van de C.D.U., bij monde van VonBren-
tano, verklaarden zich principieel be
reid voor te stemmen.
De heer Korthals stelde tevens voor
de vergadering van de Raad twee- of
driemaal per jaar te houden. Dit zou de
belangstelling bij het publiek ook leven
diger houden. De algemene beschouwin
gen werden vandaag afgesloten door de
vertegenwoordiger van het comité van
ministers, de Ierse minister van Bui
tenlandse Zaken, Sean MacBride. Voor
op zettend dat hij in zijn antwoord aan
de vergadering de inzichten verdedigde
van het comité en niet voor eigen reke
ning sprak het is bekend dat het
hart van deze minister bij de vergade
ring is wees minister MacBride er op
dat de eenwording van Europa een
voorgeschiedenis van honderden jaren
had. In ogenblikken van nood zoals nu
is de wil tot aaneensluiting groot, maar
zodra de tijden rustiger worden, ver
dwijnt deze behoefte meestal sneL
In de op het ministers-comité gele
verde critiek is naar zyn mening te
zeer vit het oog verloren wat in twee
jaren tyds bereikt is. Bovendien zou
veel van de hier in Straatsburg geuite
critiek, aldus de minister, zeer op haar
plaats geweest zyn in de parlementen.
De klacht van geen macht te hebben,
wees de minister af. U hebt alle macht,
zo zeide hU, Uw eigen ministers in Uw
eigen parlement het vertrouwen op te
zeggen. Hy deed in dit verband een
dringend beroep op de parlementariërs
in hun eigen land de zaak van Europa
onophoudelyk voor te staan, mede by
de vorming van de publieke opinie.
Tenslotte wees de minister op de be
haalde resultaten, die hij aldus samen
vatte: De vergadering heeft thans het
recht zelf haar agenda op te maken. De
toestemming van het comité van mi
nisters ls daarvoor niet meer nodig. Het
gemengde comité bestaat uit vier minis
ters en vyf leden van de vergadering on
der voorzitterschap van de heer Spaak.
Minister Schuman is zelf voor de Raad
geweest. Tenslotte is een officiële ver
tegenwoordiger van het comité van
ministers minister MacBride zelf
namelijk aangewezen om de beraad
slaging aan te horen en erop te ant
woorden.
Toen later de motie van Churchill tot
vorming van een Europees leger in
stèmming kwam stonden de Ieren als
één man op om op pathetische wyze hun
grieven uiteen te zetten tegen de Engel
sen. Churchill's motie gaat thans daar
zij ruim twee-derden der stemmen heeft
verworven naar bet ministers-comité,
dat zal beslissen, of de resolutie al of
niet aan de nationale parlementen zal
worden doorgezonden.
Paul van Speek maakt cement.
Paul van Dam vice-voorman.
lingen geen Hoogmis zijn die dag.
Die is voor de duizend deelnemers
aan „Triade" gereserveerd. Hoofd
aalmoezenier Verhoeven zal celebre
ren en aalmoezenier
Verhagen preken.
Dan is er voor alle
„Triadianen" een
ontbijt in de tuin
van het gemeente
huis en zal burge
meester Cox hen
toespreken. En des
avonds trekken alle
Voortrekkers, voor
afgegaan door de
schutterij «r de
fanfare, in optocht
door het dorp. Zy
zullen defileren
langs het door hen
zelf gebouwde huis,
waar de autoritei
ten zich zullen op
stellen en op „Stra
brecht" zullen zy
hun kampvuur ont
steken. Dan zal het
ogenblik zijn aan
gebroken, waarop
alle Heezenaren
hebben gewacht en
waarvan de Voor
trekkers zelfs hard
op hebben ge
droomd. Bevoegde
autoriteiten hebben
een lijst opgesteld
van 15 mensen die
het meest van de
woningnood te lij
den hebben. Een
van hen zal het
huis loten. Heel
Heeze gist wie dat
zal zyn. Dan wordt
het huis overgedra
gen aan bet pa
rochieel Kerkbe
stuur, dat de huur
zal aanwenden „in
de geest van de
goede daad".
Advertentie
er weer bij met
een modern
Tan
Als het Indonesische parlement het
ontwerp-grondwet voor de eenheids
staat heeft aangenomen, hetgeen binnen
enkele dagen wordt verwacht, zal Su
karno naar Djocja gaan om 15 Augustus
het republikeinse kabinet en het K. N.
I. P. op te heffen. 16 Augustus zullen
Sukarno en de leden van het werkco
mité naar Djakarta vertrekken voor de
feestelijkheden op 17 Augustus en de
afkondiging van de eenheidsstaat.
Aneta verneemt voorts, dat het nieu
we kabinet 17 Augustus waarschijnlijk
nog niet gevormd zal zijn. De partijen
hebben nu voorgesteld, dat de president
voor zeer korte tijd een interimkabinet
zal benoemen, dat de zaken zal waar
nemen tijdens de vorming van het nieu
we kabinet.
De installatie van dit interimkabinet
en de afkondiging van de eenheidsstaat
zullen dan 16 Aug. plaatsvinden, zodat
de vyfde verjaardag van de republiek
als eenheidsstaat kan worden gevierd.
De geallieerde Hoge Commissie heeft
gisteren het communistische blad „Neue
Volkszeitung" te Dortmund voor drie
maanden verboden „wegens het publi
ceren van anti-geallieerde, in het bij
zonder anti-Amerikaanse artikelen".
Donderdag werden grote communisti
sche bladen te Hamburg, Düsseldorf .en
Keulen voor drie maanden verboden.
Dinsdag werd de drukpers van de com
munistische „Rheinisch - Westfalische
Volksdruckerei" te Herne, verzegeld en
het blad voor een maand verboden. 3
Augustus werd het communistische blad
voor de staat Hessen een verschijnings
verbod van drie maanden opgelegd.
De Hoge Commissie heeft ook de ver
schijning van het communistische blad
„Volksecho" te Detmold voor drie maan
den verboden, zodat in de komende tijd
in Noord-Rijnland-Westfalen, waartoe
het Ruhrgebied behoort, geen enkel com
munistisch blad meer zal verschijnen.
De federale West-Duitse regering heeft
Vrydag besloten met het nemen van
maatregelen tegen de communisten, die
door de Oost-Duitse president Wilhelm
Fieck in een rede zyn aangespoord tot
het verspreiden van onrust en het be-
dryven van industriële sabotage in
West-Duitsland, te wachten. Men wil
eerst zien hoe de autoriteiten der elf
Duitse staten afzonderlyk terzake zullen
optreden. De elf betrokken ministers
van Binnenlandse Zaken hebben Don
derdagavond te Bonn beraadslaagd. Zy
znllen hun regeringen nu aanbevelen
krachtiger tegen het communisme op te
treden.
Tussen de sparren, ergens bij Gra
ve, vlekken witte tent vlakken. Even
verderop slingert het rood-wit-blauw
slap aan de vlaggemast. Hier kam
peert een Amsterdamse verkenners-
troep.
„Hé, meneer, kenne ze in Mokum
•oei buiten ons?" informeert een stro-
hariff verkennertje, die aardappelen
probeert te schillen.
Wij vertellen hem van de opval
lende rust, die deze dagen over Am
sterdam ligt, dank zij zijn afwezigheid
en informeren bij de hopman of het
romerkamp lukken wil,
„Best," vindt die jongeman, „de
stemming is prima. Moet u horen, wat
die knapen me gisteravond geflikt
hebben."
Wij laten ons zakken in de schaduw
van de grote kapeltent.
„Gisteravond moest ik enkele voor
bereidingen treffen voor het program
ma van vandaag. Ik kwam om een uur
of half tien in het kamp terug en moest
nog warm eten. De verkenners hadden
alles - warm gehouden, de tafel keurig
gedekt met bloemen-in-een-jampotje
en een stormlantaarn als feestverlich
ting. terwijl een Franstalig menu
vertelde, wat mü boven het hoofd
hing. Ik begreep er uit, dat de pot
aardappelen, worteltjes en gehakt
schafte, maar kon het dessert toen
nog niet thuisbrengen. 'Als laatste
gang had de kok namelijk vermeld:
„Poissons Frêches" oftewel verse
vis"."
De hopman schuift zijn hoed-met-
de-wielerbaan-rand in zijn nek en
lacht stil voor zich uit.
„Enfin, de kok kondigde het myste
rieuze toetje aan met een schoon diep
bord. De stormlantaarn werd zo laag
mogelijk gedraaid. Een grote pan met
een pollepel er in toerd aangedragen
en de „Poissons Frêches" geserveerd.
Nou geef ik u te raden meneer, wat
ik na enig kijken in myn diepe bord
vond."
„Een rolmops in azijn, misschien?
„De ..Poissons Frêches" waren veel
verser. In gewoon water sprongen wel
tachtig springlevende stekeltjes ov
mijn bord rond."
Om by de nazorg voor slachtoffers
van kinderverlamming en analoge ziek
ten te komen tot een samenwerking in
nationaal verband werd onlangs door
de besturen van enige organisaties als
overkoepelingslichaam de Nederlandse
stichting voor het gebrekkige kind ln
het leven geroepen.
Het centraal bureau van deze stich
ting is gevestigd te Amsterdam, Singel
451453. Beoogd wordt hiervan een
centrum te maken voor alle aangelegen
heden de kinderverlamming en de zorg
van het gebrekkige Kind betreffende.
Tot directeur van het centraal bureau
werd benoemd de heer G. A. Larsen te
's-Gravenhage.
Advertentie
SCHOENEN EN TAS IN DEZELFDE KLEUR
Mella verft voor U peau de suéde schoenen
m dezelfde of donkerder Kleuren isuede
blijft suede), prfjs 5.25. Uw vuil gewor
den witte schoentjes wederom wit of
andere kleuren, prijs 4.75. Uw miskleu
rige schoenen op staal of andere kleuren
voor 4.75, ln 2 kleuren 6.50. Uw lederen
tas in iedere gewenste kleur vanaf 6.50.
Uw handschoenen, alleen zwart t 3.75.
Uw lederen jas ln dezelfde of donkerder
kleuren 23.50. Voor lederen meubelen
prijs op aanvraag.
Zendt Uw lederwaren franco naar de
Lederververij Mella, Mathenesserdljk 317,
R'dam. U ontvangt deze franco binnen 10
dagen als nieuw tergg. Winkels: R'dam,
Nwe. Binnenweg 208 - Adam, Vijzelstraat
85 - Den Haag. Passage 13.
Specialisten ln het verven van lederwaren.
Met goud bekroond 1828.
