PÜN Spaak dringt aan op beslissing i lussen neus en. dippen TEGENAANVAL VAN AMERIKANEN OM ERNSTIG GEVAAR AF TE WENDEN Paul van Zeeland formateur i REGERING OVER INTERIMREGELING NEDERLANDSE ANTILLEN II DE STEM VAN DE DODE Grote aanval verwacht aan Naktongfront Uitstekend maar niet uitvoerbaar idee Spoedig offensief van Vietminh-troepen? Wilde staking in Rotterdam Overpeinzingen DAMPO DODELIJK ONGELUK TE ZWOLLE Luchtmacht moet het belangrijke vliegveld bij Pohang ontruimen Assemblee wendt zich anders rechtstreeks tot de nationale parlementen na weigering van Segers en De Schrijver Zware taak voor nieuwe regering Benoemingen paters Franciscanen Ontwerp biedt voldoende waarborgen overheersing te keren om van Snorrebor 1 MAANDAG 14 AUGUSTUS 1950 PAGINA 3 Wie pijn lijdt leeft maar half. Bestrijdt Uw pijnen met AMERIKAANS VLIEGTUIG BIJ FORMOSA AANGEVALLEN HET PLAN VOOR EEN EUROPEES LEGER BELGISCHE REGERINGSCRISIS Seuijk 20.000 communisten in Rood China opgeleid door MAX MURRAY STORING IN ELECTRISCH TREINSTEL HET GESCHIL OVER DE „KORTENAER" Auto geslipt Hebt U een geweten? Partijtje Vanmorgen heeft de 24ste Amerikaanse divisie een krachtige tegenaanval ingezet tegen het bruggehoofd van dé Noord-Koreanen over de rivier de Naktong;. Zware regens, waarin de Amerikanen oprukken, hebben de wegen Veranderd in modderpoelen. Op verschillende punten waren de Noord- Koreanen de Naktong overgestoken, zodat het communistische bruggehoofd een ernstige bedreiging ging vormen voor Taegu. Vannacht nog staken hon derden Noord-Koreaanse infanteristen de rivier over op een punt, twintig km ten Zuid-Westen van Taegu. Zondag heeft de Amerikaanse luchtmacht het belangrijke vliegveld moeten ontruimen by Pohang, een haven aan de Oostkust, die Vrijdag reeds in handen van de Bode troepen viel. In de Noordoostelijke hoek van Korea heeft de Amerikaanse luchtmacht gisteren 550 ton bommen geworpen op de havenstad Najindong, die slechts dertig km van de Russische grens is ver- Wjjderd. doel, het opheffen van de bedreiging van Pusan, bereikt is. Een woordvoerder der mariniers verklaarde, dat de eerste marinebrigade gedurende de afgelopen vier dagen 45 km gevorderd is. Het verlies van het vliegveld van Po hang als actieve operatiebasis is een van de ernstigste tegenslagen, die de strijd krachten van de V.N. de laatste dagen hebben moeten incasseren. Het was de beste luchthaven die de Amerikanen in handen hadden. Het fungeerde tevens als hoofdkwartier van de Amerikaanse vijf de luchtmacht. De ontruiming van het vliegveld Pohang was tegen het invallen Van de duisternis voltooid. Op dat ogen blik lag het vliegveld niet onder vijan delijk vuur, maar het was bekend dat de Noord-Koreanen uit het Noorden krachtig geschut aanvoerden om de start banen te bestoken en de ontruiming on mogelijk te maken. De Amerikanen hebben tot het laatste moment getracht, het vliegveld te be houden. Sterke Amerikaanse en Zuid- Koreaanse patrouilles met tanks werden gesteund door de luchtmacht, terwijl eenheden van de vloot de Noord-Kore- aanse linies onder vuur namen. Zuid- Koreaanse versterkingen, die uit het Zuid-Westen oprukten, slaagden er ech ter niet in het vliegveld tijdig te be teiken. Een verkenningsgroep, bestaande uit Zuid-Koreanen en vier Amerikaanse tanks begaf zich binnen Pohang zelf. De eenheid zag kans zonder tegenstand in de stad te komen, totdat zij moest stop- Pen bij een brug, die niet sterk genoeg tvas om de tanks te dragen. Toen de manschappen rechtsomkeert maakten, zwermden de roden uit hun schuilhoe ken en vielen aan met wapens die oun. uit buitgemaakte Amerikaanse bazooka's bestonden. Een tank werd buiten gevecht gesteld, een andere getroffen. In het vanmorgen vroeg uitgegeven communique van generdal Mac Arthur wordt geconstateerd, dat de situatie aan de Naktong het meest kritiek is bij Changnyong. Een grootscheepse aanval wordt van uur tot uur verwacht aan het Naktongfront nabij Waegwan. Een woordvoerder van generaal Mac Arthur's hoofdkwartier verklaarde dat de communisten daar drie divisies bijeen hebben gebracht en twee andere in reserve houden. Op de Westelijke oever van de rivier werden 20 vijan delijke tanks waargenomen, blijkbaar gereed om over de rivier te worden gezet. De opmars der mariniers en leger- Strijdkrachten aan de Zuid-Oostkust gaat thans in een langzamer tempo, nu het Twee Britse dagbladcorrespondenten, Ian Morrison van „The Times" en Chris topher Buckley van de „Daily Tele graph", zijn Zaterdag omgekomen, door dat de jeep, waarin zij reden, bjj Waeg wan op een landmijn reed. Ook de In diase kapitein Uni Nayar, plaatsvervan gend lid van de V.N.-commissie voor Korea, kwam om het leven. Advertentie De bemanning van een patrouille vliegtuig van de Amerikaanse marine heeft Zaterdag in Pearl Harbour tijdens een persconferentie verklaard, dat haar vliegtuig op 23 Juli boven de Straat van Formosa aangevallen is door twee in Amerika gebouwde jagers van het type F 51 met communistische kentekenen. Het patrouillevliegtuig, een bommen werper van het type „Privateer", be hoorde tot een eskader, dat tot taak had Formosa te bewaken. Het vliegtuig kwam er zonder schade af en loste geen schot. De vliegers verklaarden, dat de aan vallende jagers de rode ster en blauwe cirkel van de Koreaanse luchtmacht droegen, maar zij merkten op, dat het vliegtuigen van de Chinese communisten moeten zijn geweest. Zij verklaarden tenslotte niet geschoten te hebben in verband met de mogelijkheid, dat hier door een internationaal incident had kunnen ontstaan. Churchill's plan voor een Europees leger is thans, voorzien van het etiket „ter onmiddellijke beslissing", door de Europese raadgevende vergadering overhandigd aan de vijftien aangesloten regeringen met de boodschap, dat de tijd dringt. De president der Assemblee, Paul Henri Spaak, heeft Zater dag de regeringen aangeraden snel een besluit over het plan te nemen, anders, zo zeide hij, zal de Assemblee zich regelrecht tot de nationale parle menten wenden om daar de aanvaarding te bepleiten van de door Churchill voorgestelde Europese strijdmacht als antwoord op de communistische agressie. „Niets kan haar weerhouden dit te doen", zeide Spaak op een persconfe rentie. „Wij moeten niet wachten tot er een oorlog komt, wij moeten lering trekken uit de rampen van de twee we reldoorlogen." Hij verklaarde in dit verband, dat Europa tweemaal door een wonder voor de ondergang is behoed: het wonder van de Franse weerstand aan de Marne tijdens de eerste wereld oorlog en het wonder van de Britse moed tijdens het bombarderen van Lon den in de tweede wereldoorlog „Laat ons niet op een derde wonder rekenen" waarschuwde Spaak. Churchill's plan is thans in handen van de ministers van Buitenlandse Za- (Telefonisch van onze Belgische correspondent) BRUSSEL, hedenmorgen. De oplossing van de Belgische regeringscrisis laat iets langer op zich wach ten dan aanvankelijk gedacht werd. Hoewel geen ogenblik een andere dan een katholiek-homogene formule overwogen werd en hiertegen ook door de oppositie generlei verzet werd aangetekend, bestond de moeilijkheid in de benoeming van een formateur, die niet alleen op de zeer lastige taak van dit ogenblik berekend zou zijn, doch ook voldoening kon schenken zowel ®an het Vlaamse als het Waalse kamp. Nadat Prins Boudewijn, na de ge bruikelijke raadplegingen, de vorming van een regering had aangeboden de Antwerpenaar Segers, die het vertrouwen heeft van de Christen- Democratische fractie van de C.V.P., en aan de Staatsminister De Schrijver ongetwijfeld een der sterkste figuren van de party, doch na de jongste gebeurtenissen in de publieke opinie geen persona grata en beiden om Persoonlijke redenen gemeend hadden niet op de uitnodiging te kunnen in- jfaan, werd gistermiddag Paul van Zeeland ontboden, minister van Buiten- 'andse Zaken in het demissionnaire kabinet, die, zoals verwacht werd, de °Pdracht aanvaardde. Nu de Koningskwestie geregeld is, schijnt prof. Pirenne zich weldra weer in het privéleven te zullen terugtrek ken. Het feit tenslotte, dat de Belgische driekleur ditmaal op het midden van het Koninklijk Paleis blijft wapperen en niet op een der zijvleugels, zoals tij dens het regentschap van Prins Karei, wordt door velen beschouwd als een symbool, dat Prins Boudewijn definitief staatshoofd is. Men legt het dus uit als een blijk van vertrouwen in de verwe zenlijking van een nationale verzoening. In de Vlaamse pers kwam de laatste jjagen een sterke oppositie tot uiting te- de mogelijke benoeming van een jjaals formateur, en met Van Zeeland ^°rdt haar in dit opzicht weinig tege moetkoming geschonken. Inderdaad hééft zich nooit laten kennen als een sym pathisant van de Vlamingen, wier taal nochtans niet geheel onbekend ?°hijnt te zijn. Inzake benoemingen op ?et Departement van Buitenlandse Za- 5en moest hij nogal eens critiek ver buren. Waarschijnlijk hoopt men ech- dat zijn ondubbelzinnige houding de koningskwestie de Vlamingen "umaal wat door de vingers zal laten ten. De keuze in het Vlaamse kamp was °VWens, zoals wel blijkt, eerder be- op en bovendien komt het er op dit tJonblik al evenzeer op aan ook de j®*en niet te kwetsen. Deze laatsten sa waarschijnlijk het liefst Duvieu- jTp aan het bewind zien blijven, die seh alSemeen als een honnête man be- P°uwt, die zich alleen maar door de 1 aeurtenissen heeft laten overrompe- bek Waarover bij door middel van zijn n„aeade gematigdheid de baas had ho- Pen te blijven. Intussen staat de te vormen rege- hei8 voor een zware taak. Men mag ft land thans als verdeeld beschou wen in aanhangers van een strenge y,?6 en tegenstanders, die in derge- sta maatregelen onmiddellijk een die? ?n de richting van een clericale tie zouden willen zien. Krach- tan* maatregelen dringen zich noch- We O?' Duvieusart verklaarde een ter® geleden: „De staat is aangevre- d0:,,'n al zijn geledingen." En hij be en daarmede het plichtsverzuim fUn JPachtsmisbruik, waaraan talloze het issen z'cb de dagen van De 0proer hebben schuldig gemaakt. var. ffcialisten zullen van bestraffing hen niet willen weten en onmid- Partiik werd aangekondigd, dat het Pestuur zich met deze kwestie '(j bemoeien, toen vernomen werd, gi»e k uur Zlcn met dat de moeien' toen vl In rfgering maatregelen overwoog. regeleJ?cif^s werden de veiligheidsmaat- getrokk'en eThet leger had getroffen, in- Zaterda„ de nacht van Vrijdag op Plaats on u°rd er n°g eeiv bomaanslag Brussel A communistisch partijlokaal De schade was vrij beperkt. ken, die hun volgende bijeenkomst te gen het einde van October in Rome zul len houden. Het ministerscomité moet eerst zijn fiat aan het plan hechten voordat dit beschouwd kan worden als een officiële aanbeveling aan de rege ringen van de Raad van Europa. Naar verluidt zijn echter tal van prominen ten uit de Assemblee bereid de minis ters van Buitenlandse Zaken te pas seren wanneer zij niet spoedig een besluit nemen over de kwestie van een Europees leger en zich direct tot de nationale parlementen te wenden. Een gedelegeerde van de Britse con servatieve partij heeft verklaard, dat Churchill op 12 September a.s., als het Britse parlement weer bijeenkomt, de resolutie van de Assemblee inzake een Europese legermacht voor het Lager huis zal brengen. De gedelegeerde ver wees naar Churchill's belofte, dat reso luties, door de Assemblee aangenomen met tweederde meerderheid van stem men, door de conservatieve oppositie bij het Lagerhuis zullen worden ingediend. Politieke en militaire kringen zijn van mening, dat een Europees leger, zoals door Churchill voorgesteld, zo wel Spaanse als Duitse soldaten nodig zou hebben, om tegenover eventuele Russische agressie een doeltreffende strijdmacht te stellen. I) een resolutie, getekend door gede legeerden van Frankrijk, Engeland. West-Duitsland, Italië, België, Grieken land, Turkije, Noorwegen en Luxem burg, wordt de consultatieve Assemblee verzocht, uitdrukking te geven aan de wens dat in de nabije toekomst .het Spaanse volk gelegenheid zal krijgen vrije verkiezingen te houden en een constituerende regering te vormen, wel- ker vertegenwoordigers lid van de As semblee kunnen worden." Tot de onder tekenaars behoren Georges Bidault, de Franse premier, en de Britse liberale leider Lord Layton. Het plan van Churchill wordt in offi ciële Franse kringen een „uitstekend maar onuitvoerbaar idee" genoemd, al dus meldt A.P. „Wat hij vraagt is uit stekend", zei een zegsman van het mi nisterie van Buitenlandse Zaken, „maar het moet tot stand worden gebracht door middel van het Atlantische Pact en niet door de Raad van Europa." De zegsman wees erop, dat de statuten van de Raad met zoveel woorden de Raad het recht ontzeggen zich met militaire kwesties bezig te houden, terwijl aan de andere kant de volken van het At lantisch Pact reeds een militaire inte gratie zijn begonnen. r*c en, <?Le zurarte ruiter* 39. Zo driftig en snel kwam de aanval van Yarkdat de Noorman nauwelijks tijd tot handelen had. „Pak aan, snuiterkreet de kleine man, snuivend van woede, terwijl hij zijn geweldig zwaard suizend liet uitschieten. Zijn wijd opengesperd oog fonkelde van heilige verontwaardiging. Het was uitsluitend aan Eric's vlugheid te dankendat die eerste slag hem niet velde. Achter hem gilde Astara dodelijk verschrikt. Ene wervelde rond. Zijn zwaard schoot omlaag en verijdelde de uitval op het laatste ogenblik. Kletterend sloegen de beide zwaarden tegen elkaar „Wees geen dwaas, Yark!" beet Eric zijn stijfhoofdige tochtgenoot toe. juister strijdlust en edele woede. Doch hij besefte meteen dat ieder argument het moest afleggen tegen zoveel „Niets te luisteren!" donderde Yark, de Stijfhoofdigepurper van drift. „Ik spreek niet met handlangers van de Zwarte Ruiter." Briesend drong hij naar voren. „Ha! Gij praat altijd te veel naar mijn smaak! Pronkjonker! Vecht, zoals het een man betaamt!" Met wilde houwen sloeg hij op de Noorman los. Deze verdedigde zich soepel. Maar Eric besefte, dat er geen ogenblik te verliezen was. In een flits zag hij hoe Sigurd langzaam achteruit wankelde. Ook de kasteelheer besefte welke kans hem hier geboden werd. Een grimmige uitdrukking kwam op het gelaat van de Noorman.. Dat nooit! Als Yark dan zo hardnekkig om een afstraffing vroeg, kon hij ze krijgen óók! Hij boog zich naar voren. Met enkele slagen dwong hij zijn razende tegenstander terug. Het was, of zijn kling plotseling levend werd, zo razend snel waren de bewegingen. Glanzend schoot het wapen over Yark's zwaard, voerde een schijnaanval naar boven uit en flitste dan met angstwekkende soepelheid terug toen de kleine man een wilde poging deed om door te stoten. Op dat ogenblik besefte Yark de Stijfhoofdige dat hij tegenover een weergaloos behendig zwaardvechter stond Een scherpe kreet, half van pijn, half van woedende verbazing, ontsnapte hem. De beide zwaardhelften stootten tegen elkaar met een krachtdie Yark's arm verdoofde. Meteen voelde hij een scherpe ruk. Zijn zwaard wérd hem onweer staanbaar uit de hand gewrongen en vloog weg over de stenen vloer. „Duizend duivelshijgde Yark de Stijfhoofdige ademloos. Het hele gevecht had slechts enkele ogenblikken in beslag genomen. Doch zij waren voldoende voor Sigurd. Want toen Eric zich wilde omwenden zag hij de gestalte van de kasteelheer achter de terug vallende gordijnplooien verdwijnen In Franse militaire kringen is mee gedeeld, dat het communistische China bij de grens van Vietnam opleidings kampen voor troepen van de Vietminh heeft ingericht, waar 20.000 communis ten warden opgeleid en bewapend voor de strijd tegen de Franse troepen. Gevreesd wordt, dat de Vietminh- troepen, aldus versterkt, spoedig het offensief zullen openen, De kansen, dat de Fransen de Vietminh kunnen verslaan, worden in dat geval niet hoog aangeslagen. Volgens Franse militairen zijn grote gebieden in Kwangsi, Kwangtoeng en Joennan basisgebieden voor de Viet minh geworden. Het verkeer over de grens naar de Chinese olpeidingskam- pen, waar zich ook een artillerieschool bevindt, neemt dagelijks toe. De Viet minh beheerst de grensstreken over een grote afstand. Militaire waarnemers achten de tijd gekomen, de strategie van het Westen voor de verdediging van Indo-China en Zuid-Oost Azië te wijzigen. In elk geval is door het optreden van communistisch China het militaire evenwicht in Indo- China verbroken. Volgens het in de Franse taal ver schijnende semi-officiële Vietnamese blad „Echo du Vietnam" zou er even eens een verbond tussen 't Rode China en de Vietminh zijn gesloten, krach tens hetwelk de Chinese communisten o.a. beloofd zouden hebben de Viet minh kosteloos van wapens te voorzien Een Franse militaire afvaardiging heeft zich Zaterdag naar Foe Ti, op 85 km. ten Noordoosten van Hano be geven teneinde zich in verbinding te stellen met afgevaardigden van de re gering van Ho-Tsji-Minh met het oog op een uitwisseling van burgerlijke en militaire gevangenen Na uren wachven moest de. Franse delegatie tegen de avond onverrichterzake naar Hanoi te rugkeren. De Franse autoriteiten hebben besloten geen afgevaardigden meer te sturen zolang de Vietminh-autoriteiten geen officieel antwoord hebben gegeven. Op voordracht van de pater provin ciaal der Franciscaner Minderbroeders is benoemd tot pastoor te Oudewater pater Benvenutis van Genuchten. Aan pater Evodius v. d. Snoek is eervol ont slag verleend als pastoor te Oudewater. Tot kapelaan is benoemd te Gorcum pater Christianus Vissers, te Gouda (H. Sacrament) pater Damascus Kastelein, te Rotterdam (H. Antonius) pater Legi- dius v. d. Vat, te Bleyerheide pater Ho- norius Kocx, te Woezik pater Juvinus Broekhuyzen, te Coevorden pater Roga- tianus Rouwendel, te Den Helder pater Victorianus Moons en te Haarlem (H. Hart) pater Wolfram de Goede. Tot directeur van de R.K. H.B.S. te Bolsward is benoemd pater Gerhard Voorveld, tot leraren te Bolsward de paters Adelbert Hermans en Geraldus Jansen, tot directeur aan de R.K. H.B.S. te Leiden pater Walter Geurts en tot directeur aan de R.K. H.B.S. te Kerkrade pater Ludovicus Beckers. Verschenen is de Memorie van Ant woord op het voorlopig verslag der Eerste Kamer omtrent het ontwerp van wet houdende een interim-regeling voor de Nederlandse Antillen. Hieraan is het volgende ontleend: De regering betreurt het, dat ver schillende leden de voorgestelde zetel verdeling té zeer plaatsen in het licht der mogelijkheid, dat het ene eiland het andere zal overstemmen. Wanneer ook vanuit Nederland alles wordt aan gewend om de eilanden tot samenwer king te bewegen instede van de geest der verdeeldheid op te roepen, zal dit, naar de regering vertrouwt, voor een goede samenwerking bevorderlijk zijn. Mocht onverhoopt van overheersing of overstemming in de toekomst sprake zijn, dan biedt het ontwerp voldoende waarborgen om die te keren. De in overweging gegeven verdeling 10-8-1-1, welke naar het oordeel der re gering door geen enkel eiland en door geen enkele partij met instemming zou worden ontvangen en dan ook voor zo ver haar bekend in de Antillen nog nooit is voorgesteld, miskent het feit, dat de bevolking van Curacao nagenoeg 60 pet. van het totaal uitmaakt, ter wijl haar aantal stemgerechtigden 70 pet. van het totaal bedraagt. Het rege ringsvoorstel wil juist zijn een tussen weg tussen zuivere evenredigheid en pariteit. De inhoud der in bijlage van het voorlopig verslag opgenomen tele grammen uit Aruba bevestigt minister Van Schaik en de minister voor Unie zaken en Overzeese Rijksdelen in hun overtuiging, dat bepaalde groepen uit Arubaanse samenleving zich slechts node neerleggen bij een door hen onge wenst geachte wijziging in de zetelver deling, doch boven dit zuiver negatieve verzet niet kunnen uitkomen. Zoals door minister Van Schaik in de Tweede Kamer is betoogd is algehele invoering van de eilanden- regeling tegelijk met de invoering Advertentie Fabrieken Zondag is op een vergadering van een zich noemend actie-comité van Rotter damse havenarbeiders, waar ongeveer zeshonderd man tegenwoordig waren, met grote meerderheid besloten heden ochtend een staking te proclameren en aan de aanneemlokalen van de haven arbeidsreserve de losse arbeiders te be wegen niet aan het werk te gaan. Inderdaad is aan dit besluit uitvoering gegeven met het gevolg, dat er heden ochtend in de Rotterdamse haven een staking is uitgebroken, die buiten de bonden omgaat. De staking omvat de grote meerderheid der losse havenarbei ders, terwijl een klein deel van het aan tal vaste arbeiders zich by hen aange sloten heeft. De inzet van de staking is een loonsverhoging van tien procent. De Scheepvaartvereniging Zuid, die weigert met het comité te onderhande len en deze staking als „wild" kwalifi ceert, heeft medegedeeld, dat de staking door de meerderheid der havenarbeiders als onverantwoordelijk van de hand wordt gewezen. Op een bijeenkomst van havenarbei ders werd hedenochtend van de zijde van het comité van actie medegedeeld, dat de E.V.C. zich achter de staking heeft geschaard. Er werden twee sta- kingscomité's benoemd, een voor de rechter- en een voor de linker-Maas- oever. >L 20 De dokter antwoordde met. Hij druk te op de starterknop en reed weg in de richting van Inching Round. Een ogenblikje later zei Fiirth: „U wilde natuurlijk met mij over die brief praten, anders had u mij hem niet la ten lezen". De dokter schudde zijn hoofd. „Er valt niet «reel over te zeggen, wel?" „Is het waar, wat erin staat?" „De halve waarheid, maar wie zal my geloven?" „U lijkt wel gek". „Misschien. Ja, ik geloof wel, dat je van „gek" kunt spreken, wanneer het soort liefde, dat ik voor Joyce koester, een zo ordelijk en beheerst mens als mij overrompelt". „Het doet me goed, te horen, dat het niet zomaar een jongensgril is geweest. Dat zou alles te buiten gaan". De dokter hief zijn hoofd een weinig trots op. „Joyce en ik houden al drie jaar van elkaar, sinds het ogenblik, dat we elkaar voor het eerst ontmoet heb ben". De dokter hield stil voor het hek van Danescroft. Firth stapte uit en leunde een ogen blik tegen het portier. „Waarom hebt u me dit verteld?" De dokter glimlachte. „Omdat," zei hij, „het gevaarlijk zöu zijn, als niemand het wist. Ik vermoed, dat er ergens een dagboek is. Misschien word ik daarin genoemd." Hij glimlachte opnieuw. „Daarom heb ik het tegen u verteld." „U bent zich er natuurlijk terdege van bewust, dat ik die brief aan de po litie moet geven." De dokter schakelde langzaam in en de wagen kroop voorwaarts. „Dat moet ik helemaal aan u overlaten." Wat Firth voelde, toen hij de wagen rustig zag wegrijden, gaat alle beschrij ving te boven. Wie dachten deze men sen dat ze waren? Wie dachten ze dat hij was? Een goedwillende, dwaze be moeial, die zijn loopbaan op het spel zou zetten door bewijsstukken te ver duisteren? Twee dingen stonden hem te doen. Het eerste was, een politie-agent aan te klampen en hem de brief en het dagboekblad in zijn handen te stoppen; het tweede was, terug te keren naar de stad en voorlopig daar te blijven. Toen zag hij Celia over het grasveld kuieren en in een ligstoel in de scha duw neervallen. Dat vervulde hem op nieuw met ijdele woede. Waarom zou hy zich van hier laten verdrijven? Waarom konden ze hem niet met rust latenhem en Celia Sim? Naast hem klonk een bons en zich omkerend, zag hij dat het agent Wilks was, die van zijn fiets sprong. Terwijl zijn brigadier de lijkschouwing bij woonde, speurde agent Wilks ijverig naar het spoor van de landloper. Zijn eigen gevoelens ten spijt kreeg Firth medelijden met de agent. „Nog steeds bezig?" „We volgen een bepaalde methode, m'neer," zei Wilks zonder geestdrift. „Al landlopers gevonden?" Wilks nam zijn helm af en veegde de binnenzijde met zijn zakdoek schoon. „Het staat my niet vrij te vertellen tot hoever ons onderzoek gevorderd is, m'neer." Agent Wilks was kennelijk in zijn nopjes, dat hij zo'n keurig afge ronde en offieieel-geformuleerde ver maning tot stand had gebracht. Briga dier Porter had het hem niet kunnen verbeteren. „Agent Wilks," antwoordde Firth. „Je bent in de wieg gelegd voor brigadier." En gemaakt-verontwaardigd voegde hij eraan toe: „Het is je natuurlijk duide lijk, dat je in dit speciale geval tijd verknoeit?" „Zo bekijkt de leek het," antwoordde Wilks. „Maar wie onze methodes niei kent, die denkt dat al onze formalitei ten tijdverspilling zijn." Wilks zette zijn helm weer op en overdacht dat hij, de hitte ten spijt, werkelijk in vorm was. Firth was onder de indruk. Het deed een mens goed, iemand te ontmoeten die nog zo jong was en tegelijk zo goed in de plooi wist te blijven „Goed gesproken, Wilks, uitmuntend." Daarna viel het hem in dat, zo Wilks al tijd verspilde, hij hetzelfde deed. On willekeurig bracht hij zijn hand naar de portefeuille in zijn binnenzak. „Je zoekt naar iets dat niet bestaat, agent." Agent Wilks overdacht dit even. „Wou u ons soms leren hoe we onze eigen zaakjes moeten opknappen, me neer?" „Ik zou je bijvoorbeeld kunnen aan bieden, je te helpen." „We kunnen het heel goed zopder hulp van buiten stellen, meneer," zei Wilks waardig. „Nonsens," zei Firth. „Jullie zien straks van wege de bomen het bos niet meer." „O, dacht u dat?" Wilks was werke lijk in zijn eer getast. „Dacht u dat heus? Laat ik u dan vertellen, dat we uw hulp of tegenwerking niet kunnen gebruiken." „En als ik je nu eens vertelde, dat ik een belangrijk bewijsstuk had'" Hier beging Wilks zijn eerste werke lijke fout. Hij liet zich door zijn ver ontwaardiging beheersen. „Ik heb uw hulp niet nodig, meneer." Firth goot nieuwe olie op het vuur. „O, juist. Je denkt dus, dat je er zon der mij wel komt, hè?" „Precies." Firth stootte iets uit dat een bitter, sarcastisch lachje moest voorstellen. „Laat ik je dit zeggen, agent," zei hij „ik heb mijn eigen methode gevolgd. Ik weet zeker, dat wat jij doet, louter tijd- verknoeien is. Ik ben bereid met je sa men te werken en ik wil je alle bewijs stukken toevertrouwen, die ik tot op het huidige ogenblik in handen gekre gen heb." „En laat ik u dan vertellen, meneer, dat je je eigen methode en je kostbare bewijsstukken bij je kunt houden en dat je de autoriteiten maar liever hun gang moest laten gaan." „Ik zou bij voorbeeld," zei Firth, erg uit de hoogte, „een bepaald document aan de politie kunnen tonen. Een kleine jongen zou my, om iets te noemen, een stuk papier gegeven kunnen hebben, dat ik dan aan jou zou overhandigen, met het voorstel het onmiddellijk op vingerafdrukken te onderzoeken.'" „Vingerafdrukken zei u, hè?" Wilks hoopte dat zijn sarcasme zo scherp als een scheermes was. „Dat stuk papier was zeker uit een schoolschrift afkom stig." „Schoolschrift, agenda, dagboek, wat je maar wilt." Wilks lachte. „Nou, meneer, gebruik nou je verstand en neem van mij aan, dat die kleine jongen je een bladzij uil zijn schoolschrift gegeven heeft." „Dus, agent Wilks," zei Firth waardig, „je weigert mijn hulp?" (Wordt vervolgd) van de interim-regeling practisch zeker uitgesloten. Over een gedeel telijke invoering is nog steeds over leg gaande met de gouverneur. De ministers menen te mogen opmer ken, dat er tussen regering en Staten algehele overeenstemming bestaat ten aanzien van de vaststelling van de eilandenregeling bij algemene maatre gel van bestuur. Het voorschrijven van een termijn aan de Staten is slechts in gegeven door de by de regering leven de wens, dat althans de vaststelling der eilandenregeling tegelijk kan geschie den met de daadwerkelijke inwerking treding der interimregeling, dat wil zeggen op het tijdstip,- dat de Staten in hun nieuwe samenstelling voor het eerst bijeen komen. Zondagmorgen omstreeks kwart voor elf trad een storing op in een der compressoren van een te Dordrecht voor vertrek gereed staand electrisch treinstel met bestemming Amsterdam. Er werd een sterke brandlucht waargenomen: de passagiers moesten het treinstel verlaten Het andere gedeelte van de trein had een vertraging van tien mi nuten. Het treinstel werd op een zijspoor geran geerd. De oplossing inzake de positie van de Kortenaer vormt nog steeds een onder werp van bespreking tussen de regering der V. S. I. en dr. Hirschfeld, aldus ver neemt het A. N. P. uit welingelichte bron in Djakarta. De regering van de V. S. I. ziet als enige oplossing: ontwa pening" var de voormalige leden van he.t K N I. L. Deze oplossing gaat naar van Nederlandse militaire zijde werd vernomen met grote moeilijk heden gepaard in verband met de ver minderde mate van handelbaarheid der Ambonezen. sin» „Ik heb laatst iemand gesproken, die erg boos op je was, Snorrebor," zei ik. „Op mij? Hoe bestaat het." ,Ja, op jou, omdat je het socialisme en het communisme als tweelingzus ters van één en dezelfde vader over één kam hebt geschoren naar aanleiding van het ondemocratische optreden van Spaak in de Belgische koningskwestie." „Maar is Vader Marx dan niet de vader zowel van het socialisme als van het communisme? En heeft Spaak niet tezamen met de Belgische communist halmand gedemonstreerd tegen de ko ning en vóór de terreur van de min derheid.?" „Dat wel, maar Spaak is nog niet hét socialisme en niet alle socialisten in andere landen," zei ik. „Alles goed en wel, maar heb je in de socialistische kranten van ons land ook maar één kwaad woord over het ondemocratische optreden van Spaak gelezen?" vroeg Snorrebor zegevie rend, „Dat niet, maar toch ging je con clusie wel wat ver." .Helemaal niet," zei Snorrebor eigen wijs. „Ik heb alleen gezegd, dat van die tweelingzusters er één, met name het communisme, de hort op is gegaan en dat de ander door haar afkomst er felijk belast is. En ik vind het goed, dat we daaraan door de Belgische so cialisten zijn herinnerd, leant we wa ren aardig op weg het te vergeten. Een gewaarschuwd man telt voor twee, zeg gen de Fransozen, heb ik wel eens ge hoord. En wie staat, zie toe, dat hij niet valle, zegt de Bijbel." „Dat laatste geldt voor ons allemaal, zei ik. „En óf," gaf Snorrebor gulhartig toe. Vrijdag heeft de minister van Verkeer en Waterstaat, mr. D. G. W. Spitzen, het college van adviseurs voor de lucht haven Schiphol geïnstalleerd. De taak van dit college zal bestaan in het geven van adviezen over de te nemen maatregelen inzake de verdere uitbouw van de luchthaven. Het college is te beschouwen als een voorloper van de raad van beheer der voor de lucht haven Schiphol op te richten naamloze vennootschap. Advertentie Beproefde hulp bij verkoudheid voor Va der, Moeder en kind. (Van onze correspondent) De families J. H. en B. uit Zwolle zouden Zondag een uitstapje maken naar de Vecht, maar een noodlottige slippartij heeft een ontijdig einde aan de pret gemaakt. De vrachtauto, waar in beide families hadden plaats geno men, stipte, botste tegen een boom en kwam aan de andere zijde van de weg op de berm terecht, waar de wagen omsloeg. De echtgenote van H. viel met haar baby van 6 maanden uit de cabine en zij kwamen onder het portier terecht De baby bleek dodelijk gewond en de moeder moest met een bekkenfractunr in het ziekenhuis worden opgenomen, evenals het 4-jarig dochtertje van B., dat een ernstige hersenschudding had opgelopen. De vrouw van B. kon met snijwonden en kneuzingen en de 8-ja rige K. HL met lichte blessures naar hun woningen worden overgebracht. In Atlanta in Amerika heeft een ver slaggever een dag voor hamsteraar ge speeld om eens te zien, welke houding de mensen tegenover het hamsteren zou den aannemen. Hij legde het wel heel opzichtig aan. Hij huurde een kar en ging naar de markt, waar hij suiker, pe per en sigaretten insloeg. De blikken van de omstanders waren als dolksteken, aldus vertelde hij, en de mensen namen geen blad voor de mond bij het uitspre ken van wat zij van hem dachten. Zij legden een aan duidelijkheid niets te wensen overlatende rondborstigheid aan de dag bij het vaststellen van zijn wei nig eervolle afkomst, zijn gebrek aan vaderlandsliefde en de wijze, waarop hij zijn militaire dienstplicht moest hebben vervuld. „Toen ik enkele ponden zwarte peper kocht, zei ik tot een van de omstanders: Dit spul zal schaars worden". „Jouw soort," zei de man „dié moest schaars zijn." Toen de verslaggever zijn elfde zak suiker in ontvangst nam, zei een vrouw: „Dat is verschrikkelijk, terwijl onze jongens in Korea vechten en sneuvelen." Na een half uur werd hij door ieder een op de markt nagewezen en drie mensen hadden hem aangebracht bij de marktmeester. Zijn conclusie luidt: „Onnodig een be roep te doen op het geweten van de hamsteraars, went wie in staat is onder zulke omstandigheden te hamsteren, heeft geen geweten." Zé is de houding van het publiek te genover een hamsteraar inAmerika. En hier? Hier gaan de hamsteraars niet zo opzichtig te werk als die verslagge ver. Hier lopen ze onopvallend verschil lende winkels af om bij beetjes hun egoïstische ondeugd tot een algemene nood te maken. Alleen zij, die heel erg in de kijker lopen, komen met de wet en dan gelukkig niet zacht in aanraking. Het schort hun echter evenzeer of. ge zien hun meer geraffineerde en bere kende handelwijze, nog erger aan gewe ten. In de riante villa „Le Roc" in de om geving van Cannes gaf Mrs. Norman Winston, de echtgenote van een Ame rikaanse febrikant, een zéér select par tijtje. De villa is echter niet het eigen dom van de rijke Amerikaanse, maar zij heeft die gehuurd van Lord Chal- mondley, de vroegere kamerheer van de Koning van Engeland. Zij grenst en dat zal de huurprijs wel aanmerkelijk hebben verhoogd aan het „Chateau de 1'horizon", waar de Ali Khan en Rita Hayworth de film van hun huwe lijk beleven. We behoeven niet te zeg gen, dat het gezelschap van ongeveer 30 gasten, onder wie de Parijse mode-ont werpster en parfum-componiste Elsa Schiaparelli, mrs. Gates, de vrouw van een Engels parlementslid, de Braziliaan se mevrouw Irene de Herren, de Ame rikaanse schrijfster Elsa Maxwell, de prins en prinses de Faucigny-Lucigne, Lord Travistock, de hertogin van Lei- cester en de markies de Ricci zich be vonden, zich uitstekend bij de Winstons amuseerde. Toen ongeveer de helft der gasten vertrokken was, begaf mrs Winston zich tegen 2 uur 's nachts even naar haar slaapkamer en kwam tot de ontdekking, dat haar juwelendoos was opengebro ken. Daar zij echter al haar juwelen aanhad en de doos dus leeg was, viel zij niet flauw, zoals te doen gebruike lijk is, maar deelde haar gasten haar ■bevinding mede. Daarop stormden haar logé's naar boven om hun bezittingen te inspecteren. Elsa Schiaparelli zocht tevergeefs naar haar juwelen, waaron der zich een broche van één millioen francs bevond. Nóg erger was de Bra ziliaanse er aan toe, want haar ringen, spelden en oorbellen tot een gezamen lijke waarde van 15 millioen francs, die tot overmaat van ramp slechts voor een deel verzekerd waren, bleken de weg van de onvindbare ^Pimpernel te zijn opgegaan. In totaal was er voor 20 millioen francs spoorloos verdwenen. Toen nam de politie haar intrek in de riante villa „Le Roe", niet om een par tijtje te houden, maar om gasten en personeel aan de al of niet gouden tand te voelen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 3