In de herfst crisis
in Oostenrijk?
RAPPORT VAN DE POLITIEKE
COMMISSIE AANGENOMEN
Formosa in de Veiligheidsraad
Belevenissen van
de struisvogel Rasmus
E
Communisten willen voor de
maal loonsverhoging
vierde
Heilige
Vader
maakt
bedevaart
De besprekingen over
plan-Schuman in Parijs
Regeringspartijen
bevreesd
RAAD VAN EUROPA
Revolutionnaire rede van Reynaud
Mej. Klompé antwoordt
Racine en Bcilzac op
rondreis door Afrika
Vandaag verzoek van Rusland om Amerikaanse
vloot terug te trekken
EEN PROTESTANTS KLOOSTER IN DUITSLAND
Dagelijks
kinder
verhaal
e vin
4
DINSDAG 29 AUGUSTUS 1950
PAGINA 5
Misleidend boekwerk
4T
Werkloosheid afwenden
Deelnemers optimistisch
gestemd
50 MILLIOEN TURVEN
UIT DE MARKT?
Intern, concours Marguerite
LongJacques Thibaud
s
Ter verrijking van
geest en hart
Installatie van nieuwe abt in Loccum
(Van onze Weense correspondent)
Een van de dingen, waaraan men in Oostenrijkse regeringskringen niet
twijfelt, is het naderen van een grote politieke crisis in de komende
herfst. Ofschoon het volk zich nog steeds aan de communistische greep
Weet te onttrekken, vreest men toch dat de communisten een zeker succes
«uil,-., kunnen hoeken, wanneer zij in September of October voor de vierde
hiaa! een herziening van lonen en prijzen trachten door te zetten. De regering
Van haar kant zal alles doen om het volk van deze eis af te brengen, omdat
een vierde loonsverhoging catastrophale gevolgen zou kunnen hebben voor
het economisch evenwicht in een groot deel van de toch al wankel staande
bedrijven. Maar de arbeider welke partij hij ook moge aanhangen ziet,
ondanks alle beloften en ondanks de beste bedoelingen van de regering, de
Prijzen langzaam stijgen, zodat er voor hem geen ander middel bestaat om
aan het nijpende geldgebrek te ontkomen dan een loonsverhoging.
siüieerde publicatie het aanzien van de
Volkspartij hun eigen regeringspart
ner in discrediet te brengen, niet al
leen in het buitenland, maar ook tn Oos
tenrijk zelf. Niemand in de kringen van
de Volkspartij zou het dan ook Verwon
deren wanneer de socialisten in hun
partij-politieke verblinding naar mid
delen zouden grijpen die in hun
eindeffect gezien alleen voor de com
munisten van voordeel zouden blijken
te zijn.
Jammer genoeg is geen der twee re
geringspartijen in staat om met moed en
overtuiging de noodzakelijkheid van
spaarzaamheid en inkrimping te beplei
ten, omdat ze beiden bang zijn aanhan
gers te verliezen en zij nu eenmaal de
droevige zekerheid hebben dat het Oos
tenrijkse volk voor een dergelijke leuze
hiet rijp genoeg is, ofschoon het in 't
algemeen politiek goed is geschoold.
Daaruit zou dus volgen dat de commu
nistische actie voor een loonsverhoging
°p succes zou kunnen rekenen, wat dan
oen economische depressie en een ne
derlaag voor de regering zou betekenen.
De grote vraag is in deze omstandig
heden of de regering sterk genoeg is aan
de zoveelste maal ondernomen aan
val het hoofd te bieden. Zij heeft on
tegenzeglijk blijken genoeg gegeven
van een taai verzet en kanselier Figl is
een man die zijn zelfbeheersing niet zo
gauw verliest. Maar er zijn enkele stro
mingen en spanningen in de Oostenrijkse
Volkspartij die de eenheid in gevaar
brengen, eenheid die volstrekt noodza
kelijk is bij een komend communistiscn
offensief. Wel is het Figl tot nu toe ge
lukt alle dissidente en kleinere bewe
gingen in zijn partij alsmede onmisken
bare spanningen met de minister van
buitenlandse zaken, dr. Gruber, op te
vangen, maar bepaalde groepjes in de
Volkspartij, meer in het bijzonder de
jongerenbeweging van de „Junge Front"
en een vrij groot aantal vroegere nazi's,
die sinds verleden jaar in de partij wer
den opgenomen, zien hun wensen en ver
langens niet vervuld en voelen zich zelfs
enigszins bedrogen. Het is voor de rust
in Oostenrijk te hopen dat deze Kleine
„ontevredenen" zich opnieuw laten ver
zoenen om de noodzakelijkheid eenheid
niet in gevaar te brengen.
Een groter gevaar voor de weerstand der
regering ligt in de coalitie met de socia
listen. De twee regeringspartijen liggen
namelijk op het terrein van de ideologie
en de tactiek veel verder uit elkaar dan
in die landen waar de socialisten een ont
wikkeling in de richting van een Partij
Van de Arbeid hebben doorgemaakt. Niet
alleen strijden de socialisten in Oosten
rijk veel verbittterder en radicaler voor
de socialisatie der bedrijven, maar zij
doen dti ook op grond van ideologische
overwegingen die nog steeds een Marxis
tische inslag vertonen. Ondanks de coa
litie bestaat er tussen de twee regerings
partijen een gespannen verhouding en
meermalen vraagt men zich als buiten
staander af, of in de socialistische partij
het partij-belang niet te sterk is ontwik
keld ten koste van het algemene welzijn
en het gemeenschappelijke regerings
beleid.
Niet alleen de wijze waarop het dogma
van de socialisatie wordt gepredikt,
maakt de Volkspartij kopschuw, maar
vooral ook de omvang waarin en het
tempo waarmee de socialistische minis
ter Waldbrunner dit programma tracht
door te zetten, is niet geëigend om de
regeringspartners gunstig te stemmen.
Ook is Waldbrunner verantwoordelijk
Voor de grote ontstemming ondfer de
overtuigde katholieken en in de rijen
Van de Volkspartij, omdat hij de z.g.
Stationsmis" heeft afgeschaft, met an
dere woorden de mogelijkheid dat tou-
risten Zondags op een paar hoofdstations
in de vroege morgenuren een H. Mis
kunnen bijwonen.
Van groter belang ofschoon men
er tot nu toe nog weinig aandacht aan
heeft besteed is het feit dat de Ame
rikaanse professor Charles A. Gulick een
Uitvoerig werk heeft geschreven over de
Oostenrijkse geschiedenis tussen de jaren
1918 en 1938. De Amerikaanse uitgave
t'an 1947 in twee delen omvat meer dan
'000 bladzijden en heeft de kennelijke
bedoeling de Angelsaksische rege
ringen er van te overtuigen dat het re
giem van Seipel, Dollfuss en Schusch-
hig clericaal-fascistisch was en der
halve een der oorzaken van Oostenrijks
°ndergang bij de Duitse overrompeling.
V'ie dit werk met aandacht studeert,
bemerkt dat Gulick alleen de socialis
tische berichtgeving, vooral het socia
listische dagblad „Arbeiterzeitung", als
betrouwbare bron beschouwt en men
°ntkomt niet aan de indruk dat deze
Professor in opdracht of met de een
zijdige hulp van de socialistische partij
*ijn werk heeft geschreven. Deze in
druk wordt nog versterkt door het feit
bat dit werk nu door de socialistische
Uitgeverij „Danubia" in het Duits Werd
hertaald en uitgegeven onder de titei:
»Österreich von Habsburg zu Hitier" en
bat van dit dure en omvangrijke werk
'in vijf delen met 2500 bladzijden voor
250 Schilling) 144 exemplaren aan de
vorschillende socialistische kamers van
Arbeid ten geschenke werden gegeven.
Pok heeft Gulick de moed niet gehad
in Amerika zijn boek tegenover dr.
Schusehnigg te verdedigen, ofschoon hij
Zich hiertoe aanvankelijk bereid Had
verklaard. Het is hier niet de plaats
Uitvoerig op de historische onjuistheden
Van dit werk in te gaan, maar duidelijk
ls wel het streven van de socialisten,
ook nu nog in het jaar 1950 door
bfiddel van een door hun partij gesub-
In deze onfrisse atmospheer, die voor
al in de laatste tijd aan het gekuip der
Belgische socialisten doet denken, is zich
in de Russische USIA-bedrijven van Oos
tenrijk een proces aan het afspelen, dat
de taak van de regering nog meer zal
bemoeilijken. Op 11 Augustus werd na
melijk officieel medegedeeld dat een
aantal van deze bedrijyen binnen
twee weken ongeveer 1300 arbeiders zou
ontslaan. De slachtoffers zijn vooral te
zoeken onder 800 werknemers in de ma
chinefabrieken van Voith in St. Pölten en
540 arbeiders in de onder Russische be
heer staande oliebedrijven. Het is niet
nodig achter deze maatregelen onmiddel
lijk communistische agitatie te zoeken. De
diepste grond is wel degelijk deze dat
de USIA-bedrijven van de ene kant wor
den geboycott en derhalve gebrek aan
orders hebben en dat zij van de andere
kant zó slecht beheerd werden, dat alleen
uiterste spaarzaamheid, gepaard met mas
saal ontslag, hier nog helpen kan. in de
laatste maanden hebben deze bedrijven
geen noemenswaardige orders meer kun
nen plaatsen, omdat het Westen zien
terugtrok en ook Joegoslavië een aantal
bestellingen ongedaan heeft gemaakt als
repressaille tegen Rusland, dat zijn schul
den aan Tito niet wil betalen. Ten slotte
bestellen ook Oostenrijkse firma's niet
meer bij de USIA, zodra zij bepaalde ar
tikelen, vooral machine?, bij een zuiver
Oostenrijks bedrijf kunnen krijgen, wat
bijvoorbeeld het geval is met water
turbines, die nu niet meer bij Voith,
maar in een nieuwe fabriek in Graz
worden besteld.
Natuurlijk werkt dit massale ontslag ver
lammend op de communistische propaganda,
maar het valt niet te ontkennen dat de
communisten er'toch hun voordeel uit we
ten te trekken. Zij hebben namelijk leeds
enige tijd geleden met dergelijke verschijn
selen van werkloosheid gerekend en op
24 Juli 1.1. speciale actie-comité's in net le
ven geroepen om dergelijke slachtoffers op
te vangen en voor zich te winnen.
Bij de toenmaals gehouden bespre
kingen werd onomwonden de weg van
de „catastrophen-politiek" aanbevolen.
Het ishet laatste middel van de tot
waanzin gedreven vernietigingswoede.
Want nu het de Russen en hun hand
langers niet gelukt is om hun USIA-
bedrijven op gang te houden, worden
met opzet niet-communstische werkne
mers ontslagen, die dan echter dadelijk
door de comité's van actie worden be
werkt. Het zal de communisten niet
gemakkelijk vallen deze slachtoffers
voor zich te winnen, omdat, nog afge
zien van deze eerste catastrophe in de
vorm van ontslag, ook nog een tweede
bekend is geworden, dat namelijk 18
USIA-bedrijven reeds een jaar lang de
gelden voor de ziekenfondsen en andere
sociale verzekeringen (die toch voor de
helft door de werknemers zelf worden
betaald) niet aan de Oostenrijkse instan
ties hebben afgevoerd, met het gevolg
dat de Staat 10 millioen Schilling te
weinig inkomsten heeft geïnd en vooral
dat de betrokken werknemers door deze
communistisch-Russische bedrijven glad
weg zijn bestolen en zij geen verhaal
r;e 2-iarige Koning van Zweden vier-
bii ezer dagen een merkwaardig ju-
hueuV}- Het is n.l. 75 jaar geleden dat
hiui?,1-?.71 officier see? tificaat van het Ko-
Ont e Zweedse Garde Regiment
Vlng. Bij die gelegenheid werd deze
foto gemaakt.
op de Staat hebben voor noodzakelijke
ondersteuning. Maar ondanks dat zet
ten de communisten hun actie voort, in
de overtuiging dat zij de door werk
loosheid murw geworden arbeiders ten
slotte toch zullen vangen.
Het is nu wel duidelijk dat de com
munisten na al hun mislukkingen met
de intellectuelen en de gtrote massa van
het volk het op een catastophe heb
ben afgezien en daarop doelbewust af
gaan. Zij hebben hun doel reeds bereikt,
ai komt de vervulling van een kant die
hen voorlopig in de grootste verlegen
heid brengt, maar ook daarmee zullen
ze wel raad weten. Iedereen echter m
Oostenrijk, die het goed met zijn vader
land meent, hoopt dat de catastrophe
van een massale werkloosheid kan wor
den afgewend, want dat is de grote
dreiging die het volk tot vertwijfeling
en het land aan de rand van de afgrond
kan brengen. Dat weten ook de com
munisten die in bedoelde vergadering
van 24 Juli de werkloosheid uit de der
tiger jaren het voorbeeld van hun toe
komstige actie noemden.
Natuurlijk moeten de communisten nog
bewijzen dat zij hun doel kunnen berei
ken, waarvoor zij dan de goedkeuring van
bun opdrachtgevers mogen wegdragen. Dat
dit niet dikwijls het geval is geweest, kan
men duidelijk aflezen uit de telkens wis
selende namen van de verantwoordelijke
functionarissen. In alle geval zullen zi] alles
doen om het economische evenwicht in
Oostenrijk te verstoren. Nu het grote plan
mislukt is in het Oosten van dit land
een wijd vertakt net van bloeiende USIA-
bedrijven op te bouwen, waardoor de vor
ming van een volksdemocratisch beheer po
sitief kon worden begunstigd, zijn de com
munisten in opdracht der Russen sinds 1
Juli begonnen met de oprichting van USIA-
winkels, waar levensmiddelen, textielwaren
ën landbouwartikelen ver beneden de gang
bare prijs worden aangeboden, omdat deze
artikelen zonder invoerbelasting door de
Russen worden geïmporteerd of hier zonder
omzetbelasting worden gefabriceerd en. ge
leverd. Voorlopig bevinden zich in wezen
nog maar vier van zulke „volkswinkels",
zoals Oost-Berlijn ze reeds lang kent, maai
er zijn 80 in voorbereiding. Wanneer dit
project werkelijk wordt doorgevoerd zou
het Oostenrijkse zakenleven in groot gevaar
komen, want jammer genoeg bescijikt het
Oostenrijkse publiek niet over die disci
pline, die de Berlijners hebben getoond, en
zal het niet de kracht hebben om deze
winkels te mijden.
v De afgevaardigden van de zes lan
den Frankrijk, West-Duitsland,
Italië, België, Nederland en Luxem
burg die zullen deelnemen aan de
besprekingen over de samenvoeging
van de kolen- en staalindustrieën vol
gens het plan-Schuman, waren Maan
dag optimistisch gestemd. De bespre
kingen zullen Donderdag worden her
opend en de afgevaardigden zullen de
zienswijzen van hun regeringen over
een document van 80 pagina's, waar
van de inhoud geheim werd gehouden,
ter conferentie bekend maken, aldus
meldt Reuter.
In kringen, die in nauwe relatie staan
met de conferentie, zei men, dat er kans
is dat binnen zes of zeven weken een
ontwerpverdrag gereed komt. Volgens
genoemde kringen werd overeenstem
ming bereikt over de organen (boven
nationaal gezagsorgaan, speciale minis
teriële raad en parlementaire vergade
ring, hof van justitie). Tot de voor
naamste onderwerpen van bespreking
behoren thans lonen en prijzen en de
noodzakelijkheid van productievergro-
ting.
Voorts werd volgens genoemde krin
gen overeenstemming bereikt over de
vorming van een gemeenschappelijke
marktafschaffing van quota en douane
tarieven tussen de leden en verminde
ring en het in harmonie brengen van
tarieven tussen de leden en niet-leden.
Tenslotte zou overeenstemming zijn be
reikt over de financiering van de „po<JÏ"
en zijn organen.
(Telefonisch van onze correspondent)
STRAATSBURG, Maandagavond
Het rapport van de Politieke Commissie, de Commissie voorAlgemeneZakem,
waarin de politieke organisatie van Europa behandeld wordt is na tot^eer
laat in de avond uitvoerig besproken te zijn, aangenomen met de vereiste
twee derden meerderheid. In het eerste deel geeft de Raadgevende Vergade
ring antwoord op de brief van het Comité van Ministers over de gevolgde
Politiek. In deze door de voorzitter van het Comité, Sean MacBrideaan de
Raadgevende Vergadering gerichte brief wordt o.m. geraagd om enige
nieuwe perspectieven. Het Comité zal niet te klagen hebben als het dit ant
woord thuis krijgt Aan initiatief ontbreekt het waarachtig met. De verga
dering heeft zelf het initiatief genomen de ministers te vragen waarom uit
hun pïeen boodschap zo weinig initiatief sprak.
De bespreking over dit rapport, door een stapel.resoluties en moties gevolgd,
wllkfaUe afzonderlijk werden behandeld, nadat ook de paragrafen afzon-
derliik werden besproken en gestemd, verliep niet zonder vurige schermutse
lingen tussen voor- en tegenstanders van veel beloven en weinig doen en die
van het halve ei en de lege dop.
Er was van alles aan de orde. Inter
pretatie van een enkel woord als defen
sie was genoeg om er een resolutie van
te maken. Een andere resolutie houdv
in, dat alle parlementariërs zich ver
binden hetgeen in Straatsburg besloten
wordt in de eigen parlementen te
brengen. Resoluties waken over het lot
van niet bij de Raad aangesloten landen.
Spanje wil men vrije verkiezingen
geven. De belangen van de Common
Wealth worden broederlijk bedacht.
Zelfs is ook niet vergeten iets voor de
jeugd te doen. Naarmate dé avond vor
derde kreeg men langzamerhand het ge
voel een soort Sinterklaasavond mee te
maken.
Vooral toen even ter discussie kwam dat
niet alleen Spanje een geschenk in de
vorm van een uitnodiging tot de Raad
werd toegedacht, op voorwaarde al
thans dat eerst vrije verkiezingen zou
den worden gehouden, maar dat men
toch ook het lieve kleine Portugal en
het onafhankelijke!?) Joegoslavië
niet vergeten mocht. Alles werkte tot
deze surpriseavond-sfeer mee. De goede
stemming, omdat de parlementariërs nu
eindelijk morgen eens een beetje vacan-
tie kunnen gaan nemen. De natuur deed
het hare. Een gierende wind, donder,
bliksem en een kletterende regen. Toen
alle moties waren opgedeeld en alle
resoluties waren ingeslikt of opgebor
gen, stond de president op en sprak zijn
slotwoord.
Doch al was de avond niet zonder jo
lijt, de dag was van een barre ernst. Het
rapport, in de vroege morgen zakelijk
ingeleid door de rapporteur Guy Mollet,
die in zijn toelichting de drie hoofd
thema's aangaf, waarop zeer vele van
de vertegenwoordigers in de loop van
de dag hun eigen partijen bliezen. Hij
vatte ze aldus samen. Ten eerste de
Het Institut de l'Encyclopédie te Pa
rijs slelt een bibliotheek samen, die
niet alleen werken van de grote Franse
klassieken, van Racine tot Balzac,
maar ook vele werken over de rechts
wetenschap, de koloniale wetgeving,
over geneeskunde en tal van technische
onderwerpen zoals dat wat een goed
zlectricien moet weten bevat.
Deze bibliotheek zal, ondergebracht in
vrachtwagens, deze herfst zijn rondreis
beginnen door de Franse Ivoorkust en
door de overige Franse overzese gebieds
delen. Op deze manier zal men velen in
Afrika, die verlangen naar lectuur om
hun kennis uit te breiden, zoals Afri
kaanse onderwijzers, verplegers, ambte
naren en employe's van de grote bedrij
ven, kunnen bereiken.
De Stichting voor de Landbouw heeft
op voorstel van de afdeling veenbedrijf
van deze stichting bij de minister van
Sociale Zaken een plan aanhangig ge
maakt om het veenbedrijf in staat te
stellen op enigszins normale wijze te
blijven functionneren. Naar de mening
van de Stichting is het noodzakelijk, dat
de regering het verkoopkantoor voor
fabrieksturf te Assen in staat stelt om
de aanwezige onverkoopbare turf tot een
aantal van 50 millioen stuks persturven
uit de markt te nemen.
Het volgend jaar zal van 20 tot 30
Juni te Parijs in de Salie Gaveau, onder
auspiciën van de Franse regering, het
internationale concours Marguerite
Long-Jacques Thibaud voor pianisten en
violisten worden gehouden. Het secreta
riaat bevindt zich 45, rue La Boetie,
Parijs (amis des jeunesses musicales).
Aan dit concours kunnen deelnemen
car.didaten, die de 15-jarige leeftijd heb
ben bereikt en niet ouder zijn dan 32
jaar. .Een uitzondering wordt gemaakt
voor oudstrijders en krijgsgevangenen,
die tot de leeftijd van 35 jaar worden
toegelaten. De inschrijving staat open
tot 15 Mei 1951 en de daaraan verbon
den kosten bedragen 2.000 francs.
Canada Frank G. Hall, de belang
rijkste woordvoerder voor 90.000 van de
124.000 stakende spoorwegarbeiders in
Canada, heeft verklaard dat de stakers 't
werk zullen hervatten wanneer het Par
lement daartoe opdracht geeft- Het par
lement zou vandaag bijeenkomen.
Op Zaterdag 26
Augustus heeft de
Heilige Vader de
drie basilieken be
zocht, waar Hij na
zijn jubileumbezoek
aan de Sint Pieter
nog maar toe mgest
om evenals millioe-
nen voor Hem de
Jubileum-aflaat te
verdienen.
Bij de Basiliek
van Sint Paulus
buiten de muren,
die officieel de Sint
Paulus aan de weg
naar Ostia heet,
werden deze opna
men gemaakt. De
Sint Paulus werd
ruim honderd jaar
geleden door brand
totaal verwoest en
is toen met hulp
van de hele wereld
weer minutieus op
gebouwd zo als de
Basiliek vroeger
icas. In de Sint
Paulus zijn de por
tretten van alle 262
Pausen in cassetten
aangebracht. Er zijn
na Pius XII nog
slechts zeven plaat
sen over en de Ro
meinen zeggen dat
„dus" tijdens het
pontificaat van Pitts'
zevende opvolger
de wereld vergaan
zal.
Onder auspiciën van het Nationale Co-
mitié voor een Vrij Europa zal in Oc
tober a.s. te Berlijn de „Vrijheidsklok"
worden opgehangen. De klok is gegoten
bij Gillet en Johnston Ltd. te Croydon
(Engeland). Alvorens de klok echter
een vaste plaats in het Berlijnse stads
beeld krijgt, zal zij een tocht door de
Verenigde Staten maken. De Vrijheids-
klok tijdens het aan boord hijsen van
de „American Clipper" in het Victoria
Dok te Londen.
Jacob Malik, het hoofd van de Russi
sche delegatie in de Veiligheidsraad, die
deze maand voorzitter van de Raad is,
heeft gisteravond de Veiligheidsraad
tegen vanavond acht uur bijeengeroe
pen en heeft de kwestie-Formosa op de
agenda geplaatst. Dit werd bekend ge
maakt na afloop van een geheime ver
gadering van de Raad. Uit de omstan
digheid dat de kwestie-Formosa op de
agenda is geplaatst meenden de meeste
waarnemers te mogen afleiden, dat
Rusland wellicht de V.N. zal verzoeken
dt V.S. op te dragen de Zevende Vloot
uit de wateren van Formosa terug te
trekken.
Officiële kringen zeggen dat de natio
nalistische Chinese regering zich ver
zetten zal tegen de bespreking van de
status van Formosa op de komende zit
ting van de algemene vergadering der
V.N.
De Chinese delegatie, die onder lei
ding staat van minister van Buiten-
mogelijkheden tot vermenigvuldiging
van partiële accoorden worden uitge
breid, ten tweede de verhouding tussen
de Raad van Europa en de nationale
parlementen wordt verbeterd en ten
slotte zal er meer aandacht worden be
steed aan de vorming van de publieke
opinie.
Nadat de heer Reynaud in een vrij
revolutionnaire rede een nieuwe
Reynaud blijkbaar de commissie ver
weten had de weg van de minste weer
stand te hebben gekozen en een pleidooi
leverde tot afschaffing van het veto van
het Comité van Ministers, een thema
waarin hij door André Philip werd bij
gevallen en hetwelk uiteraard door Guy
Mollet werd bestreden, nam de Neder
landse afgevaardigde de heer v. d. Goes
van Naters het woord om er vooral op
te wijzen, dat de latente en soms zelfs
scherpe conflictsituatie tussen de Raad
gevende Vergadering en het Comité van
Ministers schaadt aan het geheel onzer
instellingen.
De heer v. d. Goes van Naters kwam
terug op zijn stokpaardje, dat de rege
ringen tegenwoordig te veel van des
kundigen afhangen, die tenslotte allen
gespecialiseerd zijn, doch dat het de
kracht van de Europese Raad moest zijn
om juist niet gespecialiseerd te zijn
maar algemene beleidslijnen uit te
stippelen. Als er moed nodig is om
critiek uit te brengen op het Comité van
Ministers, d&n moet dat naar spreker's
mening maar thuis geschieden in hun
eigen parlementen, waar zij de eigen
minister, lid van dit Comité\ die het
parlement verantwoording schuldig is,
'er eventueel met gebruik van hun
macht toe brengen kunnen de beslissin
gen van de Raad te respecteren. De kaats
baantactiek verwerpt hij om te kiezen
voor die oplossingen, waardoor de weg
voor de Engelsen en de Scandinaviërs
open blijft. Eenheid van Europa boven
federatie, aldus de heer v. d. Goqs van
Naters.
In de namiddag sprak mej. Klom
pé die, zoals bekend, een zeer werk
zaam en constructief aandeel heeft ge
had in een der hedenavond door de
vergadering aangenomen politiek be
langrijke resoluties. En passant het
revolutionnair élan van de heer Rey
naud afstraffend, betoogde mej. Klom
pé, dat de gematigdheid de commis
sie mede door tijdgebrek was ingege
ven en dat zij er de voorkeur aan
heeft gegeven een oplossing te vinden,
die aanvaardbaar zou zijn, liever dan
een radicale voor te leggen, die on
middellijk naar de prullemand zou
verdwijnen. Waar de discussie over de
federale en (of) functionele methode
van de organisatie van Europa in het
slop was geraakt, was de enige moge
lijkheid die nog overbleef het afsluiten
van bijzondere overeenkomsten tussen
de statenleden of tussen sommigen
hunner, waarin aan speciale gezagsor
ganen binnen het kader van de Raad
doch daaraan niet onderworpen be
voegdheden worden verleend, die niet
In het statuut van de Raad voorzien
zijn.
Op de moeilijkheid van de heer Rey
naud, dat de speciaal in het leven ge
roepen gezagsorganen van de Raadge
vende Vergadering geen bevoegdheid
konden verkrijgen, antwoordde mej.
Klompé deze ervaren politicus vra
gende of hij het wel goed begrepen had
- dat niet de Raadgevende Vergade
ring of het Comité van Ministers deze
bevoegdheden verleent, maar de leden-
staten, die onderling deze nieuwe con
venties gesloten hebben. Om de andere
leden van de Raad niet uit te sluiten,
zou dan de mogelijkheid open blijven
de faits et gestes van die speciale com
missies in de Raad van Europa te be
handelen, zonder nochtans de statenle
den, die niet getekend hebben, het recht
tot medebeslissing te geven.
Mej. Klompé besloot haar rede door
op verheven en waardige wijze te ge
tuigen, dat het niet slechts Rusland en
Amerika of wie dan ook zijn, die de
wereldpolitiek maken en over het lot
van Europa beslissen, maar dat er Eén
ons aller Vader, het lot der mensen in
handen heeft. Het volk vraagt niet
slechts geloof in de toekomst en vrij
heid van vrees, maar ook geloof in de
geestelijke waarden, die de grondslag
zijn van onze beschaving.
Een klein incident, ditmaal van Fran
se oorsprong, over de benoeming van
een Fransman voor de permanente com
missie, sloot deze dag. Door de Franse
delegatie namelijk was André Philip
voor dit hoge college, waarvan o.m.
onze landgenoot de heer Van der Kielt
lid is, candidaat gesteld. Dit was voor
de Franse minister voor Europese Za
ken, Guy Mollet, die tot nu toe deze
post bekleed had, een vrij pijnlijke aan
gelegenheid, waaruit de vergadering hem
redde door hem uit eigen beweging op
nieuw candidaat te stellen. Met vrij gro
te meerderheid gaf de vergadering haar
voorkeur voor het door de heer Guy
Mollet gevoerde beleid te kennen en
wees hem opnieuw voor deze post aan.
Een spannend moment in de avond
was de behandeling van de door de heer
Reynaud ingediende motie om in het
Comité van Ministers het vetorecht af
te schaffen. Met 4942 stemmen en 7
onthoudingen werd de motie aangeno
men, waarna uw correspondent de Ne
derlandse afgevaardigde, de heer Bur
ger, verheugd met twee flessen whiskey
onder de arm een gewonnen wedden
schap op deze verkiezing ijlings zag
weglopen. De zitting werd niet gesloten
doch slechts verdaagd tot waarschijn
lijk de tweede helft van November'.
landse Zaken George Jeh, heeft op
dracht er op te staan dat de kwestie
geregeld wordt in de conferentie over
het Japanse vredesverdrag in plaats
van door de V.N. Men stelt zich op
het standpunt dat de status van For
mosa, welke bepaald werd door de
Cairo-verklaring, slechts besproken en
geregeld kan worden op een vredes
conferentie, in overeenstemming met
het handvest van de V.N. dat bepaalt
dat kwesties betreffende de tweede
wereldoorlog op vredesconferenties
zullen worden afgedaan.
Een tweederde meerderheid kan die
bepaling van het handvest omzeilen en
de bespreking van Formosa mogelijk
maken, doch officiële kringen te Taipei
houden vol dat enigerlei resolutie die
uit zulk een bespreking zou resulteren,
niet doeltreffend zal zijn zonder instem
ming van de betrokken regering.
Jacob Malik heeft de afgevaardigde
van nationalistisch China, T. F. Tsjang
niet uitgenodigd voor het diner, dat hij
morgen in het Waldorf Astoria hotel
geeft voor de leden van de Veiligheids
raad.
Het is gewoonte een dergelijk diner
te geven, walmeer de ambtsperiode van
de President van de Raad ten einde
loopt. Tsjang heeft de Russische gede
legeerde in Januari eveneens niet uit
genodigd.
Laat heb ik U bemind Ethel Man
nin. Een Engelse niet-katholiek schreef,
geïnspireerd door het leven van Sint
Augustinus „die menselijkste aller
heiligen" deze roman over een ge
vierd auteur, die het te druk heeft met
het bestendigen van zijn succes om .een
waarlijk groot boek te schrijven. Fran
cis Sable wil geen wroeging kennen:
hij gaat op in het materiële en dit ;s
met voldoende notie van de „zwakhe
den des vlezes" getekend om er niet
een goedkope figuur van alleen-maar-
de bon-vivant van te maken, die dan
straks wel ijlings tot inkeer zal komen.
Ook voor deze eigengereide man. die
tevens een hartstochtelijk bergbeklimmer
is, komt echter dé schok van zijn leven,
als hij zijn zeer artistieke zuster door
een noodlottig ongeval in» de bergen
verliest. Dit voert niet onmiddellijk tot
een katharsis integendeel: Francis
geraakt tot een bepaalde decadente le
venswijze en hier is dus niet aan de
menselijkheid geweld gedaan ten gerie
ve van een zoetelijke tendenz. Uitein
delijk echter komt de schrijver tot de
erkenning „Te laat heb ik u bemind, o
Schoonheid, zo oud en immer nieuw" <->n
zo vindt deze moderne Augustinus da
weg naar het klooster, waar hij zijn le
ven eindigt als een heilige.
De uitgeverij Paul Brand heeft met
dit boek een roman doen verschiinen,
die gezond is, omdat hij zo reëel is. Dick
Ouwendijk zorgde voor de vertaling uit
het Engels en deed dit goed. T. E.
Testament in code. Bij de Bezige
Bij is een spionnage-roman verschenen
van Salvador Hertog. Dit boek heeft,
behalve wapensmokkel. de infiltratie
van oud-nationaal-socialisten in de lei
ding der geallieerde bezettingslegers in
Duitsland tot gegeven. Dank zij de rij
ke fantasie van de auteur zal deze ro
man wellicht vele (oudere) lezers weten
te boeien.
Collected letters of St. Thérèse of Li-
sieiix. Edited by the abbé Combes,
translated by F. J. Sheed. Uitgave Sheed
Ward. London. Dit is een Engelse uit
gave van alle brieven, notities en xrao-
beltjes, die de kleine heilige van Lisieux
tijdens haar leven geschreven aeeit.
Deze authentieke stukken, zeer nauw-
keurig-critisch in chronologische volg
orde gerangschikt en van de nodige de
tails betreffende leeftijd, plaats en om
standigheden voorzien door abbe André
Combes, vormen meer nog dan Thérèse's
Histoire d'une ëme een rijk mateiiaal,
dat ons in staat stelt de ontwikkelings
geschiedenis van haar heiligheid te voN
gen, en een helder inzicht te verkrijgen
in het milieu, waar zij leefde. De ver
taling van Sheed is bewonderenswaar
dig, al gaat er in het stroevere Engels
wel wat van de „zoetvloeiendheid van
de oorspronkelijke Franse tekst verloren.
Naar onze overtuiging is dit boek van
grote waarde voor onze tijd, omdat het
zo'n duidelijk beeld tekent van het
evangelische ideaal: door de groei in de
liefde tot God te geraken tot volmaakte,
schone menselijkheid. L.
Beknopte geschiedenis van de Katho
lieke Arbeidersbeweging in Nederland,
door W. G. Versluis. Uitgave N.V. Dek
ker Van de Vegt, Utrecht-Nijmegen.
Wij kunnen volledig instemmen met de
schrijver van het voorwoord, die con
stateert, dat de samensteller van dit
werkje erin geslaagd is in het betrek
kelijk korte bestek van 125 bladzijden
een duidelijk beeld te schetsen van de
geschiedkundige ontwikkeling der K.A.
B. in ons land. Zijn bedoeling was een
handig Leerboekje te schrijven om aan
de jongeren in de arbeidersbeweging,
een globaal historisch overzicht te ge
ven. Zonder ernstige studie was dit
echter onmogelijk, 's Schrijvers uiteen
zetting is alleszins verantwoord; hij be
heerst zijn onderwerp uitstekend en
beschikt over de gave zijn kennis hel
der en duidelijk en tevens zakelijk mee
te delen. Dit boekje zal menigeen van
grote dienst zijn. Warm aanbevolen.
De Mens, zijn historie, organen en
omgeving, door dr. R. Teunissen. Uit
gave: de Fontein, Utrecht. Van de vele
boeken, die over dit onderwerp geschre
ven zijn, is er naar onze smaak geen zo
verheffend, zo aangenaam en zo spelen
derwijze instructief als dit mooie werk
van dr. Teunissen. Het is niet alleen be
doeld voor levenservaren volwassenen,
maar ook voor de rijpere jeugd. Met
een bewonderehswaardig fijne takt be
handelt dé schrijver het mysterie van
het leven en wat daarmee samenhangt,
waarbij hij een gezonde en alleszins ge
rechtvaardigde nadruk legt op het mis
plaatste van alle preutsheid in dit op-
Weinigen zullen weten dat er in
Duitsland nog een protestants klooster
bestaat, waar sinds de reformatie on
afgebroken mannelijke kloosterlingen
een leven van meditatie en studie lei
den. Dit unicum trok dezer dagen weer
de aandacht, omdat in de maand Augus
tus opnieuw een nieuwe abt geïnstal
leerd werd. Het is de tegenwoordige
Landesbischof van Hannover, Dr. Hanns
Lilje, een der leiders van het heden
daagse Duitse protestantisme en een
bekende figuur uit het Duitse religieuze
verzet.
Het werd inderdaad alleen door zeer
bijzondere omstandigheden mogelijk
dat een zo typisch katholieke instelling
als een klooster ook nog in de refor
matie haar bestaan kon handhaven,
Oorspronkelijk is het klooster van Loc.
cum in Nedersaksen een stichting der
Cisterciënser-Paters uit de 12e eeuw. In
het begin van de reformatie knoopte
het klooster relaties met de nieuwe pro
testantse beweging aan, maar zonder
een plotselinge ommekeer te voltrekken.
Ook kwam het nooit tot een formele
breuk met Rome. Geleidelijk nam men
de gedachten en de principes van 't pro
testantisme over en bewaarde tegelij
kertijd de vormen van het kloosterle
ven, tenminste in de fundamentele struc
tuur. De echte katholieke liturgie werd
natuurlijk bij lieverlede afgeschaft.
In de loop der tijde sloot zich het
klooster bij de Lutherse Landeskirche
van Hannover aan en werd een oplei
dingscentrum van Lutherse predikanten.
Dit is het klooster ook r.og vandaag.
Na het afleggen van de eerste examens
wijden zich de Lutherse predikanten in
dit klooster aan verdere theologische
studies en leiden een gemeenschappelijk
leven gewijd aan de godsdienst. De or
ganisatie van het klooster doet nog dui
delijk de katholieke oorsprong ken
nen. De abt draagt nog altijd staf en
mijter; hij wordt geassisteerd door een
prior en een convent, bestaande uit ca.
5 geestelijken en een jurist.
Dat Dr. Lilje, die in de Duitse Lu
therse kerk een zo grote rol speelt, abt
van het klooster Loccum wordt, bewijst
in ieder geval, dat men ook in protes
tantse kringen aan het gemeenschaps
leven van de geestelijken een grote be
tekenis toekent.
sJYn
102. Toen het avond geworden was waren ze alle
maal nog moe. Vooral Sim wilde vroeg naar bed,
want hii viel om van de slaap. Toen zei Rasmus te
gen Sam: „Nou, dan ga ik ook maar naar bed.
Misschien kun jij dan nog even onze akkers begieten,
dan groeit het zaad beter." Maar mensenkinderen, 't
moet wel een heel merkwaardig soort zaadtgeweest
zijn, dat ze gebruikt hadden. Want toen Sam het wa
ter gaf begon het meteen te groeien. Te groeien? Het
vloog omhoog. Je zag de plantjes als duiveltjes uit
een doosje omhoog schieten en dan werden ze tege
lijk ook nog dikker.
Midden in de nacht werd Sam wakker, omdat het
monster bezig was het dak van het huis op to eten.
Toen merkte hij, dat Sam nog steeds niet thuis geko
men was.
