Dr. DREES: „Belichaming van
vrede, vrijheid en veiligheid''
tRic de noorman: d£t
Fr
RODE KRUIS LIGA ZAL ZO
V.N. TE HULP ROEPEN
LcMctlcm
Jussan tteuó en (lippen
De grote misdaden
van een kleine man
Volkeren moeten zelf voor een betere
toekomst kunnen vechten
„Nederland make
kwestie aanhangig"
Wielrijder bij Diemen
door auto gegrepen
Zestig varkens in de
vlammen omgekomen
Het Koninklijk bezoek aan Engeland
NODIG,
Roofoverval in Driehuis in
hoger beroep behandeld
Overpeinzingen
Eensgezind optreden
tegen agressie
DINSDAG 24 OCTOBER 1950
PAGINA 3
Vijf jaar handvest V.N.
Ambon en Veiligheidsraad
„REGERINGSBELEID MOET
VEROORDEELD WORDEN"
Voorstel aan de deputaten-
vengadering van de A.-R.
K.N.M.I. registreert
aardbeving
Chauffeur bleek zwaar
beschonken
m
De vermoedelijke gang van zaken
Lets van Amblom
Gala-diner in het
Buckingham Palace
ruxtuutfijii
GERECHTSHOF AMSTERDAM
Opnieuw 6 jaar geëist
6716 personen emigreerden
In tweede kwartaal 1950
van Snorrebor
CONSULENT VOOR SOCIALE
BIJSTAND
De heer v. d. Valk benoemd
Koninklijke onderscheiding
7
door
LESLIE
FORD
Garage
Succes van een commu
nistisch blad
Witten dupe van Roden
Zonderlinge ruiter
„Het is heden vijf jaar geleden, dat het Handvest der Verenigde Naties van
kracht werd. Voor het grootste deel van de beschaafde wereld is dit docu
ment nog steeds de belichaming van het vurige verlangen naar vrede, vrij
heid en veiligheid, dat bij de volkeren leeft. Ik wil gaarne van deze gelegen
heid gebruik maken om de ogen, maar vooral ook de harten van het Neder
landse volk weer te openen voor de idealen, welke aan de Verenigde Naties
ten grondslag liggen.
Te weinig zijn we vaak doordrongen van de noodzaak, dat deze idealen ook
ons zelf blijvend moeten bezielen, dat wij deze zelf voortdurend daadwerke
lijk moeten uitdragen. De organisatie van de Verenigde Naties is voor haar
welslagen aangewezen op de inspirerende kracht van de gewone mens.
Het zijn niet de regeringen of de vertegenwoordigers dier regeringen te Lake
Success, die een nieuwe en betere toekomst voor ons kunnen openen. Het
zijn de mensen zelf, die dit tot stand moeten brengen. De mensen, die bereid
zijn offers te brengen en te strijden voor hun vredelievende overtuiging, de
mensen, die zich moeten aaneensluiten en de gehele wereld een machtig, on
weerstaanbaar verlangen naar vrede moeten opleggen," aldus minister-presi
dent dr. Drees in zijn rede, die hij gisteravond in de Bidderzaal te Den Haag
uitsprak ter herdenking van de dag der V. N.
Het Handvest werd vijf jaar geleden
ondertekend in een sfeer van hoop en
samenwerking, zo vervolgde hr. Drees.
Men verwachtte, dat de Verenigde Na
ties in de eerste plaats bij voortduring
zouden kunnen werken aan herstel van
de door de oorlog verwoeste wereld, aan
het bereiken van betere levensvoor
waarden voor iedereen met handhaving
van vrede en veiligheid. Hoezeer bleek
men zich weldra in deze opvatting ver
gist te hebben. Op politiek terrein kre
gen de Verenigde Naties vele teleurstel
lingen te incasseren. Strijdpunten als
Palestina, Kashmir, de Balkan e.a
waarbij voldoende brandstof voor een
grote oorlog lag opgestapeld, konden ge
lukkig territoriaal worden begrensd en
afgedamd.
De niet-politieke organen van de
V.N. en gespecialiseerde organisaties
der Verenigde Naties hebben nuttig
werk verricht. Door hun toedoen zijn
hongersnoden gelenigd en soms zelfs
voorkomen. Besmettelijke ziekten
worden op grote schaal bestreden en
hygiënische toestanden verbeterd.
De Verenigde Naties zagen zich kort
geleden voor de noodzakelijkheid ge
steld op te treden in een geval van
ernstige agressie. De strijd, welke in
Korea ontbrandde, bleek geen gelegen
heid te bieden voor vredelievende be
sprekingen. Er moest een ander ant
woord worden gegeven op deze aanval.
De vredelievende landen hebben dit
antwoord ais het ware instinctief gevon
den: de Verenigde Naties namen het be
sluit tot een collectief gewapend optre
den.
Het Nederlandse volk kan er terecht
trots op zijn, dat naast H. M. „Evertsen"
ook een Nederlands troepencontingent
zal deelnemen aan deze gezamenlijke ac
tie in Korea Al is de strijd thans voor
een groot deel gewonnen, het blijft van
hoge waarde, dat velen hebben gehoor
gegeven aan de oproep zich als vrij
williger te meiden en daarmede hebben
getoond, hoezeer het hun ernst is om
de vrede desnoods met inzet van hun
leven te verdedigen.
In zijn herdenkingsrede gaf mr. N. S.
Blom, Staatssecretaris van Buitenlandse
Zaken, een uitvoerige schildering van de
Het Bureau Zuid-Molukken in Den
Haag heeft een telegram gezonden aan
dg minister-president, waarin het ver-
kiaart diep gcïChGkt te zijn door het be
richt, dat de Veiligheidsraad de kwestie
Zuid-Molukken waarschijnlijk 3 de
zal leggen. Het verzoekt thans om Neder
lands tussenkomst en vertrouwt dat de
regering niet het standpunt, dat de
Nederlandse delegatie bij ae Veiligheids
raad zich in het geheel niet als partij
in deze kwestie beschouwt, zal delen,
maar veeleer zal onderstrepen dat iedere
dag van uitstel der behandeling in de
Veiligheidsraad zware offers van de be
volking der Zuid-Molukken eist. Neder
land is, volgens dat telegram, juist bij
zonder aangewezen om deze kwestie bij
de Veiligheidsraad aanhangig te maken
krachtens de bijzondere rechtsplicht,
Waarna reeds begin van uitvoering is
gegeven door de Nederlandse klacht bij
de Unci.
Het zou, aldus besluit dat telegram, in
strijd zijn met de traditie en waardig
heid van Nederland indien het zou dul
den, dat de Veiligheidsraad om redenen
van internationale machtspolitiek het
recht en de doeleinden der Ver. Naties
zou verloochenen onder prijsgeving van
de bevolking der Zuid-Molukken aan
bombardementen, hongerblokkade en
volledige uitroeiing.
Het moderamen van het centraal
comité van Anti Revolutionaire Kiesver
enigingen zal de buitengewone deputa-
tenvergadering van de Anti Revolutio
naire Partij, die 26 October a.s. wordt
gehouden, voorstellen, te besluiten: dat
hetgeen de bevolking van Ambon dooi
de regering van Indonesië wordt aan
gedaan, in strijd is met het recht en
niet hetgeen ten aanzien van de status
der volken van Indonesië is bepaald in
de overeenkomsten, die aan de overdracht
van de souvereiniteit door Nederland
aan Indonesië ten grondslag zijn gelegd;
dat de Nederlandse regering deswege de
Plicht had en heeft in woorden en door
daden te bevorderen, dat aan de bevol
king van Ambon recht wordt gedaan;
als haar gevoelen uit te spreken dat het
regeringsbeleid, dat mede heeft geleid
tot de huidige diep schokkende toestand,
veroordeeld moet worden en dat de re-
Kering alsnog maatregelen van effectieve
trekking heeft te nemen ten behoeve
van recht en leven van de Ambonese
bevolking.
Het K.N.M.I. te De Bilt deelt mede,
**?t de seismografen van het K.N.M.I.
gistermiddag om 17 uur 25 minuten een
yrij sterke aardbeving hebben opgete-
end, waarvan de haard op een afstand
9300 kilometer was gelegen, ver
moedelijk aan de Westkust van Midden-
■^herika.
omstandigheden, waaronder het Hand
vest der Verenigde Naties tot stand is
gekomen, alsmede van het toetreden van
Nederland tot het supernationale orgaan
van de Verenigde Naties. De Nederlandse
regering, aldus spr., heeft van het begin
af aan getoond, dat Nederland vertrou
wen had in de nieuwe volkerenorganisa
tie. Ondanks critiek, zoals die in Neder
land werd gehoord bij de behandeling
van het Indonesische vraagstuk, kan men
door het werk van de Verenigde Naties
niet ontkomen aan de indruk, aldus mr.
Blom, dat de organisatie van de wereld
sinds de Haagse vredesconferenties toch
wel ver is gevorderd.
De sfeer in de Veiligheidsraad noemde
de Staatssecretaris echter allesbehalve
ideaal. De tegenstelling tussen twee der
grote mogendheden verdeelt de Veilig
heidsraad en maakt hem dikwijls vruch
teloos.
Na deze redevoeringen richtte de voor
zitter van de V.I.R.O. (Vereniging voor
Internationale Rechtsorde), oud-minister
mr. J. A. Jonkman, zich tot de in de
Ridderzaal aanwezige vrijwilligers van
het Nederlandse Korea-detachement. Als
teken van dankbaarheid voor de bereid
willige offervaardigheid van de vrijwilli
gers bood hij aan de commandant van
het detachement, majoor M. P. E. A. den
Ouden, de vlag der Verenigde Naties
aan. „Deze vlag moge' u steeds herinne
ren aan onze beste wensen."
(Van onze correspondent)
Gisteravond omstreeks elf uur heeft
op de provinciale weg te Diemen, bij de
kruising van de weg naar Schiphol, een
ernstige aanrijding plaats gehad. Een
zekere M. uit Leeuwarden kwam met
zijn auto uit de richting Amsterdam.
Bij het nemen van de bocht naar links
remde hij veel te scherp af, slipte en
kwam daardoor met zijn wagen op het
linker deel van het wegdek terecht.
Daar reden op dat ogenblik twee fiet
sers uit Amsterdam. De slippende auto
greep één hunner en wierp hem tien
meter verder in de wegberm. Vervol
gens maakte de wagen een salto en
stortte in de Weespervaart. Voorbijgan
gers konden de chauffeur uit de wagen
bevrijden. Hij bleek beschonken te zijn.
De aangereden wielrijder moest met
zware verwondingen naar het Onze
Lieve Vrouwe-gasthuis worden ver
voerd.
Uit een nader ingesteld onderzoek is
komen vast te staan, dat de twee Am
sterdamse fietsers reden op in Baarn
gestolen rijwielen. In verband hiermee
heeft de politie de man. die bij het on
geluk ongedeerd bleef, gearresteerd.
Ook de chauffeur van de auto is in
hechtenis genomen.
Maandagmiddag brak een felle brand
nit in een drietal grote schuren van de
landbouwer P. Bol te Bedum. Deze schu
ren zijn ingericht als varkensmesterijen.
De brandweer, die spoedig ter plaatse
was, bestreed het vuur met ai het be
schikbare materieel. Zij kon evenwel
niet voorkomen, dat twee van deze schu
ren in de as werden gelegd. Zestig var
kens zouden in de vlammen zjjn omge
komen.
De politie heeft een onderzoek naar de
oorzaak van de brand ingesteld. Men is
tot de voorlopige conclusie gekomen, dat
hij is omstaan door een vuurpot, waarop
men regelmatig aardappelen kookte,
welke als varkensvoeder dienden. De
boer had juist een half uur voor het uit
breken van de brand deze vuurpot aan
gestoken.
21. De sluipmoordenaar, die achter een stam dekking had gezocht, legde koorts
achtig een nieuwe pijl op zijn boog. Maar voor hij gelegenheid kreeg deze af te
vuren, was de Noorman reeds achter een boom teruggeweken. Grimmig spande hij
de boog van Allard, het legendarische wapen van zijn voorvader, dat zo zwaar was
dat alleen Eric hem vermocht te spannen. Even wachtte hij tot de schutter een blik
om de stam heen waagde te werpen. Zodra hij zich bloot gaf liet Eric de pees
trillend terugveren.
Een schelle kreet ontsnapte de man. De goedgemikte pijl scheerde vlak over zijn
hoofd, zo laag, dat zij de kap van zijn wijde mantel spleet. De schrikwelke in de
onbekende opvlamde was onbeschrijflijk. Hij verloor alle voorzichtigheid uit het oog
en wankelde terug, snakkend naar adem. Voor zijn gevoel was de dood hem rakelings
voorbij gegaan en die gedachte deed hem sidderen van ijskoude vrees. Hij verloor
iedere dekking uit het oog toen hij zich kermend omwendde. En die onvoorzichtig
heid kwam hem duur te staan. Want meteen flitste een tweede pijl, welke de
Noorman klaar gehouden had, op hem toe. Bij de boom klonk een smartelijke gil
en meteen zag de grinnikende Noorman zijn slachtoffer als door duizend duivels
voortgezweept wegrennen. Met wapperende mantel en onder het uitstoten van de
verschrikkelijkste geluiden verdween de gefolterde sluipmoordenaar tussen de bomen
en de Noorman moest zichzelf lachend bekennen dat hij nog nimmer iemand zo
snel had zien lopen.
„Dat is de enige manier om lage honden, die een weerloos meisje trachten te
ontvoeren, terug te jagen naar hun holen," mompelde Eric goed gehumeurd. „Men
doodt hen niet! Men stuurt ze jankend terug naar hun soortgenoten en het werd
overigens hoog tijd dat we deze bende gemantelde onbekenden eens wat schrik
aanjoegen!"
(Telefonisch van onze Londense correspondent)
LONDEN, hedenmorgen
Naar uw correspondent verneemt, is het de bedoeling van het Buckingham
Palace het officiële programma voor het bezoek van het Nederlandse koninklij
ke echtpaar aan Engeland eerst op 11 November, dat wil zeggen tien dagen
vóór de komst van de hoge gasten, vrij te geven. Inmiddels meent uw corres
pondent evenwel op grond van informaties uit betrouwbare bronnen enige bij
zonderheden mede te kunnen delen. Het koninklijk echtpaar zal zich naar En
geland begeven met de kruiser „Heemskerck", welke voor anker zal gaan in
de haven van Dover, vanwaar zich de koninklijke gasten per trein naar Lon
den zullen begeven.
Maandagavond werd in de Ridderzaal te Den Haag de vlag der Verenigde
Naties overhandigd aan majoor M. P. A. den Ouden, commandant van het Korea-
detachement. De vlag werd namens de Internationale Vereniging voor Rechts
orde overgedragen door mej. dr. Lunsingh Meyer, referendaris van het Ministerie
van Buitenlandse Zaken, en mevrouw mr. B. J. A. de Kanter van Hettinga
Tranjo, hoofdbestuurslid van de V, l. R. O. Van links naar rechts: mevr. De
Kanter, mej. Lunsingh en majoor M. P. A. den Ouden. Op de achtergrond de
stafofficieren^ van het Korea-detachement.
(Van onze Haagse redacteur)
■<.a^P^de 21ste vergadering van de Raad
v"ifuv™5Urs van de Liga van Rode
rJrm f.f^niPngen- welke te Monte
w°rdt gehouden is een resolutie
ingediend van Nederlandse
zijde naar aanleiding van de verwikke
lingen op Ambon. Gesteld is dat in het
algemeen Rode Kruishulp ingeval van
rampen in de eerste plaats gebracht zal
worden ooor het nationale Rode Kruis
van het getroffen land. Het is evenwel
niet toelaatbaar dat ingeval van ver
wikkelingen, als die zich thans voordoen
op het eiland Ambon, de bevolking ge
troffen door de een of andere ramp, ver
stoken blijft van iedere hulp en dat ten
gevolge van de vijandelijkheden in het
geheel geen Rode Kruishulp kan gebo
den worden. In genoemd geval heeft de
betreffende nationale Rode Kruisvere
niging van haar kant bewezen van de
goede geest bezield te zijn door zich be
reid te verklaren om de nodige hulp te
verlenen op voorwaarde, dat haar rege
ring het verlenen van deze hulp zou
toestaan.
Om deze redenen is nu ter vergade
ring besloten, dat indien ingeval van
een ramp in enig land alwaar geen Rode
Kruisvereniging bestaat of ingeval het
nationale Rode Kruis niet. de nodige
steun van zijn regering ontvangt om zijn
humanitaire strekking te vervullen en
het nationale Rode Kruis in dit geval
geen beroep zou kunnen doen op de
Liga, dat dan deze Liga van Rode Kruis
verenigingen op verzoek van een harcr
leden z:ch richten kan tot de Verenigde
Naties om te bewerkstelligen, dat de re
gering van het betreffende land het bin
nenlaten van Rode Kruishulp ten be-
noeve van de slachtoffers gedoogt.
Hier zullen de koning en koningin
van Engeland hun gasten opwachten aan
het Victoria station met drie staatsie
landauers, begeleid door een volledig
souvereinsescorte van de Household Ca
valry onder leiding van majoor Hop
kins. De eerste repetitie van dit bereden
escorte vond de vorige Zondag plaats in
de vroege morgen. Koningin Juliana en
Prins Bernhard zullen verblijven in het
Buckingham Palace in dezelfde suite
waar o.m. mevr. Roosevelt gastvrijheid
genoot.
De koning en koningin van Enge
land zullen aan het bezoekende ko
ninklijke echtpaar een galadiner
aanbieden in het Buckingham Pa
lace. Op hun beurt zullen koningin
Juliana en Prins Bernhard aan het
Engelse koningspaar en andere geno
digden een diner aanbieden. Daar
evenwel de ambtswoning van de Ne
derlandse ambassadeur te klein is en
men een herhaling wenst te vermij
den van 't ongerief, ondergaan door
de gasten tijdens het staatsiediner in
de Franse ambassade bij het bezoek
van president Auriol, zal dit diner
plaats vinden in het Claridge Hotel
te Londen.
De Lord Mayor van Londen zal een
noenmaal aanbieden in de Guildhall,
terwijl Engelands minister van buiten
landse zaken, Ernest Bevin, eveneens een
noenmaal zal aanbieden, veripoedelijk
in Lancaster House. Tengevolge van de
tournée van het Saddler's Wells
Ballet in Amerika en tengevolge van het
feit dat er tijdens het bezoek geen
opera-program is, zal deze keer aan het
bezoekende koningspaar geen galavoor
stelling worden aangeboden in Covent
Garden. Uw correspondent verneemt dat
het in de bedoeling ligt van het Britse
koningspaar hun gasten een schouwburg-
voorstelling aan te bieden.
De Nederlandse regering heeft kort
na de oorlog uit zuinigheidsover
wegingen het befaamde Netherlands
House in Londen opgeheven, waarmede
de uitgebreide Nederlandse kolonie haar
trefpunt in Londen verloor.
Het gevolg hiervan is dat, terwijl het
Franse instituut in Londen zich tijdens
het bezoek van president Auriol mocht
verheugen in een bezoek van hun eigien
president en van de Engelse koningin,
voor de uitgebreide Nederlandse kolo
nie in Londen, die alleen ter plaatse
GOOO man omvat, geen eigen gelegenheid
bestaat om hun koningin op passende
wijze te begroeten.
Advertentie
..Breng tne maat 5 Frederiks. mevrouw beeft
een zeer kleine voet.**
chocolade smaakt beter!
Advertentie
Wol
VEILIG
ALK AL IV RIJ
Zes jaar onvoorwaardelijke gevange
nisstraf eiste vanmosgen de procureur-
generaal bij het Gerechtshof te Amster
dam, mr. Hoeffelman, tegen de 28-jarige
ijzervlechter J. S. uit Haarlem, die op
21 September van het vorige jaar de
beruchte overval pleegde op het post
agentschap in Driehuis. Daarmee vroeg
de procureur-generaal dus bevestiging
van de straf, waartoe de Haarlemse
rechtbank de ijzervlechter reeds op 29
Juni van dit jaar veroordeelde. Tegen
dit vonnis was de Haarlemmer in hoger
beroep gekomen en bjj de behandeling
van z(jn zaak verklaarde hij op een
desbetreffende vraag van de president
mr. Van der Does de Willebois, dat hij
het vonnis van de Haarlemse rechtbank te
zwaar had gevonden en daarom in hoger
beroep was gegaan.
Maar de president meende dan ook,
dat de ijzervlechter het wel wat bar
had gemaakt.
„Een hele serie had u op uw naam
staan. U vestigde wel de indruk op deze
manier uw brood te verdienen".
Dè hele affaire van die 21ste Septem
ber passeerde nog eens de revue en uit
het sobere relaas van mej. Aaus uit
Driehuis bleek, dat verdachte omstreeks
drie uur op het postagentschap, waar
over zij de beheerster is, was binnenge
stapt. Het kantoor was op dat moment
leeg en mej. Aris was juist bezig met
het opmaken van de kas. De Haarlem
mer drukte een jodiumbuisje tegen haar
wang en toen de kantoorhoudster hem
vastgreep, gaf hij haar een paar stevige
stompen in het gezicht, waarbij haar bril
werd afgeslagen. De man wist zich los
te rukken en maakte zich met een be
drag van ƒ338.uit de voeten.
Dit twijfelachtige succes bracht hem
in November van hetzelfde jaar naar
Meppel, waar hij op het station ƒ500.-
buit maakte en in December verdwenen
door hem 120.op het station in Al
melo. Het signalement was echter be
kend en toen verdachte veel later voor
een andere zaak aan de tand werd ge
voeld, kwamen onder meer deze drie
gevallen aan het daglicht.
De president richtte even de schijn
werper op de straflijst van verdachte en
bracht toen de rapporten ter sprake, die
over S. waren uitgebracht. Daaruit
bleek wel, dat de man een behoorlijk
vakman was, die later voor zichzelf was
gaan werken en toen in de schuld kwam.
Verdachte verklaarde nog, dat hij
bang was, dat beslag op zijn loon werd
gelegd. Hij wilde zijn kinderen niet te
kort doen.
„Alsof je ze nu niet te kort doet", re
pliceerde een der rechters.
In zijn requisitoir zeide mr. Hoeffel
man, dat verdachte zijn overval met
kalmte overwogen had. Vrijyel de ge
hele dag had hij rond het postagent
schap gezworven om zijn kans af te
wachten. Hij memoreerde de andere
feiten en noemde de Haarlemmer een
gevaar voor de maatschappij. „De man
heeft geen werkelijk berouw, want hij
vindt het niet erg grote instanties als
de P.T.T. en de Spoorwegen te beste
len. Bovendien is hij bijzonder agres
sief".
Mede door het feit, dat de diefstallen
in Almelo en Meppel niet vervolgd wer
den, achtte de procureur-generaal de op
gelegde straf van de Haarlemse recht
bank niet te zwaar. Hij vroeg tenslotte
dan ook bevestiging van genoemd von
nis.
De verdediger, mr. Drost, vroeg zich
af, of het wel wenselijk en noodzakelijk
was zo n zware straf op te leggen. Hii
deed het Hof de suggestie om de ijzer
vlechter een kans te geven in een voor
waardelijke invrijheidsstellingmet een
vermindering van de onvoorwaardelijke
straf.
Het Hof zal Dinsdag 7 November uit
spraak doen.
Uit de statistiek van de Stichting
Landverhuizing Nederland blijkt, dat in
het tweede kwartaal van dit jaar in to
taal £216 personen emigreerden naar lan
den buiten Europa (uitgezonderd Indo
nesië, Suriname en de Nederlandse An
tillen). Het betrof ditmaal 2561 mannen,
1679 vrouwen en 2476 kinderen (tot 16
jaar). Hiervan vertrokken 3586 perso
nen naar Canada en 1602 naar Australië.
Het totale aantal emigranten in het
eerste halfjaar van 1950 bedroeg 9553.
£111»
Eerlijk is eerlijk. En daarom moet
erkend worden, dat Amerika niet
alleen op de Nederlandse Marine de
pik heeft," zei Snorrebor. „Ook voor
Frankrijk acht het geen vliegdeksche
pen en zwaar marine-materieel no
dig. En dat, terwijl Frankrijk toch
nog een Pacific-positie heeft, al is
dat dan ook een hachelijke. De Atlan
tische Oceaan met toebehoren schij
nen de Engelsaksers zoveel als hun
eigen zee te gaan beschouwen. Frank
rijk krijgt van Amerika wel 2V, mil
liard dollar voor bewapening en uit
rusting van elf divisies landleger en
wij hebben een paar korvetten gekre
gen. Beter iets dan niets, zul je zeg
gen. Maar al is de Atlantische ver
dediging heel erg belangrijk, met die
Atlantische verdediging alléén zijn we
er nog niet. 'Als de samenwerking van
Europa met Amerika er op moet
uitdraaien, dat we maar hebben to
aanvaarden, wat de rijke oom in Ame
rika decreteert, dan zijn we in de aap
gelogeerd. Dat hebben we met Indo
nesië ondervonden. Eerst heeft hij
ons onder druk gezet om de souve
reiniteit overijld over te dragen en
nu heeft hij op grond van een
Eca-overeenkomst besloten Indonesië
economische en technische bijstand te
verlenen om het economische leven
in Indonesië te herstellen en de in
ternationale betrekkingen te stabili
seren. Nou, dat is natuurlijk prach
tig, maar als je dan leest, dat de Ame
rikaanse technische bijstand de open
bare gezondheidszorg, de landbouw,
de visserij, de industrie en zelfs het
onderwijs zal betreffen, dan begin
je je af te vragen, wat er op de duur
nog voor de Uniepartner te doen zal
overblijven."
„Het is met grote heren nu eenmaal
kwalijk kersen eten, Snorrebor," zei
ik.
„Niet zolang die heren werkelijk
heer blijven," antwoordde Snorrebor.
Met ingang van 1 December a.s. zal
bij het ministerie van Sociale Zaken in
dienst treden als consulent voor sociale
bijstand voor de provincies Zeeland,
Noord-Brabant en Limburg (in de va
cature ontstaan door het overlijden van
mr. L. M. Hendrikx) de heer Th. C.
J. van der Valk, te 's-Gravenhage.
De heer Van der Valk was sedert
de bevrijding achtereenvolgens werk
zaam als ambtenaar ter reclassering bij
de R- K. Reclasseringsvereniging afd.
's-Gravenhage, als contact-commissa
ris van de Nationale Monumenten-com
missie voor de drie Zuidelijke provin
cies en sedert 1 Februari 1948 als di
recteur van de Haagse afdeling van
het Wit-Gele Kruis. Sedert 1946 heeft
hij zitting in de Haagse gemeenteraad
voor de Katholieke Volkspartij.
Het oud-Tweede Kamerlid mevrouw
H. W. B. van ItallieVan Embden te
Heelsum, die Zondag tachtig jaar werd,
is benoemd tot Officier in de Orde van
Oranje-Nassau.
Daar ik geen van deze drie eigen
schappen bezit, sloeg ik terug naar de
eerste bladzijde en bekeek de foto van
mijnheer Stubblefield. Het was een re
productie van het vooraanzicht, dat ge
durende de laatste tien jaren duizenden
malen in kranten en tijdschriften was
afgedrukt, behalve dat nu zijn dikke
grijze haar was kortgeknipt, waardoor
er op het gezicht meer ruimte vrijkwam
voor de gulle, vaderlijke uitdrukking.
Het was werkelijk indrukwekkend. Men
behoefde slechts naar dat gezicht te kij
ken om te zien, dat hier werkelijk een
machtig man was afgebeeld.
Onder de foto stond een zinsnede uit
Milton Minors „Hedendaagse industrië
len".
„Het is niet overdreven", zo las ik,
„te zeggen, dat hier het levend gewor
den atoomprincipe ons, langs menslie
vende weg naar de Gouden Eeuw der
Westerse Industriële Beschaving voert".
Op de tegenoverliggende bladzijde
stond een foto van de eerste adjunct
directeur der Enoch B. Stubblefields
Ondernemingen met weer een citaat naar
Minor eronder:
„Uit erkentelijkheid jegens de ver
diensten, waardoor de Techniek de In
dustrie voor immer aan zich heeft ver
plicht en als een uiting van de op
recht menselijke geesteshouding, die
al z'n doen en laten kenmerkt, heeft
Enoch B. Stubblefield reeds vroeger
Ellery B. Seymour, de uitvinder van
het uitstekende procédé der Stubble
fields Kunststoffen, tot zijn rechter
hand verheven. E. B. S„ de Weten
schappelijke Dromer: E. B. S„ het
Organiserend Vernuft en de Man van
de Daad.... het feit, dat deze twee
mannen dezelfde initialen dragen,
vormt het symbool hunner wezenlijke
eenheid. Het werd ook de oorsprong
van het handelsmerk der Enoch B.
Stubblefield Ondernemingen, het hoofd
van Janus, de Romeinse God, die twee
kanten tegelijk uit keek: in het Ver
leden, teneinde daaruit het beste te
behouden.... in de Toekomst, om de
kansen en voorwaarden te scheppen
voor een betere, rijkere levenswijze".
Aldus sprak Milton Minor, de schrijver
van „Hedenarag.se Industriëlen".
Het wilde mij voorkomen, zo te oor
delen naar de foto van de wetenschap
pelijke dromer, dat er esn vonkje spot
in mijnheer Seymours oog fonkelde.
Maar misschien was dat alleen maar een
poging om er even schrander uit te zien
als de andere E. B. S. Ik kende hem
als een verstandig en prettig mens die
stevig met allebei zijn voeten op de
grond stond. Ongetwijfeld zou hij Mil
ton Minors hoogdravend proza wel een
tikje grappig hebben gevonden.
Afgezien echter zowel van Stubble
field als Seymour, bleef er die wonder
lijke houding van Milton Minor. Ik ken
de hem van vroeger. Voordat hij op
zekere dag bij ongeluk een opgangma
kend boek schreef, was hij een recht
schapen en betrekkelijk bezadigd lid van
het gilde der persschrijvers geweest. Als
de plotselinge bezitter van een massa
geld kocht hij een huis in Georgetown
en ervoer gelijk velen vóór en na hem,
dat de vonk der inspiratie slechts zelden
twee maal op dezelfde schrijfmachine
inslaat. Het was bekend, dat hij de laat
ste jaren 't huis voor zevenhonderdvijf
tig per maand had verhuurd en sommige
mensen konden niet begrijpen hoe hij
zich tot loredes als „Hedendaagse In
dustriëlen" had kunnen verlagen. Maar
ik wist, dat hij zich mèt het dure huis
een dure vrouw had aangeschaft. Des
ondanks viel het niet goed te praten,
dat hij zijn onbuigzame, eerlijke pen
verruild had voor het fluwelen exem
plaar waarmee hij zijn tegenwoordige
klinkende nonsens schreef. Het verbaas
de me tenminste niet, dat hij zich nog
maar zelden in Washington liet zien.
Ik legde de brochure terug in het
vakje en wilde net beginnen uitbetalin
gen voor een paar rekeningen uit te
schrijven, toen de telefoon naast mij
rinkelde.
„Spreek ik met mevrouw Theodore
Hallet?"
„Het spijt me," zei ik. „Ze is al weg."
„Met mevrouw Latham dan?"
„Ja," zei ik. Het was een prettige wel
luidende stem, zo prettig en welluidend,
dat ik onwillekeurig aan het toneel
moest denken en me niet kon losmaken
van de gedachte, dat dadelijk het gordijn
tussen ons zou opengaan en één van ons
beiden zijn opwachting zou moeten ma
ken.
„U spreekt met mevrouw Lawrence
Taylor" ging de stem voort. „Mijnheer
Stubblefield's secretaresse zei mij, dat ik
mevrouw Hallet bij u thuis kon treffen.
Ik wilde me er alleen maar van verge
wissen, dat ik werkelijk voor vanmiddag
ben uitgenodigd. Ik vind niets zo erg,
als ergens te verschijnen, zonder ooit
mijn gastvrouw te hebben gezien of ge
sproken." Haar lach klonk helder en
orgelend en riep onmiddellijk het voet
licht voor mijn geest.
„Misschien kunt u me inlichten," zei
ze. „Ik heb haar huis opgebeld, maar
mijnheer Stubblefield's secretaresse zei,
dat ze bij u was."
„Dat was ze ook, maar ze is alweer
vertrokken," zei ik. „Maar inderdaad
heb ik haar horen zeggen, dat er een
zekere mevrouw Lawrence zou komen."
„O, uitstekend. Ik dank u wel. Ik houd
er niet van me in gezelschap te mengen,
waar ik geen mens ken. Ik ben vreemd
in Washington. Dank u wel, mevrouw
Latham. Goedendag."
Ik beantwoordde haar groet en legde
de hoorn op de haak. Mevrouw Law
rence Taylor had me niet behoeven te
vertellen, dat ze vreemd was in Washing
ton. Ze moest wel een vreemdelinge zijn
in de gehele moderne samenleving, met
haar stipte opvattingen. Ik moest mezelf
bekennen, dat ik nieuwsgierig was, de
vrouw te ontmoeten, die tot een school
behoorde, welke ik dood en begraven
gewaand had op de dag dat de cocktail
werd geboren.
(Wordt vervolgd)
In Los Angeles heeft een zekere Ray
Woolley een garage geopend, waar de
klanten zelf hur. auto kunnen repareren.
De automobilisten kunnen er een werk
plaats en gereedschappen per uur of per
dag huren en tegen normale prijs de no
dige onderdelen kopen. De vrouw van
Ray Woolley voert het beheer over het
magazijn en houdt de administratie bij.
Bekwame monteurs onderzoeken, wat er
aan de auto mankeert, vertellen de klant,
hoe het euvel verholpen kan worden en
stellen hem een handleiding ter hand,
waarin de nodige wenken worden gege
ven. Van tijd tot tijd komen ze eens kij
ken, hoever het er mee staat en geven zo
nodig nuttige aanwijzingen. De klanten
bedienen zelf speciale machines, die tegen
standaardtarieven gehuurd kunnen wor
den. Zij kunnen ook 10 minuten of een
half uur of een hele dag van de diensten
van een der monteurs tegen een loonta-
rief, dat aan alle georganiseerde arbei
ders in de automobielindustrie wordt
betaald, gebruik maken. Er zijn nog geen
ongelukken in de garage voorgekomen.
Eén der employé's doet voortdurend de
ronde in de 22 werkplaatsen om te zien
of alles- goed gaat. Ray Woolley is van
mening, dat autobezitters op deze wijze
2e tot 50 pCt. op de onderhoudskosten
van hug wagen kunnen besparen door
zelf de reparaties te verrichten. Hij ver
wacht dan ook, dat zijn origineel idee
navolging zal vinden.
Onder de vissers op het Deense eiland
Bornholm maakt het communistische
dagblad „Land og Folk" (Land en Volk)
geweldige opgang. De exemplaren vlie
gen weg en zelfs oude nummers, mits in
goede staat, doen een flinke prijs. Toen
in de lente van dit jaar een Deens vis
sersvaartuig in de Oostzee door een
schip van de Poolss marine werd aan
gehouden en de communistische officie
ren aan boord klommen, veranderde hun
weinig vriendelijke houding op slag. zo
dra ze een exemplaar van „Land og
Folk" op het vissersvaartuig ontdekten.
Zij riepen „Gute Kameraden" en ver
trokken onmiddellijk. De Deense vissers
zijn sindsdien gebrand op „Land og
Folk", niet om het te lezen, maar om
het voor misleidend vlagvertoon te ge
bruiken.
De afkeer van alles wat Russisch is, is
zó groot in Amerika dat zelfs een Don-
Kozakkenkoor, bestaande uit 30 Wit-
Russen, die indertijd tegen de Roden
hebben gevochten, er de terugslag van
ondervinden. Verschillende concert
directies durven hen niet meer te laten
optreden, omdat zij vrezen, dat zij als
„Russen" zullen worden geboycot. Toen
een eoncertdirectie in Chattanooga een
reeds getekend contract annuleerde,
schreef de leider van het koor Paul
Stoes een brief, waarin hij o.a. mede
deelde, dat zijn Don-Kozakken voor de
troepen onder de oorlog zongen, dat zes
van hen in dienst waren geweest en dat
twee van hen het Purple Heart als oor-
Icgsgewonden droegen. Bij nadere over
weging besloot de bewuste concert-di
rectie het er toen maar op te wagen.
Kort na het middernachtelijk uur
heeft een 26-jarige kellner, Raffaële
Ferrigno geheten, op het plein voor de
beurs in het centrum van Napels een
zonderlinge vertoning gegeven. Hij
kleedde zich poedelnaakt uit en besteeg
een der grote stenen leeuwen, die zich
daar ter plaatse bevinden en deed alsof
hij het monumentale dier in galop wilde
brengen. De politie maakte aan dit
schouwspel spoedig een einde. Zij vond
in de zakken van zijn kleren een half
dozijn toto-biljetten, waaruit bleek, dat
Ferrigno een flink oedrag bij de rennen
had verloren, 's Mans geestvermogens
worden nu aan een grondig onderzoek
onderworpen.
