Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | 7 november 1950 | pagina 3

Regering treft voorzieningen in het
gemeentebestuur van Finsterwolde

tRic de noorman: lOe'Z&Htn# cCer Steppen

svrsjll Ut

Joodse landgenoten bedrogen met
stempels van f 30.000

INDONESIË KAN GEEN TROEPEN
VOOR V.N. RESERVEREN

De grote misdaden
van een kleine

man

Juóóen neuien Hippen

VIERDE MISSI0L0GISCHE WEEK IN
NIJMEGEN GEOPEND

Rotterdam houdt vast
aan Schieveen

k N A T 0 G /f

Overpeinzingen

iENAVO

Communisten ondermijnen wettig gezag

M",k ï°u"°

Chef „Hausraterfassung" voor het gerecht

Sociale problemen in missielanden ditmaal
aan de orde

DINSDAG 7 NOVEMBER 1950

PAGTNA 3

Spoedeisende raads
vergadering

Bedrijfsleven stelt een mil-
lioen ter beschikking

Canadese uitrusting nog
dit jaar in ons iand

Minister Lieftinck
gedagvaard

Door Stichting 5001000

Militair gedood bij
auto-ongeluk

TTi» °°^h8eflevcnr

zijn en meer van hten

:n genieten 11 f f 1

Met een baard behoeft niemand te lopen,
Wanneer hij subiet CftlCt mesjes gaat kopen.

Half millioen rekening
houders bij girodienst

Onderscheidingen

Semi-permanent kamp voor
herhalingsoefeningen

Nederlandse in Amerika
104 jaar

van Snorrebor

Moh. Rum op Schiphol

Streven naar een vreedzame oplossing
voor Nieuw-Guinea

STADION - Amsterdam

NEDERL. GEVANGENEN UIT RUSLAND

Helft van hen was in dienst bij Duitse leger

door
LESLIE

FORD

Dodenherdenking

„Missie overheerst niet,
doch arbeidt"

Onder Kerstmannetjes

Leuke school

Van kwaad tot erger

Levensmoe

Dubbele druk

1

By de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp, houdende voorzienin
gen in het bestuur der gemeente Finsterwolde. Reeds geruime tijd geeft de
gang van zaken op bestuurlijk terrein in de gemeente Finsterwolde reden tot
ernstige bezorgdheid, aldus de toelichting. Was vódr 1946 de houding van de
communistische leden der bestuurscolleges in die gemeente nog zó. dat een re
delijk overleg omtrent de behartiging van de belangen der gemeente in het
algemeen op normale wijze kon worden gevoerd, sedertdien is de houding van
deze leden allengs zodanig gewijzigd, dat van een normaal overleg of van e«n
redelijke behartiging van deze belangen niet meer kan worden gesproken, en
dat geleidelijk de plaats van de gemeente als onderdeel van onze Staatsorde
uit het oog is verloren. Zij schromen niet bij de uitoefening van hun functie
een politiek te volgen, welke duidelijk aantoont, dat zij zich van de Neder
landse opvattingen hebben losgemaakt en kennelijk beogen het wettig gezag
en het gezag der wet te ondermijnen.

Is de opmerking van deze zijde in
openbare raadsvergadering tegenover de
voorzitter, det met personen van zijn
slag zal worden afgerekend, zodra de
arbeidersklasse in Nederland, evenals in
China, het heft in handen neemt, een
typisch symtoom van- de morele druk,
welke op de gehele bevolking wordt ge
legd. bepaaldelijk de ambtenaren wor
den hetgeen door hun rechtstreeks
ondergeschikte positie wordt vergemak
kelijkt onder sterke pressie gezet en
met ontslag bedreigd, indien zij niet be
reid blijken overeenkomstig de wil van
de wethouders, ook als die in strijd is
met wettelijke voorschriften te hande
len. Het is niet te verwonderen, dat op
deze wijze en in zulk een sfeer bij het
getroffen deel der bevolking der ge
meente het gevoel heerst van te leven
in een staat van volslagen rechteloosheid.

In het stelselmatig streven om prose
lieten te maken ontziet men zich niet
een van elke objectiviteit gespeend be
leid te voeren en te trachten de burge
meester en andere niet-communistische
personen, met overheidsgezag bekleed,
wanneer zij zich niet wensen te voegen
naar de eisen der communistische in
woners, te intimideren en te vernederen.
Dat men hiermede tot dusver niet meer
succes heeft gehad, is voor een groot
deel te danken aan het koelbloedig en
beleidvol optreden van burgemeester
Tuin en zijn medewerkers. De regering
brengt te dezèr plaatse gaarne hulde aan
de wijze, waarop genoemde burgemees
ter zich van zijn taak gekweten heeft.

Het behoeft geen verwondering te
wekken, dat Gedeputeerde Staten van
Groningen aan de regering hebben voor
gesteld met toepassing van artikel 146,
vierde lid, der Grondwet de raad en het
college van burgemeester en wethouders
van hun bevoegdheden te ontheffen en
de burgemeester de betrokken gemeen
telijke bevoegdheden te doen uitoefenen.
De Grondwet doet de wetgever het mid
del aan de hand om dit gemeentebestuur
opzij te zetten. Gebruik van dit middel
acht de regering hier onvermijdelijk.

De gemeenteraad van Finsterwolde
is gistermiddag in spoedeisende ver
gadering bijeen geweest. Op de
agenda van deze vergadering stond,
als enig belangrijk punt, bespreking
van het voornemen van de regering
om voorzieningen te treffen In het
besuur van de gemeente Finster
wolde. Van de zijde van het publiek
beston4 voor deze raadsvergadering
een overweldigende belangstelling.
Het waren vooral arbeiders, die
nieuwsgierig waren naar het stand
punt, dat door de raad.' naar aan
leiding van deze aangekondigde
maatregelen, zou worden ingenomen.

De communistische wethouder H.
Haaken, voerde als eerste spreker het
woord. Hij sprak zijn verwondering uit
Over het in de pers gelanceerde bericht,
waarin wordt medegedeeld, dat de re
gering voornemens is voorzieningen te
treffen in het gemeentebestuur van Fin
sterwolde. Hij vroeg de burgemeester
of er iets niet klopt met de gemeente-
financiën. of de begroting niet sluitend
was en of de raad het onderwijs en de
openbare werken verwaarloosd had-

De burgemeester, de heer Tuin, deel
de spreker naar aanleiding van deze
vragen mede, dat zowel op het finan
cieel beheer als op de begroting geen
aanmerkingen waren. Ook was spreker
overtuigd van de belangstelling van de
raad voor onderwijs en openbare wer
ken. Uit deze mededeling van de bur
gemeester trok de heer Haaken de con
clusie, dat er op geen enkele manier
door de raad inbreuk was gedaan op de

B. en W. van Rotterdam stellen zich
voor terstond met het bedrijfsleven
overleg te plegen om een organisa
tie in het leven te roepen, welke zich
ten doel zal stellen plannen voor de
aanleg van een vliegveld in Schie
veen binnen zo kort mogelijke ter
mijn tot uitvoering te brengen.

Dit is in het kort de inhoud van het
antwoord van B. en W. op een brief,
door mr. K. P. van der Mandele, voor
zitter van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Zuid-Holland, aan bur
gemeester Oud gericht. De brief van
mr. van der Mandele luidde o.a.:

„Het bedrijfsleven van Rotterdam heeft
met grote ontsteltenis kennis genomen
van de inhoud van het rapport der vlieg
veld-commissie, waaruit blijkt, dat de
meerderheid dier commissie de minister
van Verkeer en Waterstaat meent te
moeten adviseren, het vliegveld-Rotter
dam. voor de bouw waarvan reeds door
de regering toestemming was gegeven,
voorlopig terzijde te stellen. Het is in zijn
brede lagen overtuigd, dat voor Rotter
dam als grootste havenstad van het con
tinent een vliegveld, alleen al voor het
goederenvervoer, volstrekt onontbeerlijk
is.

Een belangrijke groep uit dit bedrijfs
leven heeft daarom besloten, het gemeen
tebestuur voor te stellen onverwijld over
te gaan tot het in het leven roepen vall
een corporatie, welke de aanleg van een
Rotterdams vliegveld kan voorbereiden
en uitvoeren. Deze groep wenst harer
zijds het bedrag van 1.000.000 ter be
schikking te stellen om in onderling
overleg met de gemeente op de kortst mo
gelijke termijn tot dit doel te geraken.

De Canadese minister van Defensie, Broo
ke Claxton, heeft te Montreal verklaard,
dat de uitrusting, die Canada voor een Ne
derlandse divisie beschikbaar stelt, tegen
het einde van dit jaar in Nederland zal zijn.
De eerste verscheping zal Montreal op 15
November verlaten en de laatste een maand
later. Het materiaal, dat een waarde van
vijftig miilioen dollar heeft, omvat ongeveer
zeventig anti-tankkanonnen, zeventien-pond-
ders met eigen aandrijving, die op chassis
van Sherman-tanks zijn gebouwd.

gemeente- of grondwet en dat hij niet
inzag waarom de regering thans voor
zieningen wenst te treffen.

De heer L. E. Everts, sprekende na
mens „de rechtse fractie", verwonder
de zich niet zozeer over de aangekon
digde regeringsmaatregelen. Het was
volgens zijn mening ondoenlijk een ge
meente als Finsterwolde naar behoren
te besturen met mensen, die een drei
gende houding ten opzichte van de bur
gemeester en de rechtse fractie aan
nemen, en die niet schromen om in de
raad te verklaren dat een communisti
sche inval in ons land met open armen
zal worden ontvangen. Aan deze men
sen zal, volgens de heer Everts geen
besturende functie kunnen worden toe
vertrouwd. Wanneer er maatregelen
door de regering worden genomen al
dus deze speker, dan kunnen ze slechts
tot heil van de gemeente Finsterwolde
strekken.

De burgemeester deelde naar aanlei
ding van het betoog van communisti
sche zijde over de vele voorstellen,
welke door de communistische fractie
waren gedaan, zonder in strijd te ko
men met de gemeentewet, mede, dat
schendingen van de gemeentewet meer
malen zouden hebben plaatsgevonden,
wanneer de voorzitter van de raad niet
steeds beroep bij de Kroon en Gedepu
teerde Staten had aangetekend. „De
communisten hebben steeds een spelle
tje in de raad gespeeld", aldus de bur
gemeester, „een spelletje, dat de ge
meente onder meer bij een conflict over
de stratenbelasting ruim f 10.000 heeft
gekost". Hy achtte de totalitaire me
thoden, die steeds door de communisen
werden toegepast, niet passend in een
democratisch bestel.

Ruimschoots werd aan de communis
tische raadsleden de gelegenheid gege
ven van hun standpunt inzake deze
kwestie kenbaar te maken en het zijn
ook uitsluitend de communistische
raadsleden geweest, die het woord
voerden. Tot besluiten of moties kwam
het op deze vergadering niet.

De Stichting 5001000 deelt mede, dat
van harentwege een dagvaarding is uit
gebracht tegen de minister van Finan
ciën, als orgaan der regering, ter beta
ling van na-ingeleverde bankbiljetten
van 500.en 1,000.waarvan in een
bepaald geval inwisseling is geweigerd.
Uit de aard der zaak geldt het hier
een proefproces.

Zoals bekend, is de Stichting 5001000
opgericht met het doel uitbetaling te
verkrijgen voor bezitters van tijdens de
bezetting ongeldig verklaarde bankbil
jetten van ƒ500.en ƒ1.000.

Maandagavond omstreeks acht uur
slipte op de Rijksweg Amersfoort
Apeldoorn, onder de gemeente Ter-
schuur, een bestelwagen, waarin naast
de bestuurder twee liftende militairen
uit het kamp Stroe gezeten waren. De
wagen botste, vermoedelijk tengevolge
van zogenaamd snijden, tegen een ge
parkeerde vrachtauto en sloeg om. Eén
der militairen werd op slag gedood. De
beide andere inzittenden werden ern
stig gewond naar het ziekenhuis de
Lichtenberg te Amersfoort overge
bracht. De Rijkspolitie stelt een onder
zoek in naar de juiste toedracht.

32. In gespannen aandacht had Eric de inwijdingsceremonie van zijn jonge vriend
gevolgd. Nu het zwaard van de medicijnman diens borst raakte schrok hij. Even
meende hij dat zijn schrik ongegrond was toen de medicijnman t>p een daverend:
„Ja, deze man is waardig zo groot een eer te dragen" een pas terug deed. Maar
direct daarop kwam het vlijmscherpe staal terug.

„Dan zullen de geesten beslissen of uw keus juist is, o volk van de steppen,"
zong de medicijnman.

„Laat deze man de nacht in eenzaamheid doorbrengen, slapend tussen de wapens
van zijn voorvaderen. Laten de wapens hem doden indien hij onwaardig mocht zijn.
Laten de wapens hem ons ongedeerd teruggeven indien de geesten oordelen dut hij
genade vindt in hun ogenLaat mij hem thans tekenen met de waardigheid van
zijn rang!"

Met die woorden kwam hij nader. Geen spier van Gonor's gezicht vertrok toen
het zwaard zijn borst raakte. Later zou hij op deze plaats de stamhoofdtekenen dra
gen, die geen ander krijger voeren mocht. Ernstig staarde hij voor zich uit. Maar
Önga greep even de arm van de Noorman en Eric voelde wat er in haar om
moest gaan.

„Wees even dapper als hij, m'n kind," zei hij beschermend. Hij vroeg zich af
wat hij kon- doen om de aandacht van het meisje af te leiden en wierp een snelle
blik om zich heen.

„Zeg mij, met wie staat Toeghir daar te praten?" vroeg hij toen verwonderd.

Ze keek in de aangeduide richting. Haar lippen trokken zich minachtend samen.

„O dat is Farin! Hij is een vreemdeling, maar door Toeghir is hij in de stam opge
nomen. Ik geloof niet dat hij erg geliefd is heer!"

„Ik had Toeghir nog niet met een vriend zien praten," zei Eric veelbetekenend.
Hij wierp nog een laatste blik op de beide mannen die zwijgend naar Gonor keken
en richtte dan ook weer zijn aandacht op de jonge krijger. Voorafgegaan door de
medicijnman schreed deze nu langzaam naar de rand van de cirkel der vuren. De
zachte trommels, die het laatste deel van de plechtigheid begeleid hadden, werden
zwakker bij iedere stap die hij deed en tenslotte was alleen het monotone gezang
van de medicijnman nog hoorbaar, die de rijen toeriep zich te openen omdat niemand
het jonge stamhoofd mocht aanraken eer deze nacht ten einde was. Ook Toeghir en
Farin weken eerbiedig terzijde. Hun blik verried geen enkele emotie

Advertentie

aard: ^„aar hunkeren.

Het Zenuwsterkende Voedsel

Met twee gekozen raadslieden ver
scheen gisteren voor de Bijzondere
Strafkamer van de Amsterdamse Recht
bank de 58-jarige P.' C. Docter, een Ne
derlander, die geboren is in Zaandam,
maar vóór de oorlog jaren lang in Duits
land woonde ais zakenman. Hem wordt

(Van een specialé verslaggever)

In Nijmegen is gistermiddag de vierde Nederlandse Missiólogische week
geopend door de voorzitter van het voorbereidend comité, pater dr. Gregorins
Ü.F.M. Cap. Deze Missiologische weken zijn de laatste jaren gaan behoren tot een
van de meest belangrijke gebeurtenissen m het Missiewerk in ons land. Het doel
van deze weken is de rijke ervaring van missionarissen, priesters, broeders en
zusters die op verlof zijn, door inleidingen en gedachtenwisselingen ten dienste
te stellen van elkaar, van de jonge missionarissen, die binnenkort gaan vertrek
ken, van de missiologen om hun een stem uit de praktijk te doen horen en ten
slotte van alle leken die belangstelling hebben voor de onuitputtelijke problema
tiek van het Missiewerk.

Nederland heeft missionarissen in alle
delen van de wereld. Toen men dan ook
het vorige jaar in Roermond de Neder
landse Missie uitgebreid wilde behande
len, zag men zich genoodzaakt om de
gehele wereldmissie te bespreken. Ons
land beschikt daardoor over een onnoe
melijke rjjkdom aan bronnenmateriaal
Maar helaas dreigt veel van dit mate
riaal voor een volgende generatie ver
loren te gaan. Een missionaris is nu een
maal niet iemand, die veel schrijft. Zijn
ervaringen komen niet altijd op schrift
en worden zodoende niet voor het nage
slacht bewaard. Om dit te voorkomen
nodigt 'n voorbereidend comité elke twee
jaar de Nederlandse missionarissen van
alle werelddelen uit voor een bespre
king. Van deze besprekingen wordt dan
een uitvoerig verslagboek gemaakt ter
documentatie van het Nederlandse Mis
siewerk.

Elke Missiologische week heeft tot
nog toe gestaan in het teken van een
bepaald hoofdthema. In 1937 was dat
het Godsdienstonderwijs, in '39 de
Naastenliefde, in '48 de Missievraag
stukken in de tegenwoordige tijd, en
thans in 1950 valt de klemtoon op de
sociale vraagstukken in de Missie
landen. Hoewel onbewust ligt dit ge
heel in de lijn van de wensen van
Z. H. de Paus, die op het jongste Mis
siologische congres in Rome het belang
van kennis der sociale problemen ln
de Missielanden onderstreepte.

De steeds verder voortschrijdende In
dustrialisering en ontsluiting van de
Missielanden, de doorbraak van het mo
derne Westen in de primitieve bescha
vingssfeer van minder ontwikkelde be
volkingsgroepen, kweekt een nieuw pro
letariaat, schept nieuwe behoeften en

verlangens, waarvoor de missionaris niet
koud mag blijven. Daarom is het van
groot belang, dat de missionarissen de
sociale toestanden bestuderen, dat zij
kennis nemen van de samenhang der
sociale kwesties en zich een inzicht hier
in vormen.

Daarbij mag natuurlijk nooit de eigen
lijke taak, de verkondiging van Gods
Woord, uit het oog verloren worden.
Sociale studie is belangrijk, maar de
allesomvattende taak van de bekering
blijft op de eerste plaats.

Vele sociale vraagstukken zullen daar
om tijdens deze week aan de orde ko
men. Gisteren is dan gesproken over het
jeugdwerk in dienst van de Missionering
in China. De volgende dagen zal gespro
ken worden over: Sociale vraagstukken
van de boerenbevolking in China; De
Islam in zijn verhouding tot het sociale
leven; De economische uitgroei en de
terugslag daarvan op sociaal gebied en
op het Apostolaat in de Belgische Con
go; Het kleurlingen-vraagstuk in Zuid-
Afrika; Grotestads-zielzorg in Indonesië;
Het sociale en arbeidersvraagstuk in
Oost-Azië, inzonderheid Indonesië; De
sociale toestand van de vrouw in Indo
nesië; Sociale kwesties op de Philippij-
nen en tenslotte het kostenvraagstuk in
Indonesië.

ten laste gelegd, dat hy als leider van
de afd. Hausraterfassung der Zentral-
stelle für .Tiidische Auswanderung, in
samenwerking met een zekere N. J.
Ros, grote bedragen aan geld en andere
waarden van Joodse landgenoten in ont
vangst heeft genomen en aan de Duit
sers heeft afgedragen, waarbij hy zelf
in de meeste gevallen tien procent daar
van ontving.

Deze bedragen nam hij van de Joodse
personen in ontvangst, aldus de dag
vaarding, nadat aan hen was voorge
spiegeld, dat zij bespaard zouden wor
den van deportatie, wanneer zij voor
een gemiddeld bedrag van f 30.000 een
z.g. sperstempel hadden ontvangen. Ten-'
slotte wordt verdachte er van beschul
digd diverse Joodse personen aan de
Sicherheitspolizei te hebben uitgele
verd.

Mr. B. de Gaay Fortman, die het pro
ces presideert, begon de zitting met het
voorlezen van enkele documenten van
het Rijksinstituut voor Oorlogsdocu
mentatie, waarin vermeld staat, dat D.
voor een bedrag van f 8.790.000 aan
geld van Joodse landgenoten in ont
vangst had genomen, waarvan hij dus
zelf f 879.000 behield.

Getuige Lages. voormalig chef van
de Sicherheitspolizei te Amsterdam,
verklaarde, dat hij verd. reeds lang
vóór de oorlog had ontmoet in Duits
land en dat hij hem tijdens de bezetting
de betrekking bij de Hausraterfassung
had gegeven tegen een salaris van f 600
per maand. Het was Lages bekend, dat
verdachte grote bedragen aan „vergoe
ding van onkosten" ontving voor het in
ontvangst nemen van de gelden voor
de sperstempels. Deze stempels, aldus
Lages, gaven de eigenaars een voorlo
pige vrijstelling van deportatie.

Desgevraagd verklaarden andere ge
tuigen, dat het nut van de verstrekte
sperstempels nihil was gebleken. Ver
schillende gevallen werden uitvoerig
besproken, waarbij Joodse landgenoten
soms ruim een halve ton hadden ge
stort, maar desondanks via Westerbork
naar Polen waren vervoerd, waar zij in
de gaskamers zijn omgebracht.

Bij het verhoor van verd. stelde de
Officier, mr. G. R. Nubé, vragen over
de millioenen aan juwelen, die verdach
te in zijn safe in het agentschap van de
Nederlandse Handelmaatschappij te La
ren had opgeslagen. Verd. zei, dat hij
deze niet zelf had behouden, doch ze
had afgedragen aan de Duitsers. Naar
zijn eigen schatting had hij aan provisie
f 300.000 verdiend.

Laat in de middag schorste de presi
dent daarop het onderzoek en deelde
mede, dat het proces 4 December a.s.
zal worden voortgezet.

Advertentie

IMPORT; N.V. OLOOT, A'DAM, OUDEZIJDS VOORBURGWAL 282

Uit het verslag over 1948 van het Staats
bedrijf der Posterijen, Telegrafie en Tele
fonie. blijkt dat, hoewel dank zij de
Marshall-hulp het economische herstel in
den lande op bevredigende wijze voort
schreed, dit tot dusver geen invloed van
betekenis uitoefende op de ontwikkeling
van het postverkeer. De opbrengsten van
het binnenlandse verkeer bleven min of
meer stationnair. De sterke stijging van de
totale opbrengst met ongeveer f 9.3 mil
lioen tot f 102.4 millioen wordt dan ook in
hoofdzaak toegeschreven aan de toeneming
van het buitenlandse postverkeer. Deze be
droeg in het Europese verkeer circa 45 pet.,
in het buiten-Europese verkeer zelfs 70 pet.

Rekening zal moeten worden gehouden
met een voortzetting van een accres van
het telefoonverkeer ten koste van de tele
grafie in Benelux-verband Het algemene
beeld van het internationale telefoonver
keer is niet ongunstig, al beweegt het zich
nog ver beneden het vooroorlogse peil.

Het aantal rekeninghouders bij de Post
cheque- en Girodienst steeg met 5000 en
overschreed het half millioen. Het aantal
boekingen op de postrekeningen bedroeg 126
millioen. De omloopsnelheid van het giro
tegoed bedroeg gemiddeld 1,62, in 1947 2.70
en in 1938 1.58.

Tot grootkruis in de orde van Oranje
Nassau is benoemd de heer Henri Mat
ton te Brussel, eerste-president van het
Belgische Rekenhof en voorzitter van
het Belgische Instituut voor Bestuurs
wetenschappen.

Tot officier in de orde van Oranje-
Nassau is benoemd ir M. van den
Broek, te Rijswijk (Z.-H.), hoofdinge
nieur bij het ministerie van Verkeer
en Waterstaat.

Te Garderen in de gemeente Barne-
veld zal binnenkort een semi-permanent
militair kamp worden gebouwd voor
jaarlijkse herhalingsoefeningen. Het
kamp komt aan de rijksweg Amers-
foort-Apeldoorn tegenover het hotel „De
Viersprong" nabij de militaire kampen
Stroe en Nieuw-Millingen. Er zal plaats
zijn voor enige duizenden militairen.

Een Nederlandse vrouw, die in het
Amerikaanse vissersdorp Belford in
New-Jersey woont, heeft haar 104de ver
jaardag gevierd; het is Mary van den
Bogert uit Den Haag. Zij woont in bij
haar dochter Bertha Brouwer.

sin»

■■■mnitQ

„Die minister Van Maarseveen is
toch een leukerd." pruttelde Jan Snor
rebor bitter. „In de Eerste Kamer
heeft hij verklaard, dat het voor een
vreedzame oplossing van de kwestie-
Ambon nog niet te laat is. En dat na
dat de hete agressie er al een aantal
slachtoffers heeft gemaakt op het door
de hongerblokkade, overstromingen en
aardbevingen geteisterde ongelukkige
eiland!"

„Dat verwondert me niets," zei Pa
Snorrebor, „want met de souvereini-
teitsoverdracht en zijn eeuwig glim
lachend optimisme is hij tot nu toe te
vroeg geweest."

Advertentie

Woensdag 8 Nov. 205e
AUTO

AMSTERDAM

ROTTERDAM

MAANDAGS

ven 2-J M '-9
WOENSDAGS 2-5 u.

VRIJDAG-S

tem 2-9 mm 7 9 u

„Indonesië zal voorlopig niet in staat
zün een troepenmacht te reserveren voor
de United Nations in gevolge een van de
laatste resoluties van de Assemblée," al
dus de Indonesische minister van Bui
tenlandse Zaken, mr. Moh. Rum, by zyn
aankomst Maandag op Schiphol, van
waar hij over twee dagen weer naar
Lake Success zal vertrekken.

Op vragen over N.-Guinea antwoordde
Rum: „Wij streven naar een vreedzame
oplossing. Hiervoor zullen wij alles doen.
Wij zullen geen moeilijkheden met
Australië krijgen, indien Nederland en
Indonesië onderling een oplossing be
reiken." Het vonnis van de K.P.M. vond
de Indonesische minister irreëel. „Ik vind
het prettig, dat de K.P.M.-directie zich

De Nederlanders, die uit Rusland
terugkeren, zouden vandaag per trein
aankomen in het doorgangskamp Fried-
land, nabij Goettingen. Zij zullen daar
gedurende enkele dagen moeten ver
blijven teneinde het gebruikelijke me
disch onderzoek te ondergaan en om
mogelijke twijfelpunten betreffende de
identiteit van sommigen hunner uit ac
weg te ruimen. Dit is des te moeilijker,
daar de terugkerenden over het alge-
meeji niet in het bezit zijn van identi
teitspapieren. Van de terugkerenden
komen er bovendien slechts 77 voor op
de zoeklijsten, die door de Nederlandse
„tracing missie" zijn opgesteld, op
grond van verklaringen van vroeger uit
Rusland teruggekeerde gevangenen.
Deze zoeklijsten omvatten in totaal de
namen van 430 personen, van wie be
kend was dat 403 in kampen verble
ven, terwijl de rest zich in het normale
civiele leven had ingeschakeld. Van de
23 terugkerenden, van wie het verblijf
in de Sovjet-Unie tot dusver niet be
vestigd was, zijn tien Nederlanders, die
hun woonplaats in Duitsland hadden.

Een voorlopige vergeiyking van de
door de terugkerenden opgegeven na
men met de zoekiysten heeft uitgewe
zen, dat ongeveer de helft van de groep
in Nederland gesignaleerd is als ver
dacht van dienstneming in Duilse for
maties. Vier van de terugkerenden zijn
in Nederland by verstek veroordeeld

„Zou je me niet iets te drinken aan
bieden, alvorens ik vertrek?" zei Mil
ton. „Het is pas kwart over elf en je
donkere prinses is nog op." Beneden in
de keuken scheen het licht en te oor
delen naar een gammele tweedehands
wagen langs de stoep, had Lilac be
zoek.

„In elk geval wil ik toch van je
telefoon gebruik maken. Ik word uit
gehold door nieuwsgierigheid".

We gingen naar binnen. Terwijl ik
mijn regenmantel ophing, ging hij de
eetkamer binnen en mengde zichzelf
een whisky-soda. Hij kwam de zitkamer
in en hield het glas misprijzend voor
zich uit.

„Heb je niet beter? Ik zal morgen
eens zien wat de Stubblefield Onder
nemingen onder de kurk hebben. Waar
is de telefoon?"

Ik wees naar de lessenaar in de hoek.

„Twee-elf nietwaar?". Hij draaide de
schijf. „Ik betaal de rekening, dus kijk

maar niet zo benauwdMet Hobart

zes-drie-zes-drie. Ik wou graag spreken
met de commissaris van politie te Li
vingston, MontanaLivingston

De commissaris van politieNee, het

is geen verzinselNee, zijn naam ken

ik niet. Wilt u me na afloop de kosten
opgeven?"

Sheila galoppeerde rond, links en
rechts met haar staart tegen de tafel

poten slaand, opgetogen, dat er weer
iemand thuis was en terwijl ik haar
kalmeerde, luisterde ik naar Milton,
Montana dat was waar hij gezegd
had, dat de vrouw in het zwart begra
ven had behoren te zijn. Ik had mijn
hand op Sheila's kop gelegd en keek
naar hem, maar hij glimlachte alleen
maar en tekende figuurtjes op mijn
nieuwe onderlegger.

Ten slotte klaarde zijn gezicht op
„Hallo, commissaris. Met kapitein Char
les Lamb van Washington, van de af
deling criminaliteit".

„Albert heet hij", zei ik.

„Ik verzamel gegevens over een
vrouw, ik denk, dat u haar wel kent"
ging hij voort. „Bertha Taylor. Mevrouw
Lawrence Taylor Dacht ik wel. Is
ze nog in de stad?"

Hij bleef luisteren, onderwijl tegen mij
knikkend als een speelgoedpoppetje, dat
zijn hoofd blijft heen en weer bewegen
totdat de veer is afgelopen. „Ja? Om
zes uur. Uitstekend, bedankt Nee.
niets bijzonder. Gewone, controle. Ik
stuur u een rapport. Bedankt commis
saris".

Hij legde de hoorn neer.

„Gehoord? Bertha Taylor is nog m
Livingston. Ze is om zes uur onder
politiegeleide thuisgebracht. Mevrouw
Taylor is een onschuldige alcoholiste,

die tegen zichzelf beschermd moet wor
den. Dus is ze niet in Washington. Een
voudig nietwaar?"

„Hoe wist je dat?"

De telefoon rinkelde en hij nam de
hoorn op. „Drie minuten, twee dollar
zeventig" herhaalde hij. „Vriendelijk be
dankt".

Hij haalde twee dollar en vijf en
zeventig cents uit zijn zak en legda die
op tafel.

„De rest is voor jou. En met Lamb
maak ik het morgenochtend wel in
orde".

„Ik zou wel eens willen weten hoe jij
aan die gegevens over Bertha Taylor
komt", zei ik.

Hij nam zijn whisky-soda en kwam
naast mij zitten. „Ik weet een boel din
gen. Ik weet meer over E. B. en Ellery
Seymour en over de Enoch B. Stubble
field Ondernemingen dan zij zelf. Ik ben
journalist geweest. Herinner je je dat?"

„Ik dacht eigenlijk dat jij degene was,
die, dat was vergeten", zei ik. „En wie
is nu Bertha Taylor?

vandaag bedoelt. Wie zij is, weet ik
niet". Hij staarde nadenkend naar zijn
glas. „Maar ik ben van plan erachter te
komen. En ik wil ook weten wie haar
heeft uitgevonden. Ik geloof, dat ik daar
dadelijk maar mee begin".

Hij ledigde zijn glas en stond op. Maar
hij ging niet weg. Hij frommelde afwe
zig aan een pakje vochtige sigaretten.

„Ik kan er geen hoogte van krijgen,"
zei hij ten laatste. „Ik kan er geen hoog
te van krijgen, net zo min als van die
nieuwe fabriek in Louisiana. Denk je,

dat Bill Kent een oplichter isof

onze kleine Susan? Of zou die knaap
werkelijk een nieuwe polymerus ont
dekt hebben? Dat zou kunnen, zie je."

„Ik weet het niet," zei ik. „Ik weet
niet wat een polymerus is".

„Ik ook niet. Maar het is iets, dat je
bij iets anders stopt, zoiets, van hergroe
pering van bepaalde moleculen. Als je
alles door elkaar roert, dan krijg je syn
thetische rubber. Er bestaat een stof,
die Neoprene heet, maar alleen geschikt
is voor speciale doeleinden, zoals voor
de binnenkant van buizen, omdat zij te-

Hij zette zijn glas neer. „Ben je ooit? gen hitte en gas bestand is. Het is alle-
op een Maandagmorgen naar Coney Is- I maal te ingewikkeld voor my. Maar ik
land eeweest. voor'ze het strand hadden weet wel, dat er een verbitterde, zwy-

land geweest, voor'ze het strand hadden
opgeruimd? Sinaasappelenschillen, bana
nenschillen, eierdoppen, stukken papier,
alles vies en nat. Nu, dat is Bertha Tay
lor. Ze is vroeger anders geweest, net
zoals al dat afval anders is geweest, voor
het aan de Zondagsmaaltijd ten offer
viel. Ik ben eens een trein overgebleven
om naar haar te gaan kijken. Ik dacht
vanavond werkelijk, dat ze het was. ik
dacht, dat ze zich misschien eruit had
gewerkt".

„Wie is ze, Milton?" wilde ik weten.

„Laten we haar E. B.'s geweten noe
men en er verder het zwijgen toe doen.
Tenzij je die dame in het zwart van

gende wedloop plaats heeft om synthe
tische rubber te maken, die voor aller
lei gebruik net zo geschikt is als Neopri-
ne voor speciaal gebruik. En het komt,
zeggen ze. En de kerel die het vindt
als die het goedkoop kan maken, en ze
geloven, dat het kan die knaap heeft
iets, dan kan ik je verzekeren. En denk
eens even aan wat er dan met de we
reldeconomie gebeurt".

„Kan iemand als Bill Kent zoiets vin
den?" vroeg ik. „Ik bedoel maar dat
laboratorium van hem schijnt niet veel
zaaks te zijn."

(Wordt vervolgd)

wegens politieke misdreven. Van de
overigen is. hangende het verdere on
derzoek. nog niet bekend op welke
wijze zij in Russische krygsgevangen-
schap zyn geraakt.

Zoals bekend organiseert de afdeling
Haarlemmermeer van het Nederlands
Oorlogsgravencomité op 11 Nov. een
dodenherdenking op de Nieuwe Alge
mene begraafplaats in de Haarlemmer
meer voor de in de tweede .wereld
oorlog gesneuvelde militairen en ver
zetsstrijders. Tijdens deze herdenking
zullen drs. L. de Jong, van het Rijks
instituut voor Oorlogsdocumentatie, en
de heer J. A. Oudheusden, wethouder
der gemeente Haarlemmermeer, toe
spraken houden. Bij de graven zal een
erewacht worden betrokken door man
schappen der Legerluchtmacht Neder
land.

De herdenking begint om half vier.

er niet bij heeft neergelegd en hoger be
roep heeft aangetekend."

Rum verwachtte geen guerilla op Am-
bon. „Immers ook op Buru en Ceram is
dit niet geschied." Tenslotte deelde hij
nog mede te verwachten, dat de Unie
conferentie 20 November zou kunnen oe-
'ginnen. Daarna volgt dan de conferentie
over N.-Guinea.

„West-N.-Guinea moet vóór 1 Ja
nuari 1951 bij de Republiek Indone
sië ingelijfd worden en indien dit
niet het geval kan zijn. dient de In
donesische regering alle betrekkin
gen met Nederland te verbreken,"
aldus luidt een resolutie, die in een
openbare vergadering van de afde
ling Bandung van de P.N.I. is aan
genomen.

President Sukarno, die op het ogenblik
een tocht door de kleine Sunda-eilanden
maakt, sprak op het eiland Flores. dat
ongeveer 450.000 katholieke bewoners
telt, zeer uitvoerig over de vrijheid van
godsdienst. In de hoofdplaats Endeh zei
de president o.a.: „Er is slechts één In
donesisch volk, dat op velerlei wijzen is
geschakeerd in landaard en godsdienst,
doch deze schakeringen maken de een
niet beter of slechter dan de ander Er
waren onder de Indonesische vrijheids
helden vele katholieken. Samen met de
Islamieten hebben de katholieke Indo
nesiërs bloed en goed geofferd in de
strijd voor de vrijheid. In de jaren van
stryd waren er geen verschillen tussen
hen en de Islamieten. Ook thans beho
ren deze niet te bestaan: Indonesië is
evenzeer hun vaderland."

Naar aanleiding van voor dc Neder
landers op Flores onaangename uitspra
ken zei de president, „dat ieder onge
stoord in Indonesië mag werken, die
onze vrijheid en onze wetten eerbiedigt.
Iedere Nederlander of andere buitenlan
der zal hier in veiligheid kunnen arbei
den. De missie overheerst dit eiland niet,
doch arbeidt er."

Zoals men weet, heet het Kerstman
netje in de Angelsaksische landen Santa
Claus. Deze Santa Claus fungeert .min of
meer als onze Sinterklaas.

Toen men de Russische minister van
Buitenlandse Zaken Andrei Wisjinsky
onlangs vroeg, of hij nog nieuwe candi-
daten had voor de functie van secretaris
generaal der Verenigde Naties, antwoord
de hij: „Denkt u soms, dat ik Santa Cruz
ben, die rondloopt met een zak vol
kerstboomversieringen?" Onmiddellijk
zag hij echter zijn vergissing in en maak
te zijn excuus aan de Chileense gedele
geerde dr. Hernan Santa Cruz, omdat hij
diens naam met die van Santa Claus had
verward. Wat weet Wisjinsky veel van
kerstgebruiken. Voor de grap zond Santa
Cruz toen aan Wisjinsky een klein kerst
mannetje met zijn visite-kaartje, waarop
hij Santa Cruz had doorgehaald en er
Santa Claus boven had geschreven.
Wisjinsky liet zich niet onbetuigd. Hij
stuurde de Chileen een fles wodka en
een hoeveelheid zwarte kaviaar. „In dit
geval van Wisjinsky het kerstmannetje,"
luidde het commentaar van de Chileense
gedelegeerde. Kerstmannetjes dragen al
tijd rode jasjes, naar men weet.

Jay Smith kwam te Draper in Ame
rika te laat op school, maar kreeg geen
straf, aangezien hy de school onbewust
van een groot gevaar had gered. Hij had
n.l. op de speelplaats met een oude gra
naat uit de eerste wereldoorlog gespeeld
en het ding, dat herhaalde malen in de
school aan de kinderen getoond was.
waarbij het soms op de grond viel, was
plotseling ontploft. Jay bleef ongedeerd
en daar de schoolbel al geluid had. was
de speelplaats leeg.

De 22-jarige Bent Stroemgren te Ko
penhagen wilde om 2 uur 's nachts een
bezoek aan zijn meisje brengen. Om dit
onbehoorlijke voornemen te volbrengen
stal hij een auto, maar belandde ermee
in een greppel. Toen stal hij van een
particulier vliegveld een vliegtuig, cir
kelde een uur lang boven het huis van
zijn meisje en stortte neer. Niet door de
schoorsteen, maar op de keien. Hij ligt
thans met een gebroken rib in het zie
kenhuis en zal zich straks voor zijn
dubbele diefstal voor de rechter moeten
verantwoorden. Stroemgren bleek zich
een beetje al te veel alcoholische over
moed te hebben ingedronken. Hij had in
zijn jonge leven slechts 45 minuten vlieg
les gehad.

De 99-jarige Daniele Angioni in Ca-
gliari op Sardinië was levensmoe. Voor
zover hij nog springen kon, sprong hij
uit het raam van de tweede verdieping
van zijn huis, maar kwam op een web
van drooglijnen terecht. De buren haal
den hem als een stuk wasgoed binnen.
Hij ligt nu in bed te peinzen over het
feit, dat hij zelf niet te bepalen heeft,
wanneer zijn tijd is gekomen.

William Hollis uit Denven reed met
zijn vrachtwagen tegen een andere auto
op. Hij verklaarde aan de politie, dat de
hond, die hij bij zich in de cabine had,
hem in de hoek drukte tengevolge waar
van hij zelf het gaspedaal dieper indruk
te. Aangezien de hond geen rijbewijs had
en niet veroordeeld kon worden, moest
William Hollis betalen.