Et? ic de noorman: TÖe'fëOfung
■HUH
J
r
NIEUW CHINEES REGIME
TAST VOLKSZIEL AAN
«ÜSIROOP
De grote misdaden
van een kleine man
1949 ONGUNSTIG JAAR VOOR K.L.M.
VIERDE TEAM VAN MISSIESCHOOL
VERTREKT NAAR BRAZILIË
Overpeinzingens
Bevreesd voor de ontvangst
in het vaderland
Verlies van 39,6 millioen, Staat
past 37,2 millioen bij
Ook over 19SO een
aanzienlijk tekort
Bevrijdt U
De a.s. Unie-conferentie
School heeft in drie jaar haar recht
van bestaan bewezen
Ook belangstelling
uit buitenland
IVOROL: een schatkamer van weldaden voor mond en tanden
Grote interesse van Moskou voor Afrika
Gij snakt
Ook tien gedwongen
arbeiders onder hen
WOENSDAG 8 NOVEMBER 1950
PAGINA 3
EERSTE KAMER MET TOESLAG
OP PENSIOENEN ACCOORD
PROVINCIALE STATEN
Ir. J. den Boesterd nieuwe
directeur van het P.E.N.
Samenstelling Indonesische
delegatie
Wijziging van de eis in
burgerlijke zaken
Joegoslavisch gezant
■var -
Indonesiër geliquideerd bij
politionele actie
Missiologisch congres te Nijmegen
J-*rADEM!
door
LESLIE
FORD
Aankomst troepenschepen
Dr. A. Brom buitengewoon
hoogleraar te Leiden
van Snorrebor 1
DE NEDERLANDERS UIT RUSLAND
Straffe berechting gevraagd
EERST UNIECONFERENTIE,
DAN N.-GUINEA
Het ontwerp-Woningwet
Ballonvaart boven Afrika
1949 is voor de Kon. Luchtvaart Mg.
een wel zeer ongunstig jaar geweest.
(Wij publiceerden reeds het een en an
der in ons blad van 7 Juni 1950.) Aan
inkomsten werd in 1949 n.l. een bedrag
van 137.123.053 ontvangen tegen
151.635.392 over 1948. De exploitatie-
uitgaven daartegenover vergden een be
drag van f 151.085.046 (1948 129.142.434);
afschrijvingen eisten een som van
ƒ22.963.871 (1948 ƒ19.670.129) en intrest
ƒ2.761.718 (ƒ2.335.524). Het boekjaar
1949 wijst derhalve een verlies aan van
niet minder dan 39.687.582, tegen een
winstsaldo over 1948 van 173.105. Dit
verliessaldo wordt gedekt door een re-
geringssubsidie van ƒ27.200.000, terwijl
van de staat bovendien nog 10 millioen
werd ontvangen tegen afgifte van ar-
mortlsatie-bewijzen. Het resterende
verlies ad. ƒ2.487.582 wordt gedekt door
ƒ513.000 uit de reserve voor algemene
belangen, ƒ800.000 uit de reserve voor
ontwikkelingskosten en 1.174.582 uit de
reserve assurantie eigen risico. Hiermede
zijn de open reserves van de mjj. van de
balans verdwenen op 2.766.002 reserve
assurantie eigen risico na.
Als voornaamste oorzaken voor dit
ongunstige resultaat wijst de directie
aan: 1. De bijzondere omstandigheden
op de lijn AmsterdamDjakarta; 2.
De gevolgen van de devaluatie van de
gulden in September van het betref
fende boekjaar. Wat punt 1 betreft
wordt er op gewezen, dat de K.L.M.
in 1949 op verzoek van de Nederland
se regering tijdens de moeilijkheden
op deze route niet is overgegaan tot
inkrimping van de bestaande organi
satie, terwijl voor de vluchten via
Mauritius extra kosten moesten worden
gemaakt. Punt 2 bracht een aanmer
kelijke stijging van het kostenniveau
met zich mee, daar een niet onbelang
rijk deel van de uitgaven der mij. is
gebaseerd op de dollar. Bovendien
moesten de afschrijvingen op de vloot
in overeenstemming worden gebracht
met de verhoogde koers van de dol
lar. De stijging van de inkomsten als
gevolg van de devaluatie was veel ge
ringer dan die van de kosten.
Reeds in 1948 werden een aantal
maatregelen tot herstel van de rentabili
teit genomen, welke o.m. bestonden uit
het laten afvloeien van personeel. De
devaluatie deed het effect van deze
maatregelen weer teniet, zodat een
hernieuwd aanpassingsproces diende te
worden opgesteld.
Wat het reeds voor een goed deel ver
streken jaar 1950 betreft wordt in het
verslag opgemerkt, dat dit jaar een Jaar
van aanpassing aan de gewijzigde ver
houdingen wordt. Krachtige maatregelen
ter beperking van het kostenniveau zijn
in uitvoering, tcrwjjl ondanks de steeds
toenemende internationale concurrentie
de omzet verder wordt opgevoerd. Het
7„e/7°er'. fdt. 'n CPrs'e maanden van
1950 weinig bevredigend was, vertoonde
gedurende de zomermaanden een ver
heugende opleving. Niettegenstaande
deze ontwikkeling moet voor het lopen
de jaar met ccn niet onaanzienlijk tekort
op de exploitatie rekening worden ge
houden.
Er bestaat evenwel gegrond vertrou
wen, zo merkt de directie op, dat in de
eersie helft van 1950 een nieuw even
wichtspunt zal worden bereikt, uiteraard
onder voorbehoud van onvoorziene ont
wikkelingen in de internationale poli
tieke situatie en in de monetaire verhou
dingen.
Het boekjaar heeft voor de maat
schappij ook nog gunstige resultaten op
geleverd. Daar is allereerst de opening
De Eerste Kamer heeft Dinsdag z.h.st
de verlenging van de noodwet-Drees
voor ouden van dagen goedgekeurd.
Ook ging zij accoord met het wetsont
werp tot verhoging van pensioenen met
een bijzondere toeslag.
Minister Teulings heeft aangetoond,
dat de overheid begrip heeft getoond
voor de moeilijkheden van de gepen-
sionneerden, gezien de 56 millioen die
uit 's Rijks kas betaald zullen woz-den
De toeslag van 1948 kostte de regering
n.l. 40 millioen en de nu behandelde
toeslag nog eens 16 millioen. Vóór 1
Januari zal men met de uitbetaling ge
reed zijn. Zelfs is aan 50.000 a 60.000 ge-
pensionneerden een. voorschot uitge
reikt.
Minister Teulings beloofde verder
contact op te nemen met zijn ambtge
noot van Sociale Zaken, om te bewer
ken, dat de toeslag niet in korting zal
worden gebracht op de nooduitkering
voor ouden van.dagen en op de sociale
bijstandsteun.
De Kamer heeft voorts het wetsont
werp inzake deelneming in het uit te
breiden kapitaal van de Kon, Ned
Hoogovens en Staalfabrieken N.V. te
IJmuiden aangenomen. Ook het wets
ontwerp betreffende deelneming in de
financiering ener Nederlandse N.V., wel
ke zich ten doel stelt de oprichting en
exploitatie van een breedbandwalserij
en een blikfabriek, werd aanvaard.
Voor gistermorgen de openbare ver
gadering van de Provinciale Staten van
Noordholland begon, hield ir. S. Kramer,
technisch adjunct-directeur van de Pro
vinciale Waterleiding een voordracht
over de noodzakelijkheid van de voor
stellen betreffende de toekomstige wa
tervoorziening in de provincie. Om half
twaalf werd de zitting geopend en kon
den twee nieuwe leden, mr. Tonino
(KVP) en mevr. Stoffels-van Haaften
(VVD) geïnstalleerd worden. Tot leden
van de Raaad van Toezicht op de pro
vinciale bedrijven werden herbenoemd
mr. A. Bruch en A. Sietsma.
Het voorstel om mr. W. Snellen eer
vol ontslag te verlenen als directeur van
het PEN werd aanvaard en de voorzit
ter, mr. J. E. Baron de Vos van Steen-
wijk, achtte het juist op de verdienste
van deze ambtenaar te wijzen die op
39-jarige leeftijd in dienst van de pro
vincie kwam na een Indische carrière.
1 October 1926 werd hij secretaris van
de directie en in 1941 economisch ad
junct-directeur, welke nieuwe functie
door de oorlogstijd niet voldoende ef
fect kon oogsten. Toen ir. Wijnmalen,
directeur van het bedrijf, kort na de
bevrijding overleed, kreeg mr. Sneller
als waarnemend hoofd de volle verant
woordelijkheid voor de wederopbouw
van het PEN. Hij werd 14 Juni 1949 tot
directeur benoemd en was sedert 1945
°ck directeur van het PEGEN.
He Staten kozen met algemene stern-
dien tot zijn opvolger ir. J. den Boesterd
uit Rotterdam. Dinsdag 19 December
wordt de vergadering voortgezet.
van enkele nieuwe verbindingen, voor
namelijk over de Atlantische Oceaan, de
toeneming van het vervoer naar Noord
en Zuid-Amerika alsmede Afrika, voorts
de verbetering in de verhouding tussen
productie en verkoop in het Europese
verkeer en de groei van het charterbe-
drijf.
Wat de hierboven reeds genoemde
moeilijkheden op de Amsterdam-Djakar
ta-route betreft, wordt nog meel gedeeld,
dat de activiteit over 1949 beperkt bleef
tot ca. 40 pCt. van de oorspronkelijk
voor dat jaar begrote activiteit. In totaal
werden via de Mauritius-route 2.034 pas
sagiers vervoerd, 210.328 k.g. post en
17.666 k.g. vracht.
Over de sterkte van het personeel
bjj de K.L.M. is het interessant op te
merken, dat in Nederland per uit. 1949
8613 personen in dienst waren tegen
9407 personen per uit. 1948. Het per
soneel in het buitenland geeft daaren
tegen een toeneming te zien van 4550
personen tot 5056.
De omvang van de vloot is kwantita
tief ingekrompen, doch kwalitatief ver
beterd. Op 1 Jan. 1939 bezat de mij. n.l.
84 vliegtuigen, terwijl de vloot aan het
einde van het jaar over 79 vliegtuigen
kon beschikken. Er werden echter een
achttal kleinere toestellen afgevoerd of
verkocht, terwijl daartegenover vijf
Connies werden aangekocht, evenals
twee Constellations.
Advertentie
van rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen. Neemt daarvoor regelmatig
Togal, het middel bij uitnemendheid, oat
baat waar andere falen. Togal zuivert de
nieren en is onschadelijk voor hart en maag.
Bij apoth. en drog. 0.83, 2.80, 7.94.
In Djakarta is de samenstelling be
kend gemaakt van de Indonesische dele.
gatie naar de Unie-Conferentie, die bin
nenkort in Den Haag zal beginnen.
De commissie bestaat uit de Indonesi
sche minister van Buitenlandse Zaken,
Rum (voorzitter), de minister van Finan
ciën, Sjafruddin Prawiranegara, de mi
nister van Verkeer, Djuanda. en de mi
nister van Handel en Industrie, Sumitro,
aldus Radio-Indonesië.
Omtrent de samenstelling van de de
legatie naar de conferentie inzake N.-
Guinea is nog geen beslissing genomen.
Aneta verneemt echter uit betrouwbare
bron, dat o.m. de minister van Gezond
heid Leimena en het Oost-Indonesische
parlementslid Teng Tjing Leng hierin
zitting zullen nemen.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot wijziging van de eis
in burgerlijke zaken. Het beoogt tege
moet te komen aan het algemeen verlan.
gen, het verbod van artikel 134 van het
wetboek van burgerlijke rechtsvordering
te vervangen door een regeling, die meer
vrijheid laat om in de daarvoor in aan
merking komende gevallen door wijzi
ging van de eis en van de feiten, waarop
deze berust, een op de werkelijke rechts,
verhouding van partijen gebaseerde be
slissing te kunnen geven.
De beslissing over de vraag, of een
wijziging van de eis is toegelaten, be
hoort afzonderlijk te worden gegeven en
wel onmiddellijk nadat de wijziging is
aangebracht en de gedaagde heeft doen
weten, dat hij in zijn verweer onredelijk
wordt bemoeilijkt of dat het geding on
redelijk wordt vertraagd.
H.M. de Koningin heeft hedenmorgen
ten paleize Soestdijk de heer Mato Jak-
sic ontvangen, die zijn geloofsbrieven
als gezant van Zuid-Slavië overhandigde.
Aanstaande Vrijdag vertrekken acht geschoolde jonge vrouwen naar de missie
in Brazilië, vijf verpleegsters, een vroedvrouw, een sociale werkster en een nij-
verheidslerares. Het is het vierde team afgestudeerden van de Missieschool in
Ubbergen, die deze juist afgelopen cursus richtte op Brazilië en Nieuw-Guinea,
naar welk missiegebied binnenkort ook drie krachten worden uitgezonden.
Begin November 1947 werd de Missieschool door de Vrouwen van Nazareth die
haar schouders wel onder een stoutmoedige onderneming durven zetten op
gericht en in de drie jaar van haar bestaan heeft deze school die vakbekwame
vrouwen: verpleegsters, vroedvrouwen, sociale werksters, leraressen, klaar
maakt en vormt om in de missie te werken, bewezen, dat ze de wens. die leeft
onder de jonge lekenvrouwen van thans, om haar capaciteiten in dienst van de
missie te stellen, op de juiste wijze opvangt. En dat ze haar mogelijkheden niet
heeft onderschat, getuige de dertig jonge vrouwen, die als gediplomeerden der
school thans, met volle toewijding en voldoening, werken in Indonesië, in Pa
kistan en Suriname en van wie er slechts een of twee door ziekte hebben moeten
terugkeren.
Zoveel mogelijk werken zij getweeën
of gedrieën samen om aan elkaar, bij de
moeilijkheden en in de eenzaamheid
steun te hebben. Morele steun geeft ook
de sterke band, die hen blijft binden met
het „thuisfront": de school, waar ze ge
durende de zes internaatsmaanden zich
in saamhorigheid hebben kunnen ster
ken aan de geest van de Vrouwen van
Nazareth, die de leiding der Missieschool
hebben.
De acht, die thans per vliegtuig naar
de staat Minas in Brazilië vertrekken en
daar, evenals haar voorgangsters in de
andere missiegebieden, in dienst zijn
van de missiebisschop van haar diocees,
met wie ze een contract hebben voor zes
jaar (die ook haar reis betaalt, haar
salarieert en haar sociale voorzieningen
verzorgt) zullen er eerst een maand ac-
clamatiseren en zich verder bekwamen
in de voertaal, het Portugees, waarvan
ze de grondslagen tijdens de cursus ge
leerd hebben. Ze zullen er verblijven in
de stad Belo Horizonte, waar de Vrou
wen van Nazareth een internaat hebben
voor vrouwelijke Braziliaanse studenten,
die ze naar een apostolisch ideaal willen
optrekken. Voor de thans uitgezonden
„nieuwelingen" van de Missieschool is
het een groot voordeel, dat de Vrouwen
van Nazareth haar werkterrein ter plaat
se hebben kunnen voorbereiden. Dat
werkterrein zal liggen in de rimboe,
rondom de stad Teofoli Otoni, waar equi
pes van twee of drie in missieposten
van de Paters Franciscanen, in zieken
huizen en poliklinieken zullen werken.
Ze zullen ook cursussen geven voor de
huisvrouwen en last but not least cate-
chismusles. Ze vinden er o.a. een geheel
verwaarloosd ziekenhuisje, waar geen
vrouwelijke Braziliaanse helpsters, en
zeker geen geschoolde, voor te vinden
waren. (Tussen haakjes, voor dit missie-
hospitaaltje worden dankbaar verband
middelen, instrumenten en medicamen
ten aanvaard!)
Brazilië is een enorm land, een ka
tholiek land, waar echter de geloofs
beleving niet diep zit, maar waar de
naastenliefde hoog in ere is gehouden.
Er zijn van die wanhopige cijfers te
noemen: één priester voor honderd
duizend parochianen, parochies zo
groot als bisdommen, een algeheel te
kort van veertigduizend priesters.
Welk een hulp betekent in zo'n land
ieder centrum van deskundige katho
lieke charitas, waar men o.a. in moe-
dercursusscn de nodige hygiënische
kennis wil doorgeven en daarbij van
zelfsprekend iets méér doorgeeft. Geen
wonder, dat de Franciscanen de Mis
sieschool vroegen om tachtig krachten!
Op dat aantal zul
len ze echter nog
sven moeten wach
ten. Onder meer is
er behoefte aan
landbouwkundige
leraressen, in dit
land met zijn over
vloedige, rijke bo
dem, nog veelal aan
roofbouw overgele
verd.
Van buitenlandse
zijde toont men
grote belangstelling
voor deze op de
missie gerichte vor
ming van leken
vrouwen. Tot nu toe
was er onder de
leerlingen één niet-
Nederlandse, name
lijk een Schotse,
die sinds haar jeugd
maar één ideaal
had: als leek in de
missie te werken.
Ze verwezenlijkt nu
dat jeugd-ideaal als
verpleegster in Pa
kistan.
De eerstvolgende
cursus zal zich dan
ook openstellen
vóór Engels-spre
kende jonge vrou
wen uit het buiten
land, die zich willen
laten trainen voor
het missiewerk. Het
missiegebied, waar
de jonge, actieve
school thans haar
aandacht op gaat
richten, is Afrika.
A. Bgl.
j.\f 'i!
33. „Nu wordt Gonor naar dc tent der voorvaderen gebracht," fluisterde Onga.
Eric knikte zwijgend. Zijn aandacht was op het jonge opperhoofd cn de medicijn
man gericht, die thans de rand van het dorp hadden bereikt. In de verte onder
scheidde hij de donkere omtrekken van een eenzame tent. Enkele bomen verhieven
zich daar en in de schemering gaven zij de omgeving een spookachtig aanzien.
Tegen het laatste licht van de ondergaande zon staken de beide menselijke figuren
duidelijk af. Hij keek hen na tot hun gestalten met de schaduw der bomen ver
smolten
Moet hij daar de nacht doorbrengen?" vroeg hij toen.
Het meisje knikte. „Het is een oud gebruik. In de tent bevinden zich de wapens
van zijn voorvaderen. Ieder jong stamhoofd moet daar in volkomen eenzaamheid
ccn nachtwake houden na zijn inwijding. Men gelooft dat dé geesten de voorvader
lijke wapens tegen hem zullen opheffen indien hij onwaardig is de stam aan ie
voeren. Niemand mag hem storen." Ze staarde hem plotseling angstig aan. Waarom
wilt ge dat allemaal weten?"
Alvorens te antwoorden dwaalde Eric's blik weer naar de stille tent in de verte.
Die bevond zich op de rand van de hoogte waarop het nomadenkamp gebouwd was;
daarachter liep de oever steil omlaag naar de rivier. En zelfs een kreet zou nauwe
lijks in het kamp gehoord worden
„Heer!" fluisterde Onga, als vanzelf zijn onuitgesproken gedachten radend. Be
doelt ge Maar dat kan niet! Die laagheid Maar zij kon zichzelf met ge
ruststellen. Zij wist dat de overdenkingen van dc Noorman steek hielden. Indien
enige onbekenden er werkelijk op uit waren om Gonor te vermoorden, konden zij
zich geen betere gelegenheid wensen.
„Misschien maken wij ons nodeloos zorgen," mompelde de Noorman.
Maar in ieder gival kan het geen kwaad om vannacht onze ogen wijd open te
houden
Advertentie
26 Juli 1947 werd de Indonesiër Saldi
te Tjimalaka, ongeveer 50 km. van de
hoofdweg naar Bandung, door Neder
landse militairen geliquideerd.
Dinsdag stonden terzake van het ge
lasten dan wel het toelaten van moord
de sergeant S. en terzake het plegen
van moord de soldaat L. voor het Hoog
Militair Gerechtshof te 's-Gravenhage
terecht.
In eerste instantie waren beiden door
de krijgsraad te velde K. L. in Indo
nesië vrijgesproken. Nadat het fiat exe
cutie door de commanderende generaal
op dit vonnis was geweigerd, besliste
de Kroon dat deze zaak als gewone
appèlzaak voor het Hoog Militair Ge
rechtshof zou worden behandeld.
De advocaat-fiscaal, mr. Van Gilse,
vorderde, rekening houdende met de
omstandigheden, vernietiging van het
vrijsprekende vonnis en veroordeling
van S. tot twee maanden gevangenis
straf onvoorwaardelijk, terwijl hij ten
aanzien van L. bevestiging van het
vrijsprekend vonnis vroeg, omdat het
gegeven bevel door deze beklaagde on
der deze omstandigheden als rechtma
tig kon worden aangemerkt.
Ter terechtzitting bleek, dat de sergt.
S. uitdrukkelijk opdracht tot liquidatie
aan soldaat L. had gegeven. Saldi werd
verdacht van diefstal van militaire kle-
dings- en uitrustingsstukken, terwijl een
sergt.-tolk, N., onder wiens invloed sergt,
S. zou hebben gehandeld en van wie
bekend was, dat hij zeer bruut optrad,
zou hebben vernomen, dat Saldi vergif-
tigingsnogingen zou aanwenden om de
patrouille van zeven man, de enige die
te Tjimalaka onder 10.000 inwoners het
gezag tijdens de eerste politionele actie
moest handhaven, uit te roeien.
Het Hoog Militair Gerechtshof zal 28
November sententie wijzen.
xv.-xxx x-x
De verpleegsters in de missie verplaatsen zich per jeep
of\>er muilezel.
(Van onze speciale verslaggever)
Op de tweede dag van do vierde Mis-
siologische Week in Nijmegen heeft pa
ter Claudianus van Veldhuizen O.F.M.
gesproken over de Chinese boeren, een
rustig en geduldig volk, met in het hart
veel goede deugden; een volk, dat ge
hard is tegen de beproeving en de van
nature christelijke ziel heeft weten te
bewaren. Door sociale maatregelen heb
ben de missionarissen de levensomstan
digheden van deze mensen weten te ver
beteren. Het nieuwe Chinese regiem tast
de simpele volksziel aan. Er zijn echter
tekenen, dat onder de communistische
druk nieuw besef groeit voor de grote
waarde van het Christendom.
Pater H. Daniels W.P. heeft vervol
gens gesproken over „De Islam in zijn
verhouding tot het sociale leven".
In de middaguren heeft pater A. Brys
C.I.C.M. gesproken over de economische
uitgroei en de terugslag daarvan op so
ciaal gebied en op het apostolaat in de
Belgische Kongo. De veelzijdigheid van
het sociale leven in de Kongo werd ge
memoreerd en uitvoerig werd stilgestaan
bij de opbloei van het katholicisme in
dit gebied en de groei van het aantal
inheemse geestelijken.
Voorts is gesproken over de invloed
van het communisme in dit gebied.
Addis Abeba is de grote centrale voor
de communistische propaganda in heel
Afrika. En ook van de Franse Kongo
uit infiltreren vele communistische
propagandisten in de Belgische Kongo,
waar net communisme evenwel nog
niet zulke vormen heeft aangenomen,
dat men er bang voor hoeft te worden.
Moskou legt echter grote interesse aan
de dag voor Afrika. Daartoe uitgekozen
negers worden in de Sovjet-Unie opge
leid voor de nieuwe idee.
Over het kleurlingenvraagstuk in
Zuid-Afrika heeft pater J. Muris S.M.M.
gesproken. In Zuid-Afrika moet men
rekening houden met ongeveer 6!4 mil
lioen negers, die allen min of meer eco
nomisch ontevreden zijn en verbitterd
tegen de blanken. De zwarten, die in de
meest directe zin in aanraking komen
met de blanken, vertonen een oneven
wichtig beschavingsleven. Sociaal en
economisch heerst onder dpze negers een
kapitale wanorde. Hun groot gebrek aan
beschaving en hun sociale achterstand
zijn voornamelijk de oorzaak, dat zij uit
de samenleving der blanken worden ge
weerd. De criminaliteit onder hen is uit
zonderlijk groot.
Het is een probleem, waarvoor moei
lijk een oplossing gevonden kan worden.
De missionaris heeft vrijwel geen toe
gang tot de industriecentra. Gelijkstel
ling van zwart en blank in Afrika zou
Advertentie
Uw luchtwegen zijn
door slijm verstopt.Los
dat gevaarlijke slijm
op met de krach-
tig werkende
19
Hij haalde zijn schouders op. „Ze zeg
gen dat je het op een fornuis kunt ko
ken, als je maar goed uit je doppen
kijkt. Ik ben benieuwd. Hij kan net zo
goed iets hebben, waarmee zaken zijn te
doen. Heb je niet opgemerkt wanneer
die jongedame besloot zich niet lekker
te voelen? Precies toen Freddie roet in
het eten gooide door over het een of an
dere nieuwe procédé te beginnen. Mis
schien heeft ze haar mond wel voorbij
gepraat, waarvan Bill nog niets afweet.
Zoals ik al zei: Ellery Seymour laat
geen loopje met zich nemen." Hij ging
naar de deur. „Nu, tot ziens. Ik bel je
morgenochtend op. Het is reusachtig
hier weer terug te zijn, Grace. Van alle
vrouwen Oostelijk van de Rocky Moun
tains ben jij cr een, die ik het meest be
wonder."
HOOFDSTUK VI
I STREET NUMMER 801
Milton Minor had nog maar nauwe
lijks de voordeur dichtgetrokken, zo
scheen het mij, toen ik een bescheiden
tik-tik van de koperen klopper hoorde,
terwijl ik opstond keek ik rond om te
zién, wat de begaafde schrijver en ama
teur-detective vergeten mocht hebben,
dat hij nu terug kwam halen. Maar er
lag niets anders dan de twee dollar vijf
enzeventig die mij rechtens toekwamen
ter voldoening van een schuld aan de
telefoonmaatschappij. Toen ik de voor
deur opende, moest ik even wennen aan
het feit, dat niet Milton daar stond.
Het kon overigens onmogelijk Doro
thy Hallet zijn, op die tijd van de
avond in zulke kleren, al leek het ge
zicht voor mij ook nog zo op het hare.
„Sta me niet zo aan te staren, Grace.
Laat me binnen" zei ze op dringende
toon. „Je moet iets voor me doen. Trek
een andere japon aan en kom mee. Toe,
maak voort. Het is al ontzettend laat".
Ze nam mijn hand van de deurknop
af en duwde de deur in het slot. „ïk
weet wel dat je denkt, dat ik mijn ver
stand heb verloren."
Dat was nog maar zwak uitgedrukt.
Ik keek naar de oude regenmantel, die
zij aan had, naar de grijze sjaal, die ze
om het hoofd had gebonden en de ge
barsten schoenen, die ze aan had.
„Waar gaan we het eerst heen?" vroeg
Het is toch zeker niet zo erg dringend?"
ik. „Naar een voddenrapersvergadering.
We gingen naar de zitkamer.
„Het is wel dringend", zei ze vlug. Ze
zocht in haar zak. haalde er een opge
vouwen velletje papier uit en duwde het
mij in de vingers.
„Geachte mevrouw Hallet", las ik.
„Ik hoop, dat u mij mijn ongelegen
komst vanmiddag zult vergeven. Het
spijt me, dat het in uw huis moest ge
beuren en u bent erg vriendelijk voor
mij geweest. Ik heb enkele inlichtingen,
die voor u van belang zijn. Ik ben van
avond op X Street nummer 801. Het is
een goedkoop pension. Mijn kamer is
nummer 6, links bovenaan de trap. De
voordeur blijft open tot ongeveer half
een en u kunt mij op mijn kamer
vinden. Ik ga de volgende ochtend vroeg
weg. Het klimaat is hier niet gezond.
Als u zo goed zoudt willen zijn, te ko
men, wees dan ook zo vriendelijk dit
briefje te vernietigen. Het is van groot
belang voor u en ik hoop, dat u voor
uw eigen bestwil zult komen. U kent de
mensen om u heen niet. Ik blijf wachten
tot de deur wordt gesloten."
Ik las het briefje nog eens door.
„Waar heb je dit vandaan, Dorothy?"
„Het lag in de kleedkamer, onder de
poederdoos. De meid bracht het me,
nadat iedereen weg was".
„Maar je gaat toch zeker niet?"
„Natuurlijk ga ik, en als jij te bang
bent om me te vergezellen, ga ik alleen."
Ik schudde mijn hoofd. „Ik ben te oud
om zoiets te durven, kind en bovendien
regent het en verklaar ik je voor gek.
Eertha Taylor zit in Livingstone in
Montana." Ik vertelde haar van Milton's
telefoongesprek. „Wie die vrouw ook is,
ze is niet mevrouw Lawrence Taylor".
„Een reden te meer", antwoordde ze
onverstoorbaar. „Ga je mee?"
„Ik weet het niet", zei ik. „In de eer
ste plaats vind ik het roekeloos. Waar
om heb je Theodore niet meegenomen?"
„Theodore!" zei ze. „Hij zou nog min
der van nut zijn dan een gehypnotiseerd
konijn. Bovendien zoekt hij nog steeds
onder kussens en in laden naar het ver
dwenen pistool."
„Heeft niemand het gevonden?"
Ze wendde haar blik af.
„Dorothy!" zei ik. „Waan: is dat pis
tool? Weet jij het?"
„Nee." Ze draaide zich om. „Ik heb
het geweten. Ik heb het van de schoor
steenmantel weggenomen. Waar het nu
Is, weet ik niet, want het is opnieuw
verdwenen. Ook daarom ben ik er op
gesteld naar die vrouw te gaan."
„Denk je, dat het wapen van haar is?"
„Ik weet, dat dat niet het geval is. Het
was van mij, Grace, het was mijn
pistool".
„O", zei ik. Iets anders wist ik er niet
uit te brengen.
„Ellery heeft het me twee maanden
geleden gegeven. Ik had hem erom ge
vraagd, omdat ik, net als ieder ander,
plotseling bang ben geworden van mijn
eigen schaduw. Ik ben bang. Ik weet
niet hoe het pistool in de bibliotheek is
gekomen. Ik had het 't laatst boven
gezien, in de la van mijn schrijftafel. En
ik wilde niet, dat iemand zou uitpluizen,
dat het van mij was, want ik had geen
zin door Theodore de les gelezen te
krijgen over wetten en gemeenteveror
deningen. En daarom wilde ik het op de
schoorsteenmantel laten liggen, opdat ik
het terug zou kunnen pakken".
„En wat is er daarna mee gebeurd?"
„Dat had ik juist aan jou willen
vragen", zei ze kalm. „Ik had het onder
het kussen gelegd, waarop jij en Milton
zaten. Ik moest opschieten. Op dat ogen
blik kwam Bill Kent tussenbeide om zijn
vrouw de hand boven het hoofd te hou
den. Ik had niet veel lust tekst en uitleg
te moeten geven, waarom ik in de huis
kamer stond met een pistool in mijn
hand. Heb jij het niet weggenomen?"
„Absoluut niet", zei ik.
„En Milton?"
Ik schudde mijn hoofd. „Ik heb het
hem niet zien doen. En ik heb geen
enkele reden om hem ervan te verden
ken".
(Wordt vervolgd).
een enorme chaos scheppen en de neger
nog veel meer uit het lood slaan. Het
compromis, zoals men dat in Amerika
toepast, waar de negers alle rechten heb
ben gekregen, maar hen wordt belet
daarvan gebruik te maken, is verwerpe
lijk. De enige mogelijkheid is de sociale
scheiding der rassen, zoals door de re
gering van Zuid-Afrika al sinds 1920
wordt toegepast.
Maar dan dient deze politiek in haar
uiterste consequenties te worden door
gevoerd. Het belangrijkste hiervan is,
dat de neger wordt opgevoed. Dit kan
door een leger van harde werkers en
werksters geschieden, die midden onder
de negers leven en hun beschaving aan
hen overdragen. „Eerst dan, na genera
tics, kan Zuid-Afrika een verenigd land
worden."
Het door de Nederlandse regering
gecharterde Engelse s.s. „Asturias".
dat met 1.500 passagiers uit Indonesië
naar Nederland onderweg was, is heden
morgen in IJmuiden aangekomen. De
ontscheping geschiedde hedenmiddag te
Amsterdam.
Het troepenschip „Atlantis" wordt in
de avond van Donderdag met repatrië
rende militairen en hun gezinnen uit
Indonesië voor IJmuiden verwacht. De
ontscheping der opvarenden zal on
voorziene omstandigheden voorbehou
den Vrijdagmorgen acht uur in de
haven van Amsterdam beginnen.
In de Staatscourant van Dinsdag is het
K.B. verschenen, waarbij dr. A. G.
Brom uit Amsterdam benoemd wordt
tot buitengewoon hoogleraar in de tho-
rax-chirurgie aan de Rijksuniversiteit
te Leiden.
Uil»
a
"'Humt itf imiitiiiiiitiiiiitiiiiiiiii illinium mi H minui in „my
„Die K.A.B. is een pracht van een
instelling met een macht in het land,
die men moeilijk kan overschatten"
zei Snorrebor. „Maar juist die veelal
tot zegen van gans ons volk aange
wende macht heeft in sommige, ook
katholieke kringen de vrees doen ont
staan, dat de K.A.B. de neiging zou
kunnen krijgen die macht te gaan mis
bruiken. Het bezitten van macht is een
gevaarlijk iets, het leidt alleen dan
niet tot ongewenste bemoeienissen,
wanneer het gecompenseerd wordt
door een even groot verantwoorde
lijkheidsbesef. Het Afrikaanse katho
lieke negerstamhoofd, dat deze zomer
in ons land op bezoek is geweest, had
een staf met een ivoren hand., die een
dito ei vasthield, erop. Dat was het
zinnebeeld van de macht. Men moet
haar als een ei voorzichtig in de hand
houden om geen kneusje of struif te
maken. De hoofdman van de K.A.B.,
A. C. de Bruijn, heeft bij het zestig
jarig bestaan van de K.A.B. in Den
Haag nog eens duidelijk te verstaan
gegeven, dat hij zich daarvan evenzeer
bewust is als die negerhoofdman. Hij
zei, dat de K.A.B. nooit misbruik van
haar macht zou maken, omdat zij ka
tholiek is. Een argument, dat met
iedereen zal geruststellen, want in de
geschiedenis vallen er heel wat katho
lieke machthebbers aan te wijzen, die
zich wel eens aan machtsmisbruik heb
ben schuldig gemaakt en de katholieke
Franco is in dit opzicht ook niet be
paald brandschoon. We hebben echter
geen enkele gegronde reden om A. C.
de Bruijn en zijn geweldige organisatie
te wantrouwen, al moet het mij van
het hart. dat ik wat hij op deze ver
klaring liet volgen- niet bijzonder tac
tisch kan vinden. Hij zei n.l. volgens
de verslagen in de krant dat de K.A.B.
direct na de oorlog de kans schoon had
gehad om, als zij het gewild had, haar
macht en machtspositie te misbruiken,
en hij voegde eraan toe: „dan zou je
eens wat gezien hebben." Ja, wat zou
den we dan te zien hebben gekregen?
Het is jammer dat De Bruijn ons dat
niet verteld heeft, want nu zijn we vrij
om het allerergste te veronderstellen
en de vijanden en de critici van de
K.A.B. zullen zeker niet nalaten dat te
doen. Nee, die uitlating van de mach
tige A. C. de Bruijn bij die feestelijke
gelegenheid lijkt mij minder opportuun
dan de rede, welke Prof. v. d. Ven bij
het lustrum van de Algemene K. K.
Werkgeversvereniging heeft gehouden
en die door A. C. de Bruijn als inoppor
tuun werd gebrandmerkt."
Onder de uit de Sovjet-Unie naar
Nederland terugreizende krijgsgevan
genen, die Dinsdagavond in het door
gangskamp Friedland arriveerden, heerst
ccn vrü sterke opwinding over de vraag
of zij al dan niet de laatste etappe op de
lange weg naar Nederland zullen gaan.
Kort na aankomst staken de repa-
triërenden, thans in uniforme nieuwe
blauwe kielen gestoken, dc hoofden bij
een om de vraag te bespreken, wat hun
bü aankomst in het vaderland te wach
ten zal staan: vrijheid dan wel een nieu
we boete voor het verleden. Een aantal
hunner gaf te verstaan, weinig voor een
terugkeer naar Nederland te gevoelen,
zolang geen zekerheid bestond omtrent
de ontvangst daar, cn desnoods een ver
der verblijf in Duitsland te verkiezen.
Er waren echter een tiental uitzonderin
gen: jongens, die met onbezorgde gezich
ten verklaarden, te hunkeren naar het
weerzien met het vaderland. Zij waren
n.l. niet als leden van Duitse militaire
formaties in Russische krijgsgevangen
schap geraakt, doch als gedwongen ar
beiders, die in Letland in Russische han
den waren gekomen en onfortuinlijk het
lot der militairen hebben moeten delen.
De Nederlanders zijn verspreid ge
raakt over verschillende kampen in Si
berië, bij 1
Veertig hu
Moskou, Charkof en Odessa,
ttunner deelden in Moskou de
gevangenschap met 8.000 Japanners. Se
dert midden 1947 zou de behandeling
aanmerkelijk verbeterd zijn en tenslot
te konden de gevangenen door werk
voldoende roebels verdienen om zich
van het dringend noodzakelijke te
voorzien. Later zijn alle Nederlanders
naar kampen bij Kief overgebracht.
In hetzelfde gezelschap is tenslotte,
zo zeiden enkele teruggekeerde gedwon
gen arbeiders, ook een froep Nederlan
ders verzeild geraakt, die bij de Russi
sche opmars in Letland voor „De Neder
landse Oostbouwmaatschappij" werk
zaam waren. Twee hunner, Jacob Zun-
dorf uit Den Haag en Fedor Laamers uit
Amsterdam, waren met 1200 Nederland
se geïnterneerde arbeiders begin 1946 op
transport gesteld van Leningrad naar
Nederland. Onderweg waren ze echter
ziek geworden, in Roemenië in een Rus
sisch hospitaal gebracht en vandaar weer
naar Rusland teruggevoerd. Met negen
van hun kameraden zijn zij thans mede
op de terugweg. Zij noemden ons de na
men van nog 16 gedwongen arbeiders,
die met de overige Nederlandse krijgs
gevangenen in Kief zijn achtergebleven.
Onder de terugkerenden. is er één. Kees
Saai uit Leiden, die vóór zijn Russische
gevangenschap reeds in een Duits con
centratiekamp heeft gezeten.
In verband met de komst van de groep
Nederlanders uit Rusland heeft het
Twoede-Kamerlid de heer Scheps
(P.v.d.A.), de minister van Justitie
enkele vragen gesteld. Hij vraagt o.m.
of de minister niet van mening is, dat
deze lieden, voor zoverre zij zich tegen
het Nederlandse volk misdragen en zich
aan de Staat der Nederlanden vergrepen
hebben, met dezelfde maatstaf gemeten
dienen te worden als alle andere dragers
van wapenen ten dienste van de vijan
den van Nederland.
Bij informatie bij bevoegde kringen in
Den Haag, werd ons de verwachting van
de minister van Buitenlandse Zaken der
R. I., Rum, dat de conferentie over Nieuw-
Guinea zal worden gehouden na de Unie
conferentie, bevestigd.
Op Woensdag 15 Nov. a.s. om kwart
voor elf begint in de aula van het In
disch Instituut te Amsterdam een ver
gadering van de vakgroep Onroerende
Zaken, waarop het ontwerp Woningwet
uit de Staatscommissie Van den Bergh
besproken zal worden. Deze bijeen
komst is toegankelijk voor alle bij de
Contactcommissie voor Onroerende Za
ken aangesloten groeperingen Prof.
mr. P. A. Diepenhorst zal een inlei
ding houden.
De balloncommandant J. Boesman
gaat midden November voor een korte
verkenningstocht naar Afrika. Toen de
directie van Philips van zijn plannen
hoorde, heeft zij aan de Haagsche Bal
lonclub aangeboden opstijgingen met
de Nederlandse ballon Henri Dunant"
in Algiers en zo mogelijk ook in Tan-
ger en Marokko mogelijk te maken.
Men overweegt de ballon bij de lucht
reis over Afrika met auto's en kamelen
te volgen.
Een ambtenaar van het hoofdpostkan
toor te Amsterdam heeft anderhalf jaar
lang uit telegrammen, die hem ter ver
zending werden aangeboden tekst ge
schrapt. Sommige telegrammen voor het
buitenland, die b.v. 60 kostten, kortte
hij tot ongeveer de helft in, deed dan
30 in dé kas van de P.T.T. en stak de
rest in eigen zak. De recherche neemt
aan, dat de man op deze wijze duizenden
guldens heeft verdiend. Hij is in arrest
gesteld.
