Nederlaag voor Oranje débacle voor KC
Nederlandse verdediging na het uitvallen
terlouw reddeloos ineengestort
van
AMSTERDAM EN ROTTERDAM
MET 4-1 VERSLAGEN
EERSTE WOORD AAN NEDERLAND
LAATSTE AAN BELGIË
Nederlandse jeugd
Binnen vijf minuten van
1-2 tot 4-2
doet het beter
Ook Kraak nu
machteloos
Doelpunten van Van Melis en
De Graaf voor Oranje
Superieur spel der Belgen naar waarde beloond
Brussels binnentrio
levert goed spel
üim
HATTRICK VAN
LEMBERECHTS
Vlot spelende aanval
MAANDAG 13 NOVEMBER 1950
PAGINA 4
4
IfilliÉii
(Van onze sporiredacieur)
ANTWERPEN, 12 November Eindelijk
dan heeft h|»i legioen van Deurne zijn grote
dag beleefd. Heiheeft er de verkillende,
stromende regen door vergeten en zijn er
gernis ingeslikt over de verkeersknopen,
welke hei moest overwinnen, voordat het
de poorten van zijn stadion kon bereiken.
Het heeft alle teleurstelling en ontgooche
ling van vele wedstrijden, waarin het tegen
de Hollanders maar niet wilde lukken,
metersdiep begraven onder een lawine van
begeesterende bijvalsbetuigingen vanwege
de meedogenloze les, welke zijn Rode
Duivels vanmiddag het Nederlands Elftal
mef 7~2 hebben gegeven. Een zeer zwak
Nederlands Elftal? Het legioen een zorgl
Dat heeft na jaren nu eindelijk zijn wensen
en verlangens eens bevredigd gezien in
'n stellig niet ongebruikelijke, maar ditmaal
foch wel verbijsterende suprematie van zijn
ploeg, welke niet alleen een voortreffelijk
veldspel demonstreerde met een technisch
machtsvertoon en een posiiiespelleije waar
de Nederlanders eenvoudig niet tegen op
konden, maar die nu ook in de afwerking
van haar aanvallen dat technisch meesier-
schap legde, waarmee ze deze tevoren
slechts pleegde óp ie zetten. Slechts één
wens van het legioen is onbevredigd ge-
blevenr Tevergeefs heeft hei zijn favorieten
ook ditmaal gebeden en gesmeekt om het
,,iien-iien-tien". En dit zeker niet omdat
't Belgische team daar niet voor gevochten
heeft, maar omdat de elf verslagen jongens
in oranje, die mei hun laatste restje aan
wilskracht en energie „het gezicht" pro
beerden ie redden, de Keuze-Commissie al
thans voor de voltooiing van deze débacle
konden behoeden.
BelgiëNederland 72
Belg.Ned. (jeugd) 24
4—1
4—1
3-1
AntwerpenR'dam
Brussel—A'dam
Belg.—Ned. (Mil.)
Ook Kr aak niet
Staking wijkt voor
„NederlandBelgië"
Militairen verliezen in België
Toestand Lotsy goed
Geen verzachtende
omstandigheid
Drie doelpunten
Tóch Van Melis
Ook Rotterdam
Vertwijfeld kijkt K''aak achterom
en Lemberechs juicht, want de bal pas
seert de lijn van het Nederlandse doel,
dat ook Krijgh (liggend) niet voor
doorboring kan behoeden: 1—0.
De Keuzp Commissie.... Het is na
tuurlijk altijd zo dat bij een min of meer
smadelijke nederlaag de critiek naar een
zondenbok zoekt. Maar waarachtig het
wordt haar daarbü ditmaal niet al te
moeilijk gemaakt. Zonder enige twijfel
was er zelfs tegen deze absoluut supe
rieure Belgen een elftal samen te stellen,
dat met niet meer dan een of enkele
doelpunten verschil de vlag had moeten
strijken. Niet alleen w ij hebben gepro
beerd de K. C. uit te leggen dat de op
stelling als centcrhalf, van Krijgh tegen
de robuste Belgische ploeg een fiasco
zou worden, omdat de Bossenaar in phy-
sicke zin om van het andere nog maar
te zwijgen volstrekt niet tegen Mer-
mans zou zijn opgewassen. Waarlijk, het
is voor de brave Krijgh een bittere pil
geweest, dat h ij het bewijs voor het vol
komen verkeerd beleid van de K. C.
heeft moeten leveren. Toen een gebles
seerde Terlouw na een half uur het veld
moest verlaten en Krijgh zijn entree
deed, was het keerpunt na een vrijwel
gelijkopgaande strijd gekomen. Precies
zes minuten hadden de Belgen nodig om
de Nederlandse defensie uit elkaar te
rukken. Daarna lag de weg naar doel
zó volkomen open, dat zij met het groot
ste gemak in vijf minuten tijds drie
doelpunten hadden gescoord en er zeker
nog evenveel hadden bijgemaakt, wan
neer ze onderling niet een soort heilige
oorlog waren gaan voeren over de vraag,
wie de volgende klap op het Hoofd van
Jut zou geven.
Overdrijving? Onze notities van de
volslagen ommekeer in het strijdbeeld
overtuigen ons dat onze herinnering aan
deze periode niet een fantasiebeeld is
dat achteraf door de snelle voltrekking
van het vonnis werd geschapen. Vier
maal achtereen zetten de Belgen bij de
stand 30 in het middenveld een aanval
op en volvoerden deze zonder dat één
Nederlander een voet aan de bal had ge
kregen. Het was werkelijk een wonder
méér dan bij de wedstrijden waarin
Kraak als redder in de uiterste nood de
meest wonderlijke saves verrichtte
dat het bij die drie wonden in het Ne
derlandse verdedigingssysteem is geble
ven.
Defensie-systeem? Er was van enig
systeem geen spoor meer over. Krijgh,
nen lezen als ze daar acht op wilde
slaan, dat Terlouw's voorganger Möring
weer in prima conditie is en op dit ogen
blik stellig uitverkoren had moeten wor
den boven Krijgh. Zij had moeten en
kunnen weten, dat Schijvenaar niet
zo jong meer, inderdaad, maar gerouti
neerd, altijd betrouwbaar en door erva
ring volledig bekend met het spel var.
de snelle Lemberechts haar eerste man
was geweest, om de helaas geblesseerde
Van 'der Sluis te vervangen. Maar er
schijnt in de K. C. een geest te zijn ge
varen, welke haar blind maakt voor dat.
gene wat blijkbaar voor niemand ver
borgen is. Wij hebben gewaarschuwd
voor het schijnsucces van de vijf doel
punten in Bazel en voor de „waardeloze
overwinningen" in de oefenwedstrijden
tegen betrekkelijk zwakke tegenstan
ders. Goed, wij kunnen dan misschien
niet van de K. C. verlangen dat zij alles
leest wat er op dit gebied wordt gepu
bliceerd. Maar zij heeft zich toch blijk
baar in slaap laten sussen door de vijf
tien doelpunten in genoemde drie wed
strijden en eerlijk gezegd twijfelen wij
er nog aan, of zelfs de onnodig zware
nederlaag in Deurne haar de ogen heeft
geopend
En misschien rekenen wij de Keuze
Commissie dit nog wel het zwaarst
aan: dat zij geheel onnodig nieuwe
brandstof heeft geleverd voor het
vuurtje van degenen die het amateu
risme eruit willen branden „omdat het
nu eenmaal niet anders kan". Wanneer
het Nederlands Elftal bijvoorbeeld met
31 had verloren en dat was ge
zien het eerste deel van de wedstrijd
heus niet zo mal geweest dan had
men niets anders kunnen zeggen dan
dat het toch eigenlijk niet was tegen-
gevallen. Nu echter zal men weer wij.
zen op de emigratie van Wilkes, Rij
vers, Lakenberg, Appel. De Harder,
Timmermans e. a. maarten on
rechte omdat niet het gemis van deze
uitstekende aanvallers, maar de zeer
ondeskundige samenstelling van de
achterhoede voor déze wedstrijd, deze
zware nederlaag heeft geleid.
En daarbij willen wö dan heel nadruk
kelijk vaststellen, dat geen van onze
spelers ook maar iets te verwijten zon
zijn. Er is geen sprake geweest van slap
heid of gebrek aan overtuiging, geen
sprake ook van een minderwaardig
heidsbesef. Hoewel ze waarschijnlijk
alle elf wisten dat het behalen van een
overwinning onder déze omstandigheden
tot de theoretische onmogelijkheden be
hoorden, hebben ze zich met veel élan
onmiddellijk na het beginsignaal in de
strijd geworpen en het was duidelijk,
dat de verhouding van het eerste kwar
tier hen heel wat vertrouwen heeft ge
schonken. Het kon weer precies worden
als bij andere wedstrijden, waarbij de
Belgen óók technisch sterker waren,
maar waarbij de granièten wil van onze
nationalen de weg naar doel resoluut
blokkeerde.
En toen eenmaal die hagel van doel
punten op hun hoofden was neergeklet
terd, hebben ze zich desondanks niet ge
wonnen gegeven. Wij hebben respect
voor de manier waarop onze elf het
hoogst onaangenaam karwei, dat hen nog
restte, hebben opgeknapt. Er viel niet
veel eer meer aan te behalen, er viel
alleen nog maar te hopen dat zij ten
slotte die rijk vloeiende bron 'van Bel
gische productiviteit toch weer konden
stuitten. Wel, dat is hen tenslotte gelukt
en het moge voor de verliezers van
Deurne een schrale troost zijn eigen
lijk hebben ze daarmee hun persoonlijk
aandeel in deze al te duidelijke neder
laag volledig afgekocht. De zwaarte
daarvan komt tenvolle neer op het
hoofd van de Keuze Commissie niet
de zondenbok, maar de zondaar! Wel
ke in deze nederlaag gerust een motie
van wantrouwen mag zien.
Na dit alles zouden wij er de voor
keur aan willen geven om op de indi
viduele prestaties van de spelers welke
deze hopeloze strijd moesten strijden,
niet al te diep meer in te gaan. Eigen
lijk is het zo, dat men van vrijwel al
len wel goede dingen heeft gezien, zodat
we bijvoorbeeld Van Melis, sinds zijn
eerste optreden in dit milieu, beslist
vooruitgegaan vonden. Maar het was bij
hem, zoals bij het gros zijner kameraden
toch zo, dat hij de maat van het ge
middeld goede hetgeen nu eenmaal
niet voldoende is toch niet kon over
schrijden.
De voorhoede heeft vooral in de eerste
periode wel enige malen goed geope
reerd en tenslotte in de tweede helft
voor een paar volwaardige doelpunten
gezorgd. Maar de ijver en goede wil van
Snoek en De Graaf konden hun tekort
komingen toch evenmin go i maken als
die van Van Melis, terwijl Clavan bij
lange niet is toegekomen aan de belof
ten welke zijn spel soms inhield en
Lenstra zijn kwaliteiten niet volledig
productief heeft gemaakt.
In de middenlinie waren Van Schijn-
del en Stoffelen beter dan in Bazel,
maar bedierf de Schiedamrr er veel door
zijn zeer onnauwkeurig afgeven. Stof
felen behoorde nog tot de besten van
het team. Terlouw, die pas na veel aar
zelen en eigenlijk helemaal niet con
amore aan de strijd was begonnen,
hield het vol zolang hij kon, maar moest
toen capituleren, waarna het succes van
zijn plaatsvervanger noodzakelijker
wijs bijna omgekeerd evenredig was
met diens goede bedoelingen en voor-
Het personeel van de Antwerpse Tram,
dat ter ondersteuning van zijn looneisen
van plan was Zondag 24 uur het werk
neer te leggen, heeft bij stemming be
sloten de staking in verband met de
voetbalwedstrijd BelgiëHolland uit te
stellen.
beeldige ijver. De beide backs De Jong
en Mertens begonnen goed, maar had
den er bij het Grote Offensief niet veel
vat meer op. Zelfs Kraak kwam er niet
helemaal onderuit. Hij was minder vast
dan wij dat van hem gewend zijn en
moest daardoor verschillende schoten
laten gaap, die l'.ij onder normale om
standigheden zou hebben gehouden. Maar
tenslotte heeft Kraak al zo dikwijls een
wedstrijd, of althans een eervol resul
taat uit het vuur gesleept, dat men hem
een overigens bescheiden aandeel in de
impasse van zijn ploeg moeilijk euvel
kan duiden.
Een enkele alinea over het spel der
Belgen, maar niet omdat dit niet meer
zou verdienen. Het was dikwijls subliem.
Prachtig positiekiezen en afgemeten
samenspel, ditmaal ook besloten met me
nig goed schot, getuige het eindcijfer
van de score. Carré was een oersolide
en zeer gave stopperspil, maar de voor
hoede bestond permanent uit vier man
en de vijfde zat er vaak ook tussen,
zodat de strakke lijn van het Magische
Vierkant bijna nimmer intact was. De
beide backs vormden het minste deel
van de ploeg, maar onze aanvallers wis
ten daar toch niet van te profitéren
als de roodhemden, die onze hele de
fensie, zoals trouwens gezegd, keer op
keer uit haar verband speelde.
In de voorronde van het internationaal
militair voetbaltoumooi 1951, werd te
Turnhout een wedstrijd gespeeld tussen
de militaire ploegen van België en Ne
derland. De Belgen wonnen met 31.
De ruststand was 10 voor de Belgen.
De toestand van Karei Lotsy, voorzit
ter van de K.N.V.B., die in het zieken
huis te Haarlem wordt verpleegd, is zeer
bevredigend. Men verwacht, dat hij over
ongeveer twee weken het ziekenhuis zal
mogen verlaten, waarna de K.N.V.B.-
president nog geruime tijd rust zal moe
ten houden om volledig herstel van
krachten te verkrijgen.
v
Moegestreden, verslagen
en besmeurd verlaten ze het
laatste der oranjehemden.
veld.
Stoffelen alt
(Van onze sportredacteur)
BRUSSEL, 11 November Er valt
misschien nog over te twisten of de cij
fers waarmee het Amsterdamse voet
balteam volgens de regels van de kunst
aan het gladde veld van Daring werd
vastgeprikt, niet wat barmhartiger had
den mogen zijn dan de 41 waarmee de
Brusselaren tenslotte hun meerderheid
demonstreerden. Maar dat is dan toch
wel de enige restrictie, welke men aan
deze ondubbelzinnige victorie van de
Belgen mag verbinden. Zij demonstreer
den een overwicht in tempo, positie-
kiezen en balbehandeling, waaraan onze
jongens eenvoudig niet konden tippen
ANTWERPEN, 12 November De wedstrijd tussen de jeugdelftallen van
&VW1 OVW1 UlUUi WVVit. IVllJKU,
met handen en voeten reddeloos over Belgie en Nederland, die als voorgerecht van net treffen der seniores werd
rtrIn,-. '.l „rtrrinn>! u'flE niivf nnnanfr^L'L„liiL' Het. wiPrlnmit ionp-Hf'Iftdl hooiin
Eerlijk gezegd keken we er een beetje verbaasd van op, toen tijdens de
eerste periode van de wedstrijd op Deurne, het gevecht meer op de Belgische
dan op de Nederlandse speelhelft werd geleverd. Het eerste schot kwam van
onze niiddenlinic, toen Van Schijndel, na een maar half weggewerkte hoek
schop, een kogel afleverde, die buiten bereik van Meert juist langs de ver
keerde kant van de paal ging. Ook de tweede poging om de verdediging van
de Belgen te desorganiseren kwam van onze middenlinie, waar Terlouw een
te hoog schot loste, na een goede combinatie tussen de geestdriftige
De Graaf en diens buurman Lenstra. Kraak moest daarna ook even ingrijpen
en wel toen Van Steelant als een stormram op zijn doel kwam losdaveren,
op een moment, dat de voortreffelijke Zwitserse scheidsrechter Lutz een
buitenspelgeval over het hoofd zag. Maar het gevaar verplaatste zich spoe
dig weer, toen Meert allebei zijn handen uit de mouwen moest steken om
een uitstekende kopbal van Van Melis, na een goede combinatie met
Ciavan, uit zijn doel weg te slaan.
door naar Van Melis, maar het duurde
iets te lang voordat de Eindhovenaar
hem onder controle had en Meert kon
dan ook redden. Toch scheelde het
maar een haartje of Nederland had
desondanks de leiding genomen. Meert
kon evenwel opnieuw ingrijpen, toen
Lenstra vallend een lang niet gemak
kelijk schot loste.
Eerlijk gezegd was daarmee het be
langrijkste deel van het Nederlands ini
tiatief voorbij. Met twee schoten van
Lemberechts o zo gevaarlijk weer!
luidden de gastheren een offensief in,
dat steed# dreigender vormen aannam
en dat de taak voor de op halve kracht
en erg voorzichtig spelende Terlouw te
zwaar maakte. Zijn vervanging door
Krijgh werd gevierd met een pittige ko
gel van linksbuiten Sermon tegen dc
paal en daarna met een hele reeks niet
ongevaarlijke situaties voor het Neder
landse doel, waarbij De Graaf door een
schot, dat Meert tot hoekschop moest
verwerken, even wat opluchting bracht.
Maar dat klopte toch niet helemaal
met de bedoelingen van de Belgen,
die het spel verplaatsten en drie
hoekschoppen achter elkaar mochten
nemen. Bij de laatste daarvan was
Kraak al gepasseerd, maar Mertens
stond op de goede plaats en redde de
situatie. Onmiddellijk daarop dreigde
er gevaar van de Nederlandse linker
vleugel en dat gevaar groeide, toen
Lenstra listig over de lage voorzet
heenstapte. De bal huppelde vrolijk
geleverd aan de willekeur van zijn supe-
dieure tegenstanders, kreeg waarlijk
geen voet aan de grond, rende keer op
keer van kastje naar de buur en moest
zijn directe tegenstander, de forse Mer-
mans, precies evenveel vrij spel geven
als zijn voorganger Vermeer op die on
zalige Woensdagmiddag in Huddersfield.
aan de Engelse scoringnjachine Tommy
Lawton. Mermans was geen Lawton, ge
lukkig niet, want dat dan de „tien" zou
zijn gekomen, die al jaren geleden de
verpersoonlijking van een soort voetbal
veld werd, lijdt voor ons niet de minste
twijfel.
Overdrijven wij heus niet? Wij hebben
er deze alinea's eens op nagelezen, ons
afvragend of wij ons niet te veel door de
cijfers waarmee het succes van de Bel
gen werd getekend, hebben laten impo
neren. Maar dat gewetensonderzoek
heeft geen enkele verzachtende omstan
digheid opgeleverd voor het beleid van
de K. C. Zij moest weten en zij wist
het, omdat zij haar waarnemers heeft en
omdat zij het links en rechts heeft kun-
Advertentie
Tegen Kou Die Vastzit
Bestrijdt hardnekkige kou
van twee kanten tegelijk
Apoth. on Drog. Imp. N.V. Rowntroo, A'dam
opgediend, was zeker niet onaantrekkelijk. Het Nederlands jeugdelftal begon
veelbelovend. Er bleek verband in te zitten. In de voorhoede werd goed ge
combineerd en vooral de rechtervleugel Vermunt (RBC)Van Beurden
(BW) trok er meermalen met" vlot samenspel tussenuit. In de verdediging
was het voornamelijk de linksback Van Mourik van Ajax, die de jonge Rode
Duivels op het laatste moment de voet dwars zette.
door een goede goal van linksbinnen
Straetmans, die Je bal voor zijn voeten
kreeg, nadat doelman De Rijk een schot
van Hoorens niet geheel onder controle
kon krijgen.
meer doen, dan de bal hard in eigen
doel trappen (24).
Begrijpelijk, dat nu het tempo even
zakte bij de Nederlanders. Bovendien
werd het veld, door de aanhoudende
regen zeer zwaar zodat de vermoeidheid
een woordje ging meespreken. De be
tere lichaamsconditie der Belgen werd
nu ook merkbaar, maar de Nederlandse
verdediging met Van Mourik en doel
man De Rijk aan het hoofd hield verder
stand. De onverwachte voorsprong van
de Nederlandse jeugdpioeg bleef verder
onaangetast.
Maar al gauw hadden Mermans en
de zijnen in de gaten, dat het verdedi-
gingsblok-Krijgh veel minder solide was
dan dat van Terlouw. Zij verzwaarden
hun druk en de kwieke Lemberechts,
naar binnen gekomen op een passje van
links, passeerde Kraak met een hoog
schot onhoudbaar: 10. En het leek of
nu meteen het hek van de dam was. Nog
geen minuut later wéér zo'n overrom-
peling-in-blitztempo. Nu een pass naar
Mermans, die zo vrij stond als een vo
geltje m de wijde lucht en die geen
enkele Nederlander de gelegenheid gaf,
zijn kans om zeep' te brengen, óók Kraak
niet, die hij vhn dichtbij passeerde: 2—0.
Nog geen vier minuten later was het
zelfs 3—0, toen na vier aanvallen, waar
bij doelpunten eigenlijk wonder boven
wonder uitbleven, Anoul er alleen door
heen kwam.
En om, nu maar heel duidelijk te
laten zien, dat er ook geen hoop was
voor het eventuele „beruchte kwar-
tiertje", dat dé Nederlanders tijdens
de rust konden hebben uitgedokterd
werd het ruim drie minuten na de
hervatting zelfs 4—0 door een prachtig
schot van Lemberechts. Daarna was
het woord weer even aan de Neder
landers. die te vroeg juichten, toen
Van Melis een hoge bal van Lenstra
feilloos inschoot, maarjuist na
dat de scheidsrechter voor buitenspel
had gefloten.
De Oranjehemden bleven nu enige tijd
in de aanval, maar hun overwicht leek
van geringe betekenis, totdat Stoffelen.
circa veertig meter van het doel verwij
derd een vrije schop mocht nemen en
Van Melis met een mooie kopbal voor
het eerste tegenpunt zorgde.
Wéér lieten de Belgen echter duide
lijk weten, dat zij zich tegen iets der
gelijks hadden gewapend, want nog in
dezelfde minuut had Mermans uit een
voorzet van links met een kopbal de
stand op 5—1 gebracht. Weliswaar maak
ten anderhalve minuut later op hün
beurt de Nederlanders weer een lucht
sprong. toen een hoog schot van De
Graaf de Belgische verdediging had ver
rast (52): maar nog geen vier minuten
daarna demonstreerde de heer Anpul
een staaltje solospel, dat enkele Neder
landers te machtig was en dat resulteer
de in een schot, waarbij de bal tussen
de benen van Kraak doorrolde en pas
achter de lijn weer door de Stormvogel
kon worden achterhaald: 6—2.
Daarmee was de aardigheid er heus
een beetje af. Toen Lemberêchts boven
dien vijf minuten later de stand tot 72
opvoerde, begon het opgetogen legioen
*Un favorieten om de „tien" te smeken
waarop het Nederlandse publiek vele
jaren geleden de Belgen had willen trac-
teren. Maar evenals toen, bleef die
smaad de verslagen tegenstander ook
nu bespaard. Hoewel de achterhoede
vaak nog volkomen aan scherven lag
en Kraak bij menige Belgisi^ie aanval
met zijn armen zwaaiend als in wan
hoop om hulp en bijstnnd scheen te
roepen, bleef het bij zeven doelpunten
van onze gastheren veertien doelpun
ten tégen in twee interlands! en veel
had het zelfs niet gescheeld, of de ach
terstand was nog verkleind. De laatste
Nederlandse hoop op een ietwat draag
lijker resultaat ging echter in rook op
toen de Fries met zijn schot-ineens niet
het doel, maar de paal trof.
Een half uur lang golfde het spel
op het spekgladde veld en i{i stromen
de regen heen en weer met de Belgen
iets sterker, doch met Nederlandse
aanvallen, die lang niet ongevaarlijk
waren.
Een goed opgezette aanval bracht de
bal bij midvoor Bennaars, die een schiet
kans had. De man uit Bergen op Zoom
zag echter dat zijn linksbinnen, de kleine
Van der Kuil er nog beter voor stond.
Met een hakje kreeg Van der Kuil de
bal toegespeeld en een tel later dook
doelman Dresen dapper maar vergeefs
naar de rechterhoek. Het Nederlandse
jeugdteam had de leiding genomen.
Nog geen drie minuten later was het
11 toen de Belgische arbiter zijn land
genoten voor een vermeend hands-ge
val van de Juliana-spil Smeets in het
strafschopgebied, een strafschop toeken
den. Smeets die met zijn rug naar de
scheidsrechter toeliep, had de bal met
zijn borst meegenomen, maar hoe de
jongens ook protesteerden, de spellei
der bleef beslist naar zijn arm wijzen.
Het doelpunt, dat uit deze onverdiende
straf ontstond, werd door het Belgische
publiek op de zich langzaam Vullende
tribunes met afkeurend geloei begroet.
De Nederlandse ploeg was even ont
moedigd door deze pech en binnen vijf
minuten namen de Belgen de leiding
Na de hervatting waren het aanvan
kelijk de Belgen, die de toon aangaven.
Met snelle uitvallen via de vleugels werd
aanval na aanval op De Rijks doel on,
demomen en menig benauwd moment
ontstond in het Nederland strafschopge
bied. Plotseling echter maakten - onze
landgenoten zich los en na een kwartier
spelen kwam de gelijkmaker. Een vlijm
scherpe pass van de AFC-er Feldman
was goed gericht. Bennaars, die de bal
goed aan zijn voet hield, lokte doelman
Dresen uit zijn hok, om hem vervolgens
kalm te passeren. Hiermede werd een
Nederlands offensief ingeluid en binnen
twee minuten stond het Nederlands
jeugdelftal met 42 voor.
Een soloren van de snelle Rijnvis werd
met een felle schuiver besloten. Het was i
geen onhoudbare bal, maar de nerveuse
Dresen viel half over het leder heen en
tergend langzaam rolde het over de doel
lijn.
Onmiddellijk na de aftrap waren de
oranjebroeken weer weg. Weer was het
Rijnvis, die de bal vrij kreeg, een hoge
voorzet volgde voor de voeten van de
toestormende Vermunt, die in volle ren
ineens inschoot. Dresen miste en Thellin,
de linksback, kon toen niet veel anders
en het was dan ook alleen te danken
aan het taai volhouden van de hoofd
stedelijke ploeg, dat zij minder dan 16
minuten vóór het einde nog slechts met
21 achterstand en dus in theorie nog
alle kans op een succesje had.
Maar toch niet veel meer dan in theo
rie, De Brusselaren hadden ook daar
vóór de toon aangegeven en ook in de
pauze, toen ze met 10 vóórstonden,
had het er alle schijn van dat ze lijn
recht op een victorie zouden afstevenen.
Dat dit in de eerste helft nog niet was
gebeurd, is zeker met op de laatste
plaats een gevolg geweest van het feit,
dat de Belgen in het begin toch weer
niet de afwerking konden vinden voor
hun absoluut superieur veldspel. Hoe
wel de Amsterdamse defensie ook in
die periode haar tanden al op elkaar
moest zetten om de agressieve tegen
stander niet te laten glippen en of
schoon ze zich daarbij stellig niet vlek
keloos verweerde, wisten de gastheren
toch maar niet de stootkracht te vinden
om van deze meerderheid te profiteren.
Er was zelfs geen sprake van enige
Belgische druk omdat de groenhemden
hun Amsterdamse tegenstanders de
eerste officiële ploeg in ons land welke
met rugnummers was uitgerust!
steeds de kans gaven zich te herstellen
en de gaten te dichten. En zo duurde
heb tot 30 minuten na de hervatting
vóórdat een listig pass-je van midvoor
Dewin, rechtsbinnen Van den Bossche
in vrije positie vond; een korte dribbel
en een schot waar Hagenaars niet aan
kon tippen: 10.
Nu werd het krachtsverschil toch
wel even duidelijker geaccentueerd.
Eenmaal h!ëf de Nederlandse kolonie"
de handen in wanhoop ten hemel, toen
Hagenaars een paar meter voor zijn
doel op de grond lag en een der uit
blinkende Belgische binr.enspelers,
linksbinnen Van der Plas, met de bal
aan zijn voeten voor de gapende doel-
mond zwierf. Maar tenslotte bracht
Fanger toch weer redding in de nood
en vlak daarop wendden de Belgen
zélf het gevaar af, toen Van den Bos
sche opnieuw de bal van Dewin voor
zijn voeten kreeg gespeeld, maar nu
via de paal naast schoot.
Diezelfde Van den Bossche zou overi
gens zijn kans in de tweede helft beter
benutten, maar niet dan nadat een der
niet overtalrijke Nederlandse aanvallen
reeds twee en een halve min. na de her
vatting de gelijkmaker had opgeleverd.
Na een half afgeslagen Nederlandse at
taque had Mesman de bal opgevangen
en weer opgebracht. Van der Ruit kreeg
de pass precies vóór de lijn te pakken,
zette afgemeten voor en met een strak
ke kopbal scoorde de naar binnen ge
komen Van Dijk via de handen van
doelman Loeckx.
Dat bracht de aardigheid er weer in,
maar het prikkelde tevens de Brus
selaars om hun tempo nog even te ver
hogen. Het gevolg daarvan was dat Ha
genaars het aardig druk kreeg en onder
meer alle moeite had met een schot en
daarna met een kopbal van Van den
Bossche, welke hij beide „in de vlucht"
ving. Een schot van Dewin maakte hij
op dezelfde manier onschadelijk.
Toch lieten ook de Nederlanders zich
niet onbetuigd. Een hoog schot Van
Wiertz op de zijlijn gelost, kon Loeckx
nog maar juist over de lat kiepen en
de prachtige kopbal, waarmede Koeke-
bakker deze hoekschop bekroonde,
werd ook maar op het nippertje ge
weerd. Daarmee was echter het aller
laatste kruit verschoten. De Belgen
namen nu de teugels in handen, maar
het duurde toch nog tot een kwartier
voor het einde aleer een lage bal van
Charlier, waar Van den Bossche listig
over heenstapte, Hagenaars verraste
(21). Vijf minuten later was het pleit
beslecht, toen v. d. Bossche keurig
doorbrak en de Volewijker met een
prachtig schot geen schijn van kans gaf
en vier minuten voor tijd werd het zelfs
nog 41, toen Hagenaars een schot van
Charlier voor de voeten van Dierickx
stopte en deze de bal onmiddellijk re
tourneerde (41).
Gedurende de gehele wedstrijd zijn de
Antwerpenaren sterk in dc meerderheid
geweest. Dat de rust met een blanco
stand inging, hadden onze landgenoten
slechts aan Fortuna te danken, hetgeen
na de hervatting wel bewezen werd.
Na rust waren slechts vijf minuten ge
speeld toen de Antwerpenaar Van Looy
(linksbinnen) de score opende. Hierna
werd er een sterke druk op het Rotter
damse doe] uitgeoefend, hetgeen de Ne
der landse achterspelers vaak in moei
lijke situaties bracht. In de 23e minuut
konden de Rotterdammers niet verhin
deren dat de linksbuiten C. de Hert uit
een goed aangegeven pass de stand op
20 bracht.
Nu waren het de Rotterdammers, die
in het offensief kwamen en reeds na twee
minute,n verkleinde Benningshof met
een fraai doelpunt de achterstand: 21.
De Belgen zetten alles op alles om een
zege te behalen en nog tweemaal vonden
zij het Nederlandse doel. Het was Mersie
die beide laatste doelpunten voor zijn
rekening nam.
'Abe Lenstra (midden) en Clavan
(rechts) maken een luchtsprong van
vreugde. Zij hadden er reden voor,
want v an Melis maakte het eerste
doelpunt voor Nederland.
