Nieuwe selectiemethoden
in Nederlands leger
ericdenoorman: 10eZoning etst Sdeppen
Veehouders willen meer in de melk
te brokken hebben
jAiisen neus en Oppen
De grote misdaden
van een kleine man
tteeAf
In Nederland 500.000 koeien besmet
Overpeinzingen
Beoordeling nu vooral onder diensttijd
Ook V.S. niet voor
conferentie van Vier
Bij vaststelling van de officiële melkprijs
Vakgroep L.T.B. in
1
ASPIRIN tiotrrfVpffiufe.
Overheidsplan wil paal
en perk stellen
Bijeenkomst Grote Vier
Koningin kochten vergat
kinderpostzegels
DINSDAG 14 NOVEMBER 1950
PAGINA 3
De juiste man op de
juiste plaats
WILDE ZWIJNEN BIJ
GROESBEEK
Rumoer in Surinaamse
Staten
Haarlem bijeen
Kleine voorstellen
V redesdorp
Voor een tientje
Een verstandig woord
Serenade
Bij verkoudheid .„.arl J f
en rheumatische pijnen "^V,
Dr. Kramer over t.b.c.-bestrijding onder rundvee
Jaarverslag St. Franciscus
Xaverius
Bevin: communiqué Praag
nog geen basis
MacArthur als
„oorlogsmisdadiger"
Lekker
door
LESLIE
ford
de fijnste
chocolade-drank
van Snorrebor
(Wordt vervolgd)
2
(Van onze correspondent)
De belastingbetaler is over het alge
meen geen vriend van het leger. Niet
zozeer omdat hij de noodzaak van deze
instelling in de wereld van na de zonde
val niet zou erkennen, als wel omdat
het er z.i. aan efficiency en bekwaam
beheer mankeert. En dit dan weer als
gevolg van het feit dat in het leger
de juiste man niet op de juiste plaats
zou staan.
De tijd dat iedere dienstplichtige
alleen medisch gekeurd werd en dat
vervolgens de gymnasiasten en HBS-ers
Officier, de MTS-ers en MULO-leerlin-
gen onderofficier en de rest korporaal
of „niets" werd, is al lang en definitief
voorbij. Wanneer de dienstplichtige nu
ongeveer een jaar voor zijn oproeping
gekeurd wordt, wordt hij ook meteen
getest. Tot voor korte tijd was deze
test zeer uitgebreid en zo had elk der
dertien indelingsraden in Nederland
zijn selectie-officier en zijn psychiater.
Van dit standpunt is men echter sinds
de opkomst van 1950-11 afgestapt. De
19 a 20-jarige jongen is meestal nog te
weinig gevormd, dan dat een be
oordeling van een jaar oud nog
Voor de volle 100% haar waarde
2ou hebben, wanneer de dienstplichtige
eenmaal recruut wordt.
De indelingsraden bepalen er zich
voortaan toe de globale geschiktheid
van dé dienstplichtige voor een be
paald wapen of in een bepaalde rich
ting vast te stellen, doch een nadere
specificatie van zijn ambities en ca
paciteiten geschiedt van nu af aan bij
de troep, waarheen ook de selectie
officier is overgeplaatst. Hier eerst
begint men van' ieder soldaat een staat
bij te houden waarop zijn vaardig
heden, zijn karakter, zijn gedrag e.d.
zowel door zijn commandanten als
door de selectie-officier worden be
oordeeld. een mening, die lang niet
altijd gelijkluidend is.
Tijdens de drie maanden elementaire
opleiding wordt zo iedere recruut onder
de loupe genomen en op den duur kris
talliseert dan een aantal uit. dat ófwel
naar de Kaderschool (voor onderofficie
ren) gaat. ófwel in het selectie-centrum
Amersfoort nog eens aan de tand wordt
gevoeld betreffende z|jn geschiktheid
Voor reserve-officier of beroepsofficier.
Ook degenen die cadet willen worden
aan de K.M.A. worden hier. maar dan
direct uit het burgerleven, op hun ge
schiktheid beoordeeld.
Iedere groep wordt tijdens zijn twee
daagse (voor de K.M.A. driedaagse) test
geobserveerd en gedeeltelijk ook geleid
door een ..gewone" troep-officier eh een
selectie-officier, terwijl per twee groe
pen een psychiater aanwezig is.
De candidaten worden hier op veler
lei wijze beproefd. Niet slechts een lang
"iet malse hindernisbaan en negen
moeilijke practijkgcvalien in de open
lucht, waarbij elk om beurt het com
mando voert, zijn hun deel. (Kan U een
loodzwaar vat over een Z m. hoge
schutting werken met behulp van een
lange en een korte plank, terwijl U zelf
om aan de andere kant te komen alleen
over de schutting mag klimmen?). Ook
een korte improvisatie over een onder
werp uit vijf gekozen en gevolgd door
debat; een z.g. soclodrama, d.l. een ge
ïmproviseerd toneelstukje van twee man
over een opgegeven (meestal pijnlijk)
geval uit het leven van alledag, en een
technische test moeten de drie officie-
De zegsman van het State Depart
ment Michael McDermott heeft Maan
dag verklaard dat de Verenigde Staten
het eens z|jn met Engeland, dat de
jongste voorstellen van Rusland voor een
viermogendheden bespreking over Duits
land, geen geschikte grond bevatten
voor besprekingen.
H|j meende dat Amerika wellicht
spoedig op de Russische nota zou ant
woorden.
ren per groep een indruk geven, waar
na in een (soms wel langdurig) debat
tussen hen de beslissing valt.
Ook de selectie-instanties kunnen fa
len. En er zijn nu eenmaal meer dienst
plichtige M.T.S.-ers dan er officieren bij
de Technische Troepen nodig zijn
-om een der meest gehoorde klachten
maar te noemen.
Maar de juiste man op de juiste
plaats blijkt toch het ideaal. Als wij
goed gezien hebben, hoeft de belas
tingbetaler daarover niet al te veel zorg
te hebben.
In de omgeving van Groesbeek bij Nijme
gen zijn de laatste dagen verschillende wil
de zwijnen uit het Reichswald tot in de bos
sen van Groesbeek doorgedrongen. Op het
terrein van Dekkerswald zijn er twee neer.
geschoten.
De openbare behandeling van de Suri
naamse begroting 1950 te Paramaribo was
Maandagavond in een half uur afgelopen
De voor ter moest namelijk de zaal laten
ontruimen na enkele waarschuwingen te
hebben doen horen. Het Statenlid Pengel
had de bijval van het publiek verkregen
toen hij de leden, die uit de N.P.S.-fractie
traden, „politieke vodden" noemde en ver
klaarde de voorzitter niet te erkennen.
Op de vergadering van de vakgroep
veehouders van de L. T. B., welke gis
teren in Haarlem werd gehouden en
waarvan wij gisteren de openingsrede
van de voorzitter, de heer M. P. van der
Weyden, reeds uitvoerig publiceerden,
vormde zoals te verwachten was de
kwestie van de melkprijs weer een der
hoofdpunten van de agenda, terwijl
evenzeer belangrijk als interessant de
inleiding was, die dr. Y. M. Kramer, di
recteur van het melkcontrölestation in
Den Haag. hield over het voorgenomen
T.B.C.-bestr|jdingsplan.
Voordat de heer Van der Weyden zijn
Openingswoord uitsprak, deed hij de
minder prettige mededeling, dat de
heer A. C. Paardekooper ernstig ziek in
het Sint Elisabeth-ziekenhuis te Leiden
is opgenomen en dat zijn toestand der
mate verergerd was, dat hij van de
H.H. Sacramenten moest worden voor
zien. De'voorzitter memoreerde de bij
zonder grote verdiensten van de heer
Paardekooper voor de veehouders-or
ganisatie en de verschillende instanties,
waaraan hij werkzaam is. Een kort ge
bed tot zijn herstel besloot deze mede
deling.
De gebruikelijke agendapunten wer
den vlot en zakelijk afgehandeld, waar
bij wij melden, dat de heer A. C. Paar
dekooper en J. J. van Scllie (Haarlem)
in het vakgroepbestuur werden herko
zen, eerstgenoemde tevens als lid van
het hoofdbestuur van de L. T. B.
Niet minder dan zeventien voorstel
len waren er binnengekomen betreffen
de de melkprijs, waarbij in het alge
meen aangedrongen werd op een rede
lijk ondernemersloon. De kring Duin
streek bijvoorbeeld zag dit gaarne ge
steld op minstens 10 pCt. en maakte
tevens nog al wat bezwaar tegen de ge
heimzinnigheid rond het L.E.I.-rapport.
De Kring Leiden vroeg O.m. een lonen
de melkprijs, waarin zijn verdisconteerd
alle productiekosten en een redelijk on
dernemersloon en waarin de mogelijk
heid tot reservering is ingesloten. Te
vens vroeg deze Kring niet alleen het
vetgehalte als waardebepalend element
te beschouwen, maar ook de overige
melkbestanddelen, waarvoor dus ook de
grondprijs verhoogd dient te worden.
Aangedrongen werd ook op directe me
dezeggenschap van de standsorganisaties
in de aan te wijzen bedrijven, welke
door het L.E.I. worden gekozen, ter
verkrijging van een juist bedrijfsge-
middelde.
Het vakgroepbestuur bleek de mening
omtrent al die L.E.I.-geheimzinnigheid
te onderschrijven. Wat de melkprijs
zelf betrof was het van mening, dat de
gegarandeerde basisprijs van het ko
mende melkjaar 18 cent moest zijn bij
een vetgehalte van 3.5 pCt. vet.
Het voorstel van de Kring Leiden had
de volle instemming van het bestuur.
Maar daarmee was de zaak nog niet
afgedaan. Vanuit de vergadering kon
men zich met die 18 cent niet vereni
gen, indien deze niet een nettoprijs was.
Ook het L.E.I. had het weer hard te ver
duren en men vond, dat het maar eens
uit moest zijn met die geheimzinnig
heid rond dat L.E.I.-rapport. waarop te
lezen staat; „Nadruk verboden, niet
voor publicatie".
Op aandringen van de vergadering
en opuitnodiging van de voorzitter gaf
de heer Roeleveld, die zitting heeft in
de veehouderij-commissie, een in- en
overzicht in dat rapport. De heer
Roeleveld, die vorige jaren nogal
eens met critiek Op dat rapport naar
voren was gekomen, moest nu verkla
ren. „dat hij zijn boerenpetje voor het
prachtige stuk werk van dat rapport
moest afnemen". Wij zullen niet op
de details van deze technische uiteen
zetting ingaan, maar speciaal willen
wij de verklaring vermelden van de
spreker, waarin hij zeide. dat ook hij
van mening was, dat een melkprijs
van 18 cent te laag is. Zijn voorstel
was 19 cent en tenslotte heeft hij ih
het rapport aantekening gevraagd van
zijn stem tegen de prijs van 18 cent.
AI die geheimzinnigheid was naar
sprekers mening niet bepaald bevredi
gend en voorgesteld was dan ook om
het rapport tijdig rond te zenden, al
thans naar de voorzitters van de ver
schillende vakgroepen.
„Er wordt," zo zeide hij, „eerlijk spel
gespeeld. Als het L.E.I.-rapport er niet
was geweest, was de melkprijs wellicht
gesteld op 16 V, of 17 cent."
Ir. de Ridder, de secretaris van de
Stichting voor de Landbouw, gaf daar
na nog een kleine toelichting en daarbij
bracht hij naar voren, dat het L.E.I. al
leen de zgn. kale kostprijs berekent
zonder rekening te houden met het on
dernemersloon e.d.. allés dus objectief
gezien. Daarna wordt er pas gesproken
over de werkelijke melkprijs in verband
met de beloning van de veehouder.
De voorzitter van dé veehouderijcom
missie zo zeide hij speelt geen
handje-klap met de minister en heeft
tegen de minister woordelijk gezegd, dat
hij met hem niet handelt óver de melk
prijs als op een veemarkt.
Een uitvoerige discussie volgde nog.
het standpunt van het bestuur kon niet
direct genade vinden en tenslotte was
het de heer Van der Feet (Spaarnwou-
de), die het verlossende voorstel ter ta
fel bracht (overgenomen door het be
stuur)) om zich wel accoord te verkla
ren met de prils van 18 cent, indien
daarnaast een gesloten veevóederdistri-
butie gegarandeerd wordt.
Terwijl de communisten onder druk
en toejuichingen van Moskou in het
Verre Oosten agressie plegen en een
hete oorlog voeren tegen de legérs van
de V. N. in Korea en tegen Tibet
trachten de Russen met zgn. „vredes-
acties" de al te goedgelovigen in het
Westen zand in de ogen te strooien. Irt
de satellietstaten, waar hun knechten het
voor het zeggen hebben gekregen, doen
deze acties officieel veel opgeld. Zo
hebben de burgers van Luebdenau in
de Russische zone van Duitsland beslo
ten hun gemeente „vredesdorp te noe
men. Op elk huis heeft men een vredes
duif geschilderd en men is bezig er een
„vredesmonument" op te richten. Maar
in alle openbare gebouwen en scholen
grijnst het gelaat van de grote vredes-
duivenmelkcr uit het Kremlin als
lachende derde over zoveel gewenste
onnozelheid de „vreedzame" burgers van
Luebdenau tegen
In een Parijse bar zat een zekere
Raymond Boule met drie vrienden. „Ik
ben levensmoe, ik spring in de Seine"
zei hij mismoedig. „Ik wed om 1000
francs (zijnde een tientje) dat je het
niet durft", zei een van hen. „Top", zei
Boule. Hij sprong in de Seine en ver
dronk voor hun ogen.
„Wij dachten nooit, dat hij het durf
de", zeiden de vrienden later voor een
Parijs gerechtshof. Zij werden alle drie
veroordeeld tot een majnd gevangenis
straf wegens het niet verlenen van hulp
bij levensgevaar.
Je moet je leven wel erg verknoeid
hebben om het zelfs geen tientje meer
waard te achten.
Dr. Rajandra Prasad, de president van
India, heeft onlangs verklaard: „Als ik
er de macht toe had, zou ik het verto
nen van films met zgn. „sex appeal"
verbieden. Zulke films richten ver
woestingen aan in onze maatschappij en
hebben een sterke invloed op het ge
moed van mannen en vrouwen". Hij zei
ook nog. dat hij gaarne: „meer beper
king in het verkeer der sexen" zou zien
en spoorde het volk aan om weerstand
te bieden aan de maatschappelijke stro-
»wir.<T ri;« modernisering wordt ge-
ming. die
hoemd
Het was op de eerste Al-Indische con
ferentie voor moraal en sociale hygiëne,
dat hij dit alles zei, maar voor het Wes
ten houden zijn woorden een evenmin
overbodige lezing in
Te LS Plata in Argentinië wilde Juan
Villalba zijn geliefde een serenade
brengen. Hij stelde zich met zijn guitaar
op voor haar woning in de Calle Diecio-
cho en zong uit zijn overvolle borst. De
balcondeuren gingen open en een vrouw
vroeg om meer liederen. Nu, dat -vas
niet aan een dove gevraagd. Villalba
zong geestdriftig en verliefd, tot hij
plotseling bemerkte dat hij voor de gek
werd gehouden. De „vrouw was de
broer van Zijn geliefde, die de kleren
van zijn zuster had aangetrokken. De
vurige zanger verwisselde zijn guitaar
voor een revolver en schoot. Villalba
zit thans in de cel en zijn mogelijke aan
staande zwager ligt met een schot in het
been in een ziekenhuis.
Ook het Zuivelfonds hield de gemoe
deren enige tijd bezig en het bestuur
kon accoord gaan met het voorstel van
de Kring Leiden tot medezeggenschap
der standsorganisaties in het beschik
kingsrecht aangaande de in het Zuivel
fonds gestorte gelden. Het gaat hier
zo werd opgemerkt over boerengeld,
dat helaas ook door niet-veehouders
wordt beheerd.
De v.ergadering kon accoord gaan met
het prae-advies van het bestuur op de
voorstellen betreffende de kaas. De be
ruchte „loslopende honden" vroegen
wéér de aandacht en het bestuur wees
er op. dat er nog geen landelijke rege
ling is getroffen en dat het dus de ge
meenten en provincies moeten zijn. die
verordeningen moeten maken. Betrek
kelijk vlot en zonder grote oppositie
van de vergadering gingen de voorstel
len onder de hamer doör met betrek
king tot de bouw van arbeiderswonin
gen, de varkensprijs. de omzetbelasting
en de veeverloskundigen.
Tenslotte kwam de kwestie over het
veevoeder ter sprake.
Uit de veertien voorstellen, die daar
omtrent waren ingediend, bleek wel,
dat de meeste afdelingen zich niet kun
nen verenigen met de huidige gang van
zaken. Tenslotte was men het toch eens
met het praeadvies van het vakgroep
bestuur en speciale aantekening werd
gemaakt van de rede van minister
Mansholt, welke deze hield ter verdedi
ging van zijn beleid in de vergadering
van de K. N. B. T. B. in Den Bosch.
Daarin zeide hij vast te houden aan
de uitgestippelde landbouwpolitiek. Met
betrekking tot de voederpositie van de
varkensstapel zal echter een overbrug-
gingstoelage gegeven worden aan mest-
varkens tot een aantal van 2.700.000
stuks.
Voor de inleiding, die dr. Y. M. Kra
mer hield over de t.b.c.-bestriiding on
der het rundvee, verwijzen wij ngar ons
verslag elders in dit blad.
38. De wanorde, die Raven's vlucht in het kamp veroorzaakte, was onbeschrijfelijk
Vrouwen en kinderen renden schreeuwend dooreen. Krijgers ijlden naar de plaats
waar de paarden stonden, teneinde een poging te wagen de weg stormende hengst
te achtervolgen. Anderen riepen elkander verwarde bevelen en voorstellen toe. Zo
hevig was het rumoer, dat Eric de wijste partij koos en, in plaats van de umnorde
nog te vergroten, terugweek naar de tenten tót hij buiten het gewoel was. Hij waagde
zelfs geen poging om het paard na te zetten. Tijdens zijn eerste ontmoeting met
Gonor, had hij Raven uit zien breken, en hij tuist dat iedere achtervolging nutte-
loos was.
„De koning der Steppen is sneller dan ieder ander ros", zei hij wijsgerig tegen
Onga, die naast hem was komen staan. „Ik wed dat er geen enkele poging om hem
te achterhalen zou zijn ondernomen als Gonor op het ogenblik het bevel voerde."
Onwillekeurig dwaalde zijn blik tussen de tenten door naar de eenzame plek, waar
de jonge aanvoerder zijn nachtwake hield.
Toen greep hij plotseling de arm van het meisje.
„Onga! Kijk!"
In de verte hadden zijn scherpe ogen enkele schimmen ontdekt. Zwarte mantels
maakten twee van hen geheel onherkenbaar, en de derde, die hun thans een bevelend
gebaar gaf, kon hij evenmin thuisbrengenMaar wat hem veel meer verontrustte was,
dat de drie gestalten snel de rand van het kamp verlieten en in de richting van de
eenzame tent verdwenen.
Wat is daar gaande?" mompelde de Noorman, terwijl hij Onga zachtjes meetrok
Dit bevalt me allerminst."
Het meisje deelde zijn ongerustheid. Angstig volgde zê hem toen hij geruisloos
en snel in de richting ging, waarin de mysterieuze gestalten zich verwijderd
hadden. Zij moesten in de schaduw der bomen hun laatste woorden gewisseld
hebben, want hij ontdekte hen pas weer toen hij niet ver van hen af was, en
haastig dekking moest zoeken achter een paar stammen.
„Heer!" fluisterde Onga. „Wat hebben zij in de zin?"
De ène verlaat hen. De beide gemantelden gaan in de richting van de tent waarin
Gonor rust," dacht de Noorman hardop. „Het lijkt me duidelijk genoeg, kind!"
Hij veerde overeind„Wacht hier!"
En als een schaduw verdween hij in de duisternis.
Terwijl hij met katachtige lenigheid voortsloop, hield hij de beide donkere ge
stalten nauwkeurig in het oog. Dat dit een moordaanslag op Gonor was, stond voor
hem vast. Zij hadden gebruik gemaakt van de verwarring die Raven's vlucht ver
oorzaakte om toe te slaan. Inwendig verwenste hij zichzelf, dat hij zijn aandacht
ook maar een ogenblik door het paard had laten afleiden. Ten koste van alles moest
hij eerder dan de beide sluipmoordenaars de tent bereiken. Gelukte hem dat, dan
hadden zijn vlugge hersens reeds een plan klaar. En zo nietzijn lippen persten
zich grimmig samen
Advertentie
-Q
A
BAYER
VEV
Vr/
>Op de vergadering van de vakgroep
veehouders van de L.T.B. te Haarlem
heeft de directeur van het melkcontröle
station te Den Haag, dr. Y. M. Kramer,
een zeer belangrijke voordracht gehou
den over de t.b.c.-bestrijding onder het
rundvee. Dr. Kramer bracht in eerste
instantie naar voren, dat na de tuber -
culinatie (inspuiting met tuberculine)
de reacties meestentijds al te positief
worden opgevat. Deze reacties blijken
namelijk niet altijd voor de volle 100%
aan de werkelijkheid te beantwoorden.
Het is er zo mee gesteld, dat sommige
koeien wel met t.b.c. besmet zijn, maar
niet reageren, terwijl andere, die geheel
vrij zijn, wel reageren. Het eerste
geval kan worden Verklaard uit het feit,
dat de t.b.c. bij een koe in een zo ver
stadium verkeert, dat het lichaam niet
kan reageren.
Deze problemen maken derhalve de
bestrijding van de t.b.c. buitengewoon
moeilijk, ofschoon hierboven gesigna
leerde gevallen beperkt zijn. (Van alle
reacties kan men toch 97% als aan de
werkelijkheid beantwoordend beschou
wen).
Dr. Kramer wees dan ook op het
gevaar om een dier aan té kopen, dat
men niet kent. Met een zekere nadruk
pleitte hij er voor, dat de köop vergezeld
zal gaan van papieren, waaruit blijkt,
uit welke stal de koe afkomstig is.
Hoewel de bestrijding van de t.b.c.
betrekkelijk gemakkelijk genoemd kan
worden, omdat de ziekte zich langzaam
verbreidt, wordt het onderzoek toch
zeer bemoeilijkt door de zgn. open
lijders. Deze kunnen namelijk slechts
voor 10% worden opgespoord, terwijl
er een tofaal is van 40%. De overgeble
ven 30% aan besmette gevallen wordt
dus het grootste gevaar.
Dringend noodzakelijk noemde dr.
Kramer het om de reageerders en de
niet-reageerders van elkaar gescheiden
te houden. In welke mate die isolatie
achterwege blijft, in die mate zullen or
ook teleurstellingen komen.
Spreker wees bovendien op het ge
vaar van de t.b.c.-verspreiding onder
de mensen door de dieren. Hij illus
treerde dat met enkele sprekende
cijfers: bij een onderzoek is gebleken,
dat 25% van de boerenkinderen met
t.b.c. was besmet, terwijl dat percen
tage van de andere kinderen slechts 8
bedroeg.
Nederland telt momenteel 250.000
boerderijen, waarvan er 100.000 met de
t.b.c. te kampen hebben. Déze 100.000
boerderijen hebbü b|J elkaar maar liefst
500.000 reageerders, waarvan b.v. In
Zuid-Holland 80.000.
Dr. Kramer besprak daarna het over
heidsplan. dat de t.b.c.-bestrijding onder
het rundvee radicaal wil aanvatten. Er
1 komt den spaarheffing op die bedrijven,
welke reageerders bezitten. De boer
krijgt zijn geld terug, wanneer zijn be
drijf t.b.s.-vrij is. mits dat het geval is
binneti een tijdsverloop van vijf jaar.
Van iedere reageerder, die de veehou
der laat slachten, krijgt hij dan in geld
de slachtwaarde van het dier terug plus
f 175.Op die manier moet het aantal
t.b.e.-gevallén wel tot een minimum be
perkt worden.
In het goedverzorgde en zeer gede
tailleerde jaarverslag 19491950 van de
missievereniging St. Franciscus Xave
rius wordt medegedeeld, dat in totaal
aan de missie over de gehele wereld
f 6275 is uitgekeerd. De kalenderactie
heeft een prachtig hoogtepunt bereikt.
De opbrengst was f 1.721.25. Het resul
taat van de busjes-afdeling was ook
bevredigend. Wel is er minder ontvan
gen dan verleden jaar (f 3.304.tegen
f 4.723.maar toen kon men spreken
van een samenloop van gunstige om
standigheden. Ruime aandacht wordt
besteed aan de brokkenactie in het
Wigwamprogramma van de K. R. O.
Ook dit jaar werd de grens van
f 2000 overschreden. De opbrengst be
liep ruim f 2150.
Tenslotte de boeken- en tijdschriften-
actie. Naar de verste uithoeken tot in
de kleinste nederzettingen in de rim
boe zijn boeken en tijdschriften gezon
den. Op Java moest het voorbereidend
kleinseminarie van boeken worden
voorzien; in Surakarta kon men de me
dische missiepriester dan een beschei
den bibliotheekje helpen, de Trappis
ten, die een nieuw klooster op Java
stichten, konden in het bezit worden
gesteld van een kleine 200 boeken' enz.
Wat de tijdschriftenactie betreft, er
Zijn 473 personen die 501 missionaris
sen van lectuur voorzien.
Zo is er bij St. Franciscus Xaverius
dus op velerlei gebied activiteit en ook
resultaat, dank zij veler ijver voor de
missie.
LONDEN, hedenmorgen.
Gisteren deelde Bevin in het Lager
huis mede, dat de Britse regering, in
overleg met de regeringen van Ame
rika en Frankrijk, nog bezig is het
Russische voorstel tot het houden van
nieuwe viermogendhedenbesprekingen
te bestuderen. Hij zettei eveneens in
het kort uiteen wat de houding was van
de Britse regering met betrokking tot
dit Russische voorstel tot het houden
van besprekingen op de basis van het
communiqué van Praag.
Bevin dan zei, dat de Britse regering
van mening was dat het communiqué
van Praag niet een toereikende basis
kon vormen voor besprekingen over de
hangende problemen, zulks o.m. omdat
dit communiqué voorstellen bevatte
welke reeds eerder z|jn besproken en
welke onaanvaardbaar zijn voor de be
zettende mogendheden en voor Duits
land zelf. Bovendien had de Sovjet-
regering, ondanks de protesten van de
Westerse mogendheden, tot heden ge'
weigerd de uitgebreide en semi-militak-
re organisaties in Oost-Duitsland op te
heffen.
Vice-premier Koeo Mo Djo, leider der
Chinese communistische delegatie van
het vredescongres, dat Donderdag te
Warschau begint, heeft medegedeeld,
dat zijn delegatie zal voorstellen gene
raal MacArthur tot oorlogsmisdadiger
te verklaren.
Korea, zo zeide hij, diende het centrale
vraagstuk voor allen te zijn, die betrok
ken waren bij het vraagstuk van de we
reldvrede. MacArthur was d voornaam
ste organisator van agressie in het Ver
re Oosten en een provocateur, die tracht
te de Koreaanse oorlog tot een wereld
conflict te maken. De delegatie zou te
vens eisen, dat alle „buiten'andse agres
sieve strijdkrachten" uit Korea terugge
trokken zouden worden.
Te Warschau zijn werklieden dag en
nacht bezig met de voorbereidingen voor
het vredescongres. De stations worden
met bloemen en banieren, voorzien van
opschriften in veie talen, versierd. Het
congres zal bijeenkomen in de nieuwe
opmaakzaal van Dom Slowo Pölskiego,
„het huis van het Poolse woord", naar
verluidt de grootste drukkerij van
Europa.
Een maand geleden heeft men de ar
beiders „verzocht" de outillage zo spoe
dig mogelijk in gereedheid te brengen
omdat de organisatoren verwachtten,
dat de Britse autoriteiten zouden weige
ren de nodige visa voor Sheffield te
verstrekken.
Advertentie
„Wat heb ik vannacht met dat briefje
gedaail>Grace? Aan jou, heb ik het toch
niet gegeven, wel? Ik bedoel dat briefje
van Bertha Taylor."
Ik schudde mijn hoofd. „Je had het
in de zak van je regenjas."
„Dat dacht ik ook, maar daar is het
niet meer." Ze keek me nadenkend aan.
„Zou je denken, dat Theodore het mis
schien weggenomen heeft?"
„Maar waarom in 's hemelsnaam?"
vroeg ik. „Je hebt het natuurlijk laten
vallen, toen we uit de auto stapten."
Ze haalde haar schouders op. „Ik
dacht, dat ik het wel aan kapitein Lamb
zou kunnen laten zien. Ais je klaar
bent, kom dan beneden. We kunnen net
zo goed gewoon doen."
Ik voltooide vlug mijn toilet en ging
juist op het raam toe, tóen kapitein
Lamb's wagen de oprijlaan opkwam. Ik
ging naar beneden. Op dat ogenblik wist
ik nog niet, dat ik, behalve kapitein
Lamb, ook sergeant Phineas T. Buck
onder ogen zou komen. En evenmin wist
ik, dat Theodore Hallet zo vastbesloten
was mijnheer Enoch B. Stubblefield's
politieke eerzucht vrij baan te geven, dat
hij tot dat doel bereid was alles in de
war te schoppen of, om zijn eigen
meer parlementaire uitdrukking daar
voor te gebruiken: geen middel onbe
proefd té laten. Tussen Dorothy en mij
bestond een stilzwijgende overeenkomst
om met geen woord van het pistool te
reppen. Theodore echter begon erover
zodra hij de kamer binnen kwam. Maar
tot op dat moment had ik ook nog niet
beseft, hoeveel de campagne voor mijn
heer Stubblefield wel voor hem bete
kende.
Sergeant Buck beklom juist de mar
meren trap, toen ik die begon af te
dalen. Het duurde even voor ik hem
herkende, want hij had zijn hoed afge
nomen, iets wat ik bij mijn weten nooit
eerder had bijgewoond. Hij had zichzelf
tot in de puntjes onderhanden genomen.
Zijn modderkleurige haren waren stuk
voor stuk, met militaire angstvalligheid,
over zijn kale kruin gerangschikt en
vastgeplakt. Ik daalde verder de trap af,
niet geheel zonder medelijden, zoals je
voelt voor een vis, die uit zijn element
gehengeld is. Toen hij mij zag, bleef
hij bij de deur staan, beteuterd. Ik had
gedacht, dat zijn gezicht de kleur van
beslagen koper aan zou nemen, zoals
altijd wanneer hij tegen mij spreekt en
verwachtte half en half, hem te horen
zeggen, dat het ditmaal mijn beurt Was
om rekening en verantwoording af te
leggen. Maar hij deed het geen van
beide.
Hij trad op zij, zodat ik de biblio
theek kon binnen gaan, daarna volgde
hij mij en sloot de deur.
„Het is volkomen mijn schuld, niet
die van mevrouw Latham", zei Dorothy
„Mevrouw Latham is alleen maar met
mij meegegaan".
Ik kan me niet herinneren sergeant
Buck ooit eerder te hebben zien zitten.
Hij had altijd als een tinnen soldaat
achter de deur op wacht gestaan.
„Die Betty LivingsL me is gisteravond
hier geweest ter gelegenheid van een
partijtje. Ze noemde zichzelf Bertha
Taylor mevrouw Lawrence Taylor.
Ik had haar nog nooit ontmoet en even
min van haar gehoord. Ze bleef niet lang
en toen ze weg was, vond het meisje
een briefje, aan mij gericht, dat ze in
de kleedkamer had achtergelaten. Ze
vroeg me daarin haar te komen opzoe
ken; het was belangrijk. Ik was bang
om alleen te gaan. Ik vroeg mevrouw
Latham me te vergezellen, waarin ze
met tegenzin toestemde".
Ze zweeg, waarschijnlijk omdat ze
verwachtte, dat kapitein Lamb enkele
voor de hand liggende vragen zou doen,
maar hij wachtte zwijgend.
„Ze had me het adres van haar pen
sion en het nummer van haar kamer
opgegeven. Toen ik klopte, keeg ik geen
antwoord. Ik dacht, dat ik voor de ver-
verkeerde kamer stond. Toen besefte ik,
dat er iets gruwelijks gaande was en
we gingen terug en keken opnieuw naar
binnen. Toen zijn we direct naar buiten
gegaan om de politie te waarschuwen,
maar we konden nergens telefoneren.
Zodra we bij mevrouw Latham thuis
waren, belden we' sergeant Buck op. Hij
zei, dat hij u zou waarschuwen".
„Hij heeft me inderdaad gewaar
schuwd", zei kapitein Lamb bedaard. „Ik
was er toen al, althans onderweg. Die
mevrouw Kelly gilde als een bezetene
en er reed toevallig juist een patrouille
wagen door de straat.
Van daaruit hebben ze zich dadelijk
met het hoofdbureau in verbinding ge
steld mevrouw Kelly heeft daar niets
mee te maken gehad. Ze was te dron
ken om zelfs Iemand te waarschuwen."
„Ze was anders niet dronken genoeg
om mijn autonummer niet op te schrij
ven", zei ik.
Er lichtte even iets in kapitein Lamb's
ogen. „Ik denk. dat ze er een oogje op
wil houden, wie in haar huis komt. Het
zou haar vandaag of morgen wel eens
te pas kunnen komen." Hii wendde zich
weer tot Dorothy. „U hebt dat briefje
natuurlijk nog, mevrouw Hallet."
„Nee, ik heb het niet. Toen ik het
vanochtend opzocht om t u te laten
zien, zat het niet meer in mijn mantel
zak. Ik moet het ergens verloren heb
ben."
„Da's vervelend," zei kapitein Lamb
De manier waarop hij dat zei beviel
me niet onverdeeld. „Misschien kunt
u zich nog een paar bijzonderheden her
inneren", opperde hii zachtzinnig. ..Bi'
voorbeeld, waarom het zo dringen
was."
Dorothy keek mil aan. „Ik herinner
me niet meer bijzonderheden, jij? Ze
zei, dat ze vroeg zou vertrekken, om
dat het klimaat hier ongezond was
alsof ze wist.' dat er gevaar dreigde."
Kapitein Lamb keek haar een ogen
blik ernstig aan. Toen keerde hij zich
tot mij. „Hebt u er nog iets aan toe te
voegen, mevrouw Latham?"
„Ik heb 't erg haastig gelezen", zei ik.
„Er stond ièfe in dat de voordeur tot
half één open bleef en toen was het al
over twaalven Daarom lag mijn japon
op de grond. Wij moesten voortmaken
om het nog te halen."
«Uil
"lUVMIlIHflMMtllllIHHtlltllllllllllllMllllllltlllllllllllllINMIMiË
,Jn Utrecht, alweer in Utrecht, is
weer eens een nieuwe politieke orga
nisatie opgericht, die geen politieke
partij is en het ook niet wil worden.
Nu. de N.S.B., de Nederlandse Unie,
de Nederlandse Volksbeweging heb
ben in het verleden bewezen, wat
daar in de praktijk van terecht komt.
Naast de „Vaderlandse Kring" hebben
we nu de „Nederlandse Concentratie".
Het Christelijk-Historische Kamerlid
mr. W. Beernink heeft er zich voorge
spannen. Geen kleine jongen, maar
dat zijn die van de „Vaderlandse
Kring" evenmin. Allemaal klinkende
namen met eèn metalen klank.
De „Nederlandse Concentratie" wil
de zelfstandigheid van onze Neder
landse natie opnieuw bevorderen en
een geestelijk en moreel gezond,
sterk en onafhankelijk Nederland
scheppen. Dat het met de zelfstandig
heid, van onze Nederlandse natie niet
zo best gesteld is, heeft de door
Amerika en Engeland en de Verenigde
Naties bedisselde en geforceèrde ge
schiedenis met Indonesië bewezen,
maar zonder de Marshall-dollars za
ten we nog lelijk in de puree. Het is
heel mooi om op te komen voor je
volkomen zelfstandigheid, maar je
moet een grote mogendheid zijn om
daarmee enig succes te kunnen oog
sten. En een grote mogendheid zijn
we nu eenmaal niet meer, nu Indone
sië voortijdig van ons is losgescheurd,
en we zullen het voorlopig ook wel
niet meer worden. Daar kun je over
huilen, maar tranen veranderen er
geen sikkepit aan. Gedane zaken ne
men nu eenmaal geen keer, ook niet
als ze verkeerd zijn gedaan en een
verkeerde keer hebben genomen. Dat
mag niet erg idealistisch klinken,
maar realistisch, is het wel. Het idea
lisme van de „Nederlandse Concen
tratie" lijkt me zo op het eerste ge
zicht niet bijster realistisch, want ze
wil niets van een West-Europese
unificatie weten, omdat zij van mening
is, dat slechts een zelfstandighetdspo-
litiek van de West-Europese landen
een conflict tussen Oost en West kan
voorkomen. Dan weet Stalin, zo zei
een der sprekers, dat b.v. Nederland
en België geen Amerikaans brugge-
hoofd willen vormen. Ja weldat
klinkt heel aardig, maar Stalin zal
zich daar weinig aan gelegen laten
liggen, wanneer hem dat tc pas komt
Voor hem zijn alle democratische en
niet-communislisch e mogendheden
Amerikaanse satellieten, die geen an
der verlangen hebben dan een impe
rialistische wereldoorlog tegen de Sov
jet-Unie te beginnen. Dat zal oók mr.
Beernink hebt niet uit het hoofd kun
nen praten, omdat Stalin het nu een
maal voor zijn propaganda in zijn
hoofd wil houden. Bovendien zal Sta
lin in zijn vuistje lachen, wanneer er
geen Europese unificatie in enigerlei
vorm tot stand komi, want, dan zal hij
betrekkelijk zonder slag of stoot de
West-Europese mogendheden successie
velijk kunnen inpikken, zoals hij het.
met de Baltische landen en de andere
randstaten heeft gedaan. De „Neder
landse Concentratie" droomt van een
derde macht tussen Amerika en Rus
land, maar een derde macht zal het
alleen tussen deze twee grootmachten
uit kunnen houden als zij zelf even
machtig en sterk is als de buffers,
waar ze tussen zit. En West-Europa
zal zich met opoffering van zekere na
tionale zelfstandigheden juist moeten
aaneensluiten om ook maar enige kans
te hebben zo sterk en machtig te
worden. De „Nederlandse Concentra
tie" is anti-communistisch, anti-mate
rialistisch pn miti-nation aal-socialis
tisch. en alleen Nederlands. Maar wat
betekent dat Nederlands? Democra
tisch Nederlands? Nederland kan zich
slechts door samenwerking in groter
verband staande houden. Zijn de he
ren vergeten, wat de onzalige neutra
liteitspolitiek van vóór de oorlog ons
heeft gekostNee, die „Nederlandse
Concentratie" lijkt me een doodgebo
ren kindje en het kan niet hygiënisch
zijn. het lang boven aarde te laten
staan. Het toenemend aantal politieke
miskramen bewijst intussen. dat er
iets met het ofiiciële gemengde poli
tieke huwelijk in Nederland niet in
orde is."
Er stapte gistermiddag een goede klant
het rijdend postkantoor dat Kinderpost
zegels verkoopt, binnen. De bus, waarin
dit postkantoor is ondergebracht, was
het hek van Paleis Soestdijk binnenge
reden en hij stond nog niet lang voor
het paleis teen de Koningin binnen
kwam om Kinderpostzegels te kopen. Zij
sloeg in voor haar gehele gezin. Com
plete mapjes met prentbriefkaarten
werden contant gekocht, evenals een
paar vellen Kinderpostzegels.
Toen het rijdend postkantoor weer
aanstalten maakte zijn reis te vervolgen
en de Koningin intussen het paleis was
binnengegaan, ging de deur van het
paleis plotseling weer open en kwam de
Koningin de trappen afgesneld. „Ik heb
mijn zegels vergeten". Inderdaad, ae
bléken nog bij het loket te liggen.
