NEDERLANDSE ARTILLERISTEN ZWOEGEN IN DE BEIERSE ALPENSNEEUW N - Boeken voorde kinderschoen ROME DOOR PROF. F. VAN DER MEER ROME Drie jaar geëist tegen de directeur i OudewaterseBank N.-Guinea struikelblok voor Natsir? Anneliese en Karas OMVANG VAKBEWEGING Een prachtig platenboek Vertrouwen in kleine banken geschokt Geef me nog een levenskans Treinverkeer Haarlem- Den Haag gestoord Prof. Dr. F. v. d. Meer NEDERLAND IN 1951 OP 12 BUITENLANDSE JAARBEURZEN VERTEGENWOORDIGD? 0S6T TJ33W3AON OS DVCTHSaNOa PAGINA 5 -. Babylonische spraak verwarring WEER TWEE MOORDEN IN INDONESIË Ongekende weelde DE TENTOONSTELLING VAN VRIJE SCHILDERKUNST Een grote belangstelling 72 pet. in Uniebonden; 14 pet. bij de E.V.C. KERSTBEDEVAART NAAR ROME MINDER AANVOER VAN BOEKEN DAN IN DE VORICE WINTER n tr Drie exposities in dollar- landen Nederlands kansen zouden groter geworden zijn (Van onze speciale verslaggever) Wat de omgeving betreft: Hitler had het niet beter kunnen treffen. Sonthofer is verrukkelijk. Het ligt diep weggedoken tegen de besneeuwde hellingen der Allgauer Alpen en aan zijn decor ontbreekt niets van wat de tra ditie voorschrijft. Het dorp bezit zelfs een soort Anton Karas de tweede, die bar sentimentele liedjes speelt en bovendien zit er in ieder Gasthaus wel een Anneliese, die daartoe uitgenodigd de Liebfraumilcb drinkt als water. Wat dit betreft is alles dus oké. En men kan zich voorstellen met hoeveel trots het nationaal-socialistische Duitsland in deze tegelijk „gemütliche" en majesteitelij ke omgeving het kazerne-paleis de „Odensburg" heeft laten bouwen om er zijn „diplomaten" te scholen, die de taak zouden krijgen de „ras-, bloed- en bodemtheorie" ook in de bezette landen ingang te doen vinden. De historie pleegt soms echter bijzonder grillig te zijn. En zo kon het gebeuren, dat in deze omgeving waar ooit Duitse Beauftragten en Fachberater voor Nederland zouden worden opgeleid nu Nederlanders door Ame rikanen worden getraind, om misschien nog eens ooit Duitsland mede te moeten verdedigen. En nu wij toch over de grillen der historie spreken. Op deze reis langs de in Duitsland gelegen opleidings scholen voor militairen, die een functie bij de Atlanti sche verdediging vervullen, spraken wjj ook nog met oen merkwaardige Italiaanse officier. Deze man had een won derlijke staat van dienst. Hjj had in de afgelopen oorlog op de eerste plaats met de Duitsers tegen de Bussen ge vochten, toen met de Duitsers tegen de Amerikanen, ver volgens met de Amerikanen tegen de Duitsers en nu was hij dan weer in training met in ieder geval de mogelijk heid, dat hij straks opnieuw, maar dan weer mét de Duit sers en mét de Amerikanen tegen de Russen in het veld zou staan. De geestelijke instelling van deze man is ons niet geheel duidelijk geworden. K Doch keren wij terug naar „den Burg", w-aar op het ogenblik de U. S. Consta bulary Field Artillery is gevestigd en waar 26 Nederlandse beroepsmilitairen (instructeurs) worden getraind in de be diening van het zware Amerikaanse ar tillerie-geschut, waarmee ons drie-divi sies-leger zal wo-den uitgerust. Voordat wij nu echter kunnen duide lijk maken hoe deze Nederlandse mili tairen. over wie de Amerikanen klaar blijkelijk nooit genoeg kunnen juichen, zich hier voelen en gedragen is het no dig vooraf te vertellen, le hoe Hitier kazernes bouwde en 2e hoe de Amerika nen, die gebruiken. „Der Burg" b.v. is een kazernepaleis met negen verdiepingen, vijf (ja inder daad vijf) onder de grond; vier er boven. Het heeft uitsluitend marnieren gangen. Het bezit een eetzaal voor 2500 man, die naar het algemeen gevoelen van Neder landers en Amerikanen zonder overdrij ving met de Spiegelzaal uit Versailles mag worden vergeleken en vervolgens heeft het nog een balzaal, zo groot en zo luxueus, dat .iet zelfs de Amerikanen te bar was. Deze zaal werd dan ook in diverse vertrekken onderverdeeld en daar nu ontvangen de Nederlandse mi litairen hun theoretisch onderricht. Vervolgens: het Amerikaanse gebruik van dit paleis. Dat is, naar Nederlandse militaire begrippen, eenvoudig krank zinnig. Want welke kazerne wij ook be zochten, steeds vonden wij er een zo griezelige reinheid, dat het eenvoudig onbegrijpelijk is waarom uitgerekend wij de nationale deugd van helderheid heten te bezitten. Bovendien heerst er overal een zo hoge verwarmingsterrrpe- ratuur, dat het onmogelijk moet zijn het niet voelde zinken schatten. bijzonder hoog Want, nietwaar, hij komt uit een land, waar de zuinigheid ook in de oorlog als nationale deugd geëerd wordt. Op de Artillerie-schietschool heeft men hem dan ook geleerd scherp en zuinig te schieten. Men heeft hem gezegd net zo lang correcties en wijzigingen in zijn berekeningen aan te brengen tot hjj bet gestelde doel met een schot kan uit schakelen. Met die kennis komt hij nu bij de Amerikanen; meesters op het stuk van militair onderwijs, maar op dit ter rein beslist minder deskundig. Van zo nauwkeurig richten moeten ze niets heb ben. Een schot? Welnee, honderd. En dan maar niet zo zuiver. Er is er allicht een raak. Dan is er nog iets. Die Nederlander spreekt hoe dan ook Engels. Komt er een Fransman oplopen, tien tegen een, dat hij ook nog een paar woorden Frans in zijn mars heeft. Bovendien spreekt en verstaat hij Duits en tenslotte heeft hij nog een apart taaltje (Nederlands), waarin hij alles zeggen kan, wat de vreemden niet moeten horen. Stel daar naast de Amerikaan met alleen zijn Amerikaans en het is begrijpelijk, dat hij voor die arme maar cosmopolietische Nederlander behoorlijk ontzag koestert. Zo zijn de eerste indrukken van de Nederlandse militairen op de Ameri kaanse opleidingsscholen vele en veler lei. Voelen ze zich het ene ogenblik geremd en zouden zij zo een extra trein naar Den Haag willen nemen om gene raal Kruis eens precies te zeggen, hoe hij in het vervolg het Nederlandse sol datenleven moet organiseren, het ander ogenblik zijn ze Weer trots op hun eigen kennis, inzicht en ervaring, zodat ze zich wel qua uitrusting maar niet qua be kwaamheid de mindere weten. v Nederlandse artilleristen oefenen aan de voet van een der Beierse Alpen. Hiermee vermengt zich dan nog die andere, ook voor ons zo verrassende er varing: de realiteit van het Atlantisch Pact. Natuurlijk, men heeft het zelf her haalde malen in de courant geschreven en gelezen: de naties van Europa zullen in de toekomst optreden als één militaire eenheid. Maar wanneer men nu in Villseck, op de zoom van het IJzeren Gordijn, een klas binnentreedt, waar de tank techniek wordt onderwezen en men treft in die klas broederlijk vereend, maar ten prooi aan een Babylonische spraakverwarring: Grieken, Italianen, Noren, Fransen en Turken, dan krijgt dat tot dusver nog abstracte begrip eenheid plotseling een aangrijpende realiteit. Hier wordt een oude droom: eenheid van alle naties, voor een goed deel verwerkelijkt. Maar als men ziet met hoeveel moeilijkheden dat ge paard gaat, hoe een Amerikaanse ser geant zich via vijf onderscheiden tol ken nog maar nauwelijks verstaanbaar kan maken, dan begrijpt men dat het Italiaanse spreekwoord: tussen zeggen en doen ligt de halve zee, ook geldt voor de eenheid van Europa. Ze is simpel geformuleerd en gemakkelijk te eisen, maar haar uitvoering vraagt een ontzettend geduld en een grote vasthoudendheid. Want behalve die Grieken, Italianen,- Fransen, Noren en Turken zijn er ook nog: Anneliese en Anton Karas de tweede. Deze Duitsers zingen en klin ken allercharmantst, maar in de ach tergrond treft men telkens weer een heilloos en bitter fatalisme. „Wereld oorlog nummer drie" schijnen die Duit sers hier allemaal als de enige uitweg uit hun moeilijkheden te zien. zo heb ben bijna alle Nederlandse soldaten ons verzekerd. En het zijn o.a. deze en nog velerlei andere indrukken, welke de M.D.A.P.- cursussen waarop wij in een volgend artikel nader terugkomen voor onze Nederlandse militairen als ervaring zo bijzonder Waardevol maken. ALBERT WELLING De administrateur vam de onderne ming Pasir Bungur van de Pamanoe- kan- en Tjiasemlanden, de heer Kool haas Revers, is vermoord. Nadere bij zonderheden over deze achtste moord aanslag op stafpersoneel van de P. "en T. -landen zijn nog niet te verkrijgen. Een bende, die een roofoverval pleegde op de thee-onderneming Medini, in de omgeving van Bodja, heeft een Indone sische employe uit een hinderlaag dood geschoten en 84.000 rupiah en enige wa pens geroofd. vntsec/c. Militaire cursus in vijf talen, Noors, Italiaans, Turks, Frans en Grieks. De foto toont een groep je Griekse soldaten tijdens de les. daarbij nog iets anders te doen dan te slapen of bijna te slapen. Wanneer men nu ook nog weet, dat sen als hostes optreden. Clubs, waar practisch iedere avond gedanst wordt en iedere kazerne meerdre uiterst luxueuze clubs kent, waar lieftallige Amerikaan waar iedere soldaat, welk meisje dan ook kan introduceren. Wanneer men aanmerkt, dat per kazerne een zg. P.X.- shop voorkomt, een ietwat kleinere uit gave van de Bijenkorf, die de gehele dag geopend is en waar, tegen soms be lachelijke prijzen, alles te koop is. Wan neer men bedenkt, dat die shops de ge hele dag door >czocht worden door Amerikaansen (vele Amerikanen hebben hun gehele gezin in Duitsland), die bij na zonder uitzondering In luxe wagens komen voorgereden een Kaiser Fraser Voor een Amerikaanse korporaal is iets zeer normaals dan begint men mis schien iets te beseffen van de verrassin gen, die een Nederlandse soldaat op cur sus in Duitsland te wachten staan. Doch wij zijn nog niet klaar. Behalve clubs en P. X. Shops bezitten dergelijke kazernes ook nog filmzalen, rolschaatsbanen, foto-cabines, kleer makerijen, waar men voor 10 dollarcent öjn broek kan laten persen, luxueuze gelegenheden voor allerlei soorten han denarbeid, turnhallen, bibliotheken, lees talen enz. enz. De Nederlandse soldaat, die al die voor hem onbegrijpelijke luxe moet verwerken, ontvangt per dag bitsluitend als zakgeld te besteden *14 dollar. Naar Nederlandse begrippen betekent dat (f 9.50) een ongekende deelde. In zijn nieuwe omgeving is het echter doodgewoon en heus niet bijzon der veel. En dat merkt hij ook weL En hij bemerkt nog meer. Na twee ?agen heeft hij in de gaten, dat in die jehge-meisj es-kostscholen, die de Ameri kanen kazernes gelieven te noemen endanks alle luxe en ondanks allerlei mts tapjes een zeer strenge, zij het ck voor zijn begrippen vreemde tucht y°rdt onderhouden. Hij bemerkt, dat de ^merikanen hun vak verstaan, dat zij bh diensten met grote nauwgezetheid errichten en dat ze hem die zich in onverwachte overdaad practisch in De voorbereidingen voor de Provin ciale Tentoonstcllingcnreeks van vrije schilderkunst door amateurs leden van Kunstkringen in Noord-Holland begin nen vaste vorm te krijgen. Er zijn reeds zovele aanmeldingen tot deelname in gekomen, waaronder inzendingen van erkende amateurschilders, dat in dit opzicht wel goede verwachtingen om trent het welslagen mogen worden vermeld. De eerste tentoonstelling van deze reeks zal gedurende de komende Kerst- vacantie te Beverwijk plaats vinden en wel vanaf 23 December iedere dag tot en met Nieuwjaarsdag 1951 in de bo venzalen der Gemeentelijke Nijver heidsschool, ingang Mocnsstraat. De grote tekenlokalen in dit mooie ge bouw met hun ruime belichting, zijn uitermate geschikt voor een dergelijke uitgebreide expositie, waarvoor ruim te, rust en licht een eerste vereiste zijn, om alle collecties goed tot hun recht te doen komen. De termijn van aangifte tot deelname, welke in verband met de vele aanvra gen tot 1 December was verlengd, wordt op die datum, althans voor de tentoonstelling te Beverwijk, definitief afgesloten Voor de hicropvolgende tentoonstellingen o.a. te Zaandam en Enkhuizen, blijft deelname voor even tuele inzenders nog opengesteld. De bedoeling van deze gemeenschap pelijke tentoonstellingen is een zuiver culturele. In bijna iedere plaats van enige bete kenis zijn groepen of kringen, waar de vrije schilderkunst uit pure liefhebberij door amateurs wordt beoefend, evenals de kunst van toneel, muziek, enz. Som migen zijn geneigd, dit vrij geringschat tend te betitelen als „dilettantisme" en ook dit bestaat in engere kringetjes. Maar een grotere waarde krijgt de beoefening van iedere kunst, wanneer dit geschiedt onder deskundige leiding van erkende kunstenaars en in ruimere kring, vooral wanneer van de resulta ten dezer serieuze kunstbeoefening in provinciaal verband een vergelijkend overzicht gegeven kan worden. -Een dergelijk overzicht mag zeker belang wekkend genoemd worden. Hiervan zal men tijdens de Kerstweek te Bever wijk kennis kunnen nemen. Naar blijkt uit de onlangs verschenen publicatie van het Centraal Bureau voor de Statistiek over de omvang van de vakbeweging in Nederland, waren 1 Januari 1950 1.160.300 personen aange sloten bij vakorganisaties. De meesten hiervan (740.200) zijn arbeiders in het vrije bedrijf, terwijl 99.100 behoren tot het administratief en technisch perso neel in het vrije bedrijf en 321.000 tot het personeel in openbare dienst. Het percentage confessioneel georga- niseerden is sinds 1946 steeds stijgende en bedroeg 44 op 1 Januari 1950. De vakcentralen verstevigen voortdurend hun positie. 87 Pet. van het totaal aan tal georganiseerden was bij een vak centrale aangesloten, terwijl de drie samenwerkende vakcentrales (N.V.V., C.N.V. en K.A.B.) tezamen 72 pet. der georganiseerden omvatten. Het aantal georganiseerden bij de E.V.C. bedroeg 14 pet. van het totaal. Beziet men de positie van de vakcen tralen in de steden met meer dan 100.000 inwoners, dan blijkt dat van het leden tal van de E.V.C. 59 pet. in deze steden woont. Bij het N.V.V. bedraagt dit per centage 41, bij het C.N.V. 26 en bij de K.A.B. 27. Voor de laatste keer zal Katholiek Nederland optrekken naar de Eeuwige Stad. Het zal er de luisterrijke viering van de sluiting van het Heilig Jaar en het Kerstfeest vieren. Deze bedevaart staat open voor allen, die dit jaar nog niet de gelegenheid hadden naar Rome te gaan. Het Centraal Comité voor het Heilig Jaar heeft kapelaan W. A. J Geels van de St. Bonifatiuskerk te Amsterdam tot geestelijk leider be noemd. In een onderhoud dat wij dezer dagen mochten heb ben met de grijze Bisschop Nicola as van Spanje, heeft deze verklaard, dat de auteurs van Nederlandse jeugdboe ken, het hem ditmaal heel wat moeilijker hebben ge maakt, dan in de voorafgaan de jaren. Er was aanmerke lijk minder aanvoer dan hij zulks tijdens zijn vorige win terverblijven in ons land ge wend was, aldus verklaarde hij. De jongsten, aldus de Sint, komen er nog het bes te af. „Pinkeltje op reis", Dick Laan. Uitgave Van Holkema en Warendorf, Amsterdam Pinkeltje (een pink lang) is voor de jeugd een bekende figuur geworden. Hij heeft zijn opwachting al bij de kleuters gemaakt met „De avonturen van Pinkeltje", waarvan zojuist de derde druk is verschenen en met „Pinkeltje en zijn vriendjes". Nu onthaalt Dick Laan ons op een nieuwe aardige ver- telling, welke het kleine, po pulaire kaboutertje tot on derwerp heeft. Pinkeltje gaat op reis; eerst in zo'n wijde omgeving als een huls van grote mensen voor een ka bouter kan zijn, later naar buiten, in een blikken doosje door het kanaal en zelfs met een soort ballon de lucht in. Alles bij elkaar bevat dit boek vier en twintig hoofd stukjes, die alle verhaaltjes op zich zijn en dus gemakke lijk apart kunnen worden ge lezen of voorgelezen. „Het verdwenen parel snoer", Tjeerd Adema. Uit gave De Arbeiderspers, Amsterdam Een kwartet HBS-ers is op een wonder lijke manier gewikkeld ge raakt in een affaire waarbij de politie van hun geboorte plaats een beruchte hotelrat arresteert. Later blijkt daar. mee hun ro1 niet uitgespeeld. Telkens opnieuw worden ze in de zaak betrokken en hiet de vlotheid waarmee zulks in dit soort boeken gewoon lijk gaat, spelen de Vier ook in het verdere verloop van deze met gevoel voor hu mor vertelde geschiedenis, een belangrijke rol. „Toen het lente werd op Oegehoek", Clara de Groot. Uitgave Kluitman. Alkmaar Een enkel woord over dit aardige verhaal (derde druk) voor jongens en meisjes van 913 jaar. Het speelt zich af in het mooie en waterrijke Friese land, en de jonge Harm Scheltinga, zoon van vader Pybe, die eigenaar van een scheepswerf is, speelt er de hoofdrol in. „Vijftien jaren in de lucht" E. Franquinet. Uitgeverij Helmond Een boek dat speciaal bestemd is voor jeugdige lezers van 1218 jaar die in deze zes en dertig hoofdstukken van Franqui- net's boek, de ontwikkeling van de luchtvaart ten voeten uit getekend krijgen: feiten, ervaringen en technische bij zonderheden, zoals vooral jongens van die leeftijd ze zo gaarne opgedist zien en die ze zich spelenderwijs eigen maken, omdat de stof hen uiteraard zo ongemeen boeit. „Het nieuwe boek voor de jeugd". Uitgave Amsterdamse Boek- en Courantenmaat schappij Dit is wei een heel lijvig boek voor de klei ne kinderschoen, maar dat mag toch geen reden zijn om het links te laten liggen. Wie het „Boek voor de jeugd" en de „Omnibus" kent, zal ook kennis willen maken met deze nieuwste voortreffelijke uitgave van dit genre, samen gesteld door P. W. Assmann, D. L. Daalder, Th. J. Thijssen en Annie Winkler—Vonk. Dit boek van 700 bladzijden be vat een rijkdom aan vertel lingen, sprookjes, balladen, verzen enz. van ongeveer zeventig verschillende, be kende en onbekende, levende en reeds lang overleden schrijvers en dichters. Een voortreffelijke bundeling, rijk geïllustreerd met een overvloed van aardige illus traties, kortom een geschenk dat de periode tussen 6 De cember 1950 en 1951 een heel eind overbrugt. En wel op een wijze welke men van harte kan toejuichen. „Lodcwijk", A. D. Hildebrand. Uitgave Meulenhof, Amster- een 12-jarige jongen, Joessoef geheten, in dienst treedt als knecht bij de sultan en daar promotie maakt. „Bolke, de oudste beer ter wereld", A. D. Hildebrand Uitgave Meulenhof, Amster dam Het negende deel van de Bolke de Beer-serie draagt weer de naam van A. D. Hil debrand op wie het verwijt van de Goede Sint, dat de jeugdboekenschrijvers dit jaar niet productief waren, dus zeker niet slaat. Wel, goede wijn behoeft geen krans. Met Hildebrands aardige vertel trant en de zijn jeugdige le zers goed liggende toon, zal ook dit Bolke-boek het bij de dam. Het is de moeite waard om Lodewijk te leren kennen, speciaal voor jon gens en meisjes tussen 6 en 8 jaar, voor wie deze aardige serie is geschreven. Lodewijk is een heel klein mannetje, dat door een tragische ver wisseling van toverdranken nooit van zijn leven langer zal worden dan een duim hoog is Maar in Jan, die bij zijn oom en tante komt logeren, vindt Lodewijk een vriend en be schermer, die hem eerst mee op wandeling neemt, hem dan overbrengt naar zijn ouderlijk huis en hem ten slotte zelfs de klas binnen smokkelt. Dat valt allemaal te lezen in „Lodewijk dat kleine mannetje", „Met Lode wijk in de zak" en „Met Lo dewijk naar school", de drie delen welke tot nu toe in deze aardige ui'gave-met-il- lustraties zijn verschenen. „Joessoef", A. D. Hildebrand Uitgave Meulenhof, Amster dam Niet minder verdien stelijk dan de Lodewijk-serie, is het aardig verhaal dat Hil debrand vertelt voor jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar en waarin hü beschrijft hoe jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar zonder twijfel doen. Het praatschooltje van juf frouw Takkenbos", Wil de Wingerd, Uitgave Meulenhof Amsterdam Voor de jonge ren van 6 tot 10 jaar om zelf te lezen en voor de peuters om met open monden naar te luisteren, zijn de gebeurtenis sen in de kleuterschool van juffrouw Takkenbos, waar muizen, spinnen, konijntjes e. d. de belangrijkste rollen in spelen. „Pommie, Pruikebol en Pim pernoot", Piet Broos, Uitgave Meulenhof, Amsterdam Alweer een uitgave voor jon gens en meisjes van 6 tot 10 jaar, die dus wel enige keus hebben. Pommie, Pruikebol en Pimpernoot, drie kleine nikkertjes, die zoals het klei ne jongetjes en ook kleine nikkertjes betaamt, een hele encyclopedie vol streken ken nen, hebben in een opwelling van medelijden tal van dieren bevrijd, die bij de uitrusting van een spullebaas horen. Dat geeft natuurlijk een heel con flict en bij dit ene blijft het niet. De jonge lezers van Piet Broos zullen daar blij om zijn Gr. „Voor de onnadenkelijke is er in Rome weinig te beleven, al is er veel te zien Wie zonder eerbied voor de mens en zijn geschiedenis naar Rome gaat, blijve liever thuis; wie zonder eerbied en op getogenheid over wat de geest aanrichtte in één Stad, terugkeert, was de reis, en is de naam van christen en humanist, niet waard. Hij is erger dan een barbaar De meeste barbaren toch geleken op die Gothenkoning Theodoric, die in het land der Romeinen trachtte een goed opvol ger der Romeinen te zijn." Deze getuigenis van prof. dr. F. v. d. Meer in zijn nieuwste boek „Rome, een keur uit haar kunstwerken" is niet mals en kan vele goedgelovige pelgrims, die zich dit Heilig Jaar met broodjes en rozenkransen hebben ingescheept voor een pelgrimstocht naar de Heilige Stad. kippenvel doen bezorgen. Want van de tienduizenden, die naar Rome reisden, zijn er maar al te veel, die de stad ondergingen in touringcars met honder den tegelijk, wachtend tussen de drom men, tastend ais een blinde door het onbekende, bang om belaagd te worden door langvingerige Italianen, schuw voor een historie, die zij niet kennen en dodelijk vermoeid van oncomfortabel reizen. Maar zonder opgetogenheid zul len er weinigen teruggekeerd zijn uit de stad aan de Tiber. Het is een genot om in dit grote platenboek, dat uitgeverij „Contact" te Amsterdam als eerste in haar nieuwe serie „Ars mundi" uitgeeft, te blade ren. De brillante, beeldende tekst, die ons door de lucht aanvoert naar de stad: „Al vanuit het vliegtuig herkent men de stad allereerst aan de diepe navel van het Colosseum. Daarom heen glinstert de huizenzee met de ontelbare terrassen, de pannendaken de koepels en de lange rechte geulen van de corso's. Dan ineens valt de Tiber op, tweemaal heupzwaaiend onder een ris slanke bruggen." Dan behandelt prof. v. d. Meer historie van de stad in architectuur San Giovanni in Laterano, graf Simone Ghini na 1431, uit het boek F. v. d. Meer. kunst, het Romeinse, het oud-christelijke, het middeleeuwse en het nieuwe Rome op een bijzonder helder en indringende wijze, kort en kernachtig. De tekst cor respondeert met een keur van 112 foto's van de Amsterdamse fotograaf Hans Sibbelee. die voor dit werk enkele maanden in de Heilige Stad verbleef. Het zijn niet alleen illustraties gewor den, deze fotos: neen, uit deze beel den groeit het enoi - me historische mo nument, dat Rome is, maar zij doen denken aan de po ging van het kind uit Augustinus' le gende, dat de zee in een kuiltje van het strand wilde scheppen, zoals prof. Van der Meer in zijn inleiding zegt. Rome is zo veel omvattend en vooral als men de historie zo weids opzet als hier ge daan is, komt men met geen duizend foto's klaar. Maar alles is zeer na drukkelijk gekozen en ieder beeld is dan ook karakte ristiek voor een precieze faze der Romeinse kunstge schiedenis, maar dat ziet men eerst recht als men dit boek voor de zo veelste maal op neemt en voor de zoveelste maal door bladert. Het boek is op groot formaat prachtig uitgege ven. hoewel aan de afdrukken der cli- van Martinus V, door ché's hier en daar over Rome door prof. nog wel eens een fout kleeft. Advertentie (Van onze Rotterdamse redactie) Drie jaar gevangenisstraf, met aftrek van voorarrest, heeft de zwendelende direc teur van de Oudewaterse Bank wij berichtten hierover gisteren reeds in een gedeelte van onze oplage tegen zich horen eisen. Ruim twee uren duurde het requisitoir, dat mr. Grasso begon met de geschiedenis van de Oudewaterse Bank nog eens op te halen. Hy heeft vervolgens een aantal begrippen, die bij deze zaak hoorden, duidelijk gemaakt en ging daarna puntsgewijs de uitvoerige tenlasteleg ging na. Mr. V. hoorde dit alles nog onbewogen en rustig aan. Eerst toen de Offi cier toe kwam aan het bepalen van de strafmaat, scheen er iets in hem te breken en begon hü zachtjes voor zich uit te huilen. „Volkomen toerekeningsvatbaar", luidde de conclusie van het psychiatrisch rap port, dat over V. gemaakt werd. Zijn eigenschappen waren: gevoeligheid, zacht heid en gedienstigheid. Hij, de Officier, zou hieraan echter nog willen toevoegen: onbetrouwbaar cn onverantwoordelijk. Voor harde bankzaken was deze man wei nig geschikt; „een mens, die het zwaar achter de ellebogen heeft en die karak terloos kon schipperen". Mr. V., zo ging de Officier verder, is reeds zwaar gestraft: hij is failliet; zijn bank is over de kop; zijn goede naam is hij kwijt en hij heeft reeds 11 maanden in preventieve hechtenis doorgebracht. De Oudewaterse Bank is echter een begrip in Nederland geworden; het prototype van een knoeibank. De maatschappelijke orde is in grote mate door het gedrag van Mr. V. benadeeld. Mr. Grasso kon zich voorstellen, dat het vertrouwen in de kleine banken in het algemeen geschokt was. Ontelbare malen heeft Mr. V. over tredingen gepleegd, waarop zeer zware straffen staan. Reeds vroeger, toen men hem van een bepaalde overtre ding verdacht heeft, had hij reeds een waarschuwing gehad, maar daaraan stoorde de zwendelende directeur niet. Een zeer strenge correctie achtte Mr. Grasso op zyn plaats.. De practijken, die Mr. V. er op na hield, waren wel hoogst merkwaardig. Daar was b.v. die bekende M.C.teke ning, waarin bedragen wegdoken en la ter weer opdoken, en waarin, in de „topjaren", bijna ƒ6.000.000 werd omge zet. Het „hoe, waar of wat" is niet meer na te gaan, zelfs de Rijksaccountants zijn er niet meer uit wijs kunnen worden. Andere knoei-objecten waren de „Ahim" en de Sypesteyn-stichting. Als men na gaat hoe V. met deze twee instellingen gegoocheld heeft met geld, boekingen en effecten, dan vraagt men zich toch wel af hoe hij er nog uit wijs is kunnen wor den. Voor de „Ahim" b.v. moest een der bedienden e'en administratie verzinnen. Van 1940 tot 1949 bestond er voor deze leze N.V. n.l. geen enkele administratie De bediende heeft dan ook, zoals hij zelf verklaarde, zo maar wat uitj zijn duim gezogen! Van de Sypesteyn-stichting was V. voorzitter-beheerder. Het was een nuttige instelling voor hem; hij kon hierin n.l. met zichzelf handelen in zwarte effecten! En zo heeft de man 17 jaren lang geknoeid en gegoocheld. Merkwaardig blijft het, dat hij zelf geen voordeel bij dit alles behaald heeft; het is althans niet aan te tonen. Als bankier, zo meende de Officier, moet hij echter gezien worden als een sociaal ge vaar. Ondanks het feit, dat hij voor 1.000.000 down was en grote belasting schulden h®d, adviseerde hij de kleine luiden om maar aandelen Oudewaterse Bank en Ahim te kopen! „Immoreel, a-sociaal en onverantwoordelijk", noem de Mr. V. dit beleid. Om 12 uur kwam de eerste verde diger, prof. mr. ldema, aan het woord. Hij begon met een korte schets van de ups en downs van de Bank en citeerde daarna tal van publicaties over ver duistering van geld en vermogens waarden, waarbij ook enige effecten- arresten waren. Dat vormde dan de grondslag voor een kort college over deze materie. Zijn conclusie luidde, dat er geen sprake was van crimineel onrecht. Verschillende punten van de tenlastelegging tastte hij op grond van onvolledigheid aan. Prof. Idema besloot zijn pleidooi met de voorlezing van het psychiatrisch rapport. Als gevolg van een storing in de toe voerleiding. die van het onderstation naar de electrische centrale van de Spoorwegen te Leiden loopt, is Woens dagavond van zeven tot ongeveer tien uur het treinverkeer tussen Noordwij - kerhout en Leiden gestagneerd geweest. Het verkeer tussen Leiden en Noordwij- kerhout v.v. is gedurende die tijd met bussen onderhouden; twee internationa le treinen, één uit Parijs en één uit Am sterdam voor Parijs zijn via Breukelen en Woerden geleid. De tweede pleiter, mr. Smit, zei o.a., dat mr. V. eigenlijk niet verduisterd had. Er was volgens hem geen moment geweest, waarop het onder zich houden van geld of eïiecten overging in hei zichzelf onrechtmatig toeëigenen van deze zaken. Men zou bij het horen van dit pleidooi de indruk kunnen krijgen, dat deze verdediger, in de geest van de met vlekkenwater werkende directeur, de hele zaak wilde weg-raderen! Hij pleitte voor een gevangenisstraf, die gelijk was aan de tijd in voorarrest doorgebracht en voor een onmiddellijke invrij heidstelling. Aan dit verzoek van de verdediger kon de rechtbank niet voldoen. Toen zij mr. V. in de gelegenheid stelde nog een laatste verzoek te doen, zei deze: „Geel me nog een levenskans Uitspraak zal gedaan worden op 12 December a.s., des morgens half 10. Advertentie Op 2 December verschijnt het prach tige kunstplaatwerk van „tiet grootste monument dat de Europese mensheid bezit". Met 112 foto's van de bekende kunstfotograaf Hans Sibbelee. Groot formaat 35 x 25 cm. Gedrukt op fraai houtvrij kunstdrukpapier en ge bonden in heel linnen stempelband. Prijs bij intekening tot verschijning t 23.50, na verschijning f *'8.50. Profiteert van het prijs voordeel bij intekening! U bespaart hiermede f 5. Nog nimmer, èok niet in net buiten land, verscheen een zo fraaie en be langrijke uitgave over de kunstschatten van Rome. Dit boek van de eminente kunsthistoricus F. van der Meer moet U bezitten. BESTELBILJET Ondergetekende bestelt hiermede bij Boekhandel PLANTIJN, Noord einde 62, Den Haag: ex. ROME van Prof. Dr. F. van der Meer a 23.50 oij inteke ning tot verschijning (2 Dec. 1950). Naam Adres Woonplaats Het Centraal Instituut ter Bevordering van de Buitenlandse Handel (C.I.H.A.N.), dat Nederlandse inzendingen naar bui tenlandse jaarbeurzen organiseert, heeft voor 1951 drie exposities naar dollar- landen op het programma staan. Twee er van worden te Chicago gehouden; de derde vindt plaats in de Canadese stad Toronto. De Nederlandse overheid en dit is wel een zeer opmerkelijk feit stelt ter aanmoediging van de zakenman een bepaald aantal vierkante meters ex positieruimte gratis ter beschikking. Daartegenover heeft de Overheid ge meend als voorwaarden te moeten stel len, dat de Nederlandse firma's nu ook inderdaad van deze kans gebruik zuilen maken en dat zij daarnaast eigen verte genwoordigers aaar de tentoonstelling zul len zenden, zodat de mogelijkheid tot zaken doen zo gunstig mogelijk wordt. De ervaring, die in dit jaar met de organisatie van de Fair in Chicago is op gedaan, rechtvaardigt naar de mening van de C.I.H.A.N., het op touw zetten van dergelijke veraf gelegen tentoon stellingen volkomen. Wat de tentoonstel ling in Toronto betreft, is er alle reden te verwachten, dat de Canadese rege ring aan de Nederlandse deelnemers de grootst mogelijke service zal verlenen. De huidige koers van de Canadese dollar maakt het voor de handel ongetwijfeld aantrekkelijk aan de Trade Fair in To ronto deel te nemen. Voor Nederlandse deelnemers, aldus woordvoerders van de CJ.H.AN., liggen hier grote kansen. Wanneer in de zakenwereld voldoende belangstelling bestaat, zal verder nog deelgenomen kunnen worden aan de Textielbeurs in Keulen (46 Maart); de Frankfurter Frühjahrsmesse, die de Leipziger Messe is gaan vervangen (11 6 Maart); de Wiener Messe (1118 Maart); de Fiera di Milano (1229 April); dc Foire de Paris (28 April14 Mei); de Jaarbeurs in Barcelona (1030 Juni); de Frankfurter Herbstmesse (2-^—6 September); de Kölner Herbstmesse (17—18 September) en de Jaarbeurs in Stockholm (25 Aug.—9 September). De twee Jaarbeurzen in Chicago worden ge houden van 915 Juni „International Food Exhibition" en van 10 tot 23 September; die in Toronto vindt plaats van 28 Mei tot 8 Juni. Gedurende de afjpelopen v(jf jaren na de oorlog heeft het Nederlandse bedrijfs leven deelgenomen aan 35 internptionale jaarbeurzen in het buitenland. Brim 800 bedrijven en firma's toonden het bui'en- land Nederlands kunnen op agrarisch en industrieel gebied. Er werden dikwijls bijzonder goede prestaties geleverd. Zo waren de directe resultaten van dc laatste jaarbeurzen te Frankfurt f 3'/i inilliocn aan orders; te Keulen f 6 mil- lioen; (e Chicago f2 millioen en te Parijs l'A millioen aan orders. De indirecte resultaten zijn natuurlijk belangrijk, maar niet zo makkelijk na te gaan. Er is op de expositie nog te geringe 'verscheidenheid van producten, waar door geen goede en volledige indruk ge geven wordt van Nederlands industrieel en agrarisch kunnen; er zijn met name nog te weinig metaalproducten en pro ducten op agrarisch gebied. Een land als België b.v. verzorgt de inzendingen van deze producten beter. De tekorten dienen zo spoedig moge lijk aangevuld te worden, daar ook in de huidige periode met haar wisselende omstandigheden de buitenlandse jaar beurzen een unieke gelegenheid blijven om, in klein bestek, van de commerciële mogelijkheden in andere landen op de hoogte te komen. Welingelichte woordvoerders in Dja karta hebben tegenover A. P. de ver wachting uitgesproken, dat Natsir's drie maanden oude regering zal aftreden indien Indonesië Westelijk Nieuw Gui nea niet voor het einde van dit jaar krjjgt. Een commentator van radio-Djakarta zei, dat de bescherming van de Neder landse belangen in Indonesië een „schier bovenmenselijke taak" voor de regering- Natsir zou worden. De meerderheid van de politieke partijen in Indonesië is tegen anti-Nederlandse maatregelen en de regering heeft de bescherming van buitenlandse belangen en burgers toe gezegd, maar het is twijfelachtig of leger en politie buiten dc grote steden doel treffend bescherming kunnen bieden. Buitenlandse waarnemers in Dja karta zijn van oordeel, dat Neder lands kansen om het strategisch zo belangrijke Nieuw Guinea te houden groter geworden zijn door de tegen slagen der Verenigde Naties op Korea, „waardoor de noodzaak van anti-communistische verdedigings stellingen in de Stille Oceaan acuter dan ooit te voren is gewor den", aldus besluit A. P. Antara heeft Woensdagavond bekend gemaakt, dat guerillaleiders in het ge bied rond Purwakarta ongeveer duizend volgelingen bevel hebben gegeven de strijd te staken en zich met hun wapens bij de autoriteiten te Purwakarta te melden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1950 | | pagina 5