Zes maanden met aftrek geëist
tegen oud-hoofd van P.O.D.
air-wick
air-wick*
POLITIEKE DELINQUENTEN
Et? ie de noorman: lOe'X&tting eter Steppen
HU hefDaaboek Van
lAKDfWN
El AAR
De. grote misdaden
van een kleine man
VAL DA
Tussen neus en Hippen
L.O.-gelden engelden van de gemeente
Zutphen verduisterd
zuivert
uw woning
van tabakslucht
en etensgeuren
GOEDKOOPSTE PAKJE SIGARETTEN
KOST BINNENKORT ZESTIG CENT
m
f 10.000 verduisterd
Winstmarge wordt aanmerkelijk verlaagd
VRIJDAG 15 DECEMBER 1950
PAGTNA 3
LEUSEHS EN VERDRAAIINGEN
Penningmeester van afd.
Groene Kruis in arrest
Geen audiëntie
Minister Struycken voelt het meest voor een
voorwaardelijke invrijheidsstelling
Middenstandsexamen voor
militairen
51
door
LESLIE FORD
WINKELIERS ZIEN TOESTAND
SOMBER IN
Grote Australische
opdracht
Voor Nederlands Aan-
nemersbed rijf
MR. VAN HEUVEN GOEDHART
Benoemd tot Hoge Comm.
voor vluchtelingenzaken
HUDIG-MEDAILLE
UITGEREIKT
Neem een doos echte
VERKOUDHEID
Pretentieuze communisten
Toss
Politieke beeldroman
Praehistorische eieren
De brief van Truman
Armen- en benenbank
(Van onze Rotterdamse redactie)
Zes maanden gevangenisstraf met af
trek van de twee maanden, doorgebracht
in voorarrest, heeft de Officier van Jus
titie te Rotterdam, mr. v. Oosten, gister
middag geëist tegen het oud-hoofd van
de P.O.D., T. Elsinga, een der belangrijk
ste en meest verdienstelijke figuren uit
het voormalige verzet. Een volle dag is
de Rotterdamse rechtbank bezig geweest
met deze zaak, die even geruchtmakend
als delicaat is. Zowel de Officier bij
het voorlezen van de dagvaarding als
de President bü het begin van het
verhoor wezen op de verdiensten van
Elsinga tijdens de bezetting en beiden
meenden, dat dit proces, hoe het dan ook
zou aflopen, geen afbreuk mocht doen
aan die verdiensten.
Mr. Ter Haar Rammeny, President,
wees er bovendien nog op, dat de recht
bank hier voor een zeer onaangename
taak stond, te meer nog daar Elsinga
gedurende het zeer langdurige onderzoek
twee jaren nooit openhartig is ge
weest. Hij drong er daarom op aan, dat
Elsinga wat „meer over de brug" zou
komen, daar de Rechtbank zich anders
genoodzaakt zou zien in te gaan op din
gen, die voor de verdachte een pijnlijk
karakter dragen.
Het is allemaal anders gelopen. El
singa heeft zich, zoals mr. Van Oosten
in zijn requisitoir opmerkte, geheel
anders gedragen tijdens dit proces dan
dat men dit had mogen verwachten
van deze illegale strijder van groot
formaat. Hij heeft er blijk van ge
geven totaal de zedelijke moed te mis
sen om de gevolgen van zijn misstap te
aanvaarden. Gedurende het hele ver
hoor in de morgenuren heeft hij zich
in alle mogelijke bochten gewrongen
door terug te komen op eens gegeven
verklaringen; door die verklaringen te
interpreteren: door halve ontkennin
gen of bevestigingen en door het zich
niet meer weten te herinneren van be
paalde feiten.
Het is werkelijk ondoenlijk om dit
verhoor op de voet te volgen en wij zou
den dan ook willen volstaan met het
meest frappante daaruit te vermelden.
Wanneer de Zutphense zaak ter sprake
komt het doen verdwijnen van
f 39.000, die toebehoorden aan de ge
meente Zutphen en Elsinga vertelt,
dat hij perplex stond, toen hij bemerkte,
dat in het pak met geld gewisseld was
en wel zodanig, dat waardeloze briefjes
van f 100 er in gestopt waren voor waar
devolle kleinere biljetten, die er uit ver
dwenen waren, vraagt de President:
„Hebt u daar niets aan gedaan?"
Nee, ik was toen geen hoofd meer
van de P.O.D.
„Ja, maar er was toch uit het pak, dat
dichtgeplakt was, gestolen en het pak
was open!"
Ik heb er een touwtje om gedaan
en het in mijn bureau gelegd. Daaruit is
het een paar dagen later verdwenen.
„Een en twintig duizend gulden aan
bankbiljetten is verdwenen en daar deed
u maar niets aan?"
Ja, het klinkt wel gek, hé?
„Inderdaad, het klinkt zeer gek! Ook
aan het verdwijnen van het pak uit uw
bureau hebt u maar niets gedaan?"
Nee, ik heb gezwegen.
„Maar wie had het pakje nu eigenlijk
open gemaakt?"
Dat weet ik niet meer.
„Hebt u niet uit dit pak met geld ge
wisseld?"
Ja, een paar honderdjes.
„Meer niet?"
Nu ja, enige dan.
Tijdens de algemene ledenvergade
ring van de afdeling Lochem van het
Groene Kruis is medegedeeld, dat de
afdeling door frauduleus beheer van de
penningmeester voor f 10.601 is bena
deeld. De afdeling heeft daardoor per
15 November j.I. een voorlopig geschat
tekort van ruim f 4000.
Een accountantsonderzoek heeft aan
getoond, dat de penningmeester van de
afdeling, de Lochemse fabrikant A. L.,
sedert 18 Juli j.I. belangrijke bedragen
van het Groene Kruis ten eigen bate
heeft aangewend. De verduistering
kwam aan het licht toen bekend werd,
dat voor het bedrijf van L. surséance
van betaling was verleend en een con
trole op de boekhouding van het Groe
ne Kruis werd ingesteld.
Het bedrijf van de heer A. L. is in
middels failliet verklaard. L. is, onder
verdenking van verduistering, ingeslo
ten in het Huis van Bewaring te Zut
phen.
Z.H.Exc. de Bisschop van Haarlem
zal Dinsdag 19 December geen audiën
tie verlenen.
De President wordt dan voor het eerst
ongeduldig en vraagt zich af, waarom
deze zaak toch zo taai en uitvoerig be
handeld moet worden. Dan geeft Elsinga
toe, dat het er toch wel meer geweest
kunnen zijn, maar. zeker geen hon
derdEven later geeft hij dan ook
toe het pak zelf opgemaakt te hebben!
Bij het verhoren van de getuigen
voor het overgrote deel vroegere onder
geschikten van Elsinga gaat het niet
veel anders. Uitdrukkelijk moet de Pre
sident hen verschillende malen er aan
herinneren, dat ze onder ede staan:
Wat de officier over hen in zijn requisi
toir zei, typeert hen wel: „Het herinne
ringsvermogen van deze getuigen en
ook van verdachte wordt beter naar
mate ze verder af zijn van de feiten!"
In totaal had Elsinga f 82.000 aan
L.O.-geld onder zich, een bedrag, dat
hq af had moeten dragen aan de stich
ting LO-LKP. Hy heeft hiermede ech
ter naar eigen goeddunken gehandeld
en o.a. f 11.000 in de „privé-sfeer" la
ten verdwünen. Verder heeft hq dan
f 39.000 van de gemeente Zutphen zoek
gemaakt. Byzonder onaangenaam noem
de de Officier het, dat verdachte twee
jaar lang tqdcns de talrijke verhoren
iedereen om de tuin heeft weten te lei
den. zelfs zo, dat hq een der recher
cheurs wijsgemaakt heeft dat het pak
met geld in een klooster ergens in
Frankrqk was.
Pas in December 1949 komt er enig
licht in de zaak. En toch moet Elsinga,
zoals hij daar zat, precies weten hoe
de zaken zich hebben voorgedaan. Zijn
tweeslachtige houding, aldus Mr. van
Oosten, stempelt hem tot een man met
een gespleten karakter. De strafmeting
is zeer moeilijk. Het ambtsmisdrijf is
echter te ernstig en zo vindt de Offi
cier, dat een vrijheidsstraf hier wel op
zijn plaats is. Alléén op grond van zijn
onmiskenbare verdiensten kan zijn
straf niet verlicht worden. Slechts als
de vraag komt, of de straf, wanneer de
ze is uitgesproken, uitgevoerd zal moe
ten worden, mogen zijn verdiensten
gelden. Dat is echter geen kwestie voor
de rechtbank, maar een zaak voor de
Kroon, die genade voor recht kan laten
gelden.
De verdediger Mr. de Haan poogde
aan te tonen, dat hier geen sprake was
van L.O.-geld, maar van „verzetsgeld",
dat Elsinga als zodanig niet behoefde
af te dragen aan de Stichting. Hij heeft
derhalve ook geen verduistering ge
pleegd. Het bewijs voor de verduiste
ring van de f 39.000 was volgens de
verdediger niet geleverd. De gevange
nisstraf van 6 maanden zou voor zijn
cliënt de maatschappelijke ondergang
betekenen.
Op 28 December a.s. zal de Recht
bank uitspraak doen.
Advertentie
ZIEKENKAMER
de lucht uit de
liekenkamer, trans
piratie, etenslucht,
Air-Wick is werke
lijk fantastisch.
EEN
KLEINBEHUISDE:
...speciaal wanneer
men maar één kamer
beeft en de eerste
ling er is. Zonder
Air-Wiek zouden wij
het werkelijk niet
uithouden.
GEEN LUXE:
Air-Wick is waarlijk
geen luxe, maar een
hygiënische nood
zaak. Niet alleen
voor huishoudelijk
gebruik, maar. ook
voor kantoren,
wachtkamers en res
taurants.
EEN TYPISTE i
Ik heb met vreugde
vastgesteld, dat de
atmosfeer veel pret
tiger is geworden en
dat ik ook 's avonds
niet meer naar „Kan
toor" ruik.
Volle asbakjes zijn een
bron van bedompte
lucht, die in Uw kamer
blijft han
gen. Bij
o n v o 1
doende
ventilatie
kunt U
zonder enig warmte
verlies deze hardnek
kige geur en ook de
hinderlijke reuk van ko
ken, braden en bakken
verbluffend snel doen
verdwijnen door AIR-
WICK. AIR-WICK
maakt het
verblijf in
uw woning
dubbel
aangenaam
en kost
slechts f 2,40 per flacon,
voldoende voor 500-700
uren normaal gebruik.
'tlszo eenvoudig:
Open de flacon,
trek de kous om
hoogAIR-
WICK doet de
rest.
Air-wick bevat o.a.
Chlorophyl, het blad
groen, waaraan de
buitenlucht z'n fris
heid ontleent.
lmp.:N.V.v/hFaB.MelndersmaDenHaag
(Van onze parlementaire redacteur))
De onbevangenheid, waarmee minis
ter Struycken de Tweede Kamer tege
moet is getreden, moge bepaalde be
zwaren hebben opgeleverd, zy is er
ook oorzaak van, dat de minister gister
middag aan het einde van de behande
ling van zijn begroting een zeer onge
bruikelijk maar elegant gebaar heeft
gemaakt. De minister bedankte de Ka
mer voor de prettige wyze. waarop zq
het debat met hem had gevoerd. Hq
voegde er aan toe weliswaar nog geen
stekje toegevoegd te hebben aan de hof
van Justitie, doch hq had die dan ook
zeer goed in orde aangetroffen. Het was
misschien vreemd, maar het was aardig.
Er vallen in de politiek te vaak din
gen voor, die niet vreemd, maar dan
ook niet aardig zijn, om dit niet te
appreciëren
Veel ging er overigens deze mid
dag niet om. Men sprak allereerst
wat over de bijzondere rechtspleging,
waarbij mr. Roolvink zich afvroeg of
Advertentie
'n Beetje tocht - kou of vocht,
is niet het ergste.
Als ge Uw bloed maar zuiver houdt.
En dat kan! Met Kruschen Salts.
Onzuiver bloed is één van de geniepigste
oorzaken van Uw Rheumatische pijnen.
Als de bloedzuiverende organen met de
jaren wat verslappen en niet meer die
jeugdige kracht ontwikkelen, gaan afval
stoffen in het bloed zich vastzetten in
hoeken en gaatjes. Door dat te voorkomen,
tast ge Uw Rheumatische pijnen bij de
oorsprong aan. Begin daarom zo gauw
mogelijk de bloedzuiverende Kruscnen-
kuur. Geen prettiger kuur dan luist
Kruschen iedere morgen de kleine
dosis. De resultaten voelt ge al gauw. Uw
pijnen verdwijnen en die stramheid maakt
plaats voor dat prettig veerkrachtig
jeugdig gevoel.
verruiming van de mogelijkheid tot
voorwaardelijke invrijheidstelling geen
betere methode bij het betrachten
van de barmhartigheid zou opleve
ren dan het verlenen van gratie. De
minister vond dit eigenlijk ook. Hij
voelde er voor, na het verstrijken van
een derde deel van de straftijd, voor
waardelijke invrijheidstelling te ver
lenen
Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen drong
er op aan, dat deMöO politieke delin
quenten, die er nog resten, spoedig be
recht zullen worden. De minister merk
te daarbij op, dat zich onder die 150 ge
vallen een betrekkelijk groot aantal
cassatiegevallen bevindt, waaraan dus
al veel gedaan is. Voorts zijn er ook
nog laatkomers bij. In antwoord op een
waarschuwing van dezelfde spreekster,
dat men aan de politieke delinquenten
niet zulk een abondantie van barmhar
tigheid moet bewijzen, dat ze daardoor
in een uitzonderlijke positie geraken
en denken, dat hun midrijven niet zo
erg zijn zei de minister, dat de poli
tieke delinquenten toch wel een bij
zondere groep vormen.
Minister s' Jacob heeft hierna met de
Kamer behandeld zijn wetsontwerpen:
Onder de wapenen blijven van dienst
plichtigen en Uitzending van dienst
plichtigen, waarbij de minister wetens
waardige gegevens verstrekte, die de
lezers in het verslag kunnen vinden.
De Kamer nam beide wetsontwerpen
z. h. st aan, met de communisten tegen.
Bijna negenhonderd gerepatrieerde
militairen hebben in November deel
genomen aan het middenstandsexamen
algemene handelskennis, gehouden van
wege de Stichting Middenstandsexamen
te 's-Gravenhage. Het examen duurde
twee dagen en werd afgenomen in Am
sterdam, Arnhem, Assen, Bergen op Zoom,
Deventer, 's-Gravenhage, Leeuwarden,
Maastricht, Tilburg, Utrecht en Venlo.
Aan 355 candidaten zal het diploma
kunnen worden uitgereikt.
1 1
65. Doodsbleek wendde Toeghir zich om. E-Ericl
Zijn lippen konden de klank ternauwernood voortbrengen. Het onverwachte op
duiken van de man, die hij dood waande, benam hem de adem. En toen hij eindelijk
zijn zelfbeheersing hervond en een beweging maakte, als wilde hij de mannen op het
binnenplein waarschuwen, was het reeds te laat. Als een panter sprong de Noorman
op hem toe en een forse vuistslag deed hem achterover tuimelen.
„Snel!"
Met die enkele uitroep greep Eric de arm van het meisje en trok haar mee, de
stenen hut uit. Hij wist, dat hij geen seconde te verliezen had. Tot nog toe was
alles precies verlopen, zoals hij het voor zichzelf uitgestippeld had, gedurende dat
enkele moment dat hij het krankzinnig roekeloze plan, om het meisje alleen uit het
kamp der Stichi's te bevrijden, bij hem op kwam.
Maar het laatste deel zou het gevaarlijkst worden. Terwijl hij, het angstige meisje
dicht achter hem, langs de tenten sloopweken zijn blikken geen moment van de
mannen, die langs de buitenmuur stonden. Indien zij hen thans opmerkten
Doch hun aandacht werd geheel in beslag genomen door de ruiters, die daar
buiten op de vlakte, naar het kamp terugstormden. Zij meenden nog steeds, dat
Char en zijn mannen de Noorman onschadelijk hadden gemaakt, en hun wilde juich
kreten overstemden zelfs het geroep der ruiters.
„We hebben geluk!" mompelde de Noorman en rende gebogen naar de rotsen, het
meisje achter zich aantrekkend. Doch hij was nauwelijks halverwege de touwladder,
welke daar langs de rotsen omhoog voerde, toen de eerste krijgers eindelijk aan
het waarschuwende geschreeuw der ruiters bemerkten dat er iets mis was gegaan,
en verward uiteen weken. Een van hen wierp als bij toeval een blik achterom.
Meteen sprong Hij naar voren en naar de beide vluchtelingen wijzend, gilde hij:
„Daar, mannen! Zij trachten te ontkomen!"
goed hengelaar mag graag een
Jflj beetje overdrijven in zijn visver-
halen. Hem is aandikken niet
vreemd, al ware het slechts ten
behoeve van zijn toehoorders, die wel
van een smeuigheidje houden. Immers
zouden de avonturen vaak wat droog
blij ken, zo er niet een snuifje zout bij
genuttigd diende te worden. Neen, wij
willen het gaarne toegeven: Pietlutten
zijn wij zeker niet en om op alle slakken
zout te leggen.met genoegen laten
we dit aan anderen over. Onderwijl
plezierig naar de een of andere visser
luisterende en af en toe het verhaal
onderbrekend door onze bijval en sym
pathie-betuigingen.
Maar laten we het niet te gek maken;
tenslotte zijn we geen kleine knaapjes
meer die je van alles op de mouw kunt
spelden. Mogen zekere belevenissen in
de praktijk tot de onmogelijkheden be
horen: van ons zal geen woörd van
protest worden gehoord. Echter houde
men wél rekening met het feit, dat, in
dien het de bedoeling is dat er door ons
een verspeelde snoek of een geweldige
vangst moet worden „geslikt", er ook
theoretisch geen bezwaren tegen vallen
aan te voeren. Laten dus de kleine
Jules Vernetjes onder ons ervoor waken,
dat ze het niet al te bruin bakken. Zo
als bij voorbeeld de man die ergens in
Friesland op één dag negentig pond
brasem ving. Of de splitcane enthou
siasten die in de buurt van Broek op
Langendijk een en tachtig snoeken in
rekenden; met zijn tweetjes na het
schaftuurtje! Deze fantasten mogen
weten dat wij weigeren zulke dingen
te geloven. En laat ze dat tot een goede
lering zijn.
Tot de grootste en fantasierijkste van
al dit soort grappenmakers moet onge
twijfeld Jan Snor worden gerekend.
U kent hem niet? Geen nood, want er
zijn velen slechts weinig minder dan hij.
En het type kan u vast maar al te
goed. Jan kreeg zijn bijnaam vanwege
de hap zuurkool onder zijn richtingaan
wijzer. Zijn eigenlijke naam weet zelfs
de secretaris van onze visclub niet eens
meer. Nu is het waar dat Jan een knappe
hengelaar is. Hij behoort tot de tien
beste vissers van ons college. Er is
helemaal geen reden dus, hem te kleine
ren op dit punt. Maar nou mag hij heel
vat mans zijn, dat hij een snoekje van
drie, vier pond in twee maanden tijd
laa. groeien tot een exemplaar van
twaalf, kijk makkers, dat nemen we niet.
Wat is het geval geweest? Piet, Jan
Advertentie
.M mag ik, lieveling?"
chocolade «maakt beter i
„Niet wanneer mijnheer Stubblefield
een rubberfabriek van zeven en een half
millien dollar koopt, omdat hij denkt,
dat Bill het geheim kent voor een goed
koop synthetisch product en verwacht,
dat hij voor hem gaat werken, zodra hij
bij de regering klaar is."
Ik zweeg. Susan had de kraan dicht
gedraaid en zich naar mij toegewend,
rog witter dan eerst, starend naar iets
achter mij in de deuropening. Ik weet
niet wat ik dacht, dat daar kon zijn,
maar één ogenblik lang stond mij de
sluipende spookgestalte weer voor de
geest. Van de loop van een revolver
had ik dan ook niet meer kunnen
schrikken dan van het zien van Bill
Kent, toen ik mij omdraaide. Hij stond
rustig en beheerst in de deuropening
nog even onverzoenlijk als voorheen
„Wat heeft dit te betekenen? "vroeg
hij. „Ga door, alstublieft mevrouw La
tham. Ik schijn de gave te bezitten, tel
kens tijdens de meest interessante ge
sprekken binnen te komen."
Susan omklemde met de ene hand de
vaatkwast en steunde met de andere te
gen de gootsteen.
„Ze heeft geprobeerd het je te ver
tellen, Bill, maar je schijnt te veel te
Weten om te willen luisteren," zei ik.
„Wanneer je haar de kans maar zou
willen geven, dan zal ze je graag alles
uitleggen."
Hij liet een ogenblik zijn ogen op
haar rusten. „O," zei hij. .„Beginnen
we daar weer over? U bent hardnekkig
in het proberen, mevrouw Latham.
Maar ik stel er volstrekt geen belang
in. Alles wat Susan te doen heeft, is
voor de verandering de waarheid eens
te vertellen. Kapitein Lamb is op weg
hierheen. Je kunt beter je schort af
doen. Het maakt je zo huiselijk, afge
zien of je dat bent of niet."
Ze trok haar hand langzaam van de
gootsteen terug en vingerde aan de
blauwgeruite strik op haar rug. „Ik
verlang er helemaal niet naar, eruit te
zien als iets wat ik niet ben", zei ze. Ze
zocht steun aan mijn arm. Ik heb ze
de waarheid al verteld. Zo veel ik kon....
zoveel als hiervoor nodig was. Ik kan
ze niet meer vertellen."
Ik hqorde kapitein Lamb bij de voor
deur. Ik voelde Susan's greep om mijn
arm vaster worden, toen liet ze los, stak
haar kin in de lucht en ging langs Bill
heen de gang in naar de deur. Ik hoor
de buiten zijn stem die zei „Goeden-
morgen, mevrouw Kent". Daarna ging
hij voor Susan uit naar de zitkamer.
„Kijk nu niet zo verschrikt", zei hij
vriendelijk. „Uw man schijnt vrijuit te
gaan. voigens hetgeen ik nu weet."
„Hij heeft er nooit iets mee te maken
gehad" Susan's stem klonk nauwelijks
luider dan een gefluister. „Ik heb u
toch gezegd, dat hij het niet had ge
daan."
„Maar u zou niet de eerste vrouw
zijn, die ter wille van haar man loog
tot ze zwart zag, wel?"
Bill Kent stond met opgetrokken
wenkbrauwen een sigaret op te steken.
Van alle eigenwijze, stijfkoppige, kort
zichtige jongemannen, die ik ooit had
ontmoet, zou hij zonder twijfel de eerst©
prijs hebben weggesleept, dacht ik.
„Goed dan, mevrouw Kent. Ik wilde
nog 'ns van voren af aan beginnen. U
vond dat pistool op de grond, niet
waar?"
„Ja, ik vond het," antwoordde Susan
werktuiglijk. „Het lag onder een stoel
in de bibliotheek. Ik raapte het op. Ik
ging er mee naar de deurom het te
bekijken. Mijnheer Kramer dacht, dat
ik er mijnheer Stubbefield mee neer
wilde schieten."
„Maar dat wilde u natuurlijk niet?"
Ze schudde haar hoofd.
„Hoe kunt u dan verklaren, dat mijn
heer Milton Minor de indruk kreeg,
dat u dat wel van plan was? Hij zei,
dat hij dat dachthij zag u van de
andere kant van het portaal."
Ze was al zo bleek, dat ze niet nog
meer kon verbleken. Ze schudde het
hoofd. „Waarom probeerde hij dan niet,
me tegen te houden, als hij dat dacht?"
Ik vond dat kapitein Lamb een tiogal
raar gezicht trok.
„Dat heb ik hem ook gevraagd" zei
hij laconiek eh ontwijkend. Wat
niet wegneemt, dat hij de mening is toe
gedaan, dat u in hoge mate dubbel spel
speelt mevrouw Kent." Hij aarzelde een
ogenblik, wierp een blik in Bill's rich
ting en ging toen voort „Hij zei bijvoor
beeld iets over die groene jajon, die u
aan had."
Dorothy Hallet had Milton Minor een
schavuit genoemd, sergeant Buck had
hem voor een deugniet uitgemaakt. Ik
begon hierover na te denken.
„In normale "omstandigheden zou dat
niet zo belangrijk zijn, maar er bestaat
hier een eigenaardige toestand, mevrouw
Kent, en ik begrijp niet wat voor een
rol u daarin speelt. U hebt dit huis
gehuurd, naar mij bekend is. Hoeveel
betaart u daarvoor?"
„Honderd dollar per maand, kapitein,"
zei Bill Kent.
Kapitein Lamb knikte. „De huur be
draagt driehonderd." Hij keek Bill on
derzoekend aan. „U moest toch weten,
mijnheer Kent, dat u in Washington,
op de Massachusetts Avenue, een huis
als dit niet voor honderd dollar per
maand kunt huren. Dat bedoelde ik. Wie
betaalt die andere tweehonderd dollar
aan de familie Hallet?"
Susan Kent zat doodstil. Bill was met
een schok tot de werkelijkheid geroe
pen. Ondanks Freddie Mollinsort en on
danks alles had hij nog niets begrepen.
„En dan die japon, waarover mijn
heer Minor het had. Hij beweert, dat
uw man heeft gezegd, dat hij er 75 dol
lar voor betaald had. Mijnheer Minor
heeft volgens zijn zeggen nogal kijk op
zulke dingen. Hij zegt, dat zo'n japon
200 tot 250 dollar kost."
„Een ogenblik, kapitein," zei Bill
kalm. Hij leunde niet langer quasi on
verschillig tegen de deurpost. Hij stond
kaarsrecht, dreigend. „Mijn vrouw be
hoeft deze vragen niet te beantwoor
den."
Lamb knikte. ..Inderdaadniet di
rect althans. Ze kan een advocaat in de
arm nemen, als ze dat liever doet. Ik
vraag niet uit liefhebberij naar uw hui
selijke aangelegenheden, mijnheer Kent
Wordt vervolgd)
Snor en ik, zijn op een Maandagmiddag
aan het snoeken in een kanaal, dat
langs een grote verkeersweg loopt. Alle
drie hadden we een paar keer beet ge
had, doch even zovele keren bleken het
harinkjes te zijn. Eén keer zelfs ver
schalkte ik zo'n visje dat nog meer op
een sigaar leek dan op een verse leven
de niet gemarineerde. Maar op het
laatste moment ving Jan Snor er toch
nog eentje, die ruim de maat had: tus
sen de drie en vier pond.
Zulks geeft de burger weer moed en
zo was ik een paar dagen later dan
weer in dezelfde buurt te vinden. Na
verloop van vrij korte tijd kreeg ik een
kiein jongetje als toeschouwer, die me
wist te vertellen, dat juist op hetzelfde
stekkie onlangs nog een snoek van zes
pond was gevangen. Een week later
kom ik de voorzitter van de buurtver
eniging tegen. We maakten een praatje
en even later vroeg hij me of ik soms
wist waar Jan Snor die snoek van acht
pond te pakken had gekregen. Natuur
lijk wist ik dat niet. Hierover verlopen
weer wat dagen en op een morgen loop
ik vlug even naar de kapper, waar ik
ontvangen word met de vraag of ik
wel eens tien-ponders ving. .En zo is
dat een poosje doorgegaan. Ik begon mij
er aan te ergeren en Piet ging het al
net eender. Het was inderdaad ook wel
wat al te erg. Maar ja, het waren ten
slotte onze zaken niet en wat doe je
er dan an.
Inmiddels konden we controleren aan
de hand van de binnenkomende berich
ten dat de snoek nog steeds groeide.
Het leek wel of hij levertraan kreeg zo
voorspoedig ontgroeide hij de kindervin
nen.
Jan Snor zal wel in zijn vuistje ge
lachen hebben, want deze keer maakte
zijn opschepperij geweldige opgang.
Doch zie, hoogmoed maakte hem ver
geetachtig. En dat zou de stoot geven,
tot zijn ontmaskering. Klaarblijkelijk
was hij vergeten dat Piet en ik z'n vis-
makkers waren op de dag dat hij die
knaap gevangen zou hebben. Want op
dê onlangs gehouden vergadering komt
hij op ons af en begint ons een verhaal
op te dissen over het vangen van die
snoek. Piet liet hem rustig uitpraten.
Maar toen hij de woorden „twaalf pond"
had gehoord, heeft hij het geheugen van
Snorretje eens eventjes ouderwets op
gefrist. Dat had je moeten meemaken.
Zelfs de snor ging ervan hangen en
begon op een treurwilg te lijken. Doch
denk niet dat door deze vernedering een
kentering plaats vond in het leven van
Jan Snor. Nog geen maand later had hij
zich, zonder enige twijfel door nóg ster
kere verhalen, weer in volle glorie her
steld.
D.
(Van onze redacteur)
Hier volgt het laatste nieuws van het
„tabaksfront". Met ingang van Maan
dag zullen de duurdere shag-, tabak
en sigarettensoorten geleidelijk aan in
de handel komen. Voor een deel zyn ze
reeds in de sigarenwinkels. Elk pakje
shag en tabak van vyftig gram beneden
de gulden wordt tien cent duurder. Het
goedkoopste pakje sigaretten zal zestig
cent kosten. De sigaretten die nu zestig
tot zeventig cent kosten, worden
vijf cent duurder. In de overige
prqzen komt geen verandering. Daar
de regering het standpunt inneemt dat
op de duurdere soorten niet méér ver
diend mag worden, zal de winstmarge
op de sigaretten worden verlaagd van
14 op 12pet. voor de goedkope en
dure soorten, van 14 op 12% pet. voor
de middelsoorten. De winstmarge op
de kerftabak (shag en rooktabak)
wordt verlaagd van 161/10 op 151/10
pet.
De sigarenwinkeliers zien deze toe
stand somber in. Zij verwachten niet,
dat er als gevolg van de prijsverhoging
minder gerookt zal worden. Dit is ook
de mpning van industrie en vakgroep.
Maar, terwijl de laatste instanties me
nen dat de sigarettenrokers die tot nu
toe b.v. een merk van 70 cent rookten
thans gelaten 75 cent zullen betalen, dus
aan hun „oude" merk de voorkeur zul
len blijven geven, zijn de sigarenwinke
liers over het algemeen van mening,
dat men voor een pakje sigaretten zo
veel mogelijk de prqs die men gewend
was te betalen (voor zover mogelijk al
thans, want goedkoper dan 60 cent zijn
er geen sigaretten meer) zal uittrekken.
Dat betekent in verband met het ver
laagde winstpercentage dus inkomsten-
vermindering. Hebben de winkeliers
van sigaretten van 70 cent 14 pet.
winst, zij zullen van die sigaretten die
nu 75 cent gaan kosten geen 14 maar
1214 pet. winst gaan opvangen. Blijft
men echter voor een ander merk
70 cent besteden, dan wordt de winst
in evenredigheid lager. Bezwaar wordt
gemaakt tegen verlaging der winstmar
ge van de sigaretten van 75 cent en
duurder, die niet in prijs verhoogd wor
den, en waarop men dus geen kans
loopt meer te verdienen.
De winkeliers vrezen dus een dras
tische verlaging van hun inkomsten.
Van andere zijde wijst men ons er
echter op, dat de positie van de ta-
'oakswinkeliers sinds de oorlog aan
merkelijk verbeterd is. Toen was de
toestand zo dat een deel van de win
keliers geen volledig bestaan in de
tabakshandel kon vinden. Vergelijkt
men het algemeen indexcijfer van voor
de oorlog en nu met het resp. index
cijfer van de winst in de tabakshandel
dan blijkt dat het laatste cijfer thans
veel hoger ligt dan het algemene in
dexcijfer. Van de zijde der tabakshan
delaren voert men hiertegen aan dat
80 procent van hen zeker de omzet
van f 45.000 per jaar, die een redelijk
doch geenszins royaal bestaan waar
borgt, niet haalt.
Het voornaamste bezwaar van de zijde
van de tabakshandel richt zich intussen
tegen het onvoldoende overleg met be
trekking tot de winstmarge. Men wil
zelfs geen half procent verlaging, te
meer daar, aldus wordt aangevoerd, bin
nenkort de tabak ongetwijfeld neg meer
in prijs zal stijgen en de omzet dan wel
zal moeten dalen.
Deze nieuwe verhoging zal zqn een
gevolg van de situatie op de wereld
markt. De prqzen van tabak lopen na-
meiyk schrikbarend op. De verhoging
van thans is al, aldus de industrie, gezien
de grondstoffenprqs bq lange na niet
voldoende. Het overgrote deel van de
shag-, rook- (en pruim-ltabak komt uit
de Verenigde Staten waar de pryzen zqn
gestegen met 4060 pCt. Met het oog
op de kostbare deviezen en de dollar-
schaarste tracht men zoveel mogeiyk in
kopen te doen buiten Noord-Amerika,
maar hier verdringen de Marshall-lan
den elkaar, waardoor de prijzen ook aan
grote stijging onderhevig zijn.
De Nederlandse tabaksindustrie laat
bij deze prijsverhoging een grote veer
Haar winst wordt niet groter, dit mag
volgens de overheidsvoorschriften trou
wens niet, en met weinig enthousiasme
ziet zij nu haar massa-artikelen (vooral
shag) die zij zo goedkoop mogel ijk tracht
te leveren, duurder worden, geenszins
De Australische regering heeft voor
676.962 Australische ponden (ruim 5.75
millioen gulden) de bouw van driehon
derd betonnen woningen te Brisbane ge
gund aan de „Palgrave Corporation Ltd."
te Sydney en de C.V. Aannemersbedrijf
v. h. firma J. Krab, te Utrecht. De Ne
derlandse firma zal een werkplaats bou
wen en tweehonderd ambachtslieden en
al het hout en ander benodigd materiaal
uit Nederland meebrengen.
De algemene Vergadering der V.N. heeft
de Nederlandse afgevaardigde mr. G. J.
van Heuven Goedhart gekozen tot Hoge
Commissaris der V.N. voor vluchtelingen
zaken. Hij verkreeg dertig stemmen. De
tegencandidaat, de Amerikaan Donald
Kingsley, 24 stemmen. Er waren vijf ont
houdingen.
De Hoge Commissaris zal vluchtelingen
internationale bescherming verlenen in het
kader der V.N. en trachten permanente
oplossingen te vinden voor vluchtelingen
problemen door regeringen te helpen bij
de repatriëring of de assimilering van
vluchtelingen binnen nieuwe nationale ge
meenschappen.
Hij zal zijn instructies ontvangen van
de Algemene Vergadering of van de eco
nomische en sociale raad der V.N.
Voor verdienstelijke arbeid op het
gebied van de volkshuisvesting en de
stedebouw is aan ir. L. S. P. Scheffer,
hoofd van de afdeling stadsontwikkeling
van de dienst van Publieke Werken te
Amsterdam, en ir. W. van Tijen, archi
tect te Rotterdam, de Hudig-medaille
uitgereikt. Deze medaille wordt perio
diek toegekend door de mr. D. Hudig-
Stichting, indertijd opgericht ter her
innering aan mr. D. Hudig. in leven se
cretaris-directeur van het Nederlands
Instituut voor Volkshuisvesting en
Stedebouw.
Advertentie
F>AS-riL_l_ES
TEGEN
in verhouding overigens tot de gestegen
grondstoffenprijzen. Blijven de prijzen
op de wereldmarkt stijgen dan ziet men
in de toekomst consumptievermindering
optreden met als gevolg minder inkom
sten voor 's lands schatkist uit de ac
cijnsheffing en ook werkloosheid. Werd
de accijnsheffing (die voor tabaken
shag niet minder dan 40 pCt. beloopt,
voor sigaretten 62 pCt. en voor sigaren
27 pCt., afgezien nog van de omzetbelas
ting) maar wat lager, zo verzucht men.
Maar minister Lieftinck kennend, durft
men daar niet op te hopen.
Generaal Woe Hsioe Tsjoean, de leider
van de communistische Chinese delegatie
uit Peking bij de Verenigde Naties wil
de met zes leden van zijn gezelschap in
New York een bioscoopje pikken. Maar
voor de bioscoop, die zij daartoe hadden
uitgekozen, stond een grote menigte. De
heren communisten bedankten ervoor
om zich als doodgewone mensen wier
gelijkheid zij plegen te prediken, bij de
wachtenden aan te sluiten. Zij maakten
zich derhalve bekend en vroegen voor
rang. In het algemeen wordt deze gunst
aan diplomatieke vertegenwoordigers
wel verleend, maar „gezien de grote toe
loop" kregen de heren nul op het re
quest. Op hoge toon eisten zij toen de di
recteur te spreken, en tegen die sloegen
zij een nóg hogere toon aan. De directeur
nam dat niet. Hij verklaarde, dat hij
hun geen enkele gunst zou toestaan, ook
niet als zij hun plaatsen betaalden. Ze
dienden net als alle anderen eenvoudig
hun beurt af te wachten. De Chinezen
deden dat toen maar en sloten zich aan
in de queue. Zou dit de manier zijn, waar
op men de veeleisende communisten in
de wereldpolitiek moet behandelen?
Te Paris in Frankrijk zou een voetbal
wedstrijd worden gespeeld. De scheids
rechter wierp voor de „toss" zoals te
doen gebruikelijk is een geldstuk in de
lucht en de twee captains volgden het
met open monden na. Het geldstuk
kwam echter niet op de grond terecht.
Het was spoorloos verdwenen, hoe men
er ook naar zocht. Een der captains wist
echter, dat het niet op de grond moest
worden gezocht. Hij begaf zich naar het
ziekenhuis om zich te laten opereren.
De scheidsrechter heeft nu zijn munt
weer terug en de betreffende captain
heeft zich vast voorgenomen voortaan
bij de „toss" zijn mond dicht te houden
Het departement van Buitenlandse
Zaken van Amerika gaat in Azië een
komische beeldroman in het C nces uit
geven onder de titel: „Toen de commu
nisten kwamen. Het ware vei haal van
een Chinees dorp". Op de omslag staan
twee communistische soldaten afgebeeld,
die een boer zijn graan afnemen. Er zijn
50.0(H) exemplaren van gedrukt, die ver
spreid zullen worden over scholen, vak
verenigingen, en particulieren in Hong
kong, Formosa en de Zuid-Oost-Aziati
sche landen, die een grote Chinese be
volking hebben.
In het Zuid-Westen van Tanganika ln
Afrika zijn waarschijnlijk de eieren van
een dinosaurus, een praehistorisch mon
ster, gevonden. Indien dit inderdaad het
geval is, moeten deze dinosauruseieren
zo om en de bij 140 millioen jaren oud
en voor consumptie aan het ontbijt to
taal ongeschikt zijn.
Wij hebben dezer dagen bericht van
de woedende en rauwe brief, die presi
dent Truman aan de muziekrecensent
Paul Hume heeft geschreven naar aan
leiding van diens onvriendelijke critiek
op de zangprestaties van Truman's doch
ter Margaret. Deze brief zal nu waar
schijnlijk voor een liefdadig doel tegen
een goede prijs verkocht worden. Mis
schien koopt de president zelf hem wel
terug.
Sinds de mogelijkheid van bloedtrans
fusie zijn de zgn. bloed-banken bekend
geworden, waar het 'oloedplasma wordt
bewaard. In Canada is de medische we
tenschap er thans in geslaagd menselijke
beenderen van geamputeerde armen en
benen te bewaren om deze te gebruiken
ten behoeve van andere patiënten. In de
laboratoria van de universiteit van West-
Ontario, is nu een „Armen- en benen-
bank" ingericht.
Advertentie
