Borgstellingsfonds een uitkomst voor
moeilijkheden van middenstand
ER IC "DE NOORMAN
DE STEEN VAN SCONE
Juisen. neus en,
Fiscale vorderingen geven meestal
de nekslag
Opsporing steen van
Scone verzocht
Tegen stakingsdreiging
in Indonesië
Nachtmis op Oudejaars
avond
verdrijft
onaangename
geuren
uit Uw woning
De Nieuw-Guinea-conferentie
Nederland eist een betalingscontingent voor
groenten van 17 millioen dollar
Geen financiële steun
voor montagebouw
DamesV oor al nu
Geschiedenis voert terug naar Oude Testament
Schotten fel op W'^WfëÊFWi
terugzending 1 Iff? Hliï*
„Indonesië met het hoofd
in de wolken"
Delegatie morgen terug naar Djakarta
PAGINA 3
DONDERDAG 28 DECEMBER 1950
Hamea-Gelei voor Uw handen
In uitzending van de BBC
Regering zal „geëigende
maatregelen" nemen
°°'c ^'e we'*
ke vanv°"e
i\ ast>ilkies
Maar Duitsland wil slechts 10 millioen dollar toestaan
„Maloja" in ons land
Optimistische ver-zekering
Gelukkig weerzien
Reclame met het Weer
mannetje
De getuigende draad
Imp.: N.V.v/h Fa B. Maindersma Den Haag
door
LESLIE FORD
School voor inbrekers
T
diteuren en fiscus nog is blijven bestaan,
is wellicht nog groter.
Naar het oordeel van de heer Tes-
ser zijn het in de meeste gevallen
fiscale vorderingen die de failliete
middenstanders de nekslag geven.
En het is vooral de omzetbelasting
die tot heden toe hier het grootste
aandeel in heeft gehad. Bij deze vorm
van belasting immers moet elke
middenstander zelf zo ongeveer voor
belastingkantoor spelen. Per drie
maanden moet hij aan de fiscus af
dragen wat hij van zijn klanten aan
belasting op verkochte goederen
heeft geïnd.
En dit schept soms grote moeilijkhe
den. Want het aantal middenstanders dat
zo verstandig is dagelijks of wekelijks
de fiscale procenten uit zijn cassa te re
serveren is beslist niet zo heel groot. En
komt op de dag van afdrage dan toeval
lig de leverancier aan dc deur met een
i-ekening van enige honderden guldens,
dan moeten de gelden van Vader Staat
eraan geloven en volgen de navorderin
gen van de fiscus.
Het zgn. TJit-de-kas-lcven, dat in vele
middenstandsgezinnen voorkomt, is fu
nest. Een behoorlijke boekhouding is
dan onmogelijk en narigheid niet uitge
sloten. Voor middenstanders in belas
tingmoeilijkheden is het Borgstellings
fonds de aangewezen weg. Bovendien
kunnen zij sedert het laatste half jaar
nog beschikken over het zgn. „bijzondere
crediet" dat speciaal is ontworpen ter
.tegemoetkoming van liquiditeitsmoeilijk
heden als gevolg van de huidige om
standigheden. Ook hiervoor verleent het
Borgstellingsfonds bemiddeling.
De stichting, waarover wij hier heb
ben gesproken, is voor de middenstan
ders „een baken in zee". Zij stelt zich
voor hen borg, geeft hun raad, bemiddelt
en pleit bij belastingdiensten en Raden
van Arbeid, bij bankinstellingen en
tuchtrechters, bij nijverheidsdiensten en
huisvestingsbureaux, kortom zij zorgt
dat de middenstander in nood geholpen
wordt, op welke manier dan ook.
gestaan had. Die avond, toen zij elkander bij die rivier ontmoet hadden. Er was
water in die rivier geweest, veel koel water
„Raven!" hijgde Eric„Raven! Water!"
Hij viel, richtte zich moeizaam weer op en begon langzaam verder te kruipen.
Zijn krachten namen af.
„Water Raven mijn paard water
De stralen van de ondergaande zon glinsterden scherp en droog over het zand,
dot de eenzame figuur aan alle zijden omringde. Was de Noorman nog in staat
geweest om lieldcr te denken, dan had hij zich zeker Onga's waarschuwing her
innerd, dat er hier en daar drijfzand was. Maar Eric kon zich niets meer herinneren.
Op handen en knieën sleepte hij zich een tijdlang voort.
„Water vormden zijn droge lippen. „Raven Water
Toen verslapten ook die laatste bewegingen.. Hij zakte roerloos voorover, en er was
geen enkel geluid meer dan het dode geritsel van het drijfzand, waarin hij steeds
dieper wegzonk.
74. Hitte, stof en wondkoorts brachten mee, dat de Noorman ieder besef van
tijd verloor. Alleen de twee scherpe rotspunten van het Dal der Opperhoofden be
stonden nog voor hepi. Moeizaam voortstrompelend over de rotsbodem hield hij de
blik op hen gevestigd.
„Gonor," mompelde zijn ijlende stem- „Ik kom, Conor! Denk om Toeghir! Hij is
gevaarlijk! Maar ik kom u helpen, Gonor
Voor zijn koortsige blik vervaag den de rotsen in de verte een ogenblik- Wanhopig
trachtte hij sneller vooruit te komen. Het was een list van Toeghir. Die probeerde
hem van het spoor af te brengen. Doch het zou niet lukken. Hij had Gonor's vader
beloofd, dat hij de jongen terzijde zou staan Hij strompelde verder met lange
zwaaien. Zijn mond voelde als leer. Heet bonkte het bloed in zijn slapen. Als hij
maar een slok water had. Water! Water!
En terwijl hij zich verder sleepte, toverde 9jn koortsig brein hem allerlei beelden
voor de ogen. Soms meende hij het oude stamhoofd te zien, dat hem vroeg op zijn
zoon te passen. Soms was het Toeghir, die tartend lachte. En soms leek het hem
of hij de hengst Raven weer voor zich zag staan, zoals hij daar op die maanavond
Advertentie
Via de BBC is gisteren een beroep
gedaan om alle mogeljjke hulp te verle
nen bü het terugvinden van de histori
sche kroningssteen, die uit de West
minster Abdij is weggenomen. In een
uitgezonden boodschap van de deken
van Westminster wordt gezegd, dat ko
ning George „diep bedroefd,, is over
de verdwijning van de steen.
Woensdagavond heeft de Indonesi
sche regering een communiqué uitgege
ven, waarin zjj zegt, dat zij niet kan
toestaan, dat dreiging met stakingen of
aanmoediging tot stakingen alsmede in
timidaties de atmosfeer in de samenle
ving beïnvloeden en dat zij daarom
hiertegen „geëigende maatregelen" zal
nemen.
Herhaaldelijk heeft de regering be
kendheid gegeven aan haar vastbeslo
tenheid om die bepalingen van de
grondwet uit te voeren, welke gericht
zijn op de verwezenlijking van een de
mocratische staat, die gevestigd is op
de grondslagen van het recht. In de
laatste tijd hebben zich acties voorge
daan van personen en groepen die, in
dien deze acties zich tot een gewoonte
zouden ontwikkelen, een direct gevaar
voor onze idealen zouden kunnen be
tekenen.
De voorzitter van het N. Guinea-
comité te Makassar heeft aan Aneta
medegedeeld, dat vandaag te Makassar
een ééndaagse algemene staking zou
worden gehouden, teneinde de teleur
stelling van het Indonesische volk over
de gang van zaken bij de behandeling
van de kwestie-N. Guinea tot uitdruk
king te brengen. Bij deze staking zouden
eveneens alle overheidsdiensten, behalve
politie en leger, betrokken zijn. In de
straten hangen spandoeken waarop staat,
dat de Indonesische revolutie nog niet
is geëindigd, zolang N. Guinea niet is
overgedragen.
De liberale Britse „Manchester Guar
dian" schrijft in een hoofdartikel over
het mislukken van de Nieuw-Guinsa-
conferentie, dat het Nederlandse voorstel
tot het inroepen van bemiddeling „mis
schien beter is dan dat de kwestie nog
eens een half of een heel jaar wordt op
gezouten". Ten aanzien van de positie
van Indonesië zegt het blad. dat er „eco
nomisch hoofdzakelijk behoefte is aan
buitenlands kapitaal". Ongelukkigerwijze
leeft Indonesië in de waan, dat de we
reld vol beleggingzoekend kapitaal is en
dat het zeer kieskeurig kan zijn wat be
treft de te stellen voorwaarden. Aldus
loopt het met het hoofd in de wolken.
De conservatieve Britse „Daily Tele
graph" schrijft in een hoofdartikel, dat
„de Indonesische aanspraak op souve-
reiniteit over Westelijk Nieuw-Guinea
redelijkerwijze niet gebaseerd kan wor
den op gronden van cultuur, ras of reli
gie". Ook kan niet aangevoerd worden,
aldus het blad, dat de regering van Dja
karta de nodige bestuurservaring, geld of
personeel heeft om de belangen van de
gewenste nieuwe onderdanen te bevor
deren. De vraag is eerder, of zij de macht
heeft om het eigen reusachtige rijk op
orde te brengen.
Advertentie
De gezellige sfeer in uw
woning wordt verstoord
wanneerU 's avonds nog
ruikt wat U
ofuwbuur- 17
man'smid- I r
dags heeft '^411iC/fl/
8eSeten'
De hard-
nekkige X- is
geur van
koken, braden en bakken
kunt U verbluffend snel
doen verdwijnen door
een flacon AIR-W1CK
in de kamer te plaatsen.
AIR-WICK neemt elke
hinderlijke
I reuk weg,
van huisdie
ren afkom
stig is. Het verblijf in
uwwoning wordt dubbel
aangenaam door A1R-
I WICK.
ROOKLUCHT i
Er wordt bij ons
veel gerookt. Ik heb
de fles Air-Wiek
'i avonds op de
boekenkast gezet.
De volgende morgen
was het alsof de ka
mer pas was gelucht.
Wij bewonen n.I.een
ouderwets huis, waar
altijd een typische
lucht hangt. Ik ben
werkelijk enthousi
ast over dit nieuwe
middel.
AANGEBRAND:
Vlak voor wij aan
tafel gingen, had ik
het ongeluk het vlees
te laten aanbranden.
Dank zij Air-Wieg
was de brandlucht
in minder dan geen
tijd volkomen ver
dwenen.
BONN, 27 Dec. (I.E.P.). Hoewel de De West-Duitse Boerenbond heeft de
handelsbesprekingen tussen Nederland Bondsregering laten weten, dat de eis
en West-Duitsland zjjn onderbroken en van 1# miIliocn dolIar slechts kan vvor.
begin Januari zullen worden vooitge-
zet, vernemen wij uit betrouwbare bron, den ingewilligd, indien genoemde vijf
dat men het reeds op alle punten eens Is voorwaarden zonder enigerlei beperking,
geworden, behalve voor wat groenten jn j,cj. njeuwe handelsverdrag worden
en fruit betreft. Van Nederlandse zijde omen
iimpfll nnn Finite hptalmircmritinffpnt van
erkennen over een gebied dat naar
onze overtuiging en standpunt een
deel is van ons vaderland.
2. Het tweede voorstel, dat eveneens
op bovenbedoeld tijdstip van Nederland
se zijde naar voren werd gebracht, be
helst' het voortzetten van de onderhande
lingen met gebruikmaking van de goede
diensten van de U.N.C.I. Ten opzichte
van dit voorstel menen wij het antwoord
schuldig te moeten blijven. Afgezien
van de vraag of voor dat voorstel grond
genoeg aanwezig zou zijn in de overeen
komst van de Ronde Tafel-Conferentie
quod non zijn wij van mening, dat
deze conferentie thans beëindigd moet
worden, aangezien naar onze mening
reeds voldoende van gedachten is gewis
seld en alle mogelijkheden bereids zijn
overwogen en zulks niet slechts te dezer
conferentie, doch ook gezien alle pogin
gen ten deze van het Indonesische volk
sedert 27 December van het vorig jaar.
Bovendien waren wij van meet af aan
de opvatting toegedaan, dat volgens de
overeenkomst van de Ronde Tafel-Con
ferentie de dag van 27 December de
laatste dag moet zijn van de conferentie,
welke de uiteindelijke politieke status
van West-N.-Guinea zou moeten bepalen.
Naar wij vernemen, zal de Indoncsi-
schë delegatie Vrijdag a.s. naar Djakarta
terugkeren.
(Vervolg van pag. 1)
In de door de voorzitter van de Indo
nesische delegatie afgelegde verklaring
wordt o.m. gezegd, dat er tot op de dag
van verwezenlijking van de overdracht
der souvereiniteit nog voldoende tijd
zou zijn om de moeilijkheden, waar
mede beide partijen te kampen hebben,
zowel naar binnen als naar buiten, op
te lossen. In het bijzonder zouden de
Nederlandse belangen in West N. Gui
nea terdege en zorgvuldig overwogen
en vervolgens gewaarborgd kunnen
worden.
Op deze wüze zou. zowel de toestand
in Indonesië zelf, ais de plaats welke
Indonesia thans in dit spannende tijds
gewricht inneemt, gestabiliseerd blijven,
terwijl het ontwikkelingsproces van de
samenwerking tussen Nederland en In
donesia daardoor niet zou worden ge
stoord. De Indonesische delegatie moet
tot haar leedwezen echter constateren,
dat de Nederlandse delegatie in haar
antwoord het opnieuw geformuleerde
Indonesische standpunt overdracht
der souvereiniteit in medio 1951 toch
nog heelt afgewezen. Daarentegen zijn
aan de vooravond van de fatale datum
van Nederlandse kant twee voorstellen
naar voren gebracht, namelijk:
1. De souvereiniteit over West N.-
Guin-ea zal aan de Nederlands-Indone
sische Unie worden overgedragen, ter
wijl het feitelijk beheer in Nederlandse
handen blijft. Dit voorstel kunnen we
reeds op dit moment definitief afwij
zen, aangezien zodanig voorstel in de
loop van het afgelopen jaar door ons
bereids in beschouwing is genomen, en
wij daaromtrent reeds ons standpunt
hebben bepaald. Onze overweging is
n.l. dat de verhouding tussen Neder
land en West N.-Guinea in wezen van
geheel andere aard is dan die tussen
Indonesia en West N.-Guinea en dat wij
ons niet kunnen gelijkstellen of ver
eenzelvigen met Nederland in een ko
loniale verhouding ten opzichte van
West N.-Guinea.
Verder kunnen wjj de voortzetting
van het Nederlandse bestuur in
West N.-Guinea niet aanvaarden,
aangezien wij het voortduren van
een vreemd bestuur niet kunnen
ZIEKENKAMER:
In dc ziekenkamer
was het gewoonweg
niet te harden. Air-
Wiek is een wonder
middel, dat de nare
lucht om zo te zeg
gen „verslindt".
Ter verduidelijking diene, dat een
„gevarenclausule" er toe dient de gren
zen te sluiten voor de invoer van Ne
derlandse tuinbouwproducten, wanneer
naar de mening van het importland de
producten van eigen bodem niet vol
doende afzet vinden. Een spertijd is er
op gericht al bij voorbaat de invoer in
een bepaalde periode, waarin het Duitse
product worden geoogst, te verbieden.
'tls zo eenvoudig
Open de flacon,
trek de kous om
hoogAIR-
WICK doet de
rest.
Air-wiek bevat o.a.
Chlorophyl, het blad
groen, waaraan de
buitenlucht z'n fris
heid ontleent.
Het troepentransportschip, m.s. „Ma-
jola" is hedenmorgen aan de kade van
de Stoomvaart Mij Nederland te Am
sterdam ontscheept. Aan boord bevon
den zich in hoofdzaak militairen van het
voormalige K.N.I.L. met hun gezinnen,
in totaal ruim duizend passagiers.
bare en nog veel méér van dergelijk
fraais. Toch moest de rechter eerst nog
eens over de uitspraak nadenken, want
de buurvrouw beweerde, dat de be
ledigde zelf al die lieflijkheden aan de
draad had toevertrouwd.
De wereldbekende verzekeringsmaat-
maatschappij in Londen stelt de kans,
dat er vóór September 1951 een we
reldoorlog uit zal breken, één tegen
vijftig. Zij heeft n.l. de Canadese inter
nationale postzegeltentoonstelling, welke
op 21 September 1951 zal beginnen,
verzekerd tegen het risico, dat er vóór
die datum vijandelijkheden zullen uit
breken. De premie bedraagt 2 pet. van
de verzekerde waarde van de post
zegels, dat is dus een kansberekening
van één op vijftig.
De twee-en-zeventigjarige Charles
Mitchell te Auckland in Ni-auw-Zeeland
dacht, dat zijn moeder in Londen onder
de oorlog bij een luchtaanval om het
leven was gekomen. Kort geleden las
hij echter in een Engelse krant, dat de
vrouwelijke burgemeester van Plymouth
zijn moeder ter gelegenheid van haar
honderd-en-tweede verjaardag had toe
gesproken. Moeder Auckland verkeerde
in de mening dat haar zoon reeds in de
eerste wereldoorlog was gesneuveld. Zij
was dan odk diep ontroerd, toen zij
per luchtpost een brief van Sydney
kreeg en zij schreef hem onmiddellijk
terug. Thans is de 72-jarige zoon op
weg naar zijn stokoude moeder.
Een employé van het Meteorologisch
Instituut te Charleston in Zuid-Carolina
kocht onlangs in een garage anti-vries
voor zijn auto, ofschoon de temperatuur
nog zeventig graden Fahrenheit was.
Terstond hing de garagehouder een stuk
karton buiten, waarop hij had geschre
ven: „Het Weermannetje heeft zo juist
anti-vries gekocht. Hoe denkt u er
over?"
Binnen enkele minuten was hij uit
verkocht enbinnen vier en
twintig uur daalde de temperatuur in
Charleston tot zestien graden, de laag
ste temperatuur, die in dat jaargetijde
ooit ter plaatse is genoteerd.
Een huismoeder te Troy in de staat
New York, die er genoeg van had door
haar buurvrouw altijd uitgescholden en
verwenst te worden, verborg daarom in
de kinderwagen onder haar baby zo'n
apparaat, dat alle geluid in de nabij
heid op een draad opneemt en desge
wenst natuurgetrouw weergeeft.
Toen haar buurvrouw weer eens
duchtig te keer was gegaan, toog zij
met het apparaat naar de rechter. „Val
dood" zei de draad tegen zijn edelacht-
Een flacon AIR-WICK van f 2.40 ia
voldoende voor 500-700 uren normaal gebruilc.
„Ik kwam om mijnheer Seymour te
spreken".
Ik bekeek Freddie belangstellend.
Voor iemand, die zich tot zijn bed en
zijn flesje reukzout had bepaald, zag
hij er verbazingwekkend fris uit cn
even gewichtig en goed-doorvoed als
anders.
„De zucht naar zelfbehoud is de dwln-
gendste natuurwet." zei hij. Hij wachtte
even, teneinde dit diepzinnig gezegde
goed tot zijn recht te laten komen.
„Als je hier bent gekomen om ons wat
voor te orakelen, Freddie," zei Dorothy,
„dan kun je beter dadelijk rechtsom
keert maken. We hebben tijd noch lust
om naar je te luisteren."
Freddie's gezicht werd hoogrood. „Ik
zet mijn toestand uiteen," zei hij stijfjes.
„Je begrijpt misschien niet, dat, indien
mijrheer Seymour's plan doorgaat, ik
tot de bedelstaf wordt gebracht." Zijn
stem sloeg over. „Dat is waarschijnlijk
niet ten volle tot je door gedrongen, Do
rothy!"
„Misschien niet." Haar donkere ogen
begonnen te gloeien. „Misschien kan het
me ook niet schelen, Freddie. Vergeet
niet. dat ik. zoveel ik kon. jarenlang een
goede vriend voor je ben geweest. Ik wil
dat blijven, maar er zijn grenzen. Mis
schien is het je nog niet bekend, dat Bill
Kent gevangen zit."
Er lichtte een boosaardige glans op
Freddie Mollinson's gezicht, de weerspie
geling van een innerlijke voldoening, die
hij niet kon onderdrukken.
„Wegens de moord op Enoch B. Stub-
blefield," zei Dorothy.
De glans verdween.
„En probeer me niet te vertellen," ging
ze effen voort, „dat je niet wist. dat
mijnheer Stubblefield dood was, Fred
die."
(Wordt vervolgd)
een kort ogenblik op haar hand steun
de. We konden natuurlijk geen van
beiden raden, wat er in haar omging,
maar mijn gedachten stormden. Indien
Ellery Seymour Betty Livingstone en
Joe Kramer had vermoord! Maar hij
kon mijnheer Stubblefield niet ver
moord hebben. Zelfs al was hij per taxi
gekomen, in plaats van gewandeld te
hebben, zoals hij had gezegd, dan nog
was mijnheer Stubblefield springlevend
geweest toen Ellery Seymour het huis
van de Hallets al in zicht kreeg. Het
telefoongesprek was daar het bewijs
van. En het leed geen twijfel, dat hij
aan volkomen verslagenheid ten prooi
was. Al was hij de grootste toneelspe
ler aller eeuwen geweest, dan had hij
nog niet zulk een volslagen ontredde
ring kunnen veinzen.
„Mijnheer Mollinson, mevrouw".
Adam's beleefde aankondiging viel zo
uit de toon, dat het uit de tragiek van
het ogenblik een terugvallen betekende
tot zulk een misplaatste klucht. dat
geen van ons drieën het wilde geloven,
vóór Freddie Mollinson in levenden lijve
voor ons stond. Blijkbaar hadden wij
Adams niet horen binnenkomen. Doro
thy keerde zich ontzet om, voor het
eerst die dag steeg er weer kleur naar
haar wangen.
„O", zei ze, „ben jij het, Freddie".
„Dit is geen vriendschappelijk be
zoek", zei Freddie, „Ik meende je dat
dadelijk te moeten vertellen, Dorothy,
en dan wil ik je erbij zeggen, dat ik
niet van plan ben ooit nog je huis te
betreden. Ditmaal zijn zakelijke aange
legenheden de reden van mijn komst".
Op ieder ander ogenblik zou Dorothy
minstens een dozijn antwoorden tot
haar beschikking hebben gehad, maar
thans schoot haar vindingrijkheid te
kort.
„Dat spijt me, Freddie."
volgende lift. Bill bevond zich in mijn
heer Stubblefield's kamer en mijnheer
Stubblefield was dood hij had een
schot door het hart. Bill zei. dat hij al
dood was. toen hij binnenkwam. Toch
arresteerden ze hem. Maar hij had geen
revolver. Er was er nergens een te vin
den. Zien jullie dan niet hoe belachelijk
het is? Je kunt iemand toch niet dood
schieten zonder revolver. Dus houdt op,
jullie allebei!"
Maar Susan stond op. „Ik moet er
heen, Dorothy. Ik moet er heen. Ik moet
proberen, hem te spreken te krijgen".
„Ze zuilen je niet toelaten".
„Jawel. Ze mceten! Ik moet hem
spreken!"
Ze maakte haar hand los uit die van
Dorothy en haastte zich de kamer uit.
Ellery Seymour rees half werktuiglijk
op ik veronderstel om mee te gaan.
Ze hoorde hem en keerde zich om.
„Ik wil alleen gaan. Ik wil niemand
bij me hebben". Ze holde verder, de
salon door Dorothy legde een hand op
Ellery's arm.
„Je haatte hem toch niet zo erg als
je dacht, wel?" vrceg ze zacht. „Je ver
beeldde het je maar!"
Ze ging naar de balustrade en bleef
met haar rug naar ons toe staan, een
hand op de wit geschilderde pilaar, ter
wijl ze uitkeek over het park, een paar
maal haar hoofd schuddend, vóór ze het
Van het ogenblik zelf weet ik me wei
nig te herinneren, behalve dan dat Su
san Kent als versteend zat, en dat Ellery
Seymour verbijsterd Dorothy stond aan
te staren, om dan met een asgrauw ge
zicht op een stoel te gaan zitten.
Zijn lippen bewogen zich, maar ik
hoorde geen geluid zijn mond verlaten.
Zijn lichaam sidderde, alsof het een
reeks electrische schokken onderging.
Hii was volkomen uit het lood geslagen.
„Houd op Ellery, en Susan jullie
allebei", zei Dorothy. „Houdt op en
luistert naar me. Dat met Bill is je
reinste waanzin. Het lijkt nergens
naarluistert!.... Susan verman je!
Hij kan mijnheer Stubblefield niet ver
moord hebben. Luister dan. L^iat me je
vertellen, wat Milton Minor zei".
„Milton Minor!" zei ik.
„Ja, Milton Minor. Hij was in het
hotel. Hij stond in de vestibule toen Bill
binnenkwam. Bill is een onbesuisde
heethoofd! O, zo'n idioot!" Ze maakte
een wanhopig gebaar. „Hij vroeg naar
het kamernummer van mijnheer Stubb
lefield en ze wilden het hem niet zeg
gen. Toen zag hij Milton. Milton vond,
dat hij er wel nijdig uitzag, maar niet
als een gevaarlijke gek. Hij zei hem
het nummer. De hoteldetective wilde
hem tegenhouden, maar Bill sprong in
de lift en ging naar boven. Meer weten
ze niet van hem. De detective nam de
In New York heeft de politie een
school voor inbrekers gesloten en het
schoolhoofd Louis Mainiari gearresteerd.
Op het schoolprogram kwamen voor: de
voorbereiding van het karwei, de vei
ligste weg om binnen te komen en
weer te verdwijnen, verschillende ma
nieren om deuren, bureaux en kluizen
te forceren.
Het schoolhoofd zelf bleek echter al
lerminst volleerd, want hij en vier
medeplichtigen werden gepakt in ver
band met een grote diefstal. Onder de
leerlingen bevonden zich zowel jong
maatjes als oude rotten in het vak.
Deze laatstcn wilden hun techniek
slechts een beetje opfrissen.
(Eigen bericht)
De minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting heeft bepaald, dat met
ingang van 1951 geen financiële steun
zal worden verleend bij de ontwikkeling
van bouwsystemen ((montagebouw). De
cntwikkcling van deze systemen is thans
zover gevorderd, dat verlenen van extra-
financiële steun onnodig of ongewenst
is. In het vervolg zal bij de toewijzing
van bouwvolume aan gemeenten geen
bepaald contingent voor „montagebouw"
meer worden toegekend. De montage
bouw blijft niettemin een voorname fac
tor bij de verwezenlijking van het wo
ningbouwprogramma. want anders zou
dc verwezenlijking van dit program ern
stig worden bedreigd door een tekort
aan geschoolde arbeiders. De montage
bouw biedt bovendien het voordeel dat
zii de moeilijke materialen-positie (voor
al van hout en baksteen) verlicht. In
verband hiermede heeft de minister be
paald, dat in de gemeenten boven de
30 000 inwoners in 1951 tezamen 10 a
12.000 montage-woningen moeten wor
den gebouwd.
Advertentie
