Zal goedkope woning voordelig blijven? Het Bouma-huismaakt de wijk niet mooier ttticpE noorman: föeyZofthtQ Regeringsverklaring van het Indonesisch kabinet De grote misdaden van een kleine man Tussen neus en tippen 15000 goedkope woningen Lijdt niet langer t*speltn M Gewijzigd zegelrecht Melkexport gestegen Motie betreffende annulering van de Nederl. Indonesische Unie tal van kleuters y[00fSF Masjumi wacht de verklaring af Geen meerderheid voor de motie? Deze maand 8 vluchten naar Australië Ruwe lippen ?PUR0L SCHADEVERGOEDING WOENSDAG 3 JANUARI 1951 PAGINA 3 99 VERONGELUKKEN Meer oplettendheid dringend gewenst f 10.000 VOOR EEN ROMAN NEDERLANDSE FL0TTILLE TE VALENCIA „Contacten beperkt tot locale autoriteiten" IN 1950 VERONGELUKTEN 18 MIJNWERKERS DISTRIBUTIE VAN ENKELE METALEN door LESLIE FORD Per dag 50.000 liter naar de Amerikanen Nederlands schip gestrand „Koninklijke" 4 pet. interim-dividend Voor ten onrechte gedetineerden ONJUISTE KRANTENKOP Dagblad veroordeeld tot f250 Het zal je gebeuren Onderwater-jeeps Spreekkamer Oost-W est Onnozele Kinderen (Van onze speciale verslaggever) f J" et was een charmant jong mevrouwtje ergens uit een kleine plaats in het r~J Noorden des lands. Ze bewoonde sinds vier weken een huis, dat gebouwd was met verminderde Rijksbijdrage en zij deed de deur open met dezelfde joyeuze vrolijkheid, die haar hele woning kenmerkte. Ze was, vonden wij, het prototype van de beminnelijke gastvrouw. Ze converseerde op een licht plagende toon, maakte ontwapenend boze opmerkingen over ons beestachtige schoeisel (waarmee wij een hele dag lang door de modder van honderd en een bouw plaatsen hadden gewaad) en zij leverde bovendien haar scherpe commentaren, waarmee zij onze uiterst karige indrukken omtrent de (voor het Rijk) goedkope woningbouw aanmerkelijk verhelderde. „Natuurlijk meneer," zei ze, terwijl ze ons een kinderslaapkamer binnen leidde, „mijn man en ik zijn héél erg blij met dit huis. We hebben vier jaar ingewoond. Maar dat neemt niet weg: als je eenmaal een huis hebt, ga je toch ogenblikkelijk weer fouten zien." En toen kwam het. Een hele serie ogenschijnlijke kleinigheden, die ons al zij het nooit allemaal in één huis tegelijk eerder waren opgevallen en die men toch voor de beoordeling van het succes van de stunt-Bouma niet mag verwaar lozen, omdat ze bepalend zijn voor het antwoord op de vraag, die wij als kop boven deze reportage schreven: Zal de goedkope woning ook inderdaad goed koop b lij v en? Wat immers is de kwestie? De minis ter heeft de bouwwereld uitgedaagd. Hij heeft haar bezworen goedkopere huizen te bouwen, zodat het Rijk zijn bijdrage per huis zou kunnen verminderen en hij heeft haar bovendien daartoe de weg gewezen: hogere arbeidsproductiviteit, normalisatie, rationalisatie en standaar disatie. De bouwwereld of althans een deel er van heeft die uitdaging aanvaard en de goedkopere woning is verschenen. De eerste ongeveer twee maanden gele den in Dokkum en de rest er zijn er ondertussen al meer dan 15000 geplant schiet links en rechts als paddenstoelen uit de grond. De stunt-Bouma lijkt dus zeer ge slaagd. De dreigende verstarring in de bouwwereld het zijn woorden van de minister is verbroken en bovendien zal juist door de invloed van deze goedkopere woningbouw ook voor de overige gewone bouw de algemene Rijksbijdrage aanmerkelijk worden Ver laagd. Economisch gezien, is dat een succes van de eerste orde. Daarover valt niet te twisten. De vraag is nu maar alleen of de bouwers dit door de minis ter gewenste resultaat ook langs de door de minister aangegeven weg hebben be reikt. Met andere woorden: Is dit goed kope bouwen een gevolg van hoger» productiviteit, normalisatie, rationalisa tie en standaardisatie, of zijn deze resul taten bereikt middels andere minder toe te juichen methoden? En hier nu worden de opmerkingen van onze gastvroüwe wel bijzonder inte ressant. Want, terwijl wjj daar in die kinder kamer stonden, wees zij ons en passant op het board-plafond, dat als een naar soort golfkarton boven onze hoofden zwiebelde. We konden het met een vin ger in alle gewenste standen drukken. De muren tussen de kamertjes onderling bestonden uit tussen houten stijlen ge schroefde vezelplaten, waarin het ver boden is te spijkeren, aangezien men er in dit geval eenvoudig doorheen slaat. De verf van het binnenwerk was beslist onvoldoende. Vele deuren en ramen konden niet behoorlijk gesloten worden, net overloopje was vanwege een zeer ongelukkige trapbouw levensgevaarlijk voor kinderen en een keurig lavet ver goedde niet de volstrekt onvoldoende aanwezigheid van bergruimte. De lezer begrljpe ons wel: deze mankementen ?'®Ten "let beperkt tot deze ene woning WtJ ontmoetten ze herhaaldelijk en zij deden bij ons de vraag rijzen: of het nu bij de bouw bereikte financiële voordeel niet in de toekomst door extra hoge kosten voor reparatie en onderhoud zou worden teniet gedaan. Of nog scherper geformuleerd: wordt onder de vlag van rationalisatie en standaardisatie niet hier en daar werk geleverd, dat in aanmerking komt voor die beruchte kwalifieatie van vlak na de eerste wereldoorlog: revolutiebouw. Wij zeggen uitdrukke lijk: hier en daar. Want wij zijn op onze rondtocht ook tal van huizen binnengegaan producten van pracn- tige samenwerking tussen vele ge meenten, aannemers en architecten, waardoor honderden huizen van het zelfde type konden worden gebouwd waarop wq zelfs met de slechtste wil van de wereld geen belangrijke op- of aanmerkingen konden maken. Dat wil zeggen, afgezien van die ene. die unaniem geldt voor alle goedkope woningbouw: dat hij van buiten bezien lelijk, foei-lelijk is. Daarover is prac- tisch ledereen het eens. Ons steden schoon wordt er beslist niet door ver fraaid. Architectonisch en aesthetisch kan er alleen maar in negatieve zin over gesproken worden en als de on derscheidene gemeenten niet over zulke voortreffelijke beplantingsdien sten beschikten, dan zouden vele nieuwe woonwijken eenvoudig onge nietbaar zijn. Ér is nog een thema, waarop onze jeugdige gastvrouw ons later by de thee terecht attent maakt. Dat is het huurprobleem. Huizen bouwen met verminderde rijksbijdrage is n.l. op zich genomen geen moeilijkheid, wanneer men zijn extra-kosten b.v. maar op huurder mag verhalen. Natuurlijk haa ook het departement daaraan gedacht, zodat een bepaling werd gemaakt, dat deze goed kope huizen niet meer huur mogen doen dan 130 procent van het voor soort gelijke huizen geldende vooroorlogse ni veau. Eilacie, alle verordeningen kunnen op vele manieren worden uitgelegd en zo hebben wij in menige Noordnederland se gemeente geconstateerd, dat deze „goedkoper-gebouwde" en meestal klei nere en minder goede woningen nog aanmerkelijk meer huur deden dan gro tere, betere, normale woningen. Dat is een bedenkelijke misstand, doch de mi nister heeft bereids toegezegd, dat naar een oplossing gestreefd wordt. Tenslotte nog twee opmerkingen en die hebben wij niet aan onze gastvroüwe te danken. Deze woningbouw met verminderde rijksbijdrage heeft op ons platteland heel sterk de hoogbouw en de blokbouw ge ïntroduceerd. Dit kan wanneer deze tendenz doorzet een revolutie in onze woonzeden betekenen. Tussen haakjes, de stad Groningen overweegt in dit ka der zelfs om tot woningbouw met tien woonverdiepingen over te gaan. Ten tweede: deze goedkopere woning bouw is alleen al om de ontzettend hoge grondprijzen in onze grote ste den niet mogelijk geweest. Die hebben deze aardige kans niet kunnen grij pen. Daardoor is een ongelukkig gevolg van ons woningbeleid, dat het Westen en met name de grote steden verhou dingsgewijs iets achterop raakten, weer even scherper aangezet. Dit lijkt ons on juist. Nergens is de woningnood zo nijpend als in onze grote steden. En er gaat een schok van verontwaardiging door het hart van iedere Amsterdammer wan neer hij hoort, zoals wij, dat in een bepaald kleine plaats woningen werden gebouwd, waarmee men naar het woord van de burgemeester wel wat „scheutig" kon zijn. Het is tyd, dunkt ons, dat de regering haar woning beleid desnoods met bijzondere re gelingen zeer sterk op de nood der grote steden richt. 23 Dec. 1949 zal voor de geschiedenis van de Nederlandse architecten- en aannemerswereld te eeuwigen dage een dag van betekenis blijven. Het was op die dag immers, dat de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting tijdens een rede in het Bouwcentrum te Rotterdam tot hen allen de uitdaging richtte, hem reële plannen voor goedkopere woningbouw voor te leggen. Hij deed dat naar aanleiding van een voor stel doorwat hij toen nog noemde een wethouder van een middel grote gemeente van ons land. Later zou de naam van die wethouder de heer Bouma uit Bussum in ons land evenzeer bekend als verguisd en geëerd worden. Hij im mers was de man, die de minister het eerst een concreet aanvaardbaar plan voor woningbouw voorlegde, waarbij de Rijksbijdrage van f300 a f 400 per jaar per woning tot ongeveer f 100 kon worden terugge bracht. Deze vermindering zo zeide de minister is voor ons land een levenskwestie. Zij moet door hogere arbeidsproductiviteit, norma lisatie, rationalisatie en standaardisatie bereikt kunnen worden en ik daag U allen uit mij zulke plannen aan te bieden. Ieder huis, dat vol gens deze richtlijnen kan worden opgetrokken want dat stel ik als premie op Uw pogen zal niet van het toegewezen gemeentelijke bouwvolume behoeven te worden afgetrokken. Het was een sensatie. De sinds jaar en dag met duizend en een voor schriften ingeregen bouwnijverheid stond een ogenblik perplex. Daft brak ze los, wethouders confereerden met aannemers. Aannemers ver stonden zich met architecten en ondanks een stroom van protesten, critieken en bezwaren, regende het plannen en voorstellen. Thans een jaar later nu de kruitdamp zo ongeveer is opgetrokken en de „Beschikking verminderde bijdragen Woningwetbouw 1950" op haar laatste benen loopt kan het gevechtsterrein enigermate worden overzien. De „stunt-Bouma" heeft resultaten gehad. Tot 1 December van dit jaar is machtiging verleend voor de bouw van in totaal niet minder dan ruim 15.000 woningen met verminderde bijdrage. Links en rechts in ons land rijen de „goedkope" woningen zich aaneen en geen zinnig1 mens kan deze activiteit enkel met schouderophalen voorbijgaan. De uitnodiging van het ministerie om met haar een aantal van deze huizen te bezoeken, hebben wij dan ook met graagte geaccepteerd en wat de bevindingen zijn van onze speciale verslaggever, daarover leze men in nevenstaande bijdrage. Zij is juichkreet noch vervloeking, doch een zo objectief mogelijke beschouwing vol critische aantekeningen. ■mm?. 78. Tot op zeer korte afstand waren Gonor en zijn mannen de kloof van het Dal der Opperhoofden genaderd, toen het jonge opperhoofd eensklaps de pas inhield. Ongelovig keek hij om. Droomde hij of had hij werkelijk een verre stem horen roepen Scherp tuurde hij over het heuvelachtige terrein. Het land lag verlaten en stil. Geen sterveling vertoonde zich zover het oog reikte. Een lichte trilling doorvoer d,e jongeling Zo nabij het Dal der Opperhoofden was het niet uitge sloten dat „Mijn broeder Gonor, zie!" klonk eensklaps een stem aan zijn oor. Gonor kwam totde werkelijkheid terug en opkijkende, bemerkte hij een kleine stip, die met razende snelheid over de heuvelen naderde „Dus toch," mompelde de jonge aanvoerder. „Maar wie kan het zijn? Toeghir?" Er bestaat geen enkel paard, dat een dergelijke snelheid kan ontwikkelen," fluisterde een der nabijgekomen krijgers met bewondering in zijn stem. „Het paard schijnt te vliegen!" „Het is een paard," gromde Gonor. „En ibel van zwarte of donkerbruine kleur ongelooflijk Met moeite onttrok h{j zich aan de betovering, waarin het vreemde ros hem had gebracht en zijn houding veranderde. „Doch wie waagt het, ons bij het vervullen van onze heilige plicht te naderen? Gaat heen en zet de tocht voort. Gonor zal achterblijven om deze onbeschaamde het voortgaan te beletten!" Als besefte het dier wat er van hem verlangd werd, had Raven zijn laatste krachten aangesproken en snel als de wind voerde het zijn berijder naar de plaats waar Gonor hen stond op te wachten. Met een kreet van blijdschap begroette Eric de ander. „Vriend!" riep hij. „Wapen er dreigt gevaar „Voor u voorzeker," was het antwoord. „Geen stap nader of deze pijl zal zijn werk doen." En onmiddelijk spande de jongen zijn boog. „Gonor! Wat bezielt u?" stamelde de Noorman. „Heft ge uw wapen op tegen een vriend?" „Ga heen!" sprak het jonge opperhoofd. „Gij hebt het gastrecht gebroken. Gv waagt het mij te volgen waar niemand..." „Luister!" onderbrak de Noorman scherp. „Er staat iets belang rijkers op het spel dan uw gastrecht, hoezeer ik het ook eerbiedig! Er dreigt u allen groot gevaar. De Stichi „De Stichi kunnen wachten tot Gonor de laatste eer bewezen heeft aan een groot stamhoofd." Met een druk van de knieën stuurde de jongen zijn paard naast dat van Ene. Een vreemd licht smeulde in zijn donkere ogen „Uw paard was niet zwart, herinner ik mij Plotseling onderbrak Gonor zichzelf, terwijl zijn ogen groot werden van verbazing en ongeloof „Raven!" hijgde hij. „Gij berijdt Raven... Hoe.... Doch onmiddellijk was hij zichzelf weer meester. „Ik ken u thansdaarvoor hebt gij u bij ons opgedrongen. Gv hebt uw Kans waargenomen, terwijl ik afwezig was, is het niet! Verdwijn. Uw schadelijk voor mijn gemoedsrust. Straks zal ik staan in het aangezicht van my V°Tcvergee^s deed"Eric^eên poging om de jongen tot rede te brengen. Deze sneed zijn woorden at. Mijn geduld is ten einde. Verdwijn en snel. En op hetzelfde ogenblik hief Conor zijn boog Het Indonesische kabinet heeft Dinsdagavond de regeringsverklaring inzake de mislukking van de conferentie over Nieuw Guinea opgesteld. Deze is heden morgen door Natsir in een openbare plenaire parlementszitting voorgelezen. Na afloop van de kabinetszitting verklaarde Natsir, dat „de regering de mis lukking van de conferentie en haar consequenties volledig in studie heeft ge nomen. Welke stappen de regering zal doen is geheel afhankeiyk van de uit spraak van het parlement". Sukarno en Hatta woonden de zitting van het ka binet by. In welingelichte kringen werd tegenover Aneta verklaard, dat bij het nemen van maatregelen tengevolge van het mislukken van de conferentie over Nieuw Guinea in de eerste plaats zal worden zorggedragen, dat de volksbelangen wor den behartigd, vooral in economisch opzicht. Eventuele opzegging van het Uniestatuut zal gevolgen op financieel en economisch terrein meebrengen, waar- by niet valt weg te cijferen, dat Indonesië bepaalde voordelen heeft by een verhouding met Europese staten, aldus deze kringen, die er aan toe voegden, dat anderzijds veel rekening moet worden gehouden met het volksideaal, dat geen resten van kolonialisme duldt. Nu in de laatste tijd het grote aantal verkeersongevallen weer in het cen trum van de belangstelling staat, is het, siaus deelt het ministerie van Econo mische Zaken mede, van niet minder oetekenis eens te letten op het bedroe- ende feit, dat jaarlijks zo veel jonge rti? niet aReen tengevolge van a ?n, do°r het verkeer, maar oaarnaast door verdrinking, verstikking, des' „het leven komen. Dit klemt seert AIeer. wanneer men zich reali- kunnen dwordl 3 vha"t SedceUelijk had voorzichtigheid voorkomen door grotere meer ople^Jf" ^gebruikers en In 1949 godheid van de ouders, eens d< teu!n„r„Ven hier te lande vol- reau voor de St^"I het Centraal Bu- kdnderen tot viif in totaal 573 soorten ongevallen3" 3an de genoemde Dit cijfer bedroeg mee d bele van het aantal dat jaar aan kink" hoest overleden kinderen in deze leef tijd en meer dan drie maal zoveel als het aantal, dat tengevolge van <jiph- terie stierf. De thans over de eerste negen maan den van 1950 beschikbare cijfers ge ven geen gunstiger beeld Van Januari t/m September zijn reeds 456 slacht offers tot vijf jaar geregistreerd: 99 tengevolge van een verkeersongeval, niet minder dan 165 door verdrinking en nog 192 door andere ongevallen van zeer verschillende aard. Blijkens een advertentie in het Nieuwsblad van de Boekhandel van 28 «■jezer, ligt het in de bedoeling het drama van de Mobilisatie-Slachtoffers 19141918 in de vorm van een histori sche roman vast te leggen. Voor het beste manuscript, ter beoor deling van een deskundige commissie, wordt een prijs van f 10.000 beschik baar gesteld. Het bestuur van de Bond van Mobili satie-invaliden overweegt toekenning ,ar> een 2e en 3e prijs, respectievelijk Van f 1.500 en f 1.000.' Het boek mag worden geschreven door twee schrijvers gezamenlijk, in e£band met de juridische aspecten, tho uitgebreide verzameling van au- ntieke gegevens is aanwezig. 25 nemers moeten zich melden vóór Dra ^anuari bij Boekhandel Veen te Advertentie z^u-J^Umatiek, spit, ischias, hoofd, en dat anen Neemt regelmatig Togal, «fdocnrt in al die gevalen snel en «ere de Piinen. Togal baat waar an- Pnseh^a „^Ien falen. Zuivert de nieren, is theefe n vo°r hart en maag. Bij apo- n drogist f 0.83, 2.08 en 7.94. Op vragen van het Tweede-Kamerlid Van der Goes van Naters (Arb.) betref fende de ontvangst van de bemanning van een Nederlandse flottille in de haven van Valencia hebben mr. Stikker en mr. s' Jacob o.m. geantwoord, dat dit bezoek een volkomen officieus karakter heef! gedragen, zodat daaraan geen byzondere plechtigheden werden verbonden. Wel is op dezelfde wijze als in andere aanloop havens gebruikelijk is zorg gedragen voor het verschaffen van enige ontspanning aan de opvarenden. Contacten met de Spaanse functiona rissen hebben zich beperkt tot de locale autoriteiten van Valencia, evenals zulks gebruikelijk is in andere havens, welke gedurende oefentochten van het Neder landse smaldeel worden aangelopen. Verdere bezoeken aan en plechtigheden in Spanje hebben niet in het voornemen gelegen. Advertentie Opnieuw hebt U kou gevat en hoest Udagen lang. Grijp tijdig in. Bronchitis dreigt 11 Neem heden nog akkers abdijsiroop, i die weldra Uw hoest zal stillen en Uw Ikeel en luchtpijpen zuiveren van prik kelend slijm en ziektekiemen. Morgen reeds zijl U zoveel beter Tegen Kou, Hoest, Bronchitis en Griep teiRooP y Were/ds /beste A/oests/rocr/o Hadjar Dewantoro, een van de initia tiefnemers tot het opstellen van de motie tot annulering van het Uniestatuut, heeft na afloop van besprekingen met fractie leiders van het parlement tegenover Aneta verklaard, dat de motie zeker zal worden ingediend. De fractieleiders heb ben nog geen definitieve beslissing om trent de motie genomen daar zij deze eerst met de volledige fracties willen bespreken. Van de zijde van de Masjumi vernam Aneta, dat haar fractie eerst de rege ringsverklaring afwacht, alvorens haar standpunt te formuleren. De tekst van de ontwerpmotie luidt: „Het parlement, gehoord hebbende, dat de onderhandelingen betreffende de sou- vereiniteitsoverdracht van West-Irian aan Indonesië op een impasse is uitgelo pen, omdat de Nederlandse regering niet van zins is de overgang te doen ge schieden. overwegende, dat deze Neder landse stap een schending betekent van het principe van de souvereiniteitsover- dracht aan Indonesië, dat het gehele ge bied van het voormalige Nederlands- Indie omvat, dat de Nederlandse daad een continueren betekent van het kolo- malisme over een deel van Indonesië, hetgeen strijdig is met het Handvest van do Verenigde Naties, dat de Nederlandse daad samenwerking tussen Indonesië en Nederland niet meer mogelijk, althans moeilijker, maakt, menend dat de Indo nesische regering alles in het werk moet stellen om het voortbestaan van het ko lonialisme tegen te gaan, heeft besloten er bij de regering op aan te dringen om: ten eerste de Nederlands-Indonesische Unie te annuleren en ten tweede andere overeenkomsten als vrucht van de R.T C nader te beschouwen en te bestuderen, of zij door de Nederlandse staat nog kunnen worden nageleefd." In 1950 deden zich bij de gezamen lijke Limburgse mijnen in totaal 18 do delijke ongevallen voor. In 1948 en 1949 bedroeg dit aantal resp. 17 en 14. Naar Aneta in Djakarta verneemt lijkt het onwaarschijnlijk, dat er een meerderheid kan worden gevonden voor de motie. dic zonder meer de opzegging van het Unie-statuut eist. De indruk bestaat, dat de meeste fracties haar stem zullen geven aan het voorstel tot wijzigingen in de R.T.C.- overeenkomst, in dier voege, dat daar uit genomen wordt, wat in de huidige situatie niet meer als passend wordt geoordeeld en dat daaraan wordt toe gevoegd, hetgeen thans opportuun is te achten. Men meent, dat het tot een vc-lledige impasse geraken van de N.-Guinea- conferentie geen reden behoeft te zijn voor een regeringscrisis. De P.N.I. wenst als consequentie van de misluk king der conferentie, annulering van het Uniestatuut en daarnevens kabi netswisseling. 's-GRAVENHAGE, 3 Jan. Op het ogenblik worden ook in ons land maat regelen voorbereid voor de distributie van enkele metalen voor de industrie. Als eerste metaal komt koper aan de beurt, waarvoor een distributieregeling reeds zeer binnenkort is te wachten. Dit is een gevolg van het feit, dat de wereldpositie van enkele metalen door de oorlog in Korea en de toegenomen productie van de bewapeningsindustrie moeilijk is geworden, in verband waarmee do Ver. Staten reeds beper kende maatregelen voor het gebruik en de uitvoer dezer metalen hebben ge nomen. In Januari zullen acht vluchten met emigranten naar Australië worden uit gevoerd. Verwacht wordt, dat binnenkort twee maal per week een vlucht met emigran ten naar Australië wordt gemaakt, zo dat dit jaar vermoedelijk vijfduizend Nederlanders door de lucht naar hun nieuwe vaderland zullen gaan. hii trnou naar huis en inpakken", zei ._;er zijn de kaartjes". Hij stak een ktarti'J1 zun binnenzak en haalde twee minstens een el lengte te lip teruee' i°ngedame zegt, dat jul- 1 nl 4e^5aan naar Ottawan". De jongedame scheen vlug van aanne men te zijn. Ik zat alleen in de grote salon. De sergeant had met de jongelui de kamer verlaten en was na hun vertrek de trap opgeklauterd. Het duurde een hele poos voor hij terugkwam. Hij sloot de deur achter zich en kwam op mij toe. Hij was weer bevroren tot zijn oorspronke lijke gedaante. „Het is precies zoals de kolonel ge zegd heeft, mevrouw. Hij was dadelijk van mening dat er iets niet klopte, zo dra hij hoorde dat er een rok in het spel was. Hij snapte direct dat er een addertje onder het gras school. Toen mevrouw Hallet midden in de nacht opbelde en zo angstig over u deed en zo'n beetje d'r eigen alibi probeerde te verdoezelen, zei hij, dat we een oogje op mijnheer Hallet moesten houden". „Hij heeft je zeker ook verteld, dat mijnheer Stubblefield vermoord zou worden niet?" vroeg ik beminnelijk. Ik kreeg zo'n vaag idee, dat kolonel Pri- mose aan onfeilbaarheid moest lijden. „Nee mevrouw". Sergeant Buck's ge zicht nam weer de kleur van beslagen koper aan. Was de omgeving minder indrukwek kend geweest, hij zou ongetwijfeld ge spuwd hebben. „Nee mevrouw. Dat heeft hij niet gezegd. Hij is geen tovenaar me vrouw". „Blij, dat te horen", zei ik. „Nog meer zal ik op prijs stellen je eigen lot gevallen met Susan Kent te vernemen „Ze was op het hoofdkwartier toen mijnheer Hallet opbelde, mevrouw. Ik vond dat niks geen plaatsje voor een meisje als zij. Ik dacht zo, dat het hem geen kwaad zou doen, een beetje af te koelen en 'em een tikkie te knijpen of ze terug zou komen of niet. Hij is jong, mevrouw. Je moet leren met vrouwen om te gaan. Sommige mensen zijn be paald hardleers. En er zijn vrouwen, waar geen land mee te bezeilen is". Het was de langste toespraak, die ik sergeant Buck ooit heb horen afsteken. Nu twijfelde ik er niet aan, of hij zou spuwen, maar weer beheerste hij zich Hij zei alleen maar: „Waarmee ik u natuurlijk niet heb willen beledigen, mevrouw". „Vanzelf niet, sergeant", antwoordde ik. Hij keerde zich om en ging. Bij de deur bleef hij staan. „De kolonel is er. mevrouw. Hij mag morgen bezoek hebben; dus als iemand het plan had om hem wat op te komen vrolijken „Goed", zei ik. „We vinden vast en zeker iemand. Ik zal zien wat ik kan doen". Hij keek me aan op een manier alsof hy er aan twijfelde, of hijzelf de vrouw wel begreep, maar hij vervolgde zijn weg en sloot de deur rustig achter zich De volgende dag verliet Dorothy haar huis en trok zij bij mij in. Op een och tend, een paar dagen later, zaten we in de tuin, toen binnen de telefoon ging. We hadden zitten praten over haar wat ze zou gaan doen. „We moeten ergens heen gaan, Grace, wij samen. We zullen zien waar naar toeDaar is Lilac, je wordt aan de telefoon verwacht." Inderdaad werd ik dringend aan de telefoon verwacht. En als resultaat van dat telefoongesprek ging ik die dag na het koffiedrinken naar het hotel van de Stubblefields. Mevrouw Stubblefield had mij graag willen spreken. Ik geloof, dat ik verwacht had, haar even moedeloos aan te treffen als Do rothy maar daarvan was geen sprake. Mevrouw Stubblefield bezat een pit, die niet in één twee drie gekraakt bleek. Ze zat in de zitkamer, gehuld in een rouwfloers, met een grote stapel papieren voor zich. Mjlton Minor was er ook. „Als ik mij niet vergis, zijn de Kents naar Ottawan teruggekeerd," had hij tegen mij gezegd, toen hij me tegemoet kwam. ..Wij zijn van plan hem een positie aan te bieden een schitterende positie." Dat „wij" verbaasde mij een beetje. Het klonk griezelig plechtig. Maar binnenin me begon het te dagen. Milton is zo'n steun voor me ge weest, kindlief," zei mevrouw Stubble field. „Hi, is bezig aan een nieuw boek over mijn beminde man. Het zal een gedenkteken worden, waarop Enoch trots geweest zou zijn." Ze keek Milton droevig aan, maar toch niet zo erg droevig en vestigde toen weer haar blik op mij. „Jij bent weer helemaal bijgekomen, kindlief Je was toch zo betrokken. Ik zie; do dingen direct. Die grote man was van middag hier. Die militaire manHeet hij geen Buck, Milton?" Milton Minor knikte. „Die man heeft zoiets vurigs over zich. Ik vrees, dat hem dat op zekere dag nog eens kwaad zal doen. Milton hier is anders. „En of", zei ik. Dat althans leed geen twijfel. Milton mocht dan, zoals Doro thy had vastgesteld, een schavuit zijn verschanst tussen de Stubblefieldmil- lioenen zou hij edel genoeg blinken. Ik keek hem aan. Hij was nog zo fat soenlijk om te blozen. Waarschijnlijk was het de laatste keer dat het nodig was. En mevrouw Stubblefield dient op een goede dag beslist een waarzegfirma voor eigen rekening te beginnen. Behal ve dan, dat ze Milton's toekomst zo treffend voorspeld had, bleek ze boven dien nog een tweede keer de roos ge raakt te hebben. Ik ontdekte dat eerst 's avonds, toen ik sergeant Buck opbel de om hem mede te delen, dat ik me voorstelde, de volgendé morgen, klokke tien de kolonel te gaan bezoeken. Wat ik vernam, was, dat sergeant Buck in derdaad een vurig man was. Hij was niet slechts vurig, hij was bovendien gevlekt en het vuur was van onder tot boven bij hem uitgebroken. Ook sergeant Buck had de mazelen. Ik had niet mogen lachen, maar ik kon het niet helpen. Ik herstelde mijn fout. „Ik heb u natuurlijk niet willen be ledigen, sergeant", zei ik. Hij aarzelde een ogenblik. „Van zelf niet, mevrouw" zei hij toen. Ik hing de hoorn op. Prettig te weten, dat een schone vriendschap ongerept was gebleven even ongerept althans als zij altijd was geweest. EINDE Op verzoek van enkele abonne's geven wij hieronder een korte uiteenzetting van de voornaamste wijzigingen, welke het wisselzegelrecht met ingang van 1 Januari heeft ondergaan. Wat de kwitanties betreft, deze zijn voortaan tot bedragen van f 20 zegelvrij. Boven dit bedrag bedraagt het zegel recht vijftien cent. Wissels met korte looptijd d.w.z. betaalbaar uiterlijk drie dagen na zicht of acht dagen na dato, zijn onderworpen aan een vast recht van 20 cent. Voor wissels met lange looptijd d.w.z. meer dan drie dagen na zicht, of acht dagen na looptijd, bedraagt het ze gelrecht in het algemeen 0.6 pro mille met een minimum van 20 cent. Met ingang van gisteren1 Januari, is de melkexport uit ons land naar de in Duitsland gelegerde Amerikaanse be zettingstroepen gestegen tot 50.000 liter per dag. Elke dag rijden nu zeven tankwagens met 50.000 liter gepasteuriseerde dag melk het traject AmsterdamFrankfurt. De wagens worden aangehaakt bij de D-trein. teneinde het vervoer te bespoe digen. De melk, afkomstig van koeien in Drente, gaat via de melkproducten onderneming Sterovita-Vami aan de Overtoom te Amsterdam, naar de con sument en arriveert daar binnen de vier en twintig uur. Leverde aanvankelijk Denemarken de meeste melk aan de Amerikanen in Duitsland, thans is ons land de grootste leverancier. - Het 325 ton metende Nederlandse m.s. „Gesina" uit Delfzijl is Dinsdagmiddag ter hoogte van het eiland Smaagoe aan de Zweedse Z.O.-kust gestrand. Een bergingsvaartuig is uitgevaren. De „Ge sina" maakt veel water. 's-GRAVENHAGE, 2 Jan. De di rectie der Kon. Ned. Petroleum Mij. deelt mede, dat besloten is tot uitkering van een interimdividend over het boek jaar 1950 van 4 pet. in contanten, be taalbaar van Woensdag 7 Februari a.s. af, tegen intrekking van dividendbewijs no. 92 der aandelen en onderaandelen. Het ministerie van Justitie deelt hei volgende mede: 3 November 1950 is de wet tot toekenning ener tegemoetkoming aan personen, die ten onrechte als poli tieke delinquenten zijn behandeld, in werking getreden. Zij, die ten onrechte gedetineerd geweest zijn, kunnen een verzoek tot een tegemoetkoming indie nen, indien zij 1. vrijgesproken of ont slagen zijn van rechtsvervolging of hun zaak anderszins bij een bijzonder ge rechtshof zonder oplegging van straf of maatregel is beëindigd; 2. indien de be schuldiging bij een tribunaal is verval len verklaard of 3. indien zij onvoor waardelijk buiten vervolging gesteld ziin op grond, dat de gerezen verden king ongegrond is gebleken. Het verzoek moet worden ingediend bij de rechtbank van de woonplaats van de verzoeker binnen zes maanden na dat zich één van de genoemde omstan digheden heeft voorgedaan, of, indien zulks het geval was vóór de inwerking treding van de wet, binnen zes maan den na de inwerkingtreding, d.i. uiter lijk 3 Mei. Personen, die voorwaardelijk buiten vervolging gesteld zijn op grond van geringe schuld, kunnen alsnog bij de kantonrechter van hun woonplaats ver zet tegen deze beslissing aantekenen teneinde te verzoeken de beslissing te veranderen in een onvoorwaardelijke buiten vervolgingstelling op grond, dat de gerezen verdenking ongegrond is gebleken. Dit verzoek moet worden in gediend voor 3 Februari. Er wordt de aandacht op gevestigd, dat verzoeken tot wijziging van een krachtens het tribunaalbesluit opge legde verbeurdverklaring moeten wor den ingediend vóór 1 Mei. Een na die datum ingediend verzoek heeft geen kans van slagen, tenzij voor overschrij ding van de termijn bijzondere rede nen bestaan Zaken, waarin reeds een verzoek is afgewezen, worden niet op nieuw in behandeling genomen. Het Eindhovense dagblad „Oost-Bra bant", dat door de busonderneming N.V. City te Eindhoven voor de Bossche rechtbank was gedaagd, daar het blad naar de mening van de N.V. door het plaatsen van de kop „Stadsdienst vol doet niet aan eisen der veiligheid" re putatie en debiet van de busonderne ming had benadeeld, werd door de rechtbank veroordeeld tot het betalen van de proces-kosten. De rechtbank is van mening, dat de krantenkop in kwestie onrechtmatig is. Zij raamde de kosten op f 250. De 66-jarige earl of Essex meende, dat hij voor de rechter Henry Clay Agnew in Seattle wettig met de 37-jarige Mildred Carlson uit New York was ge trouwd. Hij had iets gekregen, dat op een trouwboekje leek, en men had hem gelukgewenst. Wel hadden hij en zijn bruid elkander geen eeuwige trouw ge zworen, maar hij meende, dat bij een dergelijke plechtigheid, waarbij weinig omhaai werd gemaakt, dat wel 'meer voorkwam. Dus ging het paar op huwe lijksreis en logeerde in zomerhuisjes langs de weg. omdat „her ladyship niet over voldoende contanten voor een offi ciële hotelkamer beschikte". Zij was n.l. van tevoren werkzaam geweest op het Amerikaanse consulaat in Melbourne en de graaf zelf had geen geld uit Engeland of Australië kunnen meenemen, omdat hij volgens de Engelse deviezenbepalin- gen niet op „zakenreis" was. Zo reisden zij dus argeloos verder, totdat zij in Ta- coma in de staat Washington kwamen. Daar werden zij opgeschrikt door een al wetende hospita, die hun buiten adem kwam vertellen, dat zij slechts verloofd en niet getrouwd waren Toen hebben zij 't 's avonds bij kaarslicht maar eens dun netjes overgedaan. Dat komt ervan als men het huwelijk alleen maar als een formaliteit voor een burgerlijk ambte naar beschouwt. De wereldvermaarde jeep, waarvan reeds verschillende types bestaan, die vrijwel overal ter wereld voor de meest uiteenlopende doeleinden worden ge bruikt, zal opnieuw een ingrijpende ver andering ondergaan. Het Amerikaanse leger heeft n.l. Willys' Overland Compa ny opdracht gegeven om voor ruim 60 millioen dollars jeeps te vervaardigen, die volkomen waterproof zijn. Het nieu we type zal er precies zo uitzien als het oude, maar zal onder water volkomen normaal blijven functionneren en kan dan, zolang de chauffeur het hoofd bo ven water weet te houden, gewoon wor den bestuurd. Eenmaal weer op het dro ge verwijderen speciale apparaten het binnengelopen water. De grenspolitie van de Sovjet-zone in Duitsland heeft te Bergen am der Dum- me bij Lüneburg op de grens tussen de Oostelijke en Westelijke zone een .spreekkamer" ingericht, waar personen uit Oost en West in tegenwoordigheid van een lid van de Oost-Duitse politie een uur lang met elkaar kunnen spre ken zonder in het bezit te zijn van een internationale pas. Een dergelijk gesprek kost 5 Mark. De grenspolitie is hiertoe overgegaan „om de vereniging van Oost- en West-Duitsland te bevorderen." De bewoners van West zullen wel den ken: „Oost West, thuis best" en de bewo ners van Oost: „West is weer best", ter wijl de aanwezige Oost-Duitse politie agent zich in het gesprek mengt en daar een propaganda-stokje voor steekt Dertien passagiers van een autobus, die op 28 Dec. j.l. een nachtelijke tocht door Peru maakte, zijn in hun slaap door giftige uitlaatgassen verstikt. Vijf van hen waren kinderen. Twaalf andere pas sagiers, die reeds bedwelmd waren, kon den weer worden bijgebracht. Ofschoon de chauffeur gewaarschuwd werd, dat er doden in de bus waren, wilde hij niet onmiddellijk stoppen, omdat hij meende voor de gek te worden gehouden, daar het de feestdag van „Onnozele kinderen" Advertentie Die slopende Rheumatiek maakt U humeurig en ziek, maar bovendien raakt Uw hele gestel er van ondersteboven. Ga toch zó niet verder, drijf die slopende pijnen uit Uw leden. Met Kruschen! Wonderlijk, wat die zes minerale zouten, waaruit Kruschen is samengesteld, voor U doen. Met Kruschen voert ge de bloedzuiverende organen pre cies datgene toe. wat ze nodig hebben om weer met jeugdige kracht te kunnen functionneren. Het bloed gaat weer krachtig stromen en de onzuiverheden, die nu oorzaak zijn van Uw tergende pijn, worden langs natuurlijke weg afgevoerd regelmatig en radicaal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1951 | | pagina 3